🍁സഖി🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁

🍁സഖി🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁 

എപ്പോഴാണ് അവളോട് ഒരു മടുപ്പ് തോന്നി തുടങ്ങിയത്?? 

അവളുടെ ഫ്രണ്ട് അതുല്യയെ കണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, ഞാനും സുഹൃത്തു വിഷ്ണുവും കൂടെ ചേർന്ന് നടത്തുന്ന കഫേയിൽ അവള് വരുമ്പോഴൊക്കെ നോക്കി ഇരിക്കുമ്പോൾ ഒന്നും കൂടെ ഉള്ള അവളുടെ കൂട്ടുകാരി നക്ഷത്രയെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല... അല്ലെങ്കിലും എങ്ങനെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ ആണ്... കല പില കൂട്ടുന്ന നാലു സുന്ദരികൾ ഉള്ളപ്പോൾ, ആദ്യ നോട്ടത്തിൽ വലിയ പ്രത്യേകത ഒന്നും തോന്നിക്കാത്ത, അവരുടെ സംസാരത്തിന് കേൾവിക്കാരി മാത്രം ആയി, ഒതുങ്ങി ഇരിക്കുന്ന നച്ചുവിനെ ആര് ശ്രദ്ധിക്കാൻ.

കോളജ് ബ്യൂട്ടി ക്വീൻ ആയ അതുല്യ എന്ന ആലിയെ വെറുതെ പോയി പ്രോപോസ് ചെയ്താൽ, ഒന്നും നടക്കില്ല എന്ന് അറിയാമായിരുന്നു... അവളെ വളയ്ക്കാനുള്ള വഴികൾ ആലോചിക്കുമ്പോൾ ആണ്, ഒരു ദിവസം നച്ചു ഒറ്റയ്ക്ക് കഫേയിലേക്ക് വരുന്നത്. വിഷ്ണു ആണ് അവളെ കാണിച്ചു തന്നിട്ട് പറഞ്ഞത്, "ആലിയുടെ ഫ്രണ്ട് ആണ് അവള് എന്നു..." 

കഫേയുടെ ഒരു കോണറിൽ ഇരുന്നു ബുക്ക് വായിക്കുന്ന നച്ചുവിനേ അന്ന് ആദ്യമായാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്.

സിംപിൾ ആയ ഒരു കുർത്തയും ലെഗിങ്സും... അരയ്ക്ക് ഒപ്പം നീളം ഉള്ള കട്ടി കോലൻ മുടി ഒരൽപം ക്രാബ് ഇട്ട് വച്ച്, അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. ഉണ്ടെന്ന് പോലും അറിയാത്ത പോലെ ഒരു കുഞ്ഞു കമ്മൽ കാതിൽ...മാല ഇല്ല... പൊട്ട് പോലും തൊട്ടിട്ടില്ല... 

അധികം ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല... നേരെ അവൾക്കടുത്തേക്ക് ചെന്നു. സംസാരിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോഴേ എന്താണ് പറയാൻ വരുന്നത് എന്ന് അറിയാം എന്നുള്ള ഒരു മുഖ ഭാവം ആയിരുന്നു അവൾക്കു. 

കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ, ആകെ ചോദിച്ചത് ഇത്ര മാത്രം... സീരിയസ് ആയിട്ടാണോ എന്ന്. അതേ എന്ന് ഉത്തരം പറഞ്ഞതും, എന്താണ് ഹെൽപ് വേണ്ടത് എന്ന് ചോദിച്ചു... ആലി അറിയാതെ അവൾ ഉള്ള ഇടങ്ങളിൽ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് പേരില്ലാതെ ഗിഫ്റ്റ് വയ്ക്കണം... 

അവള് തല കുലുക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. നന്ദി സൂചകമായി അവൾക്ക് ഒരു ഡ്രിങ്കും പേസ്ട്രിയും വരുത്തി എങ്കിലും അവള് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ നിരസിച്ചു. 

വാക്കുകൾ അളന്നു തിട്ടപ്പെടുത്തി ഉള്ള അവളുടെ സംസാരം അന്നു മനസ്സിൽ കൗതുകം നിറച്ചു എങ്കിലും, ഉള്ളിൽ നിറയെ ആലി ആയതു കൊണ്ട് പിന്നെ അതിനെ കുറിച്ച് ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല. അവളുടെ നമ്പർ വാങ്ങി തിരികെ ബില്ലിംഗ് കൗണ്ടറിൽ വിഷ്ണുവിൻ്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു, ബാക്കി കാര്യങ്ങള് പ്ലാൻ ചെയ്തു. അവളിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ തൻ്റെ നോട്ടം അറിയാതെ എത്തി നിന്നു എങ്കിലും, അവളുടെ ശ്രദ്ധ വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ബുക്കിൽ മാത്രം ആയിരുന്നു. 

പിന്നീട് പ്ലാനിൻ്റെ ഭാഗം ആയി അവളെ പലപ്പൊഴും വിളിക്കുമായിരുന്നു... അപ്പോഴും ഈ അളന്ന് മുറിച്ചുള്ള അവളുടെ സംസാരം കൊണ്ടു, കൂടുതൽ ഒന്നും സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല... കൂടുതൽ അവളെ പറ്റി അറിയാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ട് എങ്കിലും,  സംസാരിക്കാൻ തോന്നിയിരുന്നും ഇല്ല എന്നതാണ് സത്യം. 

അവള് വഴി, ആലിയിൽ ഗിഫ്റ്റ് അയക്കുന്ന ആളെ കുറിച്ച് അറിയാൻ ഒരു ആകാംഷ വന്നു തുടങ്ങി എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ, പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ ആവാത്ത സന്തോഷം ആയിരുന്നൂ. അന്നു ആ സന്തോഷത്തിൽ അവൾക്ക് ഓഫർ ചെയ്ത ഡ്രിൻകും സാൻഡ്‌വിച്ചും അവള് നിരസിച്ചില്ല എങ്കിലും, നിർബന്ധം ആയി കാശ് ഏൽപ്പിച്ചു ആണ് പോയത്... 

പിന്നെയും രണ്ടു മൂന്നു ആഴ്ച കഴിഞ്ഞാണ്, ഒരു ശനിയാഴ്ച ഗിഫ്റ്റ് കൊടുക്കാൻ ആയി, അവളെ ഒരു പാർക്കിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചത്. 

ഗിഫ്റ്റും വാങ്ങി പോവാൻ നിന്നവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി, നിർബന്ധിച്ചു ആണ് എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ടു പോയാൽ മതി എന്ന് നിർബന്ധം പറഞ്ഞത്. ഇത്ര നാളായി ഇങ്ങോട്ട് ഉപകാരം ചെയ്യുന്നത് അല്ലാതെ, അങ്ങോട്ട് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തതിൻ്റെ ഒരു കുറ്റ ബോധം മനസ്സിൽ തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു. അതാണ് നിർബന്ധം പിടിച്ചത്. 

അടുത്തുള്ള ഒരു ഐസ് ക്രീം വിൽക്കുന്ന വണ്ടി ചൂണ്ടി കാണിച്ചു, അവിടെ നിന്ന് ഐസ് ക്രീം മതി എന്ന് അവള് പറയുമ്പോ, ഒരു അമ്പരപ്പായിരുന്നു. തൊട്ടടുത്ത് വളരെ ഹിപ് ആൻഡ് happening ആയുള്ള ഒരു റെസ്റ്ററൻ്റ്  ഉള്ളപ്പോൾ അവൾക്ക് ഈ ഉന്ത് വണ്ടിയില് നിന്നും ഐസ് ക്രീം മതിന്നോ??? Strange!!! 

അവൾക്കും എനിക്കും ഓരോ ഐസ് ക്രീം വാങ്ങി, അടുത്തുള്ള ഒരു ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. അവള് സംസാരിക്കില്ല എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട്, അവളോട് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞൂ തുടങ്ങി.എന്നെ നോക്കാതെ, ഐസ് ക്രീമിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചു ഉള്ള ഇരുത്തം കണ്ടപ്പോ ആദ്യം ഞാൻ പറയുന്നത് വല്ലതും കേൾക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ഇടയ്ക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ചു അവള് എന്തോ സംശയം ചോദിച്ചതും കേൾക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് ഉറപ്പായി... വല്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷവും, ഉത്സാഹവും ആയിരുന്നു, പിന്നെ അങ്ങോട്ട് സംസാരിക്കാൻ. ഉത്സാഹം അല്പം കൂടി പോയപ്പോൾ, പറയുന്നതിന് ഒപ്പം, കൈ കൊണ്ടുള്ള പ്രവർത്തികൾ കൊണ്ട്,   കഴിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന കോൺ ഐസ് ക്രീമിൻ്റെ മുകളിൽ പൊങ്ങി നിന്നിരുന്നതിൽ പകുതിയും, മൂക്കിൽ ആയി.. 

അത് കണ്ടതും പൊട്ടി പൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന നച്ചുവിനെ കണ്ണെടുക്കാൻ ആവാതെ നോക്കി ഇരുന്നു പോയി... ചിരിക്കുമ്പോൾ വിടരുന്ന ആഴമുള്ള നുണക്കുഴികൾ അന്ന് ആദ്യമായ് അവൻ്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു... പേര് പോലെ തന്നെ അവളുടെ കണ്ണുകളും നക്ഷത്രം പോലെ തിളങ്ങി... കുറുമ്പോടെ  വീണ്ടും വീണ്ടും തന്നെ നോക്കി, നിർത്താൻ ആവാതെ അവള് ചിരിക്കുമ്പോൾ, ആ ചിരി നിൽക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാതെ താനും നോക്കി ഇരുന്നു പോയിരുന്നു... 

ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു നിറഞ്ഞു പോയ കണ്ണുകൾ തുടച്ച്, ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു handkerchief എടുത്തു തനിക്ക് നീട്ടുമ്പോൾ, യാന്ത്രികം എന്നോണം ആണ് അത് വാങ്ങിയതും, തുടച്ചതും... 

യാത്ര പറഞ്ഞു അവള് പോവുന്നത് നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ, ആണ് അവളുടെ handkerchief തൻ്റെ കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്... മുൻപ് മുഖം തുടച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയ നേരിയ കർപ്പൂര വാസനയ്ക്കായി വീണ്ടും അതിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു. അവളുടെ ഗന്ധം എന്താവും എന്നായിരുന്നു പിന്നെ അന്ന്  സംശയം ...

അന്ന് മുഴുവൻ അവളുടെ ചിരി ആയിരുന്നു മനസ്സ് നിറയെ... ആലിയൊട് ഉള്ള ഇഷ്ടം വെറും ഒരു ഭ്രമം ആണെന്ന് തെളിയിച്ചു കൊണ്ട്, അവളുടെ മുഖം ആഴത്തിൽ മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... അവളുടെ ആഴത്തിൽ ഉള്ള നുണക്കുഴികൾ പോലേ... 

പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് ആലി ഒരു കാരണം മാത്രം ആയിരുന്നൂ... നച്ചുവിനെ കാണാനും, സംസാരിക്കാനുമെല്ലാം... ഫോൺ കാളുകളിൽ ആലിയെ കുറിച്ച് മാത്രം ചോദിച്ചും സംസാരിച്ചും കൊണ്ടിരുന്ന തൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നു അവളെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾക്ക് തോന്നിയ അമ്പരപ്പ്, മുഖം കണ്ടില്ല എങ്കിൽ പോലും, വാക്കുകളിൽ നിന്ന് വ്യക്തമായിരുന്നു. 

ആദ്യം ആദ്യം അല്പം മടിച്ചു എങ്കിലും പിന്നീട് എപ്പോഴൊക്കെയൊ അവളും വാചാലയായി... അവളുടെ ഉള്ളിലെ വായാടിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ നാളുകൾ... ഇതിനിടയ്ക്ക് ആലിയെ ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും എന്നോ മറന്നു... ആലിയെ കുറിച്ചു സംസാരിച്ചു കൂടി പോയാൽ പതിനഞ്ചു മിനിറ്റിൽ തീർന്നിരുന്നു ഫോൺ കാളുകൾ രാത്രിയിലെ യാമങ്ങൾ തികയാതെ, പുലർകാലയിൽ നിന്നും സമയം കടം എടുത്ത് തുടങ്ങി... പിന്നെയും പറഞ്ഞു തീരാത്ത വിശേഷങ്ങളും ചോദ്യങ്ങളും പരസ്പരം ഫോൺ മെസ്സേജുകളും കോളുകളും മീറ്റിംഗ്കളും ആയി വന്നും പോയും ഇരുന്നു. 

ആലിക്ക് ഉള്ള ഗിഫ്റ്റ് കൊടുക്കാൻ ആയി, വഴി വക്കിൽ എവിടെ എങ്കിലും കാത്ത് നിന്നിരുന്നവൻ, അവൽക്കായി അവളുടെ PG ക്കു മുൻപിൽ  കാറിൽ വെയിറ്റ് ചെയ്തു തുടങ്ങി... ആദ്യം ആദ്യം ഒരു കോഫീ കുടിക്കാൻ പോലും, തൻ്റെ കൂടെ ഇരിക്കാൻ മടിച്ചവൾ തൻ്റെ കൂടെ ഇരുട്ടടഞ്ഞ സിനിമ ഹോളുകളിൽ കൂടെ ഇരുന്നു, തൻ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് മാത്രം നോക്കി , സമയം ചിലവഴിച്ചു... 

ഒഴിവ് വേളകളിൽ ലോങ് ഡ്രൈവിന് പോകുമ്പോൾ,  അവളുടെ മൃദുലമായ വലം കൈ എന്നും തൻ്റെ ഇടതു കയ് വിരലുകളുമായ്  കോർത്തിരിക്കും... അങ്ങനെ പോയ യാത്രകൾക്കൊന്നിൽ, ശക്തമായ മഴയിൽ, വണ്ടി ഒതുക്കി ഇട്ട്, സംസാരിക്കുന്നതിനിടെ അവളുടെ അധരങ്ങൾ കവരുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ പിടപ്പും നാണവും മാത്രം മതിയായിരുന്നു തന്നെ ഉന്മത്തൻ ആക്കാൻ... ഈ നാണം ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം തൻ്റെ വിരലുകൾ പിന്നീട് പലപ്പൊഴും അവളിൽ കുസൃതി കാണിക്കുമായിരുന്നു... 

പിന്നീട് എപ്പോഴാണ് ഈ നാണം തന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തി തുടങ്ങിയത്... 

ഞങ്ങൾ തമ്മില് ഉള്ള ഇഷ്ടം അവളുടെ വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞു, അവളെ പഠിപ്പ് നിർത്തി, വീട്ടിലേക്കു വിളിച്ച് കൊണ്ടു പോയി എന്ന് ഒരു ദിവസം രാത്രി... അവളെ കുറിച്ചു രണ്ടു ദിവസം ആയി ഒരു വിവരവും ഇല്ലാതെ, മനസ്സ് തളർന്ന് വീട്ടിൽ പോലും പോവാതെ, കഫെയിൽ തന്നെ ഇരിക്കുമ്പോൾ, അവള് വീട്ടിൽ ആരും അറിയാതെ ലാൻഡ് ഫോണിൽ നിന്നു തന്നെ വിളിച്ചു പറയുമ്പോൾ, കുറെ ദിവസത്തിന് ശേഷം അവളുടെ ശബ്ദം ഒന്ന് കേട്ടത്തിൻ്റെ ആശ്വാസത്തിൽ ആയിരുന്നു മനസ്സ്. പക്ഷേ ആരുടെയോ ഉറക്കെ ഉള്ള ശബ്ദവും, പുറകെ അവളുടെ കരച്ചിലും ചെവിയിൽ വന്നു പതിച്ചപ്പോൾ, പഴയതിലും അധികം ആയി മനസ്സിൽ ആധി കയറി... അവളെ കാണണം എന്നുള്ള ആഗ്രഹം അടക്കി നിർത്തവുന്നതിലും ശക്തം ആയി... 

കർക്കശക്കാരനായ, തന്നെ അധികപ്പേറ്റായി കാണുന്ന അമ്മാവനെ കുറിച്ചും, അച്ഛൻ മരിച്ചതിന് ശേഷം വേറെ കല്ല്യാണം കഴിച്ച, പിന്നീട് തന്നെ കുറിച്ച് ഒരു വാക്ക് കൊണ്ട് പോലും അന്വേഷിക്കാത്ത അമ്മയെ കുറിച്ചും അവള് ഒരിക്കൽ കണ്ണീരോടെ പറഞ്ഞത് ആയിരുന്നൂ അപ്പൊൾ മനസ്സിൽ അത്രയും. കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങള്ക്ക് പോലും വല്ല്യ വല്ല്യ ശിക്ഷകൾ നൽകുന്ന അവളുടേ അമ്മാവനെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോൾ, പേടി ആയിരുന്നു, അവളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ ഓർത്ത്. 

കൂടുതൽ ഒന്നും അപ്പോ ആലോചിക്കാൻ നിന്നില്ല. അപ്പോ തന്നെ വിഷ്ണുവിനെയും, അവനെ പോലെ തന്നെ അടുത്ത സുഹൃത്തായ ആസിഫിനെയും വിളിച്ച് പുറപ്പെട്ടു, ബാംഗ്ലൂരിൽ നിന്ന്... കേരളത്തിലേക്ക്... 

പാലക്കാടുള്ള അവളുടെ അമ്മാവൻ്റെ വീടിൻ്റെ മുറ്റത്ത് ചെന്നിറങ്ങുമ്പോഴെ കേട്ടു, ആരുടെയോ ശാപ വാക്കുകളും, പതുക്കെ ഉള്ള അവളുടെ തേങ്ങി കരച്ചിലും... 

തന്നെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ നോക്കിയ വിഷ്ണുവിൻ്റെ കൈ തട്ടി എറിഞ്ഞു, അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടയിടത്തേക്ക് പായുമ്പോൾ, ആരാ എന്താ എന്നൊക്കെ ഉള്ള പകച്ചുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ കേട്ടില്ല എന്ന് ഭാവിച്ചു. 

വീടിൻ്റെ ഹാളിൽ തന്നെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് കൂനി കൂടി പേടിച്ചിരിക്കുന്ന നച്ചുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിന് ഉണ്ടായ പിടച്ചിൽ ഇപ്പോഴും അറിയുന്നുണ്ട്... 

ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ തന്നെ കണ്ടപ്പോളുള്ള നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം ഒന്ന് മാത്രം മതിയായിരുന്നു, ഇനി അങ്ങോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിലുടനീളം തൻ്റെ പാതി ആയി ഇവള് വേണം എന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ... അന്ന് അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അഡ്വക്കേറ്റ് ആയ ആസിഫ് അവളുടെ അമ്മാവനോട് നിയമ വശങ്ങൾ പറഞ്ഞു വാദിച്ചു ജയിക്കുന്നത്... അല്ലെങ്കിലും എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും അന്ന് അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവള് തൻ്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നേനെ... കാരണം അപ്പോഴൊന്നും അവള് എനിക്ക് മടുപ്പായിരുന്നില്ല... പ്രണയം ആയിരുന്നൂ... ജീവിതം ആയിരുന്നു... ആവേശം ആയിരുന്നൂ... 

അതേ ആവേശം ആയിരുന്നു, എൻ്റെ വീട്ടുകാര് എതിർത്തിട്ടും, അവളെ കൂടെ കൂട്ടിയാൽ ഇനി ഞങ്ങൾക്ക് നച്ചികേത് എന്നൊരു മകൻ ഇല്ല എന്ന് ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയിട്ടും,  പിറ്റേന്ന് ഒരു അമ്പലത്തിൽ വച്ച് സുഹൃത്തുക്കളുടെ മാത്രം സാന്നിദ്ധ്യത്തിൽ അവളെ താലി കെട്ടി ജീവൻ്റെ പാതി ആക്കുമ്പോൾ... അതേ ആവേശം ആയിരുന്നു, എൻ്റെ വീട്ടുകാരോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു അവരുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങിയിട്ട് ഒരു ജീവിതം തുടങ്ങിയാൽ പോരേ എന്നുള്ള അവളുടെ ചോദ്യത്തെ അവഗണിച്ച്, അവളെ എല്ലാ അർഥത്തിലും സ്വന്തം ആക്കുമ്പോൾ... അവളുടെ എതിർപ്പുകളെയും ഭയത്തെയും ഒക്കെ  ചുംബനം കൊണ്ടും, കരലാളനങ്ങൾ കൊണ്ട് തളർത്തുമ്പോഴും... ആദ്യ സംഗമത്തിൽ തളർന്നു നെഞ്ചോടു ഒട്ടി കിടക്കുമ്പോഴും വീണ്ടൂം അതെ ആവേശത്തോടെ തന്നെ ആണ് അവളിലേക്ക് പിന്നേയും പിന്നേയും ലയിച്ചു ചേർന്നത്... 

പിന്നീടും അവളോടുള്ള പ്രണയവും ആവേശവും ഒക്കെ കൂടിയിട്ടെ ഉള്ളൂ.... ഓരോ തവണ എൻ്റെ നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും നാണം കൊണ്ട് കൂമ്പി അടയുന്ന അവളുടെ മിഴികൾ, അവളോടുള്ള പ്രണയവും കാമവും കൂട്ടിയിട്ടെ ഉള്ളു... ആദ്യമായ് എന്ന പോലെ നാണിച്ചു വഴുതി മാറുന്ന എൻ്റെ പെണ്ണുമായി ഓരോ തവണയും ഇണ ചേരുമ്പോഴും പ്രണയത്തിന്റെ...സംതൃപ്തിയുടെ പുതിയ തലങ്ങൾ അറിയുകയായിരുന്നു... 

ഞാൻ മാത്രം ആയിരുന്നു അവളുടെ ലോകം... എൻ്റെ സന്തോഷത്തിൽ മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ഒരു പാവം തൊട്ടാവാടി... എൻ്റെ മുഖമോ,  സംസാരത്തിൻ്റെ ട്ടോണോ ഒന്ന് മാറിയാൽ,  വാടുന്ന മുഖവും മനസ്സും ഉള്ള എൻ്റെ കാമിനി... 

പിന്നീട് എപ്പോഴാണ് അവളെ മടുത്തത്... അവളില് നിന്ന് ശ്രദ്ധ വ്യതിചലിച്ച് പോയത്??? 

കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ് മൂന്നാല് മാസം കഴിഞ്ഞ് പഴയ രണ്ടു കൂട്ടുകാരും വിഷ്ണുവും ആയി കൂടിയ ഒരു പാർട്ടിയിൽ, അതുല്യയെ വായിനോക്കി കൂട്ടുകാരിയെ കെട്ടിയ തൻ്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു കളിയാക്കിയ ആ രാത്രി ആണോ അത് തുടങ്ങിയത്... അന്ന് നച്ചുവിൻ്റെയും തൻ്റെയും ഫോട്ടോ കാണിച്ചതിന് ശേഷം അതുല്യയൂടെയും കൂടെ ഫോട്ടോ കാണണം എന്ന് വാശി പിടിച്ച സുഹൃത്തുക്കൾക്ക് മുന്പിൽ, നച്ചുവിൻ്റെ ഫ്രണ്ട്സ് ലിസ്റ്റിൽ നിന്നും ആലിയുടെ പ്രൊഫൈൽ എടുത്തു കാണിക്കുമ്പോൾ വാ തുറന്നു നിന്ന കൂട്ടുകാരെ കണ്ടപ്പോഴാണോ നഷ്ടബോധം തോന്നി തുടങ്ങിയത്? അതോ, നീ ഇവളെ തന്നേ വളച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു, നിനക്ക് ചേർച്ച ഈ സുന്ദരി പെണ്ണ് തന്നെ ആയിരുന്നു എന്ന് അവന്മാര് പറഞ്ഞപ്പോഴോ?  ഒരു തമാശയ്ക്ക് ഒരു സുഹൃത്തു തൻ്റെയും ആലിയൂടെയും കൂടെ ഫോട്ടോ എഡിറ്റ് ചെയ്ത് ഒരുമിച്ച് വച്ച് കാണിച്ചു തന്നപ്പോഴോ? 

അല്ലാ... അപ്പോഴല്ല... കാരണം അപ്പൊൾ എൻ്റെ മനസ്സിൽ മുഴുവൻ നച്ചു ആയിരുന്നു...അവളോടുള്ള പ്രണയം ആയിരുന്നു... എനിക്കായി തെളിയുന്ന നുണക്കുഴികളായിരുന്നു...  എൻ്റെ സാമീപ്യത്തിൽ കണ്ണുകളില് തെളിയുന്ന നാണം ആയിരുന്നു... താൻ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള അവളുടെ ജ്വലിക്കുന്ന സൗന്ദര്യമായിരുന്നു...

പിന്നേ? പിന്നെ എപ്പോ???

അതേ... അന്നാണ്... ആലി തൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്ന് നിന്ന്, തൻ്റെ ചെവിയിൽ അത് പറഞ്ഞ ആ ദിവസം... ആ നിമിഷം... അന്നാണ് എല്ലാം മാറി മറിഞ്ഞത്... 

2

നച്ചുവിൻെറ ലാസ്റ്റ് ഇയറിന് ഇടയിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കല്ല്യാണം... അതിനു ശേഷം എന്നിലേക്ക് ഒതുങ്ങി കൂടാൻ ആഗ്രഹിച്ചവളെ ഞാൻ തന്നെ ആണ് നിർബന്ധിച്ച് കോളജിൽ വിട്ടത്. 

ഫൈനൽ സെമസ്റ്ററിൻ്റെ ടൈമിൽ ആണ് ആലി അടക്കം ഉള്ള അവളുടേ ഫ്രണ്ട്സ് ഇടയ്ക്ക് ഫ്ലാറ്റിൽ വരാൻ തുടങ്ങിയത്. 

ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവർ വരാറുണ്ട്... ഞാൻ ഉള്ള സമയങ്ങളിൽ ആണ് എങ്കിൽ സൗഹൃദപരമായ സംഭാഷണങ്ങളിൽ പങ്കു ചേരാറുണ്ട്...  പണ്ടത്തെ രീതിയിൽ ആലിയെ ഒരിക്കൽ പോലും നോക്കിയിട്ടില്ല... അങ്ങനെ ഒരു ഓർമ്മയെ മനസ്സിൽ ഇല്ലായിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം. 

അന്ന് വരെ... 

അന്ന് ഉച്ച കഴിഞ്ഞ്, കഫെയിൽ ഇരുന്നു ബോർ അടിച്ചപ്പോൾ, വിഷ്ണുവിനോട് പറഞ്ഞു ഇറങ്ങിയതാണ് ഫ്ലാറ്റിലേക്ക്... സ്പെയർ കീ എടുത്തു ഡോര് തുറന്നു ഉള്ളിലേക്കു കടക്കുമ്പോൾ കേൾക്കാമായിരുന്നു അടുക്കളയിൽ നിന്ന് മൂളി പാട്ട്... എപ്പോഴും ഇല്ലാത്ത ഒന്നാണ് ഇതു... എനിക്ക് വേണ്ടി പാടാൻ പറഞ്ഞാലും ഒരു നൂറു ഡിമാൻഡ് ആണ് പെണ്ണിനു... കണ്ണടയ്ക്കണം, നാലു വരിയിൽ കൂടുതൽ പാടാൻ പറയരുത്... ഒറ്റ പാട്ടെ പാടുള്ളൂ... അങ്ങനെ പലതും... എന്നിട്ട് പാടിയാലോ... കണ്ണടച്ച് ആണ് പെണ്ണ് പാടുക... കണ്ണു തുറക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഒരു നാണം നിറഞ്ഞ ഒരു നോട്ടം ഉണ്ട്... കൊല്ലാതെ കൊല്ലും ആ ഒരൊറ്റ നോട്ടം കൊണ്ട്...

അൽപ നേരം അടുക്കള വാതിലിനു അടുത്ത്  നിന്ന് അവളുടെ പാട്ട് ആസ്വദിച്ചു. എന്തോ തിരക്കിട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നതിന് ഇടയ്ക്കാണ് പാട്ട്... ഞാൻ വന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല... 

മുടി പൊക്കി ചുറ്റി കെട്ടി വച്ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവളുടെ നീണ്ട കഴുത്തും, മിനുസം ഉള്ള മുതുകും നന്നായി കാണാം... ഇടുപ്പിൽ കുത്തി വച്ചിരിക്കുന്ന സാരിക്ക് ഇടയിലൂടെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന ഇടുപ്പിലേക്ക് നോട്ടം എത്തിയതും, ഒരു കുസൃതി തോന്നി, ഒച്ച ഉണ്ടാക്കാതെ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നടന്നു, ഇടുപ്പിൽ നന്നായി പിച്ചി. 

പെട്ടെന്നുണ്ടായ ആക്രമണത്തിൽ, ഞെട്ടി പിടഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ പെണ്ണിൻ്റെ അധരം അതെ നിമിഷം തന്നെ സ്വന്തമാക്കിയിരുന്നു... എന്നെ തള്ളി മാറ്റി എന്തോ പറയാൻ ശ്രമിച്ചവളെ അതിനു അനുവദിക്കാതെ, കൂടുതൽ ചേർത്തു, അവളുടെ നാവിനെയും ബന്ധിച്ചു, ഒപ്പം അവളില് എൻ്റെ വിരലുകളെ തന്നിഷ്ടത്തിന് അലയാൻ വിട്ടു... 

അവൾക്കു ശ്വാസം മുട്ടുന്നു എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ മാത്രം ആണ് അവളുടെ അധരങ്ങളെ മോചിപ്പിച്ചത്... എങ്കിലും ഒരു കൈ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചും, മറ്റേത് അവളുടെ സാരിക്ക് ഇടയിലൂടെ ഇടുപ്പിലും അമർന്നിരുന്നു. 

ബുദ്ധിമുട്ടി ശ്വാസം എടുക്കുന്നതിനിടയിലും എന്തോ പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്നവളെ, ക്ഷമയോടെ കേൾക്കാൻ കാത്തു. 

പുറകിൽ മുരടനക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് അവളിൽ നിന്ന് അകന്നു മാറിയത്... ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്ന ആലിയെ കണ്ടതും നല്ലോണം ചമ്മി... സൈഡിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ, നച്ചുവും ആകെ നാണിച്ചു നിൽക്കുന്നു. 

"ഒരു രണ്ടു സെക്കൻഡ് കൂടെ കഴിഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിൽ ഞാൻ കൊലപാതകത്തിന് സാക്ഷി പറയേണ്ടി വന്നേനെ..." കളിയാക്കി കൊണ്ട് അവളു പറയുമ്പോൾ നച്ചു എൻ്റെ പുറകിലേക്ക് ഒളിച്ചിരുന്നു. 

"ഹേയ് ആലി... താൻ എപ്പോ വന്നു? ഞാൻ ഒരു കുറച്ചു മുന്നേ നച്ചുവിനെ വിളിച്ചപ്പോ, അവള് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ...?" ചമ്മൽ ഒളിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. 

"ഞാൻ വന്നിട്ട് ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് ആയി കാണൂ... ഒരു ഫോൺ വന്നു അങ്ങോട്ട് മാറിയതാ... അതേതായാലും നന്നായി... ലൈവ് ആയി ഇത്രയും ഇൻ്റെൻസ് ആയ ഒരു കിസ്സിങ് സീൻ ആദ്യം ആയാണ് കാണുന്നത്. " അതും പറഞ്ഞു അവള് ഉറക്കെ പൊട്ടി ചിരിച്ചു. പുറകിൽ നിന്ന് ഇടുപ്പിൽ തന്നെ ഒരു പിച്ച് കിട്ടിയപ്പോ മനസ്സിലായി, ഇതിൻ്റെ പിണക്കം കാരണം ഒന്നുകിൽ ഇന്ന് രാത്രി എൻ്റെ അധ്വാനം കൂടും, അല്ലെങ്കിൽ പട്ടിണി ആവും എന്ന്... ആലിയെ നല്ലവണ്ണം ഒന്ന് ഇളിച്ച് കാണിച്ചു ഫ്രഷ് ആവാൻ റൂമിലേക്ക് പോയി തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ നച്ചു ചായ എടുത്തിരുന്നു.

എനിക്ക് ആയി ഒരു കപ്പ് നീട്ടുമ്പോൾ അവള് ഒന്ന് ഉണ്ടക്കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിക്കാൻ നോക്കിയിരുന്നു. പക്ഷേ ചിരി ആണ് ആ നോട്ടം കണ്ടപ്പോ വന്നത്. എന്നെ തന്നെ നോക്കി ചെയ്തതിനാൽ ആവാം, ആലിക്കായ് നീട്ടിയ കപ്പിൽ നിന്ന് ചായ അവളുടെ സാരിയിലേക്ക് വീണു... 

പൊള്ളിയോ എന്ന് പേടിച്ചു ഞാനും സോഫയിൽ നിന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. അവളൂടെ ചിരിച്ച മുഖം കണ്ടപ്പോഴാണ് സമാധാനം ആയതു... അവളോട് പോയി സാരി മാറ്റി വരാൻ ആലി ആണ് നിർബന്ധിച്ചത്... 

അവള് റൂമിലേക്ക് പോയി ഡോര് അടയ്ക്കുന്നത് വരെ പിന്തുടർന്ന എൻ്റെ കണ്ണുകൾ, ' നമുക്ക് ബാൽക്കണിയിൽ ഇരുന്നു ചായ കുടിച്ചാലോ ?' എന്നുള്ള ആലിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടാണ് തിരിച്ച് വന്നത്... 

മറുപടി ഒരു ചിരിയിൽ ഒതുക്കി, ബാൽക്കണിയിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ കുറച്ചു മുൻപ് അടുക്കളയിൽ വച്ച് ഉണ്ടായ കാര്യം ഓർത്തു ഉള്ള ചിരി ആണ് മുഖത്തും മനസ്സിലും നിറഞ്ഞിരുന്നത്... 

അന്നു അവിടെ വച്ച് ഉണ്ടായ സംസാരം ആണ് ആ ചിരിയിലും  എന്നിലും മാറ്റം വരുത്തി തുടങ്ങിയത്... 

"നച്ചു എന്നോട് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു കുറച്ചു നാള് മുൻപ്..." 

എന്ത് എന്ന അർഥത്തിൽ അവളെ നോക്കി... 

"ഈ നിൽക്കുന്ന നച്ചികെത് റാം, എങ്ങനെ നക്ഷത്ര വിരാജ് എന്ന നച്ചുവിൻ്റെ നച്ചിയേട്ടൻ ആയി എന്ന്... " ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത് അത് പറയുമ്പോൾ... വിഷാദം കലർന്നിരുന്നോ അതിൽ..?

ഒരു ചമ്മൽ എനിക്ക് ഉണ്ടായി... അത് മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു എന്നെങ്കൊണ്ട് ആവുന്നത് പോലേ... മറുപടി വീണ്ടൂം ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ ഒതുക്കി. 

"ഈ ഇഷ്ടം ഞാൻ അറിഞ്ഞപ്പോൾ വൈകി പോയി, അല്ലേ?" ഇപ്പൊൾ ആ കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന വിഷാദം തെളിഞ്ഞു കണ്ടു. 

ഒരു പകപ്പാണ് ഉണ്ടായത്. ഹൃദയം വളരെ വേഗത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി... കേൾക്കാൻ പാടില്ലാത്തത് എന്തോ കേട്ടത് കൊണ്ടോ... അതോ കേൾക്കാൻ ഏറെ ആഗ്രഹിച്ചത് കേട്ടത് കൊണ്ടോ? അന്ന് അത് മനസ്സിലായില്ല... അവളുടെ അതി സുന്ദരമായ മുഖത്ത് തന്നേ മിഴികൾ തറഞ്ഞു നിന്നു. 

അകത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി, അവള് എന്നിലേക്ക് അല്പം ചേർന്നു നിന്നാണ് ബാക്കി പറഞ്ഞത്...

"നച്ചികേത് ആണ് ആ ഗിഫ്റ്റുകൾ എനിക്ക് തന്നിരുന്നത് എന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിൽ ഒരിക്കലും വിട്ട് കളയില്ലായിരുന്നു ഞാൻ... അത് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടാവും എൻ്റെ ഇഷ്ടം നാശും, നാശിൻ്റെ ഇഷ്ടം ഞാനും ഇത്ര നാളും അവള്  അറിയാതെ ഇരിക്കാൻ നോക്കിയതു???" അവളൂടെ വാക്കുകൾ ചാട്ടുളി പോലെ ആണ് ഹൃദയത്തില് വന്നു പതിഞ്ഞത്... ആലിക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു എന്നതിന് ഒപ്പം, അത് നച്ചു എന്നിൽ നിന്ന് മറച്ചു വച്ചു എന്നതും പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ ആവാത്ത ഷോക്ക് ആയിരുന്നു. 

ആ ഷോക്കിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് നച്ചു റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്നത്. ആലി വേഗം  നീങ്ങി നിന്നു.

ആ നിമിഷം മുതൽ ആണ് എൻ്റെ കണ്ണുകൾക്ക് അവള് മടുപ്പുള്ള ഒരു കാഴ്ചയായി മാറിയത്. ആലിയിലേക്ക് വീണ്ടൂം കണ്ണുകൾ നീണ്ടു തുടങ്ങിയത്... 

പിന്നീട് നച്ചുവിൻ്റെ കുറ്റങ്ങൾ മാത്രം ആയിരുന്നു ഞാൻ തേടിയത്... എന്നെ ചതിച്ചു സ്വന്തം ആക്കിയവളോട് ഉള്ള ദേഷ്യം ആണ് അവളോടുള്ള പെരുമാറ്റത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നത്... അവൾ ചതിച്ചില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ എനിക്ക് സ്വന്തമായി മാറേണ്ടിയിരുന്ന ആലി എന്ന സ്വപ്നം, ഭാര്യയുടെ സുഹൃത്തായി തൻ്റെ മുൻപിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ, ഹൃദയം നോവേറ്റ് കരയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു...  ഹൃദയസഖി ആവേണ്ടവളെ ഒരു സഖിയായി കാണേണ്ടി വരുന്നതിൽ ഉള്ള നോവായി സ്വയം അതിനെ വ്യാഖ്യാനിച്ചു. എന്നാല് തൻ്റെ ഹൃദയ സഖിയെ, ഹൃദയത്തില് വേരൂന്നിയവളെ തന്നിൽ നിന്ന് പറിച്ചു എറിയല്ലെ എന്നുള്ള അപേക്ഷ ആയിരുന്നു ആ തേങ്ങൽ എന്ന് ഞാൻ അപ്പോ അറിഞ്ഞില്ല... അറിയാൻ ശ്രമിച്ചില്ല... ആലിയുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ ആയിരുന്നു ശ്രദ്ധ അത്രയും. 

ആലിയുടെ ഭംഗി... അവളുടെ സ്മാർട്ട്നേസ്... ഡ്രസ്സിംഗ് സെൻസ്... ഏതൊരു ക്രൗഡിനെയും  കയ്യിൽ എടുക്കാനുള്ള കഴിവ്, കുസൃതി, ആരും അറിയാതെ എനിക്ക് നേരെ എയ്യുന്ന അവളുടെ കള്ള നോട്ടങ്ങളും, അതിലെ പ്രേമ സന്ദേശങ്ങളും... അതായി പിന്നെ എൻ്റെ ലോകം... അവിടെ എൻ്റെ സന്തോഷത്തിന് കുറുകെ വീണൊരു പാഴ്മരം മാത്രം ആയി മാറിയിരുന്നു നച്ചു.

എന്നിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങാൻ ആഗ്രഹിച്ച, എൻ്റെ സന്തോഷത്തിൽ മാത്രം സന്തോഷം കണ്ടെത്തിയിരുന്നത് കൊണ്ടാവാം, പെട്ടന്ന് എന്നിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റം അവളെ വല്ലാതെ തളർത്തിയിരുന്നു. അവളുടെ നൊമ്പരം ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അകന്നു മാറുമ്പോൾ, അവള് എന്നിലേക്ക് അടുക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ, അവജ്ഞ നിറഞ്ഞ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട്  അവളെ മാറ്റി നിർത്തുമ്പോഴും ഒക്കെ... അവള് ഇഞ്ചിഞ്ചായി ഉള്ളിൽ മരിക്കുന്നത്  അറിയാതെ ഇരുന്നിട്ടല്ല... എന്നെ ചതിച്ചവളോടു ഉള്ള ദേഷ്യം... ഒരിക്കൽ ആഗ്രഹിച്ചു, എന്നാല് ചതിയിലൂടെ എനിക്ക് നഷ്ടം ആയ തൻ്റെ സ്വപ്ന സുന്ദരി എനിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞതിൽ ഉള്ള ഉൾപുളകം... നച്ചുവിൻ്റെ ഭർത്താവിൽ നിന്ന് ആലിയുടെ കാമുകൻ ആവാൻ ഉള്ള ധൃതി ആയിരുന്നു  മനസ്സ് നിറയെ... റൂം അടച്ചിട്ടിരുന്ന് മണിക്കൂറുകളോളം ആലിയോടു സംസാരിക്കുമ്പോഴും, ചാറ്റ് ചെയ്യുമ്പോഴും, സംസാരത്തിൻ്റെ ഗതിയും താളവും നിറവും മാറി മറിയുമ്പോഴും, ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായ കുറ്റ ബോധത്തെ പ്രതികാരം ചെയ്തതിൻ്റെ ആത്മ സംതൃപ്തി എന്ന് സ്വയം പറഞ്ഞു തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചു.... നച്ചുവിനോട് രാവേറെ സംസാരിച്ചിരുന്നതെല്ലാം പ്രണയം മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്ന സംഭാഷണങ്ങൾ ആയിരുന്നു... അവളെ കുറിച്ചറിയാൻ ഉള്ള വ്യഗ്രത ആയിരുന്നു അപ്പോഴൊക്കെ... പക്ഷേ ആലിയോടുള്ള സംസാരത്തിൽ, പ്രണയം എന്ന് കരുതി ചെയ്തതിൽ എല്ലാം കാമം മാത്രം നിറഞ്ഞിരുന്നു... എന്നിട്ടും ഇതാണ് പ്രണയം എന്ന് ഹൃദയത്തെ തിരുത്താൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു... ഇതാണ് പ്രണയം എങ്കിൽ, എന്തേ അന്ന് മനസ്സിന് കിട്ടിയിരുന്ന സംതൃപ്തി,  ഇന്ന് വെറും ശാരീരികം ആയി മാത്രം പോലും ലഭിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഹൃദയം തിരിച്ചു ചോദിച്ചത്, എപ്പോഴത്തെയും പോലെ കേട്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു. 

പലപ്പൊഴും ആലി ഞങ്ങളുടെ ഫ്ളാറ്റിൽ ഒരു നിത്യ സന്ദർശക ആയി... കൂടെ പലപ്പോഴും മറ്റു സുഹൃത്തുക്കളും കാണും... അവള് അവിടെ എത്തുമ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കും... അതിനു കാത്തിരുന്നത് പോലെ ഞാനും ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് തിരിക്കും. 

നച്ചുവിലേക്ക് അബദ്ധത്തിൽ പോലും ഒരു നോട്ടം പോലും വീഴാതെ എൻ്റെ ശ്രദ്ധ അത്രയും ആലിയിൽ തന്നെ ആവും... എൻ്റെ ഒരു നോട്ടത്തിനായി കൊതിക്കുന്ന നച്ചുവിനെ മനപ്പൂർവ്വം കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കും... അല്ലെങ്കിൽ വെറും ഒരു ജോലിക്കാരി ആയി മാത്രം അവളെ കണ്ടു. കൂട്ടുകാർ അറിയാതെയുള്ള തലോടലുകളും, കള്ള നോട്ടങ്ങളും, അവളുടെ മുൻപിൽ വച്ച് തന്നെ അരങ്ങേറി...  എന്നിട്ടും പരാതികൾ ഒന്നും പറയാതെ അവള് നിന്നു... അല്ലെങ്കിലും അവള് എന്ത് പരാതി പറയാൻ... ഇതൊക്കെ അവള് അർഹിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ആയിരുന്നു കരയുന്ന മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത്.

അന്ന് ഒരു ദിവസം രാവിലെ കുളിച്ചൊരുങ്ങി എൻ്റെ ഒരു നോട്ടത്തിനായി കൊതിച്ച് തൻ്റെ ചുറ്റും അവള് നടക്കുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ മനപ്പൂർവ്വം ഗൗനിച്ചില്ല. ഇറങ്ങാൻ ആയപ്പോൾ ഓടി വന്നു തൻ്റെ നെറ്റിയിൽ ചന്ദനം തൊടാൻ വന്ന അവളുടെ കൈ തട്ടി എറിഞ്ഞു രൂക്ഷമായി നോക്കി... 

പെട്ടന്നുള്ള പ്രവർത്തിയിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത് ഞാൻ കണ്ടതാണ്... പക്ഷേ വീണ്ടും ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും കടാക്ഷിക്കാതെ എൻ്റെ പണിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. 

കാറിൻ്റെ കീ എടുക്കാൻ ആയി ചെല്ലുമ്പോൾ, അവള് അതെടുത്തു ഓടി വന്നിരുന്നു...  

വൈകുന്നേരം നേരത്തെ വരുമോ എന്നുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം വക വയ്ക്കാതെ,  ഇറങ്ങി പോരുമ്പോൾ,  പോവുന്ന വഴി ഞാൻ എന്തെങ്കിലും പറയുമെന്നോ, ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമെന്നോ പ്രതീക്ഷിച്ചാവാം അവള് ഞാൻ ലിഫ്റ്റിൽ കയറുന്നത് വരെ വാതിൽക്കൽ കാത്തു നിന്നു. 

ലിഫ്റ്റിൻ്റെ ഡോര് അടയുമ്പോൾ അവള് ഓടി വരുന്ന ഒച്ച കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വേണം എങ്കിൽ ഡോര് ഓപ്പൺ ചെയ്ത്, എന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് പോവാമായിരുന്നു... പക്ഷേ ചെയ്തില്ല... ചെയ്യാൻ നിർബന്ധിച്ച മനസ്സിനെ ശകാരിച്ചു നിർത്തി...

