🍁ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ🍁ഫുൾ പാർട്ട്🍁

🍁ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ🍁

ഫുൾ പാർട്ട് 

"ശിവാ....ഡീ ...ഒന്ന് എണീക്കടീ ....അല്ലേൽ  ആ  അലാറം ഒന്ന്  ഓഫ്  ചെയ്യൂ".

"ഒന്നടങ്ങ് എൻ്റെ അമ്മേ....ഞാൻ എണീറ്റു "

ഒരു വിധം കട്ടിലിൽ നിന്നെണീറ്റു ....തലയ്ക്കു നല്ല ഭാരം തോന്നുന്നു ...രാത്രി ഒരുപാട് വായിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു....അല്ല ...എന്റെ പേര് കേട്ടല്ലോ...ശിവാനി ...ഞാൻ പ്ലസ് ടു വിനു പഠിക്കുന്നു.ഇന്ന് എൻ്റെ മോഡൽ പരീക്ഷ യാണു ....പിന്നെ അച്ഛൻ അരവിന്ദൻ ഒരു തകർന്ന താണൊ അതോ വളർന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണോ  എന്നറിയാത്ത  ബിസിനസ് മാന് ആണ്. 'അമ്മ  ഒരു  പാവം  അല്ല  എന്നാൽ ഒരു ശുദ്ധ   വീട്ടമ്മ . പിന്നെ  എനിക്ക്  താഴേ  ഒരു  അനിയനും  അനിയത്തിയും...രണ്ടും  പാരകളുമാണ്...എന്റെ  തക്കൂടുകളും  ആണ്... ഇതാണ് എന്റെ കുടുംബം...അയ്യോ  എന്റെ  അമ്മുനെ  പറ്റി പറഞ്ഞില്ല......അമ്മു  എൻ്റെ  ചങ്ക്....ഞങ്ങൾ കുട്ടിക്കാലം തൊട്ടേ ഒരുമിച്ചാണ്........അയ്യോ! ..ഇനി  സമയം ഇല്ലാ..ഞാൻ  റെഡി  ആവട്ടെ..വേഗം റെഡി ആയി  എത്തിയപ്പോ  ദാ നമ്മുടെ  അമ്മുവും  എത്തി....ഞങ്ങൾ  വേഗം  സ്കൂൾ  എത്തി അടിപൊളി  ആയി  പരീക്ഷയും  എഴുതി... പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോ...എന്നെ വിളിക്കാൻ അച്ഛൻ വന്നിരിക്കുന്നു.. ഞാനും  അമ്മുവും  കിളിപോയി  നിന്നു....ഞാൻ ഓടി ചെന്നു .

."എന്താ അച്ഛാ.."

"മോൾ ഒന്നുവേഗം വന്നേ....അമ്മുക്കുട്ടി മോൾ പൊക്കൊളു "

"'അമ്മക്കു എന്താ പറ്റിയത് അച്ഛാ.."

"അമ്മക്ക്ഒന്നൂല്യ..."

അങ്ങനെ വാണം വിട്ടത് പോലെ ഞങ്ങൾ വീടെത്തി ...'അമ്മ ഓടി വന്നു എന്നെ കൊണ്ട് പോയി കുളിപ്പിച്ച് ഒരു നല്ല ചുരിദാർ ഇടീപ്പിച്ചു കണ്ണെഴുതി സുന്ദരി ആക്കി ....എന്റെ ക്ഷമയുടെ നെല്ലി പലക ഞാൻ കണ്ടു.

."ഒന്ന് നിർത്തിന്നുണ്ടോ...നിങ്ങൾ കൊക്കയ്‌  എന്താ.."

"ശിവ കൂടുതൽ ഒന്നും  ഇപ്പൊ  ചോദിക്കണ്ട  നി ന്നെ  കാണാൻ  ഒരു  കൂട്ടർ  വരും... മോൾടെ ജാതകം  ശുദ്ധജാതകമാണ്..അതിനു  പൊരുത്തമുള്ള  ഒരു  ജാതകം  അങനെ  കിട്ടില്ല...ദൈവാനുഗ്രഹം  ഉള്ളത്  കൊണ്ട് നമ്മുടെ  സീതമ്മയി  ഒരു ആലോചന  കൊണ്ടുവന്നു  അവരുടെ  മോൾക്ക്..... പക്ഷേ  അവർക്കു ചേർന്നില്ല ...അപ്പോഴാ  നിന്റെ  കാര്യം  ഓര്മ  വന്നേ...പത്തിൽ പത്തു പൊരുത്തം  എന്ന....നോക്കിയപ്പോ കണ്ടത്...പിന്നെ ഒന്നും  നോക്കിയില്ല..അവർക്കു  ഇപ്പൊ  ഉറപ്പിക്കണം പിന്നെ  ഒരു  വര്ഷം  കഴിഞ്ഞു  കല്യാണം..."

എന്റെ  കിളികളെല്ലാം  ഈ  ജില്ലാ  വിട്ടു പോയി....കരയണോ  അതോ  ഇറങ്ങി  ഓടണോ എന്നെനിക്കറിയില്ല.....ഞാൻ  എന്റെ  കയ്യിൽ  ഉണ്ടായിരുന്ന  ചീപ് ഉം  പൌഡർ  എല്ലാം  കൂടി  എടുത്തു  ഒറ്റ  ഏറു  വെച്ച്  കൊടുത്തു....'അമ്മ  എന്റെ  കൈ  കിഴുക്കി  എടുത്തു

."പെണ്കുട്ടികളായാൽ  പറഞ്ഞാൽ  അനുസരണ  വേണം...നിനക്ക്  താഴേ  രണ്ടു  പേരാ...അച്ഛന്റെ കാര്യം അറിയാലോ...ഒരു കൈയ്യാല  പുറത്തിരിക്കുന്ന  തേങ്ങാ  യാ  അച്ഛന്റെ  ബിസിനസ്...... പ്രാക്ടിക്കലായി   ചിന്തിക്കണം..നല്ല പയ്യനാ..നല്ല  കൂട്ടരാ..അവർ  നിന്നെ  പഠിപ്പിച്ചോളും, 'അമ്മ  മാത്രമേ   ഉള്ളു..."

അവർ  വന്ന്  എന്ന്  തോന്നുന്നു. .അതും പറഞ്ഞു 'അമ്മ പോയി...എന്റെ   പറന്ന  കിളികളെയെല്ലാം  ഞാൻ തിരിച്ചു പിടിച്ചു്...അതേ   'അമ്മ  പറഞ്ഞതാ  ശെരി.... പ്രാക്ടിക്കൽ ആയി ചിന്തിക്കണം......താങ്ക്സ് 'അമ്മ!!!!! ....

അമ്മുനേയും  വിളിക്കാൻ  പറ്റില്ല...ഞാൻ  ശെരിക്കും  പെട്ടല്ലോ  ദൈവമേ...തളരരുത്  രാമൻകുട്ടി....എന്തായാലും  എനിക്കു  പഠിക്കണം. . സ്വന്തം  കാലിൽ  നിൽക്കണം ..അച്ഛനു  താങ്ങാവണം  ...കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം  കറങ്ങണം  അതിനക്കാളുപരി  ഒന്ന്  പ്രേമികയും  വേണം....ഒരു  ജാതകദോഷവും  കൊണ്ട്  വന്നിരിക്കുന്നു...

." ശിവാ ഒന്നുവേഗം  വാ".

'അമ്മ  തന്നേ  ചായ  ട്രേ  കൊണ്ട് പോയി ..മറ്റൊന്നും  കൊണ്ടല്ല . ഞാൻ തള്ളി ഇടുമോ എന്ന് പേടിച്ചിട്ടാ...കണ്ടോ ഈ എന്നെ കൊണ്ടാ  കല്യാണം  കഴിപ്പിക്കാൻ  പോവുന്നെ .ഞാൻ  അമ്മയുടെ  പിറകിലായി  നിന്നു...

."മോൾക്ക്   നാണമാണോ.."

അയ്യേ  എന്നെ  കുറിച്ചുങ്ങനെ  തോന്നിയോ.. ഞാൻ   വേഗം  മുന്നോട്ട്   നിന്ന്  എല്ലാരെ   നോക്കിയും  ചിരിച്ചു. .ഒരു  ആന്റി  'അമ്മ യാണ്  എന്ന്  തോന്നുന്നു...പിന്നെ   ആ  സീതമ്മായി.....കൊല്ലും  ഞാൻ....പിന്നെ   രണ്ടു  ചേട്ടൻ മാർ  ....ഇതിൽ   ഏതാ ...ആരായാലും   എനിക്ക്   എന്താ...

ഞാൻ  ചെവിയോർത്തു  നിന്ന്  ഇപ്പൊ  പറയുലോ.....

"അവർ   സംസാരിച്ചോട്ടയ്...ശിവ ...നിങ്ങൾ  ആ  ബാൽക്കണി   പൊക്കൊളു" .

ഞാൻ   വേഗം   ബാൽക്കണിയിലേക്ക്  ഓടി...... ടെൻഷൻ   കാരണം   എൻ്റെ  കാൽ   വിറക്കുന്നു....

ബി  ബോൾഡ്   ശിവാ....പിറകിൽ   അനക്കം  കേട്ടു ആൾ  എത്തി.....എന്തായാലും  മുഖത്ത്  നോക്കി   പറയാണോ ...വേണ്ടാ....പറയാം....ഞാൻ  രണ്ടും  കൽപ്പിച്ചു  തിരിഞ്ഞതും....

"ശിവ   സ്കൂൾ ലെ  കായിക  താരം  ആണോ.. "

"എന്താ"

"എന്നാ  ഓട്ടം  ആയിരുന്നു"

ഞാൻ  നന്നായി  ചമ്മി.....ഒന്ന്  ഇളിച്ചു...ചേട്ടനായ്  മൊത്തത്തിൽ  ഒന്ന്  നോക്കി...കാണാൻ  ഒക്കായ്  ഒരു  ലുക്ക് ഉണ്ട്...നല്ല  കട്ട  താടിയും  നല്ല  ബോഡി  ഫിറ്റ്  ഷർട്ടും.. ഇന്ഷർട്ട്  ചെയ്തിട്ടുണ്ട്...എല്ലാം   ബ്രാൻഡഡ്   ആണ് തോന്നുന്നു...

"നല്ല  അഡർ  വായിനോക്കിയാണല്ലോ  മോള് "

ചിരിച്ചുകൊണ്ട്   കൈ വരിയിൽ ചാരി നിന്നു എന്നെ നോക്കി. ആ കാപ്പിപ്പൊടി കൃഷ്ണമണി അതും ചിരിക്കുന്നു....ഞാനും ചിരിച്ചു.. എൻ്റെ  കിളികളെല്ലാം  തിരിച്ചു  വന്നു...വിറയലും പോയി..

"ഞാൻ  ആ  കല യിലോട്ടു കാലു  വെച്ചിട്ടേ  ഉള്ളു  ചേട്ടാ, സത്യം  പറയാലോ  എനിക്ക്  പഠിക്കണം, അച്ഛനെ  ഒന്ന്  സപ്പോർട്ട്  ചെയ്യണം,  ക റങ്ങണം  ,വായിനോക്കണം,   ജോലിമേടിക്കണം,  പിന്നെ  ഒരാളെ   പ്രേമിച്ചു  കെട്ടണം... ഇങ്ങനെ  ഒത്തിരി  സ്വപ്‌നങ്ങൾ  എനിക്ക്  ഉണ്ട്.  അല്ലേലും  ഞാൻ  ഒരു  കൊച്ചു  കുട്ടി  അല്ലേ”

ഞാൻ ഒന്ന് ഇട കണ്ണിട്ടു പുള്ളിയെ നോക്കി . ചിരി മായുന്നുണ്ട് ....എന്തായാലും ഞാൻ പിന്നോട്ടില്ലാ .....

“  .....ചേട്ടന്റെ  ടൈം  വേസ്റ്റ്  ആക്കിയതിൽ  സോറി..ഞാൻ  ഒന്നും  അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല....പി ന്നെ  ചേട്ടൻ  സൂപ്പർ  ലുക്ക്  അല്ലേ  ചേട്ടന്  നല്ല  സൂപ്പർ  ചേച്ചി മാരെ കിട്ടും ..ഞാൻ  പ്രാർത്ഥിക്കാം  കേട്ടോ"  ഇത്രയും   ഒറ്റ  ശ്വാസത്തിൽ  പറഞ്ഞു  ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  നടന്നു...

" മോള് അവിടെ ഒന്നു നിന്നേ... അങ്ങനങ്ങു പോയാലോ...ഞാൻ നിന്റെ ഉപദേശത്തിനും അനുഗ്രഹത്തിനും ഒന്നും അല്ല വന്നേ..... ."

എന്റമ്മൊ  ദാ ശബ്ദം മാറി...ഞാൻ പതുക്കെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......ഇതാരാ  പൽവാൾ ദേവനോ .... ബി ബോൾഡ് ശിവാ...'അമ്മ പറഞ്ഞില്ലേ ...ബി പ്രാക്ടിക്കൽ...

"പിന്നെ ചെട്ടാ എന്നെ പോലത്തെ ഒരു പ്ലസ് ടു കാരി കുട്ടിയെ കല്യാണം ആലോചിച്ചു വന്നു എന്നും ഭയ പ്പെടുത്തിന്നും ..ഉപദ്രവിച്ചു എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ മനുഷ്യ അവകാശ കമ്മീഷൻ നിലോ ഒരു പരാതി കൊടുത്താൽ മതി... ചേട്ടനും വീട്ടുകാരും  ആ  സീതമ്മായിയും  കുടുങ്ങും.....പിന്നെ എൻ്റെ  അച്ഛനും അമ്മയും.. .അവർക്കും ഒരു പണി ആവശ്യമാണൂ....എന്റെ  കയ്യിൽ  ഹെല്പ്ലിനെ നമ്പരൊക്കെ  ഉണ്ട്.....അത് കൊണ്ട് എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എന്നും പറഞ്ഞു നമുക്ക് രണ്ടും സന്തോഷമായി പിരിയാം "

ഞാൻ ആ  മുഖ തോട്ടു നോക്കി... എന്താ ഭാവം എന്ന് മനസ്സിലായില്ലാ.....പക്ഷേ ആ കാപ്പിപ്പൊടി  കണ്ണുകൾ എന്നോട്  എന്തോ  പറയുന്നു...ഞാൻ  പെട്ടന്ന്  തിരിഞ്ഞു  നടന്നു....

പെട്ടന്ന്  എന്നെ  ‌കയ്യിൽ  പിടിച്ചു  അടുത്തെക്ക്  നിർത്തി  എന്നിട്ടു ചെവിയോരം  വന്നു  ചോദിച്ചു

"ശെരിക്കും  ഞാൻ  നല്ല  ലുക്  ആണോ"

എന്റെ  കിളികളെല്ലാം  പല  വഴിക്കു  പോയി... പോത്തിനോടാണോ ഈശ്വരാ ഞാൻ ഇത്രയും നേരം വേദം ഓതിയത്. പാവം ഞാൻ..

"ആണോന്ന്?"

ഇത് എന്ത് സാധനാണ്‌ .... ദാ .. കലിപ്പ് റീലോഡ്ഡ്

"മം" ഞാൻ മൂളിയതാ...

"പിന്നെ  മാറ്റി  പറയരുത്  കേട്ടോ"

എന്നെ  നോക്കി  ഒരു  വശ പിശകു  ചിരി  ചിരിച്ചിട്ട്  പോയി ...ഞാൻ  സ്തംഭിച്ചു   അവിടെ  നിന്നു....എല്ലാപേരും കാറിൽ  കയറിയപ്പോഴും  പുള്ളിയൊന്നു  ബാൽക്കണിലോട്ടു  നോക്കാതിരുന്നില്ല ...പക്ഷേ  എന്നെ   കണ്ടില്ലാ ..ഞാൻ  ഒളിച്ചു  നിന്നു.......പണി   ആവോ കൃഷ്‌ണാ .....

ഞാൻ കുറച്ചു നേരം അവിടെയു ഇവിടെയും ഒക്കെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിന്നു....ആ കാലമാടൻ എന്താ മറുപടി പറഞ്ഞത് എന്നറിയാൻ... ഒരു രക്ഷയും ഇല്ലാ... അമ്മയും അച്ഛനും ഭൂഗോള കാര്യം ചർച്ചയാ....എന്തായാലും...ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒന്നും അവർ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല ...ഭാഗ്യം .

"ഡീ ചേച്ചീ...എന്താ ഒരു കള്ളാ ലക്ഷണം ...."

വേറെ ആരും അല്ല ...എന്റെ അനിയൻ...കാശി എന്ന കാശിനാഥൻ ....പാര ....ഒൻമ്പതാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നു....ഏഴാം ക്ലാസ് കാരി പാർവ്വതിയും ഉണ്ട് . ( ഒരു കൈലാസം പോലുണ്ട് അല്ലേ ..വീടിന്റെ പേരും അതാ കൈലാസം...അമ്മ .നന്ദിനി .).....രണ്ടും പുരികം പൊക്കി എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്...

"എന്താണ് ബോബനും മോളിയും കൂടെ ഇവിട ഒരു കറക്കം",ഒന്നു വിരട്ടാം....എന്തെങ്കിലും അറിഞ്ഞാലോ.

"അതോ.. ചേച്ചി കെട്ടി പോവുമ്പോ...ചേച്ചിടെ മുറി ഞങ്ങളിൽ ആര് എടുക്കും എന്ന് ഡിസ്‌കസ് ചെയ്യുവായിരുന്നു...ചേച്ചീടെ അഭിപ്രായം എന്താ..." 

"ഡാ..."

ഓടിച്ചിട്ടു കൊടുത്തു ഞാൻ .....

"വിട് ചേച്ചീ..പ്ലീസ് ..ഞാൻ ചോക്ലേറ്റ് തരാം...ഡയറി മിൽക്ക്"..പാറു ഇടപെട്ടത് കൊണ്ട് ഞാൻ വിട്ടു...

ഞങ്ങൾ മൂന്നു പേരും കൂടി ചോക്ലേറ്റ് തട്ടി...ഒരു ഫാമിലി പാക്കറ്റ് ആയിരുന്നു..."അച്ഛൻ ഇത്രയും വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്നോ"

അതു പതിവുള്ളതല്ലാ...ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് പോയി വാങ്ങി താരാറാ പതിവു.

"അല്ല ശിവേച്ചീ ഇതു ആദിയേട്ടൻ വാങ്ങി തന്നതാ....ഇന്നു വന്നില്ലേ.. ചേച്ചിയെ കാണാൻ" പാറുവാ ...പറഞ്ഞതു .

ആദിയേട്ടൻ...കൊള്ളാലോ ആദിയെട്ടൻ......ആദിത്യൻ അല്ലാ..ആദിദേവ് ആണെങ്കിലോ....ഇവരോട് തന്നെ ചോദിക്കാം....തല ഉയർത്തിയതേയുള്ളൂ ... പൊളിച്ചില്ലേ എൻ്റെ കാശി...

" എന്ത് തോൽവി യാണ് പാറു നീ....ചേച്ചിക്കു പിന്നെ അറിയില്ലേ ..എത്ര നേരമാ സംസാരിച്ചേ..."

ഉവ്വ്!!! ഞാൻ  അവിടെന്നു  എണീറ്റു പുറത്തേക്കു നടന്നു....

"ചേച്ചി"

"ചേച്ചിക്കിഷ്ടായില്ലേ ആദിയേട്ടനെ"

എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നി...

"നിനെക്കെങ്കിലും അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ തോന്നിയലോ കാശി."

ഞാൻ അവൻ്റെ കവിളിൽ തഴുകി തിരിഞ്ഞു മുറിയിലേക്ക് വന്നു...

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ജന്നൽ തുറന്നു ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി.....എനിക്കു സന്തോഷം വരുമ്പോഴും സങ്കടം വരുമ്പോഴു  വെറുതേ   ഇരിക്കുമ്പോഴും ഞാൻ ഇങ്ങനെ നോക്കി നിൽക്കാറുണ്ട്.....ഈ മേഘങ്ങൾക്ക് എന്നോട് എന്തോ  പറയാനുള്ളത്  പോലെ....ആ  കാപ്പി   കണ്ണുകൾ പോലെ....അതും എന്നോട്   എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നോ.....അറിയില്ല...

"ചേച്ചിക്കിഷ്ടായില്ലേ  ആദിയേട്ടനെ" ആ ചോദ്യം ഞാൻ എന്നോട്  തന്നെ പല വട്ടം ചോദിച്ചു........ഇഷ്ടായോ....

💎💎💎💎💎💎

രാവിലെ എണീറ്റു...ഇന്നു  മെഡൽ   എക്സാം  തീരും...പിന്നെ  ഫാർവെൽ ,  പ്രാക്ടിക്കൽ  പരീക്ഷ,  തിയറി പരീക്ഷ....കഴിഞ്ഞു.. സ്കൂൾ  ജീവിതം...എന്റെ  കുട്ടിത്തവും  നഷ്ടപ്പെടുമോ....ഇന്ന്  ഇംഗ്ലീഷ്  ആയതു  കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെട്ടു.....ഇന്നലത്തെ   കാര്യം   പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ....അമ്മുനെ   കാണണം ..എല്ലാം അവളോടു പറയണം....

ഞാൻ വേഗം റെഡി ആയി . പോരാളി അടുക്കളയിൽ ഉണ്ട്...അച്ഛൻ പത്രം വായനാ....കാലാവസ്ഥ അനുകൂലമാണ്.. ഞാൻ പതുക്കെ ടിനിഗ് ടാബ്ലെറ്റിൽ ഡി ഇരുന്ന ദോശ തട്ടി....

"ശിവാ...... നിനക്ക് നല്ല കള്ളാ ലക്ഷണം ഉണ്ടു. രാത്രി തൊട്ടു ഞാൻ നോക്കുവാ..." മറ്റാരുമല്ല. മ്മടെ പോരാളി!!!

"സത്യം പറഞ്ഞോ നീ... ഇന്നലെ വന്നവർ ഇതുവരെ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല"

 ഞാൻ പെട്ടോ....പോരാളി ഇപ്പൊ തന്നെ... എന്നെ കീറിമുറിക്കുമോ

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഭാഗം 2

രാവിലെ എണീറ്റു...ഇന്നു  മെഡൽ   എക്സാം  തീരും...പിന്നെ  ഫാർവെൽ ,  പ്രാക്ടിക്കൽ  പരീക്ഷ,  തിയറി പരീക്ഷ....കഴിഞ്ഞു.. സ്കൂൾ  ജീവിതം...എന്റെ  കുട്ടിത്തവും  നഷ്ടപ്പെടുമോ....ഇന്ന്  ഇംഗ്ലീഷ്  ആയതു  കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെട്ടു.....ഇന്നലത്തെ   കാര്യം   പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ....അമ്മുനെ   കാണണം ..എല്ലാം അവളോടു പറയണം....

ഞാൻ വേഗം റെഡി ആയി . പോരാളി അടുക്കളയിൽ ഉണ്ട്...അച്ഛൻ പത്രം വായനാ....കാലാവസ്ഥ അനുകൂലമാണ്.. ഞാൻ പതുക്കെ ഇരുന്ന ദോശ തട്ടി....

"ശിവാ...... നിനക്ക് നല്ല കള്ളാ ലക്ഷണം ഉണ്ടു. രാത്രി തൊട്ടു ഞാൻ നോക്കുവാ..." മറ്റാരുമല്ല. മ്മടെ പോരാളി!!!

"സത്യം പറഞ്ഞോ നീ... ഇന്നലെ വന്നവർ ഇതുവരെ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല"

ഞാൻ പെട്ടോ....പോരാളി ഇപ്പൊ തന്നെ... എന്നെ കീറിമുറിക്കുമോ..

"നിനക്ക് എന്താ നന്ദിനീ..... അതിനു നേരം വെളുത്തല്ലേ യുള്ളൂ .”

“ ശിവാ മോൾക്ക് പരീക്ഷ എന്നാ തീരുന്നേ"

നന്ദി അച്ഛാ....ഇത് പോലെ എന്നെ എപ്പോഴും രക്ഷിക്കാറുണ്ട്...പുള്ളി ഒത്തിരി സൗഹാർദ്ദം ഒന്നും അല്ല.... പക്ഷേ ഞങ്ങളെ നന്നായി അറിയാം...ഞങ്ങളുടെ കുസൃതികൾ ആസ്വദിക്കാറുമുണ്ട്.

"ഇന്നു തീരും അച്ഛാ....പിന്നെ സ്റ്റഡി ലീവാ.... "

പോരാളി എന്നെ സസൂക്ഷ്മം നിരീക്ഷിക്കാനുണ്ട്...

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ മുങ്ങി..

💎💎💎💎💎💎💎💎

"നീ ഏതു പഞ്ചായത്താണ് ശിവാ.... ചെക്കന്റെ പേര് പോലും ശേരിക്കറിയില്ലേ....സ്‌ഥലം അറിയില്ല..ജോലി അറിയില്ലാ....ഇത് എന്തു പെണ്ണുകാണലാ".

എങ്ങനെയെങ്കിലും പരീക്ഷയും എഴുതി അവളോട് ഓടി വന്നു മുഴുവനും പറഞ്ഞപ്പോ അവൾടെ പ്രതികരണം കേട്ടില്ലേ..

"ഓഹോ അപ്പൊ അതാണോ വലിയ കാര്യം"  എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു... ഒരു താങ്ങിനു വന്നു പറഞ്ഞപ്പോ..

"എന്നാലും".  അവളുടെ ഒരു നിരാശ കണ്ടില്ലേ..

"ഞാൻ എന്തിനാ ഇതൊക്കയ് അറിയുന്നേ..... ഞാൻ ഇപ്പൊ കല്യാണം കഴിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നില്ല.... "

ഇത്രയും ആയപ്പോ അമ്മു ഒന്ന് നോർമൽ ആയി...

"നീ ഒന്ന് സമാധാനിക്കു.... നല്ല ഒരു ജീവിതം ആഗ്രഹിക്കുന്നവനാണെങ്കിൽ എന്തായാലും തിരിച്ചു വരില്ലാ.... അത് വഴി പൊക്കോളും.... പിന്നെ അലമ്പനാണേൽ നിന്നെ മിസ് ആക്കില്ല മോളെ..."

" അത് ശെരിയാ "....

എന്ത്...".നിന്നെ ഞാൻ....."

അപ്പോഴേക്കും അമ്മു ഓടി സ്കൂൾ ഗേറ്റ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.....

തിരിച്ചു   വീട്ടിലോട്ടു  നടക്കുമ്പോഴും   എൻ്റെ   മനസ്സിൽ  ഒരു  ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നു ...എങ്ങാനും  ആ  കാലമാടൻ  കല്യാണത്തിന്  സമ്മതിക്കുമോ....ആ  വശപിശകു ചിരി...എനിക്ക്  ഒരു  അപായ  സൂചന  പോലെ  തോന്നാതിരുന്നില്ലാ....അമ്മു  എന്തക്കയ്യൂ  പറയുന്നുണ്ട്.....കലപിലാന്നു  സംസാരിക്കുന്ന  ഞാൻ  ഒരു  സീരിയലിലെ  നായികയെ  പോലായി   ദാ  മന്ദം മന്ദം  ...

"ഡീ  ശിവാ ...നീ  ഇത്രേയുള്ളൂ ...ശോകം ."

"ഞാൻ  കൂൾ  ആ  ഡീ....പിന്നെ  ഒരു  ചിന്ന ...."  ഞാൻ  ചമ്മി  തല താഴ്ത്തി  നിന്നു ...

" ചിന്ന ......" അമ്മു  എന്നെ  അന്തംവിട്ടു  നോക്കുന്നുണ്ട്.... 

ഞാൻ  നാണത്തോടെ  അതങ്ങു  പറഞ്ഞു   " ചിന്ന   ഭയം.."

"ഹൂ ...അത്രയേയുള്ളു ...ഞാൻ   വിചാരിച്ചു ...."

"എന്ത് "

"നിനക്ക്  ആ  ചേട്ടനോട് പ്രണയം  ആണ്  എന്ന് "

ഞാൻ  അവളെ  ഒന്ന്   തുറിച്ചു  നോക്കി....ഈ  പിശാശിന്റെ  അന്ത്യം    എൻ്റെ   കൈ  കൊണ്ടാണോ  കൃഷ്ണാ...

"സോറി  ഡീ   നീ  ഒന്ന്  സമാധാനിക്കു .... നല്ല  ഒരു   ജീവിതം   ആഗ്രഹിക്കുന്നവനാണെങ്കിൽ    എന്തായാലും  തിരിച്ചു   വരില്ലാ.... അത് വഴി  പൊക്കോളും.... പിന്നെ  അലമ്പനാണേൽ   നിന്നെ   മിസ്   ആക്കില്ല   മോളെ..."

"മ്മ് .."  ഇവള്  ദാ  വീണ്ടും  എന്നെ  ആശ്വസിപ്പിച്ചതാണോ ....കൃഷ്ണാ...ഇതിനെ  ഞാൻ  ഇന്ന്  തന്നെ  കൊല്ലും.....

"ശിവാ...ഞാൻ പറഞ്ഞത്...." അമ്മുന്റെ  ഉരുളലാ .

"മിണ്ടരുത്  നീ .... "

പിന്നെ  ഞങ്ങൾ  ഒന്നും  മിണ്ടിയില്ല....അവൾ  ടെ  മുഖം  കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക്  സങ്കടായി... അല്ലെങ്കിലും  ഈ  മൗനവും, ശോകവും  ഒന്നും  എനിക്ക്  സെറ്റ് ആവില്ല....അങ്ങനെ  ഞാൻ   സിപ്പ് അപ്പ്  ഒക്കെ വാങ്ങി   'അവളെയും  ഒന്ന്  ഫോം  ആക്കി..ആ ..കലപില  ശിവ  ആയി...ബസ്  സ്റ്റോപ്പ് ല്ല   ചേട്ടന്മാരെ   വായിനോക്കി ..അമ്മുനെയും  വീട്ടിലാക്കി ..ഞാൻ  എൻ്റെ  വഴിയിലേക്ക്  എത്തി...

ദേ... നമ്മുടെ  സീതമ്മയി ..അപ്പുറത്തെ  സുഗത ആന്റി  യുടെ  ചെവി  കടിക്കുവാ ......എന്നെ   കണ്ടതും  സുഗതാന്റി  അതിശയത്തോടെ   നോക്കുന്നു....സീതമ്മായി  ഒരു  ലോഡ്  പുച്ഛം  വാരി  വിതറി  നില്പ്പുണ്ട് .

 ഒരു  അപായ  സൂചന  യുണ്ടല്ലോ....

" മോൾ  സ്കൂളിൽ  പോയിട്ട്  വന്നതുതന്നെയാണോ......  പാവം  എന്റെ നന്ദിനി കുട്ടി....അവള്ടെ  ഒരു  വിധി "

ഇത്രയും  പറഞ്ഞു  സീതമ്മയി  നെടുവീർപ്പെട്ടു ...ഒപ്പം സുഗതൗന്റി യും ....

ഒരു  പണി  മണക്കുന്നുണ്ടല്ലോ !!!

ഇച്ചിരി  പേടിയോടെയാണെങ്കിലും ഞാൻ  ഗേറ്റ് തുറന്നു.....ഉമ്മറത്തെ  വാതിൽ  തുറന്നു  കിടക്കുന്നുണ്ട് .

കാറില്ലാ ... അച്ഛൻ  ദൂരെ  എവിടെയോ  ആണ്  പോയതു .  ബൈക്ക്  ആണേൽ  അടുത്തൊക്കെ    പൊവാറുള്ളൂ ..  ബൈക്ക്   ഇവിട  ഉണ്ടല്ലോ..... കാശിയും  ശിവയും  എത്തീട്ടില്ല....ഞാനും  പോരാളിയും  മാത്രം.....കൃഷ്ണാ  കാത്തോളനേ   ... അകത്തു  കയറിയതു  മാത്രമേ  ഓര്മയുള്ളൂ ....

എൻ്റെ  രണ്ടു ചെവിയ്യൂലുഉടെയും  പൊന്നീച്ച  പറന്നു....

"ആരാടീ   അവൻ ....നീ  ഞങ്ങളെ  നാണം  കെടുത്തും  അല്ലേ !!!"

"നിന്നെ   ഞാൻ  ഇന്നു ...അവൾടെ  ഒരു  പ്രേമം "....അയ്യോ   ദേ  ചൂരലും   ആയി  വരുന്നു....ഇനി  രക്ഷയില്ല ....ഞാൻ  വേഗം  ഓടി  അച്ഛന്റെ  മുറിയിൽ  കയറി  വാതിൽ   അടച്ചു കുട്ടി ഇട്ടു   കട്ടിലിൻറെ  അടിയിൽ  കയറി  ഇരുന്നു...മുഖം പൊത്തി  എത്ര  നേരം  കിടന്നു  എന്നറിയില്ല....'അമ്മ  വാതിലിനെ മുട്ടി  തകർക്കുന്നുണ്ട്....അല്ല   ഞാൻ  എന്തിനാ  കട്ടിലിന്റെ  അടിയിൽ   കയറിയെ....ഞാൻ  പുറത്തിറങ്ങി   കട്ടിലിൽ  ചാരി  ഇരുന്നു....

'അമ്മ വാതിൽ  പൊളിക്കുമോ....അമ്മാതിരി  തട്ടാ ...

"അച്ഛൻ  വരാതെ  ഞാൻ  പുറത്തിറങ്ങില്ലാ "

അതോടെ   മുട്ടും  തീർന്നു....

അല്ല !  ഇവിടെ  ഇപ്പൊ    എന്താ  സംഭവിച്ചേ.....ആരെ   കാര്യവാ ...  എനിക്കു  പ്രേമം  പോലും . ഒന്ന്  പ്രേമിച്ചു   പോലും  ഇല്ല   അതിനു  മുന്നേ  അടിയും   കിട്ടി  ....എന്തായാലും  ഇത്  സീതമ്മയി  മാത്രം  കൊളുത്തിയ  പടക്കം  അല്ല.....

 ഓരോന്നാലോചിച്ചു  ഉറങ്ങി  പോയി .. ജന്നലിൽ  മുട്ട്  കേട്ടപ്പോഴാ ..ഞാൻ  എന്നേറ്റതു....തുറന്നപ്പോ  കാശിയും  പാറുവും...കയ്യിൽ   കുറച്ചു   ചിപ്സും, അച്ചപ്പവും , പഴവും ഉണ്ട്....വിശന്നിട്ടു  എന്റെ  കൊടൽ  കരിഞ്ഞിരിക്കുവായിരുന്നു ...ഞാൻ   ആഞ്ഞു  തട്ടി ....

"എൻ്റെ   തക്കൂടുകൾ "

രണ്ടെണ്ണ ത്തിന്റെയും  മുഖം  വീർത്തിരിപ്പുണ്ട്..."മ്മ്   എന്താ  രണ്ടിന്റെയും  മുഖം  ഇപ്പൊ  പൊട്ടുലോ  ."

"ചേച്ചിയ്ക്ക്   ഒരു  വിഷമവും  ഇല്ലേ " പാറുവാണ് .

"ചേച്ചിക്കു   ഒരു  ലൈൻ  ഉണ്ടായിട്ടു  ഞങ്ങളോട്  പറഞ്ഞില്ലാലോ ..." കാശിയാണു.

"മ്മ്ഹഉം "  ഞാൻ  ചുമച്ചതാ...വെള്ളം  കുടിക്കുവായിരുന്നേ....പാവം  ഞാൻ..

"എൻ്റെ   പൊന്നു   തകുഡ്സേ  സത്യമായിട്ടും  ഞാൻ  ആരെയും  പ്രേമിച്ചിട്ടില്ല...ഇവിടേ  എന്താ   നടക്ക്ന്നത് ന്ന് പറഞ്ഞു തരുമോ... "

"ചേച്ചി  'അമ്മ   അച്ഛനെ  ഫോൺ  ചെയ്തു...അച്ഛൻ  കൊച്ചിയിൽ  പോയിരിക്കുവാ...വരുന്നേ യുള്ളൂ , ആദിയേട്ടനോട്  ചേച്ചി  എന്താ  പറഞ്ഞതു "  കാശി  എന്നോട്  ചോദിച്ചു ...

"അതു .” ഞാൻ ഒന്ന് വിക്കി .

“നീ പറയ്....അയാൾ  എന്താ   പറഞ്ഞെ "

"ചേച്ചിക്കു  ആദിയേട്ടനെ  ഇഷ്ടായില്ല ...ചേച്ചിക്ക്  വേറെ   ഒരാളെ  ഇഷ്ടാണ് ... അയാളുമായി  ഒളിചോടാൻ   പോവാന്.. ഇത്ര  നേരത്തെ കല്യാണം ആലോചിക്കും  എന്ന്  വിചാരിച്ചില്ല....തൻ്റെ   അഭിപ്രായം പോലും  ചോദിക്കാതെ  കല്യാണം  ആലോചിച്ച  അച്ഛനും  അമ്മയ്ക്കും  പണി കൊടുക്കാൻ  കല്യാണ ദിവസം  തന്നെ  ഒളിച്ചോടും  എന്ന്"  

എൻ്റെ   അവസ്ഥ  നിങ്ങളോടു  പ്രതേകിച്ചു  പറയണ്ടല്ലോ   ല്ലേ ...കിളികളൊക്കെ  പറന്നിട്ടു  

മണിക്കൂറുകളായി . 

എന്റെ ബാല്യം  തൊട്ടു  വാർധക്യം  വരെ   പകച്ചു  പോയി.....

 

 എന്റെ  അപ്പൂപ്പനെ  വരെ  വിറ്റ  മൊതലാണോ  ദൈവമേ  ആ  കാലമാടൻ..

എൻ്റെ  കണ്ണും  തള്ളി  നിൽപ്പ്  കണ്ടിട്ട്  കാശിക്കു പാറുവിനും  നിജസ്ഥിതി  ബോധ്യപ്പെട്ടു തോന്നുന്നു...

" ചേച്ചി  വിഷമിക്കണ്ടാ... അച്ഛൻ  വന്നിട്ട്  പുറത്തിറങ്ങിയാൽ  മതി... അമ്മ   പുറത്തുണ്ട്...ഞങ്ങൾ  പോട്ടെ "

ഒരു  ആദിയേട്ടൻ  പോലും...ഒരു  കാപ്പിക്കണ്ണും   ഒരു  താടിയും  ഒരു  സൂപ്പർ  ലുക്ക്   പോലും....  മോളെ  ശിവ. അയാൾ   വെറും  അലമ്പനല്ല... ഭൂലോക  അലമ്പാനാ.

കമോൻ   ശിവാ ....ബി  പ്രാക്ടിക്കൽ ...എന്നെ   അങ്ങനെ   ഒതുക്കാം  ഒന്നും  വിചാരിക്കണ്ട... ...

രണ്ടു  അടി   കൊണ്ടൊന്നും   ഒതുങ്ങുന്നവളല്ല   ഈ   ശിവാനി.

ഇപ്പൊ   എന്തായാലും  പുറത്തിറങ്ങണ്ടാ. ഇറങ്ങുന്നതു   ആരോഗ്യത്തിനു  ഹാനികരമാണു .  അച്ഛൻ  വരട്ടെ .   

ഞാൻ  ഓരോന്നാലോചിച്ചു  വീണ്ടും  കിടന്നുറങ്ങി.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

മഴയത്തു   കുടയും  ചൂടി  വരുന്ന  ഒരു കൊച്ചു  പാവാടക്കാരീ ..

"മോളേ  ശിവാ... ഞാൻ  നിന്നെയും  കൊണ്ടേ  പോവുള്ളൂ .."  ഒരു  കറുത്ത ഷർട്ടു    ധരിച്ച  ഒരു  പതിനഞ്ചു  വയസ്സുകാരൻ   വന്നു  ആ  കുട്ടി   യുടെ   ചെവിയോരം വന്നു  പറയുന്നു .  അയാളെ   ഭയന്ന്  തിരിഞ്ഞു  നോക്കി  ഓടുമ്പോഴും  അവൾ  വിളിച്ചു   പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..

"നീ   പോടാ  ഗജപോക്കിരി..." 

ബാൽക്കണി   യിലിരുന്നു   ചാറ്റൽ  മഴ  ആസ്വദിക്കുമ്പോഴും....കണ്ണടച്ചു  ഓർത്തെടുക്കുവായിരുന്നു...അവൻ    ആ   പാവാടക്കാരിയെ... അവളുടെ  കണ്ണുകളിലെ  കുസൃതിയും ..ആരെയും കൂസാതെ  പോലത്തെ  ഭാവവും ...എന്നാൽ  മനസ്സു  നിറഞ്ഞു  ഭയവും.... എപ്പോഴും   മഴ  വരുമ്പോ  ഈ ഓർമ്മകൾ  എന്നെ  തേടി  വരും  .

ആ   ഓർമ്മ   നൽകിയ  പുഞ്ചിരി  ആ  ചുണ്ടുകളിൽ  തത്തി കളിക്കുന്നുണ്ട്...   അവന്റെ  സ്വകാര്യ   പ്രണയത്തെ  വീണ്ടും  താലോലിച്ചു താലോലിച്ചു .   ....

(അയാൾ  അവിടെ  ഇരുന്നോട്ടേ ...നമ്മൾക്ക്  ശല്യപെടുത്തണ്ടാ....അവസാനം  പോസ്റ്റ്  ആവാണ്ടിരുന്നാൽ  മതി)  

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

അച്ഛന്റെ  കാർ  വന്ന ശബ്ദം    കേട്ടിട്ട്  മണിക്കൂർ  ഒന്നായി . ഇത്   എന്താ   ആരും   വന്നു   വിളിക്കാതെ .

ഞാൻ  തന്നെ  ഇറങ്ങി  പോവാം . നാണക്കേടാവോ ....വിശന്നിട്ടു  വയ്യ...യൂണിഫോം  പോലും  മാറ്റില .

എന്തായാലും  പോരാളിയെ   പേടിക്കണ്ടാ ...അച്ഛൻ  വന്നല്ലോ . എന്തായാലും  തുറക്കാം ..നാണംകെട്ടാലും  സാരമില്ല... എൻ്റെ   വീടല്ലേ .. ഞാൻ   വാതിലിനു  അടുത്ത്  എത്തിയതും ...

"ശിവാ .. വാതിൽ  തുറക്ക്." അച്ഛനാ .. കണ്ടോ  ഞാൻ  പറഞ്ഞില്ലേ . 

ഞാൻ  ഉടനെ വാതിൽ  തുറന്നു . അച്ഛനും  പോരാളിയും  ഉണ്ട്. പുള്ളിയുടെ  മുഖം  ശാന്തം  ആയിരുന്നു. പുള്ളിയുടെ  വാമഭാഗം ഭീഭത്സവും .

"പോയി  കുളിച്ചിട്ടു  വരൂ . ഭക്ഷണം കഴിക്കാം .ഒരുമിച്ചു ."

ഞാൻ  തലയാട്ടി  മുകളിലേക്ക്  വന്നു . പടി കയറുമ്പോ  തന്നെ  ഞാൻ  കേട്ടു ..പോരാളി  പിരി കയറ്റുവാ .

"അരവിന്ദേട്ടന്റെ  ഈ   തണുപ്പൻ  മട്ടാ   എല്ലാ  പ്രശനത്തിനും  കാരണം "

"നന്ദിനീ  നീ  വേണെങ്കിൽ  കാശിയുടെയും  പാറുവിനു  ഒപ്പം  പോയി കിടന്നോളൂ . അതായിരിക്കും  നല്ലതു"

കണ്ടോ  കണ്ടോ ഇതാ  ഞാൻ പറഞ്ഞെ . പുള്ളി  ഒത്തിരി  സൗഹാർദ്ദം  ഒന്നും അല്ലേലും...ഞങ്ങടെ  ചങ്കാ ... 

   ഞാൻ  വേഗം  കുളിച്ചു  താഴേ  എത്തി... അച്ഛൻ  എന്നെയും കാത്തു  ഊണ്  മേശയിൽ  കസേരയിൽ  ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ  ഒരുമിച്ചു  ഭക്ഷണം  കഴിചു . പോരാളി  അടുക്കള  പത്രങ്ങളും  ആയി  അംഗം  വെട്ടുവായിരുന്നു. ശബ്ദങ്ങൾ  എന്നോടും.

എല്ലാം  കഴിഞ്ഞു  ഞങ്ങൾ ഉമ്മറത്ത് എത്തി .അച്ഛൻ  കസേരയിലും  ഞാൻ  കൈവരിയിലുമായി  ഇരുന്നു.

അമ്മയും  എത്തി. അച്ഛൻ  തന്നെ  ആരംഭിച്ചു .

"ശിവാ . ആ  പയ്യൻ  സീതേച്ചയോടു  പറഞ്ഞതു  നിനക്ക്  ഒരു പ്രണയം ഉണ്ട് എന്നും , നീ  വിവാഹദിവസം  അവനോടൊപ്പം  ഒളിച്ചോടി   പോവാണ്  എന്നും  അങ്ങനെ  എന്തൊക്കയോ....."

എന്നെ  ഒന്നു  നോക്കി  വീണ്ടും തുടർന്നു  " എനിക്കറിയേണ്ടത്  നീ  ആ  പയ്യനോട്  എന്ത്  പറഞ്ഞെന്നോ ..നിനക്ക്  അങ്ങനെ  ഒരു  പ്രണയം  ഉണ്ടോ  ഇതൊന്നും  അല്ല..."

പോരാളി  അന്തം  വിട്ടു  അച്ഛനെ  നോക്കുന്നുണ്ട്.

"നിനക്ക്   എന്താ   പറയാനുള്ളത്...എന്താണ്  നിന്റെ  സ്റ്റാൻഡ് "

ഞാൻ  ഒന്നു  ശ്വാസം വലിച്ചു  വിട്ടു . അങ്ങനെ  ബോൾ  എൻ്റെ  കോർട്ടിലെത്തി .

"ഈ   ചോദ്യം  അച്ഛനോ  അമ്മക്കോ  രണ്ടു  ദിവസം  മുന്നേ   ചോതിക്കാരുന്നില്ലേ . നിങ്ങളുടെയും  എന്റെയും   

ഈ  ടെന്ഷനെങ്കിലും  ഒഴുവാക്കാമായിരുന്നു.  സീതമ്മായിക്കു  പറയാൻ  ഒരു  കഥയുണ്ടാവില്ലായിരുന്നു "

"എനിക്കു    ഒരു നല്ല   അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും  വേണം.  ഒരു  ഭർത്താവിനെ കണ്ടുപിടിച്ചു  കൊടുത്തു  അവളെ  ഒഴുവാക്കുന്ന  അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും  അല്ല. ഈ   ലോകത്തു  ആരുടെ യും സപ്പോർട്ടില്ലെങ്കിലും  മുന്നോട്ടു  ജീവിക്കാൻ  അവളെ   പ്രാപ്തയാക്കുന്ന  അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും .അവൾക്കു  ഉറച്ച  രണ്ടു   കാലുകൾ  സമ്മാനിക്കുന്ന, ആരുടേയും  മുന്നിൽ  ഒരിക്കലും   കൈനീട്ടേണ്ടെ  അവസ്ഥയിലേക്ക്  അവളെ  തള്ളിവിടാത്തെ  അച്ചനെയും  അമ്മയെയും  വേണം ...ഭർത്താവിനയല്ല  എനിക്കിപ്പോ  വേണ്ടതു ..തരാൻ പറ്റുമോ "

എൻ്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ പറഞ്ഞിട്ടില്ല...അച്ഛൻ പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരിപ്പുണ്ട്..എന്നാലും ആ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം എനിക്ക് കാണാം.. പോരാളിയെ ഞാൻ നോക്കീല. എനിക്ക് അമ്മയെ പോരാളിയായി കാണാനാണിഷ്ടം.

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഭാഗം  3 

"എനിക്കു    ഒരു നല്ല   അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും  വേണം.  ഒരു  ഭർത്താവിനെ കണ്ടുപിടിച്ചു  കൊടുത്തു  അവളെ  ഒഴുവാക്കുന്ന  അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും  അല്ല. ഈ   ലോകത്തു  ആരുടെ യും സപ്പോർട്ടില്ലെങ്കിലും  മുന്നോട്ടു  ജീവിക്കാൻ  അവളെ   പ്രാപ്തയാക്കുന്ന  അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും .അവൾക്കു  ഉറച്ച  രണ്ടു   കാലുകൾ  സമ്മാനിക്കുന്ന, ആരുടേയും  മുന്നിൽ  ഒരിക്കലും   കൈനീട്ടേണ്ടെ  അവസ്ഥയിലേക്ക്  അവളെ  തള്ളിവിടാത്തെ  അച്ചനെയും  അമ്മയെയും  വേണം ...ഭർത്താവിനയല്ല  എനിക്കിപ്പോ  വേണ്ടതു ..തരാൻ പറ്റുമോ "

എൻ്റെ  കണ്ണു  നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ  പറഞ്ഞിട്ടില്ല...അച്ഛൻ  പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരിപ്പുണ്ട് ..എന്നാലും  ആ  കണ്ണുകളിലെ  തിളക്കം  എനിക്ക് കാണാം.. പോരാളിയെ  ഞാൻ  നോക്കീല . എനിക്ക്  അമ്മയെ  പോരാളിയായി  കാണാനാണിഷ്ടം .

എത്ര  നേരം  കടന്നു  പോയി  എന്നറിയില്ല...ഒടുവിൽ  ഞാൻ  അമ്മയെ  നോക്കി . 'അമ്മ  വന്നു  എന്റെ  നെറുകയിൽ  തലോടി  " ശിവാ ..വേദനിച്ചോ "..

"ഇല്ലാ... പക്ഷേ   എനിക്കും  പാറുവിനും  ഞങ്ങളെ  സപ്പോർട്ട്  ചെയ്യുന്ന  അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും  കിട്ടുമോ...ഇല്ലെങ്കിൽ  ഞങ്ങൾക്കു  ഒരുപാട്  വേദനിക്കും...ജീവിതകാലം  മുഴുവൻ . ഞങ്ങളുടെ  ആത്മവിശ്വാസം  നിങ്ങളിലാണ്  അമ്മേ...ഞാൻ  പഠിച്ചു   ജോലി വാങ്ങുന്ന  വരെ   എനിക്ക്  സമയം  തരില്ലേ ...നിങ്ങൾ   പറയുന്നേ  ആളെ   ഞാൻ  കല്യാണം  കഴിച്ചോളാ... സത്യം ."

ഞാൻ  അമ്മയുടെ  കൈ   പിടിച്ചു  .

അമ്മ  എന്റെ  കവിളിൽ  തലോടി  പുഞ്ചിരിച്ചു  ആ ചിരി   എന്നിലേക്കും   ഒടുവിൽ  അച്ഛനിലേക്കും  പകർന്നു...വാതിൽ   മറവിൽ  നിന്ന കാശിയിലേക്കും  അമ്മുവിലേക്കും ..

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"നിനക്ക്  വല്ല  കാര്യമുണ്ടോ  ആദി ...പാവം കൊച്ചു..അതിനു  എട്ടിന്റെ  പണി  അല്ലേ  നീ  കൊടുത്ത.." അശ്വിന്റെ  മുഖത്ത്  ആശ്ചര്യമുണ്ട് 

  ആദി   ചിരി അടക്കാൻ  പാടുപെടുന്നുണ്ട് ..

"നീ  ഒന്ന്  നിർത്തുന്നുണ്ടോ... അതിന്റെ  പഠിപ്പു  ഒക്കെ  നിർത്തിട്ടുണ്ടാവും" അശ്വിൻ  കലിപ്പിലായി.

"ആര്  ശിവയുടെയോ .."  ആദി  ചിരി  അടക്കി   കൈകൾ തലയ്ക്കു  പിറകിലായി കെട്ടി  ചാഞ്ഞിരുന്നു....

നക്ഷത്രങ്ങളെ  നോക്കിക്കിടന്ന  ആ  കാപ്പി കണ്ണുകളിൽ  കുസൃതി  നിറഞ്ഞിരുന്നു..

"പഠിപ്പു  നിർത്താനോ  അവളോ...അവൾക്കു  ഇതൊക്കയ്  സിമ്പിൾ  അല്ലേ ...അവൾ  ഇപ്പൊ  ഈസി  ആയി  സ്കൂട്  ആയിട്ടുണ്ടാവും ".

" ഓഹോ  ഇത്രയൊക്കെ  അവളെ  പറ്റി   അറിയാവോ ..അതും   ഒറ്റ   പെണ്ണുകാണലിൽ ..  മാത്രമല്ല  മോനേ ..ചേട്ടാ....നിനക്ക്  നല്ല  പഞ്ചാര മണക്കുന്നുണ്ട്..... എന്തോ  എവിടെയോ...ഒരു  സ്പെല്ലിങ് മിസ്റ്റേക്ക് ഉണ്ട്."

അവൻ  എന്നെ  ചരിഞ്ഞു  നോക്കുന്നുണ്ട്...

ആദി  ചിരിച്ചുകൊണ്ട്  തന്നെ  നക്ഷത്രങ്ങളെ  നോക്കി  കിടന്നു .

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

രാവിലെ  കിളികളുട  ശബ്ദവും അമ്മയുടെ  വിളിയും  കാശിയുടെയും പാറുവിന്റെയും  സ്കൂളിൽ  പോകാനുള്ള തിരക്കും....അങ്ങനെ   എൻ്റെ  പ്രഭാതം ..രണ്ടു  മൂന്ന്  ദിവസമായി  ഞാൻ  മിസ്  ചെയ്തിരുന്ന  സമാധാനം ഒക്കെ  തിരിച്ചു  വന്നു.ഒരു  പുഞ്ചിരിയോടെ  ആ  പഴയ  ശിവാനി യാനി  ഞാൻ  എണീറ്റു ..വെറുതെ  എല്ലാം  ഒന്ന്  റീവൈൻഡ്  ചെയ്തു... 

എല്ലാം  ശെരി ആയി  ടാലി   ആയി ...ഒന്ന് മാത്രം  ബാക്കി  കിടപ്പുണ്ട് . ഒരു  പണി  കിട്ടിയാൽ  എനിക്കതു  തിരിച്ചു  കൊടുക്കണം   . തത്ക്കാലം  അവധിക്കു  വെക്കാം.

പിന്നെ  അന്ന്  തന്നെ  അമ്മുന്റെ  വീട്ടിൽ പോയി  അവളോട്  പറഞ്ഞു. ദോഷം  പറയരുതല്ലോ  ചിരിച്ചു  ചിരിച്ചു  ആ  ഗുണ്ടുമുളകു  ശ്വാസം മുട്ടി മരിച്ചേനെ...പോരാത്തതിന്  ഒരു  വിശേഷണവും  .

"നിനക്ക്  ഇതിലും  ചേർന്ന  ഒരു  ചെക്കനെ  കിട്ടാനില്ലാ "  പാവം അനിൽ അങ്കിളിന്റയും  സുമ ആന്റി യുടെയും  കുടുംബം അന്യം  നിന്ന്  പോകണ്ടല്ലോ  എന്ന്  കരുതി  ഞാൻ  ആ  പിശാശിനെ  വെറുതെ   വിട്ടു.

സ്റ്റഡി  ലീവ്  ഞാനും  അമ്മുവുമായി  തകർത്തു  പഠിച്ചു .എല്ലാ  തവണത്തേക്കാളും  എനിക്ക്  നല്ല ആത്മാർത്ഥത  ഉണ്ടായിരുന്നു . കാരണം ഇപ്പൊ  'അമ്മ  സ്നേഹമായി  ഒക്കെ   ആണേലും..ഇത്രയും  വലിയ  ഇടിവെട്ട്  ഡയലോഗ്  ഒക്കെ   അടിച്ചിട്ട്  നല്ല  മാർക്ക്  കിട്ടീട്ടില്ലേ  എന്നെ  എടുത്തു  ഉപ്പിലിടും.  പിന്നെ  എന്നെ  ഒന്നിനും  കൊള്ളില്ല. അതുകൊണ്ടാ...

പരീക്ഷയൊക്കെ  അടിപൊളി  ആയി  കഴിഞ്ഞു...എല്ലാം  ഞാൻ  നന്നായി എഴുതി..ഇനി  എങ്ങോട്ടു  എന്ന  ചിന്ത  എനിക്കും  അമ്മുവിനും തത്ക്കാലം  ഇല്ല...മാർക്ക്  വരട്ടെ.

അപ്പൊ   ഇനി   പണി  കൊടുക്കണ്ടേ . ആദിയേട്ടൻ   എന്നെ  മറന്നിട്ടുണ്ടാവും..അത്  പാടില്ലാലോ....എന്നെ  ആദ്യമായി  കാണാൻ  വന്നല്ലേ ..ആ   കാപ്പികണ്ണുകളിൽ  ഞാൻ  ആദ്യമായി  ഒരു  കുഞ്ഞു  പ്രണയം ഒളിഞ്ഞിരുന്നതല്ലേ . നിങ്ങൾ  അറിഞ്ഞില്ലല്ലേ . ഞാൻ  മാത്രമേ  കണ്ടുള്ളൂ .

അമ്മുനെയും  വിളിച്ചു  ഞാൻ   എൻ്റെ  അപ്പച്ചി  ടെ  വീട്ടിൽ  പോയി...മറ്റൊന്നിനും  അല്ല . അവിടെ  ദീപ ചേച്ചി ഉണ്ട്. ചേച്ചി  എൽ എൽ ബി   കഴിഞ്ഞു പ്രാക്ടീസ്  ചെയ്യുവാന്. ചേച്ചിക്ക്  ഞങ്ങളെ  ജീവനാണ് . കാര്യം  മറ്റൊന്നും  അല്ല ..ചേച്ചിക്ക്  ഞങ്ങളുടെ  കോളോണിയിലെ   ഫൈസൽ    ചേട്ടനുമായി തീവ്രപ്രണയം....എപ്പൊ  വേണമെങ്കിലും  ഒരു  ഒളിച്ചോട്ടം  പ്രതീക്ഷിക്കാം.  അവരുടെ  വഴിവിട്ട  പ്രണയലീല  കളുടെ  ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന   സാക്ഷകളാണ്  ഞാനും  അമ്മുവും . ഞങ്ങളുടെ  റെസിഡന്റിൽ അസോസിയേഷൻ  ന്റെ  പ്രോഗ്രാമിന്റെ   അന്നായിരുന്നു സംഭവം . അതോടെ  ചേച്ചി  യുടെ   ചങ്ക് ആണ്  ഞങ്ങൾ.

"എന്താണ്  രണ്ടും  പതിവില്ലാതെ  ഇങ്ങോട്ടു"   അപ്പച്ചിയുടെ  ആതിഥ്യം ആസ്വദിച്ചു  തട്ടികൊണ്ടിരുന്ന  ഞങ്ങളോട്  ദീപേച്ചി  ചോദിച്ചു. 

"എനിക്കറിയില്ല  ചേച്ചീ , ഇവളാ  എന്നെയും  കുത്തിപ്പൊക്കി  ഇങ്ങോട്ടു  വന്നേ ."  ഈ  കാലുവാരി   പിശാശ് .

എന്നെ  ഇടകണ്ണിട്ടു  നോക്കി  ആഞ്ഞു  തട്ടുവാ .ഞാൻ  ചേച്ചിയെ  നോക്കി വെളുക്കെ  ചിരിച്ചു .

"കാര്യം  പറ  ശിവാ ...എന്താ ..മൊത്തത്തിൽ  സംഗതി  സ്മൂത്ത്  അല്ലാലോ"

"അത്  പിന്നെ  ചേച്ചി  എനിക്ക്  ഒന്നേ  പോലീസിലും  വനിതാ കമ്മീഷനിലൊക്കെ  കൊടുക്കുന്ന  പോലെ  ഒരു  പരാതി  എഴുതി  തരാവോ " ഞാൻ  വിക്കി  വിക്കി  ചോദിച്ചു .

"എന്താ " ചേച്ചി  ഒന്ന്  ഞെട്ടി  എന്ന് തോന്നുന്നു .

എന്റെ  ചങ്ക്  ഇന്റെ  കണ്ണ് രണ്ടും  ഇപ്പൊ താഴേ  വീഴും.

"എന്തിനാ  പരാതി ..ഇതു  കുട്ടി കളിയൊന്നും  അല്ലാ.."

"എന്റെ പൊന്നു  ചേച്ചി  , ചേച്ചിക്ക്  ഒരു  കുഴപ്പവും  ഉണ്ടാവില്ല  സത്യം .ഞാൻ  പറയുന്നെ  പോലെ  ഒന്ന് എഴുതി തരുമോ  പ്ലീസ് "

അങ്ങനെ  കാൽ  പിടിച്ചു  ഞാൻ  ചേച്ചിയെ  കൊണ്ട്  എഴുതിച്ചു്.

ഞങ്ങൾ  അവിടെ  നിന്നും  നേരെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്കു  വിട്ടു. അമ്മു എന്റെ കൈ പിടിക്കുന്നു പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ  നോക്കുന്നൂ . ഒടുവിൽ ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  നിന്നു 

"അമ്മു  നിനക്ക്  പറ്റുമെങ്കിൽ  എന്റെ  ഒപ്പം  വരുന്നു..ഇല്ലേൽ  തിരിച്ചു  പൊക്കൊളു..ഞാൻ  മുന്നോട്ടു തന്നെ..."

ഞാൻ  നടന്നു. എന്റെ  ചങ്ക്  ഇട്ടിട്ടു  പോയോ . ഞാൻ ഒന്ന്  തിരിഞ്ഞു നോക്കി . ദേ   ഓടി  വരുന്നു.

"തല്ലുകൊള്ളി ...എന്നെയും  കൊണ്ടേ  പോവുള്ളൂ " 

എന്നും  പിറുപിറുത്തു  അവളും  ഞാനും  കൂടി  നടന്നു.

അങ്ങനെ  ഞങ്ങൾ  എത്തി .

ഞാൻ  ഗേറ്റ്  തുറന്നു  അകത്തു  കയറി .ഉമ്മറത്ത്  തന്നെ  ആൾ ഉണ്ടായിരുന്നു..

"അല്ലാ .. ഇതാരാ  അമ്മു   മോളോ , ഇത്  വഴി  കാണാറില്ലല്ലോ...ഈ തലതിരിഞ്ഞ  കൂട്ടൊക്കെ  കള ഞ്ഞൂടെ..ഞാൻ  അന്നേ  അനിൽ  നോട് ( അമ്മുന്റെ അച്ഛൻ ) പറഞ്ഞതാ "

എന്നോട് ഒരു  ലോഡ്  പുച്ഛം  വാരി  വിതറി  നിൽപ്പുണ്ട് . ആരാ !!!

നമ്മുടെ  സീതമായി ...

ഞാൻ  ഒരു  ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ  അകത്തു കയറി.

"അമ്മായി .. ഒന്ന്  ഇങ്ങു  വന്നേ ..ഞാനാ  അമ്മായിയെ  കാണാൻ  വന്നേ...ഇങ്ങൂട്ടു  വന്നേ "

"എവിടെയാ  കൊച്ചേ  എന്നെ  കൊണ്ട് പോവുന്നേ"

 .".അമ്മായി  ഒറ്റക്കെ യുള്ളൂ "

"അതേ ..നിങ്ങൾ  എന്താ  വന്നേ "പുച്ഛം  മാറി  പേരറിയാത്ത  ഒരു  ഭാവം  ഉണ്ട്.

"ഇതൊരു  ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്  കോപ്പി  യാ ..ഇത്  അമ്മായിക്ക്  തരാൻ  വന്നതാ ."

ഞാൻ പറഞ്ഞു. 

അമ്മു  ബുദ്ധിപരമായി  വാതിൽ  ഒക്കെ  അടച്ചു.

അമ്മായി  അത്  വാങ്ങി വായിക്കാൻ  തുടങ്ങി . പാവം  നന്നായി  വിയർക്കുന്നുണ്ടു .

"അയ്യോ  വിയർക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ..ഫാൻ  ഇടണോ  അമ്മായി "

 

അമ്മു  ബുദ്ധിപരമായി  വാതിൽ  ഒക്കെ  അടച്ചു.

അമ്മായി  അത്  വാങ്ങി വായിക്കാൻ  തുടങ്ങി . പാവം  നന്നായി  വിയർക്കുന്നുണ്ടു .

"അയ്യോ  വിയർക്കുന്നുണ്ടല്ലോ ..ഫാൻ  ഇടണോ  അമ്മായി "

പാവം   അമ്മായി  വിയർത്തു  കുളിച്ചു . കണ്ണൊക്കെ  ഇപ്പൊ  താഴേ  വീഴും .  വീണ്ടും  വീണ്ടും  വായന  തന്നെ .

" എന്താ  മോളെ  ശിവാ ..ഇത് . "

മോളെ  ശിവാ... കേട്ടില്ലേ ..

"ഇതൊന്നും  ഇല്ല അമ്മായി. ഒരു  പരാതി  യാ. പതിനെട്ടു  വയസ്സ്  പോലും  തികയാതെ ഒരു മൈനർ പെൺകുട്ടിയെ  ഭീഷണിപ്പെടുത്തി  കല്യാണ  കഴിപ്പിക്കാൻ  ശ്രമിച്ചു .  പെണ്ണുകാണൽ  എന്നും  പറഞ്ഞു  വീട്ടുകാരെ  പറഞ്ഞു  പറ്റിച്ചു  ഒരു  അന്യ പുരുഷന്  കാഴ്ച്ചവെക്കാൻ  ശ്രമിച്ചു. അയാൾ  അവളോട്  അപമര്യാദയായി   പെരുമാറുകയും..അവൾ  ഒച്ചവെക്കും  എന്നായപ്പോ ..അവിടന്ന്  സ്കൂട്  ആയി. പോരാത്തതിന്  അവൾ ഒന്നും പുറത്തു  പറയാതിരിക്കാൻ  അവൾക്കു  ഒരു  കാമുകനുണ്ടെന്നും ..അവൾ  മോശക്കാരി യാണ് എന്നും  വീട്ടു കാരോടും  അയൽക്കാരോടും  പറഞ്ഞു പരത്തി . ഒരു  പാവം  പെൺകുട്ടിയെ  ബലിയാടാക്കാന്  ശ്രമിച്ച  സീതാദേവി  ഒരു പെൺവാണിഭ  റാക്കറ്റിന്റെ കണ്ണി  ആണോന്നു  വേരെ  സംശയിക്കുന്നു. ഇവർ   സമൂഹത്തിൽ....."

"ഒന്ന്  നിർത്തുന്നുണ്ടോ ...എൻ്റെ  ആനന്ദൻ എങ്ങാനും  അറിഞ്ഞാലുണ്ടലോ .."

സീതാമായി  ഒന്ന്  ഭീഷണിപ്പെടുത്തുവാന്...അതും  എന്നെ ..പുള്ളികാരിയുടെ  മോനാ  ആനന്ദേട്ടൻ .. ഞങ്ങൾ  അത്ര  രസത്തിൽ അല്ല..

"എങ്കിൽ  പിന്നെ  ആനന്ദേട്ടനെ  വിളിക്കാം...ഈ  നാട്ടിലെ  പെൺകുട്ടികളുടെ  വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി  പ്രവർത്തിക്കുന്ന  സഖാവ്  അറിയട്ടെ..അമ്മേടെ  സേവനം ..അമ്മു   ആനന്ദേട്ടനെ  വിളിച്ചേ.."

അമ്മു വേഗം  ബാഗിൽ  തപ്പാൻ   തുടങ്ങി .

"അമ്മു  മോളേ .. വേണ്ടാ ."

എന്റെ  നേരെ തിരിഞ്ഞു . "ശിവാ   ഞാൻ  അരവിന്ദനോടും നന്ദിനിയോടും  പറയും .നിനക്ക് ഞാൻ  ഒരു  നന്മ അല്ലേ  കുട്ടി  ചെയ്തതു "

"അപ്പൊ  പിന്നെ  ആ  സുഗതാന്റി  യോട്  പറഞ്ഞതോ . അത്  നന്മ  യാണോ ?എന്റെ  അമ്മയോട്  പറഞ്ഞതോ ?"

അമ്മായി ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദമായി ." അത് ആ പയ്യൻ  അങ്ങനെയാ  പറഞ്ഞതു .നീ  അയാളോട്  അങ്ങനെയൊക്കെ  പറഞ്ഞു  എന്ന് "

പോരട്ടെ... അത്  തന്നെയാ  എനിക്കും  അറിയേണ്ടത്.

"ഉടനെ  അമ്മായി  അത്  വിശ്വസിച്ചു . നിങ്ങളുടെ  നന്ദിനി  കുട്ടീടെ  മോൾ അല്ലേ  ഞാൻ.പറയുമ്പോ   എന്താ   സ്നേഹം . എന്നിട്ടാണോ  സുഗതയന്റിയോട്  പോയി വിളമ്പിയത്. അമ്മുവിന്റെ  അച്ഛനോടും  പറഞ്ഞു..."

"അത്....മോൾ  ക്ഷമിക്കു....ഈ പരാതി  കൊടുക്കരുത്..ആനന്ദൻ  അറിഞ്ഞാൽ  പിന്നെ  എന്നെ  പുറത്തുവിടില്ല  . ഇനി  ഞാൻ  ആർക്കും  ഒരു  കല്യാണാലോചനയും  കൊണ്ട് പോവില്ല..."

"കല്യാണാലോചന  യൊക്കെ  കൊണ്ട് പൊക്കോളൂ...പക്ഷേ..ഈ...പരദൂഷണം ഉണ്ടാലോ..അത്  നിർത്തിക്കോ...ഇനിയും  ഒരുപാട്  ശിവാനികൾ  ഉണ്ടാവും..പരാതിയും കൊടുക്കും ..നോക്കിക്കോ..പിന്നേ  എനിക്ക്  ഒരു  കാര്യവും  കൂടി  ചെയ്തു  തരണം "

"എന്ത് വേണേലും  ചെയ്തു  തരാം  മോളെ..ആനന്ദൻ  ഒന്നും  അറിയരുത് "

ഭാഗം  4 

ഒരു  അഡാർ  പെണ്ണുകാണൽ 

"കല്യാണാലോചന യൊക്കെ കൊണ്ട് പൊക്കോളൂ...പക്ഷേ..ഈ...പരദൂഷണം ഉണ്ടാലോ..അത് നിർത്തിക്കോ...ഇനിയും ഒരുപാട് ശിവാനികൾ ഉണ്ടാവും..പരാതിയും കൊടുക്കും ..നോക്കിക്കോ..പിന്നേ എനിക്ക് ഒരു കാര്യവും കൂടി ചെയ്തു തരണം"

"എന്ത് വേണേലും ചെയ്തു തരാം  മോളെ..ആനന്ദൻ ഒന്നും അറിയരുത്"

"അമ്മായി ടെ ഫോൺ എവിടെ "

"എന്തിനാ മോളേ.." അമ്മായി ഫോൺ എടുത്തു തന്നു..

"പിന്നെ അന്ന് എന്നെ പെണ്ണുകാണാൻ വന്നില്ലേ ആ ചെക്കന്റെ അമ്മയുടെ പേര് എന്താ"

"അതോ..ജാനകി ."

ഞാൻ അമ്മയുടെ കോണ്ടാക്ടിൽ ജാനകി ആന്റി യെ എടുത്തു.

"ഇതല്ലേ അമ്മായി."

അമ്മായി സംശയത്തോടെ തലയാട്ടി.

