🍁ℕ𝕀𝔾ℍ𝕋 𝔻ℝ𝕀𝕍𝔼🍁FULL PART🍁

🍁ℕ𝕀𝔾ℍ𝕋 𝔻ℝ𝕀𝕍𝔼🍁FULL PART🍁

"  ഇയാൾ കൊടുക്കുന്നുണ്ടോ?  !"

ഓട്ടോ ഓടിക്കുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ ഒന്ന് പിറകിലോട്ട് കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോ അവളൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു . 

  " ചേട്ടന് എന്നെ കണ്ടിട്ട് അങ്ങനെ ആണോ തോന്നിയത്? "

അവളുടെ ശാന്തമായ മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് ചോദിച്ചത് അബദ്ധമായോ എന്ന സംശയത്തിൽ ആയിരുന്നു. 

" അത് പിന്നെ മോളെ...  ഈ സമയത്ത്  ഇവിടെ ഓക്കേ അങ്ങനെ ഉള്ളവരാണ്‌ കൂടുതലും.... അതുകൊണ്ട്.... "

അയാൾ പറ്റിയ അബദ്ധം മറയ്ക്കാനെന്നോണം വാക്കുകൾ പരതുമ്പോൾ അവളിലെ പുഞ്ചിരി അതുപോലെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. 

 " രാത്രി പെണ്ണ് ഒറ്റയ്ക്കിറങ്ങിയാൽ ഈ പണിക്കാനെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കുമ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ങ്ങനെ സഞ്ചരിക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റ മാനസികാവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കൻ മാത്രം ഒരാളും ഇല്ലല്ലേ ചേട്ടാ. "

അയാൾക്ക് ഉത്തരം മുട്ടിയിരുന്നു. ഇതൊക്കെ സ്ഥിരം കാഴ്ചകൾ ആയത് കൊണ്ടാണ് അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്, പക്ഷേ... 

"മോളെ, വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല ഞാൻ...  ഇവിടെ  ഈ സമയത്ത് കൂടുതലും ങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ്. സ്ഥിരം അങ്ങനെ ഉള്ള ഓട്ടങ്ങളാണ് കൂടുതലും. അതിൽ സ്ഥിരം കാണുന്നവരും പുതിയ മുഖങ്ങളും ഉണ്ടാകും. അതുകൊണ്ട് ആണ് ഞാൻ... "

അയാൾ വിഷമത്തോടെ അവളോട് ക്ഷമാപണം പോലെ പറയുമ്പോൾ അവൾ ചോദിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു. 

" ചേട്ടാ... ഒരു പെണ്ണ് രാത്രി വെളിയിലിറങ്ങുന്നത് അവളുടെ മനസ്സിന്റെ ധൈര്യം ഒന്നുകൊണ്ടു മാത്രം അല്ല, മനസാക്ഷി ഉള്ള ഒരാളെങ്കിലും വഴിയിൽ സഹായിക്കാൻ ഉണ്ടാകും എന്നോർത്തു കൂടി ആണ്.  ഇതുപോലെ ചെറിയ വണ്ടിയിൽ കേറുന്നത് പോലും അത്രമേൽ സുരക്ഷ ഈ ഓട്ടോയിൽ ഉണ്ടാകും എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ ആണ്.  ഒരു സ്ഥലം പറയുമ്പോൾ അവിടെ എത്തുന്നത് വരെ നിങ്ങളെ പോലെ ഉള്ളവരെ എത്രത്തോളം വിശ്വസിച്ചാണ് എന്നെപോലെ ഒറ്റയ്ക്ക് സഞ്ചരിക്കേണ്ടി വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ ഇതിന്റെ പിന്നിൽ ഇരിക്കുന്നത് എന്നറിയോ?   

     ആ വിശ്വാസം ആണ് ഈ ഒരു ചോദ്യം കൊണ്ടുപോലും മനസ്സിൽ ഭയം കൊള്ളിക്കുന്നത്.  "

അവൾ പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് അഭിമാനവും അതോടൊപ്പം ആത്മനിന്ദയും അനുഭവപെട്ടു.  ഒരു പെണ്ണിനെ ഒറ്റയ്ക്ക് കണ്ടാൽ, അത് ഏതൊരു സാഹചര്യത്തിൽ ആയാലും മറ്റൊരു കണ്ണിലൂടെ കാണുന്നത് എത്രത്തോളം അപഹാസ്യമാണെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

   തന്റെ മോളുടെ പ്രായമേ ഉളളൂ ഇവൾക്ക്.  തന്റെ മോള് ഇതുപോലെ ഒരു  അവസ്ഥയിൽ സഞ്ചരിക്കേണ്ടി വന്നാൽ, ഇതുപോലെ ഒരാൾ  ചോദിച്ചാൽ ഉണ്ടാകുന്ന അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്ന മാനസികവേദന എന്തായിരിക്കുമെന്ന് അയാൾ ഈ പെൺകുട്ടിയിലൂടെ അറിയുകയായിരുന്നു.  

   " മോൾക്ക് വിഷമം ആയെന്ന് അറിയാം..  അത് മോളങ് ക്ഷമിച്ചേക്ക്. സാധാരണയായി കാണുന്ന പല കാഴ്ചകളും മനസ്സ് മടുപ്പിക്കാറുണ്ട്.  പക്ഷേ,  ജീവിതമാർഗ്ഗം ഇതായതുകൊണ്ട്  ഒന്നും കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ചു മുന്നോട്ട് നോക്കി ഇരിക്കും. 

    അവരിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്ന നോട്ടുകളാണ് പലപ്പോഴും എന്റെ വീടിന്റെ വിശപ്പ് അകറ്റിയത്.   പക്ഷേ,  പുതിയ ചില കുട്ടികൾ ഇതുപോലെ പോകുന്നത് കാണുമ്പോൾ ചങ്ക് പിടയ്ക്കും.  ഈ പ്രായത്തിൽ ഒരു മോളുള്ളത് കൊണ്ടാവാം.  ചിലരോട് പറയും,  ചിലർ മൂളികേൾക്കും,  മറ്റു ചിലർ ദേഷ്യപ്പെട്ട് മുഖത്തേക്ക് കാശും വലിച്ചെറിഞ്ഞു പോകും.  വിഷമത്തോടെ അവരുടെ പോക്ക് നോക്കി തിരികെ പോരുമ്പോൾ ന്റെ മോളെ ഓർക്കും.  "

അയാൾ വിഷമത്തോടെ പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ന്തോ അവൾക്കും ഒരു വല്ലായ്മ തോന്നി. 

 

" അതൊക്കെ പോട്ടെ,  മോള് ഈ രാത്രി എങ്ങോട്ടാ? "

അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ നെടുവീർപ്പിട്ടു. 

" എങ്ങോട്ടെന്ന് ചോദിച്ചാ,  ഈ രാത്രി എവിടെ പോകുമെന്ന് അറിയില്ല. ഒറ്റയ്ക്കൊരു റൂം എടുക്കാൻ പേടിയാണ്.  അതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ സഞ്ചരിക്കണം കുറെ നേരം.  രാവിലത്തെ ആദ്യവണ്ടിയിൽ നാട്ടിലേക്ക് പോണം.  അമ്മ അവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാണ്.  ഞാൻ വരുമെന്ന് കരുതി കാത്തിരിക്കുകയാവും.  പാവം "

   അവളുടെ വാക്കുകളിലെ ഇടർച്ച അയാളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു കുഞ്ഞ് നോവ് നൽകി. രാത്രി ഒരു പെൺകുട്ടി ങ്ങനെ... 

" എന്നാ മോൾക്ക് വിരോധം ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ മോളെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു വിടാം. ന്തായാലും മോൾക്ക് പേടിയില്ലാതെ ഇരിക്കാൻ അല്ലേ ഈ സഞ്ചാരം. അത് നേരേ അങ്ങ് വിട്ടാൽ മോൾടെ വീട്ടിൽ എത്തുമല്ലോ. "

അതിനവൾ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. 

അയാൾ ഓട്ടോ മുന്നോട്ട് എടുക്കുമ്പോൾ അവൾ യാന്ത്രികമെന്നോണം അയാൾക്ക് വഴി കാട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

  ഒത്തിരി ദൂരം സഞ്ചരിച്ചായിരുന്നു ആ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തിയത്.  

   ഇരുട്ട് മൂടിയ മുറ്റത്തേക്ക് ഓട്ടോ കയറ്റി നിർത്തി  ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ചെയ്യാതെ തന്നെ അയാൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. 

" ഞാൻ പോയി കാളിംഗ് ബെൽ അടിക്കാം. മോളിരിക്ക് "

അയാൾ പതിയെ ആ വീടിന്റ സിറ്റൗട്ടിൽ കയറി കാളിംഗ്ബെല്ലിൽ വിരലമർത്തി. 

    പല വട്ടം ശ്രമിച്ചതിന് ശേഷം ആയിരുന്നു വാതിൽ തുറന്നത്. 

 മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ പുറത്തേക്ക് വന്ന വൃദ്ധ സംശയത്തോടെ നോക്കുമ്പോൾ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ചെറുപ്പക്കാരൻ അയാളെ നോക്കി

" ആരാ "

സംശയത്തോടെ ഉള്ള അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. 

"ഞാൻ കടവന്ത്രയിൽ ഓട്ടോ ഓടിക്കുന്ന ആളാണ്‌.    ഇവിടുത്തെ മോള് ങ്ങോട്ട് വരാൻ..... "

വാക്കുകൾ മുഴുവനാകും മുന്നേ അയാൾ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവർക്കിടയിലൂടെ ആ കാഴ്ച കണ്ടു തരിച്ചു നിന്നു.  ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു നിന്ന അയാൾ മുന്നിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടുമ്പോൾ പിറകിലേക്ക് നോക്കിയ ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ  വിഷമത്തോടെ മുഖം തുടച്ചു. 

" അത്... അത് ഇവിടുത്തെ മോളാ.. മായ.  ഒരു മാസം മുന്നേ..... "

വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ അമ്മയെ നോക്കുമ്പോൾ ആ അമ്മ വിഷമം പിടിച്ചുനിർത്താൻ കഴിയാതെ പോട്ടറിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി. 

  എല്ലാം കണ്ടു പകച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു അയാൾ. 

  മുന്നിലെ ഭിത്തിയിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ ഇരിക്കുന്ന ആ കുട്ടിയല്ലേ ഇത്ര നേരം ഓട്ടോയിൽ.... 

അയാൾ വിറങ്ങലിച്ച മനസ്സുമായി ഓട്ടോയിലേക്ക് ഓടുമ്പോൾ അവൾ ഇരുന്നിടം ശീന്യമായിരുന്നു.  അയാൾ പകപ്പോടെ അവിടെ മൊത്തം ഒന്ന് പരതി തിരികെ ആ വീടിന്റെ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ അകത്തേക്ക് പോയ ചെറുപ്പക്കാരൻ കയ്യിൽ ഒരു പേപ്പറുമായി അയാൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് വന്നു. 

തന്റെ നേർക്ക് നീട്ടിയ ആ പേപ്പർ തുറന്നു നോക്കിയ അയാൾ ഞെട്ടലോടെ ചെറുപ്പക്കാരനെ നോക്കി. 

  തലയ്ക്ക് വല്ലാത്ത പെരുപ്പ് പോലെ. 

  ഒന്നുകൂടി പേപ്പറിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ച അയാൾക്ക് മുന്നിൽ മങ്ങിയ അക്ഷരങ്ങളാൽ അവളെ എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നു. 

" പീഡനത്തിനിരയായ പെൺകുട്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്ത നിലയിൽ.  ഓട്ടോഡ്രൈവർ അറസ്റ്റിൽ "

അയാൾക്ക് നാവ് വരണ്ടു. കാഴ്ചകൾ മങ്ങി. 

  അപ്പോൾ അവൾ... 

അയാൾ നെഞ്ചിടിപ്പോടെ അകത്തെ ഭിത്തിയിലേക്ക് ഒന്ന്കൂടെ നോക്കി.. 

അവൾ അവിടെ പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് അയാൾ വിഷമത്തോടെ കണ്ടു. 

 ഒന്നും പറയാൻ കഴിയാതെ അയാൾ ഓട്ടോയിലേക്ക് കേറുമ്പോൾ മനസ്സിൽ മറ്റൊരു ചോദ്യം ബാക്കിയായിരുന്നു. 

അവൾ മരിച്ചെങ്കിൽ എന്തിനായിരിക്കും ഇങ്ങനെ ഒരു....... 

 അതും ഓട്ടോകാരനാൽ പീഡനത്തിനിരയായവൾ  ഒരു ഓട്ടോയിൽ ......... 

ചോദ്യങ്ങൾ ബാക്കിയാക്കി അയാൾ ഓട്ടോ മുന്നോട്ട് എടുത്തു,  ഒരു ഉത്തരം എവിടെയോ തന്നെ തേടിയിരിപ്പുണ്ട് എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ..... 

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്           ( രണ്ട് )

-------------------------------

അവൾ മരിച്ചെങ്കിൽ എന്തിനായിരിക്കും ഇങ്ങനെ ഒരു....... 

 അതും ഓട്ടോകാരനാൽ പീഡനത്തിനിരയായവൾ  ഒരു ഓട്ടോയിൽ ......... 

ചോദ്യങ്ങൾ ബാക്കിയാക്കി അയാൾ ഓട്ടോ മുന്നോട്ട് എടുത്തു,  ഒരു ഉത്തരം എവിടെയോ തന്നെ തേടിയിരിപ്പുണ്ട് എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ..... 

  ---------------------------------------------------------------------

പുലർച്ചെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോഴും റൂമിൽ കയറി ഒന്ന് നടു നിവർത്തുമ്പോഴും മനസ്സിൽ ആ കുട്ടിയുടെ മുഖം മാത്രമായിരുന്നു.  മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാകുന്നു. 

  നടന്നതെല്ലാം സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്ന് പോലും.....

എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം പോലെ.... 

 

" ആഹാ,  നിങ്ങള് വന്നിട്ട് കുറെ നേരമായോ?  എന്നിട്ട് ഓട്ടോയുടെ ശബ്ദമൊന്നും കേട്ടില്ലല്ലോ.  അല്ലെങ്കി തന്നെ വന്ന ഉടനെ കുളിച്ച് ചായ ഉണ്ടാക്കാൻ പറയുന്ന ആളാ. ഇതിപ്പോ ന്താ പതിവിലാത്ത ഒരു കിടത്തം.  ന്തേലും വയ്യായ്ക ഉണ്ടോ നിങ്ങൾക്ക്? "

അയാളുടെ പതിവില്ലാത്ത കിടപ്പ് കണ്ട് അസ്വസ്ഥതയോടെ മാലതി അരികിലേക്ക് ഇരിക്കുമ്പോൾ അയാൾ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് അലസമായൊന്ന് മൂളി. 

  പിന്നെ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി കിടന്നു. 

" നിങ്ങൾക്കിത് ന്താ പറ്റ്യേ മനുഷ്യാ....  വയ്യെങ്കിൽ വാ തുറന്ന് പറയൂ.. അല്ലാതെ ങ്ങനെ മനസ്സിലാവാനാ?  

  കാശ് ചിലവാകുമെന്ന പേടി കൊണ്ട് ശരീരത്തിന് വയ്യെങ്കി മനസ്സിൽ തന്നെ വെച്ചിരിക്കല്ലേ.  ന്തേലും ഉണ്ടേൽ പറ "

     മാലതി വേവലാതിയോടെ അയാളെ നോക്കുമ്പോൾ അയാൾ വേറെ എന്തോ ചിന്തയിലെന്നോണം കിടക്കുകയായിരുന്നു. 

   അയാളുടെ ആ ഭാവവും  ഒന്നും മിണ്ടാതെയുള്ള കിടപ്പും കണ്ടപ്പോൾ മാലതി വേഗം എഴുനേറ്റു വാതിൽക്കലേക്ക് നടന്നു. 

   " മോളെ..... എടി ഒന്നിങ്ങു വന്നേ നീ.. "

വേവലാതിയോടെ അവർ അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കി വിളിക്കുമ്പോൾ ജോലിക്ക് പോവാനുള്ള തിരക്കിൽ ഉച്ചയ്ക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ചോറ് ടിഫിൻബോക്സിൽ ആകുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു വർഷ.  

   അസ്വസ്ഥത നിറഞ്ഞ അമ്മയുടെ വിളി കേട്ട് അവൾ ചോറ്റുപാത്രം അവിടെ വെച്ചു വേഗം " എന്ത് പറ്റി അമ്മേ " എന്നും ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ മാലതി മോളെ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് അയാൾ വേഗം എഴുനേറ്റ് ഭാര്യയെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ശകാരിക്കുകയായിരുന്നു. 

   " എടി നിനക്കെന്തിന്റെ കേടാ.. നീയിപ്പോ എന്തിനാണ് ആ പെണ്ണിനെ വിളിച്ചത്. ഒന്ന് സ്വസ്ഥമായി കിടക്കാനും സമ്മതിക്കില്ലേ "

"എന്നാ പിന്നെ ഈ സംസാരം നിങ്ങൾക്ക് നേരത്തെ ആവായിരുന്നില്ലേ മനുഷ്യ?  വെറുതെ മനുഷ്യനെ തീ തീറ്റിക്കാനായിട്ട്. എന്നിട്ടിപ്പോ മോളെ വിളിച്ചതാ കുറ്റം "

അയാളെ മാലതി ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കുമ്പോൾ " എന്ത് പറ്റി അമ്മേ എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് വർഷയും ആ മുറിയ്ക്ക് മുന്നിൽ എത്തിയിരുന്നു. 

     " ഓഹ്.. ഒന്നുമില്ല മോളെ. നിന്റ അച്ഛൻ രാവിലെ കേറി കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പതിവില്ലാത്തതാണല്ലോ എന്ന് കരുതി എന്ത് പറ്റി എന്ന് ചോദിച്ചതാ. ചോദിച്ചതിനൊന്നും ഉത്തരം ഇല്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, ഒരേ കിടപ്പ് കിടക്കുന്നത് കൂടെ കണ്ടപ്പോൾ വെപ്രാളത്തോടെ വിളിച്ചതാ. അപ്പ ദാ എഴുന്നേൽക്കുന്നു മോളെ വിളിച്ചതിന് കുറ്റം പറഞ്ഞോണ്ട് "

അമ്മയുടെ വാക്കിലെ അമർഷം കണ്ടപ്പോൾ അവൾ വേഗം റൂമിലേക്ക് കയറി അച്ഛനരികിൽ ഇരുന്നു. 

" അച്ഛാ,  ന്തേലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ?  ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയണേ. നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാ. ന്തേലും ബുദ്ധിമുട്ട് തോനുന്നുണ്ടേൽ സാരമില്ലന്ന് കരുതി വെച്ചോണ്ടിരിക്കല്ലേ. "

അവൾ അച്ഛന്റെ കയ്യിലൊന്ന് മുറുക്കെ പിടിച്ചു.  

അവരുടെ രണ്ട് പേരുടെയും മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു രണ്ട് പേരും നന്നായി പേടിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്.  

 അതുകൊണ്ട് തന്നെ തന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച മകളുടെ കയ്യിൽ അയാളും മുറുക്കെ പിടിച്ചു. 

" അച്ഛന് ഒന്നുല്ല മോളെ...  മനസ്സിന് കുറച്ചു അസ്വസ്ഥത തോന്നി. അതുകൊണ്ട് വന്നു കിടന്നതാ.  "

" അതെന്ത് പറ്റി. ഇതുവരെ ഇങ്ങനെ അസ്വസ്ഥനായി അച്ഛനെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ ഞങ്ങൾ.  അതിന് മാത്രം എന്ത് പറ്റി അച്ഛന് !"

അവളും അമ്മയും അയാളെ തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുമ്പോൾ  പറഞ്ഞാൽ അവർ വിശ്വസിക്കുമോ എന്നായിരുന്നു അയാളിലെ ചിന്ത. 

  മരിച്ച ഒരാൾ ഓട്ടോയിൽ കയറിയെന്നും അവളുടെ വീട്ടിൽ വരെ കൊണ്ടുപോയെന്നും മറ്റും പറഞ്ഞാൽ വെറുമൊരു ബാലരമ കഥ കേട്ട പോലെ അമ്മയും മോളും കഴിയാക്കിച്ചിരിക്കത്തെ ഉളളൂ എന്നയാൾ കരുതി.  

  അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആദ്യമൊന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും മകളുടെ നിർബന്ധം കണ്ടപ്പോൾ മടിച്ചു മടിച്ചാണെങ്കിലും രാത്രി മുതൽ ഈ പുലർച്ചെ വരെ ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അയാൾ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു. 

    എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ ഞെട്ടലിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു മാലതിയും വർഷയും.   ഒരു ഫാന്റസി കഥ കേൾക്കുംപോലെ ഇരിക്കുന്ന മകൾക്കും ഭാര്യയ്ക്കും മുന്നിൽ അയാൾ ഒന്നുകൂടി ആണയിട്ട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു " സത്യാ മോളെ, ആ കുട്ടി മരിച്ചുപോയതാണെന്ന് ആ വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ ആണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്.  അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പയ്യൻ പത്രത്തിൽ വന്ന വാർത്ത കൂടി കാണിച്ച് തന്നപ്പോൾ...  തിരികെ ഓട്ടോയിൽ വന്നു നോക്കുമ്പോൾ അവിടെ ആരും ഇല്ലായിരുന്നു.  " എന്ന്. 

       " അച്ഛനിത് എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്. കുറച്ചു ദിവസം മുൻപ് മരിച്ച ഒരാൾ അച്ഛന്റെ ഓട്ടോയിൽ കേറിയെന്നോ.  എന്നിട്ട് അവരെയും കൊണ്ട് ആ വീട് വരെ പോയെന്നോ?  അച്ഛനിത് ന്ത്‌ പറ്റി. വേണ്ടാത്ത ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചോണ്ടുള്ള തോന്നൽ ആണത്. അല്ലാതെ ഇക്കാലത്തും മരിച്ച ഒരാൾ ഓട്ടോയിൽ കയറി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ  ആരേലും വിശ്വസിക്കുമോ?  "

അച്ഛൻ പറഞ്ഞതൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിയുന്നില്ലായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ ഓർക്കൾക്ക് ന്തോ പറ്റിയിട്ടുണ്ട് എന്നായിരുന്നു ആ സമയം അവൾ ചിന്തിച്ചത്. 

    " ഇതൊക്കെ കൊണ്ടാണ് മോളെ ഞാൻ നിന്റ അമ്മയോടും ആദ്യമൊന്നും പറയാതിരുന്നത്. ആർക്കും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ല ഇതൊന്നും.  പക്ഷേ, . മോള് ഒന്ന് ചിന്തിച്ചോ ..ഈ കടവന്ത്രയിൽ നിന്നും ത്രിശൂർ ഉള്ള അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വഴി തെറ്റാതെ ഞാൻ എങ്ങനെ എത്തി എന്ന്. ഒരിക്കൽ പോലും പോവാത്ത ആ വഴിയിൽ ഒരാളും വഴികാട്ടാൻ ഇല്ലാതെ എനിക്ക് പോകാൻ പറ്റുമെന്ന് തോനുന്നുണ്ടോ?  "

അപ്പോഴായിരുന്നു വർഷയും അത് ചിന്തിച്ചത്.  അത്രേം ദൂരം സഞ്ചരിച്ച് ആ വീട്ടിൽ തന്നെ എത്തണമെങ്കിൽ...  

അവൾ വേഗം അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ ഒന്നുകൂടെ അമർത്തിപിടിച്ചു. 

"അച്ഛൻ ആ പത്രം  ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നൊ?  അത് എന്നതേ ആണെന്നോ മറ്റോ?  "

അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഇല്ലെന്ന് അയാൾ  തലയാട്ടി.  

 പക്ഷേ എന്തോ ഓർത്തെടുത്ത പോലെ അയാൾ മോളെ നോക്കി. 

" ഡേറ്റ് നോക്കിയില്ല മോളെ. പക്ഷേ,  ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ പറഞ്ഞത് ആ കുട്ടി മരിച്ചിട്ട് ഒരു മാസം ആയെന്നാ. "

അയാൾ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കുമ്പോൾ വർഷ വേഗം എഴുനേറ്റ് അവളുടെ റൂമിലേക്ക് ഓടി.  പിന്നെ അവിടെ ഒതുക്കി വെച്ചിരുന്ന പത്രക്കെട്ടുകളിൽ നിന്ന് ഒരു മാസം മുന്നേ ഉള്ള പത്രങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുത്തു.  അതിൽ ഓരോന്നും അവൾ സസൂഷ്മം നിരീക്ഷിച്ചു. ബലാത്സംഗത്തിന് ഇരയായ പെൺകുട്ടിയുടെ  ആത്മഹത്യയും ഓട്ടോഡ്രൈവർ പ്രതിയുമായ വാർത്ത കണ്ടെത്താൻ ഒത്തിരി കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നില്ല അവൾക്ക്. 

 ആ പേപ്പറുമായി തിരികെ അച്ഛന്റെ മുറിയിലെത്തി അയാൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് അവളാ പത്രത്തിലെ വാർത്ത നീട്ടി. 

" ഇതാണോ അച്ഛാ ആ വാർത്ത "

അവൾ നീട്ടിയ പേപ്പർ കയ്യിൽ വാങ്ങി അയാൾ ആ വാർത്തയിലേക്ക് അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി, പിന്നെ വർഷയുടെ മുഖത്തേക്കും..... 

" അതെ മോളെ... ഇ..ഇതാണ്..... ഇതാണ് മോളെ... "

അയാൾ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ മോളെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾ ആ പത്രം വാങ്ങി ആ വാർത്ത ഒന്ന് ഉറക്കെ വായിച്ചു. 

  "  കൊച്ചിയിലെ ഹോട്ടൽമുറിയിൽ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ട നിലയിൽ കണ്ടെത്തിയ പെൺകുട്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. പീഡനത്തിനിരയാക്കിയെന്ന് കരുതപ്പെടുന്ന ഓട്ടോഡ്രൈവറായ പ്രതിയെ പോലീസ് അറസ്റ്റ് ചെയ്തതിനു പിന്നാലെ ആണ് യുവതിയുടെ ആത്മഹത്യ.  പാലക്കാട് കണ്ണാടി സ്വദേശി  ഹരിശങ്കർ ആണ് പ്രതി. കൂടുതൽ ആളുകൾ ഉണ്ടോ എന്ന് പോലീസ് അന്വോഷിക്കുന്നു. "

വാർത്ത പല വട്ടം അവൾ ഇരുത്തിവായിച്ചു. 

പക്ഷേ, വായിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം കൂടുതൽ കൺഫ്യൂഷൻ ഉണ്ടാക്കുന്നതായിരുന്നു. 

 " ഇതിപ്പോ എന്തായിരിക്കും അച്ഛാ... !

മരിച്ച കുട്ടി തൃശ്ശൂർ... അച്ഛനിവിടെ കൊച്ചിയിൽ.. ഇതിൽ പറയുന്ന പ്രതി പാലക്കാടും.   

ഒന്നും അങ്ങോട്ട് ലിങ്ക് ആകുന്നില്ലല്ലോ "

അവൾ തലയിൽ കൈ താങ്ങി ഇരുന്നു കുറച്ചു നേരം. 

 പെട്ടെന്നെന്തോ ഓർത്തെടുക്കുംപ്പോലെ അവൾ ആകാംഷയോടെ അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. 

"അച്ഛാ.... അച്ഛന്റെ  ഓട്ടോയുടെ നമ്പർ എത്രയാണ്?  

ഇവൾക്കിതെന്ത് പറ്റി എന്ന ചിന്തയോടെ അയാൾ അലസമായിട്ടായിരുന്നു ആ നമ്പർ പറഞ്ഞത് 

KL 9 AC 12**

   അവൾ മനസ്സിൽ ആ നമ്പർ ഒന്നുകൂടി ഉരുവിട്ടു. 

  KL 9 AC 12**..........!!!!

    

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്      ( മൂന്ന് )

--------------------------

"അച്ഛാ.... അച്ഛന്റെ  ഓട്ടോയുടെ നമ്പർ എത്രയാണ്?  

ഇവൾക്കിതെന്ത് പറ്റി എന്ന ചിന്തയോടെ അയാൾ അലസമായിട്ടായിരുന്നു ആ നമ്പർ പറഞ്ഞത് 

KL 9 AC 12**

   അവൾ മനസ്സിൽ ആ നമ്പർ ഒന്നുകൂടി ഉരുവിട്ടു. 

  KL 9 AC 12**..........!!!!

 വർഷ വീണ്ടും വീണ്ടും മനസ്സിൽ ആ നമ്പർ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് വേഗം മൊബൈൽ എടുത്ത് ഗൂഗിൾ സേർച്ച്‌ ചെയ്തു. 

   

 " അച്ഛാ... KL. 9 പാലക്കാട് ആണ്.  അപ്പൊ ഞാൻ  മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചപ്പോലെ തന്നെ ആയിരിക്കും സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്. 

വർഷ മുഖവുരയെന്നോണം പറയുമ്പോൾ അച്ഛനും അമ്മയും ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. 

" നീ കാര്യം എന്താച്ചാ തെളിച്ചുപറ മോളെ. മനുഷ്യൻ അല്ലെങ്കിലേ ആകെ ടെൻഷൻ കാരണം ഇല്ലാണ്ടായി. അതിന്റ കൂടെ നീയും കൂടി.... "

അയാൾ വിമ്മിഷ്ടത്തോടെ മുഖത്തെ വിയർപ്പ് തുടയ്ക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ രൂപപ്പെടുത്തിയെടുത്ത കാര്യങ്ങൾ പറയുകയായിരുന്നു വർഷ. 

"   എനിക്ക് തോന്നിയ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ ഞാൻ. ഈ പെൺകുട്ടിയെ പീഡിപ്പിച്ചെന്ന് പറയുന്ന അവൻ ഒരു ഓട്ടോഡ്രൈവർ ആണെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്.  അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ആ ഓട്ടോ ആണ് അച്ഛനിപ്പോൾ ഓടിക്കുന്നതെങ്കിൽ.. ! പാലക്കാട് ഉള്ള ആളാണ്‌ പ്രതി,  ഈ ഓട്ടോയും പാലക്കാട് രെജിസ്ട്രേഷൻ ആണ്.  എല്ലാം കൂടി കൂട്ടി വായിക്കുമ്പോൾ.... "

അവൾ തന്റെ മനസ്സിലുള്ള കാര്യം അവർക്ക് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ  മാലതി എല്ലാം കേട്ട് അന്തംവിട്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. 

 

മകളുടെ നിഗമനങ്ങൾ കേട്ട ശേഷം ഏറെ ആലോചിച്ചിരുന്ന അയാൾ ഇടയ്ക്കൊന്ന് നിഷേധിക്കുംപ്പോലെ തല കുടഞ്ഞു. 

" പക്ഷേ,  അപ്പഴും ചില പൊരുത്തക്കേടുകൾ ഇല്ലേ മോളെ...   ഒന്നാമത് ഞാനിത് ഒരു ഏജൻസിയിൽ നിന്നാണ് വാങ്ങിയത്.  അതും മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്കു മുൻപ്.   മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഞാൻ വാങ്ങിയ ഓട്ടോയും ഒരു മാസം മുൻപ് നടന്ന മരണവുമായി എന്ത് ബന്ധം ഉണ്ടാകാനാ? ! മാത്രമല്ല ,  അങ്ങനെ ഈ  ഓട്ടോയിൽ വെച്ചൊ മറ്റോ ആണ് ആ പെൺകുട്ടി പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടതെങ്കിൽ  ഇപ്പോൾ ഈ ഓട്ടോ പോലീസ്സ്റ്റേഷനിൽ കിടന്നേനെ.  പക്ഷേ,  ആ കുട്ടി പീഡനത്തിനിരയായത് ഒരു ഹോട്ടൽമുറിയിൽ വെച്ചാണെന്ന് എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അതും ഈ കൊച്ചിയിൽ.... "

 അത് കൂടെ വർഷയ്ക്കും തല പെരുക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. 

അച്ഛൻ പറയുന്നതിൽ കാര്യണ്ട്. 

  അച്ഛൻ ഈ ഓട്ടോ വാങ്ങിയിട്ട് മൂന്ന് മാസത്തിൽ കൂടുതൽ ആയെന്ന് തോനുന്നു.  അപ്പൊ ഒരു മാസം മുൻപ് നടന്ന പീഡനവുമായി എന്ത് ബന്ധം ഉണ്ടാകാനാ....  പിന്നെ ആ പെൺകുട്ടിക്ക് അങ്ങനെ ഒരു അത്യാഹിതം സംഭവിച്ചത് ഹോട്ടൽമുറിയിലും ആണ്.... അപ്പോൾ പിന്നെ..... 

അവൾ തല പുകഞ്ഞ് ആലോചിച്ചു. 

  കിട്ടിയ ഒരു കച്ചിത്തുരുമ്പ് ആയിരുന്നു പാലക്കാട് രെജിസ്ട്രേഷൻ ഓട്ടോ. പക്ഷേ അതും....... 

പെട്ടന്നവൾ എന്തോ ആലോചിച്ച പോലെ പെട്ടന്ന് മുഖമുയർത്തി. 

" പക്ഷേ അച്ഛാ...  ഒരു മാസം മുൻപ് ആ പെൺകുട്ടി മരിച്ചു എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടു എന്നല്ലല്ലോ.   അപ്പൊ ചിലപ്പോൾ  ആ കുട്ടി അപകടത്തിൽ പെട്ടത്  കുറെ മുൻപ് ആണെങ്കിലോ?  അതായത് മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്കു മുൻപ് എപ്പഴോ. അങ്ങനെ ഒരു സാധ്യതയും തള്ളിക്കളയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.   "

അവളുടെ സംശയത്തോടെ ഉള്ള ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി. 

"മോളെ...  നമ്മൾ കരുതുന്നത് പോലെ ഈ ഓട്ടോയ്ക്ക് നേരിട്ടൊരു ബന്ധം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. പാലക്കാട് ഉള്ള ഓട്ടോ കൊച്ചിയിൽ എത്താൻ സാധ്യത കുറവാണ്.  കാരണം ഒരു ഓട്ടോയ്ക്ക് സ്വന്തം ജില്ല വിട്ട് പത്തു കിലോമീറ്റർ സഞ്ചരിക്കാനുള്ള പെർമിറ്റെ ഉളളൂ.  അങ്ങനെ ഉള്ളപ്പോൾ പാലക്കാട് നിന്ന് ഏകദേശം നൂറ് കിലോമീറ്റർ കൂടുതൽ സഞ്ചരിച്ചു ആ ഓട്ടോയും ഡ്രൈവറും ഇവിടെ വന്നെന്നോ ആ കുട്ടിയെ ഉപദ്രവിച്ചെന്നോ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയില്ല.  ഇതിൽ വേറെ എന്തൊക്കെയോ കുറെ കാര്യങ്ങൾ പിണഞ്ഞുകിടപ്പുണ്ട്.  എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു,  ഓട്ടോയ്ക്ക് നേരിട്ടിത്തിൽ ഒരു ബന്ധം ഇല്ലെങ്കിലും     

ഇവരിലേക്ക് ഒക്കെ എത്തിപ്പെടാൻ ഉള്ള എന്തോ ഒന്ന് ഈ ഓട്ടോയിൽ ഉണ്ട്.  "

വർഷയും അത് ശരിവെക്കുംപ്പോലെ തലയാട്ടി. 

അച്ഛന്റെയും മോളുടെയും സേതുരാമയ്യർ കളി കണ്ട് പ്രാന്ത് പിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു മാലതി. 

   ഇതിപ്പോ എവിടെയോ കിടക്കുന്ന ഒരു പ്രേതത്തിനെ വീട്ടിൽ കേറ്റി ഇരുത്തിയ അവസ്ഥ ആയല്ലോ എന്നോർത്ത്‌ മാലതി മുടി വാരിചുറ്റി എഴുനേറ്റു. 

   " നിങ്ങൾ അച്ഛനും മോൾക്കും വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ലേ?  ഓരോ പണ്ടാരവും കൊണ്ട് കേറി വരും ബാക്കി ഉള്ളവരുടെ സ്വസ്ഥത കളയാനായിട്ട്.  ഏതോ ഒരു പെണ്ണ് എവിടെയോ ചത്തതിന് നിങ്ങൾക്കൊക്കെ എന്താ? അങ്ങനെ എത്ര പേര് ദിവസവും ചാവുന്നു. അതിൽ ഒന്നായി കണ്ടാ മതി ഇതും. ഉള്ള മനസ്സമാധാനം കൂടെ പോയി മനുഷ്യന്റെ. "

മാലതി പ്രാകിപ്പറഞ്ഞു മുറി വിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ വർഷ അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു. 

 "  അമ്മയ്ക്ക് പേടി ആയിട്ടാ അച്ഛാ. അത് കാര്യമാക്കണ്ട.  നമുക്ക് ഓട്ടോ മുഴുവൻ ഒന്ന് അരിച്ചു പെറുക്കിയാലോ. അവൾ ഈ ഓട്ടോ തേടിപ്പിടിച്ചു വരാനുള്ള കാരണത്തിലേക്ക് ന്തേലും തുമ്പു കിട്ടിയാലോ.. "

   അത് ശരിയാണെന്ന് അയാളും തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു. കൂടെ വേഗം ബെഡിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് വർഷയെയും കൂട്ടി ഓട്ടോയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. 

       അച്ഛനും മകളും ചേർന്ന് ഓട്ടോ മുഴുവൻ അരിച്ചുപെറുക്കി എങ്കിലും മായയിലേക്ക് എത്തിപ്പെടാനുള്ള ഒരു തുമ്പും അവർക്ക് കിട്ടിയില്ല. അതിലുള്ള നിരാശ അവരുടെ  രണ്ട് പേരുടെയും മുഖത്ത്‌ പ്രകടമായിരുന്നു.

      -----------------------------------------------------------------

  "  എന്താണ് വരുണെ,  മുഖത്ത്‌ അത്ര തെളിച്ചം ഇല്ലല്ലോ. വർഷയെ കാണാത്തത് കൊണ്ടായിരിക്കും അല്ലേ "

പ്രകാശന്റെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ടുള്ള ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ രണ്ട് തെറി പറയാനാണ്  വരുണിന് തോന്നിയത്. 

   പാലാരിവട്ടത്തെ ഒരു പ്രൈവറ്റ് ബാങ്കിലെ സ്റ്റാഫുകളാണ് വരുണും വർഷയും പ്രകാശുമെല്ലാം.  മൂന്ന് പേരും നല്ല കൂട്ടുകാരാണെങ്കിലും വരുണിന് വർഷയോട് അതിനപ്പുറം ഒരിഷ്ടവും ഉണ്ട്. 

" ഡേയ്... അവളിങ് വരും. അതിന് നീ ഇവിടെ  കുപ്പിയിൽ കൂറ പെട്ടപോലെ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് കറങ്ങിയിട്ട് കാര്യമില്ല.  ദേ,  നമ്മുടെ മാനേജർ മൂരാച്ചി ഇപ്പോൾ തുടങ്ങും അവന്റെ മറ്റേടത്തെ കക്കൂസ് വാ തുറക്കാൻ.  രാവിലെ തന്നെ വെറുതെ നാറ്റക്കേസ് ആക്കാതെ നീ ഇരുന്ന് ജോലി നോക്ക്.  ഗ്യാപ്പിൽ അവളുടെ ഫോണിലേക്ക് ഒന്നുടെ വിളിച്ച് നോക്ക്. "

" ഞാൻ കുറെ വിളിച്ച് നോക്കി. ഫോൺ അടിക്കുന്നതല്ലാതെ എടുക്കുന്നില്ല. ഇന്നലെ അവൾ ലീവൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടും ഇല്ല. ആ സ്ഥിതിക്ക് വേറെ എന്തേലും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടാകാൻ ആണ് സാധ്യത. ഇനി ആർക്കെങ്കിലും വല്ല വയ്യായ്കയൊ മറ്റോ... "

വരുൺ പ്രകാശന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഫോണിൽ തെരുപ്പിടിക്കുമ്പോൾ  ആണ് പെട്ടന്ന് ഫോൺ വൈബ്രെറ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്. 

  കാളിങ് വർഷ എന്ന് ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിഞ്ഞ ഉടനെ അവൻ കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു. 

 " നീ ഇത് എവിടായിരുന്നു വർഷേ?  എത്ര വട്ടം വിളിച്ചു,  ഒന്ന് ഫോൺ എടുത്തൂടെ നിനക്ക്? "

വരുൺ അല്പം ഗൗരവത്തോടെ ചോദിക്കുമ്പോൾ അപ്പുറത്ത് നിന്ന് വർഷയ്ക്ക് പറയാൻ ഒന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ 

  " വരുൺ,  ഞാൻ മനപ്പൂർവം എടുക്കാതിരുന്നതല്ല.  വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇതുവരെ ലീവ് പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഇനി അത് പറയാൻ വിളിച്ചാൽ സാറ് എന്തൊക്കെ പറയുമോ എന്തോ....  ആ അതെന്തെലുമാവട്ടെ.  ഞാൻ വിളിച്ചത് ഒരു കാര്യം പറയാനാ.. ഉച്ചയ്ക്ക് ഹാഫ്ഡേ ലീവ് എടുത്ത് നീയും പ്രകാശനും കൂടെ സ്റ്റേഡിയത്തിൽ വാ. എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്. "

വരുണിന്റ മറുപടിയ്ക്ക് പോലും കാത്തുനിൽക്കാതെ അവൾ ഫോൺ വെക്കുമ്പോൾ ഇത്ര കാര്യമായി സംസാരിക്കാൻ മാത്രം എന്തായിരിക്കുമെന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു വരുൺ. 

         ---------------------------------------------------------

വർഷ സ്റ്റേഡിയത്തിൽ എത്തുമ്പോൾ വരുണും പ്രകാശും അവളെ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. 

അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പ്രകാശൻ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു " എന്താണ്‌ മാഡം, എത്ര ഗൗരവം. വീട്ടുകാർ ഏതേലും ഒരുത്തന്റെ തലയിൽ നിന്നെ കെട്ടിവെക്കാൻ തീരുമാനിച്ചോ?  "

വരുണിനെ ഒന്ന് ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കിക്കൊണ്ട് ആയിരുന്നു അവൻ ചോദിച്ചത്. 

"അസ്ഥാനത് ചളി അടിക്കാതെ ഇവിടെ ഇരിക്കെന്റെ പ്രകാശൻ സാറേ. "

അവൾ അവന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് ഇരുത്തി വരുണിനെ ഒന്ന് നോക്കി. 

  " ഇവനിത് എന്ത് പറ്റി. നമ്മുടെ മാനേജർ സായിപ്പ് എടുത്തിട്ട് അലക്കിയോ "

അവൾ വരുണിനെ ഒന്ന് തോണ്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിക്കുമ്പോൾ വരുൺ കപടഗൗരവം കാണിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു 

  "നിനക്കെന്താ പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്?  " എന്ന്. 

  വർഷ രണ്ട് പേരെയും നോക്കിക്കൊണ്ട് ഒന്ന് നിവർന്നിരുന്നു.  പിന്നെ രാവിലെ മുതൽ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം വിശദമായി പറഞ്ഞു.  അവൾ പറയുന്നതെല്ലാം കേട്ട് അന്തംവിട്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു വരുണും പ്രകാശനും. 

 " ഇതെന്തോന്ന് ആകാശഗംഗ മൂന്നാം ഭാഗം ആണോ. അതും ഇക്കാലത്ത്‌.  "

വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ വാ പൊളിച്ചിരിക്കുന്ന അവർക്ക് മുന്നിലേക്ക് അവൾ കയ്യിൽ കരുതിയ പേപ്പർ കൂടെ നീട്ടി.  മായയുടെ മരണം അടയാളപ്പെടുത്തിയ ആ പേപ്പർ. 

  ---------------------------------------------------------------------

രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ വർഷ അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു.  വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാണ് ആ മനസ്സെന്ന് ആ മുഖത്ത്‌ നിന്ന് വായിച്ചെടുക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

    രാത്രി ഓട്ടോ കൊണ്ട് പോകുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോഴേ അച്ഛന്റെ മനസ്സിൽ ആ സംഭവം എത്രത്തോളം  വീർപ്പുമുട്ടിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് ഊഹിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു. 

" അച്ഛാ.. അത് തന്നെ ഇങ്ങനെ മനസ്സിലിട്ട് ഇരിക്കാതെ ഭക്ഷണം കഴിക്ക്.  "

അവൾ പറഞ്ഞതൊന്നും അയാൾ കേൾക്കുന്നില്ലായിരുന്നു.  അയാളുടെ മനസ്സിൽ ആ മുഖം മാത്രം ആയിരുന്നു.   ചിരിക്കുന്ന ആ പെൺകുട്ടിയുടെ മുഖം. 

  ഭക്ഷണം മതിയാക്കി എഴുനേറ്റ് കൈ കഴുകി റൂമിൽ വന്നു കിടക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നു അയാൾ. 

നാളെ ഓട്ടോ വാങ്ങിയ ആ ഏജൻസിയിൽ പോണം.   മുൻപ് ഈ ഓട്ടോയുടെ RC. ഓണർ ആരായിരുന്നു എന്ന് അന്വോഷിക്കണം.  ബാക്കിയൊക്കെ പിന്നെ.... 

 ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു പതുക്കെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണ അയാൾ പുറത്ത് ഏതോ നായയുടെ നിർത്താതെയുള്ള ഓരിയിടൽ കേട്ടാണ് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റത്.  എന്തോ ദുസ്വപ്നം കണ്ടപ്പോലെ അയാൾ അപ്പാടെ വിയർത്തിരുന്നു.  മുകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഫാൻ നിശ്ചലമാണ്.  കറന്റ് പോയിട്ട് ഒരുപാട് നേരമായെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായി. പതിയെ ഉടുത്ത മുണ്ടിൽ വിയർപ്പ് ഒപ്പിയെടുക്കുമ്പോൾ  പുറത്ത് നായ്ക്കൾ വീണ്ടും ഓരിയിടാൻ തുടങ്ങി. 

 കറന്റ് ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് സ്വിച്ചിൽ തപ്പാൻ നിൽക്കാതെ തലയിണക്കുള്ളിൽ വെക്കാറുള്ള ടോർച് കയ്യിലെടുത്ത്‌ അയാൾ പതിയെ മുറിയുടെ ജനൽ തുറന്ന് ടോർച് പുറത്തേക്ക് തെളിച്ചു. 

മുറ്റത്തിന് ചുറ്റും ടോർച് ഒന്ന് ഓടിച്ച അയാൾ പതിയെ ഓട്ടോയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് വെളിച്ചം തെളിക്കുംമുന്നേ ആ കാഴ്ച കണ്ട്  ശ്വാസം വിലങ്ങിയ പോലെ അയാൾ  പിറകോട്ട് ആഞ്ഞു. 

പുറത്തെ രാവെളിച്ചത്തിൽ ഓട്ടോയ്ക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരാൾ തല കുമ്പിട്ട് ഇരിക്കുന്നത് അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ വ്യക്തമായിരുന്നു. 

  അതിന് ഇന്നലെ കണ്ട പെൺകുട്ടിയുടെ അതെ മുഖമായിരുന്നു. 

     

   

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്            ( നാല് )

----------------------------

പുറത്തെ രാവെളിച്ചത്തിൽ ഓട്ടോയ്ക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരാൾ തല കുമ്പിട്ട് ഇരിക്കുന്നത് അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ വ്യക്തമായിരുന്നു. 

  അതിന് ഇന്നലെ കണ്ട പെൺകുട്ടിയുടെ അതെ മുഖമായിരുന്നു. 

  

  ഒരു നിമിഷം അയാളിൽ സ്ഥലകാലബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. 

     അയാൾ തലകുടഞ്ഞു. കൈകാലുകളിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കി. 

മൊത്തം മരവിച്ച ഒരവസ്ഥ. 

    തൊണ്ട വരണ്ട് ദാഹം ചുണ്ടുകളിൽ ഉപ്പുരസം നുണയുന്നു.  

  അയാൾ പെട്ടന്ന് തല കുടയുമ്പോൾ  എവിടെനിന്നോ  വീശിയടിച്ചുവന്ന കാറ്റിൽ  ജനൽകതകുകൾ  ശക്തമായി അയാൾക്ക് മുന്നിൽ അടച്ചു. പതിവില്ലാത്ത കാഴ്ചകളിൽ വിറങ്ങലിച്ച അദ്ദേഹം അല്പം ഭയത്തോടെ തന്നെ ജനലഴി തള്ളി തുറന്നതും ജനലോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന ആ പെൺരൂപം കണ്ട് അയാൾ ശ്വാസം നിലച്ചപോലെ ഇരുന്നു.  

  നിലാവിൽ ആ മുഖം അയാൾക്ക് മുന്നിൽ തെളിവോടെ നിന്നു.  

 കണ്ണുകളിൽ അഗ്നിയുടെ നെരിപ്പോടും. 

        ---------------------------------------------------------

 രാവിലെ അടഞ്ഞുകിടക്കുന്ന വാതിലിൽ ശക്തിയായി തട്ടി വർഷ.  ഇന്ന് ഒരിടം വരെ പോകണമെന്ന് പറഞ്ഞതാണ്. എങ്ങോട്ടാണെന്നോ എന്തിനാണെന്നോ പറഞ്ഞിട്ടില്ല. എന്നിട്ട് സമയം ഇത്രയായിട്ടും എഴുനേൽക്കാത്തതെന്താ എന്ന ചിന്തയോടെ പല വട്ടം തട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാണ് അയാൾ എഴുന്നേറ്റതും വാതിൽ തുറന്നതും. 

  

        " ഇതെന്ത് പറ്റി അച്ഛാ. രാവിലെ എവിടെയോ പോണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്....  ഞാൻ എത്ര നേരായി വിളിക്കണെന്ന് അറിയോ. "

മറുപടിയെന്നോണം അയാൾ മൂളക മാത്രം ചെയ്തു. 

   പിന്നെ  തോർത്തും ബ്രെഷും എടുത്തു കുളിമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. 

  കുളി കഴിഞ്ഞ് റെഡിയായി ചായ കുടിക്കാൻ ഇരിക്കുമ്പോൾ അയാൾക്കരികിൽ അവളും വന്നിരുന്നു.

" അച്ഛനെങ്ങോട്ടാ പോണേ ഈ സൺ‌ഡേ ആയിട്ട്  ?  "

അയാൾ പ്ളേറ്റിൽ നിന്ന് ചപ്പാത്തി പൊട്ടിച്ചെടുത്തു വായിൽ വെച്ചു . 