അവളുടെ ആഗ്രഹം പോലേ വൈകിട്ട് നേരത്തെ ഇറങ്ങിയിരുന്നു... പക്ഷേ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് ആയിരുന്നില്ല പോയത്... ആലി എനിക്കായി കാത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അവൾക്കു ഒരുമിച്ച് കറങ്ങി നടക്കുമ്പോ, കുറ്റബോധം നിറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ച ഹൃദയത്തെ ആലിയെ കാണിച്ചു, നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് കരുതിയ നിധിയെ കാണിച്ചു സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ നോക്കി. 

നീ കെട്ടിയ താലിയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു,രാവിലെ തൊട്ട്

 നിന്നെ കാത്തു വാതിൽക്കലേക്ക് പ്രതീക്ഷയോടെ കണ്ണും നീട്ടി ഇരിക്കുന്നവൾ ആണ് നിൻ്റെ നിധി എന്ന് പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഹൃദയത്തെ മനഃപൂർവം കേട്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു. 

ഷോപ്പിങ്ങും മുവിയും, ഡിന്നറും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ്, തിരിച്ചു ആലിയെ ഹോസ്റ്റലിൽ ഇറക്കുമ്പോഴാണ് പെട്ടന്ന് ഓർത്തത് പോലെ അവള് ഇന്ന്  നച്ചുവിൻ്റെ birthday ആണല്ലൊ എന്ന് അവള് പറയുന്നത്.

എൻ്റെ നെഞ്ചൊന്ന് പിടഞ്ഞോ? എൻ്റെ ഒരു നോട്ടതിനായി പ്രതീക്ഷയൊടെ പിറകെ നടന്നവളുടെ മുഖം ഓർത്തപ്പോൾ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞോ? 

എന്നാല് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ, ആലിയെ ഹഗ് ചെയ്തു ഇറക്കി വിട്ടു.അവള് സേഫ് ആയി ഹോസ്റ്റലിൽ കയറുന്നത് നോക്കി നിന്നു. അവള് അകത്തു എത്തി എന്ന് ഉറപ്പാക്കിയിട്ടാണ് ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് തിരിച്ചത്.  

സ്പെയർ കീ വച്ച് ഡോര് തുറക്കുമ്പോഴേ കണ്ടു, എന്നെ കാത്തിരുന്നു ഉറങ്ങി പോയ നച്ചുവിനെ. 

ഒരിക്കൽ ഞാൻ ഏറെ ആഗ്രഹിച്ചു വാങ്ങി കൊടുത്ത ഒരു ലേസ് കൊണ്ടുള്ള സാരി ആണ് അവള് ഉടുത്തിരുന്നത്. റെഡി മേട് ബ്ലൗസും അതിൻ്റെ കൂടെ വാങ്ങിയിരുന്നു. 

വല്ലാതെ സീ ത്രൂ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു ഉടുക്കാതെ മാറ്റി വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു അവള് അത്. എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ എനിക്കായി മാത്രം ഉടുക്കാൻ എന്ന് വാക്ക് തന്നിരുന്നു അന്ന്... 

പിഞ്ചു കുഞ്ഞിൻ്റെ നിഷ്കള്കതയോടെ ഉറങ്ങുന്നവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു കുറച്ചു നേരം... അവളിലേക്ക് അടുക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച ഹൃദയത്തെ അവളുടെ ചതിയുടെ കഥ പറഞ്ഞു തളർത്തി. 

അതോ അത് എൻ്റെ മനസ്സിലെ തന്നെ കുറ്റ ബോധം ആയിരുന്നോ? 

അറിയില്ല... 

എന്നോട് തന്നെ ഉള്ളതോ, അവളോട് ഉള്ളതോ എന്ന് അറിയാത്ത ദേഷ്യത്തിൽ, കീ ശക്തമായി കോഫീ ടേബിളിലേക്ക് ഇടുമ്പോൾ, അവള് ഉറക്കത്തില് നിന്ന് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു... എന്നെ കണ്ടതും സോഫയിൽ നിന്ന് ഉരുണ്ട് പിണഞ്ഞു ചാടി എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ അവളൂടെ സാരി മാറിൽ നിന്ന് താഴ്തേക്കു ഊർന്നു വീണു... പക്ഷെ അവള് വേഗം തന്നെ അത് നേരെയാക്കി. ഒരു നിമിഷം തല കുനിച്ചു നിന്നവൾ, ഒരു ദീർഘ ശ്വാസം എടുത്തു തൻ്റെ നേർക്ക് നോക്കി... കുറെ നാൾക്കു ശേഷം അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി കാണുന്നത്. വല്ലാത്തൊരു ഭംഗി ഉണ്ടായിരുന്നു ആ ചിരിക്ക്... ഒരു പക്ഷേ ആലിയുടെ പുഞ്ചിരിയെക്കാൽ അധികം... ഒരു പക്ഷെ അല്ല... ഈ ചിരിക്ക് തന്നെ ആണ് അഴക്. 

ആലിയുടെ ഓർമ്മ വന്നതും, എനിക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

"ആരെ കാണിക്കാൻ ആടി, ഒരുങ്ങിക്കെട്ടി വന്നിരിക്കുന്നത്???" 

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ട പിടച്ചിൽ മാത്രം മതിയായിരുന്നു ആ വാക്കുകളുടെ മൂർച്ച എത്രത്തോളം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നറിയാൻ... അവ അവളുടെ ഹൃദയത്തെ തകർത്തു കളഞ്ഞു എന്നറിയാൻ... കരയാൻ പോലും മറന്നു, എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ പെണ്ണിനോട് ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാൻ ആവാത്ത വണ്ണം ആ നിമിഷം ഒരു കല്ലായി മാറിയിരുന്നു എൻ്റെ മനസ്സു. 

അവളെ വെറുപ്പോടെ നോക്കി റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ കണ്ടു, എനിക്കായി അവള് ഒരുക്കി വച്ച വിഭവ സമൃദ്ധമായ  സദ്യ... 

അടുത്തേക്ക് പോലും പോയി നോക്കാതെ, റൂമിലേക്ക് കയറി വാതിൽ കൊട്ടി അടയ്ക്കുമ്പോൾ ഹാളിൽ നിന്നു കേട്ട അവളുടെ പൊട്ടി കരച്ചിലിനെ പാടേ അവഗണിച്ചിരുന്നു. അവളെ വേദനിപ്പിച്ചതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷം ആയിരുന്നു എങ്കിൽ പിന്നെ അവളുടെ കരച്ചിൽ എൻ്റെ ഹൃദയത്തെ കുത്തി നോവിച്ചതെന്തെ? എന്തിനായിരുന്നു കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത്... ഒരു വാശിയൊടെ ഡ്രസ്സ് പോലും മാറാതെ ബെടിലെക്കു വീണത്. 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ്, അവള് കതകിൽ മെല്ലെ തട്ടുന്നത് കേട്ടിരുന്നു. പക്ഷേ വിളി കേൾക്കാനോ, വാതിൽ തുറക്കാനോ തോന്നിയില്ല... തളർന്ന ശബ്ദത്തില്, വളരെ പതിഞ്ഞ ഒച്ചയിൽ..." നച്ചിയെട്ടാ... കഴിച്ചിരുന്നോ?" എന്നുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടു... രണ്ടു നിമിഷം കാത്തിട്ട്..." നച്ചിയെട്ടാ... ഭക്ഷണം എടുക്കട്ടെ..." എന്ന് വീണ്ടും അവള് ചോദിച്ചു... നേരിയ ശബ്ദം ആയിരുന്നു എങ്കിൽ പോലും, അത് ചെവിയിലെക്കു തുളഞ്ഞു കയറുന്നത് പോലേ ആണ് തോന്നിയത്. തലക്ക് മീതെ തലയിണ വച്ചു, ചെവി രണ്ടും അമർത്തി അടച്ചു കിടന്നു. 

പിറ്റേന്ന് വിഷ്ണുവിൻ്റെ engagement പാർട്ടി ആയിരുന്നു. കോളജിൽ കൂടെ പഠിച്ചിരുന്ന ഫ്രണ്ട്സിനായ് കൊടുക്കുന്ന പാർട്ടി ആണ്... കോളേജ് ഹീറോ ആയിരുന്ന എനിക്ക് നച്ചുവിനെ ഭാര്യ എന്ന് എല്ലാവർക്കും പരിചയപെടുത്താൻ കുറച്ചിൽ തോന്നി. അത് കൊണ്ട് അവളോട് പാർട്ടിയെ കുറിച്ച് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ആലിയുമായി പോയാൽ എനിക്ക് കിട്ടാൻ പോവുന്ന അസൂയ നിറഞ്ഞ നോട്ടങ്ങൾ ആലോചിച്ചപ്പോൾ രണ്ടാമതൊന്ന് ചിന്തിക്കാതെ ആലിയൊട് എൻ്റെ കൂടെ വരുന്നോ എന്ന് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു. അവള് സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു. 

പക്ഷേ നല്ല പാർട്ടി വെയർ ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ, അന്നുച്ചയ്ക്ക് തന്നെ അവളും ആയി മോൾലേയ്ക്ക് പോയി. ഒരു ടാസൽ lantern സ്ലീവ് റോസ് ഗോൾഡ് sequin bodycon മിനി ഡ്രസ്സ് ആണ് അവള് സെലക്റ്റ് ചെയ്തത്. കുറച്ച് expensive ആണ് എങ്കിലും, അവളുടെ സന്തോഷവും, അതിട്ടാൽ ഉള്ള അവളൂടെ ഭംഗിയും ആലോചിച്ചപ്പോൾ കൂടുതൽ ആലോചിക്കാതെ വേഗം വാങ്ങിച്ചു. അതിനു ചേരുന്ന ഷൂസും വാങ്ങി, പിന്നെ ഫുൾ ബോഡി ട്രീറ്റ്മെൻ്റ് ചെയ്യാൻ സ്പായിലും അവള് കയറിയപ്പോൾ ഒരു മടിയും കൂടാതെ ഞാൻ പണം ചിലവഴിച്ചു. കാരണം അവള് സുന്ദരി ആയിരിക്കേണ്ടത് എൻ്റെ ആവശ്യം ആയിരിന്നു. 

അവൾക്കായി കാത്ത് നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കലും എന്നെ കൊണ്ടു മൂവായിരം രൂപയിൽ കൂടുതൽ ചിലവാക്കിക്കാത്ത നച്ചുവിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതെ ഇരുന്നില്ല. മൂവായിരം തന്നെ അവള് കരഞ്ഞു വിളിക്കും, ബിൽ കണ്ടാൽ... ആദ്യം ആദ്യം അവളൂടെ ഇഷ്ടത്തിന് എടുക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി അവളെ കൊണ്ട് പോയിരുന്നത്... എന്നാല് പ്രൈസ് ടാഗ് കണ്ട് ഇഷ്ടം ആയ ഡ്രസ്സ് പോലും മാറ്റി വയ്ക്കുന്നവൾ എത്ര ചീത്ത പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയത് കൊണ്ട്, പിന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഡ്രസ്സുകൾ കാണുമ്പോൾ വാങ്ങിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളെ കുറിച്ചു ഓർത്തപ്പോൾ ഒരു നേരിയ പുഞ്ചിരി ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു... പക്ഷേ ആ ഓർമ്മകൾ മായ്ക്കാൻ എന്നോണം, ആലി പാർലറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്നു. 

അവളെ കണ്ട് അവളില് നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാൻ ആവാതെ, ഞാൻ നിന്നു പോയി... അവള് വന്നു കണ്ണില് ഊതിയപ്പോൾ ആണ്, സ്ഥലകാല ബോധം വന്നത്... 

"Wow ആലി... You look stunning!!!"സ്വയം പോലും അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി... അവള് നാണം നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരി എനിക്കായി നൽകി... പക്ഷേ അതിൽ ലാസ്യം മാത്രം ആണ് നിറഞ്ഞു നിന്നത്... നച്ചുവിൻ്റെത് പോലേ അവളിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പച്ചടുപ്പിക്കുന്ന എന്തൊ ഒന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകളില് കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... അതിനായ് തിരയുമ്പോൾ അവള് എന്നിലേക്ക് കൂടുതൽ ചേർന്നത് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല... ഷർട്ടിൻ്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചു, മുഖം അടുപ്പിച്ചു അവള് എന്തോ പറയാൻ വന്നപ്പോൾ ആണ്, എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് അറിഞ്ഞത്. 

ഒരു ഉൾപ്രേരണയിൽ അവളെ പിന്നിലേക്ക് തള്ളാൻ പോയത്തും സൈഡില് നിന്ന് ആരോ അവളെ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടു... 

തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ലയ ആണ്... നച്ചുവിൻ്റെയും ആലിയൂടെയും ഫ്രണ്ട്.... കൂട്ടത്തിൽ നച്ചുവിനോട് കാര്യം ലയയ്ക്ക് ആണെന്ന് പലപ്പൊഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട്... എല്ലാവരും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പറഞ്ഞു, അവളുടെ നിറമോ, വില കുറഞ്ഞ ഡ്രസിനെ പറ്റിയോ, പുറകെ നടക്കുന്ന ആളുകളുടെ എണ്ണം എടുക്കുമ്പോ ആരും പുറകെ നടക്കാൻ ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞോ ഒക്കെ നച്ചുവിനെ ബാക്കി എല്ലാവരും കളിയാക്കുമ്പോൾ, നച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കും എങ്കിലും, ലയ എപ്പോഴും അവൾക്കായി വാദിക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്... പലപ്പോഴും ചൂടാവുന്നതും... ഒരു ബഹുമാനവും ഇഷ്ടവും അവളോട് കൂടുതൽ തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. 

പക്ഷേ ഇന്ന് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ പോലും ആവുന്നില്ല. ആലിയെ ആരുടെയോ കൂടെ കണ്ട് വിളിച്ചതാണ് അവള്... ഒരിക്കലും കൂടെ ഉള്ളത് ഞാൻ ആവും എന്ന് കരുതി കാണില്ല... പോരാത്തതിന് ആലിയുടെ ചേർന്നുള്ള നിൽപ്പു... എൻ്റെ നെഞ്ചിലാണ് ഇപ്പോഴും അവളുടെ കൈ... അവളുടെ കൈ എടുത്ത് മാറ്റാൻ നോക്കി എങ്കിലും, എൻ്റെ കൈയ്യിൽ അവളുടെ കൈ പിടി മുറുക്കി. 

"നിങ്ങള് എന്താ ഇവിടെ? നച്ചു എവിടെ? "

രണ്ടു പേരെയും സംശയത്തോടെ മാറി മാറി നോക്കിയാണ് ചോദ്യം. കൂടെ ആലി പിടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന കൈകളിലേക്കും നോട്ടം പോവുന്നുണ്ട്. 

"നച്ചു ഇല്ലാ... ഞങ്ങൾ അവൾക്ക് ഒരു ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ വന്നതാ..." ആലി ആണ് അത് പറഞ്ഞത്. 

എൻ്റെ നാവ് ആരോ കെട്ടിയിട്ടത് പോലേ... പൊങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല... 

ലയ പുരികം കൂർപ്പിച്ചു എൻ്റെ കയ്യിൽ ഇരിക്കുന്ന ബാഗിലേക്ക് നോക്കി... ആ boutique ൽ കിട്ടുന്ന ടൈപ്പ് ഡ്രസ്സ് നച്ചു ഇടില്ല എന്ന് അവൾക്ക് അറിയുന്നുണ്ടാവണം.

നിന്നിടത്ത് നിന്ന് ഉരുകുന്നതു പോലെ ആണ് തോന്നുന്നത്. അവൾക്കു ചതിക്കാം എങ്കിൽ എനിക്ക് എന്ത് കൊണ്ട് ആയിക്കൂടാ എന്ന് ഉളളിൽ നിന്ന് ആരോ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്... പക്ഷേ അതിലും ഉറക്കെ നീ അവളെ ചതിക്കുന്നു എന്ന് ആരോ വിളിച്ചു പറയുന്നതാണ് ചെവിയിൽ മുഴങ്ങുന്നത്. 

"ശരി ലയ... ഇപ്പൊ കുറച്ചു തിരക്കുണ്ട്... Will talk to you, later... Come, നാഷ്... Let's go..." അവള് കയ്യിൽ പിടിച്ചു മുൻപോട്ടു നടക്കുമ്പോൾ, ലയയുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെ, ഒരു പാവയെ പോലേ പുറകേ പോവുകയേ നിവർത്തി ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

കാറിൽ കയറി കഴിഞ്ഞും ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തത് പോലെ ആണ് ആലി പെരുമാറിയത്. അവള് വളരെ അധികം സന്തോഷവതി ആയിരുന്നു. എൻ്റെ മനസ്സിൽ പല തരം ചിന്തകള് കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരുന്നു... ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ അവള് കയ്യിൽ പിടിച്ചു തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഞെട്ടി ഉണർന്നത്... 

ഇത്രയും നേരം ഡ്രൈവ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു എന്ന് വരെ മറന്നു കൊണ്ടാണ് ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്... ബ്ലോക്കിൽ കിടക്കുകയാണ് എന്ന് പോലും മനസ്സിലാക്കുന്നത് അപ്പോഴാണ്. 

ഒരു നിമിഷം നച്ചുവാണ് കൂടെ എന്ന് തോന്നിപ്പോയി... അവള് എപ്പോഴും എൻ്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു ഇരുന്നാണല്ലോ വിശേഷങ്ങളും വിഷമങ്ങളും പറയാറ്... 

ആലിയുടെ പ്രവർത്തിയിൽ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം ഇരുന്നു. അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് കൈ എടുക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് അവള് പറഞ്ഞത്... 

"ഞാൻ ഇപ്പൊ വളരെ അധികം ഹാപ്പി ആണ് നാശ്... ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച ജീവിതം ആണിത്... നിന്നോട് കൂടെ... നിന്നോട് ചേർന്ന്... അതാണ് അവള് എന്നിൽ നിന്നും തട്ടി എടുത്തത്. ഞാൻ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ നിന്നോട് ചേർന്നിരിക്കുന്നത് ഒരു തെറ്റാക്കി അവള് മാറ്റിയത്... എൻ്റെ ഇഷ്ടം അറിഞ്ഞിട്ടും, എന്നോടുള്ള നിൻ്റെ ഇഷ്ടം അറിഞ്ഞിട്ടും  മനപ്പൂർവ്വം പിരിച്ചതാണ് നമ്മളെ... അവളോട് എനിക്ക് ദേഷ്യം തോന്നുവാ, നാഷ്... " അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് അടർന്നു വീണ കണ്ണുനീർ അവൻ്റെ ഷർട്ടിൻ്റെ നനയിച്ചത് അവൻ അറിഞ്ഞു.

സുഹൃത്തായി കണ്ടവളുടെ ചതി... ആ വിഷമം അവന് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം യാന്ത്രികമായി അവളൂടെ നെറ്റിയിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു... ഓരോ വിഷമങ്ങൾ പറഞ്ഞൂ തേങ്ങുന്ന നച്ചുവിനെ സാധാനിപ്പിക്കാൻ ആയി ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നത് പോലേ... 

ആലി തല ഉയർത്തി എന്തോ പ്രതീക്ഷിച്ചു എന്നത് പോലെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോഴാണ് നച്ചു അല്ല അത് എന്ന് ബോധോദയം ഉണ്ടായത്... അവളുടെ മുഖം തൻ്റെ അടുത്തേക്ക് അടുത്ത് വന്നതും, ബ്ലോക്ക് മാറി വണ്ടികൾ നീങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു. 

പെട്ടന്ന് ശ്രദ്ധ അവളില് നിന്ന് മാറ്റി റോഡിലേക്ക് പതിപ്പിച്ചു... അവളും സ്വന്തം സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നപ്പോൾ സമാധാനം ആയിരുന്നു മനസ്സിന്... 

ആലി പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു, അവളെ ഹോസ്റ്റലിനു പകരം ആൻ്റീയുടെ വീട്ടിൽ ആണ് ഡ്രോപ് ചെയ്തത്. അപ്പോഴേക്ക് പാർട്ടി തുടങ്ങാൻ ഒന്നൊന്നോര മണിക്കൂർ മാത്രമേ ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... ഞാൻ നേരെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോയി... 

Part 3 - 

റൂമിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ കണ്ടത്, ഒരു പീച്ച് കളർ സോഫ്റ്റ് സിൽക് സാരി ഉടുത്തു നിൽക്കുന്ന നച്ചുവിനെ ആണ്... നീണ്ട മുടി ഭംഗിയിൽ മെടഞ്ഞിട്ടിരിക്കുന്നു. കണ്ണു നീട്ടി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്... ഒരു കൊച്ചു വട്ട പൊട്ടും, അതിൻ്റെ മേളിൽ ഒരു കുഞ്ഞു സ്റ്റോൺ പൊട്ടും വച്ചിരിക്കുന്നു. കാതിൽ ഞാൻ വാങ്ങി കൊടുത്ത റൂബി വച്ച ഒരു കമ്മൽ, കഴുത്തില് താലി മാത്രം, നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം, നല്ലവണ്ണം ചുവപ്പിച്ച് നീട്ടി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. 

എനിക്കു ഇഷ്ടം ആണ് അവള് ഇങ്ങനെ ഒരുങ്ങുന്നത്... ഞാൻ ഒരു നിമിഷം അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു... ആലിയെ കണ്ടപ്പോൾ തോന്നിയത് പോലെ അല്ലാ... ഇപ്പൊ തോന്നുന്നത് വെറും ശാരീരിക ഭംഗി മാത്രം അല്ല... ഒരു ഐശ്വര്യം... ഒരു തേജസ്സ്... കണ്ണിനും മനസ്സിനും കുളിർമ ഏകുന്ന ഒരു കാഴ്ച. 

കണ്ണാടിയിൽ അവനെ കണ്ടതും വളരെ അധികം സന്തോഷത്തോടെ അവള് അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു... അവളുടെ രണ്ടു കവിളിലും നല്ലോണം താഴ്ന്ന നുണക്കുഴികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് കാണുമ്പോൾ ഒരേ സമയം ഒരു പിടപ്പും സന്തോഷവും പ്രണയവും ദേഷ്യവും എല്ലാം ഒരുമിച്ച് തോന്നി

"ആ... നച്ചി ഏട്ടൻ വന്നോ? ഏട്ടന് ദാ ഈ ബ്ലൂ ഷർട്ടും പാൻ്റും അയൺ ചെയ്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്... അത് പോരേ?" 

"എന്തിന്?" അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെ ചോദിച്ചു. 

"വിഷ്ണു ഏട്ടൻ്റെ പാർട്ടിക്ക് പോവണ്ടെ? ഞാൻ റെഡി ആയിട്ടോ!!!" അവള് സാരിയുടെ മുന്താണി ഒന്ന് എടുത്തു കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. 

"ഈ വേഷത്തിൽ ആണോ നീ വരാൻ പോവുന്നത്?" 

എൻ്റെ ചോദ്യം അവളുടെ മുഖത്ത് ഇത്ര നേരം ഉദിച്ച് നിന്ന സൂര്യനെ കാർമേഘങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ ആക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു നിന്നു. 

