🍁ജീവരാഗം🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁

🍁ജീവരാഗം🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁

"ഈ ലോക്ക്ഡൗൺ തുടങ്ങിയേ പിന്നെ എത്ര വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകളാണ്.. ഇതിപ്പോ എൽ പി സ്ക്കൂളിൽ ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചവരുടെ ഗ്രൂപ്പാണല്ലോ..പത്തു പതിമൂന്ന് കൊല്ലമായി കാണും ഇവരിൽ പലരേയും കണ്ടിട്ടു തന്നെ.എന്തേങ്കിലും ആവട്ടെ എല്ലാത്തിന്റെയും ഇപ്പോഴത്തെ കോലമെങ്കിലും കാണാലോ.."

പണ്ടൊരു സുഹൃത്ത് സമ്മാനിച്ച നോവൽ വായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് അപ്പൂന്റെ ഫോണിലേക്ക് തുടരെ തുടരെ നോട്ടിഫിക്കേഷനുകൾ വന്നത്.. എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ പുതിയൊരു വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് ഇൻവൈറ്റ് ചെയ്തുകൊണ്ടുള്ള നോട്ടിഫിക്കേഷനാണ് അവിടെ എല്ലാവരും പരിചയം പുതുക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. അപ്പുവും തന്നെ പറ്റി രണ്ടു വരി എഴുതിയിടാമെന്ന് കരുതി ടൈപ്പ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. നോക്കട്ടെ 4B  യിലെ അപ്സര കുമാർ എന്ന അപ്പൂനെ ആർക്കേലും ഓർമയുണ്ടോന്ന് 

"ഹലോ പിള്ളേരെ.. എന്നെ ഓർമ്മയുണ്ടോ"

"ഞാൻ അപ്സര കുമാർ. ഇപ്പോ പി.ജി കഴിഞ്ഞൂ ഒരു പ്രൈവറ്റ് സ്ഥാപനത്തിലെ അസിസ്റ്റന്റ് മാനേജർ ആയി വർക്ക് ചെയ്യാണ്"

എല്ലാവരും പരിചയം പുതുക്കുന്നതിനിടയിൽ അവളും ചേർന്നൂ.എല്ലാ വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകൾ പോലെ ആദ്യത്തെ രണ്ടോ മൂന്നോ ആഴ്ച മാത്രമല്ല തുടർന്നും ആ ഗ്രൂപ്പ് മാത്രം ആക്ടീവ് ആയി നിലനിന്നു. പഴയ പല കൂട്ടുക്കാരെയുമായി അപ്പുവും പെട്ടന്ന് തന്നെ കമ്പനിയായീ.

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയീ

*******************************

ഗ്രൂപ്പിലെ ഭൂരിഭാഗം പേരും വോയ്സും മെസ്സേജുകളുമായി  തകർത്തു കത്തിവെക്കുന്നതിനിടയിൽ കുറച്ചു നാളായീ ഒരാള് മാത്രം ഇടക്കിടെ സ്മൈലി മാത്രം അയക്കുന്നുണ്ട്. തുടരെ തുടരെ ഇത് മാത്രമാണല്ലോ അയാള് ഗ്രൂപ്പിൽ അയക്കുന്നുള്ളൂ.. വോയ്സ്   ഒന്നും കാണുന്നേയില്ല അയാളുടെ.. 

"ഇതാരാ ഈ മിണ്ടാത്ത ആള്.."

അപ്പൂന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഗ്രൂപ്പിലെ പലരും മറുപടി കൊടുത്തൂ.

"ഇത് നമ്മുടെ ജീവനാടീ.. 4B യിൽ പഠിച്ചിരുന്ന ജീവൻ ജോൺ"

"ഇവൻ പണ്ടേ പെൺകുട്ട്യോളോട് മിണ്ടൂല്ലാലോ ഇപ്പോഴും കാര്യമായ മാറ്റമൊന്നൂല്ലന്നാ തോന്നുന്നേ.."

ഓ.. അവനാണോ ആ തല്ലുകൊള്ളി ജീവൻ. എന്നോടൊന്നും പണ്ടേ കമ്പനിയില്ല പിന്നെന്തിനാ ഞാൻ പോയി പരിചയപ്പെടുന്നേയെന്ന്  മനസ്സിൽ കരുതികൊണ്ട്  അപ്പു ഗ്രൂപ്പിൽ ചാറ്റ് തുടർന്നൂ. 

********************************

കുറച്ചു മാസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ആ ഒരു വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പ് കൂട്ടായ്മ വളർന്നു തങ്ങൾക്കാവും വിധം പലതരത്തിലുള്ള ജീവകാരുണ്യപ്രവർത്തനങ്ങളും നടത്തി. അതിലെ പലരും വളരെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളയി മാറുകയും ചെയ്തു. 

പെട്ടന്നൊരു ദിവസം ഗ്രൂപ്പ് അഡ്മിൻ തങ്ങളുടെ ക്ലാസ് ടീച്ചറെ ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് കൊണ്ടുവരികയും എല്ലാവരും ടീച്ചറോട് പരിചയം പുതുക്കാനും തുടങ്ങി.. ടീച്ചറുടെ ആവശ്യപ്രകാരം എല്ലാവരുടെയും ഇപ്പോഴത്തെ ഫോട്ടോ അയച്ചു കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞൂ. പിന്നീടെല്ലാവരും ഫോട്ടോസ് അയക്കുന്നതിന്റെ തിരക്കിലായിരുന്നൂ.അപ്പു തന്റെ പുതിയൊരു ഫോട്ടോ തന്നെ ഗ്രൂപ്പിലേക്ക് അയച്ചു  അതിന്റെയൊപ്പം ടീച്ചറോട് തന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.

പെട്ടന്നാണ് താടിയൊക്കെ വെച്ച ഒരു പയ്യന്റെ ഫോട്ടോ ഗ്രൂപ്പിൽ വന്നത് അപ്പൂന്റെ കണ്ണിലുടക്കിയത്.അതിന്റെ ക്യാപ്ഷൻ അവൾ വായിച്ചൂ.

"ടീച്ചറേ..ഞാൻ ജീവൻ ജോൺ.ഓർക്കുന്നുണ്ടോ"

മിണ്ടാത്ത ആള് മിണ്ടിയല്ലോ എന്ന മറ്റുള്ളവരുടെ കമന്റുകൾ ജീവന്റെ ഫോട്ടോയ്ക്ക് താഴെ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അപ്പൂ ആ ഫോട്ടോ തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നൂ. ജീവനെ താൻ മറ്റെവിടെയൊ കണ്ടിട്ടുണ്ടെല്ലോ.പക്ഷേ എത്ര ഓർത്തെടുത്തിട്ടും ആ മുഖം എവിടെയാണ് കുറച്ചു നാൾ മുൻപ് കണ്ടതെന്നു അപ്പുവിനു മനസിലായീല്ല.

*********************************

കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം ഫെയ്സ് ബുക്കിൽ തന്റെ പ്രൊഫൈൽ നോക്കുകയായിരുന്നു അപ്പൂ..

"ന്റെ അപ്പുമോളെ.. വർക്ക് ഫ്രം ഹോം ആണെന്ന് പറഞ്ഞ് നീ ഫോണും കപ്യൂട്ടറും മാറി മാറി നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനു പരിധി ഇല്ലേ..??  എട്ടൊൻപത് മണിക്കൂർ അല്ലേ ജോലി സമയം ഉള്ളൂ. പിന്നെന്തിനാണ് എപ്പോഴും ഇതിൽ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കണേ നീ"

അമ്മയുടെ സ്ഥിരം ഡയലോഗാണ്.. 

വർക്ക് കഴിഞ്ഞാൽ ഫോണും പിടിച്ച് ഗ്രൂപ്പിൽ കയറി ചാറ്റ് ചെയ്യുന്നത് കാരണം അമ്മക്കുട്ടിക്ക് തന്നോട് സംസാരിക്കാനുള്ള സമയം കുറച്ച് കുറഞ്ഞതിന്റെ പരിഭവമാണ് പറയുന്നതെന്ന് അപ്പൂന് മനസിലായീ..

"അമ്മയുടെ സീരിയലിന്റെ നേരം ആയീലോ നമുക്ക് കാണണ്ടേ"

"ഓ.. ന്റെ മോൾക്ക് അമ്മയിവിടെ ഉണ്ടെന്ന് ഓർമ്മ വന്നല്ലോ അത്രേം സന്തോഷം"

"എന്നാല്  അമ്മക്കുട്ടിക്ക് ന്റെ വക സ്പെഷ്യൽ ഇഞ്ചിചായയും  പഴംപൊരിയും ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടു തരട്ടെ"

അപ്പുവിന്റെ സംസാരം കേട്ട് അമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സോഫയിൽ വന്നിരുന്നൂ.. അവൾ പോയി ചായയും പഴംപൊരിയും ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടു വരുമ്പോഴേക്കും അമ്മയുടെ പ്രിയപ്പട്ട സീരിയൽ തുടങ്ങിയിരുന്നൂ. ഇനി ഇത് കഴിയാതെ അമ്മയെ സംസാരിക്കാൻ കിട്ടിയതു തന്നെയെന്ന് മനസിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അപ്പു വീണ്ടും ഫോൺ എടുത്ത് അമ്മയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് സോഫയിൽ കയറി കിടപ്പായി..

ഫെയ്സ്ബുക്കിൽ തന്റെ പ്രൊഫൈൽ നോക്കുന്നതിനിടയിലാണ്  കുറച്ച് നാൾ 

മുൻപ് താൻഷെയർ ചെയ്ത ഒരു പോസ്റ്റ് കണ്ണിൽപെടുന്നത്.. വലിയ എന്തോ കാര്യം കണ്ടുപിടിച്ചെന്ന പോലെ അവളുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടർന്നൂ.. 

യെടാ ജീവാ.. നിന്നെ ഞാൻ പിടിച്ചെടാ.. അവൾ  ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞൂ

*****************************

"എടാ വിനൂ.. നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പിലെ ജീവൻ ആളെങ്ങനെയാ..?? നിന്റെ നാട്ടുക്കാരനല്ലേ.."

ഗ്രൂപ്പിലെ ആസ്ഥാനകോഴിയ്ക്കാണ് പേഴ്സണൽ മെസ്സേജ് അയച്ചേക്കുന്നത്. പക്ഷേ കാര്യം നടക്കാൻ വേറെ വഴിയില്ലാലൊ.. 

"അപ്പുമോൾക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കണമെന്ന് വിചാരിച്ചതേയുള്ളൂ. അപ്പോഴെക്കും ഇങ്ങോട്ട് വന്നല്ലോ. അതാണ് മനപൊരുത്തം"

വിനുവിന്റെ മറുപടി വന്നൂ കഴിഞ്ഞൂ.

"യെടാ വിനു.. നിന്റെ കോഴിത്തരം പിന്നെയെടുക്കാ ഇപ്പോ ചോദിച്ചതിന് മറുപടി താ.."

"ജീവൻ കാണാൻ ലുക്കുണ്ടെന്നേയുള്ളൂ. ആളൊരു അലമ്പനാണ്. കള്ളും കഞ്ചാവും അടിപിടി കേസും.. ബാറിലൊക്കെ തല്ലുണ്ടാക്കി പോലീസ് പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയിട്ടുണ്ട് അവനെ. നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പിൽ തന്നെയുള്ള സുജിയും വിമലും ഇവന്റെ  ടീമാണ്. ഇവറ്റകളുമായീട്ട് അധികം കമ്പനിക്ക് പോവേണ്ട നീ"

വിനുവിന്റെ മറുപടി വായിച്ച് അപ്പൂന്റെ മുഖം വാടി. താൻ ഫെയ്സ്ബുക്കിൽ ഷെയർ ചെയ്ത പോസ്റ്റിൽ ഇങ്ങനെയൊരാൾ അല്ലാലോ ജീവൻ.അവൾ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് കിടന്നൂ. 

*******************************

അടുത്ത ദിവസം വർക്ക് കഴിഞ്ഞ് ഫോൺ നോക്കുമ്പോൾ ഗ്രൂപ്പ് ആക്ടീവാണ്. എല്ലാവരുടെയും മെസ്സേജുകൾക്കിടയിൽ ജീവന്റെ സ്മൈലിസ്റ്റിക്കറുകളും കിടക്കുന്നുണ്ട്.. 

അപ്പു ഉടനെ  ജീവന് പേഴ്സണൽ മെസ്സേജ് അയച്ചൂ..

എടാ ചെക്കാ.. നീ വാ തുറന്നു മിണ്ടില്ലേ..? ഗ്രൂപ്പില് ഒരൊറ്റ വോയ്സ് മെസേജ് ഇടുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ലാലോ

ഒരു ആവേശത്തിന് കയറി അയച്ചെങ്കിലും വിനു പറഞ്ഞതു പോലെ അലമ്പനാവുമോ ഇവൻ.എന്നാൽ ഇപ്പോ താൻ വിവരമറിയും..

അപ്പു അയച്ച മെസ്സേജ് ഉടനെ ഡിലീറ്റ് ഫോർ എവരിവൺ എന്ന ഓപ്ഷനിലൂടെ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തൂ.. 

ഇങ്ങനെയൊരു സംവിധാനം വാട്സപ്പിൽ വന്നത് എത്ര നന്നായെന്ന് ചിന്തിച്ച് അപ്പു ചിരിച്ചു.അൽപനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് വാട്സപ്പിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നത് അപ്പു എടുത്തു നോക്കി.ജീവന്റെ മെസ്സേജായിരുന്നൂ അത്..

ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം മാത്രമാണ് അയച്ചിട്ടുള്ളൂ. 

ഇനി ഡിലീറ്റ് ചെയ്തത് എന്താണെന്നാവുമോ ഇയാള് ഉദ്ധേശിക്കണേ..? 

"ഹായ് ജീവാ.. തന്നെയൊന്നു പരിചയപ്പെടാൻ വേണ്ടീട്ട് മെസ്സേജ് അയച്ചതാണ്.. താൻ ഗ്രൂപ്പിലൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ലാലോ.."

വീണ്ടും സ്മൈലി മാത്രം മറുപടി.. 

"ഇതിനു വേണ്ടിയാണെങ്കിൽ ഗ്രൂപ്പിൽ തന്നെ അയച്ചാ മതിയായിരുന്നല്ലോ.. തനിക്കൊന്നു മിണ്ടിക്കൂടെടോ.."

തുടരെ തുടരെ സ്മൈലി ഇമോജികൾ മാത്രം മറുപടി വന്നൂ.അപ്പൂന് ചെറുതായി ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും അവളത് പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. ഫെയ്സ്ബുക്കിൽ താൻ കണ്ട പോസ്റ്റിലെ താടിവെച്ച പയ്യനെയാണ് തനിക്ക് അടുത്തറിയേണ്ടത് അല്ലാതെ വിനു പറഞ്ഞ അലമ്പനെയല്ല.. എന്താണ് സത്യാവസ്ഥയെന്ന് അറിയണമെങ്കിൽ കുറച്ചുകൂടി ക്ഷമിച്ചേ പറ്റൂ..

അവൾ ദിവസവും അവന് ഗുഡ്മോണിങ്ങ് മെസ്സേജ് അയക്കും തിരികെ ഒരു സ്മൈലി സ്റ്റിക്കർ അയക്കും.. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ വളർത്തു പൂച്ചയെ പറ്റിയും പാചകപരീക്ഷണങ്ങളെ പറ്റിയും, സ്ക്കൂൾ കാലത്തെ ഓർമ്മകളെ പറ്റിയുമെല്ലാം അവന് വോയ്സ്നോട്ട് അയക്കും..താൻ എപ്പോ വോയ്സ് അയച്ചാലും അതെല്ലാം കേട്ട് മറുപടിയായി ഇമോജികൾ മാത്രം തിരികെ അയക്കുമെങ്കിലും ജീവൻ അവൾക്ക് നല്ലൊരു കേൾവിക്കാരനായി മാറുകയായിരുന്നൂ.. 

പതിയെ അവൾ ജീവനോട് കൂട്ടായീ..

ഒരു ദിവസം രാവിലെ അപ്പൂന് കടുത്ത പനി തുടങ്ങി. കോവിഡ്കാലം ആയതു കാരണം അമ്മയ്ക്ക് ഭയം വർധിച്ചൂ. വൈകീട്ട് വരെ ഒയേ കിടപ്പായിരുന്നൂ അവൾ. വൈകുന്നേരം പനി കുറഞ്ഞപ്പോൾ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ജീവന്റെ മെസ്സേജുകളും ഫോൺകാളും കിടപ്പുണ്ട്.

"എവിടെയാടോ.. തന്റെ വർത്തമാനം കേൾക്കാതായപ്പോ ഒട്ടും സുഖമില്ലാ ഇന്ന്.. ഗ്രൂപ്പിലും നോക്കി. അവിടെയും ഇല്ലാലോ. തനിക്കെന്താ പറ്റിയേ.."

ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള ജീവന്റെ മെസ്സേജ് കണ്ട് അപ്പുവിന് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത സന്തോഷം തോന്നി..

"പനി പിടിച്ചു കിടപ്പാണ്"

ഡോക്ടറെ കാണിച്ചില്ലെയെന്ന എല്ലാവരും ചോദിക്കുന്ന പതിവ് ക്ലീഷേ ഡയലോഗ് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന അപ്പുവിനെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ജീവന്റെ അടുത്ത മെസേജ് വന്നൂ..

"വീട്ടിൽ അച്ഛൻ ഇല്ലാത്തതല്ലേ.. അമ്മയുമായി തനിച്ചു പോകേണ്ടേ. ഞാൻ വരണോ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാൻ. നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് രണ്ട് കിലോമീറ്റർ ദൂരമേയുള്ളൂ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന്"

എടോ..തനിക്ക് ഇങ്ങനെയൊക്കെ അയക്കാൻ അറിയോ.. എനിക്കിപ്പോ പനി കുറവായി. നാളെക്കു മാറും. പിന്നെ ഒരു കാര്യംകൂടി, എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് രണ്ട് കിലോമീറ്റർ ദൂരമേയുള്ളൂന്ന് കൃത്യമായി എങ്ങനെയാ തനിക്ക് അറിയാ.. താൻ ന്റെ വീട് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ..??

"എന്നോട് ഇത്ര ധൈര്യത്തിൽ വന്ന് സംസാരിക്കണ ആള് ഇന്ന് ഒന്നും മിണ്ടാതെയായപ്പോൾ ഒന്നു കാണണമെന്ന് തോന്നി വണ്ടിയെടുത്തിറങ്ങി നിന്റെ വീട് കണ്ടുപിടിച്ചൂ.. വീട്ടിലേക്ക് ഇടിച്ചുകയറി വന്നാൽ നിന്റെ പ്രതികരണം എങ്ങനെയാകുമെന്ന് അറിയാത്തതു കാരണം മടങ്ങി പോന്നതാണ്"

അടുത്തറിയും തോറും ജീവൻ ഒരു അത്ഭുതമാണെന്ന് അപ്പൂന് തോന്നി.. 