" മോളെ.... ആ പെൺകുട്ടിക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചതാണെന്നോ  അതിൽ നമ്മുടെ ഓട്ടോയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടോ എന്നൊക്കെ അറിയണേൽ ആദ്യം ഞാൻ ഇത് വാങ്ങിയ ഏജന്റിനെ കാണണം.  ബാക്കിയൊക്ക പിന്നെ "

അച്ഛന്റെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് മുഴുവനായും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും  അവൾ അതിനെ പറ്റി കൂടുതലൊന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല,  പകരം ഒന്ന് മടിച്ചാണെങ്കിലും മറ്റൊരു കാര്യമാണ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. 

   " അച്ഛാ... നമ്മളെകൊണ്ട് ഇത് കൂട്ടിയാൽ കൂടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട്  നമുക്ക് വരുണിനെയും പ്രകാശിനെയും കൂടെ കൂട്ടിയാലോ. ഒരു ധൈര്യത്തിന്. "

മകളുടെ കൂട്ടുകാരെ നേരത്തെ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അയാൾ മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. 

 പതിയെ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കൈ കഴുകി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ വർഷയും വേഗം ഡ്രസ്സ്‌ മാറി പുറത്തേക്ക് വന്നു " ഞാനും കൂടെ വരാ അച്ഛാ " എന്നും പറഞ്ഞ്. 

  അയാൾ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ ഓട്ടോയിൽ കേറുമ്പോൾ അവൾ  വരുണിനെ വിളിക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു. 

    

      ടൗണിൽ എത്തുമ്പോൾ അവരെ കാത്ത് വരുണും പ്രകാശനും നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. 

 " നിങ്ങൾ ഓട്ടോക്ക് പിറകെ പോരെ " എന്നവൾ കൈ കൊണ്ട് ആഗ്യം കാണിച്ചു. 

  സൺ‌ഡേ ആയത് കൊണ്ട് റോഡിൽ തിരക്ക് വളരെ കുറവായിരുന്നു. കടകൾ അധികവും അടഞ്ഞുകിടപ്പായിരുന്നു.  

   അയാൾ ടൗണിൽ നിന്നും കുറച്ചു ദൂരം കൂടെ മുന്നോട്ടെടുത്ത ഓട്ടോ വലത്തോട്ടുള്ള ഇടറോഡിലേക്ക് കയറ്റി.  ഒരു വണ്ടിക്ക് മാത്രം പോകാവുന്ന ആ വഴിയിലൂടെ കുറച്ചു ദൂരം കൂടെ സഞ്ചരിച്ച്  ഒരു വീടിന്റ മുന്നിൽ അയാൾ ഓട്ടോ നിർത്തി. 

പിന്നിൽ വരുണിന്റ ബൈക്കും. 

" വാ "

എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞ ശേഷം അയാൾ മുന്നിലെ ഗേറ്റ് തുറന്ന് അകത്തേക്ക് നടന്നു.  

മുറ്റത് എത്തുമ്പോൾ തന്നെ അവരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുംപ്പോലെ ഒരാൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിവന്നു. 

" വാസുവേട്ടാ.. വാ... എല്ലാരും കേറി വാ "

പുറത്തേക്ക് വന്ന ആള് അവരെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചിരുത്തി ഇപ്പോൾ വരാമെന്നും പറഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പോയി.  

ഉടനെ തന്നെ കയ്യിൽ ഒരു പേപ്പറുമായി തിരികെ വരികയും ചെയ്തു. 

  "  ഇതെന്തിനാണ് ചേട്ടാ ഇപ്പോൾ പഴയ RC. ഓണറുടെ ഡീറ്റെയിൽസ് ഒക്കെ. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ മറിച്ചുവിൽക്കാൻ ഉള്ള വണ്ടി ആയത്കൊണ്ട് RC. മാറ്റിയാൽ പിന്നെ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല.  ഇതിപ്പോ ഇങ്ങനെ ഒരാവശ്യം പറഞ്ഞ് ആദ്യമായിട്ടാ ഒരാൾ വരുന്നത്,  "

അയാൾ കയ്യിൽ കരുതിയ പേപ്പർ വാസുവേട്ടന് നേരേ നീട്ടി . 

    വാസു പേപ്പർ വാങ്ങി അതിലേക്ക് ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.  പിന്നെ മകൾക്ക് ആ പേപ്പർ നൽകി. 

അവളാ പേപ്പർ വാങ്ങി അതിലെ RC. ഓണറുടെ പേരിലേക്ക് നോക്കി.  

 വർഷ തല ഉയർത്തിയത് ആശ്ചര്യത്തോടെ ആയിരുന്നു. 

" അച്ഛാ..... "

അവൾ പതിയെ അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ പിടിക്കുമ്പോൾ വാസു പതിയെ എഴുനേറ്റു. 

" എന്ന ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങിക്കോട്ടെ. ഈ പേപ്പർ ഞങ്ങൾ എടുക്കുവാ..  " എന്നും പറഞ്ഞ് അയാൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ കൂടെ വർഷയും വരുണും പ്രകാശനും അച്ഛനെ  അനുഗമിച്ചു. 

 പുറത്ത് കിടക്കുന്ന ഓട്ടോയ്ക്ക് അരികിലെത്തിയപ്പോൾ ആയിരുന്നു  നാല് പേരും നിന്നത്. 

" അച്ഛാ ഇതിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന പേരും  പത്രത്തിൽ കണ്ട ആ പേരും..... "

" അതെ മോളെ... രണ്ടും ഒന്ന് തന്നെ ആണ്.   ഹരിശങ്കർ,  അത്താണി,  പാലക്കാട് "

" അപ്പൊ ഒന്ന് ഉറപ്പായല്ലേ.  ആ പെൺകുട്ടിയെ പീഡിപ്പിച്ച പ്രതിയുടെ തന്നെ ആണ് ഈ ഓട്ടോ.  അതായിരിക്കും അവൾ അന്ന് ഈ ഓട്ടോയിൽ....."

വരുണാണ് സംസാരിച്ചത്.  അത് ശരിവെയ്ക്കുംപ്പോലെ വർഷ മൂളുമ്പോൾ  അച്ഛൻ മാത്രം മറ്റെന്തോ ആലോചനയിൽ എന്നപ്പോലെ മൗനം പാലിച്ചു. 

" ഇപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ ഏകദേശം മനസ്സിലായില്ലേ അച്ഛാ.  എന്തിനാണ് അവൾ അന്ന്  ഓട്ടോയിൽ വന്നതെന്ന്.  അവളെ നശിപ്പിച്ചവന്റെ ആയിരുന്നു ഇത്. ആ നെറികെട്ടവൻ കാരണം..... "

വർഷ ദേഷ്യം അടക്കാൻ കഴിയാതെ നിൽക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ വേറെന്തോ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് തിരികെ ആ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു. 

   അച്ഛൻ എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാകാതെ മൂന്നു പേരും പരസ്പരം നോക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ ആ ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തേക്ക് പോയിരുന്നു. 

  കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞ് തിരികെ വന്ന അയാൾ എലാവരോടും വണ്ടിയിൽ കേറാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.   ഓട്ടോ തിരിച് മുന്നോട്ട് എടുക്കുമ്പോൾ പിറകെ വരുണും പ്രകാശനും ഉണ്ടായിരുന്നു.  

 ആ ഓട്ടോ നിന്നത് ഒരു ഹോട്ടലിന് മുന്നിൽ ആയിരുന്നു.  

 " ഓരോ ചായ കുടിക്കാം " എന്നും പറഞ്ഞ് മൂന്ന് പേരെയും കൂട്ടി അയാൾ ആളൊഴിഞ്ഞ ഒരു ടേബിളിൽ ഇരുന്നു. 

 " അച്ഛനെന്തിനാ  പിന്നേം തിരികെ പോയത്. ന്തായാലും ഓട്ടോയും അവളും തമ്മിലുള്ള കണക്ഷൻ ഇതാണെന്ന് മനസ്സിലായ സ്ഥിതിക്ക് ഇനി ഇതിന്റെ പുറകെ പോവേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലല്ലോ.  അതുകൊണ്ട് ഇനി ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ,  ഈ ഓട്ടോ മെല്ലെ ഒഴിവാക്കി വേറെ ഒരെണ്ണം വാങ്ങുക. അതോടെ ഈ പ്രശ്നമങ് തീരും.  വെറുതെ ഓരോന്ന് ഓർത്ത് ടെൻഷൻ അടിക്കണ്ടലോ."

 വരുണാണ് സംസാരിച്ചത്. അത് ശരി വെക്കുന്ന മട്ടിൽ വർഷയും പ്രകാശനും തലയാട്ടുമ്പോൾ അച്ഛൻ വളരെ ഗൗരവത്തോടെ ആണ് എല്ലാവരെയും നോക്കിയത്. 

 " നിങ്ങളൊക്കെ കരുതുംപ്പോലെ ഇത് തീർന്നിട്ടില്ല മക്കളെ.. തുടങ്ങാൻ പോകുന്നതേ ഉളളൂ. "

അച്ഛൻ പറയുന്നത് കേട്ട് എല്ലാവരുടെയും ജിത്ന്യാസയോടെയുള്ള നോട്ടം അയാളിലായിരുന്നു.  

 " അച്ഛനിത് എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്. അവളെ നശിപ്പിച്ചവൻ തന്നെയായിരുന്നു ഈ ഓട്ടോയുടെ അവകാശി എന്ന് മനസ്സിലായില്ലേ ! അത് തേടിയാണ് അവൾ വന്നതെന്നും.  അതിനപ്പുറത്തേക്ക് ഇനി എന്താണ് അച്ഛാ നമുക്കിതിൽ....... !"

 പ്രകാശൻ  തല ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് എല്ലാവരെയും നോക്കുമ്പോൾ അതിനുള്ള മറുപടി നൽകാൻ അച്ഛന് മാത്രേ കഴിയുമായിരുന്നുള്ളൂ. 

" ഓട്ടോ ആരുടെ ആയിരുന്നു എന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം ഈ പ്രശ്നം ഇവിടെ തീരുന്നില്ല പ്രകാശ.  നമ്മളിപ്പോ ആ വീട്ടിൽ പോയതിന് ശേഷം ഞാൻ വീണ്ടും പോയത് എന്തിനാണെന്ന് അറിയോ.  അത് എന്നാണ്, ആരാണ് അവിടെ കൊണ്ട്വന്നു വിറ്റതെന്ന് അറിയാൻ ആയിരുന്നു.  

  പക്ഷേ, അയാൾക്ക് വിറ്റ  ആളെ കുറച്ചു കൂടുതൽ അറിയില്ലെങ്കിലും  ഒന്നയാൾ പറഞ്ഞു, 

  മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്കു മുൻപ് ഒരു രാത്രി,  അത്രേം അത്യാവശ്യം ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു യുവാവ് ആണ് അതവിടെ വിറ്റത്. കാശ് അപ്പോൾ തന്നെ കൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.  ആ സമയത്തൊക്കെ എന്തോ ഒരു ഭയം ആ ചെറുപ്പക്കാരന്റ പ്രവർത്തിയിൽ കണ്ടെന്നും അയാൾ പറഞ്ഞു.  

 ഇത്രേം അന്ന് നടന്നെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്... ഇതല്ലാതെ ഒന്നുകൂടെ ഉണ്ട് നിങ്ങളോട് പറയാൻ.. "

എല്ലാവരും ആകാംഷയോടെ അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.

" ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ അവളെ വീണ്ടും കണ്ടു. മായയെ !!! "

അത് എല്ലാവരിലും നടുക്കമുണ്ടാക്കി.  

" എന്നിട്ട്....... "

മൂവരും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു ചോദിച്ചത്.. 

അവരുടെ മുഖത്തെ നടുക്കവും ആകാംഷയും കണ്ട് അയാൾ ഒരു നിമിഷം കണ്ണടച്ചിരുന്നു. 

 അയാൾക്ക് മുന്നിൽ അപ്പോൾ ആ ജനലഴികളുണ്ടായിരുന്നു. പുറത്ത്  കാറ്റിലുലയുന്ന  മുടിയിഴകൾക്കിടയിലൂടെ ആ മുഖം തെളിഞ്ഞുകാണാമായിരുന്നു.   

  കനലെരിയുന്ന കണ്ണിൽ ഒരു കടലൊളിപ്പിച്ച പോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ അയാളുടെ മുഖത്തായിരുന്നു.  

  "  എനിക്കൊരാളെ കൊല്ലണം... അതിന്.....   "

" അതിന്......???  "

          

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്              ( അഞ്ച് )

-------------------------------

അവരുടെ മുഖത്തെ നടുക്കവും ആകാംഷയും കണ്ട് അയാൾ ഒരു നിമിഷം കണ്ണടച്ചിരുന്നു. 

 അയാൾക്ക് മുന്നിൽ അപ്പോൾ ആ ജനലഴികളുണ്ടായിരുന്നു. പുറത്ത്  കാറ്റിലുലയുന്ന  മുടിയിഴകൾക്കിടയിലൂടെ ആ മുഖം തെളിഞ്ഞുകാണാമായിരുന്നു.   

  കനലെരിയുന്ന കണ്ണിൽ ഒരു കടലൊളിപ്പിച്ച പോലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ അയാളുടെ മുഖത്തായിരുന്നു.  

  "  എനിക്കൊരാളെ കൊല്ലണം... അതിന്.....   "

" അതിന്......???  "

           "അതിന് അവനെ എനിക്ക് വേണം....!  "

        -------------------------------------------------------------

അച്ഛൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ശ്വാസം അടക്കിപിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു മൂവരും. 

  അവൾ ആവശ്യപ്പെട്ടത് കൊല്ലാനോ വളർത്താനോ എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥ. 

പക്ഷേ,  ഈ കഥയ്ക്ക് ഒരു അന്ത്യം ഉണ്ടാവണമെങ്കിൽ ഒരാൾ മരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. 

   അത് ആരായിരിക്കും എന്ന് എത്ര ചിന്തിച്ചിട്ടും ഒരു ഉത്തരം കിട്ടുന്നില്ലായിരുന്നു. 

    

  " അച്ഛാ... ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ... "

വർഷയുടെ സംശയം നിറഞ്ഞ ചോദ്യം കേട്ട് അയാൾ മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന ചായ ഒന്ന് മൊത്തിക്കുടിച്ചു. 

  പിന്നെ ഉറച്ച വാക്കുകളോട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു, 

" അത് നടക്കണം,  അവൾ ആഗ്രഹിച്ചത് നടത്തണം.  എനിക്കും ഒരു മോളുണ്ട്..  നാളെ എന്റെ മോൾക്കും അതുപോലെ എല്ലാ മക്കൾക്കും ധൈര്യത്തോടെ രാത്രി യാത്ര ചെയ്യണമെങ്കിൽ  അവൾ ആഗ്രഹിച്ച ആ മരണം നടക്കണം...  അതിന് അയാൾ കൂടി  വേണം ഇനി .....  "

ആ തീരുമാനം ഉറച്ചതായിരുന്നു. പെണ്മക്കളുള്ള ഒരച്ഛന്റെ അറം പറ്റാൻ പോകുന്ന വാക്കുകൾ. 

      ------------------------------------------------------------

  ഓട്ടോ  ആ വലിയ വീടിന് മുന്നിൽ നിർത്തി വാസു  പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. കൂടെ വർഷയും വർഷപോലുമറിയാതെ വർഷക്കൊപ്പം മായയും. 

     അന്ന് രാത്രി വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായ ഷോക്കിൽ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാൻ നിൽക്കാത്തത് കൊണ്ട് വാസു  ആ വീട് നാലുപാടും ഒന്ന് നോക്കി.  വലിയ ഒരു രണ്ട്നില വീടും പടർന്നു കിടക്കുന്ന പുറംതൊടിയും . 

   വർഷയും മായയും അതെല്ലാം നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. 

      താൻ ഓടിക്കളിച്ച മുറ്റവും തൊടിയും അച്ഛനും അമ്മയും ഊഞ്ഞാൽ കെട്ടി ആട്ടിയ മാവും പൂത്തുലഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ചാമ്പമരവുമെല്ലാം അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നനവ് പടർത്തി. 

   നഷ്ടങ്ങളുടെ വലുപ്പം അവളെ വല്ലാതെ വേട്ടയാടി.

ആ സമയം വാസു സിറ്റൗട്ടിൽ കയറി കോളിങ്ബെല്ലിൽ വിരലമർത്തി. 

അല്പനിമിഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആ വീടിന്റ വാതിൽ അവർക്ക് മുന്നിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു. 

 പുറത്തേക്ക് വന്ന ചെറുപ്പക്കാരന് മുന്നിൽ ഭവ്യതയോടെ അച്ഛൻ കൈ കൂപ്പുമ്പോൾ ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ  സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി, 

 "നിങ്ങളല്ലേ രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ രാത്രി...... "

ചോദ്യം കേട്ട് അതെ എന്ന് തലയാട്ടി വാസു . 

"  നിങ്ങൾ വന്നത്......... ?      ഇത്... !? "

കൂടെ ഉള്ള വർഷയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ ചോദിക്കുമ്പോൾ അച്ഛൻ ശാന്തമായി പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു 

" ഞാൻ വാസുദേവൻ, ഇതെന്റെ മോള് വർഷ. ഞങ്ങൾ വന്നത്.... "

വാക്കുകൾ മുഴുവനാക്കുംമുന്നേ മുന്നിലുള്ള ആള് അച്ഛന് മുന്നിലേക്ക് കൈ നീട്ടി, 

"  ഞാൻ സുദേവ് സത്യ......  ന്തായാലും അകത്തേക്ക് ഇരുന്നു സംസാരിക്കാം... വരൂ "

അവരെ രണ്ട് പേരെയും അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ട് സുദേവ് ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ അവനോടൊപ്പം വാസുവും വർഷയും അകത്തേക്ക് കയറി. 

  കൂടെ മായയും !

 

സുദേവ് കാണിച്ച സെറ്റിയിലേക്ക് വർഷയും വാസുദേവനും ഇരുന്നു,  അവർക്കഭിമുഖമായി സുദേവും . 

" ഇനി വന്ന കാര്യം പറയൂ.

 ആ രാത്രി നിങ്ങൾ വന്നപ്പോൾ കൂടുതലൊന്നും ചോദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. വഴി തെറ്റി വന്നതെല്ലെന്ന് അറിയാം. പക്ഷേ, .... "

സുദേവ് നൂറായിരം സംശയങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ചോദ്യത്തോടെ രണ്ട് പേരെയും മാറി മാറി നോക്കുമ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഒരു മറുപടി പറയാൻ കിട്ടാതെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അച്ഛനും മോളും.

 " അത് പിന്നെ....  "

എങ്ങനെ പറഞ്ഞുതുടങ്ങണം എന്നോ എന്ത് പറയണമെന്നൊ ഒരു നിശ്ചയവുമില്ലായിരുന്നു അവർക്ക്. മായ തങ്ങൾക്കൊപ്പം നിഴൽപ്പോലെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഭ്രാന്ത് ആണെന്നെ കരുതൂ എന്നും അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അതിനെ കുറിച്ച് പറയാതെ മനസ്സിൽ ഒരു കള്ളം മെനഞ്ഞെടുക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു വർഷ. 

       

     " ഞാനും മായയും തൃശ്ശൂർ കേരളവർമ്മകോളേജിൽ ഒയൂമിച്ചായിരുന്നു.  അതിന് ശേഷം വലിയ കോൺടാക്ട് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ബാക്കി സമയം ബാംഗ്ലൂരിൽ ആണ് പഠിച്ചതൊക്കെ. പല ഇവിടെ വരണം എന്നൊക്കെ കരുതിയതാണ്, പക്ഷേ കഴിഞ്ഞില്ല.."

വർഷ ഒരുവിധം പറഞ്ഞൊപ്പിക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ സുദേവന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നിരുന്നു. 

  " ഒക്കെ. പക്ഷേ,  ഞാൻ അതല്ല ചോദിച്ചത്. രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ പുലർച്ചെ ആണ് ഇദ്ദേഹം ഇവിടെ എത്തിയത്.  അത് എന്തിനായിരുന്നെന്ന്.... "

  സുദേവന്റെ വാക്കിലും നോക്കിലും നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന സംശയം അവരെ ഒരു നിമിഷം വീർപ്പുമുട്ടിച്ചു.  

     " അത് പിന്നെ...  അന്ന് രാത്രി അച്ഛന് തൃശ്ശൂർക്ക് ഒരു ഓട്ടം കിട്ടിയിരുന്നു.  ആളെ ഇറക്കിവരുന്ന വഴി എന്തോ അസ്വസ്ഥത തോന്നിയപ്പോൾ അച്ഛൻ എന്നെ വിളിച്ചു.   വഴിയിൽ സ്റ്റേ ചെയ്യുന്നത് അത്ര സേഫ് അല്ലെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ ആണ് ഈ വീടും സ്ഥലവും ഒക്കെ പറഞ്ഞുകൊടുത്തത്.  മുന്നേ ഞാൻ ഒന്നുരണ്ട് വട്ടം അവൾക്കൊപ്പം ഇവിടെ വന്നിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് ഇവിടെ എല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു. അച്ഛനെ അവൾ ഫോട്ടോയിലും മറ്റും കണ്ടിട്ടുള്ളതുകൊണ്ടും പിന്നെ എന്റെ പേര് പറഞ്ഞാൽ അറിയും എന്നുള്ളതുകൊണ്ടും  രാവിലെ വരെ ഒന്ന് നിൽക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് വിശ്വാസത്തിൽ ആണ് അന്ന് അച്ഛൻ ഇവിടെ വന്നത്. പക്ഷേ....... "

വർഷ വാക്കുകള് മുഴുവനാക്കാതെ തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു. 

  ബാക്കി അച്ഛനാണ് പറഞ്ഞത്. 

" അന്ന് പെട്ടന്ന് മോൾടെ ഫോട്ടോ ഇങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ...  കൂടെ നിങ്ങൾ ആ പേപ്പറിലെ വാർത്ത കൂടി കാണിച്ചപ്പോൾ ആകെ മരവിച്ചു പോയി. അതാണ് അന്ന് ഒന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ പോയത് "

ശേഷം അച്ഛൻ സുദേവിനെ ഒന്ന് ഒളികണ്ണിട്ട് നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാം വിശ്വസിച്ചപ്പോലെ അയാൾ താടിയിൽ തെരുപ്പിടിക്കുകയായിരുന്നു. 

 " സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ വന്നത് മോൾക്ക് ന്താ പറ്റിയതെന്ന് അറിയാൻ കൂടെ ആയിരുന്നു. "

സുദേവ് എല്ലാം കേട്ട് ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു. പിന്നെ എഴുനേറ്റ് ഒരു സിഗരറ്റ് എടുത്ത് കൊളുത്തി ചുണ്ടിലേക്ക് വെച്ചു.  

   " എന്ത് പറ്റി എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ന്താ പറയാ... അവളു ഞങ്ങളെ ഒക്കെ വിട്ട് പോയി. 

  എന്നും അവളുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ ആയിരുന്നു അമ്മയ്ക്ക് വലുത്.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ മറുത്തൊന്നും പറയില്ല. അച്ഛൻ മരിച്ചതിൽ പിന്നെ അവളെ ആ കുറവ് അറിയാതെ ആണ് വളർത്തിയത്.  

   അവളുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ ഇഷ്ടങ്ങളായി. അതിനേക്കാൾ വലുതൊന്നും ഞങ്ങൾക്കില്ലെന്ന് കരുതി.  പക്ഷേ, അവൾക്ക് തെറ്റ് പറ്റിയെന്നു മനസ്സിലായത് ഏറെ വൈകിയായിരുന്നു. "

 അത് എന്തായിരുന്നു എന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷ വാസുദേവന്റെയും വർഷയുടെയും മുഖത്ത്‌ പ്രകടമായിരുന്നു. 

" അവൾ ഒരു മൂന്ന് ദിവസത്തെ ക്യാംപിനെന്നും പറഞ്ഞ് പാലക്കാട് പോയതിന് ശേഷം അവളിൽ ഒത്തിരി മാറ്റങ്ങൾ കണ്ടു. പിന്നീടവൾ തന്നെ ഒരു ദിവസം പറഞ്ഞു അവൾക്ക് ഒരാളെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന്. അത് പാലക്കാട് ഉള്ള ഒരു ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ ആണെന്നും. 

   എത്രയൊക്കെ അവളുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾ സപ്പോർട്ട് ചെയ്താലും എനിക്കും അമ്മയ്ക്കും അത് അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒന്നായിരുന്നില്ല. 

 പക്ഷേ, അവളുടെ വാശിക്ക് മുന്നിൽ അമ്മ സമ്മതം മൂളിയപ്പോൾ പാതി മനസ്സോടെ ആണെങ്കിലും ഒന്ന് അന്വോഷിക്കാമെന്ന് കരുതിയാണ് ഞാൻ പാലക്കാട് പോയത്. പക്ഷേ കിട്ടിയ അറിവുകളിൽ അവൻ അത്ര വെടിപ്പല്ലെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞാൻ അവരുടെ ഇഷ്ടം എതിർത്തു.  അങ്ങനെ ഒരാൾക്ക് ന്റെ പെങ്ങളെ വലിച്ചെറിഞ്ഞുകൊടുക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ലായിരുന്നു.  പക്ഷേ അതിന് ഞാൻ കൊടുക്കേണ്ടി വരുന്ന വില ന്റെ മോൾടെ ജീവിതം തന്നെ ആയിരിക്കുമെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല. 

      ആരുമറിയാതെ അവനൊപ്പം പോയ അവളെ പിന്നെ കിട്ടിയത് കൊച്ചിയിലെ ഒരു ഹോട്ടൽ മുറിയിൽ.. .... 

 ശേഷം അവനെ കണ്ടെത്താൻ പറ്റിയില്ല.  

ആരാണെന്നു ചോദിച്ചാൽ അവൾക്കും ഉത്തരം ഇല്ലായിരുന്നു. 

 ഒടുക്കം അവനെ കണ്ടെത്തിയതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം ന്റെ മോളും പോയി.  "

അത് പറയുമ്പോൾ സുദേവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. 

  വാക്കുകൾ ഇടറി തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി നിന്നു. 

 

എന്ത് പറഞ്ഞയാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കും എന്നറിയാതെ വാസുദേവൻ മെല്ലെ എഴുനേറ്റ് സുദേവന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു. 

അതിൽ കൂടുതൽ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നയാൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. തോളിൽ അയാൾ കൈ വെക്കുമ്പോൾ ഒരു നിമിഷം തിരിഞ്ഞുനോക്കിക്കൊണ്ട് നനഞ്ഞ കവിളുകൾ വിടർത്തി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. 

" എല്ലാവർക്കും ഡെയിലി വായിക്കുന്ന ഒരു ന്യൂസ് മാത്രമായി ഇതും.  എന്റെ മോൾടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചവൻ ഇപ്പോൾ ജയിലിൽ ഉണ്ടും ഉറങ്ങീ രാജകീയമായി ജീവിക്കുന്നുണ്ടാകും. നഷ്ടം,  അത് ഞങ്ങൾക്ക് മാത്രം അല്ലേ.  അവൾ പോയതിൽ പിന്നെ അമ്മ ശരിക്കൊന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് പോലും ഇല്ല.  അത്രയറെ അവളെ ഞങ്ങൾ........  

 ഞങ്ങളെ ഒന്ന് അവൾ കേട്ടിരുന്നെങ്കിൽ... "

 വാക്കുകൾ മുറിച്ചുകൊണ്ട് വേഗം വാഷ്ബേസിനരികിലേക്ക് നടന്ന് മുഖം നന്നായൊന്ന് കഴുകി സുദേവ് . 

പിന്നെ അവിടെ കിടന്നിരുന്ന ടവ്വലിൽ മുഖം തുടച്ചുകൊണ്ട് തിരികെ വന്നു. 

" സോറി... ഞാൻ പെട്ടന്നുള്ള ഇമോഷനിൽ... "

അയാൾ ക്ഷമാപണം പോലെ രണ്ട് പേരെയും നോക്കുമ്പോൾ ഏട്ടന്റെ വാക്കുകൾ വീർപ്പുമുട്ടിക്കുന്ന ഒരാൾ കൂടെ അവർക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു... മായ !

  ഇനി ഒന്നും ചോദിക്കാനോ പറയാനോ ഇല്ലെന്ന് അറിയാവുന്നത് രണ്ട് പേരും പതിയെ എഴുനേറ്റു. 

" എന്ന ഞങ്ങൾ...  ഒരിക്കലും ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരു വാർത്ത കണ്ടപ്പോൾ.... 

മോളും വല്ലാതെ വിഷമത്തിൽ ആയിരുന്നു. അതാണ് ഒന്ന് ഇത്രടം വരെ.. "

അച്ഛൻ സുദേവനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് വർഷയെയും കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു. 

  

തിരികെ ഓട്ടോയിൽ കയറുമ്പോൾ വർഷ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു " ഇനി എന്ത് ചെയ്യാനാ അച്ഛാ" എന്ന്. 

അതിനയാൾ ഉത്തരം ഒന്നും നൽകിയില്ല. 

പക്ഷേ,  വർഷയുടെ സംശയങ്ങൾ തുടർന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. 

" ഇയാൾ പറഞ്ഞത് വെച്ചു നോക്കുമ്പോൾ ആ ഓട്ടോഡ്രൈവർ തന്നെ ആണ് ഇതൊക്കെ.  ഒരു വലിയ വീട്ടിലെ പെണ്ണിനെ വളച്ചു വലിക്കാൻ പറ്റുന്നതൊക്കെ വലിക്കാം എന്ന് കരുതിക്കാണും. പക്ഷേ,  വീട്ടുകാർ സമ്മതിക്കില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ഒളിച്ചോട്ടനാടകം നടത്തി അവളെ ഹോട്ടൽമുറിയിൽ എത്തിച്ചിട്ടുണ്ടാകും. "

അവൾ വെറുപ്പോടെ ആണ് അത്രയും പറഞ്ഞത്. 

 

" ന്തായാലും അവനുള്ള ശിക്ഷ കോടതി കൊടുക്കും.  പിന്നെ ഇതിനു പിറകെ നമ്മൾ ഇനി എന്തിനാണ്..... "

അവൾ അച്ഛനെ നോക്കുമ്പോൾ അയാൾ ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു, 

" ഇനി ഇതിന്റെ പിറകെ അല്ല,  കൂടെ ആണ് സഞ്ചരിക്കാൻ പോകുന്നത്.  ഓരോ നിയമവും നോക്കുകുത്തി ആകുന്ന ഈ നാട്ടിൽ അവളെ ഇല്ലാതാക്കിയവന് ശിക്ഷ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചത് തന്നെ ആണ്.... 

മരണം..... 

പക്ഷേ, അവനാരോ അവനിലേക്ക് എത്തണമെങ്കിൽ ഇനിയും സഞ്ചരിക്കണമെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു...... അല്ല,  അവൾ പറയുന്നു... മായ !

 അതുകൊണ്ട് ഇനി ഒരു യാത്ര കൂടെ ഉണ്ട്.. അതിന് നീ വരണ്ട,  വരുണിനെയും പ്രകാശനെയും കൂട്ടാം... "

അച്ഛന്റെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ഒരു തുമ്പും കിട്ടാതെ വർഷ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 "ഇനി എങ്ങോട്ടാ അച്ഛാ "  എന്ന്. 

അതിനയാൾക്ക് പറയാൻ ഒറ്റ ഉത്തരമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...... 

" പാലക്കാട് !! 

         

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്          (  ആറ് )

---------------------------

  അതുകൊണ്ട് ഇനി ഒരു യാത്ര കൂടെ ഉണ്ട്.. അതിന് നീ വരണ്ട,  വരുണിനെയും പ്രകാശനെയും കൂട്ടാം... "

അച്ഛന്റെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ഒരു തുമ്പും കിട്ടാതെ വർഷ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 "ഇനി എങ്ങോട്ടാ അച്ഛാ "  എന്ന്. 

അതിനയാൾക്ക് പറയാൻ ഒറ്റ ഉത്തരമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...... 

" പാലക്കാട് !!

    ---------------------------------------------------------

വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ നേരം നന്നേ ഇരുട്ടിയിരുന്നു. 

  അച്ഛനും മോളും രാവിലെ പോയി ഇതുവരെ എത്താത്തതിനെ ആവലാതി മുഴുവൻ അവരെ പ്രതീക്ഷിച്ചു ഉമ്മറത്ത്‌ തന്നെ ഇരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ മുഖത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു.  

 ഓട്ടോ നിർത്തി വർഷയും വാസുദേവനും ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ദേഷ്യത്തോടെ എഴുനേറ്റ്  ചാടിത്തുള്ളി  മാലതി അകത്തേക്ക് നടന്നു. 

   " അമ്മ ദേഷ്യത്തിലാണെന്ന് തോനുന്നു അച്ഛാ " എന്നും പറഞ്ഞ് വർഷയും ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ പിറകെ അച്ഛനും ഉണ്ടായിരുന്നു. 

  അകത്തേക്ക് കയറിയ ഉടനെ മാലതി അവർക്ക് നേരേ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു 

   "നിങ്ങളിത് എന്ത് ഭാവിച്ചാണ് മനുഷ്യാ ഈ പെണ്ണിനേയും കൊണ്ട് ഓരോന്ന് ഇറങ്ങിത്തിരിക്കുന്നത്? ഏതോ ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി ഇനി ഇവളുടെ ജീവിതം കൂടി കുരുതികൊടുക്കാൻ ആണോ .  രാവിലെ പോയത് മുതൽ  മനസ്സമാധാനം ഉണ്ടായിട്ടില്ല എനിക്ക് .  നേരം വൈകും തോറും പേടിയോടെ ആണ് ഇരിക്കുന്നത്.   ഓരോ മാരണങ്ങൾ എടുത്ത് തലയിൽ വെച്ചിട്ട്..... 

 എവിടെയോ കിടക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി... "

മാലതി നിന്ന് ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു.  

  അത് ന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാലോ എന്നുള്ള ഭയം കൊണ്ടാണെന്ന് വർഷയ്ക്കും അച്ഛനും അറിയാം. 

    

   ' അല്ലേ,  നീ ഈ ജോലീം കളഞ്ഞ് ഇതിന്റെ പിറകെ നടക്കുന്നതെന്തിനാണെന്നാ എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തത്.  അല്ലെങ്കിലേ ഇവിടെ കഷ്ടപ്പാട് തീർന്ന സമയം ഇല്ല. അതിനിടയ്ക്ക് ഉള്ള പണീം കളഞ്ഞ് ഓരോന്നിന് ഇറങ്ങിക്കോളും അച്ഛനും മോളും.  

അച്ഛൻ പറയാനും മോള് അതിന് കുട പിടിക്കാനും. 

കൊള്ളാം.. "

വർഷയ്ക്ക് നേരേ മാലതി കയർക്കുമ്പോൾ അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വേഗം റൂമിലേക്ക് നടന്നു ബാക്കിയൊക്ക അച്ഛനും അമ്മയും തമ്മിൽ തീർത്തോളും എന്ന മട്ടിൽ. 

     "  നീ ഒരു കാര്യം ചിന്തിക്ക് മാലതി. നീ ഇടയ്ക്കിടെ പറയുന്നുണ്ടല്ലോ... ഏതോ ഒരു പെണ്ണ് എന്ന്.  അങ്ങനെ ഒരു നിസ്സാരമായ വാക്കാണ് ഈ നാടിന്റെ ശാപം. സ്വന്തം വീട്ടിൽ സംഭവിക്കിമ്പോഴേ അതിന്റെ വിഷമം എത്രതോളമാണെന്ന് മനസ്സിലാകൂ. അതുവരെ നമുക്കെല്ലാം  നിസ്സാരമാണ്. എവിടെയോ കിടക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ്.. ആരുടെയോ മകൾ. അവർക്കല്ലേ സംഭവിച്ചത് എന്ന് ചിന്തിക്കുന്ന നിന്നേ പോലുള്ളവർ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് ഇവിടെ വീണ്ടും വീണ്ടും ഇതുപോലെ ഉള്ള അതിക്രമങ്ങൾ കൂടുന്നത്. അതും എന്റെ മോളാണെന്ന് കരുതി പ്രതികരിക്കാൻ അമ്മമാരും അച്ചന്മാരും ആങ്ങളമാരുമൊക്കെ സമൂഹത്തിൽ ഇറങ്ങിയാൽ തീരാവുന്നതെ ഉളളൂ ഇതുപോലെ ഉള്ള ഭ്രാന്തുകൾ.  പക്ഷേ, ആര് ചെയ്യാൻ.. 

 നിന്നെ പോലെ എവിടെയോ കിടക്കുന്ന ഒരുവൾ എന്ന് പറഞ്ഞ് നിസ്സാരവൽക്കരിക്കുന്നവരുടെ നാടാണ് കേരളം.  

 ഒരു പെണ്ണിന് അരുതാത്തത് സംഭവിച്ചാൽ അവൾ പോയിട്ടല്ലേ എന്ന് ചോദിക്കുന്ന നാട്,  എന്റെ മോള് അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല എന്ന് സ്വയം പുകഴ്ത്തുന്നവരുടെ നാട്, 

പക്ഷേ, നാളെ എന്റെ മോൾക്ക് അങ്ങനെ സംഭവിക്കുമ്പോൾ വിലപിക്കും.. അപ്പോൾ ഇതേ വാക്ക് മറ്റുള്ളവർ പറയും 

  ആ പെണ്ണ് പോയിട്ടല്ലേ, ന്റെ മോള്  അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല, അവൾ നല്ലതാ എന്ന്. 

അതിനപ്പുറത്തേക്ക്  നിന്നെ പോലുള്ളവർ എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നോ അന്നേ ഈ നാട് നേരേ ആകൂ... "

അയാൾ ഉള്ളിൽ വന്ന ദേഷ്യം കടച്ചമർത്തുക്കൊണ്ട് റൂമിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ മാലതി ഭർത്താവിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ഉത്തരം മുട്ടി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. 

      ----------------------------------------------------------------

" അവരാരാ മോനെ... ന്തിനാ അവരു വന്നേ?  "

വർഷയും വാസുദേവനും ഇറങ്ങിയ ശേഷം അമ്മയ്ക്കുള്ള ചായയുമായി ചെല്ലുമ്പോൾ ആയിരുന്നു അമ്മയുടെ ചോദ്യം. 

" അത് അന്ന് രാത്രി വന്ന ഒരു ഓട്ടോഡ്രൈവർ ഇല്ലേ. അയാളും അയാളുടെ മോളും ആണ്.  ആ കൊച്ച് മുന്നേ മായാമോൾടെ കൂടെ പഠിച്ചിരുന്നെന്നോ മറ്റൊ ആണ് പറഞ്ഞേ.. മോള് പോയ വിവരം അറിഞ്ഞപ്പോൾ വന്നതാ "

അത് പറയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് അവൻ കണ്ടു. 

" അമ്മ ഇനീം ങ്ങനെ കരഞ്ഞിട്ട് ന്താ കാര്യം.  ഒക്കെ വിധിയാണ് . അവൾക്ക് അത്രേ ആയുസ്സ് കൊടുത്തുള്ളൂ ദൈവം. ഇനി അവള്ടെ ആത്മാവിനു മോക്ഷം ലഭിക്കണമെങ്കിൽ ആ ജയിലിൽ കിടക്കുന്നവന് തക്കതായ ശിക്ഷ കിട്ടണം.. അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ തന്നെ അവനെ "

 

സുദേവ് പറയുന്നത് കേട്ട് അമ്മയ്ക്കും പേടി തോന്നി. അനിയത്തിയോടുള്ള അടങ്ങാത്ത സ്നേഹമായിരുന്നു ആ വാക്കുകളിൽ. 

" മോനെ... അവനുള്ള ശിക്ഷ ദൈവം കൊടുത്തോളും. എന്റെ മോളെ ഇല്ലാതാക്കിയവൻ നരകിച്ചേ ചാവൂ..  ഇനി മോനായിട്ട് ഒന്നിനും പോണ്ട.. നിനക്കും കൂടെ ന്തേലും സംഭവിച്ചാൽ പിന്നെ അമ്മ.... "

അമ്മ നിറഞ്ഞ കണ്ണും മൂക്കും തോർത്തിൽ ഒപ്പുമ്പോൾ സുദേവ് പതിയെ എഴുനേറ്റു. 

"അമ്മ ചായ കുടിക്ക്.. ന്നിട്ട് ഈ റൂമിൽ തന്നെ ചടഞ്ഞിരിക്കാതെ ഒന്ന് പുറത്തേക്കൊക്കെ ഇറങ്ങൂ.. ഇവിടെ ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ തന്നെ മനസ്സിൽ വേണ്ടാത്ത ചിന്തകളാകും. വെറുതെ ഓരോന്നിങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു മനസ്സ് വിഷമിപ്പിക്കാതെ.... "

അവൻ അപേക്ഷയെന്നോണം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഹാളിൽ ഇരുന്ന ഫോൺ നിർത്താതെ ബെല്ലടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

  വേഗം ഫോണിനരികിലേക്ക് നടന്ന അവൻ ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിഞ്ഞ നമ്പർ കണ്ട് വേഗം കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു. 

   പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന കാൾ കണ്ട ഭാവത്തോടെ.... 

         ---------------------------------------------------------------

അതിരാവിലെ തന്നെ വാസുദേവനും വരുണും പാലക്കാട്ടേക്ക് തിരിച്ചു. പ്രകാശനും വരാമെന്നു പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും രണ്ട് പേർക്കും ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഒരുമിച്ച് ലീവ് കിട്ടാനുള്ള പ്രശ്നം കാരണം വരുൺ മാത്രമാണ് പാലക്കാട്ടേക്ക് അയാൾക്കൊപ്പം യാത്ര തിരിച്ചത്. 

    ഇറങ്ങുമ്പോൾ " ഇത്ര നേരത്തെ പോണോ അച്ഛാ " എന്ന് aആരാഞ്ഞ വർഷയോട് അവിടെക്കുള്ള ദൂരത്തെ കുറിച്ചും അവിടെ എത്താനുള്ള സമയത്തെ കുറിച്ചുമൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ " അപ്പോൾ ഇന്ന് തന്നെ തിരികെ എത്തുമോ " എന്ന് സംശയത്തോടെ അവൾ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

 " എത്ര വൈകിയാലും എത്തും " എന്നു പറഞ്ഞാണ് അവർ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്. 

കരുതിയപ്പോലെ തന്നെ കാർ പാലക്കാട് എത്തുമ്പോൾ ഏകദേശം ഉച്ചയോട് അടുത്തിരുന്നു. 

   വഴി തെറ്റാതിരിക്കാൻ ഗൂഗിളിൽ സ്ഥലം അടിച്ചത് കൊണ്ട് തന്നെ കണ്ണാടി ടൗണിൽ ചെന്നാണ് ആ യാത്ര അവസാനിച്ചത്. 

 പതിയെ അടുത്ത് കണ്ട ഒരു മരത്തണലിലേക്ക് വരുൺ കാർ ഒതുക്കി നിർത്തി. 

  "ഇനി അയാടെ വീട് എവിടെ എന്ന് അവിടെ കിടക്കുന്ന ഓട്ടോക്കാരോട് ചോദിച്ചാ അറിയാലോ.  "

വരുൺ വാസുദേവനെ നോക്കുമ്പോൾ അയാൾ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. കൂടെ വരുണും. 

 രണ്ട് പേരും പതിയെ റോഡ് ക്രോസ്സ് ചെയ്ത് അപ്പുറത് നിൽക്കുന്ന ഓട്ടോയ്ക്ക് അരികിലെത്തുമ്പോൾ ഉച്ചസമയത്ത്‌ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ രണ്ടാളെ കണ്ട് ഒരു ഓട്ടം കിട്ടിയ സന്തോഷത്തോടെ കയ്യിൽ പാതി കരിഞ്ഞ സിഗരറ്റ് പുറത്തേക്ക് കളഞ്ഞ്  ആ ഓട്ടോക്കാരൻ രണ്ട് പേരെയും നോക്കി " എങ്ങോട്ടാ ചേട്ടാ, കേറിക്കോ "എന്നും പറഞ്ഞ് സീറ്റിൽ ഒന്ന് അമർന്നിരുന്നു. 

" മോനെ,  ഞങ്ങൾ ഓട്ടം പോവാൻ വന്നതല്ല. ഒരു കാര്യം അറിയാൻ വന്നതാ "

വാസുവേട്ടൻ ശാന്തമായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഓട്ടോക്കാരനെ നോക്കുമ്പോൾ അവൻ പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് കളഞ്ഞ സിഗററ്റിലേക്ക് നോക്കി. 

    സിഗരറ്റ് പോയ ദേഷ്യവും പ്രതീക്ഷിച്ച ട്രിപ്പ്‌ മൂഞ്ചിയ കലിപ്പും അവന്റെ വാക്കുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. 

"ആഹ്.. എന്താവോ അറിയേണ്ടേ "

അവന്റെ ചോദ്യം പരുഷമായിരുന്നു.  

" അത് പിന്നെ.....  ഞങ്ങൾ വരുന്നത് കൊച്ചിയിൽ നിന്നാണ്.. ഇത് അഡ്വക്കേറ്റ് വരുൺ പ്രഭാകർ.  ക്രിമിനൽ അഡ്വക്കേറ്റ് മൂർത്തിസാറിന്റെ ജൂനിയർ ആണ്. 

    ഞങ്ങള്ക്ക് അറിയേണ്ടത് ഒരാളെ കുറിച്ചാണ്... 

  ഇവിടെ ഓട്ടോ ഓടിച്ചിരുന്ന ഹരിശങ്കറേ കുറിച്ച്. "

അതും പറഞ്ഞ് വാസുവേട്ടൻ ഒളികണ്ണിട്ട് വരുണിനെ നോക്കുമ്പോൾ നിമിഷനേരം ഇത്രേം നുണ ഇയാളിത് എവിടെ നിന്ന് ഒപ്പിക്കുന്നു എന്ന് ആശ്ചര്യത്തോടെ ഓർക്കുകയായിരുന്നു വരുൺ. 

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് വക്കീൽ ആണെന്നും ഹരിയെ കുറിച്ച് അറിയാൻ ആണ് ഇവർ വന്നതെന്നും മനസ്സിലായപ്പോൾ ഓട്ടോഡ്രൈവർ ഒന്നയഞ്ഞു. 

" ഹരിയെ അറിയാം സർ.  ന്റെ ഫ്രണ്ട്‌ ആണ്. ഇവിടെ ആണ് ഓട്ടോ ഓടിച്ചിരുന്നതും.  പക്ഷേ അവൻ ഇങ്ങനെ ഒരു ചെയ്ത്ത്‌ ചെയ്യുമെന്ന് കരുതിയില്ല.... ഒരു പെൺകുട്ടിയെ പീഡിപ്പിക്കാൻ മാത്രം... "

അവൻ പാതിയിൽ നിർത്തുമ്പോൾ അവിടെ നിന്ന് തുടങ്ങിയത് വരുൺ ആയിരുന്നു. 

"   ഇയാടെ പേര്?  "

" കാർത്തിക് "

" ഓഹ്.. ഒക്കെ..  അപ്പൊ കാർത്തിക്..  സംശയത്തിന്റെ പേരിൽ ഒരാളും കുറ്റക്കാരൻ ആകുന്നില്ല.  അതിനാണ് കോടതി. അവിടെ തെളിവുകൾ ആണ് പ്രധാനം. 

   അവനെ കുറ്റക്കാരനാക്കാൻ അപ്പുറത് ആളുള്ളപ്പോൾ അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടില്ലെന്ന് തെളിയിക്കാൻ ആണ് ഞങ്ങളും. 

അതിന് നിങ്ങടെ ഒക്കെ സഹായം കൂടിയേ തീരൂ. കൂടാതെ അവന്റെ വീട്ടുകാരുടെയും. "

അതും പറഞ്ഞ് വരുൺ തിരികെ ഇടംകണ്ണിട്ട് വാസുദേവനെയും നോക്കുമ്പോൾ  "കിട്ടിയ വേഷം അങ്ങ് തകർക്കുവാണല്ലോ ചെക്കൻ " എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ മനസ്സിൽ.

 "സർ... "

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന കാർത്തിക്കിന്റെ വിളി കേട്ട് ചുണ്ടിൽ വിടർന്ന പുഞ്ചിരി മറച്ചുവെച്ചു ഗൗരവത്തോടെ കൂടെ  പ്രതീക്ഷയോടെ  കാർത്തിക്കിന്റെ  മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. 

" ഹരി ഞങ്ങടെ ഒക്കെ സുഹൃത്ത് ആയിരുന്നു. ഇവിടെ എല്ലാവർക്കും വേണ്ടപ്പെട്ടവൻ. വീട്ടിൽ അവന് ഉള്ളത് ഒരു പെങ്ങളാണ്. 

 പെങ്ങളെന്ന് പറയാം. അവന്റെ ചോര കുടിക്കാൻ കാത്ത് നിൽക്കുന്ന അട്ടകൾ ആണ് അവളും അവളുടെ കെട്യോൻ സെൽവനും. അയാളൊരു തമിഴൻ ആണ്. എന്നോ ഒരിക്കൽ ഇവിടെ വന്നു കൂടിയതാ. അന്ന് മുതൽ ഹരിക്ക് കണ്ടകശ്ശനി ആണെന്ന് പറയുന്നതാണ് ശരി. 

  ആഹ്.. പിന്നെ ഒരു  കാര്യം കൂടെ ഉണ്ട് സർ... 

മുന്നേ ഒരിക്കൽ ഹരി ജയിലിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ട് "

അത് കേട്ടപ്പോൾ വരുണും വാസുദേവനും ഒന്ന് ഞെട്ടിയിരുന്നു. 

" അത്.. എ... എന്ത് കേസ് ആയിരുന്നു...? "

രണ്ട് പേരുടെയും നോട്ടം കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്തായിരുന്നു. 

   അവർക്ക് മുന്നിൽ ഒന്നും മറയ്ക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്ന തോന്നലിൽ കുറെ ആലോചിച്ച ശേഷം  ആണ് കാർത്തിക് അത് പറഞ്ഞത്.. 

" അത്... അതും ഒരു പീഡനക്കേസ് ആയിരുന്നു സർ "

   

               

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്       ( ഏഴ് )

-----------------------------

  ആഹ്.. പിന്നെ ഒരു  കാര്യം കൂടെ ഉണ്ട് സർ... 

മുന്നേ ഒരിക്കൽ ഹരി ജയിലിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ട് "

അത് കേട്ടപ്പോൾ വരുണും വാസുദേവനും ഒന്ന് ഞെട്ടിയിരുന്നു. 

" അത്.. എ... എന്ത് കേസ് ആയിരുന്നു...? "

രണ്ട് പേരുടെയും നോട്ടം കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്തായിരുന്നു. 

   അവർക്ക് മുന്നിൽ ഒന്നും മറയ്ക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്ന തോന്നലിൽ കുറെ ആലോചിച്ച ശേഷം  ആണ് കാർത്തിക് അത് പറഞ്ഞത്.. 