"അപ്പൊ എന്റെ സീതാദേവി അന്ന് എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്നറിയാവോ...എൻ്റെ പരാതി കള്ളം ഒന്നും അല്ല..അന്ന് ആ ചെക്കൻ എന്നെ ലിപ്ലോക്ക് ചെയ്തു...അറിയില്ലേ ഫ്രഞ്ച് കിസ്…..ഈ ടോവിനോയൊക്കെ ചെയ്യില്ലേ മായനദിയിലും തീവണ്ടിയിലും ഒക്കെ..ഏതു അത് തന്നെയാ സാധനം."

ഇത്തവണ ഞെട്ടിപോയതു അമ്മുക്കുട്ടിയാണേ. "ശിവാ..."

"ആ അമ്മു...ഞാൻ പേടിച്ചു പോയി...പേടിച്ചിട്ടാ ഞാൻ നിന്നോട് പോലും പറയാതെ....അയാള് ഞരമ്പ് രോഗിയാടി...ആഭാസവും അശ്ലീലവും അല്ലാതേ എന്നോട് ഒന്നും സംസാരിച്ചിട്ടില്ലാ..ഞാൻ അതൊക്കെ എങ്ങനെ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറയും....എങ്ങനെയെങ്കിലും പറയാം എന്ന് വിചാരിച്ചു സ്കൂളിൽ നിന്ന് വന്നപ്പോഴാ.. സീതമ്മയി വന്നു... എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു..'അമ്മ എന്നെ ഒത്തിരി അടിച്ചു..."

ഞാൻ നന്നായി കരഞ്ഞു.

ഞാൻ ഒന്നിടകണ്ണിട്ടു അമ്മായിയെ നോക്കി...അവിടെ ഞെട്ടൽ മാത്രമല്ലാ.എന്നോട് സഹതാപവും..അതിയായ രോഷവും വരുന്നു....

പക്ഷേ അമ്മുൻ്റെ മുഖത്തു ആശ്വാസവും എനിക്ക് ഒരു പിച്ചും തന്നു. കരയേണ്ടായിരുന്നു...എന്നാലും സാരമില്ല...

"അപ്പൊ അമ്മായി.. ഇനി ഒരു പെൺകുട്ടിയും വിഷമിക്കാൻ പാടില്ല..മാത്രമല്ല ഇപ്പോഴേ ചികിതസിച്ച ഈ നരമ്പു രോഗം ഒക്കെ മാറും..അമ്മായി ഇപ്പൊ തന്നെ ജാനകി ആന്റി യോട് പറയൂ "

എന്റെ ഒരു കാര്യം. അമ്മു തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. വേണ്ടാ വേണ്ടാ എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്..ഞാൻ മുന്നോട്ട് തന്നെ.

"മോൾ ഡയല് ചെയ്യു..അല്ല പിന്നെ... സൂക്കേട് കാരനെയും കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുവാ.." അമ്മായി ഫോമിലായി...ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ ഡയല് ചെയ്തു കൊടുത്തു...

"ഹലോ...ജാനകി....നിങ്ങൾ ആൾ കൊള്ളാലോ............................................................................"

ആരംഭിച്ചില്ലേ..ഒരു അമിട്ടിൽ തുടങ്ങി ഒരു പൂരത്തിനുള്ള വെടികെട്ടുവരെ എത്തിയില്ലേ....അമ്മു ഇപ്പൊ തലകറങ്ങി വീഴും എന്നായി...ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു കേട്ട് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഒടുവിൽ ഞാൻ തന്നെ ഫോൺ വാങ്ങി കട്ട് ചെയ്തു. അമ്മായിക്ക് ഒരു ജഗ്‌ വെള്ളവും എടുത്തു കൊടുത്തു.ഒരു കുടം വെള്ളം അമ്മായി അകത്താക്കി...

പാവം ഞങ്ങൾ കൊടുത്ത ടെൻഷനും  ജാനകിയാന്റി യുമായി ഉള്ള അംഗവും ഒക്കെ ആയി അമ്മായി തള ർന്നു പോയി.

"അപ്പൊ അമ്മായി..ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ...പരാതി ഞാൻ ഇപ്പൊ കൊടുക്കുന്നില്ല...ഇനി ഈ പെണ്ണുകാണലിന്റെ

കാര്യം ആര് പറഞ്ഞും ഞാൻ അറിയരുത് കേട്ടോ..അത് ശ്രദ്ധിക്കനേ...അല്ല അമ്മായി അത് നോക്കിക്കോളും എന്നെനിക്കറിയാം. "

അമ്മായി ഒന്ന് മൂളി..."എന്നാൽ പിന്നെ മക്കൾ പൊക്കോ..ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ.ഉമ്മറത്തെ വാതിൽ

അടച്ചേക്കണേ"

"ശരി അമ്മായി" ഞങ്ങൾ വാതിലും അടച്ചു പുറകു വശത്തെ വാതിലിൽ കൂടെ പുറത്തിറങ്ങി .

"എന്നാലും എന്റെ ശിവ അവർക്കു വല്ല അറ്റാക് വന്നിരുന്നേൽ നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യുവായിരുന്നു".

"108 വിളിച്ചു ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ട് പോവും..അത്ര തന്നെ.. എന്നാലും കുറച്ചൂടെ  പേടിപ്പിക്കായിരുന്നു"

അത്രയേ പറഞ്ഞുള്ളു....ആ പൂതന എന്നെ ഓടിചു..ഞാൻ ഓടി ഗേറ്റ് ഇന് പുറത്തു എത്തിയതും ഒരു ബൈക്ക് വന്നു ബ്രേക്ക് ഇട്ടു ചരിഞ്ഞു വീണുവീണില്ല എന്ന മട്ടായി.

." എവിടാ നോക്കിയാഡീ നടക്കുന്നേ..."

.നല്ല പൊക്കവും,ക്ലീൻ ഷേവും,നല്ല കറുത്ത കണ്ണുകളും, കാറ്റത്തു പറക്കുന്ന മുടിയും ഒക്കെ യുള്ള ഞങ്ങള്ടെ നാട്ടുകാരുടെ കണ്ണിലുണ്ണി ആയാ ആനന്ദേട്ടൻ . പക്ഷേ പുള്ളിയുടെ കണ്ണിലെ കരടാണ് ഞാൻ. ആനന്ദേട്ടൻ അച്ഛനെ പോലെയാ....അതാ സീതമ്മായിക്ക് ഇത്ര പേടി....ആനന്ദേട്ടന്റെ അച്ഛൻ നമ്മുടെ അമ്മുവിന്റെ അടുത്ത ബന്ധുവായ....ബന്ധം ഒന്നും എനിക്കറിയില്ലാട്ടോ.

"അത് പിന്നെ.." അമ്മുവും എത്തി.

"നിങ്ങൾ എന്താ ഇവിടെ..." അമ്മുവിനോടാ ചോദ്യം.

എന്നെ ഒന്ന് സംശയത്തോടെ നോക്കി. "അമ്മായിയെ കാണാൻ..."

"ഈ സി.ഐ . ഡി യെയും കൊണ്ടാ നടക്കണതു".. വീണ്ടും അമ്മുനോട്.

ഞാൻ വെട്ടി തിരിഞ്ഞു നടന്നു..അല്ല പിന്നെ...ഇയാൾക്ക് വട്ടുണ്ടോ. പണ്ടത്തെ കാര്യം ഒക്കെ ആലോചിച്ചിരിക്കാൻ...ഒന്നും ഇല്ല.... ഒരു ചെറിയ കാര്യം. ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ വായനശാല യിൽ ഒരു കമ്മിറ്റി ഉണ്ടായിരുന്നു അവർ കുട്ടികൾക്കായി ഒരു ക്യാമ്പ് നടത്തി.ആനന്ദേട്ടനും മറ്റും സീനിയർസ് ഗ്രൂപ്പിൽ  ആയിരുന്നു ഞാനും അമ്മുവും ജൂനിയർസ് ഗ്രൂപ്പിൽ. എല്ലാ ഗെയിം യിലും ഞങ്ങൾ തോറ്റു കൊണ്ടേയിരിന്നു. ഒരു ദിവസം ഇയാളും കൂട്ടുകാരുംകൂടി വായനശാലയുടെ പുറകിൽ നിന്ന് സിഗരറ്റ് വലിച്ചു...ഞാൻ എല്ലാരേയും വിളിച്ചു കാണിച്ചു കൊടുത്തു.. അതിന്റെ ദേഷ്യമാണ്.... ഇത്രയും കാലമായിട്ടും അതും മനസ്സിൽ വെച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുവാ...

അല്ലാ..അമ്മുനെ കണ്ടില്ല...ഓ ദേ വരുന്നു..പുള്ളി ഇങ്ങോട്ടു നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്. പെണ്ണിന്റെ മുഖം ചുവന്നിരിപ്പുണ്ട്.. അവൾക്കേ ആനന്ദേട്ടനോട് പ്രണയമാണ്...അയാൾക്കറിയില്ലാ...എന്തിനു എന്നോട് പോലും സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല...ഇവള് പോസ്റ്റ് ആവുമോ കൃഷ്ണാ...

ചുവന്നു തുടുത്തു വരുന്ന അമ്മുവിനോട്

"ഡീ അമ്മു....ആനന്ദേട്ടൻ നിന്നെ ഇഷ്ടാണ് എന്ന് പറഞ്ഞോ"

"എന്ത്.." ഇവൾക്ക് ഇപ്പോഴും ഞെട്ടലാണല്ലോ.

"അല്ല..അയാള് അവിട നിന്ന് പ്രണയാർദ്രമായി നോക്കുന്നു...ചിലപ്പോ എന്നോടായിരിക്കും.ഈ സിനിമയിലൊക്കെ കണ്ടിട്ടില്ലേ അടികൂടി കൂടി അവസാനം പ്രണയം "

ഞാൻ ഒന്നിടകണ്ണിട്ടു നോക്കി. കണ്ണ് ഒക്കെ നിറഞ്ഞു....കവിൽ ഒക്കെ ചുവന്നു...എന്നാലും പറയില്ല പിശാശു. അമ്മു നല്ല സുന്ദരി യാണ് . നല്ല നിറവും മുടിയും ഒക്കെ യുണ്ട്. സാമർത്യക്കുറവുണ്ട്. അത് ഒരു കുറവ് തന്നെയാണ് അമ്മുക്കുട്ടി.എന്നാലും അവൾ എന്റെ ചങ്കാണ്..

"അയാൾ ഭയങ്കര സുന്ദരനാ...അത് കൊണ്ട് എൻ്റെ അമ്മുക്കുട്ടിക്കാ ചേരുന്നേ...."

അവൾ എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു.."നിന്നെ പോലെ നീ മാത്രേ യ്യുള്ളൂ ശിവാ.... നീയാണ് എന്റെ നിഴലും, ശക്തിയും, മനസ്സും എല്ലാം "

"നിന്റെ പ്രണയം നീ പറയണം അമ്മു...നീ തന്നെ പറയണം..എപ്പോഴായാലും "

ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു വീട്ടിലേക്കു നടന്നു...അപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ആ കാപ്പി കണ്ണുകൾ കൂടുതൽ ശോഭയോടെ  തെളിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..അതു എന്നെ അലോസരപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു... എന്തിനാ ആ കാലമാടന്റെ മുഖം ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു തെളിഞ്ഞു വരുന്നേ..

എന്നാലും പണി കൊടുത്തതിൽ ഒരു ആത്മ സംതൃപ്തിയുണ്ടായിരുന്നു....ഒപ്പം ഒരു ഭയവും..പണി തിരിച്ചു വരൊ….

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഫോണും കയ്യിൽ വെച്ച് മരവിച്ചു അത്താഴ നിൽപ്പ് നിൽക്കുകയായിരുന്നു ജാനകി. ആദി രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞാഴ വരുള്ളൂ...അതുവേറായ ഞാൻ ഇത് എങ്ങനായ് സഹിക്കും. പിന്നയ മറ്റൊന്നും ഓർത്തില്ല....അശ്വിൻ വരാൻ കാത്തിരുന്നു .വൈകിട്ട് അവൻ ചായയും കൊടുത്തു..മുഖവുര ജാനകി ക്കു ഇഷ്ടല്ല...

"അശ്വിൻ"

"എന്താ അമ്മേ... "

"അശ്വിൻ ആദിക്ക് പെൺ സുഹൃത്തുക്കൾ ഉണ്ടോ"

"'അമ്മ എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്"

"വെറുതെ...അവൻ പ്രണയ ബന്ധങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും"

"ആധിയേട്ടൻ അങ്ങനെ ഒരു ടൈപ്പ് അല്ലാലോ അമ്മെ... ഒരു കലിപ്പനും ആലമ്പനും അല്ലേ .പിന്നെ ആകപ്പാടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കണ്ടത് ഇപ്പൊ നമ്മൾ കാണാൻപോയ കൂട്ടിയില്ലേ ശിവാനി അവളെകാണാൻ പോയപ്പോഴാ..അതിനു മുന്നേ കണ്ട രണ്ടു പെൺ പിള്ളേരെയും നോക്കി പേടിപ്പിക്കുവായിരുന്നാലോ"

"മ്മ്മ്" ജാനകി വെറുത്ത മൂളി.. അവർ ഓർത്തുഎടുക്കുവായിരുന്നു പെണ്ണുകണ്ടു തിരിച്ചു വന്ന ആധിയെ...അവൻ തിരിച്ചു ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോഴും ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഒറ്റയ്ക്ക്....പലപ്പോഴും പിന്നീട് അവൻ ഒറ്റയ്ക്ക് ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്..ജാനകി എവിട നിന്നോ ഒരു ഭയം ഉള്ളിൽ ഇരച്ചു കയറുന്നതു പോലെ തോന്നി...അവർ അപ്പൊ തന്നെ തൻ്റെ സന്തത സഹചാരിയായ .....ഗൂഗിൾ എടുത്തു...അല്ല..പിന്നെ

ജാനകി ആന്റി  ഓർത്തുഎടുക്കുവായിരുന്നു പെണ്ണുകണ്ടു തിരിച്ചു വന്ന ആധിയെ...അവൻ തിരിച്ചു ഡ്രൈവ് ചെയ്യുമ്പോഴും ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഒറ്റയ്ക്ക്....പലപ്പോഴും പിന്നീട് അവൻ ഒറ്റയ്ക്ക് ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്..ജാനകി എവിട നിന്നോ ഒരു ഭയം ഉള്ളിൽ ഇരച്ചു കയറുന്നതു പോലെ തോന്നി...അവർ അപ്പൊ തന്നെ തൻ്റെ സന്തത സഹചാരിയായ. .....ഗൂഗിൾ എടുത്തു...അല്ല..പിന്നെ

ഗൂഗിൾ ജാനകി ആന്റി ക്കു സമ്മാനിച്ചത് ഉറക്കമില്ലാതായ രാത്രിയായിരുന്നു...

ആദി രണ്ടു ദിവസത്തെ യാത്ര കഴിഞ്ഞു വീട്ടിൽ എത്താറായി...അപ്പൊ തന്നെ അമ്മയുടെ കാൾ എത്തി.

"അമ്മേ എനിക്ക് നല്ല വിശപ്പുണ്ട്.."

"ആദി ഞാൻ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിലാ..ലൊക്കേഷൻ ഷെയർ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്..നീ ഇങ്ങോട്ടു വാ..."

"അല്ലാ..അമ്മ്.." പൂർത്തിയാക്കിയില്ലാ...കാൽ കട്ട് ആയി. ഇത് എന്താ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ഗൗരവം. പണ്ടു കോളേജ്  എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം വീട്ടിൽ അറിയുമ്പോഴാ 'അമ്മ ഇങ്ങനയൊക്കെ സംസാരിക്കാര്. അന്നത്തെ അതേ ടോൺ.ആ ശബ്ദവും ഗൗരവും കുറെ കാലമായി ഇല്ലായിരുന്നു. ഇപ്പൊ എന്താ....പലതും ആലോചിച്ചു ആ ലൊക്കേഷനിലേക്കു ഞാൻ വണ്ടി യോടിച്ചു.൦ ഒടുവിൽ ഞാൻ എത്തിയ വീടിന്റെ മുന്നിലെ നെയിംപ്ലേറ്റ് എന്നെ ഒന്ന് ടെൻഷൻ അടിപിക്കാതിരുന്നില്ല..

ഡോ. സൂസൻ മാത്യു.

ക്ലിനിക്കൽ സൈക്കോളജിസ്റ് .

ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു. കാൾ കട്ട് ചെയ്തു 'അമ്മ പുറത്തിറങ്ങി വന്നു. ഞാൻ അമ്മയെ ആകെ മൊത്തം നോക്കി.കണ്ണിനു ചുറ്റും നല്ല ക്ഷീണം. ഉറങ്ങാതായ പോലെ. അമ്മയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും ഡിപ്പറേഷനോ ഉറക്കമില്ലായ്മയോ ഉണ്ടാവോ. 'അമ്മ നല്ല സാമർഥ്യം വും ധൈര്യവും ഉള്ള സ്ത്രീ ആണ്. അച്ഛൻ പോയിട്ടും തളരാതെ പിടിച്ചു നിന്നു. തലതെറിച്ചവൻ ആയിട്ട് പോലും എന്നെ മെരുക്കി എടുത്തു ഒരു മിടുക്കൻ ആക്കി.

ആ അമ്മയാണു. എന്തായാലും ഡിപ്രെഷൻ ഒന്നും അമ്മക്ക് വരില്ല. പിന്നെ എന്താ .കണ്ണൊക്കെ വീങ്ങി ഇരിപ്പുണ്ടല്ലോ.

"എന്താ ആദി.. എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ.നിനക്ക് എന്താ?"

ഇപ്പൊ അങ്ങനായോ. "'അമ്മ എന്താ ഇവിടെ ?"

"നീ, വാ ...."

അകത്തു കയറുമ്പോ ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി.നിറകണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കുന്നു..ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി. "''അമ്മ യെന്തിനാ കരയുന്നേ."

ആ മുഖം ഞാൻ കൈകളിൽ എടുത്തു.."എന്താ അമ്മേ"

എനിക്ക് ഒറ്റ തള്ളു തന്നു. എന്നിട്ടു കണ്ണും തുടച്ചു ഒരു കുഞ്ഞു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു

"ആര് കരഞ്ഞു, കേറിവാടാ ചെക്കാ "

ഞാൻ സന്ദേഹത്തോടെ അമ്മയെ അനുഗമിച്ചു. ഒരു കോണ്സുലറ്റിങ് റൂം ആയിരുന്നു. ഞങ്ങൾ സോഫയിൽ ഇരുന്നു. നല്ല സുന്ദരിയായി കോട്ടൺ സാരിയുടുത്ത ഒരു മധ്യവയസ്‌ക . എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

"ആദി വരുന്ന വഴിയാണല്ലേ"

"അതേ.."എൻ്റെ സംശയത്തോടെ യുള്ള മുഖം കണ്ടിട്ടാവണം ഡോക്‌ടർ തുടർന്നു,"'അമ്മ എല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ട് തന്നേ ഞങ്ങൾ കൂട്ടായി....ഇല്ല ചേച്ചീ"

'അമ്മ ചിരിച്ചു. ഞാനും മെല്ലെ ചിരിച്ചു. ശെരിക്കും അമ്മയ്ക്ക് ഉണ്ടെങ്കില് പ്രോബ്ലെ ഉണ്ടോ. 'അമ്മ സോഫയിൽ ചാരി ഇരുന്നു എന്നെ നിസ്സഹായത്തോടെ നോക്കുന്നു... എന്താ ഇതിപ്പോ കഥ. ഞാൻ തലപുകന്നാലോചിച്ചു... ദേ ഡോക്ടറും എന്നെ വീക്ഷിക്കുവാണല്ലോ....അമ്മയും ആ ഇരുപ്പാ...

"എന്താ പ്രശ്നം..എന്തായാലും പറയ്...എനിക്ക് നല്ല വിശപ്പും ഉണ്ട്..ഞാൻ ടൈയേർഡ് ആണ്." ഞാൻ തന്നെ മുൻകൈ എടുത്തു.

"ജാനകി ചേച്ചി ഒന്ന് പുറത്തിരിക്കാവോ?" കേൾക്കേണ്ടേ താമസം 'അമ്മ പോയി.

"ആദി ക്കു ഒരുപാട് ടെൻഷൻ ഉണ്ടല്ലേ"

"ടെൻഷൻ ഉണ്ട് പക്ഷേ എനിക്കതിഷ്ടയാണ്....ഇഷ്ടത്തോടെയാണ് ഞാൻ ഈ പ്രൊഫഷൻ ചൂസ് ചെയ്തതു. പക്ഷേ ഞാൻ അമ്മയെ അതൊന്നും അറിയിക്കാറില്ല ആൻഡ് ആൾസോ ഐ യൂസ്ഡ് ടു ഹാൻഡിൽ മൈസെൽഫു്"

"ഗുട്..പ്രണയം , വിവാഹം ഇതിനെയൊക്കെ പറ്റി എന്താ കാഴ്ചപ്പാട്?"

ഓഹോ...അപ്പൊ മാടമ്പള്ളിയിലെ മനോരോഗി ഞാൻ ആയിരുന്നോ...ഇതെങ്ങനെ...

"ആദി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല... ഇതൊന്നും വലിയ പ്രോബ്ലം ഒന്നും അല്ല ആദി....യു ക്യാൻ ഷെയർ എവെരിതിങ് വിത്ത് മി.. 'അമ്മ എന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു. ഈ പ്രണയത്തെ പറ്റിയും വിവാഹത്തെ പറ്റിയും ഉള്ള തെറ്റായ കാഴ്ചപ്പാടാണ് നമ്മളിൽ പലരെയും ഒരു തെറ്റായ സെകുശ്വൽ അപ്പ്രോച്ച് യിലേക്ക് കൊണ്ടെത്തിക്കുന്നത്."

എൻ്റെ ഞെട്ടൽ നിങ്ങള്ക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ല...എന്റെ 'അമ്മ എനിക്കു തെറ്റായ സെകുശ്വൽ അപ്പ്രോച്ച് ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ഞാൻ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം എടുത്തു. ഇത് ഏതുവരെ പോവും എന്ന് നോക്കട്ടെ. ഡോക്‌ടർ സസൂക്ഷ്മം നിരീക്ഷിച്ചു തുടർന്നു

"ഈ പ്രണയവും വിവാഹവും കാമവും ഒത്തിണങ്ങിയത് ആണ് ഏറ്റവും മനോഹരമായ സെക്സ്. അല്ലാതെന്തും ക്ഷണികമാണ്...അത് മനസ്സിലാക്കുമ്പോ ആദിക്ക്‌ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനും ഇത് പോലുള്ള  അവസരങ്ങൾ ഈ രീതിയിൽ ദുരുപയോഗിക്കാനും തോന്നില്ലാ...സൊ....."

"ഒരു മിനിറ്റ് ഡോക്ടർ...ഞാൻ എപ്പോഴാണ് ദുരുപയോഗം ചെയ്തു എന്ന് പറായാവോ....അമ്മ പറഞ്ഞോ ഞാൻ അമ്മയോട്...." അത് പറയുമ്പോൾ ഉണ്ടായ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ശെരിക്കും എന്റെ അമ്മക്ക് തോന്നിയോ....ഞാൻ ... എന്റെ ഹൃദയം വേദന കൊണ്ട് വിങ്ങുന്ന പോലെ..

"നോ..ആദി ...അമ്മക്ക് ആദി എത്ര പ്രിയപ്പെട്ടതാണെന്നോ....തന്നേയ് പറയുമ്പോൾ എന്തൊരു അഭിമാനമാണ്...."

ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്റെ മനസ്സ് തണുത്തു....എന്നെ പൊതിഞ്ഞിരുന്ന... ആ വേദന ദൂരെ മാറി....

"ഡോക്ടർ ബി ഫ്രാങ്ക്, എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പം ഉള്ളതായി തോന്നുന്നുണ്ടോ"

"നോട അറ്റ് ഓൾ..."

"എന്താണ് സംഭവം എന്ന് എന്നോട് പറയാവോ...'അമ്മ എന്താ പറഞ്ഞതു?"

"അത് 'അമ്മ തന്നെ പറയട്ടെടോ..ഞാൻ അമ്മയെ വിളിക്കാം". ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കകം 'അമ്മ വന്നു.

"ചേച്ചി പേടിച്ചത് പോലെ ഒന്നും ഇല്ല ആദി നോർമൽ ആണ് . ഹി ഈസ് സ്മാർട്ട് ആൻഡ് എ ഗുഡ് ജന്റിൽമാൻ റ്റൂ .പിന്നെ സംശയങ്ങൾ ഒക്കെ നിങ്ങൾ തന്നെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും സംസാരിച്ചു തീർത്തോളൂ"

അമ്മയുടെ മുഖത്തു സന്തോഷം എന്റെ മുഖത്തു ആശ്വാസം ഉണ്ട്. അങ്ങനെ ഡോ.സൂസനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു കാറിൽ കേറി. വീടെഥൻ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടു പേർക്കും ധിറുതിയായി.

വീട്ടിൽ കയറിയതും പിന്നെ ഞാൻ ഫ്രഷ് ആവാനും ഒന്നും പോയില്ല.മിസ്സിസ് ജാനകി മേനോനെ കസ്റ്റഡിയിൽ എടുത്തു വിചാരണ ആരംഭിച്ചു . ഞാൻ ഓരോ നിമിഷവും ഞെട്ടി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു...

ഞെട്ടി മാത്രല്ല എന്റെ ശിവ മോളെ ഞാൻ മനസ്സാൽ സ്മരിച്ചു...

"എന്നെ ഡോക്ടറെടുത്തു കൊണ്ടു പോയതോ...അതോ...അവള് പറഞ്ഞിട്ടാണോ"

"അത് ഒന്നും ഇല്ലെടാ....നീ അന്നു പെണ്ണുകാണാൻ പോയേ കുട്ടിയെ ലിപ്ലോക്ക് ചെയ്തു എന്നും അശ്ലീലവും മറ്റും സംസാരിച്ചു എന്നും പിന്നെ ഞരമ്പുരോഗിയാണെന്നൊക്കെ കേട്ടാപ്പോ......... . അങ്ങനെയൊക്കെ കേട്ടപ്പോ....ഗൂഗിൾ നോക്കിയപ്പോ .." 'അമ്മ വരെ വിക്കുന്നു “നിനിക്കു ആ കുട്ടിയെ നേരത്തെ പരിചയമുണ്ടോ..."

ഒരു നിമിഷം എന്റെ അനക്കം ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നപ്പോ പുള്ളിക്കാരി ഒന്ന് പിന്നോട്ടാഞ്ഞൂ ചാരി ഇരുന്നു.

"ആദീ.. സത്യം പറ...അന്ന് എന്താ സംഭവിച്ചത്...നീ ഒന്ന് പറയുന്നു....അവൾ വെറെ ഒന്ന് പറയുന്നു..."

"ആദീ.. സത്യം പറ...അന്ന് എന്താ സംഭവിച്ചത്...നീ ഒന്ന് പറയുന്നു....അവൾ വെറെ ഒന്ന് പറയുന്നു..."

"അത് ഒന്നും ഇല്ലമ്മെ....അവള്.. എന്റെ. വാരിയെല്ല് തന്നെയാ..."

"എന്താ" ജാനകി മകനെ നോക്കി. പക്ഷേ ആദി സോഫയിൽ മലന്നു കിടന്നാലോചിക്കുവായിരുന്നു.....

തന്റെ ധൈര്യശാലിയായ അമ്മയെ വരെ ഉലച്ചു ....തന്നെ ഇന്ന് മാനസിക ഡോക്‌ടറെടുത്തു കൊണ്ടുപോയി ഞരമ്പ് രോഗിയാക്കി....കുറേയേറെ നിമിഷങ്ങൾ തന്റെ മനസ്സിനെ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് വേദനിപ്പിച്ചു ...ടെൻഷൻ അടിപ്പിച്ചു...എന്റെ അമ്മയെ വരെ എന്നെ കൊണ്ട് വിചാരണ ചെയ്പ്പിച്ചു... എൻ്റെ ശിവ കൊച്ചേ....നീ കാത്തിരുന്നോ.....നിനക്ക് എന്നിൽ നിന്ന് ഒരു മടങ്ങി പോക്കില്ല.....

"ചേട്ടന് നല്ല സൂപ്പർ ചേച്ചിമാരെ കിട്ടും ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കാം" എന്ന് പറഞ്ഞവളാ. മോളെ ശിവാ ആ നീ ആണ് എനിക്ക് ഇത്രയും വല്യ പണി തന്നതു.ആദി ഒന്നു റീവൈൻഡ് അടിച്ചു നോക്കി ..ശെരിക്കും അവൻ പൊട്ടി ചിരിച്ചു പോയി .....കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ അമ്മയും തന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു....ശെരിക്കും അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു..കാരണം ഞാൻ അങ്ങനെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന പ്രാകൃതക്കാരനല്ലേ... ആ ചിരിയോടെ സ്റ്റെപ് കയറി മുകളിൽ പോകുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ആരും പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കാത്തെ മുടിയും ഒരു ഉണ്ട കണ്ണും നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് പുച്ഛവും,അഹങ്കാരവും,ചമ്മലും,ദേഷ്യവും,കുസുര്തിയും മിന്നിമറയുന്ന ആ മുഖവും വന്നു... ഇത്രയൊക്കെയായിട്ടും അവളെ പറ്റി ആലോചിക്കുമ്പോ... ദേഷ്യം മാത്രം വരുന്നില്ല.....എന്നുവെച്ചു ഞാൻ അവൾക്കു പണി കൊടുക്കാണ്ടിരിക്കില്ല...തത്ക്കാലം എന്റെ ശിവകുട്ടി ഒന്ന് സന്തോഷിച്ചോട്ടെ....

ചിരിച്ചി കൊണ്ട് കയറിപ്പോയ ആധിയേയും നോക്കി ജാനകി ഇരുന്നു. തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ചിരി യാണ് അവനും. അത് കണ്ണൻ എനിക്ക് എന്ത് കൊതിയാണ് എന്നോ....എന്നാൽ അവൻ ചിരിയുടെ കാര്യത്തിൽ പിശുക്കനാ...പിന്നെ താനും ഒരു ഗൗരവക്കാരിയാനലോ.ഇ ടക്ക് വരുന്ന അശ്വിനാണ് ഇവിടെ ഒരനക്കം ഉണ്ടാക്കുന്നത്..എന്തായാലും ഇങ്ങനെ ഒരു ചിരി എനിക്കും എന്റെ മോനും സമ്മാനിച്ച ശിവാനിക്കുട്ടി നിനക്ക് ഞാനും ഒരു  പണി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഭാഗം 5

ചിരിച്ചി കൊണ്ട് കയറിപ്പോയ ആധിയേയും നോക്കി ജാനകി ഇരുന്നു. തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ചിരി യാണ് അവനും. അത് കാണാൻ  എനിക്ക് എന്ത് കൊതിയാണ് എന്നോ....എന്നാൽ അവൻ ചിരിയുടെ കാര്യത്തിൽ പിശുക്കനാ...പിന്നെ താനും ഒരു ഗൗരവക്കാരിയാനലോ.ഇടക്ക് വരുന്ന അശ്വിനാണ് ഇവിടെ ഒരനക്കം ഉണ്ടാക്കുന്നത്..എന്തായാലും ഇങ്ങനെ ഒരു ചിരി എനിക്കും എന്റെ മോനും സമ്മാനിച്ച ശിവാനിക്കുട്ടി നിനക്ക് ഞാനും ഒരു പണി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"അമ്മേ ഇനിയും ചോറുണ്ടോ..." ഒരു ഉഗ്രൻ പണി കൊടുത്ത ആത്മ സംതൃപ്തിയോടെ നമ്മുടെ ശിവ അത്താഴം കഴിക്കുവാ....

"നീ ഇത് എത്രമത്തെ തവണയാ എടുക്കുന്നെ..." 'അമ്മ എന്നെ അന്തംവിട്ടു നോക്കുന്നുണ്ട്...ഞാൻ അത്ര പോളിംഗ് ആയിരുന്നേ. ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി ഇളിച്ചു കാണിച്ചു...പുള്ളിക്കാരി എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്. ഇനി പണിയാകും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് ഞാൻ പതുക്കെ പാത്രം കഴുകി വെച്ച് സ്കൂട് ആയി.

രാത്രി കിടക്കുമ്പോഴും എനിക്ക് ആ കാലമാടന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ ആലോചിച്ചു ചിരി വന്നു..ആധിയേട്ടന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ പല രീതിയിലും സങ്കല്പ്പിച്ചു ഞാൻ ഉറങ്ങി.

അങ്ങനെ കറക്കവും വായനയും ആയി ഞങ്ങളുടെ അവധി കടന്നു പോയി. ഞങ്ങളുടെ റിസൾട്ടും വന്നു. ജങ്ങൾക്കു നല്ല മാർക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇനി എന്ത് പഠിക്കണം. അമ്മുനു അധ്യയനം ആണ് ഇഷ്ടം എന്ന് പറഞ്ഞു. "ശിവമോൾക് എന്താവണം" എന്ന് അമ്മുന്റെ അച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഞാൻ ധൈര്യമായി പറഞ്ഞു. "എനിക്കു എൽ.എൽ .ബി എടുത്തു വക്കീൽ ആവണം".

ഇത് കേട്ടതും ആ കുട്ടി പിശാശ് അമ്മു കിടന്നു ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. "എങ്കിൽ പിന്നെ നിനക്ക് കേസിനായി പുറത്തു അലയേണ്ടി വരില്ല...വീട്ടുകാർക്ക് ലാഭം ആയിരിക്കും". ഞാൻ ആ പിശാശിനു ഒരു ഉഗ്രൻ പിച്ച് വെച്ച് കൊടുത്തു. അവളുടെ കണ്ണ് വരെ നിറഞ്ഞു പോയി.

"നല്ല തീരുമാനമാണലോ ശിവാ...മോൾക്ക് അതിനുള്ള വാക്ചാതുര്യവും സാമർത്യവും ഉണ്ട്."

എനിക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി. ഞാൻ ഉടനെ തന്നെ വീട്ടിലേക്കോടി.അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറയണം. ഇന്നലെയും അച്ഛൻ ചോദിച്ചു എന്തിനാ ചേരേണ്ടതു എന്ന്. ഞാൻ വേഗം വീട്ടിലേക്കോടി.പോവുന്ന വഴിയിൽ ദീപേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ കുറച്ചാൾക്കാർ നിൽക്കുന്നു. ഇവിടെ എന്താ....ദീപേച്ചി ഒളിച്ചോടി

പോയോ .(ഓർമ്മയില്ലേ...നമ്മുടെ വക്കീൽ ചേച്ചി..ഫൈസലേട്ടന്റെ പ്രണയം)

ഞാൻ അതും ആലോചിച്ചു വീട്ടിലേക്കു നടന്നു....ദാ ഒരാള് വാളിന് തീ പിടിച്ചത് പോലെ വരുന്നുണ്ട്....ആ വരവ് കണ്ടാൽ തന്നയറിയാം ദീപേച്ചി ചേട്ടനോടൊപ്പം പോയി...ആൾ ആരാന്നു മനസ്സിലായില്ല....നമ്മുടെ സീതമായി.. എന്നെ കണ്ടതും വേഗത കുറച്ചു കുറഞ്ഞു. ഒരു പരുങ്ങലും ഉണ്ട്. ഞാൻ അമ്മായി നോക്കിചിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. അവിടെ അമ്മയും അച്ഛനും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കാശിയും പാറുവും ഉണ്ട്.

"ചേച്ചി അച്ഛനും അമ്മയും അപ്പച്ചീടെ വീട്ടിലാ....നമ്മുടെ ദീപേച്ചിയെ കാണാനില്ലാ", പാറുവാണ് .

"മ്മ്" ഞാനൊന്ന് മൂളി. പക്ഷേ കാശി എന്നെ ഞെട്ടിച്ചില്ലേ..."ചേച്ചീ ദീപേച്ചി ഒന്നൊന്നര തേപ്പുകാരിയാ....നമ്മുടെ ഫൈസലിക്കാനെയും തേച്ചിട്ടു കൂടെ പഠിച്ച ആരുടെയോ കൂടെ പോയി...ഫൈസലിക്ക ഞരമ്പ് മുറിച്ചു ആശുപത്രിയിലാ..." എൻ്റെ ചെവിയോരം വന്നു ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ ഒന്നുമറിയാത്ത മട്ടിൽ ചിപ്സും തിന്നു ടി.വി . കാണലാ... ദീപേച്ചീടെ എല്ലാ രഹസ്യവും ഞങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ അറിയുള്ളൂന്നു വിചാരിച്ച ഞാനും അമ്മുവും....പമ്പര വിഢികൾ...കാശിയോടു എനിക്കരാധന തോന്നി..

അമ്മയെയും അച്ഛനും വരാൻ കാത്തിരുന്നു.. എനിക്കവരോട് പറയണം ഞാൻ എന്റെ വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തുന്ന്. ഞാൻ കാശിയോടും പാറുവിനോടും ഒരു വാക്കേലിനെ പോലെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവർ പ്രതിയെപോലെയും അടുത്താൽ ജഡ്‌ജി യെ പോലെയും ഒക്കെ അഭിനയിച്ചു തകർത്തു. പിന്നെ ഞാൻ ലാപ്പിൽ കയറി അതിന്റെ പ്രവേശനപരീക്ഷയും ,കോളജുകളുടെ ഡീറ്റൈൽസും ഒക്കെ തപ്പി അച്ഛനോട് പറയാൻ റെഡി ആയിരുന്നു.പക്ഷേ അവർ ഒത്തിരി വൈകി ആണ് എത്തിയത്.

"എന്ത് കഷ്ടമാണ് ഈ കുട്ടികൾ ഇങ്ങനെ  ചിന്തിച്ചാൽ. ചേച്ചിയുടെയും ചേട്ടന്റെയും മുഖത്തു നോക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല" അച്ഛനാണ്. ഒത്തിരി വിഷമമുണ്ട് മുഖത്തു.

"ചേച്ചി ഒരുതുള്ളി വെള്ളം പോലും ഇറക്കീട്ടില്ല . അത് എങ്ങനാ ...എല്ലാം അറിയാം എന്ന ഭാവമാണ് ആ കുട്ടിക്ക്.... ഒരുപാട് പഠിച്ചാലും.... ഒരുപാട് പഠിച്ചാലും പ്രശ്നമാണ്..."നന്ദിനിക്കുട്ടിയാണ് . എന്റെ 'അമ്മ.... ഞാൻ ഞെട്ടി....കാരണം... വിദൂരതയിൽ പണി മണക്കുന്നുണ്ടോ...

കാശി എന്നെ അർത്ഥഗർഭമായ നോക്കുന്നുണ്ട്.എന്റെ ചെവിയോരം വന്നു ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു..."ഇന്ന് പറയണ്ട കേട്ടോ.."

"എന്താടാ ഒരു രഹസ്യം.പോയി  കിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ടോ എല്ലാം."

അമ്മയുടെ അലർച്ച. ഞങ്ങൾ വേഗം ഓടി . അപ്പോഴും അമ്മയുടെ മുറുമുറുക്കൽ കേൾക്കാം," കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിലെ ശത്രൂക്കളാ ഈ ജന്മത്തിൽ മക്കളായി ജനിക്കുന്നത് എന്നാ പഴമക്കാര് പറയുന്നേ.ഇതൊക്കെ എന്താവോ എന്റീശ്വരാ."

"ശുഭാപ്തി വിശ്വാസം ആയുസ്സു കൂട്ടും എന്റെ നന്ദിനി...അല്ലേൽ നമ്മളൊക്കെ ആദി പിടിച്ചു വേഗം മരിച്ചു പോവും" അച്ഛന്റെ മറുപടിയാണെ..

ഞാൻ വേഗം മുറിയിലെത്തി .എൻ്റെ പുസ്തകങ്ങളെല്ലാം എടുത്തു നോക്കി. ഒരിക്കൽ ദീപേച്ചി തന്ന ഒരു പുസ്‌തകം എടുത്തു ,’ A STORY OF LAWYERS’ by Jacqueline Buyze.

വളരെ ലളിതമായി ഒരു ഹാസ്യത്തിന്റെ മേമ്പൊടിയോടുകൂടി ഈ വക്കീൽ പ്രൊഫഷനെ പരിചയപ്പെടുതുന്ന പുസ്തകമാണ്. ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയിൽ നിന്ന് ഒരു ജഡ്‌ജി വരെയുള്ള ഒരു വ്യെക്തിയുടെ യാത്രയാണ് ആ പുസ്തകം. എന്നെ ഒരുപാട് മോഹിപ്പിച്ച പുസ്തകം.

വീണ്ടും വെറുതെ ഞാൻ മറിച്ചു നോക്കി. ഈ മോഹം സമ്മാനിച്ച ദീപീച്ചേച്ചി തന്നെ എനിക്ക് പാരയാവുമോ കൃഷ്‌ണാ ...പലതും ആലോചിച്ചു ഞാൻ ഉറങ്ങി .

രാവിലെ എന്നത്തേയും പോലെ അച്ഛൻ പത്രവും ആയി ഉമ്മറത്തുണ്ട്. ഞാൻ സപ്ലിമെന്റ്യുമായി അടുത്ത് തന്നെയുണ്ട്. കാശി ക്രിക്കറ്റ് കളിയ്ക്കാൻ പോയി. രംഗം ശാന്തം. അച്ഛനോട് പറയാം.. 'അമ്മ അകതാണലോ..."അച്ഛാ, എനിക്ക്.."..അപ്പൊ തന്നെ അച്ഛന്റെ മൊബൈൽ ബെൽ അടിച്ചു. ഫോൺ എടുത്തു.അപ്പച്ചിക്ക് നെഞ്ചു വേദനയാത്രയെ. അച്ഛനും അമ്മയും കാറും ആയി പോയി....ഞാൻ വെറുതെ പോസ്റ്റ് ആയി. ലാൻഡ് ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.. ഇതാരാ ...ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു... അമ്മയാണ് . എനിക്കുള്ള പണിയാ.

"ശിവാ....അടുക്കള ഒന്നൊതുക്കിയേക്കണം. സാമ്പാർ ഉണ്ട്. ദോശ യുണ്ടാക്കണം.ഉച്ചക്ക് ചോറ് വെക്കണം. വീട് ക്ലീൻ ചെയ്യണം...ഞാൻ വൈകിട്ടത്തെ വരുള്ളൂ..."

"എനിക്ക് എങ്ങും വയ്യ...'അമ്മ ഒന്ന് എവിടേലും ഫുഡ് വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടോ."

"ഞാൻ ഇപ്പൊ വീട്ടിൽ വരണോ..വൈകിട്ട് വന്നാൽ മതിയോ?" ഭീഷണി.

"വൈകിട്ട് വന്നാൽ മതി".

പുള്ളിക്കാരി അങ്ങനാ...ഇപ്പൊ വന്നാൽ ഞാൻ പറയണ്ടല്ലോ അറിയാലോ....പോരാളി ആവാൻ അധിക നേരം ഒന്നും വേണ്ട. എന്നെ എല്ലാ ജോലിയും ഇതുപോലെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തി പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്തിനു പാറുനെയും കാശിയെയും. അച്ഛനെ പോരാളിക്ക് ചെറിയ ഭയം ഉണ്ട്.

അങ്ങനെ ഞാനും താക്കൂടുകളും ഒരുവിധം പണിയൊക്കെ തീർത്ത്‌.. കള്ളപ്പണികളുടെ സാമ്രാട്ടാണ് കാശി. അങ്ങനെ ഒന്ന് നാട് നിവർത്തി ഞങ്ങൾ മൂന്നും കൂടി ടി.വി . കണ്ടു. രാത്രി അച്ഛനും അമ്മയും എത്തി. അപ്പച്ചിക്ക് ഗ്യാസ് ആയിരുന്നു. എല്ലാരും ഹൃദയസ്തംഭനം ആണ് എന്ന് വെറുതെ തെറ്റുധരിച്ചു. കാശിയും പാറുവും കഷ്ടപ്പെട്ട് ചിരി ഒളിച്ചു. "ശേ...മോശമായിപ്പോയി....ഒരു അറ്റാക്ക് എങ്കിലും വരേണ്ടതായിരുന്നു...." എന്റെ ആത്മഗദം ആയിരുന്നു. 'അമ്മ കേട്ടു ഒരു പിച്ചും കിട്ടി.

പക്ഷേ എനിക്ക് എങ്ങനയൊക്കെ കിടന്നിട്ടും ഉറക്കം വന്നില്ല. എന്റെ മനസ്സിൽ ദീപേച്ചി ആയിരുന്നു. അവർക്കു എങ്ങനെയാ കൊച്ചുനാൾ തൊട്ടു പ്രണയിച്ച തിരിച്ചും ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിച്ച പുരുഷനെ വഞ്ചിക്കാൻ പറ്റി. മറ്റൊരാളെ എങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.. കാമുകനോടും സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളോടും നീതി പുലർത്താൻ കഴിയാതെയൊരാള്ക്കു ഒരു നല്ല വക്കീൽ ആവാൻ കഴിയുമോ..

അല്ല....ഞാൻ ഇതു എന്തൊക്കെയാ ചിന്തിക്കുന്നേ...ഞാൻ നല്ലൊരു വക്കീലാവും. എന്നിട്ടു ചൈൽഡ് അബിയുസ്സ് ചെയ്യുന്നവരെയും പീഡിപ്പിക്കുന്നവന്മാരെയും അങ്ങനത്തെ എല്ലാ ഞരമ്പുരോഗികൾക്കും ശിക്ഷവാങ്ങി കൊടുക്കും..അയ്യോ ആദിയേട്ടന്റെ ഞരമ്പുരോഗം എന്തായോ എന്തോ...ജാനകി ആന്റി ഡോക്ടറെ കാണിചോ ആവോ... ശിവാനിയുടെ അധരങ്ങളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു..അവളുപോലുമറിയാതെ.....

നിറഞ്ഞ സദസ്സിൽ തന്നെ നോക്കി പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നവർ പുച്ഛിക്കുന്നവർ പരിഹസിക്കുന്നവർ എല്ലാപേരും തന്നെ നോക്കുന്നു അവിടന്ന് ഭയന്നോടി ഒരു മൈതാനത്തേക്ക്...നിറച്ചും മഴ വെള്ളവും ചെളിയും ഓടുമ്പോഴെല്ലാം കാലു തെന്നി പോവുന്നു എങ്ങനെയൊക്കയോ ഓടി ഓടി ......

"ശിവാ... ശിവാ....ഒന്ന് എഴുന്നേക്കു....." പെട്ടന്ന് കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ 'അമ്മ...."എന്താ നിനക്ക് പ്രാര്ഥിച്ചിട്ടല്ലേ കിടന്നതു.." ഞാൻ പെട്ടന്ന് എണീറ്റിരുന്നു... ഞാൻ വിയർത്തിട്ടുണ്ട്... നേരം വെളുക്കുന്നേ ഉള്ളു... സത്യം പറയാലോ ഞാൻ ഈ പി പുലരി അധികം ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ലേ.. "ഒന്നുമില്ല അമ്മേ ഞാൻ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടതാ...."

"കിടക്കണേൽ കിടന്നോളു..." 'അമ്മ നെറുകയിൽ തലോടി.. അയ്യോ ദേ പോരാളിയുടെ കണ്ണിൽസ്നേഹം....ഇന്ന് തന്നെ പറയാം. "സാരമില്ലമ്മെ..എന്റെ ഉറക്കം കഴിഞ്ഞു...."

'അമ്മ ഒന്ന് ഞെട്ടാതിരുന്നില്ല. ഞാൻ വേഗം എണീറ്റ് ഫെശായി അമ്മയോടൊപ്പം കിട്ചെനിലൊക്കെ സഹായിച്ചു. അച്ഛന് ഉമ്മറത്ത് ചായ കൊണ്ട് കൊടുത്തു. എന്നെ കണ്ടു അച്ഛൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി. പാവം. ഞാൻ നല്ല കുട്ടിയായി ചൂലെടുത്തു മുറ്റം തൂത്തു. ഇത് കണ്ടുകൊണ്ടു വന്ന കാശിയും പാറുവും കിളി പറന്നു നിന്നു.

പോരാളി വന്ന് ഇടുപ്പിൽ കൈയും കുത്തി എന്നെ ഒന്ന് അടിമുടി വീക്ഷിച്ചു... അവിടെ മാത്രം ഒരു ഞെട്ടലും ഉണ്ടായിരുന്നല്ല....എന്നാൽ ഒരു അർത്ഥഗർഭമായ തലയാട്ടൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ ഒന്ന് കടുപ്പിച്ചു നോക്കീട്ടു 'അമ്മ കേറി പോയി.

എല്ലാം വൃത്തിയാക്കി എല്ലാരും ഒരുമിച്ചു പ്രാതൽ കഴിക്കാനിരുന്നു. ഞാൻ കാശിയെ നോക്കി...പോരട്ടേ ....അവൻ തുടങ്ങാൻ തലയാട്ടി കാണിച്ചു..ഞാൻ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം എടുത്തു ..

"അച്ച....." ഞാനാ ..പൂർത്തിയാക്കാൻ പറ്റില.. അച്ഛൻ ആരംഭിച്ചു..

"ശിവാ... നീ ഏതിനാ ചേരുന്നത്?" അച്ഛൻ ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെ...ഞാൻ മനസ്സിൽ കാണുമ്പോ പുള്ളി മാനത്തു കാണും.

"അച്ചാ.. ഞാൻ എൽ.എൽ .ബി ക്കു ചേരാനാ വിചാരിക്കുന്നേ...എനിക്ക് വക്കീലാവാൻ ഇഷ്ടാണ്?" ഞാൻ വളരെ സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു. അനക്കം ഒന്നും ഇല്ലാലോ .ഞാൻ പതുക്കെ പോരാളിയെ നോക്കി. എന്റമ്മോ ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി.. ദേ വീണ്ടും ദോശ എടുത്തു ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുന്നു. കാശിയും  ഞെട്ടി.. ഞങ്ങൾ അച്ഛനെ നോക്കി. "അമ്മയെ നോക്കണ്ട..അവൾ നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു നിനക്ക് ഇതാവും ഇഷ്ടം എന്ന്...."

"നമുക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടു സംസാരിക്കാം ശിവ...." ഇപ്പൊ ശെരിക്കും ഞാൻ ഞെട്ടി.

അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ വേഗം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാത്തിരിപ്പായി . ഞാനും കാശിയും പാറുവും ആണ് ഞങ്ങൾ. രണ്ടു പേരും അടുക്കളയിൽ പൊരിഞ്ഞ ചർച്ചയാ.. ഇത് എന്താണ് ഇത്ര ചർച്ച ചെയ്യാൻ....ആണവകരാർ എന്തെങ്കിലും ആണോ..."വലിയ ഹോപ്പ് വേണ്ട കേട്ടോ ചേച്ചി....അമ്മയുടെ ഇരുപ്പു അത്ര ശെരിയല്ല." കാശിയാണ്.. എനിക്കും അത് തോന്നാതിരുന്നില്ല.....

ഒടുവിൽ രണ്ടു പേരും എത്തി.."ശിവാ ...നിനക്ക് ഞങ്ങൾ കൂടിയാൽ ഒരു അഞ്ചു വര്ഷം തരും.അതിനിടക്ക് നിനക്ക് പഠിച്ചു ഒരു ജോലി വാങ്ങാം. കോഴ്‌സും പ്രൊഫെഷനും തിരഞ്ഞെടുക്കുമ്പോൾ ഇത് കൂടി മനസ്സിൽ വെച്ചോളൂ." അത്രയും പറഞ്ഞു അച്ഛൻ ഓഫീസിലേക്ക് പോയി.

പ്രതീക്ഷക്കു വകയുണ്ടോ...ഞാൻ പുരികം പൊക്കി കാശിയെ നോക്കി....പക്ഷേ കാശി എനിക്ക് പോരാളിയെ കാണിച്ചു തന്നു. രണ്ടു കയ്യും ഇടുപ്പിൽ കുത്തി എന്നെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്..."അല്ലെങ്കിലും നാക്കു പുറത്താ... ന്യായം പറച്ചിൽ കാരണം ചെവികേൾക്കാണ് വയ്യ...ഇനി നിയമം പഠിക്കാത്ത കുറവും കൂടെയുള്ളൂ".

പതുക്കെ നടന്നു എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.

"ശിവാ ആ ശിൽപ യെ പോലെ ഏതെങ്കിലും ഡിഗ്രിക്ക് ചേരൂ.എന്നിട്ടു ബാങ്ക് ടെസ്റ്റ് എഴുതി ..ബാങ്കിൽ എങ്ങാനും കേറാൻ നോക്ക്...പെട്ടന്ന് ജോലിയും കിട്ടും..ഒരുപ്പാട്‌ ആനുകൂല്യവും ഉണ്ട്...എന്തിനധികം ശില്പ യുറോപ്പ് വരെ ഫ്രീ ആയി പോയിട്ട് വന്നു. "

ഓഹോ...അപ്പൊ എല്ലാം അന്വേഷിച്ചിട്ടു തയ്യാറായി ഇരിക്കുവാ...പ്ലസ് ടു ആയപ്പോ കല്യാണംകഴിപ്പിക്കാൻ പോയ ടീമാ...ഇപ്പൊ കേട്ടില്ലേ...

"പക്ഷേ, അമ്മേ ആ ജോലിക്കു ഒരു ത്രില്ല് ഇല്ല.... എനിക്ക് ഒരു സന്തോഷവും സംതൃപ്തിയും കിട്ടില്ല..."

"ത്രില്ല്...ജീവിക്കാനാ ജോലിക്കു പോവേണ്ടത് അല്ലാതെ ത്രില്ലിനു അല്ല....മാത്രവും അല്ല പെണ്കുട്ടികള്ക്ക് പറ്റിയ മേഖല അല്ല...എൽ.എൽ.ബി യും പഠിച്ചു വീട്ടിൽ ഇരിക്കാനോ..അതോ ജോലിക്കു പോണോ...നീ തന്നെ ആലോചിക്കു.....കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു കുറേയേറെ വര്ഷം വലിയ വക്കീലിന്റെ ഒപ്പം പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യണം...വര്ഷം കുറെ പോവും...അപ്പോഴും നിനക്കു പറയാൻ ഇതിലും വലിയ ന്യായവും വാചകവും ഉണ്ടാവും. അവസാനം ഞങ്ങൾക്ക് തീരാ ദുഖവും സമ്മാനിച്ചു നിന്റെ ദീപേച്ചിയെ പോലെ ഇറങ്ങി പോവാനും തോന്നും....അന്നേരം നീ ഞങ്ങളെക്കാളും വളർന്നിട്ടുണ്ടാവുലോ. അപ്പൊ എന്തും ആവാലോ."

ഇത്രയും പറഞ്ഞു 'അമ്മ എണീറ്റ് പോയി. ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. എന്റെയും. കാശിയും പാറുവും

നിശ്ശബ്ദരായിരുന്നു. ഞാൻ എന്റെ മുറിയിൽ പോയിരുന്നു കുറച്ചു നേരം.എന്റെ ചുറ്റിലുമുള്ളവർ സന്തോഷിച്ചാൽ മാത്രമേ എനിക്കും സാന്തോഷിക്കാൻ കഴിയുള്ളു..എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പുസ്തകം “The story of lawyers” ഞാനെടുത്തു അലമാരയിൽ വെച്ചു. ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ഞാൻ താഴേ എത്തി.

The story of lawyers

ഞാൻ പിറകിലോടെ ചെന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു..." കരയല്ലേ പോരാളി....ഞാൻ എന്തായാലും ബാങ്ക് കാരുടെ ചിലവിൽ യുറോപ്പു കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു. നന്ദിനിക്കുട്ടി വരുന്നോ" അമ്മയു ചിരിച്ചു.."ഇല്ല... നീയും നിന്റെ കെട്ടിയോനും കൂടെ പോയാൽ മതി..."

"ചേച്ചി ഇത്ര പെട്ടന്ന് വക്കീൽ മോഹം ഉപേക്ഷിച്ചോ?" കാശിയാണ്..

"ആര് പറഞ്ഞു ഉപേക്ഷിച്ചെന്ന്....ഞാൻ നിന്നെയും പാരുനെയും എന്തിനു എന്റെ മോളെ വരെ വക്കീലാക്കും നോക്കിക്കോ..." ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കാശിയും പാറുവും ഞെട്ടി പോയി..

"ഞങ്ങളോട് ഇത് വേണ്ടായിരുന്ന്...അമ്മേ "

അമ്മയും ചിരിച്ചു ഓപ്പ്പം ഞങ്ങളും.

വൈകിട്ട് ലാൻഡ് ഫോൺ നിര്ധഹത്തെ ബെൽ അടിച്ചു ഞങ്ങൾ മുട്ടാതിരിക്കുവായിരുന്നു. ഞാൻ വേഗം വന്നു എടുത്തു.

"ഹലോ"

"ശിവ കൊച്ചേ....സുഖാനോ ..പരീക്ഷയൊക്കെ കഴിഞ്ഞാലോ...." ഒരു പുരുഷ ശബ്ദം . ഇതാരാ എന്നെ ശിവ കൊച്ചേ എന്ന് വിളിക്കുന്നേ.. ഈ ശബ്ദം ശൈലി എവിടയോ എനിക്കറിയാവുന്നതാണലോ.

"ആരാ....എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല"

ഒരു ചിരിയോടെ മറുപടിയും വന്നു,."ഞാനാ നിന്റെ ഞരമ്പുരോഗി"

എന്റെ കൃഷ്ണാ....പണി  പിന്നെയും...

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഭാഗം 6

വൈകിട്ട് ലാൻഡ് ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു  . ഞാൻ വേഗം വന്നു എടുത്തു.

"ഹലോ"

"ശിവ കൊച്ചേ....സുഖാനോ ..പരീക്ഷയൊക്കെ കഴിഞ്ഞാലോ...." ഒരു പുരുഷ ശബ്ദം . ഇതാരാ എന്നെ ശിവ കൊച്ചേ എന്ന് വിളിക്കുന്നേ.. ഈ ശബ്ദം ശൈലി എവിടയോ എനിക്കറിയാവുന്നതാണലോ.

"ആരാ....എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല"

ഒരു ചിരിയോടെ മറുപടിയും വന്നു,."ഞാനാ നിന്റെ ഞരമ്പുരോഗി"

എന്റെ കൃഷ്ണാ....പണി പിന്നെയും...

എന്റെ വയറിൽ നിന്ന് ഒരു തീ മേലോട്ടു മേലോട്ടു . എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ റിസീവർ പിടിച്ചു നിന്നു. ഇയാൾ എന്തിനാ ഇപ്പൊ ഇങ്ങോട്ടു വിളിച്ചേ. കാലമാടൻ അടുത്ത പണിക്കുള്ള വരവാണോ.

"ശിവമോളേ...പേടിച്ചോടിയോ....പണി ഇന്നില്ലാട്ടോ" . ഇയാൾക്ക് എന്താ മനസ്സു് വായിക്കാൻ പറ്റുമോ. ദേ ചിരിക്കുന്ന ശബ്ദം.

"അയ്യടാ....ആര് പേടിച്ചെന്നാ... അങ്ങനെയൊന്നും പേടിക്കുന്നവളല്ല ഈ ശിവാനി. "

"അതു പിന്നെനിക്കറിയില്ലേ. മോൾടെ പണി എനിക്ക് നന്നായി ബോധിച്ചുട്ടോ. "ആ ശബ്ദം മാറുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചേട്ടനുമായി ഇനിയും കൊമ്പുകോർക്കുന്നതു സേഫ് അല്ല.....

"പണി കിട്ടിയാലേ എനിക്കതു തിരിച്ചു കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ ഒരു സമാധാനമില്ല....അതുകൊണ്ടാ....അപ്പൊ നമ്മൾ ഈക്വൽ ആയി..ടാലി ആയി ...ബൈ ചേട്ടാ...." ഞാൻ ഒന്ന് അനുനയ ശ്രമം നടത്തി വേഗം കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ തന്നെ ഉടനെ വിളി വന്നു. ഞാൻ വീണ്ടും എടുത്തു.

"നിന്നോടാരാടീ ഫോൺ വെക്കാൻ പറഞ്ഞെ. അവൾടെ ഒരു ടാലി..ആരാടീ പറഞ്ഞെ ടാലിയായി എന്ന്... ഞാൻ നിനക്കുള്ള പണിപ്പുരയിൽ കേറീട്ടേയുള്ളൂ. നീ കരുതിയിരുന്നോ."

എൻ്റെ കൃഷ്ണാ....ഇത് എന്ത് ജീവിയാണ്. ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കിത്തരാം.

"ടോ...താനാരാ എന്നെ എടി പോടീന്ന് വിളിക്കാൻ....പെൺകുട്ടികളെ വിളിച്ചു ചീത്തവിളിക്കുന്ന തന്നെ ഞാൻ സൈബർ സെല്ലിൽ പരാതി കൊടുത്തു പോലീസിൽ പിടിപ്പിക്കും....ഇനി മേലിൽ ഇങ്ങോട്ടെങ്ങാനും വിളിച്ചാലുണ്ടല്ലോ"

ദേ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു....എന്റെ കൃഷ്ണാ ഇത് എന്തിന്റെ കുഞ്ഞാണ്....

"ദേ വീണ്ടും കേസും പോലീസും പരാതിയും....നിനക്കിഷ്ട്ടം വക്കീലാവാനാണല്ലെ.....നിനക്ക് അതാ പറ്റിയത്....കുറഞ്ഞപക്ഷം നിന്റെ കേസുകള് നിനക്ക് തന്നെ വാദിക്കാലോ?"

ഞാൻ വീണ്ടും ഞെട്ടി...ഈ കാലമാടൻ ഇത് എങ്ങനെയറിഞ്ഞു.... എന്റമ്മോ...എന്റെ മനസ്സ്....എന്റൊപ്പം

ഇല്ലേ ... എന്താ ഇത്. ഞാൻ മേല്പോട്ടു നോക്കി ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി....

"ശിവ കൊച്ചേ ..... അപ്പൊ മോള് നിയമം ഒക്കെ പഠിച്ചു തയ്യാറായി ഇരുന്നോ....നമുക്ക് കാണാട്ടോ"

കാൾ കട്ട് ആയി. പക്ഷേ ഞാൻ ആ നിൽപ് തുടർന്നു. ആധിയേട്ടന്റെ പണിയെക്കാളും എന്റെമനസ്സിനെ അസ്വസ്ഥമാക്കിയത് എന്റെ മനസ്സിലെ കാര്യം ആധിയേട്ടന് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി എന്നാ ... ഞാൻ യാന്ത്രികമായി എൻ്റെ മുറിയിലേക്കു വന്നു. ഞാനറിയാതെ നാല് കണ്ണുകൾ എന്നെ പിന്തുടര്ന്നുണ്ടായിരുന്നു. അറിയാലോ..കാശിയും പാറുവും.

.

ഞാൻ തിരിച്ചും മറിച്ചും ആലോചിച്ചു...ആധിയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയല്ലേ . അമ്മുന്റെയച്ഛനും പറഞ്ഞു എനിക്ക് പറ്റിയത് വക്കീൽ പണി ആണ് എന്ന്. എന്തിനധികം എനിക്കും നല്ല ആത്മവിശ്വാസം ഉണ്ട്.ബാങ്ക്

ഉദ്യോഗസ്ഥയായി യൂറോപ്പിൽ പോയി അടിച്ചുപൊളിക്കുന്നേ എന്നെ എത്ര സങ്കൽപ്പിച്ചിട്ടും എനിക്ക് സന്തോഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ആ മുഖത്തു സന്തോഷമില്ലേ.... ഇല്ലാ...എന്റെ സന്തോഷം അതല്ല..ഞാൻ എന്തായാലും എന്റെ സംതൃപ്തിക്കായി പരിശ്രമിക്കുന്നു.

എനിക്ക് അച്ഛന്റെ ഡയലോഗ് ഓർമ്മ വന്നു. "ഞങ്ങൾ നിനക്ക് അഞ്ചു വര്ഷം തരും" മതി അച്ഛാ..ബാക്കി ഞാൻ നേടി എടുത്തോളാട്ടോ . പിന്നേ പോരാളി...ചില അനിവാര്യമായ സംഘട്ടനങ്ങളെ നമ്മൾക്ക് നേരിട്ടെ മതിയാവൂ.

ഞാൻ അപ്പോൾ തന്നെ ലാപ്ടോപ്പ് എടുത്തു എൽ.എൽ ബി കോളജുകളുടെ വിവരങ്ങളും  പ്രവേശന പരീക്ഷയുടെ തിയതിയും നോക്കി അപേക്ഷ ഡൌൺലോഡ് ചെയ്തു.

അവൾ പിന്നോട്ടാഞ്ഞിരുന്നു ..അവളുടെ മനസ്സി കലങ്ങിമറിഞ്ഞു ഒടുവിൽ തെളിനീരായി ഒഴുകുന്ന പുഴപോലെയായി. അവളുടെ മനസ്സിൽ ആ മുഖവും തെളിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

എന്നാലും എന്റെ ആദിയേട്ടാ...നിങ്ങൾ ആള് പൊളി ആണലോ....ഞാൻ നിയമം ഒക്കെ പഠിച്ചു  കാത്തിരിക്കാട്ടോ നിങ്ങളുടെ പണിക്കായി... ശിവയുടെ ചുണ്ടിൽ ആദ്യമായി ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു ആദിയെ ഓർത്തു...

എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പുസ്‌തകം ഞാൻ എടുത്തു മറിച്ചു നോക്കി..വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടി ഞാൻ അത് ഓടിച്ചു വായിച്ചു. ഒരുപാട് തവണ വായിച്ചിട്ടുണ്ടേ... ഇപ്പൊ ഇതെടുക്കുമ്പോ ആധിയേട്ടനെയും ഓർമ്മ വരുന്നുണ്ടലൊ.....ആരോടും പറയണ്ട....എനിക്കങ്ങേരോടു പ്രണയമാണ്  എന്ന് തെറ്റുധരിച്ചാലോ.

എനിക്കയാളോട് പ്രണയം ഒന്നുല്ലാട്ടോ...ആരും അങ്ങനെയൊന്നും  വിചാരിക്കല്ലേ.....എൻ്റെ മനസ്സിലെ കാര്യം അതുപോലെ പറഞ്ഞപ്പോ....എന്തൊ  ...അത്രയേയുള്ളു....അയാൾ തന്ന പണിയുമ് ഇനി കിട്ടാൻ പോണ പണിയാലോചിക്കുമ്പോ...എന്റെ വയറിൽ നിന്ന് ഒരു ആളിക്കത്തലാ മേല്‌പോട്ടു...

ഇനി അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറയുമ്പോ എന്താവും. എന്തായാലും നാളെയാവട്ടെ.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"അപ്പൊ നീ ഇന്നലെ പറഞ്ഞതോ.... ഇന്ന് മാറ്റി പറയുന്നോ....നാളെ വേറെന്തിനെങ്കിലും പഠിക്കണം എന്ന് പറയോ. നിന്റെ കാര്യവാ....ഒന്നും പറയാൻ പറ്റില്ലാലോ." അമ്മയാണെ.

അച്ഛൻ മൗനമാണ്.

"ഇല്ല അമ്മേ..സത്യമായിട്ടും എന്റെ കുഞ്ഞിലെ മോഹമാണ്... എനിക്ക് നല്ല ആത്മവിശ്വാസം ഉണ്ട്. നിങ്ങൾക്കും എന്നിൽ വിശ്വാസമില്ലേ.എന്റെ വാക്കിനു ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല....എന്റെ വിവാഹം നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടത്തിന് നടക്കുള്ളൂ....പക്ഷേ എനിക്ക് എൽ.എൽ.ബി ക്കു ചേരണം. "

"അപ്പൊ നീ ഇനി വർഷങ്ങൾ പഠിച്ചു വർഷങ്ങൾ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്തു..നല്ല വക്കീലായിട്ടു മുപ്പതു വയസ്സൊക്കെ ആയിട്ടു കെട്ടിയാൽ മതി...എന്താ..." അമ്മ പുച്ഛം വാരി വിതറി നിൽപ്പുണ്ട്.

"അമ്മ എന്നെ ഒരു പെൺകുട്ടിയായി അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ഭാരമായി കാണല്ലേ..

പ്ളീസ് 'അമ്മ… ഞാൻ പറയാനുള്ളതൊക്കെ പറഞ്ഞു.....ഞാൻ അപ്ലിക്കേഷൻ ഡൌൺലോഡ് ചെയ്തു...അച്ഛൻ എന്ത് പറയുന്നു... ഞാൻ പൊക്കോട്ടെ അച്ഛാ..." ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി.

അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്റെ മനസ്സിൽ ലഡ്ഡു പൊട്ടി.

" എന്തിനു ചേർന്നാലും അത് നല്ല രീതിയിൽ പൂർത്തിയാക്കണം. പ്രതേകിച്ചും നമുക്ക് ഒരുപാടിഷ്ടപ്പെട്ട പ്രൊഫഷൻ." ഇത് കേട്ടതും പോരാളി വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു അകത്തു പോയി.

" എന്റെ സർക്കാർ ജോലി കളഞ്ഞു ബുസിനസ് ചെയ്തപ്പോളും എല്ലാരും പറഞ്ഞു എനിക്ക് വട്ടാണ് എന്ന് . നിന്റെ 'അമ്മ മുമ്പിലുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ നമ്മൾ ഇഷ്ടത്തോട് ചെയ്യുന്നതും അല്ലാതെ ചെയ്യുന്നത് രണ്ടും രണ്ടാനലോ... അവൾക്കതറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. പക്ഷേ അവൾ എപ്പോഴും സേഫ് സോൺ ആണ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്.റിസ്ക് എടുക്കാൻ ഇഷ്ടല്ല....അതും ഒരുതരത്തിൽ സ്നേഹമാണ്..നമ്മുടെ സുരക്ഷിതത്വം ഓർത്തുള്ള സ്നേഹം."

അച്ഛൻ എന്ത് ഭംഗി ആയാണ് അമ്മയെ മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നേ. കണ്ടോ വീണ്ടും അച്ചൻ എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ട്. അമ്മയും ഉണ്ട് പക്ഷേ ഇങ്ങനെയാണ് എന്നേയുള്ളൂ...

പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു. അപേക്ഷ അയച്ചു തിയതിയും വന്നു. പിന്നേ വേറെയൊരാൾക്കൂടി പണി കിട്ടി..നമ്മുടെ അമ്മുനാ. എന്നോടൊപ്പം അവളും അപേക്ഷ അയച്ചു. മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല ആനന്ദേട്ടൻ പറഞ്ഞുത്രെ അവളുടെ അച്ഛനോട്. പ്രണയത്തിന്റെ ഒരു ശക്തിയെ.

