🍁മന്ത്രകോടി🍁 FULL PART

🍁മന്ത്രകോടി🍁

FULL PART

മോളെ ദേവു എണീറ്റെ..

സാമയെത്രയായി എന്നു വല്ല വിചാരവും ഉണ്ടോ നിനക്ക്.

 

അലാറം വെച്ചതായ്ന്നല്ലോ..

 

ആ അലാറമൊക്കെ വെച്ചിരുന്നു.. അത് കൃത്യമായി അടിക്കുകേം ചെയ്തു.. എന്റെ മോള് മാത്രം എണീറ്റില്ല...

 

ഒരു ചമ്മിയ ചിരി പാസാക്കി എണീറ്റു..

 

രാത്രി നിനക്കെന്താ പണി ദേവു... ആ ഫോണിൽ കുത്തിക്കൊണ്ട് ഇരിക്കല്ലേ...

 

അമ്മ കലിപ്പ് തുടങ്ങി..

ഇനി പതപ്പിക്കുകേ വഴിയുള്ളു...

 

എന്റെ അമ്മുക്കുട്ട്യേ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ഇന്നാണ് ഞങ്ങളുടെ കോളേജിലെ ഫ്രെഷേസ് ഡേ.. കുട്ടികൾ പരമാവധി എത്തിയിട്ട് നടത്താം എന്നു കരുതി മാറ്റി വെച്ചതായിരുന്നു..

 

അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ പുതിയ കുട്ടികൾ കുറച്ചു സുന്ദരിമാരായി ഒക്കെ പോണ്ടേ..

 

നീതു സാരിയുടുക്കാം എന്ന പറഞ്ഞെ.. അതിന്ടെ ചർച്ചയായിരുന്നു ഫോണിൽ ഇന്നലെ...

 

മ്മ് ശരി വേഗം കുളിച്ചു താഴേക്കു വന്നോ കഴിക്കാൻ..

 

അത് പിന്നെ അമ്മ ഒന്ന് ഉടുപ്പിച്ചു തരണം സാരി..

 

എനിക്കൊന്നും വയ്യ തന്നെ അങ്ങ് ഉടുത്ത മതി.. എനിക്ക് അടുക്കളയിൽ നൂറു കൂട്ടം പണിയുണ്ട്..

 

അതിനു എനിക്കറിയില്ലല്ലോ...

 

നിന്നോടാരാ ഏറ്റു വരാൻ പറഞ്ഞെ...

 

അമ്മ പ്ലീസ് എല്ലാവരും സാരി ആണ് പ്ലീസ്..

 

ശരി.. എന്ന മോള് വേഗം വന്നു അമ്മയെ ഒന്ന് സഹായിച്ചേ എന്നിട്ട് നോക്കാം...

 

ആ..

 

ഞാൻ ദേവിക... ഇപ്പൊ പോയില്ലേ അതാണ് ഞങ്ങളുടെ അമ്മ ലക്ഷ്മി... അച്ഛന്റെ അമ്മുക്കുട്ടി... അച്ഛൻ വിശ്വനാഥ മേനോൻ കൃഷിഭവനിൽ ഓഫീസർ ആണ്... പിന്നെ എന്റെ അനിയൻ ഉണ്ണി... അവൻ ഒമ്പതാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നു...

 

ഇന്ന് നേരത്തെ പോവാ.. 8മണിന്ടെ ബസ്സിനു. എന്ന് നീതുവിന് മെസ്സേജ് ഇട്ടു..

 

ഞാൻ വേഗം ബാത്‌റൂമിൽ കയറി കുളിച്ചു എന്ന് വരുത്തി താഴോട്ട് ചെന്നു.   

 

ആ  നീ വന്നോ,  എന്ന ഈ ചായ  അച്ഛന് കൊണ്ട് കൊടുതെ.

 

പൂമുഖത്തേക്കു ചെന്നപ്പോൾ പത്രത്തിലേക്ക്   മുഖം പൂഴ്ത്തി ഇരിക്കുന്ന അച്ഛനെ ആണ് കണ്ടത്.      മുഖത്തു  ബാലൻസ് ചെയ്തു വച്ചിരിക്കുന്ന കണ്ണട കണ്ടാൽ ഇപ്പോൾ വീഴുമെന്ന് തോന്നും. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ചിരി വന്നു.

 

അച്ഛാ  ദേ ചായ..

 

നീയോ.?

 

അമ്മ എവിടെ??

 

ഓ  പ്രിയതമയുടെ കൈ കൊണ്ട് തന്നാലേ കുടിക്കൂ !!!

 

പതിവില്ലാതെ നിന്നെ കണ്ടത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചെന്നെ ഒള്ളു. എന്റെ ദേവിയെ 😄😄

 

അച്ഛൻ ചായ വാങ്ങി.

 

അച്ഛൻ വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന പത്രത്തിന്റെ മുൻവശത്തേക്കു ഒന്നു നോക്കി. എന്നിട്ട് അവിടെ ഇരുന്നു വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.

 

മ്മ്  എന്തെ  പോണില്ലേ???

 

അയ്യോ മറന്നു പോയി.

 

മ്മ്  ചെല്ല് ചെല്ല്..

 

പോകുന്ന വഴി ഹാളിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.

 

ഹാളിൽ അതാ ഇരിക്കുന്നു എന്റെ പുന്നാര അനിയൻ ഉണ്ണി.

 

അവൻ എനിക്ക് പാര ആണ്. ഞങ്ങൾ ടോമും ജെറിയും പോലെയാണ്. തമ്മിൽ കണ്ടാൽ അടിയ. പക്ഷെ ഒരാൾ ഇല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരാൾ  ആൾ ഇല്ല.

 

" ഇരവു മെത്തയിൽ പുണര്ക്കെന്നെ നീ

അരികെ ഞാൻ വരാം തനിയെ

 

പുലരിയോളമാ കരതലങ്ങളിൽ

അലിയുമിന്ന് ഞാൻ ഉയിരേ

 

തൊട്ടു തൊട്ട് നിന്നു മുട്ടി മുട്ടി വന്നു

മുത്ത മുത്തമിട്ടതാരാണ്.. "

 

ആഹാ സണ്ണി ചേച്ചി ആണല്ലോ !!!!

 

ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കി തരാം.

 

അടുക്കളയിൽ പോയി  അമ്മയെ വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു.

 

ഡാ ഇതാണല്ലേ നിന്റെ പരിപാടി

 

മുട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞിട്ടില്ല

 

അപ്പഴേക്കും അവൻ.............

 

അത് അമ്മേ....

 

ഞാൻ അമ്മയുടെ പുറകിൽ നിന്നു അവനോടു കൊഞ്ഞനം കാട്ടി.

 

അതു കൂടി ആയപ്പോൾ അവനു ദേഷ്യം വന്നു

 

ഡീ ചേച്ചി നിനക്ക് ഞാൻ കാണിച്ചു തരാടി........

 

"നീ പോ മോനെ ദിനേശാ "

 

ലാലേട്ടൻ സ്റ്റൈലിൽ തോൾ ചെരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു ഞാൻ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി

 

അവൻ എന്നെ അടിക്കാനായ് പുറകെ വന്നു

 

അയ്യോ..........................

എന്നെ കൊല്ലാൻ വരുന്നേ..............

 

ഞാൻ ഒന്ന് കരഞ്ഞു.

 

അമ്മ അടുക്കളയിൽ നിന്നും ചട്ടുകവുമായി വന്നു.

 

രണ്ടിനേം കൂടി ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ...

 

ദേവു നീ പോയി ദോശ ചുട്ടെ,  

ഉണ്ണി നീ പോയി കുളിച്ചേ.

 

അങ്ങനെ ഒരു വിധം പണിയൊക്കെ

തീർത്തു ഞങ്ങൾ സാരിയുടുക്കൽ യജ്ഞത്തിലേക്കു കടന്നു.

 

ഒരു നേവി ബ്ലു സാരിയും പിങ്ക് ബ്ലൗസും.

 

നല്ല തടിയുള്ളതു കൊണ്ട് സാരി നിൽക്കുന്നില്ലായിരുന്നു.

 

ഈ കോലിൽ തുണി ചുറ്റാൻ വന്ന എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ.

 

അമ്മ പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

 

അങ്ങനെ ഒരു വിധത്തിൽ സാരിയൊക്കെ ഉടുത്തു.

 

പിന്നെ എന്റെ വക അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ ഓരോ സേഫ്റ്റി പിന്നൊക്കെ കുത്തിവെച്ച് റെഡിയാക്കി...

 

മുടി അഴിച്ചിട്ടു... ജിമിക്കി ഇട്ടു.. ഒരു ചന്ദന കുറിയും അങ്ങ് ചാർത്തി... ഒരു ശാലീന സൗന്ദര്യം അങ്ങ് വരുത്തി... കിടക്കട്ടെ...  😉

 

പുറത്തിറങ്ങി വന്ന എന്നെ കണ്ട് അച്ഛൻ വാ പൊത്തി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

 

അപ്പോൾ ഇതായിരുന്നല്ലേ ചായേടെ ഗുട്ടൻസ്

 

ഞാൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു 😁

 

ഉണ്ണിയുടെ മുഖത്താണെൽ ഒരുലോഡ് പുച്ഛം.

 

അച്ഛാ നമുക്ക് ഈ ദേവിയെ ഇവിടെ അങ്ങ് പ്രതിഷ്ഠിച്ചാലോ !!! നമ്മടെ വീടിനു കണ്ണുതട്ടില്ല 😆😆😆

 

അടിച്ചേ...,  അവർ രണ്ടുപേരും കയ്യടിച്ചു ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

 

അമ്മെ................... 

 

ഞാൻ നിന്നു ചിണുങ്ങി.

 

അവർക്കു അസൂയയാ. എന്റെ മോൾ സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ട്

 

ഞാൻ അവരെ നോക്കി മുഖം തിരിച്ചു നടന്നു.

 

അവർ ഇങ്ങനെയാ. നല്ല  കൂട്ടുകാരെ പോലെ. ഇത്രയും നല്ല ഒരു കുടുംബത്തെ തന്നതിന് ഞാൻ ദൈവത്തോട് നന്ദി പറഞ്ഞു.

 

ബസ്റ്റോപ്പിൽ എത്തിയപ്പോൾ എന്നെ തന്നെ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിൽക്കുവാ എന്റെ നീതുപ്പെണ്ണ്.

 

ഞങ്ങൾ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സ്‌ മുതൽ ഉള്ള കൂട്ടാ. ഡിഗ്രിക്കും ഒരുമിച്ച് പോകാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു. 

 

പൊളിച്ചു മുത്തേ...

 

ഒന്ന് പോടീ ഇത് ഉടുത്തതിന്റെ പാട് എനിക്കെ അറിയൂ

 

എപ്പഴാണാവോ അഴിഞ്ഞു വീഴുന്നത്.

 

നീ ഇങ്ങനെ ടെൻഷൻ ആവാതെ. ഞാൻ ഇല്ലേ. എന്നെ നോക്കു. ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കുടുത്തതാ.

 

ആഹ്  നീയുള്ളതാ ഒരു ആശ്വാസം.

 

അപ്പഴേക്കും ബസ് വന്നു.

നല്ല തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു.

എങ്ങനെയൊക്കെയോ അള്ളിപ്പിടിച്ചു കയറി.

 

ഫുള്ള് കൊടുത്തു സീറ്റിൽ ഇരുന്നു പോകാം എന്നു വച്ചപ്പോൾ സീറ്റ്‌ ഫുള്ളായിരുന്നു.

 

ബസിലെ തിരക്ക് കാരണം സാരി ആകെ അലങ്കോലമായി.

 

കാറ്റടിച്ചപ്പോൾ വയറിലൂടെ ഒരു കുളിരു..

ഇനി വയറെങ്ങാനും കാണുന്നുണ്ടോ...........

 

ഏയ്യ് ഇല്ല.

 

അങ്ങനെ കോളേജ് സ്റ്റാൻഡ് എത്തി.

 

പുറകിൽ തിരക്ക് കുറവായതിനാൽ അതിലെ ഇറങ്ങാം എന്നു കരുതി തിരിഞ്ഞപ്പോ പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന ചേച്ചി നിലത്തു മുട്ടി നിൽക്കുന്ന എന്റെ സാരിയിൽ ചവിട്ടി നിൽക്കുവായിരുന്നു.

 

എന്റെ തിരിയലിന്റെ ശക്തിയിൽ മുന്നിൽ കുത്തിയിരുന്ന ഞൊറികൾ എല്ലാം ഊർന്ന് വീണു. എങ്ങനൊക്കെയോ പിടിച്ചു കുത്തി  ബസിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി.

 

നീതു.....

 

ഇത് പണിയായി എന്നാ തോന്നുന്നേ.

 

നീ പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ക്ലാസിൽ എത്തിയിട്ട് ശെരിയാക്കി തരാം എന്നു പറഞ്ഞു അവൾ ഒരു കൂസലും ഇല്ലാതെ നടന്നു.

ഞാൻ പെട്ടു.

 

ഞാൻ എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഏന്തിവലിഞ്ഞു അവളുടെ ഒപ്പം എത്തി. 

 

നവാഗതർക്ക് സ്വാഗതം എന്നു ഗേറ്റിൽ ബോർഡ്‌ തൂക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

 

സീനിയർ ചേച്ചിമാർ വന്നു പൂവൊക്കെ തന്നു.

 

എങ്ങനെയൊക്കെയോ നടന്നു ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോൾ അതാ അടുത്ത മാരണം.

 

അവിടെ നിറയെ പയ്യന്മാർ.

 

അവർ പോകും എന്നു പ്രതീക്ഷിച്ചു കുറച്ചു നേരം വരാന്തയിൽ നിന്നു.

 

അവർ പോകുന്ന മട്ടില്ല.

 

ഡീ  ഇനി എന്ത് ചെയ്യും. ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ദയനീയതയോടെ നോക്കി.

 

നീ ടെൻഷൻ ആവാതെ.

 

ഒരു വഴി ഉണ്ട്.

 

നമുക്ക് ആ സ്റ്റേജിന്റെ പുറകിലുള്ള ഒഴിഞ്ഞ ക്ലാസ്സ്‌ ഇല്ലേ. അങ്ങോട്ട് പോകാം. അവിടെ ആരും വരില്ല.

 

ഞങ്ങൾ രണ്ടും കൂടെ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.

 

കുറെ പഴയ സാധനങ്ങളും കുറച്ചു മ്യൂസിക് ഇൻസ്ട്രുമെൻറ്സും മാത്രമേ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

 

ഇനി നീ ആ ഞൊറി ഒക്കെ ഒന്ന് അഴിച്ചെ. നമ്മുക്ക് ആദ്യം മുതൽ ശരിയാക്കാം.

 

ഞാൻ ഞൊറി ഒക്കെ അഴിച്ചു.

 

എടി വേഗം ആ ഞൊറി ഒക്കെ ഒന്ന് നേരെയാക്കു. പ്രോഗ്രാം ഇപ്പൊ തുടങ്ങും.

 

അവൾ കുനിഞ്ഞിരുന്നു എന്നോട് ചോദിച്ചു. 

 

വാട്സ്  ദ ഞൊറി മാൻ 😁

 

പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും നോക്കിയിട്ടും സാരി ശരിയാകുന്നില്ല

 

ഡീ നീതുവേ സത്യം പറയടീ, നിനക്കിത് വല്ലതും അറിയാവോടെ???

 

അവൾ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു 😁😁

 

അറിയില്ലല്ലേ

 

ദേവു ഞാൻ ഒരു സത്യം പറയട്ടെ എനിക്ക് അമ്മയാണ് ഉടുത്തു തന്നത്. ഞാൻ നിന്റെ മുൻപിൽ ആളാവാൻ വേണ്ടി ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ.

 

എടീ നിന്നെ ഞാൻ..............

 

നീ ടെൻഷൻ ആവാതെ ഞാൻ പോയി നമ്മുടെ സീനിയർ ചേച്ചിമാരെ ആരെയെങ്കിലും വിളിച്ചോണ്ട് വരാം എന്ന്‌ പറഞ്ഞു അവൾ പോകാനൊരുങ്ങി.

 

പെട്ടന്ന് വരാണെടീ.. ഞാൻ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ വീടിനടുത്തുള്ള അശ്വതി ചേച്ചിയെയും വിളിച്ചോണ്ട് വന്നു.

 

ചേച്ചി വന്നു വൃത്തിയായി ഞൊറിയൊക്കെ എടുത്തു തന്നു.

 

ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് നോക്കി പടിക്കെന്റെ ദേവു. ഇത് കേട്ടപ്പോ നീതു എന്നെ ഒന്ന് ആക്കി ചിരിച്ചു.

 

നിന്നോടും കൂടെയാ

 

അവൾ ഒന്ന് ചമ്മി.

 

നീ  ഈ പ്ളീറ്റ്സ്  ഒക്കെ ഒന്ന് പിടിച്ചേ ദേവു ഞാൻ പുറകിലെ പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന സാരി ഒന്ന് വലിച്ചു താഴ്ത്തട്ടെ.

 

ചേച്ചി സാരി വലിക്കാനായി പുറകിലേക്ക് പോയി ഞാൻ ഞൊറിയും നീട്ടിപ്പിടിച് നിന്നു.

 

പെട്ടന്ന് വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നു ഒരാൾ അകത്തേക്ക് വന്നു.

 

പേടിച്ചു കയ്യിലിരുന്ന ഞൊറികൾ എല്ലാം ദേ കിടക്കുന്നു താഴെ.

 

അയാൾ ഒരു നിമിഷം കണ്ണും മിഴിച്ചു നിന്നു ശേഷം മുഖം പൊത്തി പുറത്തേക്കു പോയി.

 

ഞാൻ അപ്പോഴും തരിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു..... 😳😳😳

 

0️⃣2️⃣

 

ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ ഞാൻ അപ്പോഴും തരിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു... 😳😳

 

പെട്ടന്നാണ് പരിസരബോധം വന്നത്... തലയ്ക്കു കൈ കൊടുത്തു താഴെ ഇരുന്നുപോയി.... നീതുവും ചേച്ചിയും അപ്പോഴും അങ്ങനെ തന്നെ നിൽക്കുവാണ്....

 

എടി നിനക്കാ വാതിൽ ഒന്ന് ചാരിക്കൂടായിരുന്നോ നീതു... ചേച്ചി ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ എന്നെ പേടിയോടെ ഒന്ന് നോക്കി...

 

സോറി ഡീ... ഞാൻ ഓർത്തില്ല... ഈ മുറിയിലേക്കു പെട്ടന്ന് ഒരാൾ കേറി വരുമെന്ന്.... അവൾ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു..

 

മ്മ് ഇനിയിപ്പോ പറഞ്ഞിട്ടെന്തിനാ... പോട്ടെ മോളെ സാരമില്ല...

 

എന്റെ വിറയൽ അപ്പോഴും വിട്ടു മാറിയിരുന്നില്ല...

 

ഛെ.. !!  വല്ലാത്ത നാണക്കേടായി പോയി...

 

എന്തായാലും എങ്ങനെയൊക്കെയോ സാരിയൊക്കെ ഉടുത്തു കെട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി...

 

അപ്പോഴതാ പുറത്തു കയ്യും കെട്ടി നിൽക്കുന്നു ആ ചേട്ടൻ...

 

വല്ലാത്ത മടി തോന്നി... ഇയാൾക്കൊന്ന് മുട്ടിയിട്ട് വന്നൂടെ...?? നീതു ചൂടാവാൻ തുടങ്ങി....

 

ഞാൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു...

 

 എന്റെ വയലിൻ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഞാൻ അത് എടുക്കാൻ വന്നതാ... അറിയാതെ...

 

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല... മുഖത്തേക് നോക്കാൻ തന്നെ കഴിഞ്ഞില്ല...

 

ഓ... അറിയാതെ... നീതു പിന്നേം തുടങ്ങി...

 

ഞാൻ അവളുടെ കൈക്കൊന്ന് പിച്ചി... എന്നിട്ട് അവളെ പിടിച്ചു വലിച്ചു മുന്നോട്ടു പോയി...

 

അതേയ് കൊച്ചേ... സോറി ട്ടോ.....

 

അയാൾ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഒന്ന് മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ കൈകെട്ടി അങ്ങനെ തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്...

 

ചിരിച് ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു... ഞാൻ നിന്ന നിൽപ്പിൽ ദഹിച്ചു പോവുന്ന പോലെ തോന്നി...

 

നടത്തത്തിന് വേഗം കൂടി..

 

ഏതാ ചേച്ചി ആ ചെറുക്കൻ ചേച്ചിക്കറിയോ....??

 

 ഒന്ന് പോ നീതു നിനക്കെന്തിനാ അയാളുടെ ബയോഗ്രഫി....

 

അല്ലേടി ഒന്ന് അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നല്ലതല്ലേ..

 

നിന്റെ ഒരു ഒടുക്കത്തെ സാരി... എല്ലാത്തിനും കാരണം ഇതാ..

 

പോട്ടെടാ.. നീയൊന്ന് ക്ഷമി... മോളെ...

 

നിനക്കെന്താ നാണം കെട്ടത് ഞാനല്ലേ...

 

സോറി ദേവു... അവൾ രണ്ടു ചെവിയിലും പിടിച്ചു കൊഞ്ചി പറഞ്ഞപ്പോൾ ചിരി  വന്നു...

 

പോടി.... പൊട്ടിക്കാളി...

നിനക്ക് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ട്....

 

അതൊക്കെ പോട്ടെ ചേച്ചി പറ....

അവൾ വിടുന്ന ലക്ഷണമില്ല...

 

അതൊക്കെ വല്ല്യ ടീമ്സ് ആണ് മക്കളെ... അവൻ ഒരു പണച്ചാക്ക.. പേരുകേട്ട ഒരു ബിസിനസ് കാരന്റെ മോനാ... നിവിൻ ദാസ്

 

കോളേജിലെ വല്ല്യ പുള്ളിയ... ഇനി അവനൊരു കാമുകി ഉണ്ട്... അവളാണെങ്കിലോ ഒടുക്കത്തെ ജാഡക്കാരി.. ശ്വേത...

 

മോളെ നീതു അവരോടൊന്നും മുട്ടാൻ പോണ്ട ട്ടോ...

 

ഇതിനി ആരോടും പറയാൻ നിൽക്കണ്ട.. അവൻ ഇനി അവന്റെ കൂട്ടുകാരോടൊക്കെ പറയോ എന്നാ പേടി...

 

ന്ന ഞാൻ പോവാട്ടോ....

 

ശരി ചേച്ചി...

 

തല വല്ലാതെ പെരുക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.

 

ഇനി എങ്ങാനും പറയോ അയാൾ..?

 

അതിനു ഇനി നമ്മൾ ആ ചെറുക്കന്റെ മുന്നിൽ പോയാലല്ലേ...

 

നമുക്ക് വീട്ടിലേക് പോയാലോ നീതു.. ദിവസം ശരിയല്ല..

 

എടാ നമുക്ക് ആ ഗാനമേള കഴിഞ്ഞു പോവാ.. പ്ലീസ്..

 

ഓക്കേ..

 

ചുറ്റും നോക്കി അയാൾ അവിടെയൊന്നും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി..

 

നീതു നിർബന്ധിച്ചു ഫ്രണ്ടിൽ തന്നെ പോയി ഇരുന്നു..

സ്വാഗത പ്രസംഗത്തിന് ശേഷം സീനിയർസിന്റെ പരിപാടികളായിരുന്നു.. സ്റ്റേജിനു മുന്നിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ പിന്നെയും എന്തോ പേടി തോന്നി...

 

ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ഗിക്കുന്നുണ്ടോ... ഇനി

 

വേണ്ട തിരിഞ്ഞു നോക്കണ്ട..

 

സ്റ്റേജിൽ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു..

 

അടുത്തത് ഗാനമേള ആണെന്ന അനൗൺസ്‌മെന്റ് വന്നപ്പോഴാണ് സമാധാനമായത്... ഇതുകൂടി കഴിഞ്ഞാൽ വീട്ടിലേക് പോവാല്ലോ....

 

കർട്ടൻ പൊങ്ങി വന്നു... മൈക്കിന് മുന്നിൽ അതാ നിൽക്കുന്നു.. നേരത്തെ കണ്ട ചേട്ടൻ... കയ്യിൽ വയലിനുമായി.... കൂടെ ഒരു നാലഞ്ചു പേരുമുണ്ട്...

 

ഞെട്ടിപ്പോയി..

അയാളും അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കുന്നുണ്ട്..

 

നീതുവിനെ നോക്കിയപ്പോൾ അതാ അവളും ഇഞ്ചി കടിച്ച കുരങ്ങനെ പോലെ നോക്കുന്നു..

 

പിന്നെയും കണ്ണുകൊണ്ടു സോറി പറയുന്നുണ്ട്..

 

അയാളാണെങ്കിലോ ഇങ്ങോട്ടു തന്നെ നോക്കുന്നുമുണ്ട്..

 

ഞാൻ ഇരുന്നു വിയർത്തു.. സാരിത്തലപ്പുകൊണ്ട് മുഖമൊക്കെ ഒന്ന് ഒപ്പി..മനസ്സിൽ കുമിഞ്ഞു പൊങ്ങിയ ഭയം മറയ്ക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി നോക്കി....

 

പിന്നെയും ആ നോട്ടം പതിക്കുന്നതറിഞ്ഞു അതെല്ലാം വിഫലമായി...

 

രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു നീതുവിന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു സീറ്റിൽ നിന്നും എണീറ്റു...

 

തിങ്ങിക്കൂടി നിൽക്കുന്ന ആ സദസ്സിൽ പുറകിൽ  നിന്നും ഇരിക്കാൻ ആളുകൾ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

അവിടുന്ന് പുറത്തുകടക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു...

 

സ്റ്റേജിലേക്ക് നോക്കാൻ ഭയം തോന്നി..

 

തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു..

 

🎶..നിലാവിന്റെ നീലഭസ്മക്കുറിയണിഞ്ഞവളേ.....

കാതിലോലക്കമ്മലിട്ടു കുണുങ്ങി നിൽപ്പവളെ......

ഏതപൂർവ്വ തപസ്സിനാൽ ഞാൻ

സ്വന്തമാക്കി നിൻ

രാഗലോല പരാഗസുന്ദര

ചന്ദ്ര മുഖബിംബം.... 🎶

 

ആ ശബ്ദത്തിനു വല്ലാത്തൊരു മാന്ത്രിക ഭാവമുണ്ടായിരുന്നു..

 

മുഖം താനെ ഉയർന്നു... ആ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി ലയിച്ചിരുന്നു പോയി...

 

🎶നീയെനിക്കല്ലേ നിൻ പാട്ടെനിക്കല്ലേ.... 🎶

 

ആ കണ്ണുകൾ എന്നിലുടക്കി... ആ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു...

 

നീതു തട്ടിവിളിച്ചപ്പോൾ ഞെട്ടിപ്പോയി...

എന്തുപറ്റി ഡാ..

പോവണ്ടേ...

അപ്പോഴേക്കും കർട്ടൻ താഴ്ന്നിരുന്നു....

 

ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു..

 

ബസ്സിൽ ഇരുന്ന് രാവിലത്തെ സംഭവം ഓർത്തപ്പോൾ പിന്നെയും പേടി തോന്നി... അയാളിനി എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു നടക്കോ..

 

എന്തായാലും ഇനി അയാളുടെ കണ്ണിൽ പെടാതെ നോക്കണം.. ഞാൻ മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു..