" അത്... അതും ഒരു പീഡനക്കേസ് ആയിരുന്നു സർ "

 വലിയ ഞെട്ടലോടെ ആണ് വരുണും വാസുദേവനും അത് കേട്ടത്.  മുൻപും ഹരി  ഒരു പീഡനക്കേസിലെ പ്രതി ആണെന്ന് മായയ്ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നൊ എന്നായിരുന്നു വാസുദേവൻ അപ്പോൾ ചിന്തിച്ചത്. 

" ഓഹ്  അയാൾക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നല്ലേ. ?  എന്നിട്ട് അതിനയാൾ  ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടതാണോ?  അന്ന് വന്ന വാർത്തകളിൽ ഒന്നും അങ്ങനെ പരാമർശ്ശിച്ചു കണ്ടില്ല.  അപ്പൊ പിന്നെ.... "

വരുണായിരുന്നു ചോദിച്ചത്. 

ആ ചോദ്യം കേട്ട് കാർത്തിക്  ഒരു നിമിഷം മൗനം പാലിച്ചു. പിന്നെ പതിയെ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. 

  " സർ.. അന്നവൻ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്തെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ ഞങ്ങൾക്കും കഴിഞ്ഞില്ല. പോലീസ് അവനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുമ്പോഴും ആളുകൾക്കിടയിലൂടെ കൊണ്ടുപോകുമ്പോഴും ആരോടും ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയില്ല അവൻ. 

  പക്ഷേ,  അതൊരു ചതി ആയിരുന്നു എന്നറിഞ്ഞത് മൂന്ന് മാസം അവൻ ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ട ശേഷം ആയിരുന്നു. 

  ചതിച്ചത് അവന്റെ അളിയൻ സെൽവനും പിന്നെ അവന്റെ കൂടെ പിറന്ന പെങ്ങളും കൂടെ ആയിരുന്നു.  "

" അതെങ്ങനെ..?  " 

" ശരിക്കും ആ പെൺകുട്ടിയുടെ പീഡനത്തിനുത്തരവാദി ആ സെൽവൻ ആയിരുന്നു.  പക്ഷേ,  അതേറ്റെടുക്കാൻ ഹരിയെ നിർബന്ധിച്ചത് അവന്റെ പെങ്ങളും. അതിന് അവരുടെ അഞ്ചു വയസ്സായ മകളെ മുന്നിൽ നിർത്തിയായിരുന്നു അവളും അവനും കൂടെ ഹരിയെ....  

  ആ കുട്ടിയുടെ മുഖം ഓർത്ത്, അതിന്റെ ഭാവി ഓർത്ത് എല്ലാം അവൻ ഏറ്റെടുത്തു.  

 പക്ഷേ,  അവിടെ അവന് തുണയായത് ആ പീഡനത്തിനിരയായ കുട്ടി ആയിരുന്നു. 

  കോമാ സ്റ്റെജിൽ മൂന്ന് മാസത്തോളം കിടന്ന അവൾക്ക് ഒരു മാറ്റം വന്നത് ഹരിക്ക് രക്ഷയായെന്ന് പറയാം.  ആ കുട്ടിയെ ഉപദ്രവിച്ചത് ഹരി അല്ലെന്ന അവളുടെ ഒറ്റ മൊഴികൊണ്ട് അതിൽ നിന്നും അവൻ കഷ്ട്ടിച്ചു രക്ഷപ്പെട്ടു.   

   പിന്നീട് പണമോ പവറോ.. സെൽവന്റ പിടിപാട് കൊണ്ട് പോലീസ് ഇപ്പോഴും ആ കേസ് ഇരുട്ടിൽ തപ്പുകയാണ്.  "

    അത് കേട്ടപ്പോൾ ശരിക്കും വാസുദേവന് ദേഷ്യമാണ് തോന്നിയത്. അതയാൾ വാക്കിലൂടെ പ്രകടമാക്കുകയും ചെയ്തു. 

  " ഒരു പെൺകുട്ടിയെ പീഡിപ്പിച്ച ഒരാൾക്ക് വേണ്ടി, അതിനി എത്ര വലിയ ബന്ധം ആണെങ്കിലും ആ കുറ്റം ഏറ്റെടുത്തത് വലിയ തെറ്റ്.  ഈ സെൽവൻ എന്ന് പറയുന്ന മറ്റവനോക്കെ നാളെ വളർന്നു വരുന്ന സ്വന്തം മോളെ പീഡിപ്പിക്കില്ലെന്ന് ആര് കണ്ടു. 

     അതിന് കൂട്ട് നിൽക്കുന്ന അവളെയും ഈ ഭൂമിയിൽ വെച്ചേക്കരുത്. നാളെ സ്വന്തം മോളെ അവൾ കൂട്ടികൊടുക്കില്ലെന്ന് പറയാൻ പറ്റോ?  അവരെന്തു തെറ്റ് ചെയ്‌തോ   അതിനേക്കാൾ വലിയ തെറ്റാണ് ഹരി ചെയ്തത്.  

   പെണ്ണിന്റെ ശരീരം കാണുമ്പോൾ ഉശിരു പൊങ്ങുന്നവനെ ഒക്കെ എന്തിന്റെ പേരിൽ ആണെങ്കിലും അത് എന്ത് സിംപതിയുടെ പുറത്താണെങ്കിലും മൗനം പാലിച്ചു നിന്നത്  ഇനിയും എന്തും ചെയ്യാനുള്ള ലൈസൻസ് കൊടുക്കുന്നതിനു തുല്യം ആണ്.  അതിന് പകരം ഈ പുന്നാരഅളിയന്റെ അണ്ടിയാപ്പീസ് നോക്കി ഒന്ന് കൊടുത്ത് തൂക്കി പോലീസിൽ ഏൽപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ മനസ്സിന് ഒരു സന്തോഷമെങ്കിലും കിട്ടുമായിരുന്നു.    ഇതിപ്പോ..... "

അയാളുടെ വാക്കുകളിൽ എല്ലാവരേക്കാളും ഈർഷ്യ ഹരിയോട് ആയിരുന്നു. 

  " ഇനിയും വൈകിയിട്ടില്ല...  ആ  പെൺകുട്ടിക്ക് നഷ്ട്ടപ്പെട്ട മാനം തിരിച്ചു കിട്ടില്ലെങ്കിലും നീതി എന്നൊരു വാക്ക്... അതിൽ കിട്ടുന്ന ചെറിയ ഒരു ആശ്വാസം... അതാ പെൺകുട്ടിക്ക് നേടിക്കൊടുക്കാൻ ഹരിക്ക് കഴിയും... അതിനവൻ പുറത്തിറങ്ങണം... പണത്തിനും പദവിക്കും മേലെ പാവപ്പെട്ടവന്റെ വീട്ടിലെ പെണ്ണിനും മാനവും മഹത്വവും ഉണ്ടെന്ന്  ഇതുപോലെ ഉള്ളവന്മാരെ അറിയിക്കണം....  "

വാസുദേവൻ വീരോട് പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന കാർത്തിക് സംശയത്തോടെ അയാളെ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു. 

 

ഇടയ്ക്ക് വർഷയുടെ അച്ഛന് ആവേശം കൊണ്ട് അബദ്ധം പറ്റിയോ എന്ന ആശങ്കയിൽ ആയിരുന്നു വരുണും. 

  പ്രതീക്ഷിച്ചപ്പോലെ തന്നെ കാർത്തിക്കിന്റെ  വായിൽ നിന്ന് ആ ചോദ്യവും വന്നു. 

  അല്ല,  നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് ക്രിമിനൽ വക്കീൽ ആണ്.  കുറ്റം ചെയ്തവൻ ആണേലും പുറത്തിറക്കും എന്നൊക്കെ അല്ലേ.?  അങ്ങനെ കുറ്റവാളിയെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഇറങ്ങിത്തിരിച്ച നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞതൊക്കെ വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ......."

അവന്റെ സംശയം കണ്ടപ്പോൾ ആണ്  ആവേശത്തോടെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് അസ്ഥാനത്ത്‌ ആയെന്ന് തോന്നിയത്. മനസ്സിലെ ദേഷ്യവും വിഷമവും ആണ് പറഞ്ഞത്.   പക്ഷേ....  അതിപ്പോ വേറൊരു തരത്തിൽ ഇവനിൽ സംശയം ജനിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു..

  

പെട്ടന്ന് ന്ത്‌ പറയണം എന്നറിയാതെ വാസുദേവൻ പരുങ്ങിയപ്പോൾ വരുൺ വേഗം വിഷയത്തിന്റെ ഗതി മാറ്റിവിട്ടു. 

" കാർത്തിക്,   ആ വിഷയം അവിടെ നിൽക്കട്ടെ.. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് ഹരിയെ കുറിച്ച് ചില കാര്യങ്ങൾ കൂടെ അറിയാനുണ്ട്. 

  പ്രത്യേകിച്ച് ആ പെണ്ണും അവനും തമ്മിലുള്ള   റിലേഷൻ.. പിന്നെ അതിന്റ പേരിൽ ഹരിയെ അന്വേഷിച്ചു ആരെങ്കിലും ഇവിടെ വരികയോ ഭീഷണിപ്പെടുത്തുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്ന്. പിന്നെ ഹരിയെ കൂടുതൽ അറിയാവുന്ന കൂട്ടുകാരൻ എന്ന നിലയ്ക്ക്  തനിക്ക് ആരെയെങ്കിലും സംശയം ഉണ്ടോ,  അതോ ഹരി തന്നെ..... "

കുറെ ഏറെ സംശയങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ചോദ്യങ്ങൾ വരുൺ ചോദിക്കുമ്പോൾ കാർത്തിക് ആലോചിക്കാൻ പോലും സമയമെടുക്കാതെ ആണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്. 

"  ഇല്ല സർ,  ആ പെണ്ണിന്റ പേരിൽ ഒരാളും വന്നതായോ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയതായോ അവൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.  പക്ഷേ,  അവന്റെ ആ ബന്ധം ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത രണ്ട് പേര് ഉണ്ടായിരുന്നു,

ഹരിയുടെ പെങ്ങളും പിന്നെ ആ സെൽവനും. 

അതിന് കാരണം ഹരിയുടെ പേരിലുള്ള സ്വത്തുക്കൾ തന്നെ ആണ്.  ഓട്ടോഡ്രൈവർ എന്നതിലുപരി അത്യാവശ്യം സാമ്പത്തികസ്ഥിതി അവനുണ്ട്.   അതിന് വേറെ ഒരു അവകാശിയും വരാൻ അവരു സമ്മതിക്കില്ല.  അതിന് അവരെന്തും  ചെയ്യും. 

     അതിപ്പോ കൊന്നിട്ട് ആണേലും  ഇതുപോലെ അവനെ തകർത്തിട്ടാണേലും.... 

എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ട് സർ... ആ സെൽവൻ ആയിരിക്കും ചിലപ്പോൾ ആ പെണ്ണിനേയും... ! "

   എല്ലാം കേട്ട് ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു വരുൺ.. 

" എന്നാ ശരി കാർത്തിക്.  ഹരിക്ക് വേണ്ടി ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നതെല്ലാം ഞങ്ങൾ ചെയ്യും.  അതിന് ഇനിയും തന്റെ എന്തേലും ഹെല്പ് വേണ്ടിവന്നാൽ വിളിക്കും. സഹകരിക്കണം.. "

പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്ത് വരുണും വാസുദേവനും കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. 

  

  " ഇതിപ്പോ വല്ലാത്ത കുറുക്കിലേക്ക് ആണല്ലോ പോകുന്നത് "

വരുൺ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് കാറിലേക്ക് കയറി,  കൂടെ വാസുദേവനും. 

" ഇതിൽ എന്തെങ്കിലും നിന്നോട് ഹരി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?  "

 വാസുദേവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് വരുൺ അന്തംവിട്ട് അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി. 

" ഹരി എന്നോട് എന്ത് പറയാൻ, അയാളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ട് പോലും ഇല്ല, കാർത്തിക് പറഞ്ഞ അറിവേ എനിക്കും.... "

വരുൺ വാക്കുകൾ മുഴുവനാക്കുംമുന്നേ വാസുദേവൻ അവനെ കൈ ഉയർത്തി തടഞ്ഞു, 

" നിന്നോടല്ല ചോദിച്ചത്,  ദേ, ഇവളോടാ... "

കാറിന്റെ ബാക്ക്സീറ്റിലേക്ക് നോട്ടം പായിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പറയുമ്പോൾ വരുൺ ഞെട്ടലോടെ ഒരു നിമിഷം പിന്നിലേക്ക് എത്തിനോക്കി. പക്ഷേ, അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു. 

  " പിന്നിൽ ആരും ഇല്ലാലോ.   "

അവൻ അല്പം പേടിയോടെ ആണ് അയാളുടെ മുഖത്തേക്കും പിന്നെ പിറകിലേക്കും മാറിമാറി നോക്കിയത്.  

   അത് കണ്ട ഭാവം പോലും കാണിക്കാതെ വാസുദേവൻ പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കി വീണ്ടും ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു 

  " മുൻപ് ഇക്കാര്യങ്ങൾ എന്തേലും ഹരി നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നോ ?  "

   അയാളുടെ കണ്മുന്നിൽ അപ്പോൾ മായ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു    " ഉണ്ട് " എന്ന് തലയാട്ടിക്കൊണ്ട്. 

      

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്     ( എട്ട് )

---------------------------

വാസുദേവൻ പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കി വീണ്ടും ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു 

  " മുൻപ് ഇക്കാര്യങ്ങൾ എന്തേലും ഹരി നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നോ ?  "

   അയാളുടെ കണ്മുന്നിൽ അപ്പോൾ മായ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു    " ഉണ്ട് " എന്ന് തലയാട്ടിക്കൊണ്ട്. 

    " ഹരി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നോട് വീട്ടുകാരെ പറ്റിയും അവരുടെ മുതലെടുപ്പും എല്ലാം. "

വാസുദേവൻ ഒന്ന് താടി തടവിക്കൊണ്ട്  മൂളി കേൾക്കുന്നതിനോടൊപ്പം മനസ്സിൽ ചോദിക്കാൻ കാത്തുവെച്ച ചോദ്യം അവളോടായി ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

   " എല്ലാം അറിയുന്ന നിനക്ക് നിന്നെ നശിപ്പിച്ച ആളെ അറിയില്ലേ?  അത് ആരാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞങ്ങടെ ഈ അലച്ചിൽ ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നല്ലോ.. ഇതിപ്പോ വെറുതെ കുറെ സമയം.... "

 അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് മായ മുഖമുയർത്തി. പിന്നെ നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി. 

" അതെനിക്കറിയില്ല.  "

അവളുടെ മറുപടി അയാൾക്ക് അത്ഭുതവും അതോടൊപ്പം കുറച്ചു ഈർഷ്യയും വരുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

ഏതോ ഒരു രാത്രി ഓട്ടോയിൽ കേറി വന്നവൾ. അവളെ നശിപ്പിച്ചവന്റെ മരണം ആഗ്രഹിക്കുന്നവൾ. എല്ലാം കാണാനും കേൾക്കാനും ഇപ്പോഴും സാധിക്കുന്ന ഒരു ആത്മാവ് ആണവൾ.  എന്നിട്ടും പറയുന്നു നശിപ്പിച്ചത് ആരാണെന്ന് അറിയില്ലെന്ന്. 

അങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ അയാൾക്ക് ദേഷ്യമൊക്കെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

ആ ദേഷ്യം മറച്ചുവെക്കാതെ തന്നെ ആയിരുന്നു അയാൾ ചോദിച്ചത് 

  " അന്ന് ശരിക്കും ന്താണ് സംഭവിച്ചത് " എന്ന്. 

 "നിന്റ ഓർമ്മകളിൽ ഉള്ളത് പറഞ്ഞാൽ മതി. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു തുമ്പും ഇല്ലാതെ ഇത് അവസാനിപ്പിക്കേണ്ടി വരും.  ഇതിനു പിന്നിൽ ആരായാലും അവർക്ക് നേരേ നിന്ന് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ഞങ്ങൾ പോലീസോ പട്ടാളമോ ഒന്നുമല്ല. വെറും സാധാരണ മനുഷ്യർ ആണ്.  

    അതുകൊണ്ട് ഇപ്പോൾ നിൽക്കുന്നിടത്തു നിന്നും ഈ കഥ മുന്നോട്ട് പോകണമെങ്കിൽ അന്ന് സംഭവിച്ചത് എന്താണെന്ന് അറിഞ്ഞേ പറ്റൂ.... "

അയാൾ അവളെ സാകൂതം വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു. അവൾക്ക് പറയാനുള്ളത് കേൾക്കണം. അതിൽ നിന്ന് ഒരു മുഖം കിട്ടുമെന്ന പ്രതീക്ഷ വാസുദേവന്റ മുഖത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു. 

 അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട്  അവൾ ഒരു നിമിഷം തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു. പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ ഓർത്തെടുക്കുംപോലെ  അവൾ വാസുദേവന് നേരേ തിരിഞ്ഞു. 

    ----------------------------------------------------------

  " ഹരി,  ഇനിയും ഇവിടെ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. ഏട്ടൻ കലിപ്പിലാണ്.  നിങ്ങളെ കുറിച്ച് ഏട്ടൻ പലതും അന്വോഷിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.  

ഒരിക്കലും ഈ ബന്ധം മുന്നോട്ട് കൊണ്ട്പോകാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് തീർത്തുപറഞ്ഞിട്ടാണ് ഏട്ടൻ പോയത്.  

മായ കരച്ചിലിന്റെ വക്കോളം എത്തിയിരുന്നു.  ചെറിയ കാര്യങ്ങൾക്ക് പോലും പെട്ടന്ന് ഇമോഷണൽ ആകുന്ന അവൾക്ക് ഈ അവസ്ഥയിൽ പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവന് അറിയാം. 

" ഏയ്യ്... മായ താനിങ്ങനെ അപ്‌സെറ്റ് ആവാതെടോ.  നമ്മളോരുമിച്ചു ജീവിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതെ നടക്കൂ..  അതിപ്പോ ആര് എതിർത്താലും.  പിന്നെ ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസ്സിലാകും. ഒരു പീഡനക്കസിന്റെ പേരിൽ മൂന്ന് മാസം അകത്തു കിടന്ന ഒരാളെ സ്വന്തം അളിയനാക്കൻ ആരായാലും മടിക്കും.  അതുകൊണ്ട് വീട്ടുകാരുടെ സമ്മതത്തോടെ ഒന്നും നടക്കില്ല. പിന്നെ ഉള്ള വഴി നിന്റ തീരുമാനം പോലെ ആണ്. നിനക്ക് ന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വരാം അവിടെ.  വരുന്നോ എന്റെ കൂടെ  !"

അവന്റെ ചോദ്യം അവൾക്ക് സന്തോഷം നൽകുന്നതായിരുന്നു.  മനസ്സുകൊണ്ട് അവനൊപ്പം ജീവിക്കാനും ഏട്ടൻ വിസമ്മതിച്ചാൽ ഹരിക്കൊപ്പം പോകാനും അവൾ ഒരുങ്ങിയിരുന്നു. കൂടെ അവന്റെ ചോദ്യം കൂടെ ആയപ്പോൾ അവൾ സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതിച്ചു. 

   " എന്നാ ഞാൻ നാളെ തൃശ്ശൂർ ടൗണിൽ ഉണ്ടാകും.  നീ വടക്കുംനാഥന്റെ അവിടെ നിന്നാൽ മതി. ബാക്കി ഒക്കെ നേരിൽ കണ്ടിട്ട്.... "

അവൾ സന്തോഷത്തോടെ എല്ലാം സമ്മതിച്ചു.  നാളെ ഈ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഓർത്ത് വിഷമിക്കാൻ അമ്മയുടെ മുഖം മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ.  

 

പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ ഒരു എക്സാമിനെന്നും  പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി അവൾ ആ വീടിന്റ പടി ഇറങ്ങുമ്പോൾ  അവൾ പലവട്ടം തിരിഞ്ഞുനോക്കി. ഇനി ഈ വീട് തനിക് അന്യമാണല്ലോ എന്നോർത്ത്. 

   അവൾ വടക്കുംനാഥന്റെ തൊട്ടടുത്തുള്ള ചെറിയ റോഡിലേക്ക് കയറി വേഗം മുന്നോട്ട് നടന്നു.  ആ സമയത്ത് ഹരിയുടെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്ത് ഫോൺ ചെവിയോട്  ചേർത്തു അവൾ. 

   "ആഹ്... ഹരി,  ഞാൻ ടൗണിൽ ഉണ്ട്.  വടക്കുംനാഥന്റെ അവിടെ നിന്നാൽ ചിലപ്പോൾ പരിചയക്കാരെ ആരെങ്കിലും കാണും.അതുകൊണ്ട് ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് കുറച്ചു മാറി സാഹിത്യഅക്കാദമിയിലേക്ക് പോകുന്ന റോഡിൽ ഉണ്ട്.  ഹരി ബസ്സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് ലെഫ്റ്റ് തിരിഞ്ഞ് ആ ചെറിയ റോഡിനു നേരേ വന്നാൽ അക്കാദമിക്ക് മുന്നിൽ എത്തും. അവിടെ ആകുമ്പോൾ അതികം തിരക്കും ഉണ്ടാകില്ല. "

 അവൾ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞ് നിർത്തുമ്പോൾ ഹരി ചിരിയോടെ മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു. 

  "ഞാൻ ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് കൊണ്ട് എത്താം. അതുവരെ ആരുടേയും കണ്ണിൽ പെടാതെ നിൽക്ക്. "

   അത്രയും പറഞ്ഞ് ഹരി ഓട്ടോ ഒന്നുകൂടെ സ്പീഡിൽ മുന്നോട്ട് എടുത്തു. 

 പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ്... ഹരി സാഹിത്യഅക്കാദമിക്ക് മുന്നിൽ എത്തുമ്പോൾ മായ അക്ഷമയോടെ അവനെ കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. 

അവൾക്കരിലേക്ക് അവൻ ഓട്ടോ ചേർത്ത് നിർത്തിയതും മായ വേഗം അതിനുള്ളിലേക്ക് ചാടികയറി. 

" വേഗം പോവാം.. ഇവിടെ ഏട്ടന്റെ കൂട്ടുകാർ ആരേലും ഉണ്ടാകും. അവർ കണ്ടാൽ തീർന്നു. "

അവൾ  മുഖത്തെയും കഴുത്തിലെയും വിയർപ്പ്തുള്ളികൾ തുടച്ചു അല്പം ഭയത്തോടെ തന്നെ പറയുമ്പോൾ ഹരി പുഞ്ചിരിച്ചു. 

" നീയിങ്ങനെ പേടിച്ചാൽ എങ്ങനാ മായേ. ഒളിച്ചോടാനൊക്കെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഇച്ചിരി ഒക്കെ ധൈര്യം വേണ്ടേ. ഇതിപ്പോ ആരേലും കണ്ടു പിടിച്ചു പോലീസ് കേസ് ആയാൽ ഞാൻ പെടുമല്ലോ. "

അവൻ തമാശയെന്നോണം ഒന്ന് തല അവൾക്ക് നേരേ വെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് പറയുമ്പോൾ ഇച്ചിരി ഗൗരവത്തോടെ അവളാ തലയിൽ ഒന്ന് തട്ടി. 

 " ഇവിടെ മനുഷ്യന് പേടിച്ചിട്ട് കാലും കയ്യും വിറച്ചിട്ടു വയ്യ. ദേ,  നെഞ്ച് പടപാടാന്നാ ഇടിക്കുന്നെ. അപ്പഴാ സാറിന്റെ ഒരു തമാശ. "

അവൾ ഇച്ചിരി ദേഷ്യത്തോടെ തല വെട്ടിക്കുമ്പോൾ അവൻ എല്ലാം നിസാരമെന്നോണം പുഞ്ചിരിച്ചു. 

" കൂടെ ഞാൻ ഉണ്ടായിട്ടും നിനക്ക് പേടി ഉണ്ടെങ്കിൽ അതിനർത്ഥം എന്നിൽ വിശ്വാസം ഇല്ലെന്ന് അല്ലേ. എന്റെ പെണ്ണെ, നീ ഇങ്ങനെ വെറുതെ ടെൻഷൻ അടിക്കാതെ  ഒന്ന് റിലാക്സ് ആവൂ. ഇവിടെ വിട്ടാൽ പിന്നെ ഒരാളും വരില്ല നമ്മുടെ പിന്നാലെ.  "

അവന്റെ വാക്കുകളിലെ ഉറപ്പ് തന്നെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ധൈര്യം. 

 

" നമ്മളെങ്ങോട്ടാ ഹരി പോകുന്നെ.  "

അവൾ  ഉദ്യോഗത്തോടെ ചോദിക്കുമ്പോൾ അവന് കൂടുതൽ ആലോചിക്കാതെ തന്നെ പറയാന് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നു. 

" കൊച്ചി....  അതാണിപ്പോൾ സേഫ്. നാട്ടിലേക്ക് പോയാൽ ന്തായാലും നിന്റ ഏട്ടൻ പിറകെ വരും. അതുകൊണ്ടു നമുക്ക് ഇപ്പോൾ കൊച്ചിയാണ് ബെസ്റ്റ്. അവിടെ ഞാൻ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിനോട് ഒരു റൂം സെറ്റ് ആക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.   നാളെ  ചോറ്റാനിക്കരയിൽ വെച്ച് വിവാഹത്തിനുള്ള ഏർപ്പാട് ചെയ്യാനും. അതൊക്കെ അവൻ അവിടെ സെറ്റ് ആക്കിക്കൊള്ളും. നമ്മളിപ്പോ ഇത്രയും പെട്ടന്ന് അവിടെ എത്തിയാൽ മതി "

ഹരിയുടെ സംസാരം കേട്ട് അവൾക്  ഇച്ചിരി ദേഷ്യമൊക്കെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

" ആഹ് ബെസ്റ്റ്,  പെട്ടന്ന് എത്താൻ പറ്റിയ പേടകവും കൊണ്ടാണല്ലോ വന്നിരിക്കുന്നത്. ന്റെ ഹരി ഇന്നെങ്കിലും ഏതേലും ഒരു കാർ സങ്കടിപ്പിച്ചോണ്ട് വരണ്ടേ ?  ഇതിപ്പോ ഇങ്ങനെ ഓടി എപ്പോ എത്താൻ ആണ് കൊച്ചിയിൽ  ?  "

"  അതോർത്തു നീ പേടിക്കണ്ട. ഇവന്  ഓട്ടോയിലെ പുലി അല്ലേ. പിന്നെ ഞാൻ കൂടെ ഉള്ളപ്പോൾ നിന്നെ ഒരാളും തൊടില്ല..  പോരെ "

അവളുടെ ഉള്ളിലെ ഭീതി മനസ്സിലാക്കിയായിരുന്നു അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. ഒരു ധൈര്യം അവളുടെ ഉള്ളിലുണ്ടാവാൻ. 

ഓട്ടോ അതിവേഗം മുന്നോട്ട് പാഞ്ഞു. അവർക്കിടയിൽ സമയം ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങി. അവൾ പേടിയോടെ ഇടയ്ക്കിടെ വിയർപ്പുതുള്ളികൾ ഷാളിൽ ഒപ്പിയെടുത്തു. 

    കുറെ നേരത്തെ യാത്രയുടെ ക്ഷീണവും അവളിൽ പ്രകടമായിരുന്നു. 

    അവരുടെ ആ യാത്ര കൊടുങ്ങല്ലൂർ ടൗണും കടന്ന്  ആ ഓട്ടോ  കോട്ടപ്പുറം പാലം താണ്ടി എറണാകുളം ജില്ലയിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ അവർ പോലുമറിയാതെ  അവരെ മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി ഒരു ചുവപ്പ് സ്വിഫ്റ്റ്  അവരെ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

                  

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്        (  ഒൻപത് )

----------------------------

ഓട്ടോ അതിവേഗം മുന്നോട്ട് പാഞ്ഞു. അവർക്കിടയിൽ സമയം ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങി. അവൾ പേടിയോടെ ഇടയ്ക്കിടെ വിയർപ്പുതുള്ളികൾ ഷാളിൽ ഒപ്പിയെടുത്തു. 

    കുറെ നേരത്തെ യാത്രയുടെ ക്ഷീണവും അവളിൽ പ്രകടമായിരുന്നു. 

    അവരുടെ ആ യാത്ര കൊടുങ്ങല്ലൂർ ടൗണും കടന്ന്  ആ ഓട്ടോ  കോട്ടപ്പുറം പാലം താണ്ടി എറണാകുളം ജില്ലയിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ അവർ പോലുമറിയാതെ  അവരെ മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി ഒരു ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ് അവരെ പിന്തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

        എത്രയും പെട്ടന്ന് കൊച്ചിയിൽ എത്തുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോൾ പിന്നിൽ പിന്തുടരുന്നവരെ ഹരിയും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല.  ആരും കണ്ണാതെ ഇന്നൊരു ദിവസം കൊച്ചിയിൽ തങ്ങണം, പിന്നേ നാളെ കൂട്ടുകാരൻ പറഞ്ഞ പ്രകാരം രാവിലെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഇവിടെ നിന്ന് കുറച്ചു ദിവസം ഒന്ന് മാറി നിൽക്കുക. അത് മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ.

       ഒരുപാട് നേരത്തെ യാത്ര കൊച്ചിയിലെ ഒരു ഹോട്ടലിന് മുന്നിൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ  മായ നന്നേ തളർന്നിരുന്നു.  

 ഓട്ടോ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി നിർത്തുമ്പോൾ തന്നെ അവരെ പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നപോലെ അവിടെ നിന്നിരുന്ന സെക്യുരിറ്റി ഹരിക്കരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു.

 " ഹരി സർ ആണോ ? "

ഓട്ടോയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഹരി അതെ എന്ന് തലയാട്ടുമ്പോൾ സെക്യുരിറ്റി പുഞ്ചിരിച്ചു.

" ദേവൻ സർ പറഞ്ഞിരുന്നു നിങ്ങൾ വരുമെന്ന്.  റൂമൊക്കെ റെഡിയാണ്. നിങ്ങൾ വരൂ. പിന്നേ ദേവൻ സർ വരാൻ കുറച്ചു വൈകുമെന്ന് പറയാൻ പറഞ്ഞു , നിങ്ങളെ വിളിച്ചോളാമെന്നും.

അയാളോട് പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് മായയെയും കൂട്ടി ഹരി ഹോട്ടലിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. ദേവന്റെ പേരിൽ തന്നെ റൂം ബുക്ക്‌ ചെയ്തിരുന്നത് കൊണ്ട് മറ്റു ഫോർമാലിറ്റികൾ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലാതെ  അവിടെ നിന്നിരുന്ന ഒരു റൂംബോയ് അവരെ രണ്ട് പേരെയും  റൂമിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപ്പോയി.  അവർക്കുള്ള റൂം കാണിച്ചുകൊടുത്ത്‌ മറ്റെന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി എന്നും പറഞ്ഞായിരുന്നു റൂംബോയ്  തിരികെ പോന്നത്.

റൂമിലെത്തിയപ്പോൾ തന്നെ പകുതി ആശ്വാസം മായയുടെ മുഖത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു. 

"നീ ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയിക്കോ മായേ. ഇത്ര നേരം യാത്ര ചെയ്തതിന്റെ ക്ഷീണം  കാണും. നീ ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആകുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ ഒന്ന് പുറത്തു പോയി വരാം.  ഇവിടെ അടുത്തെങ്ങാനും ATM ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കണം . നീ വാതിൽ അടച്ചേക്ക്."

ഹരി എഴുനേറ്റ് പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ നെറുകയിൽ ചുണ്ടുകളമർത്തി  പതിയെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്ന അവൾ ഹരി പോയതിനു ശേഷം വാതിൽ അടച്ച് മെല്ലെ ബെഡിലേക്ക് ഇരുന്നു.  

അപ്പോൾ മനസ്സിൽ അമ്മയുടെ മുഖം ആയിരുന്നു. ഇങ്ങനെ ഒരു ഒളിച്ചോട്ടം അമ്മയെ അത്രയ്ക്ക് വേദനിപ്പിക്കും എന്നറിയാം. ഇങ്ങനെ ഒന്നും ആഗ്രഹിച്ചതല്ല, പക്ഷെ ഏട്ടന്റ വാശി... അതിന് മുന്നിൽ അമ്മയ്ക്ക് പോലും ഒരു വാക്ക് മിണ്ടാൻ കഴിയാതെപ്പോയി. അമ്മയ്ക് തന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്കപ്പുറം ഒന്നുമില്ല. പക്ഷെ.. "

 ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കുറച്ചു നേരം ആ ഇരിപ്പിരുന്നു അവൾ. പിന്നേ എഴുനേറ്റ് സോപ്പും ടൗവ്വലും എടുത്ത് ബാത്രൂംമിലേക്ക് നടന്നു.

  അതെ സമയം പുറത്ത്  ആ ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ്‌  പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ  എത്തിയിരുന്നു. അതിൽ നിന്നും രണ്ട് പേർ പുറത്തേക്കിറങ്ങി റിസപ്ഷനിലേക്ക്  നടന്നു.

" ഒരു റൂം വേണം "

 വേണ്ട ഐഡി പ്രൂഫ് നൽകി റൂം എടുക്കുമ്പോൾ  റൂം ബോയ് വന്ന് അവരെയും റൂമിലേക്ക് കൂട്ടിയിരുന്നു.

രണ്ടാം നിലയിലെ  മായയും  ഹരിയും നിൽക്കുന്ന റൂമിന്റെ  അതെ ലൈനിൽ തന്നെ മറ്റൊരു റൂമിലേക്ക്.

      --------------------------------------------------------------

മായ കുളി കഴിഞ്ഞു  ബെഡിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ  ആണ് പുറത്തു കാളിങ് ബ്ബെൽ അടിച്ചത്. പുറത്ത് ഹരിയാണെന്ന് ഉറപ്പാക്കിയ ശേഷം  വാതിൽ തുറക്കുമ്പോൾ നിരാശയോടെ ആണ് ഹരി അകത്തേക്ക് കയറിയത്. 

അവന്റ മുഖം കണ്ട് വേവലാതിയോടെ മായ " എന്ത് പറ്റി ഹരി " എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ  അവൻ കയ്യിലേ ഫോൺ ബെഡിലേക്ക് ഇട്ടു പതിയെ ഇരുന്നു.

"  ATM. ൽ നിന്ന്  ക്യാഷ് എടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല. മാത്രമല്ല, സീറോ ബാലൻസ് ആണ് കാണിക്കുന്നതും. എന്ത് പറ്റി എന്ന് അറിയുന്നില്ല. "

അവൻ അതും പറഞ്ഞ്  ഫോൺ എടുത്ത് മുന്നേ പല വട്ടം ഡയൽ ചെയ്ത നമ്പർ വീണ്ടും ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു. പക്ഷെ സ്വിച്ച്ഓഫ്‌ എന്നായിരുന്നു മറുപടി.

ഹരി നിരാശയോടെ  ഇരിക്കുമ്പോൾ  അവനെക്കാൾ  വേവലാതി ആയിരുന്നു മായയുടെ മുഖത്ത്‌.

" ഇനി ഇപ്പോൾ ന്ത്‌ ചെയ്യും ഹരി. എന്റെ അക്കൗണ്ടിൽ കുറച്ചു കാഷ് ഉണ്ടാകും, നമുക്ക് അതെടുക്കാം. പിന്നേ  ഈ വളയും മാലയും തല്ക്കാലം വിൽക്കാം. "

" ഏയ്യ്.. അതൊന്നും വേണ്ട. ആകെ ഉള്ളതിപ്പോ അതല്ലെ.. അതും കൂടി വിറ്റാൽ എങ്ങനാ..  നമുക്ക് വേറെ ന്തേലും വഴി നോക്കാം.  നീ ടെൻഷൻ അടിക്കണ്ട "

ഹരി പതിയെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിക്കുമ്പോൾ അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ കയ്യിലെ വളയും  കഴുത്തിലെ  മാലയും ഊരി അവനു നേരെ നീട്ടി.

"   ഇതിപ്പോ ങ്ങനെ കിടന്നിട്ടും വല്യ കാര്യം ഒന്നുമില്ലല്ലോ ഹരി. ഇതിപ്പോ ങ്ങനെ ഒരു കാര്യത്തിന് വേണ്ടിയല്ലേ, അതുകൊണ്ട് മടിയൊന്നും വിചാരിക്കാതെ ഇത് മേടിക്ക്. എന്നിട്ട്  വേഗം ഇത് കൊടുത്തെച്ചും വാ.  "

അവളുടെ പുഞ്ചിരിയോടെയുള്ള  മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ അവനു വല്ലാത്തൊരു വിഷമം തോന്നി.

"എന്നാലും.. മായാ... ഇത്...."

അവന്റ മടി കണ്ട് അവൾ ആ സ്വർണ്ണം അവന്റ കയ്യിലേക്ക് ബലമായി വെച്ചു.

"ഒരു എന്നാലും ഇല്ല, ഹരി പോയേച്ചും വേഗം വാ " എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട്.

 അവൻ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ എഴുനേൽക്കുമ്പോൾ അവൾ കയ്യിൽ തന്നതിൽ നിന്ന് മാല എടുത്ത് അവളുടെ കഴുത്തിൽ തന്നെ ഇട്ടു കൊടുത്തു.

" ഹരി, ഇപ്പോൾ ഇതും കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിലല്ലേ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ... "

അവൾ ചോദിക്കുമ്പോൾ  ഹരി എന്തോ മനസ്സിൽ കണ്ടപോലെ അവളെ ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.

 "ഈ വളകൾ ഉണ്ടല്ലോ. ഇപ്പോൾ അത് മതി, പിന്നേ തല്ക്കാലം കുറച്ചു കാശ് കൂടെ സങ്കടിപ്പിക്കാനുള്ള വഴി എനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ട് ന്റെ മോൾ ടെൻഷൻ അടിക്കാതെ ഇവിടെ ഇരിക്ക്. ഞാൻ വേഗം വരാം. പിന്നേ വിശക്കുന്നുണ്ടെ പേടിയോ മടിയോ വേണ്ട . ആ ഫോണിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതി, ഇവിടെ എത്തിക്കും അവർ."

അവൻ മായയെ ഒന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളും അന്നേരം അത് കൊതിക്കുംപ്പോലെ അവന്റ മാറിലേക്ക് പറ്റിച്ചേർന്നു.

 കുറച്ചു നേരം അതെ നിൽപ്പ് തുടർന്നു അവർ. പിന്നേ മായ തന്നെ ആണ് ആ കൈ വിടുവിച്ചു സ്വതന്ത്രയായത്.

" മതി മതി, ഇനി മോൻ കൂടുതൽ സെന്റി ആക്കാതെ വേഗം പോയി വാ "

ഹരി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. പിന്നേ കയ്യിലെ വളയിലേക്ക് ഒന്ന്  നോക്കി പതിയെ പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അവൻ പോയ ശേഷം കുറച്ചു നേരം അവൾ ബെഡിൽ കേറി കിടന്നു. ബാഗിൽ നിന്ന് ഫോൺ എടുത്ത്  നോക്കി. സ്വിച്ച്ഓഫ് ആണ്. ഓൺ ആക്കി അമ്മയെ വിളിക്കണം എന്ന് തോന്നി.പിന്നേ വേണ്ടെന്ന് വെച്ചു. ഇപ്പോൾ വിളിച്ചാൽ ഏട്ടന് ഈ സ്ഥലം പെട്ടന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.

  അവൾ ഫോൺ ബെഡിലേക്ക് ഇട്ടു  തല താഴ്ത്തി കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു. വിശപ്പ് ഉണ്ട്. ഹരി ന്തേലും ഓർഡർ ചെയ്താലോ എന്നവൾ ആലോചിച്ചു. പിന്നേ ഭക്ഷണം ഹരി വന്നിട്ടാക്കാം എന്ന തീരുമാനത്തോടെ  അവിടെ ഉള്ള ഫോണിൽ വിളിച്ച് ഒരു ജ്യുസ് ഓർഡർ ചെയ്തു.

 ഓർഡർ ചെയ്ത് അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞായിരുന്നു  ജ്യുസ് റൂമിലെത്തിയത്.

" സോറി മാഡം.  അപ്പുറത്ത് ഒരു റൂമിൽ കൂടെഓർഡർ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഇച്ചിരി ലേറ്റ് ആയത്. "

 അവൾ അതിന് മറുപടി എന്നോണം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുകമാത്രം ചെയ്തു.

" ഒക്കെ മാഡം, ഇനി എന്തെങ്കിലും വേണമെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി. ആഹ്. പിന്നേ മാഡം ,, ഇന്നലെ റൂം എല്ലാം ഫിൽ ആയത് കൊണ്ട്  മാഡത്തിനും സാറിനും ഇന്ന് വെക്കേറ്റ് ആയ  റൂം ആണ് തന്നത്, അത് ദേവൻ സാർ  അത്രേം പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ റൂം കാര്യമായൊന്ന് ക്‌ളീൻ ചെയ്യാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. മാഡത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ട് ആവില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരാളെ ക്‌ളീൻ ചെയ്യാൻ ഇപ്പോൾ വിടാം. പേടിക്കണ്ട,ലേഡിസ്ഥാഫ് ആണ്. ക്‌ളീനിംഗ് മസ്റ്റ് ആയത് കൊണ്ടാണ്. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ റൂം  നൽകാറുള്ളൂ ഇതിപ്പോ  ദേവൻ സർ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ..  "

"സാരമില്ല, ചെയ്‌തോളൂ 

അവൾ ഓക്കേ പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ മുറി വിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി.

  ക്‌ളീനിംഗിന് ആള് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് അവൾ വാതിൽ ചാരി  തിരികെ ബെഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. പിന്നേ പതിയെ ജ്യുസ് എടുത്ത് കുടിച്ചു. തിരികെ ഗ്ലാസ് വെച്ച് കുറച്ചു നേരം അതെ ഇരിപ്പ് ഇരുന്നു.  പെട്ടന്നെന്തോ തലയ്ക്ക് ഒരു ഭാരം അനുഭവപ്പെടുന്നത്പ്പോലെ തോന്നി മായയ്ക്ക്. കണ്ണുകൾ താനേ അടയുന്നു. അവൾ പതിയെ തലയിൽ കൈ വെച്ചു, കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു. പിന്നേ  ബോധം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു ബെഡിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.

      

        

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്       ( പത്ത്‌ )

--------------------------

ക്‌ളീനിംഗിന് ആള് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് അവൾ വാതിൽ ചാരി  തിരികെ ബെഡിനരികിലേക്ക് നടന്നു. പിന്നേ പതിയെ ജ്യുസ് എടുത്ത് കുടിച്ചു. തിരികെ ഗ്ലാസ് വെച്ച് കുറച്ചു നേരം അതെ ഇരിപ്പ് ഇരുന്നു.  പെട്ടന്നെന്തോ തലയ്ക്ക് ഒരു ഭാരം അനുഭവപ്പെടുന്നത്പ്പോലെ തോന്നി മായയ്ക്ക്. കണ്ണുകൾ താനേ അടയുന്നു. അവൾ പതിയെ തലയിൽ കൈ വെച്ചു, കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു. പിന്നേ  ബോധം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു ബെഡിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.

  ----------------------------------------------------------------

മായപറയുന്നത് ചങ്കിടിപ്പോടെ ആണ് വാസുദേവൻ കേട്ടത്. എന്തോ തൊണ്ടയിൽ വന്ന് കുടുങ്ങിയപ്പോലെ അയാൾ ഒന്നും മിണ്ടാൻ കഴിയാതെ അനക്കമറ്റ് ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൾ മിഴികളൊപ്പിക്കൊണ്ട്   തുടർന്നു,

" പിന്നേ എനിക്ക് ബോധം വരുമ്പോൾ ഞാൻ.... അവരെന്നെ.... "

കൂടുതൽ പറയാൻ കഴിയാതെ അവൾ മുഖം പൊതി ഇരുന്നു. അപ്പോഴത്തെ അവളുടെ മാനസികാവസ്ഥ അറിയാവുന്ന അയാൾക്ക് അവളെ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കണമെന്നും  സ്വന്തം മോളെ പോലെ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്നുമുണ്ട്.. പക്ഷെ...

ഒന്നും മിണ്ടാൻ കഴിയാതെ അയാൾ കുറെ നേരം ദൂരേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു. ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ പലപ്പോഴും അയാളിലെ ഭാവമാറ്റങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു വരുൺ. അതിശയവും നിരാശയും ദേഷ്യവും ഞെട്ടലുമെല്ലാം  വാസുദേവന്റെ മുഖത്തു മിന്നിമായുന്നത് വരുൺ ആകാംഷയോടെ ആണ് കണ്ടത്.

  "എന്ത് പറ്റി.. എന്താനവൾ പറയുന്നത്.."

വരുണിന്റ ചോദ്യത്തിനാദ്യം ഒന്നുമില്ലെന്നയാൽ ചുമലനക്കി.

അപ്പോഴെല്ലാം അയാളുടെ മനസ്സ് കുറെ സംശയങ്ങളുടെ കലവറയായി മാറിയിരുന്നു.

" ആരായിരിക്കും മായയെ അന്ന്.. 

 ഹരിയാണോ ആ റൂം ബോയ് ആണോ  അന്ന് മായയെ ചതിച്ചത്. അതോ ഇനി മാറ്റാർക്കെങ്കിലും വേണ്ടി ആ റൂംബോയ് സഹായി ആയതാണോ.  അതുമല്ലെങ്കിൽ വേറെ ആർക്കെങ്കിലും ഇതിനു പിന്നിൽ പങ്കുണ്ടാകുമോ....... "

നൂറായിരം സംശയങ്ങൾ നൂലിഴ കീറാതെ അയാൾക്ക് മുന്നിൽ  നിറഞ്ഞാടുമ്പോൾ വാസുദേവൻ പലവട്ടം കണ്ണുകൾ അടച്ചുതുറന്നു.

അയാൾ പതിയെ തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ മായ അതെ ഇരിപ്പ് ആയിരുന്നു.

" അന്ന് ഹരി ചതിച്ചതാണെങ്കിലോ "

അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട്  ഞെട്ടലോടെ അവൾ മുഖം ഉയർത്തി. പിന്നേ നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

" ഇല്ല. ഹരി അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല.. ഹരിയെ ആരോ ഇതിൽ പെടുത്തിയതാണ്. അതാരാണെന്ന്  അറിയണം.. അവന്റെ മരണമാണ് എനിക്ക് കാണേണ്ടത്. "

അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അഗ്നി ചിതറി. മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നതൊരു രക്ഷസ്സ് ആണെന്ന് തോന്നി വാസുദേവന്.

പിന്നേ അയാൾ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിൽക്കാതെ മുന്നോട്ട് നോക്കി ഇരുന്നു.

  ആ സമയത്തിനുള്ളിൽ കാർ തൃശ്ശൂർ എത്തിയിരുന്നു.  തിരികെ  കടവന്ത്ര എത്താൻ നേരം ഒത്തിരി വൈകും എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ  എവിടെയും നിർത്താതെ ഉള്ള യാത്രയായിരുന്നു.

 " നമുക്ക് ഓരോ ചായ കുടിച്ചാലോ "

വരുണിന്റ ചോദ്യം കേട്ട് അയാൾ ഒന്ന് മൂളി.  വരുൺ കേട്ട മാത്രയിൽ തന്നെ  അടുത്ത് കണ്ട ചെറിയ ഒരു ഹോട്ടലിന് മുന്നിലേക്ക് കാർ ഒതുക്കി നിർത്തി.

 രണ്ട് പേരും ഇറങ്ങി ചായയും ലഘുഭക്ഷണവും കഴിച്ചിറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ മായ പറഞ്ഞതെല്ലാം അയാൾ വരുണിനോടു പറഞ്ഞിരുന്നു. 

  വല്ലാത്തൊരു  മരവിപ്പ് ആയിരുന്നു വരുണിലും. ഇനി ആരെ സംശയിക്കണം എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥ.  സംശയിക്കാൻ തുടങ്ങിയാൽ അതിൽ പലരുമുണ്ട്.  അതിൽ ആരായിരിക്കും അവളെ....

ചായ കുടി കഴിഞ്ഞു രണ്ട് പേരും കാറിൽ കയറി മുന്നോട്ട്  പോകുമ്പോൾ വാസുദേവന്റ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഒരു സംശയം അയാൾ പിന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന മായയോട് തുറന്ന് ചോദിച്ചു.

"  മോൾക്ക് വിഷമം ആവില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ.. മോൾടെ ചേട്ടൻ ആളെങ്ങനെയാ..  മോളോട് നല്ല സ്നേഹമാണോ? "

അവൾ ഒന്ന് ദീർഘനിശ്വാസമെടുത്തുകൊണ്ട്  അയാളെ നോക്കി.

" ചേട്ടന് എന്നോട് നല്ല സ്നേഹം ആയിരുന്നു  ഹരിയുമായുള്ള ബന്ധം അറിയുന്നത് വരെ. അത് അറിഞ്ഞതിൽ പിന്നേ എന്നോട് ഒരു അകൽച്ച കാണിച്ചു തുടങ്ങി. അതും സ്നേഹം കൊണ്ടായിരിക്കും. അല്ലേലും സ്വന്തം ചേട്ടനല്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടെ എന്നെ അത്രയേറെ സ്നേഹിച്ച ആൾക്ക് എന്റെ അങ്ങനെ ഒരു തീരുമാനം അംഗീകരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകില്ല. "

അവൾ പറഞ്ഞ് നിർത്തുമ്പോൾ അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.

" അപ്പൊ അദ്ദേഹം മോൾടെ സ്വന്തം ഏട്ടൻ അല്ലെ?!!"

വാസുദേവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അല്ലെന്നവൾ തലയാട്ടി.

"  അമ്മ ഒന്നാണെങ്കിലും ഞങ്ങടെ അച്ഛൻ രണ്ടാണ്.  ഏട്ടന്റ അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അമ്മയുടെ രണ്ടാംവിവാഹത്തിൽ ഉണ്ടായ മോളാണ് ഞാൻ. പക്ഷെ, ഒരിക്കലും ഒരു വേർതിരിവ് ഏട്ടൻ എന്നോട് കാണിച്ചിട്ടില്ല. ഓർമ്മ വെച്ച കാലം മുതൽ എന്നെ കൈപിടിച്ച് നടത്തിയത് ഏട്ടൻ ആണ്.  അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും അത് വലിയ സന്തോഷം നൽകിയിരുന്നു. ഞാൻ ഡിഗ്രിയ്ക്ക് പഠിക്കുമ്പോൾ ആയിരുന്നു എന്റെ അച്ഛന്റെ മരണം. ഒരു ആക്സിഡന്റെ. അതിന് ശേഷം ഒരു അച്ഛന്റെ കുറവ് അറിയിക്കാതെ ആണ് ഏട്ടൻ കൊണ്ട് നടന്നത്...

അവളത് പറയുമ്പോൾ വാസുദേവന്റ ചിന്ത വേറെ വഴിക്ക് ആയിരുന്നു.

