🍁രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁

🍁രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁

ന്റെ  രുക്കു പഠിത്തമൊക്കെ മതി.... എഴുതാനും വായിക്കാനും അറിയണം അത്രേ വേണ്ടു. കുടുംബത്തെ നാല് വയറുകൾ നിറയാൻ ഞാൻ ഇവിടെ നീറിപ്പുകയുകയാണ്.

മുതലാളിയുടെ വീട്ടിലെ വിരുന്നുകാർക്കു  വെച്ചുവിളമ്പിയ  വലിയ അലൂമിനിയ ചരുവങ്ങൾ കിണറ്റിൻ കരയിലിട്ട്  കരി കൂട്ടി  തേച്ചു മിനുക്കുന്നതിനിടയിൽ ഭാരതിയമ്മ പറഞ്ഞു

ഒന്നും പറയാതെ, ആകാശത്തു കൂടി  തന്റെ വഴി മുടക്കി നിൽക്കുന്ന കാർമേഘ  കൂട്ടങ്ങളെ തെക്കൻ കാറ്റ് തള്ളി നീക്കുന്നതും നോക്കി നിൽക്കുന്ന രുഗ്മിണിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഭാരതിയമ്മയ്ക്കു കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു.

അമ്മയ്ക്കും ആഗ്രഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല രുക്കു ....

പട്ടണത്തിലൊക്കെ  വിട്ട് അവിടെ താമസിപ്പിച്ചു  പഠിപ്പിക്കാനുള്ള ശേഷി അമ്മയ്ക്കില്ല കുഞ്ഞേ....

എന്താ അമ്മയും മോളും ഒരു കുശാലം പറച്ചിൽ...?

കറി താളിക്കുവാനുള്ള  കറിവേപ്പില പൊട്ടിക്കുവാൻ  പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ മുതലാളിയുടെ ഭാര്യ ചോദിച്ചു.അവർ എപ്പോഴും കടുത്ത വർണ്ണത്തിലുള്ള മുന്തിയ തരം വസ്ത്രങ്ങളാണ് ധരിക്കുന്നതു .കറിവേപ്പില തണ്ടുകൾ അടർത്തുന്നതിനോടൊപ്പം അവരുടെ കൈയിലെ  കൂട്ടിമുട്ടി കിലുങ്ങുന്ന  സ്വർണ്ണ വളകളിലേക്ക് തന്റെ നോട്ടം ഇടക്കിടയ്ക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ടു  ഭാരിയമ്മ പറഞ്ഞു.

രുക്കു പത്താം തരം നല്ല മാർക്കോടെ ജയിച്ചു. അത് പറയാൻ വന്നതാണ്.

അത് പറയുമ്പോൾ ഭാരതിയമ്മയുടെ  മനസ്സ് എന്തോ പ്രതീഷിക്കുന്നപോലെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.

അവൾക്ക് പട്ടണത്തിൽ പോയി പഠിക്കണമെന്ന്

അഹ് കൊള്ളാല്ലോ.... പട്ടണത്തിൽ പോയി പഠിക്കാനോ? അതിനുള്ള വരുമാനം നിന്റെ അമ്മയ്ക്കുണ്ടോ?

പെൺകുട്ടികൾക്ക് എഴുതാനും വായിക്കാനും  അറിഞ്ഞിരിക്കണത് നല്ലത് തന്നെ .അത്രേ ഒക്കെ ധാരാളം. രണ്ടു മൂന്ന് കൊല്ലം കഴിയുമ്പോൾ കൊള്ളാവുന്ന ഒരുത്തന്റെ കൂടെ പറഞ്ഞു വിടുക. ഇതുപോലെ ഇനിയും രണ്ടെണ്ണം കൂടി വളർന്നു വരുന്നില്ലേ.

രുക്കു നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ നാളെ മുതൽ അമ്മയുടെ കൂടെ ഇങ്ങോട്ടു പോരെ. ഇവിടെ ഇപ്പോൾ പിടിപ്പതു പണിയുണ്ട് ദേവി ഇപ്പോ കുട്ടികളുമായിട്ട് ഇവിടെ ഉണ്ട്... ഇനി ഇവിടെ ഉണ്ടാവും...

ഭർത്താവിനോട്  വഴക്കിട്ടിട്ടാണെങ്കിലും പ്രായമായ കാലത്ത് മോള് കൂടെ താമസിക്കുന്ന സന്തോഷം അവരുടെ മുഖത്ത് കണ്ടു.

അവർ അടുക്കളയിലേക്കു നീങ്ങി.അവരുടെ സംസാരം കേട്ട് തന്റെ മനസ്സിൽ കുരുത്ത വെറുപ്പുകൊണ്ടാവാം കൊഴുത്തുരുണ്ട ഒരു താറാവ് നടന്നുപോകുന്നപോലെയാണ് അവരുടെ പോക്ക് കണ്ടു രുഗ്മിണിക്കു തോന്നിയത് .

കുട്ടിത്താറവ് നടക്കുന്നപോലുണ്ട് ....അവൾ പിറുപിറുത്തു 

ന്റെ രുക്കു ആളുകളെ കളിയാക്കുന്നത് അത്ര നല്ലതല്ല കേട്ടോ.

പിന്നെ അവര് പറഞ്ഞത് അമ്മ കേട്ടില്ലേ ?

മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നതിനനുസരിച്ചു നീ നിന്നെമാറ്റി തരം താഴുന്നതെന്തിനാണ് ?

പെണ്കുട്ടികളായാൽ എഴുത്തും വായനയും അറിഞ്ഞാൽ മതിയെന്ന് .പിന്നെന്തിനാണ്‌ അവര് മകളെ എം ടെക് പഠിപ്പിച്ചത് ?

ന്റെ രുക്കു നീ ഒന്ന് വായടക്കു അവരെങ്ങാനും കേട്ടാലുണ്ടല്ലോ 

അവറുപോയ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി തന്റെ കരിപുരണ്ട കൈകൾ കുടഞ്ഞു അടക്കിപ്പിടിച്ചു അവർ പറഞ്ഞു .

 കാശ് ഉള്ളവർക്ക് ഡോക്ടറോ എഞ്ചിനിയറോ ഒക്കെ ആവാം.പാവപ്പെട്ടവന് അതൊക്കെ മോഹിക്കനേ വിധിയുള്ളു .ഭാരതിയമ്മയുടെ വാക്കുകൾ നെടുവീർപ്പിൽ കുതിർന്നു .

എന്തു വിധി ...?തോൽക്കാൻ മനസ്സില്ലെങ്കിൽ ഒരു വിധിയും നമ്മളെ തോൽപ്പിക്കില്ല.

നിന്നോട് തർക്കിക്കാനൊന്നും ഞാൻ ഇല്ല .തേച്ചു മിനുക്കിയ ചരുവങ്ങൾ എടുത്തു  കുറച്ചു നേരം നടുവ് നിവർത്തി നിന്നു അടുക്കളപ്പുറകിലെ മഴവെള്ള ടാങ്കിന് മുകളിലെ വെളുത്ത സിമെന്റ് തട്ടിൽ  പാത്രം വെച്ചുണക്കുവാനായി  ഭാരതിയമ്മ നീങ്ങി  .

രുക്കു ഈ പാത്രമൊന്നു ഇതിന്റെ  പുറത്തേക്കു വെച്ചേ 

രുക്കു അമ്മ  പറയുന്നതൊന്നും കേട്ടില്ല ...ചിന്തകൾ  വിഴുങ്ങിയ മനസ്സുമായി അവൾ  വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. അവളുടെ സ്വപ്‌നങ്ങളുടെ നിറങ്ങൾ  വിധി മായ്ക്കുമ്പോഴും. തന്റെ ജനലോരത്തു  ചാരിവെച്ചപൊട്ടിയ  കണ്ണാടി തുണ്ടിൽ നോക്കി   രുഗ്മിണി പറയും  

രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല....രുഗ്മിണിക്ക് തോൽക്കാൻ മനസ്സില്ല ...

മുതലാളിയുടെ വീട്ടിലെ പണിയ്ക്കിടയിൽ  വീണു കിട്ടുന്ന ഇടവേളകളിൽ വിറകു പുരയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച പുസ്തകത്തിൽ അടുപ്പിലെ കരിപുരണ്ട അവളുടെ കൈവിരൽ പാടുകൾ  പതിഞ്ഞിരുന്നു.

മറ്റുള്ള കുട്ടികളുടെ  പരീക്ഷകഴിയുമ്പോൾ  

അവരുടെ ചോദ്യക്കടലാസ് മേടിച്ചു നോക്കി ഉത്തരം എഴുതി രുഗ്മിണി മുഴുവൻ മാർക്കും നേടി.. താൻ നോക്കിയ ഉത്തര കടലാസ്സിൽ നൂറിൽ നൂറു മാർക്കും ഇട്ട് 

അവൾ നിറഞ്ഞു ചിരിക്കും എന്നിട്ട് പറയും 

രുഗ്മിണി  തോറ്റിട്ടില്ല ...രുഗ്മിണിക്കു തോൽക്കാൻ മനസ്സില്ല  .അവൾ തന്റെ  ചേരിയിലെ  കുട്ടികളെ പഠിപ്പിച്ചു...അങ്ങനെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഇല്ലാതെ തന്നെ അവൾ അവർക്കിടയിൽ രുഗ്മിണി ടീച്ചർ ആയി...

അവളുടെ മനസ്സിലും മോഹങ്ങൾ എപ്പോഴോ  വിരുന്നിനെത്തി. നിറയെ നക്ഷത്ര പൂവുകൾ തലയിൽ ചൂടിയ രാത്രിയെ നോക്കി അവൾ 

കണ്ണുകൾ തുറന്നു  കിനാവ് കണ്ടിരുന്നു.

ഇരു നിറത്തിൽ നല്ല പൊക്കമുള്ള, തലമുടി വശത്തുനിന്നും ചീകിയിട്ട ചിരിക്കുമ്പോൾ നിരയൊത്ത പല്ലുകൾ കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുള്ള ഒരാൾ....പട്ടണത്തിൽ പഠിക്കുന്ന മുതലാളിയുടെ മകന്റെ മുഖത്തോട് അവളുടെ സ്വപ്നത്തിന് സാമ്യം ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും ഇടയ്ക്ക് അവിടെ വരുമ്പോൾ അവളെ  കാണുമ്പോൾ ഉള്ള അയാളുടെ ചിരിയുടെ അർത്ഥം മനസ്സിലാക്കിയ അവൾ ഒരിക്കലും അയാളോട് അടുത്ത് പെരുമാറിയിട്ടില്ല.

ഒരിക്കൽ മുറ്റത്തു തഴ പായയിൽ മുളക് ഉണക്കാൻ ഇടുമ്പോഴാണ്

പുതിയ പ്രിന്റിംഗ് പ്രെസ്സ് കവലയിൽ തുടങ്ങുന്നു വിവരം മുതലാളിയെ  അറിയിക്കാൻ സുകു വന്നത്.

തന്റെ കാറിൽ നിന്നും ഊന്നു  വടി കുത്തി ഇറങ്ങിയ ആ ചെറുപ്പക്കാരനെ അവൾ സഹതാപത്തോടെ നോക്കി.

വെയിലേറ്റ് ചുവന്നു നിന്ന അവളെയും അയാൾ നോക്കിയത് സഹതാപത്തോടെയായിരിക്കും.

സുകു പോയിക്കഴിഞ്ഞു മുതലാളി അമ്മയോട് എന്തോ സംസാരിക്കുന്നതും അമ്മയുടെ മുഖം പണ്ടെങ്ങുമില്ലാത്തപോലെ ശോഭിക്കുന്നതും  അവൾ കണ്ടു.

രാത്രി  വിളക്ക് അണച്ചു തന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട്  അമ്മ സുകുവിനെക്കുറിച്ച് അവളോട് പറഞ്ഞു.

നല്ല പയ്യനാണ്.... അധ്വാനിയാണ്  അവനു കുടുംബം പുലർത്താനറിയാം . കാലിനു കുറച്ചു സ്വാധീനം ഇല്ലന്നേയുള്ളു ,  എന്റെ മോളെ പൊന്നുപോലെ 

നോക്കിക്കോളും. അവളിൽ നിന്നും ഒരു മൂളൽ പോലും കേൾക്കാതായപ്പോൾ  അമ്മ സംസാരം മറ്റൊരു വഴിയിലേക്ക് തിരിച്ചു .