 

🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

 

അവളേതായിരിക്കും...?  നിവിൻ മനസ്സിലോർത്തു.... പേടിച്ചരണ്ട ആ പേടമാൻ മിഴികളും,, വിറയാർന്ന ചുണ്ടുകളും,,, നുണക്കുഴി കവിളുകളും,,,  പരിഭ്രമം കലർന്ന ആ നോട്ടവും... ഹൃദയത്തിൽ എവിടെയോ ഒരു സുഖം നൽകുന്നു...

 

തനിക്കു ഒരിക്കൽ പോലും തോന്നാത്ത ഒരനുഭൂതി...

 

എത്രയോ സുന്ദരിമാരെ കണ്ടിരിക്കുന്നു അവരിലൊന്നും തോന്നാത്തൊരു പ്രത്യേകത ആ കണ്ണുകളിലുണ്ട്..

 

ശ്വേതയോടും ഇങ്ങനെയൊരു വികാരം തോന്നിയിട്ടില്ല..

 

അല്ല അവളോടിന്നുവരെ തനിക്കൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ലല്ലോ....

 

തന്റെ പുറകെ നടക്കുന്നത് കണ്ട് കൂട്ടുകാർ പലതും പറയുന്നു... അത് കേട്ട് അവൾ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു... ഇപ്പോഴും അവളുടെത്  സ്നേഹമാണോ എന്നു സംശയമാണ്........

 

എന്നാൽ ഇവൾക്കെന്തോ പ്രത്യേതയില്ലേ...?

ആ മുഖം മനസ്സിൽ വീണ്ടും തെളിഞ്ഞു വരുന്നു....

 

ഉറക്കത്തെ പോലും കവർന്നെടുത്ത അവളുടെ മിഴിയിണകൾ.....

 

അവളെ ഇന്ന് എവിടെയെല്ലാം തിരഞ്ഞു...

നേരത്തെ പോയിക്കാണുമോ...

 ഒരു പക്ഷെ തന്റെ മുന്നിൽ വരാനുള്ള ചമ്മൽ ആവാം...

 

നാളെ കണ്ടുപിടിക്കണം.....

 

🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷

 

വിശ്വഏട്ടാ...

മോൾക്കിതെന്തു പറ്റിയാവോ വന്നത് മുതൽ ഒരേ കിടപ്പാ...

 

നീയൊന്നും ചോദിച്ചില്ലേ അമ്മു...

 

ചോദിച്ചു... തലവേദന ആണെന്ന പറഞ്ഞെ...

രാവിലത്തെ ആ പ്രസരിപ്പൊന്നും ഇപ്പോൾ ഇല്ല...

 

സാരല്ല... ഇന്ന് ശല്യപ്പെടുത്തണ്ട... നാളെ നമുക്ക് ചോദിക്കാം....

 

മ്മ് മ്....

 

ഉറക്കം വരുന്നതേ ഇല്ല... കണ്ണടച്ചാൽ അയാളുടെ മുഖമാണ് മനസ്സിൽ തെളിയുന്നത്.... പിന്നെ ഇന്നു നടന്ന സംഭവങ്ങളും...

 

ഇനി അയാളെ കാണാൻ ഇടവരാതിരിക്കട്ടെ....

 

🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶🔶

 

എടി ചേച്ചി നിന്നെ അമ്മ വിളിക്കുന്നു... ഉണ്ണിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോഴാണ് ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്....

 

ബ്രെഷും വായിൽ വെച്ച് കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട് മൂപ്പര് വായും പിളർന്ന് നിൽപ്പാണ്....

 

മ്മ് എന്താ...

 

പല്ലു തേക്കാൻ ഇത്രക്ക് ആലോചിക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു...?

അവനൊന്ന് ആക്കി ചിരിച്ചു...

 

പോടാറ്ക്കാ... നീ നിന്റെ പണി നോക്ക്.....

 

അടിയൻ...

കുമ്പിട്ടു കൈ മുഖത്തോട് ചേർത്ത് വെച്ച് റിവേഴ്‌സ് പോകുന്ന അവനെ കണ്ടപ്പോൾ ചിരി വന്നു....

 

വേഗം കുളിച്ചു അടുക്കളയിൽ പോയി....

അമ്മേ ഞാൻ സഹായിക്കാം...

 

വേണ്ട മോള് പോയി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നോക്ക്... ഡയ്‌നിങ് ടേബിളിൽ വെച്ചിട്ടുണ്ട്..

 

അച്ഛനും ഉണ്ണിയും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.. ഞാനും പോയി ഇരുന്നു....

 

തലവേദന എങ്ങനെ ഉണ്ട് മോളെ.... അച്ഛൻ ചോദിച്ചു...

 

അത്... ഇപ്പൊ മാറി അച്ഛാ...

 

അത് ഇന്നലെ കുറെ നേരം ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം ഒക്കെ കേട്ടിട്ടാവും ഏട്ടാ... അവളിപ്പോ മിടുക്കിയായി....

 

അപ്പവും മുട്ടക്കറിയുമായിരുന്നു.... ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..

 

അല്ല.. ഉണ്ണി നിന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ ടെസ്റ്റിന്റെ പേപ്പർ കിട്ടിയാരുന്നോ...?? അമ്മ ചോദിച്ചപ്പോ അവനൊന്ന് പരുങ്ങി..

 

എന്താടാ... പറയടാ.... ഞാൻ കുത്തി കുത്തി ചോദിച്ചു...

 

അത്.. ഇല്ലമ്മേ..

 

അത് അമ്മേ എന്താണെന്നോ അവന്റെ പ്ളേറ്റിലും പേപ്പറിലും ഒരേ സാധനാ...

 

എന്താ....

 

ആ... മുട്ട..... അച്ഛനും അമ്മയും ഒരുമിച്ചു ചിരിച്ചു.

.

 

അവനാണെങ്കിലോ ചുണ്ടും കൂർപ്പിച്ചു ഇരിക്കാണ്... പോടീ ചേച്ചി...

 

പോട്ടെ മോനെ... അച്ഛനാണ്...

 

ദേവു നീ നോക്കിക്കോടി അവൻ പത്തിൽ എത്തട്ടെ..... നിന്റെക്കാളും മാർക്ക്‌ അവൻ വാങ്ങും

 

നീ ചെവിയിൽ നുള്ളിക്കോ...

 

അച്ഛാ. !!

ഒന്ന് മയത്തിൽ വെല്ലുവിളിക്കെന്റെ അച്ഛാ..

 

ഇത്രേം സപ്പോർട്ട് വേണ്ടായിരുന്നു.... ഉണ്ണിയത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു ചിരിച്ചു.... 🤩🤩

 

ബസ്റ്റോപ്പിലേക് നടന്നപ്പോൾ ഒരുത്സാഹവും തോന്നിയില്ല...

 

നീതു പതിവുപോലെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്...

 

അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ഒരു ചിരി...

 

എന്ധെ.. അവൾ കണ്ണുകൊണ്ടു എതിർവശത്തേക് നോക്കാൻ പറഞ്ഞു...

 

ദേ നിൽക്കുന്നു കുറ്റിയടിച്ചപോലെ വിഷ്ണുവേട്ടൻ..

ആൾ പോലീസ് ടെസ്റ്റ്‌ പാസായി നിൽക്ക... എന്നിട്ട ഇ ലൈൻ വലി.....

 

പുള്ളിക്ക് ഇവളോട് ചെറിയൊരു ഇളക്കമുണ്ട്.. നല്ല സുന്ദരന... പറഞ്ഞിട്ടെന്ത... അവൾക് വേറൊരു ദിവ്യപ്രണയമുണ്ട്... വേറാരുമല്ല അവളുടെ സ്വന്തം മുറച്ചെറുക്കൻ.... കുഞ്ഞുനാൾ മുതലുള്ള മുടിഞ്ഞ പ്രേമാ....

 

എടി നിനക്ക് അയാളോടങ് പറഞ്ഞൂടെ നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടല്ല എന്ന്...

 

വെറുതെ ആ പാവത്തിനെ ഇട്ട് വട്ടം കറക്കണോ...

 

ഒന്ന് പോടീ... അതവിടെ നിൽക്കട്ടെ വെറുതെ ഒരു മനസുഖം..

 

മ് നടക്കട്ടെ....

 

😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁😁

 

കോളേജിന്റെ ഗേറ്റ് കടക്കുംതോറും നെഞ്ചിൽ എന്ധോ ഒരു ഭാരം വന്നു നിറയുന്ന പോലെ.. കൈയും കാലുമൊക്കെ വിറക്കുന്നു....

 

കണ്ണാ കാത്തോളണേ.....

 

ഉള്ളിലേക്കു നടക്കുന്ന വഴിയുടെ ഒരു വശത്തു നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന ബൈക്കുകളിൽ കൂട്ടം കൂടി നിൽക്കുന്ന സീനിയർ ചേട്ടന്മാർ....

 

പതിവുപോലെ റാഗിംഗ് തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്...

 

എല്ലാവർക്കും ഓരോ ഇരകളെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ രക്ഷപെട്ടു...

 

വേഗം മുന്നോട്ടു നടന്നു....

 

ഏയ് സാരി.... ഒന്ന് നിന്നെ...

 

പെട്ടന്ന് നെഞ്ചിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി...

 

0️⃣ 3️⃣

 

ഏയ് സാരി.....

 

എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി...

 

ഒരു നിമിഷം തരിച്ചു നിന്നു. പിന്നീട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ആരെയും കണ്ടില്ല...

സീനിയർ ചേട്ടന്മാർ അവരവരുടെ ഇരകളെ കൊണ്ട് ഓരോന്ന് ചെയ്യിക്കുന്നുണ്ട്...

 

നീതുവിനെ നോക്കിയപ്പോൾ അവളും സംശയത്തോടെ പുറകോട്ട് നോക്കുന്നുണ്ട്...

 

എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒന്ന് ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയ മതി എന്ന് തോന്നി..

 

തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഭാവിച്ചപ്പോൾ ദേ നിൽക്കുന്നു മുന്നിൽ ഇടുപ്പിൽ കയ്യും കുത്തി തല ചെരിച്ചു നോകികൊണ്ട്‌  ആ ചേട്ടൻ...

 

നിന്ന നിൽപ്പിൽ ആവിയായി പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.. നെഞ്ചിൽ ചെണ്ടമേളം കൊടുമ്പിരി കൊള്ളാണ്...

 

കയ്ക്കും കാലിനും വിറയൽ ബാധിച്ച പോലെ തോന്നി...

 

നീതു എന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു അയാളെ നോക്കി.. എന്താ എന്ന് ചോദിച്ചു...

 

അയാൾ കണ്ണുകൊണ്ടു എന്താ എന്ന്  തിരിച്ചു ചോദിച് ഞങ്ങളുടെ സൈഡിലൂടെ പുറകിലുള്ള ചേട്ടന്മാരെ ഒന്ന്  നോക്കി  ... നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസിലായ അവൾ  കുടിനീരിറക്കി എന്നിട്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു ...

 

അവളുടെ എല്ലാ പരിഭ്രമവും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

 

സീനിയർസിനെ റെസ്‌പെക്ട് ചെയ്യാൻ ഇനി പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു തരണോ....???

 

അവളൊന്ന് പരുങ്ങി...

 

അതൊക്കെ പോട്ടെ... തന്റെ പേരെന്താ.... എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു...

 

വിറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു... ദേവിക മേനോൻ...

 

അയാൾ അവിടെയുള്ള ഒരു ബൈക്കിൽ ഇരുന്നു...

 എന്നിട്ട് നീതുവിനോട് പോവാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു...

 

അവൾ എന്റെ മുഖത്തേക് നോക്കി...

 

ഞാൻ പോവല്ലേ എന്ന് അവളോട്‌ തലയാട്ടി എന്നിട്ട് അവളുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു...

 

തന്നോട് പോവാനല്ലേ പറഞ്ഞെ... കലിപ്പിലാണ്...

 

എന്റെ കൈ താനെ അയഞ്ഞു...

 

അവൾ പോവാനായി തിരിഞ്ഞു

 

പിന്നേയ്... മോള് ഒന്ന് നിന്നെ...

 

സീനിയർസിനെ കണ്ടാൽ വിഷ് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ലേ...

 

അവൾ നിന്നു..   ആാാ സോറി ചേട്ടാ.... .

 

ആ രണ്ടാമത്തെ ബിൽഡിംഗ്‌ കണ്ടോ...

 

അവൾ തലയാട്ടി...

 

അത് ഇക്കണോമിക്സ് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ആണ്... അവിടെ ചെന്ന് എല്ലാ ക്ലാസിലെയും കുട്ടികളോട് ഒരു ഗുഡ് മോർണിംഗ് അങ്ങ് പറഞ്ഞേക്ക്...

 

എന്താ പറയില്ലേ...

 

നിന്നോടാണ്....

 

ആ പറയാം...

 

ഡാ വരുൺ ... അയാൾ ഒരു പയ്യനെ കൈകാണിച്ചു വിളിച്ചു....

 

എന്താ ബ്രോ...

 

ആ നീ ഈ കൊച്ചിന്റെ കൂടെ ഒന്ന് ചെന്ന് ആ ഇക്കണോമിക് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ഒന്ന് കാണിച്ചു കൊടുത്തേ....

 

എന്നിട്ട് അവളുടെ വർക്ക്‌ കഴിഞ്ഞ് കയ്യോടെ ഇപ്പൊത്തന്നെ അവളെ ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ട് വരേം വേണം..

 

അത് ഞാൻ ഏറ്റു മച്ചാനെ...

 

അങ്ങനെ അവര് പോയി... അതോടെ എന്റെ ഉള്ള ധൈര്യം കൂടി ചോർന്നു പോവുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു...

 

മ്മ് മ് പിന്നെ തനിക്കുള്ള പണി വേണ്ടേ...

 

ഞാൻ അയാളുടെ മുഖത്തേക് നോക്കിയതേ ഇല്ല..

 

തനിക് ഡാൻസ് അറിയോ...

 

ഞാൻ പേടിച്ചു തല പൊക്കി ഒന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു കള്ള ചിരിയും ചിരിച്ചു എന്നെ തന്നെ നോക്കിനിൽപ്പുണ്ട്...

 

ഞാൻ ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടി...

ആ.... എന്ന ഡാൻസ് തന്നെ ആയാലോ.. അറിയാത്തവർ കളിക്കുന്നത് കാണാൻ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗിയാ....

 

അവൾ പേടിച്ചു അവനെ നോക്കി എന്നിട്ട് ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു...

 

ഒരുപാട് പേർ ആ പരിസരത്തു നിൽപ്പുണ്ട്...

 

പേടിയോടെ ഒന്ന് നോക്കി വേണ്ട എന്ന് തലയാട്ടി...

 

പെണ്ണിന്റെ പേടി കണ്ടില്ലേ... നിവിൻ മനസ്സിലോർത്തു.... ഇനിയും പറഞ്ഞാൽ ഇവിടെ നിന്നു കരയും... എന്തായാലും അങ്ങനെ വെറുതെ വിടാൻ പറ്റില്ലല്ലോ...

 

എന്നാൽ മോൾക്ക്‌ ഈസി ഉള്ള ഒരു കാര്യം ചേട്ടൻ പറയാം...

 

അവൾ ആശ്വാസത്തോടെ നോക്കുന്നുണ്ട്...

 

ഞാൻ ചുറ്റും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.. ഗാർഡനിൽ ഒരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂ വിരിഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ട്.

 

ചേട്ടന്റെ മോള് ആ പൂവൊന്ന് ചെന്ന് പറിച്ചു കൊണ്ട് വന്നേ..

 

അവൾ വേഗം പോയി ആ പൂവ് പറിച് കൊണ്ടു വന്നു...

 

പെണ്ണിന്റെ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞു വരുന്നുണ്ട്.. അവനു അത് കണ്ടപ്പോൾ പാവം തോന്നി...

 

അവൾ അത് അവനു നേരെ നീട്ടി.

 

അവൻ രണ്ടു കയ്യും കെട്ടി അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിന്നു..

 

കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും പൂവ് വാങ്ങുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ അവനെ ഒന്ന് തലയുയർത്തി നോക്കി...

 

ഇത് മാത്രം പോരാ....

 

പിന്നെ.....

 

മോള് ഈ ക്യാമ്പസ്സിനെ സാക്ഷിയാക്കി ഈ ചേട്ടനെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യണം... 🥰

 

അവൾ ഭയത്തോടെ അവനെ നോക്കി..

 

അപ്പോഴേക്കും ചുറ്റുമുള്ളവരൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..

 

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും രണ്ടു നീർമുത്തുകൾ കൊഴിഞ്ഞു വീണതും ഒരു തേങ്ങൽ ഉയർന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു...

 

അത് കണ്ടപ്പോൾ നിവിന്  വേദന തോന്നി...

 

അവൻ തന്റെ കൈ കൊണ്ടു അവളുടെ കണ്ണീരിനെ ഒപ്പിയെടുക്കാൻ ആഞ്ഞതും അവൾ പേടിച്ചു രണ്ടടി പിന്നിലേക്ക് മാറി.........

 

എന്നാ വേണ്ട താൻ ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട...

 

ചേട്ടൻ വേറെ ഒരു ഐഡിയ പറയാം.

 

അവൾ അവനെ നോക്കി... ..

 

മോള് ഏത് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ആണ്..

 

ബി എ ലിട്രേച്ചർ...

 

സബ്ജെക്ട്...?

 

ഇംഗ്ലീഷ്..

 

മ്മ് മ്... ഇംഗ്ലീഷ് വേണ്ട... നല്ല പച്ച മലയാളത്തിൽ നാളെ വരുമ്പോൾ ഒരു തൂവെള്ള പേപ്പറിൽ ഒരു പ്രേമലേഖനം ഇങ് എഴുതികൊണ്ട് പോര്.... ചേട്ടന്

 

അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി...

അപ്പോഴും ആ മുഖത്തെ കള്ളച്ചിരി മാഞ്ഞിരുന്നില്ല...

 

അപ്പോഴേക്കും നീതുവും കൂടെപ്പോയ വരുണും മടങ്ങി വന്നു...

 

ഇത്ര വേഗം വിഷ് ചെയ്തോ...

 

നിവിൻ ചോദിച്ചു....

 

ആ.. നീതു പറഞ്ഞു..

 

എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു എടാ വരുണെ...

 

ആ നിനക്ക് കേൾക്കണോ...

 

ഇവള് ഓരോ ക്ലാസ്സിലും കയറി "എല്ലാവർക്കും എന്റെ ഗുഡ് മോണിങ് " എന്ന് പറഞ്ഞു ദേ വന്നു നിൽക്കുന്നു...

 

അവൾ മുഖം പൊത്തി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.. 😁😁

എന്റെ നീതു... അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും ചിരി വന്നു...

 

നീ കൊള്ളാല്ലോടീ...

പക്ഷെ നിന്റെ അതിബുദ്ധി എന്റെ അടുത്ത് ചിലവാവില്ല..

 

പോയി ഓരോ ക്ലാസിലെയും കുട്ടികളോട് പ്രത്യേകം വിഷ് ചെയ്തിട്ട് വാ...

 

അത് ചേട്ടാ ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങാനായി...

 

അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് ക്ലാസിൽ പോവാം...

 

നീയും ചെല്ലടാ... ഇനി എന്ടെങ്കിലും ഉടായിപ്പ്  കാണിക്കാം എന്ന് മനസിലുണ്ടെങ്കിലേ മോള് അതങ്ങ് മറന്നേരെ...

 

മര്യാദക്ക് ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ഇനി കോളേജ് മുഴുവൻ നീ നടന്നു ഗുഡ് മോണിംഗ് പറയേണ്ടി വരുവേ...

 

അവൾ മുഖം കോട്ടി തിരിഞ്ഞു നടന്നു..

 

അവള് പോവുന്നത് കണ്ട് അയാൾ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

 

അവൾക്കേ ഇന്നലെ ഞാൻ ഓങ്ങി വെച്ചിരുന്നു

അഹങ്കാരത്തിന്റെ ചെറിയൊരു വാലുണ്ടായിരുന്നു ഇപ്പൊ അത് മുറിഞ്ഞു ..

 

എന്നാ താനും പൊയ്ക്കോ...

 

 ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യം മറക്കണ്ട.. നാളെ...

 

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു...

 

അതേയ്..

 

ഓഓ..മാരണം പിന്നേം അതാ പുറകെ വരുന്നു...

 

പിന്നെ ഇന്നലെ ഞാൻ ഒന്നും കണ്ടില്ല ട്ടോ...

ഞാൻ അപ്പോഴേക്കും മുഖം പൊത്തി...

 

ഞാൻ അയാളെ ഒന്ന് വേദനയോടെ നോക്കി..

 

താൻ പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ഇതാരോടും പറയില്ല...

 

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു..

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

രണ്ടു പിരിയഡ് കഴിഞ്ഞിട്ടും നീതുവിനെ കാണുന്നില്ല..

 

അവൾ ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കാനേ തോന്നുന്നില്ല..

 

പിന്നെ പുറത്തു പോയിരുന്നു ആ കാലമാടന്റെ കയ്യിൽ എങ്ങാനും ചെന്ന് പെട്ടാലോ എന്ന് പേടിച്ചിട്ടാണ് ഇവിടെ തന്നെ ഇരുന്നത്...

 

പാവം എന്റെ നീതു.. എന്നെ രക്ഷിക്കാൻ നോക്കീട്ട് അവള് പെട്ടു..

 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അണച്ചുകൊണ്ട് അവൾ കേറി വന്നു.. എന്നിട്ട് കുപ്പിയിലെ വെള്ളം മുഴുവൻ ഒറ്റ വീർപ്പിന് കുടിച്ചു തീർത്തു...

ഞാൻ അന്തo വിട്ട് നോക്കുന്നത് കണ്ടു അവൾ ചോദിച്ചു.

 

എന്താ...?  പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു മനുഷ്യന്റെ വായിലെ വെള്ളം മുഴുവൻ വറ്റി..

 

ഇനി അയാളോട് തർക്കിക്കാൻ ഞാനില്ലേ...

 

നീ എന്താ ന്നു വെച്ച ആയിക്കോ...

 

അങ്ങനെ പറയല്ലേടാ...

 

എനിക്കും കിട്ടി പണി...

 

എന്താ..

 

നാളെ വരുമ്പോൾ ആ കോന്തന് ഞാൻ ലവ് ലെറ്റർ എഴുതി കൊടുക്കണം ന്ന്..

 

ഏ.. 😄

 

ഇതിപ്പോ അവിടം വരെ എത്തിയോ.. ആ അയാളേം  കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല.. ഫസ്റ്റ് ഇമ്പ്രെഷൻ നല്ല ബെസ്റ്റ് ആയിരുന്നില്ലേ...

 

ആരായാലും വീണു പോവും... 😆😆 love at first sight

 

എടീ നിന്നെ ഞാൻ...

 

അവളുടെ പുറത്തിനിട്ട് രണ്ടെണ്ണം വെച്ച് കൊടുത്തു..

 

അല്ല ദേവു അയാൾക്കല്ലേ ഒരു ലൈനുണ്ടെന്ന് അശ്വതി ചേച്ചി പറഞ്ഞത്..

 

ഒന്ന് പോടീ പെണ്ണെ.. അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പൊ അയാളെന്നെ അങ്ങ് പ്രേമിച്ചേനെ...

 

അയാളൊരു തനി റൗഡി ആണെന്ന തോന്നുന്നത്...

 

പിന്നെ അയാളുടെ ഒരു ഒലിപ്പീരും...

 

നമുക്ക് ആ പെണ്ണിനോട് ഒന്ന് ചെന്ന് പറഞ്ഞാലോ ദേവു..

 

ഒന്ന് പോയെടി.. എന്നിട്ട് അയാൾ ഇതറിഞ്ഞിട്ട് വേണം അടുത്ത പാര തരാൻ..

 

ഒന്നിന്റെ ക്ഷീണം മോളത് മാറിയാരുന്നോ..

 

ഹിഹി ഇല്ല 😁😁

 

ന്നാ ന്റെ മോള് മിണ്ടാതെ അവിടെ ഇരുന്നോ..

 

അന്ന് ഞങ്ങൾ ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയതേ ഇല്ല.. ക്യാന്റീനിൽ പോലും പോയില്ല...

 

അങ്ങനെ കോളേജ് വിട്ടു പോവാൻ നേരം ഗേറ്റിനടുത്തു അതാ നിൽക്കുന്നു ആ റൗഡി..

 

ഞാൻ നീതുവിന് കാണിച്ചു കൊടുത്തു..

 

മോളെ ഇയാള് നിന്നേം കൊണ്ടേ പോവൂ എന്നാ തോന്നുന്നേ..

 

നാളെ മുതൽ നീ പർദ്ദ ഇട്ടു വരേണ്ടി വരും..

 

ഞാൻ മാത്രമല്ല.. നീയും..

 

ആ അതും ശരിയാ...

 

ഞങ്ങൾ ആ ഭാഗത്തേക്കെ നോക്കിയില്ല...

നല്ല തിരക്കായതുകൊണ്ട് അയാളുടെ കണ്ണിൽ പെടാതെ എങ്ങയൊക്കെയോ പുറത്തു കടന്നു...

 

ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്ന അവളുടെ വിചാരം.. സ്റ്റാന്റിലേക്കാണല്ലോ പോവുന്നെ...

 

അവൻ അവളെ പിന്തുടർന്നു.. അവളറിയാതെ..

 

സ്റ്റാൻഡിലെ കൽ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു വാതോരാതെ സംസാരിക്കുന്ന അവളെ അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു...

 

ഇവളാണോ ഇന്ന് തന്റെ മുന്നിൽ മിണ്ടാപ്പൂച്ചയായി നിന്നത്....?

.. അവനു ചിരി വന്നു

 

അവൾ പോവുന്നത് വരെ അവൻ അവിടെതന്നെ നിന്നു... ശേഷം അവളിരുന്ന ആ ബെഞ്ചിൽ പോയിരുന്നു.

 

അവിടെ അതാ ഒരു റോസാപൂ വീണുകിടക്കുന്നു.. വാടിയിട്ടുണ്ട്..

 

അത് അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ നിന്ന് ഊർന്നുവീണതാണല്ലോ എന്നോർത്തപ്പോൾ അവനിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..

 

അവൻ അത് കൈയിലെടുത്ത് തന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തു വെച്ചു..

 

കണ്ണടച്ച് അവിടെ ചാരി ഇരുന്നു.. അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അവളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു.... .

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ഇന്ന് പതിവിലും നേരത്തെ പഠിക്കാനുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോന്നു.....

 

ഇതിപ്പോ എങ്ങനെ എഴുതിതുടങ്ങണം....

 

സ്നേഹം നിറഞ്ഞ ഏട്ടന്..

 

ഛെ.. ഏട്ടൻ വേണോ..

 

ആ കിടന്നോട്ടെ..

 

നീതുവിനെ ഒന്ന് വിളിക്കാം..

 

ഫോൺ എടുത്തു വിളിച്ചു....

 

ഡാ ഞാൻ എങ്ങനാ പ്പോ എഴുതാ...

 

എന്റെ ദേവൂസെ.. നീ കവിതയൊന്നും അല്ലല്ലോ എഴുതുന്നത്.. അർത്ഥം അലങ്കാരോം ഒക്കെ നോക്കാൻ...

 

അതും ആ റൗടിക്കല്ലേ..

 

അപ്പൊ അത്ര ആലോചിച്ചൊന്നും എഴുതണ്ട..

 

എന്ധെലും ഒക്കെ എഴുതി അങ്ങ് ഒപ്പിക്..

 

ന്ന ശരി നീതു....

 

ശരിയാ ഞാനെന്തിന് ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കണം...

എന്ധെലും ഒക്കെ അങ്ങ് എഴുതാം...

 

ആ അങ്ങനെ അവസാനം അതെങ്ങെഴുതി...