   " എന്ത് കൊണ്ട് ഈ നിമിഷം മുതൽ അയാളെയും സംശയിച്ചുകൂടാ.. ചിലപ്പോൾ സ്നേഹമുള്ള ഒരു ചേട്ടൻ ആവാം..അല്ലെങ്കിൽ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ട് ചതിച്ച ഒരു  അസുരനും... "

     " "മോൾടെ അച്ഛൻ എങ്ങനെ മരിച്ചെന്നാണ് പറഞ്ഞത്.?"

" ഒരു ആക്‌സിഡന്റെ ആയിരുന്നു. ചേട്ടനും അച്ഛനും കൂടെ  കോഴിക്കോട് പോകുന്ന വഴി ചായ കുടിക്കാൻ കാർ നിർത്തിയപ്പോൾ  എതിരെ വന്ന ഒരു ലോറി നിയന്ത്രണം തെറ്റി കാറിൽ ഇടിച്ചുകേറുകയായിരുന്നു.

 ആ സമയം അച്ഛൻ മാത്രമായിരുന്നു കാറിൽ. ചേട്ടൻ  അടുത്തുള്ള കോഫീഹൗസിൽ നിന്ന് ചായ വാങ്ങാൻ കേറിയത് കൊണ്ട്  തലനാരിഴയ്ക്ക് ആണ് രക്ഷപ്പെട്ടത്. അല്ലെങ്കിൽ അന്ന് അച്ഛന്റെ കൂടെ ചേട്ടനും... "

അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. പക്ഷെ  വാസുദേവന്റ മനസ്സ്  പല ചിന്തകളാൽ വെറുപിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

" അച്ഛൻ മരിക്കുന്നത് ആക്സിഡന്റിൽ, അവിടെ അവൻ അത്ഭുതകരമായി രക്ഷപ്പെടുന്നു. ഇപ്പോൾ ആ അച്ഛന്റെ മകളും പോയി.  സ്നേഹനിധിയായ മകനും ചേട്ടനുമായി കളം നിറഞാടി ഒടുക്കം എല്ലാ സ്വത്തിന്റെയും ഒറ്റ അവകാശി ആയി മാറിയ സഹോദരൻ.  കഥയുടെ പോക്ക് നിഗൂഢതകൾ നിറഞ്ഞതാണല്ലോ. അച്ഛന്റെ മരണത്തിനു പിന്നിൽ അവന്റ കൈകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ  മായയുടെ മരണം വരെയുള്ള ഓരോ നിമിഷങ്ങളിലും അവന്റ വിരലുകൾ ഉണ്ടാകും. എല്ലാം ഒരു സംശയങ്ങൾ മാത്രം ആണെങ്കിലും  എവിടെയൊക്കെയോ ചില പൊരുത്തക്കേടുകൾ "

അവളുടെ നാശത്തിലേക്ക് വഴി വെച്ച, സംശയത്തിന്റ നിഴലിൽ നിൽക്കുന്ന മുഖങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് അയാൾ ഒരു മുഖം കൂടെ ആ നിമിഷം മുതൽ ചേർത്ത് വെച്ചു.

സുദേവ് സത്യ...

 കാറിനുള്ളിൽ നടക്കുന്നത് ഒന്നും മനസ്സിലാക്കാതെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു വരുൺ. ഇടയ്ക്ക് അയാൾ പിന്നിലേക്ക് നോക്കി എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നു. ചില സമയങ്ങളിൽ തലയാട്ടുന്നു. ചിന്തിക്കുന്നു. ആകെ ഒരു ഭ്രാന്തമായ അവസ്ഥ ആയിരുന്നു കാറിനുള്ളിൽ.

ബാക്ക്സീറ്റിൽ അവൾ ഉണ്ടെന്ന് പറയുന്നതല്ലാതെ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് നിശ്ചയമില്ലാതെ ശരിക്കും ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചത് വരുണിന് ആയിരുന്നു.  ശരിക്കും ങ്ങനെ ഒകെ ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ട് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടാത്ത അവസ്ഥ. ഒരു ആത്മാവ് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ തേടി വരുമോ. അതോ എല്ലാം ഇയാൾക്ക് തോന്നുന്നതാണോ.

ഒന്നും തുറന്ന് ചോദിക്കാനും പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയത് കൊണ്ട്  ഒന്നിലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ വരുൺ മുന്നോട്ട് നോക്കി ഡ്രൈവ് ചെയ്തു.

    തൃശ്ശൂരിൽ നിന്ന് കൊച്ചിയിലേക്കുള്ള ഹൈവെയിൽ കയറിയ നിമിഷത്തിൽ ആയിരുന്നു ഗ്ലാസ്സിലൂടെ വരുൺ അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. അകലം പാലിച്ചുകൊണ്ട്  ഒരു വാഹനം  തങ്ങളെ ഫോള്ളോ ചെയ്യുന്നത്.

  ആദ്യമൊന്നും അത് കാര്യമാക്കിയില്ലെങ്കിലും   മുന്നിൽ പോകാൻ വണ്ടി ഒതുക്കി ഓടിച്ചിട്ടും മുന്നിൽ കേറാതെ  പിറകെ അകലമിട്ട് വരുന്ന ആ വാഹനത്തിന്റ ലക്ഷ്യം ഈ കാർ ആണെന്ന് തോന്നി വരുണിന്.

" ഒരു വാഹനം നമ്മളെ പിന്തുടരുന്നപ്പോലെ "

അവൻ വാസുദേവനെ നോക്കി പറയുമ്പോൾ ആണ് ആയാളും അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഒരു ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ്...

  ആ നിമിഷം അയാൾ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു. മായയെ മരണം വരെ എത്തിച്ചത് ഹരി അല്ല.  അത് ആരാണോ അവർ അനങ്ങിതുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഒരു  ചെറിയ അനക്കം പോലും ആസ്വസ്ഥമാക്കുന്ന  ആരോ ഒരാൾ.

   അത് ചിലപ്പോൾ  സുദേവ് ആകാം, അല്ലെങ്കിൽ ഹരിയുടെ  നാശം കാത്തിരിക്കുന്ന സെൽവൻ, അതുമല്ലെങ്കിൽ ആ റൂംബോയ്, അല്ലെങ്കിൽ ഹരിയെ സഹായിക്കാൻവന്ന ദേവൻ... ആരായാലും 

ഇനി മുതൽ മരണംപോലെ പിറകിൽ അവരും ഉണ്ടാകും.

അയാൾ ഓരോന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതിനിടയിൽ  പെട്ടന്ന് ആ സ്വിഫ്റ്റ് അവരെ ഓവർട്ടേക്ക് ചെയ്ത് മുന്നിലേക്ക് കയറി  സഞ്ചരിച്ചുതുടങ്ങി 

                 

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്          (പതിനൊന്ന്)

------------------------------

അത് ചിലപ്പോൾ  സുദേവ് ആകാം, അല്ലെങ്കിൽ ഹരിയുടെ  നാശം കാത്തിരിക്കുന്ന സെൽവൻ, അതുമല്ലെങ്കിൽ ആ റൂംബോയ്, അല്ലെങ്കിൽ ഹരിയെ സഹായിക്കാൻവന്ന ദേവൻ... ആരായാലും 

ഇനി മുതൽ മരണംപോലെ പിറകിൽ അവരും ഉണ്ടാകും.

അയാൾ ഓരോന്ന് ചിന്തിക്കുന്നതിനിടയിൽ  പെട്ടന്ന് ആ സ്വിഫ്റ്റ് അവരെ ഓവർട്ടേക്ക് ചെയ്ത് മുന്നിലേക്ക് കയറി  സഞ്ചരിച്ചുതുടങ്ങി.

ഏറെ നേരം ആ സ്വിഫ്റ്റ് അവർക്ക് മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു ഭയപ്പെടുത്താണെന്നപ്പോലെ. മുന്നിൽ നിന്ന് മാറാതെ, ഇടയ്ക്കിടെ പാർക്ക്‌ ലൈറ്റ് മിന്നിച്ചുകൊണ്ട് അവർക്ക് മുന്നിൽ ഭയത്തിന്റെ നിഴലനക്കം സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് ആ സ്വിഫ്റ്റ് മുന്നിൽ നിന്ന് മായുമ്പോൾ ആണ് വാസുദേവനും വരുണിനും ശ്വാസം നേരെ വീണത്. 

   ഉള്ളിൽ ഒരു ഭയം ഉടലെടുത്തെങ്കിലും ആ സമയത്തിനിടയിൽ തന്റെ ഫോണിൽ ആ വണ്ടിയുടെ നമ്പർ കാണുംവിധം ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ മറന്നില്ല വരുൺ.

" മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രയിൽ ചിലപ്പോൾ ഇത് ഉപകരിക്കും "

അവൻ ആത്മഗതം പോലെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട്  വേഗം കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു ഇടക്കിടെ ആ സ്വിഫ്റ്റിന്റ സാന്നിധ്യം പിറകിലോ മുന്നിലോ ഉണ്ടോ എന്ന് നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട്.

        ---------------------------------------------------------------

അവർ വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ഏറെ വൈകിയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ വാസുദേവനെ അവിടെ ഇറക്കി കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാൻ പോലും നിൽക്കാതെ " നാളെ കാണാം " എന്നും പറഞ്ഞ് വരുൺ കാർ റിവേഴ്സ് എടുത്തു പുറത്തേക്ക് പോയി.

അവരുടെ വരവും കാത്തു നിന്നിരുന്ന വർഷയുടെ മുഖത്ത്‌ പോയിട്ട് ന്തായി എന്നറിയാനുള്ള ആകാംഷ ഉണ്ടായിരുന്നു.

പക്ഷെ അച്ഛന്റെ മുഖത്തെ യാത്രാക്ഷീണം കണ്ടപ്പോൾ അതിനെ കുറിച്ചൊന്നും ചോദിക്കാതെ "അച്ഛൻ കുളിച്ചേച്ചും വാ, ചോറ് എടുത്ത് വെക്കാം " എന്നും പറഞ്ഞവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

കുളി കഴിഞ്ഞ്  ഒരു കൈലിയും ഉടുത്തു ഡെയിനിങ് ഹാളിൽ എത്തുമ്പോൾ ഭക്ഷണം എടുത്തു വെക്കുക തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു അമ്മയും മോളും.

   അച്ഛനുള്ളത് പ്ളേറ്റിലേക്ക് വിളമ്പി കൂടെ അവരും ഇരിന്നു.

   " പോയിട്ട് ന്തായി അച്ഛാ!!!"

അവളുടെ ആകാംഷ നിറഞ്ഞ ചോദ്യം കേട്ട് കൊണ്ട് അയാൾ ഒരു പിടി ചോറ് വായിലേക്ക് വെച്ചു.

   പിന്നേ രാവിലെ മുതൽ കുറച്ചു മുന്നേ ഉണ്ടായ സംഭവം വരെ അയാൾ അവർക്ക് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ വർഷയും അമ്മയും ഞെട്ടലിൽ ആയിരുന്നു.

  "  ആദ്യം ഒരു പ്രേതത്തെ പേടിച്ചാ മതിയായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ ദേ, ഇനി ഗുണ്ടകളും കൊലയാളികളും എല്ലാം കൂടെ പിറകെ വരുന്നു. ന്റെ മനുഷ്യ, നിങ്ങളീ ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യത്തിന് ഇറങ്ങിതിരിച്ചു വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ നഷ്ടം ഞങ്ങൾക്കാ.. നിങ്ങളെ ഉള്ളൂ ഞങ്ങൾക്ക്, പറഞ്ഞില്ലെന്ന് വേണ്ട. "

അമ്മ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി കൈ കുടഞ്ഞു തലയിൽ കൈ വെച്ചു ആവലാതി പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ വർഷയ്ക്കാണ് ദേഷ്യം വന്നത്.

 " ന്റെ അമ്മേ, ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്കാവോ. "

അവൾ അമ്മയെ ഒന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കികൊണ്ട് അച്ഛന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

" അപ്പൊ സംശയിക്കാൻ ഒരുപാട് പേർ ഉണ്ടല്ലേ അച്ഛാ... കൂടെ ഇപ്പോഴത്തെ ഈ സംഭവം കൂടെ ചേർത്ത് വായിച്ചാൽ മായയെ മരണത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചവർ നിസാരക്കാർ ആയിരിക്കില്ല. പേടിക്കണം..

     പക്ഷെ ഇപ്പഴും നമ്മൾ പാതിവഴിയിൽ അല്ലെ. മുന്നോട്ട് ഇനി എങ്ങനെ ആണ്.. "

അവൾക്ക് അതറിയാനുള്ള ആകാംഷയായിരുന്നു. പിന്നിൽ ഉള്ളവർ നിസ്സാരക്കാരല്ലെന്ന് ഈ രാത്രി മനസ്സിലായ സ്ഥിതിക്ക്  ഒറ്റയ്ക്ക് മുന്നോട് പോകുന്നത് അപകടമാണ്. പിന്നേ ന്താണൊരു വഴി.

 കൂടെ വരുണും പ്രകാശനുമൊക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലും  അവരെക്കൊണ്ട് കൂട്ടിയാൽ കൂടുമെന്ന്  വർഷയ്ക്ക് തോന്നുന്നില്ലായിരുന്നു.

ആ സമയം വാസുദേവനും അതെ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു. ശക്തരായ ആരോ പിന്നിൽ പിന്തുടരുമ്പോൾ ഒറ്റയ്ക്ക് മുന്നോട്ട് പോകുന്നത് പന്തിയല്ല,   മായയുടെ മരണവും ഹരിയുടെ ജയിൽവാസവും കൊണ്ട് ഏല്ലാം അവസാനിച്ചെന്ന് തോന്നുന്നിടത്തു നിന്ന്  ഒരു പുതിയ അദ്ധ്യായം തുടങ്ങുമ്പോൾ അത് പൊള്ളിക്കുന്നവർ ആരായാലും ഒരു മരണം കൂടെ അവർ ആഗ്രഹിക്കും. ഇത് വീണ്ടും ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കാതിരിക്കാൻ. അതുകൊണ്ടു ഇനി സൂക്ഷിച്ചു മുന്നോട്ട് പോയില്ലെങ്കിൽ അപകടമാണ്. കൂടെ നിൽക്കന്ന അവന്മാരെ കൂടെ കുരുതികൊടുക്കുന്ന ഏർപ്പാട്.

എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് അറിയാതെ ആയാളും തല പുകഞ്ഞു ചിന്തിക്കുമ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഒരു കച്ചിത്തുരുമ്പ് കിട്ടിയ പോലെ വർഷ അച്ഛനെ നോക്കി.

" ഈ അവസരത്തിൽ നമുക്കൊപ്പം നിൽക്കാനും സഹകരിക്കാനും ഒരാൾക്കേ കഴിയൂ അച്ഛാ.. അത് മാത്രമല്ല, ഇത് തെളിയിക്കേണ്ടത് അയാളുടെ കൂടെ ആവശ്യവുമാണ്.  അച്ഛനെന്ത് പറയുന്നു"

അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട്  ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ആരെന്നു ഒരു പിടിയും കിട്ടാതെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അയാൾ.

" നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് സുദേവിനെ കുറിച്ചാണോ.. മായയുടെ സഹോദരൻ.... പക്ഷെ മോളെ അയാൾ..... "

അച്ഛൻ വാക്കുകൾ മുഴുവനാക്കുംമുന്നേ അവളച്ഛനെ തടഞ്ഞു.

" അയാളല്ല അച്ഛാ.... ഞാൻ പറഞ്ഞ് വന്നത് മറ്റൊരാളെ കുറിച്ചാണ്. മായയുടെ പീഡണക്കേസിൽ ഇപ്പോൾ ജയിലിൽ കിടക്കുന്ന അതെ ആള്..  ഹരിശങ്കർ. "

അത് കേട്ട് ഒരു നിമിഷം ആയാളൊന്നു ഞെട്ടി.

"അതെ അച്ഛാ, ഈ അവസരത്തിൽ അയാൾക്കേ ഇനി നമ്മളെ സഹായിക്കാൻ പറ്റൂ. അയാൾ നിരപരാധി ആണെങ്കിൽ നമ്മളെക്കാൾ കൂടുതൽ മായയെ നശിപ്പിച്ചവനെയും മരണം വരെ എത്തിച്ചവനെയും കണ്ടുപിടിക്കേണ്ടതും ശിക്ഷിക്കേണ്ടതും അയാളുടെ കൂടെ ആവശ്യം ആണ്. അങ്ങനെ എങ്കിൽ  അയാളെ പുറത്തിറക്കിയാൽ ഇനി  മായയുടെ നീതിക്ക് വേണ്ടി അയാൾ ഉണ്ടാകും മുന്നിൽ  . "

ആദ്യമൊന്നും അച്ഛനത് അത്ര ബോധിച്ചില്ലെങ്കിലും  ഒന്നുകൂടെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ വർഷ  പറയുന്നതിലും കാര്യം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നി. അവൻ നിരപരാധി ആണെങ്കിൽ ഇനി അവൻ ഇറങ്ങണം. 

 പിന്നേ നമ്മൾ വഴി കാട്ടിയാൽ മതി, പടനായിക്കാൻ അവനിറങ്ങും.  ചങ്കുപറിച്ചു തരാൻ തയ്യാറായവളുടെ ചങ്കിന്നിട്ട് കുത്തിയവൻ ആരായാലും അവന്റ  ചോര കൊണ്ട് അവൻ കണക്ക് തീർക്കും. മായയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ..

അതെ , അതിനവൻ ഇറങ്ങണം. അല്ലെങ്കിൽ ഇറക്കണം... "

അയാൾ മനസ്സിൽ ചിലത് കണക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് ആണ്  ഭക്ഷണത്തിനു മുന്നിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റത്.

     കൈ കഴുകി ഫോണുമെടുത്ത് അയാൾ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. പിന്നേ ഫോണിൽ ഒരു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു.

അപ്പുറത്ത് കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്ത് ഹലോ എന്ന്  കേട്ടപ്പോൾ ആണ് പെട്ടന്നെന്തോ ചിന്തയിലേക്ക് പോയ വാസുദേവൻ  സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്.

" ആഹ്... ഹലോ..... ഹലോ... ഞാൻ  വാസുദേവൻ... കാർത്തിക് അല്ലെ ? "

" അതെ കാർത്തിക് ആണ്. എനിക്ക്...... മനസ്സി... ലായില്ല...... "

" കാർത്തിക്.. ഞങ്ങൾ ഇന്ന് രാവിലെ നിങ്ങളെ കാണാൻ പാലക്കാട്‌ വന്നിരുന്നു. കൊച്ചിയിൽ നിന്നാണ്.... "

അത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ആളെ മനസ്സിലായപ്പോലെ കാർത്തിക് വിനയത്തോടെ ആണ് സംസാരിച്ചത്..

" ആഹ്.. ഇപ്പോൾ ഓർക്കുന്നു സർ..  ഞാൻ....പെട്ടന്ന്... പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പർ കണ്ടപ്പോൾ.... എന്താണ് സർ പെട്ടന്ന്... ന്നെ കൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും....... "

കാർത്തിക്കിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ തെല്ലു ആശ്വാസത്തോടെ ആണ് വാസുദേവൻ പിന്നീട് സംസാരിച്ചത്.

" കാർത്തിക്കിന്റെ ഒരു സഹായത്തിനു വേണ്ടി തന്നെയാണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ വിളിച്ചത്. അതിനു മുന്നേ ഒരു കാര്യം....

 രാവിലെ ഞങ്ങക്ക് ഇയാളോട് ചില കള്ളങ്ങൾ പറയേണ്ടിവന്നു. ഞങ്ങൾ വക്കീലോ ഗുമസ്താണോ ഒന്നുമല്ല, പക്ഷെ ഹരിയെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ   അറിയാൻ വേണ്ടിത്തന്നെ ആണ് അവിടെ വന്നത്. ഞങ്ങൾക്ക് അവിടെ ആരെയും പരിചയം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട്  ജയിലിൽ കിടക്കുന്ന ഒരാളെ കുറിച്ച് അന്വോഷിച്ചു വന്നാൽ പ്രതികരണം എങ്ങനെ ആയിരിക്കും എന്ന് അറിയാത്തത് കൊണ്ടാണ്  അങ്ങനെ ഒക്കെ പറയേണ്ടി വന്നത്. പറയാനാണെങ്കിൽ ഒരുപാട് ഉണ്ട് കാർത്തിക്. അതൊക്കെ ഒഴിവ് പോലെ പറയാം..ഇപ്പോൾ ഞാൻ വിളിച്ചത്  നിങ്ങടെ വലിയ ഒരു സഹായത്തിനു വേണ്ടിയാണ്. ഹരിയെ പുറത്തിറക്കണം. "

അത് കേട്ടപ്പോൾ കാർത്തിക്കിന് സന്തോഷമാണ് തോന്നിയത്.

" അതിനെന്താ സർ. ഹരിക്ക് വേണ്ടി ന്ത്‌ ചെയ്യാനും ഞാൻ തയ്യാറാ. പക്ഷെ പീഡനക്കേസ് ആയത്കോണ്ട്.. ന്തയാലും മൂന്ന് മാസം ആവാറായില്ലേ. അത് കഴിഞ്ഞാൽ ആവന് ഈസി ആയി പുറത്തു കൊണ്ടുവരാം.. കുറച്ചു ദിവസം കൂടെ അല്ലെ ഉള്ളൂ.. അതുവരെ..... "

അത് മതിയെന്ന് വാസുദേവനും തോന്നി. അതുവരെ ഒന്ന് ഒതുങ്ങാം. പിറകിലുള്ളവർ കരുതിക്കോട്ടെ പേടിച്ചിട്ട് എല്ലാം നിർത്തിയെന്ന്. അങ്ങനെ  അവർ സമാധാനിക്കുന്ന ആ നേരത്ത് അവന്റ ഒക്കെ നെഞ്ചത്ത് തന്നെ പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട് തുടങ്ങാം  ഈ കഥയുടെ രണ്ടാംഅങ്കം. അതിന് അവൻ ഇറങ്ങട്ടെ.....

 " അല്ല, എത്രയൊക്കെ റിസ്ക് എടുത്തു ഹരിയെ പുറത്തിറക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന നിങ്ങളൊക്കെ ആരാ ശരിക്കും. ഹരിയെ നന്നായി അറിയാവുന്ന ഞാൻ ഇതുവരെ അവന്റ കൂടെ നിങ്ങളെ രണ്ട് പേരെയും കണ്ടിട്ടില്ല... അവനുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത നിങ്ങൾ എന്തിനാണ്..... "

അത് കേട്ട് വാസുദേവൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.പിന്നേ അകലെ നിൽക്കുന്ന മായയെ നോക്കികൊണ്ട്  കാർത്തിക്കിനോടായി പറഞ്ഞു,

"  തെറ്റുകൾ ആവർത്തങ്ങൾ ആകുമ്പോൾ അതിൽ ശരികൾ ശിക്ഷിക്കപ്പെടുമ്പോൾ  ഈ സമൂഹത്തിൽ  തെറ്റുകൾക്കെതിരെ ശബ്ദിക്കാൻ ഒരു ശരി വേണം...  ആ ശരി, അതവൻ ആണ്..... ഹരിശങ്കർ.

 ഇനി ഞങ്ങൾക്കെന്താ ഇതിൽ കാര്യം എന്ന് ചോദിച്ചാൽ  പറയാൻ ഒറ്റ ഉത്തരമേ ഉള്ളൂ..

" തെറ്റ് ചെയ്തവനെ തെമ്മാടിക്കുഴിയിലേക്ക് എടുക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരാൾ ഉണ്ട് എന്റെ കൂടെ. അയാൾ ഹരിക്കും വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാൾ ആണ്.  ബാകിയൊക്കെ പറയാം ഒരിക്കൽ.... "

കാർത്തിക് പിന്നേ മരുതൊന്നും ചോദിച്ചില്ല.

എല്ലാത്തിനും കൂടെ ഉണ്ടെന്ന വാക്കിൽ ആ ഫോൺ കാൾ അവസാനിക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്തൊരു തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.  മായയുടെ കണ്ണുകളിൽ കേടാതെ കിടക്കുന്ന അഗ്നിയും.

        -------------------------------------------------

രാവിലെ കോടതിക്കുള്ളിൽ  തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു വാസുദേവനും കാർത്തിക്കും. പാലക്കാട്‌ നിന്ന് വേണ്ടതെല്ലാം ശരിയാക്കി തലേ ദിവസം തന്നെ കാർത്തിക്  എത്തിയിരുന്നു. സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി പതിനൊന്നു മണിക്ക്  ,സമർപ്പിച്ച ജ്യാമ്യപേക്ഷയിൽ കോടതി ചില നിബന്ധനകളോടെ  ജ്യാമ്യം അനുവദിച്ചു. മറ്റു കോടതിനടപടികൾ പൂർത്തിയാക്കി കാർത്തിക് ഹരിയോടൊപ്പം പുറത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ മുന്നിൽ വാസുദേവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

അയാൾ ഹരിയുടെ കയ്യിൽ ഒന്ന് മുറുക്കെ പിടിച്ചു.

 

"ഹരി ഇറങ്ങാൻ വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.  ചിലത് തുടങ്ങാനും  ചിലതങ്ങു ഒടുക്കാനും."

അയാളത് പറയുമ്പോൾ ഹരി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

"കണക്കുകൾ ഒരുപാട് തീർക്കാനുണ്ട് ചേട്ടാ..

നേടാണോ നഷ്ടപ്പെടാനോ ഇനി ഒന്നുമില്ല എനിക്ക്. പക്ഷെ, നേടാൻ ആഗ്രഹിച്ച ഒന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ പെണ്ണ്. അവളുടെ പേരിൽ ഈ മൂന്ന് മാസം ഞാൻ ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ  ഇനി ഈ തെറ്റിന്റെ പേരിൽ ഒരുത്തനും ഇരമ്പഴിക്കുള്ളിൽ കേറേണ്ടി വരില്ല...."

അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റ കണ്ണുകളിൽ അതുവരെ കാണാത്തൊരു തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.

 അവന്റ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ വാസുദേവനും തോന്നി അവന്റ കണ്ണുകളിൽ കത്തുന്നത് മരണമാണെന്ന്...  ഈ രണ്ടാം അങ്കത്തിൽ ഇനിയുള്ളത് ആ മരണ മുഖത്തേക്കുള്ള യാത്ര ആണെന്നും.....!

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്       ( പന്ത്രണ്ട്  )

--------------------------

-"കണക്കുകൾ ഒരുപാട് തീർക്കാനുണ്ട് ചേട്ടാ..

നേടാനോ നഷ്ടപ്പെടാനോ ഇനി ഒന്നുമില്ല എനിക്ക്. പക്ഷെ, നേടാൻ ആഗ്രഹിച്ച ഒന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ പെണ്ണ്. അവളുടെ പേരിൽ ഈ മൂന്ന് മാസക്കാലം ഞാൻ ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ  ഇനി ഈ തെറ്റിന്റെ പേരിൽ ഒരുത്തനും ഇരമ്പഴിക്കുള്ളിൽ കേറേണ്ടി വരില്ല...."

അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റ കണ്ണുകളിൽ അതുവരെ കാണാത്തൊരു തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.

 അവന്റ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ വാസുദേവനും തോന്നി അവന്റ കണ്ണുകളിൽ കത്തുന്നത് മരണമാണെന്ന്...  ഈ രണ്ടാം അങ്കത്തിൽ ഇനിയുള്ളത് ആ മരണ മുഖത്തേക്കുള്ള യാത്ര ആണെന്നും.....!

  -------------------------------------------------------------

"  ഡാ ഇനി എന്താ പ്ലാൻ?  ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥം ഇല്ലല്ലോ. ഒന്നുങ്കിൽ ഇനി മുന്നോട്ട് എങ്ങനെ എന്ന് ആലോചിച്ചു തീരുമാനിക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ ഒന്ന് അയഞ്ഞു നിൽക്കാം. കുറച്ചു ദിവസം നാട്ടിൽ വന്ന് നിൽക്ക്. പിന്നീട് ആലോചിക്കാം ഇനി എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന്. "

  വാസുദേവന്റ വീട്ടിലായിരുന്നു എല്ലാവരും. വർഷ കൊണ്ടുവന്ന ചായ കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ  കാർത്തിക്കിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഹരി ഒന്ന് മൂളി.

" എനിക്കും അതാണ്‌ തോന്നുന്നത് ഹരി. പെട്ടന്ന് എടുത്തുചാടുന്നതിൽ കാര്യമില്ല. ഇനിയുള്ള ഓരോ നീക്കവും ശ്രദ്ധിച്ചു തന്നെ ആയിരിക്കണം. പിറകിൽ നമ്മൾ തേടുന്നവരുടെ കണ്ണുകൾ ഉള്ള സ്ഥിതിക്ക്. "

വാസുവേട്ടൻ പറഞ്ഞത് കാർത്തിക്കും ശരിവെച്ചു.

 "ശരിയാണ് ഹരി. എടുത്തുചാടി കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ട ഒന്നല്ല ഇത്. ശ്രദ്ധിക്കണം. പിറകിലുള്ളവർ നിസ്സാരക്കാർ ആവില്ലെന്ന് ചിന്തിച്ചു വേണം ഇനി ഓരോ അടിയും മുന്നോട്ട് വെയ്ക്കാൻ. "

ഹരിയും അതൊക്കെ തന്നെ ആയിരുന്നു ചിന്തിച്ചത്. അതോടൊപ്പം മനസ്സിൽ മറ്റൊന്ന് കൂടി ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൻ.

അന്ന് ആ ഹോട്ടൽ മുറിയിൽ വെച്ച് മായയ്ക്ക് നേരെ അങ്ങനെ ഒരു അക്രമം നടത്തിയത്  ആരായിരിക്കും. ഒന്നുകിൽ അവളെ അറിയുന്ന ആരോ. അല്ലെങ്കിൽ തന്നോട് ദേഷ്യമുള്ള, തന്നെ മാത്രം ലക്ഷ്യം വെച്ചുള്ള ഒന്ന്. പശുവിന്റെ ചൊറിച്ചിലും കാക്കയുടെ വിശപ്പും മാറുമെന്ന് കണക്ക് കൂട്ടിയ ഒരാൾ.

" ഹരി എന്താണ് ആലോചിക്കുന്നത്. ഞാൻ മായയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞതൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല അല്ലെ. സത്യത്തിൽ ആദ്യം എനിക്കും മോൾക്കുമൊക്ക അത് വിശ്വസിക്കാൻ പ്രയാസമായിരുന്നു. പക്ഷെ,.... പക്ഷെ  അവിളിപ്പോൾ ഇവിടെ ഒക്കെ ഉണ്ട് ഹരി. നിങ്ങളെ ഒക്കെ അവൾ കാണുന്നുണ്ടാകും.   എന്തൊക്കെയോ  പറയാനും ചെയ്യാനും ബാക്കി വെച്ച് ജീവൻ വെടിഞ്ഞ  ആത്മാവ് ആണവൾ.

അവളുടെ സാന്നിധ്യം ആണ് ഞങ്ങളെ ഇതിലേക്ക് എത്തിച്ചതും. ആ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചത് നടത്തിക്കൊടുക്കുക എന്നതിൽ കവിഞ്ഞ ഒന്നും ഇനി  ചിന്തിക്കാനില്ല ഹരി. അവളുടെ ആത്മാവിനു നിത്യശാന്തി കിട്ടാൻ  കുരുതിയെങ്കിൽ കുരുതി......

എനിക്കും ഒരു മോളുണ്ട്. അവളെ പോലെ ആണിപ്പോൾ എനിക്ക് മായായും. "

അത് പറയുമ്പോൾ വാസുദേവന് വാക്കുകൾ ഒന്നിടറി.  ജീവിതം നശിച്ചു മരണം കൊണ്ട ഒരു മോളുടെ അച്ഛനാകുകയായിരുന്നു ആ നിമിഷം അയാൾ.

 " എനിക്ക് മനസ്സിലാകും വാസുവേട്ടാ... അവൾക്ക് അങ്ങനെ ഒന്നും പോകാൻ കഴിയില്ലെന്ന്. അതുകൊണ്ട് ഇനി അവൾ ഗ്യാലരിയിൽ ഇരുന്ന് കളി കാണട്ടെ. ഗ്രൗണ്ടിലിറങ്ങി  കളിക്കാൻ പോവാ ഞാൻ. "

ഹരിയുടെ വാക്കുകൾക്ക്  വല്ലാത്തൊരു ശക്തിയുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ.

"അങ്ങനെ നീ കളത്തിലിറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ച സ്ഥിതിക്ക്  ഞങ്ങളും ഉണ്ടെടാ ഹരി നിന്റ കൂടെ. ബാക്കിൽ നിന്ന്  നിന്നെ കളിപ്പിക്കാൻ അല്ല, നീ ഗോളടിക്കുമ്പോൾ  മുന്നിൽ ഫൗൾ കാണിക്കാൻ ആര് വന്നാലും അവനുള്ള  അവലോസുണ്ട കയ്യോടെ കൊടുക്കാൻ."

കാർത്തിക് വീറോട് എഴുനേൽക്കുമ്പോൾ വാസുദേവന്റ മുഖത്ത്‌ വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിടർത്തുമ്പോൾ  അയാൾക്ക് മറുത്തൊരു പുഞ്ചിരി നൽകാൻ അപ്പുറത് അവളും ഉണ്ടായിരുന്നു..    ' മായ ' !!

       പിന്നേ കുറച്ചു നേരം അവിടം മൗനമായിരുന്നു. എല്ലാവരും ചായ കുടിച്ചു  എഴുനേറ്റ് മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് ആ മൗനം ബേധിച്ചുകൊണ്ട് പിന്നിൽ നിന്നും വാസുദേവൻ ചോദിച്ചത്.

" അന്ന് നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഹോട്ടലിൽ  മുറിയെടുത്തതിന് ശേഷം ന്താണ് സംഭവിച്ചത്? "

അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് പെട്ടന്ന് ഹരിയൊന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി. പിന്നേ മുണ്ടും മടക്കികുത്തി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വാസുദേവനോട് ഒരു സിഗരറ്റ് ആവശ്യപ്പെട്ടു.

അയാൾ ഹരിക്ക് ഒരു സിഗരറ്റും കൂടെ ലൈറ്ററും നീട്ടുമ്പോൾ ഹരി വേഗം അത് വാങ്ങി ചുണ്ടിൽ വെച്ച് കൊളുത്തി.

 പിന്നേ ഒന്ന് രണ്ട് വട്ടം പുകയെടുത്ത ശേഷം ആയിരുന്നു  പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്.

" അന്ന് അവിടെ എത്തിയ ശേഷം ആയിരുന്നു അക്കൗണ്ടിൽ ക്യാഷ് അതികം ഇല്ലാത്ത വിവരം മനസ്സിലായത്. പോരുമ്പോൾ ഇവനോട് ആയിരുന്നു കാശ് ഇടാൻ പറഞ്ഞത് "

അത്  പറയുമ്പോൾ കാർത്തിക്കിനെ ഒന്ന് നോക്കി ഹരി.

"എടാ. നിനക്ക് അറിയാലോ അന്ന് കാശ് ഉണ്ടാക്കാൻ ഞാൻ ഓടിയ ഓട്ടം. അത് കിട്ടിയ ഉടനെ  നിന്റ അക്കൗണ്ടിലേക്ക് അത് ട്രാൻസ്ഫർ ചെയ്യാൻ ഞാൻ നമ്മുടെ  മനീഷിനെ ഏല്പിച്ചതും ആണ്..പക്ഷെ എന്തുകൊണ്ട് ആണ് ആ സമയത്ത് കേറാതിരുന്നതെന്ന് അറിയില്ല.വല്ല ടെക്നിക്കൽ പ്രോബ്ളവും ആയിരിക്കാം.മനീഷിനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൻ ട്രാൻസ്ഫർ ചെയ്തെന്നും പറഞ്ഞു.  അന്ന് ആ കാശ് ആപ്പോ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ഇങ്ങനെ ഒന്നും......"

അന്ന് സംഭവിച്ചതിനെല്ലാം താൻ കൂടെ കാരണം ആണല്ലോ എന്ന വിഷമം കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു.

 അത് മനസ്സിലായത്കൊണ്ട് തന്നെ അതിനെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഹരി അന്ന് നടന്ന സംഭവങ്ങളെ ഓർത്തെടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

  ---------------------------------------------------------------

"  "ഈ വളകൾ ഉണ്ടല്ലോ. ഇപ്പോൾ ഇത് മതി, പിന്നേ തല്ക്കാലം കുറച്ചു കാശ് കൂടെ സങ്കടിപ്പിക്കാനുള്ള വഴി എനിക്കറിയാം. അതുകൊണ്ട് ന്റെ മോൾ ടെൻഷൻ അടിക്കാതെ ഇവിടെ ഇരിക്ക്. ഞാൻ വേഗം വരാം. പിന്നേ വിശക്കുന്നുണ്ടെ പേടിയോ മടിയോ വേണ്ട . ആ ഫോണിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതി, ഇവിടെ എത്തിക്കും അവർ."

അവൻ മായയെ ഒന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളും അന്നേരം അത് കൊതിക്കുംപ്പോലെ അവന്റ മാറിലേക്ക് പറ്റിച്ചേർന്നു.

കുറച്ചു നേരം അതെ നിൽപ്പ് തുടർന്നു അവർ. പിന്നേ മായ തന്നെ ആണ് ആ കൈ വിടുവിച്ചു സ്വതന്ത്രയായത്.

" മതി മതി, ഇനി മോൻ കൂടുതൽ സെന്റി ആക്കാതെ വേഗം പോയി വാ "

ഹരി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. പിന്നേ കയ്യിലെ വളയിലേക്ക് ഒന്ന്  നോക്കി പതിയെ പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ചിലത് കണക്ക് കൂട്ടിയിരുന്നു ഹരി.

ന്തായാലും നാളെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ ഇവിടെ നിന്ന് കുറച്ചു നാൾ മാറി നിൽക്കണം. അതുവരെ ഈ ഓട്ടോ എവിടെങ്കിലും ഒളിപ്പിക്കുകയും വേണം. എന്നാൽ പിന്നേ ഇപ്പോഴത്തെ ആവശ്യം നടക്കാൻ ഈ ഓട്ടോ വിൽക്കാം.

അങ്ങനെ ഒരു ചിന്തയിൽ ആണ് ഹരി ഓട്ടോയ്യും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്. ടൗണിൽ എത്തിയപ്പോൾ പല ഓട്ടോകാരോടും തിരക്കിലാണ് വണ്ടി വിൽക്കാൻ പറ്റിയ ഒരു സ്ഥലം കണ്ടെത്തിയത്.

  " ഇത് പാലക്കാട്‌ രെജിസ്ട്രെഷൻ ആണല്ലോ. ഇനി വല്ല കളവുമൊതലും ആണോ? "

ഓട്ടോ മുഴുവനൊന്ന് ഓടിച്ചുനോക്കിയ ശേഷം അയാൾ ഹരിയെ സംശയരൂപത്തിൽ ഒന്ന് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ഹരി വേഗം ഓട്ടോയിൽ നിന്ന് അതിന്റ പേപ്പറുകൾ എടുത്ത് അയാൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.

 "ചേട്ടാ.. ഇതാ ഇതിന്റെ ഒറിജിനൽ പേപ്പർ.  എനിക്കിപ്പോൾ കാശിനു അത്രേം അത്യാവശ്യം ആയത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ..  പ്ലീസ്... ഈ അവസ്ഥയിൽ പറ്റില്ലെന്ന് പറയരുത്..."

ഹരി മുഖത്തെ വിയർപ്പ്തുള്ളികൾ തുടച്ചുകൊണ്ട്  അയാൾക്ക് മുന്നിൽ അപേക്ഷ പോലെ നിൽക്കുമ്പോൾ അയാൾക്ക് എന്തോ പന്തികേട് തോന്നിയിരുന്നു.

 ഹരിയുടെ വെപ്രാളവും വിയർക്കലുമെല്ലാം  തന്നെ ആയിരുന്നു കാരണം.

കുറെ ആലോചിച്ച ശേഷം ആയിരുന്നു അയാൾ പേപ്പർ മടക്കി മേശപ്പുറത്തു വെച്ചത്.

"കാശ് ഞാൻ തരാം.. പക്ഷെ,നാളെ ഈ ഓട്ടോയുടെ പേരിൽ പോലീസ് ഇവിടെ കേറി നിരങ്ങരുത്.  "

അത്രേം പറഞ്ഞ അയാൾ  മേശവലിപ്പിൽ നിന്ന് ഇരുപത്തിഅയ്യായിരം രൂപ ഹരിക്ക് മുനിലേക്ക് നീട്ടി.

"വളരെ നന്ദി ഉണ്ട് ഏട്ടാ... ഈ സമയത്ത് ഇതൊരു വലിയ സഹായം ആണ്  "

അവൻ അയാളെ നന്ദിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വേഗം റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി. പിന്നേ കുറച്ചപ്പുറത്തു കിടക്കുന്ന ഓട്ടോ സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ പെട്ടന്ന് അരികിലായി ഒരു ഒരു പഴയ മാരുതികാർ വന്ന് നിൽക്കുകയും ഡോർ തുറന്ന് ഹരിയെ അതിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു ആരെങ്കിലും കാണുംമുന്നേ മുന്നോട്ട് എടുക്കുകയും ചെയ്തു.

      ------------------------------------------------------------------

ഹരി പറയുന്നത് കേട്ട്  നിശബ്‍ദരായി ഞെട്ടലോടെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു കാർത്തിക്കും  വാസുദേവനും.

 " അവർ ആരാണെന്നോ എന്തിനാണ് എന്നെ പൊക്കിയതെന്നോ എനിക്ക് അറിയില്ല. ബോധം വരുമ്പോൾ ഒരു ഇരുട്ടുമുറിയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ. മായയ്ക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്ന് പോലും അറിയാത്ത അവസ്ഥ. അവിടെ കൊണ്ട് വന്നത് ആരാണെന്ന് അറിയില്ല..  ഭക്ഷണവും വെള്ളവും മാത്രം എത്തും. ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടും വരെ  ഒരാളുടെയും മുഖം ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല..

എന്നാലും രക്ഷപെട്ടല്ലോ എന്ന ആശ്വാസത്തിൽ പുറത്ത് എത്തുമ്പോൾ കാത്തു നിന്നത് പോലീസ് ആയിരുന്നു.

അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്, എന്നെ തടവിലാക്കിയവർ എന്നെ രക്ഷപ്പെടാൻ അനുവദിച്ചതാണെന്ന്. മായയെ പീഡിപ്പിച്ച പ്രതിക്ക് വേണ്ടി പോലീസ് തിരയുകയായിരുന്നു എന്നും.

വിവാഹവാഗ്ധാനം നൽകി പെൺകുട്ടിയെ ഹോട്ടൽമുയിലെത്തിച്ചു പീഡിപ്പിച്ചയാൾ അറസ്റ്റിൽ. സംഭവത്തിന്‌ ശേഷം ഒളിവിലായിരുന്ന പ്രതിയെ പോലീസ് സാഹസികമായി പിടികൂടി.

 പിന്നേ വന്ന വാർത്ത ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് ഒന്ന് കൂടെ അറിഞ്ഞു. മായ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു എന്ന്.... "

അത് പറയുമ്പോൾ ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു.

 എല്ലാം കേട്ട്  ഒന്നും പ്രതികരിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത മായയുടെയും....

       

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്           ( പതിമൂന്ന് )

------------------------------

വിവാഹവാഗ്ധാനം നൽകി പെൺകുട്ടിയെ ഹോട്ടൽമുയിലെത്തിച്ചു പീഡിപ്പിച്ചയാൾ അറസ്റ്റിൽ. സംഭവത്തിന്‌ ശേഷം ഒളിവിലായിരുന്ന പ്രതിയെ പോലീസ് സാഹസികമായി പിടികൂടി.

 പിന്നേ വന്ന വാർത്ത ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് ഒന്ന് കൂടെ അറിഞ്ഞു. മായ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു എന്ന്.... "

അത് പറയുമ്പോൾ ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു.

 എല്ലാം കേട്ട്  ഒന്നും പ്രതികരിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത മായയുടെയും....

   ഹരിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്ന  വാസുദേവൻ മായയെ നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്നത് അയാളെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തി.

   " അതാരായിരിക്കും അന്ന് നിന്നെ കൊണ്ട്പോയതും അത്രേം ദിവസം പൂട്ടിയിട്ടതും? ഒരാളുടെപോലും മുഖം നിനക്ക് ഓർത്തെടുക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലേ ഹരി.. "

കാർത്തിക്കിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ആദ്യം ഇല്ലെന്നവൻ  തലയാട്ടി.. പിന്നേ പെട്ടന്ന് എന്തോ ആലോചിച്ചെടുക്കുംപ്പോലെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,

"  എന്നെ കാറിനുള്ളിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് ഒന്ന് പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയുംമുന്നേ അവരെന്തോ എന്റെ മൂക്കിലേക്ക് വെച്ചത് ഓർമ്മയുണ്ട്. എല്ലാവരും മുഖം മൂടിയിരുന്നു.. പക്ഷെ, ഡ്രൈവർ മാത്രം ഇടയ്ക്ക് ആ മുഖംമൂടി ഊരി  ചിരിക്കുന്നത് പാതിമയക്കത്തിൽ ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു.... ഒരു... ഒരു താടിയുള്ള, പല്ലുന്തിയ ഒരാൾ.... പക്ഷെ ആരാണെന്ന് എനിക്ക്. ആ മുഖം ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല "

നിരാശയോടെ ഹരിയത് പറയുമ്പോൾ  വാസുദേവൻ അവന്റ തോളിൽ കൈ വെച്ചു.

"  ഹരി,  ഇതിപ്പോ  എവിടെയും തൊടാൻ കഴിയാതെ നിൽക്കുകയാണ് നമ്മൾ. ആരെയാണ് സംശയിക്കേണ്ടതെന്ന് അറിയാതെ.  അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് തോന്നുന്ന ഒരു കാര്യം ഞാൻ പറയാം. 

   നമ്മളിപ്പോ തുടങ്ങേണ്ടത് അവിടെ നിന്നാണ്... ആ ഹോട്ടലിൽ നിന്ന്.

മായ  പറഞ്ഞത് വെച്ചു നോക്കുകയാണെങ്കിൽ  അന്ന് റൂംബോയ് ജ്യുസ് കൊടുത്തതിനു ശേഷം ആണ് അവൾക്ക് ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടത്. അതിന് ശേഷം ആണ് ഏല്ലാം സംഭവിക്കുന്നതും.

        അന്ന് അയാൾ ജ്യുസ് കൊണ്ടുവരുമ്പോൾ മായയോട് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു  റൂം ക്‌ളീൻ ചെയ്യാൻ ആളിപ്പോ വരും, റൂം ലോക്ക് ചെയ്യണ്ട എന്ന്. അത് വിശ്വസിച്ചാണ് മായ റൂം ചാരിയതും അതിനിടയിൽ ജ്യുസ് കുടിക്കുന്നതും. അപ്പോ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്. ആ റൂമിന്റെ വാതിൽ അടക്കാതിരിക്കാൻ ആണ് റൂംബോയ് ശ്രമിച്ചത്. 

 കൂടെ മറ്റൊന്ന് കൂടെ അയാൾ പറഞ്ഞതായി മായ പറയുന്നുണ്ട്.

 ജ്യുസ് കൊണ്ടുവരാൻ ലേറ്റ്‌ ആയത്  അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ കൂടെ ഓർഡർ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് എന്ന്. 

ഇനി അഥവാ റൂംബോയ് ക്ളീനിംഗിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞത് സത്യം ആണെങ്കിൽ  ഉടനെ തന്നെ റൂം ക്‌ളീൻ ചെയ്യാൻ  ആള് വരേണ്ടതും  മായ ബോധമറ്റ് കിടക്കുന്നത് കാണേണ്ടതും ആണ്.  അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ മായയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ലായിരുന്നു. അതിനർത്ഥം റൂം ബോയ് മനപ്പൂർവം പറഞ്ഞ ഒരു കള്ളം ആയിരിക്കണം അത്. 

  പിന്നേ ഹോട്ടൽമുറിയിൽ ആളുകൾ സ്ഥിരം താമസിക്കാൻ വരുന്നതാണ്. അവരോട് ആരോടും തോന്നാത്ത, ആരോടും ചെയ്യാത്ത ഒരിത് കുറച്ചു നേരം കൊണ്ട് മായയോട് തോന്നാൻ  ? അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചാൽ നമുക്ക് മറ്റൊന്ന് കൂടെ സംശയിക്കാം. ആർക്കോ വേണ്ടി അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്തതായിരിക്കാം എന്ന്... അത് ചിലപ്പോൾ അവൻ മായയോട് പറഞ്ഞ അപ്പുറത്തെ റൂമിൽ ഉള്ളവർ ആണെങ്കിൽ.....

ഇതിനെല്ലാം ഉത്തരം കിട്ടാൻ ആദ്യം അവനെ പൊക്കണം. ആ റൂംബോയെ "

വാസുദേവൻ അത്രയും ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ  ഹരി ഒന്ന് തലക്കുടഞ്ഞു

  " പക്ഷെ, അവിടെ നേരിട്ട് ചെന്ന് എങ്ങനെ നമ്മൾ അന്വോഷിക്കും. നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കേസിനെ കുറിച്ച് നമ്മൾ അന്വോഷിച്ചു ചെന്നാൽ ചിലപ്പോൾ സംശയത്തിന്റ പേരിൽ അവർ പോലീസിൽ അറിയിക്കില്ലെന്ന് ആര് കണ്ടു. മാത്രമല്ല, ഞാനാണ് ഇപ്പോൾ ഇതിൽ പ്രതി. ആ ഞാൻ എങ്ങനെ ആണ് ഇതിൽ..... "

അവന്റ സംശയം ശരിയാണെന്ന് വാസുദേവനും തോന്നി. നേരിട്ട് ഇടപെട്ടാൽ ചിലപ്പോൾ അത് മറ്റൊരു പ്രശ്നമായി മാറും.

അവർ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ പരസ്പ്പരം നോക്കുമ്പോൾ  കാർത്തിക് മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തിക്കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് വന്നു.

  " അവിടെ പോയി അന്വോഷിക്കാൻ അല്ലെ പ്രശ്നം ഉള്ളൂ.. അവനെ ഇങ്ങു പൊക്കാൻ ആരോടും ചോദിക്കണ്ടല്ലോ. നമുക്ക് അവനെ ഇങ്ങു പോക്കാന്നെ.. ന്നിട്ട് അവന്റ അണ്ഡകടാഹം നോക്കി നാല് കുത്തു കുത്തിയാൽ തത്ത  പറയുംപ്പോലെ പറയും അവൻ. "

കാർത്തിക് മീശ പിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹരിയെ നോക്കുമ്പോൾ  ഹരിക്ക് വീണ്ടും സംശയമായിരുന്നു.