"വീടിന്റെ പടി വരെ വന്നെങ്കിൽ ഇങ്ങോട്ടു കയറി വരാമായിരുന്നില്ലേടോ"

"അതിന് ഇനീം സമയം ഉണ്ടല്ലൊ.. ഇപ്പോ നീ റെസ്റ്റ് എടുക്ക്.. ഉറങ്ങിക്കോളൂ.."

"എനിക്കൊരു വോയ്സ് അയക്കുമോ ? തന്റെ ശബ്ദം എങ്ങനെയാകുമെന്ന് അറിയാനൊരു ആകാംഷയുണ്ട്"

മറുപടി ഉണ്ടാവില്ലന്ന് ഉറപ്പിച്ച് അപ്പു ഫോൺ എടുത്തു വെയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ജീവന്റെ മെസ്സേജ് വന്നൂ.

"നാളെ അയക്കാം.. ഇപ്പോ നീ ഉറങ്ങ്"

ഇയാള് എന്തൊരു മനുഷ്യനാണ്.. ഒരു വാക്കു പോലും മിണ്ടാതെ ഇത്രയും കാലം ജാട കാണിച്ച് നടന്നൂ. ഇപ്പോ ഇതാ എല്ലാ മെസ്സേജിനും മറുപടി തരുന്നൂ.. സ്ക്കൂൾ ഗ്രൂപ്പിൽ ജീവനേക്കാൾ അടുപ്പം ഉള്ള എത്രയേ ഫ്രണ്ട്സ് ഉണ്ട് തനിക്ക്. ഒരാൾ പോലും ചോദിച്ചില്ല എന്തുപറ്റിയെന്ന്.. എന്നാൽ ഇന്ന് തന്നെ അന്വേഷിച്ചു വരാനുള്ള മനസ് ഉണ്ടായത് ജീവന് മാത്രമാണ്.. 

ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് അപ്പൂ കിടന്നൂ.. 

രാവിലെ അലറാം അടിച്ചത് ഓഫ് ചെയ്ത് തിരികെ കിടക്കാൻ നേരം ജീവന്റെ വോയ്സ് നോട്ട് നോട്ടിഫിക്കേഷനിൽ വന്നത് അപ്പു കണ്ടു. ഉറക്കമെല്ലാം ഒറ്റയടിക്ക് പോയി ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് അവൾ അവന്റെ വോയ്സ് ഓപ്പൺ ചെയ്യ്തു.

ഭാഗം -2

"പനിയാണെന്ന കാരണം കൊണ്ട് തമ്പുരാട്ടി ണീറ്റു കാണില്ലാലോ.നേരം വെളുക്കുമ്പോൾ ണീറ്റ്  മുറ്റമടിച്ചൂടെ നിനക്ക്. വീട്ടില് നീയുണ്ടായീട്ട് അമ്മയെകൊണ്ട് ഇതൊക്കെ ചെയ്യിക്കുന്നത് മോശമാണ് ട്ടോ.."

'ഇവനിത് എങ്ങനെ കണ്ടൂ ദൈവമേ' എന്ന് ആലോചിച്ച് ജീവനെ കാൾചെയ്യാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് വീടിനു മുന്നിലെ റോഡിലൂടെ നീട്ടിയൊരു ഹോൺ ശബ്ദത്തോടെ ഒരു കാർ പോകുന്ന ശബ്ദം അപ്പു ശ്രദ്ധിച്ചത്.ഫോൺ ബെഡിലിട്ട് അവൾ എണീറ്റ കോലത്തിൽ തന്നെ ഉമ്മറത്തേക്കു ഓടി. ഒരു കാർ വളരെ പതുക്കെ റോഡിലൂടെ പോകുന്നുണ്ട്. 'ജീവനാവുമോ കാറിൽ ??' 

ആളെ കാണാനുള്ള തിടുക്കത്തിൽ അവൾ മുറ്റത്തേക്ക് ഓടിയടുക്കുമ്പോഴേക്കും ആ കാർ വീടിനെ കടന്നു പോയിരുന്നൂ.

അപ്പു നിരാശയോടെ തന്റെ റൂമിലെത്തി ഫോണെടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ജീവന്റെ മെസ്സേജുണ്ട്.. അതിനൊപ്പം തന്റെ വീടിന്റെയും, മതിലിനോട് ചേർന്നു താൻ നട്ടു പിടിപ്പിച്ച ചെടികളുടെയും ചിത്രങ്ങളാണ് എടുത്ത് അയച്ചിരിക്കുന്നത്. കൂട്ടത്തിൽ തന്റെ വളർത്തുപൂച്ച കുഞ്ഞി മതിലിൽ കയറിയിരിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾ കണ്ടപ്പോൾ അപ്പൂന്റെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നൂ..

"ഇവനാളു കൊള്ളാമല്ലോ... എന്റെ വീടിന്റെ മുന്നിൽ വരെയെത്തിയിട്ട് ഫോട്ടോസും എടുത്ത് വീട്ടിൽ കയറാതെ മടങ്ങി പോയേക്കണൂ.. "നിന്നെ ഒരു ദിവസം ഞാൻ പിടിച്ചോളാം ജീവാ.."

ജീവന് മറുപടിയൊന്നും കൊടുക്കാതെ  ഫോൺ ബെഡിൽ ഇട്ട് അപ്പു അടുക്കളയിലേക്കു പോയി..

******************************

"ജീവാ..നീയെന്താ ഗ്രൂപ്പിലൊന്നും മിണ്ടാത്തത്.നമ്മുടെ സ്ക്കൂൾഗ്രൂപ്പ് തുടങ്ങി ആറേഴു മാസം കഴിഞ്ഞിട്ട് എന്നോടല്ലാതെ വേറെ ആരോടും നിനക്കടുപ്പം ഇല്ലേ.ഇടയ്ക്ക് ഗ്രൂപ്പിലൊക്കെ കയറി ഒന്നു  ചാറ്റ് ചെയ്തൂടെ നിനക്ക്. എല്ലാവരോടും കമ്പനിയാവാം. നീ ഗ്രൂപ്പിലേക്ക്  വായോ.."   

തന്റെ വർക്ക് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അപ്പു ഫോണെടുത്ത് ജീവന് മെസ്സേജ് ടൈപ്പ് ചെയ്തൂ. അൽപസമയം കഴിഞ്ഞ് അവന്റെ മറുപടി വന്നൂ.

"നീ വിചാരിക്കുന്നതു പോലെയൊരാളല്ല ഞാൻ. എന്നെ പറ്റി കൂടുതൽ അറിഞ്ഞാൽ ഇപ്പോ നീ എന്റെടുത്തു കാണിക്കുന്ന അടുപ്പം ഇല്ലാതാവും. എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യായീട്ടാണ് ഒരു പെണ്ണിന് എന്നോട് ഇത്ര സ്വാതന്ത്ര്യം ഞാൻ അനുവധിച്ചു തരുന്നത്. എന്നു വെച്ച് നിന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് എന്നെ മാറ്റിയെടുക്കാൻ നിൽക്കണ്ട.. ന്റെ കാര്യത്തിൽ അധികം കയറി ഇടപെടുകയും വേണ്ട.അത് നല്ലതിനല്ല"

എടുത്തടിച്ച പോലെയുള്ള ജീവന്റെ മറുപടി കേട്ട് അപ്പുവിന്റെ മുഖം വാടി. മറുപടി എന്ത് പറയുമെന്ന് ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചതിനു ശേഷം അവൾ പറഞ്ഞൂ ;

"നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഞാൻ ഇടപെടാൻ പാടില്ല. പക്ഷേ എനിക്ക് വയ്യാതെ കിടപ്പായാൽ നിനക്ക് ന്റെ വീടിനു മുന്നിലൂടെ ഹോണും നീട്ടിയടിച്ച് കാർ ഓടിച്ച് പോവാം. വന്നതിനു തെളിവിനായീട്ട് വീടിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പകർത്തി അയക്കാം. അതിനൊന്നും കൊഴപ്പമില്ലാലേ.." 

അത്രയും പറഞ്ഞ് ജീവനെ തോൽപിച്ചെന്ന ഭാവേന നിൽക്കുമ്പോഴാണ് അവന്റെ അടുത്ത വോയ്സ് അപ്പൂന് വരുന്നത്.

"നീയെന്താ അപ്പൂ എന്നെപറ്റി വിചാരിച്ചത്.നിന്നോടു പ്രേമം മൂത്തിട്ട് കാണാൻ വേണ്ടി വന്നതാണെന്നാണോ.  ചെയ്യുന്ന വർക്ക് കൂടാതെ ഡ്രൈവർ ആയും ഞാൻ അടുത്ത വീട്ടിലെ ചേട്ടന്റെ കൂടെ പോകാറുണ്ട്. അയാളുടെ വീട്ടിൽ ഒരുപാട് വണ്ടികൾ ഉള്ളതാണ്. അത്കൊണ്ട് അയാൾ നാട്ടിൽ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ഇടയ്ക്ക് ഓരോ കാർ എടുത്ത് ഞാൻ ഓടിക്കാറുണ്ട് സർവീസിന് കൊടുക്കുന്നിന് വേണ്ടിയാണ്. അങ്ങനെ ഡ്രൈവ് ചെയ്ത് പലതവണ നിന്റെ വീടിന്റെ ഭാഗത്തേക്കും ഞാൻ വന്നിട്ടുണ്ട്. അതു പോലെ ഇന്നും ആ വഴി വന്നെന്നു മാത്രം"  വളരെ നിസാരമായി ജീവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തീ.

"അപ്പൊ ന്തിനാ ഇയാളന്റെ വീടിന്റെ ചിത്രം അയച്ചേ"

"ഇന്നലെ വന്നപ്പോൾ അതു തന്നെയാണോ നിന്റെ വീടെന്നു സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നൂ. അത് ക്ലിയർ ചെയ്യാൻ വേണ്ടിയാണ് നിനക്ക് ഫോട്ടോ എടുത്ത് അയച്ചത്.അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ നിന്നെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നിന്റെ വീടിന്റെ പടി വരെ വന്ന് ഞാൻ മടങ്ങി പോകുമോ നീയൊരു മണ്ടി തന്നെയാണല്ലോ"

ജീവന്റെ വോയ്സ്നോട്ട് കേട്ട് മറുപടിയൊരു ഇമോജിയിൽ ഒതുക്കി നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ച് അവൾ പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരുന്നൂ.. 

*******************************

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ജീവനോട് അവൾ മനപൂർവ്വമായൊരു അകലം പാലിച്ചു. അവനാവട്ടെ ഇമോജികൾ മാത്രമായി അയക്കുന്നത് നിർത്തി ഗ്രൂപ്പിലെ മറ്റുള്ളവരോട്  ഇടക്കൊക്കെ വിശേഷങ്ങൾ അന്വേക്ഷിച്ച് ചാറ്റ് ചെയ്യാൻ ആരംഭിച്ചൂ. അത് കണ്ട് അപ്പൂന് ദേഷ്യം പിടിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ജീവനോട് ആലുവ മണപ്പുറത്ത് കണ്ട പരിചയം പോലും കാണിക്കാതെ ഗ്രൂപ്പിൽ മറ്റു എല്ലാവരോടും അവൾ ചാറ്റിയുന്നത് പതിവാക്കി.അങ്ങനെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. ഒരിക്കൽ ഗ്രൂപ്പിൽ ഉള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കല്ല്യാണം ഉറപ്പിച്ചതിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കുന്നതിനിടയിൽ ഗ്രൂപ്പിലെ ആസ്ഥാനകോഴി വിനുവിന്റെ ചോദ്യം വന്നൂ

'എന്താ നീ കല്ല്യാണം നോക്കുന്നില്ലേ അപ്പുമോളെ' എന്ന്..

'എനിക്ക് പറ്റിയ ചെക്കൻ വരട്ടെ അപ്പോ ആലോചിക്കാം' എന്ന് അപ്പു മറുപടി കൊടുത്തതും അൽപം കഴിഞ്ഞ് ജീവന്റെ മെസ്സേജ് ഗ്രൂപ്പിൽ വന്നൂ.

"താടിയൊക്കെ വെച്ച ഒരു ചുള്ളൻ ചെക്കനുണ്ട് ഇവിടെ.. അപ്പൂനേക്കാ ഒരു വയസ്സ് കൂടുതലുള്ള കാരണം ഏട്ടനെന്നു വിളിക്കാനും പറ്റും ആളെ"

"ആരാടാ ആ ചുള്ളൻ.. നീ തന്നെയാണോടാ ഇനി?"  വിനുവിന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നൂ. 

"എടീ അപ്പൂ.. അവന് നിന്നേക്കാ ഒരു വയസ് കൂടുതലുണ്ടെന്നല്ലേ പറഞ്ഞേ അവന്റെയൊരു ആഗ്രഹമല്ലേ.നീ ഏട്ടാ ന്ന് വിളിച്ചേക്കൂ അവനെ" 

 ഗ്രൂപ്പിൽ അടുത്തയാളുകളുടെ കളിയാക്കലുകൾ വന്നു തുടങ്ങി. ഇനി അവിടെ നിന്നാൽ ശരിയാവില്ലെന്ന് കരുതി അപ്പു ഗ്രൂപ്പിൽ നിന്ന് ബാക്ക്ബട്ടൺ അമർത്തി ഫോൺ ബെഡിൽ വെച്ചൂ. ഈ ചെക്കന്  ഇതിന്റെ വല്ല കാര്യവുമുണ്ടായിരുന്നോയെന്ന്  വിചാരിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് ജീവന്റെ പേഴ്സണൽ മെസേജ്  അപ്പൂന് വരുന്നത്.

"എല്ലാവരും പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേ നീയെന്നെ ഏട്ടനെന്നു വിളിച്ചോടീ.."

അത്രയും ദിവസം താൻ ജീവന്റെയടുത്ത് മനപൂർവ്വം കാണിച്ച അകൽചയെല്ലാം അവന്റെ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗിൽ അപ്പു മറന്നൂ.അവൾ വോയ്സ് റെക്കോഡ് ചെയ്തൂ

"നിന്നെ ഞാൻ ഏട്ടനെന്നേ ഇനി വിളിക്കുള്ളൂടാ ജീവേട്ടാ.."

കാർമേഘം പോയി തെളിഞ്ഞ മാനം പോലെയായിരുന്നു അപ്പോൾ ജീവന്റെ മനസ്സ്.

*****************************

തന്റെ കൂടെയുള്ളപ്പോൾ ഒരു വിലയും തോന്നാതിരുന്നയാളാണ് അപ്പു. കുറച്ചീസം അവളൊന്നു അകന്നു നിന്നപ്പോൾ വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള വോയ്സ് എല്ലാം മിസ്സ് ചെയ്തു തുടങ്ങി. താനൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും തുടരെ തുടരെ വോയ്സ് അയച്ച് വെറുപ്പിച്ചോണ്ടിരിക്കും ആ പെണ്ണ്. റോഡിൽ കൂടി പോയ പട്ടിയെ പറ്റി വരെ വാതോരാതെ സംസാരിച്ചോണ്ടിരിക്കും. അവളിങ്ങനെ തന്നോട് അടുത്തു വരുന്നത് അവളുടെ ജീവിതത്തിനു നല്ലതെല്ലന്ന് തോന്നിയിട്ടാണ് അന്ന് അത്രയധികം പറഞ്ഞ് അതിന്റെ മനസ്സ് വേദനിപ്പിച്ചത്. എന്നിട്ട് എന്താ കാര്യമുണ്ടായത്. പ്രേമമൊന്നും അല്ല അവളോട് തനിക്ക് പക്ഷേ അവളെ വിട്ടുകളയാൻ പറ്റുന്നില്ല.. 

പല ചിന്തകളും  ജീവന്റെ മനസിലൂടെ കടന്നു പോയികൊണ്ടിരുന്നൂ.എങ്കിലും അവനൊന്നു ഉറപ്പിച്ചു. തന്നെ പറ്റി പൂർണമായും അപ്പുവിനോട് ഉടനെ പറയണം. ജീവൻ ആരാണെന്നു മനസിലാക്കീട്ട് മതി ഇനി തന്റെ കൂടെയുള്ള അവളുടെ ചങ്ങാത്തം.

********************************

"എടീ... നമുക്ക് ഉടനെ കാണണം" 

ജീവൻ അവളോട് പറഞ്ഞൂ.

"നീ വീട്ടിലേക്ക് വായോ ജീവേട്ടാ.. ഞാനും അമ്മയും ഇവിടെ തന്നെയുണ്ട്. അമ്മയ്ക്കും നിന്നെ പരിചയപ്പെടാലോ"

"വീട്ടിലേക്ക് തൽക്കാലം വരാൻ പറ്റില്ല. നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് വയ്യാത്തതല്ലേ. ഞാനാണെങ്കിൽ എപ്പോഴും പുറത്ത് പോകുന്നതാണ്. എനിക്ക് കോവിഡ് പോസിറ്റീവ് ആണെങ്കിൽ നല്ല പണി കിട്ടും എല്ലാവർക്കും"

"എനിക്ക് പുറത്തേക്ക് വരാൻ പറ്റില്ലടാ. അമ്മയ്ക്ക് വയ്യാത്ത കാരണം സാധനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതിന് തന്നെ ഹോം ഡെലിവറി ചെയ്യാണ് ഇവിടെ"

"എന്നാ ഇപ്പോ കാണണ്ട"

"എന്തേ പെട്ടന്ന് കാണാൻ പൂതി.. എന്തേലും കാര്യം ഉണ്ടോ..??"

"അപ്പൂ..എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ നിന്നോട് പറയാനുണ്ട്. എല്ലാം ഒരു ദിവസം നിന്നോട് പറയണമെന്ന് കരുതിയതു തന്നെയാണ്. പക്ഷേ നിനക്ക് എന്നോടുള്ള അടുപ്പം കാണുമ്പോൾ കുറച്ച് നേരത്തെ തന്നെ ചിലത് നീ അറിയണമെന്ന് തോന്നി.. എല്ലാം അറിഞ്ഞാൽ നീ ചിലപ്പോൾ ഈ സൗഹൃദം തന്നെ അവസാനിപ്പിച്ചേക്കാം"

പണ്ട് ജീവനെ പറ്റി വിനു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളുടെ തുടർച്ചയാവും തന്നോട് ജീവൻ പറയാൻ പോകുന്നത് എന്ന് ഏകദേശധാരണ അപ്പുവിന് ഉണ്ടായിരുന്നൂ.അതുകൊണ്ട് തന്നെ കാര്യങ്ങൾ അറിയാൻ അത്ര വലിയ ആകാംഷയൊന്നും അപ്പുവിന് തോന്നിയില്ല.