അങ്ങനെ എൻട്രൻസിന് പൊട്ടും എന്ന് വിചാരിച്ച അമ്മുനു എന്നെക്കാളും മാർക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. പാവം അമ്മു. ഞങ്ങൾ ലോ കോളേജ് വിദ്യാർത്ഥികളായി. ആദ്യ ദിവസം നേരത്തെ എണീറ്റ് ഒരുങ്ങാൻ തുടങ്ങി...പൊതുവേ ഞാൻ ഒരുങ്ങാറില്ല...പിന്നെ കോളേജ് ഒക്കെ അല്ലേ. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കിയപ്പോൾ ദോഷം പറയരുതല്ലോ ഒരു നെറ്റിപട്ടത്തിന്റെ കുറവ് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പിന്നെ ഒരു മണിക്കൂർ കഷ്ടപ്പെട്ട് എല്ലാം കഴുകി ഒരു സിമ്പിൾ ചുരിദാറും ഒരു കുഞ്ഞു പൊട്ടും ഒരു കുഞ്ഞു ചെയിൻ ഉം കുഞ്ഞു സ്റ്റഡ്.മുടി അഴിച്ചിട്ടു.ഇത്രയും ആയപ്പോ ഞാൻ ഓകെ ആയി. ഇപ്പൊ എന്നെ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു. എ പ്പോഴും ഇങ്ങനാ... ഞാൻ വേഗം താഴേ എത്തി. ടെ ഇരിക്കുന്നു എന്റെ അമ്മു. എന്തൊരു സുന്ദരിയാ.. നല്ല ധാവണിയൊക്കെ ഉടുത്തു അമ്പലത്തിലൊക്കെ പോയി കുറിയും തൊട്ടു ഒരു ഉഗ്രൻ ശാലീന സുന്ദരി. ഞാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന്. ഇവള് ഇന്നെനിക്കു പണി മേടിച്ചു തരുവോ ഈശ്വരാ...

"നോക്കി നിന്നോ...ആല്ലാണ്ടെന്താ....ഇന്നെങ്കിലും ഒന്ന് ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങിക്കൂടെ ശിവാ...." പോരാളിയാ....

"വേണ്ടമ്മെ....ആരെങ്കിലും എന്നെ പ്രേമിച്ചാലോ.....മുപ്പതു വയസ്സാവണ്ടേ.. എന്നാലല്ലേ .കെട്ടാൻ പറ്റുള്ളൂ.." ഒന്ന് മൂപ്പിച്ചതാ....

" ഇന്നന്നെ വിദ്യാഭ്യാസം നിർത്തണോ..." 'അമ്മ വയറിൽ കൈകുത്തി ചോദിക്കുവാ....

"ഞാൻ തമാശ പറഞ്ഞാലേ എന്റെ നന്ദിനിക്കുട്ടി."....

"എങ്കിൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം" അതും പറഞ്ഞു ദാ പോയി. അച്ഛനോടും അമ്മയോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ കോളേജിലേക്ക്.

ഗവ ലോ കോളേജ് തൃശൂർ.

ആ വലിയ ഗേറ്റ് ന് മുന്നിൽ അതീവ സന്തോഷത്തോടെയും ആവേശത്തോടെയും ഞാൻ നിന്നപ്പോൾ ...ഭയന്നിട്ടാ അമ്മു നിന്നതു. കാരണം എല്ലാരും അവളെ നോക്കുന്നുണ്ടേ.... അവൾ എന്റെ കൈ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്.

"അമ്മു നീ പാട്ടും ഡാൻസും ഒക്കെ പഠിച്ചിട്ടുണ്ടലോ അല്ലേ"

അവൾ എന്നെ സംശയത്തോടെ നോക്കി. "അല്ലാ ..ഫസ്റ്റ് ഡേ അല്ലേ ..പോരാത്തതിന് ദാവണിയും."

"നീ ഒന്ന് മിണ്ടാതെ വേഗം നടനെ ശിവാ..നമ്മൾക്ക് വേഗം ക്ലാസ്സിൽ പോവാം..."

അതിനു ക്ലാസ് അറിയണ്ടേ. അങ്ങനെ ക്ലാസ് ഒക്കെ തപ്പി ഞങ്ങൾ നടക്കുവായിരുന്നു.

ഞങ്ങൾ ചുറ്റും നോക്കി.കൊച്ചു ആൺപിള്ളാരെ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള ഞങ്ങൾ വലിയ വലിയ ചേട്ടന്മാരെയും നല്ല സ്റ്റൈലൻ ചേച്ചിമാരേയും കണ്ടു. എല്ലാരും മെയിൻ ഗേറ്റിൽ ചുറ്റി പറ്റിയുണ്ട്‌ ഞങ്ങളെ പോലുള്ളവരെയൊക്കെ പോലീസ്‌സ്റ്റേഷനിലെ നടയടി പോലെ റാഗിംഗ് ചെയ്തു വിടുന്നുണ്ട്.

"ഹലോ ദാവണി" ...ഒരു സുന്ദരി ചേച്ചി അമ്മുനെ വിളിച്ചു.എന്നെയും. ഹോ. ഭാഗ്യം ചെച്ചിമാരല്ലേ

"മോൾ എവിടന്ന....ധാവണിയും ചുറ്റി വന്നേ"

ഞങ്ങളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. പക്ഷേ അധികമായുസ്സുണ്ടായിരുന്നില്ല ആ ചിരിക്കു.

...".ആരെ മയക്കാനാഡീ ഇതും ചുറ്റി വന്നേ...." ഒറ്റ അലർച്ചയായിരുന്നു ചേച്ചി.

എന്റമ്മോ ഞാൻ ശെരിക്കും ഞെട്ടി. അമ്മുവിന്റെ കാര്യം പറയണ്ടാലോ... ല്ലേ

"ഒരു സുന്ദരിക്കോത ഇറങ്ങിയിരിക്കുവാ..." അവളെ അടിമുടി നോക്കി.

"ഒരു കുറിയും പൊട്ടു ഒരു ശാലീന സുന്ദരി വന്നിരിക്കുന്നു..." ഇത്രയും ആയപ്പോൾ അമ്മുന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി. എനിക്കാണേൽ ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കുറച്ചു ചേട്ടന്മാരും കൂടെ വന്നു. "അയ്യോ മോൾ എന്തിനാ കരയുന്നേ...പാവം കുട്ടി...."

പരിഹാസത്തോടു കൂടി അവർ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഒരു ചേട്ടൻ അടുത്തോട്ടു വന്നു.....ഒരു സഖാവ് ലുക്ക് ഒക്കെ യുണ്ട്.കാണാൻ ഒരു ഉഗ്രൻ സുന്ദരൻ. ഒരു വിജയ് ദേവരകൊണ്ടായ പോലെ. മോളെ അമ്മു നീ രക്ഷപ്പെട്ടു . നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ കോംറെഡ് എത്തീലെ

"നമ്മൾ ലോ കോളേജ് സ്റ്റുഡന്റസ് അല്ലേ..... അപ്പൊ പിന്നെ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാലോ". ചേട്ടനാ അമ്മുനോട്.

"നോക്ക് ഋഷി ഫസ്റ്റ് ഡേ ഞങ്ങൾക്ക് നീ വിട്ടു തന്നതാണ്...സൊ പ്ളീസ്...ഞങ്ങൾ ആരെയും ഫിസിക്കലി ഒന്നും ഹുർട്ട് ചെയ്യില്ല. അത് ഞങ്ങൾ തന്ന വാക്കാണ്."

"വാക്കായിരിക്കണം" ഞങ്ങളെ നോക്കി മൂളി ആ ചേട്ടനും പോയി. എന്ത് പുലി പോലെ വന്നവൻ ഏലി പോലെ പോയോ. അതോടെ അമ്മു കരച്ചാല് തന്നെ.

ഇവളുടെ കാര്യം. എനിക്ക് പണി ആക്കും .

"ഡീ ഇങ്ങോട്ടു നോക്കെടി...മേലിൽ നീ ഈ കോളേജിൽ ധാവണിയുടുത്തു വന്നു പോവരുത് . അത് കൊണ്ട് എന്റെ മോൾ ഒരു ഡാൻസ് ഒക്കെ കളിച്ചിട്ടു പോയാൽ മതി." അമ്മു എന്നെ നോക്കി.

" ഒരു ഡാൻസ് അല്ല പറഞ്ഞോളൂ... ഒന്ന് കളിക്ക്." ഞാൻ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അമ്മു കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു ഒരു ശോക നിർത്തമാടി.

"അയ്യയ്യേ...." അവരെല്ലാവരും  കൂടെ ഒരുമിച്ചു പറഞ്ഞു.... അമ്മു കരച്ചിൽ തന്നെ....എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു...

ഞാൻ അമ്മുനെയും പിടിച്ചു വലിച്ചു പോവാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ ചേട്ടന്മാർ എൻ്റെ കുറുകെ വന്നു നിന്ന്.

"ആര് പറഞ്ഞു പോവാൻ..." ഞാൻ അയാളെ തുറിച്ചു നോക്കി..."ഉണ്ടക്കണ്ണി....നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നൂ...താഴേ നോക്കെടീ..."

"ചേട്ടന്മാർക്കുംമ ചേച്ചിമാർക്കും ഇപ്പൊ എന്താ വേണ്ടത് .ഒരു ഡാൻസ് കാണണം അത്രല്ലേ യുള്ളൂ....ഞാൻ കളിച്ചാൽ പോരെ..." ഞാൻ രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു ചോദിച്ചു. കാരണം മറ്റൊന്നും ആല്ല...ഞ്ഞാൻ ഒരു അടിപൊളി ഡാൻസ് ഇന്നലെ പഠിച്ചു വെച്ചിരിക്കുവാ...എനിക്കതു കളിക്കണ്ടേ...

"എങ്കിൽ നല്ല ഒരു ഐറ്റം പാട്ടും പാടി മോൾ ഡാൻസ് ഉം കളിചോ ..." എല്ലാപേര് എനിക്ക് ഒരു വലിയ പണി തന്നത് പോലെ നിന്നു. അമ്മു എന്നെ ദയനീയമായി നോക്കി. പക്ഷേ അവർക്കറിയില്ലല്ലോ ശിവയെ ...

ഞാൻ ആരംഭിച്ചില്ലേ..

"സാരക്ക് വെച്ചിരിക്കാ

ഇറക്കി വെച്ചിരിക്ക വാര്ത്ത കോഴി മുളക് പൊട്ടു ഇറക്കി വെച്ചിരിക്ക

കോഴി റുസിയായിരുന്താൽ കോഴിയെ വെട്ടു...

കോമാരി റൂസിയായിരുന്താൽ

കോമാറിയെ കെട്ടു...."

(ഇത് ഒരു ഐറ്റം സോങ് ആണേ .....)

ഞാൻ പാടിയും ഡാൻസും കളിച്ചു തകർത്തില്ലേ.... ചേട്ടൻമാറും ചേച്ചിമാരും കിളി പോയി നിന്ന്....അമ്മു അന്തം വിട്ടു എന്നെ നോക്കി. അവൾക്കു പോലും ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"നിർത്തടി...ക്‌ളാസിൽ പോടീ...." നേരത്തെ താഴേ നോക്കാൻ പറഞ്ഞ ചേട്ടനാ....

"ഒന്ന് രണ്ടു സ്റ്റെപ് ഉം കൂടിയുണ്ടായിരുന്നു...." ഞാൻ താഴ്മയോടെ തലയും ചൊരിഞ്ഞു പറഞ്ഞു.

"പോടീ...ക്ലാസ്സിൽ"

ഞാൻ അമ്മുനെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വേഗം ഓടി.... ഓടുമ്പോഴും ദൂരെ പടവുകളിൽ ആ കോംറെഡ് റിഷിയേട്ടൻ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നെ നോക്കി.

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഭാഗം 7

ഞാൻ അമ്മുനെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് വേഗം ഓടി.... ഓടുമ്പോഴും ദൂരെ പടവുകളിൽ ആ കോംറെഡ് റിഷിയേട്ടൻ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നെ നോക്കി.

ഞങ്ങൾ വേഗം ക്ലാസ് കണ്ടു പിടിച്ചു. ക്ലാസ്സിൽ കുട്ടികൾ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പലരും ഞങ്ങളെ പോലെ പണി കിട്ടിയും പണി പേടിച്ചും വന്നവരായിരുന്നു. ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങള് ഒന്ന് പരസ്പരം മിണ്ടി പോലും ഇല്ല..കുറച്ചു നേരം.. ഒടുവിൽ അമ്മു, "നീ ഇതൊക്കെ എപ്പോ പഠിച്ചു ശിവാ...."

"പിന്നെ ലോ കോലേജിൽ വരുമ്പോ ഇതൊക്കെ പ്രതീക്ഷിക്കണ്ടേ...അല്ല...അമ്മു ....നീ എന്തു വിചാരിച്ച...ഈ ധാവണിയും ഉടുത്തു പോന്നത്...ഇനി മേലിൽ നീ ദാവണി ഉടുക്കരുത്." അമ്മുന് നേരെ കൈയും ചൂണ്ടി ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.

"ലേശം കണ്ണീരു പോയാൽ എന്താ..ഒരു അടിപൊളി ഐറ്റം ഡാൻസ് കാണാൻ പറ്റീലെ..." അതും പറഞ്ഞു പിശാശ് ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

"അയ്യടാ വലിയ തമാശ..." ഞാൻ ചുണ്ടു കൂട്ടി തല തിരിച്ചിരുന്നു.

"പിണങ്ങല്ലേ ശിവ കുട്ടി.... നീയില്ലായിരുന്നേൽ ഞാൻ അവിടെ തലകറങ്ങി വീണേനേ...നീ പൊളി അല്ലേ...."

ഞാനും ചിരിച്ചു. അവളെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.

ഞങ്ങൾ ചുറ്റും നോക്കി...അവസാനത്തെ ബേഞ്ചിൽ ഒരു കൂട്ടം സുന്ദരിമാർ....അവർ നേരത്തെ പരിചയക്കാർ ആണ് എന്ന് തോന്നുന്നു.നേതാവ് എന്ന് തോന്നിച്ച കുട്ടി എന്റമ്മൊ...വെറും സുന്ദരിയല്ല...അതീവ സുന്ദരി.അവൾ ചുറ്റുമുള്ള ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. ഓഹോ.... അപ്പൊ അവരാണ്...താരം...

ബാക്കി എല്ലാപേരും അവരിൽ നിന്ന് മാറിയിരിക്കുന്നു. അയ്യോ ആൺകുട്ടികൾ ഒന്നുമില്ല...ഒന്നോ രണ്ടോ

പേർ മാത്രം. ശോ കഷ്ടായല്ലോ....ആംമ്പിള്ളേരില്ലേ .

"ഡീ അമ്മു...ശോകം....ആമ്പിള്ളേരില്ലാ..." അപ്പോഴാ അവൾ ചുറ്റും നോക്കുന്നത്....

."അത് ശെരിയാണല്ലോ"

എനിക്ക് ശെരിക്കും ദുഃഖം വന്നു..കഷ്ടപ്പെട്ട് വീട്ടിൽ യുദ്ധം ചെയ്തു വന്നപ്പോ....ഈ ശോകമൂകമായ ക്ലാസ്സിൽ അഞ്ചു വര്ഷം. എന്റീശ്വരാ ... ഞാൻ വിഷമിച്ചു ഡെസ്കിൽ തല വെച്ച് കിടന്നു. അമ്മു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"ആമ്പിള്ളേരില്ലെങ്കിൽ എന്താ ശിവ ...നീ ഇല്ലേ...ഈ ക്ലാസ്സ് ലൈവ് ആക്കാൻ."

എന്നിട്ടും ഞാൻ മുഖം വീർപ്പിച്ചു തന്നെയിരുന്നു. "വെറുതെ അല്ല നന്ദിനിക്കുട്ടി നിന്നെ കെട്ടിച്ചുവിടാൻ നോക്കിയത്..." ആ പിശാശിന്റെ ആത്മഗതമാണ്. ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി. ആദ്യത്തെ പിരിയഡ് പൊളിറ്റിക്കൽ സയൻസ് ആയിരുന്നു. സാർ വന്നു....പുറകെ എത്തിയല്ലോ കലി പ്പൻമാരും,സുന്ദരന്മാരും,നിഷ്കളക്കന്മാരും,,പൂവാലന്മാരും.

ആൺ കുട്ടികൾ ഒക്കെ സാറിന്റെ കൂടെയും പുറകെയും എന്തിനു സാർ പോവുന്നവരെ യും വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്റെ മുഖമാണെങ്കിൽ പറയണ്ട...പ്രകാശപൂരിതമായിരുന്നു..

."എന്താ... പ്രകാശം....നീയാനോടീ ഈ ക്ലാസ്സിലെ പ്രകാശംപരത്തുന്ന പെൺകുട്ടി." വേറാരുമല്ല അവള് തന്നെ എന്റെ ചങ്ക് അമ്മു .ഞാൻ അവളെ നോക്കി നന്നായി ഇളിച്ചു കാണിച്ചു.

എനിക്ക് ഇപ്പഴാ ശെരിക്കും സമാധാനമായതു.അല്ലേൽ ക്ലാസ് വധമായി പോയേനെ.

"ഹലോ ഡാന്സർ..." ഞാനും അമ്മുവും പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു. കുറ്റി താടിയും ആവശ്യത്തിന് പൊക്കവും വണ്ണവും നല്ല തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകളും ഒക്കെ ആയി ഒരു പുരുഷകേസരി.

"ഇയാളെ തന്നെ...ശാസ്ത്രീയ നൃത്തം പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ.." ഞാൻ മിഴിച്ചു നോക്കി.

"എന്താ തനിക്കങ്ങനെ തോന്നിയോ..." ഞാൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.

"അതല്ല....ഭവതിയുടെ ഈ നൃത്തം ടീച്ചറിന് കാണിച്ചു കൊടുക്കാമായിരുന്നു." എന്നും പറഞ്ഞു അവന്റെ ഫോണിലെ വീഡിയോ എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നു. ശെരിക്കും ഞാനും അമ്മുവും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി.

"ഈ നൃത്തം കണ്ടാൽ ടീച്ചർ തലതല്ലി മരിക്കും" ഞാൻ പറഞ്ഞു..അവനും ചിരിച്ചു.

"തനിക്കു വേണമെങ്കിൽ വീഡിയോ സെൻറ് ചെയ്തു തരാം"

"അയ്യോ വേണ്ടാ.... മാത്രല്ല പെൺകുട്ടികളുടെ വീഡിയോ ഇങ്ങനെ എടുക്കാവോ സോദരാ അവരറിയാതെ"

ഞാൻ കുറുമ്പൂടെ ചോദിച്ചു.

" പാടില്ല സോദരി കൗതുകം കൊണ്ട് എടുത്തതാണെ . ധാ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു" അവനപ്പോ തന്നെ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു.

എന്നിട്ടു മൊബൈൽ എന്റെ കയ്യിൽ തന്നു എന്നെ കൊണ്ട് കുരിശ് ചെക്ക് ചെയ്യ്പിച്ചു.

"പേര് പറഞ്ഞില്ലാലോ നമ്മൾ. ഞാൻ രാഹുൽ. അച്ഛൻ വക്കീൽ 'അമ്മ സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥ. ഒരു അനിയത്തി. ഇവിടെ ഹോസ്റ്റലിൽ. നാട് ഹരിപ്പാട് ."

ഞങ്ങളും സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി. അവൻ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തിരുന്നു. ശെരിക്കും അന്ന് തൊട്ടു എന്റെയും അമ്മുന്റെയും ഒപ്പം ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ചങ്കിനെയും കൂടെ കിട്ടി.

അന്നത്തെ ദിവസം അങ്ങനെ പോയി. എല്ലാപേരും അങ്ങൂട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പരിചയപ്പെട്ടു. പിന്നെ എന്റെ ഡാൻസ് കുറച്ചധികം ആൾക്കാർ കണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഒത്തിരിപേർ വന്നു പരിചയപ്പെട്ടു. പിന്നെ ആ സുന്ദരിയുടെ പേര് യാമി എന്നാണ്. പുരുഷ കേസരിമാർ ഒക്കെ അങ്ങോട്ട് ഒരു ചായ്‌വുണ്ട്. അത് പിന്നയങ്ങനെയാണല്ലോ. രാഹുലിനും ഉണ്ട്. നോട്ടം മാത്രമേയുള്ളു. അവനു മിണ്ടാൻ ഒരു സ്പേസ് വേണ്ടേ. ഞങ്ങൾ മൂന്നും നല്ല കൂട്ടായി.

വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ അമ്മയും താക്കൂടുകളും കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. കാരണം അവരൊക്കെ എന്റെ ഡാൻസ് പ്രാക്ടീസ് കണ്ടവരായിരുന്നേ. ഞാൻ അവരോടു

"എല്ലാരും വെയിറ്റ് ചെയ്യണം. ഞാൻ ഒന്ന് ഫ്രഷ് യാവട്ടെ "

"എന്തിനു ചേച്ചി നടന്നാണോ വരുന്നേ അതോ ആംബുലൻസിലാണോ എന്നറിയാനല്ലേഞങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്നെ.." കാശിയാണ്.

"അയ്യോടാ....ഒരുപാട് തമാശിക്കല്ലേ" ഞാൻ അവനോടു ചുണ്ടു കൊട്ടി.

"ശിവാ വേഗം ഫ്രഷായി വാ..." അമ്മയാണ്.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"നിനക്ക് നാണം എന്ന് ഒരു സാധനം ഉണ്ടോ ശിവാ...." അമ്മയാണ്. എന്റെ ആദ്യദിനം കേട്ടിട്ടുള്ള പ്രതികരണം ആണ്.

"ചേച്ചീ....ശെരിക്കും ചേച്ചി ആ പാട്ടിൽ ഡാൻസ് കളിചോ...." പാറുവാന്.

"അങ്ങനെയൊക്കെ കാലിച്ചേ പറ്റുള്ളൂ...ഇതൊക്കെ രസമല്ലേ...."

"ശിവാ...സീനിയർസ് ആയി വഴക്കിനൊന്നും പോവരുത്. എന്ത് പ്രശ്നമുണ്ടെങ്കിലും വീട്ടിൽ പറയണം. ഒറ്റയ്ക്ക് ഹാൻഡിലെ ചെയ്യാം എന്ന് ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്." അമ്മയാണ്.

"പേടിക്കണ്ട അമ്മാ....ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം"

അമ്മയ്ക്ക് എപ്പോഴും ഭയം ആണ്.. ഒരു വാർത്ത പോലും മിസ് ആക്കില്ല. അമ്മയുടെ ഗാലറി മുഴുവനും ദുരന്തം വീഡിയോസ് ആണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എനിക്ക് സാധാരണ നോക്കിയ സ്റ്റാൻഡേർഡ് മൊബൈൽ ആണ് വാങ്ങി തന്നത്. നോ വാട്സാപ് . പിന്നെ ലാപ്ടോപ്പ് ഉണ്ട്. അതിൻ്റെ ആവശ്യമുള്ളൂ എന്നാ 'അമ്മ പറയുനെ.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

കോളേജിൽ ഞാൻ ആദ്യദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അറിയപ്പെട്ടു.സീനിയർസ് ഇന്റെ ഇടയ്ക്കു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്നെ കാണുമ്പോഴെല്ലാം അവരൊക്കെ അങ്ങ് സാത്ക്കരിക്കാറുണ്ട്. പാട്ടുപാടിയും ഡാൻസികളിച്ചും എന്തിനു കസേരയില്ലാതായിരുന്നും എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന കുറച്ചു നാണവും കൂടി പോയിക്കിട്ടി. അമ്മുക്കുട്ടി പിന്നെ കുറച്ചൊക്കെ ഫോമായി തുടങ്ങി. രാഹുൽ പിന്നെ എന്റെ ഈ കലാപരുപാടികളൊക്കെ വീഡിയോ എടുത്തു പിന്നീട് ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും കൂടെ ആസ്‌വദിച്ചു കണ്ടു ചിരിക്കാറുണ്ട്. പണി പണി തന്നു ഞാനും സീനിയോഴ്സും കൂട്ടായി. റിഷിയേട്ടൻ കോളേജിലെ വലിയ പ്രവർത്തകനാ...നേതാവുമാണ്.

സയൻസ് പശ്ചാത്തലത്തിൽ നിന്ന് വന്ന എനിക്കും അമ്മുവിന് ഒന്നാം വർഷ ക്ലാസുകൾ വളരെ പോരായിരുന്നു. ആദ്യ ദിവസത്തെ പുരുഷകേസരികളിൽ പകുതി പേരെ ക്ലാസ്സിൽ വരാറുള്ളൂ. ബാക്കിയുള്ളവരയൂക്കെ ഇപ്പോഴും ക്യാന്റീനിലും പുറത്തും ഒക്കെ കാണാറുണ്ട്. ഒരിക്കൽ നോട്സ് എഴുതാൻ ബുക്ക്സ് റെഫർ ചെയ്യാനുമായി ഞാനും അമ്മുവും ലൈബ്രറിയിൽ പോയതായിരുന്നു. രാഹുൽ വന്നില്ല.

" നോട്സ് നല്ല നീറ്റ് ആയിട്ട് എഴുതി പ്രിന്റ് എടുത്തു ഈ ചങ്കിനു വെച്ചേക്കണം കേട്ടോ" എന്നും പറഞ്ഞു ഒറ്റ പോക്കാ ദുഷ്ടൻ. ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ലൈബ്രറിയിൽ എത്തി. നോട്ടിസ് എഴുതാൻ തുടങ്ങി.

കൊറേ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് മതിയായി. അമ്മുനെ നോക്കിയപ്പോ പുസ്‌തകത്തിന്റയകത്തു  ഊളിയിടുന്നു. ഞാൻ പതുക്കെ സ്റ്റോറി ബുക്ക് ഉണ്ടെങ്കില് ഉണ്ടോ എന്ന് തപ്പി തപ്പി...ഒരെണ്ണ കണ്ടുപിടിച്ചു...ലൈബ്രറി മുഴുവൻ ലോ ബുക്കും അതിനോടനുബന്ധിച്ച പല പുസ്തകങ്ങളും കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.കുഞ്ഞു ഷെൽഫിൽ മാത്രം കുറച്ചു മലയാള പുസ്തകം ഉണ്ടായിരുന്നു.അതിൽ നിന്നും എനിക്ക് കിട്ടിയത് മാധവിക്കുട്ടിയുടെ എന്റെ കഥ. എനിക്കങ്ങു സന്തോഷമായി...ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് തന്നെ അങ്ങ് വായിച്ചു...

"ഇയാള് ആള് കൊള്ളാലോ" പുരുഷ ശബ്ദം തൊട്ടടുത്ത്‌. ഞാൻ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു പിന്നോട്ടു മാറി.

റിഷിയേട്ടൻ. ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കുന്നു.

"ആരും വരാത്തെ ഈ ഭാഗത്തു നീ എന്താ ഇത്രക്കു അത്യാവശ്യമായി വായിക്കുന്നെന്ന് നോക്കിയപ്പോ...."

വീണ്ടും ചിരിക്കുന്നു. എന്റമ്മോ ..ഇയാൾക്ക് എന്തൊരു ഭംഗിയാ...

"അത്...പിന്നെ ..ഞാൻ.....ആരോടും പറയരുത് പ്ളീസ് ചേട്ടാ..."

ചിരി അടക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി മുന്നോട്ടു നടന്നു. ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നിന്നിട്ടു.

"ബാക്കി കൂടെ ഇപ്പൊ വായിക്കുന്നോ.... ഇല്ലേൽ വാ..." ഞ്ഞാൻ അപ്പോൾ തന്നെ പുസ്‌തകം അവിടെ വെച്ചിട്ടു പോയി.

"എന്താ പേര്?"

"ശിവാനി"

"ശിവാനിയെ ഇനി ആരെങ്കിലും റാഗ് ചെയ്യാൻ ബാക്കിയുണ്ടോ...?."

ഞാൻ ചിരിച്ചു.

"എല്ലാം പോസിറ്റീവ് ആയി എടുക്കുന്നത് നല്ലതാണ്....എനിക്കും അതാണിഷ്ടം. ആ പുസ്തകം തിരിച്ചു വെചോ? . അത് നല്ല പുസ്തകം ആണ്. മാധവി കുട്ടിയും ഒരുപാട് ധൈര്യം ഉള്ള സ്ത്രീയാണ്. അവരുടെ ആശയങ്ങളെയും ഭ്രാന്തുകളെയും എല്ലാർക്കും പോസിറ്റീവ് ആയി എടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവർക്കെതിരെ ഒരുപാട് വിമർശകരും ഉയർന്നിരുന്നു"

റിഷിയേട്ടൻ വാചാലനായി...ഞാൻ ഒരു നല്ല ശ്രോതാവായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാഴ്ചപാടുകളോട് എനിക്ക് ബഹുമാനം തോന്നി.

"ശെരി ശിവാനി പിന്നെ കാണാം." റിഷിയേട്ടൻ പോയി. അമ്മു എന്നെ സസൂക്ഷ്മാം വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വന്നു. "നിങ്ങൾ എപ്പോ കൂട്ടായി?" അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

"ഇപ്പൊ." ഞാൻ പറഞ്ഞു.

അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. ഒരിക്കൽ ക്ലാസ്സിൽ സമരക്കാർ വന്നു ഇറങ്ങാനാവശ്യപ്പെട്ടു. റിഷിയേട്ടൻ വന്നു സമരം ചെയ്യാനുള്ള കാരണവും മറ്റും വിശദീകരിച്ചു. ക്ലാസ്സിലെ തരുണീമണികൾ യാമി യുൾപ്പടെ അദ്ദേഹത്തെ വായുംനോക്കിയിരുന്നു. ഒപ്പം ഞാനും. ക്ലാസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങാൻ നേരം റിഷിയേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഒന്ന് കണ്ണ് ചിമ്മുകയും ചെയ്തു. അമ്മുവും രാഹുലും അന്തം വിട്ടു എന്നെ നോക്കി..

"എന്തിനാദി ആ ചേട്ടൻ നിന്നെ നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മിയത്?" അമ്മുവാണു.

"എനിക്കെങ്ങനെയറിയാം. എന്നെ റാഗിങ്ങ് ചെയ്യുംമ്പോഴൊക്കെ ആ ചേട്ടൻ അവിടെയുണ്ടല്ലോ...കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും.".

"എനിക്കെന്തോ ഒരു സ്പെല്ലിങ്മിസ്റ്റാകെ?" രാഹുൽ ആണ് .

എനിക്ക് ഒന്നും തോന്നീല....കാരണം എന്റയുള്ളിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളൊലൊക്കെ വൈകിട്ട് വരുന്ന ലാൻഡ് ഫോൺ ബെല്ലുകളായിരുന്നു. പാറുവും കാശിയും ഒക്കെ എടുക്കുമ്പോ കട്ട് ആവുന്ന..വീണ്ടും ഒരു തവണയും കൂടയടിക്കുന്ന ആ ബില്ലുകൾ. അത് എടുക്കാതിരിക്കുമ്പോ ഞാനും അറിയുന്നു പ്രണയത്തിന്റെ നീറ്റലും കുസുര്തിയും ഒക്കെ.

ഭാഗം 8 

ഒരു  അഡാർ  പെണ്ണുകാണൽ

"എന്തിനാ  ആ  ചേട്ടൻ  നിന്നെ നോക്കി കണ്ണ്  ചിമ്മിയത് ?"  അമ്മുവാണു .

"എനിക്കെങ്ങനെയറിയാം . എന്നെ   റാഗിങ്ങ്   ചെയ്യുംമ്പോഴൊക്കെ  ആ  ചേട്ടൻ  അവിടെയുണ്ടല്ലോ...കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും.".

"എനിക്കെന്തോ  ഒരു  സ്പെല്ലിങ്മിസ്റ്റാകെ ?"  രാഹുൽ ആണ് .

എനിക്ക്  ഒന്നും  തോന്നീല....കാരണം  എന്റയുള്ളിൽ  കഴിഞ്ഞ  ദിവസങ്ങളൊലൊക്കെ   വൈകിട്ട്  വരുന്ന ലാൻഡ് ഫോൺ  ബെല്ലുകളായിരുന്നു. പാറുവും  കാശിയും  ഒക്കെ  എടുക്കുമ്പോ കട്ട് ആവുന്ന..വീണ്ടും  ഒരു  തവണയും  കൂടയടിക്കുന്ന  ആ  ബെല്ലുകൾ.  അത്  എടുക്കാതിരിക്കുമ്പോ  ഞാനും  അറിയുന്നു  പ്രണയത്തിന്റെ  നീറ്റലും കുസുര്തിയും  ഒക്കെ. ഞാനും  ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു  ആ  നിമിഷങ്ങളെ...വീണ്ടു  വീണ്ടും  ഓർത്തെടുക്കുന്നു  ഞാൻ  ആദ്യമായി  ആദിയേട്ടനെ   കണ്ട  ആ  ദിവസത്തെ. എന്നോട്  സംസാരിച്ചത്  അവസാനം  കൈപിടിച്ചതു,  അപ്പൊ  എന്നെ  നോക്കിയപ്പോൾ  ആ  കാപ്പികണ്ണുകളിൽ  വിരിഞ്ഞ  ഭാവത്തെ . ഞാൻ  അന്നൊരിക്കലും  വിചാരിച്ചില്ല  ആ  നിമിഷങ്ങളെ  ഇത്ര  കൊതിയോടെ  വീണ്ടും വീണ്ടും   ഓർത്തെടുക്കും  എന്ന്.  ഇതൊക്കെ  ആസ്വദിച്ചു  അയവിറക്കി  കൊണ്ടിരുന്ന  എന്റെ  ചുണ്ടിൽ  ഞാൻ  പോലും  അറിയാതെ  വിരിഞ്ഞ  മന്ദഹാസം  അമ്മുവിനെയും  രാഹുൽ നെയും  കൊണ്ടെത്തിച്ചത്  ഋഷിയെട്ടനിലായിരുന്നു.  എന്താ  ചെയ്യാ..... മണ്ടശിരോമണികൾ.

അന്നൊരു  ഞായറാഴ്ചയായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ  എല്ലാരും  ഒരുമിച്ചു  പുറത്തു  പോയി   .ഒന്ന്  കറങ്ങി..ഭക്ഷണം  ഒക്കെ  കഴിച്ചു . ഒരു  പത്തു  മണിയോടെ  വീട്ടിൽ  എത്തി. ഞാൻ  വേഗം   പോയി  ഫ്രഷ്  ആയി  . താഴേ  എത്തിയപ്പോ  ആരുമില്ല..എല്ലാരും  എനിക്കും  മുന്നേ  കിടന്നു.  പിന്നെ  ഞാൻ  കിച്ചണിൽ  പോയി  വെള്ളം   കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോ..ദാ   ഫോൺ  ബെല്ലടിക്കുന്നു. സത്യം  പറയാലോ  ഞാൻ  ശെരിക്കും  ഞെട്ടി. ആദിയേട്ടനായിരിക്കുമോ. അച്ഛൻ  വന്നു  ഫോണെടുത്തു .  അപ്പച്ചിയായിരുന്നു   നേരത്തെ  വിളിച്ചിരുന്നു  അത്രേ .  ദീപേച്ചി  വിളിച്ചിരുന്നു. സുഖമായിരിക്കുന്നു. അങ്ങനെയൊക്കെ. ഞാൻ  പതുക്കെ  എന്റെ  മുറിയിലേക്ക്  പോയി.

ഇപ്പൊ  കുറച്ചായി  ആ  വിളികൾ  എന്നെ  തേടി  വന്നിട്ട്. ഒരു  തവണ  അന്ന്  ഞങ്ങൾ  ഫോണിൽ  സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളു... "മോൾ  നിയമ്മം  ഒക്കെ  പഠിച്ചു  കാത്തിരുന്നോ ..." ഇതാണ്  അവസാനം  പറഞ്ഞത്. പിന്നീട്  കുറച്ചു നാൾ  കഴിഞ്ഞു  വൈകിട്ട് , മൂന്ന് നാല്   ബെൽ  കഴിഞ്ഞതും  കാശിയെടുത്തു.  പക്ഷേ  അനക്കം  ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എനിക്ക്  പെട്ടന്നു  ആധിയേട്ടനെ ഓർമ്മ വന്നു. അല്ലേലും  ആ  ഫോണിലൂടെ  ശിവകോച്ചേ  എന്നുള്ള  വിളിയാണ്  എനിക്കിപ്പോ  ഒരോ   ഫോൺബെല്ലിലും  തോന്നാറ്. കാശി  ഫോൺ  വെച്ചിട്ടു  പോയി. കുറച്ചു  നേരം കഴിഞ്ഞു  വീണ്ടും  വിളിച്ചു. അപ്പൊ  ഞാൻ അടുത്തുണ്ടായിട്ടും  ഞാൻ  എടുത്തില്ല. എനിക്ക്  പറ്റിയില്ല.  രണ്ടു  ദിവസങ്ങൾക്കു  ശേഷം  വീണ്ടും  അതേയ്  സമയം  വിളിച്ചു.  അപ്പൊ  പാറുവായിരുന്നു  എടുത്തത്.  അന്ന്  എനിക്കു   ഉറപ്പായി  അത്  ആ  അലമ്പൻ  ആധിയേട്ടനാന്നു . രണ്ടാമതും  വിളിച്ചു. ഞാൻ  എടുത്തില്ല. ഞാൻ ആദ്യമായി  അറിയുകയായിരുന്നു   പ്രണയത്തിന്റെ  ആകാംഷയും വേദനയും സുഖവും സന്തോഷവും എല്ലാം. അത്  നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ  എനിക്ക്  തോന്നീല  എന്നതാണ്  സത്യം.

പിന്നീട്  പലവട്ടം  അതേ  സമയം  ആ  ബെല്ലുകൾ  എന്നെ  തേടിയെത്തും. പക്ഷേ  ഞാനെടുക്കാറില്ല. ആ  ബെല്ലുകൾ  തരുന്ന  ആനന്ദം  അല്ലെങ്കിൽ  ശിവകോച്ചേ   എന്ന  ആ വിളികൾ  എന്നിൽ  ജനിപ്പിക്കുന്ന  പ്രണയത്തെ  ഇല്ലാതാക്കാൻ  ഞാൻ  തയ്യാറല്ലായിരുന്നു. 

പിന്നെ  അല്ലേലും  എന്റെ  മനസ്സിലുള്ളതൊക്കെ ആ  കാലമാടന്   പെട്ടന്ന്  മനസ്സിലാവും  എന്ന് തോന്നുന്നു...അപ്പൊ  എന്റെ ഈ  മാറ്റവും  ആദിയേട്ടൻ  അറിയില്ലേ ...  മനസ്സിലായാലോ ...പിന്നെ  ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട്  കാര്യമില്ല...അതുകൊണ്ടു  ഞാൻ  ഒന്ന്  പാകപ്പെടട്ടെ. എന്നിട്ടാവാം.  

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

കോളേജ്   ഒക്കെ  അടിപൊളിയായി  പോവുന്നുണ്ട്. എല്ലാരും  ആയി  ഞങ്ങൾ  നല്ല കൂട്ടായി . ഫസ്റ്റ്  ഇയർ കഴിഞ്ഞിട്ടും  യാമിയും  സംഘവും  മറ്റു  കുട്ടികളുമായി  ഇണങ്ങാൻ  തയ്യാറായില്ല. അവർ  ആകാശത്തു  നിന്ന്  പൊട്ടിവീണതും  ബാക്കിയുള്ളവർ  ഭൂമിയിലും  ആ  ഒരു  നിലപാടായിരുന്നു  അവർക്കു. പക്ഷേ  ആദ്യമൊക്കെ  അവരോടു  ചാഞ്ഞിരുന്ന   പുരുഷകേസരികൾ  പിന്നെ  നേരെ  നിവർന്നു  നിന്ന്  ഭൂമിയിലേക്ക്  കാലുറപ്പിച്ചു  നിന്നു . പക്ഷേ  ഇപ്പൊ ഒരു അത്യാഹിതം  സംഭവിച്ചു. ബാക്കിയെല്ലാ  പുരുഷകേസരികളും  നിവർന്നു  നിന്നപ്പോ  ഞങ്ങളുടെ  ചങ്ക്  രാഹുലിനു  അങ്ങോട്ടു   ചായാനുള്ള   അവസരം  കിട്ടിയല്ലോ . അങ്ങനെ  അവൻ  യാമിയെ  വീഴ്ത്താനായി  ആഞ്ഞു  പരിശ്രമം  ആരംഭിച്ചു.  ഞാനും  അമ്മുവു എന്തൊക്കെ   പറഞ്ഞിട്ടും  ഒരു  രക്ഷയുമില്ല. 

" ലവ്  അറ്റ്  ഫസ്റ്റ്  സൈട് ...എന്ന്  കേട്ടിട്ടില്ലേ...ശെരിക്കും  എന്റെ  മനസ്സിൽ  ആദ്യദിവസം  തന്ന്നെ  പതിഞ്ഞതാ  അവളുടെ  മുഖം. നിങ്ങൾക്കു  അത്  പറഞ്ഞാൽ  മനസ്സിലാവില്ല ." രാഹുലാ....കേട്ടില്ലോ ...  അസ്ഥിക്ക്  പിടിച്ചുപോയി. 

"രാഹുൽ...ഈ   പ്രണയം  അങ്ങോട്ടും  ഇങ്ങോട്ടും  വേണ്ടേ..." അമ്മുവാണ്.  ഞാൻ  അവളെ  അന്തം  വിട്ടു  നോക്കി.  കാരണം  മറ്റൊന്നുമല്ല.  ഓർമ്മ  വെച്ച  കാലം  തൊട്ടു  ഒരാളെ   അങ്ങോട്ടു  തകർത്തു  പ്രേമിക്കുന്നവളാ.

അയാൾക്കു  ഇങ്ങോട്ടു  എന്താ  എന്ന് പോലും  അറിയാത്തവളാ...ഇവള്  പോസ്റ്റായാൽ  ഇവൾ  അന്ന്   ആത്മഹത്യ  ചെയ്യും.  ഒരു  സംശയവും  വേണ്ടാ. ഞാൻ  എന്റെ  പ്രണയത്തെ  പറ്റിയും  ആലോചിച്ചു. ഞാനും  അവളെ  പോലെ  പറഞ്ഞിട്ടില്ലലോ...ഇല്ല  അത്രയും  ആഴം  ഒന്നും  ഇല്ലാ...പിന്നെ  ഞാൻ  പോസ്റ്റായാലും  ആത്മഹത്യ  ഒന്നും  ചെയ്യില്ല.  ഞാൻ  പോസ്റ്റ്  ആവോ  കൃഷ്ണാ....

"ശിവാ ..നീ  എന്താലോചിക്കുവാ....അപ്പൊ   ഞാൻ  പോട്ടെ? " രാഹുലാണ്. 

 ഞാൻ  യാന്ത്രികമായി  ചോദിച്ചു..

"എവിടെ ?"

" ഡീ  യാമിയെ  പ്രൊപ്പോസ്  ചെയ്യാൻ  പോവുന്നു..."

ഞാൻ  അവനെ  അത്ഭുതത്തോടെ  നോക്കി. ഇവന് ഇത്രയും  ധൈര്യമുണ്ടോ. 

"കൊട്  മോനെ  കൈ . ആമ്പിള്ളേരായാൽ   ഇങ്ങനെ   വേണം. നീ  പോയി  ധൈര്യമായി  പറ"

എനിക്ക്  ആദിയേട്ടന്റെ  ഫോൺ  പോലും  എടുക്കാനുള്ള  ധൈര്യമില്ല. അപ്പോഴാണ്  സധൈര്യം  പ്രണയം  പറയ്യാൻ  പോവുന്ന  രാഹുൽ . അതും  ആ  യാമിയെ  പോലൊരു സാധനത്തിനോട്  പ്രണയം  പറയാൻ  അവൻ  കാണിച്ച  ധൈര്യം എനിക്ക്  അവനോടു  അതിയായ   ബഹുമാനം  തോന്നി. 

"എന്ത്  ഭ്രാന്താണ്  ശിവ  നീ  ഈ  പറയുന്നേ . രാഹുൽ  വേണ്ടാട്ടോ ? ഇവൾക്ക്  ഇതൊന്നും  ഒരു  വിഷയമേ  അല്ല ."

പിശാശു  പറയുന്നേ  കേട്ടിലെ. ഞാൻ  അനുഭവിക്കുന്നത്  എനിക്ക്  മാത്രമേ  അറിയുള്ളൂ.

"എനിക്ക്  പറഞ്ഞില്ലേൽ  ഭ്രാന്ത്  പിടിക്കും". രാഹുലാണ്.

പ്രണയത്തിന്റെ  മറ്റൊരു  മുഖം. "ഡാ  നീ  പോയി  പറ. പക്ഷേ  അവൾ  ഉടനെ  ഒരു എസ്  ഒന്നും  പറയില്ല. അത്  പ്രതീക്ഷിച്ചു  വേണം  പോവാൻ. പിന്നെ  ഒരു  കാര്യം  കൂടെ  പറയാനുണ്ട്."  ഞാൻ  അവനെ  ഒന്ന്  ഇടംകണ്ണിട്ടു  നോക്കി .

ഞാൻ  എന്താ  പറയുന്നെന്നു  അറിയാനായി ഒരു  വിഗ്ജ്ഞാനദാഹിയെ  പോലെ  നിൽക്കുന്നു.

"ടാ   മറ്റൊന്നുമില്ല....ഈ  പ്രണയത്തിനു കണ്ണില്ല  ശെരിയാ... എന്നാലും  ഒരൽപം  ബുദ്ധിയാവാമായിരുന്നു."

അവൻ  എന്നെ  ദേഷ്യത്തോടെ  നോക്കി. "എനിക്ക് ബുദ്ധിയൽപ്പം  കുറവാ....നീ  എന്ത്  വന്നാലും  എന്നോടൊപ്പം  നിൽക്കുമോ? "  ഒന്ന്   സംശയിച്ചിട്ടു  " ഇല്ലയോ?"

"നീ   ധൈര്യമായിട്ടു  പോ . പക്ഷേ  പോസിറ്റീവ്  റിപ്ലൈ  പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട. "

"ഓ കെ ഡീ ..." അവൻ  യാമിയുടെ  അടുത്തേക്ക്  പോയി . ഞങ്ങൾ  കുറച്ചു  മാറിയിരുന്നു. ക്ലാസ്  ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ  അവരുടെ  സംസാരമൊക്കെ  കേൾക്കാം.  നമ്മുടെ  കാമുകൻ  നന്നായി  പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് .

"യാമീ , എനിക്ക്  തന്നെ  ഇഷ്ടാണ്. ആദ്യ കാഴ്ചയിൽ  തന്നെ  ഒരുപാടിഷ്ടാണ്. തനിക്കു...."

ടപേ   എന്നൊരു  ശബ്ദം  നോക്കിയപ്പോൾ  ദാ   കാമുകൻ  ചെവിയും  പൊതി  നിൽക്കുന്നു.ഞാനും  അമ്മുവും  ഒറ്റ  കുതിപ്പിന്  രാഹുലിന്റെ  അടുത്ത്  എത്തി.

"ഒരു  കാമുകൻ  വന്നിരിക്കുന്നു. ഒന്നടുത്തു  ഇടപഴകിയപ്പോ  നീ  എന്താ  വിചാരിച്ചതു. എനിക്ക്  നിന്നോട്   പ്രേമം ആണ്  എന്നോ . നിന്നെ  പോലെയുള്ള  മിഡിൽക്ലാസ്സ്  ചെക്കന്മാരുടെയെല്ലാം  കുഴപ്പമാ....അതിനു  നിന്നെയൊന്നും  പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല........നിൻ ...." യാമിക്ക്  അത്  പൂർത്തിയാക്കാൻ  പറ്റീല.

"സ്റ്റോപ്പ്  ഇറ്റ്  യാമീ . " മറ്റാരുമല്ല   ഈ  ഞാൻ  തന്നെ   ശിവ .

"നിന്റെ  കവല  പ്രസംഗം  ഇവിടാർക്കും  കേൾക്കണ്ട. ഇപ്പൊ  രാഹുലിനോട്  സോറി  പറയണം. ഒരു  ആണ്    പെണ്ണിനെ   ഇഷ്ടാണ്  എന്ന്  പറയുന്നത്  വലിയ  തെറ്റൊന്നുമല്ല.  അതിനു  ഇങ്ങനെ  അനാവശ്യമായി  പ്രതിക്കരിക്കേണ്ടേ   ഒരു  കാര്യവുമില്ല. ഒരു  കാര്യവുമില്ലാതായാണ്   താൻ  ഓവർ  റീയാക്ട്   ചെയ്തത്. താനിപ്പോ  സോറി  പറയണം ."

യാമിയും സംഘവും  ഒന്ന്  ഞെട്ടി. കാരണം   അവർ  ആരൊക്കെയോ  ആണ്  എന്നാണു  അവർ  വിചാരിച്ചിരുന്നത്. അല്ലെങ്കിൽ  അങ്ങനയൊരു  മിഥ്യാലോകത്തായിരുന്നു  അവർ.

"ഞാനാരാണ്  എന്ന്  നിനക്കറിയോ . നിന്നെ  പോലെ ഒരു നാണവുമില്ലാതെ  ആര് പറഞ്ഞാലും  ഡാൻസം  കളിച്ചു  നടക്കുന്നവളല്ല  ഞാൻ.    മാത്രമല്ല  ഞാൻ  ഒരു  തെറ്റും   ചെയ്തിട്ടില്ല. നീ  പോയി  കംപ്ലൈന്റ്റ്  കൊടുത്തു  നോക്ക്. അപ്പൊ  കാണാലോ ."

അതും പറഞ്ഞു  എന്നെ  ഒന്ന്  പുച്ഛത്തോടെ  നോക്കി  യാമി കടന്നു പോയി. 

"യാമി  മോള്  അവിടെ ഒന്ന്  നിന്നേ ." ഞാൻ  അവളുടെ  അടുത്ത്  പോയി  ഒരു കൈ  അകലത്തിൽ  നിന്നിട്ടു  ആ  ചുവന്നു കോപം കൊണ്ട് തുടുത്തു  ഇരിക്കുന്ന  ആ  കവിളിൽ  കൈ  വീശി ഒരണ്ണം   കൊടുത്തു. പാവം  അമുൽ  ബേബിയുടെ  തലകറങ്ങി  പോയീന്നു  തോന്നുന്നു. ഞാൻ  വേഗം  രാഹുലിന്റെ  അടുത്ത്  പോയി  നിന്നു. ഒരടി എങ്ങാനും  ഉടനെ   വന്നാൽ അവൻ തടഞ്ഞോളും.  പക്ഷേ  ...എവിടെ ...... എന്നെ ഭയഭക്തി  ബഹുമാനത്തോടെ  നോക്കുന്നു. അമ്മു  തലയിൽ  കൈവെച്ചു  നില്പുണ്ട്. യാമിയുടെയും  സംഘത്തിന്റെയും  കിളിയൊക്കെ  പോയി  നിൽക്കുന്നു. സന്ദർഭം  അനുകൂലം . എങ്കിൽ  പിന്ന്നെ  ദാ   പിടിച്ചോ   ഒരു ഡായ്ലോഗ്  കൂടെ.  

"എനിക്ക്  പോയി  കംപ്ലയിന്റ്  ഒന്നും   കൊടുക്കാൻ  വയ്യ. നിനക്ക്  വേണേൽ  നീ  പോയി  കൊടുക്കൂ "

യാമിയും  സംഘവും  എന്നെ  നോക്കി  ഇപ്പൊ കാണിച്ചുതരാം  എന്ന  ഭാവത്തിൽ  ഇറങ്ങി  പോയി. ബാക്കി  കുട്ടികളെല്ലാം  ഒരു  നിമിഷം  നിശബ്ദരായി. എന്നിട്ടു  "കലക്കി  ശിവാ ...ഇത്  നിങ്ങളുടെ  പ്ലാൻ  ആയിരുന്നോ?"

ഞാനും അമ്മുവും  ഞെട്ടി. അല്ലാ  എന്നു പറയാൻ  തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും , 

 "അതേ  ഞങ്ങൾ കുറച്ചു  നാളായി  അവളുമാർക്കു  പണി കൊടുക്കണം  എന്നുവിചാരിക്കുന്നു . ഞങ്ങൾ  അതിന്റെ  പ്ലാനിങ്ങിലായിരുന്നു.  ഇങ്ങനെ  ഒരു  സീൻ  ക്രീയേറ്റു   ചെയ്യാനാ  ഞാൻ  അവളുടെ  കൂടെ  ഒലി പ്പിച്ചു  നടന്നത്."  

വേറെയാരുമല്ല  എന്റെ  ചങ്ക്   രാഹുൽ.  എന്റെയും  അമ്മുവിന്റെയും  അവസ്ഥ  പറയുന്നില്ല. പിന്നെ   തുടങ്ങീലെ  നമ്മുടെ  കാമുകൻ  , ഇവന്റെ  മുന്നിൽ  ആഷിക്ക്  അബുവും  ലിജോ  ജോസ്  തുടങ്ങിയ  സംവിധായകർ  ശിഷ്യപ്പെടേണ്ടതായിരുന്നു.  അന്ന്  മുഴുവൻ  അവന്റെ  തള്ളലായിരുന്നു.  ഇതിന്റയിടക്ക്  പാവം  സാറന്മാർ  വന്നു  പോയി. അപ്പൊ  ക്ലാസ്സിൽ  നിന്നിറങ്ങിപ്പോയി  യാമിയും  സംഘവും  പിന്നെ  ആ  വഴിക്കു  വന്നില്ല. ഇപ്പൊ  എന്നെ  ഓഫീസിൽ  റൂമിൽ  വിളിക്കും  എന്നും  പ്രതീക്ഷിച്ചു  ഞാനിരുന്നു.

ഭാഗം 9

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

"അതേ ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നാളായി അവളുമാർക്കു പണി കൊടുക്കണം എന്നുവിചാരിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ അതിന്റെ പ്ലാനിങ്ങിലായിരുന്നു. ഇങ്ങനെ ഒരു സീൻ ക്രീയേറ്റു ചെയ്യാനാ ഞാൻ അവളുടെ കൂടെ ഒലി പ്പിച്ചു നടന്നത്."

വേറെയാരുമല്ല എന്റെ ചങ്ക് രാഹുൽ. എന്റെയും അമ്മുവിന്റെയും അവസ്ഥ പറയുന്നില്ല. പിന്നെ തുടങ്ങീലെ നമ്മുടെ കാമുകൻ , ഇവന്റെ മുന്നിൽ ആഷിക്ക് അബുവും ലിജോ ജോസ് തുടങ്ങിയ സംവിധായകർ ശിഷ്യപ്പെടേണ്ടതായിരുന്നു. അന്ന് മുഴുവൻ അവന്റെ തള്ളലായിരുന്നു. ഇതിന്റയിടക്ക് പാവം സാറന്മാർ വന്നു പോയി. അപ്പൊ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങിപ്പോയി യാമിയും സംഘവും പിന്നെ ആ വഴിക്കു വന്നില്ല. ഇപ്പൊ എന്നെ ഓഫീസിൽ റൂമിൽ വിളിക്കും എന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചു ഞാനിരുന്നു.

അവസാനത്തെ അവർ ആയപ്പോ ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ എന്നെ പ്രിൻസിപ്പൽ റൂമിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. സാർ എന്നെ മാത്രം പോവാൻ അനുവദിച്ചോളൂ. ഒടുവിൽ രാഹുൽ സാറിനോട് എന്തൊക്കയോ പറഞ്ഞു എന്നോടൊപ്പം .വന്നു. "നീ എന്തിനാ വന്നത്." ഞാൻ ചോദിച്ചു.

"യാമിയെ ഒന്ന് കാണാൻ. പാവം കവിളൊക്കെ വീർത്തു ...കരഞ്ഞു കലങ്ങി....ഹോ... പാവം..." ഞാൻ അന്തം വിട്ടു അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് നടന്നു.. ഇവന് വേണ്ടിയാണോ ഈശ്വരാ ഞാൻ ഈ പാതകം ചെയ്തത്.

"എന്നാ അടിയാടി നീ എന്റെ ആമിയെ അടിച്ചത്. പാവം അതും ഒരു കവിളിൽ " ഞാൻ നിന്ന് പോയി.

രാഹുൽ കുറച്ചുടെ മുന്നോട്ടു പോയിട്ട് എന്നെ കാണാത്തെ കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി .

"ഒന്ന് വേഗം വാ ശിവാ. അവള്ടെ മറ്റ് കവിളും കൂടെ അടിച്ചു ചുവപ്പിക്കണ്ടേ ........നീ ഒന്ന് വാ..." എന്നും പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു പിശാശ് .

"ഡാ ...നിന്നെ ഞാൻ..." അവൻ ഓടി പുറകെ ഞാനും ......അവൻ ഓഫീസിൽ റൂമിലേക്കുള്ള വരാന്തയിലേക്ക് ഓടി കയറി .ഒപ്പം ഞാനും.

ഞാൻ വേഗം ഓടി ചെന്നവനെ പിടിച്ചതും ആ പിശാശു മാറി. ഞാൻ ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങി വരുന്ന ആരെയോ ഇടിച്ചു വീണു വീണില്ല എന്ന മട്ടിൽ നിന്നു. ഞാൻ ബാലൻസ് ചെയ്തതല്ല. പുള്ളി പിടിച്ചതാ. .. ആ പിശാശു രാഹുൽ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ആളുടെ മുഖത്തു നോക്കുന്നേനു മുന്നേ "സോറി " എന്ന് പറഞ്ഞു മുഖത്തോട്ടു നോക്കിയതും സത്യം പറയാലോ ഏതോ സിനിമയിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ പിന്നെ ചുറ്റുമുള്ള ആരെയും ഞാൻ കണ്ടില്ല. ആ കാപ്പികണ്ണുകൾ മാത്രമേ കണ്ടുള്ളൂ . ആദിയേട്ടൻ ...ആ കണ്ണുകളിലും അത്ഭുതമുണ്ടായിരുന്നു.ഒരു ചെറു ചിരി വന്നുവോ...ചിലപ്പോ എനിക്ക് തോന്നിയതാണോ... എന്തായാലൂം എന്റെ നേത്രങ്ങൾ പുള്ളിയെ നന്നായി ഒപ്പിയെടുത്തു.കാരണം അത്രക്ക് ഞാൻ ആ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങളെ ഓർത്തെടുത്തിട്ടുണ്ട്.

ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ സുഖമുള്ള ഒരു ഞെട്ടലായിരുന്നു. കാരണം കഴിഞ്ഞ കുറെ കാലങ്ങളായി ഞാൻ ആരും അറിയാതെ എന്റെയുള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ച ഒരുപാട് തവണ ഓർത്തെടുത്ത ഈ മുഖം... അയ്യോ എന്റെ കൈ വേദനിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.... എന്റമ്മൊ ഈ മനുഷ്യൻ  കലിപ്പിലായിരുന്നോ. ശെരിക്കും എന്റെ കൈ വേദനിച്ചു . എന്നെ വീഴാതെ പിടിച്ച കൈപിടിച്ച് ഞെരിക്കുന്നു. ഇയാള് സൈക്കോ ആണോ.

"എന്താ ശിവാ ഓഫീസിൽ.?" റിഷിയേട്ടനായിരുന്നു. ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങി വരുകയായിരുന്നു.അപ്പോൾ തന്നെ ആ കാലമാടൻ കൈവിട്ടു എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കീട്ടു നടന്നു പോയി . ഞാൻ നോക്കി നിന്നു " . എന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയും ഇല്ലാ... മാത്രമല്ല ഓഫീസിലോട്ടു നടന്നു വരുന്ന ആ യാമിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു സംസാരിക്കുന്നു ആ ഞരമ്പുരോഗി . ഞാൻ ദേഷ്യത്തിലും സങ്കടത്തിലും ചുണ്ടു കോട്ടി .

എന്റെ മുഖം ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന ഋഷിയെട്ടനോട് രാഹുൽ പറഞ്ഞു."അത് ചേട്ടാ ഒരു ചെറിയ തല്ലു കേസ ."

"അപ്പൊ ശിവ യാണോ യാമിയെ അടിച്ചത്. എനിക്കു അപ്പോഴേ തോന്നി." എന്നും പറഞ്ഞു പുള്ളി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. പക്ഷേ ഞാൻ ആ പൽവാൽ ദേവൻ പോയ വഴിയും നോക്കി നിന്നു.

"താൻ ഇത്രക്ക് ടെൻസ്ഡ് ആവേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല . ഇതൊക്കെ കോളേജിന്റെ ഭാഗമല്ലേ ."

രാഹുൽ വന്നു എന്നെ തട്ടി. അപ്പോഴാ ശെരിക്കും എനിക്കു സ്ഥലകാല ബോധമുണ്ടായത്.

"ചേട്ടൻ എന്താ ഓഫീസിൽ. യാമിയുടെ കൂടെ വന്നയാണോ ?" ഞാൻ യാന്ത്രികമായി ചോദിച്ചു.

" അത് ഒരു സെമിനാർ ഉണ്ട് അടുത്താഴ്ച. അപ്പൊ അതിന്റെ അനുവാദത്തിനും മറ്റു കാര്യങ്ങൾക്കുമായി വന്നതാ. പിന്നെ യാമി ക്കു എന്റെ സപ്പോർട്ട് വേണ്ടാ. നമ്മുടെ സ്‌ഫടികം ജോർജ് യാമിയുടെ അങ്കിൾ ആണ്. പുള്ളി അകത്തുണ്ട്. ശിവ അതറിയാതെയാണോ ഈ പുകിലൊക്കെ ഉണ്ടാക്കിയത്."

ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ റിഷിയേട്ടൻ പറയുന്നത് ഒന്നും ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. എന്റെ മനസ്സ് ആ ഞരമ്പുരോഗിയോടൊപ്പം പോയിരുന്നു.

"ശെരി ചേട്ടാ ." എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഓഫീസി റൂട്ടിലോട്ടു കയറി. എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ളത് ഒന്നും ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. എനിക്ക് എത്രയും പെട്ടന്ന് എന്റെ വീട്ടിൽ പോവാൻ തോന്നി. രാഹുൽ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു."എന്ത് പറ്റി ശിവാ... നീ ഓകെ അല്ലേ ...?"

"സാരമില്ലടാ....എനിക്ക് എന്തോ ഒരു..."

"പേടിയാവുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പിന്നെ തല കറങ്ങി വീഴുന്ന പോലെ ആക്‌ഷൻ കാണിചോ .... ബാക്കി കാര്യം ഞാനേറ്റു...നീ ഒന്നും അറിയേം വേണ്ടാ . എങ്ങനെയുണ്ട്.?" ഒരു ഉഗ്രൻ പ്രശ്നം നിസ്സാരമായി പരിഹരിച്ച ഭാവത്തിൽ നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാനറിയാതെ തലയിൽ കൈവെച്ചു നിന്ന് പോയി..."നീ എന്തിന്റെ  കുഞ്ഞാടാ...?"

അവൻ എന്നെ നോക്കി നന്നായി ഇളിച്ചു. ഒരു വലിയ സ്വീകരണമുറി കടന്നു വേണം പ്രിൻസിപ്പലിന്റെ മുറിയിൽ എത്താൻ .

...പക്ഷേ അവിടെ ആരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. രാഹുൽ എന്നെ നോക്കി....ആരുമില്ലേ .

"ഞാൻ വിചാരിച്ചതു യാമിയും സംഘവും ഉണ്ടാവും എന്നാ....: ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"അത് നിന്നെ പേടിച്ചു അവളുമാര് പരാതി എഴുതി കൊടുത്തു മുങ്ങീട്ടുണ്ടാവും . അതുകൊണ്ടു അത്ര സീൻ ഒന്നും കാണില്ല." എന്നും പറഞ്ഞു അവൻ വെറുതെ ഒന്ന് എത്തി നോക്കി ....."എന്റമ്മൊഊ പണി പാളി..." എന്ന് പറഞ്ഞതും പ്യൂൺ വന്നു ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു. അവൻ പുരികം പൊക്കി സീനായി എന്ന് പറയുന്നുണ്ട്. അകത്തു കയറിയ ഞാൻ കിളി പറന്നു നിന്നു പോയി. പ്രിൻസിപ്പൽ , സ്‌ഫടികം ജോർജ് സർ ,(ജോർജ് എന്നാ പേരു ...ബാക്കി പുള്ളിയുടെ സ്വഭാവഗുണം കൊണ്ട് ചേർത്തതാ പേരും,യാമിയും രണ്ടു സാക്ഷികളും അവളുടെ സംഘത്തിലെ , പിന്നെ അവളുടെ അമ്മയാണ് തോന്നുണു വേറെ ആരക്കയോ

"ശിവാനി ആദ്യമായിട്ടാണോ ഓഫീസിൽ ....അതോ ഇതൊരു കാഴ്ച ബന്ഗ്ലാവായിട്ടു തോന്നിയോ.." സാറ് എന്താ ഈ പറഞ്ഞത്....കാഴ്ച ബന്ഗ്ലാവോ ... അയ്യോ...ശെരിക്കും സാർ എന്താ പറഞ്ഞത്. സ്വയം പൊക്കി പറഞ്ഞതാണോ. അദ്ദേഹം സിംഹവും ബാക്കിയെല്ലാപേരും മറ്റു ജീവികളും.

"ചെവി കേൾക്കില്ലേ ...." വീണ്ടും എന്നോടു . എന്നാലും ഒരു ചെറിയ പ്രശ്നത്തിന് ഇത്രയും പേരോ ....ഞാനിങ്ങനെ പലതും ആലോചിച്ചു നിന്നു .രാഹുലിനെ യാമി നോക്കുന്നുണ്ട് .ഇവനെന്താ ഇവിടെ എന്ന ഭാവത്തിൽ.

"പണ്ട് ആമ്പിള്ളേർ തമ്മിലുള്ള വഴക്കായിരുന്നു...ഇപ്പൊ പെണ്കുട്ടിയോളും തുടങ്ങി... എന്തായാലും ശിവ യാമിയെ അടിച്ചോ ?" എന്നെ കണ്ണടയുടെ ഇടയിൽ കൂടെ നോക്കീട്ടു....ഒന്ന് നീട്ടി പറഞ്ഞു "സാക്ഷികൾ ഉണ്ട്".

അപ്പൊ പിന്നെ സമയമായി.

"സാക്ഷികളുടെ ആവശ്യമില്ല സാർ ഞാൻ അടിച്ചു. " സ്‌ഫടികം ജോർജിനെ ഒന്ന് പാളി നോക്കിയപ്പോൾ എന്നെ ഇപ്പൊ പിടിച്ചു വിഴുങ്ങും എന്ന ഭാവത്തിലിരുന്നു.

പ്രിൻസിപ്പാൾ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി." എങ്കിൽ പിന്നെ ഒരു ക്ഷമ പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കു."

"ഒരു പ്രകോപനവുമില്ലാതെ ഈ പാവം കുട്ടിയെ അടിച്ചതിനു ശിവാനിക്ക് ഒരു പണിഷ്‌മെന്റും വേണം."സ്‌ഫടികം ജോർജിന്റെ നിർദ്ദേശമാണു .

"ഞാൻ ക്ഷമ പറയാം. പക്ഷേ ഒരു കാരണവും കൂടാതെ ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞതിന് യാമി എന്റെ സുഹൃത്തിനെ അടിച്ചു. അപ്പൊ അവനോടും യാമി ക്ഷമ പറയുമല്ലോ.... എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാനും റെഡി ആണ്."

പ്രിൻസിപാൽ യാമിയെ നോക്കി. "അത് പറഞ്ഞില്ലാലോ ?"

"അത് സർ രാഹുൽ എന്നോട് മോശമായി സംസാരിച്ചത് കൊണ്ടാ ഞാൻ അടിച്ചത്." യാമിയാണ്. എന്നിട്ടവൾ ജോർജ് സാറിനെ നോക്കി .

"ഒരാളെ ഇഷ്ടാണ് എന്ന് പറയുന്നത് മോശമാണോ സാറേ ?" രാഹുൽ ആണ്.

"താനാണോ രാഹുൽ ?" പ്രിൻസിപ്പാൾ കണ്ണടയുടെ മുകളിലൂടെ നോക്കി.

"അതേ. ഞാൻ പ്രകോപിപ്പിക്കാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല സാർ." രാഹുലിന്റെ നിഷ്‌കു ‌ ഭാവം കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി.

"ഒരു പെൺകുട്ടിയോട് സംസാരിക്കുന്നതിനും ഇടപഴകുന്നതിനു ഒക്കെ ഒരു മര്യാദയുണ്ട്. അങ്ങനെ എന്തും ചാടി കേറി പറയാനുള്ളതൊന്നുമല്ല . അല്ലെങ്കിലും നിങ്ങൾ പഠിക്കാൻ വന്നതല്ലേ. സെക്കന്റ് ഇയർ അല്ല ആയിട്ടുള്ളൂ..." ജോർജ് സാറാണ് .

"മാത്രമല്ലാ ഒരു പ്രകോപനവുമില്ലാതായാണ് ശിവാണി യാമിയെ അടിച്ചത്. അതാണ് പരാതി."

"അങ്ങനെ പരാതി മാത്രം തന്നവരെ പരിഗണിക്കാൻ ഇത് കോടതി അല്ലല്ലോ ജോര്ജെ ....മാത്രമല്ല ഒരു ആൺകുട്ടീ ഇഷ്ടാണ് എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് ഒരു സുഖമുള്ള ഏർപ്പാടല്ലേ യാമി. ഇഷ്ടല്ല എങ്കിൽ അതങ്ങു പറഞ്ഞ പോരെ... എന്തിനാ വെറുതെ അടിയും പിടിയും ഒക്കെ. നമ്മൾ ഫിസിക്കലി മെന്റലി ഹുർട്ട്‌ ചെയ്‌താൽ മാത്രം അടി പിടി അതാ..നല്ലതു. എങ്കിലേ ആ പ്രതികരണത്തിന് ഒരു വില ഉണ്ടാവൂ . അതുകൊണ്ടു രണ്ടു പേരും ശിവാനിയും യാമിയും ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് എഴുതി ഓഫീസിൽ കൊടുത്തിട്ടു പൊക്കോളൂ."

എന്താ കഥ ഈ സിംഹത്തിനുള്ളിൽ ഇങ്ങനെയൊരു സഹൃദയനോ . ഞാനും രാഹുലും യാമിയും എന്തിനു

സ്ഫടികം ജോർജ് പോലും അതിശയത്തോടെ പുള്ളിയെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

"അപ്പൊ പിന്നെ ലാസ്‌റ് അവർ അല്ലേ . എല്ലാരും നേരത്തെ വീടെത്താനുള്ള പണി നോക്ക്. " പ്രിൻസിയുടെ ഡയലോഗ് കേട്ടു യാമിയുടെ 'അമ്മ തൃപ്തിയില്ലാതെ ജോർജ് സാറിനെയും നോക്കി എണീട്ടു. ഞാനും രാഹുലും തിരിഞ്ഞതും ...

"ശിവാനി അവിടെ നിൽക്ക് ." ഞാൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. രാഹുൽ എന്നെ സഹതാപത്തോടെ നോക്കി ഇറങ്ങി. പ്രിൻസി എന്നെ ഒന്ന് അടിമുടി നോക്കി." അടുത്താഴ്ച ഇവിടെ സെമിനാര് നടക്കുന്നുണ്ട്. ഫുൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു നല്ലൊരു റിപ്പോർട്ട് എനിക്ക് സബ്മിട് ചെയ്യണം. "

"ചെയ്യാം സർ"

"പൊക്കോളൂ ". കേൾക്കേണ്ടേ താമസം ഞാൻ ഒറ്റ ഓട്ടം . പുള്ളി ചിരിച്ചത് ഞാൻ കണ്ടില്ല.എനിക്ക് വേഗം വീട്ടിൽ പോയാൽ മതി ആയിരുന്ന് .