  "എടാ, അതിന് നമുക്ക് അറിയില്ലലോ ആ റൂംബോയ് ആരാണെന്ന്. അത് അറിയണമെങ്കിൽ ഹോട്ടലിൽ പോയി അന്വോഷിക്കേണ്ടിവരില്ലേ.."

"എന്റെ പൊന്നളിയാ...  ഈ റൂംബോയെ മായ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ... അവൾ കൂടെ ഉണ്ടെന്നല്ലേ വാസുവേട്ടൻ പറയുന്നത്. ഇത്രേം കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ അവൾ ആ മുഖം മറക്കുമോ.. അപ്പൊ അവൾ കാണിച്ചു തരും നമുക്ക് ആ മുഖം."

കാർത്തിക് അത് പറയുമ്പോൾ ആണ് വാസുദേവനും അത് ശരിയാണല്ലോ എന്ന് തോന്നിയത്.

അയാൾ വേഗം മായയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു.

കുറച്ചപ്പുറത്തു മാറി നിന്ന് ഒറ്റയ്ക്ക് സംസാരിക്കുന്ന വാസുദേവനെ കൗതുകത്തോടെ ആണ് ഹരിയും കാർത്തിക്കും നോക്കിയത്.

മായായോട് സംസാരിച്ച ശേഷം വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ അയാൾ തിരികെ അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു.

" അവൾക്ക് ആളെ അറിയാം.. അവൾ കാണിച്ചു തരും അവനെ "

അത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ഹരിയുടെയും കാർത്തിക്കിന്റെയും മുഖത്ത്‌ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

അതോടൊപ്പം ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ നാലുപാടും തിരയുകയായിരുന്നു വാസുവേട്ടന് മാത്രം കാണാൻ കഴിയുന്ന എന്റെ  മായയെ ഒന്ന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന ആഗ്രഹത്തോടെ..!!

        ----------------------------------------------------------------

   അന്ന് രാത്രി  ആ ഹോട്ടലിനു മുന്നിൽ അവർ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവനെ കാണും എന്ന് പ്രതീക്ഷ ഇല്ലെങ്കിലും കിട്ടും വരെ കാത്തുനിൽക്കാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു തീരുമാനം.

" ദേ, അയാൾ "

മായയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് വാസുദേവൻ ഒരുമാത്ര തിരിഞ്ഞുനോക്കി.

"അത് തന്നെ ആണോ !! "

അതെ എന്നവൾ തലയാട്ടി.

അയാൾ വേഗം മുന്നിലിരിക്കുന്ന ഹരിയെ ഒന്ന് തോണ്ടി.

"ആ വരുന്നവൻ ആണ് കക്ഷി."

അത് പറഞ്ഞ നേരംകൊണ്ട് മുന്നിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിവന്ന ആള് അവരുടെ കാറിനെ മറികടന്നു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

" വാസുവേട്ടൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ..,  അവന്റെ പിറകെ മെല്ലെ വിട്ടോ.. അതിന് പിറകെ ഞങ്ങളും ഉണ്ടാകും.  ഇവിടെ നിന്ന് തൂക്കുന്നത് അത്ര പന്തിയല്ല, ഒഴിഞ്ഞ ഒരു സ്ഥലം എത്തുമ്പോൾ അവനെ തൂക്കാം "

കാർത്തിക് ആണ് പറഞ്ഞത്. അത് പ്രകാരം  വാസുദേവൻ വേഗം കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ആ പോയവന് പിന്നാലെ നടന്നു.  അവൻ ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നപ്പോൾ   കൂടെ അയാളും ബസ്സ്സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് കയറി.  അൽപ സമയം കഴിഞ്ഞ് വന്ന  തൃപ്പൂണിത്തുറ ബോർഡ് വെച്ച ബസ്സിലേക്ക് അവൻ കയറി. കൂടെ വാസുവേട്ടനും .

" ചേട്ടാ, എരൂർ.. "  

അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് അതെ സ്ഥലത്തേക്ക് തന്നെ വാസുവേട്ടനും ടിക്കറ്റ് എടുത്തു.

പിന്നേ ഫോൺ എടുത്ത് കാർത്തിക്കിന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു.

" പിറകെ തന്നെ ഇല്ലേ?    എരൂർ ആണ് ഇറങ്ങുന്നത്... "

അത്രേം ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ വേഗം ഫോൺ പോക്കറ്റിൽ ഇട്ട് മുന്നിലുള്ളവനെ ശ്രദ്ധയോടെ വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

   കുറച്ചു നേരത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം ബസ്സ് എരൂർ ജംഗ്ഷനിൽ നിർത്തുമ്പോൾ  അവനും വാസുദേവനും ഇറങ്ങി.

ബസ്സ് പോയ ശേഷം അവൻ അടുത്തുള്ള ഹോട്ടലിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ  പുറത്ത്  വാസുദേവൻ കാത്തിരുന്നു.

കുറച്ചു നേരത്തിനു ശേഷം ഒരു പാർസൽ പൊതിയും വാങ്ങി  അവൻ മുന്നോട്ട് നടക്കുമ്പോൾ പിറകെ അയാളും നടന്നു. ഒരു നിമിഷം... ഒഴിഞ്ഞ ഒരിടം എത്തിയതും  പെട്ടന്ന് കേറി വന്ന കാർ അവനു മുന്നിൽ നിർത്തി ഡോർ തുറന്നതും വാസുദേവൻ അവനെ പിടിച്ചു ഉള്ളിലേക്കു തള്ളി കൂടെ കയറി ഡോർ അടച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

അത് വരെ മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഹരി അപ്പോൾ പിറകിലെ സീറ്റിൽ ആയിരുന്നു. ഹരി അവനെ പിന്നിൽ നിന്ന് ചേർത്തു പിടിക്കുമ്പോൾ അവൻ കുതറി.

"നിങ്ങളൊക്കെ ആരാ....ന്ത്‌  മൈ *&%%& നാടാ എന്നെ..."

അവന്റ തെറി കേട്ടതും ആ മുഖമടച്ചൊന്നു പൊട്ടിച്ചു വാസുദേവൻ.

അത് കിട്ടിയപ്പോൾ അവനൊന്ന് അടങ്ങി. എന്തോ പന്തികേട് മണത്തിരുന്നു അവനും.

"എന്താ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത്... എന്തിനാ നിങ്ങളെന്നെ "

അവൻ സ്വരം ഒന്ന് മയത്തിലാക്കി ചോദിക്കുമ്പോൾ ഹരി അവനെ പിടിച്ചു നേരെ ഇരുത്തി.

" നിന്റ പേരെന്താ? "

" സുബിൻ "

" അപ്പൊ സുബിൻ മോനെ, ഞങ്ങൾക്ക് നിന്റ വായിൽ നിന്ന് കുറച്ചു

കാര്യങ്ങൾ അറിയണം "

" അതിന് നിങ്ങളൊക്കെ ആരാ... "

അവന്റ ചോദ്യത്തിന്  കടുപ്പം കൂടിയപ്പോൾ ഹരി അവന്റ കോളർ ഒന്ന് ശരിയാക്കി.

  " ഞങ്ങൾ ആരാ എന്നല്ലേ... ഞങ്ങൾക്ക് ചില സത്യങ്ങൾ അറിയണം. അതിൽ നിന്റ പങ്ക് എന്താണെന്നും. നീ പറയുന്ന ഉത്തരം പോലെ ഇരിക്കും ഞങ്ങൾ നിനക്ക് ആരാകണം എന്നത്.

  ചോദിക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ  നിനക്ക് നേരിട്ട് ബന്ധം ഇല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ നിനക്ക് വെറും അപരിചിതർ മാത്രമായങ്ങു പോകും. അതല്ല, നിന്റ കൈ അതിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ.... പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നിനക്ക് ഞാൻ ആരാകുമെന്ന് അറിയോ...?

നിന്റ കാലൻ....... "

 

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്          ( പതിനാല് )

-------------------------------

ഞങ്ങൾ ആരാ എന്നല്ലേ... ഞങ്ങൾക്ക് ചില സത്യങ്ങൾ അറിയണം. അതിൽ നിന്റ പങ്ക് എന്താണെന്നും. നീ പറയുന്ന ഉത്തരം പോലെ ഇരിക്കും ഞങ്ങൾ നിനക്ക് ആരാകണം എന്നത്.

  ചോദിക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ  നിനക്ക് നേരിട്ട് ബന്ധം ഇല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ നിനക്ക് വെറും അപരിചിതർ മാത്രമായങ്ങു പോകും. അതല്ല, നിന്റ കൈ അതിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ.... പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നിനക്ക് ഞാൻ ആരാകുമെന്ന് അറിയോ...?

നിന്റ കാലൻ....... "   

ഹരിയുടെ വാക്കുകൾ അവന്റ ചെവിയിൽ ഒരു വണ്ടിന്റെ മുരളിച്ചപ്പോലെ അസഹ്യമായി തുളച്ചുകയറുമ്പോൾ ഉള്ളിലെ ഭയം സുബിന്റെ ചങ്കിലെ ഉമിനീർ പോലും വറ്റിച്ചിരുന്നു.

" നി..... നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് അറിയേണ്ടത്? "

അവന്റ ഭയം കലർന്ന ചോദ്യം കേട്ട് ഹരി പുഞ്ചിരിച്ചു.

" നിനക്ക് ഭയം തോന്നുന്നുണ്ടോ?  "

ഉണ്ടെന്ന് അവൻ തലയാട്ടി .

 "നിങ്ങളൊക്കെ ആരാ?"

മറുപടി പറഞ്ഞത് കാർത്തിക് ആണ്.

" ആരാ, എന്താ എന്നുള്ള ചോദ്യം വേണ്ട. ഞങ്ങൾക്ക് അറിയേണ്ടത് നീയിങ്ങു പറഞ്ഞാൽ മതി. "

" നിങ്ങൾക്ക് എന്താണ് അറിയേണ്ടത്?"

സുബിൻ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറിമാറി നോക്കുമ്പോൾ ഹരി  ഒരു സിഗരറ്റിനു തീ കൊളുത്തി.

ഒരു നിമിഷം സുബിൻ സ്ഥബ്ധനായി ഇരുന്നു..

അത് വരെ കാറിനുള്ളിലെ ഇരുട്ടിൽ വ്യക്തമാകതിരുന്ന ആ മുഖം സുബിനെ ഭയപ്പെടുത്തി.

"നി...... നിങ്ങൾ    "

അവൻ ഭയത്തോടെ ഹരിക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂടുമ്പോൾ ആ വിരൽ പതിയെ പിടിച്ചു മടക്കി ഹരി.

" ഈ മുഖം കണ്ട് നീയിപ്പോൾ ഭയന്നെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ നിന്നെ അന്വോഷിച്ചു വന്നതെന്തിനാണെന്നും നിനക്കിപ്പോ മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാകും. "

" എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല... എന്നെ വിട്ടേക്ക്... "

അവന്റ ഭയം കണ്ണിലും കവിളിലും വിറ കൊള്ളുമ്പോൾ  വാസുദേവൻ ചിരിച്ചു.

"നിനക്കെ അറിയൂ ഏല്ലാം... ഈ കാറിൽ നിന്ന് നിനക്ക് നല്ല രീതിയിൽ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങണം എങ്കിൽ അറിയുന്നത് മുഴുവൻ പറഞ്ഞോ.. അതിൽ നിന്റ പങ്കും."

    രക്ഷപ്പെടാൻ ഒരു വഴിയുമില്ലെന്ന് സുബിന് അറിയാം..  മുന്നിൽ മരണം പല്ലിളിക്കുന്നുണ്ട്.

ഭയം  ശരീരം മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചിരുന്നു.

"ഇനി പറ നീ.. അന്ന് ആ പെൺകുട്ടിക്ക് എന്താണ് സംഭവിച്ചത് ആ മുറിയിൽ വെച്ച്?. ആരാണ് അവളെ...? "

അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ ഹരിയുടെ ചുണ്ടുകൾ ദേഷ്യത്താൽ വിറയ്ക്കുന്നത് കണ്ടു സുബിൻ.

"സർ, എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല... സത്യം... ഞാനല്ല അന്ന്  ഡ്യൂട്ടി..."

വാക്കുകൾ മുഴുവനാക്കും മുന്നേ കാർത്തിക് കാർ നിർത്തിയതും പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ് സുബിന്റ മുഖമടച്ചൊന്നു കൊടുത്തതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു.

" കള്ളം പറയുന്നോടാ പൊല&*%%%%%%മോനെ.. ഏല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെയാടാ ഞങ്ങളിത് ഉണ്ടാക്കാൻ ഇറങ്ങിയത്. "

കാർത്തിക്കിന്റെ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ അയാൾ എന്തിനും മടിക്കില്ലെന്ന് തോന്നി അവന്.

" ഞാൻ.... ഞാൻ പറയാം..

അവൻ എല്ലാവരെയും ഭയത്തോടെ നോക്കികൊണ്ട് ആണ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്.

        അന്ന് ഞാൻ ആയിരുന്നു  2nd ഫ്ലോറിൽ എല്ലാ റൂമികളിലേക്കും വേണ്ടി സേർവ് ചെയ്തിരുന്നത്.

അന്ന് ആ കുട്ടിക്കുള്ള ജ്യുസ്സുമായി ഇറങ്ങാൻ  നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് അതെ ലൈനിലെ മറ്റൊരു റൂമിലേക്ക് കൂടെ രണ്ട് ജ്യുസ് ഓർഡർ വന്നത്. എന്നാൽ പിന്നേ ഒരുമിച്ചു കൊണ്ട് പോകാലോ എന്ന് കരുതി ആ രണ്ട് ജ്യുസ് ആകുന്നത് വരെ വെയിറ്റ് ചെയ്ത് അതുമായാണ് ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോയത്.

    ------------------------------------------------------------------

ലിഫ്റ്റ് കയറി മുകളിലെത്തുമ്പോൾ കോറിഡോറിലേക്ക് കയറി  രണ്ടാമത്തെ മുറിക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് വാതിലിൽ തട്ടി സുബിൻ.

 കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം വാതിൽ തുറന്ന് ഒരാൾ അവനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

ജ്യുസ്  അടുത്തുള്ള ടീപ്പൊയിൽ വെച്ച് ഭവ്യതയോടെ  " സർ ഇനി എന്തെങ്കിലും " എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട്  ഒതുങ്ങി നിൽക്കുമ്പോൾ കൂട്ടത്തിലൊരാൾ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു കുപ്പി എടുത്തു.

" താൻ അടിക്കോ "

അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് സുബിൻ പതിയെ തല ചൊറിഞ്ഞു.

" സോറി സർ  ഡ്യൂട്ടി ടൈം ആണ്.  ഉള്ള ജോലി പോകും "

അത് കേട്ട് ഒരാൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സുബിന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു.

" എന്റെ സഹോദരാ..ഞങ്ങളിത് ചെണ്ട കൊട്ടി അറിയിക്കാനൊന്നും പോണില്ല. പിന്നേ തന്നെ കണ്ടപ്പോൾ കമ്പനിക്ക് പറ്റിയ ഒരാൾ ആണെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് ചോതിച്ചതാ.. ഇനി റൂൾസ് പ്രശ്നം ഉണ്ടെ കഴിക്കണ്ട..ഞങ്ങൾ കാരണം ജോലി പോകണ്ട. "

അയാൾ കൈ മലർത്തിയപ്പോൾ സുബിനു ചെറിയ ഒരു നിരാശ തോന്നി. മുന്നിൽ ഇരിക്കുന്നത് വിസ്കിയാണ്. ഇങ്ങനെ നല്ലതൊക്കെ അടിക്കുന്നത് എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ ആണ്. ഇതിപ്പോ ഫ്രീ ആയി കിട്ടിയപ്പോ വെയിറ്റ് ഇട്ടത് അബദ്ധം ആയല്ലോ എന്നായിരുന്നു അപ്പോൾ ചിന്ത.

" അല്ല റൂൾസ് നോക്കിയാൽ പണി പോണ കേസാണ്. പക്ഷേ, സാറന്മാരിങ്ങനെ നിർബന്ധിക്കുമ്പോൾ..."

സുബിൻ ചുണ്ടുകൾ നുണഞ്ഞുകൊണ്ട് രണ്ട് പേരെയും നോക്കുമ്പോൾ ഒരാൾ ഗ്ലാസ്സിൽ അവനുള്ളത് ഒഴിച്ചിരുന്നു.

" താനാ ട്രെ അവിടെ വെക്ക്. എന്നിട്ട് സമാധാനത്തോടെ ഇതങ്ങു പിടിക്ക്. "

അയാൾ ഡ്രിങ്ക് ഒഴിച്ച ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് വെള്ളം പകരാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ കയ്യിലെ ട്രെ ടീപൊയിൽ വെച്ച്  " വെള്ളം വേണ്ട സർ "എന്നും പറഞ്ഞ് വേഗം ഗ്ലാസ് വാങ്ങി സുബിൻ. പിന്നേ ഒന്ന് ഒതുങ്ങി നിന്ന് ഒറ്റവലിക്ക് ഗ്ലാസിലുള്ളത് അകത്താക്കി അവൻ.

"താൻ ആള് കൊള്ളാമല്ലോടോ. ഇമ്മാതിരി അടി അടിക്കുന്ന താനാണോ ആദ്യം വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്. കൊള്ളാം.. എന്തായാലും അടിച്ചു. എന്നാ ഒന്നുകൂടെ വിട്ടോ.. ഒരു ഉഷാർ ഒക്കെ കിട്ടും."

അതും പറഞ്ഞ് ഒരാൾ അവന്റ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ഒരു പെഗ്ഗ് കൂടെ ഒഴിച്ച് കൊടുത്തു. അതും വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ അകത്താക്കി സുബി.

"എടൊ, താൻ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ഉപകാരം ചെയ്യണം. കുറച്ചപ്പുറത്തെ റൂമിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി ഇല്ലേ. അതെന്റെ പെങ്ങൾ ആണ്. ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടി വന്നതാണ്. അവനാണെൽ ഒരു കഞ്ചാവ് ആണ്. അവൾക്കത് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ല. പ്രേമം മൂത്തു നിക്കുവല്ലേ."

അയാൾ ദേഷ്യത്തോടെ തല കുടഞ്ഞു.

"സർ.. അതിനു ഞാനിപ്പോ....

"താൻ കൂടുതൽ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട.. ഞങ്ങൾക്ക് അവളോട് സംസായ്ക്കാനുള്ള ഒരു അവസരം ഉണ്ടാക്കി തന്നാൽ മതി. സംസാരിച്ചാൽ അവളുടെ മനസ്സ് മാറിയാലോ. വയ്യാത്തൊരു അമ്മയാണ് വീട്ടിൽ ഉള്ളത്. ആവരിത് അറിഞ്ഞാൽ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്നറിയില്ല.. അതുകൊണ്ട് അമ്മ അറിയുംമുന്നേ അവളെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൊണ്ടുപോണം."

അയാൾ പറയുന്നത് സത്യം ആണെന്ന് തോന്നി സുബിന്.

"എങ്കിൽ പിന്നേ സാറിനു നേരിട്ട് പോയി സംസാരിച്ചൂടെ, അതിനിടയിൽ ഞാൻ എന്തിനാ... ഇതൊക്കെ  ഇവിടുത്തെ റൂൾസിന് എതിരാണ്. "

സുബിൻ നിരാശയോടെ ഒഴിഞ്ഞുമാറാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ കുപ്പിയിൽ നിന്ന് ഒരു പെഗ്ഗ് കൂടെ ഒഴിച്ച് അവന്റ കയ്യിൽ കൊടുത്തു അയാൾ.

സുബി അത് വാങ്ങി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ആണ് അയാൾ പറഞ്ഞത്,

" സഹോദരാ, നേരിട്ട് സംസാരിക്കാൻ അവൾ സമ്മതിക്കാത്തത് കൊണ്ടാണ് പ്രശ്നം. പുറത്തു ഞാൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ അവൾ വാതിൽ തുറക്കില്ല. അതുകൊണ്ട് ഇയാൾ എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞ് ആ വാതിൽ അടക്കാതെ കുറച്ചു നേരം നിർത്തണം. ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ അതേ ഇപ്പോൾ മാർഗ്ഗം ഉള്ളൂ. ഇപ്പോൾ ആണെങ്കിൽ അവളുടെ കൂടെ ഉള്ളവൻ പുറത്ത് പോയിരിക്കുകയാണ്. അവൻ വരുംമുന്നേ അവളെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കി കൂട്ടികൊണ്ട് പോണം.. അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ....

 എന്റെ സ്ഥാനത് ഇയാൾ ആയിരുന്നെങ്കിൽ... ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്ക്.. എന്നിട്ട് പറ്റിയാൽ ഇയാൾ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞപോലെ...."

അയാളുടെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ പാവം തോന്നി. ഒരു ഏട്ടന്റെ മനസ്സ് കണ്ട പോലെ സുബിൻ പതിയെ തലയാട്ടി.

"സർ. ഞാൻ ഹെല്പ് ചെയ്യാം. പക്ഷേ, ഇതൊക്കെ എന്റെ ജോലിയെ ബാധിക്കുന്ന പ്രശ്നം ആണെന്ന് ഓർമ്മ വേണം. പെട്ടന്ന് വേണം സംസാരം.ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കി കുളമാക്കി എന്റെ പണി കളയരുത്."

കേട്ട മാത്രയിൽ ആയാൽ സുബിനെ ചേർത്തുപിടിച്ചു താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു.

പിന്നേ " ഇയാൾ ഒന്ന് കൂടെ അടി " എന്നും പറഞ്ഞു ഗ്ലാസ് എടുത്തപ്പോൾ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു നിരസിച്ചു അവൻ.

" ഇനിയും കഴിച്ചാൽ ശരിയാവില്ല സർ. പിന്നേ അത്ര നിർബന്ധം ആണെങ്കിൽ നിങ്ങടെ ഇപ്പോഴത്തെ പ്രശ്നം ഒക്കെ തീർന്നാൽ ആ സന്തോഷത്തിനു ഒരു ദിവസം കൂടാം..  "

സുബിൻ പറയുന്നത് കേട്ട് രണ്ട് പേരും പരസ്പ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

" സർ, ഞാൻ ഒന്ന് വാഷ്റൂമിൽ പൊക്കോട്ടെ. മൂന്ന് പെഗ്ഗ് അടിച്ചതല്ലേ. അതിന്റ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു, ഒരു അസ്കിത. "

അവർ പൊക്കോള്ളാൻ ആഗ്യം കാണിച്ചപ്പോൾ സുബി വേഗം ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു. വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ മൂത്രമൊഴിച്ചു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. പിന്നേ ട്രെ കയ്യിൽ എടുത്തു വാതിൽ തുറന്ന് മായയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. 

മായയുടെ റൂമിന് മുന്നിലെത്തി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി സുബി. പിന്നേ വാതിലിൽ പതിയെ തട്ടി.

വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ ഭാവ്യതയോടെ സുബി മായയെ നോക്കി,

       " സോറി മാഡം.  അപ്പുറത്ത് ഒരു റൂമിൽ കൂടെ ഓർഡർ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഇച്ചിരി ലേറ്റ് ആയത്. "

 അവൾ അതിന് മറുപടി എന്നോണം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുകമാത്രം ചെയ്തു.

" ഒക്കെ മാഡം, ഇനി എന്തെങ്കിലും വേണമെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി. ആഹ്. പിന്നേ മാഡം ,, ഇന്നലെ റൂം എല്ലാം ഫിൽ ആയത് കൊണ്ട്  മാഡത്തിനും സാറിനും ഇന്ന് വെക്കേറ്റ് ആയ  റൂം ആണ് തന്നത്, അത് ദേവൻ സാർ  അത്രേം പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ റൂം കാര്യമായൊന്ന് ക്‌ളീൻ ചെയ്യാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല. മാഡത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ട് ആവില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരാളെ ക്‌ളീൻ ചെയ്യാൻ ഇപ്പോൾ വിടാം. പേടിക്കണ്ട,ലേഡിസ്ഥാഫ് ആണ്. ക്‌ളീനിംഗ് മസ്റ്റ് ആയത് കൊണ്ടാണ്. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ റൂം  നൽകാറുള്ളൂ ഇതിപ്പോ  ദേവൻ സർ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ..  "

"സാരമില്ല, ചെയ്‌തോളൂ 

അവൾ ഓക്കേ പറഞ്ഞപ്പോൾ സുബി മുറി വിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി.

 ----------------------------------------------------------------------

ഒറ്റ കിതപ്പിനിടയിൽ ആണ് സുബി അത്രയും പറഞ്ഞത്. ഭയം അവനെ അത്രമേൽ ആഴത്തിൽ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയിരുന്നു.

" അത്രേഉള്ളൂ എങ്കിൽ പിന്നേ എങ്ങനെ ആണ് അവൾക്ക് ആ ജ്യുസ് കുടിച്ച ശേഷം ബോധം പോയത്.  പറയെടാ "

വാസുദേവൻ അവന്റ മുഖം പിടിച്ചു തനിക്ക് നേരെ തിരിച്ചു. അന്ന് മായ പറഞ്ഞത് പ്രകാരം ജ്യുസ് കുടിച്ച ശേഷം ആണ് അവളുടെ ബോധം മറഞ്ഞത്. അത് വരെ ഉള്ളത് മാത്രമേ അവൾക്ക് ഓർക്കാനും കഴിയുന്നുള്ളൂ. പിന്നേ സംഭവിച്ചത് എന്താണെന്ന് അറിയണമെങ്കിൽ ഇവൻ പറയണം എന്നുള്ളത്ക്കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ ദേഷ്യത്തോടെ ആണ് അവന്റ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചത്.

" അതൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല സർ. ഞാൻ ബാത്‌റൂമിൽ പോയ സമയത്തു ചിലപ്പോൾ അവര്..."

" എന്നിട്ടെന്താണ് നീ ഇതൊന്നും പോലീസിൽ പറയാതിരുന്നത്.? നിനക്ക് അറിയില്ലേ ഇവനല്ല അത് ചെയ്തതെന്ന്?  പിന്നേ ആരെ രക്ഷിക്കാൻ ആണെടാ നീ "

കാർത്തിക് സുബിന്റെ കൊരവള്ളി നോക്കി പിടിക്കുമ്പോൾ അവൻ ശ്വാസം വിലങ്ങിയ പോലെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ചു. 

പെട്ടന്ന് ഹരി കാർത്തിക്കിന്റെ കൈ ബലമായി ത്തന്നെ വിടുവിച്ചു.

" കൊല്ലാനുള്ള സമയം ആകുന്നതല്ലേ ഉള്ളൂ കാർത്തി. ഇവനിനിയും പറയാൻ ഒരുപാട് ബാക്കി ഉണ്ട്. അതും കൂടെ പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിട്ട് നമുക്ക് തീരുമാനിക്കാം കൊല്ലണോ അതോ കൂടഴിച്ചു വിടണോ എന്ന്."

ഹരി കാർത്തിക്കിന്റെ കൈ വിടീച്ചു.പിന്നേ  സുബിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

" ഇനി പറ. ഇതൊക്കെ അറിയാവുന്ന നീ പിന്നേ എന്താണ് പോലീസിനോട് ഒന്നും പറയാതിരുന്നത്.  നീ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഈ മൂന്ന് മാസം ജയിലിൽ കിടക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നോ?"

അവന്റ ചോദ്യത്തിന് സൗര്യം കൂടിയപ്പോൾ ഇടയ്ക്ക് കേറി വാസുദേവൻ.

"അവിടെ CCTV ഒന്നുമില്ലേ.?"

"അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് സുബിൻ ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടി.

" സർ. അവിടെ വരുന്നതിൽ കൂടുതലും കമിതാക്കളും പിന്നേ..... അങ്ങനെ ഉള്ളവർക്ക് ആണ് മുകളിലെ റൂംസ് കൊടുക്കുന്നത്.  ഇതുപോലെ ഉള്ള ആളുകൾക്ക് വേണ്ടി ആയത് കൊണ്ട് അവിടെ CCTV. ഉപയോഗിക്കാറില്ല.  അതുകൊണ്ട് തന്നെ പോലീസ് നോക്കിയത് താഴത്തെ CCTV. മാത്രം ആയിരുന്നു. അതിൽ നിങ്ങൾ ധൃതിയിൽ പുറത്ത് പോകുന്ന ദൃശ്യം ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. പിന്നേ തിരിച്ചു വന്നതും ഇല്ല. അതാണ്‌ പോലീസ് നിങ്ങളെ തന്നെ സംശയിക്കാൻ കാരണം. "

അത് പറഞ്ഞതും വാസുദേവൻ അവന്റ കവിളടക്കം ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചു.

" അപ്പൊ നിന്റ വായിൽ എന്താടാ പഴം തിരുകി വെച്ചിരുന്നോ? അന്ന് വാ തുറന്ന് നീയിത് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഈ കേസിൽ ശരിയായ പ്രതികൾ കുടുങ്ങില്ലായിരുന്നോ? "

ദേഷ്യം അടക്കാൻ കഴിയാതെ വാസുദേവൻ അവന്റ കവിളിൽ ഒന്ന് കൂടെ പൊട്ടിച്ചു.

അടിയേറ്റ് വേദനകൊണ്ട് പുളഞ്ഞ സുബിൻ  സീറ്റിലേക്ക് വീഴുമ്പോൾ ഹരി അവനെ കോളറിൽ തൂക്കി നേരെ ഇരുത്തി.

അടി കൊണ്ട കവിൾ  പൊത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് സുബിൻ നാലുപാടും നോക്കി. അവന്റ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.

 "സർ.. അന്ന് ആ റൂമിൽ നിന്ന് ഞാൻ പോരുമ്പോൾ എന്റെ ഡ്യൂട്ടിടൈം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞ് ഡ്രെസ് മാറി തിരികെ വീട്ടിലെത്തി കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞ് മാനേജർ  വിളിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഏല്ലാം അറിയുന്നത്. സത്യത്തിൽ ഒരു ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു എനിക്ക്. അന്ന് എന്നോട് വേഗം ഹോട്ടലിലേക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞായിരുന്നു വിളിച്ചത്. ഞാൻ ധൃതിയിൽ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി പോകുന്ന വഴിയിൽ വെച്ച്  അന്ന് മറ്റേ റൂമിൽ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ ഏട്ടൻ എന്ന് പറഞ്ഞ ആളുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആള്  എന്നെ വഴിയിൽ നിന്ന് പിക് ചെയ്ത് ഹോട്ടലിന് മുന്നിൽ നിർത്തി.

അതിനിടയിൽ അയാൾ എനിക്ക് കുറച്ചു പണം തന്നു. പിന്നേ  എന്തെങ്കിലും പുറത്തു പറഞ്ഞാൽ കുടുംബമടക്കം കത്തിക്കുമെന്ന ഭീക്ഷണിയും. എന്റെ കൂടെ അയാളും ഉണ്ടായിരുന്നു പോലീസ് ഓരോന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ. അവർക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് സത്യം പറയാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല."

സുബിൻ നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

"  നീ അവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ ഏട്ടൻ എന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തിയ ആള്  റൂം വെക്കെറ്റ് ചെയ്തിരുന്നോ? "

ഹരിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഇല്ലെന്നവൻ തലയാട്ടി.

" ആ സമയം അവർ റൂം വെക്കെറ്റ് ചെയ്താൽ പോലീസ് അവരെ സംശയിക്കും. ഇതിപ്പോ നിങ്ങൾ വരാത്തത് കൂടെ ആയപ്പോ അവർ സേഫ് ആയി. പിന്നേ ഞാൻ മാത്രമായിരുന്നു അവർക്ക് മുന്നിൽ, ആ എന്നെ അവർ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തി ഒതുക്കി. "

അവൻ പറയുന്നതിൽ സത്യമുണ്ടെന്നു തോന്നി ഹരിക്ക്. കൂടുതൽ ചോദിച്ചത് kond കാര്യം ഇല്ലെന്നും. ഇവൻ പറഞ്ഞത് വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ മായയുടെ ഏട്ടൻ തന്നെ ആകുമോ ഇതിനൊക്കെ പിന്നിൽ.

അയാൾ അങ്ങനെ ഒക്കെ....

 മനസ്സ് സംശയങ്ങളുടെ പെരുമ്പറ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് അപ്പുറത് നിന്ന് വാസുദേവന്റ ചോദ്യം വന്നത്.

"അന്ന് നിന്നെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയെന്ന് പറഞ്ഞ കാർ നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ "

സുബിൻ പതിയെ ഉണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി.

" അത്... അതൊരു സ്വിഫ്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു... ചുവന്ന കളറുള്ള  സ്വിഫ്റ്റ്‌....!!!"

      

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്        ( പതിനഞ്ച് )

------------------------------

 മനസ്സ് സംശയങ്ങളുടെ പെരുമ്പറ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് അപ്പുറത് നിന്ന് വാസുദേവന്റ ചോദ്യം വന്നത്.

"അന്ന് നിന്നെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയെന്ന് പറഞ്ഞ കാർ നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ "

സുബിൻ പതിയെ ഉണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി.

" അത്... അതൊരു സ്വിഫ്റ്റ്‌ ആയിരുന്നു... ചുവന്ന കളറുള്ള  സ്വിഫ്റ്റ്‌....!!!"

അത് വാസുദേവനിൽ ഒരു ഞെട്ടലുളവാക്കി.

" അത് ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ് ആണെന്ന് നിനക്ക് ഉറപ്പാണോ?"

അയാളുടെ സംശയവും ഞെട്ടലും നിറഞ്ഞ ചോദ്യത്തിന് സുബി അതെ എന്ന് തലയാട്ടി.

അവനു പറയാനുള്ളതെല്ലാം പറഞ്ഞെന്ന് തോന്നിയപ്പോ കാർത്തിക് ആണ് ചോദിച്ചത്

" ഹരി, ഇനി ഇവനെ എന്ത് ചെയ്യാൻ ആണ് പ്ലാൻ. ഇവനെ പുറത്തു വിട്ടാൽ ചിലപ്പോൾ നമ്മുടെ നീക്കങ്ങൾ ഇവൻ അവരെ അറിയിക്കും. അതുകൊണ്ട് ഇവനെ അങ്ങ് തട്ടിയാലോ "

സുബിനെ നോക്കിക്കൊണ്ടായിരുന്നു കാർത്തിക്കിന്റെ ചോദ്യം. അത് കേട്ടപ്പോ തന്നെ അവൻ കിടുകിടാ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.  

"എന്നെ കൊല്ലല്ലേ സാറേ.. ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അവര് കാരണം ഓരോ ദിവസവും വീർപ്പുമുട്ടിയാണ് ഞാൻ കഴിയുന്നത്. അതിന്റ കൂടെ നിങ്ങളെന്നെ പിടിച്ചെന്നും ഏല്ലാം ഞാൻ തുറന്ന് പറഞ്ഞെന്നുമൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ  കൊല്ലുന്നത് അവരായിരിക്കും.

   അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല. പിന്നേ ആ പെൺകുട്ടിക്ക് അങ്ങനെ ഒക്കെ സംഭവിച്ചതിൽ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അല്ലെങ്കിലും ഞാനും ഒരു കാരണക്കാരൻ ആണ്. അതിന്റ ശിക്ഷ ന്തയാലും ഞാൻ അനുഭവിച്ചോളാ.. പക്ഷേ കൊല്ലരുത് "

അവന്റ അപേക്ഷ കേട്ടപ്പോൾ കാർത്തിക്കിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

" നീയിങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല മോനെ. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങടെ മുന്നിൽ നീ ആണ് പ്രതി. ബാക്കിയെല്ലാം നീയുണ്ടാക്കിയ കഥ ആണെന്ന് കരുതാനേ ഇപ്പോൾ പറ്റൂ. അത് അല്ലെന്ന് തെളിയിക്കേണ്ടത് ഇപ്പോൾ നീ കൂടെ ആണ്. അതുകൊണ്ട് ശരിക്കുള്ളവനെ കിട്ടും വരെ ഞങ്ങടെ സർക്കിളിൽ തന്നെ ആയിരിക്കും നീ. ന്തേലും കന്നംതിരിവ് കാണിച്ചാൽ..... "

അതും പറഞ്ഞ്   കാർത്തിക് സുബിന് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് ഒരു സിഗരറ്റും എടുത്ത് കാറിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

" വാസുവേട്ടാ, ഇപ്പോൾ ഇവൻ പൊക്കോട്ടെ.. പക്ഷേ വിളിച്ചാൽ വിളിപ്പുറത്തു നിന്നെ കിട്ടിയിരിക്കണം ഞങ്ങൾക്ക് നീ പറഞ്ഞവരെ കിട്ടുന്നത് വരെ.. അല്ലെങ്കിൽ....  പിന്നേ ഒന്ന് കൂടെ ഓർമ്മയിൽ വെച്ചോ.. നീ ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞതെല്ലാം ഫോണിൽ റെക്കോർഡ് ആണ്. ഇനി എങ്ങാനും മാറ്റിപ്പറയാനോ തന്തയില്ലായ്ക കാണിക്കാനോ ശ്രമിച്ചാൽ....." 

ഒരു ഭീഷണിയെന്നോണം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഹരി വേഗം വാസുവേട്ടന്റെ ഫോൺ വാങ്ങി.

' നിന്റ നമ്പർ പറ. ന്ത്‌ ആവശ്യം വന്നാലും ഞങ്ങൾ വിളിക്കും. കേട്ടല്ലോ  "

സുബിൻ പാതിജീവൻ കിട്ടിയപ്പോലെ തലയാട്ടി. പിന്നേ ഫോൺ നമ്പർ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. ഹരി അത് വാസുവേട്ടന്റെ ഫോണിൽ സേവ് ചെയ്ത്  പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന കാർത്തിക്കിനെ വിളിച്ചു.

" ഡാ, പോവാ... പോകുംവഴി ഇവനെ അവിടെ ഇറക്കിവിടാം. വാ "

കാർത്തിക് വേഗം കയ്യിലെ പാതി കഴിഞ്ഞ സിഗരറ്റ് താഴെ ഇട്ട് കാറിന്റെ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് കയറി. പോകും വഴി സുബിനെ ഇറക്കി  ചെറുതായി ഒന്നുകൂടെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയാണ് വിട്ടത്.

പിന്നേ കാർ മുന്നോട്ട് എടുക്കുമ്പോൾ  ഹരി കാര്യമായ എന്തോ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു.    

" നീ എന്താണ് ആലോചിക്കുന്നത് ഹരി. ഇനി ആരെ സംശയിക്കണം എന്നാണോ ? "

" മുന്നോട്ട്  പോകാൻ ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ലല്ലോ വാസുവേട്ടാ. മുന്നിൽ ആ ഒരു മൂടൽ..ചില നിഴൽരൂപങ്ങൾ മാത്രമാണ്  കാണാൻ കഴിയുന്നത്. ആരെ തേടി ഇറങ്ങണം എന്നറിയാത്ത അവസ്ഥ. സുബി പറഞ്ഞത് വെച്ചു നോക്കുമ്പോൾ അവിടെ അന്ന് റൂം എടുത്തവർ മായയുടെ ഏട്ടൻ ആണെന്ന് ആണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. പക്ഷേ, അത് മായയുടെ ഏട്ടൻ സുദേവ് തന്നെ ആണെന്ന് നമ്മളിങ്ങനെ ഉറപ്പിക്കും. അന്ന് അവിടെ വന്നവർ സുബിനോട് കള്ളം പറഞ്ഞതാണെങ്കിൽ... "

ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടാതെ തലയിൽ കൈ ചേർത്ത് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ച അവസ്ഥയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ഹരി.

" ഹരി... എനിക്ക് തോന്നുന്നത്  സുബി പറഞ്ഞതിൽ കുറെ സത്യം ഉണ്ടെന്ന് ആണ്. മായയുടെ ഏട്ടനെ എനിക്കങ്ങനെ ഇതിൽ നിന്ന് തള്ളിക്കളയാൻ തോന്നുന്നില്ല. കാരണം ഒരിക്കൽ മായ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ ഹരിയോടും അവളത് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും.

ഹരി മായയുടെ അമ്മായുടെ ആദ്യ കെട്ടിലെ മകൻ ആണെന്ന്. അവന്റ അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അമ്മ രണ്ടാമത് വിവാഹം ചെയ്തതിൽ ഉണ്ടായ മകളാണ് മായ. "

" പക്ഷേ വാസുവേട്ടാ... അതും ഇതുമായി എന്താണ് ബന്ധം.. അയാൾക്ക് അവളോട് അത്ര സ്നേഹം ആണെന്ന് അവൾ തന്നെ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പിന്നേ എങ്ങനെ.... "

ഹരിയുടെ സംശയം കേട്ട് വാസുദേവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

" എങ്ങനെ സംശയിക്കും എന്നല്ലേ... പറയാം....

  ഒരുപാട് സ്വത്തുള്ള ഒരമ്മയുടെ മകനായി ജനനം. അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അമ്മ വീണ്ടും വിവാഹം കഴിക്കുകയും അതിൽ ഒരു കുട്ടി കൂടെ ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ  ആ സ്വത്തിനു മറ്റൊരു അവകാശി കൂടെ ഉണ്ടാകുകയാണ്. 

  ഇതൊക്കെ എന്റെ ഒരു തോന്നൽ മാത്രമാക്കാം..

ഇനി ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം.  മായയുടെ അച്ഛൻ മരിക്കുന്നത് ഒരു ആക്സിഡന്റിൽ ആണ്.  അതും അവളുടെ അച്ഛന്റ് പേരിലുള്ള എല്ലാ സ്വത്തും അവളുടെയും അമ്മയുടെയും പേരിലാക്കി ഒരു മാസം കഴിയുമ്പോൾ.

   ആ യാത്രയിൽ സുദേവും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് മായ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഏട്ടൻ ചായ വാങ്ങാൻ കയറിയപ്പോൾ ആണ് അപകടം ഉണ്ടായതെന്നും  ഏട്ടൻ അത്ഭുതകരമായാണ് രക്ഷപ്പെട്ടത് എന്നും..  എല്ലാം കൂടെ ഒന്ന് ചേർത്ത്‌ വായിച്ചുനോക്ക്. ആ സ്വത്തുക്കൾ അമ്മയുടെയും മായയുടെയും പേരിൽ ആക്കിയ ശേഷം അയാളുടെ മരണം. അതിൽ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന അവൻ തകനാരിഴയ്ക്ക് രക്ഷപ്പെടുന്നു.

 അവിടെ തീർന്നില്ല,

നീ അവളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരുന്നത് എതിർക്കുന്നു. അത് അവളുടെ പേരിലുള്ളതെല്ലാം വിവാഹശേഷം നിനക്ക് കൂടെ അവകാശപ്പെട്ടതാകുമോ എന്ന ഭയത്താൽ ആണെങ്കിൽ....

അയാളുടെ എതിർപ്പ് വക വെക്കാതെ നിങ്ങൾ ഒന്നിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ അയാൾ ഒരാളെ കൂടെ കൂട്ടി തക്കം നോക്കി അവളെ നശിപ്പിക്കുന്നു. അത് നിന്റ തലയിൽ കെട്ടിവെച്ചു നിന്നെ അകത്താക്കുന്നു.

ഇനി മറ്റൊന്ന് കൂടെ ഞാൻ പറഞ്ഞോട്ടെ...

മായ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു എന്നെ എല്ലാവർക്കും അറിയൂ..... അത് ഒരു കൊലപാതകം ആണെങ്കിൽ... അവൾ പോലും അറിയാതെ....

അവള് കൂടെ ഇല്ലാതായാൽ പിന്നേ എല്ലാത്തിനും കൂടെ ഒറ്റ അവകാശി ആവനാണ് എന്നിരിക്കെ എന്ത് കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ കൂടെ ചിന്തിച്ചുകൂടാ...?

ഏട്ടനെന്ന സിമ്പത്തി അവൻ മുതലെടുത്തതാണെങ്കിൽ......

അങ്ങനെ എങ്കിൽ ആ സിമ്പത്തിയുടെ  മറവിൽ ഒരു കൊലയാളിയാണ് രക്ഷപ്പെടാൻ പോകുന്നത്. "

വാസുവേട്ടൻ പറയുന്നത് കേട്ട്  അന്തം വീട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു  ഹരിയും കാർത്തിയും. ആരും ചിന്തിക്കുകപോലും ചെയ്യാത്ത കാര്യങ്ങളാണ് ഇയാൾ.... അങ്ങനെ സംശയിക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ലെന്ന് ഹരിക്കും ഏറെക്കുറെ ബോധ്യമായി.

  "ഹരി ഇനി അവനല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അവിടം വരെ ഒന്ന് പോണം നമുക്ക്. ചിലപ്പോ ശരിക്കുള്ള പ്രതിയെ നമുക്ക് കിട്ടും. അല്ലെങ്കിൽ അതിലേക്കുള്ള എന്തെങ്കിലും തുമ്പ് നമ്മളെ അവിടെ കാത്തിരിപ്പുണ്ടാകും."

വാസുദേവൻ അതും കൂടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഹരി പോകാം എന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി.

" അതിന്  ഈ പറഞ്ഞ വീട് ആർക്കെങ്കിലും അറിയുമോ? "

കാർത്തിക് ആണ് ചോദിച്ചത്.

" അറിയാം..

ഒരിക്കൽ അറിയാതെ അവിടെ എത്തിപ്പെട്ട ഒരു യാത്രയാണ് ഇപ്പോൾ ഇതുവരെ എത്തിച്ചത് തന്നെ "

അത് പറയുമ്പോൾ ആദ്യമായി മായയെ കണ്ടതും ആ വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ചയുമെല്ലാം വാസുദേവന്റെ മനസ്സിലൂടെ ഒന്ന് ഓടിമറിഞ്ഞു.

 "എന്നാ പിന്നേ ഇനി ഒന്നും ആലോചിക്കേണ്ട വാസുവേട്ട.... നേരെ അവന്റ വീട്ടിലേക്ക് വിടാം.. പിടിച്ചിറക്കി രണ്ട് പൊട്ടിച്ചാൽ അവൻ പറയും ഏല്ലാം.."

കാർത്തിക് ഒന്ന് ഉഷാർ ആയി ഇരുന്നു. ഹരിയും അതെ തീരുമാനത്തിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു അപ്പോൾ.

" ശരിയാ വാസുവേട്ടാ.. നമുക്ക് അവിടെ വരെ ഒന്ന് പോകാം... കുന്തം പോയാൽ കുടത്തിലും തപ്പണം  എന്നല്ലേ..   തപ്പാം.. ചിലപ്പോ വാസുവേട്ടൻ പറഞ്ഞപോലെ മറഞ്ഞിരുന്നു കളി കാണുന്നവൻ ആണെങ്കിലോ. ഇനി അഥവാ അയാൾക്കിതിൽ ഒരു പങ്കും ഇല്ലെങ്കിൽ വേറെ എന്തെങ്കിലും ഒരു തുമ്പ് കിട്ടിയാലോ.  പക്ഷേ, ഈ രാത്രി ഇനിയൊരു യാത്ര വേണ്ട.. രാവിലെ വിടാം നമുക്ക് തൃശ്ശൂർക്ക്.   "

അതാണ് നല്ലതെന്ന് തോന്നിയത്കൊണ്ട് രാത്രി യാത്ര വേണ്ടെന്ന തീരുമാനത്തിൽ കാർത്തിക് വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്തു.

   ------------------------------------------------------------------

മായയുടെ വീടിന്റെ ഗെറ്റ്‌ കടന്ന് കാർ മുറ്റത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ  ഉമ്മറത്തു തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു സുദേവ്.

വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന പത്രത്തിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുത്തു പുറത്ത് നിർത്തിയ കാറിലേക്ക് അയാൾ നോക്കി.

ബാക്ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ വാസുദേവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മുന്നേ കണ്ട പരിചയത്തിൽ സുദേവ് എഴുനേറ്റ് പുറത്തേക്ക് വന്നു. 

ആ സമയത്ത് ആയിരുന്നു കാർത്തിക്കും ഹരിയും മുന്നിലെ ഡോറുകൾ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്.

വാസുദേവനരികിലേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങിയ സുദേവ് ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലമായി.

പെങ്ങളുടെ മരണത്തിനു പോലും ഉത്തരവാദിയായവനെ മുന്നിൽ കണ്ട ദേഷ്യത്തിൽ അയാൾ ഹരിക്ക് നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു. പിന്നേ ഹരിയുടെ കഴുത്തിൽ കുത്തിപ്പിടിച്ചു.

"എന്റെ പെങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കിയിട്ട് തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു ഈ പടി കയറാൻ നിനക്ക് എങ്ങനെ ധൈര്യം വന്നെടാ "

അയാൾ അട്ടഹാസിച്ചുകൊണ്ട് ഹരിയെ മുന്നിലേക്ക് തള്ളി . പിന്നേ  വലതുകാൽ ഹരിയുടെ നെഞ്ചിന് നേരെ ഉയർത്തിയ നിമിഷം  കാർത്തിക് പിന്നിൽ നിന്നും സുദേവിനെ ചവിട്ടി വീഴ്ത്തി.

ബാലൻസ് നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു കാറിന്റെ ബൊണറ്റിലേക്ക് വീണ സുദേവിനെ കാർത്തിക് കോളറിൽ പിടിച്ചുയർത്തി അവന്റ കണ്ണുകളിലേക്ക്  ക്രൗര്യതയോടെ നോക്കി,

  " സ്വന്തം പെങ്ങളെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചതിച്ചിട്ടു ഒന്നുമറിയാത്ത പൊന്നാങ്ങളയെപ്പോലെ നീയിവിടെ  ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു പത്രം വായിച്ചു രസിക്കുവാണോടാ

പൊല &&%** മോനെ  ... "

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്     ( പതിനാറ് )

-----------------------------

ബാലൻസ് നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു കാറിന്റെ ബൊണറ്റിലേക്ക് വീണ സുദേവിനെ കാർത്തിക് കോളറിൽ പിടിച്ചുയർത്തി അവന്റ കണ്ണുകളിലേക്ക്  ക്രൗര്യതയോടെ നോക്കി,

  " സ്വന്തം പെങ്ങളെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചതിച്ചിട്ടു ഒന്നുമറിയാത്ത പൊന്നാങ്ങളയെപ്പോലെ നീയിവിടെ  ഞെളിഞ്ഞിരുന്നു പത്രം വായിച്ചു രസിക്കുവാണോടാ 

പൊല&%&₹&%* മോനെ... "

കാർത്തിക്കിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു നിന്നു സുദേവ്.  പിന്നേ കോളറിൽ പിടിച്ചിരുന്ന കാർത്തിക്കിന്റെ കൈ ശക്തിയായി തട്ടിമാറ്റി.

" നീ ഇപ്പോൾ എന്താ പറഞ്ഞെ? ഞാൻ... ഞാൻ എന്റെ പെങ്ങളെ ചതിച്ചു കൊന്നെന്നോ. "

സുദേവ് കാർത്തിക്കിന്റെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ചു മുന്നോട്ട് തള്ളി ..