"നീ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെയൊരാളല്ല ഞാൻ.എന്റെ പേരിൽ മൂന്ന് നാല് കേസുകൾ നിലവിൽഉണ്ട്.അറിയാതെ പെട്ടുപോയതൊന്നും അല്ല.തല്ലാനും വെട്ടാനുമെല്ലാം പാർട്ടി പറഞ്ഞപ്പോൾ ചെയ്യാൻ എനിക്ക് മടിയൊന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ഓരോരുത്തർക്കു കൊടുത്ത പണികളെല്ലാം നമുക്ക് തിരികെ കിട്ടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ജീവിതം തന്നെ ഇല്ലാതായി തുടങ്ങി.പണ്ട് ഞങ്ങളൊക്കെ കൂടി പണി കൊടുത്ത ഒരുത്തന്റെ പാർട്ടിക്കാര് ഒറ്റക്ക് കിട്ടിയപ്പോൾ എനിക്കും കാര്യമായി തന്നെ തന്നൂ. രണ്ട് മാസത്തോളം കിടപ്പിലായിരുന്നൂ ഞാൻ. ഒരുത്തനും അന്ന് എന്റെ  കൂടെയുണ്ടായീല്ല.അതിനു ശേഷം പാർട്ടിയ്ക്കു വേണ്ടി കൊല്ലാൻ നടക്കുന്നത് നിർത്തി"

"ഇതിനാണോ ഞാൻ നിന്റെ സൗഹൃദം വേണ്ടെന്ന് വെക്കുമെന്ന് നീ പറഞ്ഞത്"

"അത് മാത്രമല്ലെടീ.. ഞാനൊരു പെണ്ണുകേസിൽ പെട്ടിട്ടുണ്ട്.."

ജീവന്റെ മെസ്സേജ് കണ്ടതും അപ്പുവിനെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടാൻ തുടങ്ങി.

"റേപ്പ് കേസാണ് നീ പറഞ്ഞു വരുന്നതെങ്കിൽ നിർത്തിയേക്കൂ കേൾക്കണ്ട എനിക്ക്"

അപ്പുവിന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞൂ.

"അയ്യേ..ഇത് അതല്ല കഴുതേ.എന്റെ കൂട്ടുക്കാരന്റെ പെണ്ണിനെ അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നു ചാടിച്ച് അവരുടെ കല്ല്യാണം നടത്താൻ കൊണ്ടുപോയതാണ് ഞങ്ങൾ. ആ ചെറ്റ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ല പെണ്ണിന് പതിനെട്ട് ആയിട്ടില്ലെന്ന്.അവളുടെ വീട്ടുക്കാര് കേസ്സ് കൊടുത്തൂ. ഞങ്ങളെല്ലാവരും അതിൽ പെട്ടൂ.അതാണ് കേസ്സ്"

അവന്റെ സംസാരം കേട്ട് അപ്പു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു.ഇതാണോ ഇവന്റെ പെണ്ണുകേസ്സ്. മനുഷ്യനെ വെറുതെ പേടിപ്പിക്കാനായീട്ട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് വരും ചെക്കൻ.അപ്പൂന്റെ മുഖത്ത് ചിരി വന്നു മാഞ്ഞു."കഴിഞ്ഞോ നിന്റെ കുമ്പസാരം" 

"അതുമാത്രമല്ലെടി.. കഞ്ചാവ് കൈവശം വെച്ചെന്നൊരു കള്ളകേസ് ഉണ്ടാക്കി ഞങ്ങൾ തല്ലിയവന്റെ പാർട്ടിക്കാര്. അതിന് കുറച്ച് നാൾ ജയിലിൽ കിടന്നൂ. ആ ദേഷ്യത്തിന് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ വീണ്ടും അവന്മാരുമായി തല്ലുണ്ടാക്കി.അന്ന് അവരുടെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരുത്തനു കാര്യമായി പരിക്കുപറ്റി.അങ്ങനെ അവർ വധശ്രമത്തിന് കേസ്സു കൊടുത്തു.."

ഇത്രയും കാലം താൻ ഓരോന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ശല്യപ്പെടുത്തിയിരുന്നതും വോയ്സ് അയച്ച് വെറുപ്പിച്ചോണ്ടിരുന്നതും ഇത്രയ്ക്കും വലിയ ഭീകരനെയായിരുന്നോ എന്ന് ആലോചിച്ച് പകച്ചിരിക്കുകയാണ് അപ്പൂ..

അടുത്തത് ഇനിയെന്താണ് ജീവൻ പറയാൻ പോകുന്നതെന്ന് അറിയാനായി അവൾ ആകാംഷയോടെയിരുന്നൂ.ജീവൻ തുടർന്നൂ,

"പണം കൊടുത്താൽ കേസ് പിൻവലിക്കാമെന്ന് അവരുമായി ധാരണയായി. അങ്ങനെ എന്റെ ചേട്ടൻ രണ്ട്മൂന്നു വർഷം കൊണ്ട് ഗൾഫിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാക്കിയ സമ്പാദ്യമെല്ലാം എനിക്ക് വേണ്ടി കളഞ്ഞൂ. അതോടെ വീട്ടുക്കാരുടെ കണ്ണിലെ കരടായി ഞാൻ.പിന്നീടങ്ങോട്ട് ഒരു അലമ്പിനും ഞാനായീട്ട് പോയിട്ടില്ല. അത്യാവശ്യം പണിയൊക്കെ ചെയ്ത് പറ്റുന്നതു പോലെ വീട്ടിലേക്ക് കൊടുക്കും. ഇതൊക്കെയാണ് എന്റെ കഴിഞ്ഞ കാലം. എന്റെ പേരിലൊരു പെണ്ണു കേസ്സ് വന്ന കാരണം എനിക്ക് പെൺകുട്ടികളോട് അടുത്ത് ഇടപ്പെടാൻ പേടിയാണ്. അത്കൊണ്ടാണ് സ്ക്കൂൾ ഗ്രൂപ്പിലൊന്നും  ആരോടും വന്ന് അടുപ്പം കാണിക്കാത്തത്. എന്നോട് അടുപ്പം കാണിക്കുന്നതിന്റെ പേരിൽ അവർക്കൊരു ചീത്തപേര് വരാൻ പാടില്ലാലോ.." ജീവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

ഇത്രയെല്ലാം കേട്ടിട്ട് ജീവനോട് തനിക്കൊട്ടും തന്നെ അകൽചയോ ദേഷ്യമോ തോന്നുന്നില്ലെന്ന് അപ്പുവിന് മനസ്സിലായീ. അവൾ ഫോണെടുത്തു അവന്റെ നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചൂ..

"എന്താടീ.. ഇനി അടുപ്പത്തിനൊന്നും വരേണ്ടെന്ന് പറയാൻ വിളിച്ചതാണോ.."

കാൾ എടുത്തപ്പോൾ തന്നെ ഇവൻ വെറുതെ ചൊറിയാൻ വരുവാണല്ലോന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ച് അപ്പു പറഞ്ഞൂ,

"എടാ ജീവേട്ടാ.. തന്റെ കൂടെ നടന്നാൽ ചീത്തപേര് വരുമെങ്കിൽ അത് സഹിക്കാമെന്നാണ് ന്റെ തീരുമാനം. പിന്നെ നീ പറഞ്ഞതിൽ പകുതിയും നമ്മൾ പരിചയപ്പെടുന്നതിനു മുൻപേ ഞാൻ അറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ തന്നെയാണ്. എന്നിട്ടാണ് നിന്നോട് സൗഹൃദത്തിലായതും"

"സത്യമാണോ നീ പറയുന്നത്.. നീ എങ്ങനെയാ ഇതെല്ലാം അറിഞ്ഞത്" ജീവന് അറിയാൻ ആകാംഷയായി..

"നിന്നെ പറ്റി ഒരാളുടെ അടുത്ത് നിന്ന് അറിഞ്ഞ വിവരങ്ങളാണ്.പക്ഷേ എനിക്കു തോന്നി മറ്റുള്ളവർ പറഞ്ഞിട്ടല്ല ഒരാളെ അറിയേണ്ടതെന്ന്..അതു മാത്രമല്ല. നമ്മുടെ സ്ക്കൂൾ ഗ്രൂപ്പ് തുടങ്ങുന്നിനും മുൻപേ നിന്നെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നൂ. നിന്നെ പറ്റി നീ പറയാത്ത മറ്റുചിലത് ഫെയ്സ്ബുക്കിലൂടെ ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടതും അടുത്തതും നിന്നെ പറ്റി ഫെയ്സ്ബുക്കിൽ നിന്ന് വായിച്ച ചില കാര്യങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്.. നിന്നോട് ഒത്തിരി ബഹുമാനം കലർന്ന സ്നേഹമാണ് ആദ്യമേ എനിക്കുള്ളത്.. നീ ഇപ്പോ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾകൊണ്ടൊന്നും നിന്നോടുള്ള അടുപ്പം എനിക്ക് ഇല്ലാതാവില്ല ജീവേട്ടാ.."

തന്നെ പറ്റി എന്തുകാര്യമാണ് അവൾ വായിച്ചതെന്നു അറിയാൻ ജീവന് വ്യഗ്രത കൂടി.ഫോൺ കാതോടു ഒന്നുകൂടി ചേർത്തു വെച്ച് അവൻ നേർത്ത ശബ്ദത്തോടെ വിളിച്ചൂ ,    "അപ്പൂ..."

ഭാഗം - 3

അവന്റെ നേർത്ത നിശ്വാസം തന്റെ ചെവിയോട് ചേർന്നാണ് വന്നുപതിക്കുന്നതെന്ന് അപ്പുവിന് തോന്നി..

"എടീ.. നീയെന്റെ സ്വഭാവം എടുപ്പിക്കരുത്. വലിയെന്തോ സംഭവം എന്നെ പറ്റി ഫെയ്സ്ബുക്കിലുടെ വായിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് നീയെന്താ ഇപ്പോ മിണ്ടാതിരിക്കണേ"

"ജീവേട്ടന് അറിയാൻ തിരക്കായീലേ, പക്ഷേ ന്റെ കുട്ടി കുറച്ചുകാലത്തേക്കു അതെന്താണെന്ന് അറിയേണ്ടാട്ടോ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതിന്റെയൊരു സുഖം പോവില്ലേ"

"നീയെന്താ ആളെ പൊട്ടനാക്കാണോ. മര്യാദക്ക് പറയ് അപ്പൂ ..അല്ലെങ്കിൽ ന്റെ വായയിൽ നിന്ന് എന്താ വരുന്നതെന്ന് പറയാൻ പറ്റൂല്ല"

"നീയെന്തു പറഞ്ഞാലും ഞാനിപ്പോ പറയൂല്ല അത്രക്ക് നിർബന്ധാണെങ്കിൽ അന്വേഷിച്ച് കണ്ടുപിടിക്ക്  മോനേ"

"നീ പറയേണ്ട ഞാൻ പോവാണ്.എനിക്ക് ഇന്ന് കൂട്ടുക്കാരന്റെ ബാച്ചിലർ പാർട്ടി ഉണ്ട്. ഗുരൂവായൂരിലുള്ള അവന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ വെച്ചിട്ടാണ്"

"പോവാൻ ഇറങ്ങുമ്പോഴാണോ പറയണേ നീയെന്താ നേരത്തെ പറയാതിരുന്നത്"

"ഞാൻ എവിടെയ്ക്കു പോവാണേലും  കാര്യങ്ങളെല്ലാം നിന്നോട് നേരത്തെ കൂട്ടി പറയാൻ നീയെന്റെ ഭാര്യയൊന്നും അല്ലാലോ.നിന്റെടുത്ത് പലതവണ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്  പെണ്ണേ എന്നെ ഭരിക്കാൻ വരരുതെന്ന്"

"ഞാൻ ഒന്നും ചോദിക്കണില്ലേ..നീ പോയീട്ട് വായോ ന്റെ കുട്ടീ"

"ഇന്ന് തന്നെ മടങ്ങി വരില്ല.അവന്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഇനി മടങ്ങി വരുന്നുള്ളൂ. ഞങ്ങളുടെ ബാച്ചിലുണ്ടായിരുന്ന പലരും ചെന്നൈയിൽ നിന്നു വന്നിട്ടുണ്ട്. എല്ലാവരും കൂടി ഇതുപോലെ വല്ലപ്പോഴുമല്ലേ കാണുന്നത്. അത്കൊണ്ടാണ് അവൻ ഫ്ലാറ്റ് എടുത്തു തന്നത് "

"പത്താം ക്ലാസിൽ ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചവരാണോ നിങ്ങളൊക്കെ" 

"അല്ലെടീ ചെന്നൈയിൽ ഏവിയേഷൻ കോഴ്സ് ചെയ്തിരുന്നൂ ഞാൻ. അവിടെ നിന്നു കിട്ടിയ ഫ്രണ്ട്സ് ആണ്"

"ഒരു കോഴ്സ് പഠിച്ചിട്ടാണോ ആ മേഖലയിൽ നീ ജോലിക്ക് ശ്രമിക്കാത്തത്. അതെങ്ങനെയാ നാട്ടിൽ നിന്ന് പോയാൽ പിന്നെ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ കള്ളുകുടിച്ചും അലമ്പ് കാണിച്ചും നടക്കാൻ പറ്റില്ലാലോ"

"കാര്യമറിയാതെ വർത്താനം പറയാൻ വരല്ലേ അപ്പൂ.. ഒന്നു രണ്ടു ഇന്റർവ്യൂനു ഞാൻ പോയതാണ് പക്ഷേ എന്റെ പേരിൽ ക്രിമിനൽ കേസ്സ് ഉള്ളതു കൊണ്ട് ജോലി കിട്ടിയില്ല , പിന്നീട് ആ വഴിക്ക് ശ്രമിക്കാൻ നിന്നില്ല.അതൊക്കെ പോട്ടെ ഇനി സംസാരിച്ചു നിന്നാൽ സമയം പോവും ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ. പിന്നെ കാണാം ബൈ.."

ജീവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. 

*********************************

രാത്രി ഏറെ വൈകീട്ടും ജീവന്റെ ഒരു വിവരവും അറിയാതെ അവൾ അസ്വസ്ഥയായി .അനാവശ്യ കാര്യങ്ങൾക്ക് തന്നോടങ്ങോട്ട് വിളിക്കാൻ പാടില്ലെന്നാണ് അവൻ പറഞ്ഞേക്കുന്നത്.അല്ലെങ്കിൽ വിളിച്ചു നോക്കായിരുന്നു. ന്തായാലും ഒന്നു വിളിച്ചു നോക്കാം. അവിടത്തെ കലാപരിപാടി എന്തായെന്ന് അറിയാലോ അപ്പു ജീവനെ കാൾ ചെയ്യാൻ ഫോൺ എടുത്തൂ.  

ആ സമയത്ത് ഫ്രണ്ടിന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ പാർട്ടിയിലായിരുന്നൂ ജീവൻ.അപ്പുവിന്റെ കാൾ കണ്ടതും ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ കട്ട് ചെയ്തൂ. അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അവനെ വിളിച്ചൂ.

"അപ്പൂ.. നിന്റെടുത്ത് പലതവണ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്  ഫ്രണ്ട്സുമായി കൂടിയിരിക്കണ നേരത്ത് വിളിക്കാൻ നിൽക്കരുതെന്ന്. അവന്മാര് നിന്നെ എന്തേങ്കിലും കമന്റ്  പറഞ്ഞാൽ അതു കേട്ടിട്ട്  മോങ്ങികൊണ്ട് എന്റെടുത്ത് പരാതി പറഞ്ഞേക്കരുത്. നീ വെച്ചിട്ടു പോയേ. ഇനിയങ്ങോട്ട് മൂന്ന് നാല്  ദിവസത്തേക്ക് നിന്റെ കാൾ എനിക്ക് വരരുത്. കേട്ടില്ലേ.."

അൽപം ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള ജീവന്റെ സംസാരം കേട്ട് അപ്പുവിന് സങ്കടം തോന്നിയെങ്കിലും അതു പുറമേ കാണിക്കാതെ അവൾ പറഞ്ഞൂ 

"വീട് അടുത്തായ കാരണം ഫ്ലാറ്റിൽ നിൽക്കാതെ നീ വീട്ടിലേക്കു പോയീട്ടുണ്ടാവുമോയെന്ന് വിചാരിച്ചൂ. കള്ളു കുടിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ എത്തി കാണില്ലേന്നു അന്വേഷിക്കാനാണ് വിളിച്ചു നോക്കിയത്"

"എന്റെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി നീ പഠിപ്പിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട. എത്ര കുടിച്ചാലും ഈ ജീവന് അറിയാം വീട്ടിലെത്താൻ. നിന്നോട് ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞൂ ഭരണം വേണ്ടെന്ന്. ശല്യപ്പെടുത്താതെ വെച്ചിട്ട് പോ നീ"

"കൂട്ടുക്കാരൊക്കെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ മടങ്ങി പോകുമല്ലോ അപ്പോ ന്റെടുത്ത് വായോ നീ. ഈ പറഞ്ഞതിന്റെയെല്ലാം മറുപടി അപ്പോ ഞാൻ തരാടാ ജീവേട്ടാ"

അപ്പു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാൾ കട്ട് ചെയ്തു  ഉറങ്ങാൻ കിടന്നൂ.

****************************

തന്റെ സംസാരം ശ്രദ്ധിച്ച് കൂട്ടുക്കാരിൽ ഒരാൾ അടുത്തു നിന്നിരുന്നത് അപ്പൂന്റെ കാൾ കട്ട് ചെയ്തതിനു ശേഷമാണ് ജീവൻ കണ്ടത്.

"ജീവാ.. ആരാടാ അപ്പൂ? പെണ്ണാണെന്ന് മനസ്സിലായീ. ഈ നേരത്തൊക്കെ വിളിച്ച് സംസാരിക്കണമെങ്കിൽ നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തോ ചുറ്റികളിയുണ്ടല്ലോടാ"

"എന്ത് ചുറ്റികളി..അവൾ എന്റെ  ബെസ്റ്റ്ഫ്രണ്ടാണ് അതിനപ്പുറം ഒന്നൂല്ലടോ"  ജീവൻ ഒഴുക്കൻമട്ടിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് സോഫയിൽ എല്ലാവരുടെയും അടുത്തായി പോയിരുന്നു. പക്ഷേ കൂട്ടുക്കാരൻ വിടാനുള്ള ഭാവമില്ല. 

"നിന്റെ ഫ്രണ്ടാണെന്നല്ലേ നീ പറയുന്നേ നിങ്ങൾ തമ്മിൽ വേറെ ബന്ധമൊന്നും ഇല്ലാലോ.എങ്കിൽ പിന്നെ അവളുടെ നമ്പർ എനിക്ക് കൂടി താടാ. ഈ നേരത്തൊക്കെ നിന്നെ വിളിക്കണമെങ്കിൽ അവളത്ര ശരിയല്ല.ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ വളയുമോയെന്ന്.നീ നമ്പർ തായോ"

മദ്യലഹരിയിൽ പറയുന്നതാണെങ്കിലും അപ്പുവിനെ പറ്റി മോശമായി ഒരാൾ സംസാരിച്ചത് ജീവനെ പ്രകോപിപിച്ചൂ . അവൻ സോഫയിൽ നിന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് അരുണിന്റെ കോളറിൽ കയറി പിടിച്ചൂ.