 

മടക്കിവെക്കുന്നതിനിടയിൽ പെട്ടന്ന് ഉണ്ണി കയറി വന്നു..

 

പെട്ടന്ന് ഞെട്ടിപിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റ് തിരിഞ്ഞു നിന്നു കത്ത് പിടിച്ച കൈ പുറകിലേക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അവനൊന്ന് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി

 

ഇടക്ക് പിറകിലേക് നോക്കുന്നുണ്ട്..

 

എന്താ ചെച്ചിൻടെ കയ്യിൽ...?

 

ഒന്നുല്ല...

 

ഞാൻ വേഗം മേശമേൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബൂക്കിനിടയിലേക് അത് തിരുകി വെച്ചു..

 

നോക്കട്ടെ....

 

ന്നാ നോക്കിക്കോ... ഞാൻ കൈ രണ്ടും ഉയർത്തി കാണിച്ചു..

 

മ്മ് മ്മ്.... എന്ധോ എവിടെയോ ചീഞ്ഞുനാറുന്നുണ്ട്.... അവനൊന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി...

 

ആണോ.. അത് നിന്നെത്തന്നെ ആയിരിക്കും.. പോയി കുളിക്കെടാ ചെക്കാ..

 

ഒരു ദിവസം എന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടും...

 

ഓ.. പിന്നെ കിട്ടിയ നീ ഞൊട്ടും..

 

ആ കാണാം..

നിനക്ക് ഇപ്പൊ എന്താ വേണ്ടേ...? 

 

അമ്മ വിളിക്ണ്ടേ...

 

ഞാൻ വന്നോളാം...

 

അവൻ പോയപ്പഴാണ് ശ്വാസം ഒന്ന് നേരെ വീണത്...

 

രാവിലെ എണീറ്റപ്പോൾ ഒരു ഉത്സാഹവും തോന്നിയില്ല..

 

ഇന്നാ റൗഡിയെ എങ്ങനെ നേരിടും..

 

 വേഗം കുളിക്കാൻ കയറി....

 

കുളി കഴിഞ്ഞു പുറത്തു വന്നപ്പോൾ.. വാതിലിനു മുന്നിൽ ഒരു നിഴൽ മിന്നിമാഞ്ഞു...

 

അവിടേക്കു ചെന്നപ്പോൾ ഉണ്ണി അതാ വിളിച്ചു കൂവുന്നു..

 

അമ്മേ അച്ഛാ ഒന്നോടി വന്നേ...

 

പിന്നെ താഴേക്കു ഒരോട്ടമായിരുന്നു..

 

താഴെ എത്തിയപ്പോൾ അമ്മയും അച്ഛനും എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്... കയ്യിൽ ഞാനെഴുതിയ കത്തും....

 

ഉണ്ണിയാണെങ്കിൽ മുഖം പൊത്തി ചിരിക്കുന്നുമുണ്ട്...

 

ദേവു.. എന്തായിത്...?

 

അമ്മ കണ്ണുരുട്ടി...

 

ഞാൻ നിന്ന് വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി.... 🥵🥵

 

 

0️⃣4️⃣

 

ഞാൻ അപ്പോൾ നിന്നു വിയർക്കുകയായിരുന്നു.. 🥵🥵🥵

 

ദേവു നീയിങ്ങോട്ടൊന്നു വന്നേ...

അച്ഛന്റെ മുഖത്തു നല്ല ഗൗരവമുണ്ട്... അച്ഛന്റെ ഈ ഭാവം എനിക്ക് തീർത്തും അപരിചിതമായിരുന്നു...

 

ഇവരോട് ഞാൻ എന്തു പറയും...? പറഞ്ഞാൽ തന്നെ വിശ്വസിക്കുമോ...?

 

മനസ്സിൽ ആയിരം ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു....

 

അച്ഛാ... അമ്മേ..

നിങ്ങൾ കരുതുന്ന പോലെ അല്ല ഇത്...

 

മ്മ് ഹ്.. മതി... നീ ന്യായീകരിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട...

 

ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നു കേൾക്കൂ...

 

കേൾക്കാം.... പക്ഷെ അതിനു മുൻപ് നീ തന്നെ ഇതൊന്ന് വായിച്ചു കേൾപ്പിച്ചേ ഞങ്ങളെ...

 

അമ്മേ ഞാൻ..

 

അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ...

 

ഞാൻ ഉണ്ണിയെ നോക്കി... അവനപ്പോഴും ചിരിക്കായിരുന്നു..

 

നിനക്ക് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ടെടാ.. കണ്ണുകൊണ്ടു ഞാൻ അവനുള്ള മറുപടി കൊടുത്തു...

 

ഞാൻ മെല്ലെ മുൻപോട്ടു വന്ന് വിറയാർന്ന കൈകളോടെ അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ ഇരുന്ന പേപ്പർ വാങ്ങി...

 

തൊണ്ട വല്ലാതെ വരളുന്നുണ്ടായിരുന്നു....

 

മ്മ് വായിക്...

 

ഞാൻ പതുക്കെ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി....

 

പ്രിയമുള്ള ചേട്ടന്,

 

ഒരുപാട് കാലമായി പറയണം എന്ന് കരുതുന്നു.. നിങ്ങളെ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്... നിങ്ങളെ കണ്ട അന്ന് മുതൽ തന്നെ മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞു പോയി... നേരിട്ട് പറയാൻ പേടിയാ... അതാ ഇങ്ങനെ...

 

മറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല..

 

                             സ്നേഹത്തോടെ,

                                         

                                             ദേവിക...

 

വായിച്ചു കഴിഞ്ഞതും അവരുടെ മുഖത്തു നോക്കാൻ വല്ലാത്ത ജാള്യത തോന്നി...

 

എന്നാൽ എന്നെ അമ്പരപ്പിച്ചു കൊണ്ടു അവരുടെ രണ്ടു പേരുടെയും പൊട്ടിച്ചിരിയാണ് കെട്ടത്...

 

ഞാൻ അവരുടെ മുഖത്തേക് മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു...

 

ഇതെന്താ....

 

അതല്ല രസം... ഉണ്ണിയുടെ മുഖമൊന്ന് കാണണമായിരുന്നു...

                                         

എന്നേക്കാൾ അത്ഭുതം അവന്റെ മുഖത്തായിയുന്നു...

 

അവർ ചിരി നിർത്തി...

 

എന്തുവാടി ഇത്... സാഹിത്യം പഠിക്കുന്നതിന്റെ ഒരു ഗുണവും നിന്റെ എഴുത്തിൽ ഇല്ലല്ലോ മോളെ....

കഷ്ടം....

 

എന്റെ തല തന്നെ താണു...

 

ഇനി പറ എന്താ ഉണ്ടായത്...

 

ഉണ്ടായതെല്ലാം ഒറ്റശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു തീർത്തു.. സാരീടെ കാര്യം മാത്രം പറഞ്ഞില്ല ട്ടോ...

 

അത് ചിലപ്പോൾ അവരെ വേദനിപ്പിച്ചാലോ..

 

അച്ഛനും അമ്മയും ആ ചേച്ചീനെ ഇങ്ങനെ വഷളാകുന്നെ...

 

അവനിലെ ഉത്തരവാദിത്വബോധം ഉണർന്നു...

 

അയ്യോ കാരണവരെ ഞാനൊന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ..

 

അച്ഛൻ കൈകൂപ്പി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു...

 

അവൻ മുഖം കൂർപ്പിച്ചു തിരിഞ്ഞു നിന്നു..

 

അല്ലെ മോളെ ഇങ്ങനെ ആണോ പ്രേമലേഖനം എഴുതുന്നത്... നീ നിന്റെ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു പടിക്ക് കേട്ടോ...

 

അവൾ ഈ അച്ഛന് എത്ര കത്താ എഴുതിയിരുന്നത്...

 

ഈ മനുഷ്യന്റെ ഒരു കാര്യം... കുട്ടികളുടെ മുന്നിൽ വെച്ചാണോ ഇതൊക്ക പറയണേ...

 

മോൾ ഒരു പേപ്പർ കൊണ്ടു വന്നേ..

 

ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം അവനുള്ള കത്ത്...

 

എന്താ അച്ഛാ ഇത് ഉണ്ണി ചോദിച്ചു...

 

എടാ മോനെ.... എന്റെ മോളെ എനിക്കറിയാം... അവളൊരിക്കലും എന്നോട് പറയാതെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല...

 

ഇതൊക്കെയല്ലേ കോളേജ് ലൈഫ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ... അല്ലറ ചില്ലറ കുരുത്തക്കേടൊക്കെ ഇല്ലാതെ എന്തു രസം.....

 

അവൾക് ആരോടെങ്കിലും അങ്ങനെ ഒരിഷ്ടം തോന്നിയാൽ  ആദ്യം ഈ അച്ഛനോടായിരിക്കും വന്ന് പറയാ ....

 

അത് കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ അറിയാതെ നിറഞ്ഞു പോയി...

 

ഞാൻ അച്ഛന്റെ കൈ ഇറുക്കി പിടിച്ചു...

 

അച്ഛൻ എന്റെ നെറുകയിൽ തലോടി...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

"🕉️ ഞാനെന്നുമീശ്വരനു-

മെന്നും പിളർന്നളവു

ജ്ഞാനധ്വയങ്ങൾ പലതുണ്ടായതിനു

മോഹം നിമിത്തമിതു പോകും -

പ്രകാശമിതു കേകസിരാകേ മമഃ

നാരായണായ നമഃ..... 🕉️"

 

മുത്തശ്ശിയുടെ ഹരിനാമകീർത്തനം കാതിനു വല്ലാത്തൊരു ഇമ്പം നൽകി...

 

ഇന്ന് എന്ദോ പതിവിലും പുതുമയുള്ള ഒരു ദിവസമാണെന്ന് അവനു തോന്നി....

 

ഇവിടെ ഞാനും മുത്തശ്ശിയും മാത്രമേ ഉള്ളു... അച്ഛനും അമ്മയും ബാംഗ്ലൂർ ആണ്...

 

അവരിടക്കെ വരാറുള്ളൂ... വെക്കേഷന് ചിലപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോവും....

 

അവിടെ നിന്ന് പഠിക്കാൻ അമ്മ ഒരുപാട് നിർബന്ധം പിടിച്ചു...

 

എന്റെ വാശിക്കാണ് ഇവിടെ തന്നെ നിന്നത്..

 

ചെറുപ്പം മുതലേ മുത്തശ്ശിയായിരുന്നു എന്റെ കൂട്ട്...

അതുകൊണ്ടാവും ഈ നാടിനോടും ഇവിടുത്തെ സംസ്കാരത്തോടും എനിക്ക് വല്ലാത്തൊരിഷ്ടമാണ്...

 

മുത്തശ്ശിയുടെ കീർത്തനങ്ങൾ എന്റെ ജീവിതത്തെ വല്ലാതെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്..

 

ഇപ്പോൾ സംഗീതം...  അതെന്റെ ജീവവായുവാണ്...

 

എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ നല്ല നിമിഷങ്ങളിലും ഒരു നിമിത്തം പോലെ ആ സംഗീതത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം ഞാൻ അനുഭവിക്കാറുണ്ട്...

 

ഇപ്പോൾ ഇതാ എന്റെ പെണ്ണിനെ കണ്ടുമുട്ടിയതും ആ സംഗീതം കാരണമാണല്ലോ...

 

അവനിൽ വല്ലാത്തൊരു നിർവൃതി നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഏതേതോ ജന്മങ്ങളിൽ കണ്ടു മറന്ന പോലെ നിന്മുഖം... ഒരു പക്ഷെ ഏഴു ജന്മങ്ങളും നീയെന്റെതു തന്നെ ആയിര്യ്ക്കാം...

 

എന്തായാലും ഈ ജന്മം ആർക്കും നിന്നെ വിട്ടു കൊടുക്കില്ല പെണ്ണെ...

 

അവൻ ഭദ്രമായി തന്റെ ഷെൽഫിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ഒരു ചെപ്പ് തുറന്നു... എന്നിട്ട് അതിൽ നിന്നും ആ വാടിയ പനിനീർപ്പൂവ് പുറത്തെടുത്തു തന്റെ കൈവെള്ളയിൽ വെച്ചു... താലോലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...

 

കണ്ണാ...

മുത്തശ്ശിയുടെ വിളിയാണ് അവനെ ദിവാസ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുമുണർത്തിയത്....

 

അവൻ വേഗം താഴേക്കു ചെന്നു...

 

എന്റെ മുത്യമ്മേ.. ഇന്നെന്താ സ്പെഷ്യൽ...

 

ഒന്ന് പോടാ.. ഞാൻ അത്രക് കിളവി ആയിട്ടൊന്നുല്ല..

മുത്ത്യമ്മ ആണെത്ര... ഹും...

 

എന്റെ മുത്തശ്ശിക്കുട്ടി പിണങ്ങല്ലേ ന്നെ...

 

ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ....

 

ഞാൻ നിന്നോട് കൂട്ടില്ല... പൊക്കോ...

 

അയ്യോ എന്റെ മുത്തശ്ശി ഇപ്പോഴും മധുരപ്പതിനേഴല്ലേ...

 

ആ അതേല്ലോ..

 

ഓ പിന്നെ... ഒരു കൗമാരക്കാരി... ദേ ആ വെപ്പുപല്ല് അങ്ങെടുത്താലേ ഇപ്പൊ ജനിച്ച പൈതലാന്നെ തോന്നു... 😁😁

 

എടാ മോനെ എന്റെ ശരീരത്തിന് മാത്രമേ പ്രയായിട്ടുള്ളു... മനസ് ഇപ്പോഴും ചെറുപ്പമല്ലേ...

 

ആ അതെനിക്കറിയാം... ഗൊച്ചു ഗള്ളി....

 

ആ പിന്നെ ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്...

 

ഞാൻ എന്റെ പെണ്ണിനെ കണ്ടെത്തി...

ഏ ഹ്... പെണ്ണോ....

 

ആ മുത്തശ്ശി.. അവളെ എനിക്ക് ഒരുപാടിഷ്ടായി....

 

അപ്പൊ നിന്റെ ശ്വേതയോ...

 

ഒന്ന് പൊയ്‌ക്കെ മുത്തശ്ശി.. അവളെ ഇഷ്ട്ടമാണ് എന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ..

അവൾ വെറുതെ എന്റെ പുറകെ നടക്കുന്നു...

 

അത് പോട്ടെ... എന്താ പെണ്ണിന്റെ പേര്

 

ദേവിക...

 

നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള പേര്...

 

എന്നിട്ട് അവളോട്‌ പറഞ്ഞോ..

 

ഇപ്പൊ തന്നെ പറഞ്ഞ എന്റെ വില പോവില്ലേ മുത്തശ്ശി.

 

അത് ശരിയാ....

 

കുറച്ചു കഴിയട്ടെ...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

എടി ദേവു എന്നിട്ട് എന്ധോക്കെയാ അതിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്..

നീ നോക്കിയോ...

 

ഇല്ലെടാ അതിന് മുൻപേ അച്ഛൻ എഴുതി കവറിലിട്ട് ഒട്ടിക്കുകേം ചെയ്തു..

 

നീയിതെന്താ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യാൻ പോവാണോ...

 

എനിക്കറിയില്ല അച്ഛന്റെ പണിയ....

 

എന്തായാലും നമുക്ക് സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തിയിട്ട് പൊട്ടിച്ചു വായിക്കാം...

 

എന്ധെലും കുഴപ്പമുണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് അവിടെ വെച്ച് മാറ്റി എഴുതാം..

 

ശരി....

 

അങ്ങനെ സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി... രാവിലെ ആയതിനാൽ അധികം ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...

 

ഞങ്ങൾ അവിടുത്തെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു കവർ പൊട്ടിച്ചു...

 

കത്ത് തുറന്നു...

 

പെട്ടന്ന് ഒരു കൈ വന്ന് അത് തട്ടിപ്പറിച്ചു..!!! ഞങ്ങൾ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞതും അതാ നിൽക്കുന്നു മുന്നിൽ.....

 

അങ്ങനെ എനിക്ക് എഴുതിയ കത്ത് നീ വായിക്കേണ്ട... ഇത് എനിക്ക് മാത്രം വായിക്കാനുള്ളത....

 

അല്ലെ മോളെ...

അവൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു പ്രണയാർദ്രമായി നോക്കി...

 

ആ കണ്ണുകളുടെ വശ്യത ഒരു നിമിഷം അതിൽ നിന്നും കണ്ണ് പിൻവലിക്കാതെ നിൽക്കാൻ അവളെ പ്രേരിപ്പിച്ചു..

 

എന്നാൽ അടുത്ത നിമിഷം അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി...

 

അച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിഎത്തി...

 

ഇല്ല മനസ്സു കൊണ്ടു പോലും അച്ഛന് എന്നോടുള്ള വിശ്വാസത്തെ ഞാൻ തകർക്കില്ലെന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ ആണയിട്ടു കൊണ്ടിരുന്നു....

 

പെട്ടന്ന് അയാളുടെ മുഖത്തു പരിഭ്രമം കലരുന്നത് ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഒരുപോലെ ശ്രദ്ധിച്ചു...

 

അയാളുടെ ദൃഷ്ടിയെ പിന്തുടർന്നപ്പോൾ അത് ഒരു പെൺകുട്ടിയിൽ എത്തി നിന്നു... അവൾ ദൂരെ നിന്നും നടന്നു വരുന്നു... ഇങ്ങോട്ട് തന്നെയാണ്...

 

ജീൻസും ടോപുമാണ് വേഷം, മുടിയൊക്കെ കളർ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്...

 

നല്ല സുന്ദരിയാണ്....

 

അയാൾ വേഗം ആ പേപ്പർ മടക്കി പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു...

 

അത് ശ്വേതയാണെന്ന് ഞങ്ങള്ക്ക് മനസ്സിലായി....

 

എന്താ നിവിനെ ഇവിടെ... ഇതൊക്കെ ആരാ??

 

നീയെന്ത പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടത് നോക്കട്ടെ...

 

ശ്വേത ചേച്ചി അല്ലെ....?

 

നീതു ചോദിച്ചു....

 

നിവിൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.. ഇവർക്കെങ്ങനെ ഇവളെ അറിയാം...

.

ഇവളിതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ...

 

ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു...

 

നീ പേടിക്കാതെ ദേവു..

 

ഇവരും കൂടി അറിയട്ടെ..

 

എന്താ....??

 

അവൾ അയാൾക്ക്‌ നേരെ തിരിഞ്ഞു.. ഈ സുന്ദരിയായ ചേച്ചി ഉണ്ടായിട്ട നിങ്ങൾ ഇവളുടെ പുറകെ നടക്കുന്നെ...

 

ശ്വേത ഒന്ന് ഞെട്ടി...

 

വാ നമുക്ക് പോവാം... നീതു എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നു..

 

നിവിനെ ഞാൻ കേട്ടതൊക്ക സത്യമാണോ.... അവൾ നിന്ന് വിറക്കാൻ തുടങ്ങി...

 

ശ്വേത നിന്നോട് ഞാൻ പല തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. എന്റെ പേർസണൽ കാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെടാൻ വരരുതെന്ന്...

 

നീ കരുതുന്ന പോലെ എനിക്ക് നിന്നോട് ഒന്നുമില്ല...

 

പ്ലീസ് എന്നെ വെറുതെ വിട്ടേക്....

 

അതും പറഞ്ഞു നിവിൻ പോയി....

 

അവൾ ഈർഷ്യയോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി പോവുന്ന ദേവികയെ നോക്കി..

 

അവിടുന്ന് കോളേജിലെക് നടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ നിറയെ അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയുടെ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു...

 

അവർക്കെങ്ങനെ ഇതൊക്കെ അറിയാം...? ഇനി അവളും മറ്റുള്ളവരെ പോലെ എനിക്ക് ശ്വേതയോട് ഇഷ്ടമാണെന്നു തെറ്റിദ്ധരിച്ചിരിക്കുമോ..

 

അതെന്തായാലും തിരുത്തണം അവൾ മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു..

 

        ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

 

എന്റെ നീതു നീയെന്തിനാ അയാളോട് അങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ പോയത് അതും ആ ചേച്ചിടെ മുന്നിൽ വെച്ച്...

 

എടാ അങ്ങനെ എങ്കിലും അയാളുടെ ശല്യം ഒന്ന് ഒഴിവാകുമല്ലോ...

 

ഇനി അയാളുടെ കാര്യം ആ ചേച്ചി നോക്കിക്കോളും...

 

ആർക്കറിയാം ഇനി അയാൾ ഇതിനുള്ള പണി വേറെ തരുമോ ആവോ...

 

നീയിങ്ങനെ നെഗറ്റീവ് അടിക്കാതെ ദേവു.....

 

അന്നും ഞങ്ങൾ എങ്ങനയൊക്കെയോ അയാളുടെ കണ്ണു വെട്ടിച്ചു പുറത്തു കടന്നു....

 

🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸

 

വീട്ടിലെത്തിയിട്ടാണ് അവളുടെ കത്ത് ഒന്ന് മര്യാദക്ക് നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്. .

 

എപ്പോഴും ആരെങ്കിലുമൊക്കെ കൂടെയുണ്ടാവും..

 

അവൻ സമാധാനത്തോടെ ആ കത്ത് തുറന്നു വായിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു....

 

പ്രിയനേ,

 

എന്നിലെ പ്രണയത്തിന്റെ നിർവചനം നിന്നിൽ തുടങ്ങി..... നിന്നിൽ അവസാനിക്കുന്നു........നീയില്ലായ്‌മയിൽ ഈയുള്ളവൾ ശൂന്ന്യയാണ്‌........ പൂർവ്വജന്മങ്ങളിൽ കൈവിട്ടുപോയ നിധി തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്ദോഷമാണ് ഇന്നെനിക്......

ഇനിയും പുനർജന്മങ്ങളിൽ കൈവിടാതെ നിന്നെ നെഞ്ചോടടക്കി പിടിക്കാൻ കൊതിച്ചു പോവുന്നു......

 

                   നിന്റെ മാത്രം,

                        ദേവിക...

 

എത്ര തവണയാണ് വായിച്ചതെന്നറിയില്ല..

 

അവൾ ഇതെഴുതിയ ഓരോ നിമിഷത്തിലും അവളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത് താനായിരിക്കുമല്ലോ എന്നോർത്തപ്പോൾ അവന്റെ ഇടനെഞ്ചിൽ ഇതുവരെ തോന്നാത്ത ഒരു കുളിരുണ്ടായിരുന്നു....

 

അവൻ അത് മടക്കി ആ ചെപ്പിൽ വെച്ചു....

 

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

 

പിന്നീട് ഓരോ ദിവസവും അവൻ അവൾക്കായി കാത്തുനിൽക്കുമായിരുന്നു..

എന്നാൽ തന്നെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത ഭാവത്തിൽ പോകുന്ന അവൾ അവനിൽ വല്ലാത്തൊരു നോവ് പടർത്തി..

 

ഒരു അവസരം കിട്ടിയാൽ അവളുടെ തെറ്റിദ്ധാരണ മാറ്റണം എന്നവൻ മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു...

 

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി...

 

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം...

 

ഇന്ന് കോളേജിൽ പോവാൻ വല്ലാത്ത മടി തോന്നുന്നു.. ഇന്ന് നീതു ലീവാണ്.. പനി...

 

അവളില്ലാതെ ഒറ്റക്ക് പോവാൻ ഒരു രസവുമില്ല.. പിന്നെ ഇന്ന് എന്റെ സെമിനാർ ആണ്.. അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് എനിക്ക് പോവാതിരിക്കാനും പറ്റില്ല...

 

പിന്നെ ആകെയുള്ള ആശ്വാസം ഇപ്പൊ കുറച്ചു കാലായിട്ട് അയാളുടെ ശല്യമില്ല...

 

നീതുവിന്റെ ഐഡിയ വർക്ഔട് ആയി എന്ന്‌ തോന്നുന്നു....

 

എങ്ങനെയൊക്കെയോ കോളേജിൽ എത്തി..

 

എപ്പോഴും നീതു ഉള്ളത് കൊണ്ടു അധികം ആരോടും കൂട്ടു കൂടിയിരുന്നില്ല..

ഇത് ഞങ്ങളുടെ ലോകമായിരുന്നു...

 

അവളില്ലാതെ ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കാൻ വല്ലാത്തൊരു മടുപ്പായിരുന്നു..

 

എങ്ങനെയൊക്കെയോ സെമിനാർ കഴിയുന്ന വരെ പിടിച്ചു നിന്നു..

 

പിന്നെ ലൈബ്രറിയിലേക്ക് പോയി...

 

ഓരോ ബുക്കുകളൊക്കെ തപ്പി നടന്നു...

 

പെട്ടന്നാണ് ഒരു കൈ ശക്തിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചത്...

 

തടുക്കുന്നതിനു മുന്നേ എന്നെ  ചുമരിനോട് ചേർത്ത് നിർത്തിയിരുന്നു...  രണ്ടു കയ്യും എന്റെ ഇരുപുറങ്ങളിലായി ചുമരിൽ വെച്ച് ദേ നിൽക്കുന്നു ആ റൗഡി.. .

 

നെഞ്ചിൽ ആരോ കിടന്നു അലറും പോലെ തോന്നി..

വായിലെ വെള്ളമെല്ലാം വറ്റിയിരുന്നു..

 

ചുറ്റും നോക്കി അധികം ആരും ഇല്ലായിരുന്നു... അതുമല്ല ഞങ്ങൾ ഒരു മൂലയിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ടു ആരും പെട്ടന്ന് ശ്രദ്ധിക്കില്ലായിരുന്നു...

 

ഞാൻ ഒന്ന് മുരടനാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. ശബ്ദം പോലും പുറത്തേക്ക് വരുന്നില്ല എന്ന് ഭീതിയോടെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി...

 

അയാളാണെങ്കിൽ കണ്ണിലേക്കു തന്നെ നോക്കുന്നു..

 

അടുത്തേക് വരുന്നു..

 

ധൈര്യം മുഴുവൻ സംഭരിച്ചു ചോദിച്ചു..

 

എന്താ വേണ്ടത്...

 

എനിക്കൊന്നും വേണ്ട ഞാനൊരു കാര്യം അങ്ങോട്ട് തരാൻ വന്നതാ...

 

എന്താ...

 

ശബ്ദം ഇടറിയോ...

 

നിനക്ക് മറുപടി വേണ്ടേ  നിന്റെ കത്തിന്റെ..

 

അവൻ പിന്നെയും അടുത്തേക് വന്നു.. മുഖങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇത്തിരി വിടവ് മാത്രം അവശേഷിക്കെ ഞാൻ കണ്ണടച്ച് മുഖം ഒരു ഭാഗത്തേക് ചെരിച്ചു...

 

കുറെ നേരമായിട്ടും അനക്കം ഒന്നും കാണാതായപ്പോൾ ഒരു കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി...

 

അപ്പോൾ അതാ വിട്ടു നിൽക്കുന്നു ഒരു കള്ളചിരിയും ചിരിച്ചു തെമ്മാടി....

 

അയ്യേ പെണ്ണിന്റെ പൂതി കണ്ടില്ലേ..

 

അതിനു സമയമാകുമ്പോൾ ചേട്ടൻ തരാം ട്ടോ... .

 

പെട്ടന്ന് വന്ന ദേഷ്യത്തിൽ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ചു തള്ളി തിരിഞ്ഞു നടന്നു....