" പറയെടാ.. നീ ഇപ്പോൾ എന്താ പറഞ്ഞെ. ഒരിക്കൽ കൂടെ പറ നീ. ഈ മുറ്റത്തു കേറി വന്ന് എന്ത് തന്തയില്ലായ്മയും പറയാൻ നീയൊക്കെ ആരാടാ?നീ കണ്ടോ ഞാൻ എന്റെ പെങ്ങളെ കൊല്ലുന്നത്? നീ കണ്ടോ ഞാൻ എന്റെ പെങ്ങളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്നത്? ദേ, ഇവന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങിപോയതിൽ പിന്നേ അവളെ എനിക്ക് കിട്ടിയ പാതി ചത്തവൾ ആയിട്ടാ..  അന്ന് മുങ്ങിയ ഇവനെ പോലീസ് പൊക്കിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ കണ്ടുപിടിക്കുമായിരുന്നു. എന്റെ പെങ്ങളെ സ്നേഹം കാണിച്ചു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി ജീവച്ഛവമാക്കി കറിവേപ്പില പോലെ വലിച്ചെറിഞ്ഞ ഈ നാറിയുടെ കൊരവള്ളി അറുക്കാൻ.

   ആ എന്റെ മുന്നിലേക്ക് ഇവനെയും കൂട്ടി വന്ന് തന്തയില്ലായ്മയുടെ തനി സ്വരൂപം കാണിച്ചാൽ നീയൊന്നും ഈ പടി കടന്ന് പോകില്ല.. ഇത് ഒരു ഏട്ടന്റ വാക്കാണ്.. പോകില്ല നീയൊന്നും. "

സുദേവിന്റെ വാക്കുകൾ കാർത്തിക് ജാള്യതയോടെ ഒന്ന് ഒതുങ്ങി. അയാളിൽ നിന്നും അത്രയൊന്നും അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലായിരുന്നു. പണത്തിന്റെ പത്രാസുകൊണ്ട് നടക്കുന്ന ഒരു പോങ്ങാൻ ആയിരിക്കുമെന്നാണ് കരുതിയത്. പക്ഷേ, ഇതിപ്പോ മസിലു പെരുപ്പിച്ചു വീമ്പു കാണിക്കാൻ വന്നിട്ട് പത്തി മടക്കി നിൽക്കേണ്ട അവസ്ഥയായി.

പക്ഷേ, പതറിയാൽ തോറ്റു എന്നറിയാവുന്നത്കൊണ്ട്തന്നെ സുദേവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി കൈകൾ തെറുത്തുകയറ്റി നിന്നു കാർത്തിക്.

ആ സമയം സുദേവ് ഹരിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞിരുന്നു.

"  എന്റെ പെങ്ങളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ചതിനു നിയമം തന്ന സുഖവാസം കഴിഞ്ഞു നീ പുറത്തിറങ്ങിയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല. അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഈ വരവ് നീ ഇങ്ങോട്ട് വരേണ്ടിവരില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ വന്നേനെ നീ ഇരിക്കുന്ന മടയിലേക്ക്. നോക്ക്കൊണ്ടോ വാക്ക് കൊണ്ടോ നോവിച്ചിട്ടില്ല ഞാൻ എന്റെ മോളെ.. അവളെ ആണ് നീ..... "

സുദേവ് സർവ്വശക്തിയും എടുത്തു ഹരിയെ പുറകോട്ട് തള്ളി.

പെട്ടന്നുള്ള അവന്റ ആക്രമണത്തിൽ നില തെറ്റിയ ഹരി ഒന്ന് വേച്ചു വേച്ചു നിലത്തേക്ക് ഇരിക്കുമ്പോൾ സുദേവ് ഒരു ആയുധത്തിനായി നാലുപാടും തിരയുകയായിരുന്നു.

   പെട്ടന്ന് കണ്ണിൽ ഉടക്കിയത് തേങ്ങ പൊത്തിക്കുന്ന പാരയായിരുന്നു. ഞൊടിയിടയിൽ സുദേവ് അത് കൈക്കലാക്കി ഹരിക്ക് നേരെ പാഞ്ഞടുക്കുമ്പോൾ രംഗം പന്തിയല്ലെന്ന് കണ്ട വാസുദേവൻ അയാൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് ചാടിക്കയറി ആ പാരയിൽ പിടിച്ചുവലിച്ചു.

" താൻ എന്ത് പ്രാന്താടോ കാണിക്കുന്നത്? പരസ്പ്പരം കൊന്നും കൊലവിളിച്ചും നിന്നാൽ എല്ലാത്തിനും പരിഹാരം ആകുമോ. തന്റെ പെങ്ങൾ പോയതിന്റെ വിഷമം എത്രയാണോ അത്ര വിഷമം അവനും ഉണ്ട്. തന്നെ സ്നേഹിച്ചപ്പോലെ തന്നെ ഇവനെയും സ്നേഹിച്ചിരുന്നു അവൾ. അത് തന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ  ഇയാൾ  അന്തസ്സിന്റെയും പണക്കൊഴുപ്പിന്റെയും വലുപ്പം പറഞ്ഞ് അവളെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അവളുടെ ഇഷ്ടം താൻ  ഒന്ന് അംഗീകരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്നിപ്പോ അതിന്റ പേരിൽ ഇങ്ങനെ കടിപിടി കൂടേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നോ? "

 വാസുദേവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് രോഷത്തോടെ സുദേവ്  ഒരു കൈ കൊണ്ട് വാസുദേവന്റ കോളറിൽ പിടിച്ചു.

"പിന്ന എന്താ ഞാൻ ചെയ്യേണ്ടത്. എട്ടും പൊട്ടും തിരിയാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടിയെ പീഡിപ്പിച്ചു ജയിലിൽ പോയ ഒരുത്തനെ എന്റെ പെങ്ങളുടെ ഭർത്താവായി മാലയിട്ട് സ്വീകരിക്കണോ ഞാൻ?  അങ്ങനെ ഒരുത്തന്റെ കയ്യിൽ എന്റെ മോളുടെ ജീവിതം വെച്ചുകൊടുത്തിട്ട്  സന്തോഷിക്കാൻ മാത്രം മഹാമനസ്‌ക്കാനല്ല ഞാൻ. "

അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റ കണ്ണുകളിൽ അഗ്നി ചിതറുകയായിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഹരിയെ ഇല്ലാതാക്കാനുള്ള ദേഷ്യം സുദേവിന്റെ വാക്കുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനേക്കാൾ ഉപരി കൂടപ്പിറപ്പിനോടുള്ള സ്നേഹവും കരുതലും.!

   " ശരിയാണ് നീ പറഞ്ഞതൊക്കെ, ഇവൻ ഒരിക്കൽ ജയിലിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ ആതിന്റ സത്യാവസ്ഥ നീ അന്വോഷിച്ചോ? അന്ന് ആ പെൺകുട്ടി തന്നെ ഇവനല്ലെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയതാണ്. ഇവന്റെ തന്നെ വേണ്ടപ്പെട്ടവരുടെ ചതിയിൽ പെട്ടുപോയതാണ്. അതെല്ലാം മായയ്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. ഏല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെ ആണ് അവളിവിനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതും. അന്ന് നീ നിന്റ മനസ്സിന് കല്ലുകടിയായി തോന്നിയ ഈ കാര്യങ്ങൾ മായയോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ തെറ്റിദ്ധാരണകൾ മാറുമായിരുന്നു. എന്നാൽ മായ ഇന്നും നിങ്ങളോടൊപ്പം ചിരിച്ചും കളിച്ചും സന്തോഷിച്ചും ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.

 വാസുദേവൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം കേട്ടിട്ടും ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ സുദേവൻ തല കുടഞ്ഞു.

" ഞാൻ ഇതൊക്കെ വിശ്വസിക്കണോ?   എങ്കിൽ പറ. എന്റെ പെങ്ങളെ ഹോട്ടൽമുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയിട്ട് പിന്നേ ഒരു മാസക്കാലം ഇവൻ എവിടെ ആയിരുന്നു.   പ്രത്യേകിച്ച് ഇവന്റെ കൂടെ വിശ്വസിച്ചു വന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ ഒറ്റയ്ക്ക് അവിടെ ആക്കി ഇവൻ എവിടെ പോയി. പിന്നേ ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞ് പോലീസ് പിടിക്കുമ്പോൾ ആണ് ഇവന്റെ മുഖം കാണുന്നത്. "

ആ ചോദ്യങ്ങൾക്കെല്ലാം പറയാൻ ഉത്തരം ഉണ്ടെങ്കിലും ഏല്ലാം വിശദമാക്കി കളയാനുള്ള സമയം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ അവന്റ കയ്യിലെ പാര പിടിച്ചു വാങ്ങി വളരെ സൗമ്യമായി കയ്യിലെ ഫോൺ എടുത്ത്  അതിലെ ഓഡിയോക്ലിപ്പ് ഓൺ ആക്കി അവനു നേരെ നീട്ടി വാസുദേവൻ.

"  ആദ്യം നീ ഇത് കേൾക്ക്. അന്ന് ഇവർ താമസിച്ച ഹോട്ടലിലെ റൂം ബോയ് പറഞ്ഞതാണ് അതിൽ  അത് മുഴുവൻ കേട്ടിട്ട് നമുക്ക് തീരുമാനിക്കാം ആരൊക്ക ചാവണം , ജീവിക്കണം എന്നൊക്കെ "

ഒരു നിമിഷം വാസുദേവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് സുദേവ് ഫോൺ വാങ്ങി ചെവിയോട് ചേർത്തു.

ഏല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞ് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ ആണ് സുദേവ് മൂന്ന് പേരുടെയും മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയത്.   

" ഇല്ല.. ഞാൻ അല്ല അത്... ഏട്ടനെന്ന് പറഞ്ഞ് മാറ്റാരോ ആണ്... അന്ന് ഇവർ പോയത് ഞാൻ അറിയുന്നത് തന്നെ വളരെ വൈകിയാണ്. പിന്നേ എങ്ങനെ ആണ് ഞാൻ   ആ സമയത്ത് അവിടെ എത്തുന്നതും  റൂമെടുക്കുന്നതും.... പിന്നേ ഞാൻ ന്റെ മോളെ... "

അത് പറയുമ്പോൾ അത്ര നേരം കനലുപ്പോലെ കത്തി നിന്ന ആ കണ്ണുകളിൽ  കണ്ണുനീർ പൊള്ളിപ്പിടയുന്നത് കാണുകയായിരുന്നു എല്ലാവരും.

" ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായോ ഞങ്ങൾ വന്നതെന്തിനാണെന്ന്? ഒന്നുമറിയാത്ത ഇവന്റെ നെഞ്ചിൽ എല്ലാ കുറ്റവും ചാർത്തിക്കൊടുത്തിട്ട് ഒളിച്ചിരുന്ന് കളി കാണുന്നത് ചേട്ടൻ ആണെന്ന് ആ റൂംബോയ് പറഞ്ഞപ്പോൾ തനിക്കതിൽ പങ്കുണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നുകൂടെ ജയിലിലേക്ക് പോകാൻ വന്നതാ ഇവൻ.. പക്ഷേ......"

കാർത്തിക് ആണ് അത് പറഞ്ഞത്. അത് വരെ നിശബ്ദനായിരുന്ന അവൻ ഒന്ന് ഉണർന്നപ്പോൾ സുദേവ് കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് നിരാശയോടെ ഇരുന്നു.

" എന്റെ മോളാണ് അവൾ.. അവളെ ഞാൻ..... "

അവന്റ ആ കണ്ണുനീരിനു സത്യം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നി ഹരിക്ക്. ഇനിയും കാര്യങ്ങൾ തകിടം മറിയുകയാണല്ലോ എന്ന് ചിന്തിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ വാസുദേവൻ പതിയെ സുദേവനരികിലേക്ക് നടന്നു. പിന്നേ അവനരികിലിരുന്ന് അവന്റ തോളിൽ കൈ വെച്ചു.

"  കുറച്ചു മുന്നേ നീ ചോദിച്ചില്ലേ സുദേവാ   പെങ്ങളെ കൊല്ലുന്നത് കണ്ടോ അവളുടെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടോ എന്നൊക്കെ. അതെ ചോദ്യം ഞാനും ചോദിക്കട്ടെ. ഇവൻ അവളെ കൊല്ലുന്നതോ നശിപ്പിക്കുന്നതോ നീ കണ്ടോ?   ഇവന്റെ തിരോധനവും മുന്നേ നീ കണ്ടെത്തിയ ഒരു നെഗറ്റീവ് മാർക്കും അല്ലെ നിന്നെ അങ്ങനെ ചിന്തിപ്പിച്ചത്.  അതെ ചിന്ത തന്നെ ആണ് ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളെ ഇവിടെ എത്തിച്ചതും.

പിന്നേ നീ ചോദിച്ചല്ലോ ഇവൻ ഒരുമാസക്കാലം എവിടെ ആയിരുന്നു എന്ന്. "

ആ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരവും വാസുദേവൻ പറഞ്ഞ് തീരുമ്പോൾ ആർക്ക് എവിടെ ആണ് പിഴച്ചത് എന്ന് അറിയാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു സുദേവ്.

" അപ്പൊ പിന്നേ ആർക്കാണ് അവളിടിത്ര ,.. "

സുദേവ്  ദേഷ്യത്തോടെ തല കുടയുമ്പോൾ ഹരി മുന്നോട്ട് വന്നു.

"ഇത് അവളോടുള്ള ദേഷ്യം ആകണമെന്നില്ല. എന്നോടുള്ള ശത്രുതയ്ക്ക് പാത്രമായതാകാം അവൾ."

അത് പറയുമ്പോൾ ഹരിയുടെ തൊണ്ടയിടറി. വാക്കുകൾ പാതി മുറിഞ്ഞു.

 ആ വിങ്ങൽ സുദേവനും അറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

" എനിക്കറിയണം അവരാരാണെന്ന്. നീ അല്ലെങ്കിൽ നിന്റ പേരിൽ എന്റെ പെങ്ങളെ നശിപ്പിച്ചവൻ ആരായാലും എനിക്ക് വേണം അവനെ. "

സുദേവൻ വൈകാരികമായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഉമ്മറത്ത്‌ നിന്ന് എഴുനേറ്റു..

അവനൊപ്പം എഴുന്നേറ്റ വാസുദേവൻ ഹരിക്കരികിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ " ഇനി എന്ത് ചെയ്യും " എന്ന ചോദ്യമായിരുന്നു രണ്ട് പേരിലും.

 " എന്തെങ്കിലും വഴി ദൈവം കാണിച്ചു തരും വാസുവേട്ടാ, ദൈവം നമ്മളെ അങ്ങനെ കൈ വിടുമോ "

ഹരിയുടെ വാക്കുകളിൽ പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു.

" ഹരി, നിങ്ങളൊരു കാര്യം ചെയ്യ്. കിട്ടിയ തുമ്പിൽ മുന്നോട്ട് പോക്. നിനക്കറിയാലോ എന്റെ കാര്യം. ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്ന് പോന്നിട്ട് ദിവസം കുറച്ചായി. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ വീട് വരെ പോയി വരാം. ഈ കാറ് നീ വെച്ചോ, ആവശ്യം വരും. എന്നെ പോകും വഴി പാലക്കാട്ടേക്ക് ബസ്സ് കിട്ടുന്ന ജഗ്ഷനിൽ ഇറക്കിയാൽ മതി "

കാർത്തിക് പറയുന്നത് ശരിയാണെന്നു ഹരിക്കും തോന്നി.  ജയിലിൽ നിന്ന് ഇറക്കാൻ വന്നതാണ് ഇവൻ. അന്ന് മുതൽ ഈ നിമിഷം വരെ കൂടെ ഉണ്ട് എല്ലാത്തിനും.

കാർത്തിക് പറയുന്നത് കേട്ടാണ് സുദേവൻ മുന്നോട്ട് വന്നത്.

" ഇത്ര നാൾ ഞാൻ കരുതിയത് ഇവനാണ് എല്ലാത്തിനും കാരണക്കാരൻ എന്നാണ്. എന്നാൽ എന്റെ പേരിൽ ഒരുത്തൻ ഇമ്മാതിരി ചെറ്റത്തരം കാണിച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഇനി അവനെ കണ്ടെത്തുന്നത് വരെ ഞാനും ഉണ്ട് നിങ്ങടെ കൂടെ. ഇയാൾ കാർ കൊണ്ടുപൊക്കോ. എന്റെ വണ്ടി എടുത്തോളാം ഞാൻ. "

അത് കേട്ടപ്പോ വാസുദേവൻ ഒന്ന് ഉഷാർ ആയി. ഹരിയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.

 "എന്നാ,ശരി. നീ ശ്രദ്ധിക്കണം ഹരി. പിറകിൽ ആളുകൾ ഉണ്ടെന്ന്ഓർമ്മ വേണം "

ഓർമ്മപ്പെടുത്താലെന്നൊണം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാർത്തിക് കാറിലേക്ക് കയറി.

പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തപ്പോലെ ഹരി വാസുദേവനെ നോക്കി.

" വാസുവേട്ടൻ ആ ഫോൺ ഒന്ന് തന്നെ, ഒരാളെ വിളിക്കട്ടെ. "

വാസുദേവൻ നീട്ടിയ ഫോൺ വാങ്ങി ഒരു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്ത്  ചെവിയോട് ചേർക്കുമ്പോൾ  ബാലൻസ് ഇല്ലേന്ന മറുപടി ആയിരുന്നു കിട്ടിയത്.

" ഇതിൽ ബാലൻസ് ഇല്ലല്ലോ വാസുവേട്ടാ.. "

ഹരി പുഞ്ചിരിക്കുമ്പോൾ കാറിൽ നിന്ന് കാർത്തിക് ഫോൺ ഹരിക്ക് നേരെ നീട്ടി " ഇതിൽ നിന്ന് വിളിച്ചോ " എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട്.

ഹരി ആ ഫോൺ വാങ്ങി അതിൽ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു.  കുറച്ചു നേരം അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്ന്  കാൾ കട്ട് ചെയ്ത് കാർത്തിക്കിന്‌ നേരെ നീട്ടി.

" ആ നമ്പർ ഓഫ്‌.. ആണ്.. എന്ന നീ വിട്ടോ.. വീട്ടുകാരെ ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് വാ.. ഞാൻ വിളിച്ചോളാം "

" ഒക്കെ ഡാ " എന്നും പറഞ്ഞ് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തിക് കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു.

ആ കാർ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ ഹരി നോക്കി നിന്നു.

പിന്നേ വാസുദേവനെയും സുദേവനെയും നോക്കി.

" നമുക്ക് ഒരാളെ കാണണമല്ലോ വാസുവേട്ടാ... "

ആരെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷ ഉണ്ടായിരുന്നു വാസുദേവന്റ മുഖത്ത്‌.

അത് കണ്ട് ഹരി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

" കാണണം വാസുവേട്ടാ എനിക്കവനെ..

എന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ച എന്റെ കൂട്ടുകാരനെ!! "

      

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്           ( പതിനേഴ് )

------------------------------

ആ കാർ കണ്ണിൽ നിന്ന് മറയുന്നത് വരെ ഹരി നോക്കി നിന്നു.

പിന്നേ വാസുദേവനെയും സുദേവനെയും നോക്കി.

" നമുക്ക് ഒരാളെ കാണണമല്ലോ വാസുവേട്ടാ... "

ആരെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷ ഉണ്ടായിരുന്നു വാസുദേവന്റ മുഖത്ത്‌.

അത് കണ്ട് ഹരി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

" കാണണം വാസുവേട്ടാ എനിക്കവനെ..

എന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ച എന്റെ കൂട്ടുകാരനെ!! "

  ആരെ എന്ന് ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല ആരും. സുദേവ് വേഗം ഉള്ളിലേക്ക് കയറി ഡ്രെസ് മാറി  അമ്മയോട്  " ഉടനെ എത്താം " എന്നും പറഞ്ഞ് കാറിന്റെ ചാവിയുമായി ഇറങ്ങി കാർ എടുത്ത് അവർക്കരികിൽ നിർത്തി .

ഹരി മുന്നിലും വാസുദേവൻ പിറകിലും കേറിയ ഉടനെ ആ കാർ ഗേറ്റ്‌ കടന്ന് മുന്നോട്ട് പാഞ്ഞു.

" എങ്ങോട്ടാണ് പോകേണ്ടത്? "

കാർ ഓടിക്കുന്നതിനിടയിൽ സുദേവ് ആണ് ചോദിച്ചത്.

" നേരെ കൊച്ചി. അവടെ എനിക്ക് കാണാൻ ഒരുത്തനുണ്ട്. ദേവൻ. ഞങ്ങള്ക്ക് താമസിക്കാൻ റൂം ശരിയാക്കിത്തന്നത് അവനായിരുന്നു.  പക്ഷേ,  അന്ന് അവിടെ കാണുമെന്ന് പറഞ്ഞ അവനെ പിന്നേ ഞാൻ കണ്ടത് ഒരിക്കൽ ജയിലിൽ വെച്ചായിരുന്നു.

അന്ന് ആരുടെയൊക്കെയോ സ്പെഷ്യൽ പെർമിഷൻ വാങ്ങി കാണാൻ വന്ന അവൻ അന്ന് അവിടെ വരാൻ കഴിയാത്തത്തിൽ ഒരുപാട് സോറി പറഞ്ഞു.

 അന്ന് മായയ്ക്ക് അങ്ങനെ സംഭവിച്ച സമയം മുതൽ പിടിക്കപ്പെടുന്ന ദിവസം വരെ ഞാൻ ആരുടെയോ തടങ്കലിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ഏല്ലാം ഞൻ വിശ്വസിച്ചു. പിന്നീട് ഞാൻ അവനെ കണ്ടിട്ടും ഇല്ല.

 അന്ന്  അവൻ പറഞ്ഞതൊന്നും ഞാൻ അത്ര കാര്യമാക്കി എടുത്തില്ലെങ്കിലും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ചില സംശയങ്ങൾ ഉണ്ട്...

 

  ചിലപ്പോൾ എന്ത് തോന്നലാവാം.. അല്ലെങ്കിൽ ശരിക്കുള്ള ശത്രു കൂടെ തന്നെ ആയിരുന്നു എന്ന് സംശയിക്കേണ്ടി വരും.

നോക്കാം "

ഹരി പറഞ്ഞതൊന്നും സുദേവനും വാസുദേവനും കാര്യമായി പിടികിട്ടിയില്ലെങ്കിലും അവന്റ ചിന്തകൾക്കൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാൻ ആയിരുന്നു രണ്ട് പേരുടെയും തീരുമാനം.

 ഏറെ നേരത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം  പറവൂരിലെത്തുമ്പോൾ നേരം ഉച്ച കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കെഎംകെ. ജഗ്ഷനിലെ ഒരു ഹോട്ടലിൽ കയറി ഭക്ഷണം കഴിച്ച ശേഷം കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു . പൊട്ടൻതെരുവിൽനിന്ന് കുറച്ചു മുന്നോട്ട് പോയി  ഇടത്തോട്ടുള്ള  കടവത്ത്‌ റോഡിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ ഹരി കുറച്ചപ്പുറത്തെ വീട് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി  അതിന് മുന്നിൽ നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

" ഇതാണ് അവന്റ വീട്. നിങ്ങളിവിടെ നിക്ക്. ഞാൻ പോയി വരാ "

രണ്ട് പേരോടും തലയാട്ടിക്കൊണ്ട്  ഹരി ഗെറ്റ്‌ തുറന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ സുദേവനും വാസുദേവനും പരസ്പ്പരം ഒന്ന് നോക്കി.

      അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ ഹരി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഗെറ്റ്‌ അടച്ച് കാറിനരികിലേക്ക് വരുമ്പോൾ  ആ മുഖം മ്ലാനമായിരുന്നു.

 " അവനില്ലേ അവിടെ? "

സുദേവനാണ് ചോദിച്ചത്.

ഇല്ലേന്ന് തലയാട്ടി ഹരി.

"  അവന്റ ഭാര്യയും കുട്ടിയും മാത്രേ ഉള്ളൂ.. അവൾക്ക് എന്നെ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് കൂടുതലൊന്നും ചോദിച്ചില്ല . അവൻ മൂന്ന് മാസം ആയിട്ട് ബാംഗ്ലൂർ ആണെന്ന അവൾ പറഞ്ഞേ. അപ്പോ ഏകദേശം ഞാൻ അകത്തായതിന് ശേഷം പോയതാണവൻ. പിന്നേ നാട്ടിലേക്ക് വന്നിട്ടില്ല. പക്ഷേ, അടുത്ത് തന്നെ വരും എന്നാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്."

" അപ്പൊ ആ വഴിയും അടയുകയാണല്ലോ ഹരി.  

അല്ല, ഇവിടെ പറവൂർ ഉള്ള ഇയാൾ എന്തിനാണ് നിങ്ങൾക്ക് കൊച്ചിയിൽ റൂമെടുത്തു നൽകിയത്.? മാത്രമല്ല, വിവാഹം   ചോറ്റനിക്കരയിലും നടത്താൻ പ്ലാൻ ചെയ്തത്.? ഇവിടെ അവന്റ സ്ഥലത്തു തന്നെ എവിടെ എങ്കിലും റൂം എടുത്ത് ഇവിടെ തന്നെ കല്യാണം നടത്താമായിരുന്നല്ലോ. പെരുവാരം കണ്ണൻകുളങ്ങര... അങ്ങനെ എത്ര എത്ര ക്ഷേത്രങ്ങൾ ഉണ്ട് ഇവിടെ. " 

വാസുവേട്ടൻ തല ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് നിൽക്കുമ്പോൾ ഹരി നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

"  അതൊന്നും അന്ന് ചിന്തിക്കില്ലല്ലോ. അവൻ സേഫ് ആയ ഒരിടം കണ്ടെത്തിയാൽ  അതല്ലേ ഞങ്ങൾക്കും ആ സമയം  ആശ്വാസം. 

 

  പിന്നേ, എത്ര വഴി അടഞ്ഞാലും കാത്തിരിക്കും വാസുവേട്ടാ.. പൂട്ടികെട്ടി പോകാനല്ല പടയിറക്കം തുടങ്ങിയത്.  കൂട്ടിൽ കേറേണ്ടവൻ ആരായാലും അവനെ പൂട്ടിയിരിക്കും. അവനേതു കൊത്താഴത്തു പോയി ഒളിച്ചാലും.. "

  " അതൊക്കെ പോട്ടെ.. ഇനി എന്താ പ്ലാൻ? "

സുദേവൻ അക്ഷമനായിരുന്നു.  വരുമ്പോൾ പെങ്ങൾക്കെതിരെ പടയൊരുക്കിയവനെ കാണുമെന്ന പ്രതീക്ഷയായിരുന്നു.

  കണ്ടാൽ കൊല്ലാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു തീരുമാനവും. പക്ഷേ ഫലം നിരാശയായത് സുദേവന്റ മുഖത്തു  അസ്വസ്ഥത പ്രകടമാക്കിയിരുന്നു.

  തിരികെ കാർ റിവേഴ്സ് എടുത്തു മുന്നോട്ട് പോകുമ്പോൾ വാസുദേവൻ ഒരു സംശയമെന്നോണം ഹരിയെ തോണ്ടി.

" ഞാൻ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ ഹരി.  മുന്നേ ഒരു കള്ളക്കേസിൽ കുടുക്കിയത് നിന്റ അളിയൻ ആണെന്ന് കാർത്തിക് ഒരിക്കൽ പറഞ്ഞിരുന്നു.  അത് നിന്റ സ്വത്ത്‌ മോഹിച്ചാണെന്നും. അങ്ങനെ എങ്കിൽ ആ വഴിക്ക് ഒന്ന് ചിന്തിച്ചുനോക്കിയാൽ....

അന്ന് നിന്നെ പൂട്ടാൻ പറ്റാത്ത വിഷമം ഇങ്ങനെ തീർത്തതാണെങ്കിൽ!? നമ്മൾ പലരെയും സംശയത്തിന്റെ നിഴലിൽ നിർത്തുമ്പോൾ അയാളെ കുറിച്ചു ചിന്തിച്ചത് പോലും ഇല്ലല്ലോ.  നിന്റ നാശം കാണാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരാൾ അവനല്ലേ. നീയും മായയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം അവനു അറിയുന്നതും അല്ലെ. അങ്ങനെ നോക്കിയാൽ......

പിന്നേ, ഇപ്പോൾ എനിക്കിങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നാൻ ഒരു കാരണവും ഉണ്ട് ഹരി.  ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അന്ന് ഞങ്ങളെ ഒരു കാർ പിന്തുടർന്ന കാര്യം.? ഒരു ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ് ആയിരുന്നു അത്.

സുബിൻ പറഞ്ഞ കാറും അതെ കളർ ആയിരുന്നു .

പക്ഷേ, അത്ര കാര്യമാക്കാതെ വിട്ട ഒരു കാര്യം കൂടെ ഉണ്ട് അതിൽ . സുബിന്റെയും സുദേവിന്റെയും പിറകെ പോകാനുള്ള തത്രപ്പാടിൽ ഞാൻ വിട്ട് പോയതാണ്. "

" എന്താണ് "

ഹരിയുടെയും സുദേവിന്റെയും മുഖത്ത്‌ എന്തെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷ ഉണ്ടായിരുന്നു..

"   അത്... അന്ന് ഞാനും വരുണും  പാലക്കാട്‌ നിന്ന് വരുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ ഫോളോ ചെയ്ത ആ കാറിന്റെ നമ്പർ ഞങ്ങൾ നോട്ട് ചെയ്തിരുന്നു. അതൊരു തമിഴ്നാട് രജിസ്‌ട്രെഷൻ കാർ ആയിരുന്നു. അവിടെ നിന്ന് കാർ വേറെ ആളുകൾക്കും കൊണ്ടുവരാം.  ആർക്ക് വേണേലും ഉപയോഗിക്കാം...

  പക്ഷേ, എന്തോ ഇപ്പോൾ ഒന്ന് കൂട്ടിവായിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് അങ്ങനെയും തോന്നുന്നു. നിന്റ അളിയൻ സെൽവൻ തമിഴ്ന്നാട്ടുകാരൻ കൂടെ ആകുമ്പോൾ..... "

 അത് കൂടെ കേട്ടപ്പോ ഹരിക്ക് ശരിക്കും തല പെരുത്തു കേറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

 ഒരാളെ സംശയിക്കുമ്പോൾ മറ്റൊരാൾ. അയാളെ അന്വോഷിക്കുമ്പോൾ വേറെ ഒരാൾ.

ആകെ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുക അവസ്ഥ.

 കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്ത് കുറച്ചു ദൂരം പോയപ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഹരികാർ സൈഡ് ഒതുക്കി നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

" നിങ്ങള് വിട്ടോ.. ഞാൻ നേരെ നാട്ടിൽ പോവാണ്. വെറുതെ ഇങ്ങനെ ഓടുന്നതിൽ അർത്ഥം ഇല്ലല്ലോ. ദേവൻ നാട്ടിൽ വരട്ടെ. അത് വരെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം നമുക്ക്. എനിക്ക് തോന്നുന്നത് അവനിതിൽ നേരിട്ട് പങ്ക് ഉണ്ടാവില്ലെങ്കിലും ഒരു കൈ സഹായം അവൻ ആർക്കോ വേണ്ടി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അത് അവന്റ നാവിൻതുമ്പിൽ നിന്ന് തന്നെ എനിക്കറിയണം. അതുവരെ നമുക്ക് ഒന്ന് ഒതുങ്ങി നിൽക്കാം.  ഞാനും ജയിലിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ ശേഷം ന്നാട്ടിൽ പോയിട്ടില്ലല്ലോ.. ഒന്ന് പോയേച്ചും വരാം.  "

ഹരി  അത് പറയുമ്പോൾ വാസുദേവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

"ഞാനും അത് പറയാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു ഹരി. ഇങ്ങനെ എവിടേം തൊടാതെ ഓടുന്നതിൽ ഒരു അർത്ഥവും ഇല്ല.  ദേവനെന്നു പറയുന്നവൻ വന്നാൽ ന്തെങ്കിലും ക്ലൂ കിട്ടാതിരിക്കില്ല. നോകാം.. അതുവരെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം നമുക്ക്."

അവർ പറയുന്നതിനോട് അത്ര യോജിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും സുദേവനും പാതി മനസ്സോടെ സമ്മതം മൂളി.

 "എന്നാ പിന്നേ നീ ഇവിടെ നിന്നും ബസ്സിന്‌ പോകേണ്ട ഹരി. ത്രിശൂർ വരെ സുദേവനുണ്ടല്ലോ. എനിക്കിവിടെ അടുത്തല്ലേ. ഞാൻ പൊക്കോളാം.  നിങ്ങള് വിട്ടോ.. "

അയാൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട്  കാറിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

"എന്നാ നിങ്ങള് വിട്ടോ...  ദേവനെ കാണാൻ വരുമ്പോൾ വിളിക്കാൻ മറക്കണ്ട... മായ ന്റെ മോളാ ഇപ്പോൾ.. അവളെ അങ്ങനെ ഇല്ലാതാക്കിയവനെ കാണാൻ പറ്റിയില്ലേൽ പിന്നേ ഞാൻ എന്തിന്...."

വികാരഭരിതമായിരുന്നു അയാളുടെ വാക്കുകൾ. മകളെ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഒരച്ഛന്റെ വേദനപോലും ഉണ്ടായിരുന്നു ആ വാക്കുകളിൽ.

"വിളിക്കാം വാസുവേട്ട "

ഹരി  തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് തിരികെ കാറിൽ കയറുമ്പോൾ  സുദേവനും വാസുദേവന് നേരെ കൈ കാണിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടി റിവേഴ്സ് എടുത്തു.  പിന്നേ ത്രിശൂർ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു മുന്നിട്ട് എടുത്ത് ദൂരേക്ക് പോകുമ്പോൾ  അവരെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു വാസുദേവൻ.

അവർ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞ നിമിഷം അയാൾക്കൊന്ന് തിരിയാൻ കഴിയുംമുന്നേ  ഒരു കാർ അയാളെ ഇടിച്ചു തെറിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോയി.

റോഡിലേക്ക് തെറിച്ചുവീണ വാസുദേവൻ  ഒന്ന് അനങ്ങാൻപോലും കഴിയാതെ പിടയ്ക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ കണ്മുന്നിൽ ആ കാർ ഉണ്ടായിരുന്നു.

 തമിഴ്നാട് രജിസ്ട്രെഷനിൽ ഉള്ള  ചുവന്ന  സ്വിഫ്റ്റ് കാർ.

                

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്    ( പതിനെട്ട് )

----------------------------

അവർ കണ്മുന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞ നിമിഷം അയാൾക്കൊന്ന് തിരിയാൻ കഴിയുംമുന്നേ  ഒരു കാർ അയാളെ ഇടിച്ചു തെറിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പോയി.

റോഡിലേക്ക് തെറിച്ചുവീണ വാസുദേവൻ അനങ്ങാൻ കഴിയാതെ പിടയ്ക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ കണ്മുന്നിൽ ആ കാർ ഉണ്ടായിരുന്നു.

 തമിഴ്നാട് രജിസ്ട്രെഷനിൽ ഉള്ള  ചുവന്ന  സ്വിഫ്റ്റ് കാർ.

                       അയാൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. ചോരയിൽ കുളിച്ച കൈകൾ ഉയർത്താൻ ഒരു പാഴ്ശ്രമം നടത്തി. തകർന്ന കൈകൾ ഒന്നനക്കാൻ പോലും കഴിയാതെ നടുറോഡിൽ ജീവന് വേണ്ടി പിടയ്ക്കുകയായിരുന്നു വാസുവേട്ടൻ. ഒരിറ്റ് വെള്ളത്തിനായ് നാവ് നീട്ടി നുണയുമ്പോൾ റോഡിൽ തളം കെട്ടിയ രക്തം അയാളുടെ നാവുകൾക്ക് ജീവനേകി.

ആരൊക്കെയോ അരികിലേക്ക് ഓടിവരുന്നത് പാതി മറഞ്ഞ കണ്ണിലൂടെ അയാൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പതിയെ പതിയെ ആ കണ്ണുകൾ അബോധത്തിലേക്ക് വഴുതിവീഴുമ്പോൾ എല്ലാം കണ്ട് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ നിശ്ചലമായി  അയാൾക്കരികിൽ മായ ഉണ്ടായിരുന്നു.

കുറെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും ഫലമില്ലാതായപ്പോൾ അവൾക്ക് പരവേശമായിരുന്നു.

തനിക്ക് വേണ്ടിയാണ് എല്ലാത്തിനും ഇറങ്ങിപുറപ്പെട്ടത്. ഒടുക്കം ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ...താൻ കാരണം ഒരു കുടുംബം കൂടെ അനാഥമാകുമോ  എന്നവൾ ഭയന്നു.

  " അച്ഛാ.. "

അവളുടെ നാവിൽ നിന്നും ആ വിളി അയാളുടെ കാതുകളിലേക്ക് ഒഴുകിയിറങ്ങിയ നിമിഷം ആയാളൊന്ന് അനങ്ങി.

 ഒരു മകളുടെ സ്നേഹം അയാളെ ഉണർത്തിയെങ്കിലും ശരീരം വഴങ്ങാതെ വീണ്ടും വാസുവേട്ടൻ  അബോധാവസ്ഥയുടെ ആഴത്തിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു.

ആ സമയം അവിടെ കൂടിയവരിൽ ആരൊക്കെയോ ചേർന്ന് വാസുദേവനെ ഒരു കാറിലേക്ക് എടുത്ത് കിടത്തി. ഹോസ്പിറ്റൽ ലക്ഷ്യമാക്കി ആ കാർ അതിവേഗം  ഓട്ടം തുടങ്ങിയിരുന്നു.

 അവളും ആ കാറിൽ അയാൾക്കൊപ്പം ചേർന്നിരുന്നു. ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന ചോരത്തുള്ളികൾ അവളെ തൊടാതെ ഒഴുകിയിറങ്ങി.

  അവൾക്ക് പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു അയാളോട്.. അയാൾക്ക് മാത്രം കേൾക്കാൻ കഴിയുന്ന അവളെ ഇനി കേൾക്കാൻ പറ്റുമോ എന്നറിയാതെ കിടക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവൾ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,..

" അച്ഛാ..... കേൾക്ക് അച്ഛാ.... കണ്ണ് തുറക്ക്....

ഞാൻ..  ഞാൻ അയാളെ കണ്ടു... ആ കാറിൽ... ആ കാറിൽ അയാളായിരുന്നു അച്ഛാ.. ആ മുഖം ഞാൻ ശരിക്കും കണ്ടു.... "

അവൾ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല...

ആകെ കേൾക്കുന്ന ഒരാൾ അയാളായിരുന്നു.

 അയാളിപ്പോൾ മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനുമിടയ്ക്കുള്ള നൂൽപ്പാലത്തിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്..

ഒരു പ്രതീക്ഷയും തരാതെ......

      -------------------------------------------------------------------

സംഭവിച്ചതൊന്നുമറിയാതെ പാലക്കാട്ടേക്ക് ഉള്ള യാത്രയിൽ ആയിരുന്നു ഹരി അപ്പോൾ. തൃശ്ശൂരിൽ നിന്ന് ബസ്സിലായിരുന്നു യാത്ര. കയ്യിൽ ഫോൺ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഒന്നുമറിഞ്ഞില്ല അവൻ.  അവിടെ എത്തുന്നത് വരെ ചിന്തിക്കാനും കണക്കുകൾ കൂട്ടിക്കിഴിക്കാനും ഒരുപാട് ഉള്ളത് കൊണ്ട് മറ്റൊന്നിലും അവന്റ ശ്രദ്ധ പോയില്ല.  KSRTC സ്റ്റാൻഡിൽ  ബസ്സ് ഇറങ്ങി  പുറത്ത് കടക്കുമ്പോൾ മുന്നിൽ ഒരു പരിചയക്കാരന്റെ ഓട്ടോ ഉണ്ടായിരുന്നു.

" ആഹ്  .. ഹരി... നീയിത് എപ്പോ ഇറങ്ങി "

അവന്റ ചോദ്യം കേട്ട് ഹരി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

"!  നാട്ടിലോട്ടു ആണെങ്കിൽ വാ, കേറ്. ഞാനും അങ്ങോട്ടാ "

ഹരി തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് ആ ഓട്ടോയിലേക്ക് കയറി.

" എന്താടാ നിന്നെ കുറിച്ചൊക്കെ ഈ കേൾക്കുന്നത്. നീയും ആ പെണ്ണും തമ്മിൽ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നല്ലോ. പിന്നേ എന്താ.... "

" ഏയ്യ്.. ഒന്നുമില്ലെടാ.. ജാതകത്തിൽ അങ്ങനെ രണ്ട് യോഗം ഉണ്ടാകും. പെണ്ണ് കേസിൽ ജയിലിൽ കിടക്കണം എന്ന്.  അതങ്ങ് കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഒരു ശത്രുസംഹാരം കൂടി നടത്താനുണ്ട്.  അതും കൂടെ കഴിഞ്ഞാലേ ജാതകത്തിൽ തെളിഞ്ഞുകണ്ട ആ ദോഷം അങ്ങ് മാറൂ.  "

ഹരി ഒന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് മിഴിയൂന്നുമ്പോൾ കൂട്ടുകാരൻ ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി.

" നിന്റ അളിയനിപ്പോ വലിയ സെറ്റപ്പിലൊക്കെ ആണല്ലോ നടപ്പ്. എവിടെ നിന്നോ കുറച്ചു കാശ് കയ്യിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്. ആരുടെ കയ്യീന്ന് പിടിച്ചുപറിച്ചതാണോ എന്തോ.. ആ പിന്നേ, രണ്ടീസം മുന്നേ തൊടിയിലെ മരങ്ങൾ മുഴുവൻ അവൻ വെട്ടി കാശാക്കിയത് വേറേം. നീ പുറത്തിറങ്ങിയെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും. അതാകും പെട്ടന്ന് അതങ്ങ് വെട്ടിവിറ്റത്. "

"  അയാള് വിൽക്കട്ടെ... അണയാൻ പോകുന്ന തീയിന്റെ ആന്തലാണെന്ന് കരുതിയാൽ മതി.    "

ഹരി ഉള്ളിൽ നീറിപടരുന്ന കനലിൽ പോലിനിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു. കണ്ണാടി ടൌൺ എത്തുന്നതിനു തൊട്ട് മുന്നേ ഓട്ടോ എത്തുമ്പോൾ ഹരി പെട്ടന്ന് ഓട്ടോ നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. 

അവിടെ കണ്ട ഒരു കടയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചുകൊണ്ട്  " ഞാൻ ഇവിടെ ഇറങ്ങിക്കൊള്ളാം, എനിക്കിവിടെ ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട്. നീ വിട്ടോ " എന്നും പറഞ്ഞ് ഓട്ടോയിൽ നിന്നിറങ്ങി.

       ശരിയെടാ, എന്നാ വൈകീട്ട് കാണാം " എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൻ ഓട്ടോ മുന്നോട്ട് എടുക്കുമ്പോൾ " ശരി "  എന്ന് പറഞ്ഞ് ഹരി കൈ ഉയർത്തികാണിച്ചു.

 ഓട്ടോ കണ്മുന്നിൽ നിന്നും പോയ ശേഷം ഹരി പതിയെ റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്ത് അപ്പുറത്തെത്തി. പിന്നേ കുറച്ചാപ്പുറത്തുള്ള കട  ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.

  കടയ്ക്ക് മുന്നിൽ ഒന്ന് രണ്ട് ആളുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവർ പോയതിനു ശേഷം ആണ്. ഹരി  ഗ്ലാസ്ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയത്. 

"  എന്താ വേണ്ടത് "

അവിടെ ഇരിക്കുന്നവൻ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് മുഖം ഉയർത്തിയതും  മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഹരിയെ കണ്ട് അവൻ ഭയത്തോടെ ചാടി എണീറ്റു.

" ഹരിയേട്ടൻ എപ്പോ..... "

അവൻ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ വിക്കി വിക്കി ചോദിക്കുമ്പോൾ ഹരി പുഞ്ചിരിച്ചു.

" ഇവിടെ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല അല്ലെ.  അഹ്.. അതൊക്കെ പോട്ടെ.. നീ ഇരിക്ക്... എനിക്ക് ചിലത് അറിയാനുണ്ട്. "

ഹരി തന്റെ മുന്നിൽ കിടക്കുന്ന കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്ന് അവനു നേരെ നോക്കുമ്പോൾ യാന്ത്രികമെന്നോണം അവനും ഇരുന്നു.

" എന്ന ഇനി പറ മനീഷേ..അന്ന് കാർത്തിക് എന്റെ അക്കൗണ്ടിലേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ചെയ്യാൻ വേണ്ടി നിന്റ കയ്യിൽ കാശ് തന്നില്ലേ. അതെന്താ നീ ഇടാഞ്ഞത്? "

അവന്റ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ പെട്ടന്നൊരു ഉത്തരം കിട്ടാതെ ഒന്ന് പരുങ്ങി അവൻ.

" അത് പിന്നേ, ഹരിയേട്ടാ... ഞാൻ അന്ന്  കാശ് ഇട്ടതാ.. വല്ല നെറ്റ്‌വർക്ക് പ്രോബ്ലവും കാരണ....... "

അത് പറഞ്ഞ് തീരുംമുൻപ് ഹരി എഴുന്നേറ്റതും അവന്റ കവിൾ നോക്കി ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. കിട്ടിയ അടിയുടെ ആഘാദത്തിൽ  മനീഷ് നില തെറ്റി കസേരയോടൊപ്പം നിലത്തേക്ക് വീണു. 

" ഇപ്പോൾ നിന്റെ നെറ്റ്‌വർക്ക് പ്രോബ്ലം തീർന്നിട്ടുണ്ടാകും. എന്നാ പിന്നേ ശരിക്കൊന്ന് ആലോചിച്ചു പറ. ആർക്ക് വേണ്ടിയാ നീ അന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്തതെന്ന്. നീയൊക്കെ കൂടി നശിപ്പിച്ചത് ഒരു പെണ്ണിന്റ ലൈഫ് ആണ്.  ആ കളിയിൽ നിന്റ പങ്ക് എന്തായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ മതി.  "

ഹരി അവന്റ കോളറിൽ പിടിച്ചു പൊക്കി വീണ്ടും കസേരയിൽ ഇരുത്തി അവന്റ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റു നോക്കുമ്പോൾ  മനീഷ് വല്ലാതെ വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

 ഭയം അവന്റ സിരകളിൽ രക്തയോട്ടം വർധിപ്പിച്ചു. രക്ഷപ്പെടാൻ ഒരു പഴുതു തിരഞ്ഞു നാലുപാടും നോക്കി അവൻ. പക്ഷേ ഹരിക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവനു ബോധ്യമായി.

" ഹരിയേട്ടാ. സത്യായിട്ടും ഞാൻ അറിഞ്ഞുകൊണ്ടല്ല ഒന്നും..  കാർത്തിയേട്ടൻ എന്നെ രാവിലെ തന്നെ കാശ് ഏല്പിച്ചതായിരുന്നു.  ഞാൻ ഉച്ചയ്ക്ക് ഏട്ടന്റ അക്കൗണ്ടിലേക്ക് ഇടാമെന്നുംപറഞ്ഞത് ആയിരുന്നു. പക്ഷേ...... "

"  പക്ഷേ.....?!!"

" പക്ഷേ, ഹരിയേട്ടാ..  ആാാ സമയത്ത്  ആണ് അയാൾ ഇങ്ങോട്ട് കയറിവന്നത്.  "

" ആര്?! "

ഹരി ആകാംഷയോടെ മനീഷിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

" നിങ്ങടെ അളിയൻ.. ആ സെൽവൻ. അയാളെന്നോട് കാശ് ഇടരുതെന്ന് പറഞ്ഞ് ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തി. ഞാൻ വഴങ്ങിയില്ലെന്ന്  കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ ഫോണും കൊണ്ടാണ് അയാൾ പോയത്. അപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ കാർത്തിക്ക് ഏട്ടനെയും വിളിച്ച്. പക്ഷേ, പരിധിക്ക് പുറത്തായിരുന്നു ആള്. ബാങ്കിൽ പോയി ചെയ്യാമെന്ന് കരുതിയപ്പോൾ അന്ന് ബാങ്ക് അവധിദിവസവും. പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ ഹരിയേട്ടാ....  അത്രേം കാശിനു ഞാൻ..... "

അവൻ അയാൾക്ക് മുന്നിൽ വിങ്ങിപ്പൊട്ടിയപ്പോൾ  ഹരി പതിയെ എഴുനേറ്റു.

"   എന്നിട്ട് എന്റെ അളിയനിപ്പോ എവിടെ ഉണ്ട്?, "

" അറിയില്ല  ഹരിയേട്ടാ.... അയാളിപ്പോ അധികവും ഇവിടെ ഉണ്ടാകാറില്ല...  ആരൊക്കെയോ പറയുന്നത് കേട്ടു, എവിടെ നിന്നോ കുറച്ചു കാശ് വന്ന് ചേർന്നിട്ടുണ്ടെന്ന്.

മാത്രമല്ല, ഇപ്പോൾ  ഇടയ്ക്കിടെ ഒരു  കാറും ഉണ്ട് ആളുടെ കയ്യിൽ. വാടകയ്ക്ക്  കൊണ്ട് വരുന്നതാണെന്നാ കേട്ടത്. "

അത് കേട്ട മാത്രയിൽ ഹരി പെട്ടന്ന് അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞു.

" നീ ആ വണ്ടി കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ഏതാ ആ വണ്ടി?!!  "

അവന്റ ആശ്ചര്യം നിറഞ്ഞ ചോദ്യം കേട്ട് മനീഷ് ഉണ്ടെന്ന് തലയാട്ടി.

" അത് ഒരു തമിഴ്നാട് റിജിസ്‌ട്രെഷൻ വണ്ടിയാണ് ഹരിയേട്ടാ....

ഒരു ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ്.... "

 ഒരു നിമിഷം ഹരി നിശബ്ദനായി. പിന്നേ അവന്റ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടിക്കൊണ്ടു പതിയെ മുഖമുയർത്തി.പിന്നേ എല്ലാത്തിനും ഒരു രൂപരേഖ കിട്ടിയപ്പോലെ കടയുടെ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ  അങ്ങ് കൊച്ചിയുടെ  വിരിമാറിലൂടെ ആ ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ് പതിയെ നീങ്ങിതുടങ്ങി,

  അതിന്റെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിൽ അയാളും ഉണ്ടായിരുന്നു...

 

 പ്രതികാരത്തിന്റെ  നാമ്പുകൾക്ക് മൂർച്ചക്കൂട്ടി 

പതിയിരുന്ന് ആക്രമിക്കുന്ന കറുത്ത കരങ്ങളുള്ള അധികായൻ....!