"എന്താടാ നീ ന്റെ അപ്പൂനെ പറഞ്ഞത്. അവളെ പേരെടുത്തു വിളിക്കാനുള്ള യോഗ്യതയില്ല നിനക്കൊന്നും. ഈ സമയത്ത് വിളിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെല്ലാം മോശക്കാരാണെന്ന് നിനക്കെങ്ങനെയാടാ അറിയാ.നിന്റെ പിഴച്ച നാക്കുകൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരെ പറയുന്നത് പോലെ ഒരിക്കൽ കൂടി എന്റെ അപ്പൂനെ നീ പറഞ്ഞാൽ, പഴയ ജീവന്റെ സ്വഭാവം നിനക്കറിയാലോ.."

ജീവന്റെ പെരുമാറ്റം കണ്ട് പകച്ചു നിൽക്കുകയാണ് മറ്റു സുഹൃത്തുക്കൾ. എല്ലാവരും ചേർന്ന് ജീവനെ പിടിച്ചുമാറ്റി സോഫയിൽ ഇരുത്തി. ദേഷ്യമൊന്നു കുറഞ്ഞപ്പോൾ അരുണിനോടായീ ജീവൻ പറഞ്ഞു, 

"കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു മാസങ്ങൾ മുൻപ് വരെ ഞാനെവിടെയിങ്കിലും പോയി വരാൻ 

നേരം വൈകുമ്പോൾ എവിടെയാണെന്നോ , എപ്പോ മടങ്ങി വരുമെന്നോ വിളിച്ചു അന്വേഷിക്കാൻ അമ്മയല്ലാതെ മറ്റാരും  ജീവന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായീട്ടില്ല. ഇപ്പോ തന്നെ അവൾ വിളിച്ചത് ഞാൻ സേഫ് ആയി ഇവിടെ തന്നെയില്ലേന്ന് അറിയാനാണ്. എന്റെ അനുവാധം പോലും ഇല്ലാതെ, എന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ കയറി ഇടപ്പെട്ട് അമ്മയെ പോലെ പവിത്രമായൊരു സ്ഥാനം എന്റെ മനസിൽ നേടിയെടുത്ത പെണ്ണാണ് എന്റെ അപ്പൂ. സ്വന്തമെന്നു കരുതിയ പലരും മോശം അവസ്ഥകളിൽ എന്നെ കൈവിട്ടപ്പോൾ എല്ലാ ചരിത്രവും അറിഞ്ഞു വെച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ എന്നെ സുഹൃത്തായി തെരഞ്ഞെടുത്തവളാണ് അവൾ.എന്നെ വിശ്വസിച്ച് കൂടെ കൂട്ടിയ ഏകവ്യക്തി.ഒരു കളങ്കവും ഇല്ലാത്ത ബന്ധങ്ങൾക്കിടയിൽ സംസാരിക്കണമെങ്കിൽ ഏതുസമയവും പ്രശ്നമല്ല അരുൺ.."

"ജീവാ.. നിങ്ങളുടെ ബന്ധത്തിന് ഇത്ര ആഴമുണ്ടെന്നു കരുതിയല്ല ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിച്ചത്. നീ ക്ഷമിക്ക്" അരുൺ ജീവന്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്ന് പറഞ്ഞൂ

"അവൾക്ക് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും എന്നെ വിളിക്കാം അവളുടെ അടുപ്പം ഞാൻ ദുരുപയോഗം ചെയ്യില്ലെന്ന എന്നോടുള്ള വിശ്വാസമാണത്.എന്നിട്ടും നിന്നെ പോലെയുള്ള ആൾക്കാരുടെ ഇത്തരം സംസാരങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ വേണ്ടി ഫ്രണ്ട്സിന്റെ ഇടയിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൾ വിളിച്ചാൽ പലപ്പോഴും കാൾ എടുക്കാതിരിക്കാണ് ഞാൻ ചെയ്യാറുള്ളത്'

"നീയൊന്നു അടങ്ങ് ജീവാ.അവനൊരു അബദ്ധം പറ്റിയതാണ്.നമ്മളൊരുപാട് കാലം കഴിഞ്ഞ് ഒന്നിച്ചു കൂടിയതല്ലേ. അതിന്റെ സന്തോഷം കളയല്ലേ.."മറ്റൊരു സുഹൃത്തായ ശ്യാം കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെച്ചുകൊണ്ട് ജീവനോടായീ പറഞ്ഞൂ. 

ശ്യാം പറയുന്നത് ശരിയാണ് , താൻ കാരണം ഈ രാത്രി നശിപ്പിക്കേണ്ടെന്ന് വെച്ച് ജീവൻ കൂടുതലൊന്നും പറയാതെ അവർക്കൊപ്പം സൽക്കാരത്തിനു ചേർന്നു. നേരം വെളുപ്പിന് നാലാവുന്നൂ. മറ്റെല്ലാവരും മദ്യപിച്ചതിന്റെ ആലസ്യത്തിൽ മയങ്ങുമ്പോൾ ജീവനു മാത്രം ഉറക്കം വരുന്നില്ലായിരുന്നൂ. ഫ്ലാറ്റിന്റെ പതിമൂന്നാം നിലയിലെ ബാൽക്കണിയിൽ ആകാശേത്തേക്കു നോക്കി അവൻ കിടന്നൂ. 

 തന്റെ ആരാണ് അപ്പൂ ? അവളെ പറ്റി സ്ക്കൂൾ ഗ്രൂപ്പിൽ ആരെങ്കിലും കളിതമാശയായി എന്തേങ്കിലും പറയുമ്പോൾ  പോലും തനിക്ക് അവരോട് വരുന്ന ദേഷ്യം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റില്ല.അവളുടെ കാര്യത്തിൽ ഉടലെടുത്തു വരുന്ന സ്വാർത്ഥത ശരിയല്ലെന്ന് തനിക്ക് നല്ല ബോധ്യമുണ്ട്. പക്ഷേ പലപ്പോഴും മനസ്സ് നിയന്ത്രിക്കാനാകുന്നില്ല. അവളുടെ നിർത്താതെയുള്ള കലപില സംസാരവും, എത്ര വഴക്ക് കേട്ടാലും തന്നെ കയറി ഭരിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കമായ ആ സ്വഭാവവും അത്രമേൽ തന്നെ സ്വാധീനിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്ന് ജീവന് മനസ്സിലായീ.ഒരുപാട് ദേഷ്യത്തോടെയാണ് നേരത്തെ കാൾ വെച്ചത്. അവളെയൊന്നു വിളിക്കണമെന്ന് ജീവന് തോന്നി. അവൻ ഫൊണെടുത്ത് നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തൂ

"എന്താടാ കള്ളുകുടിയാ.. അടിച്ചു ഫിറ്റായപ്പോൾ എന്നെ വിളിച്ച് കൊഞ്ചാനാണോ ഉദ്ദ്യേശം"

കാൾ എടുത്ത വഴിയുള്ള അപ്പുവിന്റെ സംസാരം കേട്ട് അവനറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി. ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾക്ക് മുൻപേ തന്റെ വഴക്കും കേട്ട് കാൾ വെച്ച് പോയ പെണ്ണാണ്. ഒന്ന് ഉറങ്ങി ണീറ്റപ്പോഴെക്കും ഇവളിതെല്ലാം മറന്നോ..

"എടാ ജീവേട്ടാ.. നിന്റെ ദേഷ്യമെല്ലാം തീർന്നോ... ഇല്ലെങ്കിൽ നേരത്തെ പറഞ്ഞതിന്റെയെല്ലാം ബാക്കി കൂടി പറഞ്ഞിട്ട് വെച്ചിട്ട് പോയേ.എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട്.."

ജീവൻ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.അപ്പു അവനെ ഒരിക്കൽ കൂടി വിളിച്ചൂ ,

"ജീവേട്ടാ.. എന്താ നീ മിണ്ടാത്തത് 

"എടീ നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നുന്നുണ്ടോ ഞാനൊരുപാട് വഴക്ക് പറയുന്നുണ്ട് അല്ലേ"

"കള്ളുകുടിച്ച് ഫിറ്റായപ്പോഴാണോ എന്റെ കുട്ടിക്ക് പുതിയ തോന്നലുകളൊക്കെ തുടങ്ങിയത്.നീ വഴക്കു പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് നിന്നെ ഞാൻ വിളിക്കാതിരിക്കില്ലെന്ന് നിനക്ക് നന്നായി അറിയാം പിന്നെന്തിനാണ് ഈ പ്രഹസനം"

"എടീ കുരിപ്പേ നീ എങ്ങോട്ടെക്കാണ് പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് കയറി പോകുന്നത്.നിന്നോട് മാപ്പ് പറയാൻ വിളിച്ചതല്ല ഞാൻ.എനിക്കേ കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല.നേരം വെളുക്കുമ്പോൾ ഞാനതുവഴി വരാം. ഇന്നേങ്കിലും നീയൊന്നു ചൂലെടുത്ത് മുറ്റമടിക്കാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വരാമോ 

എനിക്ക് നിന്നെ കാണണമെന്നുണ്ട്."

"നടക്കൂല്ല മോനേ.ഇപ്പോ തന്നെ ഉറക്കം ശരിയായീട്ടില്ല.എനിക്ക് കുറച്ചധികം നേരം കിടന്നേ പറ്റൂ.നീ കള്ളുകുടിച്ച് ഫിറ്റായീട്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് ഡ്രൈവ് ചെയ്തു വന്നാലും ശരിയാവില്ല. നീ കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്.പിന്നെ കാണാം" 

"ഞാൻ പതിവില്ലാതെ ഈ സമയത്ത് വിളിച്ചപ്പോ നിനക്ക് ദേഷ്യം തോന്നിയോ അപ്പൂ.."

"ജീവേട്ടാ.. നീയെപ്പോൾ വിളിച്ചാലും, എത്ര കൂടുതൽ മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും പരിധി വിട്ട് എന്നോട് പെരുമാറില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം. നമ്മുടെ ബന്ധത്തിന് നീ തരുന്ന ബഹുമാനവും എത്രത്തോളമുണ്ടെന്ന് നല്ല ബോധ്യമുണ്ട്. അതു കൊണ്ട് ഇത്തരം അനാവശ്യ സംസാരങ്ങൾ വേണ്ടാ ട്ടോ"

"ശരി.. ഇനി ചോദിക്കൂല്ല.എന്നാൽ നീ കിടന്നുറങ്ങിക്കോ അപ്പൂ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം" ജീവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തൂ.വാട്സപ്പ് പ്രൊഫൈലിൽ ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന അപ്പുവിന്റെ ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ കിടന്നൂ. 

പെട്ടന്നൊരു വാട്സപ്പ് സന്ദേശം ജീവന്റെ ഫോണിലേക്ക് വന്നൂ. 

"ഹായ് ജീവൻ.. ഞാൻ സ്നേഹയാണ് ഓർമ്മയുണ്ടോ..??"

            

ഭാഗം-4 

"സ്നേഹയോ.. എനിക്ക് മനസിലായീല്ല ആരാണെന്ന്"

"എടോ താൻ ഇത്ര വേഗം മറന്നോ ചെന്നൈയിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ തന്റെ ബാച്ചിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്നേഹ മാത്യൂ ആണ്.കല്ല്യാണത്തിന് എന്നെയും അവൻ ക്ഷണിച്ചിട്ടുണ്ട്."

"എടി നീയാണോ..ഒരുപാട് വർഷമായീല്ലേ അതുകാരണം പെട്ടന്ന് ആളെ ഓർമ്മ വന്നില്ല. സോറി.. നീ എന്നാ നാട്ടിൽ വന്നത്.."

"കഴിഞ്ഞ മാസം ഡാഡി സർവ്വീസിൽ നിന്നു വിരമിച്ചൂ.പിന്നെ ഞങ്ങൾ അമ്മയുടെ കുടുംബ വീടിനടുത്തു തന്നെ വീട് വാങ്ങി നാട്ടിലേക്ക് വന്നെടാ.ഇപ്പോ നിന്റെ ടൗണിൽ തന്നെയുണ്ട്.."

"വന്നിട്ട് ഒരു മാസമായീട്ട് ഇപ്പോഴാണോ നീ കോൺടാക്റ്റ് ചെയ്യുന്നെ"

"ഇന്ന് അരുൺ ആണ് നിന്റെ നമ്പർ എനിക്ക് തന്നത്.. രാവിലെ ഫ്ലാറ്റിലേക്കു ഞാൻ വരുന്നുണ്ട്.അപ്പോൾ കാണാട്ടോ.."

"ഓക്കെ ബൈ.."

തന്റെ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളിൽ വന്ന മാറ്റങ്ങൾ കാരണം പല സുഹൃത്തുക്കളെയും മനപൂർവ്വം തന്നെ ഒഴിവാക്കി നിർത്തിയതായിരുന്നൂ ജീവൻ.. ആ കൂട്ടത്തിൽ ഒരാളായിരുന്നൂ സ്നേഹ മാത്യുവും.

*****************************

"എടാ ജീവേട്ടാ.. ണീറ്റില്ലേ നീ"

അപ്പുവിന്റെ മെസ്സേജ് ഓപ്പൺ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് ഫ്ലാറ്റിലെ കാളിങ്ങ്ബെൽ ശബ്ദിക്കുന്നത്.ഫോൺ അവിടെ തന്നെ വെച്ചിട്ട് ജീവൻ പോയി വാതിൽ തുറന്നൂ.

"ജീവാ.. ഞാനെത്തീട്ടോ"

സ്നേഹയും മറ്റൊരു സുഹൃത്തുമാണ് വന്നത്. 

"നീ ഇത്ര വേഗം എത്തിയോ..അവന്മാരെല്ലാം ഉറക്കമാണ്.അകത്തേക്ക് വായോ." ഞാൻ എല്ലാവരെയും വിളിക്കാം. 

ജീവൻ അവരെ അകത്തേക്കു ക്ഷണിച്ചൂ

"നിനക്ക് എന്തൊരു മാറ്റമാണ് വന്നത്.താടിയൊക്കെ വെച്ച് ചുള്ളനായീലോ ജീവാ.."

"പോടി കളിയാക്കാതെ"

പഴയകാല സുഹൃത്തുക്കളെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ജീവൻ അവരോട് വിശേഷങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരുന്നൂ.ഇതൊന്നും അറിയാതെ അപ്പു തുടരെ തുടരെ അവന് മെസ്സേജ് അയച്ചുകൊണ്ടിരിക്കാണ്.

"സമയം ഉച്ചയോടടുത്തല്ലോ.. അയച്ചതെല്ലാം കാണുന്നുണ്ട് എന്നാൽ പിന്നെ ഒരു മറുപടി തന്നൂടെ ഇയാൾക്ക്"

അപ്പു ഫോണിൽ നോക്കി പിറുപിറുത്തു. തന്റെ ഫോണിലെ സുഹൃത്തുക്കളുമായുള്ള പഴയ ചിത്രങ്ങൾ കാണുന്നതിനു വേണ്ടി സ്നേഹയുടെ കൈവശം ഫോൺ കൊടുത്തിട്ട് ജീവൻ കുളിക്കാൻ പോയിരിക്കായിരുന്നൂ ആ സമയത്ത്..  സ്നേഹയാണ് തന്റെ മെസ്സേജ് വായിക്കുന്നതെന്നറിയാതെ അപ്പു വീണ്ടും വീണ്ടും മെസ്സേജ് അയച്ചുകൊണ്ടിരുന്നൂ.

"എടീ..ജീവന് ലൗവർ ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നൂ. അപ്പു എന്ന നമ്പറിൽ നിന്നു ഒരുപാട് മെസ്സേജ് വരുന്നുണ്ട്.നമ്മളോടൊന്നും ഇത്ര നേരായീട്ട് അവൻ ഇക്കാര്യം മിണ്ടിയില്ലാലോ.അവനൊരു പണി കൊടുത്തേ പറ്റൂ.ഇത്രകാലം നമ്മളെയൊക്കെ മറന്നവനല്ലേ അവൻ"

"അതു വേണോ.. അവന് ദേഷ്യം വന്നാലുള്ള സ്വഭാവം നിനക്കറിഞ്ഞൂടെ സ്നേഹേ.."

ഒരു കൊഴപ്പവും ഇല്ല.. ഇതൊക്കെയൊരു രസമല്ലേ മോളെ..ജീവന്റെഫോണിലെക്കു വന്ന അപ്പുവിന്റെ കാൾ എടുത്തു കൊണ്ട് സ്നേഹ തുടർന്നൂ,

"ഹലോ..ആരാ.. ജീവൻ കുളിക്കാണല്ലോ.ഇന്നലെ ഞങ്ങൾ ഉറങ്ങാൻ വൈകിയ കാരണം ഇപ്പോ എണീറ്റിട്ടുള്ളൂ..അൽപം തിരക്കുണ്ട് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വിളിക്കൂ.."

"നിങ്ങൾ ജീവന്റെ ആരാണ്..?"

പതിവില്ലാതെ മറ്റൊരാൾ കാൾ എടുത്തതിന്റെ ആകാംഷയിൽ അപ്പു ചോദിച്ചൂ..

"ഇന്നലെ ഞങ്ങൾ കിടക്കാൻ വൈകിയെന്നു പറഞ്ഞതു കേട്ടില്ലെ താൻ.ഒന്നിച്ചു ഉറങ്ങാനും ജീവന് വന്ന കാൾ എടുക്കാനുമെല്ലാം അധികാരമുള്ള ഒരാളാണെന്നു കൂട്ടിക്കോളൂ. ആട്ടെ താനാരാണ്.."

"ഞാൻ.. ഞാൻ ജീവന്റെ ക്ലാസ്മേറ്റായിരുന്നൂ. ഫ്രണ്ടാണ്. പറഞ്ഞാൽ ജീവന് അറിയാം.."

"ആണോ..ആഴ്ചയിൽ രണ്ടും മൂന്നും ദിവസം എന്റെടുത്ത് ഉണ്ടാകുന്നയാളാണ്. തന്നെ പറ്റി ഇതുവരെ അവനെന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.എന്തായാലും ഞാൻ ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞെന്നു അവനോട് പറയല്ലേ മോളെ.."

"ഇല്ല.. ഓക്കെ ബൈ.."

അപ്പു കാൾ കട്ട് ചെയ്തു തന്റെ ബെഡിലേക്കു വീണു.നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത വിധം അവളുടെ കണ്ണുനീർ ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നൂ.. 

കാൾ കട്ട് ചെയ്തു കഴിഞ്ഞതും സ്നേഹയും കൂട്ടുക്കാരിയും പരസ്പരം നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.കുളി കഴിഞ്ഞ് പുറത്തേക്കു വന്ന ജീവൻ അവരുടെ ചിരിക്കു പിന്നിലെ പണി അറിയാതെ തന്റെ ഫോണെടുത്ത് ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നടന്നൂ.. 