 

രണ്ടടി വെക്കുന്നതിനു മുൻപേ.. ആ കൈ എന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടുത്തമിട്ടിരുന്നു......... .!!😳

 

 

0️⃣ 5️⃣

 

രണ്ടടി വെക്കുന്നതിനു മുൻപേ അയാളുടെ കൈ എന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടുത്തമിട്ടിരുന്നു.... 😳😳

 

കുതറി മാറാൻ കഴിയുന്നതിനു മുൻപേ വീണ്ടും  ചുമരിനോട് ചേർത്തു വെച്ച് ലോക്ക് ചെയ്തിരുന്നു....

കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബേഗ് നിലത്തു വീണു..

 

മനസ് വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് അറിഞ്ഞു...

 

എന്റെ കവിളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ കണ്ടിട്ടാവണം.. അയാളുടെ മുഖത്തെ കുസൃതി ചിരി മങ്ങുന്നത് കണ്ടു...

 

അയാൾ എന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലായി വെച്ചിരുന്ന കൈ എടുത്തു മാറ്റി എന്നിൽ നിന്നും അകന്നുമാറി നിന്നു...

 

അവിടെ നിന്നും വേഗത്തിൽ ഓടിപ്പോവണമെന്നുണ്ട് എന്നാൽ ഞാൻ അപ്പോഴും ശില കണക്കു നിൽക്കുകയായിരുന്നു...

 

അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ സഹിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല..

 

ഇങ്ങനെ പേടിച്ചു നടക്കാൻ വയ്യ...

 

ഇനിയും മൗനം പാലിച്ചാൽ ഇയാൾ വെറുതെ ഇരിക്കില്ല...

 

നിങ്ങൾ എന്തിനാ എന്റെ പുറകെ ഇങ്ങനെ വരുന്നത്...?

 

ഞാൻ നിങ്ങളോട് എന്തു തെറ്റാ ചെയ്‌തത്‌...

 

ഞാനൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ല എന്ന്‌ കരുതി നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന എന്തിനും ഒരു പാവ കണക്കെ നിന്ന് തരുമെന്ന് കരുതേണ്ട...

 

നിങ്ങൾക് നിങ്ങളുടെ പുറകെ വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളെയെ അറിയൂ..

 

എന്നെ  ആ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടേണ്ട..

 

അതു പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും എന്റെ രണ്ടു കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു...

 

അയാളുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് നോക്കി...

 

ആകെ വിളറി വെളുത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ട്...

 

ദേവിക സോറി... അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ ബേഗ് എടുത്തു എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി

 

ഞാൻ അത് വാങ്ങി...

 എന്നിട്ട് അയാൾ നടന്നു പോയി...

 

ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.. അതിന് മറുപടി ആയി തന്നെ പിന്നയും വേദനിപ്പിക്കുമെന്നാണ് കരുതിയത്... ഇയാളെ ചിലപ്പോൾ മനസ്സിലാക്കാനേ കഴിയുന്നില്ല...

 

കുറച്ചു നേരം കൂടി വേണ്ടിവന്നു പൂർവ്വ സ്ഥിതിയിലെത്താൻ...

 

എങ്ങനെയൊക്കെയോ അന്നത്തെ ദിവസം തള്ളി നീക്കി... അന്ന് പിന്നെ അയാളെ കണ്ടതേയില്ല...

 

വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം തോന്നി...

 

വീട്ടിലെത്തിയിട്ടും യാതൊരു ഉണർവ്വും തോന്നിയില്ല...

 

മനസ് അപ്പോഴും ഇന്ന് നടന്ന സംഭവങ്ങളിൽ പരതി നടപ്പാണ്..

 

ഉണ്ണി വന്നു എന്ധോക്കെയോ ചോദിക്കുന്നു...

 

മറുപടി ഒരു മൂളലിൽ ഒതുക്കിയതിനാലാവാം ദേശ്യപ്പെട്ടു പോവുന്നുണ്ട്...

 

അമ്മയും എന്ധോക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട് ഒന്നും കേൾക്കാനുള്ള മാനസികാവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നില്ല അപ്പോൾ..

 

മുകളിലേക്കു നടന്നു...

 

പുസ്തകങ്ങൾ എടുത്തു മുന്നിൽ വെച്ചു...

ഒന്നും നോക്കാൻ പോലും തോന്നുന്നില്ല...

 

അപ്പോഴാണ് ഓർത്തത് നീതുവിനെ ഒന്ന് വിളിക്കാമെന്ന്... അവളോട്‌ ഒന്ന് പറഞ്ഞാൽ അല്പം ആശ്വാസം കിട്ടും...

 

ബേഗ് തുറന്നപ്പോൾ ആണ് മടക്കിവെച്ച ഒരു വർണ്ണക്കടലാസ് ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്...

 

അത് എടുത്തു നിവർത്തി...

 

നല്ല വടിവൊത്ത കയ്യക്ഷരത്തിൽ കുനുകുനെ എഴുതി വെച്ചിരിക്കുന്നു...

 

 "എന്റെ ദേവിക്ക്,

 

നീയെനിക്കു എഴുതിയ കത്തിനുള്ള മറുപടി അല്ല ഇത് എന്ന് ആദ്യമേ പറയട്ടെ...

 

നിന്നെ കണ്ട അന്ന് മുതൽ തന്നെ ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചതാണ് നീ എന്റെ പെണ്ണാണ് എന്നത്...

 

നിന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും കാണാനുള്ള ഒരു അവസരത്തിന് വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ അന്ന് നിന്നോട് അങ്ങനെ ഒരു കത്ത് എഴുതാൻ പറഞ്ഞത്...

 

എനിക്കറിയാം നീയെന്നെ ഒരുപാട് തെറ്റിദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു...

 

ഞാൻ ഒരിക്കലും നീ കരുതുന്നത് പോലെ ശ്വേതയെ പ്രണയിച്ചിട്ടില്ല...

 

ഇതുവരെ  ആരെയും പ്രണയിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ അത് ഒരു പക്ഷെ കള്ളമായിരിക്കും...

 

എന്നാൽ നിന്നെ ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു..

എന്റെ ജീവനെപ്പോൽ...

 

എന്റെ പ്രണയം സത്യമാണെങ്കിൽ അത് എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ പൂർണമായിത്തീരും എന്ന് തന്നെയാണ് എന്റെ വിശ്വാസം...

 

ഞാൻ കാത്തിരുന്നോട്ടെ...,

 

                       നിവിൻ.... "

 

അത് വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വിശ്വസിക്കാനായില്ല.. ഇതെങ്ങനെ തന്റെ ബേഗിൽ വന്നു...

 

വെപ്രാളം കൂടി വന്നു..

 

അയാൾ തന്നെ പ്രണയിക്കുന്നുവെന്നോ..

 

ഒരു നിമിഷം ഹൃദയം ആർദ്രമായി...

 

ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു തരം വിങ്ങൽ വന്നു നിറയുന്നത് അറിഞ്ഞു..

 

എന്നാൽ ആ നിമിഷം തന്നെ താൻ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണ് എന്നവൾക് തോന്നി...

 

മനസ്സിൽ നടക്കുന്ന ചിന്തകളെ കടിഞ്ഞാണിടാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ  ബാൽക്കണിയിലേക് നടന്നു...

 

അവിടെ നിന്നും വീശുന്ന തണുത്ത കാറ്റ് മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ഒരുപോലെ കുളിർമ പകർന്നു...

 

അപ്പോഴാണ് അത് ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്...

 

അച്ഛൻ ഗാർഡനിൽ ഉള്ള ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്നു.. എന്ദോ വല്ല്യ ആലോചനയിലാണെന്ന് ഇരിപ്പു കണ്ടാൽ അറിയാം...

 

അത് എന്റെയും അച്ഛന്റെയും ഫേവറൈറ്റ് പ്ലേസ് ആണ്...

 

നിറയെ പൂക്കൾക്ക് നടുവിൽ പണിത ആ ബെഞ്ചിൽ ഞാനും അച്ഛനും രാത്രിയിൽ ഇടക്ക് പോയിരിക്കും...

 

ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ വേദനകളും സന്ദോഷങ്ങളും പങ്കു വെക്കുന്നത് അവിടെ വെച്ചാണ്...

 

ഇപ്പോൾ അച്ഛനോട് എന്റെ മനസ്സ് തുറക്കാൻ പറ്റിയ സമയമാണ്...

ഞാൻ വേഗം താഴേക്കു ഓടി...

 

നിലാവ് അവിടമാകെ പരന്നിരുന്നു... പൂക്കളുടെ സുഗന്ധം നാസികയിലേക് തുളച്ചു കയറി...

 

ചിന്താമഗ്നനായി ഇരിക്കുന്ന അച്ഛനെ കാണവേ ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു നീറ്റൽ രൂപം കൊള്ളുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഞാൻ അച്ഛന്റെ അടുത്തായി പോയിരുന്നു...

 

എന്നിട്ട് ആ മടിയിൽ തല വെച്ച് കിടന്നു...

 

ആ വിരലുകൾ എന്റെ മുടിയിഴകളെ തഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ നീണ്ട മൗനത്തെ ഭേദിച്ചു കൊണ്ടു അച്ഛൻ ചോദിച്ചു..

 

എന്തുപറ്റി അച്ഛന്റെ ദേവിക്ക്...,

 

പെട്ടന്ന് ആ കത്തിലെ വരികളാണ് ഓർമ വന്നത്... ദേവി.,

 

അച്ഛൻ പെട്ടന്ന് തട്ടിവിളിച്ചു..

 

മോളെ,

 

മ് മ്മ്ഹ്...

 

 അച്ഛനോട് പറയില്ലേ...

 

അച്ഛനോടല്ലാതെ ഞാൻ ആരോടാ പറയാ...

 

എന്ന പറയു...

 

അച്ഛാ.. അയാളെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു.. എന്ന്

 

ഇതാണോ ഇത്ര വലിയ കാര്യം.. ഇതിനാണോ എന്റെ മോൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു ഇരുന്നത്?? 

 

പക്ഷെ എനിക്കയാളോട് അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നിട്ടില്ല..

 

അതിനു മോൾ എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നത്..

 

പ്രേമിക്കുന്നത് ഒരു തെറ്റാണെന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും പറയില്ല. .

 

അയാൾ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതിനു നമുക്ക് അയാളോട് വിരോധം തോന്നേണ്ട കാര്യമില്ല..

 

അതൊക്കെ ഓരോരുത്തരുടെ ഇഷ്ടമാണ്..

 

നിനക്ക് അങ്ങനെ തോന്നുന്നില്ലെങ്കിൽ നീയത് മറന്നേക്കൂ...

 

ഇനി അങ്ങനെ തോന്നിയാൽ മറ്റുള്ളവർക് വേണ്ടി നീ നിന്റെ പ്രണയത്തെ കുഴിച്ചു മൂടേണ്ടതില്ല...

 

പ്രണയം എന്നത് വിശേഷിപ്പിക്കാനാവാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയാണ്..

 

ഒരാളെ തന്നെ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു..

 

ആ ഒരു വ്യക്തിയിൽ ഒതുങ്ങുക..  ഏറ്റവും നല്ലൊരു വികാരം..

 

പ്രണയമെന്നാൽ തന്ടെത് മാത്രമാണെന്ന സ്വാർത്ഥത മാത്രമല്ല... ചില വിട്ടുകൊടുക്കൽ കൂടിയാണ്...

 

മോൾക്കറിയോ....

എത്ര പേർ തന്റെ ജീവനെ പോലെ സ്നേഹിച്ചവരെ അവരുടെ നല്ലതിനെ കരുതി സ്വയം ഒഴിഞ്ഞു മാറി ഇപ്പോഴും അവരുടെ ഓർമ്മകളിൽ ജീവിക്കുന്നുണ്ടാകുമെന്നോ...

 

നീയൊരു പക്വത വന്ന പെൺകുട്ടിയാണ് നല്ലതും ചീത്തയും വേർതിരിച്ചറിയാൻ നിനക്കറിയാം...

 

അതുകൊണ്ട് ഇ അച്ഛന് നിന്നെ കുറിച് വേവലാതികൾ ഇല്ല...

 

നല്ലതാണെങ്കിൽ സ്വീകരിക്കുക...

 

നിന്നോട് പ്രണയിക്കരുത് എന്ന് പറയാൻ അച്ചന് യാതൊരു വിധ അവകാശവുമില്ല..

 

കാരണം ഞാനും നിന്റെ അമ്മയും പ്രേമിച്ചാണ് വിവാഹം ചെയ്തത്...

 

ഇത് വലിയ തെറ്റായി കാണുകയൊന്നും വേണ്ട...

 

അച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ എന്നിൽ കുറച്ചൊന്നുമല്ല ആത്മവിശ്വാസം നിറച്ചത്..

 

എന്റെ അച്ഛൻ പോളിയാണ്..

 

പിന്നെ അമ്മയോട് ഇപ്പൊ ഇതൊന്നും പറയണ്ട ട്ടോ...

 

ശരി അച്ഛാ..

 

ആ.. അപ്പൊ എന്റെ പ്രേമലേഖനം ഏറ്റല്ലേ..

 

ഒന്ന് പൊയ്‌ക്കെ അച്ഛാ.. ഞാനിപ്പോ അതുകൊണ്ട് കുടുങ്ങി..

 

എന്ന മോൾ പോയി കിടന്നോ..

 

ഞാൻ എണീറ്റു മുറിയിലേക്കു നടന്നു..

 

പെട്ടന്ന് തിരിച്ചു വന്നു അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു..

 

അല്ല അച്ഛാ അച്ഛൻ അതിൽ എന്താ എഴുതിയത്...

 

അത് നിനക്ക് വഴിയേ മനസിലായിക്കോളും...

 

ഇപ്പൊ അതൊന്നും പോയി അവനോടു ചോദിച്ചു നിന്റെ വെയ്റ്റ് കളയണ്ട..

 

ഞാൻ തിരിച്ചു പോന്നു...

 

എന്നാലും അച്ഛന്റെ ആ ചിരിയിൽ ഒരു പന്തികേടില്ലേ...?

 

ഉറക്കം വരുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

അയാൾ ചിലപ്പോൾ തന്നെ പറ്റിക്കുകയായിരിക്കുമോ...

 

അല്ലെങ്കിൽ ഇത്രയും ആരാധികമാർ ഉള്ള അയാൾ എന്തിന് വെറും ഒരു സാധാരണക്കാരിയായ തന്നെ പ്രേമിക്കണം...

 

ഇതിൽ എന്ധെങ്കിലും ഗൂഢമായ ഉദ്ദേശം ഉണ്ടാവുമോ...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ഞാൻ ഈ കേട്ടതൊക്കെ ശരിയാണോ ദേവു....

 

എനിക്കെന്നെ തോന്നിയിരുന്നു ഇയാൾക്കു നിന്നോട് ഒരു പ്രത്യേക ഇഷ്ടം ഉള്ളത് പോലെ...

 

ഇനി ഇപ്പൊ എന്താ നിന്റെ തീരുമാനം..

 

എനിക്കയാളോട് ഒന്നും ഇതുവരെ തോന്നിയിട്ടില്ല...

 

അത് ചിലപ്പോൾ വെറുതെ എന്നെ കളിപ്പിക്കാൻ ചെയ്യുന്നതായിക്കൂടെ...

 

ഇനി ശരിക്കും ആണെങ്കിലോ മോളെ...

 

ന്ന പണിപാളി... 😄

 

നീ വിഷമിക്കാതെ ഞാൻ ഇവിടെ അറിയുന്നവരോടൊക്കെ ഒന്ന് അന്വേഷിക്കാം...

 

എന്നിട്ട് നമുക്ക് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കാം..

 

അവർ കോളേജിൽ എത്തിയതും സ്ഥിരം നിൽക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് നിവിനെ കണ്ട് നീതു ഒന്ന് ആക്കി ചിരിച്ചു...

 

മോളെ...

 

ദേ നിൽക്കുന്നു  "ദേവിയുടെ ദാസൻ "!!!!

 

ഒന്ന് പോയെ നീതു.. കളിക്കാതെ...

 

ദേവിക ഒന്ന് നില്ക്കു തന്നോട് കുറച്ചു സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്....

 

എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട...

പ്ലീസ് ഇനി എന്നെ ഇങ്ങനെ ശല്യം ചെയ്യരുത്....

 

അവൾ അതും പറഞ്ഞ് നടന്നകലുന്നത് നിവിൻ നിരാശയോടെ നോക്കി നിന്നു...

 

എന്നാൽ അതെല്ലാം വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് മറ്റൊരാൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു...

 

ശ്വേത...

 

എടി ശ്വേത... അവൻ നിന്നെ കളഞ്ഞിട്ടു പോകുന്ന മട്ടുണ്ടല്ലോ....

 

നീ അവസാനം ശോകഗാനം പാടേണ്ടി വരുമോ...

 

കൂട്ടുകാരികളുടെ വാക്കുകൾ അവളെ ചുട്ടു പൊള്ളിച്ചു...

 

അവൻ ഇതുവരെ തന്നോട് ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും മറ്റൊരാളോട് ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്തതായിരുന്നു ആശ്വാസം...

 

എന്നെങ്കിലും അവൻ തന്റെ വലയിൽ വീഴുമെന്ന് അവൾ കരുതിയിരുന്നു..

 

മോളെ അവൾ കൊള്ളാം... പൂച്ചയെ പോലെ പതുങ്ങി നിന്ന് കാര്യം സാധിച്ചു...

 

ഒരുവൾ പറഞ്ഞു..

 

അതെയതെ... മറ്റുള്ളവരും അത് ശരി വെച്ചു....

 

വന്നു കേറിയില്ല അതിനു മുന്നേ അവളവനെ കുപ്പിയിലാക്കി...

 

ഇല്ല നിങ്ങൾ നോക്കിക്കോ.. അവളെ ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല...

 

അവൾക്കുള്ള പണി വരുന്നതേ ഉള്ളു..

 

നിങ്ങൾ കാത്തിരുന്നോ.....

 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ കത്തിജ്വലിച്ചു...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

അന്ന് മുഴുവൻ നിവിൻ അവളുടെ പുറകെ നടന്നു..

 

ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ...

 

അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറി...

 

അവനെ കാണുന്നത് തന്നെ അവൾക് അരോചകമായി തോന്നി...

 

കോളേജിൽ നിന്നും വീട്ടിലേക്കുള്ള ബസ്സിൽ ഇരുന്നപ്പോളും അവൾ കണ്ടു തന്നെ പിന്തുടർന്ന് ബസ്സിനു പുറകെ ബൈക്കിൽ വരുന്ന നിവിനെ...

 

വരുണും ഉണ്ട് കൂടെ.. .

 

അവൾക് വല്ലാതെ ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ബൈക്കിൽ വന്നു കുറുകെ നിർത്തി ഇറങ്ങി വന്നു...

 

ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ

 

വഴിയിൽ തടഞ്ഞു വെച്ച് പറഞ്ഞു..

 

ദേവിക ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്കു..

 

എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കാൻ ഇല്ല..

വെറുതെ ഇവിടെ ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കേണ്ട...

 

അവൾ അവനെ മറികടന്നു നടക്കാൻ തുടങ്ങി..

 

എന്നാൽ അവൻ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചു....

 

എന്റെ കയ്യ് വിട്ടെ..

 

അവൾ കൈ വലിച്ചു..

നീതുവും വരുണും എന്തുചെയ്യുമെന്നറിയാതെ പരസ്പരം നോക്കി...

 

അവൾ വീണ്ടും ശക്തിയിൽ കൈ വലിക്കാൻ നോക്കി...

 

ആളുകൾ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു .

 

നീ ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ട് പോയ മതി.

 

അവൻ വീണ്ടും മുറുകെ പിടിച്ചു...

 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു..

 

ഒരു നിമിഷം വായുവിൽ വലത് കൈ ഉയർന്നു താഴ്ന്നു... !!!

 

അവൻ മുഖം പൊത്തി ഒന്ന് കുനിഞ്ഞു പോയി...

 

നീതുവും വരുണും സ്തംഭിച്ചു നിന്നു...

 

ആളുകൾ കൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

അവന്റെ പിടി അയയുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു..

 

അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..

 

ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.... 😢

 

 

 0️⃣ 6️⃣

 

അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..

 

അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.. 😢😢

 

നീതു വന്നു അവളെ പിടിച്ചുമാറ്റി..

 

എന്താ ദേവു നീ ചെയ്തത്...

 

അവൾ അപ്പോഴും കണ്ണുമിഴിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു...

 

നിവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കി നിന്നു..

 

ആ മുഖത്തു പതർച്ചയും വേദനയും കലർന്ന ഒരു ഭാവമായിരുന്നു...

 

ആളുകൾ കൂടാൻ തുടങ്ങി...

 

എല്ലാവരും ഓരോന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ട്..

 

അവളുടെ കണ്ണ് അപ്പോഴും അവന്റെ മുഖത്തായിരുന്നു...

 

നീതുവും വരുണും കൂടി ചേർന്ന് എന്ധോക്കെയോ പറഞ്ഞു കൂടി നിന്നവരെ ഒഴിവാക്കി...

 

നിവിനെ നീ വന്നേ പോവാം...

 

പറയാനുള്ളത് എന്താണെന്ന് കൂടി കേൾക്കാൻ ക്ഷമയില്ലാത്ത ഇവളോടെക്കെ നീ നിന്റെ ഇഷ്ടം എങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാകാനാ....

 

വരുൺ അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടു പോയി...

 

നിവിൻ അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കു വേദനയോടെ നോക്കി....

 

എന്നിട്ട് വണ്ടിയിൽ ചെന്നു കയറി...

 

അവർ പോയിട്ടും ആ ഞെട്ടലിൽ നിന്നും അവൾ മുക്തയായിരുന്നില്ല...

 

എന്തണു താൻ ചെയ്തത്... ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല...

 

ദേവു... നിനക്കെന്തു പറ്റി..??

 

നീയെന്ത ഇപ്പൊ ഇവിടെ ചെയ്തത്..? നിനക്ക് വല്ല ബോധവും ഉണ്ടോ.?

 

എനിക്കറിയില്ല നീതു...

 

ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു. കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ആളുകൾ നോക്കി നിൽക്കേ അയാളെന്ടെ കയ്യിൽ കയറി പിടിച്ചപ്പോൾ എനികങ്ങനെ  ചെയ്യാനേ കഴിഞ്ഞുള്ളു ..

 

അയാൾക് പറയാനുള്ളത് നിനക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു...

 

നീയും കൂടി എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തല്ലേ ഡാ..

 

എനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല...

 

കുറ്റപ്പെടുത്തിയതല്ല ദേവു.. നീ ചെയ്തത് ശരിയായില്ല എന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞുള്ളു...

 

നമ്മുടെ മുൻധാരണ വെച്ച് ഒരാളെ വിലയിരുത്തരുത്..

 

കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു...

 

ഇനി വിഷമിക്കണ്ട.. കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു...

നീ വീട്ടിലോട്ട് ചെല്ല്...

 

നമുക്ക് നാളെ കാണാം...

 

വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ വീണ്ടും ആ രംഗങ്ങൾ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു...

 

ആ നിറഞ്ഞ മിഴികൾ വല്ലാത്തൊരു വേദന നൽകുന്നു...

 

തന്റെ എടുത്തു ചാട്ടമാണ് എല്ലാത്തിനും കാരണം...

 

നീതുവും അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അത് എത്ര വലിയ തെറ്റാണെന്നു ബോധ്യം ആയതു....

 

നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ വീണ്ടും അമര്ത്തി തുടച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...

 

വീട്ടിൽ എത്തി നേരെ റൂമിലേക്കാണ് പോയത്.. അമ്മ പുറകിൽ നിന്ന് വിളിക്കുന്നത് കേട്ടു...

 

അപ്പോൾ ഒന്ന് തനിച്ചിരിക്കാനാണ് തോന്നിയത്...

 

നേരെ ബാൽക്കണിയിലേക് പോയി...

 

അപ്പോൾ റോഡിൽ നിർത്തിയ ബൈക്കിൽ അതാ വീണ്ടും അയാൾ..

 

വീട്ടിലേക് നോക്കുന്നുണ്ട്.. പെട്ടന്ന് തന്നെ കണ്ടതും വരുണിനോട് ബൈക്ക് എടുക്കാൻ പറഞ്ഞു...

 

എന്നെ തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി പോവുന്ന അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ വീണ്ടും നെഞ്ചിൽ ഒരു കടലിരമ്പുന്നത് അറിഞ്ഞു...

 

നേരെ കട്ടിലിലേക് ചെന്നു വീണു തലയിണയിൽ മുഖം അമർത്തി മനസ് ശാന്തകുന്നത് വരെ കരഞ്ഞു...

 

ഇത്രയും ഞാൻ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടും വീണ്ടും തന്നെ തേടി ഇവിടെ വരെ വന്നിരിക്കുന്നു

അയാൾ...

 

അറിയില്ല ഇനി എന്തു ചെയ്യണമെന്ന്..

 

എങ്ങനെ അയാളോട് പ്രായശ്ചിത്തം ചെയ്യണം...

 

അയാളെ പ്രണയിക്കാൻ തനിക്കു സാധിക്കുമോ.??

 

അമ്മയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് എണീറ്റത്..

 

അമ്മ വന്നു ഇനി ഈ കരഞ്ഞു വീർത്ത മുഖം കണ്ടാൽ അത് മതി...

 

വേഗം ബാത്‌റൂമിൽ കയറി...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

നിവിനെ നീ പിന്നെയും എന്തിനാ ആ കൊച്ചിന്റെ പുറകെ പോണത്...

 

അവൾ ഇന്ന് ചെയ്തത് കണ്ടില്ലേ നീ...

 

അത്രയും ആളുകളുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് നിന്നെ കൈനീട്ടി അടിച്ചില്ലേ...

 

ഇനി മതി...

 

ഇല്ല വരുൺ എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട്...

 

അത്രയും ആളുകളുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ കയറി പിടിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു..

 

അപ്പോൾ അവൾക് എന്നോടുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണ മാറ്റണമെന്നേ എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു...

 

എന്റെ സ്നേഹം സത്യം ആണെങ്കിൽ..

 

അവളെന്നെ മനസ്സിലാക്കിക്കോളും എന്നെങ്കിലും...

 

അപ്പോൾ ഇനിയും അവളെ ചെന്നു കാണാനാണോ നിന്റെ തീരുമാനം...

 

ഇല്ല വരുൺ..

 

അവളെന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്നത് വരെ ഇനി ഞാൻ അവളുടെ മുന്നിൽ ചെല്ലില്ല...

 

അവളെ ശല്യം ചെയ്യില്ല...

 

ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞാൽ ശ്വേത അടങ്ങിയിരിക്കുമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ...

 

അവളെ എന്തിന് ഞാൻ പേടിക്കണം...

അവളും അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും ആണ് ഇല്ലാത്തതൊക്കെ പറഞ്ഞു നടക്കുന്നത്..

 

ഇനി ഞാൻ ക്ഷമിക്കില്ല...

 

അത് പോട്ടെ...

 

നീ സിൻസിയർ ആയിട്ട് സ്നേഹിക്കുന്നില്ലേ.. അത് അവൾ എന്നെങ്കിലും തിരിച്ചറിയാതെ ഇരിക്കില്ല...

 

നീ എന്ന പൊയ്ക്കോ ബൈക്ക് എടുത്തോ...

 

നാളെ രാവിലെ എന്നെ വന്നു പിക്ക് ചെയ്താൽ മതി...

 

അവൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞു...

ചുമരിൽ ചാരി ഇരുന്നു കണ്ണുകൾ  അടച്ചു..

ഇന്ന് നടന്ന ഓരോന്നും മിന്നിമറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു കണ്ണുകളിൽ..