തിരിച്ചു ബസിലിരിക്കുമ്പോഴും ആദിയേട്ടൻ ഞെരിച്ച എന്റെ കയ്യിൽ തഴുകി ആ കാപ്പികണ്ണുകളിൽ വിരിഞ്ഞ ഭാവങ്ങൾ ഓർത്തിരുന്നു... ഇല്ലാ എല്ലാം എന്റെ തോന്നലല്ലേ . എന്നോട് ദേഷ്യപെടുവായിരുന്നില്ലേ ...അന്നു വിളിച്ചപ്പോഴും തിരിച്ചു പണി തരും എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. ഇല്ലാ എന്റെ മനസ്സിന്റെ മാത്രം തോന്നലല്ലേ ....വൈകിട്ട് ഉള്ള ഫോൺ വിളികൾ ഇപ്പോൾ ഇല്ലാലോ...ഒരു മാസമാവുന്നലോ...ഇതിലെങ്കിൽ രാണ്ടാഴ്ചക്കൊരിക്കലെങ്കിലും ആ ബെല്ലുകൾ എന്നെ തേടി എത്താറുണ്ടായിരുന്നു. ചെലപ്പോ ഇന്ന് വിളിക്കുമോ...ഞാൻ എടുക്കാറില്ലലോ....ഇന്ന് ഞാൻ എടുക്കും.... അമ്മുനോട് പറയാം എന്ന് കരുതി കണ്ണ് തുറന്നപ്പോ..അവൾ എന്നെയും നോക്കി താടിക്കു കയ്യും കുതിയിരിക്കുന്നു.

"എന്താ ശിവാ....നിനക്ക് എന്താ പറ്റിയത്.... പ്രിൻസി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്നാണല്ലോ രാഹുൽ പറഞ്ഞത്. വീട്ടിൽ നിന്ന് പരെന്റ്സ് നെ വിളിച്ചോണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞോ." ഇനിയും അവളോട്‌ എനിക്ക് മറച്ചു വെക്കാൻ പറ്റില്ല. പറഞ്ഞാലോ." ഡീ നമുക്ക് അമ്പലക്കുളത്തിൽ പോയിട്ട് വീട്ടിൽ പോയാലോ "

"അയ്യോ അമ്പലത്തിൽ പോവാൻ കുളിക്കണ്ടേ.."

"അമ്പലത്തിൽ പോവണ്ട...എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്."

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"എന്റെ ശിവ തന്നെയാണോ ഈ സംസാരിക്കുന്നതു. ഇതാണോ പ്രാക്ടിക്കൽ ആയി ചിന്തിക്കുന്ന ശിവാനി.

എപ്പോഴൊക്കയോ വരുന്ന മിസ്ഡ് കാൾസിനെ പ്രണയിക്കുന്ന ഒരു വിഡിഡി. എന്റെ പ്രണയം ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ആനന്ദേട്ടനെ ഞാൻ എന്ന് കാണാറുണ്ട്. അദ്ദേഹം വേറെ വിവാഹവും കഴിച്ചിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കാറുണ്ട്. ഇത് എന്താണ് ശിവ... "

അമ്മു പൊട്ടിത്തെറിക്കുവാന്. എന്നെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുവാണു . "അമ്മു സത്യമായിട്ടും ആ ഫോൺ കോളുകൾ ആധിയേട്ടൻ എന്നെ വിളിക്കുന്നതാണ്. എനിക്കുറപ്പുണ്ട്."

"ശിവാനി നിന്റെ മനസ്സിൽ നീ കരുതുന്നതാണ് ശെരി എന്ന് നീ വിശ്വാസികല്ലേ ....എന്ത് പ്രൂഫ് ആണ് നിനക്കുള്ളത്. അത് വിടു . അയാൾക്ക് കല്യാണം നോക്കുവായിരുന്നില്ലേ . ഒന്നര വർഷത്തിന് മുന്നേ യുള്ള കാര്യം . ഇപ്പൊ അയാളുടെ കല്യാണം കഴ്ഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും...അല്ലെങ്കിൽ ഉറപ്പിച്ചിട്ടെങ്കിലും ഉണ്ടാവും. അല്ലെങ്കിലും ആരെങ്കിലും ഈ ഒന്നര വര്ഷം മിസ് കാൽ അടിച്ചു കളിക്കുമോ. ബി പ്രാക്ടിക്കൽ ശിവാ."

ഇവൾ ഈ പറയുന്നതൊക്കെ ശെരിയാ. പക്ഷേ ഈ പ്രണയം അത്ര പ്രാക്ടിക്കൽ ഒന്നും അല്ല. ഓരോ വ്യെക്തിയുടെയും പ്രണയം വ്യെത്യസ്തമാണ്. അത് ആരും അംഗീകരിക്കണം ഒന്നുമില്ലലോ. "നീ എന്താ ഇത്ര നാളും ആനന്ദേട്ടനോട് പറയാത്തെ ." ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.

"അത് എന്നെങ്കിലും ആനന്ദേട്ടൻ അത് മനസ്സിലാകും എന്നിട്ട് എന്നോട് പറയും . അതല്ലേ നല്ലതു ശിവ. "

"ശിവ ഇപ്പൊ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ എളുപ്പമാണ്. ആ ഫോൺ കാളുകൾ ഒരിക്കലും ആധിയേട്ടനാവില്ല. മറ്റാരെങ്കിലുമായിരിക്കും.അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ ഒരാളില്ല. ആ മിസ്ഡ് കാളുകൾ നിന്റെ തോന്നലാവും . ശിവ മിടുക്കി അല്ലേ . ഇതൊക്കെ സില്ലി ആയി കളയാൻ പറ്റും " അമ്മു എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു എന്റെ നെറ്റിയിൽ അവളുടെ നെറ്റി മുട്ടിച്ചു.

"അതൊക്കെ സിമ്പിൾ അല്ലേ എനിക്ക്. പക്ഷേ നീ പോസ്റ്റ് ആയിപോവുന്ന എല്ലാ ലക്ഷണവും  ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്....സോ ആനന്ദേട്ടനോട് നീ വേഗം പറ...അതാ നല്ലതു...ഈ പ്രണയം വല്ലാത്തെ വേദനയാ മോളെ...നീ താങ്ങില്ല...."

അമ്മു തലയാട്ടി. ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്കു പൊന്നു. താമസിച്ചതിനു അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് വഴക്കും കിട്ടി. കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി. പക്ഷേ എൻ്റെ മനസ്സു വിങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു. ഇന്ന് ആധിയേട്ടന്റെ മുഖവും ദേഷ്യവും അമ്മു പറഞ്ഞതും എല്ലാം കൂടെ ചേർത്ത് വായിച്ചപ്പോ ...എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞാൻ വലിയ ബുദ്ധിമതി എന്ന് വിചാരിച്ച ഞാൻ ഒരു പമ്പര വിഡിഡി ആണ് എന്ന്. കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ട്. ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും മുഖം കഴുകി .അപ്പോഴും ആ ചിരിയും കണ്ണുകളും മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.....ഞാൻ എന്റെ കയ്യിലെ പാടിലേക്കു നോക്കി. റൂമിലിരുന്നിട്ടു എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്ന പോലെ തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ താഴേ ടി വി കാണാൻ പോയി. താക്കൂടുകൾ പഠനം . 'അമ്മ സീരിയൽ കണ്ടു തകർക്കുന്നു. അച്ഛൻ വന്നിട്ടില്ല. ഒടുവിൽ ഞാൻ അമ്മയുടെ ഫോൺ എടുത്തു കുത്തി കുത്തി ഇരുന്നു. അപ്പൊ ദാ ലാൻഡ് ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നു. "പോയി എടുക്കു ശിവാ..." 'അമ്മ എന്നെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി. ഞാൻ പാതുക്കെ ഫോണിരിക്കുന്ന റൂമിലേക്ക് വന്നു. ആ ഫോണിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ തളിരിതമായിരുന്ന എന്റെ മനസ്സിലിപ്പോൾ വേദനയാണ്. അമ്മു പറഞ്ഞത് പോലെ ഈ ഫോൺ ആണോ എന്റെ ആദ്യ കാമുകൻ. അല്ലാ ....എന്നെ ശിവകോച്ചേ എന്ന് വിളിച്ച ആദിയേട്ടനാ ....

"വേഗം ഫോൺ എടുക്കു ശിവാ...ഈ സീരിയലിൽ പറയുന്ന ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ല." അമ്മയാണ്. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴേക്കും അത് കട്ട് ആയി. ഭാഗ്യം. നന്നായി പോയി . ഞാൻ തിരിഞ്ഞതും വീണ്ടും ബെല്ലടിച്ചു. ഒരു നിമിഷം വെറുതെ ഞാൻ മോഹിച്ചു പോയി. ആധിയേട്ടനായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്....

ഫോണെടുത്തു ചെവിയിൽ വെചു . അപ്പുറത്തു ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ലലോ.

"ഹലോ "

വീണ്ടും അനക്കം ഒന്നുമില്ല .

"ഹലോ " ഞാൻ സംശയത്തോടെ നിന്നു

"എന്റെ ശിവകോച്ചവിടെ ജീവനോടെയുണ്ടോ ...."

ഭാഗം 10

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

അമ്മയാണ്. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴേക്കും അത് കട്ട് ആയി. ഭാഗ്യം. നന്നായി പോയി . ഞാൻ തിരിഞ്ഞതും വീണ്ടും ബെല്ലടിച്ചു. ഒരു നിമിഷം വെറുതെ ഞാൻ മോഹിച്ചു പോയി. ആധിയേട്ടനായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്....

ഫോണെടുത്തു ചെവിയിൽ വെചു . അപ്പുറത്തു ഒന്നും കേൾക്കുന്നില്ലലോ.

"ഹലോ "

വീണ്ടും അനക്കം ഒന്നുമില്ല .

"ഹലോ " ഞാൻ സംശയത്തോടെ നിന്നു

"എന്റെ ശിവകോച്ചവിടെ ജീവനോടെയുണ്ടോ ...."

എനിക്ക് ശബ്ദമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാൻ ഫോൺ ഒന്ന് നോക്കി.

ശെരിക്കും എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു മഞ്ഞു മഴ വീണത് പോലായിരുന്നു.

"മോളെന്താ ഫോൺ എടുത്തെ ?...സാധാരണ ഫോണിന്റെ അടുത്ത് നിന്നും കറക്കമാണല്ലോ"

ഈശ്വരാ ഇയാൾക്ക് ഇതൊക്കെ എങ്ങനറിയാം. ഇവിടെ ചാരന്മാരും ഉണ്ടോ. ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി.

....."..നിനക്ക് എന്താ നാവില്ലേ ?....." കലിപ്പാണ്. ഈ പൽവാൽ ദേവൻ ഇപ്പൊ ഫോൺ വെച്ചിട്ടു പോവൂലോ ...ഞാൻ പെട്ടന്ന് ചോദിച്ചു ...അത് കൊണ്ട് തന്നെ വിക്കലും ഉണ്ടായിരുന്നു.

"എപ്പോ ...എപ്പോ വിളിച്ചു....ഞാൻ കേട്ടില്ലലോ ?....."

"ഈ ഒന്നര വർഷവും നീ കേട്ടില്ല അല്ലേ ?....."

"ഇല്ലാ ...." ഞാൻ ഒരൽപം ഗമയോടെ പറഞ്ഞു .

"എന്നാ ശെരി നീ ഫോൺ വെച്ചിട്ടു പൊക്കോ ....." അയ്യോ പണി ആയോ.

"അയ്യോ വെക്കല്ലേ..."

"എന്തിനാ... ഇയാള് ഞാൻ വിളിച്ചത് പോലും അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാലോ...അപ്പൊ പിന്നെ എനിക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ല..."

"എന്തിനാ കോളേജിൽ വന്നത്?" ശെരിക്കും എനിക്ക് എന്തക്കയോ ചോദിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ഇതാ ചോദിച്ചത്.

"അത് മാത്രേയുള്ളൂ ചോദിക്കാൻ ?" ഒരു കുസൃതി സ്വരം . എന്റെ കൃഷ്ണാ ഇയാൾക്ക് എന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാൻ പറ്റുമോ .

"അല്ല ....എനിക്ക് വേറെ എന്തക്കയോ ചോദിക്കാനുണ്ട്?"

"അപ്പൊ ...ശിവക്ക് എന്നോട് എന്തക്കയോ ചോദിക്കാനും പറയാനും ഉണ്ട്."

ഒരു നിമിഷം മൗനമായിരുന്നു.

"എന്റെ ശിവകോച്ചേ...” ശെരിക്കും ആ വിളി ഞാൻ അങ്ങ് ആസ്വദിച്ചു കാരണം അത്രക്ക് കൊതിയായിപ്പോയെ കേൾക്കാൻ.

“......എനിക്ക് ......... ഇപ്പൊ....... നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ.................മനസ്സില്ല..........ഈ ഒന്നരവർഷം നിനക്ക് സംസാരിക്കാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നല്ലോ...." അയ്യോ...സ്നേഹത്തോടെ ആരംഭിച്ചു ദാ കലിപ്പ് മോഡ് ആയി. ഇത് എന്നതിന്റെ കുഞ്ഞാണ് .

എന്റീശ്വരാ ഇത് എന്തു സാധനമാണ്.... ഇനി സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല....അൽപ്പം താഴ്ന്നു കൊടുത്തപ്പോ....

"ഇയാള് സൈക്കോ ആണോ..."

"അല്ലാ...നിന്റെ ഞരമ്പുരോഗി ....വെച്ചിട്ടു പോടീ ...." കാൾ കട്ട് ആയി.

"വെക്കരുതു...ഹലോ...ഹലോ..." എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു ഞാൻ ഫോൺ വെച്ച് ആ മേശക്കിട്ടു ഒരു ചവിട്ടും കൊടുത്തു.. എന്റെ കാലും പോയി.

"ആരാ ശിവ അത് ?" അമ്മയാണെ ...

"അതൊരു ഞരമ്പ് രോഗിയാ...." ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് മുറിയിലോട്ടു പോയി. "അതിനു ഇവൾ എന്തിനാ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്നെ ?"

മുറിയിലെത്തിയപ്പോൾ എന്റെ ദേഷ്യം കുറഞ്ഞൂ കുറഞ്ഞു ഒരു കുഞ്ഞു ചിരിയായി മാറി . എന്തു പെട്ടന്നാ ദേഷ്യം വരുന്നത് ഈ ആദിയേട്ടനു . ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ എന്റെ മനസ്സിലെ വലിയ ഒരു തീ അണഞ്ഞ പോലെ. ഒരു കുളിർ മഴ പെയ്തത് പോലെ.. വേണ്ട മോളെ ശിവാനി ഒരുപാട് മോഹിക്കണ്ട..... പ്രണയം വേദന തന്നെയാണ്. കുറച്ചു നേരമെങ്കിലും നന്നായി അനുഭവിച്ചതാണ്.. എന്തായാലും എന്റെ ആദ്യ പ്രണയം ഫോൺ അല്ല.

എവിടെ അവള് ആ അമ്മു പിശാശു. അവള് എന്നെ ഉപദേശിച്ചു തീ തീറ്റിച്ചു. അമ്മു പറഞ്ഞതൊക്കെ ശെരിയാ. എന്നാലും...ഈ പ്രണയം നമ്മുടെ കണ്ണ് മൂടികെട്ടുള്ളൂ.....ഞാൻ അപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ ഫോൺ എടുത്തു അമ്മുനെ വിളിച്ചു.

"പറ ശിവാ..."

"ടീ എൻ്റെ ആദ്യ പ്രണയം ഫോൺ ഒന്നുമല്ല ...കേട്ടോടി അമ്മുക്കുട്ടി...എന്നെ ആദ്യമായി പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന ആദിത്യൻ എന്ന ആദിയേട്ടൻ തന്നെയാ... ഇന്ന് എന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു."

പിന്നെ ഞാൻ അവളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു. ഒടുവിൽ ആ പിശാശിന്റെ ഒരു നിഗമനം .." അയാളുടെ പേര് എന്താ....ആദിത്യനോ ആദിദേവനോ....എന്താ ജോലി ...പോട്ടെ എന്തിനാ നിന്നെ വിളിക്കുന്നേ...പോട്ടെ ഇഷ്ടാണ് എന്നെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ...ശിവ എനിക്ക് തോന്നുന്നത് അയാൾക്കു ടൈം പാസ് ആണ് എന്നാ...."

"ആദിയേട്ടനെ പറ്റി എനിക്കെല്ലാമറിയാം എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാവും..കല്യാണാലോചനയായി വീട്ടുകാരായി കൊണ്ടുവന്നതല്ലേ... അപ്പൊ എല്ലാം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും അറിയുമല്ലോ.അപ്പോൾ ആധിയേട്ടന് അറിയില്ലായിരിക്കും എനിക്കിതൊന്നും അറിയില്ലാ എന്ന്...മാത്രമല്ല ഇത് എന്റെ സ്വകാര്യ പ്രണയമായി ഇരുന്നോട്ടെ അമ്മു. എന്തായാലും ടൈം പാസിനു വിളിക്കുന്ന ആൾ അല്ലാ....അതെനിക്കുറപ്പാണ്..ചിലപ്പോൾ എന്നോട് പ്രണയം ഒന്നുമില്ല്ലായിരിക്കാം.  സാരമില്ല...എന്റെ പ്രണയം ഞാൻ ഒരിക്കലും ആദിയേട്ടനോട് പറയാൻ പോണില്ല. പുള്ളിക്ക് എന്നോടതില്ലാ എങ്കിൽ വേണ്ടാ..."

"മോളെ ശിവാ...ഒടുവിൽ നീ വേദനിക്കരുത്. " അമ്മുവാണ്.

"എനിക്കറിയാം അമ്മു. ഞാൻ ഒരിക്കലും വേദനിക്കില്ല...സത്യം. നീ സമാധാനമായി പോയികിടന്നുറങ്ങു."

ഞാൻ ഫോൺ വെച്ച്. എന്നിട്ടും അമ്മുവിന്റെ വാക്കുകൾ എന്നെ വിട്ടു പോയില്ല . ഈ പ്രണയം നല്ല സുഖമുള്ള വേദനയാണ് അമ്മു..എന്തായാലും ഞാനതു രുചിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ആധിയേട്ടൻ ഞെരിച്ച എന്റെ കയ്യും ദേഷ്യത്തിൽ ഫോൺ വെച്ചതും എന്നെ ശിവകോച്ചെന്നു വിളിച്ചതും പലതും ആലോചിച്ചു ഞാൻ അന്ന് ഒരു പോലെ കണ്ണടച്ചിട്ടില്ല. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നും. വെള്ളം കുടിച്ചും..നിലാവ് നോക്കിയും..രാവിലെ തല പൊക്കാൻ വയ്യായിരുന്നു...ഈശ്വരാ ഈ പ്രണയം ഉറക്കം കളയുന്ന ഏർപ്പാടാണെൽ ഞാനീ പണിക്കു പോവില്ലായിരുന്നു.

രാവിലെ ഉറക്കം വന്നപ്പോൾ അൽപ നേരം കിടന്നുറങ്ങി. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒരുപാട് ലേറ്റ് ആയി. വേഗം റെഡി ആയി വന്നു ഇടിയപ്പവും മുട്ടറോസ്റ്റും ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുവായിരുന്നു. അപ്പൊ ദാ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നു. അച്ഛൻ എടുത്തു .അനക്കം ഇല്ല..അച്ഛന്റെ ഹലോ എനിക്ക് കേൾക്കാം. ഞാൻ വേഗം കഴിച്ചു. പാത്രം കഴുകി വെച്ചപ്പോൾ വീണ്ടും റിങ് ചെയ്യുന്നു. എന്റമ്മോ അമ്മയും കാശിയും പാറുവും സ്കൂളിൽ പോവാനുള്ള ഓട്ടം ....ഞാൻ വേഗം ചെന്ന് ഫോൺ എടുത്തു.... "ഹാലോ..."

ആ ചിരി കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക ആളെ മനസ്സിലായി. "അപ്പൊ ശിവകോച്ചിന്‌ഫോൺ ഒക്കെ എടുക്കാനറിയാം അല്ലേ ..."

"ഇയാൾക്ക് ഓഫിസിൽ ഒന്നും പോണ്ടേ.... രാവിലെ പെണ്പിള്ളേരെയും വിളിച്ചിരിപ്പാണോ...."

"ഇല്ലല്ലാ പോണം സമയമില്ല...പിന്നെ നിന്നോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ ഇന്നലെ വിട്ടു പോയി..."

എന്തായിരിക്കും ഞാൻ ചെവി കൂർപ്പിച്ചു.

"നിന്റെ കയ്യിലെ പാടൊക്കെ പോയോ...വേദനയുണ്ടോ...."

ലത്.....ഇപ്പൊ കാണിച്ചു തരാം.

"ഇല്ല പോയില്ല ..അമ്മ കൊട്ടംചുക്കാദി തൈലം ഇട്ടു ചൂട് പിടിച്ചു എന്നിട്ടും പോയില്ല...രാത്രി ഉറങ്ങാൻ പോലും പാറ്റിലാ...എങ്ങനെ പറ്റി എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു. ഞാൻ പറഞ്ഞു ഒരു അലമ്പൻ കയ്യിൽ കേറി പിടിച്ചതാ എന്ന്..അവനു ഞാൻ ഒന്ന് പൊട്ടിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നും ... പറഞ്ഞു."

ഞാൻ പ്രതികരണത്തിനായി കാത്തു നിന്നു.

"ആണോ നിന്റെ അമ്മയോട് പറ ഒരു പത്തു കുപ്പി കൊട്ടംചുക്കാദി വാങ്ങി വീട്ടിൽ വെക്കാൻ പറ . നിനക്ക് ഇങ്ങനെയാണേൽ ഇനിയും ആവശ്യം വരും."

ഞാൻ ചിരിയടക്കി നിന്നു.

"വേറെ ഒരു കാര്യവും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു അത് കൂടെ ചോദികാനാ വിളിച്ചത്. ഇന്നലെ ഞാൻ ഓഫിസ് റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ഓപ്പോസിറ്റ നിന്നും ഒരു സുന്ദരി കുട്ടി നടന്നു വന്നില്ലേ ..നല്ല കവിളൊക്കെ ചുമന്നു....എന്നോട് ചിരിച്ചു സംസാരിച്ചു...എന്താ അവളുടെ പേര്. ശിവയുടെ ക്ലാസ്സിലാണോ?"

ആരാ… ആ യാമി അല്ലേ അത്..

"എനിക്കെങ്ങും അറിയില്ല." ദേഷ്യം വന്നു.

"അതൊക്കെ അറിയണ്ടേ....എന്തൊരു സുന്ദരിയാ....മോളു എനിക്കാകുട്ടിയുടെ നമ്പര് ഒന്നേ മേടിച്ചു തരോ...."

"അയ്യടാ ...ഫോൺ വെച്ചിട്ടു ഓഫീസിൽ പോടാ കോഴീ ..." അത്രയും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ വെച്ചു . അല്ല പിന്നെ....നമ്പര് ഇപ്പൊ തരാം ....ഗജപോക്കിരി....

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"ഡീ ..." ആര് കേൾക്കാൻ ആപ്പോഴേക്കും ഫോൺ വെച്ചിട്ടു അവള് പോയില്ലേ .ആദി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. ഇപ്പോഴാ ആ കാന്താരി ശിവയായതു. ഈ ശിവാനിയാണ് എനിക്കിഷ്ടം.... ഇപ്പോഴാ എനിക്ക് ഒന്ന് സമാധാനമായതു. ഇത്ര നാളും എന്റെ കാൾ എടുക്കാതെ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന ശിവയെക്കാളും എനിക്കിഷ്ടം പ്രണയം ഈ കാന്താരിയോടാണ്. ഒരുപാടു തവണ വിളിച്ചിട്ടും ഒരിക്കൽ പോലും അവൾ എടുക്കാതെ ആയപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായി ആ സമയം നോക്കി അവൾ ഫോൺ എടുക്കാതിരിക്കുവാണു എന്ന്....പക്ഷേ എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ ആരോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ എന്റെ വിളിയും കാത്തിരിപ്പുണ്ട് എന്ന്. ഇന്നലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്നോടത് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ആദ്യമായി ഞാൻ കണ്ട ശിവാനിയുടെ കണ്ണിൽ ഒരു പ്രണയവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പക്ഷേ ഇന്നലെ ഞാൻ കണ്ട അല്ലെങ്കിൽ എന്നെ നോക്കിയാ ശിവാനിയുടെ കണ്ണിൽ ഒരുപാടു പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നിട്ടും ഇത്രയും നാൾ എൻ്റെ ഫോൺ എടുക്കാത്തതിൽ എനിക്ക് നല്ല ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്നു....അതുകൊണ്ടാ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു നേരിച്ചതുംമ് രാത്രി ദേഷ്യപ്പെട്ടതും എല്ലാം. അവള് പറഞ്ഞത് പോലെ ഞാൻ ഒരു കൊച്ചു സൈക്കോയാ ....അവളോട്‌ മാത്രം...അത് എന്താ എന്നെനിക്കറിയില്ല...ഞാനിങ്ങനെയാണ് ..എന്റെ പ്രണയവും...പേടിക്കണ്ട... ശിവ എന്നെ സഹിച്ചോളും ...അല്ലെങ്കിൽ അവൾക്കെ സഹിക്കാൻ പറ്റുള്ളൂ....

അപ്പൊ പണി ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല....ഒരു കൊച്ചു പണി അവൾക്കു കൊടുക്കണ്ടേ.

എല്ലാം കൊണ്ടും ശിവ എന്റെ പണി ഏറ്റ് വാങ്ങാനായി പാകപ്പെട്ടു.

"നീ ഇതുവരെ ഇറങ്ങീലെ ആദി....നേരത്തെ പോണമെന്നു പറഞ്ഞിട്ട്..." അമ്മയാണ്.

"അത് ഒരു അത്യാവശ്യ കാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതാ.....ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ..."

എന്നും പറഞ്ഞു അമ്മയെ നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് ആദിയിറങ്ങി. ഇവൻ ഇന്നലെ തൊട്ടു വീണ്ടും ചിരിക്കുന്നുണ്ടലൊ. രാത്രി ഉറങ്ങാൻ നേരം നോക്കിയപ്പോളും മൊബൈലുമായി ബാല്കണിയിലിരുന്നു ചിരിക്കുന്നു. ഇപ്പൊ നല്ല തിരക്കാ എന്നും പറഞ്ഞു എന്തെക്കെയോ കഴിച്ചു ഓടി വന്നു ഫോൺ ചെയ്യുന്നു. ഞാൻ നോക്കിയപ്പോ ഈസി ചെയറിൽ ചാരിയിരുന്നു ചിരിക്കുന്നു. ഡോ . സൂസൻ മാത്യു നെ വീണ്ടും കാണണോ ദൈവമേ....ആ ശിവാനിയുടെ കല്യാണം ആയിട്ടുണ്ടാവോ .....അവർ അപ്പൊ തന്നെ ഫോൺ എടുത്തു.

പാവം ജാനകി ആന്റി അവിടെയിരുന്നു ആലോചിക്കട്ടെ...

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആദിയേട്ടൻ രാവിലെ വിളിച്ചതൊന്നും അമ്മുനോട് പറഞ്ഞില്ല.... കാരണം അവൾ പറയുന്നത് എല്ലാം പ്രാക്ടിക്കലി വളരെ ശെരിയാണ്... പ്രണയം അത്ര പ്രാക്ടിക്കൽ അല്ല...ഇത് എന്റെ സ്വകാര്യ പ്രണയമാണ്....

ഞങ്ങൾ ക്ലാസിലെത്തി... എല്ലാരും പ്രിൻസിയുടെ കാര്യം കേട്ട് ഞെട്ടി. എനിക്ക് ഒരു സസ്പെൻഷൻ ആണ് എല്ലാരും പ്രതീക്ഷിച്ചതു എന്ന് തോന്നുന്നു. എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു അത്രയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന്...ഒരു ചെറിയ തല്ലു കേസ്....പക്ഷേ നമ്മുടെ ആഷിഖ് അബു തുടങ്ങീലെ ...വാദവും സ്‌ഫടികം ജോർജിന്റെ ഇടപെടലും യാമിയുടെ വാദവും എല്ലാം കൂടെ പൊലിപ്പിച്ചു ഈ ഞാൻ പോലും രോമാഞ്ച പുളകിതയായിപ്പോയി. അമ്മു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇത്രയും ആയപ്പോൾ യാമിയും കൂട്ടുകാരും കയറിവന്നു.

"ഇതാരാ നമ്മുടെ യാമി കൊച്ചല്ലയോ....ആരും ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ സ്‌ഫടികം ജോർജ് വരും ചോദിക്കാൻ ." ഇത് വേറെയാരുമല്ല നമ്മുടെ രാഹുലിൻ്റെ കഥ കേട്ട് ആവേശംകൊണ്ടാ മറ്റൊരു പൂവാലൻ. യാമി അവനെ നോക്കി ...."പോടാ " എന്നും പറഞ്ഞു പോയിരുന്നു. അവനും എന്തക്കയോ പറയുന്നുണ്ട്. ഞാൻ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല രാമനാരായണഃ  എന്ന ഭാവത്തിൽ നമ്മുടെ രാഹുൽ വന്നു എന്റടുത്തിരുന്നു. ഞാൻ ഒറ്റ ചവിട്ടു വെച്ച് കൊടുത്തു.

"നിനക്ക് മതി ആയല്ലോ....ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കമ്മ്മ് ഇനി ഈ കഥ നീ ഇവിടെ ആരോടെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ......" ഞാൻ അവന്റെ നേരെ കൈചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.

"നീ പറഞ്ഞതെല്ലാം തള്ളാന് എന്ന് ഞങ്ങൾ പ്രൂവ് ചെയ്തു കൊടുക്കും.....നോക്കിക്കോ....മിണ്ടിപ്പോവരുത്...."

മറ്റാരുമല്ല നമ്മുടെ അമ്മു. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അമ്മുന് നല്ല മാറ്റം ഉണ്ട്.

"കൊട് കൈ അമ്മു. നീ ഇതുപോലെ ആനന്ദേട്ടനോടും കൂടെ ഒന്ന് സംസാരിക്കണം." ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"എന്തിനു.... ഒൺ വേ ട്രാഫിക് അല്ലേ .....ഇവൾ അതൊക്കെ പറയും .....ഞാൻ ഒരു പ്രണയം പറഞ്ഞ ക്ഷീണം മാറീട്ടില്ലാ...അപ്പോഴാ അടുത്ത്." രാഹുലാണ്‌.

ഞാൻ ചുണ്ടു കൊട്ടി തിരിഞ്ഞിരുന്നു. അപ്പൊ ദേ യാമി എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നു .

“....എന്തൊരു സുന്ദരിയാ....മോളു എനിക്കാകുട്ടിയുടെ നമ്പര് ഒന്നേ മേടിച്ചു തരോ...."

ആദിയേട്ടന്റെ വാക്കുകൾ എനിക്കോർമ്മ വന്നു. എന്ത് ധൈര്യമുണ്ട് അങ്ങേർക്കു എന്നോട് ചോദിക്കുന്നു. അതും ഈ സുന്ദരിക്കോതയുടെ...

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

വൈകിട്ട് കോളേജിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ റിഷിയേട്ടനെ കണ്ടു.

"ശിവാ ...തിങ്കളാഴ്ച സെമിനാറിന് നേരത്തെ ഹാൾ എത്തണം. ഫസ്റ്റ് ഇയർനും സെക്കന്റ് ഇയർനും വേണ്ടീട്ടാണ് "

"ഒ കെ ചേട്ടാ ... ഈ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കിടയിൽ എപ്പോഴാ പഠിക്കുന്നേ.....ഇന്നലെ ഫേസ്ബുകിൽ കണ്ടല്ലോ എല്ലാര്ക്കും ഭിക്ഷക്കർക്കും ആശ്രിതരില്ലാത്തവർക്കും എല്ലാം ഫുഡ് ഒക്കെ കൊടുക്കുന്നെ...."

"തിയറിയെക്കാളും നമ്മൾക്ക് വേണ്ടത് പ്രാക്ടിക്കൽ ആണ്. പിന്നെ എഫ് . ബി ഫോട്ടോസ് ഞാൻ പ്രശസ്തനാവാൻ വേണ്ടി ഇട്ടതൊന്നുമല്ല... പ്രധാനമായി ഇത് പോലത്തെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ഫണ്ട് വേണം. പിന്നെ ആരെങ്കിലും ഇത് കണ്ടു മോട്ടിവേറ്റ് ആയി എന്തെങ്കിലും നന്മ ചെയ്‌താൽ അതും നല്ലതല്ലേ ."

"ചേട്ടനൊരു ഡിയർ കൊമോറഡ് ലൈൻ ആണ് അല്ലേ ....ചേട്ടന് ആ ലൂക്കും ഉണ്ട്..."

റിഷിയേട്ടൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...."അത് ഞാൻ സുന്ദരനായത് കൊണ്ട് തോന്നുന്നതാ.....ഞാൻ അത്ര നല്ല കൊമോറഡ് ഒന്നും അല്ല....എനിക്കും കുറച്ചു രാഷ്ട്രീയ മോഹങ്ങളുണ്ട് കേട്ടോ ..."

ഞങ്ങളും ചിരിച്ചു. "ശെരി അപ്പൊ പിന്നെ വിട്ടോ...." അതും പറഞ്ഞു റിഷിയേട്ടൻ ഞങ്ങളെ കടന്നു പോയി.

"എന്ത് ഫ്രാങ്കാ അല്ലേ അമ്മു. എന്ത് സോഫ്റ്റ് ആയിട്ടാ സംസാരിക്കുന്നേ "

" എന്നിട്ടെന്താ കാര്യം....നല്ല പണി തരാനും, ചീത്ത വിളിക്കാനും,കൈ പിടിച്ചു ഞെരിക്കാനും ...എന്തിനധികം ഫോൺ ബെല്ലിൽകൂടെ പോലും പ്രണയിപ്പിക്കാനറിയില്ലലോ...." എന്നും പറഞ്ഞു പിശാശു ഓടി..ഇവള്......ഈ പിശാശിന്റെ അന്ത്യം എന്റെ കൈകൊണ്ടാണോ ഈശ്വരാ...

ഭാഗം 11

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

പലതും പറഞ്ഞും ചിരിച്ചും ഞങ്ങൾ വീടെത്തി. നാളെ രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ പോകാം എന്നും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞു. വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ കാശിയും അവന്റെ സംഘവും ...അവൻ പ്ലസ് ഒന്നു തീരാറായി ...അടുത്ത മാസം പരീക്ഷയാ... ഇപ്പോഴത്തെ ഭാവം കണ്ടാൽ അവൻ എന്റെ ചേട്ടനാണ് തോന്നും.

"എന്താ ചേച്ചി ലേറ്റ് ആയെ..." ചേച്ചി എന്നാണ് വിളിക്കുന്നതെങ്കിലും ഒരു ചേട്ടന്റെ ഗാമയുണ്ട്.

"ഞാൻ കറക്റ്റ് സമയത്താ എത്തിയേ ....നീ എങ്ങോട്ടാ ഇത്ര നേരത്തെ ?...എല്ലാരും ഉണ്ടല്ലോ?"

" ഞങ്ങള് കളിയ്ക്കാൻ പോവാ ചേച്ചീ. " കാശിയാണ് .

"ലോ കോളെജോക്കെ എങ്ങനെയുണ്ട് ചേച്ചി...അടിപൊളിയാണോ ?" കാശിയുടെ കൂട്ടുകാരൻ.

"അടിപൊളിയല്ലേ ..." അങ്ങനെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ അകത്തോട്ടു വന്നു.

ദേ പാറു ....കാശിയുടെ മുറിയിലെന്തൊക്കയോ തിരക്കുന്നു. നല്ല ടെൻഷനും ഉണ്ട് പുള്ളിക്കാരിക്ക്. ഞാൻ ഒളിച്ചു നിന്നു. കൊറേ നേരം നിന്ന് എനിക്ക് മടുത്തു. "എന്താ ..പാറു?" ഒറ്റ അലർച്ച..പാവം പേടിച്ചു പോയി..

ഞാൻ അവളെ പുരികം പൊക്കി അടിമുടി നോക്കി. ഒന്ന് വിറക്കട്ടെ... "ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്ക് ചേച്ചി. "

"ചേച്ചി അവൻ പുകവലി തുടങ്ങി....ആ സിഗരെറ്റെ പാക്കറ്റ് അവൻ എവിടെയോ വെച്ചു . "

ഓഹോ .....അപ്പൊ അതാണ്...ഞാനും അവളോടൊപ്പം കൂടി. അതങ്ങനെ വിടാൻ പറ്റില്ലല്ലോ...ചെക്കൻ പതിനെട്ടു പോലുമായിട്ടില്ല...... ഞാൻ അവന്റെ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി നോക്കി. ദാ രണ്ടു ഷാംപൂ ...അതെങ്ങനെ രണ്ടെണ്ണം...ഞാൻ എടുത്തു കുലുക്കി നോക്കി....കുലുങ്ങുന്നു ഭാരം ഇല്ല....പിന്നെ ഒന്നും നോക്കീല തുറന്നപ്പോ ....പാവം കാശി കഷ്ടപ്പെട്ടു ഷാംപൂ ബോട്ടിലെ കഴുകി ഉണക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നു...സിഗററ്റു വെക്കാൻ.... ശിവയോടാ കളി . പുകവലിക്കാരൻമാരെ കണ്ടു പിടിക്കാൻ എനിക്ക് പ്രത്യേക  കഴിവാ....

"പാറുക്കുട്ടി...കിട്ടി ...."

"ചേച്ചി....ആള് മിടുക്കിയാ...."

"പിന്നല്ലാ ....ഈ ഞാൻ കണ്ടു പിടിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ പുകവലിക്കാരനല്ലാ....ഈ കാശി...ആ എന്നോടാ...."

"വാ ചേച്ചിയ്...അമ്മയോട് പറയാം..." പാറുവാണ്.

"വേണ്ടാ നമുക്ക് ഡീൽ ചെയ്യാം...." അങ്ങനെ ഞങ്ങള് ആ സിഗറാറ്റ് എടുത്തു കളഞ്ഞു. എന്നിട്ടു അവനെയും കാത്തിരിപ്പായി. ഞാൻ പോയി ഫ്രഷായി വന്നു. പഴം പൊരിയും ചായയും ഒക്കെ കഴിച്ചു. വിളക്കു  വെച്ചപ്പോൾ ആശാൻ എത്തി. ഞാനും പാറുവും നാമം ജപിക്കുവായിരുന്നു.. അതിനിടയിൽ ഞങ്ങളവനെ ഇടകണ്ണിട്ടു നോക്കി. വലിയ ഗമയിൽ കേറി പോവുവാ....അവൻ കുളിച്ചു സുന്ദരനായി ഹാളിൽ വന്നു. ഞാനും പാറുവും അപ്പോൾ ടി.വി കാണുവായിരുന്നു.. ഇവനെ കാത്തിരുന്നതാ..

"ചേച്ചീ ...ചേച്ചി ഈ ഷാംപൂ ഒരുപാട് ഉപയോഗിക്കാവോ ...." പാറുവാ...

"പാടില്ല പാറു അത് മുടിക്കു കേടാ....പക്ഷേ അതിന്റെ ബോട്ടിലെ ഭയങ്കര ഉപയോഗവാ.... അല്ലേടാ കാശി..."

അവനൊന്നു ഞെട്ടി വന്ന അതേ വേഗത്തിൽ തിരിച്ചു മുറിയിലേക്കു  പോയി. ഞാനും പാറുവും വേഗം മുകളിൽ ടെറസിൽ പോയിരുന്നു. കാരണം ഞങ്ങളെ തിരക്കി അവൻ അവിടെ എത്തും. ഞങ്ങൾ വിചാരിച്ചിരുന്ന പോലെ അവനെത്തി.

"നിങ്ങൾ എന്താ ഇവിടെ...." വിളറിയ മുഖം ..ചേട്ടൻ ഭാവം മാറി ഇപ്പൊ അവനു നിഷ്‌കളങ്ക  ഭാവമായി.

ഞാനും പാറുവും അവനെ തന്നെ നോക്കി പുരികം പൊക്കി . കുറ്റാന്വേഷകരെ പോലെ അടിമുടി നോക്കി.

അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തിരുന്നു .. "എന്റെ ചക്കരകൾ അല്ലേ ...ദയവു ചെയ്തു അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറഞ്ഞു സീനാക്കല്ലേ ...പ്ളീസ്." ആദ്യമേ അപേക്ഷയാണല്ലോ.....

"എത്ര നാളായി തുടങ്ങീട്ടു...?." ഞാൻ ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു .

"അയ്യോ ജസ്റ്റ് മൂന്നാലെണ്ണം അത്രയേ ഞാൻ ആകെ വലിച്ചിട്ടുള്ളൂ...."

"നമ്മുടെ കരൾ സ്പോന്ജ് പോലെയാണ് അറിയില്ലേ കാശിയേട്ടാ..." പാറുവാ ....ആ പരസ്യം അതേ രാഗത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി....

"എന്റെ പൊന്നു പാറു ഒന്ന് നിർത്തു....ഞാൻ ആ ജെറി നിർബന്ധിച്ചത് കൊണ്ടാ....."

"ഏതു ജെറി ...പുതിയ കൂട്ടുകാരനാ...?" ഞാൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

"അതേ ചേച്ചി....അവൻ ഇവിടെ പുതിയതാ...."

ഞാനൊന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു..."ഈ പുതിയ കൂട്ടുകെട്ടാ ആമ്പിള്ളേർക്കു ദുശീലം കൊണ്ട് തരുന്നേ . പണ്ട് ഞാൻ വായനശാലയുടെ ക്യാമ്പ്നു പോയപ്പോൾ ഇത് പോലൊരു അലമ്പ് ചെക്കനുണ്ടായിരുന്നു. നമ്മടെ ആനന്ദേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരനായിരുന്നു. ആനന്ദേട്ടൻ അങ്ങനെ ബഹളക്കാരനും ദുശീലക്കാരനും ഒന്നുമായിരുന്നില്ല. ഈ ചെക്കൻ ആ ക്യാമ്പിനു വന്നു....നന്നായി പ്രസംഗിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യും എന്നാലും അവൻ എല്ലാ പിള്ളാരെയും സെറ്റ് ആക്കി വായനശാലയുടെ പിറകുവശത്തു കൊണ്ട് പോയി പുകവലിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുവായിരുന്നു. അങ്ങനെയാ ആനന്ദേട്ടനും വലിച്ചത്. അവന്റെ പോക്കറ്റ് നിറച്ചും സിഗരറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അവരെയൊക്കെ പ്രത്യേകിച്ചും അവൻ്റെ പോക്കറ്റിലെ സിഗരറ്റ് ഉൾപ്പടെ വായനശാലയിലെ മഷ്‌മാർക്കു കാണിച്ചു കൊടുത്തു. ആ സാറന്മാര് അവനെ നന്നായി വഴക്കു പറഞ്ഞു....ഗജ പോക്കിരി എന്നും വിളിച്ചു. അന്നാണ് ഞാൻ ആ വാക്കു ആദ്യമായിട്ട് കേൾക്കുന്നത്.അവനു ദേഷ്യം വന്നു സാറിനോട് എന്തൊക്കായോ തിരിച്ചും പറഞ്ഞു ക്യാമ്പിൽ നിന്ന ഇറങ്ങി പോയി."

"ഭീകരി ചേച്ചി....പേടിയായില്ലേ ?" പാറുവാണു . അവൾക്കു അത്ഭുതം .

"ചേച്ചീ ...കിട്ടിയ ചാൻസിനു തള്ളുവാണോ ..." കാശി .അവനു സംശയം.

"അയ്യടാ....ഇമ്മ്മാതിരി പുതിയ കൂട്ടുകെട്ടിന് ചെന്ന് വീഴരുത് എന്നാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്. മനസ്സിലായോ..ജീവിതത്തിൽ ഒരു ലക്ഷ്യം വേണം...കൂട്ടുകാരും വേണം. കുസുറുതികളും വേണം...പക്ഷേ അതിനേക്കാളും ആദ്യം വേണ്ടത് തെറ്റും ശെരിയും തിരിച്ചറിയാനുള്ള കഴിവാണ്."

"ചേച്ചിക്ക് നല്ല പുരോഗമനം ഉണ്ടാലോ" കാശിയാണ്.

"ചേച്ചിക്ക് പേടിയായില്ല ആ ചേട്ടനെ " പാറു ഇപ്പോഴും അവിടെ തന്നെ.

"പിന്നെ പേടിയാവാതെ....അവടെ നിന്നിറങ്ങി പോവുമ്പോഴും ആ ചേട്ടൻ എന്നെ തിരിഞ്ഞു ഒരു നോട്ടം നോക്കി...ശെരിക്കും ഞാൻ പേടിച്ചുപോയി ... ....പിറ്റേ ദിവസം ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് വന്നപ്പോൾ എന്നെ എന്തക്കയോ പറഞ്ഞു...ഞാനും എന്തക്കയോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ട് ഓടി രക്ഷപ്പെട്ടു. പിന്നെ ഞാൻ ആ വഴിപോലും പോയിട്ടില്ല. ആനന്ദേട്ടനോട് പിന്നീട് സംസാരിച്ചിട്ടും ഇല്ല....അയാളെ ഞാൻ ആ ക്യാമ്പിനു മുന്നേയും പിന്നീടും ഞാൻ ഇവിടെങ്ങും കണ്ടിട്ടില്ല. "

അയാളെ പിന്നെന്താ ഇവിടെങ്ങും കാണാത്തെ . ആ ചെക്കന്റെ മുഖം ചെറുതായിട്ടേ ഓര്മയുള്ളു...പക്ഷേ ആ ദേഷ്യം വന്ന നോട്ടം അത് എനിക്കോര്മയുണ്ട്. എന്നാലും എവിടെയോ.......ഞാൻ താടിക്ക് കയ്യും കൊടുത്തു മേൽപ്പോട്ടു നോക്കി എങ്ങനയൊക്കെ ആലോചിച്ചിട്ടും ഒന്നും തെളിഞ്ഞില്ല.

"അപ്പൊ ചേച്ചീ ...എന്നോട് ഡയലോഗ് അടിച്ചിട്ട് ചേച്ചി ഒറ്റയ്ക്ക് വലിക്കുകയും ഒന്നും ചെയ്യരുത് കേട്ടോ...."

കാശിയാണ് ..

"ഡാ .." ഞാൻ അവനിട്ടു കൊടുത്തു നല്ല രണ്ടു ഇടി .

പാറു ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഇന്നാണ് സെമിനാർ. നേരത്തെ ചെല്ലാൻ റിഷിയേട്ടൻ പറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ വേഗം ഒരു റഡ് ചുരിദാർ ഒക്കെ ഇട്ടു എപ്പോഴത്തെയും പോലെ മുടിയഴിച്ചിട്ടു . ഒരു കുഞ്ഞു പൊട്ടും വെച്ചിറങ്ങി.

"ശിവാ... നിനക്ക് ഫോൺ." അമ്മയാ. ഇത് ആദിയേട്ടനായിരിക്കോ. ബാക്കി എല്ലാർക്കും മൊബൈൽ നമ്പർ അറിയാലോ. ഞാൻ വേഗം ഫോൺ എടുത്തു. "ഹലോ"

"ഒന്ന് ഓടിച്ചാടി നടക്കു എന്റെ ശിവകോച്ചേ.... നിക്ക് സമയമില്ലാ..."

ആ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു കുഞ്ഞുചിരി വിടർന്നു.

"ഇത്രക്ക് സമയമില്ലാത്ത ആൾ എന്തിനാ പിന്നെ വിളിച്ചത്."

പിന്നല്ലാ...ഇയലാർക്കെങ്കിലും വായു ഗുളിക വാങ്ങാൻ പോവാണോ.

"എനിക്ക് ഓഫീസിൽ പോണ്ടേ...നിന്നെയും വിളിച്ചിരുന്നാൽ മതിയോ?"

ഇപ്പൊ അങ്ങനായോ. " എനിക്ക് കോളേജിൽ പോവാൻ സമയമായി...എന്തിനാ വിളിച്ചത്.?" ഇയാൾക്ക് മാത്രമേ കലിപ്പുള്ളു..

"അതോ...മോള്‌ ആ കുട്ടീടെ നമ്പർ വാങ്ങിയോ...ആ സുന്ദരി കൊച്ചു...അന്ന് ഓഫീസിൽ വെച്ച് കണ്ടത്...."

ഇയാളെ ഞാൻ ഇന്ന് ....ആശിച്ചു ഓടി വന്നു ഫോൺ എടുക്കുമ്പോ...അയാൾക്കു അറിയേണ്ടത്...ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കി തരാട്ടോ....

"അത് എന്റെ ജൂനിയറാ ...ഒരു കൊച്ചു കുട്ടി...ചേട്ടൻ കൊറേ കാലായില്ലേ ശുദ്ധ  ജാതകവും കൊണ്ട് നടക്കല്ലേ....വല്ല ചേച്ചിമാരേയും പോയി നോക്കു... ഞങ്ങളുടെ കോളേജിൽ തന്നെ നല്ല ചുള്ളൻ ചെക്കന്മാരുണ്ട്... ചേട്ടന് പറ്റിയ ടീച്ചർ ചേച്ചിമാരും ഉണ്ട്....ഞാൻ അവരുടെ നമ്പർ വാങ്ങിത്തരാം...മതിയോ..."

ഞാൻ ചെവികൂർപ്പിച്ചു...അനക്കം ഒന്നുംമില്ലലോ. നന്നായി ഏറ്റു.

"ചെവിയുംകൂർപ്പിച്ചു നിൽക്കാതെ ഫോൺ വെച്ചിട്ടു പൊടി തീപ്പെട്ടി കൊള്ളി."

ദാ കാൾ കട്ടായി. എനിക്ക് സന്തോഷമായി. കുറച്ചു ദിവസമായി....സുന്ദരി കോതയുടെ നമ്പറും ചോദിച്ചു നടക്കുന്നു.

...ദാ അമ്മുക്കുട്ടി ഒരു സാരിയും ഉടുത്തു ബഹുസുന്ദരി ആയി എത്തി. അത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് റാഗിങ്ങ് ദിവസം ഓർമ്മ വന്നു. ഞാൻ ചിരിച്ചു. "നിന്റെ ചിരിയൊക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി....ഇപ്പൊ നമ്മൾ രണ്ടാം വര്ഷം കഴിയാറായി...അതൊക്കെ എല്ലാരും മറന്നിട്ടുണ്ടാവും...." അവൾക്കു ഒരു ചമ്മൽ ഉണ്ട്. എന്ന്നാലും അവൾക്കു സാരി ഭയങ്കര ഇഷ്ടാണ്. നല്ല ചേർച്ചയും ആണ്.

"നിനക്ക് ഇന്നെങ്കിലും ഒരു സാരി ധരിച്ചാലെന്താ ശിവ?" അമ്മുവാണ്.

"എനിക്കു ഭയങ്കര മടിയാടീ...എനിക്ക് ഒരുങ്ങി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ആ ഡ്രസ്സ് എന്നെ ശല്യം ചെയ്യാൻ പാടില്ല...സാരി എന്നെ ശല്യം ചെയ്യും. അതാ"

ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"ഉവ്വ് അത് ഭയങ്കര പ്രശ്നല്ലേ......" അവൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.

ഞങ്ങൾ കോളെജ് എത്തി. സെമിനാറിന്റെ ബാനർ ഒക്കെ പൊങ്ങീട്ടുണ്ട്. ഒന്നും രണ്ടും മൂന്നും വർഷ കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നു ഹാളിൽ. പെൺകുട്ടികൾ  സാരി ആയിരുന്നു. ഞാനും അമ്മുവും അൽപ്പം മുമ്പിലായി ഇരുന്നു. പ്രിൻസി റിപ്പോർട്ട് സമർപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാ ഞാൻ മുന്നിലിരുന്നത്...അല്ലേൽ എന്നെ ഏറ്റവും പുറകിൽ നോക്കിയാൽ മതിയായിരുന്നു. ഹാൾ നിറഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് ഋഷിയെട്ടന്റെ കാൾ വന്നു എന്റെ മൊബൈലിൽ.

"ശിവാ..ഒന്ന് വേഗം ബാക് സ്റ്റേജിൽ വരുമോ?"

"ദാ വരുന്നു."

ഞാനും അമ്മുവും വേഗം ബാക് സ്റ്റേജിൽ എത്തി.

"ശിവാ...ഒന്ന് സ്വാഗത പ്രസംഗം പറയാവോ...ദാ കോൺടെന്റ് ഉണ്ട്."

"അയ്യോ ചേട്ടാ ആരാ വരുന്നെന്നു പോലും എനിക്കറിയില്ലാ. "

"ദാ ഇതിലുണ്ട് എല്ലാം...അവർ ഇവിടത്തെ പൂർവ വിദ്യാർത്ഥികളും ഇപ്പോഴത്തെ പ്രഗത്ഭരായ വക്കീലന്മാരും ആണ്. അവർ എത്തി....താനൊന്നു ഇത് വായിക്കു."

അതും പറഞ്ഞു റിഷിയേട്ടൻ പോയി.

ഞാൻ ആ സ്വാഗത പ്രസംഗം മുഴുവൻ വായിച്ചു.

"ഡീ അമ്മു യുവ അഭിഭാഷകരാ.... നീ ഒന്ന് നോക്കിയേ.... പ്രിന്റിങ് മിസ്റ്റേക്ക് ആണോ..."

അമ്മു നോക്കാൻ പോയി. സ്റ്റേജിൽ എല്ലാരും എത്തി. സ്വാഗത പ്രസംഗത്തിനഉള്ള സമയമായി. ഞാൻ വേഗം സ്റ്റേജിലേക്ക് ചെന്നു.

സുഹൃത്തുക്കളെ,

നമ്മൾ എല്ലാപേരും ഈ കലാലയത്തിലേക്കു വന്നിരിക്കുന്നത്  ഒരു നല്ല വക്കീലാവാൻ അല്ലെങ്കിൽ ഈ സമൂഹത്തിൽ നല്ലൊരു നിയമോപദേഷ്ടാവാ ആവാനാണ്‌ . ആ യാത്രക്കായി നമ്മുക്കു വേണ്ടത് ആത്മവിശ്വാസമുള്ള ഒരു മനസ്സും സഭാ കമ്പമില്ലായ്മയും ആണ്. ആശയ വിനിമയത്തിനുള്ള നമ്മുടെ എല്ലാ ബുദ്ധിമുട്ടുകളും കുറക്കാൻ ഈ സെമിനാര് നമ്മളെ സഹായിക്കട്ടെ. നമുക്കറിയാം വളരെയേറെ പ്രശസ്തനും വളരെയധികം ചർച്ചയേറിയ പല കേസുകളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യത്യസ്തമായ നീതിപരമായ ഇടപെടലുകൾ കൊണ്ടും പരിഹരിക്കപ്പെടുകയും നീതിപരമായ വിധി യിൽ കൊണ്ടെത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. വളരെ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ തന്നെ ഒരുപാട് അഭിനന്ദനങ്ങളും പ്രശംസയും പിടിച്ചു പറ്റിയ ഈ കോളേജിന്റെ പൂർവ വിദ്യാർത്ഥിയുമായ അദ്വൈത് കൃഷ്ണയെ ഞാൻ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു." എല്ലാരും കയ്യടിച്ചു.

ഒരു പെൺകുട്ടി പൂവുമായി വന്നു. ആ പെൺകുട്ടി യാമിയായിരുന്നു. എനിക്കവളെ കണ്ടപ്പോൾ ആദി യേട്ടനെ ഓർമ്മ വന്നു.. ഇവൾക്ക് മാത്രം ഇത്രയും സൗന്ദര്യം എവിടയാനാവോ ഞാൻ ഒന്നും കണ്ടില്ലാ...ഞാൻ യുവ അഭിഭാഷകനെ നോക്കി...യാമി നിൽക്കുന്ന കാരണം കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല. യാമി ഒന്ന് മാറിയതും..ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...ഞാൻ വേഗം വീണ്ടും പേര് വായിച്ചു...

"അദ്വൈത് കൃഷ്ണ". അപ്പൊ ആധിയേട്ടൻ...ആദിത്യനുമല്ല ...ആദിദേവുമല്ല....ഈശ്വരാ...എന്നെ കാത്തോളനേ......

ഒരു   അഡാർ  പെണ്ണുകാണൽ 

ഭാഗം  12

. നമുക്കറിയാം  വളരെയേറെ  പ്രശസ്തനും  വളരെയധികം  ചർച്ചയേറിയ  പല  കേസുകളും  അദ്ദേഹത്തിന്റെ  വ്യത്യസ്തമായ  നീതിപരമായ  ഇടപെടലുകൾ  കൊണ്ടും  പരിഹരിക്കപ്പെടുകയും  നീതിപരമായ  വിധി  യിൽ   കൊണ്ടെത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.  വളരെ  ചെറിയ  പ്രായത്തിൽ  തന്നെ   ഒരുപാട്  അഭിനന്ദനങ്ങളും പ്രശംസയും  പിടിച്ചു  പറ്റിയ  ഈ  കോളേജിന്റെ  പൂർവ  വിദ്യാർത്ഥിയുമായ  അദ്വൈത്  കൃഷ്ണയെ  ഞാൻ  സ്വാഗതം  ചെയ്യുന്നു." എല്ലാരും  കയ്യടിച്ചു.

ഒരു  പെൺകുട്ടി  പൂവുമായി  വന്നു.  ആ  പെൺകുട്ടി  യാമിയായിരുന്നു. എനിക്കവളെ  കണ്ടപ്പോൾ  ആദി യേട്ടനെ  ഓർമ്മ  വന്നു..  ഇവൾക്ക് മാത്രം  ഇത്രയും  സൗന്ദര്യം  എവിടയാനാവോ   ഞാൻ  ഒന്നും  കണ്ടില്ലാ...ഞാൻ  യുവ  അഭിഭാഷകനെ  നോക്കി...യാമി  നിൽക്കുന്ന  കാരണം   കാണാൻ  പറ്റുന്നില്ല. യാമി  ഒന്ന്  മാറിയതും..ഞാൻ  ഞെട്ടി  പോയി...ഞാൻ  വേഗം  വീണ്ടും  പേര്  വായിച്ചു...

  "അദ്വൈത്  കൃഷ്ണ".  അപ്പൊ  ആധിയേട്ടൻ...ആദിത്യനുമല്ല ...ആദിദേവുമല്ല....ഈശ്വരാ...എന്നെ  കാത്തോളനേ ......

ഞാൻ  വീണ്ടും  വീണ്ടും പേര്  വായിച്ചു ആദിയേട്ടനെയും  നോക്കി.   എന്റെ മനസ്സ്  ഒരു  നിമിഷം  കൊണ്ട്  ശൂന്യമായി. കിളികളൊക്കെ  ജില്ലാ  വിട്ടു.  അടുത്തെങ്ങും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട  തിരിച്ചു  വരവ്. 

 ..എന്റെ  ചെവിയിൽ  എന്നെ   പെണ്ണുകാണാൻ  വന്നപ്പോ ഞാൻ  പറഞ്ഞ  ഡയലോഗ്  മുഴങ്ങി.  

"പിന്നെ  ചെട്ടാ  എന്നെ  പോലത്തെ ഒരു പ്ലസ് ടു കാരി  കുട്ടിയെ  കല്യാണം  ആലോചിച്ചു  വന്നു എന്നും   ഭയപ്പെടുത്തിന്നും ഉപദ്രവിച്ചു എന്നും  പറഞ്ഞു  ഞാൻ   മനുഷ്യ അവകാശ കമ്മീഷൻ നിലോ ഒരു പരാതി  കൊടുത്താൽ   മതി... ചേട്ടനും   വീട്ടുകാരും  ആ  സീതമ്മായിയും   കുടുങ്ങും .....പിന്നെ  എൻ്റെ   അച്ഛനും  അമ്മയും.. .അവർക്കും   ഒരു  പണി  ആവശ്യമാണൂ....എന്റെ  കയ്യിൽ  ഹെല്പ്പ് ലൈൻ നമ്പരൊക്കെ   ഉണ്ട് "

അവിടെ  ഞാൻ  നിർത്തിയോ എന്നെ   ഫോൺ ചെയ്തപ്പോൾ  സൈബർ  സെല്ലിൽ  പരാതി  കൊടുക്കും  എന്ന്  പറഞ്ഞു...അതും  മിടുക്കനായ  ഒരു  അഭിഭാഷകനോട്...സീതമ്മായിയെ  കള്ള  പരാതി   കാണിച്ചു ഭീഷണിപ്പെടുത്തി.  അത്  ഇയാള്  അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല..ഇങ്ങനെ  പലതും  ആലോചിച്ചു  നിസ്സംഗയായി  ഞാൻ  നിന്നു. എങ്ങും  നിശബ്ദത . ഇത്  എന്ത്  പറ്റി .  ഞാൻ  ചുറ്റും  നോക്കി.  കുട്ടികളൊക്കെ  മുറുമുറുക്കുന്നു.  സ്റ്റേജിന്റെ  സൈഡിൽ  നിന്ന്  ഋഷിയെട്ടനും  അമ്മുവും  പറയു പറയു  എന്ന്  പറയുന്നു.  അപ്പോഴാ  ശെരിക്കും  സ്ഥലകാല  ബോധം  വന്നത് . ആധിയേട്ടനാടങ്ങുന്ന  സ്റ്റേജിലിരിക്കുന്ന  വ്യെക്തികളും  എന്നെ  നോക്കുന്നു.  അതുവരെ  തലയുയർത്തി  സ്വാഗതം  പറഞ്ഞ  ഞാൻ  വേഗം  കുനിഞ്ഞു  നേർച്ച  പോലെ  എല്ലാം  യാന്ത്രികമായി  വായിച്ചു  സ്റ്റേജിൽ  നിന്നിറങ്ങി.

"എന്ത്  പറ്റിയടി  നിനക്ക് ....?" അമ്മുവാണ്.

ഞാൻ  വേഗം  സ്റ്റേജിൽ  നിന്നിറങ്ങി  അവളുടെ  കയ്യും  പിടിച്ചു  ഹാളിനു   പുറത്തിറങ്ങികൊണ്ട്  പറഞ്ഞു.....

"അമ്മു  നാണം  കെട്ടു .....മാനം  പോയി  ഡീ"

"എന്ത്  പറ്റി ?  നീ  കാര്യം  പറയ്   ശിവാ ..."

"ഡീ   അതാണ്  ആദിയേട്ടൻ ."

"ആര്   ആ   അദ്വൈത്   കൃഷ്ണയോ  " അവൾ  അത്ഭുതത്തോടെ   ചോദിച്ചു .

ഞാൻ  അതേ  എന്ന്  തലയാട്ടി. അവൾ  ഒരു  നിമിഷം കിളി  പറന്ന  പോലെ  നിന്നു . പിന്നെ  അടുത്ത  നിമിഷം  തൊട്ടു    ചിരിക്കാൻ  തുടങ്ങീലെ....പിശാശു   പൊട്ടിചിരിക്കുന്നു. 

"ഇപ്പോഴാ  എനിക്ക്  വിശ്വാസമായതു ..."

"എന്ത് ?"  ഞാൻ  പരിഭവവും   ദേഷ്യവും കലർന്ന  സ്വരത്തിൽ  ചോദിച്ചു.

"ദൈവം  ഉണ്ട് എന്ന്.  എൻ്റെ   ശിവക്ക്  ഇതിലും  വലിയ  പണി  വരാനുണ്ടോ ?"

ഈ   പിശാശിനെ  അടിക്കാനുള്ള  ആരോഗ്യം  പോലും  എനിക്കില്ല...കാരണം  ഞാൻ  അത്രക്ക്  ഞെട്ടി   പോയി. എന്റെ  ബാല്യം വരെ   പകച്ചു  പോയി  എന്ന്  കേട്ടിട്ടില്ലേ...അതെന്നെ .... ആദിയേട്ടൻ   ഒരു  എഞ്ചിനീയറോ   ബാങ്ക്  ഉദ്യോഗസ്ഥനോ  അല്ലെങ്കിൽ  മറ്റേതെങ്കിലും  പ്രൊഫഷനോ ആയിരിക്കും ...ഒരിക്കലും  ഇത്  ഞാൻ  പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.  ഞാൻ  എന്തൊക്കെയാ  പറഞ്ഞതു. ഇയാൾക്ക്  എനിക്ക്  പണി  തരാനാണേൽ   എന്നെ  ആവാമായിരുന്നു. അപ്പൊ  പണി  ഒന്നും  കാണില്ലായിരിക്കും.  എന്ന്നാലും  രാവിലെ  എന്നെ  വിളിച്ചത്....സമയമില്ല  എന്ന്  പറഞ്ഞു...ഓഹോ ...  അപ്പൊ  ഞാൻ  കോളേജിൽ  പോവുന്നൂ  എന്നറിയാൻ  വിളിച്ചതാവും . എന്നോടൊരിക്കലും   ജോലിക്കാര്യം  ഒന്നും  സംസാരിച്ചിട്ടില്ല... അതിനു   ഞങ്ങൾ  എന്താ  സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളത്...വഴക്കുകൂടീട്ടേയുള്ളു...പരസ്പരം  അറിയാൻ  ഞങ്ങൾ  ഒന്നും  സംസാരിച്ചിട്ടില്ല..  പക്ഷേ  ഓരോതവണ  സംസാരിക്കുമ്പോഴും  എനിക്ക്  ഒട്ടും  അകൽച്ച  തോന്നീരുന്നില്ല..കൂടുതൽ  അടുപ്പവും...എന്റെ  ആരൊക്കയോ   ആണ്  എന്ന്  തോന്നും..എന്തിനു  എന്നെ  കുറെ  കാലങ്ങളായി  അറിയുന്ന  ആരോ...എന്റെ  ചുണ്ടിൽ  ഒരു  ചിരി  വിടർന്നു...ഒപ്പം  ആദിയേട്ടനെ  ലൈവായി   കുറേ   നേരം കാണാലോ.  എന്നിൽ  കുസൃതിയുള്ള   ചിരിയും  വന്നു.ഈ  പ്രണയത്തിനു  എന്തൊരു  മായാജാലമാണ്.  എത്ര  നിമിഷങ്ങൾ  കൊണ്ടാണ്  നമ്മളിലെ  വികാരങ്ങളെ  മാറ്റി  മറിക്കുന്നതു. ഭയവും  ആശങ്കയും  മാറി  അവിടെ  പുഞ്ചിരി  നിറയാൻ നിമിഷങ്ങൾ മതി .

 ആധിയേട്ടന്റെ  ശബ്ദം  സ്പീക്കറിൽകൂടെ  കേൾക്കാൻ  തുടങ്ങി.ഞാൻ  ഫോണിൽ  കേൾക്കാറുള്ള  ശബ്ദം. പക്ഷേ  ആ സ്വരത്തിനു  പ്രണയത്തിന്റെയും  കുസുര്തിയുടെയും  ഈണമായിരുന്നു .    പക്ഷേ  ഇത്  ഭയങ്കര മുഴക്കമുള്ള  പരുക്കൻ  ഭാവം. അമ്മു  ആദിയേട്ടനെ  കാണാൻ  ഹാളിലേക്ക്  പോയിട്ടുണ്ട്.  ദാ   തിരിച്ചു  വരുന്നു.

"എന്തൊരു  ജാഡയാണ്....അയാള്  ചിരിക്കുന്നു  പോലും  ഇല്ല...ഭയങ്കര  സീരിയസ് ...ഇയാളാണോ നിന്നെ  ഫോൺ  ബില്ലിലൂടെ  പ്രണയിപ്പിക്കുന്ന...ആദിയേട്ടൻ ...."  അവളൊരു  സംശയ  ഭാവത്തിൽ  നില്ക്കാണ് . 

"എന്റെ  അമ്മുക്കുട്ടി  നീ  ഒന്ന്  മിണ്ടാതിരിക്കു... ഞാൻ  ഇപ്പൊ  ഒന്ന്  നോർമൽ  ആയതേയുള്ളൂ..."

അങ്ങനെ  ഞാൻ  ഹാളിലേക്ക്  കയറി.  ആദിയേട്ടൻ  മാത്രമേ സ്റ്റേജിലുള്ളു..  മൈക്കിൽ   സംസാരിക്കുകയാണ്. ഞാൻ  ആരും  ശ്രദ്ധിക്കപെടാതെ മധ്യഭാഗത്തിരിക്കാം  എന്ന്  വിചാരിച്ചു.  സ്ഥലം  കിട്ടീല.  അങ്ങനെ  സീറ്റ്  തപ്പി തപ്പി  സൈഡിലായി കിട്ടി.  

 "എന്താ  നിഷ്ക്  ഭാവം..നിനക്ക്  ഇങ്ങനയൊക്കെ  ഇരിക്കാൻ  അറിയോ  ശിവാ..."

അമ്മുവാണ്.  ഞാൻ  അവളെ  നോക്കി നന്നായി  വെളുക്കെ  ചിരിച്ചു. അതൊരു  ചിരിയല്ല. ഇളിക്കുക  എന്ന്  പറയും. ആദിയേട്ടൻ റെ  പ്രസംഗം  പൊതുവേ  സീരിയസ്  ആയിരുന്നു  എങ്കിലും എല്ലാർക്കും രസിക്കുന്നുണ്ടു.  കാരണം  പുള്ളിയുടെ  ശൈലിക്കും  കാര്യങ്ങൾ  പറയുന്ന  രീതിയും  നല്ലതായിരുന്നു. ഒരു  മണിക്കൂറോളം   ആദിയേട്ടൻ  സംസാരിച്ചു. പിന്നെ  അടുത്ത  അഭിഭാഷകൻ.  മൈക്ക്   കൈമാറുമ്പോഴും  സ്റ്റേജിൽ  നിന്നിറങ്ങുമ്പോഴും  പുള്ളി ആകമൊത്തം  നോക്കുന്നുണ്ട്.   എവിടെ ...അങ്ങനെയിപ്പോ  എന്നെ  കാണണ്ട. ഞാൻ   എല്ലാരേയും  പോലെ  ഇരുന്നു.  ബാക്കി  രണ്ടു  പേരും  സംസാരിച്ചു. ആദ്യമായി  ഞാൻ  ഒരു   സെമിനാർ  അനങ്ങാതെ   കേട്ടു. അമ്മുന്   എന്റെ  ശുഷ്കാന്തി  കണ്ടു  ചിരി  സഹിക്കാൻ  വയ്യായിരുന്നു.

ലഞ്ച് ബ്രേക്ക്  ആയി.  അതിനു ശേഷം  എന്തോ  ഡെമോ  ക്ലാസ്  ആണ്  എന്ന്  പറഞ്ഞു.  ഞങ്ങൾ  വിട്ടു  ക്യാന്റീനിൽ  പോയി.  ആധിയേട്ടനും  ബാക്കി  രണ്ടുപേരും  റിഷിയേട്ടനുമായി   പുറത്തു  പോയി.