"അപ്പൂ.. ഞാൻ കുളി കഴിഞ്ഞ് വന്നേയുള്ളൂ. ഫ്രണ്ട്സിനോട് സംസാരിച്ചിരിക്കുവായിരുന്നൂ ഇത്ര നേരം അതുകൊണ്ടാണ് മെസ്സേജ് നോക്കാതിരുന്നത്.. ഞാൻ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് വിളിക്കാട്ടോ"

കുറച്ചു നേരം നോക്കീട്ട് മറുപടിയൊന്നും കാണാതായപ്പോൾ ജീവൻ അപ്പുവിന് കാൾ ചെയ്തൂ. പക്ഷേ പതിവിനു വിപരീതമായി രണ്ടുമൂന്നു തവണ വിളിച്ചിട്ടും അപ്പു കാൾ എടുത്തില്ല. എല്ലാവരോടും സംസാരിക്കാൻ കൂടുന്നുണ്ടെങ്കിലും അപ്പുവിന്റെ വിവരമൊന്നും അറിയാതെ ജീവന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതായീ. സ്നേഹയാവട്ടെ ഒപ്പിച്ചുവെച്ച പണിയെ പറ്റി യാതൊരു സൂചനയും ജീവന് കൊടുത്തില്ല.. 

********************************

ഒരു വർഷത്തോളമായി താൻ മനസിലാക്കിയ ജീവേട്ടന് ഇങ്ങനെയൊരു സ്വഭാവം കൂടിയുണ്ടെന്നു ഉൾക്കൊള്ളാനോ വിശ്വസിക്കാനോ അപ്പുവിനായീല്ല.. 

"അല്ലെങ്കിലും മറ്റെല്ലാ ദുശീലങ്ങളെ പറ്റിയും എന്നോട് ജീവേട്ടൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ. കൂട്ടത്തിൽ ഇക്കാര്യം മനപൂർവ്വം മറച്ചുവെച്ചതായീക്കൂടെ.അറിഞ്ഞാൽ ഞാൻ പിന്നെ അയാളോട് ഞാൻ അകൽച കാണിക്കുമെന്ന് മനസിലാക്കിയാവണം പലതും പറയാതൊളിപ്പിച്ചത്.അല്ലെങ്കിലും എന്റെടുത്തു ന്തിനാ പറയുന്നത്.ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ഇഷ്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുകൂടിയില്ല.ഒരുപക്ഷേ എനിക്കുള്ളതു പോലെ ജീവേട്ടന് എന്നോടു ഇഷ്ടമുണ്ടാവണമെന്നീല്ലാലോ.." 

വൈകീട്ട് ചെടികൾക്കു വെള്ളം ഒഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ അപ്പു സ്വയം ഓരോന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നൂ.ഉച്ചയ്ക്കുണ്ടായ സംഭവങ്ങളിൽ വിഷമിച്ചു കിടന്നതുകൊണ്ട് ചെടിനനയ്ക്കാൻ നേരം വൈകിയിരുന്നൂ. അമ്മയും അയൽപക്കത്തുള്ള ചേച്ചിമാരും അമ്പലത്തിലെ ചുറ്റുവിളക്ക് തൊഴാൻ പോയിരിക്കാണ്.അല്ലെങ്കിൽ താൻ മറന്നാലും അമ്മ ചെടിനനയ്ക്കുമായിരുന്നെന്ന് അപ്പു ഓർത്തൂ.. 

പെട്ടന്ന് ഗൈയ്റ്റ് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ചെടികൾക്കിടയിൽ നിന്ന് അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കീ..

"അമ്മേ ഇത്ര വേഗം വന്നോ"

 നേരം ഇരുട്ടിതുടങ്ങിയതിനാൽ പെട്ടന്നവൾക്ക് ആളെ കാണുന്നുണ്ടായീല്ല.. 

"അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറിയാൽ മുറ്റത്തെ ലൈറ്റിടുമോ.ചെടിനനയ്ക്കാൻ കുറച്ചു വൈകി.ഇവിടെ വല്ലതും കിടന്നാകൂടി ഇപ്പോ കാണില്യ.ഇരുട്ടായി തുടങ്ങിയില്ലേ.അമ്മ പെട്ടന്ന് ലൈറ്റൊന്ന് ഇട്ടേ.."

അമ്മയുടെ മറുപടി കേൾക്കാതായപ്പോൾ അപ്പു ഒന്നു കൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി. തന്റെ തൊട്ടുപിന്നിൽ ഷർട്ടും മുണ്ടും ധരിച്ച് നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് അവൾ ഒരുനിമിഷം സ്തംഭിച്ചു പോയി..

"ജീവേട്ടാ"

 ചെടികൾക്കിടയിൽ നിന്ന അവളെ ബലമായി വലിച്ചു മതിലിനോട് ചേർത്തു നിർത്തി ജീവൻ.. തന്റെ കൈകൊണ്ട് അപ്പുവിന്റെ ഇരുകൈകളും അവൻ മുറുകെ പിടിച്ചൂ.. 

"എന്താ കാണിക്കണേ ജീവേട്ടാ..എന്തു മര്യാദകേടാണ് ഇത്. ഉമ്മറത്തു കയറി ഇരിക്കൂ. അല്ലാതെ ഇവിടെ എന്നെ പിടിച്ചു നിർത്തരുത്. ആരെങ്കിലും ഈ നിൽപ് കണ്ടിട്ടു വന്നാൽ തെറ്റിധരിക്കും"

തന്നെ മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ജീവനെ മാറ്റാൻ അപ്പു ശ്രമിച്ചൂ..

"എടി പുല്ലേ നീയാരാണെന്നാ ഭാവം. എനിക്കിത്ര മര്യാദയെയുള്ളൂന്ന് നീ കരുതിക്കോ.നിന്റെ ഫോൺ എവിടെയാടീ. ഉച്ച മുതൽ ഞാൻ വിളിക്കുന്നത് നീ കണ്ടില്ലേ.എന്തെങ്കിലും ഒരു മറുപടി തരാൻ പറ്റിയില്ലേ നിനക്ക്.അവിടെ കല്ല്യാണത്തിന്റെ തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ ഓടി വന്നത്. അപ്പൊ നിനക്കെന്നെ മര്യാദ പഠിപ്പിക്കണമല്ലേ.."

രാവിലെ താൻ ജീവനെ പറ്റിയറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങളോർത്ത് അപ്പുവിന് അവനോട് അതിയായ ദേഷ്യം വന്നൂ.തന്നോട് വളരെ അടുത്തേക്കു ചേർന്നു നിന്നാണ് ജീവന്റെ സംസാരമെന്ന് മനസിലാക്കി അപ്പു കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചു.തന്റെ കൈകൾ അവന്റെ കൈകളിൽ നിന്നു വിടുവിക്കാനൊരു  വിഫല ശ്രമവും നടത്തീ.. 

"നീ കുടിച്ചിട്ടുണ്ടോ ജീവേട്ടാ.."

"ഉണ്ടെടീ..കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്.നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെന്നു  അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് കുടിച്ചിട്ട് വന്നത്. ഉച്ച മുതൽ എന്നോടു നീ കാണിക്കണ അവഗണന എന്തിനാണെന്ന് പറയ് നീ. ഇവിടെയെത്തി നിന്നെ കാണുന്നതു വരെ ഞാൻ അനുഭവിച്ച ടെൻഷൻ നിനക്കറിയോ.. എന്താ നിന്റെ പ്രശ്നമെന്ന് പറയ് അപ്പൂ എന്നിട്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങി പോവാ.."

"നിങ്ങള് ഇപ്പോ തന്നെ പൊയ്ക്കോ.. രാത്രി മുതൽ കൂടെയുണ്ടായീട്ട് ഇപ്പോ കാണാതായാൽ ഫ്ലാറ്റിൽ നീ താമസിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന പെണ്ണ് വിഷമിക്കും ചിലപ്പോ നിങ്ങളെ തിരക്കി അവളുടെ കോളും വന്നേക്കും..വേഗം പോവാൻ നോക്ക്"

"നീ ഏതു പെണ്ണിന്റെ കാര്യമാണ് പറയുന്നേ.

സ്നേഹയാണ് കല്യാണത്തിന് കുറച്ച് നേരത്തെ എത്തിയത്.നീയെങ്ങനെയാ അതറിഞ്ഞേ..ഇതിനാണോ നീ കാൾ എടുക്കാതിരുന്നേ.. ന്റെ കൂടെ പഠിച്ചതാണ് സ്നേഹ..അവളിന്നു ഫ്ലാറ്റിൽ വന്നിട്ടുണ്ടെന്നുള്ളത് സത്യമാണ്..ഇന്ന് രാവിലെയാണ് വന്നത് അല്ലാതെ ഇന്നലെയല്ല..ബാക്കിയുള്ളവരെല്ലാം  വൈകീട്ടായപ്പോഴേക്കും വന്നു തുടങ്ങി ഹൽദിയ്ക്ക്.. അതല്ലാതെ ഫ്ലാറ്റിൽ മറ്റു പെണ്ണുങ്ങളാരും വന്നിട്ടില്ലാലോ"

"എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട. നീയിപ്പോ പോവാൻ നോക്ക് ജീവേട്ടാ.. ഈ നിൽപ് ശരിയല്ല. അമ്മ ഇപ്പോൾ വരും"

"ഞാൻ പോവാണ്..പക്ഷേ കാര്യങ്ങളുടെ സത്യാവസ്ഥകൾ അറിഞ്ഞാ ഒരുവട്ടം കൂടി വരും..ഈ ജീവന്റെ മനസിൽ നീ ആരാണെന്ന് നിന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി തരാൻ"

അപ്പുവിന്റെ കൈകളിൽ ഒന്നുകൂടി പിടിമുറുക്കിയ ശേഷം കൈകൾ വിട്ട് അവൻ അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളെ തുടച്ചു കൊടുത്തു. ഒരു നിമിഷം കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ അപ്പുവിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കീകൊണ്ട്  ജീവൻ ഗൈറ്റ് കടന്ന് ഇറങ്ങിപോയി.. അവന്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ നിന്നിടത്തു നിന്നും അനങ്ങാൻ പറ്റാതെ അപ്പു നിന്നൂ 

******************************

കല്ല്യാണ വീട്ടിലേക്ക് ജീവന്റെ വണ്ടി വന്നു കയറിയപ്പോൾ തന്നെ അരുൺ തിടുക്കപ്പെട്ട് അവനടുത്തേക്ക് വന്നൂ

"പോയീട്ട് എന്തായീടാ.. അപ്പൂനെ കണ്ടോ നീ"

"അവൾക്ക് കൊഴപ്പമൊന്നൂല്ലടാ.വീട്ടിൽ തന്നെയുണ്ട്. ഞാൻ കണ്ടു സംസാരിച്ചിട്ടാണ് വന്നത്"

"ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അപ്പൂന് കൊഴപ്പമൊന്നും കാണില്ലെന്ന്.. പിന്നെ അവളെന്തിനാ കാൾ എടുക്കാതിരുന്നതും ഫോൺ ഓഫ് ചെയ്യ്തതെന്നും ചോദിച്ചില്ലേ നീ.. വീട്ടിലെന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമായീട്ടാണോ..??"

"അതൊന്നുമല്ലെടാ..അവൾക്കെന്തോ തെറ്റിധാരണകൾ ഉണ്ടായീട്ടുണ്ട്.. എന്നെപറ്റി പൂർണമായും അവളോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ്. പിന്നെ എന്താ ഈ തെറ്റിധാരണകൾക്ക് കാരണമെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല.."

"നിനക്ക് അവളോട് ചോദിച്ചറിയായിരുന്നില്ലേ ജീവാ.."

"എല്ലാം ചോദിക്കണമെന്നു കരുതിയാ പോയത്. പക്ഷേ അതിനു പറ്റിയ സാഹചര്യമായിരുന്നില്ല.അവിടെ അവൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..ഞാൻ കാരണം ന്റെ അപ്പൂന് ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാവരുതല്ലോ. അതുകൊണ്ട് പെട്ടന്ന് ഇറങ്ങി. ഇന്നലെ രാത്രി ഫ്ലാറ്റിൽ ഞാനെതോ പെണ്ണിന്റെ കൂടെയായിരുന്നൂ എന്നൊക്കെയാ പറഞ്ഞത്. എനിക്കൊന്നും മനസിലായീല്ല അരുണേ.."

"എടാ  നീ പോയതിനു ശേഷം ഒരു  സംഭവം ഉണ്ടായി ഇവിടെ.. നിനക്കെന്തോ കാര്യമായ പണി കൊടുത്തെന്നു പറഞ്ഞു നമ്മുടെ പിള്ളേരുടെ ഇടയിലിരുന്നു എന്തോ പറഞ്ഞ് ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നൂ സ്നേഹ. കാര്യമെന്താണെന്നൊന്നും എനിക്കറിയില്ല. നമുക്കൊന്നു ചോദിച്ചു നോക്കിയാലോ അപ്പൂന്റെ കാര്യമാണോ അവൾ നിനക്ക് തന്ന പണിയെന്ന് എനിക്കൊരു സംശയം"

"എങ്കിൽ അവൾ എന്റെടുത്തുന്ന് വാങ്ങിക്കും ഇന്ന്.. ന്റെ അപ്പൂന്റെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ കണ്ട് സഹിക്കാതെയാണ് ഞാൻ ഇറങ്ങിപോന്നത്.."

"നീ വായോ.. നമുക്ക് സമാധാനത്തിൽ അവളോട് ചോദിച്ചു നോക്കാം.നീ ചൂടാവാതെ എന്റെ കൂടെ മിണ്ടാതെ നിന്നാൽ മതി" 

അത്രയും പറഞ്ഞ് ജീവനും അരുണും തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കൾ ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്കു നടന്നൂ.. റൂമിലേക്കു കടന്നപ്പോൾ തന്നെ ഫോണിൽ നോക്കിയിരിക്കുന്ന സ്നേഹയെ ജീവൻ കണ്ടൂ.. പെട്ടന്ന് വന്ന ദേഷ്യത്തിൽ പരിസരം മറന്ന് ജീവൻ വിളിച്ചൂ , 

"സ്നേഹേ.."

ഭാഗം -5

ജീവന്റെ ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള സംസാരവും വരവും കണ്ട് ഒരു നിമിഷത്തേക്കു മുറിയിലാകെ നിശബ്ദത നിറഞ്ഞൂ. എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ തങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കാണെന്ന് മനസിലാക്കി അരുൺ ജീവനെയും സ്നേഹയെയും വിളിച്ച് ബാൽക്കണിയീലേക്ക് കൊണ്ടു പോയി.

"സ്നേഹേ.. നിനക്ക് ജീവന്റെ സുഹൃത്ത് അപ്പൂനെ അറിയോ" 

അരുൺ സ്നേഹയോട് ചോദിച്ചൂ.താൻ കൊടുത്ത പണി കൃത്യമായി ജീവനു കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കിയ സ്നേഹ ജീവനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞൂ, 

"അപ്പൂനെയും എനിക്കറിയാം അപ്പൂന്റെ ജീവേട്ടനെയും എനിക്കറിയാ.."

"എടി..നീയെന്തു പണിയാ ഒപ്പിച്ചു വെച്ചത്? ജീവനെ ആ കുട്ടി വല്ലാതെ തെറ്റിധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിന്റെ കാരണം പോലും അവനിതുവരെ മനസിലായിട്ടില്ല.നീ കാരണമാണ് അവർക്കിടയിലിപ്പോൾ പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായെതെങ്കിൽ തുറന്നു പറയ് സ്നേഹേ.അവൻ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലാണ്..പ്ലീസ്"

"നീ ഇങ്ങനെ ടെൻഷനാവാതെ അരുണേ. അതിനുമാത്രം ഞാനൊന്നും ചെയ്തില്ലാന്നേ.ജീവൻ രാവിലെ കുളിക്കാൻ പോയ സമയത്ത് അപ്പു വിളിച്ചിരുന്നു. അവൾ  ഇവന്റെ ലൗവർ  ആണെന്ന് മനസിലായപ്പോ ചെറിയൊരു പണി കൊടുക്കാൻ വേണ്ടീട്ട് ഇന്നലെ രാത്രി ഞാനിവന്റെ കൂടെയായിരുന്നെന്നു ആ പെണ്ണിനെ ചൊടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ പറഞ്ഞൂ.അതിനാണോ ഇവനിങ്ങനെ കലിപ്പ്മൂഡിൽ നിന്ന് നോക്കണേ"

സ്നേഹ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കുന്നതിനു മുൻപേ ജീവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കവളിൽ പതിക്കാനായി ഓങ്ങിയെങ്കിലും അടിക്കാതെ അവൻ കൈകൾ പിൻവലിച്ചൂ. 

"ഈ ജീവന്റെ സകല തോന്നിവാസങ്ങളും ജീവചരിത്രവും അറിഞ്ഞുവെച്ചിട്ട് കൂടെ നിന്നവളാണ് അപ്പൂ..ആ അവളോട് നീ ഇതിനപ്പുറം പറഞ്ഞു കൊടുത്താലും എന്നെ വിട്ട് അവൾ പോകില്ല സ്നേഹേ..പിന്നെ നീ അവളെയൊന്നു വിഷമിപ്പിച്ചൂ.ആ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ കാരണമുണ്ടാക്കി.ജീവന്റെ സ്വഭാവം വെച്ച് അതിനു പകരം നിന്റെ  കവിളടിച്ചു പൊട്ടിക്കാൻ അറിയാതെയല്ല. ഇതുവരെ ഞാൻ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മേല് കൈ വെച്ച് ആണത്തം തെളിയിച്ചിട്ടില്ല  അതുകൊണ്ടാണ്"

 

തമാശയ്ക്കു വേണ്ടി ചെയ്തതാണെങ്കിലും ജീവനെയതു വല്ലാതെമോശമായി ബാധിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് സ്നേഹയ്ക്കു മനസിലായി.ചെയ്ത തെറ്റിന്റെ ആഴം മനസിലായപ്പോൾ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് സ്നേഹ മുഖം കുനിച്ച് നിന്നൂ. അരുണിനോടോ സ്നേഹയോടോ ഒന്നും പറയാതെ ജീവൻ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നിറങ്ങി പോയി കാറിൽ കയറിയിരുന്നൂ. അൽപനേരം കഴിഞ്ഞ് അപ്പുവിനെ കാൾ ചെയ്തുനോക്കി..തുടർച്ചയായി വിളിച്ചിട്ടും അപ്പു കാൾ എടുക്കാതായപ്പോൾ ജീവൻ നിരാശയോടെ സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നൂ.

******************************* 

ജീവന്റെ കാൾ കണ്ടപ്പോൾ ഫോൺ സൈലന്റാക്കി അപ്പു ബെഡിൽ തിരിഞ്ഞു കിടന്നൂ..   

'തന്റെ മുൻപിൽ നല്ലവനാകാനുള്ള ശ്രമമായിരുന്നെങ്കിൽ ജീവേട്ടൻ ചെയ്തുകൂട്ടിയ എല്ലാ തെറ്റുകളെപറ്റിയും മടികൂടാതെ തന്നോട് തുറന്നു പറയേണ്ട കാര്യമില്ലായിരുന്നൂ.ഇങ്ങനെയൊരു മോശവശം കൂടി മറച്ചുപിടിച്ച് തന്നെ പറ്റിച്ചൊരാളുടെ മനസ്സോടെയല്ല ഇന്ന് തന്നെ കാണാൻ വന്നെതെന്നു ഉറപ്പാണ്..ആ മുഖത്തെ വിഷമം താൻ നേരിട്ട് കണ്ടതാണ്..'