 

നിറുകയിൽ കുളിരുള്ള ഒരു കൈത്തലം അമർന്നപ്പോഴാണ് കണ്ണുകൾ തുറന്നത്.. മുത്തശ്ശി...

 

കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു എന്ന് അപ്പോഴാണ് തിരിച്ചറിഞ്ഞത്...

 

മെല്ലെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ആ കണ്ണുകളും ആർദ്രമായിരുന്നു...

 

എന്തുപറ്റി എന്റെ കണ്ണന്...

 

അവൻ മുത്തശ്ശിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..

 

എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം തോന്നി...

 

മോൻ വിഷമിക്കാതെ എല്ലാം ശരിയാകും...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

പിറ്റേന്ന് കോളേജിന്റെ പടികൾ കയറുമ്പോൾ മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു കുറ്റബോധം ആയിരുന്നു...

 

നിവിനേട്ടൻ സ്ഥിരം നിൽക്കാറുള്ള ഭാഗത്തേക് അറിയാതെ മിഴികൾ ചലിച്ചു...

 

അവിടം സൂന്യമായിരുന്നു...

 

വല്ലാത്തൊരു വേദന  മനസ്സിൽ തളം കെട്ടി..

 

എന്റെ മുഖം കണ്ടിട്ടാവണം നീതു ചോദിച്ചു..

 

എന്തുപറ്റി ദേവു...??

 

ഒന്നുല്ലടാ...

 

നീ എന്നോടൊന്നും ഒളിക്കേണ്ട..

 

എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് നിന്റെ ചാഞ്ചാട്ടമൊക്കെ...

 

പോടീ അയാളെക്കുറിച്ചു ശരിക്കും അറിയാതെ എങ്ങനാ പ്രണയിക്ക..

 

ആ അപ്പൊ അങ്ങനെ യൊരു പൂതി ഒക്കെ തുടങ്ങിയോ...

 

അറിയില്ല ഡാ മനസ് ഇപ്പൊ എന്റെ കയ്യിലല്ല..

 

ഇനി അയാൾ നിന്നെ പ്രേമിക്കോ അമ്മാതിരി അടി അല്ലെ നീ അയാൾക് കൊടുത്തത്..

 

വീണ്ടും മുഖം വാടുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾ എന്റെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു..

 

നമുക്ക് സെറ്റാക്കന്നെ...

 

ഞാനൊന്ന് ചിരിച്ചു...

 

അന്ന് നിവിനേട്ടനെ കാണാറുള്ള എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളിലും നോക്കി..

 

അവിടെയൊന്നും ആളെ കണ്ടില്ല..

 

വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി... ഒന്ന് കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് വല്ലാതെ കൊതിച്ചു...

 

ഇനി കാണുമ്പോൾ സോറി പറയാം എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു...

 

അന്ന് കോളേജ് കഴിഞ്ഞു ഇപ്പൊ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ ക്ലാസ്സിൽ ഇരുത്തി നീതു എങ്ങോട്ടോ

പോയി..

 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വന്നു..

 

നീയിതെങ്ങോട്ടാ പോയത്..

 

അതോ ഞാൻ വിഷ്ണുവേട്ടന്റെ അനിയത്തി ഇല്ലേ രാധിക ചേച്ചി അവരെ ഒന്ന് കാണാൻ പോയതാ...

 

ഏ... ന്തിന്..??

മുറച്ചെറുക്കനെ തേക്കാൻ വല്ല പ്ലാനും ഉണ്ടോ...??

 

ഒന്ന് പോടീ...

 

ഞാൻ നിന്റെ നിവിനേട്ടനെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാൻ പോയതാ...

 

ഒന്ന് ഞെട്ടി സംശയത്തോടെ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി...

 

അതേടാ...

ആ ചേച്ചി പുള്ളീടെ ക്ലാസ്സിലാ...

 

എന്നിട്ടോ...

 

പെണ്ണിന്റെ ഒരു തിടുക്കം കണ്ടില്ലേ...

 

നമ്മൾ വിചാരിച്ച പോലെ ഒന്നുമല്ല കാര്യങ്ങൾ...

 

പുള്ളി പെർഫെക്ട് ആണ്..

 

ആ ശ്വേത ഇല്ലേ അവള അയാളുടെ പുറകെ നടക്കുന്നത്...

 

 അയാൾക് അതിൽ ഒരു താല്പര്യവും ഇല്ല..

 

നിനക്ക് പറ്റിയ ആളാ...

ചുമ്മാ അങ്ങ് പ്രേമിക്കേടോ...

 

പറ്റില്ലെങ്കിൽ അങ്ങ് തേച്ചെക്..

 

നീ അങ്ങ് തേച്ചോ നിന്റെ മുറച്ചെറുക്കനെ..

 

എന്നെ അതിനു കിട്ടില്ല..

 

എങ്ങനെ......???

 

അപ്പൊ തീരുമാനിച്ചോ.

.???

 

ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു... നാണത്തിന്ടെ പുഞ്ചിരി വിടരുന്നത് അവൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നു...

 

പിന്നെ വിഷ്ണുവേട്ടന് എന്നെ ഇഷ്ടണത്രെ...

 

അവൾ തറയിൽ നഖചിത്രമെഴുതാൻ തുടങ്ങി...

ഒരു കൃത്രിമ നാണം വരുത്തുന്നുണ്ട്...

 

അതിൽ ഇപ്പൊ എന്താ ഇത്ര പുതുമ..?

 

അത് നമുക്ക് അറിയാല്ലോ...

 

പക്ഷെ, ഇതുവരെ സംശയം മാത്രം അല്ലെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു... ഇപ്പൊ സത്യം ആണെന്ന് ബോധ്യമായില്ലേ...?

 

എന്നിട്ട് നീയെന്തു പറഞ്ഞു...??

 

ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല...

 

അപ്പോ നിനക്ക് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ.

സത്യം...

 

എന്തിനു അത് അവിടെ നിൽക്കട്ടെ..

 

നിനക്ക് വേറെ പണിയില്ലേ പാവത്തിനെ വെറുതെ മോഹിപ്പിക്കാൻ...

 

നിനക്കെന്തിന്റെ സൂക്കേടാ...

 

ജസ്റ്റ്‌ ഫോർ എ രസം.. 😄😁😁

 

പിന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ ഓരോ ദിവസവും എന്റെ കണ്ണുകൾ ആ ക്യാമ്പസ്സിൽ ചെല്ലുന്നിടത്തെല്ലാം പരതി നടക്കുമായിരുന്നു.

 

എന്നാൽ എന്നും നിരാശ മാത്രമായിരുന്നു..

 

കണ്ടാൽ തന്നെ കാണാത്ത പോലെ പോകുന്ന നിവിനേട്ടൻ എന്നിൽ വല്ലാത്ത വേദനയായി..

 

മനപ്പൂർവം ഉള്ള ഒഴിഞ്ഞു മാറിതരലാണ് എന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമായിരുന്നു...

 

കാണുമ്പോഴെല്ലാം ഓടി ചെന്ന് സോറി പറയണം എന്ന് തോന്നും...

 

എന്നാൽ മുന്നിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പേടി ആയിരുന്നു...

 

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു..

 

.

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ഇന്നും എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും പോലെ നേരത്തെ എണീറ്റ് കുളിച്ചു അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി...

 

ഇവിടെ വന്നോന്നു മനസ് തുറക്കുമ്പോഴാണ്

കുറച്ചെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടാറ്...

 

എന്റെ കണ്ണന്റെ മുന്നിൽ എല്ലാം തുറന്നു പറയുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു ഊർജമാണ്...

 

ആ രൂപത്തിലേക് നോക്കിയപ്പോൾ മനസ് കുളിർന്നു.

 

കണ്ണടച്ച് ഒരുപാട് നേരം പ്രാർത്ഥിച്ചു..

 

തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ആളെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്.....

 

വയസ്സായൊരു സ്ത്രീ.. നല്ല ഐശ്വര്യം തുളുമ്പുന്ന മുഖം..

 

എന്റെ മുഖത്തേക് കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കുന്നു..

 

ആ മുഖത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. 

 

പുറത്തു കടന്നപ്പോൾ എന്റെ പുറകെ തന്നെ വരുന്നുണ്ട്....

 

മോളെ ഒന്ന് നില്ക്കു....

 

മുത്തശ്ശി.. ഏതാ.. ഇതുവരെ ഇവിടെ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ...??

 

ഞാൻ ഇവിടെ ആദ്യായിട്ട വരുന്നേ...

 

ഓ....

 

ഞാൻ മോളെ കാണാൻ ആണ് വന്നത്..

 

അതെ..

 

എന്നെയോ..??? എന്തിനു...??

 

ഞാൻ നിവിന്റെ മുത്തശ്ശിയാണ്...

 

പെട്ടന്ന് ഞെട്ടിപ്പോയി..

 

എന്നെ എങ്ങനെ അറിയാം...?

 

നിന്റെ കാര്യം എന്നോട് അവൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..

അവനു മോളെ ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടാണ്...

 

വരുൺ മോനാണ് നിന്നെ എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നത്.. .

 

ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിവിനേട്ടനെ കാണാറില്ല..

ഞാൻ... ഞാൻ.. ഒരു.. തെറ്റ്..

 

വേണ്ട മോൾ പറയേണ്ട.. eനിക്കറിയാം. എല്ലാം...

 

പിന്നെ നീ അവനെ കാണാറില്ല.. പക്ഷെ അവൻ നിന്നെ കാണാറുണ്ട്..

 

അവൻ എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും ഇവിടെ വരാറുണ്ട്... നീയറിയാതെ നിന്നെ കാണാറുമുണ്ട്...

 

അവൻ ചെയ്തതിന് മുത്തശ്ശി മോളോട് ക്ഷമ ചോദിക്ക..

 

മോൾക്ക്‌ അവനോട് ദേഷ്യമൊന്നും തോന്നരുത്...

 

ഇല്ല മുത്തശ്ശി.. എന്റെ എടുത്തുചാട്ടമാ എല്ലാത്തിനും കാരണം..

 

ഒന്ന് സോറി പറയാൻ കുറെയായി ശ്രമിക്കുന്നു.. കാണാറില്ല..

 

അവനു മോളുടെ മുന്നിൽ വരാൻ മടിയ..

 

ഇന്നവന് എന്ദോ തിരക്കായതിനാൽ വന്നില്ല..

 

ആ തക്കത്തിന് അവനറിയാതെ ഞാനിങ്ങു വന്നതാ...

 

എന്ന മുത്തശ്ശി പോട്ടെ ഇടക്ക് വരാം..

 

ശരി മുത്തശ്ശി...

.

അവർ എന്റെ നെറുകയിൽ ഒന്ന് തലോടി..

എന്നിട്ട് തിരിച്ചു പോയി...

 

അന്ന് എല്ലാം കൂടി കേട്ടപ്പോൾ തുള്ളിച്ചാടാനാണ് തോന്നിയത്.. കണ്ണനെ ഒന്ന് കൂടി കൺനിറയെ കണ്ടു നന്ദി പറഞ്ഞു...

 

അപ്പൊ എന്നോട് ഇപ്പോഴും സ്നേഹമുണ്ട്...

 

കാണിച്ചു തരാം ഈ ഒളിച്ചു കളി...

 

നാളെ ഒന്നാവട്ടെ

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ബസ്റ്റോപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന നീതുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ ഓടിച്ചെന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു...

 

ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞു...

 

ഓ അതാണോ ഇന്ന് സാരിയൊക്കെ...

 

ഞാൻ നാണിച്ചു മുഖം കുനിച്ചു...

 

അത് മാത്രം അല്ല ഇന്ന് ഓണം സെലിബ്രേഷൻ അല്ലെ..

 

നീയിന്നലെ സാരി ഉടുക്കണം എന്ന്‌ പറഞ്ഞപ്പോഴേ ഊഹിച്ചു...

 

നമുക്കിന്നു നിന്റെ കള്ളകാമുകനെ പൂട്ടാം

 

 

0️⃣ 7️⃣

 

നമുക്കിന്നു നിന്റെ കള്ളക്കാമുകനെ പൂട്ടാം. .

 

ആ....

 

ഇന്നും നീ ഒറ്റക്ക് ഉടുത്തതായിരിക്കും അല്ലെ സാരി.. 😆

 

അവളൊന്ന് ചമ്മി... അല്ല അമ്മ ഉടുത്തു തന്നതാ..

 

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ബസ്സ് വരാൻ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് ജങ്ങൾക്കു നേരെ നടന്നു വരുന്ന ആളെ കണ്ടത്....

 

വിഷ്ണുവേട്ടൻ...

 

എടാ നീതു നിനക്കുള്ള പണി വരുന്നുണ്ട് മോളെ...

 

ഞാൻ അങ്ങ് മാറി നിൽക്കാം...

 

എടി ദുഷ്‌ട്ടെ എന്നെ ഒറ്റക്കാക്കി പോവല്ലേ ഡി..

 

ഞാൻ നിന്റെ മുന്നിൽ കാണിക്കുന്ന ധൈര്യം ഒക്കെ ഉള്ളൂ...

 

ഉള്ളിൽ നല്ല പേടി ആണ്.... പോവല്ലേ ഡാ....

 

അവൾ എന്റെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ചു...

 

ഓക്കേ....

 

വിഷ്ണുവേട്ടൻ ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നു...

 

നീതു എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്...

 

മ്മ്... പറഞ്ഞോളൂ അവൾ തല താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു...

 

അത് കുറച്ചു പേർസണൽ ആണ്...

അതു പറഞ്ഞു വിഷ്ണുവേട്ടൻ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി...

 

ഞാൻ മെല്ലെ നീതുവിന്റെ കൈ വിടുവിച്ചു അവിടെ നിന്നും വലിഞ്ഞു...

 

കുറച്ചു മാറി നിന്ന് അവരെ നോക്കി...

 

അല്പ നേരം സംസാരിച്ചതിന് ശേഷം വിഷ്ണുവേട്ടൻ തല താഴ്ത്തി പോവുന്നത് കണ്ടു....

 

അപ്പോഴേക്കും ബസ്സും വന്നു...

 

ഞങ്ങൾ കോളേജിൽ എത്തിയ ശേഷമാണ് അവൾ നടന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞത്...

 

അവൾ സത്യമെല്ലാം വിഷ്ണുവേട്ടനോട് പറഞ്ഞു...

 

അവിടെ മൗനം മാത്രം ആയിരുന്നു...

 

എനിക്ക് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി...

 

നിനക്കറിയാല്ലോ ദേവു.......

 

എനിക്ക് എന്റെ ഹരിയേട്ടനെ അല്ലാതെ മറ്റാരെയും ആ സ്ഥാനത്തു സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല....

 

അറിയാം പക്ഷെ...

 

ഒന്നുമില്ല... നീ ഇപ്പൊ നിന്റെ കാമുകനെ എങ്ങനെ മുന്നിൽ എത്തിക്കും എന്ന്‌ മാത്രം ചിന്തിച്ചാൽ മതി...

 

ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ നീ മുന്നിൽ നടന്നോ ഞാൻ പിറകെ വരാം...

നീതു പറഞ്ഞു....

 

അതെന്തിനാ...

 

എന്റെ ഊഹം ശരിയാണെങ്കിൽ അവൻ നിന്നെ ബസ്സ്റ്റാൻഡ് മുതൽ തന്നെ ഫോളോ ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും...

 

അപ്പൊ ഇവിടെ വെച്ച് തന്നെ നമുക്ക് അവനെ കണ്ടു പിടിക്കാം.

 

ന്നാലും എനിക്കൊരു പേടി...

 

ഇനിയും നിനക്ക് പേടിയോ... അന്ന് അടിച്ചപ്പോൾ ഈ പേടി ഒന്നും കണ്ടില്ലല്ലോ...

 

നീതു...

 

ഇനിയും പേടിച്ച ശരിയാവില്ല... നിനക്ക് നിന്റെ പ്രണയം ഇനിയും മൂടിവെക്കാൻ ആവില്ല ദേവു..

 

അത് തുറന്നു പറഞ്ഞെ പറ്റു....

 

നീ മുന്നിൽ നടക്കു ഞാൻ നിന്റെ പുറകെ തന്നെ ഉണ്ട്...

 

ശരി....

 

ഇന്ന് എന്തായാലും നിവിനേട്ടനോട് എന്റെ ഇഷ്ടം ഞാൻ തുറന്നു പറയും...

 

ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു...

 

എന്നിട്ട് മുന്നോട്ടു നടന്നു..

 

ഇന്ന് അവൾ തനിച്ചേ ഉള്ളല്ലോ... ഇന്ന് സാരി ആണല്ലോ... അവളെ ശരിക്കൊന്ന് കാണാൻ ഉള്ള ഭാഗ്യം ഇല്ല...

 

എത്ര നാൾ ഇങ്ങനെ അവളെ വിട്ട് നിന്ന് കാണും...

 

എന്നെങ്കിലും എന്റെ ഇഷ്ടം അവൾ മനസ്സിലാക്കുമോ...

 

അറിയില്ല...

 

എന്തു വന്നാലും നിനക്കു വേണ്ടി ഞാൻ കാത്തിരുന്നോളാം.. ദേവി...

 

അവൾ അറിയാതെ അവളെ പിന്തുടരുന്നതിലും ഒരു സുഖം ഒക്കെ ഉണ്ട്...

 

അവൾ ഗേറ്റ് കടക്കുന്നതു വരെ നോക്കി നിന്നു.. ഇനിയും പോയാൽ ഒരു പക്ഷെ അവൾ കാണും അത് ചിലപ്പോൾ അവൾക് ഇഷ്ടപ്പെടില്ല...

 

പെട്ടന്ന് പുറത്തു ആരോ തട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി അപ്പോൾ അതാ കണ്ണുരുട്ടി നിൽക്കുന്നു അവളുടെ കൂട്ടുകാരി ആ കാന്താരി....

 

അപ്പൊ ഇതാണല്ലേ മാഷിന്റെ പരിപാടി...? .

 

ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടാതിരുന്നില്ല...

 

എന്താ....?

 

ഇവള് അറിയാതെ ഫോളോ ചെയ്‌യായിരുന്നു ല്ലേ...

 

അത്... ഞാൻ...

 

അവൾക് എന്നെ കാണുന്നത് ഇഷ്ട്ടല്ല... നിക്കാണെങ്കിൽ അവളെ കാണാതിരിക്കാനും കഴിയില്ല....

 

ഒരു മിനിറ്റ്...

 

അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് ഡയല് ചെയ്തു....

 

മോളെ ഇങ്ങു പോരെ.... ആളെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്...

 

അതാ നടന്നു വരുന്നു എന്റെ ദേവി...

 

നല്ല സുന്ദരി ആയിട്ടുണ്ട്... അവളിൽ നിന്നും കണ്ണെടുക്കാനേ തോന്നുന്നില്ല...

 

ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി മിഴികളിൽ ഒളിപ്പിച്ച എന്റെ ദേവത....

 

എന്തായാലും അത്ര പെട്ടന്ന് അവളുടെ മുന്നിൽ താഴണ്ട...

 

കുറച്ചു ഗമയിൽ അങ്ങ് നിന്റെ നിന്നേക്കാം..

 

എന്റെ മുന്നിൽ നമ്രമുഖിയായി നിൽക്കുന്ന അവളെ, അവളുടെ വദനത്തെ കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരി എടുത്തു എനിക്ക് നിന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമാണ് പെണ്ണെ.... എന്ന് പറയണം എന്നുണ്ട്....

 

ഇവളാണ് എന്റെ പെണ്ണ് എന്ന് ഈ ക്യാമ്പ്‌സിനോട് മുഴുവൻ വിളിച്ചു പറയണം എന്നുണ്ട്..

.

നിവിനേട്ടാ....

 

ഉള്ളിൽ കുളിരു നിറയുകയാണ്...

 

അവളുടെ വാക്കുകളെ കൈ കൊണ്ടു തടഞ്ഞു...

 

ഇനി എന്റെ ശല്യം ഉണ്ടാവില്ല... ഒരു നിഴലായ് പോലും പുറകെ വരില്ല... സോറി.. !!!

 

അവൾ മുഖം പൊക്കി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി.. ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു....

 

അവൾ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നും പോന്നു... .

 

ഇനി ഞാൻ എന്തു ചെയ്യും നീതു...?

 

നിവിനേട്ടൻ ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ലല്ലോ...

 

അത് സാരല്ല..

ആവിശ്യം നമ്മുടേതായി പോയില്ലേ...

ഇനിയും പുറകെ പോവാ.. പിടിച്ചു നിർത്തി പറയാ...

 

അത്ര തന്നെ....

 

ശരിയാ ഇനി അതെ വഴിയുള്ളു....

 

എന്തായാലും ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോവാം...

 

ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവരും അത്തപ്പൂക്കളം ഇടുന്ന തിരക്കിലാണ്...

 

ചിലർ പൂക്കൾ അരിയുന്നു..., ചിലർ പൂക്കളം വരക്കുന്നു...

 

അങ്ങനെ ഞങ്ങളും അതിലൊക്കെ പങ്കു ചേർന്നു...

എന്തു ചെയ്യുമ്പോഴും മനസ് നിവിനേട്ടനിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു... ആ മുഖത്തു വിരിഞ്ഞ നിർവികാരതയിൽ...

 

തന്നിൽ നിന്നും അകലുകയാണോ...

 

അകലാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്...

 

പൂക്കളം തീർത്തു കഴിഞ്ഞു..

പിന്നെ ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി...

 

ഇനി ആണ് ബാക്കിയുള്ള മത്സരങ്ങൾ ഒക്കെ...

ഇത്രയും ആളുകളുടെ ഇടയിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ നിവിൻ ഏട്ടനെ കണ്ടു പിടിക്കും എന്നായിടുന്നു എന്റെ ടെൻഷൻ...

 

എന്നാൽ അത് വെറുതെ ആയി...

 

അതാ എല്ലാത്തിനും മുന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ട് പുള്ളി...

 

ഒരു വെള്ള മുണ്ടും വെള്ള ഷർട്ടും ആണ്.. തലയിൽ ഒരു കെട്ടുമുണ്ട്...

 

എല്ലായിടത്തും ഓടി നടക്കുന്നുണ്ട്...

 

എന്റെ മുന്നിൽ പെടുമ്പോൾ മാത്രം ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നു...

 

അതെന്നെ വല്ലാതെ തളർത്തി...

 

നമുക്ക് പിടിക്ക ഡി... നീ വിഷമിക്കാതെ...

 

നീതു എന്നെ സമാധാനപ്പെടുത്തി....

 

നിവിനേട്ടൻ പോവുന്നിടത്തെല്ലാം ഞങ്ങൾ പിന്തുടർന്നു...

 

കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു നിവിനേട്ടനും...

 

പെട്ടന്നാണ് കുറച്ചു പേർ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നത്...

 

മുന്നിൽ കൈ കെട്ടി നിൽക്കുന്ന ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ആണ് കാര്യം ബോധ്യമായത്...

 

ശ്വേത....

 

നിങ്ങൾ എന്താ കുറെ നേരമായി ഇവിടെ കടന്നു കറങ്ങുന്നു...

 

അതിന് നിങ്ങൾക്കെന്താ... നീതു ചോദിച്ചു...

 

ഞാൻ അപ്പോഴും നിവിനേട്ടനെ തിരയുകയായിരുന്നു...

 

നീ ഇതാരെയാ നോക്കുന്നെ....

 

ശ്വേത  എന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്ന് എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി...

 

ഞാൻ ആരെയാ നോക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കുമറിയാം നിങ്ങൾക്കുമറിയാം...

 

പിന്നെ ഈ ചോദ്യത്തിന് എന്താ അർത്ഥം...

 

അറിയാം എനിക്ക് നല്ല പോലെ അറിയാം...

 

എന്നാൽ അത് ഇവിടെ വെച്ച് നിർത്തിക്കോളണം...

 

ഇനി നീ അവന്റെ പുറകെ നടന്നു സമയം കളയണ്ട...

 

ഈ കോളേജ് മുഴുവനും അറിയാം അവൻ എന്റെ ആണ് എന്ന്.. പിന്നെ അവനെ തട്ടി എടുക്കാം എന്ന് നീ കരുതണ്ട...

 

അത് നിങ്ങൾ മാത്രം അങ്ങ് തീരുമാനിച്ച മതിയോ...

 

നീതു എന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു...

 

നിവിനേട്ടന് ഇവളെ ആണ് ഇഷ്ടം അത് ഇവളോട് പറയുകയും ചെയ്തതാണ്...

 

പിന്നെ നിങ്ങൾ എന്തിനാ വെറുതെ ഇങ്ങനെ വന്നു വെറുപ്പിക്കുന്നത്...

 

അവര് പ്രേമിക്കട്ടെ നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ പാട് നോക്കി പോണം...

 

അത് നിങ്ങൾ മാത്രം തീരുമാനിച്ച മതിയോ...

 

അവൻ എന്റെത തട്ടിയെടുക്കാം എന്ന് നീ വ്യാമോഹിക്കേണ്ട...

 

ഇനിയും ഇത് കേട്ട് നിൽക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല...

 

നീതുവിനെ മാറ്റി നിർത്തി അവർക്കു നേരെ വിരൽ ഉയർത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു.. .

 

ഇനിയും നിവിനേട്ടൻന്റെ പുറകെ നടക്കേണ്ട.. ഞങ്ങള്ക്ക് പരസ്പരം ഇഷ്ടമാണ്....

 

ഇനിയും ഈമാതിരി ഭീഷണിയുമായി എന്റെ മുന്നിൽ വന്നാൽ.....

 

കൈ ചൂണ്ടി സംസാരിക്കുന്നൊ ഡി....

 

നിന്നെ ഞാൻ....

 

അവൾ കൈ ഉയർത്തിയതും ഞാൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു....

 

പ്രതീക്ഷിച്ചത് നടക്കാതെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി....

 

അവളുടെ കൈ തടഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്ന നിവിനേട്ടനെ ആണ് കണ്ടത്...

 

ഒന്ന് പതറി പോയി....

 

ആ മുഖത്തു ഇന്ന് വരെ കാണാത്ത ഒരു പുതിയ ഭാവമായിരുന്നു...

 

വല്ലാത്ത ദേഷ്യത്തിൽ ശ്വേത യെ നോക്കുന്നുണ്ട്..

 

അവളുടെ കൈ ആ കൈകളിൽ കിടന്നു ഞെരിയുന്നു...

 

കുട്ടികൾ കൂടിയിട്ടുണ്ട്.

.

 

അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ...

Eനിക്ക് അവളെ ആണ് ഇഷ്ടം...

 

ഇവളാണ് എന്റെ പെണ്ണ്...

 

അതും പറഞ്ഞു നിവിനേട്ടൻ എന്റെ കയ്യിൽ സ്നേഹത്തോടെ പിടിച്ചു...

 

ശ്വേത വെട്ടിതിരിഞ്ഞു അവിടെ നിന്നും പോയി....

 

ഞാൻ അപ്പോൾ കരയുകയായിരുന്നു....

സന്തോഷം കൊണ്ട്...

 

എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം....

 

ഞാൻ അന്ന് അറിയാതെ...

 

അത് പോട്ടെടോ....

 

എന്റെ മിഴികൾ ആ മിഴികളിൽ അലിഞ്ഞിരുന്നു...

 

പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ പ്രണയ മായിരുന്നു ആ ക്യാമ്പസ്‌ കണ്ടത്...

 

എല്ലാവർക്കും സുപരിചിതമായ പ്രണയ ജോഡികളായി മാറുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ...

 

പരസ്പരം പ്രണയിക്കാൻ ഞങ്ങൾ മത്സരിക്കുകയായിരുന്നു...