സുകുവിന്റെ  അമ്മ ആനന്ദവല്ലി എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം. നമ്മടെ പൂക്കടയുടെ പുറകിലുള്ള ഇല്ലത്തെ കുട്ടി. എന്നേക്കാൾ അഞ്ചാറ് വയസ്സ് ഇളപ്പം ഉണ്ടാവും.

എന്തൊരു  സുന്ദരി ആയിരുനെന്നോ. ആനന്ദവല്ലിയെപ്പോലെ വെളുക്കാൻ മുഖത്ത് അമ്മ എത്ര മഞ്ഞള് അരച്ച് പുരട്ടിയിട്ടുണ്ടന്നറിയാമോ നിനക്ക്?മുഖം മഞ്ഞ കളറിലായതു  മിച്ചം.പിന്നെ കുട്ടികൾ മഞ്ഞ ഭാരതി എന്ന് വിളിച്ചു  കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അതും നിർത്തി .

അതുപറഞ്ഞ് ഭാരതിയമ്മ ചിരിച്ചുവെങ്കിലും  അവരുടെ ഉള്ളിന്റെ  പിടച്ചിൽ അവൾക്കു മനസ്സിലായി. തന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചിരുന്ന അമ്മയുടെ കൈകൾ ഒന്നുകൂടി മുറുകെ  കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവൾ കഥ കേട്ടു.

എപ്പോളും ആനന്ദവല്ലിയുടെ  മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു .

നല്ല ചുരുണ്ട മുടിയായിരുന്നു അവൾക്ക് . ചുരുണ്ടതെന്നു പറഞ്ഞാൽ ശരിക്കും ചുരുണ്ട മുടി. മേൽ ചുണ്ടിന്  മുകളിൽ  നല്ല നനുത്ത കറുത്ത കുഞ്ഞി രോമങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു .പിന്നെ ഇടത്തെ പുരികത്തിനു താഴെ ഒരു ചുവന്ന കാക്ക പുള്ളിയും

കാക്ക പുള്ളി കറുപ്പല്ലേ അമ്മേ ?

ആണോ ?എന്തായാലും അതൊക്കെ അവൾക്കു ഭംഗി കൂട്ടിയിട്ടേയുള്ളൂ.

അതൊന്നുമല്ല അമ്മയ്ക്ക് വെളുത്ത നിറത്തോടുള്ള  ആരാധന ആയതുകൊണ്ടാണ്.

ആയിരിക്കും രുക്കു. കറുത്ത നിറത്തിന്റെ പേരിൽ എത്ര ആലോചനയാണ് എനിക്ക് മുടങ്ങിയത്.

നിന്റെ അച്ഛൻ എന്നെ കെട്ടാൻ കാരണം ഉണ്ട്. നാടിനും വീടിനും  കൊള്ളില്ലാത്തവൻ എന്നൊരു പേര് അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ ആവശ്യത്തിന് ചീത്ത പേരും.  പഠിപ്പും സൗന്ദര്യവും കാശും ഒക്കെയുള്ള കൊള്ളാവുന്ന വീട്ടിൽനിന്നൊന്നും  അദ്ദേഹത്തിന് പെണ്ണിനെ കിട്ടിയില്ല .

ഇതൊന്നും ഇല്ലാത്ത  എനിക്കാണ് നറുക്ക് വീണത്.

ആ മനുഷ്യൻ എന്നെ  സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടോ

എന്നുപോലും എനിക്കറിയില്ല . പുറമേ കണ്ടിട്ടില്ല. ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു കാണും .അവർ സ്വയം സമാധാനിച്ചു .

പിന്നെ അവർ  കുറച്ചു  നേരത്തേക്ക് ഒന്നും  മിണ്ടിയില്ല.

തുപ്പൽ വിഴുകുന്ന ശബ്ദം മാത്രം കേട്ടു

പാവം അമ്മ കണ്ണീരു കുടിച്ചിറക്കുന്നതായിരിക്കാം.രുക്കു ഓർത്തു .

അമ്മ കരയല്ലേ അമ്മക്ക് രുക്കുവില്ലേ പിന്നെന്താ?

അമ്മ ആനന്ദവല്ലിയുടെ   കഥ പറഞ്ഞു തീർന്നില്ലല്ലോ

അത് പറ .അവൾ അമ്മയുടെ ശ്രദ്ധ തിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു .

അത് ശരിയാ.... ആനന്ദവല്ലി അവരുടെ വീട്ടിലെ പുറം പണിക്കാരൻ ചെറുക്കനുമായി  ഇഷ്ടത്തിലായി. ആരും അറിഞ്ഞുമില്ല .വേലുവെന്നോ മറ്റോ ആയിരുന്നു അയാളുടെ പേര് .അവർ ഒരു ദിവസം  നാടുവിട്ടു. തമിഴ് നാട്ടിൽ ഏതോ വല്യ ജന്മിയുടെ സ്ഥലം പാട്ടത്തിനു വാങ്ങി  അയാൾ കൃഷി  ചെയ്തു വരികയായിരുന്നു.പിന്നെ ഒരിക്കൽ 

അയാൾക്ക്‌ പെട്ടന്നു എന്തോ  ദീനം  വന്നു മരിച്ചു.

എന്നിട്ടോ....?

രുഗ്മിണി തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ അമ്മയ്ക്ക് ഉത്സാഹമായി . 

ആനന്ദവല്ലി തീർത്തും ഒറ്റപ്പെട്ടു .അവൾക്ക് പോകാൻ ഒരു ഇടവും ഇല്ലായിരുന്നു .ആദ്യ ഭാര്യയിൽ കുട്ടികൾ ഇല്ലായിരുന്ന ആ ജന്മി  അവളെ  രണ്ടാം വിവാഹം കഴിച്ചു.  അതിൽ ഉണ്ടായ മകനാണ് സുകു.

ആനന്ദവല്ലിയുടെ ക്ഷയിച്ചു തുടങ്ങിയ തറവാട്  സുകുവിന്റെ  അച്ഛന്റെ കാശ് കൊണ്ട് പഴയ പ്രതാപമൊക്കെ തിരിച്ചു പിടിച്ചു . ഒന്ന് നേരെ  ആയപ്പോൾ പിന്നെ തറവാട്ട് മഹിമ തലപൊക്കി.പിന്നെ അയാളോട് പുച്ഛം തുടങ്ങി .

ആ വാശിക്ക്  അയാൾ ഇപ്പോൾ കാണുന്ന ആ കൊട്ടാരം പോലുള്ള വീട്  അവരുടെ ഇല്ലാത്തിനടുത്തു പണിതു. എത്രയാ സ്ഥലങ്ങളും സ്ഥാപനങ്ങളും മേടിച്ചു കൂട്ടിയിരിക്കുന്നത് .എല്ലാത്തിനും ഒരേ ഒരു അവകാശിയുള്ളു ...സുകു.

ഒന്നിലും ഒരു അഹങ്കാരവുമില്ലാത്ത ഒരു പാവം പയ്യനാണ് സുകു . എന്നാലും മനുഷ്യരുടെ കണ്ണിൽ ആദ്യം കുറവുകളല്ലേ കാണു. പോരാത്തതിനു  കാലിനു നടക്കുമ്പോൾ ബുദ്ധിമിട്ടും.

ഈ കല്യാണം നടന്നാൽ എന്റെ രുക്കു നിന്റെ ഭാഗ്യമാണ്.

ഭാഗ്യത്തിന് സ്ത്രീധനം  ഒന്നും കൊടുക്കണ്ട. നിന്നെ ഒരാളെക്കുറിച്ചുള്ള വേവലാതി അമ്മയ്ക്കു കുറയുമല്ലോ

അന്ന് രാത്രിമുഴുവൻ അവൾ സുകുവിനെ ഓർത്തു .താൻ കിനാവുകണ്ട ചെറുപ്പക്കാരനുമായി സുകുവിന് ഒരു സാമ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അയാളുടെ മുഖത്തിന്‌ പറയത്തക്ക ന്യൂനത  ഒന്നുമില്ല  .എന്നിട്ടും എന്തോ ഒരു കുറവ് പോലേ . കുറച്ചു കൂടുതൽ ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ മൂക്കാണോ ? തീരെ നേർത്ത ചുണ്ടുകളാണോ ? അതോ ഒട്ടിയ കവിൾ തടങ്ങളോ ?അവൾ ഓർത്തു... സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതല്ലെങ്കിലും നിറത്തിന്റെ  പേരിലും സൗന്തര്യത്തിന്റെ  പേരിലും എത്ര പേരാണ് പിന്തള്ളപ്പെടുന്നത് .താൻ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിച്ചതിൽ അവൾക്ക് സ്വയം നീരസം തോന്നി .

മനസ്സുകൊണ്ട് അവൾക്കു അയാളോട് വല്യ ഇഷ്ടം തോന്നിയില്ലെങ്കിലും അവൾ അമ്മയോട് സമ്മതം മൂളി... 

അവളെ പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന ഉമ്മറത്തിരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ  ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അകത്തളങ്ങളിലേക്ക് നീണ്ടു .  കുശുകുശുത്തു.

 തനി തങ്ക വിഗ്രഹം പോലുണ്ടല്ലേ ...ചായയും കൊണ്ട് വന്ന അവളെ കണ്ടു പെണ്ണുകാണാൻ വന്നവരുടെ  കൂട്ടത്തിലെ മൂക്കുത്തിയിട്ട തീരെ മെലിഞ്ഞ ഒരു സ്ത്രീ പതിയെ സുകുവിന്റെ ബന്ധുവായ പെൺകുട്ടിയോട്  പറഞ്ഞു .

അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ വന്ന മുടിക്ക് തീരെ ഉള്ളും നീളവുമില്ലാത്ത പെൺകുട്ടി  നോക്കിയത് രുഗ്മിണിയുടെ നല്ല നീണ്ടു പുറകുവശം മുഴുവൻ പറന്നു കുടിയ്ക്കുന്ന ചുരുൾമുടിയാണ് .

എന്തോരം  മുടിയാണല്ലേ ...?എന്തു തരം എണ്ണയാകും തേക്കുന്നത് ?കാച്ചെണ്ണ ആയിരിക്കുമോ ?തന്റെ അടുത്തിരുന്ന അമ്മായിയോട് അവൾ അടക്കി പറഞ്ഞു. 

അവര് എന്തോ പറയാൻ മുതിർനെങ്കിലും  പിന്നീട് ആ വാക്കുകളെ വിഴുങ്ങി.

കൂട്ടത്തിലുള്ള കുറച്ചു പ്രായമുള്ള  പ്രൗഢയായ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു.

അവനു നല്ല വല്യ  വീട്ടിൽ നിന്നും ആലോചനകൾ വന്നതാ .ഇട്ട്മൂടാൻ സ്വത്തും പണവുമൊക്കെ കിട്ടിയേനെ.

പക്ഷെ  കുട്ടിയെ മതിയെന്ന് ഒറ്റ വാശി ...

മറ്റുള്ളവരും അത് ശരിയെന്ന് രീതിയിൽ തലയിളക്കി 

ഞങ്ങൾക്ക് പൊന്നും പണവും ഒന്നുമില്ല ...ഞാൻ ഒരു കന്യകയാണ് അതാണ് എന്റെ സമ്പാദ്യം അത് പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ .

പൊന്നിന്റെയും പണത്തിന്റെയും പേരിൽ തന്നെ താഴ്ത്താൻ ശ്രമിച്ചവരുടെ ഇടയിലൂടെ തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചവൾ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു .

 

അപ്പോൾ  അവളുടെ ചുരുൾമുടിയിൽ ഇളകിയിരുന്ന  തുളസിക്കതിരിനൊപ്പം  അയാളുടെ മനസ്സും ഉലഞ്ഞു .

നേർത്ത ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ സുകു  അവൾ പോകുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു . 

പോകാൻ നേരം അടുക്കളപ്പുറത്തു മതിലും ചാരി ,മുറ്റത്തു കൊത്തിപ്പെറുക്കി നടക്കുന്ന മഞ്ഞക്കോഴിയെ നോക്കി എന്തോ ഓർത്തു  നിൽക്കുന്ന  അവളുടെ അടുത്തേക്ക് 

അയാൾ വന്നു .