എൻ്റെ   ശുഷ്കാന്തിയിൽ പകച്ചു നിൽക്കുവായിരുന്നു  രാഹുൽ. അവൻ സെമിനാർ ഹാളിൽ   പോലും  വന്നില്ലേ .

"ശിവാ....വേറെ  ആരോടെങ്കിലും  ചോദിച്ചു  നിനക്ക്  റിപ്പോർട്ട്  സുബ്മിറ്റ്  ചെയ്താൽ  പോരെ...ഇനി  ഉച്ചക്കും കേറണോ..."

"ഞങ്ങൾ   ഒന്ന്  കറങ്ങാൻ  പ്ലാൻ  ചെയ്യുവായിരുന്നു. നിങ്ങളും  വാ.....വീട്ടിൽ  വിളിച്ചു  പറഞ്ഞിട്ട് വാ...." വീണ്ടും  രാഹുൽ  വിളിച്ചു.

അമ്മുനു   ഒരു  ചാഞ്ചാട്ടം  ഉണ്ട്... എന്റെ  തുറിച്ചു  നോട്ടത്തിൽ  അവൾ  ഒതുങ്ങി. ഞങ്ങൾ  ഒരുവിധം  രാഹുൽ നെ  പറഞ്ഞു  സമ്മതിപ്പിച്ചു. അവൻ പിന്നെ  എന്റെ  ക്ലാസ്സിലെ  പുരുഷ  കേസരികളുമായി കറങ്ങാൻ  പോയി.

ഞങ്ങൾ  ഹാളിൽ  എത്തി.  അപ്പോഴേക്കും  എന്റെ  മൊബൈലിൽ ഒരു  കാൾ   വന്നു. നമ്പർ  അറിയില്ലായിരുന്നു. ഞാൻ   സംശയത്തോടെ  കാൾ   എടുത്തു.

"ഹലോ "

"മിസ് ശിവാനി   തല  കറങ്ങി  പോയോ.... അതോ  ഓടി  പോയോ...." ഒരു പരിഹാസത്തോടെയുള്ള  ശബ്ദമായിരുന്നു. ആദിയേട്ടനായിരുന്നു.

"ഞാൻ   എന്തിനാ  തല  കറങ്ങി  വീഴുന്നെ....എന്റെ  നമ്പർ  എങ്ങനെയറിയാം ..." എന്നെ  മിസ്  ശിവാനി  എന്ന്  വിളിച്ചപ്പോ  എനിക്ക്  എന്തോ  ഒരു അകലം  അനുഭവപ്പെട്ടു . എന്തോ  ഒരു  വേദന  എന്റെ   ഹൃദയത്തിൽ  കുടുങ്ങുന്ന പോലെ.

"കുട്ടിക്ക്  ഇപ്പോഴും  എന്നെ  മനസ്സിലായിട്ടില്ല......തന്നെ  പോലെ  ഒരു  സാധാരണ   കുട്ടിയുടെ  നമ്പർ  എടുക്കുന്നത്  എനിക്ക്  ഒരു  വിഷയമേ  അല്ലാ...."

ആദിയേട്ടന്റെ  ശബ്ദത്തിനു  ഒരു  മാറ്റം ....എനിക്ക്  എന്തോ  ഒരു ദുഃഖം  വന്നു  നിറയുന്ന  പോലെ.

ഇനിയും  ആ   ശബ്ദം കേൾക്കാൻ  ഞാനിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല .

"എത്ര  ഒളിച്ചിരുന്നാലും  ഞാൻ  നിന്നെ  പുറത്തെടുത്തിരിക്കും  ശിവകൊച്ചേ ...."

അതും  പറഞ്ഞു  ഫോൺ  കട്ട് ആയി.  എന്റെ  മനസ്സിൽ  ഒരു അപായസൂചന  .....

അടുത്ത  സെഷൻ  ആരംഭിച്ചു.  ആദിയേട്ടനായിരുന്നു . 

"നമ്മൾ ഓരോ   വ്യെക്തികളും  വെത്യസ്തരാണ്. അതുപോലെ  തന്നെ  ഒരോ   അഭിഭാഷകരും. ഒരു  കൊലക്കേസ് വാദിക്കുന്ന ആളും ,പീഡനക്കേസ് വാദിക്കുന്നവർ, മാനനഷ്ട  കേസ് വാദിക്കുന്നവർ എല്ലാരും 

 ഒരേ രീതിയിൽ  അല്ല  അതിനെ  സമീപിക്കുന്നത്...അങ്ങനെ  ഓരോന്നിനും  ഓരോ സ്വഭാവമാണ്.  അതുകൊണ്ടു  തന്നെ  നമ്മൾക്ക്  വഴങ്ങുന്ന  അല്ലെങ്കിൽ  നമ്മൾക്ക്  സ്ഥാപിക്കാൻ  നന്നായി  വാദിക്കാൻ  കഴിയുന്നത്  അവരവർ  തന്നെ  തിരഞ്ഞെടുക്കണം.  ഏതെങ്കിലും  തരത്തിൽ ആത്മ വിശ്വാസക്കുറവുള്ളവർ  വക്സമർഥ്യമില്ലാത്തവർ   നിങ്ങൾക്കു  പറ്റുന്നതു  എടുക്കണം  ഉദാഹരണത്തിന് ...നിങ്ങളിൽ ഒരു  ധൈര്യവുമില്ലാത്ത  ഒരാളെ  പറയു...നിങ്ങൾക്കു  തോന്നിയ  വ്യെക്തി ...ഞാനിപ്പോൾ ഒരു  സിമ്പിൾ  ടോപ്പിക്ക്  തന്നാൽ  അല്ലെങ്കിൽ  ഒരു  കേസ്  തന്നാൽ  ആ  കുട്ടി  നന്നായി  പറയും...നമുക്ക്  ഒന്ന്  ട്രൈ  ചെയ്യാം ...."

ഒരു  ഫസ്റ്റ് എയറിലെ   പെൺകുട്ടിയെ  വിളിച്ചു ...എല്ലാരും  കൂടെ  അവളുടെ  പേര്  പറഞ്ഞു പണി  കൊടുത്തതാണ് . അവൾക്കു  ഒരു  ചെറിയ   വസ്തു തർക്കത്തിന്റെ പരാതിയാണ്  കൊടുത്തതു. അവൾ  അതിന്റെ   രണ്ടു  ഭാഗവും പറഞ്ഞു.  ഒരു  നല്ല ഒത്തു തീർപ്പുകാരിയായി.  ആധിയേട്ടനും  അവളെ  നന്നായി  സഹായിച്ചു.

"അപ്പൊ  നമ്മൾക്ക്  അടുത്ത  ഇതിന്റെ  വിപരീത  സ്വഭാവമുള്ള  ആളെ  വിളിക്കാം....നല്ല  ആത്മവിശ്വാസവും  എന്തും  പോസിറ്റീവായി  എടുക്കുന്ന  ആളെ ...."

ഒരു  നിമിഷം   എന്റെ  ശ്വാസം നിന്ന് പോയി.....ആ  കുറുക്കൻ  ആദിയേട്ടൻ   ഞാനിരുന്ന  ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കുന്നു. എന്റെ   കൃഷ്ണാ  പണി  വന്നു   വാതിലിൽ  മുട്ടുന്നു.  എല്ലാരും  എന്നെ  നോക്കി ...അപ്പോൾ  തന്നെ ആ  യാമി  പിശാശും  സംഘവും  ഇരുന്നു  എന്റെ  പേര്  വിളിക്കാൻ  തുടങ്ങി.....പിന്നെ  പറയണ്ടല്ലോ   ബാക്കി  എല്ലാരും  കൂടെ  ഏറ്റു   പിടിച്ചു. ആ  കുറുക്കൻ  ആധിയേട്ടൻ  ഗൂഢമായി  ചിരിക്കുന്നു...ഞാൻ  അമ്മുനെ   ദയനീയമായി  നോക്കി ....അവൾ   തിരിച്ചും  ....

"എന്താ  ആ  കുട്ടീടെ  പേര്...?"  ആ   അലമ്പൻ   കുട്ടികളോട്  ചോദിക്കുവാണ് .  

"കമ്മോൺ   ശിവാനി ...."  ദേ   വിളിക്കുന്നു....  എൻറെ  കൃഷ്ണാ  എന്നോടിതു  വേണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ  വേഗം  എണീറ്റ്  നടന്നു  സ്റ്റേജിൽ കയറി.  ഞാൻ  ആധിയേട്ടന്റെ  മുഖത്തേക്ക്  നോക്കി. ആലുവാ   മണൽപ്പുറത്തു  വെച്ച്  കണ്ട  പരിചയം  പോലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

"ഫുൾ  നെയും  എന്താ ?"  എന്നോട്  ചോദിക്കുവാന്  ആ  ഞരമ്പുരോഗി.

"ശിവാനി  അരവിന്ദൻ"

"അപ്പൊ  ശിവാനി  ഇയാള്  ഭയങ്കര  ധൈര്യശാലിയെന്ന  ഇവരൊക്കെ  പറയുന്നേ. പക്ഷേ  കാണാൻ  അത്ര  ധൈര്യം  തോന്നുന്നില്ലാലോ....വെറുതെ  കൂട്ടുകാരെ  നാണംകെടുത്തരുത്  കേട്ടോ ..."

ഈ  സാധനത്തിന്റെ  ഞാൻ ഇന്ന്  കൊല്ലും....ഞാൻ  തുറിച്ചു  നോക്കി....

എന്റെ പിറകിലൂടെ  ചെന്ന്  ഒരു  മൈക്കു  എടുത്തു  തന്നു ....എന്നിട്ടു ഓൺ  ആക്കാനായി  വരുന്നപോലെ  വന്നിട്ടു  പതുക്കെ  എന്റെ  ചെവിയിൽ പറയുവാ..."ഓൾ  ദി  ബെസ്ററ്   ശിവനികൊച്ചെ...."

ഞാൻ  ദേഷ്യത്തിൽ  നോക്കി.

"അപ്പോൾ  എനിക്ക്  കിട്ടിയ   പരാതിയാണ്...അത്ര  വലിയകാര്യം ഒന്നുമല്ല.....ഒരു  ചെക്കൻ  ഒരു  പെണ്കുട്ടിയയെ  പെണ്ണുകാണാൻ  പോയി ..."  ഒന്ന്  നിർത്തി.

ഞാൻ  ഞെട്ടി  ....ഈശ്വരാ.....

"എന്നിട്ടു  വീട്ടുകാർ അവരെ  ഒറ്റയ്ക്ക്  സംസാരിക്കാൻ  വിട്ടു.  ഇതുവരെ  എല്ലാം  നാട്ടുനടപ്പാണ്.  പക്ഷേ  ഈ  ചെക്കൻ  ഈ  പെൺകുട്ടിയെ  ലിപ്ലോക്ക്  ചെയ്തു.  അപ്പൊ ഈ  പെൺകുട്ടി  ബഹളം  ഒന്നും  വെച്ചില്ല...എല്ലാം  കഴിഞ്ഞു  ഒരു  മാസമായി .എന്നിട്ടു കേസുമായി  വന്നു. അപ്പോൾ  ശിവാനി  ഈ  കേസിൽ  നിന്ന്  ഈ   ചെക്കനെ  എങ്ങനെ  രക്ഷിക്കും. ശിവാനിയാണ്  ഈ  ചെക്കന്റെ  വക്കീൽ . ഇത്രയേ യുള്ളൂ...ചെറിയ  ഒരു  കേസ്  ആണ്....ലിപ്ലോക്ക്   അതാണ്   പ്രശ്നം....അപ്പൊ  ശിവാനി  ചെക്കന്റെ  ഭാഗത്തെ  വക്കീലാണ് ." 

ഭാഗം 13

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

"അപ്പോൾ എനിക്ക് കിട്ടിയ പരാതിയാണ്...അത്ര വലിയകാര്യം ഒന്നുമല്ല.....ഒരു ചെക്കൻ ഒരു പെണ്കുട്ടിയയെ പെണ്ണുകാണാൻ പോയി..." ഒന്ന് നിർത്തി.

ഞാൻ ഞെട്ടി ....ഈശ്വരാ.....

"എന്നിട്ടു വീട്ടുകാർ അവരെ ഒറ്റയ്ക്ക് സംസാരിക്കാൻ വിട്ടു. ഇതുവരെ എല്ലാം നാട്ടുനടപ്പാണ്. പക്ഷേ ഈ ചെക്കൻ ഈ പെൺകുട്ടിയെ ലിപ്ലോക്ക് ചെയ്തു. അപ്പൊ ഈ പെൺകുട്ടി ബഹളം ഒന്നും വെച്ചില്ല...എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഒരു മാസമായി.എന്നിട്ടു കേസുമായി വന്നു. അപ്പോൾ ശിവാനി ഈ കേസിൽ നിന്ന് ഈ ചെക്കനെ എങ്ങനെ രക്ഷിക്കും. ശിവാനിയാണ് ഈ ചെക്കന്റെ വക്കീൽ. ഇത്രയേ യുള്ളൂ...ചെറിയ ഒരു കേസ് ആണ്....ലിപ്ലോക്ക് അതാണ് പ്രശ്നം....അപ്പൊ ശിവാനി ചെക്കന്റെ ഭാഗത്തെ വക്കീലാണ്."

എന്റെ കിളികളുടെ കാര്യം പറയണ്ട..അവര് സംസ്ഥാനം തന്നെ വിട്ടു. എന്റെ മനസ്സും കാലും തൊണ്ടയും എന്തിന്നു കൃഷ്ണമണി പോലും മരവിച്ചു പോയി. ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ചെരിഞ്ഞു ആ കാലമാടനെ നോക്കി. രണ്ടു കൊമ്പും ആ നാക്കും കൂടെ വെളിയിലിട്ടാൽ മതി...സ്വാഭാവം അതെന്നെ.

"ശിവാനി അത്രക്ക് ടെൻസ്ഡ് ഒന്നും ആവണ്ട...അങ്ങനെ കോടതിയിൽ വാദിക്കുന്ന പോലെ ഒന്നും വേണ്ടാ. ഇയാള് ആ ചെക്കനെ അനുകൂലിച്ചു സംസാരിച്ചാൽ മതി. പ്രത്യേകിച്ചു ഈ ലിപ്ലോക്ക് എന്ന വിഷയത്തെ കുറിച്ച്. അനുകൂലിച്ചു മാത്രമേ പറയാവുള്ളൂ...അത് തന്നെയാണാലോ ഈ അഭിഭാഷകരുടെ കർമ്മം...മറ്റൊരാൾ ചെയ്ത കാര്യത്തെ അനുകൂലിച്ചും പ്രതികൂലിച്ചും നമ്മളുടെ കക്ഷിക്ക്‌ അനുകൂലമായ വിധി കൊണ്ട് വരുക. അത്രേയുള്ളൂ..."

കേട്ടില്ലേ....അത്രയേയുള്ളു... എന്നെ മാത്രം ഉദ്ദേശിച്ചു ഉണ്ടാക്കിയ ഡെമോ ക്ലാസ്സാ.... എന്നാലും എന്റെ സീതമായി...ലിപ്ലോക്ക് ഇന്റെ കാര്യം പറയണ്ടായിരുന്നു.... ഞാൻ ആധിയേട്ടനെ നോക്കി...മേശയിൽ ചാരി കയ്യും കെട്ടി നോക്കി നിൽക്കുന്നു. ഒരു കൈ കൊണ്ട് താടി തടവുന്നുമുണ്ട്... ആ കട്ട താടിയുടെയും മീശയുടെയും ഇടയിൽ കൂടെ എത്തി നോക്കുന്ന ആ കുസുറുതി ചിരിയുണ്ടല്ലോ.... ഞാൻ കണ്ണടചു....കമോൺ ശിവാ...ബി ബോൾഡ്......ഞാൻ ആദ്യമായി കണ്ട ലിപ്ലോക്ക് ടൈറ്റാനിക്കിലെ ആയിരുന്നു....അവിടന്നു തുടങ്ങി പലദൃശ്യങ്ങളും കടന്നു ഞാൻ എത്തി....ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം എടുത്തു.

ഞാൻ മൈക്കു ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു....

"നിങ്ങളെല്ലാവരെയും പോലെ ഈ വിഷയം കേട്ടപ്പോൾ ഞാനും ഒന്ന് ഞെട്ടി. എന്തായാലും ഞാൻ ഒന്ന് ശ്രമിക്കാം. ഇത്രയും ഇന്ട്രെസ്റ്റിംഗ് ആയ ടോപ്പിക്ക് തന്ന അദ്വൈത് സാറിനെ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല. ഞാനും നിങ്ങളും അല്ലേ...." ഞാൻ ഒന്ന് ഇനോക്കി...ആ നിൽപ് തന്നെ തുടരുന്നു കാലമാടൻ.

"ശെരിക്കും നമ്മുടെ അച്ഛനും അമ്മയും സഹോദരനും നമ്മളെ ഉമ്മ വെക്കാറുണ്ട് അല്ലേ....പക്ഷേ അവരാരും ഒരിക്കലും നമ്മളെ ലിപ്ലോക്ക് ചെയ്യാറില്ല..കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല...അവർക്കു നമ്മളോടുള്ള സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല...അതിനു വേറെ ഒരുപാട് വഴികൾ ഉണ്ട്. നമ്മൾക്ക് സമ്മാനങ്ങൾ വാങ്ങി തരാം....അതിലും തീവ്രമായി നമ്മളോടുള്ള സ്നേഹം അറിയിക്കണമെങ്കിൽ അവർക്കു നമ്മളെ ഒന്ന് ചേർത്ത് പിടിക്കാം അല്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ മൂർദ്ധാവിൽ ഉമ്മ വെക്കാം.ഈ പ്രവർത്തികളിലൂടെ ആ

സ്നേഹം നമ്മൾക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും...പക്ഷേ നമ്മളെ പ്രണയിക്കുന്ന ആൾക്ക് അയാളിലെ തീവ്ര പ്രണയത്തെ എങ്ങനെ കുറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങളിൽ നമ്മളിൽ എത്തിക്കാം? പ്രതേകിച്ചും പ്രണയിക്കുമ്പോ ബുദ്ധിയെക്കാളും വികാരങ്ങൾക്കാണ് പ്രാധാന്യം. ഏറ്റവും തീവ്രമായ പ്രണയത്തെ അധരങ്ങളിലൂടെ കൈമാറുന്ന ഒരു മോസ്റ്റ് റൊമാന്റിക് ആക്ട് ആയിട്ടാണ് പല പ്രശസ്ത കഥാകൃത്തക്കളും നിരീക്ഷകരും ലിപ്ലോക്ക് എന്ന പ്രക്രിയയെ വിശേഷിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. നമ്മുടെ നാട്ടിൽ മാത്രം എന്ത് കൊണ്ടാണ് അതിനെ ഇങ്ങനെ നീചമായി അല്ലെങ്കിൽ കുറ്റകരമായി കാണുന്നത് എന്ത് കൊണ്ടാണ് എന്ന് അറിയില്ല."

ഞാൻ ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്തു. എല്ലാരും നിശബ്ദരായി എന്നെ കേൾക്കുന്നു. കാലമാടനെ നോക്കീല....ഞാൻ വീണ്ടും തുടർന്ന്.

"പക്ഷേ എന്റെ കക്ഷിക്ക്‌ ഈ കുട്ടിയോട് കുട്ടിക്കാലം തൊട്ടുള്ള തീവ്രാനുരാഗമായിരുന്നു. ഒരുപാട് കാലം മനസ്സിൽ കൊണ്ടുനടന്ന പ്രണയത്തെ അദ്ദേഹത്തിന് അടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല....കാരണം അയാൾ പ്രണയത്തിൽ അന്ധനായതുകൊണ്ടു മാത്രമല്ല...അയാൾ ഒരു രോഗി ‌ ആയിരുന്നു.നല്ല ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ മാനസിക രോഗം..നാടൻ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ഞരമ്പ് രോഗം..."

ഞാൻ ഒന്ന് പാളി നോക്കി കാലമാടനെ...കലിപ്പ് നിറയുന്നുണ്ട്...പിന്നല്ല ...

"എന്റെ കക്ഷിക്ക്‌ ചില നേരങ്ങളിൽ പ്രത്യേകിച്ചും വികാരഭരിതമായ നിമിഷങ്ങളിൽ അത് നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവില്ല...വര്ഷങ്ങളായി പ്രണയിക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ നേരിട്ട് പെട്ടന്ന് കണ്ടപ്പോൾ പുള്ളിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല...അതാ ...സാധാരണ പുരുഷന്മാർ പോലും പതറിപോവില്ല അങ്ങനൊരു സന്ദർഭത്തിൽ. അതുകൊണ്ടു ദയവായി എന്റെ കക്ഷിയെ മാനസിക രോഗി എന്ന പരിഗണന കൊടുത്തു വെറുതെ വിടണം എന്ന് താഴ്മയായി അപേക്ഷിക്കുന്നു."

ഞാൻ വിയർത്തുകുളിച്ചു. എനിക്ക് വെള്ളം കുടിക്കാൻ തോന്നി. വലിയ കയ്യടി ശബ്ദം എന്നെ ഉണർത്തി. ഇത്രയും നേരം ഞാനനുഭവിച്ച മാനസിക സംഘർഷം നേർത്തു നേർത്തു ഇല്ലാണ്ടായി.

എല്ലാപേരും എനിക്ക് നല്ലൊരു കയ്യടി തന്നു...ഞാനതു പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. ഞാൻ മൈക്ക് മേശയിൽ വെച്ച് തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ആധിയേട്ടനെ നോക്കാതിരുന്നില്ല. അവിടെ ഒരു ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.

ഞാൻ വേഗം അമ്മുവിനടുത്തു വന്നിരുന്നു. അമ്മു എനിക്ക് ഒരു ബോട്ടിൽ വെള്ളമെടുത്തു തന്നു..എന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞവൾ.

അമ്മു എന്തൊക്കയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..ഞാനും എന്തക്കയോയോ മറുപടി പറഞ്ഞു. പക്ഷേ എൻ്റെ മനസ്സ് വിങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു.. എന്തിനു വേണ്ടി.. ആദിയേട്ടൻ.....ഞാൻ ഇങ്ങനൊരു പണി പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു...പക്ഷേ ഇപ്പൊ ഞാൻ ശെരിക്കും അത് മറന്നുപോയിരുന്ന്.. ആധിയേട്ടൻ എനിക്ക് ഇത്രയും നല്ലൊരു പണി തരും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല...എന്റെ മനസ്സ് എന്തിനു വേദനിക്കണം...ഞാനും ഇത് പോലൊരു പണി കൊടുത്തതല്ല... അന്നേ എന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ ആധിയേട്ടൻ...

"പൊളിച്ചു ശിവാ.....അദ്വൈത്‌ കൃഷ്ണയുടെ പണി നീ പൊളിച്ചു."

ആധിയേട്ടൻ എന്നെ ആശംസിക്കുകയും പിന്നീട് ക്ലാസ് തുടരുകയും ചെയ്തു. എന്നെ അറിയുന്ന പലകുട്ടികളും വന്നു അഭിനന്ദിച്ചു. ആധിയേട്ടൻ പിന്നീട് എന്നെ ഇടയ്ക്കു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സെമിനാര് കഴിഞ്ഞപ്പോ താമസിച്ചു. ഞങ്ങൾ വേഗം വീട്ടിലേക്കു പോന്നു.

അമ്മു എന്തൊക്കയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..ഞാനും എന്തക്കയോയോ മറുപടി പറഞ്ഞു. പക്ഷേ എൻ്റെ മനസ്സ് വിങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു.. എന്തിനു വേണ്ടി.. ആദിയേട്ടൻ.....ഞാൻ ഇങ്ങനൊരു പണി പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു...പക്ഷേ ഇപ്പൊ ഞാൻ ശെരിക്കും അത് മറന്നുപോയിരുന്ന്.. ആധിയേട്ടൻ എനിക്ക് ഇത്രയും നല്ലൊരു പണി തരും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല...എന്റെ മനസ്സ് എന്തിനു വേദനിക്കണം...ഞാനും ഇത് പോലൊരു പണി കൊടുത്തതല്ല... അന്നേ എന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ ആധിയേട്ടൻ... ഞാൻ ഓർത്തെടുക്കുവായിരുന്നു ആദ്യമായി ആധിയേട്ടൻ ഫോൺ ചെയ്തപ്പോൾ പറഞ്ഞതു

"നിന്നോടാരാടീ ഫോൺ വെക്കാൻ പറഞ്ഞെ. അവൾടെ ഒരു ടാലി..ആരാടീ പറഞ്ഞെ ടാലിയായി എന്ന്... ഞാൻ നിനക്കുള്ള പണിപ്പുരയിൽ കേറീട്ടേയുള്ളൂ. നീ കരുതിയിരുന്നോ."

അപ്പോ എന്നെ ഫോൺ ചെയ്തതും എല്ലാം ഈ പണി തരുന്നതിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. എന്റെ മൊബൈലിൽ ഇന്ന് വിളിചല്ലോ.ഞാൻ വേഗം ആ നമ്പർ തപ്പി എടുത്തു സേവ് ചെയ്തു. എന്ത് പേരിടും....ആധിയേട്ടൻ....വേണ്ട....................അദ്വൈത് കൃഷ്‌ണ ...വേണ്ടാ ഞാൻ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു.... അലമ്പൻ ...വേണ്ടാ അത് കുറഞ്ഞു പോവും. അതുക്കും മേലേ ...ഗജപോക്കിരി.... അത് മതി.

വീടെത്തി....കുളിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു...എല്ലാരോടും സംസാരിച്ചു...പക്ഷേ....മനസ്സിന്റെ വിങ്ങൽ കൂടി കൂടി വന്നു. ശെരിക്കും ആധിയേട്ടൻ എനിക്ക് പണി തന്നതിനേക്കാളും എനിക്ക് വേദന തോന്നിയത് ആ ഫോൺകാളുകൾ ഈ പണിയുടെ ഭാഗമായിട്ടായിരുന്ന് എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു. എനിക്ക് തല പെരുക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. ഒന്ന് വിളിച്ചു ചോദിച്ചാലോ... അല്ല പണി ആണെങ്കിൽ ഇനി ഇങ്ങോട്ടു വിളിക്കില്ലായിരിക്കും. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു....നമ്പർ എടുത്തു...വിളിക്കണോ... പണി ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞാലോ......വേണ്ടാ.....ഞാൻ ഫോൺ തിരിച്ചു വെചു..അതിങ്ങനെ തുടർന്ന് കൊണ്ടേയിരുന്നു...

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആദി ഓഫീസിൽ ഒന്ന് കേറി . ഇന്ന് കോളേജിൽ സെമിനാരായതു കൊണ്ട് കുറച്ചു പണി ഉണ്ടായിരുന്നു.

"ഇവിടെ ഇത്രയും തിരക്കുള്ളപ്പോ അതും നാളെ ഒരു കേസ് ഉള്ളപ്പോ സാർ എന്തിനാ ആ കോളേജ് പിള്ളേരുടെ പരിപാടിക്ക് പോയത്. ഇത്രയും പ്രധാനപ്പെട്ട കേസ് അല്ലേ...." എന്റെ അസിസ്റ്റന്റാ കേട്ടോ ജോസഫ്.

"അതോ പിള്ളേരൊക്കെ ഒന്ന് കാണണ്ടേ... പിന്നെ എന്റെ കോളെജും....ഒരു പുതിയ എനർജി ഒക്കെ കിട്ടും...പിന്നെ ഇന്ന് രാത്രി മുഴുവനുണ്ടല്ലോ ...കേസ് നാളെയല്ലേ...." ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"അപ്പോൾ ഇന്ന് ഉറക്കവും ഇല്ല....വീട്ടിലും പോവുന്നില്ലേ..." സാധാരണ ഞാൻ അങ്ങനയാട്ടോ....

"വീട്ടിൽ പോവും ലേറ്റ് ആവും...."

"കോളേജ് പിള്ളാരൊക്കെ എങ്ങനെ....ബഹളക്കാരാണോ....?"

"നല്ല മിടുക്കി പിള്ളേരാ...." എന്റെ മനസ്സിൽ പരിഭവം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കിയെ ശിവയെ ഓർമ്മ വന്നു. അവൾ ടെ വാദവും....ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചിരി കണ്ടു ജോസഫേട്ടൻ കണ്ണും തള്ളി നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഗൗരവമായി..ഞാൻ കണ്ണ് കൊണ്ട് എന്താ എന്നു ചോദിച്ചു.

"അല്ലാ...സാർ മിടുക്കന്മാരെയൊന്നു കണ്ടില്ലേ ..." അയാൾക്ക് ഒരു ആക്കിയ ചിരി.

"ഇല്ലാ.....മിടുക്കികളെ മാത്രമേ കണ്ടുള്ളൂ എന്തെ.... ഇയാൾക്ക് വല്ല പ്രശ്നം ഉണ്ടോ.....?"

പെട്ടന്നുള്ള എന്റെ ഭാവമാറ്റത്തിൽ പുള്ളി ഒന്ന് തലചൊറിഞ്ഞു എന്തോ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് പോയി.

ഞാനങ്ങനാ... എന്താ ചെയ്യാ...

ഞാൻ അശ്വിനെ വിളിച്ചു..അവൻ എൻ്റെ അമ്മാവന്റെ മോനാ ..അമ്മയുടെ സഹോദരന്റെ മോൻ. ഞാൻ ഒറ്റ മോനാ..

"ഹാലോ"

"എന്തായി ആദിയേട്ടാ.... ഇന്ന് സെമിനാരൊക്കെ തകർത്തോ? ....ശിവയെ കണ്ടോ ?"

"ശിവയെ കണ്ടു ....ഒരു പണിയും കൊടുത്തു."

"പണിയോ...ഇന്ന് ശിവയെ കാണാനാ സെമിനാറിന് പോവുന്നെ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്..."

"അതൊക്കെ ഒരുപാടുണ്ട്....പിന്നെ പറയാം...നീ ഇന്ന് വീട്ടിൽ പോയി കിടക്കണം....ഞാനിന്നു ലേറ്റ് ആവും...നാളെ ഒരു കേസ് ഉണ്ട്...."

"അതൊക്കെ ഒ കെ ...എന്നാലും നിങ്ങള് എന്ത് പണിയാ കൊടുത്തെ .....നിങ്ങളുടെ പണി ഒരു ഒന്നന്നര പണിയാ എപ്പോഴും.... സത്യമായിട്ടും ശിവ നിങ്ങളെ കളഞ്ഞിട്ടു ഓടി പോവും. നിങ്ങൾ എന്ത് മനുഷ്യനാ..."

"ഹ..ഹ.. അവൾ ആള് ഇടിവെട്ടാണ്....അവൾ എവിടെപ്പോയാലും...ഞാൻ അവളെയും കൊണ്ടേ പോവുള്ളൂ...."

അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ വെചു. ശെരിക്കും ശിവയെ കാണുമ്പോ അവൾ എന്റെ പണിയൊക്കെ ഈസി ആയി പൊട്ടിക്കുമ്പോ എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പു തോന്നും അവൾ എന്റെ പെണ്ണാണ് എന്ന്. ആദാമിന്റെ വാരിയെല്ലിൽ അല്ലേ ദൈവം ഹൗവ്വയെ സൃഷ്ടിച്ചത്. അത് പോലെ എന്റെ വാരിയെല്ലാണ് ശിവാനി എന്ന് തോന്നും. എന്റെ പ്രണയം ഇങ്ങനെയൊക്കയാണ്....എപ്പോഴും പറയുന്ന പോലെ അവൾ സഹിച്ചോളും.

ഭാഗം 14

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ശെരിക്കും ശിവയെ കാണുമ്പോ അവൾ എന്റെ പണിയൊക്കെ ഈസി ആയി പൊട്ടിക്കുമ്പോ എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പു തോന്നും അവൾ എന്റെ പെണ്ണാണ് എന്ന്. ആദാമിന്റെ വാരിയെല്ലിൽ അല്ലേ ദൈവം ഹൗവ്വയെ സൃഷ്ടിച്ചത്. അത് പോലെ എന്റെ വാരിയെല്ലാണ് ശിവാനി എന്ന് തോന്നും. എന്റെ പ്രണയം ഇങ്ങനെയൊക്കയാണ്....എപ്പോഴും പറയുന്ന പോലെ അവൾ സഹിച്ചോളും

നാളത്തെ കേസിന്റെ കാര്യങ്ങളും പഠനങ്ങളും തിരക്കുകൾക്ക്‌ ശേഷം ഞാൻ ഒന്നു സ്വസ്ഥമായപ്പോൾ തന്നെ സമയം രാത്രി രണ്ടു മണി ആയി. ജോസഫ് എനിക്ക് ഭക്ഷണം വാങ്ങി തന്നിട്ട് എട്ടു മണിക്കെ പോയിരുന്നു. ഇടക്കെപ്പോഴോ അതും കഴിച്ചിരുന്നു. ഒന്ന് സ്വസ്ഥമായപ്പൊ എന്റെ മനസ്സിൽ ശിവയും വന്നു. അത് എപ്പോഴും അങ്ങനാ... ഒരുപാട് ജോലിഭാരം കൂടുമ്പോ അത് തീർത്തു കഴിയുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ആദ്യം വരുന്നത് വീടും അമ്മയുമാണ്...ഇപ്പൊ കുറച്ചായി ഈ ശിവകൊച്ചും വരുന്നു... അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അവളെ വിളിക്കാറ്...മിക്കവാറും വൈകിട്ട് ഒരു ഏഴു മണി, അല്ലെങ്കിൽ രാവിലെ ഒരു പോസിറ്റീവ് എനർജിക്കായി...പ്രത്യേകിച്ച് അവളുടെ കലിപ്പ് ശബ്ദം അത് എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടാണ്...പണ്ട് മുതലേ.....ആ ശബ്ദം കേൾക്കാനാണ് ഞാൻ യാമിയുടെ നമ്പർ ചോദിക്കുന്നത്...അന്ന് കോളേജിൽ വെച്ച് ശിവയെ

കണ്ടല്ലോ...വീഴാൻ പോയപ്പോ ഞാൻ പിടിച്ചില്ലേ...അന്ന്....യാമിയുടെ പേര് ഞാൻ തന്നെയാണ് യാമിയോട് ചോദിച്ചത്.ശിവയെ കലിപ്പാക്കാൻ. അന്ന് ശിവയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടതാണ് എന്നോടുള്ള പ്രണയം ...ആദ്യമായി....അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ടാവും എന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോ പതിഞ്ഞ സംസാരത്തിൽ സംസാരിക്കുന്ന ശിവ യാമിയുടെ കാര്യം പറയുമ്പോക്കോ എത്ര പെട്ടന്നാ അവളുടെ സ്വരം മരുന്ന് എന്നറിയോ.

അവളുടെ കാര്യം എപ്പോഴും അങ്ങനാ....നിൽപ്പും ഭാവവും കണ്ടാൽ അയ്യോ ഈ പണി അവൾ താങ്ങുമോ എന്ന് തോന്നും. അത് വെറും തോന്നലാ എന്ന് നമ്മൾക്ക് അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തും. ഇന്ന് തന്നെ അവളെ കാണാനാ ഞാൻ പോയത്....പണി അപ്പൊ യാദൃശ്ചികമായി കൊടുത്തത് ഒന്നുമല്ല...വെൽ പ്ലാൻഡ് ആയി ഞാൻ തന്നെ എന്റെ പ്രിയ അധ്യാപകനും പ്രിൻസിപ്പലുമായ സാറിനെ ചാക്കിട്ടു ശിവാനികോച്ചിനു പണികൊടുക്കാനായി സംഘടിപ്പിച്ച സെമിനാറായിരുന്നു. പക്ഷേ അവൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചതിലും ഭംഗി ആയി അത് പൊളിച്ചു കയ്യടിയും വാങ്ങി പോയില്ലേ....എന്നാലും എനിക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്‌ ...മറ്റൊന്നുമല്ല...ആ പൊട്ടിക്കു ഞാൻ  വക്കീൽ ആണ് എന്ന് അറിയില്ലാ എന്നു എനിക്കറിയാമായിരുന്നു...ആദ്യകാഴ്ചയിലും പിന്നീടും അവിടെയും ഇവിടെയും പരാതി കൊടുക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായതാണ്...പക്ഷേ എൻ്റെ പേരുപോലും അറിയില്ലാ എന്ന് ഇന്ന് കണ്ണ് മിഴിച്ചു എന്നെ നോക്കിയപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത്.. ആ രണ്ടു ഷോക്കിലും കൂടെ അന്തം വിട്ടു വായിച്ച സ്വാഗത പ്രസംഗം...ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ടാ ചിരിക്കാതിരുന്നേ....അതുവരെ നല്ല മിടുക്കി ആയാ സംസാരിച്ചത്....പിന്നീടായിരുന്നു നോണ്സ്റ്റോപ് വായന. പിന്നെ കൊറേ നേരം നോക്കീട്ടും ആളെ കാണാനില്ല...ശെരിക്കും ഞാൻ പണികിട്ടിയോ എന്ന് സംശയിച്ചു.... കാരണം ഇനി ഇവൾക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പൽ കണ്ടു സെമിനാര് സെറ്റ് ചെയ്യേണ്ടി വരുമോ....പണി കൊടുക്കണമല്ലോ....അങ്ങനെയാ....ഋഷി യിൽ നിന്നും അവളുടെ നമ്പർ വാങ്ങിയതും ഉച്ചക്ക് വിളിച്ചതും.....പിന്നീടുള്ള അവളുടെ കണ്ണുകൾ...അതിൽ നിറച്ചും പരിഭവമായിരുന്നു...ഒപ്പം എന്നെ കടിച്ചുകീറിക്കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യവും...എന്നെ മനസ്സിൽ വിളിക്കാൻ ഒരു ചീത്തയും ബാക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല...എന്നാലും അവൾ സൂപ്പറായിരുന്നു...ഒടുവിൽ എനിക്കിട്ടു തന്നേ തന്നു...ഞരമ്പ് രോഗി എന്ന് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ പലതും ആലോചിച്ചു ഞാൻ വീടെത്തി. അമ്മയെ മൊബൈലിൽ വിളിച്ചു..'അമ്മ വന്നു വാതിൽ തുറന്നു.

എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കീട്ടു പോയി....ലേറ്റ് ആവുമ്പൊ അങ്ങനാ....ഒന്ന് നോക്കും...പണ്ടു ഞാൻ കോളേജിൽ പഠിച്ചിരുന്നപ്പോ ലേറ്റ് ആയി വന്നാൽ പുള്ളിക്കക്കാരി ഉറങ്ങില്ല. പോരാത്തതിന് ഒരു ഗ്ളാസ് പാൽ കുടിപ്പിച്ചിട്ടേ ഉറക്കുള്ളു...സ്നേഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല...ഞാൻ മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ടോന്നോ എന്നു പരിശോധിക്കാനാ...പാൽ കുടിച്ചാൽ ഉടനെ ശര്ധിക്കും എന്ന് ആരോ അമ്മയോട് പറഞ്ഞത്രേ...അപ്പൊ മനസ്സിലാവുമല്ലോ... പക്ഷേ പാവം അമ്മയ്ക്കാറിയില്ലാലോ....പൈപ്പും തുറന്നു ശവരും തുറന്നു വെച്ച് ശബ്ദമില്ലാതെ ശര്ധിക്കാനും ഞാൻ ശീലിച്ചു എന്ന്...അത് അന്നായിരുന്നു കേട്ടോ...ഇപ്പൊ ഞാൻ മദ്യപിക്കാറില്ലാ എന്നല്ല…എപ്പോഴും ഇല്ലാ.... അച്ഛൻ ഞാൻ എട്ടിൽ പഠിക്കുമ്പോ മരണപ്പെട്ടു. പുള്ളി ഒരു ഇടതുചിന്താഗതിക്കാരനും ഒരു രസികനുമായിരുന്നു. എന്റെ കൂട്ടുകാരനായിരുന്നു എന്ന് പറയാം...എന്റെ മാത്രമല്ല അമ്മയുടെയും...അച്ഛനുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഈ വീട്ടിൽ ഒരു ഓളം ഉണ്ടായിരുന്നു..ചിരികളും തമാശകളും തർക്കങ്ങളും...കൂടുതൽ കൂട്ടുകാർ ബന്ധുക്കൾ..അങ്ങനെ അങ്ങനെ...'അമ്മ ഒരു ഗൗരവക്കാരിയും മിതഭാഷിയുമായിരുന്നു....പൊതുവേ ആരുമായി 'അമ്മ പെട്ടന്നു കൂട്ടുകൂടില്ലായിരുന്നു....അമ്മയ്ക്കും കൂടെ വേണ്ടീട്ടു അച്ഛനാണ് സംസാരിച്ചിരുന്നത്.അവരുടെ സ്നേഹവും അങ്ങനെയായിരുന്നു. 'അമ്മ ഒരുപാട് സംസാരിച്ചിരുന്നതും അച്ഛനോട് മാത്രമായിരുന്നു. ഞാനും അമ്മയെ പോലായിരുന്നു...കാണാൻ അച്ഛനെ പോലെയാ..ഒരുപാട് സംസാരിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ട്...എപ്പോഴും പറ്റാറില്ല...അങ്ങനെയുള്ള ഞങ്ങൾക്ക് പെട്ടന്ന് ഒരു ദിവസം അച്ഛനെ നഷ്ടപ്പെട്ടു. അറ്റാക്കായിരുന്നു. ഞങ്ങളോട് ഒരുപാട് സംസാരിച്ചും തമാശ പറഞ്ഞും രാത്രി ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു കിടന്നതാ....അന്ന് രാത്രി പടിയിറങ്ങി പോയതാണ് ഈ വീട്ടിൽ തമാശകളും ചിരിയും എല്ലാം...ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കും..ഞാനും അമ്മയും...പക്ഷേ ഞങ്ങൾ ഒന്നും മിണ്ടാറില്ല...ഒന്നോ രണ്ടോ വാക്ക് ..മനസ്സുകൊണ്ട് ഞങ്ങൾ എന്തക്കയോയോ പറയും...എന്താ ചെയ്യാ..ഒന്നും പുറത്തുവരാറില്ല... 'അമ്മ വീട്ടമ്മയായിരുന്നു...ബിരുദധാരിയാണെങ്കിൽ പോലും വീട്ടമ്മയാവാനാണ് 'അമ്മ ആഗ്രഹിച്ചത്....അച്ഛൻ ഗവണ്മെന്റ് സർവീസിലായിരുന്നു. മരണശേഷം അമ്മക്ക് ആ ജോലി കിട്ടി.... അന്ന് 'അമ്മ പറഞ്ഞു......................."ആദി നമ്മൾ ഒഴുക്നൊത്തു നീന്താൻ പഠിച്ചാൽ ജീവിതം എളുപ്പമാണ്...."

അങ്ങനെ ശാന്തത അടക്കി ഭരിച്ചിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്കു പൊട്ടിച്ചിരി കടന്നു വന്നത് അന്ന് എനിക്ക് ശിവ പണി തന്ന ആ രാത്രി ആയിരുന്നു.. എന്നെ ഡോ.സൂസൻ മാത്യു നെ കാണിച്ചിട്ട് തിരിച്ചു അമ്മയും ഞാനും എത്തിയ ദിവസം...എൻ്റെ ചിരി ഞാനും അമ്മയുടെ ചിരി ഞാനും ആസ്വദിച്ച ദിവസം. പിന്നീട് ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു ഞങ്ങൾ അത് പറഞ്ഞു ചിരിക്കാറുണ്ട്. ഞാനും അമ്മയോട് ചോദിക്കാറുണ്ട്..."ഡോ .സൂസൻ മാത്യു നെ കാണാൻ പോവുന്നില്ലേ?"

പിന്നീട് 'അമ്മ ഒരു കല്യാണാലോചനയും കൊണ്ട് വന്നിട്ടില്ല...അത് എന്താ എന്ന് ഞാൻ ആലോചിക്കാറുണ്ട്.

സമയം 3 ആയി ...എന്റെ ശിവകൊച്ചിനെ വിളിച്ചില്ലല്ലോ...ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു ഡയല് ചെയ്തു....ഒരു റിങ് പോയി....ഞാൻ പെട്ടന്ന് കട്ട് ചെയ്തു....അവള് സുഖമായി ഉറങ്ങുവായിരിക്കും....പിന്നെ ഉറങ്ങട്ടെ. ഞാൻ ഫ്രഷാവാൻ ബാത്റൂമിയിലായിരുന്നപ്പോൾ...എന്റെ ഫോൺ ബെൽ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു...ഇതാരാ ഇപ്പൊ വിളിക്കാൻ. ഞാൻ ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് മാറി വന്നു മൊബൈൽ എടുത്തു നോക്കി.... ഈശ്വരാ....ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല...അർധരാത്രി മൂന്നു മണിക്ക് ആദ്യമായി എന്റെ ശിവ എന്നെ ഫോൺ ചെയ്തിരിക്കുന്നു....അതും ഇങ്ങോട്ടു...എന്റെ മൊബൈലിൽ....ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ എന്റെ സന്തോഷത്തിനു...അതിരില്ലായിരുന്നു....കാരണം ഞാൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലേ.... ഞാൻ അവളെ അപ്പൊ തന്നെ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു....രണ്ടു റിങ് തികച്ചു അടിച്ചില്ല...അതിനുമുന്നേ ഫോൺ എടുത്തു...

"ഹലോ"

"എന്താണ് ശിവകോച്ചേ ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ?"

മൗനമാണലോ.....

"ഞാൻ ഉറങ്ങിയതാ....അപ്പോഴാ....ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചതു...അത്‌കൊണ്ടാ ഞാൻ എണീറ്റത്..."

നല്ല ആകാംഷയും ഉർജ്ജസ്വലതയുമുള്ള ശബ്ദം.....വിദൂരതയിൽ പോലും ഉറക്കച്ചുവടില്ല....കള്ളി ..

"ആര് വിളിച്ചു?" ഞാൻ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു...

"അപ്പൊ ഇയാള് എന്നെ വിളിച്ചില്ലേ...ഞാൻ കണ്ടല്ലോ മിസ്ഡു കാൾ"

ഇയാള് അവളുടെ ഒരു ഇയാള്....

"അപ്പൊ നീ ഉറങ്ങീലെ? ഫോണും നോക്കിരിക്കുവാനോ....നിനക്ക് എന്താ വാട്‍സ് ആപ് ഇലാത്തെ ?"

"എനിക്കിഷ്ടല്ലാ വാട്സ്ആപ്." എന്താ ഗമ യാ ഇവളുടെ ശബ്ദത്തിനു. അഹങ്കാരി.

"അല്ലാതെ നിന്നെ വിശ്വാസമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല...." ഞാനൊന്നു അവളെ ചൊടിപ്പിച്ചു.

"എനിക്കെന്താ കുഴപ്പം എന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് എന്നെ നല്ല വിശ്വാസമാണ്....അല്ലാതെ തന്നെ പോലെ ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്തു പെണ്പിള്ളാര്ക്ക് പണിയും കൊടുത്തു നടക്കൊന്നുമല്ലാ...."

അഹങ്കാരി അവള് പറയുന്ന കേട്ടില്ലേ..."നിന്നോടരാടീ പറഞ്ഞെ ഞാൻ എല്ലാ പെൺപിള്ളാർക്കും വിളിച്ചു പണി കൊടുക്കുവാന് എന്ന്. നീ കണ്ടോ...അല്ലേൽ നീ കേട്ടോ..."

"പിന്നെ എനിക്ക് പണി താരാനല്ലേ കോളേജിൽ വന്നത്...എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രല്ലേ സെമിനാര് നടത്തി അങ്ങനെയൊരു സീൻ ക്രിയേറ്റ് ചെയ്തത്...." പെൺകൊച്ചു കലിപ്പിലാണ്.

"അതേ...." അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ നിശബ്ദനായി...ബാക്കി പോരട്ടെ...

കുറച്ചു നേരം അവളും മൗനമായിരുന്നു.

"അപ്പൊ....ഈ പണി തരാനാണു എന്നെ ഇത്രയും നാൾ ഫോൺ ചെയ്തതല്ലേ. എനിക്ക് വേദനിക്കാൻ വേണ്ടി....അല്ലേ ....ഇപ്പൊ പണി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ടാലി ആയി അല്ലേ?"

ഓഹോ...അപ്പൊ വഴക്കുണ്ടാക്കാനാ ഈ കാന്താരി ഇങ്ങോട്ടു വിളിച്ചത്. എന്തെല്ലാം മനസ്സിലാക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് നോക്കിയേ...

"ആര് പറഞ്ഞു ടാലി ആയി എന്ന്....നീ  ഈസി ആയി പൊളിച്ചില്ലേ... നീ നോക്കിക്കോ....ഇതിലും വലുത് ഉടനെ ഞാൻ തന്നിരിക്കും...കാത്തിരുന്നോ ...?"

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. എനിക്ക് ശെരിക്കും ദേഷ്യം വന്നു....മനുഷ്യൻ ഒന്ന് പഞ്ചാരടിക്കാം എന്ന് വിളിച്ചപ്പോ അവളുടെ ഒരു ചോദ്യം ചെയ്യലും കലിപ്പും. അവളുടെ ഒരു ടാലി.....സമയം നാലു ആവുന്നു...ഈശ്വരാ ഞാനൊന്നുറങ്ങട്ടെ...അവളെ നാളെ അനുനയിപ്പിക്കാം......എന്നാലും അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ വേദനയുണ്ടോ...അവള് കരയുവായിരുന്നൂ...ഇല്ലാ...അവൾ എല്ലാം പോസിറ്റീവായി എടുക്കുന്ന കുട്ടി അല്ലേ എന്നാലും അവളുടെ അവസാനത്തെ വാചകവും ശബ്ദവും....

"അപ്പൊ....ഈ പണി തരാനാണു എന്നെ ഇത്രയും നാൾ ഫോൺ ചെയ്തതല്ലേ. എനിക്ക് വേദനിക്കാൻ വേണ്ടി....അല്ലേ ...."

എന്തായാലും നാളെ വിളിക്കാം.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആധിയേട്ടൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിട്ടും ഞാൻ ആ മൊബൈലും നോക്കി ഇരുന്നു...ചിലപ്പോൾ വീണ്ടും വിളിച്ചാലോ....ആധിയേട്ടൻ എന്നെ പണിതരാൻ മാത്രം വിളിച്ചതാണ് എന്ന് എനിക്ക് ഉൾകൊള്ളാനേ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ ഈശ്വരാ...എനിക്ക് ബുദ്ധിയില്ലേ...ആധിയേട്ടന് എന്നോട് പ്രണയമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല...അങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ ഇങ്ങനത്തെ പണിയൊക്കെ തരുമോ...ശിവാ നീ ഒരു വിഡിഡീ ആണ്... നിനക്ക് സാമാന്യ ബുദ്ധി ഇല്ലേ .... അയാൾ ഇനിയും പണി തരും....ഈ യുഗത്തിലും ആരെങ്കിലും പ്രണയം പറയാതെ ഫോണും കളിച്ചിരിക്കുമോ....ഇത്രയും തിരക്കുള്ള അഭിഭാഷകൻ... എന്തിനാ തന്നെ ഫോൺ ചെയ്യുന്നത്...ഇങ്ങനയൊക്കെ പണി തരുന്നത്...ശെരിക്കും ദുഷ്ടനായിരുന്നേൽ എങ്ങനയൊക്കെ എനിക്ക് പണി തരാം. അതു വലിയ ഒരു കാര്യമേ അല്ല അയാൾക്ക്‌...തിരിച്ചും മറിച്ചും കൂട്ടിയും കിഴിച്ചും ശിവ അവസാനം നേരം വെളുപ്പ്പിച്ചു...ആദിയേട്ടന് എന്നോട് ഇഷ്ടമുണ്ട്...പ്രണയമൊന്നുമല്ലായിരിക്കും...എന്നാലും ഇഷ്ടമുണ്ട്...ശിവകോച്ചേ എന്നുള്ള വിളിയിൽ എനിക്ക് പ്രണയം തോന്നുന്നുമുണ്ട്....

രാവിലെ നേരത്തെ എണീറ്റത് കണ്ടു 'അമ്മ അതിശയിച്ചു.

"സുഖമിലെ.....ശിവാ....കണ്ണൊക്കെ വീർത്തിരിക്കുന്നു. ഉറങ്ങീലെ ?" അമ്മയാ ..

"ഉറങ്ങി 'അമ്മ."

...പിന്നെ അച്ഛനും ചോദിച്ചു...ഞാൻ അച്ഛന് ചായയും കൊടുത്തു മുറ്റം അടിച്ചു വാരി. ഇത് കണ്ടു 'അമ്മ വന്നു തമാശയായി അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു..."ഇവൾ അവസാനമായി രാവിലെ മുറ്റമടിച്ചതു എപ്പോഴാണ് എന്ന് ഓര്മയുണ്ടോ?"

അച്ഛൻ തലയാട്ടി ചിരിച്ചു..അപ്പൊ കാശി ട്യൂഷനു പോവാനിറങ്ങി വന്നു....അവനിപ്പോ പ്ലസ്‌ ടു വാ.....എൻട്രൻസ് കോച്ചിങ് ഉണ്ടേ...."എനിക്കോര്മയുണ്ട്...എൽ .എ ൽ.ബി.ക്കു ചേരാൻ അമ്മയെയും അച്ഛനെയും പാട്ടിലാക്കാൻ." എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു. ഞാൻ അവനെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കാണിച്ചു.

പിന്നെ വേഗം കുളിച്ചു ഒരുങ്ങി..അമ്മുവും എത്തി.ഞങ്ങൾ കോളജിലേക്ക് നടന്നു. മെയിൻ ഗേറ്റ് കടന്നപ്പോൾ തന്നെ കുട്ടികൾ കൂട്ടം കൂട്ടമായി നടന്നു പോകുന്നു...എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ചിലർ അടക്കം പറയുന്നു. മറ്റു ചിലർ സഹതാപത്തോടെ നോക്കുന്നു....ചിലർ ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.....എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു പയ്യൻ വന്നു ചോദിച്ചു..."നീ എന്തിനാ ശിവ ഇന്ന് വന്നത്.....?"

"അത് എന്താ അങ്ങനെ എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചതും....എന്റെ ക്ലാസ്സിലേക്കുള്ള മതിലുകൾ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചതും

ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..... മതിലുകളിൽ ചുംബാനറാണി ശിവാനി അരവിന്ദൻ എന്നൊക്കെ എഴുതി ഒരു പെൺകുട്ടി ഉമ്മ വെക്കുന്ന പടവും വരച്ചിരിക്കുന്നു....അമ്മു എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു...."ശിവാ നമ്മൾക്ക് പോവാം...." ശെരിക്കും എൻ്റെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായി. ഓടി ചെന്ന് വലിച്ചു കീറി കളഞ്ഞാലോ എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചു... പക്ഷേ അപ്പൊൾ തന്നെ ഞാൻ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു. ഞാൻ അമ്മുവിന്റെ കയ്യ് വിടുവിച്ചു. "എന്തിനാ അമ്മു നമ്മൾ തിരിച്ചു പോവുന്നെ.. ഒരു ചിത്രം കണ്ടോ....നീ വാ...നമുക്കു ക്ലാസ്സിൽ പോവാം."

ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു. അപ്പോൾ തന്നെ രാഹുലും എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ മറ്റു പുരുഷ കേസരികളും വന്നു ആ പോസ്റ്ററുകൾ വലിച്ചു കീറി കളഞ്ഞു. എന്റൊപ്പം കുറച്ചു പേര് വരുകയും ചെയ്തു. പെൺകുട്ടികളും ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കൊരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി . ക്ലാസ് ആരംഭിച്ചു....സാറന്മാരും വന്നു. അവർ ആ പോസ്റ്ററുകൾ ഒന്നും വലുതായി ഗൗനിച്ചില്ല. ആ ദിവസവും കടന്നു പോയി. ആധിയേട്ടൻ എന്നെയും ഞാൻ ആധിയേട്ടനെയും വിളിച്ചില്ല.

അടുത്ത ദിവസം ഞാനും അമ്മുവും കോളജിലേക്കുള്ള ബസ്സിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. എനിക്ക് ഒരു കാൾ വന്നു. ആധിയേട്ടനായിരിക്കണെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു ...ഒരു പുതിയ നമ്പറായിരുന്നു. ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു.

"ഹലോ"

"അപ്പൊ ഫെയ്ക്ക് അല്ല അല്ലെ.... ലിപ്ലോക്ക് ശിവാനി അല്ലേ ...എപ്പോഴാ ഫ്രീ...."

"എന്താ പറഞ്ഞത്...ആരാ...." ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...

"ഒരു ലിപ്ലോക്ക് കിട്ടുമോ....?" വീണ്ടും അയാള്.

"വെച്ചിട്ടു പോടാ......%%%%&&&&%%%%"

ഞാൻ വിയർത്തു പോയി...."എന്താ ശിവാ....?"

"എനിക്കറിയില്ല ഏതോ വായി നോക്കി?"

ഞങ്ങൾ കോളെജിൽ എത്തി. ക്ലാസ്സിൽ കയറുമ്പോഴും പലരും കൂട്ടം കൂടി മൊബൈലിൽ നോക്കുന്നു. എന്നെയും നോക്കുന്നുണ്ട്... പലരും ചിരി അടക്കുന്നുണ്ട്. എന്തോ ഒരു അപായ സൂചന എന്റയുള്ളിൽ മുഴങ്ങി. വീണ്ടും നേരത്തെ വിളിച്ച പോലുള്ള രണ്ടു കോളുകൾ കൂടെ വന്നു.

"ശിവാ...ഇത് ഇന്നലത്തെ പണിയുടെ ബാക്കിയാണോ...." അമ്മുവാണ് അവൾ നന്നായി ഭയന്നിരുന്നു.

"ഇല്ല....അമ്മു....ഇത് പുതിയ പണിയാണ്....." ഞാൻ പറഞ്ഞു ഒപ്പം മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു....ഒരിക്കലും ആദിയേട്ടനാവല്ലേ ഈ പണിക്കു പുറകിൽ.....എനിക്കത്രക്കിഷ്ടമാണ്...എനിക്ക് വെറുക്കാൻ വയ്യാ....

ഭാഗം 15

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഞങ്ങൾ കോളെജിൽ എത്തി. ക്ലാസ്സിൽ കയറുമ്പോഴും പലരും കൂട്ടം കൂടി മൊബൈലിൽ നോക്കുന്നു. എന്നെയും നോക്കുന്നുണ്ട്... പലരും ചിരി അടക്കുന്നുണ്ട്. എന്തോ ഒരു അപായ സൂചന എന്റയുള്ളിൽ മുഴങ്ങി. വീണ്ടും നേരത്തെ വിളിച്ച പോലുള്ള രണ്ടു കോളുകൾ കൂടെ വന്നു.

"ശിവാ...ഇത് ഇന്നലത്തെ പണിയുടെ ബാക്കിയാണോ...." അമ്മുവാണ് അവൾ നന്നായി ഭയന്നിരുന്നു.

"ഇല്ല....അമ്മു....ഇത് പുതിയ പണിയാണ്....." ഞാൻ പറഞ്ഞു ഒപ്പം മനസ്സിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു....ഒരിക്കലും ആദിയേട്ടനാവല്ലേ ഈ പണിക്കു പുറകിൽ.....എനിക്കത്രക്കിഷ്ടമാണ്...എനിക്ക് വെറുക്കാൻ വയ്യാ....

ഞാനും അമ്മുവും ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു. പലരും ഞാൻ  കേൾക്കാൻ പാകത്തിൽ ..."തൊലിക്കട്ടി അപാരം തന്നെ..." എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്. എന്റെ ക്ലാസ്സിലെ ആൺകുട്ടികളുടെ ഇന്നലത്തെ പ്രകടനത്തിന്റെ ഭാഗമായി ആണ് തോനുന്നു ആരും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നില്ലാ. ദൂരെ നിന്ന് എന്തക്കയോ പറയുന്നു...പലതും എനിക്ക് മനസിലായില്ല. എന്റെ മൊബൈൽ ശബ്‌ദിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു...പല പല നമ്പറുകൾ. എൻ്റെ മനസ്സിൽ ആദിയേട്ടന്റെ വാക്കുകൾ ഓർമ്മ വന്നു .

"ആര് പറഞ്ഞു ടാലി ആയി എന്ന്....നീ ഈസി ആയി പൊളിച്ചില്ലേ... നീ നോക്കിക്കോ....ഇതിലും വലുത് ഉടനെ ഞാൻ തന്നിരിക്കും...കാത്തിരുന്നോ ...?"

അമ്മുവിന്റെ ഫോൺ ബെൽ അടിച്ചു. രാഹുലായിരുന്നു. അവൾ വേഗം എടുത്തു. "ഡാ....നീ എത്തിയോ....?"

"ഒ.കെ ഡാ...." അമ്മു വേഗം കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. "ശിവാ നീ വേഗം വാ... നമുക്കു ലൈബ്രറിയിലോട്ടു പോവാം...അവൻ പറഞ്ഞു ക്ലാസ്സിൽ പോവണ്ടാ.... അവനും ഇപ്പൊ ലൈബ്രറിയിൽ വരാം.....എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു."

ഞാൻ വെറുതേ മൂളിയതേയുള്ളു...ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തുവായിരുന്നു. ഞാനും അമ്മുവും വേഗം ലൈബ്രറിയിലേക്ക് പോയി. എന്റെ കാലുകൾക്കു വേഗതയില്ലായിരുന്നു. ലൈബ്രറിയിൽ ഞങ്ങളെയും കാത്തു രാഹുൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

"രണ്ടെണ്ണത്തിനോടും വാട്സ്ആപ് എടുക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ലലോ?" അവൻ അക്ഷമനായി.

"എന്താടാ കാര്യം ഒന്ന് വേഗം പറ....?" ഞാനായിരുന്നു. അവൻ എനിക്ക് വേഗം തന്നേ ഞങ്ങളുടെ കോളേജി വാട്സ്ആപ് ഗ്രൂപ്പിൽ വന്ന ഒരു വീഡിയോ കാണിച്ചു തന്നു. ഞാൻ അന്ന് സ്റ്റേജിൽ വാദിക്കുന്ന വീഡിയോ അതിൽ ഞാൻ ലിപ്‌ലോക്കിനെ അനുകൂലിക്കുന്ന ഭാഗം. ഒപ്പം എന്റെ ചിത്രങ്ങൾ ഞാൻ രാഹുലിനോടൊപ്പം ഇരിക്കുന്നത്...ഋഷിയെട്ടനോട് സംസാരിക്കുന്നതു ഒടുവിലത്തെ ചിത്രം കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...ഞാൻ ആധിയേട്ടന്റെ കൈകളിൽ...ഇതെപ്പോ...ഞാൻ വീണ്ടും നോക്കി...അന്ന് എന്നെ വീഴാൻ പോയപ്പോ പിടിചില്ലേ അത്....ഒപ്പം എന്റെ ഫോട്ടോയും മൊബൈൽ നമ്പറും...

.’ലിപ്ലോക്ക് ശിവാനി ആൽവേസ് അവൈലബിൾ’..എന്ന തലക്കെട്ടും....അമ്മുവിന്റെ കിളികളോക്കെ പോയി.... ഇപ്പൊ തലകറങ്ങി വീഴുമെന്നായി...ഞാൻ എന്റെ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും മുഖം മമർത്തി തുടച്ചു. എന്നിട്ടു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ കസേരയിലിരുന്നു...

"നിന്നെ ആരോ ടാർജറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ശിവാ.." രാഹുലാണ്‌.

"ഇനി നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും ശിവാ....?" അമ്മുവാണ്.

ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ടു ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. "നീ ചിരിക്കുന്നോ ശിവാ... ഇനി നീ എന്ത് ചെയ്യും...എങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങും....." അമ്മു എന്നെ അന്തം വിട്ടു നോക്കി. അവൾക്കു ദേഷ്യം വന്നു എന്റെ ചിരി കണ്ടിട്ട്.

ഞാൻ അവളോട്‌ ശാന്തമായി പറഞ്ഞു..

"നീ ഇത്  ഏതു ലോകത്താ അമ്മു....ക്രൂരമായി അധ്യാപകരാലും സ്വന്തം അച്ഛനാലും പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ട പിഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങൾ പോലും നല്ല ധൈര്യത്തോടെ പൊരുതി ജീവിക്കുന്ന നാടാണ്...അവിടെയാണോ...ഈ രണ്ടു മിനിറ്റു ദൈർഖ്യം പോലുമില്ലാത്ത ഈ തേർഡ് റേറ്റ് വീഡിയോ കണ്ടു നമ്മൾ പേടിക്കാൻ...”

അമ്മുവും രാഹുലും എന്നെ അന്തംവിട്ടു നോക്കി. രാഹുലിന്റെ മുഖത്തു ഒരാശ്വാസം നിഴലിച്ചു. അമ്മു ദീർഘമായാലോചനയിൽ തന്നെ....."ശിവാ ....നീ പറയുന്നതൊക്കെ ശെരിയാ...പക്ഷേ ഈ സമൂഹം....അവരുടെ കണ്ണിൽ....നീ......" അവൾ മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല.

“എന്ത് സമൂഹമാണ്...ലോ കോളേജ് വിദ്യാര്ഥികളായിട്ടു പോലും ഈ കുട്ടികൾ പ്രതികരിച്ചത് കണ്ടോ. ഒരാളെങ്കിലും അടുത്ത് വന്നോ...ഒന്ന് പോസിറ്റീവായി ആരെങ്കിലും ...? "

വീണ്ടും അമ്മുവാണ്. എന്നെ എങ്ങനെ ആശ്വസിപ്പിക്കും എന്നറിയാതെ...ഒരോന്നു പറഞ്ഞു ആധി പിടിപ്പിക്കുവാ...എന്റെ മനസ്സിൽ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാശിയെയും പാറുവിനെയു ഓർമ്മ വന്നു. അച്ഛനോ കാശിയോ അമ്മയോ ഈ വീഡിയോ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവുമോ...ആ ചിന്ത എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തി....

എന്റെ മനസ്സും മുഖവും വായിച്ചത് പോലെ രാഹുൽ ചോദിച്ചു..."നീ മാത്രം സ്ട്രോങ്ങ് ആയാൽ മതിയോ ശിവാ..."

"പോരാ...എന്റെ ചുറ്റുമുള്ളവർ...എന്റെ അച്ഛൻ, 'അമ്മ, കാശി , പാറു ,നീയും,അമ്മുവും നിങ്ങളും സ്ട്രോങ്ങ് ആവണം " അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ വേഗം എണീറ്റ് ബാഗ് എടുത്തു....

"ഞാൻ പോവാണ്, എനിക്ക് വേഗം വീട്ടിൽ എത്തണം. അച്ഛനും അമ്മയും ഞാൻ പറഞ്ഞു അറിയാവുള്ളൂ...ഒരിക്കലും മറ്റൊരാളിൽ നിന്ന് അറിയരുത്...അത് അവരെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിക്കും.അത് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല. " ഞാൻ വേഗം നടക്കാൻ തുടങ്ങി..അമ്മുവും രാഹുലും എന്റൊപ്പം വന്നു.

"നിങ്ങൾ പൊക്കൊളു...." എനിക്കവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ടാ എന്ന് തോന്നി...പ്രത്യേകിച്ചും അമ്മുനെ.....അവൾക്കു ഒന്നും താങ്ങാൻ കഴിയില്ല...അവളായിട്ടു ഒഴിഞ്ഞു പോവുന്നത് എനിക്ക് സങ്കടമാണ്.

"വേണ്ടാ നീ ഒറ്റയ്ക്ക് പോവണ്ടാ...ഞങ്ങളും വരുന്നൂ." രാഹുലാണ്‌.

"വേണ്ടാ രാഹുൽ....നിങ്ങള്ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാവും." വീണ്ടും ഞാൻ അവരെ തടഞ്ഞു.

"ഡി...നാട്ടുകാർക്ക് മൊത്തം നിന്റെ നമ്പരറിയാം. ഇതൊന്നു സ്വിച്ച്ഓഫ് ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ടാ ചെവി കേൾക്കാൻ പറ്റുന്നെ...ഇനി ഒറ്റക്കും കൂടെ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ചെന്ന് നിന്നാൽ മതി...ഞങ്ങൾ നിന്നെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കീട്ടേ പോവുന്നുള്ളൂ..." എന്റെ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു പോയി..കാരണം അത് പറഞ്ഞത് എന്റെ ചങ്കു അമ്മുവാണ്. ഞങ്ങൾ ഒരു ഓട്ടോയിൽ കയറി വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു. ഞാൻ അച്ഛനെ അമ്മുവിന്റെ മൊബൈലിൽ വിളിച്ചു.

"ഹലോ" അച്ഛന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി .ശബ്ദം ഒന്ന് ഇടറി.

"അച്ഛാ ...."

"എന്താ ശിവാ.....എന്താ ശബ്ദം വല്ലതിരിക്കുന്നേ?" അച്ഛന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ആശങ്ക.

"അച്ഛാ ഞാൻ വീട്ടിലോട്ടു വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുവാ. അച്ഛനെവിടാ...?"

"ഞാൻ ഷോപ്പിലാ....മോൾ എങ്ങനെയാ വീട്ടിൽ പോവുന്നത്....സുഖമില്ലേ ....?" അച്ഛനോട് വീട്ടിൽ വരാൻ പറയാനാ വിളിച്ചത്. പക്ഷേ എനിക്ക് ശബ്ദം വന്നില്ല...ഞാനിപ്പോ കരയും എന്നായി.

"മോൾ ഒറ്റക്കാണോ?...ഓട്ടോയിൽ ആണോ?"

"മ്മ്...അമ്മുവും രാഹുലും ഉണ്ട്."

"ഞാൻ ദേ ഇറങ്ങി....ഇപ്പൊ വീടെത്തും .മോൾ എത്തുമ്പോ ഞാനുണ്ടാകും അവിടെ. "

ആ ശബ്ദം ഞാനുണ്ടാകും അവിടെ എന്ന ഉറപ്പു അത് എനിക്ക് ഒരുപാട് ആത്മവിശ്വാസവും ധൈര്യവും സമ്മാനിചു.

രാഹുൽ മൊബൈലിൽ നോക്കി കൊണ്ടിരിക്കുവായിരുന്നു. അവൻ ഞെട്ടി വീണ്ടും വീണ്ടും കുത്തൽ തന്നെ. ഞാൻ അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് മൊബൈൽ വാങ്ങി നോക്കി. കോളേജിന്റെ ഫേസ്ബുക് സ്റ്റുഡന്റസ് ഗ്രൂപ്പ് കളിലും എന്ന് വേണ്ട ആരക്കയോ എടുത്തു ഷെയർ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കമന്റുകൾ എനിക്ക് ഒന്ന് നോക്കാന് കഴിഞ്ഞുള്ളു. കോളേജിലെ വാട്സാപ്പ്ഗ്രൂപ്പിൽ ദാ ഒരു ആക്ടിവിസ്റ്റിന്റെ വീഡിയോ....പെൺകുട്ടികൾക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും കൊടുക്കുന്ന പോക്കറ്റ്മണി അവരുടെ ആർഭാട ജീവിത ത്തിനു തികയുന്നില്ല..അതുകൊണ്ടാണ് ഇത് പോലുള്ള ശിവാനിമാർ ഉണ്ടാകുന്നത് എന്ന്. എനിക്ക് തലപെരുകുന്നത് പോലെ തോന്നി. ഇതാരാണ് ഇതൊക്കെ ഷെയർ ചെയ്യുന്നത്. ആ വിഡിയോയിൽ വിശ്വസനീയമായ ഒന്നുല്ലലോ. ആധിയേട്ടനല്ല...ഒരിക്കലും ആധിയേട്ടൻ ഇങ്ങനെ ചെയ്യില്ല. പിന്നെയാരാ... എന്ത് ലാഭം.