 

ആ പ്രണയാർദ്ര നിമിഷങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഒരു വർഷം കടന്നുപോയത് അറിഞ്ഞതെ ഇല്ല...

 

വെക്കേഷൻ ഞങ്ങള്ക്ക് വല്ലാത്ത വേദനയാണ് നൽകിയത്....

 

എന്നാലും എല്ലാ ഞായറാഴ്ചയും മുത്തശ്ശിയോടൊപ്പം നിവിനേട്ടൻ അമ്പലത്തിൽ വരുമായിരുന്നു...

 

അച്ഛനോട് ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞിരിന്നു...

പുള്ളി കട്ട സപ്പോർട്ട് ആണ്...

 

ഒരിക്കൽ നിവിനേട്ടനെ കാണാൻ എന്റെ കൂടെ അമ്പലത്തിൽ വന്നു...

 

മുത്തശ്ശിയേയും പരിചയപ്പെട്ടു...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ഇനി അവൾ ഉറങ്ങി കാണുമോ...

 

ഛെ.. ഇത്ര വൈകിപ്പിക്കണ്ടായിരുന്നു....

 

ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിന്റെ പ്രത്യേകത അറിയോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ

അവളുടെ പിണക്കം കാണാൻ വേണ്ടി വെറുതെ പറഞ്ഞതാണ്...

 

അറിയില്ല എന്ന്...

 

പെണ്ണ് ഇത്ര വലിയ കാര്യം ആകുമെന്ന് കരുതിയില്ല..

 

ഇതല്ലാതെ ഇനി വേറെ വഴിയില്ല...

 

അവളുടെ വീടിന്റെ മതിൽ ചാടുമ്പോൾ അവൻ മനസ്സിൽ കരുതി.

 

പോകുന്ന വഴിയിൽ അവളുടെ പൂന്തോട്ടത്തിൽ പാതി വിരിഞ്ഞു നിന്ന ഒരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂ അവൻ ഇറുത്തു....

 

അവളുടെ മുറിയുടെ ജനലിനോട് ചാരിയുള്ള മരത്തിൽ വലിഞ്ഞു കയറി....

തുറന്നിട്ട ജനലിലൂടെ നോക്കി..

 

ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല... കട്ടിലിൽ കിടന്നു ബുക്കിൽ എന്ധോക്കെയോ കുത്തിക്കുറിക്കാണ്...

 

മരത്തിൽ നിന്നും ജനലിന്റെ താഴെയുള്ള ചുമരിൽ ചവിട്ടി നിന്ന് അവളെ നോക്കി....

 

മെല്ലെ ഷർട്ടിന്റെ പോക്കെറ്റിൽ നിന്നും റോസ് പൂവെടുത്തു അവൾക് നേരെ എറിഞ്ഞു...

 

അത് നേരെ ചെന്നു വീണത് അവളുടെ ബുക്കിൽ..

 

ഞെട്ടിതിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവൾ കണ്ടത് എന്നെ...

 

ആ മുഖത്തു ഭയത്തിന്റെ പല വിധ രസങ്ങൾ മിന്നുന്നത് ഞാൻ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു..

 

 

💜 മന്ത്രകോടി 💜 :0️⃣8️⃣

 

ആ മുഖത്തു ഭയത്തിന്റെ പലവിധ ഭാവങ്ങൾ മിന്നുന്നത് ഞാൻ ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്നു...

 

അവൾ പെട്ടന്ന് തന്നെ എന്റെ അടുത്ത് എത്തി...

 

എന്താ നിവിനേട്ടാ ഇത്...??

 

എന്ദിന ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ...

 

അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ എന്ധെന്നില്ലാതെ അവൾ കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഇന്ന് എന്റെ ദെവിടെ പിറന്നാൾ അല്ലെ...

 

ആ ഇപ്പളാണോ ഓർമ വന്നേ...

 

അല്ല മോളെ...........        നിന്നെയൊന്നു ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതാണ് അറിയില്ല എന്ന്...

 

അവൾ അപ്പോഴും കനപ്പിച്ചു നോക്കാണ്...

 

എന്നാൽ മുഖത്തു ദേഷ്യത്തെക്കാൾ ഏറെ ഭയമായിരുന്നു...

 

ദേ കണ്ടില്ലേ.. തിരുത്താൻ ഒരവസരം തരുന്നതിനു മുന്നേ പിണങ്ങി പോയില്ലേ...??

 

അവൾ സംശയത്തോടെ നോക്കി...

 

നോക്കണ്ട.... നീ..

 

നിന്റെ ഫോൺ ഒന്ന് നോക്ക് ഞാൻ എത്ര തവണ വിളിച്ചു എന്ന്.

 

നിനക്കിപ്പോ കുറച്ചു വാശി കൂടുന്നുണ്ട്...

 

അവൾ മെല്ലെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

ചിരിക്കല്ലേ...

എന്നെ ഈ സമയത്തു ഈ മരം കേറാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് നിന്റെ ഈ ഒരു ചിരിയാണ്..

 

സോറി നിവിനേട്ടാ...

 

മ്മ് മതി മതി...

 

പിന്നെ എന്റെ ദേവിക്ക് ഏട്ടന്റെ വക പിറന്നാൾ സമ്മാനം വേണ്ടേ....???

 

പിന്നെ വേണ്ടേ...???

 

എന്നാ മോളിങ് അടുത്ത് വാ...

 

ഏ... അതിപ്പോ എന്തിനാ...

 

ഇങ്ങോട്ട് ചേർന്ന് നിന്നെ... എന്നിട്ട് ആ കണ്ണുകൾ ഒന്നടച്ചേ..

 

ഏയ് അതൊന്നും വേണ്ട...

 

ഏതൊന്നും....

 

അവൾ നാണിച്ചു മുഖം കുനിച്ചു...

 

നിവിനേട്ടാ... പ്ലീസ്...

 

അമ്പടാ... പുളുസോ... നിന്റെ പൂതി എട്ടായി മടക്കി പോക്കെറ്റിൽ ഇട്ടേരെ ട്ടോ...

 

പെട്ടന്ന് നാണം മാറി ആ മുഖത്തു പരിഭവം കലർന്നു...

 

ഈ പെണ്ണിന് ഏത് നേരവും ഈയൊരു വിചാരമേ ഉള്ളു.... കള്ളി....

 

അതു പറഞ്ഞു അവൻ ചിരി തുടങ്ങി....

 

അവൾ പേടിച് അവന്റെ വായ ജനലിനുള്ളിലൂടെ കയ്യിട്ട് പൊത്തി പിടിച്ചു...

 

എന്റെ മനുഷ്യാ... ഇത് കോളേജ് അല്ല ഇങ്ങനെ അട്ടഹസിക്കാൻ... അതും ഈ പാതിരാത്രി....

 

അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ പുറത്തേക് നോക്കി...

 

പെട്ടന്ന് അവന്റെ ചുടു നിശ്വാസം കൈകളെ കുളിരണിയിച്ചപ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ടിനോട്

ചേർത്ത് വെച്ച വിരലുകൾ അവൾ പിൻവലിക്കാൻ ആഞ്ഞു...

 

അവൻ ആ കൈ മുറുകെ പിടിച്ചു....

 

നിവിനേട്ടാ... എന്താ. ഇത്.....

 

അവൻ പതിയെ അവളുടെ വിരലിൽ ഒരു മോതിരം അണിയിച്ചു...

 

ഇത് എന്റെ ദേവിക്ക് എന്റെ ആദ്യത്തെ സമ്മാനം.... പിറന്നാൾ സമ്മാനം....

 

ഇനി മോൾ കിടന്നോ ചേട്ടൻ പോട്ടെ എന്നാ....

 

അവന്റെ കൈകൾ അവൾ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...

 

സൂക്ഷിക്കണേ...

 

മ്മ് മ്മ്... ഇനി ഈ മരത്തിലൂടെ എങ്ങനെ താഴെ എത്തും എന്നാ...

 

അവൻ ചിരിച്ചു... അവളും...

 

അവൻ കണ്ണിൽ നിന്നും മറയും വരെ അവൾ നോക്കി നിന്നു....

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

കോളേജ് തുറന്നിട്ട്‌ നാലഞ്ചു ദിവസമായി...

 

നീതു ഇതുവരെ കോളേജിൽ വന്നില്ല...

 

എന്നും ഞാൻ വിളിക്കും... എന്താ അവളുടെ പ്രശ്നം എന്ന് മാത്രം അവൾ പറയുന്നുല്ല...

 

ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു മാറുകയാണ്...

 

ഇന്ന് അവളുടെ വീട്ടിൽ നേരിട്ട് ചെന്ന് കാര്യം തിരക്കണം എന്ന് തന്നെ മനസ്സിൽ കരുതിയാണ് എണീറ്റത്...

 

അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് അമ്മയെ കുറച്ചു സഹായിച്ചു...

 

ഉണ്ണി ഇന്ന് ക്ലാസ്സ്‌ ഇല്ലാത്തതിനാൽ രാവിലെ തന്നെ ടീവി യുടെ മുന്നിൽ തപസാണ്....

 

അച്ഛൻ പതിവ് പത്ര പാരായണത്തിൽ....

 

ഇപ്പോൾ അച്ഛന് ചായ കൊണ്ടു കൊടുക്കേണ്ട ഡ്യൂട്ടി എനിക്കാണ്...

 

അച്ഛാ ചായ....

 

ആ മോൾ ഇവിടെ ഇരിക്കൂ....

 

ഞാൻ അച്ഛൻ ഇരുന്നിരുന്ന കസേരക്ക് ചുവട്ടിലായി ഇരുന്നു...

 

പിന്നെ എന്ധോക്കെയുണ്ട് നിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ....???

 

അങ്ങനെ പോവുന്നു അച്ഛാ...

 

നിന്റെ പുള്ളി എന്തു പറയുന്നു...??

 

അത് എന്നേക്കാൾ നന്നായി അച്ഛന് അറിയാല്ലോ...

 

........

..

 

എല്ലാരും ഒരുമിച്ചു കഴിക്കാം എന്ന്‌ കരുതി ടേബിളിൽ വന്നിരുന്നപ്പോൾ ഉണ്ണിയെ കാണുന്നില്ല....

 

മോളെ ആ ചെറുക്കനെ പോയൊന്നു വിളിച്ചേ...

 

അവൻ കുളിക്കാൻ കേറിയിട്ട് മണിക്കൂർ ഒന്നായി..

 

ശരി അമ്മേ...

 

മോനെ ഉണ്ണി ഒന്ന് വേഗം ഇറങ്ങിക്കെ...

 

എല്ലാരും ദേ നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു....

 

ആ ഇപ്പൊ കഴിയും....

 

ഡാ ചെക്കാ നിന്റെ സോപ്പെന്താ സ്ലോ ആണോ..???

 

ആ തേച്ചൊരച്ചു കുളിക്കുമ്പോൾ ഇത്തിരി സ്ലോ ഒക്കെ ആവും...

 

അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ ആയതുകൊണ്ട് എന്റെ പ്ലിംഗ് മുഖം കണ്ടില്ല.... 😁😁

 

ഇനിയും ചൊറിയാൻ നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല അവൻ തേച്ചൊട്ടിക്കും....

 

അതുകൊണ്ട് ഞാൻ സ്ഥലം കാലിയാക്കി...

 

അവൻ കുളികഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോളേക്കും എന്റെ ഫുഡ്‌ തട്ടൽ കഴിഞ്ഞു....

 

എന്തു കുളിയ ഉണ്ണി ഇത്....??

 

ഞാൻ ചോദിച്ചു.

..

 

എടി മോളെ നീയോ കുളിക്കുന്നില്ല അവനെ എന്തിനാ വെറുതെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തുന്നത്...???

 

അച്ഛൻ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ പിന്നെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നില്ല...

 

മുഖത്തു കുറച്ചു ഗൗരവം വരുത്തി തിരിഞ്ഞു നടന്നു....

 

വേഗം ഒരുങ്ങി നീതുവിന്റെ വീട്ടിലേക് വെച്ചു പിടിച്ചു..

.

 

ബസ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നും കുറച്ചു കൂടി ദൂരമുണ്ട് അവിടേക്കു...

 

അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ അമ്മ ഇന്ദിരാമ്മ പുറത്തു തന്നെ എന്ധോക്കെയോ പണിയിലാണ്...

 

അവൾക് അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളൂ...

 

അച്ഛൻ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ മരിച്ചു...

 

വീടിന്റെ തൊട്ടടുത്തു തന്നെയാണ് തറവാട്...

 

അവർ കുറച്ചു ആയി ഈ വീട് വെച്ച് മാറിയിട്ട്...

 

തറവാട്ടിൽ അവളുടെ അമ്മാവനും കുടുംബവും ആണ് താമസം....

 

ഹരിയേട്ടനു എറണാകുളതാണു ജോലി..

 

ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കലേ ഇങ്ങോട്ട് വരാറുള്ളൂ...

 

എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ഇന്ദിരാമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു...

 

എന്നാൽ ആ മുഖത്തു എന്ധോ ഒരു വേദന നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതായി തോന്നി...

 

ഞാൻ ഇന്ദിരാമ്മയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ടു എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു...

 

എന്ധോക്കെയുണ്ട് അമ്മേ വിശേഷം....???

 

എവിടെ എന്റെ കുറുമ്പി നീതുപ്പെണ്ണ്....??

 

അവൾക് ഞാൻ വെച്ചിട്ടുണ്ട്... എത്ര ദിവസായി ഞാൻ വിളിക്കുന്നു അവളെ....

 

ഫോൺ എടുക്കെ ഇല്ല... എടുത്താൽ തന്നെ എന്ധെങ്കിലും പറഞ്ഞു ഫോൺ വെക്കേം ചെയ്യും....

 

എവിടെ അവൾ...

 

അവൾ റൂമിലുണ്ട് മോളെ... മോൾ ചെല്ല്...

 

ഞാൻ ചായ എടുക്കാം

..

അതു പറഞ്ഞു അമ്മ അകത്തേക്ക് പോയി...

 

ആ മുഖത്തു നിസ്സംഗത മാത്രമായിരുന്നു...

 

ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ അവൾ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിലക്കാണ്....

 

നീതുവേ.... eഎന്താ ഇത്ര ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നത്....??

 

അവൾ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി എന്നെ കണ്ടതും കണ്ണുകൾ തുടച്ചു...

 

അപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത് അവൾ കരയായിരുന്നു എന്ന്...

 

പെട്ടന്ന് ഓടി വന്നു അവളെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി.

 

ഞാൻ തരിച്ചു നിലക്കാണ്..

അവളെ ഒന്ന് സമദനിപ്പിക്കാൻ പോലും ഞാൻ മറന്നു പോയിരുന്നു....

 

കാരണം...

 

ഇത്രയും കാലത്തെ ഞങ്ങളുടെ സൗഹൃദത്തിനിടയിൽ ആദ്യമായി ആണ് ഞാൻ അവളെ കരഞ്ഞു കാണുന്നത്...

 

ഏത് പ്രതിസന്ധി വന്നാലും പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു നേരിടണം എന്ന പാഠം അവളാണ് എനിക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തന്നത്...

 

അവളുടെ അരികിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഒരു പോസിറ്റീവ് എനർജി ആണ്....

 

അവളുടെ ഏങ്ങലടികൾക്കു ശക്തി കൂടിയപ്പോഴാണ് ഞാൻ സ്വബോധത്തിലേക് തിരിച്ചു വന്നത്...

 

എന്തു പറ്റി നീതു...

അവളുടെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിൽ കോരി എടുത്തു ഞാൻ ചോദിച്ചു...

 

എന്നോട് പറയടാ....

 

എന്റെ കണ്ണും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഹരിയേട്ടൻ..... ന്നെ... ന്നെ... വിട്ടു... പോ... പോയി..... ദേവു....

 

അത് പറഞ്ഞു അവൾ കട്ടിലിലേക്ക് വീണു മുഖം പൊത്തി കരയാൻ തുടങ്ങി...

 

എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല....

 

പിന്നെ അവളോടൊന്നും ചോദിക്കാനോ... അതു കണ്ടുനിൽക്കാനോ എനിക്ക് ത്രാണി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...

 

ഞാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി...

 

എല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ട് ഇന്ധിരാമ്മ നേര്യേത്തിന്ടെ തുമ്പു കൊണ്ടു കണ്ണീരൊപ്പി പുറത്തു തന്നെ നിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

എന്താ ഉണ്ടായത് അമ്മേ....

 

ദേവു..

.മോൾക്കറിയാല്ലോ അവൾക് അവനോടുള്ള ഇഷ്ടം..

 

അവർ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കുന്നത് ഞാനും ഒരുപാട് സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നു...

 

അവർ തമ്മിൽ സ്നേഹത്തിൽ ആയിരുന്നു....

 

കുറച്ചു ദിവസം മുന്നേ ഏട്ടൻ വന്നു പാറയാണ് അവൻ അവന്റെ കമ്പനിയിൽ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആരോ ആയി സ്നേഹത്തിൽ ആണെന്ന്....

 

നാളെയാണ് അവരുടെ കല്യാണ നിശ്ചയം...

 

അത് കേട്ടത് മുതൽ തകർന്നു പോയതാ എന്റെ മോൾ....

 

എന്തു പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കണം ഞാൻ...

 

കേട്ടതൊന്നും ഉൾക്കൊള്ളാൻ എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നില്ല...

 

അവൾ അത്രക്ക് ഹരിയേട്ടനെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.... വിശ്വസിച്ചിരുന്നു...

 

എനിക്ക് അയാളോട് പുച്ഛം മാത്രമാണ് തോന്നിയത്...

 

ചെറുപ്പം മുതലേ പ്രണയിച്ചു മോഹിപ്പിചിട് ഇപ്പോൾ അവളെക്കാൾ സൗന്ദര്യം ഉള്ളവളെ കണ്ടപ്പോൾ...... ഛെ.... !!

 

അമ്മ വിഷമിക്കാതെ...

 

അവൾക് സത്യം ഉൾക്കൊള്ളാൻ ഇത്തിരി സാവകാശം കൊടുക്കാം നമുക്ക്...

 

അവളുടെ വേദന അവൾ കരഞ്ഞു തീർക്കട്ടെ...

 

മറ്റൊന്നും എനിക്കപ്പോൾ പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...

 

അമ്മേ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ.... പിന്നെ വരാം.

 

അവളുടെ വിഷമം എന്നിലേക്കും പകുത്തിരുന്നു...

 

അന്ന് രാത്രി നിവിനേട്ടൻ വിളിച്ചപ്പോൾ സംസാരിച്ചത് നീതുവിനെ കുറിച്ച് മാത്രമായിരുന്നു....

 

യഥാർത്ഥ പ്രണയം ഒരിക്കലും സൗന്ദര്യം നോക്കിയാവില്ല....

 

അയാളുടേത് പ്രണയം അല്ലായിരുന്നു.... ആണെങ്കിൽ ഒരിക്കലും വേറൊരു പെണ്ണിനെ കാണുമ്പോൾ നീതുവിനെ മറക്കില്ല...

 

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...

 

അതെയോ....

 

അപ്പൊ നിവിനേട്ടൻ എന്നേക്കാൾ ബംഗിയുള്ളൊരു പെണ്ണിനെ കണ്ടാൽ എന്നെ വിട്ടു പോവില്ലല്ലോ അല്ലെ....??

 

ഞാൻ ഒന്നെറിഞ്ഞു നോക്കി....

 

അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ എനിക്ക് ആദ്യമേ ശ്വേതയെ പ്രണയിക്കാമായിരുന്നല്ലോ....

 

അവളല്ലേ നിന്നെക്കാൾ സുന്ദരി....

 

എനിക്ക് പെട്ടന്ന് ദേഷ്യം വന്നു..

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല....

 

എന്ധെ അവിടൊരു മൗനം....

 

എന്റെ ദേവൂട്ടി പിണങ്ങിയോ......????

 

പിണങ്ങിയതൊന്നും അല്ലാട്ടോ..... ഇപ്പൊ വരും അടുത്ത പൈങ്കിളി ഡയലോഗ്.... അതിനു വേണ്ടി കുറച്ചു നേരം കൂടി മിണ്ടാതിരുന്നു.....

 

നീ എന്റെ ദേവി അല്ലെ.. ഈ ലോകത്ത് എത്രയൊക്കെ വലിയ സുന്ദരിമാരുണ്ടെങ്കിലും നിന്റെ ഈ ശാലീന സൗന്ദര്യം മറ്റാരിലും എനിക്ക് തോന്നില്ല മോളെ....

 

ഈയൊരൊറ്റ ഡയലോഗിൽ ഞാൻ ഫ്ലാറ്റ്.....

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ഇന്നും നീതു ഇല്ലായിരുന്നു...

 

ഇന്ന് അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വേദനിക്കുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ ഒന്നായിരിക്കും...

 

ഞാൻ വിളിക്കാൻ പോയില്ല....

 

എന്റെ നീതു എല്ലാം ഉൾക്കൊണ്ടു കൊണ്ട് പഴയതു പോലെ തിരിച്ചു വരുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു...

 

അന്നും എങ്ങനെയൊക്കെയോ കഴിച്ചുകൂട്ടി.....

 

അന്ന് രാത്രി പതിവിലും വൈകിയാണ് അച്ഛൻ വന്നത്...

 

അച്ഛൻ നേരെ ചെന്നത് അടുക്കളയിലേക്കാണ്.....

 

അവർ രണ്ടുപേരും എന്ധോക്കെയോ കുശുകുശുക്കുന്നത് ഉണ്ണിയുമായുള്ള അങ്കത്തിനിടയിലും ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു....

 

അച്ഛൻ പിന്നീട് എന്റെ അടുത്ത് വന്നു....

 

മോളെ വേഗം ചെന്ന് റെഡിയായി വാ... നമുക്ക് ഒരിടം വരെ പോണം....

 

ഈ സമയത്തു എങ്ങോട്ടാ...

 

ഞാൻ സംശയത്തോടെ നോക്കിയപ്പോൾ ആ മുഖത്തു വല്ലാത്ത വേദന നിഴലിച്ചിരുന്നു...

 

അമ്മയെ നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മയും വേഗം ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു...

 

ഹോസ്പിറ്റലിനുള്ളിലൂടെ ഐ. സി. യു ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുമ്പോൾ അരുതാത്തതൊന്ന് കാണിച്ചു തരല്ലേ കണ്ണാ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു ഉള്ളിൽ...

 

അച്ഛനോട് പലവട്ടം ചോദിച്ചിട്ടും മൗനം മാത്രമേ തിരിച്ചു കിട്ടിയുള്ളൂ.... .

 

ഐ. സി. യു വിനു മുന്നിൽ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി നിൽക്കുന്ന ഇന്ദിരാമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ ഓടുകയായിരുന്നു......

 

എന്നെ കണ്ടതും ആ അമ്മയുടെ കരച്ചിൽ ഉച്ചത്തിൽ ആയി....

 

എന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു..

 

എന്റെ അമ്മുട്ടി എന്നെ ഒറ്റക്കാക്കി പോവാൻ നോക്കി മോളെ.....

 

ആ കണ്ണുകളിൽ നിന്നൊഴുകുന്നത് ചോരയാണന്നു തോന്നിപ്പോയി ഒരു നിമിഷം.

 

ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ശാന്തമായ അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ നിയന്ദ്രിക്കാനായില്ല....

 

മുഖം പൊത്തി നിലത്തിരുന്നു പോയി...

 

അച്ഛൻ വന്നു ചേർത്ത് പിടിച്ചു ആശ്വസിപ്പിച്ചു...

 

മോളെ നീയാണ് അവളുടെ അമ്മക്ക് ധൈര്യം കൊടുക്കേണ്ടത്...

നീ കണ്ണ് തുടക്കു....

 

അപ്പോഴാണ് മറുഭാഗത് നിൽക്കുന്ന ആളെ ശ്രദ്ധിച്ചത്....

 

ഹരിയേട്ടൻ തലകുനിച്ചു നിൽക്കുന്നു...

 

എന്റെ ദൃഷ്ടി ആദ്യം പതിച്ചത് അയാളുടെ വിരലിൽ കിടന്ന മോതിരത്തിൽ ആണ്...

 

ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് അയാൾക്ക് നേരെ ചെന്നു.............

 

 

💜മന്ത്രകോടി 💜 :0️⃣9️⃣

 

ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അയാൾക് നേരെ ചെന്നു..

 

അയാളുടെ അഭിമുഖമായി ചെന്ന് നിന്നിട്ടും ഒന്ന് മുങ്ങുയർത്തി നോക്കിയത് പോലുമില്ല...

 

അവൾ മരിക്കുന്നത് നേരിട്ട് കാണാൻ ആയിരിക്കുമല്ലേ കൂടെ വന്നത്....

 

നിങ്ങൾക് നാണമില്ലേ...

ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ ഇവിടെ വന്നു നിൽക്കാൻ...

 

അവൾ നിങ്ങളെ എത്ര മാത്രം സ്നേഹിച്ചിരുന്നെന്നു എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം...

 

ഏത് നേരവും നിങ്ങളെ മാത്രം ഓർത്തു നടന്ന ആ പാവത്തിനെ നിങ്ങൾക് എങ്ങനെ ചതിക്കാൻ തോന്നി....

 

അതും വെറും രണ്ടു മാസത്തെ പരിചയം മാത്രമുള്ള ഒരു പെണ്ണിന് വേണ്ടി...

 

ഇതിനുള്ള ശിക്ഷ കാലം നിങ്ങൾക് തരും....

 

ഈ പാവം അമ്മയുടെയും മകളുടെയും ശാപം നിങ്ങൾക് ലഭിക്കാതിരിക്കട്ടെ...

 

അപ്പോളും ഒന്നും പറയാതെ തല കുനിച്ചു നിൽക്കെ ചെയ്തുള്ളു അയാൾ...

 

മോളെ മതി... അച്ഛൻ വന്നു ചേർത്ത് പിടിച്ചു അപ്പോൾ അച്ഛന്റ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു കുറെ കരഞ്ഞു...

 

അച്ഛൻ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ അമ്മയും ഉണ്ണിയും മാത്രല്ലേ ഉള്ളു അവിടെ....

 

ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളാം....

 

അത് സാരമില്ല മോളെ ഇവിടെ എന്ടെലും ആവിശ്യം വന്നാലോ...

 

അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം...

 

പിന്നെയും പോവാൻ കൂട്ടാക്കാതിരുന്ന അച്ഛനെ എങ്ങനൊക്കെയോ ഉന്തിത്തള്ളി പറഞ്ഞു വിട്ടു.....

 

അപ്പോളാണ് ഡോക്ടർ പുറത്തു വന്നത്...

 

ഞാനും അമ്മയും ഓടി ചെന്നു നീതുവിന്റെ അവസ്ഥ അറിയാൻ...

 

ഡോക്ടർ സാറേ എന്റെ മോൾ...??

 

ഒരു തേങ്ങൽ ആ അമ്മയിൽ നിന്ന് ഉയർന്നു...

 

അമ്മ ഭയപ്പെടേണ്ട...

ആ കുട്ടി ഇപ്പോൾ അപകടനില തരണം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്...

 

നാളെ രാവിലെ റൂമിലേക്കു മാറ്റാം...

 

ഒരാൾക്കു കയറി കാണാം...

 

അമ്മയെ അവളുടെ അടുത്തേക് പറഞ്ഞു വിട്ടു ഞാൻ പുറത്തു നിന്നു...

 

പെട്ടന്നാണ് ഫോണിന്റെ വൈബ്രേഷൻ ബേഗിനുള്ളിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞത്...

 

സൈലന്റ് മോഡിൽ ആക്കിയതായിരുന്നു...