എനിക്ക് രുഗ്മിണിയെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായി .രുഗ്മിണിക്കു എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടോ?

വളവുകളില്ലാത്ത അയാളുടെ ചോദ്യം അവൾക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു .

ഉം ....അവൾ മൂളിക്കൊണ്ട് തുടർന്നു ....

എനിക്കു ഇനിയും പഠിക്കണമെന്നുണ്ട്.ഒരു കോളേജ് അധ്യാപിക  ആകുകയെന്നത് എന്റെ വല്യ മോഹം ആണ് . 

അതിനെന്താ രുഗ്മിണിക്കു ഇഷ്ട്ടം ഉള്ളത്ര പഠിച്ചോളു.

എനിക്കും പഠിക്കാൻ വല്യ മോഹം ഉണ്ടായിരുന്നു.ശരീരത്തിന്റെ വൈകല്യം മറികടക്കാം. പക്ഷേ ചിലരുടെ മനസ്സിന്റെ വൈകല്യത്തെ മറികടക്കാനാണ് ബുദ്ധിമുട്ടു,കുട്ടികളുടെ കളിയാക്കൽ സഹിക്കാതായി .

എനിക്കെന്റെ മനസ്സിനെക്കൂടെ നഷ്ടമാകുമെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ പഠനം നിർത്തി.നിരാശപടർന്ന  വാക്കുകളെ ഒരു ചെറിയ ചിരികൊണ്ടു അയാൾ മറച്ചു. 

യാത്ര പറഞ്ഞു പിരിയുന്ന നേരം രുഗ്മിണി അയാളോട് പറഞ്ഞു .എന്നെ രുക്കു എന്ന് വിളിച്ചോളൂ ...എന്നോട് കൂടുതൽ അടുപ്പമുള്ളവർ എന്നെ അങ്ങനെയാണ് വിളിക്കാറ് .

അതുകേട്ട് ഒരു നീണ്ട ചിരിയോടെ അയാൾ തലയാട്ടി തിരിഞ്ഞു നടന്നു .

കല്യാണം കഴിഞ്ഞു അയാൾക്കൊപ്പം വീടിന്റെ പടി ഇറങ്ങുമ്പോൾ, ഏറെ നാളുകൾക്കു ശേഷം അമ്മയുടെ ചുവന്നു തീ ഗോളം പോലെ കത്തിയിരുന്ന കണ്ണിൽ നനവ് ഓരിയിടുന്നതും  അത് തിളക്കമുള്ള രണ്ടു പളുങ്കുമണികൾ   ആവുന്നതും അവൾ കണ്ടു..

അയാളുടെ ഭംഗിക്കുറവിനെയും വൈകല്യത്തേയും   ഓർമിപ്പിച്ചു ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത ചിന്തകൾ അവളെ അലട്ടുമ്പോൾ, 

അവളുടെ വീട്ടിലെ വിണ്ടുകീറിയ  ചുമരിനെയും ചാണകം മണക്കുന്ന തറയും വിശന്നു ഒട്ടിയ മൂന്ന് വയറുകളെയും  ഓർക്കും.

 ഇന്ന് ആ ചുമരുകൾ ചായം പൂശി വെടിപ്പാക്കിയിരിക്കുന്നു... തറയ്ക്കു നല്ല മിനുസവുമുണ്ട്... നിറഞ്ഞ വയറുകൾ ആണ് ഇപ്പോൾ അവിടെ ഉള്ളത്... അയയിൽ  കഴുകിയ പുതിയ പുള്ളിപ്പാടയും  ഉടുപ്പുകളും  കാറ്റത്തുലയുന്നുണ്ട് ... 

അതൊക്കെ ഓർക്കുമ്പോൾ അയാളാണ് ഈ ലോകത്തിലേക്കും വച്ചു ഏറ്റവും സുന്ദരനെന്നു  അവളോർക്കും. മനസ്സിന്റെ സൗന്ദര്യം അത് കൈവശമുള്ള ഒരാളുടെ പാതിയായിതീരുന്നതോളം ഭാഗ്യം മറ്റൊന്നിനുമില്ലെന്ന് അവൾ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു 

പഠിപ്പിക്കും.അങ്ങനെ തന്നെ തളർത്താൻ വരുന്ന ചിന്തകളെ അവൾ തളക്കും .

തന്റെ പഠന പുസ്തകം നെഞ്ചോട് ചേർത്തു അവൾ പറയും രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല  ...രുഗ്മിണിയെ തോൽപ്പിക്കാൻ ഒരു ചിന്തക്കും ആവില്ല ...

ബിരുദ പഠനം  ഉയർന്ന മാർക്കോടെ കരസ്ഥമാക്കിയ ദിവസമാണ്  രുക്കു ജീവിതത്തിൽ ഏറെ സന്തോഷിച്ചത്. അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു  കിടന്നവൾ പറഞ്ഞു  .

സുകുവേട്ട ആകാശത്തു കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ടു പാറിപ്പറക്കുന്ന ഒരു പാട്ടമാണ് ഞാനെന്നു  തോന്നുന്നു  .സുകുവേട്ടന്റെ ഈ കൈകളാണ് എന്നേ ഇത്രയും ഉയരത്തിൽ എത്തിച്ചത്. അയാളുടെ കൈകളിൽ മുത്തമിട്ടു അവളത് പറയുമ്പോൾ . അഭിമാനത്തിന്റെ നീർമണികൾ  അയാളുടെ കണ്ണുകളെയും ചുംബിച്ചു നിന്നു .

തുടർന്നും പഠിക്കണമെന്നുള്ള അവളുടെ ആഗ്രഹം കേട്ട്   വീട്ടിലുള്ളവർ  നെറ്റിചുളിച്ചു .അവരുടെ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞുമുള്ള തന്റെ ഒട്ടിയ വയറിനെക്കുറിച്ചുള്ള പരാതികൾ രുഗ്മണി കേട്ടതായി  ഭാവിച്ചില്ല.

അനിയത്തിയുടെ കുട്ടിയുടെ ഇരുപത്തെട്ട് കെട്ടിന്  പോയ അന്നാണ് രുക്കു ആദ്യമായി സുകുവിനോട് പറഞ്ഞത് .  

നമ്മുക്ക് ഒരു ഡോക്ടറെ കണ്ടാലോ...? 

എന്തിനാ രുക്കു ഇപ്പോ അങ്ങനെ തോന്നാൻ  ...?അവളുടെ  തലമുടി തടവിക്കൊണ്ട്  അയാൾ ചോദിച്ചു.

ഇപ്പോൾ നമ്മുക്കിടയിൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല .ഇനി ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു നമ്മുക്ക് ഒരാൾക്ക് കുഴപ്പമുണ്ടന്നു കണ്ടാൽ ആ കുറവ്  നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഒരു അകൽച്ച ആവില്ലേ ?

ഇല്ല സുകുവേട്ട ...നിങ്ങൾക്കാണ് കുഴപ്പമെങ്കിൽ എന്റെ സ്നേഹം ഒരു തരിപോലും കുറയില്ല ...

എനിക്കാണെങ്കിലോ ...?അവൾ ചോദിച്ചു 

ന്റെ രുക്കുവിനെ മറന്ന് എനിക്ക് ഒരു ജീവിതമോ ?മറുചോദ്യം ചോദിച്ചു അയാൾ ചിരിച്ചു .

ന്റെ കൂട്ടുകാരി  ദേവൂന്റെ ചേച്ചി ഗൈനോക്കോളജിസ്റ്റ്  ആണ് .നമുക്ക് അവരെ പോയി ഒന്ന് കാണാം സുകുവേട്ട . 

നിനക്ക് നിർബന്ധമാണെങ്കിൽ  നമുക്ക് പോകാം 

 

ഡോക്ടറെ ‌ കണ്ടു കഴിഞ്ഞു പരിശോധനയുടെ റിസൾട് വന്ന  ദിവസം രുക്കു ഭയങ്കര  അസ്വസ്ഥയായിരുന്നു .

അയാളുടെ കാർ വന്ന് നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം  കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾ സാധാരണ ഓടി വരാറുള്ളതാണ്. 

അന്ന് വീട്ടുജോലിക്കാരിയാണ്  പതിവില്ലാതെ കതകു തുറന്നതു വന്നത് 

രുക്കു എവിടെ ...? 

കിടക്കുവാണ് ... 

അയാൾ വേഗം മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു .

രുക്കു എന്തു പറ്റി അവളുടെ വാടിയ മുഖം കണ്ടു അയാൾ ചോദിച്ചു .

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല 

പനിക്കുന്നുണ്ടോ ...?

അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു നെറ്റിയിൽ തന്റെ കൈത്തലം വെച്ച് കൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു .

ഇല്ല ....ആസ്പത്രിയിൽ പോയതിന്റെ   റിസൾട് വന്നു ....

അതിനാണോ വിഷമിച്ചിരിക്കുന്നത് . 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നീർചാലുകളായി 

എന്തിനാണ് രുക്കു നീ ഇത്ര വിഷമിക്കുന്നത് ...?

എനിക്ക് ....എനിക്ക് ആണ് കുഴപ്പം അവൾ  കണ്ണുകൾ അടച്ചു തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു . 

ശേ ഇതെന്താണ് രുക്കു .....

എന്നേ നിങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കരുത് നിങ്ങൾ ഇല്ലാതെ എനിക്കു ചിന്തിക്കുവാൻ കൂടി വയ്യ ...

അയാളുടെ കൈകൾ ചേർത്തു പിടിച്ചു അവൾ കരഞ്ഞു .

എന്നേ മറ്റുള്ളവരുടെ മുൻപിൽ നിങ്ങൾ തോൽപ്പിക്കരുത് 

ജീവനുള്ള കാലത്തോളം ന്റെ രുക്കുവിനെ ഞാൻ ഉപേക്ഷിക്കില്ല.ആരുടെ മുൻപിലും തോൽപ്പിക്കുകയുമില്ല . 

ഇടയ്ക്കിടക്കു അമ്മായിയും ബന്ധുക്കളും  വരുമ്പോൾ അവർക്ക്‌ ഏറെയും ‌ സംസാരിക്കാൻ ഉള്ള വിഷയം രുഗ്മിണിയുടെ ഒട്ടിയ വയറിനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു . 

ഇക്കണ്ട സ്വത്തിനെല്ലാം അവകാശി ഇല്ലാതെ പോകുവോ?

അവരുടെ നീണ്ട പരിഭവങ്ങൾ എന്നും അവസാനിക്കുന്നത് ഈ ഒറ്റ ചോദ്യത്തിൽ  ആയിരുന്നു . 

രുഗ്മിണി അതെല്ലാം കേട്ടില്ലെന്നു  നടിച്ചു.മനസ്സിലെ ദുഃഖം തൊണ്ടകുഴിവരെ എത്തുമ്പോൾ രുഗ്മിണി ഒന്ന് ദീർഘമായി നിശ്വസിക്കും എന്നിട്ട് മനസ്സ് കേൾക്കെ അവൾ പറയും രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല .ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ ദുഃഖങ്ങൾ ആ നിശ്വാസത്തിന്റെ ചൂടിൽ ഉരുകി തീരും... 

നാളുകൾ കഴിയും തോറും  സുകുവിന്  തന്നോട് ഒരു അകൽച്ച പോലേ രുഗ്മിണിക്കു തോന്നി തുടങ്ങി .

എപ്പോളും അയാൾ ആലോചനയിൽ ആണ് .

 അയാൾ ഇപ്പോൾ ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിറിക്കാറില്ല .ചുണ്ടിലെ ഒരു നേർത്ത വരയിൽ അയാളുടെ ചിരികളെല്ലാം ലോപിച്ചപോലെ .

രുക്മിണി അവരുടെ വിശാലമായ സ്വീകരണ മുറിയിലെ വശം ചേർന്നുള്ള വല്യ ആട്ടുതൊട്ടിലിൽ അയാളുടെ 

മടിയിൽ തലവെച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുടികളിൽ വിരലോടിച്ചു അയാൾ മൂളിപ്പാട്ടുകൾ പാടാറില്ല.

രുഗ്മിണിയിൽ നിന്നും അയാൾ എന്തൊക്കയോ മറയ്ക്കും പോലേ .