അപ്പു ഓരോന്നു ആലോചിച്ചു കിടന്നൂ..

"അപ്പൂ..നിന്റെ ഫോണിനെന്താ പറ്റിയത്. അച്ഛൻ നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് എടുത്തില്ലെന്നൂ പറയുന്നണ്ടല്ലോ.. ഫോൺ നോക്കിനോക്കൂ"

അമ്മയുടെ  സംസാരം കേട്ടിട്ടാണ് അപ്പു ഫോണെടുത്തു നോക്കിയത്. അച്ഛന്റെ രണ്ട് മിസ്ഡ്കോളിനൊപ്പം ജീവന്റെ ഇരുപത്തിമൂന്നോളം മിസ്ഡ്കോൾ വന്നു കിടക്കുന്നതു കണ്ട് അപ്പുവിന്റെ കണ്ണ്നിറഞ്ഞു വന്നൂ..

'ഏതൊ ഒരു പെണ്ണ് പറയുന്നതു കേട്ട് ജീവേട്ടനെ താൻ അവഗണിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നൂ.. തന്നോട് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും തുറന്നു പറയുന്ന ആളോട് ഈ കാര്യത്തിന്റെയും സത്യാവസ്ഥ ചോദിച്ചതിനു ശേഷം തനിക്ക് എന്തും തീരുമാനിക്കാമായിരുന്നൂ.ചെയ്തത് ശരിയായീല്ല..' 

അപ്പു ഫോണെടുത്ത് ജീവനെ കാൾ ചെയ്തൂ..

**********************************

ഹൽദി ചടങ്ങുകൾക്ക് ശേഷം ഫ്ലാറ്റിൽ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചിരുന്നു മദ്യപിക്കുകയായിരുന്നൂ. താനെത്ര തവണ വിളിച്ചിട്ടും അപ്പു കാൾ എടുക്കാത്ത ദേഷ്യത്തിൽ ജീവൻ ഫോൺ സോഫയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഫ്രണ്ട്സിനൊപ്പം മദ്യപിക്കാൻ കൂടി.. വലിയ ശബ്ദത്തിൽ വെച്ച പാട്ടുകൾക്കിടയിൽ ഫോൺ റിങ്ങ് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം ജീവൻ കേട്ടില്ല.. 

"നീ ഇപ്പൊ തന്നെ ഫിറ്റാണ്. ഇനി കുടിക്കണ്ടെടാ.വാളുവെച്ച് കിടപ്പായാൽ നാളെ കല്യാണത്തിന്റെ മുഹൂർത്ത സമയത്ത് എണീക്കുന്നത് സീനാവും"

"നീയൊന്നു പോടാ അരുണേ.. നിനക്കറിയോ അവളെ ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങീട്ട് മാസങ്ങളായീ.ഇഷ്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ സൗഹൃദം നഷ്ടമാകുമോയെന്ന് എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നൂ.അപ്പൂനെ പോലൊരു പെണ്ണിനെ ആഗ്രഹിക്കാനുള്ള യോഗ്യതയൊന്നും എനിക്കില്ലെടാ..എന്നിട്ടും അവളെ മോഹിച്ചത് എന്റെ തെറ്റു തന്നെയാണ്.."

"നാളെ അപ്പൂനെ കാണാൻ നമുക്ക് പോവാം. അവളോട് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം.നീ ഇപ്പോ പോയി കിടന്നുറങ്ങെടാ.." 

അരുൺ ആവുന്നത്ര പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി ജീവനെ ബെഡിൽ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തി. രാവിലെ അരുൺ വന്നു വിളിച്ചുണർത്തിയപ്പോഴാണ് ജീവൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്.. മുഹൂർത്തതിനു സമയമായതോടെ എല്ലാവരും പെട്ടന്നുതന്നെ കല്യാണത്തിനു പോകാൻ ഒരുങ്ങി. തലേദിവസം സോഫയിലേക്ക് ഫോൺ വലിച്ചെറിഞ്ഞത് ഓർക്കാതെ ജീവൻ തിടുക്കപ്പെട്ട് അവർക്കൊപ്പം ക്ഷേത്രത്തിലേക്കു പോയി 

****************************

"അരുൺ.. തനിക്ക് എന്റെടുത്ത് ദേഷ്യമാണോ? ഞാനൊരു തമാശ ഒപ്പിച്ചതാണ് പക്ഷേ പറഞ്ഞതു കൂടിപോയെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി. ജീവനോട് പറയോ എന്റെടുത്ത് മുഖംതിരിച്ച് നടക്കല്ലേന്ന്.."

"നീയൊന്നു പോയെ സ്നേഹേ.. അവൻ ഭ്രാന്തെടുത്ത പോലെയാ നടക്കണേ. നീയിനി അവന്റെടുത്ത് സംസാരിക്കാൻ പോയാൽ കൂടുതൽ വഷളാകും അവസ്ഥ.അവന്റെ ദേഷ്യമൊന്നു മാറിയാൽ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നം സോൾവാക്കാം.."

"എന്നാൽ എനിക്കൊരു ഹെൽപ് ചെയ്യുമോ അരുൺ.. നിന്റെ കൈയിൽ അപ്പൂന്റെ നമ്പർ ഉണ്ടെങ്കിൽ  തരുമോ"

 

"ഇനി അടുത്ത പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാനാണോ മോളെ...എന്റെടുത്ത് നമ്പറൊന്നും ഇല്ല. നീ പോയെ.."

സ്നേഹ അരുണിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മണ്ഡപത്തിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നൂ

********************************

 കല്യാണത്തിരക്കിന്റെ ഇടയിലെപ്പോഴോ ആണ് ഫോൺ എടുത്തിട്ടില്ലെന്ന് ജീവന് ഓർമ്മ വന്നത്. ഫ്ലാറ്റിൽ പോയി എടുത്തിട്ടു വരാനുള്ള സമയം പിന്നീട് അവന് കിട്ടിയില്ല. കല്യാണമെല്ലാം ഭംഗിയായി കഴിഞ്ഞ് വൈകീട്ട്  ഒരുപാട് വൈകിയാണ് എല്ലാവരും ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് മടങ്ങിയത്.ഫ്ലാറ്റിലെത്തി  ഫോണെടുത്തു നോക്കുമ്പോൾ അത് ഓഫായിരുന്നൂ ഫോൺ ചാർജ് ചെയ്യാൻ വെച്ചിട്ട് ജീവൻ സുഹൃത്തുക്കൾക്കൊപ്പം കമ്പനി കൂടാനിരുന്നൂ.. 

രാവിലെ വിളിക്കുമ്പോൾ മുതൽ ജീവന്റെ ഫോൺ ഓഫായിരുന്നതിൽ വിഷമിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നൂ അപ്പൂ.സമയം ഒരുപാടായീട്ടും അവൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.ഒരിക്കൽ കൂടി വിളിച്ചു നോക്കീട്ട് കിടക്കാമെന്നു കരുതി അവൾ ജീവനെ കോൾ ചെയ്തൂ.. 

"എടാ ജീവാ...അപ്പു വിളിക്കുന്നുണ്ടെടാ" 

ബാൽക്കണിയിൽ കിടന്നിരുന്ന ജീവനടുത്തേക്ക് അരുൺ ഫോണുമായി ചെന്നൂ.അവൻ കുടിച്ച് ഫിറ്റായ അവസ്ഥയിലാണെന്ന് ഓർക്കാതെ അരുൺ ഫോണെടുത്തു ജീവന് കൊടുത്തു.. 

"എടീ അപ്പൂ..ഞാൻ പെണ്ണുങ്ങളെ ഫ്ലാറ്റിൽ കൊണ്ടുവന്ന് താമസിപ്പിക്കുന്നവൻ തന്നെയാടീ. നീ അറിഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെല്ലാം ശരിയാണെന്ന് തന്നെ വിചാരിച്ച് വെച്ചോ.. പിഴച്ചപെണ്ണുങ്ങളുമായി വഴിവിട്ട ബന്ധത്തിൽ നടക്കുന്നവനെ നിന്നെപോലൊരു കുട്ടി വിളിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല.നിനക്കത് ദോഷം ചെയ്യും.ജീവൻ എന്നും ഒറ്റക്കു തന്നെയാണ്.എന്നെ മനസിലാക്കാൻ നിനക്കും കഴിയില്ല.മേലാൽ എന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു പോകരുത്"

കാൾ കട്ട് ചെയ്ത് തിരികെ അരുണിന്റെ കൈയിലേക്ക് ഫോൺ വെച്ചുകൊടുത്ത് ജീവൻ സോഫയിലേക്കു ചാഞ്ഞൂ.. 

"അവളെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കുന്നതിനു പകരം നീയെന്ത് പണിയാ ഇപ്പോ കാണിച്ചേ.."അരുണിന് ദേഷ്യം വന്നിരുന്നൂ.

"എന്നെ ഇന്നലെ മുതൽ വാലിന് തീ പിടിച്ച പോലെ ഓടിപ്പിച്ചവളല്ലെ.. കുറച്ചു നേരം ഒന്നു വിഷമിക്കട്ടെ..നീ വണ്ടിയെടുക്ക്.നമുക്ക് ഒരിടം വരെ പോവാ..എനിക്കാണെങ്കിൽ കാല് നിലത്തുറയ്ക്കണില്ല.."

"ഈ നേരത്ത് എവിടെയ്ക്കാടാ.."

"അതൊക്കെയുണ്ട് നീ വായോ"

"എടാ അപ്പു വീണ്ടും വിളിക്കുന്നുണ്ട്. നീ കാൾ എടുത്ത് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറയ് വെറുതെ കാര്യങ്ങൾ വഷളാക്കാതെ" 

ജീവൻ കാൾ എടുക്കുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഇനിയെന്തു ചെയ്യുമെന്ന് ആലോചിച്ച് അരുൺ വണ്ടിയുടെ കീ എടുത്ത് ജീവനൊപ്പം പുറത്തേക്കു നടന്നൂ..

******************************

പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള ജീവന്റെ സംസാരം കേട്ട് വിഷമിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നൂ അപ്പൂ. പെട്ടന്ന് പരിചയമില്ലാത്തൊരു നമ്പറിൽ നിന്ന് അവൾക്ക് കാൾ വന്നൂ..

"ആരാണെങ്കിലും നാളെ രാവിലെ വിളിച്ചാ മതി.." അപ്പു കാൾ എടുത്തില്ല..

അൽപനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതേ നമ്പറിൽ നിന്നും ഒരു വോയ്സ്നോട്ട് വന്നൂ അപ്പു അത് ഓപ്പൺ ചെയ്തു നോക്കി.

"ഹലോ അപ്പൂ.. ഞാൻ സ്നേഹ. തനിക്കെന്നെ അറിയാൻ സാധ്യത കാണില്ല. ഞാൻ ജീവന്റെ സുഹൃത്താണ്..ഇന്നലെ താൻ വിളിച്ചപ്പോൾ കാൾ എടുത്തു സംസാരിച്ചത് ഞാനാണ്.ജീവനൊരു പണി കൊടുക്കണമെന്ന ഉദ്ധേശത്തോടെ ഒപ്പിച്ച തമാശയാണത്.പക്ഷേ എന്റെ സംസാരം ശരിയല്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ട് പ്രശ്നം വഷളായെന്നു മനസിലായി.ഞാൻ കാരണം നിങ്ങൾക്കിടയിലൊരു തെറ്റിധാരണ വന്നു പോയതു കൊണ്ടാണ് അത് ക്ലിയർ ചെയ്യാൻ ജീവൻ അറിയാതെ അരുണിനോട് തന്റെ നമ്പർ ചോദിച്ചത്.അവൻ ഇപ്പോഴാണ് നമ്പർ തന്നത്.ഞാൻ കാരണം ജീവനോട് പിണങ്ങരുത്.ചെയ്ത തെറ്റിന് ക്ഷമിക്കണം"

അപ്പുവിന്റെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞൂ.. മറുപടിയ്ക്കായി അവൾ വോയ്സ് റെക്കോർഡ് ചെയ്തൂ..

"സത്യാവസ്ഥ പറയാൻ കാണിച്ച മനസ്സിന് നന്ദി.. പക്ഷേ ഇതിന്റെ ആവശ്യം എനിക്കില്ല സ്നേഹ.കാരണം, മറ്റുള്ളവരുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടിരുന്നെങ്കിൽ ജീവേട്ടനോടൊരു സൗഹൃദം ഞാൻ തുടങ്ങുക പോലുമില്ലായിരുന്നൂ. ആരുടെയും വാക്ക് കേട്ട് ജീവേട്ടനെ അളക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറല്ല.പിന്നെ താൻ കാൾ എടുത്ത് എന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പൂർണമായും വിശ്വസിച്ചിട്ടല്ല ഞാൻ ജീവേട്ടനോട് വഴക്കായത്..കൂടെ നിന്ന് ഒരു സുഹൃത്തിനെ പറ്റി ഇങ്ങനത്തെ സംസ്ക്കാരമില്ലാത്ത വർത്താനങ്ങൾ  പറയാൻ മടിക്കാത്ത നിങ്ങളെ പോലുള്ള ആൾക്കാരെ കൂടെ കൊണ്ടു നടക്കുന്നതിലാണ് എനിക്ക് ആളോട് ദേഷ്യമുള്ളൂ.ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ വന്ന പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാൻ മൂന്നാമതൊരാളുടെ ആവശ്യം ഇല്ല. ബൈ"

അപ്പൂന്റെ വോയ്സ് തന്നെ പറ്റി പറയുന്നതാണെങ്കിലും തന്റെ പ്രവൃത്തിദോഷത്തിന് കിട്ടിയ കൂലിയായി കൂട്ടിയാൽ മതിയെന്നു വിചാരിച്ച് സ്നേഹ ആ വോയ്സ് അരുണിന് ഫോർവേഡ് ചെയ്യ്തൂ. ഈ സമയം, ജീവൻ പറയുന്ന വഴിയിലൂടെ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുകയായിരുന്നൂ അരുൺ..

ഭാഗം-6

"എടാ ജീവാ..എവിടെയ്ക്കാ പോവേണ്ടെതെന്നു നീയൊന്നു  വാ തുറന്ന് പറയോ..നേരം കുറച്ചായീ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നൂ.."

അരുണിന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാതെ സീറ്റിൽ ചാരിയിരുന്ന് ജീവൻ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചൂ.ആ സമയത്ത് അപ്പു അയച്ച വോയ്സ് അരുണിന്റെ ഫോണിലേക്ക് സ്നേഹ ഫോർവേഡ് ചെയ്യ്തത്. സ്നേഹയുടെ മെസ്സേജാണെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ കാർ റോഡരികിലേക്ക് പാർക്ക് ചെയ്ത് അരുൺ വോയ്സ് എന്താണെന്നു ശ്രദ്ധിച്ചൂ. 

'"നീയെന്തിനാടാ പുല്ലേ കാർ നിർത്തിയത്..പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഇറങ്ങി പോടാ.. ഞാൻ തനിച്ച് പോയിക്കോളാം" 

 

അരുണിന്റെ ഫോണിൽ നിന്ന് അപ്പൂന്റെ ശബ്ദമാണ് കേൾക്കുന്നതെന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ ജീവൻ  സംസാരം നിർത്തി നിശബ്ദനായി.അപ്പു സ്നേഹയ്ക്കു അയച്ച വോയ്സിലെ ഓരോ വരിയും കേൾക്കുമ്പോഴും ദേഷ്യമെല്ലാം മാറി അവന്റെ മുഖം പ്രസന്നമാകുന്നത് അരുൺ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നൂ. 

വോയ്സ് മുഴുവനും കേട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അരുൺ മുഖം ചെരിച്ച് ജീവനെ നോക്കി ദേഷ്യപ്പെട്ടു

"ഇപ്പൊ എന്തായീ അപ്പൂന്റെ ജീവേട്ടാ.. അവൾ പറയുന്നതു കേട്ടിലെ.. നീയിവിടെ ഇന്നലെ മുതൽ കാണിച്ചുകൂട്ടിയ പുകിലെന്തായിരുന്നൂ.. അവള് നിന്നെ പൂർണമായും മനസിലാക്കിയ പെണ്ണാണ് ജീവാ.. നീ അവളെ വിട്ടുകളയരുത്.." 

"അരുണേ.. ഇതെന്താ സംഭവം. അപ്പൂന്റെ നമ്പർ എങ്ങനെയാ നിനക്ക് കിട്ടിയത്.."

"എനിക്കല്ല സ്നേഹയ്ക്കായിരുന്നൂ അപ്പൂന്റെ നമ്പർ ആവശ്യം.നമ്മൾ ഫ്ലാറ്റിൽ നിന്നിറങ്ങുന്നതിനു തൊട്ടുമുൻപേ ആണ് അപ്പൂന്റെ നമ്പർ നിന്റെ ഫോണിൽ നിന്നെടുത്ത് സ്നേഹയ്ക്ക് അയച്ചു കൊടുത്തത്.അവൾ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ നിന്റെ അപ്പൂനോട് ഏറ്റു പറഞ്ഞതിനു കിട്ടിയ മറുപടിയാണ് ഇപ്പോ നമ്മൾ കേട്ടത്..  ഏകദേശം കാര്യങ്ങൾ ഇപ്പോ മനസിലായീല്ലേ.ഇനി എവിടെയ്ക്കാ നിനക്ക് പോകേണ്ടതെന്ന് പറയ് , നമുക്ക് പോവാം..അതല്ലെങ്കിൽ ഫ്ലാറ്റിലേക്കു തിരികെ പോകാം" 

"ഇനി അവിടെ പോകാതെ ഫ്ലാറ്റിലേക്കു മടങ്ങുന്ന പ്രശ്നമില്ല മോനേ.. നീ വണ്ടിയെടുക്ക്.." 

ജീവൻ പറയുന്ന വഴികളിലൂടെ അരുൺ ഡ്രൈവ് ചെയ്തൂ..

"ഈ വഴി നേരെ പോയി ഇടത്തേക്കു തിരിയുമ്പോൾ പണിതീരാത്ത വായനശാലയുടെ കെട്ടിടം കാണും. അതിന്റെ തൊട്ടപ്പുറത്തെ വീടിന്റെ മതിലിനോട് ചേർന്നു കാർ നിർത്തിക്കോ നീ" 

"എടാ.. ഇതാ സ്ഥലം എത്തി. ഇത് അപ്പൂന്റെ വീടാണോ.. നീ എനിക്ക് കൂടി തല്ല് വാങ്ങിതരുമോ" 

"ഞാൻ പോയി അവളോട് രണ്ട് പറഞ്ഞിട്ട് വരാം. അല്ലെങ്കിലേ ശരിയാവൂല്ല" 

നിലത്തുറയ്ക്കാത്ത കാലുകളോടെ അപ്പൂന്റെ വീടിന് നേരെ നടന്നു പോകുന്ന ജീവനെ നോക്കി ആശങ്കയോടെ അരുൺ കാറിൽ തന്നെയിരുന്നൂ.. 