"രാഹുൽ അമ്മു അച്ഛനും അമ്മയും ഒരുപാട് വിഷമിക്കും....എന്നാലും എനിക്ക് അവരെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റും. അത് കഴിഞ്ഞു ഇന്ന് ഒരു പരിപാടിയുണ്ട്. നിങ്ങളത് കഴിഞ്ഞു പോയാൽ മതി."

ഞങ്ങൾ വീടെത്തി. അച്ഛൻ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയും ഉണ്ട്. രണ്ടു പേരും എന്നെ കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ അകത്തുകയറി.

"എന്ത് പറ്റി ശിവാ...എന്താ നിങ്ങളുടെ മുഖം വല്ലാതിരിക്കുന്നേ...." അച്ഛനാ

"നിങ്ങള്ക്ക് വല്ല സസ്പെന്ഷനും കിട്ടിയോ...അതിനു ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കണ്ടാ....കോളേജ്‌ അല്ലേ...." എന്റെ അമ്മയാ .... കണ്ടോ അത് വരെ ചിന്തിച്ചു.

രാഹുലും അമ്മുവും എന്നെ നോക്കി....

"അച്ഛാ ഞങ്ങളുടെ കോളജിൽ ഒരു സെമിനാർ നടന്നിരുന്നു. അതിനേറെ ഭാഗമായി നടത്തിയ ഡെമോ ക്ലാസിൽ എനിക്കുകിട്ടിയതു ലിപ്ലോക്ക് എന്ന ചുംബനത്തിനാസ്പദമായ കേസായിരുന്നു. ഞാൻ അതിനെ അനുകൂലിച്ചുസംസാരിച്ചു. ഞാൻ അനുകൂലിച്ചുസംസാരിച്ച ഭാഗങ്ങളും എന്റെ കുറച്ചു ഫോട്ടോസും ഒക്കെയായി ആരോ ഒരു വീഡിയോ ഉണ്ടാക്കി യൂട്യൂബിൽ ഇട്ടു. അത് വാട്സാപ്പിലും ഫേസ്ബുക്കിലും ഒക്കെ....."

"വൈറൽ ആയോ...എന്നിട്ടു ഞാനറിഞ്ഞില്ലാലോ.." വേറാരുമല്ല എന്റെ അമ്മയാ....പുള്ളിക്കാരി അറിയാതെ യൂട്യുബിലും ഫേസ്ബുക്കിലും ഒന്നും നടക്കില്ല എന്ന വിചാരം. വേഗം പോയി മൊബൈൽ എടുത്തു നോക്കുന്നു. ഞാൻ രാഹുലിന്റെ മൊബൈലിൽ വീഡിയോ എടുത്തു കാണിച്ചു..

"അമ്മാ..ഞാൻ ചീത്ത പെൺകുട്ടി ആണ് എന്ന രീതിയിലെ വീഡിയോ ആണ്...എന്റെ ഫോൺ നമ്പറും പേരും ഉണ്ട്."

'അമ്മ ഞെട്ടി....കണ്ണൊക്കെ നിറയുന്നു...വേഗം അമ്മ അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് തട്ടിപ്പറിച്ചു മൊബൈൽ വാങ്ങി നോക്കുന്നു....അച്ഛൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ സോഫയിലിരുന്നു. 'അമ്മ വീഡിയോ വീണ്ടും നോക്കി.

"ഈ പയ്യൻ അവൻ എങ്ങനാ നിന്നെ പിടിച്ചത്...ഇത് അന്ന് പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന പയ്യനല്ലേ.....വക്കീൽ ....ആദി ...അല്ല...അദ്വൈത് അല്ലേ...?"

"അമ്മേ...അയാള് കോളേജിൽ വന്നിരുന്നു  അപ്പൊ...എന്നെ വീഴാതെ പിടിച്ചതാ...അത് ആരോ ഫോട്ടോ എടുത്തു ഇങ്ങനയൊക്കെ ആക്കിയതാ.....അന്ന് സെമിനാര് എടുത്തത് പുള്ളി ആയിരുന്നു."

"മ്മ്... " എപ്പോഴും പൊട്ടി തെറിക്കുന്ന അമ്മയും നിശബ്ദയായി....പക്ഷേ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു.

"അന്നേ..ആ പയ്യനെ കെട്ടികൂടായിരുന്നോ....?"

'അമ്മ നെടുവീർപ്പെട്ടു. "എങ്കിൽ ഈ വീഡിയോ കണ്ടു കണ്ടു ആയാളും എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയേനെ. ഇപ്പൊ ആരും അങ്ങനെ ഉപേക്ഷിക്കാനൊന്നുമില്ലല്ലോ...എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയുമുണ്ടല്ലോ... ഇല്ലേ?"

ഞാനവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും കൈപിടിച്ചു. അച്ഛനെ ഞാൻ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി. അവിടെ നിശബ്ദത. ഭയത്തോടെയാണേലും ഞാൻ അമ്മയെയും നോക്കി. എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ തല കുമ്പിട്ടു അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടന്നു.

"ശിവാ......നീ തളരല്ലേ മോളെ." അമ്മയാണ്. എനിക്കതിശയം തോന്നി..'അമ്മ പൊട്ടിത്തെറിക്കും വഴക്കുപറയും എന്നൊക്കയാ വിചാരിച്ചതു.

"ന്യായം പറച്ചിൽ വാചകത്തിൽ മാത്രമേയുള്ളു...ജീവിതത്തിൽ ഇല്ലേ....അതൊരു ഫെയ്ക്ക് വീഡിയോ അല്ലേ....എന്റെ ശിവ നല്ല കുട്ടിയാണ്.... ആ വീഡിയോ കണ്ടാൽ ആർക്കും മനസ്സിലാവും....അത് ഫെയ്ക്കു ആണ് എന്ന്. എന്നിട്ടും അത് വിശ്വസിക്കുന്നവർ അവരെ നമുക്കുവേണ്ടാ....." 'അമ്മ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചാശ്വസിപ്പിച്ചു. ഞാൻ അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു.

കുറെ കരഞ്ഞപ്പോൾ ആശ്വാസം തോന്നി. അച്ഛനെ നോക്കിയപ്പോൾ രാഹുലിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും എന്റെ ഫോൺ വാങ്ങി സ്വിച്ച് ഓൺ ചെയ്യുന്നു.

"വേണ്ടച്ഛാ....കാളുകൾ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു." ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"നമുക്ക് പോലീസിൽ പരാതി കൊടുക്കാം...കാശി ഇപ്പൊ എത്തും. ഞാൻ പരാതി എഴുതീട്ടുണ്ടു. ഇവിടത്തെ എസ്.ഐ എന്റെ സുഹൃതാണു."

അപ്പോഴേക്കും കാശിയും എത്തി. അച്ഛൻ അവനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു.അവൻ നേരത്തെ എത്തി. എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അവനു വിഷമായി. അവൻ രാഹുലും അമ്മുവുമായി എന്തക്കയോ സംസാരിച്ചു. ഒടുവിൽ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു എന്നെ ചേർത്തുപിടിച്ചു...

."എടി ചേച്ചീ...നിന്റെ ഡെമോ വാദത്തിന്റെ റിയാക്ഷൻ തന്നെ ഇതാണെങ്കിൽ പിന്നെ നീ വക്കീലാവുമ്പോ ഒരുപാട് മേടിച്ചു കൂട്ടുമെല്ലോ ...."

എനിക്കൊരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി...കാശി എങ്ങനെ എടുക്കും എന്നുള്ളത് എനിക്ക് സംശയമുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ പ്രായം അവന്റെ കൂട്ടുകാർ....അവൻ എന്നെ ഉൾക്കൊള്ളുമോ...

"അപ്പൊ ഞങ്ങൾ പോയി എസ്. ഐ യെ കണ്ടിട്ട് വരാം." അച്ഛനും ,കാശിയും,രാഹുലും ഇറങ്ങി.

"ഒരു മിനിറ്റ് അച്ഛാ."...ഞാൻ വേഗം പോയി മുഖം കഴുകി. അമ്മയെയും വിളിച്ചിട്ടു വന്നു.

"അപ്പൊ ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ പരിപാടിക്ക് സമയമായി........എല്ലാരും റെഡി അല്ലേ...."

ഭാഗം 16

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

എനിക്കൊരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി...കാശി എങ്ങനെ എടുക്കും എന്നുള്ളത് എനിക്ക് സംശയമുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ പ്രായം അവന്റെ കൂട്ടുകാർ....അവൻ എന്നെ ഉൾക്കൊള്ളുമോ...

"അപ്പൊ ഞങ്ങൾ പോയി എസ്. ഐ യെ കണ്ടിട്ട് വരാം." അച്ഛനും ,കാശിയും,രാഹുലും ഇറങ്ങി.

"ഒരു മിനിറ്റ് അച്ഛാ."...ഞാൻ വേഗം പോയി മുഖം കഴുകി. അമ്മയെയും വിളിച്ചിട്ടു വന്നു.

"അപ്പൊ ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞ പരിപാടിക്ക് സമയമായി........എല്ലാരും റെഡി അല്ലേ...."

ഞാൻ അച്ഛന്റെ മൊബൈൽ എടുത്തു. അച്ഛനും അമ്മയും കാശിയും രാഹുലും അന്തം വിട്ടു നോക്കുന്നുണ്ട്.

"ഒന്നുമില്ല അച്ഛാ...ഈ സൈബർ ആക്രമണങ്ങളെ അങ്ങനെ തന്നെ നേരിടണം. നമുക്കൊന്നു ഫേസ്ബുക് ലൈവ് ചെയ്യാം. നിങ്ങളെല്ലാം എന്റൊപ്പം നിന്നാൽ മതി..."

"വേണ്ട .....ശിവാ....നീ ഇനി അതിന്റെ അകത്തു കയറിയിരുന്നു കരയാനോ...വേണ്ടാ...." അച്ഛനാണ്.

"അങ്ങനല്ല അച്ഛാ... ഇത് ശെരിക്കും സൈബർ ആക്രമണം ആണ്...ഒരു പോലീസ് കംപ്ലൈന്റ്റ് മാത്രം പോരാ."

കാശിയാണ്.

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി. " ചെയ്യാം അരവിന്ദേട്ടാ....ഞാനും കണ്ടിട്ടുണ്ട്...കുറച്ചു പേരെങ്കിലും നമ്മളെ വിശ്വസിക്കില്ലേ?.... "

അച്ഛൻ കുറച്ചു നേരം ആലോചിച്ചു. ഒടുവിൽ "ശെരി അതും നോക്കാം...."

അങ്ങനെ ആദ്യമായി ഞാൻ ഫേസ്ബുക് ലൈവിൽ.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"അമ്മേ മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ തിരിച്ചിട്ടുണ്ട് പത്തു മണിയോടെ എത്തും . " ആദി ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ അമ്മയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. ഇനി ഒരു മണിക്കൂർ കൂടെ യാത്രയുണ്ട് വീടെത്താൻ. ഇന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ യാത്ര ആയിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അശ്വിന്റെ കാൾ വന്നു.

"ഡാ..ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു. നീ ഇന്ന് വീട്ടിൽ പോവണ്ട..ഞാൻ ഇപ്പൊ എത്തും."

"ഓ.കെ ..ആദിയേട്ടാ...അതല്ലാ ..ഞാൻ വേറെ ഒരു കാര്യം പറയാനാ വിളിച്ചതു ...ശിവ വിളിച്ചിരുന്നോ?" അശ്വിന്റെ ശബ്ദത്തിലെ ആകുലത എന്നെ അസ്വസ്ഥതപ്പെടുത്തി. .... ഇവൻ എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്.

"ഇല്ലടാ...ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചിട്ടു രണ്ടു ദിവസം ആവുന്നു. നിനക്കറിയാലോ അന്നത്തെ കേസ് ഭയങ്ക ര ഇഷ്യൂ ആയല്ലോ.. ...അങ്ങനെ അന്ന് തന്നേ തിരുവനന്തപുത്തോട്ടു പോവേണ്ടി വന്നു. പിന്നെ ഈ രണ്ടു ദിവസം അമ്മയെ പോലും ഒന്നു ജസ്റ്റ് വിളിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ. എന്താടാ ?"

"മ്മ്...ഫേസ്ബുക്കിലും വാട്സാപ്പിലും ഒന്നും കേറീലാ...."

"ഒന്ന് പറ ചെക്കാ.....ഞാൻ ഒഫീഷ്യൽ പർപ്പസ്സിനു മാത്രമേ അതൊക്കെ ഉപയോഗിക്കാറുള്ളൂ... നിനക്കറിയില്ലേ?"

"ഞാൻ ഒരു രണ്ടു വീഡിയോ അയക്കാം...ഒന്ന് നോക്കൂ...വണ്ടി ഒതുക്കിക്കൊ...."

വീഡിയോയോ....ശിവയുടെ കാര്യവും പറഞ്ഞല്ലോ....ഇത് രണ്ടും ചേർന്നാൽ അപകടമാണലോ....എന്റെ ശിവകോച്ചിനു വല്ല പണിയും കിട്ടിയോ...

അശ്വിന്റെ മെസ്സേജ് വന്നു. അതൊരു ലിങ്കായിരുന്നു. ക്ലിക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ ദാ എന്റെ ശിവകോച്ചിന്റെ ലൈവ്.മൂന്ന് മണിക്കൂർ മുന്നേ നടന്നത്. ഞാൻ ക്ലിക്ക് ചെയ്തു.

"എല്ലാപേരോടും നമസ്കാരം...ഞാൻ ശിവാനി. ഞാൻ ഇന്ന് രാവിലെ തൊട്ടു വൈറൽ ആയ ഒരു വീഡിയോയിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രം ആണ്. ഞാൻ തൃശൂർ ലോ കോളേജിലെ വിദ്യാർത്ഥിയാണ്. എന്റെ കോളജിൽ നടന്ന ഒരു സെമിനാറിന്റെ ഭാഗമായി ലിപ്ലോക്ക് എന്ന വിഷയത്തെ ആസ്പദമാക്കി ഞാൻ അനുകൂലിച്ചു സംസാരിച്ചിരുന്നു. ഡെമോ ക്ലാസ് അതായത് ഞങ്ങൾക്ക് ഒരൂ  വിഷയത്തിനും ആസ്പദമാക്കി ഒരൂ കേസ് തരും ..അതിനു അനുകൂലമായി വാദിക്കുക. ഇതൊക്കെ പഠനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ആ സന്ദർഭത്തെ ദുരുപയോഗം ചെയ്തു ഒരു വീഡിയോ യൂട്യൂബിൽ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തു. തീർച്ചയായും അത് എന്റെ കോളേജിൽ ഉള്ള ആരോ ചെയ്തതാണ്. ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എടുത്ത കുറച്ചു ഫോട്ടോസും ഉണ്ട് ആ വിഡിയോയിൽ. എന്റെ ഫോൺ നമ്പർ പേര് എല്ലാം ഉണ്ട്. "ലിപ്ലോക്ക് ശിവാനി ഈസ് ആൽവേസ് അവൈലബിൾ എന്ന തലക്കെട്ടും . നിങ്ങൾ നോക്കു 150 കാളുകളാണ് ഈ അവസാന ഒരുമണിക്കൂറിൽ എനിക്ക് വന്നിരിക്കുന്നത്.” അവൾ മൊബൈൽ എടുത്തു ക്യാമെറയിലേക്കു കാണിച്ചു. ശെരിയാ 150 മിസ്സഡ് കാൾ.... അവൾ തുടർന്നു

“അനാവശ്യമായ ചോദ്യങ്ങളും....ഇപ്പൊ ഫ്രീ ആണോ?...ലിപ്ലോക്ക് കിട്ടുമോ?...എത്രയാ റേറ്റ്? ...നിന്റെ തൊലിക്കട്ടി അപാരം തന്നെ?.....എന്നീ ചോദ്യങ്ങളും കാരണം ഞാൻ ഫോൺ സ്വിച്ച്ഓഫ് ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുവായിരുന്നു. ഇങ്ങനെയുള്ള വീഡിയോസ് കണ്ടപാടെ സ്വന്തം ഫോൺ എടുത്തു കുത്തുന്ന ചേട്ടന്മാരെ എനിക്ക് മനസ്സിലാവും...അവരുടെ സൂക്കേടും...പക്ഷേ ഇതുപോലൊരു വീഡിയോ കാണുമ്പോ..അതിന്റെ സത്യാവസ്ഥ പോലും മനസ്സിലാക്കാതെ അത് ഷെയർ ചെയ്യുകയും അതിന്റയൊക്കെ താഴേ വന്നു എന്നെയും എന്റെ ഈ അച്ഛനെയും അമ്മയെയോ വരെ ചീത്ത വിളിക്കുന്ന കമന്റ്‌സ് ഇടുന്ന ഈ സുഹൃത്തുക്കളെ അല്ലെങ്കിൽ ചേട്ടന്മാരെ ചേച്ചിക്കിമാരെ അനിയന്മാരെ ഒന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല...നിങ്ങൾ ഈ കാണിക്കുന്ന ശുഷ്‌കാന്തി ഒരു നന്മ ഷെയർ ചെയ്‌ത വീഡിയോക്ക് കാണിച്ചു കൂടെ. എന്റെ യൂട്യുബിലെ ഫേക്ക് വീഡിയോ കണ്ട കുറെ ആക്ടിവിസ്റ് ചേച്ചിമാർ സദാചാരചേട്ടന്മാർ അവരൊക്കെ അത് നേരിട്ട് കണ്ട പോലെ സംസാരിക്കുന്നു. എന്നെ എന്നെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ടു പോലുമില്ലാത്ത ആൾക്കാരാണ് ഏറ്റവും നീചമായി കമന്റ്‌സ് ഇടുന്നതു. നിങ്ങൾകൊക്കെ എന്ത് ഗുണമാണ് കിട്ടുന്നത്....ഇനിയും ഇനിയും ഇവിടെ ശിവാനിമാർ ഉണ്ടാവും...അവരെ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് നിങ്ങളെപ്പോലുള്ളവരാണ്....ഞാൻ ഈ ലൈവിൽ വന്നതു ഈ ചുവരെഴുത്തുകാരെ ചീത്തപറയാനല്ല.....എന്നെ പോലുള്ള സൈബർ ആക്രമണങ്ങൾക്കു വിധേയരാവുന്ന ഒരുപാട് പെൺകുട്ടികൾ ഇനിയും ഉണ്ടാവും. നിങ്ങൾ ഈ ചുവരെഴുത്തുകാരുടെ കമന്റുകളും അഭിപ്രായങ്ങളും ഭയന്ന് തിരിഞ്ഞു ഓടരുത്. നമ്മൾക്ക് വേണ്ടത് നമ്മുടെ വീട്ടുകാരാണ്. നമ്മളെ മനസ്സിലാക്കുന്ന സഹോദരങ്ങളും കൂട്ടുകാരുമാണ്. അവരാണ് നമ്മുടെ ശക്തി. ദാ നോക്ക് ഈ അച്ഛനും അമ്മയും സഹോദരങ്ങളും എന്റെ ഈ കൂട്ടുകാരുമാണ് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ പ്രതികരിക്കാനുള്ള ശക്തി സമ്മാനിച്ചത്. ഇവരെ പോലെ തന്നെ ഞങ്ങളെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന ഒരു സൈബർ സമൂഹവും ഉണ്ടാവണം. സത്യത്തിന്ന് കൂടെ നിൽക്കുന്ന ഒരു സൈബർ സമൂഹം ശക്തിപ്പെടട്ടെ....അതിനായി എന്റെ ഈ ഫേസുബുക് ലൈവ് ഉപകാരപ്പെടട്ടെ.....കണ്ടവർക്കെല്ലാം ഒരുപാട് നന്ദി....എന്നെ ഒറ്റപ്പെടുത്താതെ എന്റൊപ്പം നില്ക്കു പ്ലീസ്......" എന്ന് പറഞ്ഞു കൈകൂപ്പി വീഡിയോ അവസാനിക്കുന്നു. വീഡിയോ അവസാനിക്കുമ്പോ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ആദിയുടെയും.

അവൻ സീറ്റിലോട്ടു ചാരി ഇരുന്നു. അവൻ അടുത്ത വീഡിയോ ക്ലിക്ക് ചെയ്തു. ഞാനും ശിവയും കൂടെയുള്ള ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ ശെരിക്കും ഞെട്ടി പോയി. വീണ്ടും ഒരു തവണയും കൂടെ അവൻ വീഡിയോ നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും അശ്വിൻ വിളിച്ചിരുന്നു.

"കണ്ടോ ഏട്ടാ......"

"മ്മ്...."

"മൂളിക്കൊണ്ടിരുന്നോ....നിങ്ങളുടെ ഒരു പണി...സത്യം പറഞ്ഞോ നിങ്ങളുടെ കറുത്ത കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടോ?" അവൻ ഒരു കൃത്രിമ ഭീഷണി സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

"ദേ....ഫോണായിപ്പോയത് നിന്റെ ഭാഗ്യം."

"ഏട്ടാ....എന്തായാലും ശിവാനി ചേട്ടനെ സംശയിക്കുള്ളൂ.... ചേട്ടൻ തന്നെ എടുത്ത സെമിനാർ...ചേട്ടൻ കൊടുത്ത ടോപ്പിക്ക്...അതും ലോകത്താരും കൊടുക്കാത്തെ ടോപ്പിക്ക്...ഇപ്പൊ അത് തന്നെ ഒരു ഫേക്ക് വീഡിയോ ആയി യൂട്യൂബായി...ഫേസ്ബുക് ലൈവ് വരെ ആയി...."

ഇവൻ എന്നെ മൂപ്പിക്കുവാണോ?..ഇവൻ എങ്ങനാ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞത്. ഇല്ല....ശിവ ഒരിക്കലൂം ‌ എന്നെ സംശയിക്കില്ല....എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലുകൾ മാത്രം കേട്ട് കേട്ട് എന്നെ പ്രണയിച്ചവളാണ്. ഞാൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലും ശബ്‌ദത്തിലും തിരിച്ചറിഞ്ഞതാണ്.....

"കണ്ടോ കണ്ടോ കുട്ടി മിണ്ടുന്നില്ല.....പണി പാളി അദ്വൈത്‌ കൃഷ്ണാ..." അശ്വിനാണ്...അവൻ വീണ്ടും ....

"ഡാ... നീ ഇന്ന് അമ്മക്ക് കൂട്ടു കിടക്കാൻ പോണം കേട്ടോ...ഞാൻ ലേറ്റ് ആവും."

"അതെന്താ ഇപ്പൊ വീട്ടിൽ എത്തും എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ. ?" അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ അതിശയം.

"എനിക്കൊരു സ്ഥലം വരെ പോവാനുണ്ട്."

"എവിടെ?.....ശിവയെ കാണാനൊന്നും പോയേക്കല്ലേ? ചിലപ്പോ ആദിയേട്ടനാവും ഇതൊക്കെ ചെയ്തത് എന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കയാവും?"

എന്താ ശുഷ്‌കാന്തി ....ഞാൻ ചിരിച്ചു...."ഇന്ന് ഞാൻ അവളെ കാണാൻ ചെന്നില്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക് ഒരുപാട് വേദനിക്കും......അവളെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ എനിക്കും..."

"ഇതൊക്കെ എപ്പോ.....നിങ്ങൾ ഇഷ്ടം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പറഞ്ഞോ..ശിവ പറഞ്ഞോ ആധിയേട്ടനെ ഇഷ്ടാണ് എന്ന്." അവന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാലറിയാം അവന്റെ കിളികളെല്ലാം പറന്നു എന്ന്. അവൻ എന്റെ കുഞ്ഞിലെയുള്ള കൂട്ടാണു. എന്റെ സ്വന്തം അനിയനെ പോലെ.

ഞാൻ ചിരിച്ചു...."നീ വേഗം വീട്ടിൽ പോവാൻ നോക്ക്.....ഞാൻ ഡ്രൈവിങ്ങിലാ..."

ഞാൻ വേഗം ശിവയുടെ നാട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഇന്നത്തെ ദിവസം നൽകിയ സംഘര്ഷവും വേദനയും എല്ലാം കൊണ്ടും അച്ഛനും അമ്മയും ഞാനും കാശിയും പാറുവും ക്ഷീണിച്ചു. രാഹുലും അമ്മുവും ലൈവും അതിന്റെ കമന്റ്സും കണ്ടിട്ട് ഉടനെ പോയി.. അച്ഛനും കാശിയും പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ പോയി കംപ്ലയിന്റ് കൊടുത്തിട്ടു വന്നു. എന്റെ മൊബൈൽ ഓൺ ചെയ്തില്ല...പിന്നെ ഫോണിൽ ചില ബന്ധുക്കൾ അപ്പച്ചി ഒക്കെ വിളിച്ചിരുന്നു. ഫേസ്ബുക് ലൈവിന്റെ സ്വാധീനം കൊണ്ടാവും ആരും കുറ്റപ്പെടുത്തീല.....സുഗതാന്റിയും അമ്മുവിന്റെ അച്ഛനും വന്നിരുന്നു.. ഒരുപാടാശ്വസിപ്പിച്ചു അമ്മയെ.....എന്റെ മനസ്സു ആരെയോയോ തേടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.... വെറുതെ.....എന്റെ മൊബൈൽ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്തു അച്ഛൻ വാങ്ങി വെച്ചു. പിന്നെ ആരൊക്കയോ ലാൻഡ് ഫോണിൽ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ അന്വേഷണമായി.. അച്ഛന്റെ പരിചയക്കാർ...അമ്മയുടെ ബന്ധുക്കൾ...അങ്ങനെ ഫോണും മാറ്റിവെച്ചു..... എല്ലാരും പത്തു മണിആയപ്പോഴേക്കും കിടന്നു. 'അമ്മ കൂടെ കിടക്കാൻ വന്നു..ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചു തിരിച്ചു പറഞ്ഞയച്ചു. കാരണം എനിക്കെന്തായാലും ഇന്ന് ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ല.

ആദിയേട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ടാവും..ഫോണില്ലാലോ....എന്നാലും ലാൻഡ്ഫോൺ ഉണ്ടായിരുന്നുല്ലോ...ഇപ്പോഴല്ലേ മാറ്റി വെച്ചത്. അമ്മു പോകാൻ നേരം പറഞ്ഞത് ഓർമ്മ വന്നു...."ശിവാ.....ആ അദ്വൈത കൃഷ്ണ ആയിരിക്കുമോ എന്നെനിക്കു സംശയം ഉണ്ട്....അയാൾ അന്ന് നിനക്ക് തന്ന കേസ് അത് ഒരു പണി ആയിരുന്നില്ലേ....അതേ സംഭവം തന്നെ..എങ്ങനെ വീഡിയോ ആയി....അയാൾ നിന്നെ ഇഷ്ടാണ് എന്ന് ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ലലോ....ഒരുപാടിഷ്ടമുള്ളവരെ... ആരെങ്കിലും ഇങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കുമോ? മാത്രമല്ല അയാളിത് വരെയും നിന്നെ വിളിച്ചില്ലലോ?"

ഞാൻ പലതും ആലോചിച്ചു തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. ഇല്ലാ...ആധിയേട്ടൻ ഒരിക്കലും ഇങ്ങനൊന്നും ചെയ്യില്ല..എനിക്ക് പണിയൊക്കെ തന്നു ശെരിയാ... പക്ഷേ ഇങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണിനോടും ചെയ്യില്ല...എന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഇന്ന് ഒരുപാട് തവണ നിറഞ്ഞിരുന്നു....എന്തിനാ പിടിച്ചു വെക്കുന്നെ അത് ഒഴുകട്ടെ...ഇവിടാരുമില്ലലോ....ആദിയേട്ടന് എന്നെ ഫോണെങ്കിലും ചെയ്യാമായിരുന്നു...ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ പോലായെങ്കിലും...ഒരു പരിചയക്കാരിയെ പോലെയെങ്കിലും....എനിക്കാശബ്ദം ശിവകോച്ചേ...എന്ന വിളി കേൾക്കാൻ കൊതിയാവുന്നു.....ഞാൻ ആ ജന്നൽ കമ്പിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു ഞാൻ പലതും ആലോചിച്ചു തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. ഇല്ലാ...ആധിയേട്ടൻ ഒരിക്കലും ഇങ്ങനൊന്നും ചെയ്യില്ല..എനിക്ക് പണിയൊക്കെ തന്നു ശെരിയാ... പക്ഷേ ഇങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണിനോടും ചെയ്യില്ല...എന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഇന്ന് ഒരുപാട് തവണ നിറഞ്ഞിരുന്നു....എന്തിനാ പിടിച്ചു വെക്കുന്നെ അത് ഒഴുകട്ടെ...ഇവിടാരുമില്ലലോ....ആദിയേട്ടന് എന്നെ ഫോണെങ്കിലും ചെയ്യാമായിരുന്നു...ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ പോലായെങ്കിലും...ഒരു പരിചയക്കാരിയെ പോലെയെങ്കിലും....എനിക്കാശബ്ദം ശിവകോച്ചേ ...എന്ന വിളി കേൾക്കാൻ കൊതിയാവുന്നു.....ഞാൻ ആ ജന്നൽ കമ്പിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു പെട്ടന്നാരോ വാതിലിൽ മുട്ടി...കാശിയാണ്...."ചേച്ചീ ...ചേച്ചീ ....."

ഞാൻ പെട്ടന്ന് വാതിൽ തുറന്നു."എന്താ കാശി ?"

"അമ്മുചേച്ചീ വിളിക്കുന്നു. ദാ .....ഞാൻ കിടക്കുവാ....ഫോൺ ചേച്ചി പിന്നെ തന്നാൽ മതി."

അവന്റെ ഫോണും തന്നിട്ട് അവൻ പോയി. ഞാൻ സംശയത്തോടെ ഫോൺ വാങ്ങി ചെവിയിൽ വെച്ച്....

"ഡി ശിവാ....നീ പറഞ്ഞത് പോലെ...ഞാൻ പോസ്റ്റ് ആവുമോ...?"

ദേഷ്യവും കരച്ചിലും എലാം കൂടെ കലർന്ന ശബ്ദം. ഇവൾ എന്താ പറയുന്നേ...."എന്താ അമ്മു? എന്ത് പറ്റി?നിന്റെ ശബ്ദം എന്താ ഇങ്ങനെ....?"

"ആനന്ദേട്ടൻ വിളിച്ചിരുന്നു.....ഇപ്പൊ....." അവൾ ഒന്ന് നിർത്തി.

"ആണോ...എന്നിട്ട്?" എന്റെ കിളികളെല്ലാം പോയി. കാരണം മറ്റൊന്നുമില്ല ആനന്ദേട്ടനും അമ്മുവുമായതു കൊണ്ട് തന്നെ....

"എന്നിട്ടെന്താ നിന്നോട് ബാൽക്കണിയിൽ ഇറങ്ങി നിൽക്കാൻ പറയാൻ പറഞ്ഞു. കാശിയുടെ നമ്പറും വാങ്ങി." അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

"അത് എന്തിനാ ഞാൻ ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്നേ.....ഞാനെങ്ങും പോവില്ലാ..." ഞാൻ അന്തം വിട്ടു പോയി..ഈശ്വരാ എന്റെ അമ്മു ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമോ..

"മര്യാദക്ക് ഇറങ്ങി പോയി അയാള് എന്താ പറയുന്നേ എന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞോളണം....കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നുണ്ട് അയാൾക്ക്‌ ഞാൻ... ബാൽക്കണിയിൽ അല്ലേ...അപ്പോൾ പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല...നീ പോയേ...ഞാൻ വെക്കുന്നു.". എന്റമ്മോ ഇതാരാ തഗ് അമ്മുവോ...

ഞാൻ ഫോണുമായി ബാൽക്കണിയിലേക്കു ചെന്നു. പുറത്തു നിന്ന് സ്റ്റെപ് ഒന്നുമില്ല. ഞാൻ മുൻവശത്തെ ഗേറ്റിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ ഒരു വെള്ള ഡിസൈർ കാർ ആണ് തോന്നുന്നു ഒതുക്കി നിർത്തിയിരിക്കുന്നു. അതിൽ ചാരി ഒരു മൊബൈലുമായി ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ..താടിയുണ്ടല്ലോ........ഞാൻ ഒന്ന് കൂടെ മുന്നോട്ടു വന്നു. ആദിയേട്ടനല്ലേ.... പെട്ടന്ന് മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്തു...നമ്പർ സേവ് ചെയ്തിട്ടില്ല..ഞാൻ വേഗം കാൾ എടുത്തു.

"ഹലോ"

"എന്റെ ലിപ്ലോക്ക് ശിവാനിയാണോ.....മ്മ് ...." ആർദ്രമായ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ശബ്ദം..എനിക്ക് ചിരിയും കരിച്ചിലും ഒരുമിച്ചു വന്നു. അണക്കെട്ടു പൊട്ടിയത് പോലെ എന്റെ കണ്ണീരും.....

"അയ്യോ എന്റെ ശിവകോച്ചിന്റെ ശബ്ദം എവിടെപ്പോയി....കേൾക്കുന്നില്ലലോ...ഒരു ലിപ്ലോക്ക് കിട്ടുവോ...."

ഞാൻ കരിച്ചിലിനിടയിലും ചിരിച്ചുപോയി.."പോടാ....ഗജപോക്കിരി ..."

ആദിയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു മനസ്സും സ്വയമറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.....ഒരുപാട് വർഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം ആ വിളി കേട്ടപ്പോൾ.

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഭാഗം 17

ഞാൻ ഫോണുമായി ബാൽക്കണിയിലേക്കു ചെന്നു. പുറത്തു നിന്ന് സ്റ്റെപ് ഒന്നുമില്ല. ഞാൻ മുൻവശത്തെ ഗേറ്റിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ ഒരു വെള്ള ഡിസൈർ കാർ ആണ് തോന്നുന്നു ഒതുക്കി നിർത്തിയിരിക്കുന്നു. അതിൽ ചാരി ഒരു മൊബൈലുമായി ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ..താടിയുണ്ടല്ലോ........ഞാൻ ഒന്ന് കൂടെ മുന്നോട്ടു വന്നു. ആദിയേട്ടനല്ലേ.... പെട്ടന്ന് മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്തു...നമ്പർ സേവ് ചെയ്തിട്ടില്ല..ഞാൻ വേഗം കാൾ എടുത്തു.

"ഹലോ"

"എന്റെ ലിപ്ലോക്ക് ശിവാനിയാണോ.....മ്മ് ...." ആർദ്രമായ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ശബ്ദം..എനിക്ക് ചിരിയും കരിച്ചിലും ഒരുമിച്ചു വന്നു. അണക്കെട്ടു പൊട്ടിയത് പോലെ എന്റെ കണ്ണീരും.....

"അയ്യോ എന്റെ ശിവകോച്ചിന്റെ ശബ്ദം എവിടെപ്പോയി....കേൾക്കുന്നില്ലലോ...ഒരു ലിപ്ലോക്ക് കിട്ടുവോ...."

ഞാൻ കരിച്ചിലിനിടയിലും ചിരിച്ചുപോയി.."പോടാ....ഗജപോക്കിരി ..."

ആദിയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു മനസ്സും സ്വയമറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.....ഒരുപാട് വർഷങ്ങള്ക്കു ശേഷം ആ വിളി കേട്ടപ്പോൾ.

കുറെയേറെ നിമിഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി...പ്രണയത്തിന്റെ ഭാഷ മൗനമാണ് എന്ന് ആരോ പറഞ്ഞത് വളരെ ശെരിയായിരുന്നു. ദൂരെ കാറിൽ ചാരി ആരാധിയേട്ടനും എന്നെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു....ചിരിക്കുന്നുണ്ട്...."ഒന്ന് വെട്ടത്തോട്ടു മാറി നിന്നൂടെ എന്റെ ശിവാനികൊച്ചേ...വീട്ടിൽ പോലും പോവാതെ ഞാൻ ഈ പാതിരാത്രി വണ്ടിയോടിച്ചു വന്നിട്ട് ഒന്ന് കാണാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ലാലോ".ശബ്ദത്തിൽ ഒരു കൃത്രിമ പരിഭവം ഉണ്ട്.

"എനിക്കും ഒന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല....ആ പോസ്റ്റ് ഇന്റെ അടുത്തോട്ടു നിന്നൂടെ..?"

ശെരിക്കും കാണാൻ നല്ല കൊതിയുണ്ടായിരുന്നേ...

"അപ്പൊ എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ പറ്റില്ലാലോ...ഇത് എന്താണ് മതിലിനു ചുറ്റും. മാവ്,പ്ലാവ്, തെങ്ങു ഇടയ്ക്കു ചെമ്പരത്തിയും, നന്ത്യാർവട്ടവും ഒന്നും കാണാൻ പറ്റുന്നില്ലാ..". പോസ്റ്റിന്റെ ചുവട്ടിലോട്ടു നടന്നു മാറി എത്തിയൊക്കെ നോക്കുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് ചിരി വന്നു....ഒരു ഗ്രേയ്‌ ടി ഷർട്ടും ജീൻസുമായിരുന്നു വേഷം.

"ചിരിച്ചോ...ചിരിച്ചോ .....എന്റീശ്വരാ ഇവൾക്ക് എന്ത് പണികൊടുത്താലും എല്ലാം തിരിച്ചു വരുവാണല്ലോ?"

മേൽപ്പോട്ടു നോക്കി പറയുന്ന ആധിയേട്ടനെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വീണ്ടും ചിരി വന്നു. പക്ഷേ ഞാൻ പെട്ടന്ന് ശബ്ദം കുറച്ചു. ആരെങ്കിലും കേട്ടാലോ.

"എന്താ ലേറ്റ് ആയതു?" ഞാൻ പരിഭവത്തോടെ ചോദിച്ചു.

"ഞാൻ അത്യാവശ്യമായി തിരുവന്തപുരത്തു പോയിരുന്നു. വരുന്ന വഴിയാ...ഇപ്പോഴാ നിന്റെ ലൈവ് കണ്ടത്. നേരെ ഇങ്ങോട്ടു വിട്ടു. ലൈവ്  പൊളിച്ചില്ലേ..."

"വീഡിയോ അതിനേക്കാളും അടിപൊളിയായിരുന്നു? കണ്ടില്ലേ?" ഞാൻ ചോദിച്ചു.

"ഹ..ഹ... ഞാൻ ഒന്ന് കൊറച്ചുകൂടെ കുനിഞ്ഞിരുന്നേൽ വീഡിയോ കളറായേനെ....ഒരു ലൈവ് ലിപ്ലോക്ക് കൂടെ വീഡിയോക്ക് കിട്ടിയേനെ..."

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല...

"ഡീ ശിവകോച്ചേ...വീഡിയോ കണ്ടിട്ട് നിനക്ക് എന്ത് തോന്നി....?" അൽപ്പം ഗൗരവത്തിൽ ചോദിച്ചു.

"എന്റെ കോളെജിലെ ആരോ ആണ്....പ്രത്യേകിച്ചും ഞാനും രാഹുലുമായി ഇരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ...അത് ക്ലാസ്സിന്റെ അകത്താണ്." ഞാൻ സംശയത്തോടെ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് യാമിയെ ആണ് സംശയം. അത് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല.

"നമ്മുടെ ഫോട്ടോയിലും എന്റെ പുറകിലായി ആണ് ഫോട്ടോ എടുത്ത ആൾ ഉണ്ടായിരുന്നത്." ആധിയേട്ടൻ ഗൗരവത്തോടെ തുടർന്ന്.

" ആ കൂട്ടിയില്ലേ....ആ സുന്ദരീ...അവളുടെ കയ്യിൽ മൊബൈൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിന്നെ മൂപ്പിക്കാൻ ഞാൻ അവളോട് പേര് ചോദിച്ചിരുന്നു. അവൾ വന്ന ഭാഗത്തുനിന്നാ ഫോട്ടോ എടുത്തത്." കണ്ടോ ഞാൻ സംശയിച്ചതുപോലെ അത് യാമിയായിരുന്നു.

"പക്ഷേ റിഷിയേട്ടനുമായിട്ടുള്ള ഫോട്ടോ ....അതു സെമിനാറിന് മുന്നേ ഒരു ദിവസം വൈകിട്ട് സംസാരിച്ചപ്പോ ആരോ എടുത്തത്. അവിടെ ആ സമയത്തു ഞാൻ യാമിയെ കണ്ടതായി ഓർക്കുന്നില്ല . "

ഞാൻ എൻ്റെ സംശയം പറഞ്ഞു.

"ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നത് ഒന്നും വലിയ കാര്യാമല്ല....പക്ഷേ എന്തിനു?" ആധിയേട്ടൻ ചോദിച്ചു.

അയ്യോ...അപ്പൊ പിന്നെ എന്റെ തല്ലു കേസ് പറയണമല്ലോ .... ശൊ നാണക്കേടാവൂലോ...ഞാൻ ചമ്മി ചമ്മി ഒന്ന് ചുരുക്കി പറഞ്ഞു. ഭയങ്കര ചിരി ആയിരുന്നു. കേൾക്കാൻ മാത്രല്ല ഇവിടന്നു കാണാനും ആ ചിരി കൊള്ളാട്ടോ. ഞാൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു. ഭാഗ്യം ഇരുട്ടായതു.

ചിരി അടക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് തുടർന്ന്..." ശിവാ....നീ എനിക്ക് ഇനിയും പണി ഉണ്ടാക്കുമല്ലോ?"

ഞാനും ചിരിച്ചു. ഞാൻ അവിടത്തെ കൈവരിയിലിരുന്നു.

"ഇങ്ങോട്ടു നീങ്ങിയിരിക്കു....എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല.." ആധിയേട്ടനാണ്. ഞാൻ നീങ്ങിയിരുന്നു.

"ഇപ്പോഴോ?"

"മ്മ്.... "

"യാമി എന്നോട് ദേഷ്യം തീർക്കാൻ അവളായിരിക്കും പോസ്റ്റർ ഒട്ടിച്ചത്. അത് ഏൽക്കാത്ത കൊണ്ടാവും വീഡിയോ ഉണ്ടാക്കി ഇട്ടതു." ഞാൻ എന്റെ നിഗമനം പറഞ്ഞു.

"ആ കുട്ടി മാത്രമാണ് എന്ന് തോന്നുന്നില്ല....നീ എന്തായാലും പ്രതികരിക്കും എന്ന് ഉറപ്പല്ലേ....അപ്പൊ അതിന്റെ കോൺസിഖ്വന്സ ഒക്കെ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ലേ..." ആധിയേട്ടന്റെ സംശയം പറഞ്ഞു.

"ഇല്ല ആദിയേട്ടാ...അവൾ സ്‌ഫടികം ജോർജിന്റെ അടുത്ത ബന്ധുവാ...അപ്പൊ അവൾക്കു അനുകൂലമായ നടപടി ഉണ്ടാവുള്ളൂ...എന്ന് വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും.." ഞാൻ ഒരു ഭയങ്കര കണ്ടുപിടുത്തം പറഞ്ഞത് പോലെ ഇരുന്നു.

അപ്പുറത്തു അനക്കം ഒന്നുമില്ല ...."ഹലോ ..."

"മ്മ്..മോൾ ഇപ്പൊ എന്താ വിളിച്ചത്.....?" കുസൃതി നിറയുന്നുണ്ട്..അപ്പോഴാ ഞാനും ഓർത്തതു. ഞാൻ എന്റെ തലയിൽ ഇട്ടു രണ്ടു അടി കൊടുത്തതു.

"ഞാൻ ഒന്നും വിളിച്ചില്ലാലോ?" ഞാൻ ഒന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

"ആണോ..ഒന്നും വിളിച്ചില്ലാ.....?" വീണ്ടും എന്നോട് കുറുമ്പൊടെ ചോദിക്കുവാണു.

"ഇല്ല....ഒന്നും വിളിച്ചില്ല..." ഞാൻ പതുക്കെ പറഞ്ഞു.

"എങ്കിൽ എന്റെ ശിവാനി അരവിന്ദൻ പോയി കിടന്നുറങ്ങിക്കോ....ഞാൻ നാളെ വിളിക്കാം.."

"അയ്യോ പോവല്ലേ..." ഞാനറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി.

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..."എനിക്ക് പോണം ശിവകോച്ചേ...രാത്രി ഒരുപാടായി....എനിക്ക് വിശക്കുന്നുമുണ്ട്...."

എനിക്ക് എന്തോ ഒരു വിഷമം വന്നു നിറയുന്നതുപോലെ...

" ജാനകി ആന്റ്റി മാത്രമേയുള്ളു വീട്ടിൽ .... യാത്ര പോവുമ്പോഴൊക്കെ 'അമ്മ ഒറ്റക്കാവില്ലേ....."

"അമ്മയുടെ പേര് നിനക്കറിയാവോ....അതെങ്ങനെ ?" അതിശയം നിറഞ്ഞ സ്വരം. ഒരു നിമിഷം സീതമ്മായിയുടെ വിയർത്തൊലിച്ച മുഖം എന്റെ മനസ്സിൽ കൂടെ കടന്നു പോയി. ഞാൻ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു...."അതൊക്കെ ഒരു വലിയ കഥയാ പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാട്ടോ ?"

"വീണ്ടും കഥ....നീ എനിക്ക് പണിയുണ്ടാക്കുവോ...ശിവനികൊച്ചെ ....?" എന്നെ കളിയാക്കിയതാ....എന്നാലും ഞാനതു ആസ്വദിച്ചു ചിരിച്ചു.

"ഇനി നമുക്ക് ഒന്ന് വെട്ടത്തു കാണാണം കേട്ടോ...നിന്റെ ചിരി ഞാനധികം കണ്ടിട്ടില്ല.....നേരിട്ടു "

"പറഞ്ഞില്ലാലോ....'അമ്മ മാത്രമേയുള്ളൂ വീട്ടിൽ."

ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു. എനിക്ക്‌ ആധിയേട്ടനെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാനാഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു.

"'അമ്മ മാത്രമേയുള്ളു...ഞാനില്ലാത്തപ്പോ എന്റെ കസിൻ അശ്വിൻ വന്നു കിടക്കും. അവൻ അന്ന് പെണ്ണുകാണാൻ വന്നപ്പോ ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ അച്ഛൻ ചെറുതിലെ മരിച്ചു പോയി.... പിന്നെ എന്താ...ഇത്രയൊക്കെയുള്ളൂ.....ശെരി ശിവാ....സമാധാനമായി കിടന്നോ.."

ഞാൻ മൂളിയതേയുള്ളൂ...എന്നിൽ പൊതിഞ്ഞിരുന്ന മൂടൽ മഞ്ഞു അകന്നു പൊകുന്നതു പോലെ...കുറച്ചു നേരമെങ്കിലും ഞാനനുഭവിച്ച കുളിരു നഷ്ടമാവുന്നത് പോലെ...

"പിന്നെ ശിവ...നാളെ കോളേജിൽ നിന്നും പ്രിൻസിപ്പൽ ഒക്കെ വിളിക്കുമായിരിക്കും..അവിടെയു ഒരു കംപ്ലൈന്റ്റ് കൊടുക്കണം....യാമി ആണെങ്കിൽ അവർ അത് അന്വേഷിക്കും....എന്തുണ്ടെങ്കിലും എന്നെ വിളിക്കണം കേട്ടോ...ഞാൻ വിളിക്കുന്നത് നോക്കി ഇരിക്കണ്ടാ..."

"മ്മ്...."

"നിനക്ക് നാവില്ലേ..." കലിപ്പ് ഓൺ.

"ഇല്ലാ.....ചെവി മാത്രമേയുള്ളു....എന്താ...." എനിക്കും ഉണ്ട് കലിപ്പ്.

"എന്നാലും ആ മാലാഖക്കൊച്ചു യാമി....അവളിതു ചെയ്യോ....ഇല്ലാ ?" എന്നെ മൂപ്പിക്കുവാ....

"മോനെ ആധിയേട്ടാ...വണ്ടി വിടാൻ നോക്ക്......" പുള്ളി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.

"നീ കേറി പൊക്കോ..ഞാൻ എന്നിട്ടു പോവാം ...."

ഞാൻ തലയാട്ടി അകത്തേക്ക് വന്നു. കതകടച്ചു റൂമിൽ കയറി. വേഗം ജനൽ തുറന്നു  നോക്കി. ആധിയേട്ടൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു കാറിൽ കയറുന്നു. കണ്ണിൽ നിന്നും മായുന്നത് വരെ  ഞാൻ നോക്കി നിന്നു.

ദാ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നു...അയ്യോ അമ്മു... ഞാൻ മറന്നു പോയി....

" ഞാനെത്ര നേരം കൊണ്ടാ വിളിക്കുന്നേ.......ആരാ വിളിച്ചതു..."

"സോറി അമ്മു.... ഞാൻ .....പെട്ടന്ന് ആധിയേട്ടനെ കണ്ടപ്പോ..ഞാൻ എല്ലാം മറന്നു പോയി...."

"ആദിയേട്ടനായിരുന്നോ.... എന്നിട്ടു ഇഷ്ടാണ് എന്ന് പറഞ്ഞോ...?"

"അതൊന്നും പറഞ്ഞില്ല എങ്കിലും...ഇനി എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും ഈ ശിവാനിക്കു അദ്വൈത് കൃഷ്ണയിൽ നിന്ന് ഒരു മടങ്ങിപ്പോക്കില്ല..."

"ശിവാ.....നിനക്ക് ഇത്ര പെട്ടന്ന് ..." ആ ശബ്ദം കേട്ടാലറിയാം അവളുടെ കിളികളെല്ലാം പറന്നു പൊയി.

"ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു അമ്മു.....നീയും വേഗം ആനന്ദേട്ടനോട് പറഞ്ഞോ..ഇല്ലേൽ അയാൾ നിന്നെ ഒരു അനിയത്തിയെ പോലെ കണ്ടിട്ടുള്ളു എന്നും പറഞ്ഞു അങ്ങ് പോവും....ഒരു മാസം സമയത്തെ തരാം...അതിനിടക്ക് നീ പറഞ്ഞിരിക്കണം..."

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഫോൺ വെച്ചു. അല്ല പിന്നെ ഇത്രയും നേരം അവിടെയിരുന്നു കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അമ്മു .

എനിക്ക് തന്നെ അത്ഭുതം തോന്നി...എനിക്ക് എന്റെ പ്രണയത്തിൽ ആത്മവിശ്വാസം വന്നിരിക്കുന്നു. ഞാൻ അവളോട് എന്താ പറഞ്ഞത്...സത്യമാണ്...ഇന്ന് ആധിയേട്ടൻ വന്നില്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ എനിക്ക് എന്റെ പ്രണയത്തിലെ വിശ്വാസം തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടേനെ....ഞാനറിയുന്നു ആ മനസ്സിലെ സ്നേഹം കരുതൽ പ്രണയം...അതെനിക്ക് വേണം...ഒരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടുത്താതെ അതിനിരട്ടിയായി എനിക്ക് തിരിച്ചും കൊടുക്കണം. ഞാൻ ഓർക്കുവായിരുന്നു എന്നിലെ മാറ്റം...എന്റെ പ്രണയം....ഉറങ്ങാൻ കഴിയില്ല എന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്ന ആ രാത്രി ഞാൻ സുഖമായി കിടന്നുറങ്ങി. യൂട്യൂബ് വീഡിയോ ഇട്ട യാമിയോട് മനസ്സിന്റെ ഏതോ കോണിൽ ഒരു കുഞ്ഞു ഉപകാരസ്മരണയും.

അടുത്ത ദിവസം കോളജിൽ പോയില്ല. അടുത്താഴ്ച പരീക്ഷയാണ്. അത് കഴിഞ്ഞാൽ മൂന്നാം വര്ഷം ആരംഭിക്കും. അച്ഛനും അമ്മയും പറഞ്ഞു പരീക്ഷക്ക് പോയാൽ മതി എന്ന്. ആധിയേട്ടൻ പറഞ്ഞതുപോലെ കോളജിൽ നിന്ന് പ്രിൻസിപ്പൽ വിളിച്ചിരുന്നു. എന്നോടും അച്ഛനോടും സംസാരിച്ചു. ഞങ്ങൾ കംപ്ലയിന്റ്മായി കോളജിൽ ചെല്ലാം എന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ എന്റെ ഫേസ്ബുക് ലൈവ് ഏതോ ചാനൽകാരു ന്യൂസിലൊക്കെ കാണിച്ചു. എന്തക്കയോ ചർച്ചയും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ ടി വി ഇട്ടില്ല.

"നന്ദിനീ..ആ പയ്യൻ വിളിച്ചിരുന്നു...ആ അദ്വൈത്...." അച്ഛൻ അമ്മയോട് പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു. ഞാൻ സോഫയിലിരുന്നു പഠിക്കുവായിരുന്നു.

"ആണോ....എന്താ പറഞ്ഞത്." അമ്മായാണ്. സ്വരത്തിൽ അതിശയം.

"എന്താവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും വിളിക്കണം....അയാളുടെ സെമിനാർ കാരണം ഒരു കുട്ടിക്ക് ഇങ്ങനെ വന്നതിൽ ഒരുപാട് വിഷമം ഉണ്ട് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു." അച്ഛന്റെ ശബ്ദത്തിൽ സന്തോഷമുണ്ട്.

"എന്തായാലും വിളിച്ചല്ലോ." അവിടെയും ആശ്വാസം.

എന്നെ വിളിച്ചില്ലലോ.വിളിച്ചാലോ വേണ്ടാ... ഓഫീസിലായിരിക്കും. വൈകിട്ട് വിളിക്കാം.

ഉച്ചക്ക് ശേഷം ഞാനുംഅച്ഛനുംകോളേജിൽ പോയി പരാതി കൊടുത്തു. പ്രിൻസിപ്പൽ എന്നോട് ചോദിച്ചു..."ആരെയെങ്കിലും സംശയം ഉണ്ടോ?"

ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി. അച്ഛൻ പറഞ്ഞോളാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ യാമിയാണ് എന്ന് സംശയം ഉണ്ട് എന്നും സംശയിക്കാനുള്ള കാരണവും പറഞ്ഞു.

"ഞങ്ങൾ അന്വേഷിക്കും. അദ്വൈത് വിളിച്ചിരുന്നു.സത്യാവസ്ഥ.അറിഞ്ഞതിനു ശേഷം ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ വീണ്ടും വിളിക്കും ...എന്നിട്ടേ നടപടി എടുക്കുള്ളൂ "

"അദ്വൈതിനെ സാറിനറിയാമോ..ഇവിടെയാണോ പഠിച്ചത്? " അച്ഛനാണ്.

പ്രിൻസിപ്പൽ ഒന്ന് ചിരിച്ചു..എന്നെ ഒന്ന് നോക്കീട്ടു പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..ഞാൻ ചെവിയോർത്തിരുന്നു. എനിക്കറിയാനൊരുപാട് ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു.

"അവൻ എന്റെ ഒരു സ്പെഷ്യൽ സ്ടുടെന്റ്റ് ആണ്... നല്ല ബുദ്ധിയുണ്ടായിരുന്നു..പക്ഷേ ഒരു ക്ലാസ്സിലും കേറീട്ടില്ല.. ഭൂലോക അലമ്പനായിരുന്നു...അവൻ പഠിച്ചിരുന്നപ്പോ  ഇവിടെ പാർട്ടിയും അടിയും ബഹളവും സമരവും....ഹി വാസ് എ ഗ്രേറ്റ് ഹെഡ് ഏക്ക് ഫോർ മീ...നോട ഒൺലി മീ ഫോർ ഓൾ ടീചെര്സ്. അവന്റെ അച്ഛൻ പണ്ടത്തെ പാർട്ടിക്കാരനായിരുന്നു. ആ രക്തമാണെ....മാത്രമല്ല....നല്ല വെള്ളവുമായിരുന്നു.....പക്ഷേ ഞാൻ എന്നും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നത് അവന്റെ ഭാഗത്തു ന്യായവും ശെരിയും കരുണയും ഉണ്ടായിരുന്നു.പക്ഷേ അവന്റെ നേരെ വാ നേരെ പോ നയം ശെരിയല്ലായിരുന്നു. അതൊരിക്കലും ഒരു രാഷ്ട്രീയക്കാരന് ചേർന്നതല്ലായിരുന്നു. ഒടുവിൽ അവസാനവര്ഷം പാർട്ടിയുമായി തെറ്റി നല്ല പണിയും കിട്ടി. മൂന്നു മാസം ആണ് ആശുപത്രിയിൽ കിടന്നതു...അവന്റെ 'അമ്മ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു...കോളേജ് ഗേറ്റ്നു മുൻപിലായി ആയിരുന്നു സംഭവം...എന്റെ കാറിലാണ് ആശുപത്രിയിൽ കൊണ്ട് പോയത്. അതോടെ അവൻ എനിക്ക് സ്പെഷ്യൽ ആയി. അവന്റെ അമ്മക്ക് വേണ്ടി അവൻ മാറി...നന്നായി പഠിച്ചു ..കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ടുതന്നെ കോഴ്‌സും കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്‌തു . നല്ലൊരു കരിയറും സെറ്റ് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞു. ഹി ഈസ് ബ്രില്ലിയൻട്."

ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട്."ഒന്ന് ഒതുങ്ങി എന്നെയുള്ളൂ....അവൻ ഇപ്പോഴും അങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെയാ...അതുകൊണ്ടൊക്കെ തന്നെ ഒരുപാട് ശത്രുക്കളും ഉണ്ട്.."

ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു...ഈശ്വരാ അപ്പൊ ഈ അലമ്പാനായിരുന്നോ ഡിയർ കൊമോറെഡ്‌ . പക്ഷേ ലുക് ഋഷിയേട്ടനാ...വിജയ് ദെവര്കൊണ്ട പോലെയാ കാണാൻ.

സാരമില്ല...ഞാൻ അത്ര സുന്ദരിയൊന്നുമല്ലലോ...അതുകൊണ്ടു എനിക്ക് എന്റെ സഖാവിനെ മതി. എന്റെ

മാത്രം ആദിയേട്ടൻ .

അച്ഛനെണീറ്റു..കൂടെ ഞാനും. പുറത്തിറങ്ങുമ്പോഴും അച്ഛന്റെ മുഖത്തു ഒരു ഗൗരവം ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കതു മനസ്സിലായില്ല. പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ക്ലാസ് ടൈം ആയതു കൊണ്ട് അധികം ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ചിലർ എന്നെ നോക്കി പരിചയഭാവത്തിൽ ചിരിച്ചു. ഞാനും.

"ശിവാനി." ഞാനും അച്ഛനും നിന്നു . ഋഷിയേട്ടനായിരുന്നു.

"അച്ഛാ ഇതാണു ഋഷിയെട്ടൻ,"

അവർ തമ്മിൽ കൈകൊടുത്തു പരിചയപ്പെട്ടു.

"ശിവ കേസിൽ സ്ട്രോങ്ങ് ആയി തന്നെ നിൽക്കണം ...ഞങ്ങളുടെ  എല്ലാ സഹായവും ഉണ്ടാവും. ഭയക്കരുത്."

ഞാൻ തലയാട്ടി. ഞങ്ങൾ കാറിൽ കയറി വരുമ്പോഴും റിഷിയേട്ടൻ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ സൈഡ് മിററിലൂടെ റിഷിയേട്ടനെ നോക്കി... ഇതൊരു രാഷ്ട്രീയക്കാരനാണ്.....ഒരു സഖാവല്ല. രണ്ടും ഒരാളാവില്ലേ....ചിലപ്പോൾ അങ്ങനൊരാൾക്കു നിലനിൽപ്പുണ്ടാവില്ലായിരിക്കും. ഞാൻ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി....അപ്പോഴേക്കും അച്ഛൻ കാർ എടുത്തിരുന്നു.

ഭാഗം 18

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഞങ്ങൾ കാറിൽ കയറി വരുമ്പോഴും റിഷിയേട്ടൻ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ സൈഡ് മിററിലൂടെ റിഷിയേട്ടനെ നോക്കി... ഇതൊരു രാഷ്ട്രീയക്കാരനാണ്.....ഒരു സഖാവല്ല. രണ്ടും ഒരാളാവില്ലേ....ചിലപ്പോൾ അങ്ങനൊരാൾക്കു നിലനിൽപ്പുണ്ടാവില്ലായിരിക്കും. ഞാൻ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി....അപ്പോഴേക്കും അച്ഛൻ കാർ എടുത്തിരുന്നു.

ഋഷിയെട്ടന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു വരുന്ന പെൺകുട്ടി.. അവർ സംസാരിക്കുന്നു... അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങളുടെ കാർ ഒരുപാട് മുന്നിലെത്തി. ഞാൻ വേഗം എന്റെ മൊബൈൽ രാഹുലിനെ എടുത്തു. അച്ഛൻ എനിക്ക് പുതിയ സിം എടുത്തു തന്നിരുന്നു. ഞാൻ വേഗം രാഹുലിനെ വിളിച്ചു.

"രാഹുൽ ഇന്നു യാമി ക്ലാസ്സിൽ വന്നോ.....?"

"ഇല്ല....എന്താ ശിവാ?"

"രാഹുൽ നിനയ്ക് ഫോണിൽ നമ്മളുടെ റിക്കവറി ആപ്പ് യൂസ്‌ചെയ്തു ഡിലീറ്റഡ് ഫൈൽസ് എടുക്കാൻ പറ്റുമോ?" ഞാൻ ആകാംഷയോടെ അവനോടു ചോദിച്ചു.

"പറ്റും...എന്താ പ്ലാൻ...?" ....

"ഡാ... എനിക്ക് യാമിയുടെ ഫോണിൽ അവളെടുത്ത ഫോട്ടോസ് ആൻഡ് വീഡിയോസ് വേണം....എന്റേതുമാത്രം. അവൾ ക്ലാസ്സിൽ വരുമ്പോ മതി. അവൾക്കു സംശയം തോന്നരുത്. പിന്നെ ഇന്ന് അവൾ കോളേജിൽ വന്നിരുന്നോ എന്നുംമമ് ചെക്ക് ചെയ്യണം...."

"നീ ഇന്ന് അവളെ കണ്ടോ...."

"ഇല്ല പക്ഷേ അവളെ പോലെ എനിക്ക് തോന്നി...."

"ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് ഞാൻ ഒന്ന് തപ്പട്ടെ...." അവനു ആവേശമായി അവൻ ഫോൺ വെച്ചു.

ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി. പുള്ളി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കീട്ടു ഒന്ന് നീട്ടി നെടുവീർപ്പെട്ടു. എന്നെ ആക്കിയതാ.ഞാൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"ആധിയെട്ടോ... ഒന്ന് എണീക്ക് മനുഷ്യാ.... എനിക്ക് പോകാൻ സമയമായി...." അശ്വിനാണ്...ഈ ചെക്കന് എന്തിന്റെ കേടാ....തലപൊക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല്ല...ദാ എന്തോ എടുത്തെറിയുന്നു.

ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ പുതപ്പുമാറ്റി അവനെ  ഒന്ന് നോക്കി. നിന്ന് പരുങ്ങുന്നുണ്ട്....എന്നെ ഉറങ്ങുമ്പോ വിളിക്കുന്നത് എനിക്കിഷ്ടല്ല...അമ്മ പോലും വരാറില്ല..... അപ്പോഴാ....

"എന്താടാ....." എന്റെ അലർച്ച കേട്ടിട്ടെന്നോണം.....അവൻ നിന്നിടം ശൂന്യമായിരുന്നു.അവനങ്ങനാ....എന്റെ

കസിൻസും ഞാനും അത്ര കമ്പനി ഒന്നുമല്ല. പ്രത്യേകിച്ച് എന്റെ പ്രായത്തിൽ ഉള്ളവർ. ഞാൻ അവർക്കു ഒരു മോശം ഉദാഹരണമായിരുന്നു. അശ്വിനാണ് എന്റൊപ്പം ഒരു അടുപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നത് ചെറുതിലെ അങ്ങനാ....അവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും എന്നെ അത്ര പോരാ....എന്നിട്ടും അവൻ എന്നോട് കൂടും. എനിക്ക് അവനെയും ഒരുപാടിഷ്ടാണ് . അമ്മക്കും അതേ അവനോടിഷ്ടാണ്. ഞാനെന്തോ ആണ് എന്നായിരുന്നു അവന്റെ വിചാരം...പിന്നെ ഞാൻ കുത്തു കൊണ്ട് ആശുപത്രിയിൽ കുറേ നാൾ കിടന്നപ്പോ അവനു മതിയായി....പിന്നെ എല്ലാപേരെപ്പോലെ അവനും ഒരു ഉപദേശ ലൈനാ.....

ഞാൻ വീണ്ടും കിടന്നു....ഒരു രക്ഷയുമില്ല....എന്റെ ഉറക്കം പോയി....ഈ ചെക്കന്റെ കാര്യം. ഞാനെണീറ്റു ഫ്രഷായി....താഴേക്കു ചെന്നു. 'അമ്മ പത്രം വായനയും ടി വി കാണലും ഒരുമിച്ചു തകർക്കുന്നു. ഉണു മേശയിൽ ഭക്ഷണമുണ്ടായിരുന്നു. അശ്വിനെ കണ്ടില്ല..പോയിട്ടുണ്ടാവും. അവനു കോളേജിൽ പോണം. എം.ബി .എ കാ അവൻ പഠിക്കുന്നത്.. എനിക്ക് ചായവേണമായിരുന്നു.

"അശ്വിൻ പോയോ അമ്മേ...." ഞാനാണേ. അങ്ങനെയെങ്കിലും ഒരു ചായ കിട്ടുവോ എന്നറിയാനാ.....

എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.

"പോയി.......നീ എപ്പോ വന്നു ഇന്നലെ.....?" എന്നെ സസൂക്ഷ്മാം വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. സ്വരം ആ പഴയ കലിപ്പ് സ്വരം....

"ലേറ്റായി....." അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ കിച്ചണിലേക്കു വന്നു.. ഇനി ചായയും കൂടെ ഇടാൻ പറഞ്ഞാൽ പണിയാകും. ഞാൻ ഇന്ന് അവധിയാണ്...അതുകൊണ്ടു ഇന്ന് മുഴുവൻ ഞാൻ സഹിക്കേണ്ടി വരും. എന്നാലും...ഇപ്പൊ എന്താ ഈ കലിപ്പിന് കാരണം..ഒന്ന് കെട്ടി പിടിച്ചു ചോദിക്കണം എന്നുണ്ട്. പക്ഷേ എന്തോ പറ്റാറില്ല. പാവമാണ്.

ഞാൻ മാത്രമാണ് അമ്മയുടെ ലോകം. ഒരു മിതഭാഷി ആയതിന്റെതായാ എല്ലാ പ്രശ്‌നവു ഉണ്ട്..കൂട്ടുകാർ കുറവ്.ബന്ധുക്കളും അയൽക്കാരും ആവശ്യത്തിന് അമ്മയുമായി സഹകരിക്കാറുള്ളൂ. പിന്നെ ഞാൻ ചായ ഇട്ടു. അതുമായി ഉണു മേശയിലെത്തി. ഞാൻ ഞെട്ടിപോയി. എന്നെയും കാത്ത് അവിടെയിരിക്കുന്നു.

"ഇവിടെയിരിക്കുവായിരുന്നോ? ഒരു ചായ ഇട്ടു താരമായിരുന്നു?" ആ മുഖവും ഈ ഇരുപ്പും ശുഭലക്ഷണമല്ല. ഒരു അംഗത്തിനാണ്. പണ്ട് കോളജിൽ പഠിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു സാധാരണയായി ഈ അന്തരീക്ഷം ഉണ്ടാവാറുള്ളൂ . ഞാൻ ശാന്തമായി ദോശ കഴിച്ചു . ദോശ തീർന്നു. ഭവതി അതേ ഇരുപ്പാണ്. ഞാൻ ഒന്നു നോക്കി.കാത്തിരുന്നത് പോലെ ആരംഭിച്ചില്ലേ..

"ആദി ഞാൻ എന്താ നിനക്ക് വീണ്ടും കല്യാണാലോചിക്കാതെ എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? " അത് ശെരി അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം.

"അത് എനിക്ക് അത്ര വയസ്സ് ഒന്നും ആയിട്ടില്ലാലോ?" ഞാൻ ഒരു ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.

"ഉവ്വ്...ഇരുപത്തിയെട്ടാ ആവുന്നത്....നിന്റെ കൂടെയുള്ള ആ വരുണിനു ഒരു കുഞ്ഞു പിറന്നു.."

വരുൺ...അമ്മയുടെ സഹോദരന്റെ മോനാ...ഒരു ബുദ്ധിജീവി...പണ്ടേ എനിക്ക് 'അമ്മ കാണിച്ചുതരുന്ന ഉദാഹരണം.

"ആൺ കുട്ടിയോ പെണ്കുട്ടിയോ...?"

എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി. പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

"ഞാൻ ഇന്നലെ ശിവാനിയുടെ ഫേസ്ബുക് ലൈവും വിഡിയോയും ന്യൂസും ഒക്കെ കണ്ടു." എന്നെ ഒന്ന് നോക്കീട്ടു തുടർന്നു.. "ഒരേ സ്വഭാവമുള്ളവർ ചേർന്നാൽ ശെരിയാവില്ല....ആ കുട്ടി നിനക്ക് ചേരും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. വിഡിയോയിൽ നിന്നെയും കണ്ടിരുന്നു. ഞാനും നിന്റെ അച്ഛനും ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചു ജീവിച്ചു കൊതിപോലും തീർന്നില്ല....ഞങ്ങൾ രണ്ടും രണ്ടു സ്വഭാവക്കാരായിരുന്നു. എനിക്കുംകൂടെ വേണ്ടി അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചിരുന്നു.അദ്ദേഹത്തിന് ശത്രുക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് മാത്രം.. ഈ കുട്ടിക്ക് തന്നെ ശത്രുക്കളുണ്ട്...അതാണലോ ഇതുപോലത്തെ വീഡിയോസ്. നിന്റെ കാര്യം പറയണ്ടല്ലോ...ഇന്നലെയും കൂടെ ഇവിടെ ഒരു ഭീഷണി ഫോൺ കാള് വന്നിരുന്നു. ഇത് ശെരിയാവില്ല...രണ്ടും കൂടെ ശത്രുക്കളെ സമ്പാദിച്ചു കൂട്ടും.....ഞാൻ അനുഭവിച്ചു ഒറ്റപ്പെടലും വേദനയും...ഇനിയും അത് .... " ഈശ്വരാ ഞാൻ ഇനി ആരെയും കെട്ടാതെ ബ്രഹ്‌മചാരിയാവണ എന്നാണോ'അമ്മ പറയുന്നത്. പണി ആയോ.