സുകുവേട്ട നമുക്ക് ഒരു കുഞ്ഞിനെ ദത്തെടുത്താലോ? 

ഒരിക്കൽ ആട്ടുകട്ടിലിൽ  അയാളുടെ മടിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു 

അയാൾ മൗനമായി ...

എന്താ സുകുവേട്ട ഒന്നും പറയാത്തത് 

നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയണമെന്ന് ഓർത്തിരിക്കുവാണ്.  

അയാൾ പതിഞ്ഞുപോയ തന്റെ ശബ്ദം  തൊണ്ട അനക്കി ശരിയാക്കികൊണ്ടു തുടർന്നു 

അമ്മ ആകെ വിഷമത്തിലാണ്.അമ്മായി  എനിക്കു വേറെ ഒരു ആലോചനയുമായി  വന്നിരുന്നെന്നു അമ്മ പറഞ്ഞു .

എത്ര ലാഘവത്തോടെയാണ് സുകു സംസാരിക്കുന്നതു  എന്ന് അവൾ ഓർത്തു.അതാണ് ഈ അകൽച്ചയുടെ കാരണം 

സുകുവേട്ട നിങ്ങൾ എന്നേ ഉപേക്ഷിക്കാൻ  

പോകുവാണോ ....?

ഇല്ല രുക്കു 

നമ്മുക്ക് ഒരു സ്ഥലം വരെ പോകണം കുറച്ചു ദൂരെയാണ് അവിടെ ഒരു ജ്യോത്സ്യനുണ്ട് .നല്ല പേരുകേട്ട ആളാണ് .

കവലയിലെ പോറ്റി ഹോട്ടൽ നടത്തുന്ന രാമനുണ്ണിയാണ് പറഞ്ഞത് .അയാളുടെ ഒരു ബന്ധുവിന് കുറെ വർഷങ്ങൾ ആയി കുട്ടികൾ ഇല്ലെന്നു .കുറേ ചികിത്സകൾ ഒക്കെ ചെയ്‌തു ഒന്നും ഫലം കണ്ടില്ല അവസാനം ആ ജ്യോത്സ്യര് പറഞ്ഞ പരിഹാര ക്രിയകൾ  ചെയ്തു കഴിഞ്ഞു അവർക്ക് കുട്ടികൾ ഉണ്ടായത്രേ.നമ്മുക്കും അവിടെ വരെ ഒന്ന് പോകാം .

അങ്ങോട്ടേക്കുള്ള ആ ട്രെയിൻ യാത്രയിൽ അയാൾ ഒത്തിരി കാര്യങ്ങൾ അവളോട്  സംസാരിച്ചു .തന്റെ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ദിവസങ്ങൾ തിരിച്ചു കിട്ടിയ സന്തോഷമായിരുന്നു രുഗ്മിണിക്ക്. 

ഏകദേശം വൈകുന്നേരമായപ്പോൾ അവർ ഇറങ്ങേണ്ട   സ്റ്റേഷനിൽ ട്രെയിൻ എത്തി . അടുത്തുള്ള ഓട്ടോക്കാരനോട് തന്റെ കൈയിലുള്ള അഡ്രസ്സ് സുകു കാണിച്ചു.അയാൾ വലിയ ഒരു തെരുവിന്റെ അറ്റത്തുള്ള  ഒരു ആശ്രമകവാടത്തിൽ മുൻപിൽ അവരെ കൊണ്ടുവിട്ടു .

ഓടുപാകിയ പഴയ ഒരു ആശ്രമം. 

കരിങ്കല്ലിൽ തീർത്ത മതിലിന്റെ  വിള്ളലുകളിൽ പായൽ പിടിച്ചിരുന്നു .

ആശ്രമ വളപ്പിൽ നിറയെ മരങ്ങൾ നട്ടുപിടിപ്പിച്ചിരുന്നു.

ആശ്രമത്തിനു മുൻപിലെ റോഡിന്റെ മറുവശത്തു ഒരു പടുകൂറ്റൻ  ആൽമരം നിന്നിരുന്നു .

തെരുവിന്റെ നടുവിലായി  വലിയ ഗോപുരങ്ങൾ കൊണ്ട്  നിർമ്മിതമായ ഒരു ക്ഷേത്രം  ഉണ്ടായിരുന്നു .അതിനു സമീപത്തായി കൊത്തുപണികളാൽ അലംകൃതമായ  ധാരാളം മണ്ഡപങ്ങളും .അതൊരു തീർത്ഥാടന കേന്ദ്രമാണെന്നു തോന്നിക്കുമാറ്  ധാരാളം തീർത്ഥാടകർ  വലുതും ചെറുതുമായ സംഘങ്ങളായി  അവിടെ  ചുറ്റിത്തിരിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

വീതികുറഞ്ഞ റോഡിനിരുവശത്തുമായി ധാരാളം ചെറിയ കടകൾ നിരയായി നിന്നിരുന്നു . കല്ലുമാല  വില്പനക്കാരും പൂക്കടകളും ചായക്കടക്കാരും  തിങ്ങിനിറഞ്ഞ ഒരു തെരുവ്.   അങ്ങിങ്ങായി കൈനോട്ടക്കാരും പക്ഷിശാസ്ത്രക്കാരും  ഇരിക്കുന്നുണ്ട് .അവർ  ആളുകളെ നീട്ടി വിളിക്കുന്നുണ്ട്. അവരുടെ മുറുക്കാൻ  കറ വീണു റോഡ് ചുവന്നു തുടുത്തു കിടന്നു.

രുക്കു നീ ഇവിടെ ഇരിക്ക് നമ്മുക്കു കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ഞാൻ വാങ്ങി വരാം .

അത് പറഞ്ഞു അയാൾ അവളെ സമീപത്തുള്ള ആൽത്തറയിൽ ഇരുത്തി ആ ആശ്രമത്തിനു പിറകിലുള്ള പെട്ടിക്കടകളിരിക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് നീങ്ങി ...

ആൽത്തറയുടെ  എതിർവശത്തു  വെള്ള അടിമാടുകളെ  പൂട്ടിയ ഒരു കാളവണ്ടി കിടന്നിരുന്നു  .അതിൽ നിറയെ പച്ചയും മഞ്ഞയും ചുവപ്പും നിറങ്ങളിലെ പ്ലാസ്റ്റിക് 

കുടങ്ങൾ .

രുഗ്മിണി ആ നിറങ്ങൾ നോക്കി ഇരുന്നു.തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ അതിൽ ഒരെണ്ണം മേടിക്കണം .അവൾ ഓർത്തു .

അയാൾ ഭക്ഷണവുമായി തിരിച്ചു വരും വരെ ആ കുടങ്ങൾക്കു ചുറ്റും അവളുടെ ചിന്തകൾ കറങ്ങി നടന്നു .

രുക്കു നല്ല ഇഡലിയും ചമ്മന്തിയും കൂടെ മൊരുമൊരാന്ന്  മൊരിഞ്ഞ ഉഴുന്നുവടയും ഉണ്ട്.

വാഴയിലപ്പൊതി  തുറക്കുന്നതിനിടയില്‍ അയാൾ പറഞ്ഞു. 

ഇടക്കൊക്കെ അയാൾ ഉഴുന്നുവട ചമ്മന്തിയിൽ  മുക്കി അവൾക്ക് നല്കി.

രുക്മിണിക്കു ഒരുപാട് സന്തോഷവും തോന്നി 

ഇനി കടുപ്പത്തിൽ ഒരു ചായ ആയാലോ ?

അവൾ തലയാട്ടി 

ഊന്നുവടി കുത്തി നടന്നു നീങ്ങുന്ന അയാളെ രുഗ്മിണി കുറച്ചു നേരം നോക്കിയിരുന്നു. വീണ്ടും അവളുടെ ശ്രദ്ധ ആ വർണ്ണാഭമായ  പ്ലാസ്റ്റിക് കുടങ്ങൾ  കവർന്നു.

തീരെ മെല്ലിച്ച ഒരു പെൺകുട്ടി തന്റെ ഒക്കത്തു ഒരു കുഞ്ഞു മായി  ആ കാളവണ്ടിക്ക്  അരികിലേക്ക് വന്നു.

അവളുടെ സാരി  തീരെ നിറം മങ്ങിയതും ചവുണ്ടതുമായിരുന്നു .എണ്ണയില്ലാതെ ചെമ്പിച്ച  മുടി പിന്നി അടിയിൽ മുത്തുകൾ തുന്നിച്ചേർത്ത കറുത്ത കുഞ്ചലം  കെട്ടിയിട്ടിരുന്നു . അവൾ നടക്കുന്ന താളത്തിൽ ആ കുഞ്ചലം  ഭംഗിയായി തുള്ളിച്ചാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു .

അവളുടെ ഒക്കത്തിരുന്ന പെൺകുഞ്ഞു   ആ നാട്ടിലെ ഏതോ നാടൻ പലഹാരം  കടിച്ചു തിന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ  പഞ്ഞികെട്ടുപോലുള്ള മുടി ശിരസ്സിൽ  ഉയർത്തി  മഞ്ഞ റബർ ബാൻഡ് ചുറ്റി 

ഇട്ടിരുന്നു . നിറയെ മുത്തുകളുള്ള നിറം മങ്ങിയ ഒരു വെള്ളി അരഞ്ഞാണം മാത്രമേ അവളെ ധരിപ്പിച്ചിരുന്നുള്ളു.

ചെളിപുരണ്ട മുഖത്ത് മൂക്കൊലിപ്പ് പടർന്നു ഉണങ്ങി  ഒട്ടിപ്പിടിച്ചിരിപ്പുണ്ട് .

ആ പെൺകുട്ടി ചുവന്ന കുടത്തിലേക്കു വിരൽ ചൂണ്ടി വിലപേശി കൊണ്ടിരുന്നു .

അയാൾ നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ  തലയാട്ടിക്കൊണ്ടുമിരുന്നു. കുറച്ചു നേരത്തെ വിലപേശലിനു  ശേഷം അവൾ തന്റെ  എളിയിൽ തിരുകിയ ചെറിയ മഞ്ഞകളറിലെ മുഷിഞ്ഞ ചെറിയ സഞ്ചി തുറന്നു കാശ് കൊടുത്തു എന്തൊക്കയോ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊൺട്  തിരിച്ചു നടന്നു. 

കുഞ്ഞിന്റെ കാലുകളിൽ അവളുടെ മുടിയിൽ കെട്ടിയ കുഞ്ചലം  ആടിയാടി വന്നു തലോടി അകന്നു  .

രുക്കു ആ കാഴ്ചകൾ ആസ്വദിച്ചിരിക്കെ   പതിയെ പതിയെ പെട്ടിക്കടകളിലും പരിസരങ്ങളിലുമുള്ള വീടുകളിലേ  വിളക്കുകൾ തെളിഞ്ഞു തുടങ്ങി  .

അപ്പോഴാണ് അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആ തെരുവിലാകെ അയാളെ തിരഞ്ഞു തുടഞ്ഞിയത് 

സുകുവേട്ടനെ കാണുന്നില്ലല്ലോ ....ഉള്ളിൽ ആകെ ഒരു വെപ്രാളം  .ശ്വാസം എടുക്കാൻ  ബുദ്ധിമുട്ടുപോലെ. 

നിറമുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക്  കുടങ്ങൾക്കു അരികിലൂടെയാണ് അവൾ അയാളെ തിരഞ്ഞു ഇറങ്ങിയത് .അപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് മാത്രമേ നിറഞ്ഞു 

നിന്നുള്ളൂ .ആ തെരുവാകെ അവൾ അയാളെ തിരഞ്ഞു നടന്നു .

തളർന്ന മനസ്സോടെ അവൾ വീണ്ടും ആൽത്തറയിൽ വന്നിരുന്നു .

തനിക്ക്  ചുറ്റും കൂടുകൂട്ടുന്ന കറുപ്പ് നിറത്തെ നോക്കി  ഇരുണ്ടു തുടങ്ങിയ അവളുടെ മനസ്സ് പിറുപിറുത്തു. 

സുകുവേട്ടൻ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയിരിക്കുന്നു... 

തന്റെ ഇരുകൈകളും ആൽത്തറയിൽ ഊന്നി .തെളിഞ്ഞു വരുന്ന നിലാവിലേക്കു  മുഖം ഉയർത്തി നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മിഴികളിൽ നിന്നും നീർതുള്ളികൾ  ഉതിർന്നു വീണു .