*******************************

നേരം ഏറെയായീട്ടും അപ്പു ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല.  ജീവന്റെ കാൾ വന്നപ്പോൾ എടുക്കണോ വേണ്ടെയോ എന്ന് ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചതിനു ശേഷം അപ്പു കാൾ എടുത്ത് നിശബ്ദം നിന്നൂ. 

"എടീ അപ്പുമോളെ.. ഇനി വിളിക്കരുതെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നീ പിന്നെ എന്നെ വിളിക്കില്ലാലേ.. ഇത്രയ്ക്കു ദേഷ്യം ആണോ ജീവേട്ടനോട്.."

"നിന്റെ ശബ്ദം നല്ല വ്യത്യാസം ഉണ്ട്..നന്നായി കുടിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലേ ജീവേട്ടാ.. നമുക്ക് നാളെ സംസാരിക്കാം.അതാ നല്ലത്" 

" നിന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റം വരെ വന്നിട്ട് മിണ്ടാതെ പോവാൻ പറ്റില്ലാലോ..നീ വായോ എനിക്ക് സംസാരിക്കണം" 

"നീ സത്യാണോ പറയണേ..എങ്കിൽ മടങ്ങി പോയെ.ഈ പ്രായംവരെ പേരുദോഷം ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല. ഇനി നീയായീട്ട് അതിനുള്ള വഴിയുണ്ടാക്കല്ലേ ജീവേട്ടാ"

"നീ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് വരാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലാലോ.നിന്റെ മുറിയുടെ ഭാഗത്തെ ജനലിന്റെ അടുത്തുണ്ട് ഞാൻ.    ഈ മതിലിന്റെ മുകളിൽ കയറ്റി വെച്ചിരിക്കണ ചെടിചട്ടികൾ കാരണം എന്നെ ആര് കാണാനാ ഇനി ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ തന്നെ ഞാനേ കുറ്റക്കാരനാവുള്ളൂ.നിനക്ക് ദോഷം വരുത്തുന്ന ഒരു കാര്യവും ഞാൻ ചെയ്യില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞൂടെ അപ്പൂ.. നീ ജനൽ തുറന്നേ.എനിക്ക് നിന്നെ കണ്ടേ പറ്റൂ.."

ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്ന ബോധ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും ജീവനെ കാണാതിരിക്കാൻ അവൾക്കും പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നൂ.അപ്പു ജനൽ പതുക്കെ തുറന്നൂ.മുറിയിലെ ടേബിൾലാമ്പിന്റെ ചെറിയ വെളിച്ചത്തിൽ തന്നെ നോക്കിനിൽക്കുന്ന ജീവനെ അവൾ കണ്ടൂ..

"ജീവേട്ടാ.. എന്തു പ്രശ്നമാണെങ്കിലും നാളെ പകൽ നേരിട്ട് സംസാരിക്കാം. അമ്മാമ്മയ്ക്ക് ഗുരുവായൂർ അമ്പലത്തിൽ കുറച്ചു വഴിപാടുകൾ ചെയ്യാനുണ്ട്.അമ്മാമ്മയ്ക്ക് വയ്യാത്തതു കാരണം നാളെ ഞാൻ മാത്രമേ പോകുന്നുള്ളൂ.അമ്പലത്തിനടുത്തല്ലേ നിങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന ഫ്ലാറ്റ്.നാളെ അവിടെ വന്നു നിന്നെ കാണണമെന്നും സംസാരിക്കണമെന്നും ഉറപ്പിച്ചിരിക്കാർന്നൂ ഞാൻ..നീ ഇപ്പോ പൊയ്ക്കോ.നാളെ എന്തായാലും നമ്മൾ കാണും.." 

ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ അപ്പു കാര്യം പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ച് ജീവനെ വെപ്രാളപ്പെട്ടു നോക്കി.. 

"അപ്പൂ.. നീ അടുത്തേക്ക് വാ.ഒരൊറ്റ കാര്യം പറഞ്ഞ് ഞാൻ പോയേക്കാം"

തന്റെ ബെഡിൽ ജനാലയോട് ചേർന്ന് അവൾ നീങ്ങിയിരുന്നൂ.ജീവൻ ജനലഴികളോട് ചേർന്നു നിന്ന് അവന്റെ ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും അപ്പുവിന്റെ മുഖം ബലമായി തന്നെ തന്റെ ഉള്ളംകൈകളിൽ ഒതുക്കി.. 

"ജീവേട്ടന്റെ കുട്ടി ഒരുപാട് കരഞ്ഞൂലേ.. ദേഷ്യം വന്നാൽ ന്റെ സ്വഭാവം എന്താണെന്ന് നിനക്കറിഞ്ഞൂടെ അപ്പൂ.. നീയും എന്നെ മനസ്സിലാക്കണില്ലെന്നു തോന്നിയപ്പോ എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാനായീല്ല. നീ ക്ഷമിക്കെടീ" 

ജീവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നൂ.. 

"സാരല്യ ജീവേട്ടാ.. സത്യാവസ്ഥ അന്വേഷിക്കാതെയുള്ള എന്റെ എടുത്തുചാട്ടമാണ് കാര്യങ്ങൾ വഷളാക്കിയത്.. എല്ലാം പോട്ടെ. നമുക്ക് നാളെ സംസാരിക്കാം. ജീവേട്ടൻ ഇപ്പോ പോവുമോ.." 

തന്റെ ഇരുകവിളിലും ചേർത്തു പിടിച്ചിരിക്കണ ജീവന്റെ കൈകൾ വിടുവിക്കാൻ അപ്പു ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നൂ.  അതുകണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ തന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുഖത്തു നിന്നെടുത്ത് അപ്പുവിന്റെ ഇരുകൈകളും തന്റെ  കൈകൾക്കുള്ളിലാക്കി ജീവൻ ചേർത്തു പിടിച്ചൂ..

"ജീവേട്ടാ.. ആരെങ്കിലും കാണുന്നതു മാത്രമല്ല പ്രശ്നം.ഇതൊക്കെ തെറ്റാണ്. നമ്മളിങ്ങനെയൊന്നും പാടില്ല.. " 

"ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടിയാൽ എനിക്ക് അധികാരത്തോടെ ആ മുഖത്ത് തൊടാലോ അല്ലേ"  

"കള്ളുകുടിച്ച് വെളിവില്ലാതെ പറയാനുള്ളതല്ല ഇങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങൾ.. എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാതെ നീ പോവാൻ നോക്ക്"

അവളുടെ കൈകളിലെ പിടുത്തം ഒന്നുകൂടി ബലപ്പെടുത്തി ജീവൻ അപ്പുവിനെ കടുപ്പിച്ച് നോക്കി 

"ഞാൻ കുടിച്ച് വെളിവില്ലാതെ പറയുന്നതായീട്ടാണോ നിനക്ക് തോന്നുന്നത്.. എത്ര മദ്യപിച്ചു നിലതെറ്റിയാലും ഈ ജീവന് ഉറപ്പിച്ചു പറയാൻ പറ്റുന്ന ഒരേയൊരു കാര്യമേയുള്ളൂ.. അത് നിന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണ്.നിനക്കും അത് അറിയാം..  ഒളിച്ചുകളി മതിയാക്ക് പെണ്ണേ.." 

നേർത്തൊരു തേങ്ങലോടെ അവൾ മുഖമുയർത്തി ജീവനെ നോക്കി.അപ്പൂന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി..

 

"നിന്നെ മോഹിക്കാനുള്ള ഒരു യോഗ്യതയും ഈ ജീവനില്ലെന്നു അറിയാം.പക്ഷേ ഓരോ ദിവസവും കഴിയുമ്പോൾ നീയെന്റെതു മാത്രമാണെന്ന തോന്നൽ ശക്തമാകുന്നു. നീ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ പഴയ ജീവിതത്തിലേക്കു ഞാനൊരിക്കലും പോകില്ല അപ്പൂ.."

ജീവന്റെ കൈകൾ തന്റെ കൈകളിൽ നിന്നും വേർപെടുത്തികൊണ്ട് മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ അപ്പു പുഞ്ചിരിച്ചൂ.. 

"കുടിച്ചതിന്റെ കെട്ടിറങ്ങുവാണെങ്കിൽ രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ വായോ.. ഞാനവിടെയുണ്ടാകും ഇപ്പോ നീ പോവാൻ നോക്ക്..നേരം പുലരാറായി തുടങ്ങി" 

അപ്പു ജനാലയുടെ പാളി അടയ്ക്കാനായി കൈകൾ പുറത്തെക്കു നീട്ടി..പെട്ടന്ന് ജീവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കൈകളിൽ പതിഞ്ഞൂ..ജീവൻ ചിരിയോടെ ജനാല അടച്ചു കൊണ്ട് നടന്നകലുന്നത് അപ്പു നോക്കി നിന്നൂ..

****************************** 

പതിവിലും സന്തോഷത്തോടെ അപ്പു അമ്പലത്തിലേക്കു പോകാൻ ഒരുങ്ങിറങ്ങി.. അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞ്  പെട്ടന്നു തന്നെ വണ്ടിയെടുത്ത് അമ്പലം ലക്ഷ്യമാക്കി യാത്ര തുടങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സു നിറയെ ജീവനോട് തന്റെ ഇഷ്ടം എങ്ങനെ തുറന്നു പറയുമെന്ന ആശങ്കയായിരുന്നൂ.. 

വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത് അമ്പലത്തിനുള്ളിലേക്കു പ്രവേശിക്കുമ്പോഴും അപ്പുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ജീവനെ തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നൂ..തൊഴുതു കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങിയും ഒരുപാട് നേരം അപ്പു അവനെ കാത്തു പാർക്കിങ്ങിൽ തന്നെ നിന്നൂ.നിരാശയായിരുന്നൂ ഫലം.അവൾക്ക് ഒരേ സമയം സങ്കടവും ദേഷ്യവും തോന്നി.. 

'ഇന്നലെ മതിലു ചാടികടന്ന് നായകന്മാരെ പോലെ വലിയ ഡയലോഗും പറഞ്ഞ് പോയവനാ..എന്നിട്ടിപ്പോ കണ്ടില്ലേ ഇത്രനേരമായീട്ടും വരാതിരിക്കുന്നത്..'

അപ്പു ഫോണെടുത്ത് ജീവന് കാൾ ചെയ്തൂ.. 

"ഹലോ അപ്പൂ.. ഞാൻ ജീവന്റെ ഫ്രണ്ട് അരുണാണ്. ഇന്നലെ വീട്ടീലേക്ക് അവന്റെ കൂടെ വന്നത് ഞാനാണ്.തന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നു വലിയ സന്തോഷത്തോടെയാണ് അവനിറങ്ങി വന്നത്.എന്നെ തള്ളിമാറ്റി അവൻ ഡ്രൈവ് ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞാണ് വണ്ടിയിൽ കയറിയത്.ഞാനാണെങ്കിൽ ഉറക്കചടവിൽ അവനോട് മറുത്തൊന്നും പറയാനും പോയീല്ല.. അവൻ മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നെന്നു അപ്പൂന് അറിയാലോ..ഫ്ലാറ്റിലേക്കുള്ള റോഡിലേക്ക് കടക്കുന്നതിനു മുൻപ് വണ്ടിയൊരു മതിലിൽ ഇടിച്ചൂ. അവനു ചെറിയരീതിയിൽ അപകടം പറ്റിയിട്ടുണ്ട്.എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നൂല്ല. ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റാക്കിയിട്ടില്ല അവനെ.ഞങ്ങൾ ഫ്ലാറ്റിലുണ്ട്..അവൻ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്..

"അരുൺ.. ലൊക്കേഷൻ അയക്കൂ..ഞാൻ അങ്ങോട്ടു വരാം.. "

അപ്പു നിറകണ്ണുകളോടെ വണ്ടിയെടുത്ത് അരുൺ അയച്ച ലൊക്കേഷൻ ലക്ഷ്യമാക്കി ഡ്രൈവ് ചെയ്തൂ.. 

ഫ്ലാറ്റിലെത്തിയപ്പോൾ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ ജീവൻ അവളെപറ്റി പറഞ്ഞ വിവരണങ്ങൾ കാരണം എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ അപ്പുവിനെ തന്നെയായിരുന്നൂ. പരിചയപ്പെടൽ പിന്നീടാകാമെന്ന് എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞ് ജീവൻ കിടക്കുന്ന മുറി അപ്പുവിന് കാണിച്ചു കൊടുത്ത് അരുൺ എല്ലാവരെയും വിളിച്ച് ഹാളിലേക്ക് പോയി..

അപ്പു വാതിൽ തുറന്ന് ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ജീവന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ,കതകടച്ച് അവനരികെ വന്നിരുന്നൂ.. ജീവൻ ഉറക്കത്തിലാണെന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായീ.നെറ്റിയിലും കൈയിലും മുറുവുകൾ വെച്ചു കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. 

"ജീവേട്ടാ"

 ബെഡിൽ അവൾ ജീവനോട് ചേർന്നിരുന്ന് 

പതിയെ അവന്റെ  മുടിയിഴകളിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നൂ. അപ്പുവിന്റെ കണ്ണീർ അവന്റെ കൈകളിൽ പതിച്ചൂകൊണ്ടിരുന്നൂ.. ജീവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു അപ്പുവിനെ നോക്കികൊണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചൂ.. പെട്ടന്ന് തന്നെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്കവളെ വലിച്ചിട്ട് സ്നേഹാർദ്രമായി ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി കിടന്നൂ.. പെട്ടന്നുണ്ടായ അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ ഒന്നു പരിഭ്രമിച്ചിരുന്നെങ്കിലും അവനെ എതിർക്കാതെ ജീവന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്നു അപ്പു കിടന്നൂ.. 

"കുടിച്ചിട്ട് ഡ്രൈവ് ചെയ്യരുതെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ഞാൻ..എന്താ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കാത്തത് ജീവേട്ടാ.." ആ കണ്ണുകൾ നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത വിധം നിറഞ്ഞൊഴുകി..

"ജീവേട്ടന്റെ കുട്ടി പേടിച്ചോ..?? എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലാട്ടോ.ഇതൊക്കെ വേഗം മാറുന്ന മുറിവുകളല്ലേ..ഇതെല്ലാം മാറീട്ട് വേണം മോളെ കെട്ടിച്ചു തരാൻ അമ്മയോട് പറയാനായീട്ട്  ന്റെ അപ്പൂന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഒരിക്കൽകൂടി ഇടിച്ചു കയറി വരാൻ.."

"അതിന് ഈ അപ്പൂന് ജീവേട്ടനെ ഇഷ്ടാണെന്നു പറഞ്ഞില്ലാലോ ജീവേട്ടാ"

 അവനെ നോക്കി കണ്ണുകൾ  തുടച്ചു കൊണ്ട്  അപ്പു ഉറക്കെ ചിരിച്ചൂ..

"നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ കെട്ടിപിടിച്ച് കിടക്കാതെ ണീറ്റ് വീട്ടിൽ പോടീ.."

"ഞാൻ പോവൂല്ല.." 

അവൾ ജീവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു വെച്ച് കിടന്നൂ. ജീവൻ നേർത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ അപ്പുവിനെ നെഞ്ചോട്  ചേർത്തു പിടിച്ച് നെറ്റിയിൽ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി ഉമ്മ വെച്ചൂ.അപ്പുവിന്റെ മിഴികൾ കൂമ്പിയടഞ്ഞൂ..

"എനിക്കെന്റെ ജീവേട്ടനെ ഇനിയെന്നും വേണം.അമ്മയോടും നമ്മുടെ കാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. മതം പ്രശ്നമാകാൻ സാധ്യത ഇല്ല. വീട്ടിൽ സമ്മതിക്കും.. പിന്നെ, ന്റെ ജീവേട്ടന്റെ  കഴിഞ്ഞക്കാലം നമുക്ക് മറക്കാം.തെറ്റുകൾ സംഭവിക്കാത്ത മനുഷ്യരില്ലാലോ.ചെയ്തു കൂട്ടിയ തെറ്റുകൾക്കെല്ലാം ഒത്തിരി മുകളിലാണ് ജീവേട്ടൻ ചെയ്ത ചില നല്ലകാര്യങ്ങൾ. ജീവേട്ടനെ പറ്റി ഫെയ്സ്ബുക്കിൽ ഞാനൊരു കാര്യം കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നു പണ്ട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ.അത് മാത്രം മതിയായിരുന്നൂ നിങ്ങളിലെ നന്മ എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ.. " 

"അതെന്താ അപ്പൂ" 

       

ഭാഗം-7

"എത്രനാളായീ ഞാൻ ചോദിക്കണൂ.. ഇനിയെങ്കിലും പറയ് അപ്പൂ.."

"ആദ്യത്തെ ലോക്ഡൗണിന്റെ സമയത്ത് നമ്മുടെ ടൗണിനടുത്തുള്ള വീട്ടിൽ തനിച്ചു താമസിക്കണ ഒരാളെ പറ്റി സോഷ്യൽമീഡിയയിൽ വാർത്ത വന്നിരുന്നില്ലേ..പെട്ടന്ന് ബോധംപോയി വീടിന്റെ മുറ്റത്തു കുഴഞ്ഞു വീണ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്തേക്കു പോകാനോ ആശുപത്രിയിൽ എത്തിക്കാനോ അയൽക്കാർ സമ്മതിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ രണ്ട് ചെറുപ്പക്കാരാണ് ഒരു പേടിയും ഇല്ലാതെ ആളെ താങ്ങിയെടുത്ത് ആശുപത്രിയിലെത്തിച്ചതും , പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന് കൂട്ടിനായി ആശുപത്രിയിൽ നിന്നതും.. ആ രണ്ടുപേരിൽ ഒരാള്  എന്റെ ജീവേട്ടനായിരുന്നില്ലേ.."

"അതാണോ കാര്യം... ഞാൻ മാത്രമല്ലാലോ എന്റെയൊരു സുഹൃത്തും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നൂ അന്ന്" 

"ഇതു മാത്രമല്ല കാര്യം.. ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം കോവിഡ് പോസറ്റീവായി വീടുകളിൽ താമസിക്കുന്നവർക്ക് ഭക്ഷണവും മറ്റും എത്തിക്കാൻ വേണ്ടി രാപകൽ ഇല്ലാതെ നഗരസഭയുടെ വാഹനം ഓടിക്കാൻ  ജീവേട്ടൻ പോയീല്ലേ..രണ്ട് മാസത്തോളം വീട്ടിൽ പോലും പോകാതെ വണ്ടിയോടിച്ചു കിട്ടിയ തുക ദുരിതാശ്വാസനിധിയിലേക്കു സംഭാവന ചെയ്ത ജീവേട്ടനെ പറ്റി നമ്മുടെ നഗരസഭയുടെ ഓൺലൈൻ പേജിൽ വന്ന വാർത്തയിലാണ് ഈ മുഖം ഞാനാദ്യമായി കാണുന്നത്..പിന്നീട്  ആ ഫോട്ടോ നമ്മുടെ സ്ക്കൂൾഗ്രൂപ്പിൽ ആണ് രണ്ടാമതു കാണാനിടയായത്.. അങ്ങനെയാണ് ഞാൻ അങ്ങോട്ടു വന്ന് സൗഹൃദത്തിലായത്.."