      

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്           ( പത്തൊൻപത് )

-----------------------------

" അത് ഒരു തമിഴ്നാട് റിജിസ്‌ട്രെഷൻ വണ്ടിയാണ് ഹരിയേട്ടാ....

ഒരു ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ്.... "

 ഒരു നിമിഷം ഹരി നിശബ്ദനായി. പിന്നേ അവന്റ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടിക്കൊണ്ടു പതിയെ മുഖമുയർത്തി.പിന്നേ എല്ലാത്തിനും ഒരു രൂപരേഖ കിട്ടിയപ്പോലെ കടയുടെ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ  അങ്ങ് കൊച്ചിയുടെ  വിരിമാറിലൂടെ ആ ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ് പതിയെ നീങ്ങിതുടങ്ങി,

  അതിന്റെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിൽ അയാളും ഉണ്ടായിരുന്നു...

 

 പ്രതികാരത്തിന്റെ  നാമ്പുകൾക്ക് മൂർച്ചക്കൂട്ടി 

പതിയിരുന്ന് ആക്രമിക്കുന്ന കറുത്ത കരങ്ങളുള്ള അധികായൻ....!

      ----------------------------------------------------------

 ആ രാത്രി ഉറങ്ങാൻ അവൻ കണ്ടെത്തിയത് ഹോട്ടൽറൂം ആയിരുന്നു. സ്വന്തം വീട് ഉണ്ടായിട്ടും അങ്ങോട്ട് പോകാനിപ്പോൾ മനസ്സ് അനുവദിക്കുന്നില്ല. ഒത്തിരി സ്നേഹിച്ചിട്ടും തന്നോട് ദ്രോഹം മാത്രം ചെയ്യുന്ന പെങ്ങൾക്കരികിലേക്ക് പോയാൽ ചിലപ്പോ മനസ്സിന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടുപോകുമെന്ന് തോന്നി ഹരിക്ക്. അവളുടെ കുഞ്ഞുമോളെ ഓർത്തു മാത്രം ആണ് ഇത്രയും കാലം ഏല്ലാം സഹിച്ചത്. പക്ഷേ, അയാൾ ഇപ്പോൾ അയാൾ ചെയ്തതൊക്കെ ഓർക്കുമ്പോൾ ഹരിയുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതികാരത്തിന്റെ അഗ്നിനാമ്പുകൾ ചിതറിതുടങ്ങി.

 തന്നോട് എന്തിനാണ് അയാൾക്ക് ഇത്രയേറെ വാശി എന്ന് എത്ര ചിന്തിച്ചിട്ടും ഹരിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ലായിരുന്നു. കേവലം കുറച്ചു സ്വത്തിന് വേണ്ടി ആണെങ്കിൽ എലാം പെങ്ങളുടെയും മോളുടെയും പേരിൽ എഴുതിക്കൊടുക്കാൻ പോലും സന്തോഷമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പക്ഷേ ഇതിപ്പോ...

  ഒരു പെണ്ണകേസിൽ ആണ് തുടക്കം. ഇതിപ്പോ വേറെ ഒരു പെണ്ണ് കേസ് വരെ എത്തിനില്കുന്നു അയാളുടെ വൈരാഗ്യം. അതും മായയെ വരെ അയാൾ..    ഓർക്കുമ്പോൾ ഹരിയുടെ ഇടനെഞ്ചു പിടിച്ചു.

  കൂടെ ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു വന്ന പെണ്ണിന് ഒരു നിമിഷം പോലും  അതിനു കഴിയാത്ത വിധം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യാൻ......

 മനീഷ് പറഞ്ഞത് ശരിയാണെങ്കിൽ സെൽവന് ഇതിൽ കാര്യമായ പങ്ക് തന്നെ ഉണ്ട്. പക്ഷേ, ഒന്നുറപ്പാണ്. സെൽവനൊപ്പം ഒരാൾ കൂടെ ഉണ്ട് എന്നത്. അന്ന് ഹോട്ടലിൽ റൂമിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് രണ്ട് പേര് ആണെന്ന് സുബിൻ പറഞ്ഞതാണ്. അതിൽ ഒരാൾ സെൽവൻ ആണെങ്കിൽ മറ്റേ ആള്........

അവന്റ മനസ്സിൽ ചില നിയമനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ വഴിക്ക് തന്നെ ആണ് ഇപ്പോൾ സഞ്ചരിക്കുന്നതും. അങ്ങനെ എങ്കിൽ........ അങ്ങനെ എങ്കിൽ ആ രണ്ടാമൻ അവനാണ്....!"

ഹരി എന്തോ ഓർത്തുകൊണ്ട് പല്ലുകൾ ഞെരിച്ചു. 

അതവന് ഉറക്കം വരാത്ത രാത്രി ആയിരുന്നു. അതുപോലെ ഉള്ള രണ്ട് രാത്രികൾ  നാട്ടിലവൻ കഴിച്ചുകൂടി. അതിനിടയിൽ മനസ്സിനെ പിടിച്ചുലച്ച ചില യാഥാർഥ്യങ്ങളുടെ ചുരളഴിയിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു ഹരി.

  അന്ന് രാവിലെ അവൻ പോയത് മനീഷിന്റെ കടയിൽ ആയിരുന്നു.

അവനെ കണ്ടപ്പോ മനീഷ് പേടിയോടെ ആണ് എഴുന്നേറ്റത്. രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ വീണ വീഴ്ചയുടെ വേദന ഇതുവരെ കുറഞ്ഞിട്ടില്ല. അത് കുറയുംമുന്നേ ഇനീം ഇടിക്കാൻ ആണോ ഇയാൾ വന്നതെന്ന് ചിന്തിച്ചു നിക്കുന്ന മനീഷിനോട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു ഹരി.

 " നീ ഇങ്ങനെ പേടിക്കണ്ട. നിന്നെ തല്ലാനും കൊല്ലാനും ഒന്നും വന്നതല്ല ഞാൻ. ചില സംശയങ്ങൾ കൂടെ ഉണ്ട്. അതിനുള്ള ഉത്തരം കൂടെ നിന്നിൽ നിന്ന് കിട്ടുമെന്ന് ആണ് എന്റെ വിശ്വാസം. പിന്നേ എനിക്കൊന്ന് ഫോൺ ചെയ്യണം. അത്രേ വേണ്ടൂ "

കേട്ട പാതി മനീഷ് കയ്യിലെ ഫോൺ ഹരിക്ക് നേരെ നീട്ടി. പുഞ്ചിരിയോടെ അത് വാങ്ങി നമ്പർ ഓർത്തെടുത്തു ഡയൽ ചെയ്തു അവൻ.

ഏറെ നേരം റിങ് ചെയ്ത ശേഷമാണ് അപ്പുറത് ഫോൺ എടുത്തത്.

" വാസുവേട്ടാ.... ശരിയാണ്..! "

അവൻ ആവേശത്തോടെ ആണ് വിളിച്ചത്. പക്ഷേ അപ്പുറത് നിന്ന് കേട്ടത് ഒരു സ്ത്രീയുടെ തേങ്ങൽ ആയിരുന്നു.

" നിങ്ങളൊക്കെ കൂടി കൂട്ടികൊണ്ടുപോയിട്ട് ഇപ്പോൾ അനങ്ങാൻ പറ്റാണ്ട് ആക്കിയില്ലേ അയാളെ. ഞങ്ങൾക്ക് ആകെ ഉള്ള ധൈര്യം ആയിരുന്നു. അത് കൂടി. അന്നേ ഞാൻ അതിയാനൊട് പറഞ്ഞത്  എവിടേലും കിടക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി ഓരോന്ന് ചെയ്യാൻ ഇറങ്ങിയിട്ട് ഞങ്ങൾക്ക് ആരുമില്ലാതെ ആക്കരുതെന്ന്. അവസാനം അതുപോലെ തന്നെ ആയില്ലേ. ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും പറ്റാതെ.... നിങ്ങളോടൊക്കെ എന്ത് ദ്രോഹമാണ് ഞങ്ങൾ ചെയ്തത്.?"

അപ്പുറത്ത്‌ തേങ്ങൽ പൊട്ടിക്കരച്ചിലായെന്ന് ഹരിക്ക് മനസ്സിലായി. പക്ഷേ, എന്താണ് അവിടെ സംഭവിച്ചതെന്ന് ശരിക്കും മനസ്സിലായില്ല അവന്. ഒന്ന് മാത്രം മനസ്സിലായി. വാസുവേട്ടന് എന്തോ ആപത്ത് പിണഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

"  അമ്മ ഒന്ന് അവിടെ ഇരുന്നേ ഫോണിൽ ഓരോന്ന് വിളിച്ച് പറയാതെ "

ആ ശബ്ദം വർഷയുടെ ആണെന്ന് ഹരിക്ക് മനസ്സിലായി.

" ഹലോ.. ഹലോ.. വർഷേ... "

അവന്റ വെപ്രാളം കണ്ട് അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ ഹരിയെ ഭയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടാകും എന്ന് വർഷയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.

" ആഹ്... ഹരിയേട്ടാ... വർഷയാണ്. "

" വർഷേ... വാസുവേട്ടൻ... "

ഉദ്യേഗം നിറഞ്ഞ അവന്റ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ വർഷ അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി. പിന്നേ ആണ് സംസാരിച്ചുതുടങ്ങിയത്.

"   ഹരിയേട്ടാ.. അച്ഛന് ചെറിയ ഒരു ആക്സിഡന്റ് പറ്റി. ഒരു കാർ ഇടിച്ചെന്ന് ആണ്  ഇവിടെ എത്തിച്ചവരിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞത്.  കാലിനും കയ്യിനും തലയ്ക്കും ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒഴിച്ചാൽ കാര്യമായി ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല. പക്ഷേ,   തലയ്ക്ക് പറ്റിയ ക്ഷത്തതിന്റ ആണെന്ന് തോനുന്നു. ഇതുവരെ   അബോധാവസ്ഥയിൽ തന്നെ ആണ് അച്ഛൻ. പേടിക്കണ്ട, അത് ശരിയാകും എന്നാണ് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്.  പിന്നേ അമ്മ പറഞ്ഞതൊന്നും   ഹരിയേട്ടൻ കാര്യമാക്കണ്ട. അമ്മേടെ വിഷമം കൊണ്ടാണ്......  "

അവൾ പറയുന്നതെല്ലാം ക്കേൾക്കുന്നതല്ലാതെ മറുപടി പറയാൻ കഴിയുന്നില്ലായിരുന്നു ഹരിക്ക്.

 ഒരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത ഒരാൾ... മായയ്ക്ക് വേണ്ടി ഒരു പ്രത്യോപകാരവും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഇറങ്ങിതിരിച്ച മനുഷ്യൻ.

 ഇതുപോലെ ഉള്ളവർ ഇക്കാലത്തു ഒന്നോ രണ്ടോ മാത്രേ ഉണ്ടാകൂ.

പക്ഷേ, അതിന്റ പേരിൽ സ്വന്തം ജീവന് പോലും ഭീക്ഷണി ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും..

അയാളെ ഓർക്കുമ്പോൾ ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ നനഞു. എത്രയും വേഗം കൊച്ചിയിൽ എത്തണം.   വാസുവേട്ടനെ കാണണം.  പിന്നേ വർഷ പറഞ്ഞത് വെച്ചു നോക്കുമ്പോൾ ആ ഇടിച്ച കാർ ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റ് ആണെങ്കിൽ... ആയിരിക്കാൻ ആണ് സാധ്യത. മുന്നേ ആ കാർ പിന്തുടരുന്നതായി വാസുവേട്ടൻ പറഞ്ഞിട്ടും ഉണ്ട്. അങ്ങനെ എങ്കിൽ താൻ അന്വോഷിക്കുന്ന രണ്ട് പേരും ഇപ്പോൾ കൊച്ചിയിൽ ഉണ്ട്. സെൽവനും പിന്നേ......... "

ഹരി വേഗം ഫോൺ ഓഫ്‌ ചെയ്ത് കാർത്തിക്കിന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്ത് ചെവിയോട് ചേർത്തു. 

  "  നീ എവിടെ? "

" എന്താടാ...ഞാനിപ്പോ മഞ്ചേരി ഉണ്ട്.  മ്മടെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന് വേണ്ടി ഒരു സ്ഥലം നോക്കാൻ വന്നതാ....

എന്ത് പറ്റി. "

" ഒന്നുല്ല.. നീ നേരെ കൊച്ചിയിലേക്ക് വാ..  നമ്മൾ അന്വോഷിക്കുന്നവന്റെ അടുത്തെത്തിയിട്ടുണ്ട്...  അവനിപ്പോൾ കൊച്ചിയിൽ തന്നെ ഉണ്ട്. "

ഹരിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് കാർത്തിക് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

" എങ്കിൽ നീ വിട്ടോ ഹരി. ഞാൻ നേരെ അങ്ങോട്ട് വരാം.  "

അവന്റ സന്തോഷം കണ്ട് ഹരി മൂളലോടെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. പിന്നേ  തിരികെ മനീഷിന് നേരെ നീട്ടി.

" ഇനി ഒരു കാര്യം കൂടെ നിനക്ക് അറിയുമെങ്കിൽ ഒന്ന് പറഞ്ഞു തരണം "

ഹരി മനീഷിന് നേരെ  മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. ചോദ്യം കേൾക്കാനായി മനീഷും.

   ------------------------------------------------------------------

ഹരി പാലക്കാട്‌ നിന്ന് നേരെ ടിക്കറ്റ് എടുത്തത് തൃശ്ശൂർക്ക് ആയിരുന്നു. ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഹരി വിളിച്ച പ്രകാരം  സുദേവ് അവനെ കാത്ത് ടൗണിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ഹരി കേറിയ ഉടനെ സുദേവ് കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു.

"എന്താ പെട്ടന്ന് കേറാൻ പറഞ്ഞത്? "

സുദേവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഹരി വാസുവേട്ടന്റെ അവസ്ഥ വിവരിച്ചു.

. " ആദ്യം നമുക്ക് അത് വരെ പോകണം. പിന്നേ പോകേണ്ടത് അന്ന് പോയ പറവൂരിലെ ദേവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ആണ്. അവൻ ഇന്നലെ വന്നിട്ടുണ്ടാകും. അവനെ കൂടെ പൊക്കിയാൽ എന്റെ സംശയങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം കിട്ടും. എന്നെയും മായയെയും ചതിച്ചവൻ ഇപ്പോൾ കണ്മുന്നിലുണ്ട്. ഇനി വേണ്ടത് അവനു വേണ്ടി ഒത്താശ ചെയ്തവരെ ആണ്. ദേവനെ കൂടെ പോകുന്നത്തോടെ അതിനും ഉത്തരം ആകും. പിന്നേ സംഹാരമാണ്.. തെറ്റുകൾ മാത്രം ജയിക്കുന്ന ലോകത്ത് ഒരു ശരിയെങ്കിലും ജയിക്കണ്ടേ!"

    ഏകദ്ദേശം അടുത്തെത്താറായി എന്ന് മനസിലായിപ്പോൾ സുദേവനും ഒന്ന് ഉഷാർ ആയി.  

അക്കാൻ വേഗം കാർ മുന്നോട്ട് പായിച്ചു. നേരെ പോയത് വാസുവേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് ആയിരുന്നു. ബോധം വന്നെന്ന്  വർഷ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഹരിക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം തോന്നി.

" ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റോ "

ICU വിനു ഉളിലെ സിസ്റ്റരോട് ചോദിക്കുമ്പോൾ  പ്രതീക്ഷ ഇല്ലായിരുന്നു. ഡോക്ടറോട് ചോദിക്കട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് പോയ നഴ്സ് കുറച്ചു നേരത്തിനു ശേഷം തിരികെ വന്ന് ഹരിയോട് അകത്തേക്ക് വരാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

" കണ്ടിട്ട് പെട്ടന്ന് ഇറങ്ങിക്കൊള്ളണം, അതികം സംസാരിക്കാനും അനുവദിക്കരുത്"

   ഹരി ശരിയെന്നു തലയാട്ടി. പിന്നേ എല്ലാവരെയും നോക്കികൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ  പുറത്ത് നിൽക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തെല്ലാം ആകാംഷയായിരുന്നു.

ഒരാൾ മാത്രം പുഞ്ചിരിച്ചു. ഹരിയും വാസുദേവനും പരസ്പ്പരം കാണുന്നതും സംസാരിക്കുന്നതും കണ്ടു നിന്ന  മായ.. അവൾ കണ്ട ആ മുഖം വാസുദേവനിലൂടെ ഹരി അറിയുന്ന  നിമിഷമായിരുന്നു അത്.!!!

  ----------------------------------------------------------------

ദേവനെ അന്വോഷിച്ചു അവന്റ വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ പ്രതീക്ഷിച്ചപ്പോലെ അവനവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു.

" ചേട്ടൻ ഈ നമ്പറിൽ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞു "

ദേവന്റെ ഭാര്യ ഹരിക്ക് ഒരു നമ്പർ നൽകുമ്പോൾ അവന്റ മനസ്സിൽ മറ്റൊന്ന് ആയിരുന്നു. താൻ വരുമെന്ന് നേരത്തെ അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. അതിനർത്ഥം ആരോ അവനെ എല്ലാം അറിയിക്കുന്നുണ്ട് എന്നല്ലേ.

ഹരി ആ നമ്പർ സുദേവന് നേരെ നീട്ടി. സുദേവ് അത് വാങ്ങി ഫോണിൽ ഡയൽ ചെയ്ത് ഹരിക്ക് നേരെ നീട്ടി.

അപ്പുറത്ത്‌ ഫോൺ എടുത്ത മാത്രയിൽ ഹരി അപ്പുറത് അവന്റ പ്രതികരണം ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടാണ് സംസാരിച്ചത്.

"  ഹരിയാണ്....... "

ഉടനെ അപ്പുറത്ത്‌ നിന്ന് ഒരു പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു മറുപടി.

" ഏത് നിമിഷവും നിന്റ വിളി ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ഹരി.  എന്നും നിന്റ നല്ല കൂട്ടുകാരനാവാൻ ആണ് ആഗ്രഹിച്ചത്. പക്ഷേ നീ ഓരോന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാൻ മിനക്കെട്ട് ഇറങ്ങിയാൽ എന്ത് ചെയ്യാനാ ഹരി.  എനിക്കറിയാം നിനക്കിപ്പോ ആവശ്യം എന്നെ ആണെന്ന്. പക്ഷേ, നിന്റ ആവശ്യം നടക്കണമെങ്കിൽ നീ ഞാൻ പറയുന്ന സ്ഥലത്ത് വരേണ്ടി വരുമല്ലോടാ.   ആഹ്... സാരമില്ല. നീ വരും.. വന്നില്ലേൽ എങ്ങനാ.. നിന്റെ മായയെ പോലെ ഒരാൾ കൂടി ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ഉണ്ട്. ഈ കേസ് വീണ്ടും കുത്തിപ്പൊക്കി മനുഷ്യന് ടെൻഷൻ ഉണ്ടാക്കാൻ ഇറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ട ആ തെണ്ടിയുടെ മകൾ... വർഷ "

അതും പറഞ്ഞ് ദേവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

" നീയിപോ കരുതുന്നുണ്ടാകും ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഉള്ള അവളെങ്ങനെ  എന്റെ കയ്യിൽ എത്തി എന്ന്.  ഈ കൊച്ചിയിൽ നിന്റ കൂട്ടുകാരന് ഇച്ചിരി പവർ കൂടുതലാ ഹരി. നീയറിയാത്ത ഒരു ദേവനും കൂടെ എന്റെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടെടാ.. അതിപ്പോ ഏകദ്ദേശം നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ. ബാക്കി കൂടെ മനസ്സിലാക്കാൻ വേഗം ഇങ്ങു വന്നേക്കണം  നീ... അല്ലെങ്കിൽ ഇവളും... "

" ദേവാ... പിന്നിൽ നീയുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്ത ആളാണ് ഞാൻ. അത്രയേറെ നിന്നെ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.  ആ നീ കാരണം എന്റെ നഷ്ടം എത്ര വലുതാണെന്ന് നിനക്ക് അറിയോ?   ഒരു പെണ്ണിന്റ ജീവിതം ആണ് നീയൊക്കെ ചേർന്ന്. ഇനി മറ്റൊരു പെണ്ണ് കൂടെ.....

ഞാൻ വരും ദേവാ  നിന്റ മാളത്തിൽ തന്നെ.. നീ പറ..നീ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ നിന്റ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കവാടം എവിടെ ആണെന്ന്. കൊച്ചിയിലല്ല, ഏത് അച്ചിയുടെ അടിപ്പാവാടയ്ക് അടിയിൽ ആണെങ്കിലും ഞാൻ വരും.

" എന്നാ വാ നീ. കൊച്ചിയിലെ കണ്ടയ്നെർ ടെർമിനലിന് അടുത്തൊരു  ഗോഡൗൺ ഉണ്ട്. നീ വാ അവിടേക്ക്.    ഒരു പിടി മണ്ണും ഒരു പെണ്ണിന്റ ജീവനും ഉണ്ട് കയ്യിൽ.

ആ പിടി മണ്ണ് നിന്റ നെഞ്ചത്ത് ഇടാനും പിന്നേ പെണ്ണ്..... "

അത് കേട്ടതും ഹരി വേഗം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് കാറിലേക്ക് കയറി.

 പിന്നേ  എങ്ങോട്ടെന്ന് അറിയാതെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ സുദേവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഹരി ഒന്ന് മുരണ്ടു,

"  കൊച്ചി കണ്ടായ്നർ ടെർമിനൽ "

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്           ( ഇരുപത് )

--------------------------

" എന്നാ വാ നീ. കൊച്ചിയിലെ കണ്ടയ്നെർ ടെർമിനലിന് അടുത്തൊരു  ഗോഡൗൺ ഉണ്ട്. നീ വാ അവിടേക്ക്.    ഒരു പിടി മണ്ണും ഒരു പെണ്ണിന്റ ജീവനും ഉണ്ട് കയ്യിൽ.

ആ പിടി മണ്ണ് നിന്റ നെഞ്ചത്ത് ഇടാനും പിന്നേ പെണ്ണ്..... "

അത് കേട്ടതും ഹരി വേഗം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് കാറിലേക്ക് കയറി.

 പിന്നേ  എങ്ങോട്ടെന്ന് അറിയാതെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ സുദേവനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഹരി ഒന്ന് മുരണ്ടു,

"  കൊച്ചി കണ്ടായ്നർ ടെർമിനൽ "

      ----------------------------------------------------------

 സുദേവ് അതിവേഗമാണ് കാർ ഓടിച്ചത്. അതിനിടയിൽ വർഷ  ദേവന്റെ കയ്യിൽ പെട്ടതും കൂടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ സുദേവ് ആക്സിലേറ്ററിൽ ഒന്നുകൂടെ അമർത്തി ചവിട്ടി. ഇവനെപ്പോലെ ഉള്ളവരുടെ കയ്യിൽ ഒരു പെണ്ണ് പോലും അകപ്പെടാൻ പാടില്ല. നശിപ്പിക്കണം എല്ലാം എന്നാ ചിന്തയോടെ ഓരോ വാഹനവും പിറകിലാക്കി അതിവേഗം കണ്ടായ്നർ ടെർമിനൽ ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചു സുദേവ്.

      പലപ്പോഴും ഇടയ്ക്ക് കിട്ടുന്ന ബ്ലോക്കുകളും സിഗ്നൽ ലൈറ്റുകളും അവരെ ആസ്വസ്ഥരാക്കി.

  സമയത്തിന്റെ വിലയറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങൾ ആയിരുന്നു അതെല്ലാം. ഒരു പെണ്ണിന്റ മാനമാണ് വൈകുന്ന ഓരോ നിമിഷത്തിനും കൊടുക്കേണ്ടി വരുന്ന വില എന്നോർക്കുമ്പോൾ  A/C യുടെ തണുപ്പിലും ഹരി വിയർത്തു തുടങ്ങി.

    ഏറെ നേരം എടുക്കാതെ തന്നെ അവർ ടെർമിനലിനരികിൽ എത്തി. ഇനി കണ്ടുപിടിക്കേണ്ടത് ആ ഗോഡൗൺ ആണ്. കാർ ഒന്ന് പതിയെ ഓടിച്ചുകൊണ്ട് രണ്ട് പേരും രണ്ട് വശവും ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി.

" ദേ, അവിടെ ഒരു പൊളിഞ്ഞ ബിൽഡിങ്. "

സുദേവ് കുറച്ചപ്പുറത്തേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടിയപ്പോൾ ഹരിയും അവിടേക്ക് നോക്കി.പിന്നേ വണ്ടി അങ്ങോട്ട് എടുക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

പതിയെ പൊട്ടിപോളിഞ്ഞ ചെറിയ ഇടവഴിയിലൂടെ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു സുദേവ്. ചുറ്റും വിജനമായ സ്ഥലം ആയത്കൊണ്ട് തന്നെ അതിനുള്ളിൽ എന്ത് നടന്നാലും പുറംലോകം അറിയില്ലെന്ന് ഹരി കാഴ്ചയിൽ തന്നെ ഊഹിച്ചു.

കാർ ഗോഡൗണിനു മുന്നിൽ നിർത്തി രണ്ട് പേരും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നാലുപാടും ഒന്ന് നോക്കി. എവിടെയും ഒരു ആളനക്കം പോലുമില്ല.

 രണ്ട് പേരും പരസ്പരം നോക്കികൊണ്ട് വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ ആണ് അകത്തേക്ക് കടന്നത്. 

  പക്ഷേ, പ്രതീക്ഷിച്ചപ്പോലെ ഒന്നും കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല അവർക്ക്. ദേവനും ഇല്ല വർഷയും ഇല്ല. ആകെ വൃത്തിഹീനമായ ഒരു മുറിയിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഹരി എന്തോ ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു.

" അതെ, ഒരു മാസക്കാലം തന്നെ തടവിൽ പാർപ്പിച്ച അതെ സ്ഥലം.. "

അവന്റ ഓർമയിൽ ആ മുറി തെളിയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ  അവൻ നാലുപാടും കണ്ണോടിച്ചു.

" അപ്പൊ അന്ന് തന്നെ മയക്കി ഒരു മാസം ഇതിനുളിൽ അടച്ചതും ഒടുക്കം ഇവിടെ നിന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറ്റി കുറച്ചു ദൂരെ ഇറക്കിവിട്ട് പോലീസിനെ കൊണ്ട് പിടിപ്പിച്ചതിലും ദേവന്റെ കൈകൾ ആയിരുന്നു " എന്നോർക്കുമ്പോൾ അവന്റ പകയുടെ കനൽ നീറിപുകയാൻ തുടങ്ങി.

"  ദേവാ.... "

ഹരി അലറുകയായിരുന്നു.

പക്ഷേ എവിടെ നിന്നും ഒരു പ്രതികരണവും ഇല്ല. 

" ഇവിടെ ആരും ഇല്ലെന്നു തോനുന്നു. അവന് വെറുതെ ആളെ ഓടിച്ചു രസിക്കുകയായിരിക്കും പന്ന....... "

സുദേവ് കൈ ചുരുട്ടി തുടയിൽ ഇടിച്ചുകൊണ്ട് ദേഷ്യം അടക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ ഹരി നാലുപാടും തിരഞ്ഞുകൊണ്ട്  മുന്നോട്ട് നടന്നു.

 പെട്ടന്നാണ് കുറച്ചാപ്പുറത്തു നിന്ന്  എന്തോ മറിഞ്ഞുവീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്. ഹരി വേഗം ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗം ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി.  മുന്നിൽ അടഞ്ഞുകിടന്ന വാതിൽ തള്ളിതുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയ ഹരി മുന്നിലെ കാഴ്ച കണ്ട് ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു നിന്നു.

    താഴെ കൈകാലുകൾ ബന്ധിക്കപ്പെട്ട് വായിൽ തുണി തിരുകി ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും കഴിയാതെ കിടക്കുകയായിരുന്നു ദേവൻ.

മുന്നിൽ ഹരിയെ കണ്ടതും ദേവൻ ഞെരിപിരി കൊള്ളാൻ തുടങ്ങി. 

എന്താണ് നടക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലനായ ഹരി വേഗം ദേവന്റെ അരികിലെത്തി അവന്റ വായിലെ തുണി വാകിച്ചെടുത്തു. പിന്നേ ആ കോളറിൽ പിടിച്ചുയർത്തി.

" എവിടെടാ വർഷ. നീയൊക്കെ അവളെ.... "

അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ അവനു നേരെ കൈ ഓങ്ങുമ്പോൾ ദേവൻ അവന്റ മുനിലേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തി വീണു.

" ഹരി എന്നോട് ക്ഷമിക്കേടാ... അവളെ അവരുടെ കയ്യിലാടാ. അവരെന്നേം കരുവാക്കിയതാ. എന്റെ കുടുംബത്തെ വെച്ചാണ് അവൻ വില പേശിയത്. എനിക്ക് നിവർത്തിയില്ലാതെ അവന്മാരുടെ തന്തയില്ലായ്മയ്ക്ക് കൂട്ട് നിൽക്കേണ്ടി വന്നതാടാ... മനപ്പൂർവം അല്ലേടാ... "

ദേവൻ പറയുന്നത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഹരി.

"  പിന്നേ ആരാടാ ഇതിനൊക്കെ പിന്നിൽ?  മായയ്ക്ക് അങ്ങനെ ഒരു അപകടം പറ്റിയത് മുതൽ നീ എന്നിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോടാൻ തുടങ്ങിയതാ.   ദേ, ഇപ്പോൾ വർഷയും.  എന്നിട്ട് എന്നെ വെല്ലുവിളിച്ചു ഇവിടെ എത്തിച്ചിട്ട് ഇപ്പോൾ... പറയെടാ നീ വെറും ഡിമ്മി ആണെങ്കിൽ പിന്നേ ആരാടാ എന്റെ മായയെ.... "

ഹരി ദേവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചുലയ്ക്കുമ്പോൾ ദേവൻ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി.

" ഏല്ലാം ഞാൻ പറയാ.. അതിനു മുന്നേ നീയെന്നെ ഒന്ന് അഴിച്ചുവിട്.  എന്നിട്ട് വർഷയെ കണ്ടെത്തണം. അല്ലെങ്കിൽ അവളെ അവർ.... "

 ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ച ശേഷം ആയിരുന്നു ഹരി ദേവന്റെ കയ്യിലെയും കാലിലെയും കെട്ട് അഴിച്ചത്. 

"  ഹരി, നീ വാ. അവരിവിടം വിട്ടു പോകില്ല. നിന്നെ കൂടെ ഇവിടെ എത്തിക്കാണും ഏല്ലാം തീർക്കാനും ആണ് അവരുടെ പ്ലാൻ. അതിനു മുൻപ് വർഷയെ അവൻ..... "

ദേവൻ ഹരിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വേഗം റൂമിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും  മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ട് ഞെട്ടലോടെ നിന്നു.

 മുന്നിൽ ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും കഴിയാതെ സുദേവനെ ചുറ്റി മൂന്നാലു പേർ ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവരുടെ നേതാവായി അവനും... സെൽവൻ.

" അളിയൻ വരാൻ ഒട്ടും വൈകിയില്ലല്ലോ. അല്ലേലും പണ്ട് മുതലേ ആളിയൻ ഇങ്ങനാ. എല്ലാത്തിനും അതിന്റേതായ സമയം നോക്കി എത്തും. "

സെൽവന്റ ചിരിയും അവന്റ വാക്കുകളും ഹരിയുടെ  ദേഷ്യത്തിന്റെ അതിർവരമ്പുകൾ ബേധിക്കാൻ പോന്നതായിരുന്നു.

"  ടാ, പോലയാടിമോനെ...  എന്റെ പെങ്ങടെ കഴുത്തിൽ നീ കെട്ടിയ താലിയുടെ ബലത്തിലാണ് ഇത്രേം നാൾ ഈ തന്തയില്ലായ്ക ഒക്കെ കാട്ടിയതും അതൊക്കെ ഞാൻ ക്ഷമിച്ചതും. ഇനി ഒരു മഞ്ഞചരടിന്റെ ബലവും നിന്റ രക്ഷിക്കാൻ വരില്ല സെൽവാ...  ഇനി ഒരു പെണ്ണിന്റെ മേലും നിന്റെ ഈ എരണം കെട്ട കൈ പതിക്കില്ല.."

ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ കത്തുമ്പോൾ സെൽവന്റ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു.

"  അളിയന്റെ ഈ വെല്ലുവിളിയും തന്റെടവും ആണ് എനിക്കെന്നും ഇഷ്ടം. അപ്പോഴേ എനിക്കും ഒരു ഹരമുള്ളൂ  അളിയാ. വാശിയോടെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ ഒരാൾ ഉള്ളപ്പോ ആണല്ലോ എന്ത് വൃത്തികെട്ട കളി കളിച്ചും ജയിക്കാൻ ഒരു രസമുള്ളു. 

എലിയെ പൂച്ച ഇങ്ങനെ തട്ടിക്കളിക്കുംപ്പോലെ. "

അവന്റ കളിയാക്കലുകൾ  സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിലും  അവരുടെ കയ്യിലാണിപ്പോൾ സുദേവനും വർഷയും എന്ന ചിന്തയിൽ ഹരിക്ക്  ഒരടിപ്പോലും മുന്നോട് വെക്കാൻ  കഴിഞ്ഞില്ല. 

" നീയിപ്പോൾ കരുതുന്നുണ്ടാകും ഹരി.. എനിക്ക് നിന്നോട് എന്തിനാണ് ഇത്ര ദേഷ്യം എന്ന്. ഒന്നുമില്ല.... എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു ദേഷ്യവും ഇല്ല. പക്ഷേ, നീ ഒറ്റയാനായി തീരേണ്ടത് എന്റെ ആവശ്യം ആയിരുന്നു. നിന്റ സ്വത്തുക്കൾ തന്നെ ആയിരുന്നു എനിക്ക് വേണ്ടത്.  അത് അനുഭവിക്കാൻ വേറെ ആരേം ഞാൻ അനുവദിക്കില്ല..

        പക്ഷേ....... ഒരു പെണ്ണിനെ പീഡിപ്പിച്ചു നിന്നെ ങ്ങനെ നരകിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് താല്പര്യം എല്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ, എന്ത് ചെയ്യാം...  എന്റെ ആവശ്യവും അവന്റ ആവശ്യവും ഒന്നായപ്പോൾ മുതൽ നിന്റ കഷ്ടകാലം തുടങ്ങി ഹരി... "

സെൽവൻ ഒരു പാക്കറ്റ് പാൻപാരാഗ് എടുത്തു പൊട്ടിച്ചു വായിലേക്കിട്ട് ചവച്ചുതുപ്പി.

അത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ഹരിയുടെ മുഖത്ത്‌ ഒരു ഭയമോ ആകാംഷയോ കാണാത്തത്  സെൽവനെ തെല്ലൊന്ന് അമ്പരപ്പിച്ചു.

 പക്ഷേ, അത് മുഖത്തു കാണിക്കാതെ ഹരിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി അവൻ.

" നിനക്ക് അറിയണ്ടേ ഹരി നിന്റ നാശം കാണാൻ കാത്തിരുന്നവൻ ആരാണെന്ന് ? "

സെൽവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഹരി താടി തടവികൊണ്ട് ഒന്ന് ഊറിചിരിച്ചു. പിന്നേ സെൽവന്റ അരികിലേക്ക് മെല്ലെ നടന്നു.

പതിയെ അഴിഞ്ഞ മുണ്ടൊന്ന് മടക്കികുത്തികൊണ്ട് മയത്തിലായിരുന്നു ഹരി സംസാരിച്ചത്.

"  അവന്റ പേര് എനിക്ക് അറിയണ്ട സെൽവാ..  പക്ഷേ ആ പൊലയാടിമോൻ എവിടെ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയണം. നിന്നെ മുന്നിൽ നിർത്തി നീ പറഞ്ഞ എലിയായി ഞാൻ രക്ഷപ്പെടാൻ നാലുപാടും വഴി തിരയുമ്പോൾ അതൊക്കെ കണ്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ച അവൻ എവിടെ ഉണ്ടെടാ?

 നീയൊക്കെ എന്താ കരുതിയത്. ഇവനെ കൊണ്ട് നീ എനിക്ക് വിരിച്ച വലയിലേക്ക് ഒന്നുമറിയാതെ കേറിവന്നതാണ് ഞാൻ എന്നോ? എങ്കിൽ നിനക്കും നിന്റ മാറ്റവനും തെറ്റി സെൽവാ... എല്ലാം അറിഞ്ഞുതന്നെയാ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്. നിന്റ പിന്നിൽ മാത്രമല്ല, എന്റെ പിന്നിലും അവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ തെറ്റിയത് എനിക്കാണ്....

നിനക്കായിരുന്നു അവൻ മിത്രം.. എനിക്കവൻ ശത്രുവും.

കൂട്ടം തെറ്റിയ ആ ഒറ്റയാൻ എവിടെ സെൽവാ...."

ഹരി  പുച്ഛത്തോടെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് നാലുപാടും നോക്കി ഉറക്കെ വിളിച്ചു,

"കാർത്തിക്........"

          

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്      ( ഇരുപത്തിയൊന്ന് )

----------------------------

എല്ലാം അറിഞ്ഞുതന്നെയാ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്. നിന്റ പിന്നിൽ മാത്രമല്ല, എന്റെ പിന്നിലും അവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ തെറ്റിയത് എനിക്കാണ്....

നിനക്കായിരുന്നു അവൻ മിത്രം.. എനിക്കവൻ ശത്രുവും.

കൂട്ടം തെറ്റിയ ആ ഒറ്റയാൻ എവിടെ സെൽവാ...."

ഹരി  പുച്ഛത്തോടെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് നാലുപാടും നോക്കി ഉറക്കെ വിളിച്ചു,

"കാർത്തിക്........"

ഹരിയുടെ ശബ്ദം ഇടിമുഴക്കംപ്പോലെ  അതിനുള്ളിൽ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിക്കുമ്പോൾ     പിന്നിൽ ദേവന്റെ കണ്ണുകളും നാലുപാടും കാർത്തിക്കിനെ തേടുകയായിരുന്നു.

  " കൂടെ നടന്നു കുതികാല് വെട്ടുന്ന നിന്നെ മനസ്സിലാക്കാൻ ഞാൻ വൈകിയതാണ് എന്റെ നഷ്‌ടങ്ങളുടെ ആക്കം കൂട്ടിയത്. ഇനി അങ്ങനെ ഒരു നഷ്ട്ടം എന്റെ ലൈഫിൽ ഉണ്ടാകില്ല.. അങ്ങനെ ഒരു ലാഭത്തിന്റെ പങ്ക് പറ്റാൻ നീയും. "

ഹരി രോഷം കൊണ്ട് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.

 " മറഞ്ഞിരുന്നു മത്സരിക്കുന്നതും കൂടെ നിന്ന്   കുതികാൽ വെട്ടുന്നതും അല്ലേടാ ആണത്തം. എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് തീർക്കാനോ ചെയ്ത് തീർക്കാനോ ഉണ്ടെങ്കിൽ നേർക്ക് നേർ നിന്ന് ചെയ്ത് കാണിക്കണം. അത് ചാവാൻ ആണെങ്കിലും കൊല്ലാൻ ആണെങ്കിലും "

     പെട്ടന്നാണ് സെൽവന്റെ പിന്നിൽ നിന്നും കയ്യടി ശബ്ദം ഉയർന്നത്. ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്കായിരുന്നു എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ.

 പതിയെ കൈ അടിച്ചുകൊണ്ട് കൂടിനിൽക്കുന്നവർക്കിടയിലൂടെ കാർത്തിക് മുന്നോട്ട് വരുമ്പോൾ സെൽവന്റ ചുണ്ടിൽ മാത്രം ഒരു ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

"  കൊള്ളാം ഹരി. എത്രയൊക്കെ നിന്റ പത്തി നോക്കി അടിച്ചാലും പിന്നെയും പത്തി വിടർത്തിയാടുന്ന പാമ്പിനെ പോലെ ആണ് നീ . പക്ഷേ അങ്ങനെ ആടുന്ന പാമ്പിനൊന്നും ഏറെ ആയുസ്സ് ഇല്ലല്ലോ ഹരി. "

കാർത്തിക് ഹരിയെ പുച്ഛത്തോടെ ബോക്കിക്കൊണ്ട് സെൽവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു ചിരിച്ചു.

"  അങ്ങനെ ചാവുന്ന പാമ്പിനെ നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടാകൂ കാർത്തി . പത്തി വിടർത്തിയാൽ നിന്റെ ഒക്കെ പതിനാറടിയന്തിരത്തിന്റെ ദിവസം വരെ തീരുമാനിക്കുന്ന ചില പാമ്പുകൾ ഉണ്ട്.  നോവിച്ചു വിട്ടാൽ തേടിവന്ന് കൊത്തുന്നവ. "

ഹരിയുടെ പുച്ഛം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ കാർത്തിക്കിന്റെ ചുണ്ടിലെ ചിരി പതിയെ മാഞ്ഞു.

   " എനിക്ക് വെറുതെ കളയാൻ ഇനി ഒട്ടും സമയമില്ല ഹരി. നിന്റ മറ്റവളുടെ ചാവലോടെ ഞാൻ കരുതിയത് നിന്റ കാര്യത്തിൽ ഒരു തീരുമാനം ആയെന്നാ... പക്ഷേ, എന്റെ പ്രതീക്ഷകളെല്ലാം തെറ്റിച്ചത് ആ കള്ളകിളവനാ...വാസുദേവൻ.   അതിനുള്ളത് ഞാൻ അയാൾക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ, അവിടേം എനിക്ക് തെറ്റി. ചത്തില്ല ആ കെളവൻ. പക്ഷേ, ഇന്നത്തോടെ അതും തീരും.സ്വന്തം മോളിങ്ങനെ മാനം പോകുന്നതും കാത്ത് എന്റെ കൂടെ ഇരിക്കുമ്പോൾ അയാൾക്ക് വരാതിരിക്കാൻ പറ്റോ. വരും... കൊണ്ടുവരും ഞാൻ.. എന്നിട്ട് ഒരു കൂട്ടബലി ഉണ്ട് ഇവിടെ. മരിച്ചു പോയ നിന്റ മാറ്റവൾക്ക് ഇച്ചിരി ശാന്തീം സമാധാനവും കിട്ടാൻ നിന്നേം പിന്നേ ആ കിളവനേം കൂടെ എന്റെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞ ആ പെണ്ണിനേയും കൂടെ ഒരുമിച്ചങ് അയക്കാം ഞാൻ.

അതാകുമ്പോൾ അവൾക്ക് മാത്രമല്ല, എനിക്കും സമാധാനം കിട്ടും. "

കാർത്തിക് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹരിക്ക് അരികിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ  പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത അക്രമണമായിരുന്നു സുദേവന്റെ. തന്റെ ചുറ്റും നിൽക്കുന്നവരുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് കൈ മുട്ടുകൊണ്ട് ആഞ്ഞിടികുമ്പോൾ കൂടി നിന്നവരെല്ലാ അടിതെറ്റി നിലത്തേക്ക് തെറിച്ചു .

 പിന്നിൽ നടക്കുന്നതെന്തെന്ന് അറിയാൻ സെൽവനും കാർത്തിക്കും തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ ആ ഒരു നിമിഷം മതിയായിരുന്നു ഹരിയ്ക്ക്  കാർത്തിക്കിന്റെ ചവിട്ടി വീഴ്ത്താൻ . 

 ഒറ്റയാനെ പോലെ ഹരി കാർത്തിക്കിനെ ചുരുട്ടിയെടുത്തു നിലത്തേക്ക് എറിയുമ്പോൾ  കാട്ടുപന്നിയെപ്പോലെനേർക്ക്നേർ നിന്നടിക്കുകയായിരുന്നു സുദേവനും സെൽവനും. തനിക് പറ്റാവുന്ന പോലെ ദേവനും അവർക്കൊപ്പം ചേരുമ്പോൾ നിമിഷനേരം കൊണ്ട് എല്ലാവരും അടിയുടെ ആഘാദത്തിൽ നിലത്തു വീണു.

  എല്ലാവരും തളർന്നിട്ടും പോരുകോഴികളെപ്പോലെ പരസ്പരം വീറോടെ ആക്രമിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു ഹരിയും കാർത്തിയും.

    പക്ഷേ, ഹരിക്ക് മുന്നിൽ ഏറെ നേരം പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ കഴിയാതെ കാർത്തിയും ചോര തുപ്പി നിലത്തേക്ക് മറിഞ്ഞു.

 നിലത്തു വീണ കാർത്തിക്കിനെ സുദേവ് നിലത്തു നിന്ന് പൊക്കിയെടുത്തു അടിനാഭി നോക്കി മുട്ട്കാൽ ചേർക്കുമ്പോൾ ഹരി  സുദേവനെ തടഞ്ഞു

" മതി,  ഇനി ഇടിച്ചാൽ ഇവൻ ഇപ്പഴേ തീരും.അത് പാടില്ല. ഇവനിൽ നിന്ന് അറിയാൻ ഒരുപാട് ഉണ്ട്. കൂടപ്പിറപ്പിനെപ്പോലെ കൂടെ നിന്നിട്ട് ഈ തന്തയില്ലായ്ക ഒക്കെ കാണിച്ചത് എന്തിനാണെന്ന് എനിക്ക് അറിയണം. മരണം ഇരന്നുവാങ്ങുംമുന്നേ ഇവനെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കും ഞാൻ അത്. "

ഹരി പറഞ്ഞത് കേട്ട് സുദേവ് കാർത്തിക്കിനെ തൂക്കിയെടുത്ത്‌ അടുത്ത് കിടന്നിരുന്ന വലിയ കാനിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഇരുത്തി.

 ആ നിമിഷവും ഹരിയെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് അത്രയൊക്കെ കൊണ്ടിട്ടും തളർന്നിട്ടും കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്തെ മായാത്ത പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു.

"  എനിക്കറിയാം കാർത്തിക് നിന്റ മുഖത്ത്‌ ഇപ്പോഴും ഈ ചിരി ഉണ്ടെങ്കിൽ ഈ ചിരിക്ക് പിന്നിൽ നിന്റ പതിനെട്ടാമത്തെ അടവ് നീ കാണിക്കുമെന്ന്. ഏത് നിമിഷവും ഒരു ചതി..

 അല്ലെങ്കിൽ നിനക്കീ മരണമുഖത്തും ഇങ്ങനെ ചിരിക്കാൻ കഴിയില്ല. "

ഹരി കാർത്തിക്കിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. ആ കണ്ണുകളിൽ പേടിയുടെ ഒരു കണികപോലും ഇല്ലെന്ന് ഹരിക്ക് തോന്നി.  ഇപ്പഴും ചെയ്യാൻ ബാക്കിവെച്ച പ്രതികാരത്തിന്റെ കനൽ ആ കണ്ണുകളിൽ കത്തുന്നുണ്ട്.

"  ഇതുകൊണ്ടൊക്കെ ഞാൻ തളർന്നുപോകുമെന്ന് നീ കരുതിയോ ഹരി. നിനക്ക് തെറ്റി. തൊരപ്പനാടാ ഞാൻ. ഞാൻ വെട്ടിയ വഴി നീ മണ്ണിട്ട് അടച്ചാൽ നിന്റ പിന്നിലൂടെ വേറെ വഴി തുരന്നുണ്ടാക്കി പുറത്തു വരുന്ന തൊരപ്പൻ.

    പക്ഷേ, എനിക്ക് എവിടെയോ പിഴച്ചു. അതാണ് നീയിപ്പോൾ ഇത്ര പെട്ടന്ന് എന്റെ ശത്രുവായി മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത്. ആ പിഴവ് ഞാൻ തിരുത്തും ഹരി. ഇപ്പോൾ... ഇവിടെ വെച്ച്.. "

അവന്റ വാക്കുകളിലെ ആത്മവിശ്വാസം!!

അത് ഹരിയെ ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടിച്ചു.

മരണം മുന്നിൽ കണ്ടവന്റെ ഭയമല്ല അവനിൽ, കൊല്ലാൻ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയവന്റെ കനലുകൾ ആണെന്ന് ഒരു നിമിഷം ഹരി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

   അവൻ പതിയെ കാർത്തിക്കിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഒന്നുകൂടെ സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി.

" നീ പറഞ്ഞല്ലോ നിനക്ക് പിഴച്ചുപോയത് എവിടെ ആണെന്ന് അറിയില്ലെന്ന്. എങ്കിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞുതരാം...

    ആദ്യം നിനക്ക് പിഴച്ചത് നിന്റ ഓവർആക്ടിങ് ആയിരുന്നു.അന്ന് സുദേവന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ച് ഞാൻ കാൾ ചെയ്യാൻ ഒരു ഫോൺ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ  നീ എനിക്ക് നേരെ നിന്റ ഫോൺ നീട്ടിയില്ലേ... അവിടെ നീ നിന്നെ എനിക്ക് കാണിച്ചു തരികയായിരുന്നു കാർത്തി.

നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ, ഞാനും മായയും ഒളിച്ചോടാൻ തീരുമാനിച്ച ആ ദിവസം. അന്ന് നിന്നോടത് പറയാനും എന്റെ അക്കൗണ്ടിലേക്ക് കാശ് ഇടേണ്ട കാര്യം സംസാരിക്കാനും നമ്മൾ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു ഇവിടെ കൊച്ചിയിൽ ഏല്ലാം റെഡിയാക്കാൻ എനിക്കൊരു കൂട്ടുകാരൻ ഉണ്ടെന്ന്. അന്ന് ദേവന്റെ പേര് പറഞ്ഞപ്പോൾ അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ നിന്റ ഫോണിൽ സുദേവന്റ വീട്ടിൽ വെച്ചു ഞാൻ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തപ്പോൾ ദേവന്റെ പേര് കണ്ടത് ആയിരുന്നു ആദ്യസംശയം.

ആ സംശയം ആ ഡയൽഡ്നമ്പർ ലിസ്റ്റ് ചെക്ക് ചെയ്യാൻ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അതിൽ ഒരു നമ്പർ കൂടെ കണ്ടു.

 പിന്നിലെന്ന് എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ച ആ നമ്പർ.

 സുബിൻ എന്ന റൂംബോയുടെ നമ്പർ. സംശയം ബലപ്പെടാൻ കാരണം ഉണ്ട്. അന്ന് അവനെ പിടിച്ച ദിവസം എല്ലാത്തിനും മുന്നിൽ നീ ആയിരുന്നു. അവനെ പിടിക്കാനും തല്ലാനും കൊല്ലുമെന്ന് ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്താനും എല്ലാം. പിന്നേ നീ സിഗരറ്റ് വലിക്കാൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ സമയത്താണ് ഞങ്ങൾ സുബിന്റെ ഫോൺനമ്പർ വാങ്ങിയത്. അതായത് നീ കാറിൽ ഇല്ലാത്ത സമയത്ത്. എന്നിട്ടും ആ നമ്പർ നിന്റെ ഫോണിൽ വന്നെങ്കിൽ, അതിലേക്കും അതിൽ നിന്ന് പലവട്ടം നിന്നെയും വിളിച്ചത് അതിൽ വ്യക്തമായ സ്ഥിതിക്ക് വേറെ ഒരാളെ എനിക്ക് തിരയേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലായിരുന്നു.