കൈത്തലം കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു നിവരുമ്പോൾ ,തന്റെ മുൻപിലായി ഒരു നിഴൽ  അടുത്തേക്ക് നീണ്ടു വരുന്നത് ഉള്ളിൽ ഒരു വിറയലോടെ അവൾ കണ്ടു.

                                                              

 

രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല.(അവസാന ഭാഗം )

തനിക്ക്  ചുറ്റും കൂടുകൂട്ടുന്ന കറുപ്പ് നിറത്തെ നോക്കി  ഇരുണ്ടു തുടങ്ങിയ അവളുടെ മനസ്സ് പിറുപിറുത്തു. 

സുകുവേട്ടൻ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയിരിക്കുന്നു... 

തന്റെ ഇരുകൈകളും ആൽത്തറയിൽ ഊന്നി .തെളിഞ്ഞു വരുന്ന നിലാവിലേക്കു  മുഖം ഉയർത്തി നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മിഴികളിൽ നിന്നും നീർതുള്ളികൾ  ഉതിർന്നു വീണു .

കൈത്തലം കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു നിവരുമ്പോൾ ,തന്റെ മുൻപിലായി ഒരു നിഴൽ  അടുത്തേക്ക് നീണ്ടു വരുന്നത് ഉള്ളിൽ ഒരു വിറയലോടെ അവൾ കണ്ടു. 

അവൾ മുഖമുയർത്തി നോക്കി ....

ഏകദേശം അറുപതിനോട്  അടുത്ത് പ്രായമുള്ള ഒരു ഒത്ത സ്ത്രീ രൂപം .നിലാവെട്ടത്തിൽ അവരുടെ തലമുടി പഞ്ഞികെട്ടുപോലെ തോന്നി  .

തോളറ്റം വരെ തൂങ്ങിയ കാതിന്റെ തട്ടിൽ വല്യ ഒരു 

കുണ്ഡലം പോലുള്ള കമ്മൽ .

വീതിയേറിയ നെറ്റിത്തടം നിറയെ  ഭസ്മം പൂശിയിരുന്നു .

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഭയം നിഴലിട്ടു ...

എന്നമ്മ ഇങ്കെ ഒറ്റയിലെ ഇറുക്ക് ...?

വളരെ സൗമ്യ്മായിരുന്നു അവരുടെ ശബ്‍ദം .

അവരുടെ ശരീരവുമായി തീരെ യോജിക്കാത്ത പോലേ. 

ഞാൻ ...എന്നേ ...

അവരുടെ ചോദ്യം അവൾക്ക് മനസ്സിലായെങ്കിലും 

തമിഴിൽ മറുപടി പറയാൻ അവൾ പ്രയാസപ്പെട്ടു. 

ഇന്ത നേരത്തിൽ  നീ ഇങ്കെ ഒറ്റയിലെ ഇറുകിറത്  നല്ലതില്ലേ?റൊമ്പ മോശമാന  ഇടം .തല അനക്കാതെ അവരുടെ കണ്ണുകൾ മാത്രം ചുറ്റും വട്ടം കറങ്ങി ...

അതുകേട്ട് രുഗ്മിണി കൂടുതൽ ഭയപ്പെട്ടു ...

ഉൻ പേര് എന്നെ ..?

രുഗ്മിണി ....അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞു.

ഇന്ത രാത്രി നീ ഇങ്കെ  ഒറ്റയിലെ ഇരിക്ക വേണ്ട രുഗ്മിണി നീ എൻ കൂടെ വാ ...

അതും പറഞ്ഞു അവർ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

 

അവരുടെ വാക്കുകൾക്ക് ഒരു ആജ്ഞ ശക്തിയുള്ള പോലേ അവൾ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു അവരെ പിന്തുടർന്നു.

അവർ ആശ്രമത്തിലെ ഒരു മുതിർന്ന അന്തേവാസിയായിരിക്കുമെന്നാണ് അവൾ കരുതിയിരുന്നത് .

എന്നാൽ അവർ ആശ്രമത്തിനു സമീപത്തുള്ള ഒറ്റയടി പാതയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി .നിലാവിൽ ഒറ്റയടിപ്പാത ഒരു വെളുത്ത നാട പോലേ നീണ്ടു വളഞ്ഞു കിടന്നു .

ഇടയ്ക്കു തന്റെ നടത്തം നിർത്തി രുഗ്മിണി തന്റെ പുറകിലുണ്ടോയെന്നു അവർ ഉറപ്പുവരുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

എന്റെ ഈശ്വരാ  ഈ യാത്ര എങ്ങോട്ടാണ് ...?

ഭീതിയിൽ പൊതിഞ്ഞ ചിന്തയും വേഗത്തിൽ മിടിക്കുന്ന ഹൃദയവുമായി  അവൾ പതിയെ അവർക്ക് പിന്നാലെ നടന്നു .

ആ ഒറ്റയടി പാത അവസാനിക്കുന്നത് ഒരു ബഹുനില കെട്ടിടത്തിന് മുന്പിലായിട്ടാണെന്ന് രുഗ്മിണിക്കു മനസ്സിലായി ...

ചുവന്ന സീരിയൽ ബൾബുകൾകൊണ്ട്  കെട്ടിടത്തിന്റെ മുകളിലായി തമിഴിൽ എന്തോ   എഴുതിയത്  മിന്നിത്തിളങ്ങുന്നുണ്ട് ....

ആ കെട്ടിടത്തിനോട് അടുക്കുംതോറും അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പിന്റെ വേഗത കൂടുതൽ വർദ്ധിച്ചു...കാലുകൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങാത്തതുപോലെയും തോന്നി ....

വേഗം വാമ്മ ...തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവർ രുഗ്മിണിയോട് പറഞ്ഞു .

അവരെ കണ്ടതും സെക്യൂരിറ്റി ഗേറ്റ് വിശാലമായി  തുറന്നു. 

അയാളുടെ ഭവ്യതയോടെയുള്ള നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ   ആ വീടിന്റെ ഉടമ അവരാണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി. 

ഇന്ത രാത്രി  ഉനക്ക്  ഇങ്കെ  തങ്കലാം ....

തന്റെ സാരിയുടെ മുന്താണിയിൽ കെട്ടി ഇടുപ്പിൽ തിരുകിയ താക്കോൽകൂട്ടത്തിൽ  നിന്നും ഒരു താക്കോലെടുത്തു താഴത്തെ നിലയിലെ കിഴക്കേ അറ്റത്തുള്ള മുറി തുറന്നു അകത്തുകയറി ലൈറ്റ് ഇട്ടുകൊണ്ട് അവര് പറഞ്ഞു . 

ഇതു താൻ എന്നോടെ വീട് ...

ഏതോ ഒരു അതിഥിക്ക്  വേണ്ടി  ഒരുക്കിയ പോലേ  സുന്ദരമായിരുന്നു ആ മുറി  .

ചന്ദനകളറിലേ  വിരിപ്പും തലയിണയും ...അതിനോട് ചേർന്നു മരംകൊണ്ടു നിർമ്മിച്ച  ഒരു മേശ‌ .അ മേശയിൽ ഒരു ചില്ലു കുപ്പിയിൽ   മഞ്ഞയും  വെള്ളയും കളറിലെ റോസാപ്പൂക്കൾ .

ആ   റോസപൂക്കൾ ആതീവസുന്ദരവും  വാസന  നിരഞ്ഞതുമായിരുനെങ്കിലും  അവൾക്ക് അപ്പോൾ അത്  നൽകിയത് വിരഹതിന്റെ വേദനയാണ് .

ബാത്‌റൂമിൽ സോപ്പ് ടൗവൽ  എല്ലാം ഇറുക്ക്‌  .നീ കുളിച്ചു ഫ്രഷ്  ആക്.അതും പറഞ്ഞു അവർ മുറിക്കു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി ...

അവർ മുറിക്കു പുറത്തു ഇറങ്ങിയതും രുഗ്മിണി പെട്ടന്ന് തന്നെ മുറി പൂട്ടി .

അവൾ തിരിച്ചു വന്ന് ബെഡിന്റെ ഓരത്തായി ഇരുന്നു .അപരിചിതമയ സ്ഥലം അപരിചിതരായ  വ്യക്തികൾ ഓരോന്ന് ഓർത്തു രുഗ്മിണിക്കു കരച്ചിൽ വന്നു.കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും  കതകിൽ മുട്ട് കേട്ട് തെല്ല് പരിഭ്രമത്തോടെ  രുഗ്മിണി എഴുന്നേറ്റു .

ജനൽ കർട്ടൻ മാറ്റി നോക്കി .ആ സ്ത്രീ  തന്നെയാണ് 

അവൾ കതകു തുറന്നു. ഒരു കുഴിഞ്ഞ സ്റ്റീൽ പാത്രത്തിൽ പഞ്ഞപ്പുല്ല്കൊണ്ടുല്ല കഞ്ഞിയും അച്ചാറും മഞ്ഞകളറിലെ  ഒരു കറിയും പിന്നെ ഒരു ചുട്ടപപ്പടവും അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി അവര് പറഞ്ഞു .

ഇത് ശാപ്പിട്  ...

 

കുളികഴിഞ്ഞു  ഭക്ഷണം  കഴിക്കാൻ  ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾക്ക് തൊണ്ടയിൽ ഒരു തടസ്സം പോലേ .

വിവാഹശേഷം സുകുവേട്ടൻ ഇല്ലാതെ ആദ്യമായാണ് ....

എത്ര നിഷ്കരുണമാണ് സ്വന്തം താൽപര്യങ്ങൾക്കു  വേണ്ടി അയാൾ തന്നെ വലിച്ചെറിഞ്ഞത് .

ഓർക്കുംതോറും അവൾക്ക് കരച്ചിലടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല .

അവൾ എന്തൊക്കയോ പുലമ്പി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.  

ക്ഷീണത്താൽ അടഞ്ഞുപോകുന്ന  കണ്ണുകളെ അവൾ വലിച്ചു തുറക്കുന്നുമുണ്ട് . തനിക്കു  ചുറ്റും നിറയുന്ന അപരിചിതത്വത്തിന്റെ   ഗന്ധവും  ഉൾഭയമായുമായുള്ള   ആ മല്പിടുത്തത്തിനിടയിൽ എപ്പോഴോ കണ്ണുകൾ നിദ്രക്കു കീഴടങ്ങി  ...

രാവിലെ കതകിലുള്ള മുട്ടുകേട്ടാണ് അവൾ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഞെട്ടി ഉണർന്നത് .

കണ്ണുതുറന്നു ചുറ്റും നോക്കി ...  കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് രുഗ്മിണിക്കു ഒന്നും  മനസ്സിലായില്ല .താൻ ഇതെവിടെയാണ് ...?സുകുവേട്ടൻ എവിടെ ?

അവൾക്ക് കുറച്ചു നേരം വേണ്ടിവന്നു പരിസരബോധം ലഭിക്കാൻ. 

പിന്നെ പതിയെ  ചെന്ന് അവൾ കതകു തുറന്നു ,...

സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസിൽ ചൂടുള്ള പാൽ കാപ്പിയുമായി ആ സ്ത്രീയാണ്  ... 

കാപ്പികുടിച്ചിട്ടു ശീക്രമാ  വാ ...നിന്നോട് എനിക്ക് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ചോദിക്കണം. 

പ്രാതല് കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവര് കാര്യമായി ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല ‌ ....അതിനുശേഷം അവർ  രുഗ്മിണിയുമായി പുറത്തേക്കിറങ്ങി . 

മതില്കെട്ടിനുള്ളിലെ വിശാലമായ സ്ഥലത്തു പല തരത്തിലെ പച്ചക്കറി തോട്ടങ്ങൾ .ചെറിയ ചൂരൽ മുറത്തിൽ കായ് ഫലങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്ന    കുറച്ചു പ്രായമായവർ  ...മറുവശത്തു ധാരാളം പൂചെടികൾ  നട്ടുവളത്തിയിരിക്കുന്നു .പല വർണ്ണത്തിലുള്ള ആന്തൂറിയം ചെടികളുടെ ഒരു വൻ ശേഖരം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. മുറ്റത്തു നട്ട കുറ്റിമുല്ലകളിൽ നിന്നും പ്ലാസ്റ്റിക് കൂടകളിൽ   ചിലർ മുല്ലമൊട്ടുകൾ നുള്ളിയിടുന്നുണ്ട് .