 

പതിവുള്ള വിളി കാണാഞ്ഞിട്ടാവും നിവിനേട്ടൻ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കുന്നത്...

 

ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴേക്കും കട്ട്‌ ആയി..

 

നോക്കിയപ്പോൾ ആറു മിസ്സ്‌ കാൾ...

 

വേഗം തന്നെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു...

 

എന്താ ദേവു ഇത് ഞാൻ എത്ര നേരായി വിളിക്കുന്നു... നീയിത് എവിടെയാ.......??

 

അത്രയും നേരം അടക്കിനിർത്തിയ വിഷമം ഒരു കരച്ചിലിൽ എത്തിച്ചു....

 

എന്താ മോളെ എന്തു പറ്റി...

 

എല്ലാം നിവിനേട്ടനോട് തുറന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ഒരാശ്വാസം ഉണ്ടായി...

 

എന്നാൽ ശരി വിഷമിക്കാതെ ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കാം....

 

അപ്പോഴും  ഹരിയേട്ടൻ പോയിരുന്നില്ല...

 

നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോളൂ.... ഇവിടെ ഇനി നിങ്ങളുടെ ആവിശ്യം ഇല്ല...

 

തലയും താഴ്ത്തി നടന്നകലുന്ന അയാളെ കണ്ടപ്പോൾ പുച്ഛം മാത്രമേ തോന്നിയുള്ളൂ....

 

പുറത്തിരുന്നു ഒന്ന് മയങ്ങി പോയി.

 

തോളിൽ ഒരു തട്ട്... അപ്പോളാണ് ഉണർന്നത്...

 

അപ്പോൾ നിവിനേട്ടൻ എന്റെ അടുത്തായി ഇരിക്കുന്നു...

 

ഇതെന്താ ഇവിടെ....

എപ്പോ എത്തി.....??

 

നിങ്ങൾ ഇവിടെ രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങൾ മാത്രം അല്ലെ ഉള്ളു.

.

പെട്ടന്ന് എന്ധെങ്കിലും ആവിശ്യം വന്നാലോ അതാലോചിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഇങ്ങു പോന്നു...

 

ഞാൻ ആ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു കുറെ നേരം ഇരുന്നു....

 

നീതുവിന്റെ എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഒരു മടിയുമില്ലാതെ ഓടി നടക്കുന്ന നിവിനേട്ടനെ കണ്ടപ്പോൾ കൗതുകം തോന്നി....

 

രാവിലെ അവളെ റൂമിലേക്കു മാറ്റി...

 

നിവിനേട്ടൻ പിന്നെ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു പോയി...

 

ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ അവൾ മറുഭാഗത്തേക് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു കരയാണു...

 

അമ്മയും അടുത്തിരുന്നു കരയുന്നു...

 

എടി നീതുപ്പെണ്ണേ..... പൊട്ടിക്കാളി...

 

നിനക്ക് തീരെ ബുദ്ധിയില്ല ല്ലേ....

 

അല്ലെങ്കിൽ ആരേലും ചവാൻ ഞരമ്പ് നെ തൊടാതെ മുറിക്കുമോ..

 

എടി ദേ ഇവിടെ വേണം മുറിക്കാൻ... അതു പറഞ്ഞു ഞാൻ അവളുടെ കൈതണ്ടയിൽ തൊട്ട് കാണിച്ചു...

 

അവൾ ഉണ്ട് അന്ധം വിട്ടു നിൽക്കുന്നു....

 

ഇനി ഇങ്ങനെ എന്ധെലും തോന്നുമ്പോൾ എന്നോടൊന്നു സൂചിപ്പിക്ക ട്ടോ...

 

ഞാൻ നല്ല ബ്രാൻഡഡ് പോയ്സൺ ഈ തിരുമുമ്പിൽ എത്തിക്കാം....

 

എടി ദുഷ്‌ട്ടെ.... അപ്പൊ ഇതാണല്ലേ നിന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ്....???

 

അവൾ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചു എന്റെ നേരെ എണീറ്റു വരാൻ നോക്കി...

 

അയ്യോ ഞാൻ പോണേ....

 

അമ്മേ ആ ഫ്ലാസ്ക്കിങ്ങെടുത്തെ ഞാൻ പോയി ചായ വാങ്ങി വരാം....

 

തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോൾ അത്ര നേരം പിടിച്ചു വെച്ചിരുന്ന സങ്കടം രണ്ടു കണ്ണുനീർതുള്ളികളായി ഊർന്ന് വീണു... അത് ആരും കാണാതെ തുടച്ചു കളഞ്ഞു....

 

അപ്പോൾ ഞാൻ നിവിനെട്ടൻടെ വാക്കുകൾ ഓർത്തു...

 

അവളെ പഴയത് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു വേദനിപ്പിക്കാതെ.. വീണ്ടും ആ ചുറുചുറുക്കുള്ള പഴയ നീതു ആക്കാൻ നിനക് കഴിയും....

 

അതെ എനിക്ക് കഴിയും.... എന്റെ നീതുവിനെ ഞാൻ തിരിച്ചു കൊണ്ടു വരും....

 

ചായയുമായി തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ നീതു എന്ധോ ആലോചിച്ചു കിടക്കുന്നു... അമ്മയാണെങ്കിൽ ചെറിയ മയക്കത്തിൽ ആണ്... ഇന്നലെ മുഴുവൻ ഉറക്കം ഒഴിഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ വിളിക്കേണ്ടെന്നു കരുതി...

 

ഞാൻ ചായ ഗ്ലാസ്സിലേക് പകർന്നു അവൾക്കരികിലായ് ചെന്നിരുന്നു....

 

അവൾ എന്നെ നോക്കി ആ കണ്ണുകളിലെ നീർത്തിളക്കം ഞാൻ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു..

 

അവൾ എന്നോട് ക്ഷമ പറയുകയായിരുന്നു...

 

ഞാൻ അവളുടെ കൈകൾ ചേർത്തു പിടിച്ചു....

 

നീതു നിന്ടെത് ആത്മാർത്ഥ സ്നേഹമായിരുന്നു എന്നാൽ അയാൾ അത് അർഹിക്കുന്നില്ല... നിന്റെ സ്നേഹം അനുഭവിക്കാനുള്ള ഭാഗ്യം അയാൾക്കില്ല...

 

നീ ഈ ലോകത്തു നിന്നും പോയാൽ അയാൾക് ഒന്നും ഉണ്ടാവാൻ പോവുന്നില്ല...

മറിച്ചു നിന്റെ അമ്മക്കും നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന മറ്റുള്ളവർക്കും മാത്രമേ നഷ്ട്ടമുണ്ടാവു....

 

ഞാൻ ശാന്തമായി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അത് ഉൾക്കൊള്ളാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചു...

 

അവൾ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു... ഞാനും...

 

ആ സമയത്താണ് നിവിനേട്ടനും രാധിക ചേച്ചിയും അവിടേക്കു വന്നത്..

 

നീതു അവരെ നോക്കി ഒരു നിർജീവമായ ചിരി ചിരിച്ചു...

 

കുറച്ചു പിറകിലായി വരുന്ന വിഷ്ണുവേട്ടനെ കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ ചിരി മായുകയും മുഖം കുനിയുകയും ചെയ്തു....

 

വിഷ്ണുവേട്ടൻ വന്നു അമ്മയുമായി സംസാരിച്ചു...

 

രാധിക ചേച്ചി അടുത്തിരുന്നു അവളോട് ഓരോന്ന് പറയാണ്....

 

രാധിക ചേച്ചി എണീറ്റു അമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് പറഞ്ഞു..

 

വരൂ അമ്മേ നമുക്ക് പുറത്തു പോയി എന്ധെലും കഴിക്കാം.. തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ അവർക്ക് കഴിക്കാനുള്ളത് വാങി വരാം.....

 

അവർ പോയപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇനി നിങ്ങൾ സംസാരിക്കു ഞങ്ങൾ പുറത്തു നിൽക്കാം...

എന്നിട്ട് ഞാൻ നിവിനേട്ടനെയും വിളിച്ചു പുറത്തേക്കിറങ്ങി...

 

ഇനി അവർ സംസാരിക്കട്ടെ.....

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

ദിവസങ്ങൾ ഒരുപാട് കടന്നു പോയി...

 

നീതു പഴയതു പോലെ കോളേജിൽ വരാൻ തുടങ്ങി...

 

അവളിൽ ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ കൊണ്ട് വരാൻ വിഷ്ണുവേട്ടൻ കാരണമായി...

 

അമ്മയോടും ആ ഇഷ്ടം വിഷ്ണുവേട്ടൻ പറഞ്ഞു... നീതുവിന് ഒരു പുതിയ ജീവിതം കിട്ടുന്നതിൽ ആ അമ്മക്ക് വലിയ സന്തോഷമായിരുന്നു...

 

നീതു കുറച്ചു കാലം എതിർത്തു നിന്നു..

പിന്നെ ആ ആത്മാർത്ഥ പ്രണയത്തെ മനസിലാക്കി നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് വെച്ചു...

 

വിഷ്ണുവേട്ടന് ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ തന്നെ പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ കിട്ടി...

 

ജോലിയിൽ ജോയിൻ ചെയ്ത അടുത്ത മാസം തന്നെ അവരുടെ നിശ്ചയവും അതി ഗംഭീരമായി തന്നെ കഴിച്ചു...

 

കല്യാണം കുറച്ചു നീട്ടി വെച്ചു...

 

അവളുടെ പഠിത്തമൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി എന്നായിരുന്നു തീരുമാനം...

 

അതിനിടയിൽ രാധികേചിക്കും ഒരു പയ്യനെ കണ്ടുപിടിച്ചു വിവാഹം നടത്തണം എന്നായിരുന്നു തീരുമാനം...

 

ഞാനും നിവിനേട്ടനും അപ്പോഴും പ്രേമിച്ചങ്ങനെ നടക്കാണ്...

 

എന്നാൽ ഈ വർഷാവസാനം അടുക്കും തോറും മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു നീറ്റൽ പോലെ...

 

ഇത് കഴിഞ്ഞാൽ നിവിനേട്ടൻ പിന്നെ ഈ ക്യാമ്പസ്സിൽ ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നും...

 

ഇന്ന് ലാസ്റ്റ് ഇയർ ബാച്ചിന്റെ സെന്റ് ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു...

 

അവർ ഇനി മുതൽ കോളേജിൽ വരില്ലല്ലോ..

 

അവസാനമായി ഒരിക്കൽ കൂടി ഞങ്ങൾ ഇരിക്കാറുള്ള ഗാർഡനിലെ ആ കൽബെഞ്ചിൽ ഞാൻ നിവിനേട്ടനെയും കാത്തിരുന്നു...

 

വർണപ്പൊടിയിൽ കുളിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്ന നിവിനേട്ടനെ ഞാൻ ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി നിന്നു....

 

ക്യാമ്പസ്‌ അപ്പോൾ ശൂന്യമായിരുന്നു...

 

നീതുവിനെ ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞു വിട്ടിരുന്നു...

 

നിവിനേട്ടൻ എന്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു...

 

ദേവു നാളെയാണ് ഞങ്ങളുട ടൂർ...

ഞാൻ വരുമ്പോൾ നിനക്ക് എന്താ കൊണ്ടുവരേണ്ടത്....

 

ഒന്നും വേണ്ട ഞാൻ ആ കൈകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു ആ കണ്ണുകളിലേക്കു ഉറ്റുനോക്കി...

 

എനിക്ക് ഒരു പാട്ടു പാടി തരോ....

 

പിന്നെന്താ....

 

🎶നിന്റെ തിരുനടയിൽ

 നറുനെയ്ത്തിരി കതിരായ്

ആരുമറിയാതെ എന്നും

വീണെരിഞ്ഞീടാം...

 

സാന്ദ്ര ചന്ദന ഗന്ധമായ് നീ

വന്നു ചേർന്നാലേ...

സാന്ദ്ര ചന്ദന ഗന്ധമായ് നീ

വന്നു ചേർന്നാലേ..........

 

എന്നുമി ശ്രീലകം ധന്യമായിടൂ..

ശ്യാമയാമിനിയിൽ നീ

ഭാവചന്ദ്രികയായ്...

 

താമരപ്പൂവിൽ വാഴും ദേവിയല്ലോ നീ

പൂനിലാകടവിൽ പൂക്കും

പുണ്യമല്ലോ നീ......... 🎶

 

എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു...

 

ഞാൻ ആ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു... എന്റെ മുടിയിഴകളിൽ ആ വിരലുകൾ ഓടി നടന്നു...

 

ഞങ്ങൾ വിരലുകൾ തമ്മിൽ കോർത്തു പിടിച്ചു...

 

നിവിനേട്ടൻ ഇല്ലാത്ത ഈ ക്യാമ്പസ്‌ എനിക്ക് ഓർകാനെ ആവുന്നില്ല...

 

ഇനിയെന്ന് നമ്മൾ ഒരുമിച്ചു ഇവിടെ ഒക്കെ വരും...

 

വരുമോ....

 

പിന്നെ വരാതെ.. എത്ര കാലം കഴിഞ്ഞാലും നമ്മൾ ഇങ്ങനെ കൈ കോർത്തു ഇവിടെ ഒക്കെ വരും... നമ്മുടെ മധുരമായ പ്രണയതിന്റെ ഓർമ്മകൾ ഇവിടെ അല്ലെ..

 

തോളിൽ നിന്നു തല ഉയർത്തി ഞാൻ ആ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി... ആ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു വന്നിരുന്നു...

 

പെട്ടന്ന് ഓർക്കാതെ ആ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ നെറ്റിയിൽ പതിഞ്ഞു...

 

ആദ്യ ചുംബനം.. !!!

 

ആ സമയത്ത് സാധാരണ തോന്നുന്ന ഒരു വികാരങ്ങളും എനിക്ക് തോന്നിയില്ല മറിച്

ഹൃദയത്തിൽ വിരഹത്തിന്റെ ഒരു പിടപ്പ് മാത്രമാണ് ഉണ്ടായത്....

 

ആ വിരലുകൾ എന്റെ കണ്ണുനീരിനെ മായ്ച്ചപ്പോളും എന്റെ ഹൃദയം വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

ഞങ്ങൾ അന്ന് ആ ക്യാമ്പസ്‌ മുഴുവൻ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചു നടന്നു...

 

ബൈക്കിൽ മഴയിൽ നനഞ്ഞു അവനോട് ചേർന്ന് ഇരുന്നപ്പോളും കണ്ണുകൾ നിറയുകയായിരുന്നു..

 

എന്ധോ എന്നിൽ നിന്നും അകലുന്നത് പോലെ...

 

വീടിന്റെ മുന്നിൽ ഇറങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ

 

പോയി വരാം...

എന്ന് പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ വേഗത്തിൽ നടക്കാനാഞ്ഞതും ആ കൈകൾ എന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടുത്തമിട്ടിരുന്നു...

 

കണ്ണുകൾ പരസ്പരം കോർത്തു...

 

എന്റെ ദേവൂട്ടി വിഷമിക്കാതെ എനിക്ക് നിന്നെ കാണാതിരിക്കാൻ ആവില്ലല്ലോ... ഞാൻ വരും നീ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഏതു നിമിഷം ആണെങ്കിലും....

 

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പിന്തിരിഞ്ഞു നടന്നു..

ചിലപ്പോൾ കരഞ്ഞു പോവും.....

 

ഞങ്ങൾക്കും സ്റ്റഡി ലീവ് ആയിരുന്നു..

 

നീതുവിന്റെ വീട്ടിൽ പോയി പഠിക്കാൻ...

 

ഇന്നു രാത്രി നിവിനേട്ടന്റെ ടൂർ ആണ്...

 

രാത്രി വിളിച്ചു...

 

മോളെ ഞാൻ എന്നാൽ പോയിട്ട് വരാം...

 

എന്നെ വിളിക്കില്ലേ..

 

പിന്നെ എത്ര തിരക്ക് ആണേലും വിളിക്കാ ട്ടോ...

 

ഹാപ്പി ജേർണി ഏട്ടാ....

 

പിന്നെ ഒരു കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു ഇനി കാണുവാൻ......

 

💜മന്ത്രകോടി 💜:1️⃣0️⃣

 

മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ശൂന്യത ആയിരുന്നു...

 

ഒന്നിലും ഒരു താല്പര്യവും തോന്നിയില്ല...

 

മുറിയിലൂടെ തലങ്ങും വിലങ്ങും നടന്നു നോക്കി..., പഠിക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി....,

ഒന്നും നടന്നില്ല എന്നു മാത്രമല്ല ഉള്ളിലെ ആധി കൂടിവന്നു...

 

താഴ്ത്തേക്കു പോയി...

 

അമ്മ എന്ധോക്കെയോ പറഞ്ഞു.. ചിലതൊന്നും കേട്ടത് പോലുമില്ല...

പറയാനാവാത്ത എന്ധോ ഒരു വിങ്ങൽ വന്നു നിറയുന്നത് പോലെ....

 

ഉണ്ണി നല്ല പഠിത്തത്തിൽ ആണ്..., ഇപ്പോൾ പത്താം ക്ലാസാണ്, ഒരുപാട് പഠിക്കാനുണ്ട് അവനു....

 

നിവിനേട്ടൻ ഇപ്പോൾ പുറപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാവും..

 

എന്നും വിളിക്കാറുള്ള സമയമായിട്ടും വിളി വന്നില്ല...

 

എൻജോയ് ചെയ്യുമ്പോൾ ശല്യം ചെയ്യണ്ട എന്ന് കരുതി അങ്ങോട്ടും വിളിച്ചില്ല...

 

അച്ഛൻ ഒത്തിരി ലേറ്റ് ആയി ആണ് വന്നത്..

 

അച്ഛന്റെ കൂടെ ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു...

 

പിന്നെ പുറത്തെ ബെഞ്ചിൽ പോയി ഇരുന്നു...

 

അച്ഛൻ അരികിലായി വന്നിരുന്നപ്പോളാണ് ചിന്തയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത്...

 

ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ലെങ്കിലും അച്ഛന് എന്റെ മനസ് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു...

 

നിറുകയിൽ ആ വിരലുകൾ പതിയുമ്പോളുള്ള ആ ഒരു സുഖം.. ആശ്വാസം... ആ മടിത്തട്ടിൽ കിടന്നു ഞാൻ അറിയുകയായിരുന്നു...

 

മനസ് കുറച്ചൊന്നു ശാന്തമായി....

 

മോൾ പോയി കിടന്നോളു... പഠിത്തത്തിനിടയിൽ ഇനി ഉറക്കം കൂടി കളഞ്ഞു സ്‌ട്രെസ് കൂട്ടണ്ട....

 

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു നടന്നു...

 

മുറിയിൽ എത്തി ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

 

നോക്കിയപ്പോൾ നാലു മിസ്സ്‌ കാളുകൾ...

 

നിവിനേട്ടനാണ്...

 

ഞാൻ തിരിച്ചു വിളിച്ചു ഒരു ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ തന്നെ എടുത്തു...

 

ദേവു...

ബസ്സിനുള്ളിൽ വല്ലാത്ത ബഹളം ആയിരുന്നു.. അതാ വിളിക്കാൻ ലേറ്റ് ആയെ..

 

അത് സാരമില്ല... എനിക്കറിയാല്ലോ ഏട്ടന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ...

 

ഇപ്പോൾ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാനുള്ള സമായാണ്...

 

നീ കഴിച്ചില്ലേ..

മ്മ് മ്മ്മ്...

 

ഞാൻ മറന്നു എന്ന് കരുതിയോ.. ഒരു ഗ്യാപ് കിട്ടണ്ടേ മോളെ....

 

അത് പോട്ടെ,, എത്ര വൈകിയാലും വിളിച്ചല്ലോ അതുമതി..

 

എന്നെ ഓർക്കുന്നുണ്ടല്ലോ...

 

നിന്നെ ഓർക്കാതെ എനിക്ക് ഒരു നിമിഷം പോലുമില്ല.., നിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കാതെ ഉറങ്ങാനും ആവില്ല.....

 

പിന്നെങ്ങനെ മോളെ...

 

കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... ആ കണ്ണീരിനിടയിലും പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

മനസ്സ് നിറയുകയായിരുന്നു...

 

മതി എനിക്കിത് കേട്ടാൽ മതി..

 

എന്നാൽ ഗുഡ് നൈറ്റ്....

 

ഫോൺ വെച്ച് കഴിഞ്ഞും ചെവിയിൽ നിന്നെടുക്കാതെ ചേർത്തു വെച്ചു

ആ നിശ്വാസം നുകരനായി......

 

ഉറക്കം വന്നില്ല... ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു നേരം വെളുപ്പിച്ചു...

 

ഫോൺ എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു മെസ്സേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു നിവിനേട്ടന്റെ...

 

ഗുഡ് മോണിംഗ്..., എക്സാം ആണ് വരുന്നത് ഉഴപ്പി ഇരിക്കാതെ നല്ലോണം പഠിക്കണം...

ബി ഹാപ്പി....

 

അത് കണ്ടപ്പോൾ കുറച്ചു ഉത്സാഹമൊക്കെ തോന്നി.. വേഗം എണീറ്റ് കുളിച്ചു പഠിക്കാൻ ഇരുന്നു...

 

രണ്ടു പോർഷൻ തീർത്തപ്പോൾ ഉണ്ട് അമ്മ വിളിക്കുന്നു..

 

മോളെ ഒന്നിങ്ങു വേഗം വന്നേ...

 

ഞാൻ ബുക്കൊക്കെ ഒന്ന് ഒതുക്കി വെച്ച് പോവാ എന്ന് കരുതി ഓരോന്നായി എടുക്കുകയായിരുന്നു...

 

അപ്പോൾ ഉണ്ണി ഉണ്ട് ഓടിക്കിതച്ചു കൊണ്ട് വരുന്നു...

 

ചേച്ചി വേഗം ഒന്ന് താഴേക്കു വന്നേ ദേ ടിവിയിൽ എന്ധോക്കെയോ വാർത്ത....

 

പിന്നെ ഒരോട്ടമായിരുന്നു... ടിവിയുടെ മുന്നിൽ എത്തിയിട്ടാണ് നിന്നത്...

 

അച്ഛനും അമ്മയും മുന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ട്...

 

ടീവി യിലെ ന്യൂസ്‌ ചാനൽ ആണ്...

 

ഒരു ബസ്സ് മറിഞ്ഞു കിടക്കുന്നതാണ് ആദ്യം കണ്ടത്...

 

പിന്നാലെ അടിയിൽ എഴുതി കാണിക്കുന്ന വാക്കുകളിൽ എന്റെ ദൃഷ്ടി തറഞ്ഞു നിന്നു....

 

കോളേജിൽ നിന്നും വിനോദ യാത്രക്കു പോയ ബസ്സാണ് അപകടത്തിൽ പെട്ടത്...

 

നിരവധി പേർക്ക് ഗുരുതരമായ പരിക്കുകൾ ഉണ്ട്...

 

കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... നിലത്തേക് തളർന്നു ഇരുന്നു പോയി...

 

എന്താ സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് ഒരു നിമിഷം ഞാൻ മറന്നു പോയി...

 

അമ്മ വന്നു താങ്ങി എണീപ്പിച്ചു...

 

അച്ഛനും വന്നു തോളിൽ ചേർത്തു നിർത്തി...

 

ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല മോളെ...

 

ഇല്ല അച്ഛാ എന്ധോ വലിയ അപകടം പറ്റിയിട്ടുണ്ട്...

 

ഇല്ല നമുക്ക് അന്വേഷിക്കാം...

 

അച്ഛാ.... നിവിനേട്ടൻ..

ഞാൻ നിറകണ്ണുകളോടെ ആ മുഖത്തു നോക്കി...

 

ആ കണ്ണുകളിൽ ദയനീയത നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു....

 

വേഗം മുകളിലേക്കു ഓടി...

 

നിവിനേട്ടനെ പല തവണ വിളിച്ചു...

 

ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണെന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും കേൾക്കുമ്പോൾ ശരീരം ഒന്നാകെ തളരുന്നത് പോലെ തോന്നി...

 

വാട്സ്ആപ്പ് എടുത്തു നോക്കി ലാസ്റ്റ് സീൻ രാവിലെ 6.35..

.

 

നെഞ്ച് പടപടാ മിടിക്കുന്നു കണ്ണീരിനെ തടഞ്ഞു നിർത്താൻ ആവുന്നില്ല...

 

ഇനി എന്തു ചെയ്യണം എന്നൊരു ബോധവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...

 

പെട്ടന്ന് ഫോൺ അടിച്ചു...

 

നീതു ആണ്...

 

ദേവു നീ അറിഞ്ഞില്ലേ..

 

ആ..... എന്റെ നിവിനേട്ടന് എന്ധെലും പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവോ നീതു..

എനിക്ക് പേടി തോന്നുന്നു..

 

നീ വേഗം റെഡിയാവ് വിഷ്ണുവേട്ടനും ഞാനും അതു വഴി വരാം... നമുക്കൊന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാ....

 

എന്ധെലും നീ അറിഞ്ഞോ...

 

എല്ലാം ഞാൻ പറയാം നേരിട്ട്...

 

എന്ധും സഹിക്കാനുള്ള ശക്തി ഉണ്ടാവണം നിനക്ക്...

 

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

അച്ഛനും അമ്മയും താഴെ ന്യൂസ്‌ ചാനൽ കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു ഇപ്പോഴും...

 

അച്ഛാ നീതു ഇപ്പോൾ വരും ഞങ്ങൾ ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി വരാം..

 

അച്ഛനും വരാം മോളെ..

 

വേണ്ട അച്ഛൻ വരണ്ട...

 

നീതു ഉണ്ടല്ലോ കൂടെ ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം...

 

നീതുവിന്റെ യും വിഷ്ണുവേട്ടൻടെയും മുഖം മങ്ങിയിരുന്നു...

 

ഞാൻ വേഗം ചെന്ന് കാറിൽ കയറി....

 

എന്താ നീതു എന്ധെലും അറിഞ്ഞോ...,

 

അതു പറയാം..

നീ ടെൻഷൻ ആവാതെ...

 

ഞാൻ വീണ്ടും നിവിനേട്ടനെ ട്രൈ ചെയ്തു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു..

 

ദേവു നീയത് ഒന്ന് നിർത്തുവോ... നമ്മൾ അങ്ങോട്ടല്ലേ പോണത്....

 

അവൾ എന്റെ ഫോൺ വാങ്ങി...

 

നീതു നിനക്ക് എന്ധെങ്കിലും അറിയുമെങ്കിൽ എന്നോട് പറയു...

 

എല്ലാം നീ അറിയും നമ്മൾ അങ്ങോട്ടല്ലേ പോണത്...

 

പേടിക്കാതെ ഒന്നും വരില്ല...

 

ഞാൻ അവളുടെ തോളിലേക് ചാഞ്ഞു വിതുമ്പി....

 

അവൾ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിക്കും തോറും എന്റെ മനസ്സിലെ ആധി കൂടുകയായിരുന്നു...

 

ഐ. സി. യു വിനു മുന്നിൽ കരഞ്ഞു തളർന്നിരിക്കുന്ന മുത്തശ്ശിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ഓടി....

 

എന്നെ കണ്ടതും മുത്തശ്ശി കെട്ടി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... ഞാനും കരയുകയായിരുന്നു...

 

മോളെ എനിക്ക് എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് എന്നറിയില്ല... അവരെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്...

 

ഇന്ന് രാത്രി എത്തുള്ളു....

 

എന്റെ കണ്ണൻ അവനു എന്ധോ കാര്യായി ട്ട് പറ്റീണ്ട്....