  രണ്ട് ദിവസം മുന്നേ മനീഷ് നിന്നെയും സെൽവനെയും സെൽവന്റ പുതിയ കാറിൽ കണ്ടൂ എന്ന് കൂടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ.....

ഹോട്ടലിനുള്ളിൽ നിന്റ സഹായി സുബിൻ ആയിരുന്നെന്ന്  എനിക്ക് മനസ്സിലായി.  അവൻ നിനക്ക് വേണ്ടിയാണു കള്ളം പറഞ്ഞതെന്നും...പക്ഷേ,എനിക്ക് നിങ്ങളെ മാത്രം പോരായിരുന്നു.

നിന്നെ  റൂം എടുക്കാനും മറ്റും സഹായിച്ചവനെ കൂടെ എനിക്ക് വേണമായിരുന്നു. നിന്റ ഫോണിൽ ദേവന്റെ നമ്പർ ഉള്ളത് കൂടെ ആയപ്പോൾ മനസ്സിലായി റൂം എടുക്കാനും മറ്റും സഹായിച്ചത് ദേവൻ ആയിരിക്കുമെന്ന്.

അതിനാണ് ഞാൻ ദേവനെ തിരഞ്ഞിറങ്ങിയത്.

 എനിക്ക് വേണമെങ്കിൽ അന്നേ നിന്നെ പൂട്ടാമായിരുന്നു. പക്ഷേ, അതറിയുന്ന നിമിഷം ദേവൻ മുങ്ങുമെന്ന് തോന്നി. 

 നീയന്നു സുദേവന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും നാട്ടിൽ പോയി വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയത് പാലക്കാട്ടേക്ക് ആയിരുന്നില്ല. നിന്നെ കാത്ത് സെൽവൻ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിന്റ വണ്ടി സെൽവനെ ഏല്പിച്ചു നീ അവന്റ ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റിൽ ഞങ്ങളെ പിന്തുടർന്നു.

വാസുവേട്ടനെ ഇറക്കി ഞങ്ങൾ പോയെന്ന് മനസ്സിലായ ആ നിമിഷം നീ വാസുവേട്ടനെ ഇല്ലാതാക്കാൻ വണ്ടിയിടിച്ചു തെറിപ്പിച്ചു.

       അവിടെ നിനക്ക് പിന്നെയും തെറ്റി ദേവാ.... വാസുവേട്ടൻ കണ്ടത് നിന്റ വണ്ടി മാത്രം ആയിരുന്നു. എന്നാൽ നിന്റ മുഖം കണ്ട മറ്റൊരാൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

 എന്റെ കൂട്ടുകാരനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ എന്റെ പെണ്ണ്. മായ...!

 വാസുവേട്ടനോട് മാത്രം സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്ന അവൾ അയാൾക്ക് ബോധം വരുന്നത് വരെ കാത്തിരുന്നു. വാസുവേട്ടനെ പോലും ഞെട്ടിച്ച നിന്റ മുഖം അദ്ദേഹം എന്നോട് പറയുമ്പോൾ ആ കണ്ണുകൾ നിറയുകയായിരുന്നു.

    ഒരു തുമ്പും അവശേഷിക്കാതെ ഏല്ലാം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ഇറങ്ങിയ നീ തന്നെ നിനക്കുള്ള കുഴി തോണ്ടിയല്ലോ കാർത്തി. "

ഹരിയുടെ കണ്ടെത്തലുകൾ തന്നെ ആയിരുന്നു തന്റെ പിഴവുകളെന്ന് കാർത്തിക് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.

പക്ഷേ, എത്ര പിഴച്ചാലും ആ പിഴവുകൾ അതിജീവിക്കാൻ  വഴികൾ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞുനിൽക്കുമ്പോൾ ഭയമെന്തിനെന്ന ചിന്തയിൽ അവൻ ചിരിച്ചു.

 " ശരിയാ ഹരി.... ഏല്ലാം ചെയ്തത് ഞ്ഞാനാ. ഇനി അതൊക്കെ ഞാൻ എങ്ങനെ ചെയ്തു, അതൊക്കെ ചെയ്തത് എന്തിനാണ് എന്നൊക്കെ നിനക്ക് അറിയണ്ടേ... പറയാം.. അതൊക്കെ നീ അറിയണം.അപ്പോഴേക്കും ആ കെളവനെയും കൊണ്ട് അവനിങ് വരും. പിന്നേ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ അന്ത്യകൂതാശയും തന്ന് യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് വേണം എനിക്ക് നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ. എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ ബോഡി വാങ്ങാൻ ഞാൻ വേണ്ടേ അവിടെ !!"

കാർത്തിക് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ആ ചിരിക്ക് മരണത്തിന്റെ മണമുണ്ടായിരുന്നു.

 പതിയെ അവൻ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.. ആരുടെയൊക്കെയോ മരണസമയം കുറിക്കാൻ എന്നവണ്ണം......

         

നൈറ്റ്‌ ഡ്രൈവ്         (ഇരുപത്തിരണ്ട് )

----------------------------

 " ശരിയാ ഹരി.... ഏല്ലാം ചെയ്തത് ഞ്ഞാനാ. ഇനി അതൊക്കെ ഞാൻ എങ്ങനെ ചെയ്തു, അതൊക്കെ ചെയ്തത് എന്തിനാണ് എന്നൊക്കെ നിനക്ക് അറിയണ്ടേ... പറയാം.. അതൊക്കെ നീ അറിയണം.അപ്പോഴേക്കും ആ കെളവനെയും കൊണ്ട് അവനിങ് വരും. പിന്നേ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ അന്ത്യകൂതാശയും തന്ന് യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് വേണം എനിക്ക് നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ. എന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ ബോഡി വാങ്ങാൻ ഞാൻ വേണ്ടേ അവിടെ !!"

കാർത്തിക് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ആ ചിരിക്ക് മരണത്തിന്റെ മണമുണ്ടായിരുന്നു.

 പതിയെ അവൻ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി.. ആരുടെയൊക്കെയോ മരണസമയം കുറിക്കാൻ എന്നവണ്ണം......

  " ഞാൻ ആണ് ഇതിനൊക്കെ പിന്നിലെന്ന് അറിഞ്ഞത് മുതൽ നീ ചിന്തിച്ചത് എന്തിനായിരിക്കും ഞാൻ ഇതൊക്കെ ചെയ്തതെന്ന് അല്ലെ. അതിനു മാത്രം എന്ത് ശത്രുതയാണ് എനിക്ക് നിന്നോട് ഉള്ളതെന്നല്ലേ?

       

     നീ മറന്നോ അവളെ?

നിന്റെം എന്റേം കൂട്ടുകാരിയായ മേഘയെ. മറക്കാൻ കഴിയോ അല്ലെ..

     അവൾ എനിക്ക് ആരായിരുന്നു എന്നറിയോ. അവൾക്ക് വേണ്ടി പലപ്പോഴും ഞാൻ മറ്റുള്ളവരുമായി വഴക്കിടുമ്പോഴും, അന്ന് സ്കൂളിൽ അവളെ  ക്ലാസിനു പുറത്തു നിർത്തിയ സാറിനെ രാത്രി തല്ലാൻ പ്ലാൻ ഇടുമ്പോഴുമൊക്ക എന്നെ തടഞ്ഞുകൊണ്ട് നീ ചോദിച്ചിട്ടില്ലേ, നിനക്ക് വട്ടാണോ കാർത്തി,  അവൾക്ക് വേണ്ടി നീയെന്തിനാ ങ്ങനെ തല്ലുണ്ടാകുന്നേ, അതിന് അവൾ നിന്റ ആരാ എന്നൊക്കെ..

   നീ അത് നിസ്സാരമായി ചോദിച്ചതാണെങ്കിൽ എനിക്കത് നിസ്സാരമല്ലായിരുന്നു.

 അവൾ എനിക്ക് എല്ലാം ആയിരുന്നെടാ.. പഠിക്കുന്ന കാലം തൊട്ട് എന്റെ മനസ്സിൽ കേറിയതാ അവൾ. പക്ഷേ, അവൾക്കിഷ്ട്ടം നിന്നെ ആയിരുന്നു.  ഒരിക്കൽ എനിക്കവളെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന് നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതാ. അന്ന് നീ എന്നെ കളിയാക്കി. എനിക്ക് വട്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് വിവരവും വിദ്യാഭ്യാസവും ഉള്ള നല്ല ചെക്കന്മാരെ കിട്ടും. നിന്നെപ്പോലെ ഒരു മണ്ടനെ അവൾ പ്രേമിക്കോ എന്ന് ചോദിച്ചു കളിയാക്കി.

എനിക്കറിയാം, നിനക്കത് തമാശയായിരുന്നു. പക്ഷേ , നിന്റ വാക്കുകൾ  എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളെ ആണ് നോവിച്ചത്.

    നിനക്കറിയോ,

അവൾക്ക് വേണ്ടി തല്ലുണ്ടാക്കിയ ഞാൻ തെമ്മാടിയും വഴക്കാളിയും തല്ലുകൊള്ളിയും ആയി. അവൾക്ക് വേണ്ടി ഒരക്ഷരം പോലും ആരോടും പറയാത്ത നീ നല്ലവനും ക്ഷമയുള്ളവനും അച്ചടക്കമുള്ളവനുമായി.

   ഒരിക്കൽ ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞതാ എന്റെ ഇഷ്ടം. അന്നവൾ പറഞ്ഞയത്തെന്താണെന്ന് അറിയോ,  നിന്റ കൂടെ ജീവിച്ചാൽ കരയാനെ നേരം ഉണ്ടാകൂ, നീ തല്ലാനും കൊല്ലാനും മടിയില്ലാത്തവൻ ആണെന്ന്. പിന്നേ ഒന്നുകൂടെ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് ഹരിയെ ആണ് ഇഷ്ടം എന്ന്.

     എനിക്ക് ചിരിക്കാനെ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ അന്ന്, ഉള്ള് നിറഞ്ഞ വിഷമം വെച്ചുകൊണ്ട്.

  പിന്നേ അവളുടെ പ്രണയം നിന്നോട് പറയുമ്പോൾ ഞാൻ വെറും കാവൽക്കാരൻ മാത്രമായി അവിടെ മാറി നിന്നു. 

ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ച വിഷമം, വേദന..... എനിക്ക് അവളോടുള്ള ഇഷ്ടം നിങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും അറിയാമായിരുന്നിട്ടും നിങ്ങൾ എനിക്ക് മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ പ്രണയിച്ചു.

 നീയും അവളും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചും തൊട്ടും തലോടിയും നിൽക്കുമ്പോൾ ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കാൻ നിർത്തിയ വെറും നോക്കുകുത്തിയാക്കിയില്ലേ എന്നെ. നിന്റെയും അവളുടെയും പ്രണയത്തിനു കണ്ണ് തട്ടാതിരിക്കാൻ കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുന്ന വെറും നോക്കിക്കുത്തി. "

 കാർത്തിയുടെ വാക്കുകൾ ഹരി കേട്ടത് അമ്പരപ്പോടെ ആയിരുന്നു. ഓരോ വാക്കിലും അവന്റ കണ്ണിൽ നിർകുഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന വൈകാരികത നേരിട്ട് കാണുകയായിരുന്നു ഹരി.

 "  അന്ന് എനിക്ക് ഒറ്റ ആഗ്രഹമേ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ഒന്നിക്കരുത്. അവളെന്നല്ല, ഒരു പെണ്ണും ഇനി നിന്റ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകരുതെന്ന്.

   അതിനു ഞാൻ ഒറ്റ വഴിയേ കണ്ടുള്ളൂ... .

നിന്റ അളിയൻ ഈ കിടക്കുന്ന സെൽവൻ ചെയ്ത പെണ്ണ്കേസിൽ നീ അകത്തുപോയതു മതിയായിരുന്നു നിന്റ പ്രണയം തകരാൻ. അത് നീ സ്നേഹിക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ അനിയത്തിയെ കൂടെ ആകുമ്പോൾ കേസ് ഒന്ന് കൊഴുക്കുമെന്ന് ഞാൻ കരുതി. അതിനായിരുന്നു അവളുടെ അനിയത്തിയെ തന്നെ....  പക്ഷേ, ചെയ്തത് സെൽവനല്ല, ഈ ഞാനാ.... അവളുടെ അനിയത്തിയെ നശിപ്പിച്ചതും   അത് സെൽവനിലൂടെ നിന്റ തലയിൽ കെട്ടി വെച്ചതും ഞാനാ.. ചെയ്ത കൂലിക്കുള്ള കൂലി സെൽവന്റ അക്കൗണ്ടിൽ ഞാൻ അന്നേ ഇട്ടുകൊടുത്തതാ.. കൂടെ ഒരു വാക്കും.. നിന്റ നാശം... അതിനു ശേഷം നിന്റ എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും നിന്റ പെങ്ങടെ പേരിൽ വരുമെന്നും. അത് മതിയായിരുന്നു ഇവനും."

  ഹരിയുടെ മുഖത്ത്‌ ഞെട്ടലായിരുന്നു. ഇത്ര നാളും  സെൽവൻ ചെയ്ത ചതിയായിട്ടായിരുന്നു മനസ്സിൽ... പക്ഷേ, അതിന് പിന്നിൽ കാർത്തിയുടെ കൈകൾ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഹരിയുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു. അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ കാർത്തിയുടെ മുഖമടച്ചൊന്നു കൊടുത്തു.

പക്ഷേ, തെല്ലും ഭയമില്ലാതെ കാർത്തിക് പുഞ്ചിരിച്ചു.

"നീയിപ്പോൾ അടിക്കുന്ന ഓരോ അടിക്കും നിന്റ ജീവന്റെ വിലയുണ്ട് ഹരി.അതുകൊണ്ട് കയ്യൂക്ക് കാണിക്കാൻ നിൽക്കാതെ കേൾക്ക് നീ ഞാൻ പറയുന്നത്. "

ഹരി ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം അടക്കാൻ കഴിയാതെ കൈ കുടഞ്ഞു. പിന്നേ കാർത്തിക്കിന്റെ കോളറിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു,

" അതോടെ തീർന്നില്ലേ നിന്റ പക. പിന്നേ എന്തിനാടാ മായയെ ന്നീ? "

" ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഹരി.. ഞാൻ ജീവനോട് ഉള്ളപ്പോൾ ഒരു പെണ്ണും നിന്റ കൂടെ ഞാൻ വാഴിക്കില്ല.

 അന്ന് നീ മായയുമായി ഒളിച്ചോടാൻ പ്ലാൻ ഇട്ടപ്പോൾ എന്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകൽ തെറ്റുമേന്ന് കരുതി. അപ്പോഴാണ് കാശിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു നീ വരുന്നത്. നിന്റ കയ്യിൽ കാശില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ, അത് എന്നൊട് അക്കൗണ്ടിൽ ഇടാൻ പറഞ്ഞപ്പോഴേ nഞാൻ കണക്ക് കൂട്ടി  നിന്നെ അവിടെ പിടിച്ചുനിർത്താൻ എനിക്ക് സമയം കിട്ടുമെന്ന്. അന്ന് രാവിലെ നീ പോകുമ്പോൾ മനീഷിനോട് കാശിന്റ കാര്യം ഏല്പിച്ചതും അത് നിന്റ അക്കൗണ്ടിൽ വരാതിരിക്കാൻ സെൽവനെ കൊണ്ട് മനീഷിനെ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്തിച്ചതും ഞാൻ ആയിരുന്നു. സെൽവൻ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയത് മനീഷ് നിന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ അതോടെ ഏല്ലാം പൊളിയും എന്ന് അറിയാവുന്നത്കൊണ്ട് മനീഷിന്റ ഫോൺ കൂടെ എടുക്കാൻ സെൽവനെ ഞാൻ ചട്ടം കെട്ടിയിരുന്നു.

പിന്നേ ഞാൻ വിളിച്ചത് ദേവനെ ആയിരുന്നു.

 നീ വരുന്ന കാര്യം ദേവന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് നിന്റെ രക്ഷകനായിട്ടായിരുന്നു ഞാൻ ദേവനോട് സംസാരിച്ചതും.

     --------------------------------------------------------------

അപ്പുറത് ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ കാർത്തിക് ഒന്ന് ഉഷാർ ആയി.

അപ്പുറത് നിന്ന് ദേവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ കാർത്തിക് മനസ്സിൽ ഒരു നുണ മെനഞ്ഞെടുക്കുകയായിരുന്നു.

" ദേവ, ഞാൻ കാർത്തിക് ആണ്. "

" ആഹ്.. മനസ്സിലായി...നീ പറ കാർത്തി "

ദേവന് ആളെ മനസ്സിലായന്ന് കണ്ടപ്പോൾ പിന്നേ അതികം മുഖവുരയില്ലാതെ കാര്യത്തിലേക്ക് കടന്നു കാർത്തിക്.

"ദേവാ.. നിനക്ക് അറിയാലോ ഹരി അങ്ങോട്ട് വരുന്നത്. അവൻ അവളേംകൊണ്ട് ഒറ്റക്കാണ് വരുന്നത്. അത് അപകടമാണ്. അവളുടെ ചേട്ടൻ എന്തും ചെയ്യാൻ മടിയില്ലാത്തവനാണ്.അതുകൊണ്ട് അവനെ അങ്ങനെ ഒറ്റക്യ്ക്ക് വിടാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല ദേവാ.. ഞാൻ വിളിച്ചത് നിന്റ ഒരു ഹെല്പിനാണ്. ഞാൻ കൂടെ വരാമെന്നു പറഞ്ഞാൽ ഹരി സമ്മതിക്കില്ല. അവനെന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കാൻ ഞാനും സമ്മതിക്കില്ല. അതുകൊണ്ട് നീ എനിക്ക് അവൻ താമസിക്കുന്ന അതേ ഹോട്ടലിൽ ഒരു റൂം സെറ്റ് ആക്കണം. അവൻ അറിയാതെ വേണം. അവരുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു ട്രെയിൻ കയറുന്ന വരെ ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽക്കരുത് ഹരിക്ക്. അതിപ്പോ എന്റെ ജീവൻപ്പോയാലും ശരി..! "

 കാർത്തിയുടെ വാക്കുകളിലെ ആത്മാർഥത ദേവന്റെ മനസ്സിനെ പിടിച്ചുകുലുക്കാൻ പോന്നതായിരുന്നു. കൂട്ടുകാരന് വേണ്ടി മരിക്കാൻ പോലും തെയ്യാറായ അവന് വേണ്ടി ഒരു റൂം കൂടെ ഹരിക്ക് വേണ്ടി തിരഞ്ഞെടുത്ത ഹോട്ടലിൽ ബുക്ക്‌ ചെയ്യാൻ ദേവന് മറുത്തൊരു ചിന്ത ആവശ്യം ഇല്ലായിരുന്നു.!

 

    ------------------------------------------------------------------

അങ്ങനെ ഇവനെ കൊണ്ട് ഇവന്റെ പേരിൽ തന്നെ അവിടെ ഞാൻ റൂം എടുത്തു നീ പോലും അറിയാതെ. അതിന് ശേഷം നിങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടം വരെ.

      അവളെ റൂമിലാക്കി നീ പുറത്ത് പോകുന്നതും പിന്നേ തിരിച്ചു വന്നതും എല്ലാം ഞാൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു."

അപ്പൊ നിന്റ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മറ്റവൻ ആരാടാ?"

ആ ചോദ്യം കേട്ട് കാർത്തിക് പുഞ്ചിരിച്ചു.

പിന്നേ ഹരിയുടെ കണ്ണിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി....

"   രണ്ടാൾ ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് സുബിൻ പറഞ്ഞ അറിവല്ലേ നിനക്ക് ഉള്ളൂ...  അവൻ അങ്ങനെ എത്ര കള്ളം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഹരി നിന്നോട് എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ.... അല്ലെങ്കിലും ആരും തൊടാതെ ഒരു പെണ്ണിനെ കാണാൻ എന്തിനാടാ രണ്ടാമതൊരാൾ കൂട്ട്? "

അതും പറഞ്ഞവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.ഇരയെ കണ്ട ചെന്നായയുടെ നോട്ടത്തോടെ......!!"

ℕ𝕀𝔾ℍ𝕋 𝔻ℝ𝕀𝕍𝔼       (അവസാന ഭാഗം )

--------------------------

അപ്പൊ നിന്റ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മറ്റവൻ ആരാടാ?"

ആ ചോദ്യം കേട്ട് കാർത്തിക് പുഞ്ചിരിച്ചു.

പിന്നേ ഹരിയുടെ കണ്ണിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി....

"   രണ്ടാൾ ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് സുബിൻ പറഞ്ഞ അറിവല്ലേ നിനക്ക് ഉള്ളൂ...  അവൻ അങ്ങനെ എത്ര കള്ളം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഹരി നിന്നോട് എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് തന്നെ.... അല്ലെങ്കിലും ആരും തൊടാതെ ഒരു പെണ്ണിനെ കാണാൻ എന്തിനാടാ രണ്ടാമതൊരാൾ കൂട്ട്? "

അതും പറഞ്ഞവൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.ഇരയെ കണ്ട ചെന്നായയുടെ നോട്ടത്തോടെ......!!"

        "  നിന്റ നാശം എന്റെ മാത്രം ആവശ്യമല്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ, നിന്റ ജീവിതത്തിൽ ഒരു പെണ്ണുണ്ടാകില്ല എന്നത് എന്റെ മാത്രം വാശി ആയിരുന്നു ഹരി.  അതുകൊണ്ട് തന്നെ റൂം സെറ്റ് ആയ ശേഷം ദേവനോട് ഹോട്ടലിൽ വരണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത് ഞാൻ തന്നെയാ.  അതിനു എന്തെങ്കിലും കാരണം കണ്ടെത്താനും. 

 അന്ന് നീ ഒരു വട്ടം തിരികെ വന്ന് പോകുമ്പോൾ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു അത് കാശിനു വേണ്ടിയുള്ള നെട്ടോട്ടം ആണെന്ന്. കാശ് കിട്ടാതെ മുന്നോട്ട് പോക്ക് അസാധ്യമായാത് കൊണ്ട് നീയതും സങ്കടിപ്പിച്ചേ വരൂ എന്നും. എനിക്ക് ആ സമയം മതിയായിരുന്നു. പക്ഷേ, നേരിട്ട് ചെന്നാൽ അവൾക്ക് എന്നെ തിരിച്ചറിയും എന്നത് ആയിരുന്നു മുന്നിലെ വെല്ലുവിളി. ആ സമയത്താണ് സുബിനെ കൊറിഡോറിൽ കണ്ടത്. ആ മുഖം കണ്ടപ്പോ വെറുതെ ഒരു തോന്നൽ രണ്ട് പെഗ്ഗിൽ വീഴ്ത്താൻ കഴിയുന്നവൻ ആണെന്ന്.  അവനാണ് ആ നിലയിലെ ഇൻചാർജ് എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവനെ വരുത്തിയിലാക്കാൻ വേണ്ടി താഴേക്ക് വിളിച്ച് ഒരു ജുസ് ആവശ്യപ്പെട്ടു.  പ്രതീക്ഷിച്ചപ്പോലെ കൊണ്ട് വന്നത് സുബിൻ ആയിരുന്നു.  കൂടെ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ മറ്റൊരു വഴി കൂടെ ചെകുത്താൻ എനിക്ക് മുന്നിൽ കാണിച്ചു തന്നു. അവൾ ഓർഡർ ചെയ്ത ജ്യുസ്സ്. നിന്റ മുറിയിലേക്ക് ഉള്ളതാണ് അതെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചതാ. അവനൊരു രണ്ട് പെഗ്ഗ് കൊടുക്കുന്നതിനിടയിൽ മായയുടെ സഹോദരൻ ആണെന്ന് ഞാൻ അവനെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചു. ഒളിച്ചോടിവന്ന അവളെ എങ്ങനേലും കൊണ്ടുപോകണം എന്നും. പെഗ്ഗിന്റെ പുറത്ത് അവനാ സഹായം വാഗ്ദാനം ചെയ്തപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ പകുതി പണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

   ആ സമയത്തായിരുന്നു അവനൊന്നു ബാത്‌റൂമിൽ പോണം എന്ന് പറഞ്ഞത്. അതായിരുന്നു എനിക്ക് കിട്ടിയ അവസരവും. അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ കേറിയ സമയം എന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പൊടി ഞാൻ ആ ജ്യുസ്സിൽ കലർത്തി സുബിൻ പോലും അറിയാതെ..  കൂടാതെ വാതിൽ അടയ്ക്കതിരിക്കാൻ ന്തേലും കള്ളം പറയണമെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അതും അവൻ സമ്മതിച്ചു.

അതെ ഹരി. ഈ കയ്യിൽ കിടന്നാടാ അവൾ പിടഞ്ഞത്.  എന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂട് പറ്റി കിടക്കുമ്പോൾ എന്റെ പ്രതികാരത്തിന്റെ അഗ്നി ആയിരുന്നു അവളെ വിഴുങ്ങിയത്.  ഹോ.. നല്ല ഉരുപ്പിടി ആയിരുന്നു. "

ഹരി ചുണ്ടുകൾ നുണഞ്ഞുകൊണ്ട് ഹരിയെ നോക്കുമ്പോൾ ഹരി ദേഷ്യത്തോടെ കാർത്തിയുടെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി.

  ചവിട്ടിന്റെ അഘാദത്തിൽ നിലത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീണ കാർത്തിക്  തല ചിന്നിയപ്പോലെ ഒന്ന് കുടഞ്ഞു.

" ന്റെ പെണ്ണിനെ നീ....... എന്നിട്ട് എന്നോട് തന്നെ നീ ചെയ്ത തന്തയില്ലായ്മയുടെ വീരസ്യം പറയുന്നോടാ? "

വീണിടത്തു നിന്ന് കാർത്തിക്കിന്റെ പിടിച്ചുയർത്തിയതും പിന്നിൽ നിന്നിരുന്ന സുദേവിന്റെ കാൽ കാർത്തിക്കിന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിച്ചു.

" ന്റെ പെങ്ങളെ നീ...  നിന്നെപ്പോലെ ഉള്ളവർ ഇനി ജീവിച്ചിരിക്കണ്ട... നിന്റ ഒന്നും കയ്യിൽ പെട്ടു ഒരു പെണ്ണിന്റെയും മാനവും ജീവനും ഇനി നഷ്ടപ്പെടരുത്. 

സുദേവ് വീണുകിടക്കുന്ന കാർത്തിക്കിനരികിലേക്ക് ഓടിയിടുക്കുമ്പോൾ ആണ് തുറന്ന വാതിൽ കടന്ന് ഒരു ആമ്പുലൻസ് അകത്തേക്ക് വന്നത്.

 ഒരു നിമിഷം എല്ലാവരും അവിടേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ  കാർത്തിക് കിടന്ന കിടപ്പിൽ തന്നെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

  "  ഇപ്പോൾ നീയൊക്കെ അടിച്ചത് അവസാനത്തെ അടിയാ "

അതും പറഞ്ഞവൻ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ  അമ്പുലൻസിന്റെ മുന്നിലെ ഡോർ തുറന്നിറങ്ങിയത് സുബിൻ ആയിരുന്നു.

അവനെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഹരിക്ക് അപകടം മണത്തു. വർഷയെ കൊണ്ടുവന്നത് വെച്ച് വാസുദേവനെയും ഇവിടെ എത്തിക്കാനുള്ള കാർത്തിക്കിന്റെ പ്ലാൻ വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനു കൂട്ട് സുബിനെന്ന ചെറ്റയും.

   ആ സമയം അവരെ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കികൊണ്ട് സുബിൻ ആമ്പുലൻസിന്റെ പിറകിലേക്ക് നടന്നു. തിരികെ വന്നത് വീലചെയറിൽ വാസുദേവനെയും കൊണ്ടായിരുന്നു.

   " ടാ... നീയൊക്കെ ചേർന്ന്... "

ഹരി രോഷത്തോടെ സുബിനരികിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അവൻ ഒരു കത്തിയെടുത്തു വാസുദേവന്റെ കഴുത്തിനോട് ചേർത്ത് വെച്ചു

" സാറ് വെറുതെ മസിലിന്റെ വലുപ്പം കാണിക്കാൻ ബുദ്ധിയില്ലായ്മ കാണിക്കരുത്.

ഞാൻ ഈ ചേർത്തുപിടിച്ചിരിക്കുന്നത്  നഖംവെട്ടിയല്ല..  പോത്തിനെ ഒറ്റ വെട്ടിനു പീസ് ആക്കുന്ന സാധനം ആണ്..  എന്നെ കൊണ്ട് ആ പണി ചെയ്യിപ്പിക്കരുത്.  അതുകൊണ്ട് കാർത്തി സാറിനെ ഇങ്ങോട്ട് വിട്ട് സാറമ്മാരു പത്തടി മാറി നിൽക്ക്. "

      ആ കത്തിയൊന്ന് അമർന്നാൽ വാസുവേട്ടൻ പിടഞ്ഞുവീഴും എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഹരി പെട്ടന്ന് നിശ്ചലമായി. 

ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും കഴിയാതെ നിൽക്കുന്ന അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തിക് മെല്ലെ എഴുനേറ്റ് അമ്പുലൻസിന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.

പിന്നേ വാസുദേവന്റ കഴുത്തിൽ ചേർത്തുവെച്ച കത്തി വാങ്ങി മൂർച്ചയൊന്ന് നോക്കി.

 " എന്റെ ലിസ്റ്റിൽ നിങ്ങൾ ഇല്ലായിരുന്നു വാസുവേട്ടാ... പക്ഷേ, എന്ത് ചെയ്യാം.. പാപങ്ങളുടെ കണക്ക് പുസ്തകത്തിൽ അടയാളപ്പെടുത്താൻ നിങ്ങൾ സ്വയം കേറിവന്നതല്ലേ... സാരമില്ല.. ആയുസ്സിന്റെ വലുപ്പം അത്രേ ഉള്ളൂ എന്ന് കരുതി സമാധാനിക്ക്. "

വാസുവേട്ടന്റെ തലയിൽ onഒന്ന് തടവികൊണ്ട് കാർത്തിക് ഹരിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

"ആഹ്.... ഇനി ബാക്കി കഥ കൂടെ അറിഞ്ഞാൽ അല്ലെ ഈ അവസാനയാത്രയ്ക്ക് ഒരു ഹരം ഉണ്ടാകൂ ഹരി.. അതും കൂടെ കേട്ടിട്ട് പോകാം നിങ്ങൾക്ക്."

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തിക് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

  അന്ന് അവളെന്റെ കയ്യിൽ കിടന്ന് പിടയുമ്പോൾ നീ തിരികെ വരാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പുറത്തു കുറച്ചു പേരെ ഏർപ്പാടാകിയിരുന്നു. സെൽവന്റ പിള്ളേരെ. അവരാണ് അന്ന് നിന്നെ പൊക്കിയതും ഇതേ ഗോഡൗണിൽ ആർക്കും കണ്ടെത്താൻ കഴിയാത്ത അണ്ടർഗ്രൗണ്ടിൽ പാർപ്പിച്ചതും. നിന്നെ തീർക്കാൻ ആയിരുന്നു അന്ന് സെൽവന്റ പ്ലാൻ.. പക്ഷേ, എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരനെ കൊല്ലാൻ എന്റെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല.. അങ്ങനെ നീ മരിക്കാൻ പാടില്ലല്ലോ. സ്നേഹിച്ച പെണ്ണ് നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ ഉള്ള വേദന നീയും അറിയണ്ടേ. അറിയണം.

 ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടവൾക്ക് പീഡിപ്പിച്ച മുഖം വ്യക്തമല്ലാത്തത് കൊണ്ടും അതിനു ശേഷം നിന്റ മിസ്സിങ്ങും പോലീസിന് നിന്നിൽ സംശയം തോന്നി. അല്ല, അവർ ഉറപ്പിച്ചു.

 അത് മാറ്റിപ്പറയാൻ കഴിയുന്ന ഒരാൾ ഇവൻ ആയിരുന്നു. ഈ സുബിൻ. 

  ഇവനെ കൂടെ വിലയ്ക്ക് വാങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ ജയിച്ചതായിരുന്നു. പക്ഷേ ഈ കിളവൻ ഏല്ലാം നശിപ്പിച്ചു. ചത്തവൾ പുനർജനിച്ചെന്നും പറഞ്ഞ് ഈ കേസ് തോണ്ടാൻ ഇറങ്ങിതിരിച്ചപ്പോൾ  ഞാൻ കരുതി പകുതിക്ക് നിർത്തുമെന്ന്. അതിനായിരുന്നു പാലക്കാട്‌ ഇവർ വന്ന് തിരികെ പോരുമ്പോൾ ഒന്ന് വട്ടംകേറി പേടിപ്പിച്ചത്. ജീവനിൽ ഉള്ള കൊതി കൊണ്ട് പിന്മാറും എന്ന് കരുതി. പക്ഷേ, അവിടെയും എനിക്ക് തെറ്റി.  നിന്നെ പുറത്തിറക്കാൻ ഇയാൾ എന്നെ തന്നെ വിളിച്ചു.

    പിന്നേ ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ ചിന്തിച്ചത് ഇത് ആരുടെ തലയിൽ കെട്ടിവെക്കും എന്നായിരുന്നു. അന്ന് നിന്റ മറ്റവൾ ഇയാളോട് ജ്യുസ് കുടിച്ചതിനു ശേഷം സംഭവിച്ചതും അത് കൊണ്ടുവന്നത് സുബിൻ ആണെന്നും പറഞ്ഞെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് അപകടം മണത്തിരുന്നു.

 ഇവനെ പൊക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ അന്ന് നിങ്ങൾക്കൊപ്പം നടന്നു നിങ്ങൾ കാണാതെ ഞാൻ ഇവനെ വിളിച്ചു. നമ്മൾ ഇവനെ തേടി വരുന്നതും പിടിക്കുന്നതും ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതും അടിക്കുന്നതും എല്ലാം ഞാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തപ്പോലെ ആണ് പിന്നീട് നടന്നത്. ഇവന്റെ മുന്നിൽ നിങ്ങളുടെ വിശ്വസ്ഥൻ ആകുമ്പോൾ ഇവൻ നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ എന്റെ വിശ്വാസ്തനാകുകയായിരുന്നു ഓരോ കള്ളങ്ങൾ കൊണ്ടും.

 അന്ന് സുബിൻ പറഞ്ഞ ആ കള്ളം... ഏട്ടനാണെന്ന് പറഞ്ഞാണ് മായയെ ആക്രമിച്ചവർ റൂം എടുത്തത് എന്ന് പറയുമ്പോൾ അത് ആ നിമിഷം രക്ഷപ്പെടാൻ ഉള്ള കള്ളം മാത്രമായിരുന്നു. എന്നാൽ ഈ ആങ്ങളയെ സംശയിക്കുംവിധം ഈ കെളവൻ പറഞ്ഞ ചില കാര്യങ്ങൾ എന്റെ മുന്നിൽ ഒരു വഴി തെളിക്കുകയായിരുന്നു.

      പക്ഷേ, അവിടെയും നിങ്ങൾ സ്കോർ ചെയ്തു. പിന്നേ ഉള്ളത് ഇയാളുടെ മരണം ആയിരുന്നു. മായയ്ക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്ന ഇയാൾ ചാവണം എന്ന് തീരുമാനത്തോടെ ആയിരുന്നു അന്ന് സുദേവന്റ വീട്ടിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ തിരിച്ചത്.  പക്ഷേ, ആ പോക്ക് നാട്ടിലേക്ക് അല്ലായിരുന്നു. എന്നെ കാത്ത് നിന്നിരുന്ന സെൽവന്റ അടുത്തായിരുന്നു. എന്റെ കാർ സെൽവനെ ഏല്പിച്ചു അവന്റ ചുവന്ന സ്വിഫ്റ്റിൽ ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു തിരികെ കൊച്ചിയിലേക്ക്.

     അന്ന് ഇയാളെ വഴിയിലിറക്കി നിങ്ങൾ തിരികെ പോരുമ്പോൾ അതായിരുന്നു എനിക്ക് കിട്ടിയ അവസരം. ചാവുമെന്ന് കരുതി..  പക്ഷേ, ദേ, ഇരിക്കുന്നു വെട്ടിമാറ്റിയിട്ടും മുറിക്കൂടി.  ഇനി ഇവിടെ വെച്ച് എല്ലാവർക്കും ഒരുമിച്ചു മരിക്കാം. "

ഒരു നീണ്ട കഥയുടെ പര്യവസാനം പോലെ കാർത്തിക് പറഞ്ഞ് നിർത്തുമ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത്‌ ഒരു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

പക്ഷേ, ഹരി മാത്രം പുഞ്ചിരിച്ചു.

അത് കണ്ട് കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്ത്‌ ഭാവം മാറിയിരുന്നു.

" അതെ കാർത്തി. മരിക്കാം... ചെയ്ത് കൂട്ടിയ പാപങ്ങളുടെ ശമ്പളം മരണം തന്നെ ആണ്. ഒരു തരി ജീവൻ ബാക്കിവെച്ചു നിന്നെ വിട്ടാൽ നീ ഇഴഞ്ഞാണെങ്കിലും വരും പ്രതികാരണത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖവുമായി.

 അത് പാടില്ല.. പ്രണയം ഇത്രമേൽ നിന്റ മനസ്സിനെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ മാപ്പ്.. പക്ഷേ, അതിനു നീ തിരഞ്ഞെടുത്ത വഴി തെറ്റായിരുന്നു കാർത്തി. അത് മാത്രം ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയില്ല. അപ്പൊ ഗുഡ്ബൈ "

എന്താണ് ഹരി പറയുന്നതെന്നോ സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതെന്നോ തിരിച്ചറിയുംമുന്നേ അവന്റെ വലതുവാരിയിൽ കൂടെ ഒരു കത്തി തുളച്ചു കയറിയിരുന്നു. ആ കത്തി വലിച്ചൂരി കഴുത്തിലേക്ക് ആഞ്ഞിറക്കുമ്പോൾ ആ മുഖം കണ്ട് കാർത്തി ഞെട്ടി....

"സ്..സു.... സുബി.... നീ "

പിന്നിൽ ചോരയോലിക്കുന്ന കത്തിയുമായി നിൽക്കുന്ന സുബിന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിക്കാൻ കൈ നീട്ടിയെങ്കിലും തളർന്ന ആ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഒന്നുകൂടി കത്തി വലിച്ചൂരി ആഞ്ഞുകുത്തി സുബിൻ.

 ഒന്നനങ്ങാനോ പ്രതികരിക്കാനോ കഴിയാതെ കാർത്തി നിലത്തേക്ക് വീഴുമ്പോൾ സുബിൻ അവന്റെ ദേഹത്തേക്ക് കത്തി വലിച്ചെറിഞ്ഞു.

ഇതെല്ലാം കണ്ട് പകച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു വാസുദേവനും സുദേവനും ദേവനുമെല്ലാം.

എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിലാകുന്നില്ലായിരുന്നു.

ഒന്ന് മാത്രം കണ്ടു, ഹരിയുടെ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി.

അതിനൊപ്പം അവന്റ മനസ്സിലൂടെ ചില നിമിഷങ്ങൾ ഓടിമറിയുകയായിരുന്നു.

  --------------------------------------------------------------

മനീഷിന്റെ ഫോൺ വാങ്ങി വാസുവേട്ടനെ വിളിച്ചപ്പോൾ കെട്ട സംഭവങ്ങൾ ഹരിയെ വല്ലാതെ തളർത്തി. എത്രയും പെട്ടന്ന് കൊച്ചിയിൽ എത്തണം എന്ന ചിന്തയോടെ തിരിയുമ്പോൾ ആണ് കാർത്തിക്കിന്റെ മൊബൈലിൽ തെളിഞ്ഞ സുബിന്റെ പേര് ഹരിക്ക് ഓർമ്മ വന്നത്.

അങ്ങനെ എങ്കിൽ കാർത്തിക്കിന് ഇതിൽ പങ്ക് ഉണ്ടാകും. അതുപോലെ സുബിനും.

  ആ ചിന്തയോടെ ആണ് സുബിന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തത്.  മറുതലയ്ക്കൽ സുബിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ വളരെ ശ്രദ്ധിച്ചായിരുന്നു ഹരി സംസാരിച്ചത്.

"സുബിനല്ലേ.. ഞാൻ ഹരി "

"ആഹ്.. സർ.. പറയൂ "

"  ഒരു കാര്യം പറയാൻ വേണ്ടി മാത്രം വിളിച്ചതാ. നിന്റ മരണം അടുത്തു  സുബി.അത് ഞങ്ങടെ കൈ കൊണ്ട് ആയിരിക്കില്ല.. നിന്നെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് പഠിപ്പിച്ച നിന്റ യജമാനന്റെ കൈ കൊണ്ട് ആയിരിക്കും. കാർത്തിക്കിന്റെ.!"

ആ പേര് കേട്ടതും സുബിനിൽ ഞെട്ടലുളവാക്കുന്നത് ഹരിക്ക് മനസ്സിലായി.

ഇയാൾ ഇതെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു എന്ന ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു സുബി.

അവന്റ മൗനം തന്നെ ഹരിക്ക് വലിയ സൂചന ആയിരുന്നു കാർത്തിക്കും സുബിനും തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ട് എന്നതിനും അവർക്കീ കേസിൽ വലിയ പങ്ക് ഉണ്ട് എന്നതിനും.

" ഞങ്ങൾക്ക് ഏല്ലാം മനസ്സിലായെന്ന് അവനിപ്പോ അറിയാം.  അത് പറഞ്ഞത് നീ ആണെന്നും ആണ് അവന്റ മനസ്സിൽ. കാരണം നിനക്ക് മാത്രം അല്ലെ ഏല്ലാം അറിയൂ..  അതുകൊണ്ട് ഏത് നിമിഷവും അവൻ നിന്നെ തേടി വരും. "

അത് കേട്ടതോടുകൂടി സുബിന്റെ കൈകാലുകൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

" സർ, ഞാൻ... ഞാൻ അല്ല ഒന്നും ചെയ്തത്..അയാളാ... ഞാൻ അറിഞ്ഞുകൊണ്ടല്ല ഒന്നും.. പക്ഷേ, എന്റെ കുടുംബം നശിപ്പിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ കൂട്ട് നിൽക്കേണ്ടി വന്നു. മൗനം പാലിച്ചതിനു കുറെ കാശു  തന്നു. "

ഇത്ര നേരം വെറും സംശയം മാത്രമായിരുന്നു. പക്ഷേ ഭയം ഇവനെ കൊണ്ട് സത്യം പറയിക്കുന്നു. കാർത്തി തന്നെ ആണ് ഇതിനൊക്കെ പിന്നിൽ എന്നത് ഞെട്ടിക്കുന്ന വെളിപ്പെടുത്തൽ ആയിരുന്നു. 

"  നീ സത്യം തുറന്ന് പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കാതെ ഞങ്ങൾ നോക്കാം. പക്ഷേ ഞങ്ങൾ പറയുന്നപോലെ നീ ചെയ്യണം, അവന്റ വിശ്വസ്ഥൻ ആയിത്തന്നെ. ""

സുബിനൊന്ന് മൂളി. മരിക്കാൻ ഭയമുള്ള ഒരുവൻ ജീവൻ പോകാതിരിക്കാൻ എന്തിനും തെയ്യാറാണെന്നപ്പോലെ.!

     -------------------------------------------------------------

വർഷ തൂക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന ദേവന്റെ വിളി വന്നപ്പോ തന്നെ കാർത്തിയെ അവിടെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. വാസുവേട്ടനെ വണ്ടി ഇടിച്ചത് കാർത്തി ആണെന്ന് മായ പറഞ്ഞെന്ന് കൂടെ അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു വർഷയുടെ തിരോധനത്തിൽ കാർത്തിയുടെ പങ്ക്.

 ദേവൻ കാൾ കട്ട് ആക്കിയ ശേഷം  കൊച്ചിയിലേക്ക് തിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് സുബിനെ ഒന്ന് വിളിക്കാമെന്ന് തോന്നിയത്. വേഗം സുദേവന്റ ഫോൺ വാങ്ങി വണ്ടി ഒന്ന് ഒതുക്കി നിർത്താൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു ഹരി. പിന്നേ ഫോണുമായി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

 " സർ.. ചെറിയ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട്. അയാൾ ആ പെൺകുട്ടിയെ കൊണ്ടുപോയിട്ടുണ്ട്. അതിന്റ അച്ഛനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് അവിടെ എത്തിക്കാൻ ആണ് എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. "

സുബിൻ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞ് നിർത്തുബോൾ ഹരി ഒന്ന് മൂളി. പിന്നേ മനസ്സിൽ ചില കണക്ക് കൂട്ടലുകൾ നടത്തിക്കൊണ്ട് ആണ് സുബിനോട് സംസാരിച്ചത്.

" അവൻ പറഞ്ഞപോലെ നീ ചെയ്യ്.. കൂടെ നിനക്ക് ജീവിക്കാൻ വേണ്ടിയും. നിനക്കും നിന്റ കുടുംബത്തിനും സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കാൻ ഒറ്റ വഴിയേ ഉള്ളൂ.  "

ഹരിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് സുബിൻ മറുതലയ്ക്കൽ തലയാട്ടുകയായിരുന്നു  മനസ്സിൽ ചില ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങൾ എടുത്തുകൊണ്ട്. ജീവിക്കണം... ഭയമില്ലാതെ...!

  -------------------------------------------------------------------

 കാർത്തിക്കിനരികിൽ നിൽക്കുന്ന സുബിന്റെ അരികിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ സുദേവിനും ദേവനും വർഷയെ നോക്കാൻ നിർദ്ദേശം കൊടുത്തിരുന്നു ഹരി.

പിന്നേ സുബിന്റെ തോളിൽ കൈ വെച്ചു.

"നീയിപ്പോൾ ചെയ്തതൊരു ശരിയാണ്. അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അല്ലെങ്കിലും ചെയ്തുകൂട്ടിയ തെറ്റിനുള്ള പ്രായശ്ചിത്തം. ഇനി ഒരു ജയിൽവാസം. ചെയ്യാത്ത കുറ്റത്തിന് ഞാൻ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ നിനക്കും സന്തോഷത്തോടെ അത് സ്വീകരിക്കാം. തിരികെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ നല്ലൊരു മനുഷ്യൻ ആവുക. കുടുംബത്തെക്കാൾ വലുതല്ല കൂട്ടികൊടുപ്പ്."

ഹരി അവന്റ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടുമ്പോൾ അവന്റ മുഖം താഴ്ന്നിരുന്നു.

അപ്പോഴേക്കും വർഷയെയും കൊണ്ട് സുദേവനും ദേവനും അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു. മുന്നിൽ അച്ഛനെ കണ്ടതും ഓടിവന്നവൾ വാസുദേവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

 "മോളെ " എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ടു അയാളും.

അവരുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷത്താൽ നിറഞ്ഞൊഴുകുമ്പോൾ ഹരി പതിയെ വാസുവേട്ടന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു.

"വാസുവേട്ടാ..... മായയ്ക്ക് സന്തോഷം ആയോ എന്ന് ചോദിച്ചുനോക്ക് "

അവന്റ പുഞ്ചിരി കണ്ടപ്പോൾ അയാൾ അവന്റ കയ്യിൽ മെല്ലെ ഒന്ന് പിടിച്ചു.

" അവൾക്ക് സന്തോഷം ആയെടാ. അവൾ ദേ, സന്തോഷം കൊണ്ട് കരയുവാ "

മായയുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം ആ സമയം വാസുദേവന്റ മുഖത്തും കാണാമായിരുന്നു.

"എനിക്ക് അവളെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റോ വാസുവേട്ടാ.. "

അവന്റ ആ ചോദ്യം അയാളെയും അവളെയും വല്ലാതെ തളർത്തി.

പക്ഷേ, അവൾ ഇല്ലെന്ന് തലയാട്ടി. പിന്നേ നന്ദിയെന്നോണം അയാൾക്ക് മുന്നിൽ തൊഴുകയോടെ നിന്നു. 

പിന്നേ സുദേവനെയും ഹരിയെയും മാറിമാറി നോക്കിക്കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ ഈറനായി.

" അവൾ pokuv ഹരി. അവളുടെ ആത്മാവ് ഇപ്പോൾ ആണ് സ്വാതന്ത്രമായത്. നിത്യശാന്തി കിട്ടിയ അവൾ അവളുടെ ലോകത്തേക് പോവാടാ "

ആർക്കും ഒന്നും മിണ്ടാൻ കഴിയാതെ അവിടം മൗനം കൊണ്ട് മൂടപ്പെട്ടു. പിന്നേ എല്ലാവരും ആ ഗോഡൗണിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ  ഹരി വിഷമത്തോടെ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

" പ്രണയം നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ പേരിൽ ഒരാൾ ങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യുമോ വാസുവേട്ടാ?"

അയാൾ ഒന്ന് അമർത്തി മൂളി. പിന്നേ വർഷയുടെ കയ്യിൽ പതിയെപിടിച്ചു.

"  ചിലതങ്ങനെ ആണ് ഹരി. അതിനെ പ്രണയം എന്ന് വിളിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്നറിയില്ല.ഒരു തരം ഭ്രാന്ത്. എനിക്ക് കിട്ടാത്തത് മറ്റാർക്കും വേണ്ടെന്നുള്ള വാശി. അവിടെ ബന്ധങ്ങൾക്ക് വിലയില്ല. സ്വാർത്ഥതയ്ക്ക് ആണ് വില. കാർത്തിക്  പ്രണയത്തിനു വേണ്ടി ചവാൻ വരെ തയ്യാർ ആയിരുന്നു. പക്ഷേ, മറ്റുള്ളവരുടെ മനസ്സ് മാത്രം തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല  ആഹ്... പ്രണയത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖമായിരുന്നു അവന്.  ചിരിക്കാനും ചതിക്കാനും കഴിയുന്ന  തിരശീലയ്ക്ക് പിന്നിലെ ആട്ടക്കാരന്റെ മുഖം "

അയാൾ പറഞ്ഞ് നിർത്തുമ്പോൾ എല്ലാവരും വണ്ടിക്ക് അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു.

  വാസുദേവനെ മെല്ലെ  ഉള്ളിലേക്ക് ഇരുത്തി എല്ലാവരും കാറിൽ കേറാൻ തുടങ്ങവേ വാസുദേവൻ പുറത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു,

അവിടെ അവർക്ക് നേരെ കൈ വീശി യാത്രയയപ്പ് നൽകാൻ മായയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

    ഇനി തനിക്കും ഒരു യാത്രപറച്ചിൽ അനിവാര്യമെന്നപ്പോലെ!!!

                          (ശുഭം )

✍️ദേവൻ