"അമ്മേ....ചോദ്യവും ഉത്തരവും അമ്മയുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടല്ലോ...." ഞാൻ ചോദിച്ചു.

'അമ്മ സംശയഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി.

"ഞാൻ അമ്മയെ പോലെ ഒരു പാവം പെൺകുട്ടിയെ കല്യാണംകഴിച്ചാൽ അത് ദ്രോഹമല്ലേ... അവൾക്കു എന്നെ സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല ...പേടിച്ചു പേടിച്ചു ജീവിക്കേണ്ടി വരും...ശിവ ആവുമ്പോ ആ പേടി വേണ്ട...എന്നെയും അമ്മയെയും എന്തിനു നമ്മുടെ വരും തലമുറയെ വരെ വരച്ച വരയിൽ നിർത്തിക്കോളും"

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി. എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു. ഞാൻ എന്താ പറഞ്ഞത്. അധികം ആലോചിക്കണ്ടി വന്നില്ല.

"ഓഹോ...അപ്പൊ എന്നെ മര്യാദ പഠിപ്പിക്കാനാണ് നീ അവളെ കെട്ടുന്നതല്ലേ......?"

ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി. പണിയായോ.

"എന്റെ അമ്മേ... ഞാൻ എന്തായാലും ഇപ്പോഴൊന്നും അവളെ കെട്ടാൻ പോവുന്നില്ല.ഒരു രണ്ടു മൂന്നു വര്ഷം കഴിയും." ഞാൻ എണീറ്റു ചെന്നു അമ്മയുടെ അടുത്തിരുന്നു. ആ കൈയിൽ പിടിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു

" പിന്നെ അവൾ എന്നെക്കാളും അമ്മക്ക് ഒരു നല്ല കൂട്ടാ....നോക്കിക്കോ ..."

ആ കണ്ണുകളിൽ ഒട്ടും വിശ്വാസമില്ലായിരുന്നു. സംശയഭാവത്തിൽ തലയാട്ടി..."നോക്കാം"

കുറച്ചു നേരം കൂടെ ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരുന്നു. എന്നിട്ടു ഞാൻ ടീവീ യിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു. ശിവയുടെ ലൈവ് നെ കുറിച്ചുള്ള വാർത്തയാണ്. ഞാൻ അപ്പോൾ ഫേസ്ബുക്കിലും മറ്റും നോക്കി. കൂടുതൽ പേർ അത് ഷെയർ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ആ സംഭവം അർഹിക്കുന്നതിലും കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കിട്ടുന്നത് പോലെ...ഒരുപാട് ഗ്രൂപ്പ് കളിൽ ഫേസ്ബുക് ലൈവ് പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഈ പെൺകുട്ടിക്ക് നേരെയുള്ള സൈബർ ആക്രമണം തുടരുന്നു...അങ്ങനെ മറ്റും കുറെ ചർച്ചകൾ. ഇത്രയൊക്കെ ചർച്ച ആക്കുമോ...ആരോ മനപ്പൂർവ്വം ശ്രമിക്കുന്നത് പോലെ. ഞാൻ ശിവയുടെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു. കുശലാന്വേഷണവും മറ്റും കഴിഞ്ഞിട്ട് പരാതിയെ പറ്റി ഞാൻ പലതും ചോദിച്ചു. ഒരു പോലീസ് കംപ്ലയിന്റ്‌നു അപ്പുറം മറ്റാരെയും അവർ സമീപിച്ചിട്ടില്ല..പിന്നെന്തു കൊണ്ട് ഈ പരാതി ഇത്രയൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നു. ഞാൻ എന്റെ സൈബർ സെല്ലിലേ കുറച്ചു സുഹൃത്തക്കളെ വിളിച്ചു അന്വേഷിചു. അവർ അന്വേഷിച്ചിട്ടു അറിയിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു.

പിന്നെ എന്റേതായ കുറച്ചു ജോലികളും ഫോൺ വിളികളുമായി അന്നത്തെ പകൽ കഴിഞ്ഞു. രാത്രി 'അമ്മ വന്നു ഫോൺ കാണിച്ചു...."ഇതാണ് ഇന്നലെ ഭീഷണി വന്ന കാൾ...ഇപ്പോൾ വീണ്ടും വിളിച്ചിരുന്നു."

ഞാൻ ഫോൺ വാങ്ങി...അതൊരു ലാൻഡ് ഫോൺ നമ്പറായിരുന്നു.. ചിലപ്പോ ഏതെങ്കിലും പബ്ലിക് ടെലി ഫോണാകും..പെട്ടന്ന് വീണ്ടും കാൾ വന്നു. ഞാൻ എടുത്തു.

"ഹലോ...എന്താ അമ്മച്ചി ഫോൺ എടുക്കാതെ...അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യമെന്താണ്...മോനോട് പറയു ഈ കേസിൽ നിന്ന് മാറാൻ...അല്ലെങ്കിൽ എവിടെ കൊണ്ടോളിപ്പിച്ചാലും ഞങ്ങള് ആ പെണ്ണിനേയും കൊച്ചിനെയു പൊക്കിയിരിക്കും. മോന്റെ അഭിമാനവും ഭാവിയും തകർത്തു വീട്ടിലിരുത്തും നോക്കിക്കോ... " ഏതോ ലോക്കൽ ടീമാണ്.

"നോക്കാലോ....അപ്പൊ അത് ആദ്യം നടക്കട്ടെ...പിന്നെ കേസിന്റെ കാര്യം നോക്കാം."

അനക്കമില്ല....കാൾ കട്ട് ആയി . വെച്ചോ ....'അമ്മ പേടിച്ചു നിൽക്കുന്നു.

"ഒന്നുല്ലമ്മെ....പാവം ഒരു സ്ത്രീ ...കഷ്ടിച്ച് മുപ്പത്തിമൂന്നു വയസ്സുണ്ടാവും. പത്തു വയസ്സുള്ള മോള്. ഒരു ദിവസം അവൾ ജോലിക്കു പോയിട്ട് വന്നപ്പോൾ സ്കൂളിൽ പോയ മോൾ എത്തീട്ടില്ല... ഒരുഅപാട് അന്വേഷിച്ചു പരാതി കൊടുത്തു...അവളുടെ ഭർത്താവ് പണ്ടേ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി... ഒടുവിൽ ഒരാശുപത്രിയിൽ നിന്ന് കിട്ടി...ഒരാഴ്ച അടച്ചിട്ടു പീഡിപ്പിച്ചു ...കുട്ടി വ്യെക്തമായി പേരുകൾ പറഞ്ഞിട്ട് പോലും കേസ് എടുത്തിട്ടില്ല...എന്റെ സുഹൃത്താണ് അവളെ ചികിതസിച്ച ഡോക്ടർ. അവനാണ് എനിക്കവരെ പരിചയപ്പെടുത്തി തന്നത്. ഞങ്ങൾ അവരെ സംരക്ഷിച്ചു. ചികിതസിച്ചു. ഇനിഅവർക്കു ജീവിക്കാൻ ക്യാഷ് വേണം..അതിനാണ് കേസ് കൊടുത്തതു."

'അമ്മ വേദനയോടെ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. കോടതി പ്രതിയെ ശിക്ഷിക്കുമല്ലേ..എന്നാലും ഒരുപാട് കാലാവില്ലെ...." ഞാൻ ചിരിച്ചു. "അതിനൊക്കെ വഴിയുണ്ട് അമ്മേ...എത്രയും പേട്ടന് പൈസ കിട്ടുന്ന വഴി."

"സൂക്ഷിക്കണം ആദി.... ശിവാനിയും നിന്നെ പോലെ വക്കീലാവാനാ പഠിച്ചത് അല്ലേ...നീയാണോ വഴികാട്ടി." 'അമ്മ ചെറിയ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.ഞാൻ വെറുതെ ചിരിച്ചു അമ്മയെ നോക്കി കണ്ണ് ചിമ്മി. അല്ലാതെ അവൾ പോളിയാണ് എന്നൊക്കെ കുറച്ചു മുമ്പ് ഡയലോഗ് അടിച്ചിട്ട് എനിക്ക് പറയാൻ പറ്റുമോ ഞാൻ വക്കീലാണ് എന്ന് പോലും ആ പൊട്ടിക്കു അറിയില്ലായിരുന്നു എന്ന്. 'അമ്മ എണീറ്റ് പോയി.

ഞാൻ ഇന്നലെ എന്നെ കണ്ടപ്പോ സന്തോഷം കൊണ്ട് കരയുകയും ചിരിക്കുകയും പിന്നെ എന്നെ ഗജപോക്കിരി എന്ന് വിളിച്ച എന്റെ മാത്രം ശിവകോച്ചിനെ ഓർമ്മ വന്നു. ഇന്നലെ അവൾ ഒരുപാട് തവണ ചിരിച്ചിരുന്നു. എല്ലാ തവണ വിളിക്കുന്നതിനേക്കാളും എന്നോട് ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു. വെക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോളും നിരാശയിലാണ്ട സ്വരം ഓർമ്മ വന്നു. എന്നെ ആധിയേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചത്.... അമ്മയെക്കുറിച്ചു ചോദിച്ചത്...അപ്പൊ ശിവാനി...ആദിയെ അറിയാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു....അറിഞ്ഞു അറിഞ്ഞു എന്നെ ഇട്ടിട്ടു പോവോ ....

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഞാൻ അച്ഛനോടൊപ്പം വീടെത്തി. വൈകിട്ട് കാശിയും പാറുവും സ്കൂളിൽ നിന്ന് വന്നിട്ടു ചേച്ചിയുടെ ലൈവ് കണ്ടു ...എല്ലാരും പോസിറ്റീവായി ആണ് സംസാരിച്ചത് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.രാഹുൽ വിളിച്ചിരുന്നു യാമി കോളേജിൽ വന്നിരുന്നു. പെട്ടന്നു പോവുകയും ചെയ്തു. ക്ലാസ്സിൽ വരാത്തതുകൊണ്ടു മൊബൈൽ എടുക്കാനും പറ്റീല. രാത്രി പഠിക്കാനുള്ളതുകൊണ്ടു ഞാൻ നേരത്തെ റൂമിൽ വന്നു. കുറേയൊക്കെ വായിച്ചു .ഒൻമ്പതു മണി ആയി.. ഇനി ആധിയേട്ടനെ വിളിച്ചാലോ...എന്നോട് വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ..ഇപ്പൊ തിരക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ലേ. ഞാൻ നമ്പർ എടുത്തു.ഫോണിൽ അന്ന് സേവ് ചെയ്തു വെച്ചിരുന്നത് ഗജപോക്കിരി എന്നായിരുന്നു...ഞാനതു മാറ്റി ആദിയെട്ടൻ എന്നാക്കി. പ്രിൻസിപ്പൽ  പറഞ്ഞത് മദ്യപാനി, തല്ലുകാരൻ,പാർട്ടിക്കാരൻ......പക്ഷേ കരുണയുള്ളവനാ....എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു....ഇനിയിപ്പോ ആരൊക്കെ ആയാലും ശിവാനിക്ക് ഈ ആദിയെ മതി. എന്തായാലും വിളിക്കാം. നമ്പർ ഡയല് ചെയ്തു. നമ്പർ ബിസി. കുറച്ചു വെയിറ്റ് ചെയ്തു.വീണ്ടും വിളിച്ചു....അപ്പോഴും ബിസി. ഇത് എന്താ....

ഞാൻ വീണ്ടും കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞു വിളിച്ചു. പെട്ടന്ന് കാൽ എടുത്തു.

"എന്താണ് ശിവനികൊച്ചെ......പകലൊന്നും വിളിച്ചില്ലലോ..." കുറുമ്പുള്ള ശബ്ദമാണ്.

"പകലൊക്കെ ഞാൻ പഠിക്കുവായിരുന്നു...അതാ വിളിക്കാതെ...." ഞാൻ വലിയ  ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

"ആണോ...ഞാൻ വിചാരിച്ചു ഈ രാത്രി പഠിക്കാൻ കേറീട്ടു പുസ്തകം തുറന്നു രണ്ടു വരി വായിച്ചിട്ടു പതുക്കെ എന്നെ വിളിച്ചതാ എന്ന്...?"

ഈശ്വര ഇയാൾക്ക് ഇതൊക്കെ എങ്ങനറിയാം....ഇയാൾ ആള് വേറെ ലെവേലാണ്...ഞാൻ സൂക്ഷിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

"ഞാൻ വിളിച്ചത് ഒരു കാര്യ ചോദിക്കാനാ...."

"ടെക്സ്റ്റ് ബുക്കിലെ സംശയമാണോ..... അത് ഗൂഗിൾ ചെയ്‌താൽ മതി." രക്ഷപ്പെടുവാ...വിടില്ല മോനെ....

"അതൊന്നുമല്ല....." ഞാൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ‌പതുക്കെ മെല്ലെ

"പിന്നെ"

"അതേ...." ഞാൻ നല്ല കൊഞ്ചലോടെ പറഞ്ഞു

"ഒന്ന് ചോദിക്കു എന്റെ കൊച്ചേ..."അവിടെയും ശബ്ദത്തിൽ അസ്സല് പഞ്ചാര.

ഞാൻ അങ്ങ് വേഗത്തിൽ ചോദിച്ചു.

"ഈ വിസ്കിയും വോഡ്കയും തമ്മിലുള്ള വ്യെത്യാസം എന്താ...ഏതാ നല്ലതു.?"

ആദിയുടെ കിളികളെല്ലാം പറന്നു പോയി....

"മോളെ  ശിവേ...നിന്റെ ചാട്ടം എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് ചേട്ടന് നന്നായി മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് കേട്ടോ..... ?"

ഞാൻ ചിരിച്ചു.....ആദിയേട്ടനും......

ഭാഗം 19

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

"ഞാൻ വിളിച്ചത് ഒരു കാര്യ ചോദിക്കാനാ...."

"ടെക്സ്റ്റ് ബുക്കിലെ സംശയമാണോ..... അത് ഗൂഗിൾ ചെയ്‌താൽ മതി." രക്ഷപ്പെടുവാ...വിടില്ല മോനെ....

"അതൊന്നുമല്ല....." ഞാൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ‌പതുക്കെ മെല്ലെ

"പിന്നെ"

"അതേ...." ഞാൻ നല്ല കൊഞ്ചലോടെ പറഞ്ഞു

"ഒന്ന് ചോദിക്കു എന്റെ കൊച്ചേ..."അവിടെയും ശബ്ദത്തിൽ അസ്സല് പഞ്ചാര.

ഞാൻ അങ്ങ് വേഗത്തിൽ ചോദിച്ചു.

"ഈ വിസ്കിയും വോഡ്കയും തമ്മിലുള്ള വ്യെത്യാസം എന്താ...ഏതാ നല്ലതു.?"

ആദിയുടെ കിളികളെല്ലാം പറന്നു പോയി....

"മോളെ ശിവേ...നിന്റെ ചാട്ടം എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് ചേട്ടന്  നന്നായി മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് കേട്ടോ..... ?"

ഞാൻ ചിരിച്ചു.....ആദിയേട്ടനും......

ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു......ആധിയേട്ടന് കേൾക്കാനായിരുന്നു ഇഷ്ടം...പക്ഷേ ഞാൻ പലതും ചോദിച്ചു .ആധിയേട്ടന്റെ കുട്ടിക്കാലം അച്ഛൻ 'അമ്മ അങ്ങനെയൊക്കെ പലതും പറയിപ്പിച്ചു....പുള്ളിക്ക് ആരംഭിക്കാനേ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളു... പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഒരുപാടുണ്ടായിരുന്നു.പുള്ളിയുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് തന്നെ അങ്ങനെ ആരോടും ഒന്നും ഇതൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ലാ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഒരു വായാടിയിൽ നിന്ന് ഞാൻ ഒരു നല്ല കേൾവിക്കാരി ആയി മാറുവായിരുന്നു. എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി...ഈ കഴിഞ്ഞ രണ്ടു വർഷക്കാലം ഞങ്ങൾ വെറുതെ പാഴാക്കി കളഞ്ഞല്ലോ എന്ന്. എല്ലാ ദിവസവും വിളിക്കില്ലാട്ടോ...ഞാൻ ചോദിക്കുമ്പോ പറയുന്നതു

"എല്ലാ ദിവസവും വിളിച്ചാൽ അതൊരു ശീലമായിപ്പോവും.....പിന്നെ എനിക്കും പണിയാകും നിനക്കും പണിയാവും."

"ഞാൻ വിളിക്കും...എന്നും...." ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറയും.

"വിളിച്ചോ..ഞാൻ കട്ട് ചെയ്യും...ആൾട്ടർനേറ്റ ഡേയ്സിലെ എടുക്കുള്ളൂ..... " മുരടൻ.

"എനിക്ക് ഭയങ്കരമായ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട് അതുകൊണ്ടു വിളിച്ചതാണെങ്കിലോ....അപ്പൊ കട്ട് ചെയ്‌താൽ..."

ഞാൻ തർക്കിക്കും. അപ്പൊ പറയും....." നിന്നെ ഞാൻ കെട്ടീലല്ലോ...അതുകൊണ്ടു പോയി അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു സോൾവ് ചെയ്യാൻ...." ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ പറയും.

ഇത്രയും ആവുമ്പൊ ഞാൻ കുറേ ചീത്തയും പറഞ്ഞു ഫോൺ വെക്കും. ആദ്യമൊക്കെ ഒരു പത്തുമിനുട്ടുകഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വിളിക്കുംപിന്നെപിന്നെ അതു അഞ്ചായി മൂന്നായി.....

"നിന്നോടാരാടീ ഫോൺ വെയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞെ....."

ഞാൻ മിണ്ടില്ല....അപ്പോ പറയും...."പിണങ്ങല്ലേടി ശിവകോച്ചേ...നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ മെസ്സേജ് അയച്ചോ"....... അങ്ങനെ ഞാൻ വാട്സ്ആപ് തുടങ്ങി. അങ്ങനെ എന്നും വാട്സാപ്പ് മെസ്സേജും ഒന്നിടവിട്ട ദിവസങ്ങളിൽ ഫോൺവിളിയുമായി എന്റെ പ്രണയം വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ പൂത്തുലഞ്ഞു...പാവം അമ്മു...സ്റ്റാർട്ടിങ് ‌ പോയിന്റിൽ തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്.

പോലീസ് കംപ്ലയിന്റ്നെ പറ്റി പിന്നെ ഞങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചില്ല...ഞാൻ പരീക്ഷക്ക് മാത്രം കോളേജിൽ പോയി. അല്ലാതെ അങ്ങനെ പുറത്തൊന്നും പോയില്ല...കാരണം ആ വീഡിയോക്ക് നല്ല കവറേജ്ണ്ടായിരുന്നു. രാഹുലും ഫ്രണ്ട്സും യാമിയുടെ മൊബൈൽ പൊക്കി...ഞങ്ങൾ എങ്ങനയൊക്കെ നോക്കീട്ടും ഞാനും ആധിയേട്ടനുമായുള്ള ഫോട്ടോയും ഞാനും രാഹുലും ഉള്ള ഫോട്ടോയും മാത്രമേ അവളുടെ ഫോണിൽ എടുത്തിട്ടുള്ളു... അവൾ കോളെജിൽ പരീക്ഷ എഴുതാൻ വരും..ആരോടും സംസാരിക്കില്ല വേഗം പോവും...അവൾക്കു നല്ല കള്ള ലക്ഷണമുണ്ടായിരുന്നു.ആധിയേട്ടൻ രണ്ടു ദിവസമായി മെസ്സേജ് മാത്രമേയുള്ളു...യാത്രയിലാണ് പിന്നെ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു മെസ്സേജ് അയച്ചിരുന്നു.ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചിട്ടും ഔട്ട് ഓഫ് റേഞ്ച് എന്ന പറയുന്നത്. ഞാൻ ആദിയേട്ടന്റെ വിളിയും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു...എല്ലാ ദിവസവും ഇരിക്കാറുണ്ട്...ആ ശിവകോച്ചേ എന്നുള്ള വിളി എന്നിൽ നിറക്കുന്ന പ്രണയവും ഊർജ്ജവും അത് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയില്ല...ആ വിളി കേൾക്കാൻ അത് മാത്രം...ഒടുവിൽ ഒരു രാത്രി.. ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങി തുടങ്ങിയതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു...ആ വിളികൾ എന്നെ തേടിയെത്തി.

"എന്റെ ശിവകോച് ഉറങ്ങിയോ...." എന്നിൽ  നിറയുന്ന സന്തോഷത്തെയും പ്രണയത്തെയും ഞാനാടക്കി....

"ഇല്ലാ....കുളിക്കുവായിരുന്നു...." അല്ല പിന്നെ... നട്ടപാതിരാക്ക്‌ ചോദിക്കുവാ...ഉറങ്ങുവാനോ എന്നു .

"നീ ഒന്ന് ബാല്കണിയിലോട്ടു ഇറങ്ങി വരുവോ ശിവാ?" ശാന്തമായ ശബ്ദം....എനിക്ക് ആധിയേട്ടനിൽ പരിചയമില്ലാത്ത ശബ്ദം.

"പുറത്തു വന്നിട്ടുണ്ടോ...?" ഞാൻ വേഗം ജനൽ തുറന്നു നോക്കി. അന്ന് നിന്ന അതേ സ്ഥലത്തു നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാൻ വേഗം മുറി തുറന്നു...എല്ലാരും കിടന്നു. പതുക്കെ വാതിൽ തുറന്നു ബാൽക്കണിയിൽ എത്തി.

"എന്താ ആധിയേട്ടാ ...എന്താ വന്നത്? എന്താ വിളിക്കാതിരുന്നത്? എന്ത് പറ്റി ശബ്ദം വല്ലാതിരിക്കുന്നതു?" എന്റെ ആകാംശ കാരണം ഞാൻ എല്ലാം കൂടെ ഒരുമിച്ചു ചോദിച്ചു.

ആധിയേട്ടൻ ചെറുതായി ചിരിച്ചു. "കുറെ ചോദ്യം ഉണ്ടല്ലോ ശിവകോച്ചേ....?" വേദനയുള്ള ചിരിപോലെ....എനിക്ക് എന്തോ ഒരു ഭയം.

"ഞാൻ എന്റെ ശിവയെ ഒന്ന് കാണാൻ വന്നതാ...കാണണം എന്ന് തോന്നി.പക്ഷേ നിഴൽ മാത്രമേ കാണാൻ പറ്റുള്ളൂ...വെട്ടത്തു നിന്റെ ചിരി കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു...അധികവും ഞാൻ കേട്ടിട്ടല്ലേയുള്ളൂ...."

ആധിയേട്ടന്റെ ഈ സ്വരം എനിക്കപരിചിതമായിരുന്നു.

"എന്താ ആധിയേട്ടാ?എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ?" എനിക്കറിയാൻ വ്യഗ്രതയായി.

"ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞാൽ നുണയാവും..." ഞാൻ ചെവിയോർത്തു..

"ശിവാ നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസമാണോ...?"

എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടല്ലോ.

"വിശ്വാസമാണ്......കരുണയുള്ള സഖാവിനെ ആർക്കാണ് വിശ്വാസമില്ലാത്തതു." ഞാൻ ഒരു ഹാസ്യത്തോടെയു എന്നാൽ ഗൗരവമായും പറഞ്ഞു.

"നിന്റെ ആധിയേട്ടനെ വിശ്വാസമുണ്ടോ?" അതൊരു ഉറച്ച ശബ്ദമായിരുന്നു.

"ഉണ്ട്...എന്താണെങ്കിലും ഒന്ന് പറയ് ആധിയേട്ടാ..."

"ശിവാ...ആ വീഡിയോസ് നിനക്കുള്ള പണിയല്ല.....എനിക്കുള്ളതായിരുന്നു." എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല.....ആധിയേട്ടൻ എന്താ പറഞ്ഞത്. ആദിയേട്ടനുള്ള..പണിയോ?.അതെങ്ങനെ..

"നീ പിടിച്ചുനിൽക്കോ മോളെ....എന്നെ വിട്ടിട്ടു പോവുമോ...." ആ ചോദ്യത്തിലൊരുപാട് വേദനയുണ്ടായിരുന്നു.

"ഞാനൊരുപാട് വേദനിക്കുമായിരിക്കാം...ആധിയേട്ടനെ ചിലപ്പോൾ തെറ്റുധരിച്ചെന്നും വരാം വഴക്കിടുവായിരിക്കും പിണങ്ങുവായിരിക്കും...പക്ഷേ എനിക്ക് ഈ അലമ്പനെ വിട്ടിട്ടു പോവാൻ പറ്റില്ല...ബികോസ് ഐ യാം ട്രാപ്പ്ഡ്..........വിത്ത് യുവർ ലൗ "....എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു..ശബ്ദം ഇടറി...അവിടെയും അനക്കമൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല...

"ബി പ്രിപയേർഡ്...ഞാൻ പറയാതെ കേസ് പിനവലിക്കരുത്.....നമ്മൾ സ്ട്രോങ്ങായി നിന്നാൽ ഒരു കുടുമ്പം രക്ഷപ്പെടും."

"ആധിയേട്ടാ എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല...എന്നാലും ഞാൻ ശ്രമിക്കാം. "

ഞാൻ സമയം നോക്കി .ഒന്നര. "ആധിയേട്ടൻ പൊയ്ക്കോളൂ...ഒരുപാട് വൈകി..."

"നീ കേറിപോക്കോ....എന്നിട്ടു ഞാൻ പോവാം..."

ഞാൻ അകത്തു കയറി വാതിലടച്ചു.വേഗം ജന്നലിൽ വന്നു നോക്കി. ഫോണും വെച്ച് അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നു. ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി. ഞാൻ ഫോണെടുത്തു അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു.

"വായും നോക്കി നിൽക്കാതെ വീട്ടിൽ പോടാ ഗജപോക്കിരി...നട്ട പാതിരായ്ക്കാ....വായിനോട്ടം...."

ഉടനെ ചിരിക്കുന്നു..."ഇപ്പോഴാ ഞാൻ ഒന്ന് ചാർജായത്...അപ്പൊ എന്റെ ശിവകൊച്ചു പോയികിടന്നുറങ്ങിക്കോ?"

ആധിയേട്ടൻ പോയിട്ടും ഞാൻ ആ വഴിയിൽ നോക്കി നിന്നു. അതെങ്ങനെ ആധിയേട്ടനുള്ള പണിയാകും.....പലതും ആലോചിച്ചു ഞാൻ നേരം വെളുപ്പിച്ചു...ഒപ്പം ദൈവത്തോടെ പ്രാർത്ഥിച്ചു...എനിക്കൊരിക്കലും ആധിയേട്ടനെ നഷ്ടപ്പെടുത്തല്ലേ എന്ന്. രാവിലെ എണീറ്റ് ..കോളേജ് അവധിയായിരുന്നു. അമ്മയെ സഹായിച്ചു. കാശിയെയും പാറുവിനെയും വെറുതെ നേരത്തെ എണ്ണീപ്പിച്ചു .  വെറുതെ ഒരു സുഖം. അച്ഛൻ വേഗം വന്നു ടി വി ഇട്ടു.

"നന്ദിനീ...ശിവാ.....ഇങ്ങു വന്നേ...." ആ വിളി അത്ര പന്തി ആയി തോന്നീല.

ഞങ്ങൾ വേഗം ചെന്നു. വാർത്തയാണ്.. നിയമ വിദ്യാർത്ഥിനിയുടെ വ്യാജ വീഡിയോ പ്രചാരണം പുതിയ വഴിത്തിരിവിലേക്ക്. യുവ അഭിഭാഷകനായ അദ്വൈത കൃഷ്ണയുടെ മൊബൈലിൽ നിന്നാണ് വീഡിയോ നിർമിച്ചതും ഒരു ഫേക്ക് അക്കൗണ്ടിൽ നിന്ന് വീഡിയോ ആദ്യമായി പോസ്റ്റ് ചെയ്തതും. പണ്ട് വിവാഹം ആലോചിക്കുകയും പെൺകുട്ടി നിഷേധിക്കുകയും ചെയ്തതിന്റെ വ്യെക്തി വൈരാഗ്യം തീർക്കാനായിരുന്നു അദ്വൈത കൃഷ്ണ ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്..........എന്ന് വേണ്ടാ........അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഇഗിതത്തിനു വഴങ്ങാത്ത കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ ചെയ്തത് എന്ന് വരെ വാർത്തയിൽ പറഞ്ഞു.... ഞങ്ങളുടെ കിളികളെല്ലാം കൂട്ടമായി ജില്ലാ വിട്ടു. 'അമ്മ തളർന്നു കസേരയിലിരുന്നു. അച്ഛന്റെ മൊബൈൽ വീണ്ടും ബെൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി...ഈശ്വരാ...വീണ്ടും ഞാൻ പരീക്ഷിക്ക പെടുകയാണല്ലോ...ആധിയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് ശെരിക്കും എനിക്കിപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായതു. ലാൻഡ് ഫോണും ബെല്ലടിക്കാൻ തുടങ്ങി...പാറു വേഗം ചെന്ന് ഫോൺ മാറ്റി വെച്ച്...കാശി അച്ഛന്റെ ഫോൺ സൈലന്റിലാക്കി.

"അപ്പോഴേ ആ പ്രിൻസിപ്പൽ പറഞ്ഞതാ...അവനൊരു തലതിരിഞ്ഞ ചെറുക്കാനായിരുന്നു..എന്ന്...ഇപ്പൊ ശെരിയായില്ലേ.....ഭാഗ്യം...അന്ന് ഇവൾ ഓടിച്ചു വിട്ടത്...." അച്ഛനാണ്.

ഞാൻ ഞെട്ടി തകർന്നു പോയി. അച്ഛൻ ഇങ്ങനയാണോ ധരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത്. ഞാൻ ഓടിച്ചു വിട്ടന്നോ...അച്ഛാ അത് അന്ന്...ഇന്നെനിക്കു ആധിയേട്ടനില്ലാതെ പറ്റില്ല...എന്റെ മനസ്സാണെ

"ആധിയേട്ടൻ ആയിരിക്കില്ല....പ്രിൻസിപ്പൽ പറഞ്ഞല്ലോ ഒത്തിരി ശത്രുക്കൾ ഉണ്ടെന്നു...."ഞാനാണ്. പ്രതികരിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

"ശെരിയാ....അച്ഛനെ വിളിച്ചിരുന്നല്ലോ....എന്താവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞില്ലേ?" കാശിയാണ്.

"പഠിച്ച കള്ളന്മാർ അങ്ങനെ പല വഴിയും നോക്കും...ഞാൻ കാരണമാണല്ലോ എന്റെ കുട്ടിക്ക് ഈ ഗതി വന്നത്...ആ സീതമ്മായിയും അവരുടെ ഒരു ശുദ്ധജാതകവും...." അമ്മയാണ്..എന്നെ കരുണയോടെ നോക്കുന്നു. ഈശ്വരാ ഇതാണോ പതിനാറിന്റെ പണി..... ഞാൻ പെട്ടോ.....ശെരിക്കും ആ വർത്തയേക്കാളും എന്നെ ഉലച്ചത് എന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും നിഗമനങ്ങളായിരുന്നു.

ആധിയിട്ടൻ നേരത്തെ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും...ഞാൻ എങ്ങനെയാ ഇവരോട് പറയുക ആധിയേട്ടൻ ഒരിക്കലും അങ്ങനൊന്നും ചെയ്യില്ല എന്ന്....ഞാൻ വേഗം മുറിയിൽ വന്നു .മൊബൈലിൽ ആധിയേട്ടന്റെ മെസ്സേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു...ശിവാ ബി സ്ട്രോങ്ങ്....എന്നോട് പറയാതെ പരാതി പിൻവലിക്കരുത്.. ഞാൻ വേഗം ആദിയേട്ടനെ വിളിച്ചു.

"ശിവകൊച്ചേ...പേടിച്ചോ ....." നല്ല ഉന്മേഷമുള്ള ശബ്ദം.

"ഇയാളാരാണെന്ന വിചാരം... ഒരു സസ്പെൻസ് ത്രില്ലറും കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുന്നു...ഇന്നലെ പറയാമായിരുന്നില്ലേ...." എനിക്ക് ശെരിക്കും ദേഷ്യം വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സിൽ ചോദ്യങ്ങളും സംശയങ്ങളും ആശങ്കകളും മാത്രമേ ഉള്ളു...അപ്പോഴാ ഒരു ...

"ഇന്നലെ പറഞ്ഞാൽ നീ ഉറങ്ങില്ലലോ... എന്തിനാ നിന്റെ ഉറക്കം കളയുന്നെ..." എന്താ സ്നേഹം....

നട്ട പാതിരായ്ക്ക് വന്നു ശോക ഡയലോഗ് അടിച്ചു എന്റെ ഉറക്കവും കളഞ്ഞിട്ടു... പറയുന്നേ കേട്ടില്ലേ .

"ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കല്ലേ...എന്താ പ്രശ്നം..." ഞാനാ...ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പലക കണ്ടു.

"എന്നെ എസ്.പി വിളിച്ചിരുന്നു... ചർച്ചക്ക് പോവാണ്.... വിശദമായി പിന്നെ പറയാം. വാർത്തകൾ ഒന്നും കേൾക്കണ്ട...അവർക്കെന്താ പറയാൻ പറ്റാത്തത്."

"മ്മ്...." ഞാനൊരു തൃപ്തിയുമില്ലാതെ മൂളി. "ന്നാലും എന്നോട് പറയില്ലേ?"

"എനിക്ക് നിന്നോട് ഒന്നേ പറയാനുള്ളു....ആധിയുടെ ജീവിതം ഇങ്ങനെയൊക്കയാ......രക്ഷപ്പെടുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോഴേ വിട്ടോ...."

ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ ഫോൺ വെച്ചു.

വേദനയുള്ള ഒരു ചിരിയോടെ ആദി ആ മൊബൈലിൽ തലോടി.. സ്‌ക്രീനിൽ ശിവാനിയുടെ ചിത്രമാണ്...ആദി പെൻസിൽ വരച്ച ചിത്രം.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആദി ഓഫീസിലെ തിരക്കുകളിൽ മുഴുകിരിക്കുവായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് ജോസഫ് കടന്നു വന്നു.

"സറിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ വന്നിട്ടുണ്ട്....ആ പൊലീസിലെ സാർ ...."

"വിളിക്കു..." അത് എന്റെ അപൂർവം കൂട്ടുകാരിൽ ഒരാൾ.വിനോദ്. ഒരുപാട് ക്ലോസ് ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും പലപ്പോഴും എന്നെ പല കേസകളിലും സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. വിശ്വസ്തൻ.

അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ കടന്നു വന്നു.

"എന്താ വക്കീലെ തിരക്കാണോ...." വിനോദ് കൈ നീട്ടി .

"ഇല്ല വിനോദ്...നിന്നെ ഇപ്പൊ കാണാറില്ലലോ....?''

"വക്കീൽ ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ അല്ലേ എന്നെ വിളിക്കുള്ളു..."അവന്റെ വരവും മുഖഭാവവും വെറുതെ അല്ല.

ഞാൻ ചിരിച്ചു."ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യം എന്തായി അന്വേഷിച്ചോ?"

അതേ എന്നവൻ തലയാട്ടി."നിന്റെ സംശയം ശെരി ആയിരുന്നു ആദി. ആ വീഡിയോസ് ആ കുട്ടിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമുള്ള പണിയല്ല....അവരുടെ ടാർജറ്റു നീയാണ്..ബികോസ് ആ വീഡിയോ ഉണ്ടാക്കിയതും യൂട്യൂബിൽ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തതും നിന്റെ മൊബൈലിൽ നിന്നാണ്."

ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ അത് അവൾക്കുള്ള പണി ആയിരുന്നില്ല...മനപ്പൂർവം അത് സോഷ്യൽ മീഡിയകളിൽ വീണ്ടും പോസ്റ്റ് ചെയ്തു ചർച്ച ചെയ്യുപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

"നീ പറഞ്ഞത് പോലെ അത് പിന്നീട് ഷെയർ ചെയ്തതും പല ഗ്രൂപുകളിൽ ആദ്യമായി പോസ്റ്റ് ചെയ്തത് ഫേക്ക് അക്കൗണ്ടുകളായിരുന്നു.... നിന്റെ മൊബൈൽ എങ്ങനെ അവർക്കു കിട്ടി...."

ഞാൻ സാധാരണയായി കേസുകളിൽ കോടതിയിൽ കയറുമ്പോൾ മാത്രം മൊബൈൽ മാറ്റി വെക്കാറുണ്ട്.

"അപ്‌ലോഡ് ചെയ്ത സമയം...എപ്പോഴായിരുന്നു....." ഞാൻ ചോദിച്ചു.

"രാവിലെ പതിനൊന്നര.... "

രാവിലെ പതിനൊന്നര........അപ്പൊ അതാണ്...ഞാൻ വേഗം ഫോണെടുത്തു ജോസഫിനെ വിളിച്ചു.

"വിനോദേ...ആൾ ഇപ്പൊ എത്തും..."  അപ്പൊ തന്നെ എത്തീലോ ജോസഫേട്ടൻ ചായയുമായി..

"എനിക്കറിയാം സാറിഇപ്പൊ വിളിക്കുമെന്ന്. ഞാൻ ചായ വാങ്ങി വരുവായിരുന്നു...." ഞാനും വിനോദും ജോസഫിനെ നന്നായി ക്രുദ്ധിച്ചു നോക്കി. ആശാൻ പരുങ്ങി തുടങ്ങുന്നുണ്ട്.

"എന്താ സാറേ.... ചായ വേണ്ടേ....." നന്നായി വിയർക്കുന്നുണ്ട്. അധികം കസർത്തിന്റെ ആവശ്യം ഒന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല. മാണി മാണി ആയി ജോസഫ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

"സാറേ അന്ന് സാറിന്റെ വാദം നടക്കുമ്പോ രണ്ടു കോളേജ് പിള്ളേരു വന്നായിരുന്നു. എന്നോട് ഭയങ്കര കമ്പനി ആയിരുന്നു സാറിന്റെ കൂടെ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു...പിന്നെ എനിക്ക്

കുറച്ചു കൈമടക്കും ഒരു കുഞ്ഞു ബോട്ടിൽ മദ്യവും ഒക്കെ തന്നു.."

"അപ്പൊ എന്റെ ഫോൺ അവരുടെ കയ്യിൽ താൻ കൊടുത്തോ....?"

"ഇല്ല സാറേ...അവര് ഭയങ്കര തമാശക്കാര അവർ മൊബൈലിൽ എന്തൊക്കയോ കാണിച്ചു തന്നു...ഞാനും അവരും ടിക് ടോക് ഒക്കെ എടുത്തു...അപ്പൊ എനിക്കൊര്മയില്ല സാറേ..."

എനിക്ക് എന്റെ സർവ്വ നിയന്ത്രണവും വിട്ടു..ഓർമ്മ വന്നില്ല പോലും കൈവീശി ഒരെണ്ണം കൊടുത്തു. ആശാൻ തലകറങ്ങി കസേരയിലിരുന്നു..." ഇത് എന്തിനാന്നറിയാവൂ...ഇനി ഒരിക്കലും ഓർമ്മക്കുറവുണ്ടാവാതിരിക്കാൻ."

ജോസഫ് യാന്ത്രികമായി തലയാട്ടി.."ഇവിടുന്നു പറഞ്ഞു വിടാത്തത് തന്റെ വീട്ടിലെ കഷ്ടപ്പാടോർത്തിട്ടാ...."

"അവറേതു കോളേജിലെ കുട്ടികളെന്നാ പറഞ്ഞത്....?" വിനോദ് ചോദിച്ചു.

"അത്?...പിന്നേ....?" ജോസെഫ് ആലോചിക്കുവാ...വിക്കുന്നുമുണ്ട്...ഞാനവനെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി.

"ലോ കോളേജ്.....തൃശ്ശൂർ ....." ഞാൻ ആലോചനയോടെ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ വേഗം ഫോണെടുത്തു ഋഷിയെ ഡയല് ചെയ്തു. കുറച്ചു റിങ്ങുകൾക്കു ശേഷം അവൻ എടുത്തു.

"ഹലോ....ഋഷീ ....നീ ആധുനിക സഖാവോ...രാഷ്ട്രീയക്കാരനോ...." എന്റെ ചോദ്യ കേട്ട് അവൻ ചിരിച്ചു.

"ഹലോ.....ആധിയേട്ടാ.....ഞാൻ കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു ഈ വിളിക്കായി.അപ്പൊ എന്താ നമുക്ക് കാണണ്ടേ......"

"വേണം.....എവിടെ ?...എപ്പോ ?"

ഭാഗം 20 

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

"അവറേതു   കോളേജിലെ  കുട്ടികളെന്നാ  പറഞ്ഞത്....?" വിനോദ്  ചോദിച്ചു .

"അത് ?...പിന്നേ ....?"  ജോസെഫ് ആലോചിക്കുവാ...വിക്കുന്നുമുണ്ട്...ഞാനവനെ  ഒന്ന്  ഇരുത്തി  നോക്കി. 

"ലോ  കോളേജ്.....തൃശ്ശൂർ ....." ഞാൻ  ആലോചനയോടെ  പറഞ്ഞു.

ഞാൻ  വേഗം  ഫോണെടുത്തു  ഋഷിയെ  ഡയല്  ചെയ്തു. കുറച്ചു  റിങ്ങുകൾക്കു  ശേഷം അവൻ  എടുത്തു.

"ഹലോ ....ഋഷീ ....നീ  ആധുനിക  സഖാവോ...രാഷ്ട്രീയക്കാരനോ ...."  എന്റെ  ചോദ്യ  കേട്ട്  അവൻ  ചിരിച്ചു.

"ഹലോ.....ആധിയേട്ടാ.....ഞാൻ  കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു  ഈ  വിളിക്കായി.അപ്പൊ  എന്താ  നമുക്ക് കാണണ്ടേ......"

"വേണം .....എവിടെ ?...എപ്പോ ?"

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഋഷി പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു ഞാൻ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിലേക്കു തിരിച്ചു. ഞാൻ വിനോദിനോട് കാര്യം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... കാരണം ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ പുലികൾ എല്ലാരു ഉണ്ടാവും...ഞാനാണെങ്കിൽ ഒറ്റയ്ക്ക്. തിരിച്ചു വന്നില്ലെങ്കിൽ അന്വേഷിച്ചെത്താൻ ആരെങ്കിലും വേണ്ടേ....ആർക്കെങ്കിലും എവിടെയാണ് എന്നെങ്കിലും അറിയണ്ടേ...മെസ്സേജ് ബീപ്പ് അടിച്ചു...ശിവയാണ്. തിരിച്ചു വിളിച്ചാലോ...വേണ്ടാ...ഭയങ്കര കള്ളിയാണ്...എനിക്ക് ടെൻഷൻ ഉള്ളപ്പോ ഞാൻ അവളെ വിളിക്കാറില്ല...അപ്പോഴേ കണ്ടു പിടിക്കും. ഒരല്പം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ പോലും വിചാരിക്കാത്ത സംഭവമായി സങ്കൽപ്പിച്ചു കൂട്ടും . പിന്നെ സത്യം പറഞ്ഞാലും വിശ്വസിക്കത്തില്ലാ....ശെരിക്കും ഞാനും അവളും നേരിട്ട് മൂന്ന് തവണ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ . നേരിട്ട് മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിച്ചിട്ടുകൂടെ ഇല്ല...എങ്കിലും അവൾക്കു സ്വരത്തിലെ നേരിയ വ്യത്യാസം പോലും മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റും.പലതും ചിന്തിച്ചു ഞാൻ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിലെത്തി. കാര് പാർക്ക് ചെയ്തു. ഋഷിയുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി. വല്ല ഗുണ്ടകളോ കൊടേഷൻ ടീമുകളോ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ....മ്മടെ തടി നോക്കോണോലോ....

ഒന്ന് കരുതിഇരിക്കലോ

. 

"ഞാൻ  ലേറ്റ്  ആയോ....." ഞാൻ  ചോദിച്ചു.  

"ഇല്ല  ആദിയേട്ടാ ..." .ഋഷി  എനിക്ക് നേരെ  കൈനീട്ടി. ഞാൻ  ചിരിച്ചു  കൊണ്ട്  തടഞ്ഞു.

"നിന്നിൽ  ഞാൻ  നല്ലൊരു  സഖാവിനെ  കണ്ടിരുന്നു ഋഷി."

ഋഷിയുടെ  മുഖത്തു  ഒരു  ചിരി  വിരിഞ്ഞു.....ആ  ചിരിയിൽ  അവൻ  കഷ്ടപ്പെട്ട്  അവന്റെ  ചമ്മൽ  മറച്ചു  വെചു .

"ഞാൻ  പാർട്ടി  പറഞ്ഞതെ  ഞാൻ  അനുസരിച്ചിട്ടുള്ളു....."  ഋഷിയാണ്. ഞാനതു  കേട്ട്  ചിരിച്ചു.....

."പാർട്ടി   പറഞ്ഞതോ ...അതോ നിനക്ക്  മോഹനവാഗ്ധാനങ്ങൾ തന്ന  പ്രമുഖ വ്യെക്തി  പറഞ്ഞതോ..... ?"

അവൻ  നന്നായി  വിളറി....".നീയൊക്കെ   ചെയ്യുന്ന  തെമ്മാടിത്തരം  പാർട്ടിയുടെ  തലയിൽ  കൊണ്ട്  വെക്കെല്ലേടാ...........൦൦൦൦ &&&&&&൦൦൦൦൦  മോനെ."

അവനും  ഞാനും  ഒരു വാതിലിനു  മുന്നിൽ എത്തി. ഞങ്ങൾ    ഒന്ന്  നിന്നു . ഞാൻ  അവന്റെ  വിളറിയ  മുഖത്തേക്ക്  നോക്കി." അകത്തേയ്ക്കു  നിനക്ക്  പ്രവേശനം  ഉണ്ടോ?"

"ഇല്ല..." ഞാൻ  അവനെ  ഒന്ന്  പുച്ഛം  വാരി വിതറി  നോക്കി.

"നീ  എന്തിനാ  ഇതൊക്കെ  ചെയ്തത്  എന്നെങ്കിലും  അറിയാവോ ?" ഞാനാണ്.

"ഇല്ലാ...പാർട്ടിക്ക്  ആധിയേട്ടനെ  പോലൊരാളുടെ  സപ്പോർട്  വേണം....അതുകൊണ്ടു  ആധിയേട്ടനെ  പാർട്ടിയുടെ  വരുതിയിലാക്കാൻ ....അങ്ങനെ  പറഞ്ഞപ്പോ...പാർട്ടിക്ക്  വേണ്ടി...." അവൻ  പരുങ്ങി  നിൽപ്പുണ്ട്.

വീണ്ടും   പാർട്ടി. ഇവനോട്  പറഞ്ഞാലും  മനസ്സിലാവില്ല....അവന്റെ  നിൽപ്പ് കാണും തോറും  ഞാൻ  എന്റെ  ക്രോധം   മുഷ്ടിയിൽ  ആവാഹിച്ചു ഒന്ന്  കൊടുത്തു. മൂക്കിൽ  നിന്ന്   രക്തം വരുന്നുണ്ട്.

"ഇത്  എന്തിനാന്നറിയാവോ ...നിന്നെ  പോലെ  നല്ല  സമർഥ്യമുള്ളവൻ  വല്ലവരും  പറയുന്നത്  കേട്ട്  ചിന്തിക്കാതെ  എടുത്തു  ചാടിയതിനു."....

അവൻ  മൂക്കും  പൊതി നിൽക്കുന്നു.കയ്യിലെ  വള  നീക്കി   ഒരെണ്ണം  കൂടെ  കൊടുത്തു....വളയുടെ  പ്രിന്റ് അതുപോലെ  മുഖ് ത്തുണ്ടു. 

"ഇത്  എന്തിനാന്നറിയോ  മേലിൽ നിന്റെ  സ്വാർത്ഥലാഭത്തിനു  വേണ്ടി  സ്ത്രീകളെ  കരുവാക്കരുത്...."

അവന്റെ  രക്തം  എന്റെ  കയ്യിലായി. ഞാനതു  തൂവാലയെടുത്തു  തുടച്ചു.  വാതിൽ  തുറക്കാനായി  തിരിഞ്ഞതും....

"എനിക്ക്  ശിവയെ  ഇഷ്ടമായത്  കൊണ്ടാ....എന്ത്  വിഡിയോ  വന്നാലും  വാർത്ത  വന്നാലും  ഞാൻ  അവളെ  കെട്ടും  എന്ന്  ഉറപ്പുള്ളത് കൊണ്ടാ.....അവൾക്കു  ഈ   പ്രോബ്ലെംസ്  ഒക്കെ  ഹാൻഡിൽ   ചെയ്യാൻ  പറ്റും   എന്നെനിക്കു  ഉറപ്പുള്ളത്  കൊണ്ടാ...ഞാൻ   ഇങ്ങനൊരു  പണി  അവളെ  വെച്ച്  വീഡിയോ  ഉണ്ടാക്കി  ചെയ്തത്."

ഇല്ല..ഇവൻ  ഇന്ന്  ഇനിയും  കൊണ്ടു കൊണ്ടേ   പോവുള്ളു......ഞാൻ തലയാട്ടി  തിരിഞ്ഞു  അവനെ  നോക്കി...ഒരു  പത്തടി പിന്നോട്ട്  മാറി  നില്പുണ്ട്  ആശാൻ. അവന്റെ  പേടി  കണ്ടപ്പോ...എന്റെ  കലിപ്പ്  കുറച്ചു  കുറഞ്ഞു.

"ശെരിക്കും  ഞങ്ങൾ ഇഷ്ടത്തിലാണ്." ദാ   വീണ്ടും....

ഞാൻ മുന്നോട്ടു  നടന്നു....അവൻ  പിന്നോട്ടും....ഒടുവിൽ  ഞാൻ  ഒരു  ചവിട്ടും കൂടെ  കൊടുത്തു....അവൻ  തലയിടിച്ചു താഴേ  വീണു....ഞാൻ  അവന്റെ  അടുത്തേക്ക്  വന്നിട്ട്  അവനെ  ഷർട്ടിൽ 

 പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു .

 "ആത്മാർത്ഥമായി  സ്നേഹിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ  ഒരിക്കലും  നീയിങ്ങനെ  ചെയ്യില്ലായിരുന്നു ...ഋഷി...." അവന്റെ  തല കുമ്പിട്ടു..."നീ  തുടങ്ങുന്നതേയുള്ളൂ..... എല്ലാപേർക്കും  കണ്ണീരൊപ്പാനോന്നും പറ്റില്ലായിരിക്കാം ...പക്ഷേ   ആരുടെയും  കണ്ണീരിനു  കാരണം ആവാതിരിക്കാനെങ്കിലും  പറ്റും ....." അവൻ  താഴേക്കു  നോക്കി  നിൽക്കുന്നുണ്ട്.അവന്റെ  രണ്ടു  കൂട്ടുകാർ  ഓടി  വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"നിന്റെ  അണികൾ വരുന്നുണ്ട്...ഞാൻ  നിക്കണോ  പോണോ ...."....ഞാൻ  അവനെ  നോക്കി.അവൻ  വേഗം  മുഖം  തുടച്ചിട്ട്  തിരിഞ്ഞു  നടന്നു...ഞാനും  തിരിഞ്ഞു  ആ അടഞ്ഞ   വാതിൽക്കലേക്കു  നടന്നു. ഞാൻ കോളേജിൽ  നിന്നിറങ്ങീട്ടും   എനിക്ക്  കോളേജുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു...യൂണിയന്റെയും  മറ്റും  മീറ്റിംഗുകൾക്കു  ഞാൻ  പോവാറുണ്ടായിരുന്നു.അങ്ങനെയാണ്  ഞാൻ  പുതിയതായി  വന്ന  കുട്ടികൾടൊപ്പം  ഋഷിയെ  ആദ്യമായി  കാണുന്നത്...അവന്റെ  ആശയങ്ങൾക്കും  പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കും  ഒരു   നീതിയും പുതുമയും  ഉണ്ടായിരുന്നു...ആ  അവനാണ് ഇപ്പൊ  .....

ഞാൻ  വാതിലിൽ മുട്ടി....കദർ ധാരിയായ  ഒരുവൻ  വന്നു  തുറന്നു...ഞാൻ  അകത്തേക്ക്  കയറി....ഒരു  സോഫ  യുണ്ടായിരുന്നു...അതൊരു  സ്വീകരണ  മുറിയായിരുന്നു....

"സാർ ...ഇപ്പൊ  എത്തും..." ഞാൻ  അവിടിരുന്നു....ഒരു  അഞ്ചു  മിനിറ്റ്  കഴിഞ്ഞപ്പോ   കദർധാരി   ഓടിപിടിച്ചു വന്നു  മൊബൈൽ  കട്ട്  ചെയ്തുകൊണ്ട് എന്നോട് പറഞ്ഞു..."സാറെത്തി ."  അവൻ  വാതിൽ  തുറന്നു....നല്ല  വെളുത്ത  വസ്ത്രവു  നല്ല പവന്റെ  നിറവുമുള്ള  നമ്മുടെ  ബഹുമാനപ്പെട്ട  മന്ത്രി  പ്രമുഖൻ അകത്തോട്ടു  കയറി....ഞാൻ  എണീറ്റു ...

"നമസ്കാരം  അദ്വൈത് ......ഒത്തിരി  നേരമായോ  വന്നിട്ട്...." 

എനിക്ക്  കൈനീട്ടി കൊണ്ടദ്ദേഹം  ചോദിച്ചു..ഒപ്പം  അദ്ദേഹത്തിന്റെ  പി .എ  യും  ഉണ്ട്.

"സാർ  നേരത്തെ  ആണലോ...ഇത്രക്ക്  ധിറുതി   വേണ്ടായിരുന്നു..." ഞാനാണേ ...ഋഷിയെ   നേരിട്ടത്  പോലെ ഇവിടെ  പറ്റില്ലാട്ടോ....ഇവരൊക്കെ  വലിയ  പുള്ളികളാണ്.... ഞാനൊരു  പാവം  അഭിഭാഷകൻ.. ഒരു  ഫോൺ 

 കാൾ മതിയേ  പാവം  എന്റെ  'അമ്മ  ഒറ്റക്കാവാൻ.

"ധിറുതി   പെട്ടല്ലേ   പറ്റുള്ളൂ   തലതെറിച്ച  മക്കളുണ്ടെങ്കിൽ . അവന്റെ  'അമ്മ  ചെറുതിലെ  പോയതാ...അതുകൊണ്ടു  പല  ഹോസ്റ്റലിലും  മറ്റും  നിന്ന  അവൻ  വളന്നതു....അതിന്റേതായ  എല്ലാ  പ്രശ്നവും  ഉണ്ട്...എന്താ  ചെയ്യാ....സഹിച്ചല്ലേ   പറ്റുള്ളൂ...."

 പാവം  ഒരച്ഛന്റെ  ദീനരോദനം  കേട്ടില്ലേ .....എനിക്ക്  കണ്ട്രോൾ  തരണമേ   .......ഞാൻ  ഒന്ന്  മനസ്സാൽ  പ്രാർത്ഥിച്ചു...അങ്ങനെത്തെ  ശീലമൊന്നുമില്ലാ.....പിന്നെ  ഇങ്ങനത്തെ  അവസരങ്ങളിൽ  ആരുമറിയാതെ....

"തീർച്ചയായും  സാർ  സഹിച്ചേ പറ്റുള്ളൂ....എന്നുവെച്ചു  നാട്ടുകാര്  സഹിക്കണോ ... അതും   കഷ്ടിച്ച്  പത്തുവയസ്സുള്ള  ഒരു  കൊച്ചു  പെൺകുട്ടി.....നിങ്ങൾക്കു  കേൾക്കണോ  നിങ്ങളുടെ  ചെറുമോന്റെ  കാമത്തെ ......ആ  കൊച്ചിന്റെ  ഭാഷയിൽ ...എന്റെ  കയ്യിലുണ്ട്  റെക്കോർഡിങ്.....ഇപ്പൊ  തന്നെ  പ്ലേയ്  ചെയ്തു  തരാം...എങ്കിലേ   നിങ്ങൾക്കും  ആസ്വദിക്കാൻ  പറ്റുള്ളൂ...നിങ്ങളത്  ആസ്വദിക്കണം..."

ഞാൻ  അപ്പോൾ തന്നെ  എന്റെ  മൊബൈലിൽ   ആ  ഓഡിയോ  പ്ലേയ് ചെയ്തു  ....ഒരു  മിനിറ്റ്  കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും.....

"സ്ടോപ്പിട്   അദ്വൈത് ......സ്റ്റോപ്പ്."  പുള്ളി  വിയർത്തു ...വല്ലാതായി...

"ഒരു  മിനിറ്റ്  കേട്ടപ്പോൾ  തളർന്നുപോയോ....അപ്പൊ  ആ  മോളെ  പറ്റി   ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?"

"അദ്വൈത.....ഞാൻ  ന്യായീകരിക്കാൻ  വന്നതല്ല....നീ  അവരെ  സംരക്ഷിക്കുകയാണ്  എന്നും  ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്  എന്നും  അറിയാം  ...ഞാൻ  ഒരു  കോംപ്രമൈസിന്  വന്നതാണ്."

അദ്ദേഹം   എന്റെ  മുഖത്തേക്ക്  ഉറ്റ  നോക്കുന്നു...പ്രതീക്ഷയോടെ...ഞാനൊന്ന്  ചിരിച്ചു....

"എന്ത്  കോമ്പ്രമൈസ് ....?"  ഞാൻ  ചെറുചിരിയോടെ  ചോദിച്ചു.

"ഞങ്ങൾ   നീ  പറയുന്ന ക്യാഷ്  തരാം"

വഞ്ചി  കരയ്ക്കടുക്കുന്ന്നുണ്ട്. "ഞങ്ങൾ?"  ഞാൻ  ഒന്ന്  നിറുത്തിയിട്ട്  ചിരിച്ചു .....".അപ്പൊ  നിങ്ങളുടെ  ചെറുമകന്  മാത്രം  ഒഴുവാക്കാനല്ലേ ......"

അയാൾ  ഒന്ന്  പരുങ്ങി..."അല്ലാ ?...ഈ  കേസ്  ഒരിക്കലും പൊങ്ങി  വരരുത്. ആരും   പിടിക്കപ്പെടരുത്.... നീ  പിൻമാറണം ."

"എത്ര  തരും ...?"  അയാളുടെ  കണ്ണുകൾ  വിടർന്നു.

"ടെൻ  ലഖ്സ് "

"ഹ..ഹാ......." ഞാൻ  പൊട്ടിവീണ്ടും  ചിരിച്ചു.  പുള്ളി എന്നെ  ഒന്ന്  പഠിക്കും   പോലെ  നോക്കി.

"ഞങ്ങൾ  എന്ന്  പറഞ്ഞില്ലേ .....ക്രൈം  പാർട്ണറിനോട്  വിളിച്ചു  ചോദിക്കു.....അദ്ധ്വാഇതിനു  എത്രയാ  ഓഫർ  ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന്.....ഞാൻ  വെയിറ്റ്  ചെയ്യാം..."

അയാൾ എന്നെ  ഒന്ന്  നോക്കീട്ടു  പെട്ടന്ന്  ഉള്ളിലേക്ക്  പോയി...ഒരു  ഇരുപതു  മിനിറ്റ്  എടുത്തിട്ടുണ്ടാവും...പുറത്തേക്കു  വന്നു....

"

ഒരു കനത്ത   മുഖത്തോടെ അയാളെത്തി.

"നിന്റെ  വിരട്ട്  കണ്ടു  ഭയന്നിട്ടൊന്നുമല്ല   ....നീ   എനിക്ക്  ഒന്നുമല്ല.....ഞാനൊന്ന്  വിചാരിച്ചാൽ   നിന്നെ  എനിക്ക്  ഒഴുവാക്കാവുന്നതേയുള്ളു....പിന്നെ നിന്റെ  അച്ഛനെ  ഓർത്തിട്ടാ.....നിനക്ക്  പണ്ടും   ഞങ്ങള് തന്ന  പണി  ഓർമ്മയില്ലേ......" എന്നെ  നന്നായി  വിരട്ടാനുള്ള  പാഴ്ശ്രമമാണെ...ഞാൻ  ഒന്ന്  സോഫയിലോട്ടു  ചാഞ്ഞിരുന്നു...ചെറുതായി ചിരിച്ചു.

"ഞങ്ങൾ  നിനക്ക്  50   ലക്ഷം   തരും  അതും  നിന്റെ  അച്ഛനെ  ഓർത്തിട്ടു. എന്താ  അപ്പൊ  സമ്മതമല്ലേ ..."

എനിക്ക്  എന്തോ  മഹാകാര്യം  ചെയ്തു  തന്നത്  പോലെ  ബഹുമാന്യൻ  ഇരിക്കുന്നു.

"ഭീഷണി   ബോധിച്ചു...പക്ഷേ  എനിക്കെന്തെങ്കിലും  സംഭവിച്ചാൽ  നിങ്ങളുടെ  ചെറുമോനെ   പണിയാനുള്ള  കോട്വാഷൻ   കൊടുത്തിട്ടാ....ഞാനിവിടെ  ഇരിക്കുന്നേ...ഈ  പുലിമേടയിലേക്കു  വെറും  കയ്യോടെ  ഒരു  പൂച്ച  കയറി  വരുമോ  സാറേ ....." ഞാനൊന്ന്  അദ്ദേഹത്തെ   നോക്കി.

 നിശബ്ദം...വീക്ഷണം   തന്നെ  പുള്ളിയുടെ  പരുപാടി  നടക്കട്ടെ....

"അപ്പൊ  കോടതിയിൽ  കാണാം ...." അതും  പറഞ്ഞു  ഞാനെണീറ്റു.

"അദ്വൈത്   എത്രയാ  നിനക്ക്  വേണ്ടത് ?"  എത്തീലോ വഞ്ചി..

"എനിക്കത്രക്കൊന്നും  വേണ്ടാ...ഒരു  കോടി.......തട്സ്  ഓൾ ...നിങ്ങൾ  ഒറ്റയ്ക്കല്ലലോ ....?"

അയാളുടെ  കണ്ണ്  തള്ളിപ്പോയി.

"ഒരു  പത്തു  വയസ്സുകാരിക്ക് ...ഒരു  കൊടിയോ ...അതും  ഒരു  ഗതിയും ......"

അയാൾ  പൂർത്തിയാക്കീല....എന്റെ  ഭാവവ്യത്യാസമായിരിക്കാം.....ഞാൻ  എന്റെ   മുഷ്ടി  ചുരുട്ടിപിടിച്ചു .. ഒരു  ദീർഘനിശ്വാസമെടുത്തു.

"എനിക്ക്  ഒരു  നിർബന്ധവുമില്ല...നമുക്ക്  കോടതിയിൽ  കാണാം ....."

"അദ്വൈത് .....ഈ  ഓഫർ  സ്വീകരിച്ചില്ല  എങ്കിൽ  നാണക്കേടിന്റെ  സ്വാദ്  നീ  നാളെ  അറിയും...നാളെ  മീഡിയ മുഴുവൻ  നിന്റെ പുറകിലായിരിക്കും ."

"ആയിക്കോട്ടെ  സാറേ ..."

അതും  പറഞ്ഞു  ഞാനവിടന്നു  ഇറങ്ങി.കാറിലേക്ക്  നടക്കുമ്പോഴും  ഞാൻ  ചുറ്റും  കണ്ണോടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഇരുട്ടടി  വല്ലതും  കിട്ടുമോ  ഈശ്വര...ഈ  യാഥാർഥ്യത്തിലെ  എല്ലാ  സഖാക്കളും  ഹീറോകളും  ശെരിക്കും  ഭയത്തിന്റെ  രുചി  നന്നായി  അറിഞ്ഞവർ  തന്നെയാ...പക്ഷേ  ഭയം  അവരെ  കീഴടക്കാറില്ലാ  എന്ന്  മാത്രം.

ആകപ്പാടെ  മനസ്സ്  അസ്വസ്ഥത  പെട്ട്  കൊണ്ടിരുന്നു. അവർ  ആ  പൈസ  തന്നിട്ടുവേണം  എനിക്ക്  ആ  മോളെയും  അമ്മയെയും  അവരുടെ  ഭാവിയും  സുരക്ഷിതമാക്കാൻ. ഒരു   വിചാരണയും  വാദവും ഒന്നും  ആ  കുട്ടി താങ്ങില്ല..അവളുടെ  മനസ്സിനെ  അതൊരുപാട്  സ്വാധീനിക്കും.....പലതും  ആലോചിച്ചു  മനസ്സൊരുപാട് അസ്വസ്ഥമായപ്പോളാണ്...മ്മടെ  ശിവാനിടെ  മെസ്സേജ്. ന്താ  വിളിക്കാത്തെ ...ഫോൺ  എടുക്കാതെ......എനിക്ക്  ചിരി  വന്നു...എനിക്കെതിരെ  കേസ്  കൊടുക്കും  എന്ന്  പറഞ്ഞവളാ....ഇപ്പൊ  ശെരിക്കും  അത്  തന്നെയാ  നടക്കാൻ  പോണെ ...എന്റെ   മൊബൈലിൽ  നിന്നാണ്  വീഡിയോ  പോസ്റ്റ്  ചെയ്തത്  എന്ന്  ഇവന്മാർ  നാളെ  മീഡിയക്കു  കൊടുക്കും.....ശിവ  അവൾ   വിശ്വസിക്കുമോ....ഇല്ലാ....വിശ്വസിക്കില്ലായിരിക്കും...അവളുടെ വീട്ടുക്കാർ  വിശ്വസിക്കും....അവളെ  എന്നിൽ  നിന്ന്  പിരിക്കുമോ....ഒരു  വേദന  പോലെ....ഒരുപാടുകാലം  ആരും  അറിയാതെ  ഞാൻ  എന്റെ  ഉള്ളിൽ  കൊണ്ട്  നടന്ന  പ്രണയം....വര്ഷങ്ങളുടെ  പഴക്കമുണ്ടതിനു .....അവൾ  എന്നെ  ഇട്ടിട്ടു   പോവുമോ...എനിക്ക്  ശിവയെ  കാണണം   എന്ന്  തോന്നി......ഞാൻ  വേഗം  അവളുടെ  വീട്ടിലേക്കു വിട്ടു....ഒന്നുമറിയാത്ത  ശിവയെ  ഒന്ന്  കാണാൻ...ചിലപ്പോൾ  നാളെ  നേരം  വെളുക്കുമ്പോ...അവൾക്കു  എന്നെ  പഴയതുപോലെ  കാണാൻ  പറ്റില്ലെങ്കിലോ....ഇല്ലാ  എന്റെ  ശിവകോച്  ഇടിവെട്ടാണ് ...അവൾ  എന്നെ  എന്നും  അത്ഭുതപ്പെടുത്തിട്ടേയുള്ളൂ ....അന്ന്  അവളെ   കാണാൻ  നിന്ന  അതേ  പോസ്റ്റ് ഇന്റെ  താഴേ  ചെന്നു .  സംശയിച്ചു    ഫോൺ  ചെയ്തതു .  അവളെങ്ങാനും  ഉറങ്ങി  പോവുമോ..എനിക്കവളെ  കണ്ടേ  പറ്റുള്ളൂ...ശോ   ഞാൻ  ഈ  മതിൽ  ചാടേണ്ടി  വരുമോ...എങ്കിൽ  പിന്നെ  പൂർത്തിയായി...പത്രക്കാർക്ക്  പിന്നെ  ഇതുംകൂടെ  ഒരു  പൊൻതൂവലായി  കിട്ടും. കാൽ  പോവുന്നുണ്ട്...പക്ഷേ  എടുക്കുന്നില്ല.... പിന്നെ  ഞാൻ  മതില്  ചാടുന്നതും  നോക്കിയല്ലേ  പത്രക്കാരിരുക്കുന്നതു. മതിൽ  ചാടിയാലും  ഇവളുടെ  മുറിയെവിടാ.....ഏതായാലും  ഞാൻ  ചാടാം എന്ന്  തന്നെ  തീരുമാനിച്ചു.....ഭാഗ്യം...അപ്പോൾ  തന്നെ  അവൾ  ഫോണെടുത്തു...നല്ല  ഉറക്കമായിരുന്നു തോന്നുന്നു...."എന്റെ  ശിവകോച്  ഉറക്കമായിരുന്നോ ?"

അന്ന്  പിന്നെ  ഞങ്ങൾ  ഒത്തിരി  സംസാരിച്ചു  അവളുടെ  ശബ്ദം  തന്നെ എനിക്കൊരുപാട്  ആത്മവിശ്വാസം  പകർന്നു...കാര്യം  അതൊക്കെയാണേലും  അവളിൽ  നിന്നും  ഒന്നും  മറക്കാൻ  പറ്റില്ല  എന്ന  അപകടകരമായ  സത്യം  ഞാൻ  മനസ്സിലാക്കി. എന്തായാലും  അവൾ  എന്നെ  വിട്ടു  പോവില്ല എന്നൊരു  വിശ്വാസം  വന്നു... ആ  ധൈര്യത്തിൽ  തന്നെ ഞാൻ തിരിച്ചു  വീട്ടിലെത്തി...വേഗം  ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു.

രാവിലെ  നേരത്തെ എണീറ്റ്  ഇന്ന്  എനിക്കിട്ടു   പൊങ്കാലയിടുന്ന  ദിവസാണല്ലോ ...രാവിലെ  കാളുകൾ   വന്നു  തുടങ്ങി. "അദ്വൈത്   ന്യൂസ്  കണ്ടില്ലേ ?"

"ആദി  എന്താ  ഇതു ?"

"സൂക്ഷിച്ചും  കണ്ടും  പണി  കൊടുക്കണം  എന്ന്  മനസ്സിലായില്ലേ/" ....എന്നു  തുടങ്ങി  പോസിറ്റീവും  നെഗറ്റീവുമായ  ഒരുപാട്  കാളുകൾ  വന്നു.  

അമ്മയെ  മാത്രം   കാണുന്നില്ല.....  ഭവതി  ഒന്നും  അറിയാതെ  വരില്ല....ശിവയുടെ  അനക്കവുമില്ല...ഞാൻ  പതുക്കെ  എണീറ്റ്  കുളിച്ചു  റെഡി  ആയി...പത്രസമ്മേളനം  വേണോ  വേണ്ടേ...ചാനൽകാരു   വിളിക്കുമോ....അപ്പോഴേക്കും  വാതിൽ  മുട്ട്  കേട്ടു. അമ്മയറിഞ്ഞു .......ഞാൻ  വേഗം  വാതിൽ  തുറന്നു.

"നീ   ഇതിനകത്തിരുന്നോ ....ഈ  പുറത്തു നടക്കുന്നത്  എന്തെങ്കിലും  അറിഞ്ഞോ....?" 'അമ്മ  കിളി പോയ   മട്ടാണ് .

ഞാൻ  ചിരിച്ചു  കൊണ്ട്  അമ്മയെ ചേർത്ത്  പിടിച്ചു...."'അമ്മ  ഞാൻ  അന്ന്  പറഞ്ഞ  കേസില്ലേ .അതിന്റെ   ഭാഗമായിട്ടുള്ള  വിരട്ടാന്...പേടിക്കണ്ട  കേട്ടോ ...."

