Kissakaludesulthan

🍁വാകപൂത്ത വഴിയോരം🍁ഫുൾ പാർട്ട് 🍁 ""ദേവേട്ടാ...... "" അമ്പലത്തിൽ നിന്നിറങ്ങി ആൽമരത്തിന്റെ അടുത്തായ് പാർക്ക്‌ ചെയ്തിരിക്കുന്ന ബുള്ളറ്റിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുന്ന *ദേവനാദ്* എന്ന ദേവ, പിറകിൽ നിന്നുള്ള വിളികേട്ട് ആരോ പിടിച്ചു നിർത്തിയ പോലെ ദേവയുടെ പാതങ്ങൾ ബ്രയിക്കിട്ട് നിന്നു,,,,,,,, ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമയെ ദേഷ്യത്തിൽ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത്,  ദാവണിയും പൊക്കിപ്പിടിച്ച് അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് ഓരോ പടികൾ ചാടിയിറങ്ങുന്ന എന്റെ മെയിൻ ശത്രുവായ *ലക്ഷിമി*യെയാണ് കണ്ണിൽ ഉടക്കിയത്.....  അവൾ വെറും ലക്ഷ്മിയല്ല,*ആൻവിക ലക്ഷ്മി* എന്ന എല്ലാവരുടെയും *ലക്ഷ്മി*..... എന്നാൽ എന്റെ മാത്രം *ആൻവി*യായിരുന്നു അവൾ,,,,,, എന്നാൽ ഇന്ന് ഞാൻ ഏറെ വെറുക്കുന്നു അവളെ,,,,, ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി...... ""ദേവേട്ടാ..... ഒന്ന് നിൽക്ക്......"" എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അവൾ ഓടി എന്റെ അടുത്തെത്തി...... കിതപ്പ് മാറ്റാൻ എന്ന വണ്ണം അവൾ നെഞ്ചിൽ തടവുന്നുണ്ട്,,,,,, ഞാൻ അവൾക്ക് നേരെ പുച്ഛഭാവത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് എന്റെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു...... എന്റെ ഒപ്പം തന്നെ വേഗത്തിൽ ഓരോ ചുവടും മുന്നോട്

🍁ഇനിയെന്നും കൂടെ 🍁ഫുൾ പാർട്ട്‌ 🍁 എവിടെനിന്നോ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടാണ് കാലത്ത് തന്നെ ഉറക്കം ഉണരുന്നത്. അത് ശെരിക്കും കരയുകയായിരുന്നില്ല... അലറി വിളിക്കുകയായിരുന്നു  എന്തിനോ വേണ്ടി... ആരാണിത്ര കാലത്തെ കൊച്ചു കുട്ടിയുമായി ഇവിടേക്ക് വന്നതെന്ന് ഓർത്തു ബുദ്ധിമുട്ടി കട്ടിലിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു...എന്തോ ആ ശബ്ദം കേട്ടിട്ട് വീണ്ടും കിടന്നുറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... എന്താണെന്ന് നോക്കാൻ  ഹാളിലേക്ക് വരുമ്പോൾ അവിടെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ശബ്ദം വന്നത് ഇവിടുന്നല്ലെന്ന് മനസ്സിലായി വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി നോക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറി വരുന്നു. "എന്താ അമ്മേ... ഏതാ ഒരു കുഞ്ഞു കരയുന്ന ശബ്ദം" "അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ പുതിയ താമസക്കാരാ മധു...പതിനെട്ടു ദിവസം മാത്രം പ്രായമായ ഒരു പൊടിക്കുഞ്ഞുണ്ട്... അതാ ഈ കരെണെ. യാത്ര ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു വന്നതല്ലേ അത്കൊണ്ട് ആവും... കുറേ നേരയി കരച്ചിൽ തുടങ്ങിയിട്ട്." അത് പറയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ മുഖത്തൊരു വാത്സല്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. "എന്നാൽ പിന്നെ കുഞ്ഞിന് പാല് കൊടുത്തു ഉറക്കിക്കൂടെ അതിന്റെ അമ്മയ്ക്ക്... വെറുതെ മനുഷ്യന്റെ ഉറക്കം കളയാൻ" കൈകൾ രണ്ടും മുകളിലേക്ക് ഉ

🍁ചൊവ്വാദോഷം🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁  " മോളേ  നീയിതിന് സമ്മതിക്കണം. എത്ര  ആലോചനകൾ  വന്നതാ  എല്ലാം  ഈ  ഒരു  കാരണം  കൊണ്ട്  മുടങ്ങിയില്ലേ??  " " ഇനിയെങ്കിലും  എല്ലാം  തുറന്നുപറഞ്ഞിട്ടേ  വിവാഹം  കഴിക്കൂ  എന്ന വാശി  എന്റെ  മോള്  ഉപേക്ഷിക്കണം. ചൊവ്വാദോഷം  ആണെന്ന്   പറഞ്ഞാൽ  ഇതും  ഒരുപക്ഷെ  നടക്കില്ല. ഇതൊക്കെ  ആളുകളുടെ  വെറും  ഭയമല്ലേ  മോളേ  എത്രപേര്  ജാതകവും  ദോഷവും  ഒന്നും  നോക്കാതെ  വിവാഹം  കഴിക്കുന്നു. അവരൊക്കെ  ജീവിക്കുന്നില്ലേ? " അവളുടെ  തലയിൽ  മൃദുവായി  തലോടിക്കൊണ്ട്  രാജീവൻ  പതിയെ പറഞ്ഞു. അയാളുടെ  കണ്ണുകളിൽ  നനവ്  പടർന്നിരുന്നു.  "അതെ  മോളേ  നീ  അച്ഛൻ  പറയുന്നത്  കേൾക്കണം.  എത്ര  കാലമായി  നിന്റെ  വാശിയൊന്നുകൊണ്ട്  മാത്രം  ഓരോ  ആലോചനകളും  മുടങ്ങിപോകുന്നു. നമ്മൾ  നുണയൊന്നും  പറയണില്ല.  നിനക്കൊരു  ജീവിതമുണ്ടാകാനായി  ആർക്കും  ദോഷമില്ലാത്ത  ഒരു  കാര്യം  മറച്ചുവയ്ക്കുന്നു.  അത്രേയുള്ളൂ. " അവളുടെ  അരികിലേക്ക്  വന്നിരുന്നുകൊണ്ട്  മായ  പറഞ്ഞു.  " പക്ഷേ  അച്ഛാ... " എന്തോ  പറയാൻ  വന്നത്  നിർത്തി  അവൾ  പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.  " മോളിനി  ഒന്നും  ആലോചിച്ചു