"എന്തെ, ഏട്ടാ? കൊള്ളില്ലെ? എന്നാ മാറ്റാം..." അവള് ദൃതി പിടിച്ചു ഷെൽഫ്ന് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. 

"ഇത് മാറ്റിയിട്ട് നീ എന്താണ് ഇടാൻ പോവുന്നത്?" സ്വരത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന പുച്ഛം അവള് തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്നതിന് തെളിവായി, അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. കണ്ണില് ഒരു കണ്ണീർത്തിളക്കം ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. 

അത് മറയ്ക്കാൻ എന്നോണം അവള് പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു, ഷെൽഫിൽ എന്തൊക്കെയോ തപ്പാൻ തുടങ്ങി... 

"നച്... നച്ചിയെട്ടൻ കുറച്ച് നാള് മുന്നേ വാങ്ങി തന്ന കൊച്ചു കയ്യുള്ള ആ ഫ്ലോർ length സൽവാർ ഇടട്ടെ? അറ്റത്ത് മാത്രം വർക് ഉള്ളത്." വാക്കുകൾ ഇടരാതെ ഇരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു. 

"മനുഷ്യനെ നാണം കെടുത്തിയെ അടങ്ങൂ എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു ഇറങ്ങിയിരിക്കുയാണ്... നാശം!" പെട്ടന്ന് എന്തിനാണ് അത്രയും ദേഷ്യം വന്നത് എന്നറിയില്ല... ഷൗട്ട് ചെയ്തു അത് പറഞ്ഞതിന് ഒപ്പം,  കയ്യിൽ കിട്ടിയ പെർഫ്യൂം ബോട്ടിൽ എടുത്ത്, അവൾക്കടുത്തുള്ള കണ്ണാടിയിലെക്ക് എറിഞ്ഞു... അവളുടെ ഹൃദയം പോലെ അതും പല കഷ്ണങ്ങൾ ആണ് ചിതറി വീണു. 

പേടിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോ വീണ്ടും കലി കയറുകയാണ് ചെയ്തത്... 

"ഏതു നേരത്താണോ ഈ നാശത്തിനെ എടുത്ത് തലയിൽ വയ്ക്കാൻ തോന്നിയത്. ഉടുക്കാൻ അറിയില്ല, സംസാരിക്കാൻ അറിയില്ല, പെരുമാറാൻ അറിയില്ല, നേരെ ചൊവ്വേ തിന്നാൻ പോലും അറിയില്ല നാശത്തിന്...  

എവിടെ എങ്കിലും പോയി ചത്ത് തുലയട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നന്ന്. അതെങ്ങനെയാ അഭിനയിച്ചു വീഴ്ത്താൻ മിടുക്കി അല്ലേ! നീ എന്താടി @#€$©#₹& മോളെ കരുതിയത് ഞാൻ ഒരിക്കലും നിൻ്റെ ചതി ഒന്നും അറിയില്ലെന്നോ? പാവത്തിനെ പോലെ ഇരുന്നിട്ട്... ഇത്ര വിഷമുള്ള പാമ്പാണ് നീ എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല... എന്നോട് നിനക്ക് എങ്ങനെ ഇത് ചെയ്യാൻ തോന്നി... നിനക്ക് വേണ്ടി... നിന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല എങ്കിലോ എന്ന് കരുതി ഞാൻ എൻ്റെ വീട്ടുകാരെ പോലും അകറ്റി നിർത്തിയില്ലെ? ആ എന്നോട്... !!! എപ്പോഴെങ്കിലും നീ ആയിട്ട് എന്നോട് ഒക്കെ തുറന്നു പറഞ്ഞു എങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ എനിക്ക് ഇത്രയും വിഷമം ആകുമായിരുന്നില്ല. എന്തിന് വേണ്ടിയാടി നീ എന്നെ ചതിച്ചത്??? പണത്തിനോ? അതോ ഫ്രണ്ട്സിന് മുൻപിൽ നിൻ്റെ പുറകെയും ആളുകൾ നടക്കും ഇന്ന് കാണിച്ച് ആളാവാനോ??? ഇതിൽ ഏതു ആയിരുന്നെങ്കിലും ഞാൻ നിനക്കൊപ്പം നിൽക്കുമായിരുന്നില്ലേടീ... ആത്മാർത്ഥായല്ലേ നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത്... എന്നിട്ടും... കാണേണ്ട എനിക്ക് നിന്നെ... വെറുപ്പാണ് എനിക്ക് നിന്നോട്... ഒന്ന് പോയി തരാമോ ശല്ല്യം? അതോ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു എന്നുള്ള പേരിൽ ഇവിടെ കടിച്ചു തൂങ്ങി കിടക്കാൻ ആണോ ഭാവം... അല്ലെങ്കിൽ എന്താ alimony ഓ??? എന്താ നിൻ്റെ ഉദ്ദേശം? മര്യാദയ്ക്ക് ആയിരുന്നു എങ്കിൽ നിനക്ക് ഞാൻ എന്തെങ്കിലും തന്നു വിട്ടെനെ... പക്ഷേ ഇനി നയാ പൈസ നീ പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട... അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട... കുറെ നാള് എൻ്റെ കൂടെ കിടന്നതല്ലെ... അതിൻ്റെ കാശ് തന്നേക്കാം... അത് തന്നെ ആയിരുന്നല്ലോ അല്ലെങ്കിലും ലക്ഷ്യം... "

"നച്ചി ഏട്ടാ..." അവള് ഞെട്ടി വിളിച്ചു.

"കൂടുതൽ അഭിനയിക്കല്ലേ നീ? ഇതൊക്കെ ഇനി വേറെ എവിടെ ആണെന്ന് വച്ചാൽ ആയിക്കോ... എൻ്റെ മുന്പിൽ വേണ്ടാ... ഞാൻ തിരിച്ച് വരുമ്പോൾ കണ്ട് പോവരുത് എൻ്റെ മുൻപിൽ. ഇവിടെ നിൻ്റെതായിട്ട് ഉള്ള എന്ത് വേണമെങ്കിലും എടുത്തോ... " വേഗം നടന്നു ഷെൽഫ് തുറന്നു, ചെക്ക് ബുക്ക് എടുത്ത് അതിൽ ഒരു അമൗൻ്റ് എഴുതി സൈൻ ചെയ്തു, അവളൂടെ മുഖത്തേക്ക് എറിഞ്ഞു..." പത്ത് ലക്ഷം രൂപ ഉണ്ട്... നീ അത്രയ്ക്കുള്ളതൊന്നും ഇല്ല... എന്നാലും വച്ചോ നീ... എന്തായാലും വരുമ്പോ നീ ഫ്രഷ് പീസ് ആയിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്... അതോ അതും വല്ല സർജറി മറ്റോ ചെയ്തതാണോ??? എന്തായാലും... നീ ഇതു വച്ചോ... എൻ്റെ ടിപ്പായി ഇരിക്കട്ടെ!" 

എൻ്റെ വാക്കുകൾ കീറി മുറിച്ചിട്ടാവും, അവള് ചെവി പൊത്തി, ഭിത്തിയിലൂടെ ഊർന്നു നിലത്തെക്കിരുന്നു. കണ്ണു ഇറുകെ അടച്ചിട്ടും കണ്ണുനീർ ചാലിട്ട് ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു. 

അവളെ നോക്കാതെ ആലി സെലക്റ്റ് ചെയ്തു തന്ന ഷർട്ടും പാൻ്റും എടുത്തു ബാത്റൂമിലെക്കു കയറുമ്പോൾ എന്തൊ ജയിച്ച ഭാവം ആയിരുന്നു ഉളളിൽ... ഹൃദയം കല്ലിച്ച് പോയിട്ടോ എന്തോ, ആകെ ബ്ലാങ്ക് ആയതു പോലെ തോന്നി... ഉള്ളിലെ frustration മുഴുവൻ പുറത്തേക്ക് ഒഴുക്കിയത്തിൻ്റെ ആവും എന്ന് സ്വയം വിശ്വസിച്ചു... ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് ചേഞ്ച് ചെയ്തു, അവിടെ തന്നെ വച്ച് ഒരുങ്ങി ആണ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്. അവള് ഇപ്പൊഴും താഴെ ഇരിപ്പുണ്ട്... കാൽ മുട്ട് മടക്കി ചുറ്റി പിടിച്ചു, അതിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു വച്ചാണ് ഇരിക്കുന്നത്. 

ഞാൻ ബാത്രൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ, അവൾ തല ഉയർത്തി ദയനീയം ആയി നോക്കി. വെറുപ്പോടെ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ, കണ്ണിൽ നിന്നും വീണ്ടൂം കണ്ണുനീർ കുതിച്ചൊഴുകാൻ തുടങ്ങി.  അത് വക വയ്ക്കാതെ ഇന്ന് വാങ്ങിയ ഇറ്റാലിയൻ ലെതർ ഷൂസ് ഇട്ട് എഴുന്നേറ്റു, താഴെ കിടക്കുന്ന കണ്ണാടി ചീളുകളെ നോക്കാതെ, പുറത്തേക്ക് നടന്നു. 

കൂർത്തൊരു ഗ്ലാസ് കഷ്ണത്തിന് മേലെ ചവിട്ടാൻ പോയതും, അവള് "നച്ചിയേട്ടാ ചില്ല്..." എന്ന് പറഞ്ഞു കാലിനും ചില്ലിനും ഇടയിലേക്ക് കൈ വച്ചതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് ആയതു കൊണ്ട്, അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് തന്നെ ചവിട്ടിയിരുന്നു. അവളുടെ കൈകൾ ഷൂസിന് താഴെ ഞെരിഞ്ഞതും, കയ്യിലൂടെ കുത്തി കയറിയ ചില്ലും ആ ചവിട്ട് കൊണ്ട് പൊട്ടുന്നതും അറിയാൻ പറ്റി... 

സ്വയബോധം വീണ്ടെടുത്ത് കാല് മാറ്റുമ്പോൾ വേദന കൊണ്ടു അവള് കണ്ണ് ഇറുകെ അടച്ചിരുന്നു... അവളുടെ വലത്തേ കയ്യില് ചില്ല് കുത്തി കയറി ഇരിക്കുന്നതും കണ്ടു... 

ഞാൻ ഒരു മനുഷ്യൻ അല്ല എന്ന് തോന്നി പോയ നിമിഷം ആയിരുന്നു അത്... കാരണം അത് കണ്ടിട്ടും, ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഇതാണ്...

"നിൻ്റെ അഭിനയം നിർത്താറായില്ല അല്ലേ? പക്ഷേ ഇത് വരെ ഉള്ളത് പോലെ അല്ല... ഇത് കുറച്ചു അധികം ഓവർ ആയി പോയി... ഷൂ ഇട്ടിരിക്കുന്ന ആളിൻ്റെ കാലിൽ ചില്ല് കൊള്ളാതെ ഇരിക്കാൻ കൈ വച്ചു തടഞ്ഞു ഒരു പ്രഹസനം... പക്ഷേ ചവിട്ട് കിട്ടും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു കാണില്ല അല്ലേ...? ഇതിൻ്റെ പേരിൽ നിന്നെം കൊണ്ടു ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഓടാൻ ഒന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല... " വാലറ്റ് എടുത്ത് അതിൽ നിന്ന് എണ്ണി പോലും നോക്കാതെ കുറച്ചു നോട്ടുകൾ എടുത്ത് അവൾക്കു നേരെ എറിഞ്ഞു..." ദാ കിടക്കുന്നു കാശ്... വേണമെങ്കിൽ തനിയെ പോവാൻ നോക്ക്..." പുച്ഛത്തോടെ അവളെ നോക്കി പറയുമ്പോൾ, വേദനയ്ക്ക് ഇടയിലും അവള് പറയാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു പെട്ടന്ന് ഉണ്ടായ ഉൾപ്രേരണയില് അറിയാതെ ചെയ്തു പോയതാണ് എന്ന്. 

ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോലും നിൽക്കാതെ, ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കാതെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

ഇറങ്ങിയ നിമിഷം തൊട്ട് മനപ്പൂർവ്വം അവളെ കുറിച്ചു ഓർത്തില്ല. ആലിയെ കുറിച്ച് മാത്രം ആലോചിച്ചു. ഫ്രണ്ട്സിൻ്റെ മുൻപിൽ അവളെയും കൊണ്ട് ഷൈൻ ചെയ്യുന്നതിനെ കുറിച്ചു മാത്രം ആലോചിച്ചു. 

പക്ഷേ കത്തി കൊണ്ട് കുത്തുന്നത് പോലെ എൻ്റെ ഹൃദയം എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു. അതിനു മരവിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം ചെന്ന ഉടനെ അവൻ അവിടെ സെറ്റ് up ചെയ്തിരുന്ന ഓപ്പൺ ബാറിലേക്ക് നടന്നു... 

മദ്യത്തിൻ്റെ ബലത്തിൽ എല്ലാം മറന്നു എന്ന് സ്വയം വിശ്വസിപ്പിച്ചു, സന്തോഷത്തിൻ്റെ മുഖം മൂടി അണിഞ്ഞ് സ്വയവും ബാക്കി ഉള്ളവരുടെ മുൻപിലും തകർത്താടുമ്പോൾ ആണ് ആലി അകത്തേക്ക് വരുന്നത് കണ്ടത്... 

ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടത് പോലെ തന്നേ ഉള്ള രൂപത്തിൽ അവളെ കണ്ടതും എൻ്റെ കണ്ണുകൾ വികസിച്ചു. ചുറ്റും ഉള്ള പല കൂട്ടുകാരുടെയും കണ്ണു അവൾക്ക് മേലെ ആണ് എന്ന് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ നിമിഷം അതായിരുന്നു എനിക്ക് വേണ്ടിയിരുന്നതും. 

ഒരിക്കൽ ബീച്ചിൽ പോയപ്പോൾ എൻ്റെ കൂടെ കളിച്ചു നനഞ്ഞു ഒട്ടി നിന്ന നച്ചുവിനെ ഒരുത്തൻ നോക്കുന്നു എന്ന് കണ്ടതും തിളച്ച രക്തം, ഇന്ന് ആലിയെ... എൻ്റെ സ്വപ്ന ഭാജനത്തെ... എല്ലാവരുടെയും മുന്പിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കാൻ ആണ് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ അതിലെ വിരോധാഭാസം മനസ്സിലാക്കാൻ ആവാതെ,  കുഴങ്ങി. നച്ചുവിനോടു തോന്നിയ possessiveness എന്ത് കൊണ്ട് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച... മോഹിച്ച... ആലിയോട് തോന്നുന്നില്ല എന്ന് ഹൃദയം ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു... 

ഒരു ചിരിയോടെ അടുത്ത് ചെന്നു, അവളുടെ അരയിലൂടെ ചുറ്റി പിടിച്ച്, "you look hot" എന്ന് പറയുമ്പോൾ, അവളുടെ ബാഹ്യ സൗന്ദര്യംത്തോട് എനിക്ക് തോന്നിയ ഭ്രമം മാത്രം ആണ് ഇത് എന്ന് എന്തെ എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല... ഞാൻ പറഞ്ഞ compliment ന് വശ്യമായ ഒരു ചിരി തിരികെ അവള് നൽകിയപ്പോൾ, അവളുടെ ശരീരത്തോട് ഒരു അഭിനിവേശം കൂടുന്നത് അറിഞ്ഞിരുന്നു... ഉളളിൽ ഉള്ള സങ്കടക്കടൽ താങ്ങാൻ കഴിയാതെ, ഒരു ബലത്തിനായി കുടിച്ച മദ്യം ഇപ്പൊ ശരീരത്തെയും മനസ്സിനെയും നിയന്ത്രിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. 

നച്ചുവിന് പകരം എൻ്റെ ഹൃദയത്തില് ആലിയെ സ്ഥാപിക്കാൻ ശ്രമിക്കും തോറും ഹൃദയം വിങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു... മദ്യത്തിൽ മുങ്ങി ഹൃദയത്തിൻ്റെ കരച്ചിൽ ഒന്നും എനിക്ക് കേൾക്കാൻ ആയില്ല. 

എൻ്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞത് അധികം ആരും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല, അറിഞ്ഞവർ എൻ്റെ ഭാര്യയെ കണ്ടിരുന്നുമില്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആലിയെ ചൂണ്ടി ആരാണ് എന്ന് ചോദിച്ചാരോട് ഭാര്യ എന്നോ ഗേൾ ഫ്രണ്ട് എന്നോ എന്ന് എനിക്ക് പറയാമായിരുന്നു. അങ്ങനെ പറയാൻ ആണ് ആഗ്രഹിച്ചത് എങ്കിലും, അങ്ങനെ  പറയാൻ ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും, ഫ്രണ്ട് എന്നേ പുറത്തേക്കു വന്നുള്ളു... അത് കേട്ട് അവളുടെ മുഖം വാടിയത് കണ്ട് ഞാനും വിഷമിച്ചു... അതോ ഇത് വരെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞ, എന്നാല് ഉണ്ടെന്ന് അംഗീകരിക്കാതെ ഇരുന്ന  സങ്കടം ഇപ്പൊ ഉണ്ടെന്ന് അംഗീകരിക്കുകയായിരുന്നോ? 

"ഹേയ്... എന്ത് പറ്റി? മുഖം വാടിയല്ലോ?" അവളുടെ താടിയിൽ വിരൽ ചേർത്ത്, എനിക്ക് നേരെ മുഖം ഉയർത്തുമ്പോൾ, അവളുടെ ചുവപ്പിച്ച ചുണ്ടുകളിലേക്കു മാത്രം ആയിരുന്നു നോട്ടം പോയത്... 

"Am I just a friend?" ആ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിക്കുന്നത് കേൾക്കുമ്പോഴും, ഈ ചുണ്ടുകളുടെ രുചി അറിയാൻ ആയിരുന്നു ആഗ്രഹം... പതിയെ അവയിൽ തള്ള വിരൽ കൊണ്ടു തലോടിയപ്പോൾ, എപ്പോഴും വിരലുകൾ ചുണ്ടിൽ തൊടുമ്പോൾ തോന്നാറുണ്ടായിരുന്ന മൃദുത്വം അവയ്ക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു... നച്ചുവിൻ്റെ അധരങ്ങൾക്ക്  വല്ലാത്തൊരു softness ആയിരുന്ന്... ഒരു റോസാപ്പൂവിതളിൽ തൊടുന്നത് പോലേ... അവയുടെ രുചി മത്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നതും... എത്ര നുകർന്നാലും മതി വരാതെ, തന്നെ കൂടുതൽ കൂടുതൽ അവളിലേക്ക് ചേർക്കുന്ന, ഒരു മദ്യത്തിനും തരാൻ കഴിയാത്ത ലഹരി ഉള്ള, പിങ്ക് നിറം ഉള്ള അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ... ആലിയുടെ ചുണ്ടിൽ തൊടും തോറും, താൻ ചുംബിക്കുമ്പോൾ, കണ്ണുകൾ കൂമ്പി അടഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നച്ചുവിൻ്റെ മുഖം കണ്ണുകൾക്ക് മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു... ആ ഓർമ്മയിൽ ആലിയിലേക്ക് യാന്ത്രികമായി മുഖം അടുപ്പിക്കുമ്പോൾ ദയനീയം ആയി, വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന നച്ചുവിൻ്റെ മുഖം മിഴിവോടെ തെളിഞ്ഞു. 

ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവളിൽ നിന്ന് മുഖം മാറ്റി. 

"What happened , Nash? Are you alright?" ഇരു കൈകളിലും പിടിച്ച്, അവള് ചോദിക്കുമ്പോൾ, കയ്യില് ഇരുന്ന ഗ്ലാസിലെ ഡ്രിങ്ക് അപ്പാടെ വായിലേക്ക് ഒഴിച്ചിറക്കി.  ഒരു കത്തലോടെ അത് വയറ്റിലേക്ക് ഇറങ്ങി പോവുന്നത് ഒരു സുഖം പോലെ അനുഭവപ്പെട്ടു... 

എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ആലിയെ ഞാൻ നോക്കി...   അവള് അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ചൂട് എന്നിലേക്ക് പകർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു... ഒരു ക്ഷണം എന്നോണം അവള് കൂടുതൽ ദേഹത്തേക്ക് ചേർന്നു നിന്നു... ഇനിയും ആ ചൂട് തന്നിലേക്ക് ആവാഹിച്ച് അവളെ കൂടുതൽ അറിയാൻ ഉള്ളിലെ മദ്യം എന്നിൽ പ്രേരണ ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. 

അവളോടുള്ള എൻ്റെ നോട്ടത്തിലും ചിരിയിലും എല്ലാം അത് പ്രകടമായി വന്നു... അരയിൽ ഇരുപ്പുറപിച്ചിരുന്ന വിരലുകൾ പതിയെ ഒന്ന് കൂടെ ആ ഇടുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിനെ ചുറ്റി, അവളുടെ വയറിൽ തഴുകി... അവള് ഒരു കുറുകലോടെ എന്നിലേക്ക് കുറച്ചു കൂടെ ചേർന്ന് നിന്നു. 

പരസ്പരം കണ്ണുകളാലെ പറഞ്ഞ കഥകളിൽ ഒന്നും പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... കാമം മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്നു....

തടസങ്ങൾ ഏതും ഇല്ലാതെ, അവളിൽ വിഹരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു കണ്ണുകൾ, തോളിൽ ഒരു കരസ്പർഷം അറിഞ്ഞപ്പോൾ നിശ്ചലമായ്... 

തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ വിഷ്ണു ആയിരുന്നു... 

"നീ എപ്പോ വന്നു? " മുഖത്തു ഗൗരവം ആയിരുന്നു അത് അവൻ ചോദിക്കുമ്പോൾ.

"ഒരു 45 മിനിറ്റ്സ്, i guess." അവൻ്റെ കയ്യിൽ ഇരുന്ന ഗ്ലാസ്സ് വാങ്ങി സിപ് ചെയ്തു കൊണ്ട്, അവന് മറുപടി കൊടുത്തു. 

"നച്ചു വന്നില്ലേ?" പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന ആലിയെ ഒന്ന് നോക്കി അവൻ ചോദിച്ചു. 

"അവള്... അവൾക്ക്... അവൾക്ക് ഒരു തല വേദന... സോ വന്നില്ല" എന്തോ തോന്നിയത് പറഞ്ഞു. 

"നീ ആസിഫിനെ വിളിച്ചിരുന്നോ?  " ഉത്തരം പറയാൻ കാത്തിരുന്നത് പോലെ ആയിരുന്നു ആ  ചോദ്യം വന്നത്. 

മ്മ്മ്മ്... അലക്ഷ്യമായി അവനെ നോക്കാതെ ഒന്നു മൂളി... 

"Divorce ചെയ്യാൻ മാത്രം നിങ്ങൾക്കിടയിൽ എന്ത് പ്രശ്നം ആണ് നാച്ചി ഉള്ളത്???" അവൻ സങ്കടവും ദേഷ്യവും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു... അടക്കി പിടിച്ച അവൻ്റെ ശബ്ദത്തിൽ അത് വ്യക്തം ആയിരുന്നു...