 

അപ്പോഴാണ് തളർന്നിരിക്കുന്ന വരുണിനെ കണ്ടത്... ഷർട്ടിൽ അവിടവിടെ രക്തക്കറ....

 

അവനടുത്തേക്ക് നടന്നു....

 

എന്താ ഉണ്ടായത് വരുണേട്ടാ... എനോടെങ്കിലും ഒന്ന് പറയു...

 

ബസ്സ് നിയന്ത്രണം വിട്ടതായിരുന്നു മരത്തിൽ ചെന്നാണ് ഇടിച്ചു നിന്നത്...

 

നിവിനേട്ടൻ...???

 

നിവിൻ... അവൻ സൈഡ് സീറ്റിൽ ആയിരുന്നു...

 

തലക്കാണ് പരിക്ക്... കുറച്ചു ക്രിട്ടിക്കൽ ആണ്....

 

അയ്യോ.... എന്റെ നിവിനേട്ടൻ... എനിക്കൊന്നു കാണണം.... കാണണം എനിക്ക്.... ഒന്ന് പറയോ.... പ്ലീസ്.....

 

കരയുകയായിരുന്നു അതോ നിലവിളിക്കുകയോ.... അറിയില്ല...

 

ഇപ്പോൾ പറ്റില്ല ദേവു...

 

എന്തു പറ്റില്ല.... വേണം....

 

നീതുവും മുത്തശ്ശിയും വന്നു പിടിച്ചു വെക്കുകയായിരുന്നു...

 

ഏത് സാഹചര്യം വന്നാലും ഒരുമിച്ചുണ്ടാവും എന്ന് പരസ്പരം വാഗ്ദാനം നൽകിയിട്ട്ട് ഇപ്പോൾ എന്റെ നിവിനേട്ടൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വേദനിക്കുന്ന സമയത്ത് ഞാൻ അടുത്തില്ലാതെ പോയല്ലോ...

 

എനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അധികമായിരുന്നു...

 

ഡോക്ടർ പുറത്ത് വന്നു ചോദിച്ചു...

 

ആരാ നിവിൻ ദാസിന്റെ കൂടെ വന്നവർ...

 

കുറച്ചു സീരിയസ് ആണ്... ഐ. സി. യു വിൽ നിന്ന് മാറ്റേണ്ടി വരും....

 

ഭയത്തോടെ ആണ് കേട്ട് നിന്നത്...

 

വെന്റിലേറ്ററിലേക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്യുകയേ ഇനി വഴിയുള്ളു...

 

കുറച്ചു സൈൻ ചെയ്യാനുണ്ട്...

 

വിഷ്ണുവേട്ടനും മുത്തശ്ശിയും കൂടെ ഡോക്ടറുടെ ക്യാബിനിലേക് പോയി..

 

ഓരോ നിമിഷവും നിവിനേട്ടന്റെ ഓർമ്മകൾ ഓരോന്നായി മനസ്സിൽ വന്നു താങ്ങി നിൽക്കുന്നു....

 

എന്റെ ദേവി.....,

ആ വിളിയിൽ നിറഞ്ഞ പ്രണയം.... ആ മിഴികളിൽ കാണാറുള്ള പ്രണയാർദ്ര ഭാവം...

നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് നിർത്തുന്ന കരുതൽ....

 

എനിക്ക് നഷ്ടമാകുമോ കണ്ണാ...

 

എന്നോട് പരീക്ഷണം ആണോ....

 

ഇനിയൊരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാതെ എന്നന്നേക്കുമായി എന്നെ വിട്ടു പോവാൻ എന്റെ നിവിനേട്ടന് കഴിയില്ല....

 

കൈകൾ രണ്ടും കോർത്തു വെച്ച്  മോതിരത്തിൽ തുരു തുരെ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി... മിഴിനീരാൽ നനച്ചു...

 

വെന്റിലേറ്ററിലേക് മാറ്റി...

അകത്തു  ഏതു നിമിഷവും കൈവിട്ടു പോകാവുന്ന ജീവനുമായി....

മരണത്തിനോട് മൽപ്പിടുത്തം നടക്കുകയാണ്...

 

പുറത്തു ഓരോരുത്തരും പ്രാർത്ഥനയുടെ  ത്രാസിൽ കയറ്റി നിർത്തിയിരിക്കുന്നു വിശ്വാസത്തെയും മരണത്തെയും....

 

എന്നും കൂടെ ഉണ്ടാവും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്നെ വിട്ടു പോവാണോ...

 

എന്നും പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന ദൈവങ്ങൾ കൈവിടുമോ...

 

നിവിനേട്ടൻ ഇല്ലാത്ത ലോകം എന്റെ മുന്നിൽ ശൂന്യമാണ്... മുന്നോട്ടുള്ള വഴികളെ മറക്കുന്ന അന്ധകാരം... അനന്തമായ അന്ധകാരം...

 

പ്രണയത്തിന്റെ കൊടുമുടിയിൽ എത്തിച് വിരഹത്തിന്റെ മഹാഗർത്തത്തിലേക്ക് എടുത്തെറിയപ്പെടുന്ന വിധി...

 

അനുരാഗ നിമിഷങ്ങൾ കണ്മുന്നിൽ മിന്നി മറയുന്നു...

 

നിവിന്റെ ബന്ധുക്കൾ ഒന്ന് വരൂ...

 

എല്ലാവരും അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു...

 

ഇനി ഹോപ്‌ കുറവാണ്...

 

വേണ്ടപ്പെട്ടവരെ ഒക്കെ അറിയിച്ചോളൂ..

 

ഇതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു നേരിയ നെയ്ത്തിരി .. കരിന്തിരിയായി കെട്ടടങ്ങി...

 

ഇനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ ആവുമായിരുന്നില്ല....

 

നിവിനേട്ടാ...!!

 

ഒരലർച്ചയായിരുന്നു... നിലവിളി ആയിരുന്നു.... തേങ്ങലായിരുന്നു..... മൗനമായിരുന്നു...

..

 

ബോധം മറയുന്നതിന് തൊട്ട് മുൻപ് ആരൊക്കെയോ വന്നു താങ്ങി..

 

അവ്യക്തമായ കാഴ്ചക്കിടയിലും വ്യക്തമായി തെളിഞ്ഞു നിന്നത് ഒരു മുഖമായിരുന്നു...  അവൻ എന്റെ പ്രണയം മാത്രമല്ല... പ്രാണനും കൂടി ആണെന്ന് നഷ്ടപ്പെടും മുൻപ് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു...... 💔💔

 

💜മന്ത്രകോടി 💜:1️⃣1️⃣

 

(അവസാന ഭാഗം)

 

വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം ഇവിടെയിരിക്കുമ്പോൾ അന്ന് നേരിട്ട ഓരോ നിമിഷങ്ങളും കണ്മുന്നിൽ കൂടുതൽ മിഴിവോടെ തെളിഞ്ഞു വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു....

 

ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്ധോഷിക്കേണ്ട ഈ നിമിഷത്തിൽ ഓർമ്മകളുടെ തടവറയിൽ ഉരുകാനായിരിക്കും എന്റെ വിധി...

 

എത്ര കാലങ്ങളായി ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ട നാളാണ് ഇത്.... എന്നാൽ ഈ നിമിഷത്തിൽ

 ഒന്നിനും എന്നെ പഴയ ദേവു ആക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല...

 

ഇന്നു മുതൽ ഞാൻ മറ്റൊരാളായി തീരുകയാണ് സന്തോഷം എന്ധെന്നു അറിയാതെ സന്തോഷം അഭിനയിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട ഒരാൾ മാത്രം....

 

ആരെന്ന് പോലും അറിയാതെ ഒരിക്കൽ പോലും ഒന്ന് കാണാൻ സാധിക്കാത്ത ആളിന് മുന്നിൽ കഴുത്തു നീട്ടി നിൽക്കേണ്ട അവസ്ഥ....

 

എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി ഇത് തിരഞ്ഞെടുത്തെ സാധിക്കുമായിരുന്നുള്ളൂ എനിക്ക്...

 

കണ്ണാടിക്കു മുൻപിൽ ഇരുന്നു എന്റെ പ്രതിബിംബത്തെ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അത് ഞാൻ അല്ല എന്നു വരെ തോന്നിപ്പോയി...

 

മുഖത്തു ചെയ്യുന്ന മിനുക്കു പണികൾക്കൊന്നും ഒരാളെയും സുന്ദരിയാകാൻ സാധിക്കില്ല എന്ന യാഥാർഥ്യം ഞാൻ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.

 

മനസ്സു നിറഞ്ഞുള്ള ഒരു പുഞ്ചിരിക്കു മാത്രമേ ഒരാളിലെ സൗന്ദര്യത്തെ പൂര്ണമാക്കാൻ കഴിയൂ.....

 

അതിനി മുതൽ എനിക്കില്ലല്ലോ....

 

അമ്മ ഇടയ്ക്കിടെ വന്നു നോക്കുന്നുണ്ട് ഒരുക്കാൻ വന്ന ബ്യൂട്ടിഷൻ ചേച്ചിയോട് ഒന്ന് വേഗാവട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു പുറത്തു എന്ധോക്കെയോ ഒരുക്കങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ധൃതിയിൽ പോവുന്നു...

 

അമ്മയുടെ മുഖത്തു നിറഞ്ഞ പ്രസന്നത കാണുമ്പോൾ അത്ഭുതമാണ്... അമ്മക്കെങ്ങനെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത വിവാഹമായിരുന്നിട്ടും സന്ദോഷിക്കാൻ സാധിക്കുന്നു...

 

അമ്മയെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല... ഒരമ്മക്കും സ്വന്തം മകൾ ഒരു വീൽചെയറിൽ കഴിയുന്ന ആളുടെ ഭാര്യ ആവുന്നത് ചിന്തിക്കാൻ കഴിയില്ലല്ലോ....

 

അന്ന് ഒരിക്കൽ പോലും കരുതിയിരുന്നില്ല നിവിനേട്ടനെ തിരിച്ചു കിട്ടുമെന്ന്.... ഏതോ ജന്മത്തിൽ താൻ ചെയ്ത് പുണ്യമാണ് മരണത്തിന്റെ വാതിൽപ്പടിയിൽ നിന്നും നിവിനേട്ടനെ തിരിച്ചു തന്നതെന്ന് വിശ്വസിച്ചു....

 

എന്നാൽ തലയ്ക്കു പറ്റിയ ക്ഷതം മൂലം ഒരു ഭാഗം തളർന്നാണ് തിരിച്ചു ജീവിതത്തിലേക് വരുന്നതെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല...

 

എന്നാലും പതിന്മടങ്ങ് നിവിനേട്ടനെ സ്നേഹിക്കാനേ എനിക്ക് കഴിയുമായിരുന്നുള്ളൂ....

 

അത് എല്ലാർക്കും അറിയുന്നതും ആണ്..

 

അച്ഛൻ വന്നു...

 

മോളെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ ചെറുക്കനും കൂട്ടരും വന്നു കഴിഞ്ഞു...

 

കഴിഞ്ഞു...

 

ചേച്ചി ഒന്ന് പുറത്തേക് നിക്കോ എനിക്ക് അച്ഛനോട് കുറച്ചു സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്...

 

ഞാൻ ആ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു...

 

അച്ഛന്റെ മുഖത്തെ പ്രഭ മങ്ങുന്നത് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു....

 

എന്റെ വേദന,, നിവിനേട്ടനോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം..., എന്റെ സന്തോഷം എല്ലാം അറിയുന്ന അച്ഛനും ഇതിനു കൂട്ട് നിൽക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയതല്ല....

 

ആ സമയത്ത് തളർന്നു പോവാതെ താങ്ങി നിർത്തിയത് അച്ഛൻ ആയിരുന്നു....

 

എന്റെ മനസ് അറിയുന്ന അച്ഛൻ എന്റെ സ്നേഹത്തിലും ഒപ്പം നില്കും എന്ന് കരുതി....

 

എങ്കിലും ഇത്രയും വർഷം അച്ഛൻ എന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് കൂടെ തന്നെ ആയിരുന്നു.. എന്നാൽ വിവാഹം എന്ന തീരുമാനം വന്നപ്പോൾ അച്ഛനും കയ്യൊഴിഞ്ഞു...

 

ഒരു പ്രൈവറ്റ് കോളേജിൽ ടീച്ചർ ആയി ജോലി ചെയ്തു  കൊണ്ട് പിടിച്ചു നിന്നു... ആർക്കുo ഒരു ഭാരം ആവാതെ..

 

എന്നാൽ അതൊക്കെ വെറും തോന്നൽ ആയിരുന്നു... എന്റെ ഈ ജീവിതം എല്ലാവർക്കും വേദന ആണ്...

 

അച്ഛൻ എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന് എന്റെ നിറുകയിൽ തലോടി... എന്നും എനിക്ക് ആശ്വാസം ആകാറുള്ള ആ തലോടൽ ഇന്ന് എനിക്ക് വേദന ആണ് നൽകിയത്...

 

ഞാൻ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ അച്ഛനെ നോക്കി...

 

എന്റെ മോൾ കരയരുത് എല്ലാം നിന്റെ നല്ലതിന് വേണ്ടി അല്ലേ...

 

ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു...

 

ഇത്രയും കാലം എന്റെ തീരുമാനം എന്റെ കുടുംബത്തിൽ ഒരു വിങ്ങൽ ആയിരുന്നു.... എല്ലാവരെയും വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പിടിച്ചു നിന്നു... നിവിനെട്ടന്റെ കൈ പിടിക്കുന്ന ആ നാളിനു വേണ്ടി....

 

എന്നാൽ നിവിനെട്ടനും എന്നെ എന്റെ തീരുമാനത്തിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ ആണ് നോക്കിയത്...

 

ദേവു ഇത്രയും കാലം നീ എനിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു... എല്ലാവരെയും വേദനിപ്പിച്ചു.. നിന്റെ നല്ല നാളുകൾ എനിക്കായ് കളഞ്ഞു... ഇനി. മതി...

 

ഇനി ഇത്രയും കാലം നിന്നെ വളർത്തി നിന്റെ നല്ല ഭാവി സ്വപ്നം കണ്ടു കഴിയുന്ന അവരെ കുറിച്ച് കൂടി ചിന്തിക്കു..

 

എന്നിട്ട് അവരുടെ ഇഷ്ടത്തിന് അനുസരിച്ചു ജീവിക്കു.... സന്ദോഷത്തോടെ....

 

എന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചു ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നിന്റെ വേദന നിറഞ്ഞ മുഖം കാണുന്നതിലും എനിക്ക് എന്നെങ്കിലും ഒക്കെ നീയറിയാതെ നിന്റെ സന്തോഷം കാണാൻ ആണ് ഇഷ്ടം.......

 

ഇതെല്ലാം പറയുമ്പോഴും ആ കണ്ണിൽ തടഞ്ഞു വെച്ച നീർതിളക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു എന്റെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി നിന്നത്.. നിവിൻ ഏട്ടന് വാക്ക് കൊടുത്തു തിരികെ നടന്നപ്പോൾ അത് എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു ആവാഹിച്ചിരുന്നു....

 

ഇല്ല അച്ഛാ,, എനിക്കറിയാം എന്റെ നല്ലതു നോകിയാണ് ഈ വിവാഹം എന്ന്..

 

ഇനി ആരെയും ഞാൻ വേദനിപ്പിക്കില്ല...

 

ഞാൻ അച്ഛന്റെ കാലുകളിൽ വീണു...

 

അച്ഛൻ എന്നെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് നിർത്തി...

 

അപ്പോഴേക്കും ഉണ്ണി അവിടേക്കു കേറി വന്നു..

 

ആ ഇത് നല്ല കൂത്തു...

 

അവരൊക്കെ എത്തി.. ചേച്ചിയെ വിളിക്കാൻ വന്ന അച്ഛനും ഇവിടെ നില്ക്കാണോ....??

 

വേഗം ആ താലം എടുത്തു അവളുടെ കയ്യിലെക്കു കൊടുത്തേ...

 

എന്റെ ഉണ്ണി അവൻ എത്ര വലുതായി... നീണ്ട എട്ടു വർഷങ്ങൾ അവനിൽ ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി...

 

പക്വതയോടെ ചിന്തിക്കാൻ അവൻ പഠിച്ചിരിക്കുന്നു...

 

ഒരു ഐ. ടി കമ്പനിയിൽ ജോലിക്ക് കയറിട്ടു ഒരു മാസം ആകുന്നു...

 

അവനാണ് എന്റെ തീരുമാനം ഏറ്റവും കൂടുതൽ എതിർത്തത്...

 

ഈ കല്യാണം തിരഞ്ഞെടുതത്തുo അവൻ തന്നെ.....

 

അച്ഛനെ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു...

 

എന്റെ അടുത്ത് വന്നു ചെക്കന്റെ ഫോട്ടോ കാണിക്കാൻ...

 

ഞാൻ നോക്കിയില്ല.. അത് എന്റെ ഒരു പ്രതികാരം ആയിരുന്നു.. ചേച്ചിയെ മനസിലാക്കാത്ത അനിയനോടുള്ള പ്രതികാരം....

 

അച്ഛൻ എന്റെ കയ്യിൽ താലം വെച്ച് തന്നു...

 

അപ്പോഴേക്കും നീതു എത്തിയിരുന്നു... വിഷ്ണു ഏട്ടൻ പുറത്തു ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു...

 

അവളുടെ കുഞ്ഞു വാവ ഒക്കത്തിരുന്നു കുറുമ്പ് കാട്ടുന്നുണ്ട്...

 

ഞാൻ മെല്ലെ ആ കവിളിൽ ഒന്ന് തലോടി...

 

ദേവു ഓൾ തെ ബെസ്റ്റ്...

 

അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു... അതിന്ടെ അർത്ഥം മനസ്സിലായതിനാൽ ആവാം ആ മുഖം വാടി...

 

, 💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

 

നിറഞ്ഞ സദസിന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം ചെന്നു നിന്നത് മുന്നിലെ നിരയിൽ തന്നെ വീൽചെയറിൽ ഇരിക്കുന്ന നിവിനെട്ടൻ ഇൽ ആണ്...

 

ആ മുഖത്തു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു...

 

എന്നാൽ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരായിരം കൂരമ്പുകൾ ഒന്നിച്ചു തറക്കുന്ന വേദന ആയിരുന്നു...

 

പൂജാരി പറഞ്ഞു തന്നതെല്ലാം ഒരു പാവയെ പോലെ ഇരുന്നു ചെയ്തു എന്റെ കണ്ണുകൾ നിവിൻ ഏട്ടനിൽ നിന്നു പിന്തിരിഞ്ഞില്ല...

 

ഇനി ചെക്കനെ വിളിക്കാം...

 

ആ വാക്കുകൾ എന്റെ ഹൃദയത്തെ ആഞ്ഞു മുറിവേൽപ്പിച്ചു..

 

ആ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി മാത്രം മഞ്ഞിരുന്നില്ല...

 

ഉണ്ണി ചെന്ന് നിവിൻ ഏട്ടന്റെ വീൽ ചെയർ ഉന്തി കൊണ്ട് വരുന്നത് ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെയും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകലാലും നോക്കി നിന്നു...

 

ഒരു നിമിഷം അത് സ്വപ്നം ആണ് എന്ന് തോന്നി പോയി..

 

നിവിൻ ഏട്ടന്റെ അച്ചനും അമ്മയും മറ്റുള്ളവരും കയറി വന്നു...

 

ഏട്ടനെ എന്റെ അടുത്തായി കൊണ്ട് നിർത്തി...

 

ഞാൻ വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. .

 

ആ മുഖത്തു പണ്ടെങ്ങോ കെട്ടു പോയ ആ കള്ളച്ചിരി തെളിഞ്ഞു വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.... ഓരോ തവണ എന്നെ പറ്റിക്കുമ്പോഴും കാണുന്ന ആ ചിരി...

 

അച്ഛൻ താലി എടുത്തു കൊടുത്തു... അതുമായി എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞപ്പോളും ഞാൻ നിറകണ്ണുകളോടെ നിവിനേട്ടനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകകയായിരുന്നു....

 

എന്താടോ ഒരു നുള്ള് വേണോ?? സ്വപ്നമല്ലെന്നു തെളിയിക്കാൻ....

ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വേണ്ട എന്ന് തലയാട്ടി...

 

ആ താലി എന്റെ കഴുത്തിനെ പുണരുംബോൾ ഞാൻ എല്ലാവരോടും നന്ദി പറയുക ആയിരുന്നു..

 

ആ മന്ത്രകോടി ഏറ്റു വാങ്ങുമ്പോൾ എന്റെ കാതോരം ചേർന്ന് മന്ത്രിച്ചു...

 

ഇതെങ്കിലും ഒന്ന് ഊരി വീഴാതെ ഉടുത്തു കണ്ടാൽ മതിയേ ....

 

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി...

 

ആ കൈകൾ എന്റെ മൂക്കിന്മേൽ ഒരു കുറുമ്പ് സൃഷ്ടിച്ചു....

 

അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കാലുകളിൽ വീണു...

 

എന്നെ പറ്റിച്ചു ല്ലേ..

??

 

എല്ലാം അവന്റെ പണിയ... ഉണ്ണിയെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോ അവൻ നിന്നു ചിരിച്ചു...

 

അവന്റെ എനിക്കുള്ള പാര ഇനിയും നിന്നില്ല എന്നു മനസിലായി...

 

നിവിൻ ഏട്ടൻ ന്റെ അമ്മ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു...

 

മോളെ... ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു അമേരിക്കയിൽ പോവണം അവന്റെ രോഗം ഭേദം ആവുo എന്നു ഡോക്ടർ ഉറപ്പ് തന്നിട്ടുണ്ട്....

 

എല്ലാം മോളുടെ പ്രാർത്ഥന കൊണ്ട് മാത്രം ആണ്...

 

ഇറങ്ങാൻ നേരം അച്ഛനും അമ്മയും കരയാണ്.... എന്നെ സമാധാനിപ്പിചിട്ട് കാറിൻടെ അടുത്ത് കൊണ്ട് ചെന്നാകി....

 

ഉണ്ണി വന്നു എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു..

 

ഈ സസ്പെൻസ് അന്ന് ആ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു പൊട്ടിക്കണം എന്ന് കരുതി വന്നതാ... അപ്പൊ നിനക്ക് ജാഡ..

 

എന്നാൽ ഇന്ന് പൊട്ടിക്കാം എന്ന് കരുതി...

 

ഡാ നിന്നെ....

 

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ അടിച്ചു കൊണ്ടിരിന്നു...

 

അവൻ ആ കൈ തടഞ്ഞു വെച്ചു...

 

ഞാൻ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു... അവനും....

 

കാറിൽ നിവിൻ ഏട്ടനോട്‌ ചാരി ഇരിക്കുമ്പോൾ കരയുക ആയിരുന്നു...

 

ആ കൈകൾ ചേർത്ത് പിടിച്ചപ്പോൾ.. ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി...

 

ആ തോളിൽ തല ചായിച്ചു ഇരുന്നു ആയിരം സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു കാണുകയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ...

 

ഉച്ചത്തിൽ വെച്ച fm ഇൽ നിന്നും പാട്ട് ഒഴുകി.....

 

 

🎶 ഇനിയെന്റെ കൂട്ടിൽ ഒരുമിച്ചു വാഴാൻ

 കൂടെ വരൂ എന്റെ കണ്മണി പെണ്ണെ.......

ഇനിയെന്റെ ചിറകിന്റെ തണലിൽ മയങ്ങാൻ നീ വരൂ നീ വരൂ കുറുമൊഴിപെണ്ണെ..... 🎶

 

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

 

നീണ്ട രണ്ടു വർഷങ്ങൾ ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്നു.. 

 

ഭാഗ്യമോ ഞങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിന്റെ തീവ്രതയോ എല്ലാവരുടെയും പ്രാർത്ഥനയോ

എല്ലാം കൂടെ ചേർന്നത് കൊണ്ടാവാം ഇന്ന് ഞാൻ എന്റെ സ്വന്തം കാലിൽ തളരാതെ വിറക്കാതെ നിന്നു.....

 

ഒന്നറിയാം എന്റെ പെണ്ണിന് എന്നോടുള്ള..., എന്റെ കഴിവിലുള്ള വിശ്വാസമാണ്,, ആ കണ്ണുകളിൽ അലയടിച്ചിരുന്ന പ്രതീക്ഷയാണ് എനിക്ക് കരുത്തായത്....

 

എന്റെ ആത്മവിശ്വാസം എനിക്കായി അവൾ തന്ന അവളുടെ വീട്ടുകാർ തന്ന സ്നേഹമാണ്... 

 

ചികിത്സക്ക് ശേഷം ഒരു വിധം പിടിച്ചു നടക്കാറായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു പോന്നു.....

 

ഇടയ്ക്കിടെ നടക്കണം... പിന്നെ സ്വയം നടന്നു തുടങ്ങാം എന്ന് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞു...

അതുകൊണ്ട് വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ ഇടക്ക് അവളുടെ സഹായത്തോടെ നടന്നു നോക്കി.... ഇടക്ക് വേച്ചു.... ഇടക്ക് വീണു

 

അവൾ തടഞ്ഞു...

 

എന്നാൽ എനിക്ക് വാശി ആയിരുന്നു....

 

ഇന്ന് കാലുകൾ ബലം തോന്നുന്നു...

 

അവൾ എന്നും എനിക്ക് കാവലിരിക്കും.... ഇന്നലത്തെ ക്ഷീണം കാരണം തളർന്നുറങ്ങുകയാണ്...

 

അടുത്ത് ഉള്ള ചെയറിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട്....

 

ഇന്ന് ഞാൻ പഴയതു പോലെ അവളുടെ അടുത്ത് ചെല്ലും....

 

കട്ടിലിൽ നിന്നും മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു... ആദ്യം ഒരു താങ്ങു വേണമെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും പിന്നെ കാലുകൾക്ക് കൂടുതൽ ബലം വന്നത് പോലെ തോന്നി..

 

മെല്ലെ നടന്നു... പിന്നെ കട്ടിലിന്മേലുള്ള പിടി വിട്ടു....

 

അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് ആ നിറുകയിൽ തലോടി....

 

അവൾ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റ് എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

 

ആ കണ്ണുകൾ തുളുമ്പി.... ചുണ്ടുകൾ വിറച്ചു..

 

എഴുന്നേറ്റു വന്നു എന്റെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിൽ എടുത്തു തുരുതുരെ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി....

 

വിതുമ്പലുകൾക്കിടയിൽ അവൾ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.....

 

എന്റെ പ്രാർത്ഥന കേട്ടല്ലോ ഈശ്വരൻ.....

 

ഞാൻ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു ആ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടിൽ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ കോർത്തു....

 

അവളെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു...

 

എന്താ ഈ ചെയ്യുന്നേ കാലിന്ടെ ബലം പോവുട്ടോ....

 

അവൾ ഇറങ്ങാൻ നോക്കി...

 

ഞാൻ അവളെ ഒന്നുകൂടി ചേർത്തു പിടിച്ചു...

 

നീയാണ് പെണ്ണെ എന്റെ ബലം....

 

ദേവി നീയാണെന്റെ കരുത്തും.....

 

അവൾ കഴുത്തിലൂടെ വട്ടം പിടിച്ചു എന്റെ തോളിൽ മുഖം ചേർത്തു വിതുമ്പി....

 

ഞാൻ അവളെ ഒന്നുകൂടെ ചേർത്തു പിടിച്ചു...

 

ഇന്നാണ് ഞങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ പ്രണയസാഫല്യം ❤️

 

📝അതുല്യ സജിൻ

 

ശുഭo

DOWNLOAD FOR PDF STORY CLICK HERE 

(അവസാനിച്ചു )