"മൊത്തം കാര്യങ്ങളും തിരഞ്ഞുപിടിച്ച് കണ്ടെത്തിയതിന്റെ കൂടെ രണ്ട് വർഷം മുൻപ് ബാറിലെ അടിപിടിയ്ക്കിടയിൽ വധശ്രമത്തിനു ജയിലിൽ പോയ ജീവന്റെയും സുഹൃത്തുകളുടെയും വാർത്ത ഇതേപോലെ ഓൺലൈൻ ചാനലിൽ വന്നിരുന്നത് കണ്ടില്ലേ മാഡം..??" 

ജീവൻ അപ്പുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചൂ..

"എല്ലാ മനുഷ്യർക്കും ഓരോ തരത്തിൽ തെറ്റുകളും പിഴവുകളും സംഭവിക്കും..അതു തിരിച്ചറിഞ്ഞ് പിന്നീട് അത് ആവർത്തിക്കാതെ ജീവിക്കണില്ലേ എന്റെ ജീവേട്ടൻ.. അതു മതിയെന്നേ.."

"അതുപോരാ അപ്പൂ..വാർത്തകളിൽ നീ കണ്ട എന്റെ നല്ലകാര്യങ്ങളൊന്നും ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റുകൾക്ക് പരിഹാരമാവില്ല. എന്റെ അമ്മയെ പോലും ഒരുപാട് കരയിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ.അത്രയ്ക്കും മോശമല്ലേ ഈ ജീവന്റെ ചരിത്രം.എന്റെ മനസിലെ നന്മയെല്ലാം തീർത്തും വറ്റി പോയെന്ന് എനിക്ക് പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.." 

"കോവിഡ്കേസുകൾ വർധിച്ച ആ സമയത്ത് നിന്റെ ജീവൻ നോക്കാതെ നിനക്ക് അപരിചിതരായ ഒത്തിരി പേർക്ക് നീ സഹായം ചെയ്തില്ലേ.. അത് തന്നെയാണ് നിന്റെയുള്ളിൽ നന്മയുടെ അംശം ബാക്കിയുണ്ടെന്നുള്ളതിനു തെളിവ്.."

ജീവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തി അവനെതന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അപ്പു പറഞ്ഞു നിർത്തി..

"അന്നൊരു വൈകീട്ട് തനിച്ചു നിന്റെടുത്ത് നിന്നപ്പോൾ തെറ്റായീട്ടൊരു നോട്ടം പോലും എനിക്ക് നേരെ ഉണ്ടായീല്ല..ഇപ്പോ ഈ നിമിഷവും നമ്മൾ മാത്രമുള്ള  മുറിയിൽ വെച്ചുപോലും നിന്റടുത്തു നിന്ന് തെറ്റായൊരു നോട്ടമോ സ്പർശനമോ ഞാൻ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ല.. ഇത്രകാലത്തെ നമ്മുടെ ബന്ധത്തെ ഒരുരീതിയിലും നീ മുതലെടുപ്പു നടത്തിയിട്ടില്ല.. ഇത്രയൊക്കെ മതി എന്റെ ജീവേട്ടന്റെ നന്മയെ എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ.."

ജീവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ നേർത്തൊരു ചുംബനം കൊടുത്ത് അപ്പു അവനെ തന്നോട് ചേർത്തു കെട്ടിപ്പിടിച്ചൂ..എന്നിട്ടും അവന്റെ മുഖത്ത് വിഷാദം നിഴലിക്കുന്നത്  അപ്പു കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നൂ..

"ഇനിയെന്താ ജീവേട്ടന്റെ സങ്കടം...??  തിരക്കുക്കൂട്ടി കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നൊന്നും ഞാൻ നിർബന്ധിക്കില്ല..നീ പഠിച്ച ഏവിയേഷൻ കോഴ്സിനോട് അനുബന്ധിച്ചൊരു ജോലി കിട്ടട്ടെ..എന്നിട്ട് നമുക്ക് വീട്ടിൽ സംസാരിക്കാമെന്നേ..ടെൻഷനാവേണ്ട കാര്യമൊന്നൂല്ല"

"കേസെല്ലാം ഒത്തുതീർപ്പായെങ്കിലും ആ മേഖലയിൽ ജോലി കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല അപ്പൂ.."

"ഒരിക്കൽ കേസ്സിൽപ്പെട്ട ആൾക്കാര് പിന്നീട് കേസ്സ് ഒത്തുതീർപ്പാകുമ്പോൾ പാസ്പോർട്ട് എടുത്തു വിദേശത്തേക്കു പോയി ജോലി ചെയ്യുന്നില്ലേ ജീവേട്ടാ.. ജോലിയുടെ കാര്യമെല്ലാം ശരിയാക്കാവുന്നതെ ഉള്ളൂ. അതിനാണോ ഈ ടെൻഷൻ..?? എയർപോർട്ടിൽ തന്നെ ജോലി കിട്ടണമെന്ന് ഒരു നിർബന്ധവും എനിക്കില്ല..എന്തു ജോലിയാണെങ്കിലും എനിക്ക് കൊഴപ്പമില്ലാലോ പിന്നെന്താ ഇയാൾക്ക് പ്രശ്നം.."

"അത് മാത്രമല്ലെടാ.. എന്റെ പഴയക്കാലങ്ങളെ പറ്റിയൊക്കെ അപ്പൂന്റെ വീട്ടിലറിഞ്ഞാൽ എനിക്കീ പെണ്ണിനെ തരില്ലെന്നു അച്ഛനും അമ്മയും പറഞ്ഞാലോ..ചെയ്തു കൂട്ടിയ തെറ്റുകളിൽ കുറ്റബോധം തോന്നുന്നത് ഇപ്പോഴാണ്" 

"എന്റെ അഭിപ്രായങ്ങളെ മാനിക്കുന്നവരാണ്   അച്ഛനും അമ്മയും.. വേറെയൊരു മതത്തിൽപെട്ട ആളെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നതിന് ചിലപ്പോൾ ബന്ധുകളുടെ ഇഷ്ടക്കുറവ് പ്രകടമാക്കിയേക്കാം.. അതൊന്നും നമ്മൾ നോക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. ഇരുവീട്ടുക്കാരും പൂർണമനസ്സോടെ സമ്മതിക്കണം..സമയമാവട്ടെ നമുക്ക് വീട്ടിൽ സംസാരിക്കാം. ഇപ്പോ കൂടുതലൊന്നും ആലോചിക്കാതെ എന്റെ ജീവേട്ടൻ റെസ്റ്റ് എടുക്ക്.."

അപ്പു സ്നേഹാർദ്രമായി നോക്കി കിടന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ മുടിയിഴകളെ താലോലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നൂ..

എത്രയൊക്കെ ആത്മാർത്ഥത കാണിച്ചാലും സമ്പത്തും വൈറ്റ്കോളർ ജോലിയുമുള്ളവരുടെ ആലോചനകൾ വന്നാൽ പ്രണയത്തെ കാറ്റിൽ പറത്തി പോകുന്ന പല പെൺകുട്ടികളെയും കണ്ടിട്ടുണ്ട്..വലിയ ജോലിയോ ,സ്വന്തമായ  സമ്പദ്യമോ ഇല്ലാതെ അത്രയും മോശമായ ഭൂതക്കാലവുംപേറി ജീവിക്കുന്ന തന്നെ  

അവൾക്കെങ്ങനെയാണ് ഒരു ഉപാധിയും ഇല്ലാതെ ഇത്രമേൽ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതെന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും ജീവന് മനസിലായീല്ല.. 

"നീയെന്താ ആലോചിക്കണെ ജീവേട്ടാ.. കാര്യങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞില്ലേ.ഞാൻ കൂടെയുണ്ടല്ലൊ..നമുക്കെല്ലാം ശരിയാക്കാടോ..

എനിക്ക് പോവാൻ സമയമായീട്ടോ.. എത്രനേരായീ ഈ കിടപ്പ് കിടക്കണേ. എല്ലാവരും പുറത്തുണ്ട്. ഇവിടതന്നെ ഇങ്ങനെ കിടന്നാൽ അവരെന്തു കരുതും.. ഞാൻ പോകാൻ നോക്കട്ടെ"

"കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ച് കിടക്കട്ടേടീ അപ്പു.."

ജീവൻ അപ്പുവിന്റെ നെറുകിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നൂ.. കൂമ്പിയടയുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളും ചുവന്നു തുടുക്കുന്ന കവിളുകളും കണ്ടപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം അവന്റെ നിയന്ത്രണം പോയെങ്കിലും പെട്ടന്നു തന്നെ അവളിൽ നിന്നും പിൻവാങ്ങി അവൻ ബെഡിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നൂ. ഇത്ര വിശ്വാസത്തോടെ തനിക്കൊപ്പം നിൽക്കുന്ന അവളെ

തന്റെ താലിയുടെ അവകാശിയാവാതെ ഒരുനോട്ടം കൊണ്ടുപോലും കളങ്കപ്പെടുത്താൻ പാടില്ലെന്ന് അവന് തോന്നി.. 

"എന്നാൽ നീ വായോ.. നമുക്ക് ഫ്രണ്ട്സിനെയെല്ലാം പരിചയപ്പെടണ്ടേ" 

 ജീവൻ എഴുന്നേറ്റ് അപ്പുവിന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ട് പുറത്തേക്കു നടന്നൂ.. 

********************************

രണ്ട് വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി.. ഇക്കാലഘട്ടം ഇരുവരുടെയും ഏറ്റവും മനോഹരമായ പ്രണയക്കാലമായിരുന്നൂ പൂർണമായും മദ്യപാനം ഒഴിവാക്കിയില്ലെങ്കിലും,  മറ്റെല്ലാ ദുശീലങ്ങളും ഒഴിവാക്കി അവൾക്കൊപ്പം പുതിയൊരു ജീവിതം തുടങ്ങാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലായിരുന്നൂ ജീവൻ. ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെയൊരു എയർപോർട്ട് ജോലി നേടിയെടുത്തതും ഉടനെ തന്നെ അപ്പുവിന്റെ വീട്ടുക്കാരുമായി സംസാരിച്ച് അവൻ വിവാഹത്തിനു സമ്മതിപ്പിച്ചൂ.. 

സകല പ്രതിബന്ധങ്ങളെയും ബന്ധുകളുടെ എതിർപ്പുകളെയും അതിജീവിച്ച് അപ്പുവും അവളുടെ ജീവേട്ടനും വിവാഹിതരാകാൻ നാലുദിവസങ്ങൾ ബാക്കി നിൽക്കേ, 

 തന്റെ കൂട്ടുക്കാരെയെല്ലാം വിളിച്ച് പാർട്ടി നടത്തുകയാണ് ജീവൻ..  

"എടാ അരുണേ.. വണ്ടിയെടുക്ക്. എനിക്കെന്റെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ പോവണം"

"നാലു ദിവസങ്ങൾ കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ നിങ്ങളുടെ കല്ല്യണമാണ്. കല്ല്യാണചെറുക്കനെ പെണ്ണിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പിടിച്ചാൽ വലിയ നാണക്കേടാണ് ജീവാ..."

അരുൺ ജീവനെ നോക്കി ചിരിച്ചൂ..

"എടാ പുല്ലേ.. നീ ഉപദേശിക്കാതെ എന്റെ കൂടെ വായോ"

 ജീവൻ അരുണിനെയും വലിച്ച് നടന്നൂ. വണ്ടിയെടുത്ത് അപ്പൂന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി അവർ പോയി.. 

******************************

"അപ്പൂ.. ജനാല തുറക്കെടീ. ഞാൻ പുറത്തുണ്ട്"

"ഇത്ര കഷ്ടപ്പെട്ട് കല്ല്യാണം വരെ കാര്യങ്ങൾ എത്തിച്ചിട്ട് നിങ്ങളീ കല്ല്യാണം മുടക്കുമോ എന്റെ ജീവേട്ടാ"

"എന്റെ പെണ്ണിനെ ഒളിച്ചും പതുങ്ങിയും കാണുന്ന അവസരം ഇനി കിട്ടൂല്ലാലോ.  അവസാനാമായീട്ട് ഇങ്ങനെ ഒന്നു കണ്ടോട്ടെ ഞാൻ..നീ ജനാല തുറക്കെടീ"

അപ്പു ജനാല തുറന്ന് ജീവനെ നോക്കി ചിരിച്ചൂ.. 

"എടാ പൊട്ടാ.. നാലു ദിവസം കൂടി കഴിഞ്ഞാ നമ്മുടെ കല്ല്യാണമാണെന്ന് മറന്നോ നീ.. ഇനി ഈ ഒളിച്ചുകളിയുടെ ആവശ്യം എന്താ ജീവേട്ടാ.."

"ഇനിയിങ്ങനെയൊരു അനുഭവത്തിന്റെ സുഖം ആസ്വദിക്കാൻ നമുക്ക് കഴിയില്ലാലോ..നാലാം ദിവസം മുതൽ ആ ബെഡിൽ നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങാനുള്ള പൂർണ അധികാരം എനിക്ക് കിട്ടില്ലേ.."

"ഇപ്പോ എന്നെ കണ്ടു  കഴിഞ്ഞില്ലേ.. ഇനി പോവാൻ നോക്ക്. ആരെങ്കിലും ഈ നിൽപ്  കണ്ടിട്ടു വന്നാൽ തീർന്നൂ ട്ടോ"

"അപ്പൂ..ഏട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് വായോ."

 ജീവൻ ജനലഴികളിൽ മുഖം ചേർത്ത് തന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് അപ്പൂന്റെ മുടിയിഴകളിലും നെറ്റിയിലും തലോടി. അവളവനെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നൂ..

"ജീവേട്ടന്റെ കുട്ടിയ്ക്ക് സന്തോഷമായീലേ..

നമ്മൾ ആഗ്രഹിച്ച ജീവിതം തുടങ്ങാൻ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളല്ലേ ഇനി ബാക്കിയുള്ളൂ.." 

"ഒരുപാടൊരുപാട് സന്തോഷമായീ ജീവേട്ടാ..

എതിർപ്പുകളൊന്നുമില്ലാതെ ഇരുവീട്ടുക്കാരും നമ്മുടെ പ്രണയം അംഗീകരിച്ചെന്നതു തന്നെ വളരെ വലിയ സന്തോഷമല്ലേ.."

"ജീവേട്ടനും ഒരുപാട് സന്തോഷത്തിലാണ്. അതുകൊണ്ടല്ലേ എന്റെ അപ്പുമോളെ കാണാൻ വേഗം ഓടിവന്നത്..അരുൺ പുറത്ത് കാറിലിരുപ്പുണ്ട്. ഏട്ടൻ പോവാണ്.. നീ ജനാല അടച്ച് ഉറങ്ങാൻ നോക്ക് ട്ടാ.."

അപ്പുവിന്റെ വിരലുകളിൽ ഉമ്മവെച്ച് അവൻ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി.. 

*********************************

 രണ്ട് വർഷമായി അപ്പുവും ജീവനും കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസത്തിനു തിരശീല വീണു.. ജീവൻ ചാർത്തിയ താലിയും, നെറ്റിയിലെ സിന്ദൂര ചുവപ്പും അപ്പുവിന്റെ സൗന്ദര്യത്തിനു മാറ്റു കൂട്ടിയതായി അവന് തോന്നി.. 

കല്ല്യാണതിരക്കുകളും ബന്ധുക്കളുടെ ബഹളവുമെല്ലാം രാത്രിയോടെ അവസാനിച്ചൂ.. ഏറെ നാൾ കാത്തിരുന്ന ആ ദിവസം തടസങ്ങളൊന്നും കൂടാതെ നടത്തിതന്ന ദൈവത്തിനു നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അപ്പു പൂജാമുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്ന് വാതിലടച്ചൂ..

"ജീവേട്ടാ.."

"പാലെടുത്തില്ലേ അപ്പൂ.. അങ്ങനെയാണലോ ഓരോരോ ആചാരങ്ങൾ"  ജീവൻ അപ്പുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചൂ.. 

"എടുക്കണമെന്നു കരുതിയതാണ്..പക്ഷേ കെട്ട്യോന് പാലുകുടിക്കാൻ പറ്റിയ അവസ്ഥയാണോന്ന് അറിയില്ലാലോ പിരിഞ്ഞുപോയാലോ ജീവേട്ടാ.."

ഇരുവരും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പരസ്പരം പുണർന്നൂ..

"അപ്പൂ... ഞാനത്ര പാവമൊന്നുമല്ലാട്ടോ. നീയിങ്ങനെ "ജീവേട്ടാ"ന്നു വിളിച്ച് കൊഞ്ചുന്നതു കാണുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കെല്ലാം ആ ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചെടുക്കാനൊക്കെ എനിക്ക് തോന്നീട്ടുണ്ട്.. പിന്നെ ഒരുവിധം നിയന്ത്രിച്ചു നിർത്തും.." 

"വഷളത്തരം പറയാതെ വന്ന് കിടന്നേ ജീവേട്ടാ.. രണ്ട് മൂന്നു ദിവസായീട്ട് മര്യാദയ്ക്കൊന്നു ഉറങ്ങാതെ എനിക്ക്

 വയ്യാ ട്ടോ.. നല്ല ക്ഷീണമുണ്ട്.."

"ജീവേട്ടന്റെ കുട്ടി വായോ..വന്ന് ഇവിടെ കിടക്ക്" 

ജീവൻ അപ്പുവിനെ തന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തി കിടത്തികൊണ്ട്  അവളുടെ മുടിയിഴകളെ തലോടി.. അപ്പുവിന്റെ നെറുകയിലെ സിന്ദൂരചുവപ്പ് കാണുമ്പോഴെല്ലാം ജീവന്റെ കണ്ണിൽ സന്തോഷതിളക്കം അലയടിച്ചൂ.. 

"ജീവേട്ടാ.."  

"എന്താടീ.. ഉറങ്ങണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പോ കൊഞ്ചാൻ കിടക്കണേ.."

"ജീവേട്ടാ..ന്ന്  വിളിച്ച് ഞാൻ കൊഞ്ചുമ്പോൾ ഇയാൾക്ക് ഏതാണ്ടൊക്കെ തോന്നുമെന്ന് നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ.. ഇപ്പോ ഒന്നും തോന്നണില്ലേ കെട്ട്യോനെ..

 പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല, അതിനു മുൻപേ അവളുടെ അധരങ്ങളെ ജീവൻ കവർന്നിരുന്നൂ..ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത അനുഭൂതിയിൽ ഇരുവരും പരസ്പരം ഇറുകെ പുണർന്നൂ..  

അപ്പുവും അവളുടെ ജീവേട്ടനും ഇതേ സ്നേഹത്തൊടെ അവരുടെ ജീവിതയാത്ര തുടരട്ടെ..!!

   (അവസാനിച്ചൂ)

📝 അപർണ അശോകൻ