"നീ അപ്പുറത്തോട്ട് ചെല്ല്... പിന്നെ സംസാരിക്കാം അതെ പറ്റി!" അവനെ പറഞ്ഞു വിടാൻ ആയിരുന്നു എനിക്ക് ധൃതി. 

"എടാ...  ഈ കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസത്തിനു അടുത്തായി ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു നിന്നേ... എന്താണെങ്കിലും നമുക്ക് സംസാരിച്ചു തീർത്തൂടെ? അതൊരു പാവം പെണ്ണല്ലേ? ഇത്ര ദേഷ്യം വരാൻ മാത്രം എന്താണ് അവള് ചെയ്തത്?" 

"വിഷ്... This is not the time and place to discuss it! നമുക്ക് നാളെ സംസാരിക്കാം... ഇപ്പൊ നീ ചെന്ന് പാർട്ടി എൻജോയ് ചെയ്യൂ..." അവനെ എങ്ങനെ ഒക്കെയോ തള്ളി വിട്ടു, ആലിക്ക് നേരെ തിരിയുമ്പോൾ, അവളുടെ മുഖത്തു കണ്ട സന്തോഷം എന്ത് കൊണ്ടാണ് എന്ന് വ്യക്തമായി അറിയാമായിരുന്നു. 

"നാഷ്, ഞാൻ ഈ കേട്ടത് സത്യം ആണോ? Are you going to get a divorce? " അവള് സന്തോഷം അടക്കാൻ ആവാതെ എന്നെ ചുറ്റി പിടിച്ച് കൊണ്ടു ചോദിച്ചു. 

വാക്കുകളിൽ മറുപടി പറയാൻ തോന്നാതെ, ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ട് അതിനു മറുപടി കൊടുക്കുമ്പോൾ, മനസ്സിലേക്ക് ഓടി വന്ന, തകർന്നു കരയാൻ പോലും ശക്തി ഇല്ലാതെ നിലത്ത് തളർന്നിരിക്കുന്ന ഒരു രൂപം മുഴുവൻ ആയി തെളിയും മുന്നേ, മദ്യം കൊണ്ട് അത് മായ്ച്ച് കളഞ്ഞു. 

കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ കണ്ടതു, തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ വശ്യതയോടെ നോക്കുന്ന കണ്ണുകളാണ്...  

"നാഷ്... Can we go somewhere else? Somewhere more private?" അവൻ്റെ ബട്ടണിൽ തെരുപ്പിടിച്ച്, അവളുടേ ശരീരം ഒന്നുകൂടെ എന്നിലേക്ക് അമർത്തി,  കണ്ണില് നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാതെ അവള് ചോദിച്ചപ്പോൾ, സമ്മതം എന്നോണം ഒന്ന് മൂളി.

"എൻ്റെ ആൻ്റിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാം... അവിടെ ഞാൻ മാത്രമേ ഉള്ളൂ..."വാക്കുകളിൽ ഇത്രയുമെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എങ്കിലും, അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക് കുറെ ഏറെ പറയാനുണ്ടായിരുന്നു...

"Do you have liquor at home?" മനസ്സിനെ അടക്കി നിർത്താൻ, ശരീരത്തിന് മേധാവിത്വം സ്ഥാപിക്കാൻ, അതില്ലാതെ പറ്റില്ല എന്ന് ഇതിനോടകം മനസ്സിലായിരുന്നു. 

"Liquor ഉണ്ട്... പക്ഷേ ഇന്ന് നിന്നെ ഞാൻ അതിലും വലിയ ഒരു ലഹരിക്കും അടിമപ്പെടുത്തും... " തൻ്റെ തോളിൽ ബലം കൊടുത്തു പൊങ്ങി, ചെവിയിൽ അവള് അത് മന്ത്രിക്കുമ്പോൾ, ആ ലഹരി അവന് അപ്പോഴേ തലയ്ക്കു പിടിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. 

അത്യാവശ്യം നന്നായി മദ്യപിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട്, ഡ്രൈവ് ചെയ്യാൻ ആയി അവളെ ഏൽപ്പിച്ചു,  അവൾക്കൊപ്പം കാറിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ, മനസ്സിൽ യാതൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സീറ്റിലേക്ക് ചാരി കണ്ണുകൾ അടച്ചിരിക്കുമ്പോഴും, എപ്പോഴും മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മുഖം ഇന്ന് തെളിഞ്ഞും മറഞ്ഞും പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു...

അവളുടെ കൈകൾ തുടയിൽ അമർന്നത് അറിഞ്ഞു എങ്കിലും, കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ ഒരു ഭയം തോന്നി. എൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നും റെസ്പോൺസ് ഒന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവാം, അവള് കൈ എടുത്തത്. 

വണ്ടി സ്ലോ ആവുന്നത് അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കണ്ണു തുറന്നത്. അവളിറങ്ങി ഗേറ്റ് തുറന്നു, തിരിച്ചു കയറി, കാർ ഉള്ളിലേക്കു കൊണ്ട് വന്നു പാർക്ക് ചെയ്തു. 

മനോഹരമായി തന്നെ ഒന്ന് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവള് പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ, എത്ര നിയന്ത്രിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും മനസ്സിൽ ഒരു പേടി നിറഞ്ഞു. 

ആ വീട്ടിലേക്ക് കയറുന്ന നിമിഷം,  എന്തൊ ഇതോടെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടും എന്ന് മനസ്സ് തേങ്ങി...  എന്നിട്ടും അനുസരിക്കാതെ കാലുകൾ ഒരു ഇടർച്ചയോടെ അവൾക്ക് പുറകെ ചലിച്ചു. 

എങ്കിലും, അവള് വാതിൽ തുറക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ, എൻ്റെ മനസ്സ് തന്നെ ജയിച്ചിരുന്നു... എന്നെ കൊണ്ട് ഇതിനാവില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു... എങ്ങോട്ടെങ്കിലും, ദൂരെക്ക് ഓടി ഒളിക്കാൻ ആണ് തോന്നിയത്... തിരികെ പോകുവാൻ ആയി  പിന്തിരിയാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ മാത്രമാണ്  ഞങ്ങളെ കാത്തു വരാന്തയിൽ ഇരുന്ന ആളെ ഞാൻ കണ്ടത്... ആലിയും...

Part 4:

"ലയ... നീ എന്താ ഇവിടെ?" ആലിയുടെ സംസാരത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന ഇഷ്ടക്കേട് സ്പഷ്ടം ആയിരുന്നു. 

അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് കുറ്റബോധം ഏതും ഇല്ലാതെ നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചു ഞാൻ ഇതിനിടെ പരാജയപ്പെട്ടു പോയിരുന്നു. 

"നീ എന്തിനു ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നു ഇന്ന് ഞാൻ ചോദിക്കുന്നില്ല... പറയാനുണ്ട്... അത് പറയാം... അതിനു മുൻപ് ഇദ്ദേഹത്തോട് കുറച്ചു ചോദിക്കാൻ ഉണ്ട്. രണ്ടു പേരും ഒരുമിച്ച് ഉണ്ടായത് നന്നായി.... രണ്ടിടത്തേക്ക് ഉള്ള യാത്ര എനിക്ക് ലാഭമായി... "

എന്തിനോ തയ്യാറായി അവള് എൻ്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ, എങ്ങനെയോ ഉണ്ടാക്കി കൂട്ടിയ ധൈര്യത്തിൽ അവളെ നോക്കി... 

"നച്ചി ഏട്ടൻ... ക്ഷമിക്കണം, വിളിച്ച് ശീലിച്ചു പോയത് കൊണ്ടാണു... പിന്നെ നിങ്ങളെ രണ്ടിനേം വിളിക്കാൻ പറ്റിയ പേര് വിളിക്കാൻ എൻ്റെ സംസ്കാരം എന്നെ അനുവദിക്കാത്തത് കൊണ്ടും മാത്രം ആണ് ഇപ്പൊ ഈ ഏട്ടാ വിളി... ഒരു നിമിഷം പോലും അത് നിങ്ങളോടുള്ള ബഹുമാനം കൊണ്ടാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചു പോവരുത്. നിങ്ങളോട് എനിക്ക് ബഹുമാനം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒരു പക്ഷെ ദൈവ സമാനമായി ഞാൻ നിങ്ങളെ കണ്ടിരുന്നു. എപ്പോഴാണ് എന്നറിയ്യോ? നിങ്ങളുടെ കൂടെ ആ പെണ്ണ് എത്ര സന്തോഷവതിയായിരുന്നു എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ... ഇതുവരെ മനസ്സറിഞ്ഞ് ചിരിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത പാവം, നിങ്ങളുടെ കാര്യം പറയുമ്പോൾ, ഉള്ളം നിറഞ്ഞു പുഞ്ചിരിച്ചു കണ്ടപ്പോൾ... പിന്നെ അവളെ താലി കെട്ടി സ്വന്തമാക്കി അന്തസ്സായി നോക്കുന്നു എന്ന് കണ്ടപോൾ... അവളെ പോലേ നൈർമല്യം ഉള്ള പെണ്ണിനു അവള് deserve ചെയ്തതു പോലെ ഒരു ജീവിതം, finally കിട്ടി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ... പക്ഷേ അതൊക്കെ ഇങ്ങനെ അതിനെ ഇട്ട് നരകിപ്പിക്കാൻ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ കൊന്നു കളഞ്ഞു കൂടായിരുന്നോ അതിനെ? ആരും ചോദിക്കാൻ വരില്ലായിരുന്നല്ലോ! എന്തിനാ അതിനെ സ്വപ്നങ്ങൾ കാണാൻ പഠിപ്പിച്ചു, ആശിപ്പിച്ച് ഇങ്ങനെ പടുകുഴിയിലേക്ക് തള്ളി ഇട്ടത്???" അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... 

ദേഷ്യം ആയിരുന്നു അത് കേട്ടപ്പോൾ വന്നത്... അത്യധികം പുച്ഛത്തോടെ ആയിരുന്നു ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയത്... 

"നൈർമല്യം ഉള്ള പെണ്ണോ? അത് കൊണ്ടാവും സ്വന്തം ഫ്രണ്ടിനെയും എന്നെയും ചതിച്ചത്..." 

"വാട്ട്?" ലയ മനസ്സിലാവാത്തത് പോലെ നെറ്റി ചുളിച്ചു. 

"ഇവൾക്ക് വിശദീകരണം കൊടുക്കണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലാ നാഷ് നമുക്ക്... നമ്മൾക്ക് പരസ്പരം ഇഷ്ടം ആണെങ്കിൽ, ഇവള് ആരാ ഇടയിൽ വരാൻ...!!" ആലി ചൊടിച്ചു. എന്നെ പിടിച്ചു വലിച്ചു അകത്തേക്ക് പോവാൻ പോയവളെ ലയ തടഞ്ഞു. 

"ഞാൻ ആരും ആയിരിക്കില്ല. പക്ഷേ ചോദിക്കാൻ അവകാശം ഉള്ള ആളുണ്ട്... നക്ഷത്ര... നീ ഇപ്പൊ ഈ അധികാരത്തോടെ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആളുടെമേൽ ശരിക്കും അവകാശം ഉള്ളവൾ... അവള് പക്ഷേ ചോദിക്കില്ല... അത് കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിക്കുന്നു... എനിക്ക് അറിയണം... അറിഞ്ഞിട്ടെ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്ന് പോവൂ..." ലയ അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ, എൻ്റെ കയ്യിൽ ഉള്ള അവളുടെ പിടി അയയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. ഒപ്പം അവളുടെ മുഖം വിവർണം ആയതും അറിഞ്ഞു എങ്കിലും, അപ്പൊൾ സ്വന്തം ഭാഗം ന്യായീകരിക്കാൻ ഉള്ള വീർപ്പുമുട്ടൽ ആയിരുന്നു. 

"ആര് ആരെ ചതിച്ചു എന്നാ നച്ചു ഏട്ടൻ പറഞ്ഞത്?" ലയ വീണ്ടും എനിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

"നിൻ്റെ നിഷ്കളങ്ക ആയി ഫ്രണ്ട്... എനിക്ക് ഇവളെ ആണ് ഇഷ്ടം എന്ന് പറഞ്ഞല്ലേ അവളുടെ അടുത്ത് ഹെൽപ് ചോദിച്ച് ചെന്നത്... എന്നിട്ട് ആലിക്കു എന്നെ ഇഷ്ടം ആണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും, അതെന്നോട് പറയാതെ, അവൾക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടം ആണ് എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും, എൻ്റെ ഇഷ്ടം അവളോട് പറയാതെ, എൻ്റെ അടുത്തു വന്നു അഭിനയിച്ചു തകർത്തു, പഞ്ച പാവം ചമഞ്ഞ അവളെ ഞാൻ പിന്നെ എന്ത് വിളിക്കണം... ? പുണ്യവതി എന്നോ?" ദേഷ്യം കൊണ്ട് ഞാൻ വിറച്ച് പോയിരുന്നു അത് പറയുമ്പോൾ... വളരെ അധികം effort എടുത്താണ് ഞാൻ അത് പറഞ്ഞത്... വാക്കുകൾ പുറത്തേക്ക് വരാൻ മടിച്ചു തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ തടഞ്ഞത്, ഉറക്കെ സംസാരിച്ചപ്പോൾ ആണ് പുറത്തേക്ക് വന്നതു. 

ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ലയ ആദ്യം ഞെട്ടി... പിന്നെ പൊട്ടി പൊട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി... ഇടയ്ക്ക് എന്നെയും പിന്നെ ആലിയേയും നോക്കി അട്ടഹസിച്ചു ചിരിക്കുന്ന അവളെ കണ്ട് ദേഷ്യം കൂടി കൂടി വന്നു... അവള് നിർത്താതെ വന്നപ്പോൾ, കയ്യിൽ ഇരുന്ന ഫോൺ താഴേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു... "ജസ്റ്റ് shut up!!!" ഫോണിനൊപ്പം എൻ്റെ വാക്കുകളും  ചിതറി തെറിച്ചു. 

പക്ഷേ ലയ പിന്നെയും ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. മുഷ്‌ടി ചുരുട്ടി സ്വയം കൺട്രോൾ ചെയ്തു നിന്ന തൻ്റെ മുന്പിൽ ആയി, സോപാനതിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട്, അവള് വീണ്ടും തന്നോട് ചോദിച്ചു..." ഇവൾക്ക് നിങ്ങളോട് ഉള്ള ഇഷ്ടം നച്ചു പറയാതെ ഇരുന്നതാണോ അവള് നിങ്ങളോട് ചെയ്ത ദ്രോഹം?" അപ്പോഴും അവളുടെ മുഖത്ത് പരിഹാസം നിറഞ്ഞ ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു. 

കാര്യം മനസ്സിലാവാതെ അവളെ നോക്കി നിൽക്കാനേ അപ്പോ ആയുള്ളൂ... തല കുനിച്ചു നിൽക്കുന്ന ആലിയെ കണ്ടപ്പോൾ, ചതി പറ്റിയത് ഇപ്പോഴാണ് എന്ന് ഒരു തിരിച്ചറിവ് വന്നു തുടങ്ങി. ഉള്ളിൽ അടക്കി വച്ചാ കുറ്റ ബോധം പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി തുടങ്ങി... 

പരിഹാസം നിറഞ്ഞ ചിരി മാറി, ലയായുടെ മുഖത്ത് ക്രൗര്യം നിറയുന്നത് ഞാൻ നോക്കി നിന്നു..." ഇവൾക്ക് നിങ്ങളോടുള്ള ദിവ്യ പ്രേമം നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അവളെ നിങൾ ഇത്രയും ദ്രോഹിച്ചത് എങ്കിൽ, ഈ സംഭവിച്ചത് ഒക്കെ നാന്നായെ ഉള്ളൂ.. നിങ്ങൾ അവളെ ഉപേക്ഷിക്കണം... കാരണം അവളുടെ സ്നേഹം നിങ്ങളെ പോലെ ഒരു ചതിയൻ അർഹിക്കുന്നില്ല. ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ, ഒരുത്തി വന്നു ഇങ്ങനെ ഒരു പച്ച കള്ളം നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയെ കുറിച്ചു പറയുമ്പോൾ, at least അവളോട് ഒന്ന് ചോദിക്കാൻ ഉള്ള മര്യാദ എങ്കിലും നിങ്ങൾ കാണിച്ചേനെ... അത് ചെയ്യാതെ ഇവളുടെ ഒരു വാക്ക് കേട്ട് നച്ചുവിനെ നിങ്ങൾ ചതിച്ചതിന് അർത്ഥം ഒന്നെ ഉള്ളൂ... നിങ്ങള് ഒരിക്കളും അവളെ പ്രണയിച്ചിരുന്നില്ല..."

"Nooo...." അറിയാതെ എതിർത്തു പോയി... അത് സത്യം അല്ല... അവളെ താൻ പ്രണയിച്ചിരുന്നു... ഇപ്പോഴും പ്രണയിക്കുന്നു... ജീവനേക്കാൾ കൂടുതൽ... പക്ഷേ അത് ഉറക്കെ പറയാൻ തുനിഞ്ഞ നാവിനെ ഹൃദയം വിലക്കി... അതായിരുന്നു തന്നെ കേൾക്കാതെ ഇരുന്നതിന് ഹൃദയം എനിക്ക് നൽകിയ ശിക്ഷ. എൻ്റെ പ്രണയത്തെ കുറിച്ചു നിസാരവൽകരിച്ച് പറയുന്നത്, തിരിച്ചൊന്നും പറയാൻ ആവാതെ, നാവ് പിടിച്ചു കെട്ടിയത് പോലേ കേട്ട് നിൽക്കുക... ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്ന കണ്ണിനെ തുടക്കാൻ പോലും ആവാതെ നിന്നു. എനിക്ക് തെറ്റു പറ്റിയിരിക്കുന്നു... തൻ്റെ പ്രണയത്തെ ഞാൻ തന്നെ തോൽപ്പിച്ച് കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു... 

"ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞില്ല... നിങ്ങളെ പോലെ അവളെ സ്നേഹിക്കാത്ത ഒരാളുടെ കൂടെ അല്ല അവള് ജീവിക്കേണ്ടത്... അവളെ സ്നേഹിക്കുന്ന, അവളെ മനസിലാക്കുന്ന, അവളുടെ വില അറിയുന്ന ആളുടെ കൂടെ വേണം അവള് ജീവിക്കാൻ... ഇങ്ങനെ ഒരു ചതിയുടെ കഥ ഇവള് മേനഞ്ഞുണ്ടാക്കി പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നു എങ്കിലും, നിങ്ങള് നച്ചുവിനെ വഞ്ചിക്കുമായിരുന്നു... ഒന്നുകിൽ ഇവളുടെ കൂടെ ചേർന്ന്, അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളെ ചിരിച്ചു കാണിക്കുന്ന മറ്റേതെങ്കിലും ഒരുവളും ആയി ചേർന്ന്...  നിങ്ങള് ഒരിക്കലും അർഹിക്കാത്ത ഒന്നാണ് നിങ്ങള് ചവിട്ടി മെതിച്ച് കളഞ്ഞത്. She deserves ബെറ്റർ. പിന്നെ... നിങ്ങളെ പോലെ ഒരു പമ്പര വിഡ്ഢി അവളുടെ സത്യമായ പ്രണയം അർഹിക്കുന്നില്ല... You don't deserve her... ദാ ഇവളെ പോലെ, selfish ആയ, shallow ആയ ഒരു പെണ്ണിനെയെ നിങൾ അർഹിക്കുന്നുള്ളൂ..." ലയ പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ മനസ്സിൽ ചോദ്യങ്ങൾ പലതായിരുന്നു. 

"ലയ... എന്ത്... എന്താ സംഭവിച്ചത്...? എനിക്ക്... എനിക്ക് എവിടെ ആണ് തെറ്റു പറ്റിയത്?" ഉള്ളിലെ കുറ്റബോധത്തിൻ്റെ ഭാരം താങ്ങാൻ ആവാതെ, തൂണിൽ പിടിച്ചു സോപാനത്തതിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയിരുന്നു. 

"തെറ്റ് പറ്റിയത് നിങ്ങൾക്കല്ല, നച്ചികെത്... എൻ്റെ നച്ചുവിനാണ്... നിങ്ങളെ വിശ്വസിച്ചതിൽ... എന്തിനേക്കാളും അധികം ആയി നിങ്ങളെ സ്നേഹിച്ചതിന്...  ഇപ്പോഴും എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും നിങ്ങളെ മാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നതിന്... വിശ്വസിക്കുന്നതിന്... " കവിളിലെക്ക് ഒഴുകി ഇറങ്ങിയ കണ്ണീരിനെ പുറം കൈ കൊണ്ട് തുടച്ചു കളഞ്ഞു. 

അവളുടെ കത്തുന്ന മിഴികളെ നേരിടാൻ ആവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. 

ഒരു ചോദ്യം അപ്പോഴും മനസ്സിൽ ബാക്കി ആയിരുന്നു...

"നിനക്ക് ഇഷ്ടം അല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ... പിന്നെ എന്തിന്... എന്തിനായിരുന്നു... ആലി?" ചോദ്യം മുഴുവനും ആക്കാൻ ഉള്ള ശക്തി ഇല്ലായിരുന്നു. 

" നോ... അങ്ങനെ അല്ല... എനിക്കിഷ്ടം ആയിരുന്നു നാശിനെ... ഇഷ്ടം ആണ്..." ആലി ചാടി കയറി പറഞ്ഞു. 

" എപ്പോ തുടങ്ങിയ ഇഷ്ടം ആണ് എന്ന് കൂടെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കു... " പുച്ഛത്തോടെ ലയ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ, ആലിയുടെ തല വീണ്ടും കുനിഞ്ഞു... ഒരു ഉത്തരത്തിനായി വീണ്ടും ലയയെ നോക്കി... 