അതിനു സമീപത്തുള്ള കാറ്റാടിമരത്തിനു താഴെയുള്ള സിമെന്റ് ബഞ്ചിൽ അവര് ഇരുന്നു ...

നിന്നെ നിന്റെ ഭർത്താവ് ഇങ്കെ വിട്ടിട്ടു പോയല്ലേ  ?

അവളുടെ കഴുത്തിലെ താലി ചരട് നോക്കി  അവർ  ചോദിച്ചു ....

ഉം ...അവൾ തലയാട്ടി നിറഞ്ഞു വരുന്ന കണ്ണുകൾ കാണാതിരിക്കാൻ അവൾ തല കുനിച്ചിരുന്നു .

എതുക്ക്  ....?നീ മലയാളത്തിൽ ചൊല്ല് .എനിക്ക് മലയാളം കൊഞ്ചം അറിയാം .അവരിൽ ചില പേർ മലയാളികളാണ്. തോട്ടത്തിൽ നിൽക്കുന്ന ആ പ്രായമായ സ്ത്രീകളെ നോക്കി അവർ പറഞ്ഞു .

രുഗ്മിണി എൻ  പേര് ഗോമതി .എല്ലാരും ഗോമതിയമ്മ എന്ന് കൂപ്പിടും .നീയും എന്നെ അങ്ങനെ വിളിച്ചോ ?

തമിഴും മലയാളവും ഇടകലർത്തിയുള്ള അവരുടെ സംസാരം കേൾക്കാൻ നല്ല രസമുണ്ടെന്ന് അവളോർത്തു .

രുഗ്മിണി തന്റെ നോട്ടം തറയിൽ പാകിക്കൊണ്ടു  തന്റെ കഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി ...

എല്ലാം കേട്ടതിനു ശേഷം ഗോമതിയമ്മ കുറച്ചു നേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചാരു ബെഞ്ചിൽ കണ്ണുകളടച്ചു ചാരിക്കിടന്നു .അവരുടെ കൺപീലികൾ ഈർപ്പം കൊണ്ട് നനഞ്ഞൊട്ടി .

അവർ കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം രുഗ്മിണിയോട് ചോദിച്ചു .

നിനക്ക്  അവനെ റൊമ്പ ഇഷ്ടമാണോ ?

ഇഷ്ട്ടം ആയിരുന്നു ...കാറ്റത്തുലയുന്ന കാറ്റാടിമരത്തിലേക്കു നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു .

നിന്റെ മുൻപിൽ ഇപ്പോൾ രണ്ട് കാര്യങ്ങൾ  ഉണ്ടു 

ഏതുവേണമെന്ന്  ഉനക്ക് തീരുമാനമെടുക്കലാം . 

ഒന്ന് നിനക്ക് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിപ്പോകാം 

തലകുനിച്ചു ....

രണ്ട് പഠിപ്പ് മുടിച്ചിട്ടു  നീ നിനച്ചമാതിരി ഒരു ‌ കോളേജ് ലെക്ചർ  ആയി  മടങ്കലാം  ....തല നിവർന്ത് ...‌  

നീ ചിന്തിക്ക്  ...എത്  വേണമെന്ന് ....

എനിക്കു തലനിവർത്തിപ്പിടിച്ചു  മടങ്ങിയാൽ മതി ...രുഗ്മിണിക്കു തോൽക്കണ്ട ...അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും നിരാശയുടെ നിഴലുകൾ മാറി തുടങ്ങിയിരുന്നു .

മിടുക്കി ...ഉനക്ക് എന്ന ഉതവി വേണാലും നാൻ ചെഞ്ചു തരാം  ...ഉതവിന്ന് സൊന്നാൽ തെരിയുമാ ..? ...സഹായം...അത് പറഞ്ഞു അവർ വാ തുറന്നു ഉറക്കെ ചിരിച്ചു . 

ഞാൻ കൊഞ്ചം  കാര്യങ്ങൾ നിനക്ക് കാണിച്ചു തരാം.

അവർ  കെട്ടിടത്തിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ പച്ചക്കറികളും പൂക്കളും  മേടിക്കാൻ  ചില്ലറ വ്യാപാരികൾ തങ്ങളുടെ വണ്ടിയുമായി അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു .

നോക്ക് രുഗ്മിണി ഈ ഒന്നാം നിലയിൽ താമസിക്കുന്നത് നീ പുറത്തുകണ്ട ആ വയസ്സാന  ആളുകളാണ്. നിരയായി അടുക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന കട്ടിലുകൾ ചൂണ്ടി അവര് പറഞ്ഞു .

ഒരിക്കൽ വീടിന്റെ നെടും തൂണായി നിന്നവർ പിന്നീട് വീട്ടുകാർക്ക് കരടായി മാറിയവർ.അവരെ നോക്കുമ്പോൾ രുഗ്മിണിയുടെ നോട്ടത്തിൽ അലിവ്‌ കലർന്നിരുന്നു .

പിന്നെ ഗോമതിയമ്മ രുഗ്മിണിയെ  രണ്ടാം നിലയിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി.

ചവിട്ടു പടികൾ കയറുമ്പോൾ തന്നെ കുട്ടികളുടെ ശബ്ദവും കരച്ചിലുമൊക്കെ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .

അവരെ നോക്കി  ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ടു 

രുഗ്മിണിയുടെകണ്ണുകൾ അവർക്കിടയിലൂടെ പാറിപ്പറന്നു. 

നാലുവയസ്സിൽ  താഴെ പ്രായമുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളാണ് അവരെല്ലാം ... ആദ്യത്തെ നിലയിൽ മക്കൾക്ക്  വേണ്ടാത്തവർ...  രണ്ടാം നിലയിൽ മാതാപിതാക്കക്ക് വേണ്ടാത്തവർ ...ജീവിതം തന്റെ  മുഖങ്ങൾ ഓരോരുത്തർക്കും ഒരോ രീതിയിലാണ് കാട്ടികൊടുക്കുക.വിചിത്രം തന്നെ അവൾ തലകുടഞ്ഞു.

ഇവരെയെല്ലാം എനക്ക്  കിടച്ചത്  പിറന്ത ദിവസം 

തന്നെ  ...

ഇങ്കെ  ഗേറ്റിനു വെളിയിൽ  ഒരു തൊട്ടിൽ  വച്ചിട്ടുണ്ട് ഒരു കയർ കെട്ടിയ മണിയും.ആ തൊട്ടിലിൽ വേണ്ടാമ്മ പോട്ടിട്ടു പോയ കൊളന്ത്യയ്കളാണ്  ഇവങ്കെ ... 

പിന്നെ അവരെ നോക്കുന്ന ചെറുപ്പക്കാരികളായ  പെൺകുട്ടികളെ നോക്കി അവർ  പറഞ്ഞു .ഇത് നിന്നെപ്പോലെ ഇവിടെ എത്തിയവരാണ് .ഇവങ്ക താൻ  പിള്ളകള്ക്ക്  അമ്മമാർകൾ.

പിന്നീട് അവളെ അവര് ആ കെട്ടിടത്തിന് പുറകിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഒരു സ്ഥാപനത്തിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടുപോയി ....

അവിടെയും പല പ്രായത്തിൽ ഉള്ള സ്ത്രീകൾ തങ്ങളുടെ ജോലി തിരക്കിലാണ് .അവർ മനോഹരമായ പട്ടു സാരികൾ നെയ്തെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു  ...

മറ്റുചിലർ കുട്ടിയുടുപ്പുകൾ തുന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു . 

തുണികളിൽ ചായം മുക്കുന്നവർ ...

പലതരത്തിലുള്ള പലഹാരങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി പായ്ക്കറ്റിലക്കുന്നവർ . അങ്ങനെ പലരും .

അവരിൽ പലരും  ആരുടെയൊക്കയോ ചതിയിൽ അകപ്പെട്ടു ചുവന്ന തെരുവിലേക്ക് വലിച്ചെറിയപെട്ടവരായിരുന്നുവെന്ന്   ഗോമതിയമ്മയിൽ നിന്നും അവൾ മനസ്സിലാക്കി .

സ്വയം സമ്മതത്തോടെയല്ലാതെ മാംസക്കച്ചവടത്തിൽ ഉരുകിത്തീരുന്നവർക്ക്  മറ്റുള്ളവരുടെ മുൻപിൽ അഭിമാനത്തോടെ  ജീവിക്കുവാൻ ഒരു ജീവിത മാർഗം ഉണ്ടാക്കി കൊടുക്കുന്ന ആ സ്ത്രീ ശരിക്കും ഒരു  ദേവതയാണെന്ന് അവൾ ഓർത്തു.തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ അവരോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ നീരുറവ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു ... 

പിന്നെ  അവളെ അവർ തന്റെ ഓഫീസിൽ റൂമിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടുപോയി ....

അവരുടെ കസേരക്ക് പുറകിൽ തീർത്ത മരത്തിന്റെ അലമാര നിറച്ചും അവർക്ക് ലഭിച്ച പുരസ്കാരങൾ  ആയിരുന്നു .സ്ത്രീകളുടെ ഉന്നമനത്തിനായി പ്രവർത്തിക്കുകയും  പോരാടുകയും ചെയ്യുന്ന  ഒരു മഹത് വ്യ്കതിയാണ് തന്റെ മുന്പിലെന്ന്  ഓർത്തു അവൾക്ക് അഭിമാനം തോന്നി ...

രുഗ്മിണി ...എനക്ക്  എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഒറ്റയ്ക്ക് പാർക്കതുക്കു   ഇപ്പൊ മുടിയലെ  .എനക്ക്   സഹായത്തുക്ക്  നാൻ ഒരാളെ തേടിയിട്ടിറുക്ക്. 

ഉനക്ക്  അത് മുടിയും എന്ന് എനക്ക്  തോന്ട്രുത്. 

എനിക്ക് പറ്റും ....ഒട്ടും താമസിയാതെ രുഗ്മിണി ഉറച്ച ശബ്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു .

 

രുഗ്മിണി തന്റെ പഠനത്തോടൊപ്പം  

അവരുടെ സ്ഥാപനത്തിന്റെ പ്രവത്തനത്തിൽ  സജീവ പങ്കാളിയായി ...

വൃദ്ധരായ അവിടുത്തെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ഒപ്പമിരുന്നു അവൾ കയ്യടിച്ചു  നാടൻ പാട്ടുകൾ പാടി ഒരു 

മകളായി  ...സമൂഹത്തിൽ ചവിട്ടിയരക്കപ്പെട്ട  പെൺകുട്ടികൾക്ക് ഒരു ചേച്ചിയായി ...കൈത്താങ്ങായി. അവരെ വീണ്ടും സ്വപ്‌നങ്ങൾ കാണാൻ അവൾ പഠിപ്പിച്ചു . ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട അവിടുത്തെ  കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കു മാത്രമല്ല ആ നാട് ഒട്ടാകെയുള്ളവർ  അവളെ സ്നേഹപൂർവ്വം  രുഗ്മിണിയമ്മ എന്ന് വിളിച്ചു   ...

രുഗ്മിണി ഇന്ന് അവൾ സ്വപ്നം കണ്ട ഒരു കോളേജ് അദ്ധ്യാപിക മാത്രമല്ല അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു  സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തക കൂടിയാണ് .

ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഓർമ്മകളെ അകറ്റി നിർത്താൻ ഇപ്പോൾ രുഗ്മിണി പഠിച്ചിരിക്കുന്നു.ഗോമതിയമ്മയേ അവൾ നന്നായി മലയാളം സംസാരിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു .അവർ തമ്മിലുള്ള ആത്മബന്ധത്തിൽ രുഗ്മിണി കൂടുതൽ കരുത്താർജിച്ചു .തന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചു രുഗ്മിണിക്കു പുതിയ കാഴ്ചപ്പാടുകളുണ്ടായി.

രുക്കു എനിക്കു നിന്നോട് ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം പറയാനുണ്ട് .