" ഇവൾക്ക് നിങ്ങളോട് പ്രേമം, അങ്ങനെ വിളിക്കാമോ എന്നറിയില്ല... തോന്നിയ വികാരം എന്തായാലും, അത് തുടങ്ങിയത് നിങ്ങള് നച്ചുവും ആയി പ്രണയത്തിൽ ആയി കഴിഞ്ഞാണ്... കൂട്ടത്തിൽ തന്നെക്കാൾ പല കാര്യത്തിലും പുറകിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരുവൾക്ക് തന്നെക്കാൾ നല്ലൊരു ജീവിതം കിട്ടുന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ തൊട്ട്... ഒപ്പം ഇവള് boyfriend എന്ന് വിളിച്ചിരുന്ന ഇവളുടെ ATM ഇവളെ dump ചെയ്യുക കൂടെ ചെയ്തപ്പോൾ, അസൂയ ആയിരുന്നു ആദ്യം... എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് അവളുടെ മനസ്സിൽ നിങ്ങളെ കുറിച്ച് സംശയത്തിൻ്റെ വിത്ത് പാകാൻ നോക്കി... പക്ഷേ ഒന്നിനും അവൾക്ക് നിങ്ങളോടുള്ള വിശ്വാസത്തെ തകർക്കാൻ ആയില്ല. അവസാനം ഒന്നും നടക്കാതെ വന്നപ്പോഴാണ് നിങ്ങളുടെ അഫ്ഫെയർനെ കുറിച്ച് അവളുടെ വീട്ടിൽ വിളിച്ച് പറഞ്ഞത്. അവളെ അവർ വന്നു തല്ലിയും ചീത്ത പറഞ്ഞും പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയപ്പോൾ, ഇവള് സമാധാനിച്ചു. പക്ഷേ പിറ്റേന്ന് നിങ്ങൾ അവളെ വിളിച്ചിറക്കി കൊണ്ട് വന്നു എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോള് അസൂയ പതിന്മടങ്ങായി... അവളോട് സംസാരിക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത രീതിയിൽ അസൂയ വളർന്നു. എന്നാലും ഈ സമയത്ത് ഒന്നും നിങ്ങളെ അവള് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല കേട്ടോ... ആ സമയം ഇവൾക്ക് boyfriends രണ്ട് പേരായിരുന്നു... എന്നാലും, ഓരോ ദിവസവും കോളജിൽ വരുമ്പോള് നച്ചുവിനെ കൂടുതൽ കൂടുതൽ സന്തോഷവതിയായി കൂടെ കണ്ടപ്പോ സഹിക്കാൻ ആയില്ല, അല്ലേ ആലി? അവളോട് മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ കരുതി, ചിലപ്പോ നന്നായി കാണും എന്ന്... ഒരിക്കൽ ഒരു ഫ്രീ അവറിൽ പിടിച്ചിരുത്തി നിങ്ങളുടെ ലൗ സ്റ്റോറി പറയാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവള് എല്ലാം പറഞ്ഞു. അവളുടെ ഉളളിൽ അല്ലേ കളങ്കം ഇല്ലാതുള്ളു... സോ എല്ലാം ഇവളോട് തന്നെ തുറന്നു പറയുന്നതിൽ തെറ്റൊന്നും കണ്ടില്ല. പക്ഷേ ഇവളിൽ അത് അവളോട് പക ആണ് ജനിപ്പിച്ചത്... തൻ്റെ എന്തോ തട്ടി എടുത്ത് കൈക്കലാക്കിയ വില്ലത്തി ആയി അവളെ കണ്ടു. അതിനു ആക്കം കൂട്ടാൻ ആയി, ആരിൽ നിന്നോ അറിഞ്ഞ നിങ്ങളുടെ ഫിനാൻഷ്യൽ സ്റ്റാറ്റസും ... അതിനു മുൻപ് കിട്ടുന്ന ഗിഫ്റ്റിനെ കുറിച്ചു അല്ലാതെ, അത് അയക്കുന്ന ആളിനെ കുറിച്ച് അറിയാൻ താൽപ്പര്യം കാണിക്കാതെ ഇരുന്നവൾക്ക്, അവൻ മറ്റൊരാളുടെത് ആയി എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ ദിവ്യ പ്രേമം. നിങ്ങള് പ്രണയത്തിൽ ആവുന്നതിന് മുൻപ്, ഗിഫ്റ്റ് തരുന്ന ആളെ അന്വേഷിച്ചു കണ്ടു പിടിക്കേണ്ടേ എന്ന് ചോദിച്ചു  നച്ചു പുറകെ നടന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് നച്ചുവിനോട് പുച്ഛം ആയിരുന്നൂ. ആയിരം പേര് നേരിട്ട് വന്ന് ഇഷ്ടം പറയുമ്പോൾ, ഒളിഞ്ഞിരുന്ന് പ്രേമിക്കുന്നവനെ തപ്പി പോവാൻ അവൾക്ക് സമയം ഇല്ല പോലും... അവളോട് തന്നെ വേണം എങ്കിൽ പോയി തപ്പി കണ്ട് പിടിച്ച് പ്രേമിച്ചോ എന്നും പറഞ്ഞിരുന്നു. പല തവണ നിങ്ങളിലേക്ക് ഇവളുടെ ശ്രദ്ധ എത്തിക്കാൻ നച്ചു ശ്രമിച്ചിരുന്നു... നിങ്ങൾ നച്ചുവിനെ കാണാൻ ആയി അടിക്കടി വന്നിരുന്നപ്പോഴും, നിങൾ അവളോട് അടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴും, അവൾക്കു നിങ്ങളോടും ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നി തുടങ്ങി എന്ന് സ്വയം മനസ്സിലാക്കി കഴിഞ്ഞും അവള് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി നിങ്ങളുടെ പ്രണയത്തെ നേടി തരാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ കേവലം ഒരു കഫെ മാനേജർ മാത്രം ആണ് നിങ്ങൾ എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചത് കൊണ്ട് അപ്പൊൾ ഒന്നും ഇവൾക്ക് നിങ്ങളോട് ഒരു താൽപ്പര്യവും തോന്നിയില്ല.  പക്ഷേ നിങ്ങൾ അവളുടേത് ആയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, ദാ ഈ നിൽക്കുന്നവൾക്ക് അത് സഹിച്ചില്ല. നിങ്ങളുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വരാൻ ഇവള് ഉത്സാഹം കാണിച്ചപ്പോൾ ആദ്യം സംശയം തോന്നിയിരുന്നു എങ്കിലും, നിങ്ങളുടെ ഭാഗത്ത് നിന്നും ഇവൾക്ക് അനുകൂലം ആയ ഒരു response കാണത്തിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ ആശ്വസിച്ചു... പക്ഷെ... " ലയ ഒന്ന് നിർത്തി, ആഞ്ഞ് ശ്വാസം എടുത്തു... "അല്ല... നിങൾ പറഞ്ഞല്ലോ, നച്ചും നിങ്ങളെ ചതിച്ചു എന്ന്??? നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ അഭിനയിച്ചു നിങ്ങളെ വളച്ചെടുത്തു എന്നോ മറ്റോ... അകന്നു പോവാൻ ശ്രമിച്ചവളെ, നിങ്ങൾ അല്ലേ വീണ്ടും വീണ്ടും വലിച്ചടുപ്പിച്ചതു. ജീവിതത്തിൽ സ്നേഹവും കെയറും എന്താണ് എന്ന് അറിയാത്തവളാണ്... എത്ര ഒഴിഞ്ഞു മാറിയിട്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും നിങ്ങള് കാണിച്ച, നിർബന്ധിച്ച് അവളിലേക്ക് അടിച്ചേൽപ്പിച്ച പ്രണയം അവളും സ്വീകരിച്ചു,  അവൾക്ക് കിട്ടിയതിനു പതിൻമടങ്ങ് ഇരട്ടി ആയി തിരികെ തന്നു എന്നല്ലാതെ, അവളു എന്ത് തെറ്റാണു ചെയ്തത്??!" 

മറുപടി ഒന്നും ഇല്ലാതെ, ഒക്കെ കേട്ടു തളർന്ന് ഇരിക്കാൻ മാത്രമേ അപ്പോ എന്നെ കൊണ്ട് ആകുമായിരുന്നുള്ളു... ഞാൻ അറിയുന്ന, അനുഭവിക്കുന്ന ഈ വേദന, ഞാൻ കൊടുത്തതിൽ ആയിരത്തിൽ ഒന്ന് പോലും ആവില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.

"നിങ്ങളുടെ രണ്ടിൻ്റെം കണ്ണും കണ്ണും കൊണ്ടുള്ള കഥ പറച്ചിൽ തുടങ്ങിയപ്പോഴേ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു, നിങ്ങൾക്ക് അവളോടുള്ള സ്വഭാവത്തിലെ വ്യത്യാസം. അത് പക്ഷേ പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ട് പോലും, ആ പൊട്ടിക്ക് മനസ്സിലായില്ല...  നിങ്ങള് അവൾക്ക് ദൈവം ആയിരുന്നു...    അതു കൊണ്ടാണല്ലോ... ഇത്ര ഒക്കെ അനുഭവിച്ചിട്ടും... നിങ്ങളെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ഉടുത്തൊരുങ്ങി വിഷ്ണു ഏട്ടൻ്റെ പാർട്ടിക്ക് പോണം എന്നും പറഞ്ഞു സാരി വാങ്ങാൻ ഇന്ന്  എന്നെയും കൊണ്ട് അവള് മാളിൽ വന്നതു... ഒരോ സാരി എടുക്കുമ്പോഴും ഈ കളർ ഏട്ടന് ഇഷ്ടാവില്ല, ഇങ്ങനെ കുത്തുള്ളത് ഏട്ടന് ഇഷ്‌ടാവില്ല, ഇത് വട്ടത്തിൽ ഇരിക്കുന്നതാണ് ഏട്ടന് ഇഷ്ടം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു, കുറെ ഏറെ നേരം തപ്പി നടന്ന് ഒരു സാരി വാങ്ങിയത്. ഇന്ന് ഒരുങ്ങി ഏട്ടനെ ഞെട്ടിക്കും എന്നും പറഞ്ഞു ഇറങ്ങിയ ആളാണ്, അവസാനം സ്വന്തം ഭർത്താവും കൂട്ടുകാരിയും പബ്ലിക് ആയി flirt ചെയ്യുന്നത് കണ്ട് ഞെട്ടിയത്. അതെൻ്റെ ഏട്ടനാവില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് അവളു പോവാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ വിളിച്ചതാണ് എൻ്റെ കൂടെ വന്നു സത്യാവസ്ഥ കണ്ട് ഉറപ്പിക്കാൻ. പക്ഷേ സമ്മതിക്കാതെ മാറി നിന്നു. അവളെ കാണിക്കാനായി തന്നെ ആണ്, അവൾക്ക് കാണാൻ പാകത്തിൽ നിങ്ങളെ വിളിച്ചത്. കണ്ടു... നിങ്ങള് ആണെന്ന് ബോധ്യപ്പെട്ടു... എന്നാലും നിങ്ങളെ അവിശ്വസിക്കില്ല പോലും. ശരി... നിങ്ങള് രണ്ടും കൂടെ എങ്ങോട്ടാ എന്ന് നോക്കിയിട്ട് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞ്, പിടിച്ചു വലിച്ചാണ് നിങ്ങളുടെ പുറകെ വന്നതു... ഇവളുമായി നിങ്ങൾ ഇഴുകി ചേർന്ന് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടും, എന്തിന് നിങ്ങൾ ഇവളെ ഉമ്മ വയ്ക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് പോലും, അവള് പറഞ്ഞത് അവളുടെ ഏട്ടന് അറിയാതെ പറ്റിയതാവും എന്നാണ്...  എത്ര പറഞ്ഞു കൊടുത്താലും അവൾക്ക് മനസ്സിലാവില്ല എങ്കിൽ അനുഭവിക്കട്ടെ... അവളുടെ നച്ചി ഏട്ടൻ അവളെ തള്ളി പറയില്ല എന്നാണ് അവളുടെ വിശ്വാസം.... അവൾക്ക് ആ വിശ്വാസം ഉണ്ട് എങ്കിലും   ഇവളോട് രണ്ടു വർത്തമാനം പറയണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി... ഒരു കാര്യം ഇല്ല എന്നറിയാം. പക്ഷേ എൻ്റെ ഒരു സമാധാനത്തിന്... അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നിങ്ങളും ഞാനും തമ്മിൽ ഒരു വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ ആയി പോവും.... അപ്പോ ശരി... ഇവൾക്കിട്ട് ഇന്ന് രണ്ടു പൊട്ടിക്കണം, നാളെ നിങ്ങളെ വന്നു കണ്ട്, നിങ്ങൾക്കിട്ട് പൊട്ടിക്കണം എന്ന് കരുതിയാ ഇരുന്നത്...ഇവിടേക്ക് വരുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ ഇങ്ങനേ ഒരു കാഴ്ച കാണേണ്ടി വരും എന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നിയിരുന്നു... പക്ഷേ കണ്മുന്നിൽ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് തന്നെ സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. അവളെങ്ങനെ ഇപ്പോഴും പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. അവളുടെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന അവസാന പ്രതീക്ഷയും ഇപ്പൊ തകർന്നു കാണും... ഇല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഇപ്പൊ അവളുടെ കൂടെ കണ്ടേനെ... നിങ്ങൾ ഇവിടെ അന്തിയുറങ്ങാൻ വരില്ലായിരുന്നു. നെഞ്ച് പൊട്ടി ഇപ്പൊ മരിച്ചു പോയിട്ടുണ്ടാവും ചിലപ്പോ... മരിക്കട്ടെ...അത് അവൾക്ക് ഒരു അനുഗ്രഹമായിരിക്കും... അല്ലെങ്കിൽ ഇഞ്ചിഞ്ചായി അവള് പിടഞ്ഞു മരിക്കേണ്ടി വരും... ഒരു വിഡ്ഡിയെ പ്രണയിച്ചതിനുള്ള ശിക്ഷ... അനുഭവിക്കട്ടെ...." കണ്ണു അമർത്തി തുടച്ച്, തല കയ്യിൽ താങ്ങി ഇരിക്കുന്ന നച്ചികേതിനെയും, വാതിലിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന ആലിയേയും രണ്ടാമതൊന്ന് നോക്കാതെ അവള് ഇറങ്ങി പോയി. 

 കേട്ടത് എല്ലാം ഷോക്ക് ആയിരുന്നു... ശരീരം മരവിച്ച് പോയിരുന്നു. ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ നിന്ന് അനങ്ങാൻ ആവാതെ ഞാൻ ഇരുന്നു...

 കണ്ണിന് മുന്നിൽ ഓരോ തവണയും എൻ്റെ ദേഷ്യം കണ്ട്, തൻ്റെ തെറ്റെന്താണ് എന്ന് അറിയാതെ പകച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു പാവം പെണ്ണിൻ്റെ, എൻ്റെ നച്ചു മുഖം തെളിഞ്ഞു. 

എനിക്കു വേണ്ടി, എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ളത് ഉണ്ടാക്കി കൊണ്ട് വന്നു ഒരു വാക്കിനായി എൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണ്. ഒന്നും മിണ്ടാതെ പാത്രം തട്ടി നീക്കി എഴുന്നേറ്റു പോവുമ്പോൾ ദയനീയം ആയി എന്നെ നോക്കി, പേടിയോടെ നിൽക്കുന്ന ഒരു പാവം... 

എങ്ങനെ എൻ്റെ പിണക്കം  മാറ്റണം എന്നറിയാതെ, രാത്രി എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ച് പിണക്കം മാറ്റാൻ വരുന്ന പെണ്ണ്... നാശമെന്നും ശല്ല്യം എന്നും ഒക്കെ വിളിച്ച് അവളുടെ കൈ തട്ടി എറിഞ്ഞു, എഴുന്നേറ്റു പോവുമ്പോൾ, തേങ്ങി കരയുന്ന എൻ്റെ പെണ്ണ്. 

ആലിയും ഞാനുമായുള്ള നോട്ടങ്ങൾക്കും, തൊട്ട് തലോടലുകൾക്കും ഇടയിൽ പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുണ്ട്, ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ എന്നിൽ നിന്ന് പേടിച്ച് കണ്ണ് മാറ്റുന്ന ആ പാവത്തിനെ... അവള് കണ്ടില്ല എന്ന് ആലോചിച്ചു, അവളെ വിഡ്ഢി ആക്കിയതിൽ സന്തോഷിച്ചു ഞാനിരിന്നപ്പോൾ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല, എന്നും എപ്പോഴും വിഡ്ഢി ഞാൻ തന്നെ ആയിരുന്നു എന്നു... 

ആരെയും തെറ്റ് പറയാൻ ഇല്ല .. കുറ്റം എല്ലാം എൻ്റെ തന്നെ ആണ്. എനിക്കായി ജീവിക്കുന്നവളെ ആരുടെയോ വാക്ക് കേട്ട്, ആ പ്രലോഭനത്തിൽ വീണു തള്ളി പറയരുതായിരുന്നു... അവളുടെ കാല് കഴുകിയ വെള്ളം കുടിക്കാൻ ഉള്ള അർഹത പോലും എനിക്കില്ല... ചെയ്തു പോയ തെറ്റുകൾക്ക് ഏതു ഗംഗയിൽ മുങ്ങിയാൽ പാപഭാരം ഒഴിയും എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ഉഴറി...അവളോട് പറഞ്ഞ് പോയ വാക്കുകൾ ഓർത്ത് ശരീരവും മനസ്സും ഒന്നാകെ നീറി പുകഞ്ഞു. 

ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിൽ, മുടി കൊരുത്ത് പിടിച്ചു വലിക്കുമ്പോൾ ആണ്, തോളിൽ ആരോ കൈ വച്ചത്. പൊള്ളിയത് പോലെ , കൈ തട്ടി മാറ്റിക്കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു. അവളെ നോക്കാതെ പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. 

"നാഷ്... പ്ലീസ്... എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഒന്ന് കേൾക്കൂ..." അവള് ദയനീയം ആയി പറഞ്ഞു. 

"അതുല്യ, നിന്നെ ഞാൻ തല്ലാത്തത്, ഈ കാര്യത്തിൽ നിന്നെക്കാൾ തെറ്റ് ചെയ്തത് ഞാൻ ആയതു കൊണ്ടാണു... നിന്നോട് ഒരു അപേക്ഷയെ ഉള്ളൂ... ഇനി എൻ്റെ മുൻപിൽ നീ വരരുത്... എനിക്ക് നച്ചുവിനെ വേണം... ഒരു ജീവിതം എനിക്ക് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് അവളുടെ കൂടെയെ കാണൂ. എനിക്ക് പറ്റിയ ഒരു തെറ്റ് മാത്രം ആണ് നീ. ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഏറ്റവും regret ചെയ്യുന്ന തെറ്റ്... ആ തെറ്റ് ഞാൻ തിരുത്തും... ഇനിയും ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ നീ വന്നാൽ, എൻ്റെ പെണ്ണിൻ്റെ കണ്ണു നീ കാരണം നിറഞ്ഞാൽ, ചിലപ്പോ കൊന്നു കളയും ഞാൻ നിന്നെ. അത് കൊണ്ടു... അവസാനം ആയി പറയുന്നു... ഇനി നമ്മൾ തമ്മിൽ കാണാൻ ഇട വരാതിരിക്കട്ടെ... " ഉള്ളിലെ ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒക്കെ എങ്ങനെ കൺട്രോൾ ചെയ്തു എന്ന് അറിയില്ല. 

മുൻപോട്ടു നടക്കുമ്പോൾ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ നോക്കിയവളെ, ഒറ്റ നോട്ടം കൊണ്ട്, ദൂരേക്ക് മാറ്റി, വേഗം വന്നു കാറിൽ കയറി... കുടിച്ച കള്ളോക്കെ ഇറങ്ങിയിരുന്നു... നച്ചുവിനെ ഒന്നു കാണണം എന്ന് മാത്രം ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ. അവസാനം അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ ഉള്ള അവളുടെ മുഖം ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നതും, അറിയാതെ accelerator ഇൽ കാലുകൾ അമർന്നു... 

അവളുടെ കൈ... അവള് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി കാണുവോ... പരിഭ്രാന്തിയോടെ പാൻ്റ്‌സിൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ ഫോൺ തപ്പിയപ്പൊഴാണ് അത് പൊട്ടിച്ചു കളഞ്ഞത് ഓർമ്മ വന്നത്. 

അവളോട് ചെയ്തതും പറഞ്ഞതും ഓരോന്നും ആലോചിക്കും തോറും,  നെറ്റിയിലും മുഖത്തും ഒക്കെ സ്വയം അടിച്ചു വേദനിപ്പിച്ചിട്ടും ഇനിയും എനിക്ക് വേദനിക്കണം എന്ന വാശി പോലെ വീണ്ടും വീണ്ടും അടിച്ചു. 

എത്ര സ്പീഡിൽ ഓടിച്ചിട്ടു എത്താത്തത് പോലെ,  പിന്നെയും പിന്നെയും സ്പീഡ് കൂട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.  ട്രാഫിക് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തുമ്പോൾ ഓടുകയായിരുന്നു ... ലിഫ്റ്റ് വരാൻ വൈകിയപ്പോൾ 8ത് ഫ്ലോർ വരെ ഓടി കയറി... മുകളിൽ എത്തുമ്പോഴും അത്രയും സ്റ്റെപ്സ് കയറിയതിൻ്റെ ക്ഷീണം അറിഞ്ഞില്ല. ഓടി ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് ചെന്നു, ലോക്ക് തിരിച്ചതും, അത് തുറന്നു വന്നു. 

"നച്ചു..."  ഉറക്കെ വിളിച്ചു... 

അന്നാദ്യമായ് എൻ്റെ വിളിക്ക് പിറകെ  "ദാ വരുന്നേട്ടാ" എന്നുള്ള അവളുടേ മറുപടി കേട്ടില്ല... 

തുടർച്ച ആയുള്ള എൻ്റെ വിളികൾക്ക് നിശബ്ദത മാത്രം ആയിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്...

പിന്നീട് ഇന്ന് വരെ അവളുടെ ശബ്ദം ഈ ഫ്ലാറ്റിൽ കേട്ടിട്ടില്ല... 

അവളെ തിരക്കി പലയിടത്തും, പലരുടെയും പുറകെ അലഞ്ഞു.... ആർക്കും അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു കയ്യൊഴിഞ്ഞു. 

ആലി പല തവണ ഫോൺ ചെയ്തു... എടുക്കാതെ കട്ട് ചെയ്തിട്ടും ശല്യം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ബ്ലോക്ക് ചെയ്തു. എന്നിട്ടും മനസ്സിലാക്കാതെ, വന്നിരുന്നു എന്നെ കാണാൻ... അവൾക്ക് ഒരു ചാൻസ് കൂടെ കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞു... 

 എനിക്കും വേണ്ടിയിരുന്നത് ഒരു ചാൻസ് ആയിരുന്നു... നച്ചുവിൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ...

 അന്നവൾ പറഞ്ഞതാണ്, എന്നെ വേണ്ടാതെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയവൾക്കായി എന്തിന് കാത്തിരിക്കണം എന്ന്... എൻ്റെ നച്ചു ഇപ്പോൾ മറ്റാർക്കെങ്കിലും സ്വന്തം ആയി കാണും എന്ന്...  തകർന്നു പോയി അത് കേട്ടപ്പോൾ... വൈകാതെ നച്ചുവിനെ വീണ്ടും കാണാം എന്ന പ്രതീക്ഷ അസ്തമിക്കന്നത് അറിഞ്ഞു.

പിന്നെയും അവള് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു... ഒന്നും കേട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം... മനസ്സ് നച്ചുവിൽ മാത്രം കുരുങ്ങി കിടന്നു. ആലിയുടേ ചുണ്ട് കവിളിൽ പതിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ബോധം ഉണ്ടായത്. പുഴു അരിക്കുന്നത് പോലെ ആണ് തോന്നിയത്, അവളുടെ ചുണ്ട് പത്തിഞ്ഞിടത്ത്. 

വന്ന ദേഷ്യം മുഴുവനും കൈകളിലേക്ക് ആവാഹിച്ച് അവളുടെ ഇരു കവിളിലും മാറി മാറി അടിക്കുമ്പോഴും, മേലാൽ മുൻപിൽ വന്നു പോവരുത് എന്ന് അലറിക്കൊണ്ട്, ഫ്ലാറ്റിനു പുറത്തേക്ക് തള്ളി  കതകടക്കുമ്പോഴും, ദേഷ്യം മാറിയിരുന്നില്ല. കണ്ണിൽ കണ്ടതും, കയ്യിൽ കിട്ടിയതും എല്ലാം തല്ലി പൊട്ടിച്ചു. 

എത്ര നാളാണ് വീട്ടിൽ തന്നെ കഴിച്ചു കൂട്ടിയത് എന്നറിയില്ല. ദിവസങ്ങൾ ആണോ... ആഴ്ചകൾ ആണോ... മാസങ്ങൾ ആണോ... ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല. അവള് അന്ന് അഴിച്ചിട്ടു പോയ സാരിയിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നാൽ മാത്രം കുറച്ചു നേരം ഒന്ന് മയങ്ങാൻ ആവും... അല്ലെങ്കിൽ, ഒന്നിനും വയ്യാതെ, ഞങ്ങളുടെ ഒരുമിച്ചുള്ള ഫോട്ടോയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടിരിക്കും.

ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴൊക്കെയോ വിഷ്ണു വരും. കുറെ ചീത്ത പറയും... കുറ്റപ്പെടുത്തും, സമാധാനിപ്പിക്കും... ഭക്ഷണം കഴിപ്പിക്കും. ഒന്നിനോടും റിയാക്റ്റ് പോലും ചെയ്യാൻ തോന്നാറില്ല. 

അവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടാണോ എന്നറിയില്ല. അമ്മ വിളിച്ചിരുന്നു. കുറെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കി. വാക്കുകൾ ചെവിയിൽ പതിയുന്നതല്ലാതെ മനസ്സിലേക്ക് എത്തുന്നില്ലായിരുന്നു... 

ഇടയിൽ കുറേ നാളുകൾ എൻ്റെ ഓർമ്മയിൽ ഇല്ല... ഓർമ്മ വരുമ്പോൾ, കയ്യിലും, നെറ്റിയിലും ഒക്കെ ചുറ്റിക്കെട്ടുണ്ട്...  ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്... വിഷ്ണു ഉണ്ടായിരുന്നു റൂമിൽ... ട്രീറ്റ്മെൻ്റ്ലായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം മനസ്സിലായി... കൂടുതലായി ഞാൻ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല... അവൻ ഒന്നും പറഞ്ഞതും ഇല്ല... 

ഫ്ലാറ്റിൽ തിരികെ വന്നപ്പോൾ, എൻ്റെ കണ്ണുകൾ പ്രതീക്ഷയോടെ ഓരോ കോണിലും അവളെ തേടി... വെറുതെ... പിന്നെ അതിൽ ഏതോ ഒരു കോണിൽ ഞാനും പോയിരുന്നു... അവളൂടെ മടങ്ങി വരവും പ്രതീക്ഷിച്ചു... 

ഒരു ദിവസം വിഷ്ണു വന്നു... നിർബന്ധിച്ച് പിടിച്ചു shave ചെയ്യിച്ചു, കുളിച്ചിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ, അവൻ ബാഗിൽ എൻ്റെ ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് വയ്ക്കുന്നുണ്ട്. എന്തോ, ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. ഒരു പാവയെ പോലെ, അവനെ അനുസരിച്ചു. 

കാറിൽ  ദൂരങ്ങൾ താണ്ടുമ്പോൾ, വഴിയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിട്ടുള്ള ബോർഡുകളിൽ  മലയാളം കണ്ട് തുടങ്ങിയപ്പോൾ, കേരളം എത്തി എന്നറിഞ്ഞു... Marine ഡ്രൈവ് പാലം കണ്ടപ്പോൾ, കൊച്ചിയിൽ ആണെന്നും. 

കോൺവെൻ്റ് റോഡിൽ ഉള്ള ഒരു കഫെയുടെ മുൻപിൽ അവൻ വണ്ടി നിർത്തി. അത്യാവശ്യം വലിയ ഒരു കഫേ ആയിരുന്നു അത്. അവനൊപ്പം ഒരു ബൂത്തിൽ ഇടം പിടിക്കുമ്പോൾ, നോട്ടം ചില്ല് കൊണ്ടുള്ള ചുവരിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ആയിരുന്നു... 

"ഗുഡ് afternoon, Sir... My name is നക്ഷത്ര, I ll be your server today, what can I get you to drink?" 

Part 5 - Last Part

ആ ശബ്ദം... ഏറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം... കേൾക്കാൻ കൊതിച്ചിരുന്ന ആ ശബ്ദം... എൻ്റെ ഹൃദയം വീണ്ടും മിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. ഒരു പിടച്ചിലോടെ ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കിയതും ഞാൻ കണ്ടു... ഒരു ഞെട്ടലോടെ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ നച്ചുവിനേ... 

"നച്ചു..." ഭ്രാന്തമായി അവളെ ഇറുകെ പുണരുമ്പോൾ, പേടി ആയിരുന്നു മനസ്സ് നിറയെ... ഒരുപക്ഷേ വിട്ട് മാറിയാൽ, അവള് ഇനിയും എന്നിൽ നിന്ന് അകന്നു പോകുമോ എന്ന്. ആദ്യത്തെ ഒരു ഞെട്ടലിന് ശേഷം, എന്നെ തള്ളി മാറ്റാൻ അവള് ശ്രമിക്കുന്നതും, കരയുമ്പോലെ വിടാൻ പറയുന്നതും  ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ വിട്ടില്ല ഞാൻ... എന്നിൽ നിന്ന് ഒരല്പം പോലും അവളെ അകലാൻ അനുവദിക്കാതെ വീണ്ടും ഇറുകെ പുണർന്നു എന്നിലേക്ക് ചേർത്തു. 

"നച്ചി... This is a public place. വെറുതെ ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കാതെ..." ഞാൻ വിടുന്നില്ല എന്ന് കണ്ട്, വിഷ്ണു എന്നെ പിടിച്ചു മാറ്റാൻ നോക്കി. 

"ഇല്ല... എൻ്റെയാ... പോവാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല..." അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് എന്തൊക്കെയോ ഞാൻ പുലമ്പുമ്പോൾ, ഈ ബഹളം ഒക്കെ കണ്ട് ചുറ്റും ഞങ്ങൾക്കു നേരെ നീങ്ങിയ കണ്ണുകളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു വിഷ്ണു. 

"നച്ചി നമുക്ക് റൂമിൽ പോയിട്ട് സംസാരിക്കാം. നീ അവളെ ഒന്ന് വിട്. അവള് വരും... എങ്ങും പോവില്ല "

തല ഉയർത്തി നച്ചുവിനെ നോക്കി... വരുവോ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ... 

എൻ്റെ പ്രവർത്തികൾ കണ്ട് അവള് പേടിച്ചു എന്ന് തോന്നുന്നു. പേടിയോടെ അവള് തലയാട്ടി... 

അവളുടെ സമ്മതം അറിഞ്ഞിട്ടും, വിടാൻ കഴിയാതെ, ഞാൻ അവളുടെ മുഖം ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടി....അവളുടെ കണ്ണിലും കവിളിലും, നെറ്റിയിലും, ചുണ്ടിലും എല്ലാം മതി വരാതെ ചുംബിച്ചു കൊണ്ടെ ഇരുന്നു.

"നച്ചി... മതി... നീ വന്നേ..." വിഷ്ണു എൻ്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് മാറ്റി..." മോളേ... ഇതാണ് അഡ്രസ്സ്. എൻ്റെ നമ്പർ ഈ കാർഡിൽ ഉണ്ടു. നീ എത്തുമ്പോൾ വിളിച്ചാൽ മതി. വരണം... വരാതിരിക്കരുത്... അപേക്ഷയാണ്. പ്ലീസ്" 

എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു അവൻ പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി. 

എനിക്ക് പേടി ആയിരുന്നു... അവള് എന്നെ പറ്റിച്ചാലോ എന്ന്...എന്നോടുള്ള വെറുപ്പ് കൊണ്ട് ഇനിയും ഓടി പോയാലോ...  വീണ്ടും വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി. ഒരു ശില കണക്കെ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണിനെ വിട്ടു പോരാൻ എനിക്ക് ആവില്ലായിരുന്നു. 

വിഷ്ണുവിൻ്റെ കൈ തട്ടി എറിഞ്ഞു ഞാൻ പോരാൻ തുടങ്ങിയതും, അവൻ വീണ്ടും പിടിച്ചു നിർത്തി

"അവളെ ദ്രോഹിച്ചു മതിയായില്ല എന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം നീ ഇപ്പൊ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് ചെന്നാൽ മതി. അല്ലാ, ഒരല്പം എങ്കിലും ദയ ഉണ്ടെങ്കിൽ, എന്നെങ്കിലും നീ അവളെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു എങ്കിൽ, നീ എൻ്റെ കൂടെ വരണം. അവള് വരും. ഈ ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞ്. അവള് ജോലി ചെയ്യുന്ന ഇടത്ത് വെറുതെ സീൻ ഉണ്ടാക്കരുത്." എന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി വിഷ്ണു പറഞ്ഞു. 

"അവള് എന്തിനാ ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നത്? എൻ്റെ പെണ്ണിനെ ഞാൻ നോക്കില്ലേ... അവള് എന്തിനാ ഇവിടെ... ഇങ്ങനെ ഒരു ജോലി..." 

"നീ നോക്കിയത്തിൻ്റെ മഹത്വം ഒക്കെ ഞാൻ കണ്ടു... അന്ന് എൻ്റെ engagement പാർട്ടിക്കു... വെറുതെ എന്നെ കൊണ്ടൊന്നും പറയിക്കരുത് നീ... ഇപ്പൊ എൻ്റെ കൂടെ വരും, നച്ചി നീ! അല്ലാ വീണ്ടും അവളെ ദ്രോഹിക്കാൻ ആണ് ഭാവം എങ്കിൽ, നിന്നിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടണം എന്ന് അവള് ആഗ്രഹിച്ചാൽ, അവൾക്ക് വേണ്ട എല്ലാ സഹായവും ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ ആയിരിക്കും."

അവൻ്റെ മുൻപിൽ വാക്കുകളില്ലാതെ, തല ഉയർത്താൻ ആവാതെ ഞാൻ നിന്നു. വീണ്ടും അവൻ പിടിച്ചു വലിച്ചപ്പോൾ, അനുസരണയോടെ എൻ്റെ കാലുകൾ അവനെ പിന്തുടർന്നു... കണ്ണുകൾ അനുസരണയില്ലാതെ പുറകിലേക്കും... 

ഹോട്ടെലിൽ എത്തി അക്ഷമയോടെ അവളെയും കാത്തു ഞാൻ ഇരിക്കുമ്പോള് അവൻ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നു, ബിസിനെസ്സ് ആവശ്യത്തിനായി കൊച്ചിയിൽ വന്നപ്പോൾ, യാദൃശ്ചികം ആയി അവളെ ആ കഫെയിൽ വച്ചു കണ്ടത്. അവൻ കണ്ടു എന്നറിഞ്ഞാൽ അവള് അവിടെ നിന്ന് മാറി പോയാലോ എന്ന് കരുതി, അവളുടെ മുൻപിൽ ചെന്ന് പെടാതെ അവളെ നിരീക്ഷിച്ചുത് .

രാവിലെ 8-6 വരെ കഫെയിൽ ജോലി... 6:30-8:30 വരെ അടുത്തുള്ള ട്യൂഷൻ സെൻ്ററിൽ പഠിപ്പിക്കാൻ പോവുന്നു... താമസിക്കുന്നത് ഒരു working women's ഹോസ്റ്റലിൽ.ജോലിയും ഹോസ്റ്റലും മാത്രം ആയി ജീവിതം. ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും പബ്ലിക് ലൈബ്രറിയിലോ, അടുത്ത് ഉള്ള സെക്കൻഡ് ഹാൻഡ് ബുക്ക് സ്റ്റാൾലോ മാത്രം പോവും. ആരോടും ഒരു കൂട്ടം ബന്ധവും ഇല്ല. അനാവശ്യം ആയ ഒരു നോട്ടമോ പുഞ്ചിരിയോ പോലും. 

വിവരങ്ങൾ അറിഞ്ഞു നേരെ വന്നതാണ് വിഷ്ണു ബാംഗ്ലൂർക്ക്, എന്നെ കൂട്ടാൻ... 

ഇനിയും അവളെ ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് ഉറച്ച തീരുമാനമെടുത്തിരുന്നു ഞാൻ. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണ്ടാ...പക്ഷേ എൻ്റെ കൂടെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോവും... ഒരു അടിമയെ പോലെ അവളുടെ കാൽ ചുവട്ടിൽ കിടന്നോളാം ജീവിതാവസാനം വരെ... എങ്ങിനെ വേണം എങ്കിലും എന്നെ ശിക്ഷിച്ചോട്ടെ... എന്നിൽ നിന്ന് അകന്നു നിൽക്കുന്നത് ഒഴിച്ച്... ഒന്ന് കണ്ടാൽ മാത്രം മതി എന്നും എൻ്റെ കൂടെ...  

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ 

നാച്ചിയെ റൂമിൽ ആക്കി നച്ചുവിന് അടുത്തേക്ക് പോവുമ്പോൾ വിഷ്ണുവിന് ഒരു പ്രതീക്ഷയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അവള് കാണാൻ പോലും തയ്യാറാവും എന്ന്... പക്ഷേ അവനെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ട് വരാൻ നച്ചുവിനു മാത്രമേ സാധിക്കൂ എന്ന് വിഷ്ണുവിന് ഉറപ്പായിരുന്നു. 

 അവൻ കഫേയിൽ ചെന്നപ്പോൾ, അവള് ലീവ് എടുത്ത് പോയിരുന്നു. മറ്റെവിടെയും അവള് പോവില്ല എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു, ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് ചെന്നു. 

പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ തന്നെ ആദ്യം ആദ്യം അവള് ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചു. അവന് വേണ്ടി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, എന്തൊക്കെയോ പതം പറഞ്ഞവൾ കരഞ്ഞു. അവൻ്റെ പല വാക്കുകളും ഇന്നും അവളുടെ നെഞ്ചില് തറഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്... കരഞ്ഞു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന നച്ചുവിനെ തടസ്സപ്പെടുത്തിയില്ല... ഇതൊന്നും ആരോടും പറയാതെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ കിടന്നു വിങ്ങുകയായിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലായത് കൊണ്ട്, അവൾക്ക് ഒരു കേൾവിക്കാരനായി ഇരുന്നു കൊടുത്തു. മനസ്സിൽ ഉള്ളതെല്ലാം പെയ്തൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ, അവളുടെ മനസ്സ് മുഴുവനായും അല്ല എങ്കിലും, അല്പം ഒന്ന് തണുത്ത് എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി, നാച്ചിയുടെ അവസ്ഥ...

അവളെ തേടി അവൻ അലഞ്ഞത്... ബാംഗ്ലൂർ സിറ്റി മുഴുവൻ അവൻ രാപ്പകൽ ഇല്ലാതെ തേടി അലഞ്ഞു... ഒടുവിൽ പ്രതീക്ഷകൾ നഷ്ടപ്പെട്ടു, ഡിപ്രഷൻ്റെ ഇരുളുകളിലേക്ക് മയങ്ങി വീണത്... നാല് മാസക്കാലം, ഒരേയൊരോർമ്മയും ആയി,നാവിൽ ഒരേയൊരു പേരും ആയി, ഒരു ട്രീറ്റ്മെൻ്റ് സെൻ്ററിൽ കഴിഞ്ഞത്... ഒടുവിൽ മനപ്പൂർവ്വമോ അറിയാതെയോ ഉണ്ടായൊരു ആക്സിഡൻ്റിൽ തലനാരിഴയ്ക്ക് രക്ഷപ്പെട്ടതും, ഓർമകൾ തിരികെ കിട്ടി എങ്കിലും, നച്ചു എന്നൊരോർമ്മയിൽ മാത്രം, അവരുടെ റൂമിൽ നിന്ന് പോലും വെളിയിൽ ഇറങ്ങാതെ ജീവിക്കുന്ന അവളുടെ നാച്ചി ഏട്ടനെ പറ്റി... 

എല്ലാം പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോൾ, അവളോട് വരണം എന്ന് പറഞ്ഞില്ല... പറയാൻ തോന്നിയില്ല... അങ്ങനെ ഒരു അപേക്ഷ നാച്ചി അർഹിക്കുന്നില്ല. അവൻ ചെയ്ത ചതിക്ക് അവൻ മാപ്പർഹിക്കുന്നില്ല... 

അവള് അറിയേണ്ടത് എല്ലാം അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്... ഇനി നച്ചുവിൻ്റെ മാത്രം തീരുമാനം ആണ്. ആ അധികാരം അവൾക്ക് വിട്ടു നൽകി ഞാൻ നാച്ചിക്ക് അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചു. 

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

യാതൊരു പ്രതീക്ഷയും എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല... വെളിയിൽ പോയ മനു ഒറ്റയ്ക്ക് തിരികെ കയറി വന്നപ്പോൾ ഞാൻ അവന് പുറകിൽ തിരഞ്ഞിരുന്നു, കാണാൻ കൊതിക്കുന്നവളെ... നിരാശ മാത്രം ബാക്കി ആക്കി, വീണ്ടും കണ്ണുകൾ അടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയതും, വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ എൻ്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിഞ്ഞു... 

 ഹാളിലേക്ക് കയറി വരുന്ന നച്ചുവിനെ ഞാൻ കണ്ടു. എൻ്റെ ജീവനേ... എൻ്റെ പെണ്ണിനെ... എന്നിലൂടെ പ്രണയത്തെ അറിഞ്ഞവൾ.. എന്നെ പ്രണയം എന്തെന്ന് പഠിപ്പിച്ചവൾ...എന്നിൽ മാത്രം സന്തോഷം കണ്ടവൾ...  എന്നെ പൂർണ്ണനാക്കിയവൾ... എൻ്റെ ഹൃദയത്തില് മാത്രം ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചവൾ... ഹൃദയം മുഴുവൻ എനിക്കായ് മാത്രം പ്രണയത്തെ ഒളിപ്പിച്ചവൾ... 

 ഇപ്പൊൾ ഞാൻ കാരണം തകർന്ന ഹൃദയവുമായി എൻ്റെ മുൻപിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ, കുറ്റബോധം മൂലം ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് അനങ്ങാൻ ആവാതെ അവളെ നോക്കി തറഞ്ഞിരുന്നു. കുറ്റ ബോധം കൊണ്ട് കുനിഞ്ഞു പോയ തല കയ്യിൽ താങ്ങി ഇരുന്നു പോയി. എന്നോട് തോന്നിയ ദേഷ്യത്തിൽ മുടിയിൽ വിരൽ കോർത്ത് വലിക്കുമ്പോൾ, ചെയ്ത തെറ്റുകളുടെ ഭാരം താങ്ങാൻ ആവാതെ ഹൃദയം കണ്ണുനീർ പൊഴിച്ചു, എൻ്റെ കവിളുകളിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങി.  

എത്ര നേരം അങ്ങനെ ഇരുന്നു എന്നെനിക്കു അറിയില്ല. ഡോര് അടയുന്ന ഒച്ച കേട്ടു. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആരോ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. നോക്കാതെ തന്നെ അവളാണ് എന്ന് അറിയാമായിരുന്നു. അവളുടെ കൈ തോളിൽ അമർന്നപ്പോൾ, അത്ര നേരം അറിയാതിരുന്ന ശരീരത്തിൻ്റെ തളർച്ച ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടു അറിഞ്ഞു. അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണ് മുഖമമർത്തി കരഞ്ഞു. അവളുടെ കൈകൾ എന്നെ വലയം ചെയ്യുമ്പോൾ ഹൃദയം ഒരു നൂലില്ലാ പട്ടം പോലെ പറന്നു നടന്നു. അവളുടെ കണ്ണീരും എൻ്റെ കവിലിലേക്ക് ഇറ്റ് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

എപ്പോഴോ അവളുടേ നെഞ്ചില് നിന്നു ഊർന്നു അവളുടേ മടിയിലേക്ക് ഞാൻ കിടന്നു. ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ, ഞാൻ അവളുടേ കൈവിരലുകളുടെ താരട്ടെറ്റ് അന്നുറങ്ങി. 

ഏറെ നാൾക്കു ശേഷം അന്നാണ് ഞാൻ നന്നായൊന്നുറങ്ങുന്നത്... ഒരു ഡീപ് സ്ലീപ്പിന് ശേഷം ഉണരുമ്പോൾ, അപ്പോഴും ഞാൻ അവളുടെ മടിയിൽ തന്നെ ആയിരിന്നു. തല ഉയർത്തി അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ അവള് എന്നെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്... 

മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു, അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞിരുന്നു.

"ഉറങ്ങിയോ നല്ലോണം?"  പാറി കിടന്ന എൻ്റെ മുടി ഒതുക്കി അവള് ചോദിച്ചു

മറുപടിയായി അവളുടെ മുഖം കൈക്കുമ്പിളിൽ എടുത്ത്, നെറുകയിൽ ചുണ്ടമർത്തി. കണ്ണു വീണ്ടും നിറയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. അവളുടെ നെറ്റിയിലേക്ക് നെറ്റി മുട്ടിച്ച് ഞാൻ ഇരുന്നു. 

അവളുടെ മറുപടി ഒന്നും കേൾക്കാതെ ഇരുന്നപ്പോൾ പേടി ആയി... കേൾക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ആ മറുപടി ഭയന്ന്, അവളുടേ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി, കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ചു ഞാനിരുന്നു... 

"എനിക്ക്... എനിക്ക് ടൈം വേണം നച്ചി ഏട്ടാ..." അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടു... 

"മ്മ്മ്മ്... എത്ര സമയം വേണെങ്കിലും എടുത്തോ... പക്ഷേ വന്നുകൂടെ എൻ്റെ കൂടെ ബാംഗ്ലൂർക്ക്... നമ്മുടെ വീട്ടിൽ, എൻ്റെ കൂടെ... ഒരു ശല്യത്തിനും ഞാൻ വരില്ല. പൊന്നു പോലെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം...ഒരു ചാൻസ് കൂടെ എനിക്ക് താ, നച്ചു പ്ലീസ്... എൻ്റെ കൂടെ വരവോ...? വരാം ന്നു പറ..." കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ അവളെ ചുറ്റി പിടിച്ചു ഞാൻ വാശി പിടിച്ചപ്പോൾ, നേർത്തൊരു മൂളൽ മാത്രം ആയിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി.

"ഞാൻ... കുറച്ച് നേരം കൂടെ ഇങ്ങനെ ഇരുന്നോട്ടെ...?" അൽപ നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം പതിയെ ചോദിച്ചു. 

ഒട്ടും സമയം എടുക്കാതെ അവള് തലയാട്ടി. അതിയായ സന്തോഷത്തോടെ ഞാൻ അവളെ ഇറുകെ പുണർന്നു ഇരുന്നു. ഇത്രയും നാളും എന്നിൽ നിന്നും അകന്നു നിന്ന നിദ്ര വീണ്ടും എന്നെ പുൽകി... 