ഒരിക്കൽ അവർ ഒരുമിച്ചുള്ള സംസാര വേളയിൽ ഗോമതിയമ്മ പറഞ്ഞു .

എന്താ അമ്മ ...?

ഞാൻ ഒറ്റതടിയായിപ്പോയി എനിക്കു ഭർത്താവ് നഷ്ടപ്പെട്ടു ...മക്കളുമില്ല ...ഇതൊക്കെ ആരെ ഏൽപ്പിക്കും എന്നോർത്തു വിഷമിച്ച സമയത്താണ് നിന്നെ എന്റെ ഭാഗ്യത്തിന്   എനിക്കു മകളായി കിട്ടിയത് ...ഇന്ന് നിന്റെ സമയമാണ് ...നാളെ ഒരുസമയത്തു നീ ഒറ്റക്കായി പോകരുത് .നിനക്ക് ഒരു കൂട്ടുവേണ്ടേ ...?

എങ്ങനെ ആളുകളെ വിശ്വസിക്കും അമ്മ ...?

ജീവിതത്തിൽ എന്നേക്കാൾ കൂടുതൽ ഞാൻ വിശ്വസിച്ച ആൾ എന്നോട് ചെയ്തത് കണ്ടില്ലേ ?

എല്ലാരും അങ്ങനെ ഒന്നുമല്ല രുക്കു ....

ആരുടേയും മനസ്സ് കാണാൻ പറ്റില്ലല്ലോ ...

അങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ചാൽ ജീവിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് രുഗ്മിണി ....

ജീവിതം മുന്നോട്ടാണ് ഒഴുകേണ്ടത് പ്രതീക്ഷയോടെ ...

അവരുടെ ആ സംസാരം അവിടെ അവസാനിച്ചെങ്കിലും രുഗ്മിണിയുടെ മനസ്സിൽ പുതിയ പ്രതീഷകളുടെ പൂവുകൾ  പതിയെ വിരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു ..

രുഗ്മിണിക്ക് തന്റെ സഹപ്രവർത്തകരോട് എല്ലാവരോടും  സ്നേഹമായിരുന്നുവെങ്കിലും   മഹേഷ് സാറിനോട്  രുഗ്മിണിക്കു കൂടുതൽ അടുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നു .

മാഷിന്റെ അമ്മ മലയാളിയായിരുന്നതുകൊണ്ടും  അയാൾക്ക്‌  മലയാളം നന്നയി സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതും അവരുടെ സുഹൃത്‌ത്  ബന്ധത്തിന് ആഴം കൂട്ടിയിരുന്നു .

അവൾ തന്നെക്കുറിച്ചു  മാഷിനോട്  എല്ലാം പറഞ്ഞിരുന്നു. 

ഒരിക്കൽ ഒരു ഒഴിവ് വേളയിൽ അവൾ അയാളോട് ചോദിച്ചു .

മാഷ് എന്താ ഇതുവരേയും  കല്യാണം കഴിക്കാഞ്ഞത് .ഒറ്റയ്ക്ക് മതിയെന്ന് തോന്നിയിട്ടാണോ ?

 

അതൊന്നുമല്ലടോ ...എന്റെ ആദ്യ പ്രണയം ഹൈസ്കൂൾ പഠിക്കുമ്പോഴാണ് .രണ്ടു വര്ഷം കഴിഞ്ഞു ആ  പെൺകുട്ടി സ്കൂൾ മാറിപ്പോയി .എനിക്ക് ഒത്തിരി വിഷമമായി ...ഇനി ഒരിക്കലും ആരേയും പ്രണയിക്കില്ലന്നു തീരുമാനിച്ചു.

പക്ഷേ  കോളജിലേക്ക് പോകുന്ന ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിൽ വീണ്ടും ഒരു പ്രണയം ....പകുതിയിൽ വെച്ചു അവളും വേറെ ഒരാളെ വിവാഹം കഴിച്ചു പോയി ...ആ മനഃപ്രയാസം എന്റെ പഠനത്തെ വരെ ബാധിച്ചു .ഇനി ഒരിക്കലും ആരേയും പ്രണയിക്കില്ലന്ന് ശപഥം ചെയ്തു ....

ഈ പ്രണയമെന്നൊക്കെ പറയുന്നത് നമ്മളറിയാതെ തന്നെ നമ്മളെ കീഴ്പ്പെടുത്തുമെന്നു പിന്നീട് മനസ്സിലായി ...

പിന്നെയുണ്ടായ  തീവ്രമായ പ്രണയം ജോലിചെയുമ്പോൾ വാടകയ്ക്ക് താമസിച്ച വീടിന്റെ ഉടമസ്ഥന്റെ മകളുമായിട്ടായിരുന്നു .

മന്ദാരപ്പൂ വിരിഞ്ഞ പോലുള്ള ഒരു  പെൺകുട്ടി. 

എന്ത് പറയുമ്പോളും അവൾക്ക് ചിരിയായിരുന്നു .

ഒരുപാട് ഞങ്ങള്  സ്നേഹിച്ചിരുന്നു .എത്രയോ രാത്രികളിൽ അവളുടെ വീടിന്റെ  മട്ടുപ്പാവിൽ ഞങ്ങൾ  ഒന്നിച്ചിരുന്നു ...?

എന്നിട്ടോ ..?

എന്റെ അമ്മ ഒരിക്കൽ അവളെ കാണാൻ വന്നു.അമ്മയ്ക്കും അവളെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി .അമ്മ മടങ്ങിപ്പോകും മുൻപ് അവൾക്ക് കുപ്പിവളകൾ അണിയിച്ചു .മുടിയിൽ പൂ ചൂടിച്ചു  .മനസ്സ്‌ കൊണ്ട് അമ്മയും അവളെ മരുമളായി അംഗീകരിച്ചു .

അമ്മയെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ യാത്രയാക്കാൻ പോയി മടങ്ങുമ്പോളാണ് ഞങ്ങളുടെ വീടിന് അടുത്തുള്ള പൈപ്പിൻ ചുവട്ടിൽ പൊട്ടി ചിതറി കിടന്നക്കുന്ന കുപ്പിവളകളും ...റോട്ടിൽ രക്തകറയും കണ്ടത് .വീട്ട് മുറ്റത്തു ഒരാൾക്കൂട്ടം വീട് അടുക്കുമ്പോൾ ഒരു ആംമ്പുലൻസ് മൗനമായി വന്നു നിന്നു...വെള്ളതുണിയിൽ അവളെയും പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ട്.

കണ്ടു നിന്ന ആളുകൾ പറഞ്ഞത് അവൾ ശ്രദ്ധിക്കാതെ റോഡ് മുറിച്ചു കടന്നപ്പോൾ എതിരെ വന്ന ടാങ്കർ ലോറി  ...

കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് അയാൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല 

കുപ്പിവളകളും കിലുക്കി സ്വപ്നം കണ്ട് എന്റെ പെൺകൊച്ചു നടന്നിട്ടുണ്ടാവും ....മാഷ് കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.

എന്റെയും അനുഭവം മാഷിന് അറിയാമല്ലോ ?

ഉം ... 

കുറച്ചു നാളായി ഓർക്കുന്നു ...ഒരു കൂട്ട് വേണമെന്ന് ...എല്ലാരും ചുറ്റിനുമുണ്ടായിട്ടും  ഒരു ഏകാന്ത...

മനസ്സിനോട് അത്രമാത്രം ചാരി ചേർന്നു നിൽക്കാൻ ഒരാളില്ലാത്ത ഒരു ശൂന്യത ....

എനിക്കും ചിലപ്പോളൊക്കെ അങ്ങനെ തോന്നാറുണ്ടടോ. മാഷ് തന്റെ കൈകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മികൊണ്ടു പറഞ്ഞു. 

നമുക്ക് ഒന്നിച്ചു ജീവിച്ചുകൂടെ മാഷേ ...?

അവളിൽ നിന്നും തീരെ പ്രതിഷികതെയുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് മാഷ് ചിരിച്ചു 

കളിയാക്കുവാണോ മാഷേ ...?

ഇല്ലെടോ ....ഞാനും ഇതേക്കുറിച്ചു തന്നോട് സംസാരിക്കണം എന്ന് ഓർത്തിരിക്കുവായിരുന്നു .

ഏതായാലും തന്റെ ചോദ്യം എനിക്ക് ഇഷ്ടമായി ...

അങ്ങനെ രുഗ്മിണിയുടെ ജീവിതത്തിൽ പുതിയ ഏടുകൾ തുന്നിച്ചേർക്കപ്പെട്ടു.

 പിന്നെയും ആൽമരത്തിന്റെ ഇലകൾ കൊഴിയുകയും  തളിർക്കുകയും  ചെയ്യ്തു.അതുപോലെ രുഗ്മിണിയുടെ വളർച്ചയും  വളരെ വേഗത്തിൽ ആയിരുന്നു.

തന്റെ മൂന്നാം വിവാഹ വാർഷികത്തിന്റെ അന്ന് സ്ത്രീകളുടെ പുനരധിവാസ  പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കുള്ള  ആ വർഷത്തെ അവാർഡ് രുഗ്മിണിക്കാണെന്നുള്ള  സന്തോഷ വാർത്ത അവളെതേടിയെത്തിയത്  .

രുഗ്മിണി പുരസ്ക്കാരം ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന ചിത്രം മാധ്യമങ്ങളിൽ   നിറഞ്ഞു നിന്നു .

സാമൂഹ്യ മാധ്യമങ്ങളിൽ  'രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല'  എന്ന തന്റെ കുറിപ്പ്  അനേകം   സ്ത്രീകൾക്ക് പ്രചോദനമായി. 

രുഗ്മിണി ഏറെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട ആ വര്ഷത്തെ ഒരു വേനൽ മഴയുള്ള  സായാഹ്നത്തിൽ അവളെ  കാത്തു ഒരാൾ ആ പഴയ ആൽമരച്ചുവട്ടിൽ  നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു  ...

പതിവ് പോലേ അമ്പലത്തിൽ പോയി മടങ്ങും വഴി ,രുക്കു എന്ന് തന്നെ പരിചയ സ്വരത്തിൽ ഒരാൾ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് രുഗ്മിണി അമ്പരന്നു അയാളെ നോക്കി .

ഇവിടെ താൻ എല്ലാവർക്കും രുഗ്മിണിയമ്മയാണ് 

തന്നെ വിളിച്ച ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമയെ തിരിച്ചറിയാൻ  രുഗ്മിണി ബുദ്ധിമുട്ടി.

നീട്ടി വളർത്തിയ താടിയും കുഴിഞ്ഞു ഉള്ളിലേക്ക് ആണ്ടുപോയ  കണ്ണുകളും ഉള്ള മെല്ലിച്ച ഒരാൾ ...എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും രുഗ്മിണിയുടെ ഓർമ്മയിൽ അയാളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞില്ല ....

അയാൾ പതിയെ ആൽത്തറയിൽ  ചാരിവെച്ച തന്റെ ഊന്നുവടി എടുത്തു രുഗ്മിണിക്ക്‌ അരികിലേക്ക് നീങ്ങുമ്പോൾ ...

അവളുടെ സിരകളിലേക്ക്  രക്തം ഇരച്ചു കയറി ...കണ്ണുകൾ തീഗോളങ്ങൾ പോലെയായി  ....ഒരായിരം വാക്കുകൾ നാവിലേക്ക് ഒന്നിച്ചു വന്നു സംസാരിക്കുവാൻ കഴിയാത്ത വിധം അവൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു 

രുക്കു ....അയാൾ വിളിച്ചു 

മിണ്ടിപ്പോകരുത് ....അവളുടെ കനത്ത ശബ്‌ദം കേട്ട് അവിടെ നിന്നവർ അവളെ തുറിച്ചു  നോക്കി ...

അത് മനസ്സിലാക്കി അവൾ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു .

പിന്നീട് ഒരു പുഛ്‌ഭാവത്തിൽ  അവൾ ചോദിച്ചു 

രുഗ്മിണി ജീവനോടെ  ഉണ്ടോ ..?അതോ ഈ തെരുവ് അവൾക്ക്  ഒരു അഭിസാരികളുടെ പട്ടം  തീർത്തോയെന്നറിയാൻ  വന്നതാണോ ?

അയാൾ കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി നിന്നതല്ലാതെ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല ...

രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ലടോ ....താൻ വിചാരിച്ചാലൊന്നും രുഗ്മിണി തോൽക്കില്ല ...അത് രുഗ്മിണി വിചാരിക്കണം .

അയാൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല നിസ്സഹായ ഭാവത്തോടെ അവളെ നോക്കി നിന്നു .

തന്റെ ഭാര്യയും മക്കളും എവിടെ ?കൂടെ കൊണ്ടുവന്നില്ലേ ? രുഗ്മിണിയെ കാണാൻ? രുഗ്മിണി അത് പറഞ്ഞു പരിഹാസപൂർവ്വം ചിരിച്ചു .

രുക്കുവിന്റെ കുടുംബം ..?

ആഹാ അപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ അറിയുന്നുണ്ടല്ലേ  ?അതോ എന്റെ കുറിപ്പ് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ കണ്ടിട്ടാണോ ?ഇപ്പോൾ രുഗ്മിണിയെ ഉപേഷിക്കേണ്ടിയില്ലായിരുന്നുവെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടല്ലേ ?

എന്റെ ഭർത്താവ് മഹേഷ് ...?എന്റെ ശക്തിയാണ് അദ്ദേഹം ...പിന്നെ എനിക്കു രണ്ട് ഇരട്ടകുട്ടികൾ  ഉണ്ട്‌ .അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് അഭിമാനത്തിന്റെ തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു ...

നിങ്ങളെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചതാണ് ഞാൻ ചെയ്‌ത 

തെറ്റ് .അന്ന് നമ്മൾ ഡോക്ടറെ കാണാൻ പോയത് ഓർമ്മയുണ്ടോ ?

റിസൾട് വന്ന ദിവസം ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയുണ്ടോ ?

എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കരുത് ....എനിക്കാണ് കുഴപ്പം എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയുണ്ടോ ?ഒരു ഇടിനാദം തന്റെ കാതിന്റെ അടുത്തായി മുഴങ്ങുന്നതായിട്ടാണ് അയാൾക്ക്‌ അവളുടെ ശബ്‌ദം കേൾക്കുമ്പോൾ തോന്നിയത് .

ഇനി കേട്ടോ സത്യത്തിൽ നിങ്ങൾക്കായിരുന്നു  കുഴപ്പം.വൈകല്യത്തെ പ്രതി ഒരുപാട് വേദനിച്ച ഒരുമനസ്സ് നിങ്ങൾക്കുണ്ടന്ന്  എനിക്കറിയാം .വീണ്ടും നിങ്ങൾ വേദനിക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണു അന്ന് ഞാൻ അങ്ങനെ മാറ്റി പറഞ്ഞത് .അത്രമാത്രം നിങ്ങളെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു  ..

രുക്കു എല്ലാം ഇപ്പോൾ നല്ലതിനായിരുന്നു എന്നോർത്തു  ...എന്നോട് ക്ഷമിച്ചൂടെ ...

ഇല്ല ....നിങ്ങളോടു എനിക്കു ഒരിക്കലും ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയില്ല ....നിങ്ങൾ എന്നെ ചതിക്കുകയായിരുന്നു... ...പിന്നെ എന്നെ ഇനി രുക്കു എന്ന് നിങ്ങൾ വിളിക്കരുത് 

നിങ്ങളുടെ ശരീരത്തിനുമാത്രമല്ല മനസ്സിനും വൈകല്യം ബാധിച്ചിട്ടുണ്ട്  .... 

രുക്കു എന്നോട് ഒന്ന് ക്ഷമിച്ചൂടെ ....

എന്നെ ഇനി രുക്കു എന്ന് വിളിക്കരുതെന്ന് നിങ്ങളോടല്ലേ പറഞ്ഞത് . അത് ഒരു താക്കിതിന്റെ  ശബ്ദം  ആയിരുന്നു. 

ഇനി എന്നെ മേലാൽ കാണാനും ശ്രമിക്കരുത് ....

അത് പറഞ്ഞു രുഗ്മിണി തിരിഞ്ഞു നടന്നു ...

ചുണ്ടിൽ ഒരു നിറഞ്ഞപുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസമെടുത്തു  മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു 

രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല ... 

അവൾ വേഗം തന്നെ ഗോമതിയമ്മയുടെ  അടുത്തുചെന്നു അവരെ  കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഉറക്കെ കരഞ്ഞു ...

എന്താ  രുഗ്മിണി എന്തു പറ്റി ? 

നിങ്ങൾ എനിക്കു ഈശ്വരനെപ്പോലെയാണ് .... കരച്ചിലിനിടയിൽ കൈകൾ കൂപ്പി അവൾ പറഞ്ഞൂ.

എന്താ  രുഗ്മിണി ചൊല്ല് 

എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു കളഞ്ഞ ആ ദുഷ്ടനെ ഞാൻ ഇന്നു കണ്ടു.

അതേ സ്ഥലത്തു വെച്ചു ....രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ലെന്നു  ഞാൻ അവനെ കാണിച്ചു കൊടുത്തു ....നിങ്ങളാണ് അമ്മ എന്നെ പഴയ രുഗ്മിണി ആക്കിയത് ...

ആര് ....സുകുവോ ?അവർ ചോദിച്ചു .

അതെ ....തല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് അല്പം  ഗർവോടെ  അവൾ പറഞ്ഞു . 

അവൻ എന്നെ കാണാൻ വന്നില്ലല്ലോ  ?ഗോമതിയമ്മ പറഞ്ഞു .

എന്താ അമ്മ പറഞ്ഞത്  ...?

അമ്മയ്ക്കു അയാളെ അറിയുമോ ?

നീ ഇവിടെ ഇരിക്ക് രുക്കു ...എനിക്കു അവനെക്കുറിച്ചു കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ നിന്നോട് പറയാനുണ്ട് ...

അവർ തന്റെ അടുത്ത് അവളെ പിടിച്ചിരുത്തി .

അമ്മയ്ക്കു എങ്ങനെ അയാളെ അറിയാം ..?

 അമ്മ എന്തൊക്കെയാണ്  ഈ പറയുന്നത്..? 

നിന്നോട്  ഒരിക്കലും ഇതൊന്നും പറയരുത് എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞതാണ് ...പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ എന്റെ മനസ്സാക്ഷി എന്നെ വെറുതെ വിടില്ല ...

അവൻ എന്റെ മകൻ ....എന്റെ ഭർത്താവിന്റെ കുട്ടി 

എനിക്കു കുട്ടികൾ ഇല്ലായിരുന്നു .അങ്ങനെ അദ്ദേഹം എന്റെ സമ്മതത്തോടെ ഒരു രണ്ടാം കല്യാണം കഴിച്ചു അതിൽ  അദ്ദേഹത്തിന് ഉണ്ടായ മകനാണ്  സുകു ....

വിശ്വാസം വരാത്ത പോലേ അവൾ അവരെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു ...

നീ റിസൾട് കാര്യത്തിൽ നിനക്കാണ് കുഴപ്പം  എന്ന് കള്ളം പറഞ്ഞില്ലേ ?

അവനത് ആദ്യം വിശ്വസിച്ചു .നിന്നെ ഒരു വാക്കുകൊണ്ട് പോലും അവൻ അന്നൊന്നും  വേദനിപ്പിച്ചിട്ടില്ല . 

പക്ഷേ നീ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ച ആ റിസൾട് അവൻ പിന്നെ എങ്ങനെയോ കണ്ടു.

അന്ന് അവൻ എന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു .എന്നെപ്പോലെ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ജീവിച്ചു നാട്ടുകാരുടെയും വീട്ടുകാരുടെയും പഴികേട്ട് എന്റെ രുക്കു തോല്ക്കരുതെന്ന്  അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു .അവൻ ചെയ്യാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു .ഞാൻ സഹായിക്കണമെന്നും .. ഞാൻ  എതിർത്തു. അവൻ പറഞ്ഞു ഇത് നടന്നില്ലെങ്കിൽ അവൻ ജീവൻ ഒടുക്കി കളയുമെന്ന് ...എന്തായാലും അവന്റെ രുക്കു ജയിക്കണമെന്നും  പറഞ്ഞു ....

ആ ആൽമരത്തിന് ചുവട്ടിൽ വെച്ച് അവൻ നിന്നെ ഉപേഷിച്ചതല്ല  ...ആരും അറിയാതെ അവന്റെ രുക്കുവിനെ എന്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പിച്ചു തന്നതാണ് ....

 

നിന്റെ വിശേഷങ്ങൾ അറിയാൻ ഇടക്കൊക്കെ എന്നെ വിളിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.നിന്നെ മറ്റൊരു വിവാഹത്തിനു ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചതും അവൻ കാരണമാണ് .നിന്റെ വിവാഹ ശേഷം അവൻ എന്നെ വിളിച്ചിട്ടില്ല .പിന്നെ  അവൻ  ഒരു ദേശാടകനായി  ....നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും ഇതൊക്കെ അറിയാം അവരും മനഃപൂർവം പറയാതിരുന്നതാണ്  .രുഗ്മിണിയുടെ കണ്ണുകൾ കണ്ണീരുകൊണ്ട് മൂടി ... 

അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി..,

നീ എങ്ങോട്ടു പോകുന്നു രുക്കു ..?

രുഗ്മിണി അതിവേഗം റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്കു 

 നടന്നു .

വഴിയരുകിൽ നിന്നവരിൽ ചിലർ ബഹുമാനപുരസ്ക്കാരം അവൾക്ക് നേരെ കൈകൾ കൂപ്പിയതൊന്നും അപ്പോൾ അവൾ കണ്ടില്ല ...

പുറപ്പെടാൻ തയാറായി നിൽക്കുന്ന ട്രെയിന്റെ ഒരോ കംപാർട്മെന്റ്ന്റെ  ഉള്ളിലേക്കും    അവളുടെ കണ്ണുകൾ  പരതി  നടന്നു ...

ഒരോ ജനലരികിലും അവൾ  ആകാംഷയോടെ ഓടി അടുത്തു ...

 

രുക്കു ....  വിളികേട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി .പുറകിലെ കംപാർട്മെന്റിന്റ പടിയിൽ അയാൾ നിന്നിരുന്നു. 

അവൾ അയാൾക്ക് അരികിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.

അയാളുടെ കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു കണ്ണീര്  മൂടിയ തന്റെ മുഖത്തോടു ചേർത്തു ...പതിയെ തീവണ്ടിയുടെ ചക്രങ്ങൾ  പാളത്തിൽ ഉരസാൻ  തുടങ്ങി...  

സുകുവേട്ട ...ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട്  അയാളുടെ കൈകളിൽ അവൾ പിടിച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് ഓടി..,

എന്റെ രുക്കു കരയരുത് ....ഒരിക്കലും ആ കണ്ണുകൾ നിറയരുത് ....നിറഞ്ഞാൽ സുകുവേട്ടൻ തോറ്റുപോകും ...

ന്റെ സുകുവേട്ട നിങ്ങൾ രുഗ്മിണിയെ തോൽപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു ...സ്നേഹം കൊണ്ട് ...ട്രെയിനിന്റെ വേഗത പതിയെ പതിയെ കൂടിവന്നു .അവൾക്ക് അയാൾക്കൊപ്പം ഓടിയെത്താനാവാത്ത വേഗത്തിൽ ട്രെയിൻ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു .അവരുടെ കൈകൾ  വേർപെടുമ്പോഴും  അയാൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു  ഇല്ല ...എന്റെ രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല  ....

തന്നെ ജയിപ്പിച്ച ആ മനുഷ്യനെ ഇരുകൈകളും കൂപ്പി കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന  കണ്ണുകളുമായി രുഗ്മിണി നോക്കി നിന്നു ....ട്രെയിൻ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും മാഞ്ഞു  പോകുമ്പോഴും .....ഒരു ചെറുകാറ്റിന്റെ ചിറകിലേറി അയാളുടെ ശബ്ദം അവളെതേടിയെത്തി കതോരമായി പറയുന്നുണ്ടയിരുന്നു ....എന്റെ രുഗ്മിണി തോറ്റിട്ടില്ല ...                                             

👇STORY PDF CLICK BELOW LINK👇

PDF STORY CLICK HERE

 📝 നിവിയ റോയ്    

READ MORE STORIES CLICK HERE