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ അവളേയും കൊണ്ട് പോയി, ഹോസ്റ്റൽ vacate ചെയ്തു, ജോലിയും റിസൈൻ ചെയ്ത്. അവളെ കൂട്ടി ഷോപ്പിങ്ന് പോയി... അവള് എടുക്കില്ല എന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് ചേരുന്നതും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതും ആയുള്ള കുറെയെറെ വസ്ത്രങ്ങൾ വാങ്ങി... പുറത്ത് നിന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ അമ്പലത്തിൽ പോയി. പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ, അവള് ബ്ലൗസിന് ഉളളിൽ സമർത്ഥമായി ഒളിപ്പിച്ച ഞാൻ കെട്ടിയ താലി മാല എടുത്ത് പുറത്തേക്കിട്ടു. തിരുമേനി തന്ന പ്രസാദത്തിൽ നിന്ന് കുറച്ചു കുംകുമം എടുത്ത് അവളുടെ സിന്ദൂരരേഖ ഒന്ന് കൂടെ ചുമപ്പിച്ചു. നിറകണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ നച്ചുവിനു, അവിടെ കത്തുന്ന വിളക്കുകളെക്കാൾ പ്രഭ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇതിനെക്കാൾ എന്ത് കൂടുതൽ ആണ് ഞാൻ മറ്റൊരുവളിൽ തേടിയത്. സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തിയും, ചെയ്ത തെറ്റിന് മാപ്പ് ചോദിച്ചും, കൈ കൂപ്പി ഞാൻ ദേവന് മുൻപിൽ നിന്നു. എന്ത് ശിക്ഷയും ഞാൻ സ്വീകരിച്ചോളാം ... ഈ പെണ്ണിനെ എന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റാതിരുന്നാൽ മാത്രം മതി. ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീരോടെ ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. 

തിരികെ ബാംഗ്ലൂർ വന്ന്, അവളുമായി ഞങ്ങളുടെ ഫ്ലാറ്റിൽ കയറുമ്പോൾ എനിക്കും, ആ ഫ്ലാറ്റിനും ഒക്കെ ഒരു പുതു ജീവൻ വച്ചത് പോലെ ആയിരുന്നു. 

അവളുടെ പുറകെ തന്നെ ആയിരുന്നു പിന്നെ അങ്ങോട്ട്... ഒരു ജോലിയും ചെയ്യാൻ സമ്മതിക്കാതെ, എല്ലാം ഏറ്റെടുത്തു ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയ എന്നെ, അന്ന് ആദ്യമായി അവള് വഴക്ക് പറഞ്ഞു. ചീത്തയും കേട്ട്, തലയും കുമ്പിട്ടു അവിടെ നിന്ന് പോകുമ്പോൾ, പുറകിൽ അവളുടെ അടക്കി പിടിച്ച ചിരി കേട്ട്, എൻ്റെയും ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു. 

രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞും എന്നെ കഫേയിലേക്ക് കാണാഞ്ഞ്, വിഷ്ണു വന്നു തെറി വിളിച്ചപ്പോൾ, അവള് ആണ് പിറ്റേന്ന് രാവിലെയും ഇന്ന് കൂടെ എന്നും പറഞ്ഞു മടി പിടിച്ചിരുന്ന എന്നെ റെഡി ആക്കി കഫേയിലേക്ക് വിട്ടത്. 

എൻ്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അവള് പഴയതു പോലെ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു, എങ്കിലും ബെഡ്റൂമിൽ മാത്രം ഞങ്ങളുടെ സ്ഥാനം ബെഡിൻ്റെ രണ്ടു അറ്റങ്ങളിൽ ആയിരുന്നു. പലപ്പൊഴും അവളുടെ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിചു കിടക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു എങ്കിലും,  ഞാൻ താൽപ്പര്യം കാണിച്ചാൽ അവള് വഴങ്ങി തരും എന്ന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു എങ്കിലും,  അവളായി ആഗ്രഹിക്കാതെ ഞാനായി ബുദ്ധിമുട്ടിപ്പിക്കില്ല എന്ന് ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ശപഥം ചെയ്തിരുന്നു. 

മാസങ്ങൾ പലതും കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു... എൻ്റെ ജീവിതത്തിൽ വീണ്ടും സന്തോഷം മാത്രം നിറഞ്ഞു നിന്നു... എൻ്റെ നച്ചു മാത്രം...

ഒരിക്കൽ കഫെയിൽ നിന്ന് വരുമ്പോള് ലയ ഉണ്ടായിരുന്നു ഫ്ലാറ്റിൽ. നോക്കാൻ നല്ല ചമ്മൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളും അധികം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. നച്ചു ഞങ്ങളെ തമ്മിൽ സംസാരിപ്പിക്കാൻ നോക്കി... പക്ഷേ ചമ്മലും, കുറ്റബോധവും കാരണം എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റിയില്ല. വെറുതെ അവരുടെ കൂടെ ഇരുന്നു കൊടുത്തു. 

ലയ പറയുന്നത് കേട്ടു, ആലി ഇപ്പൊ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ, അല്പം പ്രായം ഉള്ള ഒരാളുടെ ഒപ്പം live in relationൽ ആണെന്ന്... കാര്യം പറഞ്ഞിട്ട് രണ്ടു പേരും എന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു... ആ നോട്ടം കണ്ട് ഒന്ന് പതറി എങ്കിലും, ആലോചിച്ചത് എന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നേ എന്നായിരുന്നു... ഞാൻ അല്ലല്ലോ, ആ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞ മധ്യ വയസ്കൻ.

പിന്നീട് അവരുടെ മുൻപിൽ പെടാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടന്നു. 

അവസാനം ലയ ഇറങ്ങാറായപ്പോൾ, ഉള്ള ധൈര്യം ഒക്കെ സംഭരിച്ച്, അവളുടെ മുൻപിൽ ചെന്ന് നിന്നു... 

"തൻ്റെ ഈ പാവം കൂട്ടുകാരിയെ ഞാൻ കുറെ വിഷമിപ്പിച്ചു എന്നറിയാം... അതിനുള്ള പരിഹാരം ആയി, തൻ്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ കാൽ കീഴിൽ വച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് ഈ ജീവിതം ... അവളുടെ സന്തോഷത്തിനായ് മാത്രമേ ഇനി ഈ നച്ചികേത് എന്തും ചെയ്യൂ... അവളുടെ സന്തോഷത്തിന് ഈ ഫ്രണ്ട്ൻ്റെ മാപ്പും എനിക്ക് ആവശ്യം ആണ്... പൊറുക്കണം... ആലോചിക്കാതെ ചെയ്തു പോയ തെറ്റുകൾക്ക് എല്ലാം... പൊന്നു പോലെ കാത്തോളാം ഞാൻ ഈ പെണ്ണിനെ... വിശ്വസിക്കണം..." 

മറുപടിയായി, കൂപ്പിയ എൻ്റെ കൈകളിൽ മുറുകെ ഒന്ന് പിടിച്ചു അവള് ചിരിച്ചു.

ഉറ്റ സുഹൃത്തും ഭർത്താവും ആയി പ്രശ്നങ്ങൾ തീർത്ത സന്തോഷത്തിൽ , ലയ പോയതും, ബാൽക്കണിയിൽ മഴ ആസ്വദിച്ചു, ഈസി ചെയറിൽ ഇരുന്ന എൻ്റെ മടിയിൽ ഓടി വന്നിരുന്നു, കഴുത്തിൽ കൈ ചുറ്റി കവിളിൽ ഉമ്മ വച്ചു. 

സന്തോഷം നിറഞ്ഞ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി, ഒരു ചിരിയോടെ ഞാൻ ഇരുന്നു. അവളും മഴ ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട്, എൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞിരുന്നു, കാലുകൾ എൻ്റെ കാലിനൊപ്പം ടീപോയ്ലേക്ക് എടുത്തു വച്ചു എന്നെ അവളുടെ കസേര ആക്കി.  

അവൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു പാട്ട് ഞാൻ മൂളി തുടങ്ങിയപ്പോൾ, ആം റസ്റ്റിൽ ഇരുന്ന എൻ്റെ കൈകളിൽ അവള് വിരലുകൾ കൊണ്ട് താളം പിടിച്ചു... പാട്ടു തീർന്നപ്പോൾ, അവള് എൻ്റെ രണ്ടു കൈകളും എടുത്ത് അവളെ വയറ്റിലേക്ക് വച്ചു. ടോപ്പിന് മുകളിലൂടെ അവളുടെ മൃദുലമായ വയറിനെ എൻ്റെ വിരലുകൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു... ഒന്ന് തൊടാൻ കൊതിച്ച മനസ്സിനെ അടക്കി നിർത്തി, ഞാൻ ഇപ്പൊ ശക്തിയായി പെയ്യുന്ന മഴയിലേക്ക് ശ്രദ്ധചെലുത്തി. 

"ഏട്ടാ..." മെല്ലെ അവള് വിളിച്ചു.

"മ്മ്മ്മ്..."

"I need a kiss..." മഴയിലേക്ക് നോക്കി അവള് പറഞ്ഞു. 

ഞാൻ എൻ്റെ ഒരു കൈ അവളുടെ വയറിൽ നിന്നെടുത്ത്, അവളുടെ മുഖം അല്പം ചരിച്ച്, അവളുടെ കവിളിൽ ചുണ്ട് ചേർത്തു... അവള് മുഖം എനിക്ക് നേരെ ചരിച്ച്, നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു കാണിച്ചു... ഒരു ചിരിയോടെ ഞാൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചു. പിന്നീട് മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ തൊട്ട് കാണിച്ചപ്പോൾ അവിടെയും... ഇരു കവിളും അവള് തൊട്ട് കാണിച്ചതും, സന്തോഷത്തോടെ അവിടെയും കൊടുത്തു... പിന്നീടവൾ തൊട്ടത് അവളുടെ താടി തുമ്പിൽ ആണ്... മെല്ലെ അവിടെ ചുംബിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ മീശ അവളുടെ അധരങ്ങളെ തഴുകി ഇക്കിളി കൂട്ടി... 

ഇനി എന്ത് എന്നറിയാൻ ഞാൻ അവളെ നോക്കി... ആ കണ്ണുകളില് എൻ്റെ തളച്ചിടാനുള്ള കാന്തിക ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നു.

 അവള് തല എതിർ വശത്തേക്ക് ചരിച്ച്, അവളുടെ കഴുത്തില് തൊട്ടു കാണിച്ചു... 

മനസ്സിൽ പേടി തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു. മനസ്സ് കൈ വിട്ടു പോവുമോ എന്നൊരു ഭയം... അത്രയും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടവളെ.... ഒരു ചെറിയ തീപ്പൊരി മാത്രം മതി ആളിക്കത്താൻ... അവളെ ഒന്നു നോക്കി... എനിക്ക് എതിർ ദിശയിലേക്ക് തല ചരിച്ച്, കണ്ണടച്ച് കിടക്കുകയാണ്... ഏറിയ ശ്വാസഗതി യുടെ താളത്തിനോപ്പം, അവളുടേ നെഞ്ചും ഉയർന്നു താഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒന്ന് ദീർഘമായി ശ്വാസം എടുത്ത്, അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു. ചുണ്ടുകൾ അവളോട് അടുക്കുമ്പോൾ, അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ചൂടു അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയതും, അറിയാതെ ഉമിനീരിറക്കി... 

കണ്ണടച്ച്, മെല്ലെ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു. ഒരു ചെറിയ ശീൽക്കാരത്തോടെ അവള് ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. വയറിൽ വച്ചിരുന്ന എൻ്റെ കൈകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു. അവളുടെ ശരീരം പ്രതികരിക്കുന്നത് അറിഞ്ഞു,  അറിയാതെ വീണ്ടും അവിടെ ചുണ്ട് ചേർത്തു... അവളുടെ ശ്വാസഗതി ഏറുന്നത് കണ്ട് എൻ്റെ ഹൃദയം ഉച്ചത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു... 

കഴുത്തിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങിയ എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചെവി തട്ടിൽ മുട്ടിയതും,പല്ലുകൾ അവിടെ അമർന്നിരുന്നു... മൂളിക്കൊണ്ടു അവള് ഉയർന്നു പൊങ്ങി... അത് മതിയായിരുന്നു എന്നിലെ എല്ലാ കടിഞ്ഞാണുകളേയും പൊട്ടിച്ചെറിയാൻ... വയറിൽ ഒന്ന് അമർത്തി കൊണ്ട്, ടൊപ്പിന് ഇടയിലൂടെ വിരലുകൾ അവളുടെ അണിവയറിനെ തഴുകി... ഏറെ നാൾക്കു ശേഷം ഊർജ്ജം കിട്ടിയത് പോലെ കൈകളും ചുണ്ടും എല്ലാം അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഏറെ ആഗ്രഹിച്ച രുചിയും മണവും തേടി അലഞ്ഞു... 

സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവാതെ അവളെ എനിക്ക് നേരെ തിരിച്ചു, ആവേശത്തോടെ ആ അധരങ്ങളെ സ്വന്തമാക്കി... പരസ്പരം മത്സരിച്ച് ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ അവളെ എടുത്ത് ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് നടന്നു ... ബെഡ്ഢിലേക്ക് അവളെ കിടത്തുമ്പോഴും, ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ചുംബിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. 

പുറത്ത് പെയ്യുന്ന മഴയെക്കാൾ ശക്തമായ പ്രണയ മഴയിൽ ഞങ്ങൾ ഇരുവരും നനഞ്ഞു... അടങ്ങാത്ത ആവേശം ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ ഇരുവർക്കും... അവളുടെ ഓരോ അണുവിലും എൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേരുമ്പോൾ ശരീരത്തിൽ ഉണ്ടാവുന്ന സുഖ സുഷുപ്തിയിൽ അവളുടെ നഖം എൻ്റെ ശരീരത്തിൽ അമർന്നു. 

തളർന്നു എന്ന് തോന്നുമ്പോഴും അവളുടെ കൂമ്പി അടഞ്ഞ മിഴികളും, അവളുടെ ശരീരത്തിൽ പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പും... എന്തിന് അവളുടെ ശ്വാസഗതി പോലും ഉത്തേജനമായി മാറി, വീണ്ടും വീണ്ടും അവളിലേക്ക് ഞാൻ പടർന്നു കയറി... 

ഒടുവിൽ മഴ പെയ്തു തോർന്ന, ആ കുളിരുള്ള രാത്രിയിൽ, ഒരു പുതപ്പിനുള്ളിൽ, പരസ്പരം ചൂട് പകർന്ന് കിടക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു, ഇവളെക്കാൾ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നതായി ഈ ലോകത്ത് ഒന്നും ഇല്ലാ എന്ന്... ഇനി ഒന്നിനും ഭ്രമിപ്പിക്കാൻ ആവില്ല എന്ന്... 

നാളുകൾ പിന്നെയും കടന്നു പോയിട്ടും ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം കൂടിയതല്ലാതെ, കുറഞ്ഞില്ല...

ലയ വഴി അറിഞ്ഞു, ആലിയെ ഉപേക്ഷിച്ച് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആൾ വേറെ ഏതോ പെണ്ണിൻ്റെ കൂടെ പോയി എന്നു. അവളെ മറ്റൊരുത്തൻ്റെ കൂടെ ബെഡ്റൂമിൽ കണ്ട് അയാള് കളഞ്ഞിട്ട് പോയതാണെന്നും ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ടു എന്നും അവള് അറിയിച്ചു.  വീട്ടുകാരും, കാമുകന്മാരും ഉപേക്ഷിച്ച്, ജീവിക്കാൻ ഒരു വഴി ഇല്ലാതെ, അവള് ഏതോ ടെക്സ്റ്റൈൽ ഷോപ്പിൽ sales ഗേൾ ആയി നിൽക്കുന്നു പോലും. 

അവളുടെ തകർച്ചയിൽ പക്ഷേ സന്തോഷിക്കാനോ, സഹതപിക്കാനോ ഞങ്ങൾക്ക് താൽപ്പര്യമോ സമയമോ ഇല്ലായിരുന്നു. കാരണം  ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിലേക്ക് മൂന്നാമതൊരാളുടെ വരവറിയിച്ച് കൊണ്ടു, ടെസ്റ്റ് സ്ട്രിപ്പിൽ രണ്ടു പിങ്ക് വരകൾ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു. 

അവളുടെ നിർബന്ധ പ്രകാരം എൻ്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞതും, പിണക്കം എല്ലാം മറന്ന് അഛനും അമ്മയും അടുത്ത ദിവസം തന്നെ ബാംഗ്ലൂർ എത്തി. എൻ്റെ പെണ്ണിനെ എനിക്കൊന്നു കാണാൻ കൂടെ തരാതെ, പിന്നെ അമ്മായച്ചനും അമ്മായമ്മയും കൂടെ പരിചരണം തുടങ്ങി. അവരെ വിളിച്ചറിയിക്കാൻ തോന്നിയ നിമിഷത്തെ  പഴിച്ചുകൊണ്ട് ഇതൊക്കെ നോക്കി കാണാനേ എന്നെക്കൊണ്ട് ആയുള്ളൂ...പക്ഷേ അവളുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം... അതൊന്നു മാത്രം മതിയായിരുന്നു എൻ്റെ മുഖത്തും ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിയാൻ... എന്നാലും ഈ സന്തോഷത്തിൻ്റെ ക്രെഡിറ്റ് അവരുമായി പങ്ക് വയ്ക്കേണ്ടി വരുന്നതിൻ്റെ ഇള്ളോളം കുഞ്ഞൊരു കുശുമ്പ് ഇല്ലാതില്ല...

ഓരോ ദിവസം ചെല്ലും തോറും സുന്ദരിയായ് വരുന്ന എൻ്റെ പെണ്ണിനോട് പ്രണയം മാത്രം അല്ല... ദിനംപ്രതി ബഹുമാനവും വാത്സല്യവും ഒക്കെ കൂടി വന്നു. വലിയ വയറും താങ്ങി, ശാരീരിക വിഷമതകൾ ഒക്കെ സഹിച്ചു, ഒരു നറു പുഞ്ചിരിയോടെ നടക്കുന്ന അവളെ കാണുമ്പോൾ ഇന്നും ഇടയ്ക്കു കുറ്റബോധം തല പൊക്കാറുണ്ട്...  അതറിഞ്ഞെന്ന പോലെ എപ്പോഴും അവള് എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് മനസ്സ് നിറഞ്ഞു ചിരിക്കും, ആരും അടുത്തില്ലെങ്കിൽ എന്നെ വന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളിൽ ചുണ്ട് ചേർക്കും. 

അവൾക്ക് ലേബർ പെയ്ൻ വന്നപ്പോൾ അവളെക്കാൾ ബഹളം ഉണ്ടാക്കിയത് ഞാൻ ആയിരുന്നു. ഡെലിവറി ടൈമിൽ ലേബർ റൂമിൽ കയറാൻ സമ്മതിക്കുന്നത് കൊണ്ട് മാത്രം ആണ് ആ ഹോസ്പിറ്റലിൽ തന്നെ പോയത്... പക്ഷേ അവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ട് സഹിക്കാൻ ആയില്ല. Epidural കൊടുക്കാൻ വൈകുന്നതിന് ഞാൻ ബഹളം ഉണ്ടാക്കിയപ്പോൾ, ഇനി ഒച്ച വച്ചാൽ തൂക്കി ദൂരെ കളയും എന്ന് നഴ്സ് ഭീഷണി പെടുത്തി. അതിൽ പിന്നെ അനുസരണയോടെ അവൾക്കടുത് നിന്ന്, അവളെ എന്നെ കൊണ്ടാവുന്നതു പോലെ ഒക്കെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കി... അവസാനം അവള് എന്നെ സമാധാനപ്പിക്കേണ്ട അവസ്ഥ വരും എന്നായപ്പൊ ഭാഗ്യത്തിന് anesthesiologist വന്നു. അത് കഴിഞ്ഞാണ് എനിക്കും അവൾക്കും അവിടെ ഉള്ള നഴ്സുമാർക്കും ഒക്കെ സമാധാനം ആയതു... പിന്നെ ഒരു സ്മൂത്ത് ജേർണി ആയിരുന്നു. അവസാനം എൻ്റെ കയ്യിലേക്ക് കുഞ്ഞിനെ വച്ചു തന്ന്, അവളെ എൻ്റെ നെഞ്ചോടു പിടിച്ചു തരുമ്പോൾ, ഞാൻ കരയുന്നത് കണ്ട്, ആ തളർച്ചയിലും അവള് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു...

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

ആ പുഞ്ചിരി പിന്നെ അവൻ്റെ ജീവിതാവസാനം വരെ അവൻ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു. അവൾക്കായി ഒരുക്കിയ അവരുടേ കൊച്ചു സ്വർഗത്തിൽ അവനും, അവൻ്റെ നച്ചുവും, അവരുടെ നവമിയും...

ഈ ജന്മത്തിലെ കടങ്ങളും കടമകളും തീർത്ത്, ഒടുവിലൊരുനാൾ  അവളുടെ ആത്മാവ് ദേഹം വെടിഞ്ഞപ്പോഴും, അവളെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കാതെ, അവളുടെ ദേഹം പൂർണ്ണമായും അഗ്നിക്ക് സ്വന്തമായി എന്നുറപ്പാക്കി, അവൾക്കായുള്ള അവസാന കർമ്മവും ചെയ്തു, അവൻ്റെ ആത്മാവ്  യാത്രയായിരുന്നു... അവനായ് കാത്തു നിൽക്കുന്നവൾക്കടുത്തേക്ക്... നച്ചിയുടെ നച്ചുവിന് അടുത്തേക്ക്...

ഇനി തുടരില്ല... 

നായകനും നായികയും തട്ടി പോയാ, പിന്നെ എങ്ങനെ തുടരും!!! 🤷🏼‍♀️

ഈ ക്ലൈമാക്സ് ഒരുപാട് പേർക്കും ഇഷ്ടപ്പെടില്ല എന്നറിയാം. പക്ഷേ എന്തോ ഇങ്ങനെ ആണ് എൻ്റെ മനസ്സിൽ വന്നത്. സോ അങ്ങനെ തന്നെ എഴുതി. അതിൻ്റെ meaning തെറ്റ് ചെയ്യുന്നവർക്ക് ലൈഫിൽ സെക്കൻഡ് ചാൻസ് കിട്ടണം എന്നോ, കിട്ടും എന്നോ ഒന്നും അല്ല. ഈ "കഥയുടെ" ending ഇങ്ങനെ ആയതു കഥ ആയതു കൊണ്ട് മാത്രം ആണ് എന്ന് വായനക്കാർ മനസിലാക്കും എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു.  ഞാൻ cliche ki ബച്ചി ആയതു കൊണ്ട് മാത്രം ഇങ്ങനെ ഒരു ക്ലൈമാക്സ് ഉണ്ടായി... ഇല്ലായിരുന്നുങ്കിൽ, നാച്ചി ക്ലീഞ്ഞോ പ്ലീഞ്ഞോ ആയേനെ... 

Take away from the story - 

ട്രസ്റ്റ് ആണ് മക്കളെ, റിലേഷൻഷിപ്പിൻ്റെ main...

DOWNLOAD PDF STORY CLICK HERE

📝  സെഹ്‌നസീബ്