അമ്മാ  എന്നെ  ഒന്ന്  നോക്കി...."ആ  കുട്ടി  നിന്നെ  വിശ്വസിക്കുമോ?. അവൾക്കറിയാമോ?  നീ  പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?"

അമ്മയെയും ചേർത്ത്  പിടിച്ചു  ഞാൻ  താഴേ  എത്തി.  'അമ്മ  എനിക്ക്  ചായ  എടുത്തു  തന്നു....

."നീ  പറഞ്ഞിട്ടില്ല..അല്ലേ ?"  എന്നെ  നോക്കി  നിൽക്കുന്നു..ഞാൻ  ഇല്ല  എന്ന്  തലയാട്ടി.

"അവൾ  എന്നെ   വിശ്വസിക്കും ."

'അമ്മ  ഒന്ന് നെടുവീർപ്പെട്ടു.  "ആദി  അവൾ  നിന്നെ  വിശ്വസിച്ചാലും  അവളുടെ  വീട്ടുകാർ  വിശ്വസിക്കില്ല ."

ഞാനും  തലയാട്ടി.  "അവളെ ഞാൻ  നിര്ബന്ധിക്കില്ലാ   അമ്മാ."

എന്റെ  മൊബൈലിലേക്ക്  ഒരു  കാൾ   വന്നു.  "ഹലോ   അദ്വൈത് .....ഇപ്പൊ  എങ്ങനെയുണ്ട് ...."

മന്ത്രിയുടെ  പി എ   ആണ്.  "നിങ്ങളുടെ  തീരുമാനത്തിന്  എന്തെങ്കിലും  മാറ്റമുണ്ടോ...ഈ  വീഡിയോ  കേസ്  എളുപ്പത്തിൽ തന്നെ പിൻവലിപ്പിക്കാം...നിങ്ങള്ക്ക്  പെട്ടന്ന്  സ്കൂറ്റാവാനും    പറ്റും ... എന്താ....?"

"ആര്  പറഞ്ഞു  പിൻവലിപ്പിക്കാൻ...ഈ  കേസ്  മന്ത്രിയുടെ  ചെറുമകന്റെ   കേസിനു  ബലം  കൊടുക്കാകയേ യുള്ളൂ .....ഞാൻ  ഈസി  ആയി  തന്നെ  സ്ക്കൂട്ടായിക്കൊള്ളും."

പെട്ടന്ന്  ഫോൺ  കട്ട് ആയി...ഇത്ര പെട്ടന്ന്  വെക്കൂ...അരമണിക്കൂർ  കഴിഞ്ഞപ്പോ  സ്.പി.  ഓഫീസിൽ  നിന്ന്  കാൽ വന്നു.    പഴയ  ഗസ്റ്റ്  ഹൗസിലേക്കു  ചെല്ലാൻ.

"എനിക്ക്  മന്ത്രിയെ  കാണണ്ട....ദി  റിയൽ  മാന്  ബെഹ്യ്ന്ദ്  ദിസ്  ഗെയിം .....എനിക്കയാളെ  ആണ്  കാണേണ്ടത്."

"ഹി ആൾസോ  വാണ്ട് ടു  സീ യൂ ."

ഞാൻ  അമ്മയോട്  പറഞ്ഞു  വേഗം  ഇറങ്ങി...അപ്പോഴേക്കും   വിളിക്കുന്നു  എന്റെ  കഥാനായിക. ഇവളിത്രയും  നേരം  എവിടെ പോയിരുന്നു .

ഭാഗം 21

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു വേഗം ഇറങ്ങി...അപ്പോഴേക്കും വിളിക്കുന്നു എന്റെ കഥാനായിക. ഇവളിത്രയും നേരം എവിടെ പോയിരുന്നു .

ഫോണെടുത്തപ്പോ തന്നെ തുടങ്ങി എന്താ ഇന്നലെ വന്നിട്ട് പറയാത്തെ...എന്നോട് പറയില്ലേ എന്നൊക്കെ...ശെരിക്കും എനിക്ക് അവളോട് എല്ലാ പറയണം എന്നുണ്ട്...പിന്നെ നേരിട്ട് എപ്പോഴെങ്കിലും പറയാം എന്ന് വെചു. പിന്നെ അവളോട് കേസ് പിനവലിക്കരുത് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടു. പിന്നെ വെറുതെ അവളെ ഒന്ന് ശുണ്ഠി പിടിപ്പിക്കാൻ അവളോട് വേണമെങ്കിൽ രക്ഷപ്പെട്ടോ എന്ന പഞ്ചു ഡയലോഗും തട്ടി വിട്ടു.അവള് ദേഷ്യത്തിൽ ഫോണും കട്ട് ചെയ്‌തു . അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും എന്നെ പറ്റി ഇപ്പൊ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു തുടങ്ങീട്ടുണ്ടാവും.എന്തോ ഒരു വേദന ഉള്ളിൽ വന്നു നിറയുന്നുണ്ട്...ഞാൻ എന്റെ മൊബൈൽ സ്ക്രീനിലെ ശിവാനിയുടെ ചിത്രത്തെ തഴുകി....ഇല്ല ....ആര് എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും അവൾ എന്നെ ഇട്ടിട്ടു പോവില്ല...

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

രക്ഷപ്പെട്ടോ...പോലും... കൊല്ലും ഞാൻ ആ സാധനത്തിനെ...അങ്ങേർക്കു വേണെകിൽ പോയി രക്ഷപ്പെടട്ടെ...ഞാൻ എന്തായാലും പിന്നോട്ടില്ല....ആദിയേട്ടന്റെ ഫോൺ കട്ട് ആക്കിയിട്ടുള്ള എന്റെ അവസ്ഥയാണെ. മൊബൈലിൽ മെസ്സേജസ് വന്നു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുവാന്... അദ്വൈതിനെ അറിയാവോ...കല്യാണം ആലോചിച്ചിരുന്നോ...എന്തിനു ലിപ്ലോക്ക് കേസ് പോലും...ഞങ്ങളുടെ കാര്യമാണോ....എനിക്ക് ഭ്രാന്തു പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...ഞാൻ മൊബൈൽ സൈലന്റ് ആക്കി...താഴേ അച്ഛനും അമ്മയും തിരിച്ചും മറിച്ചും പല ചാനലുകളിൽ വാർത്തകൾ...ഈശ്വരാ....ദാ അമ്മു വിളിക്കുന്നു... ഇവിൾ എങ്കിലും ഒരാശ്വാസമാവാനേ ഈശ്വരാ......

"അറിഞ്ഞില്ലേ...അമ്മുക്കുട്ടി...."

"മ്മ്...എന്താ ശിവാ ഇത്...ഒന്നിന് പുറകെ ഒന്നായി....."

അവിടെയും ശോകം തന്നെ.....

"എന്നെ ആദിയേട്ടൻ പെണ്ണുകാണാൻ വന്നതൊക്കെ എങ്ങനാ അമ്മു ഈ മീഡിയക്കാരൊക്കെ അറിയുന്നേ....?"

എന്റെ ശബ്ദം തളർന്നിരുന്നു. അത് കേട്ടിട്ടാവണം അവള് അങ്ങ് ഊർജ്ജസ്വലയായി.

"പിന്നെ അവർക്കൊക്കെ ഒരു വാർത്തകിട്ടിയാൽ അവരതു ചിക്കി പറക്കും...നീ ആ ടീവീ അങ്ങ് ഓഫ് ചെയ്തു വെക്ക് .....പോയി വല്ല സിനിമയും കാണാൻ നോക്ക്....ആ പാറുവിനെയും കാശിനെയും  കൂട്ടിക്കോ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാനും വരാം...."

"മ്മ്" ........ഞാൻ വെറുതെ മൂളി.

"ശിവാ.... എന്താ നിന്റെ ശബ്ദം തളർന്നത് പോലെ?.നിന്റെ ആദിയേട്ടനായത് കൊണ്ടാണോ.....പുള്ളിക്ക് വല്ല അബദ്ധവും പറ്റിയതായിരിക്കും .....അയാള് അത്ര മോശമൊന്നുമല്ല....."

"എനിക്കറിയാം...എന്നാലും.....എന്തോ....?"

"ഒന്നുമില്ല...നീ തളർന്നാൽ...നിന്റെ വീട്ടുകാരും തളരും.....പിന്നെയത് നിന്റെ പഠിത്തത്തെ ബാധിക്കും....ആധിയേട്ടനെയും ചിലപ്പോ നഷ്ടപ്പെട്ടേക്കും......?" അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

"ഇല്ല...അതൊരിക്കലും പറ്റില്ല....." അപ്പോഴാ ഞാൻ അച്ഛനും അമ്മയും ആധിയേട്ടനെ പറ്റി പറഞ്ഞതോർത്തതു.

"അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്.... ബി ബോൾഡ് ആസ് യുഷുവൽ...." അവൾ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണ്..ഞാൻ തളരാൻ പാടില്ല...ഞാൻ തോറ്റു പോവും...എനിക്ക് ആധിയേട്ടനെ വേണം....പഠിക്കണം .

"അമ്മു നീ ആള് പൊളി ആണലോ...." ഞാൻ അതിശയത്തോടെ പറഞ്ഞു.

"മുല്ലപ്പൂമ്പൊടിയേറ്റു കിടക്കും കല്ലിനുമുണ്ടൊരു സൗരഭ്യം...കേട്ടിട്ടില്ലേ...ഞാൻ ശിവാനി യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ ആദ്യ ശിഷ്യ അല്ലേ...."

ഞാനും ചിരിച്ചു..എനിക്കൊരു ഉന്മേഷം വന്നു..."എൻറെ അമ്മു നീ എന്റെ ചങ്കാണ്."

ഞാൻ ഫോൺ വെച്ച് താഴേ എത്തി. സ്ഥിതി തതൈവ....'അമ്മ റിമോട്ടും വെച്ച് തിരിച്ചും മറിച്ചും കാണുന്നു...അച്ഛൻ മാറിയിരുന്നു മൊബൈലിൽ യൂ ട്യൂബ് ലൈവ് ന്യൂസ് പല ചാനലിൽ കാണുന്നു.....ന്യൂസ്‌കാര് പറഞ്ഞത് തന്നെ പലരീതിയിലും മാറിയും തിരിഞ്ഞും പറയുന്നു.പാറുവും കാശിയും സ്കൂളിൽ പോയില്ല..അവർക്കു അവധിയാണ്..കാശിക്കു പ്ലസ് ടു പരീക്ഷ ഇപ്പൊ തീർന്നതേയുള്ളു...

അടുക്കളയിലേക്കു ചെന്നു. രണ്ടു ദോശ ചുട്ടിട്ടുണ്ട്....സാമ്പാർ താളിച്ചിട്ടില്ല.... ഓഹോ...അപ്പൊ 'അമ്മ രാവിലെ വാർത്ത കേൾക്കാൻ പോയതാ...പിന്നെ ഈ വഴി തിരിഞ്ഞിട്ടില്ല... ഇവിടാരും ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ല..പാവം കാശിയും പാറുവും ..ഇപ്പൊ ചെന്നു വിളിച്ചാൽ പണിയാവും... അന്നത്തെ വീഡിയോ പ്രശ്നത്തോടെ 'അമ്മ സ്നേഹമയി ആണ്.....പോരാളി അവധിക്കു പോയിരിക്കുവാ...ചിലപ്പോ ഇന്ന് തന്നെ തിരിച്ചു എത്തും....എന്തായാലും എല്ലാരേയും ശ്രദ്ധ മാറ്റാൻ പറ്റിയത് ഭക്ഷണം തന്നെയാ...ഞാൻ നല്ല വെളിച്ചെണ്ണയൊക്കെ ഒഴിച്ച് ദോശ ഉണ്ടാക്കി.....സാമ്പാറും താളിച്ചു. രണ്ടു ദോശ ആയില്ല എത്തീലോ നമ്മുടെ പാറുക്കുട്ടി.....

"എന്റെ പൊന്നു ചേച്ചിയെ.........വിശന്നിട്ടു കണ്ണ് കാണാൻ വയ്യ.....ചേച്ചിക്ക് പുണ്യം കിട്ടും." എന്നും പറഞ്ഞു പ്ലേറ്റ് എടുത്തു ദോശ തട്ടാൻ ആരംഭിച്ചു. മൂന്നാമത്തെ ദോശ എടുത്തതും ദാ ഒരു പ്ലേറ്റ്....വേറെ ആരുമല്ല എന്റെ കാശി..."കലി കാലം അല്ലാണ്ട് എന്താ പറയ്യാ.......പുരുഷന്മാർക്ക് തന്നിട്ടേ പെണ്ണ്ങ്ങള് കഴിക്കാൻ പാടുള്ളു......" ഒരു പ്രത്യേക ശൈലിയിൽ പറഞ്ഞിട്ടു ആശാൻ തട്ടിവിടുന്നു. ശെരിക്കും ഞാനും പാറുവും ചിരിച്ചു പോയി...

പിന്നെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞും ചിരിച്ചും ഞാൻ ദോശ ചുട്ടു...രണ്ടെണ്ണവും കഴിക്കലാ....പാവം കാസറോൾ...ഒരു ദോശക്കു പോലും അതിനകത്തിരിക്കാനുള്ള യോഗമുണ്ടായില്ല....അപ്പോഴേക്കും അടുത്താള് എത്തി ...

"ശിവ ഇത്രയും നേരമായിട്ടും ഒരു ദോശ പോലും ചുട്ടില്ലേ....." ആളെ കണ്ടു ഞങ്ങൾ മൂന്നും ഞെട്ടി...അച്ഛനാ ....വേഗം കൈയ് കഴുകി...പ്ലേറ്റ് എടുക്കുന്നു...പുള്ളി സാധാരണ ഉണുമേശയിൽ വന്നിരിക്കാറുള്ളു...ഇങ്ങോട്ടൊന്നും വരാറില്ല. ഞാൻ വേഗം ഒരു ദോശ ചുട്ടു കൊടുത്തു. അച്ഛൻ അവിടെയിരുന്നു തന്നെ കഴിച്ചു."....നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഇത്രക്ക് കാണാൻമാത്രം എന്താണാവോ ആ വാർത്തയിൽ.."

"അത് അച്ഛാ ചേച്ചി വൈറൽ ആയല്ലോ....അപ്പൊ പിന്നെ അമ്മക്ക് ഒരു പത്ര സമ്മേളനം നടത്താൻ വല്ല വകുപ്പുമുണ്ടോ എന്ന് നോക്കുവായിരിക്കും...അമ്മയ്ക്കും അപ്പൊ വൈറൽ ആവാലോ...." പാറുവാണ്. അച്ഛനും ഞങ്ങളും അവള് പറയുന്നത് കേട്ട് ചിരിച്ചു പോയി. അപ്പൊ പിന്നെ പുള്ളികാരിക്ക് ഉഷാറായി...പിന്നെ അവളുടെ പാത്രവും നക്കി 'അമ്മ യുടെ വാട്സാപ്പ് യു ട്യൂബ് ഭ്രാന്തുകളെ പറ്റിയും ഒക്കെ അങ്ങ് ആംഗ്യത്തിലൂടെയും അല്ലാതെയും പറയാനാരംഭിച്ചു...ഞങ്ങൾ ചിരിക്കാനും തുടങ്ങി. ഒടുവിൽ ഞാൻ പോലുമറിയാത്ത ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ആ സത്യവും അവൾ പറഞ്ഞു. അന്ന് വീഡിയോ വന്നതിനു ശേഷം അമ്മയ്ക്ക് എന്നെ പേടിയാ...ഞാൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമോ എന്ന്...അന്നേ ദിവസം അമ്മ എന്തോ സ്വപ്ന കണ്ടു എന്നെ നോക്കാൻ വന്നപ്പോ ഞാൻ ബാല്കണിയിൽ നിന്ന് മുറിയിലേക്ക് പോവുന്നത് കണ്ടു...അതിനു ശേഷം രണ്ടു ദിവസം 'അമ്മ എന്നെ നിരീക്ഷണം ആയിരുന്നു എന്ന്...വീട്ടിലെ കയറു ബ്ലേഡ് എല്ലാം അമ്മയെടുത്തു ഒളിപ്പിച്ചു എന്ന്. ഈശ്വരാ ഞാൻ എന്റെ നെഞ്ചത്ത് കൈവെച്ചു...അന്ന് ആധിയേട്ടൻ വന്ന ദിവസം...അമ്മയെങ്ങാനും കണ്ടിരുന്നെങ്കിൽ....തലനാരിഴക്ക് ഞാൻ രക്ഷപ്പെട്ടു. പാവം'അമ്മ. അതായിരുന്നു ഈ സ്നേഹത്തിന്റെ പിന്നിലെ ഗുട്ടൻസ്.

ഇത്രയും ആയപ്പോൾ ആള് എത്തി....."കേസ് എന്തിനാ പിൻവലിക്കുന്നത്...ആ വക്കീലിനെ ഞങ്ങൾ കോടതി കയറ്റും...പാവം എന്റെ കുട്ടി...." 'അമ്മ മൊബൈലിൽ ആരോടോ സംസാരിക്കുവാനു. എന്നിട്ടു ഒരു  പ്ലേറ്റ് എടുത്തു എന്നോട് ഒരു ദോശ കൊടുക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ഞാൻ കൊടുത്തു....വീണ്ടും തകർത്തു സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് മുന്നിലേക്ക് പോയി...

"അച്ഛാ കേസ് തുടരണോ....വെറുതെ വീണ്ടും പൊല്ലാപ്പ്...അയാൾ ഏതിനും നാണം കേട്ടല്ലോ...?" കാശിയാണ്.

"ഞാനും അതാ ആലോചിക്കുന്നത്....ഇനി രക്ഷപ്പെടാൻ അയാള് ഏതു അറ്റം വരെയും പോകും...വക്കീലല്ലേ?...." അച്ഛനാണ്. ഈശ്വരാ...ഇവരോടൊക്കെ ഞാൻ എന്ത് പറയും.....

"ശിവാ.....നിനക്കൊന്നും പറയാനില്ലേ ...." അച്ഛനാണ്.

"അച്ഛാ കേസ് പിൻവലിക്കണ്ട.....ആ വക്കീൽ അങ്ങനത്തെ  ആള് അല്ല. ഞങ്ങളുടെ കോളജിൽ പഠിച്ചതാ. പിന്നെ അയാളുടെ പ്രൊഫൈലും നീതിയുള്ളതാ.....ചതിവ് പറ്റിയതായിരിക്കും... "

അച്ഛനും കാശിയും എന്നെ നോക്കുന്നു....

അമ്മയും എത്തി...."നിങ്ങള്ക്ക് അങ്ങോട്ട് വന്നുകൂടെ... ന്യൂസിൽ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത് എന്ന് കേൾക്കണ്ടേ..." അമ്മയാണെ .

"നന്ദിനീ...നീ ആ ടീവീ ഓഫ് ചെയ്തിട്ടു ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നുണ്ടോ?" അച്ഛൻ നല്ല ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. 'അമ്മ അന്തം വിട്ടു അച്ഛനെ നോക്കുന്നുണ്ട്..

"ഞാൻ ഓഫ് ചെയ്യാം.." പാറു ഓഫ് ചെയ്യാൻ പോയി.

അപ്പോഴേക്കും അമ്മയുടെ ഫോൺ ബെൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അച്ഛൻ അമ്മയുടെ ഫോൺ വാങ്ങി സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്തു വെച്ച്... അമ്മയുടെ മുഖഭാവം കണ്ടു ആ വേദനയുടെ ഇടയിലും എനിക്ക് ചിരി വന്നു. കാശി എന്റെ ചെവിയിൽ വന്നു പറഞ്ഞു....."നട്ട് പോയ സ്ക്വിറലിനെ കണ്ടോ ചേച്ചി." .

"നിനക്ക് ഒന്ന്  ഞങ്ങളോടൊപ്പം കുറച്ചു സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമോ നന്ദിനീ...ഒരു വാർത്തയും മൊബൈലും..."

'അമ്മ നിശബ്ദയായി.

"എന്നെ ആ എസ ഐ വിളിച്ചിരുന്നു. കേസ് പിനവലിക്കുന്നതാണ് നല്ലതു എന്ന് പറയുന്നു. "

അച്ഛനാണ്.

"അത് ആ ചെക്കന്റെ പണി ആയിരിക്കും. വലിയ വക്കീലല്ലേ....." അമ്മയാണ്.

"പിൻവലിക്കണ്ട അച്ഛാ...ആദിയേട്ടൻ അങ്ങനൊന്നും ചെയ്യില്ല...അത് പുള്ളി തന്നെ തെളിയിക്കട്ടെ." ഞാൻ പറഞ്ഞു. '..

" അവൻ തെളിയിക്കട്ടെ.... ആ വക്കീൽ നല്ല ഒരു വ്യെക്തി ആണ് എന്നും വാർത്തകളിലും ചർച്ചകളിലും പറയുന്നുണ്ട്. നമുക്ക് നോക്കാലോ....മാത്രമല്ല നമ്മൾ ഇപ്പോൾ പിൻവലിച്ചാൽ ശിവയെ അത് ദോഷമായി ബാധിക്കും...ഇവളാവും ഒടുവിൽ കള്ളി......" 'അമ്മ ശെരി വെച്ചു

അമ്മയാണെ ഈ പറഞ്ഞത്. ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. വെറുതെ അല്ല പുള്ളിക്കാരി വാർത്തകൾ കേൾക്കുന്നെ .

"മുന്നോട്ടു പോയാലും കേസും വിസ്താരവും...ഒരുപാട് കടമ്പകൾ ഉണ്ട്...വേണോ ....നമ്മുടെ ആ പഴയ ജീവിതം...നമ്മുടെ സ്വകാര്യതാ....നമ്മൾക്ക് ഇതങ്ങു മറന്നലോ?" അച്ഛനാണ്.

"നമ്മുടെ ജീവിതത്തിനു ഒന്നുമില്ല അച്ഛാ.....ഇതൊക്കെ മാറും...എല്ലാം പഴയതു പോലാവും". ഞാനാണു. അച്ഛൻ എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

"എന്നാലും അമ്മേ ഈ വീട്ടിലെ ബ്ലൈഡും കയറും ഒക്കെ എവിടെ പോയി...." കാശിയാണെ.

'അമ്മ നന്നായി ഒന്ന് വിളറി...."അതോ ...അത്.....നിനക്ക് എന്തിനാ കയറു?" മറുചോദ്യം.

"അത് 'അമ്മ എനിക്ക് ഒന്ന് തൂങ്ങി ആടാനാ.....നല്ല രസമുണ്ടായിരുക്കുമൂന്നോ എന്നറിയാനാ....." ഞാൻ കൃത്രിമ ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

'അമ്മ ഒന്ന് പരുങ്ങി......"അത് പിന്നെ മൊബൈലിൽ ഒരു വീഡിയോ കണ്ടു.....അതിലിങ്ങനയൊക്കെ ഉള്ള അപമാനം ഭയന്നാണു പല പെൺകുട്ടികളും........." ഒന്ന് വിക്കി...പിന്നെയങ്ങു ഗൗരവത്തോടെ..

."നീയും ഒരമ്മയാവുമ്പോഴേ മനസ്സിലാവുള്ളൂ...അല്ലേലും നിനക്കെന്താ കുറവ്....എന്തിനും നിന്റെയൊപ്പം നിൽക്കുന്ന ഒരു സൂപ്പർ അച്ഛനും അമ്മയേയും നിനക്കില്ലേ..നിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഭാഗ്യമാണ് ഞങ്ങളെ പോലത്തെ അച്ഛനും അമ്മയും...ഓരോഅച്ഛനമ്മമാര് അവരുടെ മക്കളോട് എങ്ങനെയാണ് എന്നറിയാവോ............................................................................................................................................................................................................................................................ "ആരംഭിച്ചില്ലേ പ്രസംഗം......പുള്ളിക്കാരി എങ്ങനെ എന്നോട് പെരുമാറണം എന്നൊക്കെ പല മോട്ടിവേഷൻ വിഡിയോസും കണ്ടു നന്നായി പഠിച്ചിരുന്നു. അതെല്ലാം കൂടെ വളരെ ചുരുങ്ങിയ സമയംകൊണ്ട് അങ്ങ് പറഞ്ഞു തീർത്തില്ലേ ...പാവം അച്ഛന്റെ മുഖത്തു അമ്മയോട് ഒരാരാധന. കാശിയും പാറുവും കണ്ണും തള്ളി നിൽപ്പുണ്ട്. എന്റെ അവസ്ഥയും മറിച്ചല്ല കേട്ടോ....ഞങ്ങളുടെ ഭാവങ്ങൾ കണ്ടപ്പോ പുള്ളിക്കാരി തല ഒന്ന് കൂടെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു. "അല്ലേ ...അരവിന്ദേട്ടാ ....."..അനക്കമില്ല...അച്ഛൻ അമ്മയെത്തന്നെ ആരാധനയോടെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.....'അമ്മ ഒറ്റ തട്ട് വെച്ച് കൊടുത്തു....."ശെരിയല്ലേ?"

പെട്ടന്ന് അച്ഛൻ...."ശെരിയാണ്...വളരെ ശെരിയാണ്." എന്നും പറഞ്ഞു അച്ഛൻ അമ്മയുടെ മൊബൈൽ ഓൺ ചെയ്തു കൊടുത്തു. "നന്ദിനി നോക്കിക്കോളു......" 'അമ്മ സന്തോഷത്തോടെ മൊബൈലും വാങ്ങി പോയി.

അച്ഛനും സ്വന്തം മൊബൈൽ എടുത്തുകൊണ്ടു പോയി. ഞാനും പോയി കുറച്ചു അറിവ് സമ്പാദിക്കട്ടെ എന്നുള്ള ഭാവമാണ് അച്ഛന്.

അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും ഭാവവത്യാസങ്ങൾ ശെരിക്കും ഞങ്ങളെ ചിരിപ്പിച്ചു.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹��🔹🔹

ഗസ്റ്റ് ഹൗസിന്റെ മുന്നിൽ അന്നത്തെ പോലെ ഋഷി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മന്ത്രിയുമില്ല....അപ്പൊ അദ്ദേഹം മാത്രം. അവിടത്തെ ജീവനക്കാരനാണെന്നു തോന്നുന്നു....."സാർ വരൂ....അദ്ദേഹം ഇവിടെയാണ് " എന്നും പറഞ്ഞു ഒരു മുറി കാണിച്ചു തന്നു. "സാർ ഒറ്റക്കെയുള്ളൂ..."....ഞാൻ അയാളോട് ചോദിച്ചു.

"അതേ.....അദ്ദേഹം ഇന്നലെ എത്തിയതാണ്."

ഞാൻ വാതിലിൽ മുട്ടി. ഒരു അഞ്ചു നിമിഷമെടുത്തു വാതിൽ തുറക്കാൻ.

"വരു അദ്വൈത്....ഞാൻ വാഷ്‌റൂമിലായിരുന്നു."

ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി.."ഇരിക്ക്......"

ഞാൻ ഇരുന്നു .നിശബ്ദം വീക്ഷിച്ചു.....എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട അധ്യാപകനെ.....എന്നും ഞാൻ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ മാത്രം കണ്ടിരുന്ന ആ മുഖത്തിൽ ഇപ്പോൾ മിന്നിമായുന്ന സങ്കോചം  പരുങ്ങൽ.

"പുച്ഛിച്ചു ചിരിക്കാൻ തോന്നുന്നുണ്ടോ അദ്വൈത്‌ നിനക്ക്...ആവാം.....ഞാൻ വെൽ പ്രെപ്പാർട് ആണ്."

ഞാൻ ആ സോഫയിൽ ചാരിയിരുന്നു..എന്റെ ഇടതു കൈകൊണ്ടു താടിയിൽ തടവി.....എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചാലും അഭിനയിക്കാൻ ഒരു കഴിവ് വേണം....പാവം .....ഞാൻ ചൂഴ്ന്നു നോക്കി നിശബ്ദമിരുന്നു.

"മൗനം കൊണ്ട് തോല്പിക്കുവാണല്ലേ......? ഐ ആം ഡിസേർവിങ് ദാറ്റ്. ഒരു കോളേജ് പ്രിൻസിപ്പാൾ അതും ലോ കോളേജ്.....അധ്യാപകൻ....ഒരിക്കലും ചെയ്യാൻ പാടില്ലായിരുന്നു... " അദ്ദേഹം ഒരു ഡ്രിങ്ക് എടുത്തു.....

"നിനക്ക് വേണോ...?."

ഞാൻ വേണ്ടാ എന്ന് തലയാട്ടി.അദ്ദേഹം പതുക്കെ മുറിയിലാകെ നടക്കാൻ തുടങ്ങി.

."ജഗന്നാഥ പിള്ള എന്ന പ്രശസ്തനായ നിങ്ങളുടെയൊക്കെ അധ്യാപകനായ ഞാൻ അല്ല അതൊക്കെ ചെയ്തത്....എന്നിലെ അച്ഛനാണ്....ബട്ട് യൂ ആർ ബ്രില്ലിയന്റ്‌ ...കാരണം എന്റെ രഹസ്യ ബന്ധത്തിലെ മകൻ....അതും എന്റെ ഭാര്യക്കു പോലും ഇന്നും അറിയില്ല...അവന്റെ മകൻ... ആണ് റോബിൻ.....ഞാൻ പോലും അവനെ അധികം നേരിട്ടു കണ്ടിട്ടില്ല....നീ എങ്ങനെ കണ്ടെത്തി.....അദ്വൈത് ?"

അദ്ദേഹം വീണ്ടും എന്നെ ഉറ്റനോക്കി. മറുപടി ഒന്നും കിട്ടില്ല എന്നായപ്പോൾ അദ്ദേഹം തുടർന്നു.

"മക്കളില്ലാത്ത ദമ്പതികൾ എന്നാണു ലോകം ഞങ്ങളെ കാണുന്നത്..പക്ഷേ എനിക്ക് വിവാഹത്തിന് മുന്നേ തന്നെ ഒരു കുഞ്ഞു ഉണ്ടായിരുന്നു.....ഞാനിതൊക്കെ നിന്നോട് പറയുന്നത് നീ മനസ്സിലാക്കണം എന്നിലെ പിതാവിനെ....റോബിൻ...എന്റെ റോബിയാണ് അവൻ ചെയ്തത് തെറ്റ് തന്നെയാണ്....പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത തെറ്റ്.....പക്ഷേ കാക്കയ്ക്ക് തന്കുഞ്ഞു പൊൻകുഞ്ഞാണ്‌...നമ്മൾ അവരെ തിരുത്തി  അവർക്കു ജീവിക്കാൻ ഒരവസരം...." ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു....."അപ്പൂപ്പന്മാർക്കു ചെറുമക്കളോടു വാത്സല്യം കൂടും...നീ ഒരച്ഛനായി ചിന്തിക്കു....അദ്വൈത് ...."

ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു." ശെരി...സാർ പറഞ്ഞത്  ഇത്രയും നേരം ഞാൻ കേട്ടില്ലേ.....മന്ത്രിക്കു ഞാനൊരു ഓഡിയോ കേൾപ്പിച്ചിരുന്നു...പറഞ്ഞോ .....ഒന്ന് കേൾക്കു...അഞ്ചു മിനിറ്റ് ഉണ്ട്...നിങ്ങൾ മുഴുവൻ കേൾക്കണം....കേൾക്കുമ്പോ ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും ആ മോൾടെ അച്ഛനായി ചിന്തിക്കണം...."

"വേണ്ട അദ്വൈത.....പ്ലീസ് ..." ഞാൻ വീഡിയോ പ്ലേയ് ചെയ്തു. അദ്ദേഹം ചെവി പൊത്തി...കണ്ണടച്ചിരുന്നു....അക്ഷമനാവുന്നു...വീണ്ടും കുടിക്കുന്നു...ഒടുവിൽ എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും മൊബൈൽ വാങ്ങി ഓഡിയോ സ്റ്റോപ്പ് ചെയ്തു. ദയനീയമായി എന്നെ നോക്കി അയാൾ താഴേ ഇരുന്നു...അയാൾ ശ്വാസം വലിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

മുന്നിൽ നിന്ന് സംസാരിക്കുന്ന വ്യെക്തിയെ എനിക്ക് ഒരിക്കൽ ആരെല്ലാമോ ആയിരുന്നു. .... ഇരുട്ടിലായ എന്റെ ജീവിതത്തെ കൈപിടിച്ച് ഉയർത്തിയ മനുഷ്യൻ.... ദൈന്യതയോടെ തല കുമ്പിട്ടിരിക്കുന്നു.

ഞാനയാളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു...... അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ദൈന്യത...എന്നാലും എനിക്കൊരു സഹതാപവും തോന്നിയില്ല

"കുട്ടികളെ ഭോഗിക്കുന്നതു തെറ്റല്ല.....അത് മാനസിക രോഗമാണ്...കാമഭ്രാന്തിന്റെ മൂർദ്ധന്യാവസ്ഥ.....ഒരിക്കലും അത് മാറില്ല....എപ്പോഴൊക്കെ അവസരങ്ങൾ കിട്ടുന്നുവോ അപ്പോഴൊക്കെ അവർ അത് ഉപയോഗിക്കും....വേട്ടക്കാരെപോലെ ഇരകളെ തേടിക്കൊണ്ടിരിക്കും.....ഇതിലും ഭേദം നിങ്ങള്ക്ക് മക്കളുണ്ടാവാതിരിക്കുന്നതാണ്....." ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് നിശ്ചലനായി എന്നെ നോക്കി.

ഏതാനം നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അദ്ദേഹം ഉള്ളിൽ പോയി ചെക്ക് എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു.

"ചെക്കു ഞാൻ ഉറപ്പിന് വാങ്ങുന്നുള്ളു..........ഇതിലോട്ടു ഓൺലൈൻ സെൻട് ചെയ്‌താൽ മതി....ഞാൻ വെയിറ്റ് ചെയ്യാം." അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ കാർഡ് കൊടുത്തു. അദ്ദേഹം അത് വാങ്ങീട്ടു സംശയത്തോടെ നോക്കി.

"ഈ ട്രസ്റ്റ്.......ഇത് നിന്റെ ആണോ...."

"എന്നെ പോലെ ചിലരുണ്ട് സാറെ..... ഞങ്ങളുടെ ആണ് ഈ ട്രസ്റ്റ്.... ഞങ്ങൾ എല്ലാ പ്രൊഫഷനിലുമുണ്ട്....അന്ന് നിങ്ങളുടെ മക്കൾ പിച്ചിച്ചീന്തി ഉപേക്ഷിച്ച ആ കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ട് വന്ന ഹോസ്പിറ്റലിലെ ഡോക്ടർ.....അങ്ങനെ പലരും....എന്തിനു നല്ല അസ്സല് കൊട്ടേഷൻ ടീം വരെയുണ്ട്.ഞങ്ങളും സഖാക്കളാണ്...പാർട്ടിയില്ലാ എന്ന് മാത്രം"

അദ്ദേഹം എന്നെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.....ഞാൻ അവിടന്നിറങ്ങുമ്പോൾ അദ്ദേഹവും എന്നെ അനുഗമിച്ചു..ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന്...അദ്ദേഹത്തോട് ചേർന്ന് തലതാഴ്ത്തി പറഞ്ഞു....."സാർ ചോദിച്ചില്ലേ ഒരു അച്ഛനെ പോലെ ചിന്തിക്കാൻ." ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ടു...ചെവിയോരം പറഞ്ഞു...."എന്റെ മോനാണെങ്കിൽ ഞാൻ കൊന്നു കളഞ്ഞേനെ....ബികോസ് ഇട്സ് ഇൻക്യൂറബിൽ ആൻഡ് ഹി വിൽ ഡു ദിസ് എഗൈൻ.....നിങ്ങളെ കൊണ്ട് ഒരിക്കലും അതിനു കഴിയില്ല...കാരണം നിങ്ങൾ നല്ലൊരു വ്യെക്തിപോലും അല്ല...." അദ്ദേഹം ഭയന്ന് രണ്ടടി പിന്നോട്ട് മാറി നിന്നു.

ആദി പോവുന്നതും നോക്കി ജഗന്നാഥ പിള്ള നിന്നു. ഉടനെ അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു കാള് വന്നു.

"അവനെ വിശ്വസിക്കാം....അവൻ കേസ് ഒക്കെ ഒതുക്കും....ബട്ട് മക്കളോട് സൂക്ഷിക്കാൻ പറയണം....."

ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യുമ്പോഴും അയാളുടെ മനസ്സിൽ ആദിയുടെ കണ്ണിലെ കനലായിരുന്നു...ഒരു സഖാവിന്റെ കണ്ണിലെ കനൽ.... അത് അയാളെ ഭയപ്പെടുത്തികൊണ്ടിരുന്നു....എന്നെന്നേക്കുമായി ഒരു ഭയത്തിനു ആ കനൽ അയാളിൽ തിരി കൊളുത്തി.

ഭാഗം 22

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഈശ്വരാ...ഈ രാത്രിക്കു ഇത്ര ഭംഗി ഉണ്ട് എന്ന് ഈ കഥാകളായകഥകളിലും കവിതകളിലും സിനിമാഗാനങ്ങളിലും വർണ്ണിച്ചിട്ടും ഞാനറിഞ്ഞത് ആസ്വദിച്ചത് ഈ ഗജപോക്കിരി എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നതിനു ശേഷമാണെ.....ഇപ്പൊ തന്നെ കണ്ടില്ലേ....രാവിലെ ഒന്ന് വിളിച്ചതാ....പിന്നെ ഒരനക്കവുമില്ല....കുറച്ചു മുന്നേ വിളിച്ചിട്ടു പറയുവാ...എന്റെ ശിവകൊച്ചുറങ്ങുവാണോ....ഞാൻ ജാഡയ്ക്കു ഉറങ്ങുവാന് എന്ന് പറഞ്ഞു...ആ എങ്കിൽ പിന്നെ ഉറങ്ങിക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞു കട്ട് ചെയ്തു. ദുഷ്ടൻ....എനിക്കുള്ള ചീത്തപ്പേരും വാങ്ങി തന്നു...അങ്ങേരുടെ ഒരു ലിപ്ലോക്ക്.....സെമിനാർ.....എനിക്ക് പിന്നെ ഉറങ്ങാൻ പറ്റിലാ...പിന്നെ അന്നത്തെ പോലെ എങ്ങാനും രാത്രി വന്നാലോ എന്ന് വിചാരിച്ചു ജന്നലിൽ നോക്കി നോക്കി...ദാ ...ഞാൻ ബാൽക്കണിയിൽ എത്തി......ഒരു മണിക്കൂറോളം ആയി...വന്നിട്ടു ....അന്ന് ആധിയേട്ടൻ വന്നതും സംസാരിച്ചതും എല്ലാം ഒന്ന് വീണ്ടും ഓർത്തെടുത്തു അങ്ങനെയിരിക്കുവാണ്...ഈ പ്രണയം ഇത്രയും സുന്ദരമായ ഏർപ്പാടാണ് എന്നിപ്പോഴല്ലേ അറിയുന്നേ....

"ശിവാ...." ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. അമ്മയാന്നെ....

ഞാൻ ചാടി എണീറ്റു. പുള്ളിക്കാരി ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു വന്നു എന്നെ പിടിച്ചു മാറ്റി...ഒരു ജിറാഫിനെ പോലെ കഴുത്തു നീട്ടി നിന്നു വീക്ഷണം ആരംഭിച്ചു. കുനിഞ്ഞും ഞെളിഞ്ഞും എത്തിയും വീക്ഷണം തന്നെ... എന്റീശ്വരാ അമ്മയെങ്ങാനും ബാല്കണിയിൽ നിന്ന് കൈ‌തെന്നി താഴേ വീഴുമോ... അമ്മാതിരി നിരീക്ഷണമാണ് ആ കൈവരിയിൽ പിടിച്ചു എത്തി വലിഞ്ഞുള്ള ആ നിൽപു.

"എന്താ അമ്മേ....?" എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി. ഞാൻ ഒരു നിഷ്‌കു ഭാവത്തിൽ നിന്നു കൊടുത്തു.

"മോളെ ശിവാനി....ഈ പ്രായം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞാ ഞാനും വന്നേ.,...." ഈശ്വരാ.....പോരാളി റീലോഡ്ഡ്.

"ആണോ...അന്നും രാത്രിക്കു ഈ ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നോ അമ്മേ...." ഞാൻ വിഷയം ഒന്ന് മാറ്റാൻ പാഴ് ശ്രമം നടത്തി .പോരാളി പിടിച്ച പിടിച്ചതാ....

"മോള് വാ 'അമ്മ പറഞ്ഞു തരാം....." എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ അകത്തേക്കു കൊണ്ട് പോയി. വാതിലും പുള്ളിക്കാരി തന്നെ അടിച്ചു. അത്യധികം പുച്ഛം വാരിവിതറി എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്. ഇടയ്ക്കു തലയും ആട്ടുന്നുണ്ട്.

"ഈ പ്രായത്തിൽ രാത്രിക്കു നല്ല ഭംഗിയാ...ഒന്ന് ആസ്വദിക്കുന്നതും നല്ലതാ.....എല്ലാ ദിവസങ്ങളിലെ രാത്രിയുടെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കണം എന്ന് തോന്നുമ്പോഴാ ജീവിതത്തിനു ഭംഗിയില്ലാണ്ടാവുന്നതു.....നിനക്ക് താഴെയും കുട്ടികളുണ്ട്....എല്ലാരേയും കൊണ്ട് മോളീ ഭംഗി ആസ്വദിപ്പിക്കാൻ നിൽക്കണ്ടാ...."

സൗമ്യത മാറി അവിടെ രൗധ്രഭാവം തെളിയുന്നു."പോയികിടന്നുറങ്ങു .....അവളുടെ ഒരു രാത്രി...."

ഈശ്വരാ ഞാൻ നിന്നിടം ശൂന്യം എന്ന് പറയുന്നതാവും ശെരി......ഇനി ഈ പരിപ്പ് ഈ അടുപ്പിൽ വേവില്ല മോളെ ശിവാനി....ആദിയെട്ടോ...ഇനി ഞാൻ എങ്ങനെയാ നിങ്ങളുടെ നിഴലെങ്കിലും ഒന്ന് കാണുന്നെ...ഞാൻ പോരാളിയുടെ ബ്ലാക്ക്‌ലിസ്റ്റിൽ വീണ്ടും പെട്ടില്ലേ...ഇടയ്ക്കു കുറച്ചു നാൾ ഞാൻ അതിലില്ലായിരുന്നു....കാശി ആയിരുന്നു അതിൽ നിറഞ്ഞു വാണിരുന്നത്‌ .... എന്തിനു പാവം എന്റെ അച്ഛൻ പോലും ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു ആ ലിസിറ്റിൽ കയറാറുണ്ട്.

രാത്രി ഒരുപാട് വൈകിയതുകൊണ്ടു ഞാനെഴുന്നേൽക്കാൻ വൈകി. പിന്നെ പതുക്കെ കുളിച്ചു .....പതിവുള്ളതല്ലാ...പക്ഷേ എന്തോ അമ്മയെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഒരു ചമ്മൽ....മാത്രമല്ല സമയം പത്താവുന്നു.....കാശിക്കും പാറുവിനും അവധിയാണ്.... ഞാൻ പിന്നെ ഒരു മാസം ലീവ് എടുത്തു.....അച്ഛൻ പറഞ്ഞിട്ടു...പുള്ളി ഒരു സമാധാനപ്രിയനാണെ ...വിഡിയോയും വാർത്തയും കാരണം ഞാനങ്ങു പ്രശസ്തയായെ....അതോടുകൂടെ എന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യവും തീർന്നു. എന്റെ സുരക്ഷ മുൻനിർത്തിയാണ് എന്നാ അച്ഛന്റെ വാദം. ആയിക്കോട്ടെ....

"ഡീ ശിവാ.....ഇത്രയും നേരമായിട്ടു എണീറ്റില്ലേ...ഞാനങ്ങോട്ടു വരണോ...." പോരാളി റീലോഡ്ഡ്....."വേണ്ടേ......ഞാൻ ദേ എത്തി..." ഒരു നിമിഷംകൊണ്ട് മ്മള് എത്തീലെ അടുക്കളയിൽ. പുള്ളിക്കാരി ധിറുതിപ്പെട്ടു ചായ വെക്കുകയാ....

"എത്തിയോ.....ആസ്വാദക....." വീണ്ടും പുച്ഛം. ഞാൻ ഒന്നിളിച്ചു. അതെപ്പോഴും അങ്ങനാണലോ...

"നന്ദിനീ......" അച്ഛനാണെ.....ഉമ്മറത്തു നിന്ന് വിളിക്കുന്നു...

"അച്ഛൻ പോയില്ലേ അമ്മേ......"

"പോയല്ലോ...എന്തെ......? "

" നീ ഇത് നോക്കിയേ....ഞാൻ ദാ വരുന്നു." അതും പറഞ്ഞു പുള്ളിക്കാരി ഉമ്മറത്തു പോയി. സന്ദർഭം അത്ര ഭയാനകം ഒന്നുമല്ല.....പോയ അതേ വേഗതയിൽ 'അമ്മ എത്തി....

"ശിവാ വേഗം രണ്ടു ചായക്കും കൂടെ വെക്കൂ...." എന്നും പറഞ്ഞിട്ട് അതേ വേഗത്തിൽ പോയി. ഇത് എന്ത് മറിമായം.... എന്തായാലും നല്ല അടിപൊളി ചായ ഇട്ടു. അമ്മയെ ഒന്ന് പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ ഒരു പ്ലേറ്റിൽ വാഴയ്ക്കായി വറുത്തത് എടുത്തു. അച്ഛന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കാം...എന്തോ കാര്യമായി പറയുന്നുണ്ട്......കാശിയുമുണ്ട് .....'അമ്മ നല്ലൊരു വീട്ടമ്മയെ പോലെ വാതിൽക്കൽ നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാൻ ചായയുമായി ഉമ്മറത്ത് എത്തി. ആനന്ദേട്ടനെ ഞാൻ ജന്നലിൽ കൂടെ കണ്ടിരുന്നു. ഞാൻ ചായ മേശയിൽ വെചു തിരിഞ്ഞു നടന്നു. എന്റെ പണി പാളിയിലെ..അമ്മ വറുത്ത ചിപ്സിലും എന്നെയും തുറിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്..അമ്മയെ പ്രീതിപെടുത്താൻ കൊണ്ട് വെച്ചതാ....

"കുടിക്കൂ....." അച്ഛനാണ്.

"അങ്കിൾ അദ്വൈതിന് സംസാരിക്കാനാണ് ഞങ്ങൾ വന്നതു." ആനന്ദേട്ടനാണു. ഞാൻ കീ പോയ കളിപ്പാട്ടം പോലെ അവിടെ നിന്നു. തിരിഞ്ഞപ്പോ ദേ ഇരിക്കുന്നു ആദിയേട്ടൻ. ആനന്ദേട്ടന്റെ അടുത്തു ആരോ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടായിരുന്നു. അല്ലേലും ആനന്ദേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കാറില്ല അതുകൊണ്ടു ഞാൻ പുള്ളിയെ നോക്കാറില്ല. എന്നാലും എന്റെ ആദിയേട്ടൻ വന്നിരിക്കുന്നു. അതും വെട്ടത്തു. ഞാൻ എന്തായാലും അമ്പലത്തിൽ എത്തീരിക്കും കൃഷ്ണാ....താങ്ക്സ് എ ലോഡ്.....പുള്ളി എന്നെ ഒരു ചെറുചിരിയോടെ നോക്കി ചായ എടുത്തു .ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാനും കണ്ടു പ്രണയത്തിന്റെ തിളക്കം .ഞാൻ മെല്ലെ മെല്ലെ കാശിയുടെ അടുത്ത് നിന്നു. എന്തിനായിരിക്കും വന്നത്....

"ഞാൻ വന്നത് നിങ്ങളോടൊക്കെ ക്ഷമ പറയാനാണ്....എന്റെ അശ്രദ്ധകൊണ്ടാണ് എന്റെ മൊബൈലിൽ നിന്ന് അവർക്കു അങ്ങനെ ഒരു വീഡിയോ ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റിയത്...ശിവാനിയുടെ കോളേജ് സ്റ്റുഡന്റസ് ആണ് എന്റെ സ്റ്റാഫിനെ സ്വാധീനിച്ചു മൊബൈൽ എടുത്തത്....." ആദിയേട്ടനാണ് .

" എന്തിനു അങ്ങനെ ചെയ്യണം....?" അച്ഛനാണ്. പുള്ളി പുറകിലൊട്ടിരുന്നു ആദിയേട്ടനെ പഠിക്കും പോലെ വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്.

"അങ്കിൾ അത് എന്റെ പ്രൊഫഷനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വൈരാഗ്യമാണ്‌....അവർ കോളേജ് സ്റുഡന്റ്സിനെ വെച്ച് ചെയ്തത്." ആദിയേട്ടൻ ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ടു അച്ഛനെ നോക്കി. അവിടെ മുഖം തെളിഞ്ഞിട്ടില്ല....എനിക്കും അത്ര വ്യെക്തത കിട്ടീല.

"അദ്വൈതിനോടുള്ള വൈരാഗ്യം ഞങ്ങളടെ മോളെ കരുവാക്കി തീർക്കുന്നത് എന്തിനാ ...വേറെയും കുട്ടികളുണ്ടായിരുന്നല്ലോ?" വേറെയാരുമല്ല എന്റെ പോരാളി.

ആദിയേട്ടൻ ഒന്ന് ചിരിചോ.....ഇല്ല....എനിക്ക് തോന്നിയതായിരിക്കും.

"ആന്റ്റി ശിവാനിക്ക് കോളജിൽ ശത്രുക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു... വിഡിയോയിലെ പല ഫോട്ടോസും സെമിനാറിന് മുന്നേ എടുത്തതാണ്.....അങ്ങനെ ഫോട്ടോസ് ഒന്നും കിട്ടീലായിരുന്നു എങ്കിൽ അവർ വേറെ എന്തെങ്കിലും വഴി ചൂസ് ചെയ്യുമായിരുന്നു.........സൊ....ശിവാനിയു മോശം ഒന്നുമല്ല " പുള്ളി ഒന്ന് നിർത്തി എന്നെ നോക്കി. ഈശ്വര ഇപ്പൊ ഞാനായോ കുറ്റക്കാരി. എന്റെ കണ്ണ് തള്ളിപ്പോയി.അമ്മയും തുറിച്ചു നോക്കുന്നു ആദിയേട്ടനെ. ഇവിടെ എന്താ ഇപ്പൊ നടക്കാൻ പോണെ.. അമ്മയുടെ മുഖം മാറുന്നു.

"അവൾ എന്താണ് ചെയ്തത്...നിങ്ങളുടെ ഇൻവോള്വ്മെന്റ് കാരണം ആണ് ആ വീഡിയോ ഇങ്ങനെ പ്രചരിച്ചത്...നിങ്ങൾക്കറിയാവോ എന്റെ കുട്ടി എന്ത് മാത്രം വേദനിച്ചു എന്ന്......എന്നും പറഞ്ഞു ആരംഭിച്ചു നന്ദിനിക്കുട്ടി.......ഞാൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമോ എന്നുള്ള അമ്മയുടെ ഭയം.....അച്ഛന്റെ വേദന....സഹോദരൻ അനുഭവിച്ച അപമാനം...എന്ന് തുടങ്ങി....ദോഷം പറയരുതല്ലോ എല്ലാ

സീരിയൽ നായികമാരെയും സംവിധായകരെയും ഞാൻ മനസ്സാൽ നമിച്ചു...ഞാൻ മാത്രാമല്ല അച്ഛനും കാശിയും എന്തിനു പാവം പാറുപോലും. ആനന്ദേട്ടൻ ഗൗരവത്തിലിരിപ്പുണ്ട്...അവിടെ ബോംബ് പൊട്ടിയാലും ഒരനക്കവവും സംഭവിക്കില്ല. എന്റെ ആദിയേട്ടൻ.... അതൊരു കാഴ്ചയായിരുന്നു...ആ കിളിപറന്ന ഇരുപ്പു... സത്യം പറയാലോ ഈ നിമിഷം ഇതൊരിക്കലും ഇനി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിലുണ്ടാവില്ല. പുള്ളിയുടെ കണ്ണു ഇപ്പൊ താഴേ വീഴും. ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്...എന്നാലും എന്നോടിതു വേണ്ടായിരുന്നു എന്നുള്ള ഭാവം. ഞാൻ ഫാനിൽ മാറാലയുണ്ടോ എന്നു നോക്കി നിന്നു.പാവം ആദിയേട്ടൻ. ഒരു സർപ്രൈസ് വിസിറ്റ ഒക്കെ തന്നു ഹീറോ ആവാനാ വന്നത്... പിന്നെ 'അമ്മ ഈ ലോകത്തു ഒന്നുമല്ല......പുള്ളിക്കാരി ആരംഭിച്ചാൽ പിന്നെ നോക്കണ്ടാ....

ആദിയേട്ടൻ എണീറ്റു അമ്മയുടെ അടുത്തു വന്നു.

" ആന്റി ഞാൻ വന്നത് നിങ്ങളോടൊക്കെ ക്ഷമ പറയാനാണ്...എനിക്കറിയാം നിങ്ങള്ക്ക് ഒരുപാട് വേദനയും അപമാനവും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് എന്ന്...സോറി ആന്റ്റി ....."

ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തന്നെ അമ്മയുടെ കിളികളൊക്കെ തിരിച്ചെത്തി. അമ്മ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചു.

"ശിവയെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നതു പോലെ തോന്നി...അത് കൊണ്ട...ഞാനും..." അമ്മയാണെ....

ആധിയേട്ടൻ ചിരിച്ചു എന്നിട്ടു എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു....."സോറി ശിവാനി."

എന്നെ നോക്കിയാ ആ കാപ്പി കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടത് ക്ഷമാപണം ഒന്നുമല്ല...ഒരു കുറുമ്പനെയായിരുന്നു. അവന്റെ പ്രണയത്തെ കുറെ കുസൃതിയിലും കുറുമ്പിലും ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു കള്ള കാമുകനെ  ആയിരുന്നു.

പിന്നെയും കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചിട്ടു അവരിറങ്ങി...പോവാൻ നേരം പുള്ളി എന്നെ നോക്കി കാണും ഞാൻ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നില്ല...മ്മള് ബാല്കണിയിലോട്ടു വെച്ചു പിടിച്ചേ...സ്വസ്ഥമായി നോക്കണമല്ലോ....ആദിയേട്ടനും ആനന്ദേട്ടനും പുറകെ അച്ഛനും കാശിയും അവരെ അനുഗമിക്കുന്നു. ആദിയേട്ടൻ ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു ഉള്ളിലോട്ടു നോക്കുന്നുണ്ട്. ആ മുഖത്തെ നിരാശ കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ ഒരുപാട് ആസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല....അപ്പോഴേക്കും പുള്ളി എന്നെ കണ്ടു....കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് സംസാരിക്കാനും യാത്ര പറയാനുമൊക്കെ പറ്റും എന്ന് കഥകളിൽ പറയുന്നത് വെറുതെയല്ലാ കേട്ടോ. പ്രണയം പല ഭാവങ്ങൾ നമ്മൾക്കു കാണിച്ചു തരും...തികച്ചും പുതുമയേറിയ അനുഭവങ്ങൾ വികാരങ്ങൾ.... അവരുടെ കാർ പോയിക്കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാൻ ആ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു. പക്ഷേ എന്നെ വീക്ഷിക്കുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകളെ ഞാൻ പിന്നീടാണ് കണ്ടത്.....മറ്റാരുമല്ല....മിസ്റ്റർ . അരവിന്ദൻ എന്റെ അച്ഛനെ.....

ഈശ്വരാ പണി പാളി.ഞാൻ പതുക്കെ മാവിലും പ്ലാവിലും ഒക്കെ നോക്കി.....തെങ്ങിൽ മണ്ഡരി ഉണ്ടോ എന്നൊക്കെ നോക്കി പതുക്കെ സ്കൂട്ടായി.....എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഉടനെ ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടാവും. ഞാൻ താഴേ എത്തി ....'അമ്മയോടൊപ്പം കിച്ചണിൽ കയറി സാഹായം തന്നെ...... ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് വേണ്ടി കട്ടക്ക് നിന്നതല്ലേ പോരാളി. അച്ഛനും വന്നു. പൊതുവേ ആദിയേട്ടനെ പറ്റിയുള്ള ധാരണ മാറിയിട്ടുണ്ട്...എന്നാലും എന്റെ കള്ളാ കാമുകാ താൻ ഭയങ്കര തന്ത്രശാലിയാണല്ലോ.....ഒറ്റ സന്ദർശനം കൊണ്ട് സന്ദർഭം അനുകൂലമാക്കിയില്ലേ...

"പാറു....ഈ ബ്ളഷിങ്...എന്ന വാക്കു കേട്ടിട്ടുണ്ടോ.." കാശിയാണെ... എന്റെ കയ്യിലെ പാത്രം താഴേ വീണു. ഞാൻ അവനെ ഒന്ന് നോക്കി....എന്നെ നോക്കി അർത്ഥഗർഭമായ ചിരിക്കുന്നു....ഈശ്വരാ....അച്ഛനും അമ്മയും കേട്ടോ..ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി...അവരൊന്നും ഇല്ലാ...ഞാൻ മാത്രം നിന്ന് പാത്രം കഴുകുവാ....പാറു എന്നെയും കാശിയെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നു...."എന്താ ഏട്ടാ....."

"ഒന്നുല്ലാ....മോളെ....ഈ ശിവേചിക്കു എന്തെങ്കിലു മാറ്റം ഉണ്ടോ" കാശിയാണെ......

പാറു എന്നെയും അവനെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നു. ഈശ്വരാ എനിക്ക് അഭിനയിക്കാനും അറിയില്ലേ......

"ഇവന് പ്രാന്താണാ....? ഒന്ന് പോ ചെക്കാ....." ഞാനാണേ ....അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ സ്കൂട് ആയി...ഓടി മുറിയിലെത്തുമ്പോഴും ഞാനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്റെ പ്രണയം ഞാൻ പോലുമറിയാതെ പുറത്താവാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എന്റെ കാട്ടിക്കൂട്ടലുകൾ ആലോചിച്ചു എനിക്ക് ചിരിയും ഭയവും പിന്നെ പിന്നെ എന്തോ...എനിക്കറിയാൻ വയ്യേ...

ഞാൻ മൊബൈൽ എടുത്തു നോക്കി...ആദിയേട്ടൻ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു....."എവിടായിരുന്നു ശിവകോച്ചേ നീ....."

"ഞാൻ താഴേ ആയിരുന്നു...."

മൗനം...ഒന്ന് മിണ്ടുന്നില്ലലോ...എനിക്കാണേൽ ഒന്നും മിണ്ടാനും പറ്റുന്നില്ല...അവിടെയും എന്താ മൗനം.

പിന്നെ ആദിയേട്ടൻ ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...."നീ എന്തിനാ ശിവാ ഇത്രയ്ക്കു ചുവക്കുന്നേ....മുമ്പൊന്നും കണ്ടപ്പോ ഇങ്ങനെയല്ലായിരുന്നല്ലോ..."

ഇത് തന്നെയല്ലേ കാശിയും പറഞ്ഞതു.ഞാൻ വേഗം കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി. എനിക്ക് ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"എന്താണ് മൗനം..." ആദിയേട്ടനാണെ....

"എന്ത് മൗനം...ആനന്ദേട്ടനെ എങ്ങനെയറിയാം..? അന്നും ഞാൻ ചോദിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചതാ"

"പിന്നെന്താ...ചോദിക്കാത്തതു.....?"

"ഒലിപ്പീരാണല്ലേ ഉദ്ദേശം...ഒന്ന് പറയു...." ഞാനെ പ്രണയലോലിതയായി നിക്കുവാന്നെ...ഇനി ആദിയേട്ടനും കൂടെ ഒലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയാൽ പണിയാകും...

"നീ ഒട്ടും റൊമാന്റിക് അല്ല...കേട്ടോ ശിവാ.......ഒന്ന് സെറ്റ് ആയി വരുമ്പോഴേക്കും വിഷയം മാറ്റും..."

"നമ്മൾ തുടങ്ങീട്ടല്ലേയുള്ളു ആദിയേട്ടാ......റൊമാന്റിക് ആവാൻ ഇനിയും ഒരുപാട് കാലം നമ്മുടെ മുമ്പിലില്ലേ......."

"എന്റെശിവാ ഒരുപാട് മെച്യുർഡ് ആയല്ലോ.....ഗുഡ്....ആനന്ദ് എന്റെ അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മകനാണ്....പിന്നെന്താ......തത്ക്കാലം അത്രേയുള്ളൂ..."

"എന്നെപ്പറ്റി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ...പുള്ളിയും ഞാനും അത്ര രസത്തിൽ അല്ലേ.." ഞാൻ ഒന്ന് ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു...

ചെറിയ ചിരിയോടെ "അറിയാം" ആദിയേട്ടനാണെ.....

"ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്ല...പുള്ളിക്ക് ഒരു അലമ്പ് കൂട്ടുകാരനുണ്ടായിരുന്നു...അവൻ കാരണമാ...."

"എന്നെക്കാളും മോശമാണോ....അവൻ" കുസൃതി നിറഞ്ഞ ശബ്ദമാണ്...

ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു...."രണ്ടും കണക്കാ തോന്നുന്നു...എനിക്കറിയില്ല....ഞാൻ പിന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല....ആനന്ദേട്ടൻ പിന്നീട് മിണ്ടീട്ടില്ല..."

"മ്മ്.....അവനെ ഓർമ്മയില്ലേ....."

"ഇല്ലാ.....അതൊക്കെ പോട്ടെ എന്റെ വീഡിയോ എടുത്തത് ആരൊക്കെയാ.....?പോലീസ് പിടിക്കുമോ....?"

"അത് എന്റെ ശിവകൊച് തന്നെ കണ്ടുപിടിച്ചാൽ മതി...പിന്നെ മോള് പണി കൊടുക്കാനൊന്നും പോണ്ടാ....അത് ചേട്ടൻ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്....."

"ഒരു ക്ലൂ.....പ്ളീസ്......" ഞാൻ ചിണുങ്ങി..

"നോ വേ മോളേ.....നീ പണ്ടത്തെ സി ഐ ഡി ...അല്ലേ ....അല്ലെങ്ങ്കിൽ നിന്റെ അമ്മയോട് പറഞ്ഞാൽ മതി....എല്ലാം സെറ്റ് ആക്കി തരും...നിന്നേക്കാളും മിടുക്കിയാ..."

ഞാൻ ചിരിച്ചു പോയി....

"അന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ കാര്യമാണ് എന്ന്.....അവരൊക്കെ സേഫ് ആയോ ആദിയേട്ടാ..."

"അവരെല്ലാം സുഖമായിരിക്കുന്നു...എല്ലാരേയും ഞാൻ പിന്നീട് പരിചയപ്പെടുത്തി താരാട്ടോ?"

"എല്ലാമൊന്നും എന്നോടു ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലാലോ...."

"എല്ലാം പറയാനും അറിയാനും ഇനിയും ഒരുപാട് കാലങ്ങൾ നമ്മുടെ മുമ്പിലില്ലേ ശിവാ...."

ഞാനും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മൂളി......

അന്നും കടന്നു പോയി. ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ പോകാനായി അമ്മുവിനെ വിളിച്ചു അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒട്ടും ഊർജ്ജമില്ലായിരുന്നു. എനിക്കും കാശിക്കും കൂടെ അച്ഛൻ ഒരു സ്കൂട്ടി വാങ്ങിത്തന്നിരുന്നു. വീഡിയോ വന്നതിൽ പിന്നെ അന്ന് ഞാൻ ആദ്യമായി ആണ് പുറത്തിറങ്ങുന്നത്.. ഞാൻ സ്കൂട്ടിയിൽ അമ്മുവിന്റെ വീട്ടിൽ പോയി. അമ്മവും ഞാനും സ്‌കൂട്ടിയിലാണ് അമ്പലത്തിൽ പോയത്....ശരിക്കും വർത്തമാനം പറഞ്ഞു അമ്പലത്തിൽ നടന്നു പോകുന്ന സുഖം അത് ഒന്ന് വേറെ തന്നയാ..

ഭാഗം  23

ഒരു അഡാർ  പെണ്ണുകാണൽ 

അന്നും  കടന്നു  പോയി.   ഞാൻ  അമ്പലത്തിൽ  പോകാനായി  അമ്മുവിനെ  വിളിച്ചു   അവളുടെ  ശബ്ദത്തിൽ  ഒട്ടും  ഊർജ്ജമില്ലായിരുന്നു.  എനിക്കും  കാശിക്കും കൂടെ  അച്ഛൻ ഒരു  സ്കൂട്ടി വാങ്ങിത്തന്നിരുന്നു.   വീഡിയോ  വന്നതിൽ  പിന്നെ  അന്ന് ഞാൻ  ആദ്യമായി  ആണ്  പുറത്തിറങ്ങുന്നത്..  ഞാൻ   സ്കൂട്ടിയിൽ  അമ്മുവിന്റെ  വീട്ടിൽ  പോയി.   അമ്മവും  ഞാനും   സ്കൂട്ടിയിലാണ്   അമ്പലത്തിൽ പോയത്....ശരിക്കും  വർത്തമാനം  പറഞ്ഞു  അമ്പലത്തിൽ  നടന്നു  പോകുന്ന  സുഖം  അത്  ഒന്ന്  വേറെ   തന്നയാ ..

അമ്പലത്തിൽ  എത്തീട്ടും  അമ്മു  ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.  ഞാൻ  ഇന്നലെ  ആദിയേട്ടൻ  വന്ന  കാര്യമൊക്കെ  നേരത്തെ  പറഞ്ഞിരുന്നു. പക്ഷേ  പുള്ളിക്കാരിയുടെ  കിളികളെയൊക്കെ  അഴിച്ചു  വിട്ടിരിക്കുവാണു   എന്ന്  തോന്നുന്നു. എന്തായാലും  പ്രാര്ഥിച്ചിട്ടു  ചോദിക്കാം...ഞാൻ  നന്നായി  കണ്ണടച്ച്  പ്രാർത്ഥിച്ചു...ഞാൻ  ആഗ്രഹിക്കുമ്പോഴൊയൊക്കെ  എനിക്ക്  എന്റെ ആദിയേട്ടനെ   കാണിച്ചു  തരുന്നതിൽ....എൻ്റെ   അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും  എനിക്ക്  തന്നതിൽ...എന്ന്  തുടങ്ങി  എനിക്ക്  തന്ന  ഒരോ  അനുഗ്രഹങ്ങൾക്കും  ഞാൻ  നന്ദി  പറഞ്ഞു...ഞാൻ  അധികവും  ദൈവത്തോട്  നന്ദി  പറച്ചിലാ...പിന്നെ  ഒരുപാട്  കാര്യങ്ങൾ  പ്രാര്ഥിക്കാനുണ്ടായിരുന്നു...ഞാൻ  വല്ലപ്പോഴുമേ  വരാറുള്ളൂ....വന്നാൽ  പിന്നെ  കണ്ണടച്ച്  ഒരു  നിലപാ...അങ്ങനെ  നിൽക്കുമ്പോ   ദാ  ഒരു  ശബ്ദം.....ഏങ്ങിക്കരിച്ചിലിന്റെ  ശബ്ദം.....ഇതാരാ...ഞാൻ  വിഗ്രഹത്തിലോട്ടു  നോക്കി....ഞാൻ  മാത്രമേ  കേട്ടുള്ളൂ...അമ്മു  കേട്ടോ എന്ന്  ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  നോക്കിയപ്പോൾ  ...ഈ ശ്വരാ....തൊഴാൻ  വന്നവരൊക്കെ  അമൂനെ    നോക്കി  നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ  അല്പപം   മുന്നോട്ടാ  നിന്നിരുന്നതേ..കാര്യം  ഒന്നുമല്ല.....അണക്കെട്ടു  തുറന്നു  വിട്ട പോലെ  പുള്ളിക്കാരി കണ്ണടച്ച്  കര യുവാ.... അധരങ്ങൾ  ചലിക്കുന്നുണ്ട്...എന്തോ  പറയുന്നു....ഇവൾക്കു  മന്ത്രമൊക്കെ  അറിയാവോ ...എപ്പോ  പഠിച്ചോ   ആവോ .....പൂജാരി  പ്രസാദം കൊണ്ട്  വന്നു...അമ്മു   അറിഞ്ഞില്ല  പ്രാർത്ഥന  തന്നെ.. ഒരു  അമ്പതു വയസ്സിനോളം  പ്രായം  വരുന്നയാളാണ് പൂജാരി. പുള്ളി  അമ്മുനെ ഭക്തിസാന്ദ്രമായി  നോക്കി.  ചിലർ  സഹതാപത്തോടെയും  പരിഹാസത്തോടെയും  നോക്കി.  പരിഹാസത്തോടെ  നോക്കിയവരെ  ഞാൻ  നോക്കി   പേടിപ്പിച്ചു .ഞാൻ  കുറച്ചുമാറി  അമ്മുന്നേ  കാത്തിരിപ്പായി. ഒരുപാടുനേരമായി.....ഈശ്വരാ....ഇവളുടെ  അച്ഛനും  അമ്മയ്ക്കും  എന്തെങ്കിലും  അസുഖം  ഉണ്ടോ...ഇവൾക്ക്  ഇനി  വല്ല  കാന്സറോ  മാറ്റോ ....കൃഷ്ണാ   എന്റെ  അമ്മുനെ  കാത്തോളണമേ ...ഒടുവിൽ  കരച്ചിൽ  യഗ്ഞനം അവസാനിപ്പിച്ചു  എന്റെ  അമ്മു  എത്തി. 

 മുഖം  കരഞ്ഞു  ചുവന്നു  വീർത്തു...വേറെയാരെയോ പോലുണ്ട്. ഞാൻ  ഒന്നും  ചോദിച്ചില്ല...പുള്ളിക്കാരി  ഒന്ന്  ശ്വാസം വിടട്ടെ.  ഞങ്ങൾ   അമ്പലകുളത്തിലേക്കു  പോയി.  മന്ദം  മന്ദം  എന്നെ   അനുഗമിക്കുന്നു.. കുളത്തിലെ  വെള്ളമെടുത്തു  മുഖം  കഴുകി  എന്റയടുത്തിയിരുന്നു.

"ആനന്ദേട്ടന്  വേറെ  പ്രണയം  ഉണ്ട്...."  അമ്മുവാണ്...കുളത്തിൽ  നോക്കിയിരിക്കുവായിരുന്ന  ഞാൻ  ഞെട്ടി  അവളെ  നോക്കി. എന്നെ  തന്നെ  നോക്കിയിരിക്കുന്നു..അണക്കെട്ടു  നിറയുന്നുണ്ട്...ഇപ്പൊ  പൊട്ടും.

"ആര്  പറഞ്ഞു.?"  ഞാൻ  ചോദിച്ചു.  സീതമ്മയി  അച്ഛനോട്  പറഞ്ഞു.  ആനന്ദേട്ടന്  കല്യാണം  നോക്കണ്ട  വേറെയൊരു  ഇഷ്ടമുണ്ട്  എന്ന്   അമ്മായിയോട്  പറഞ്ഞത്രേ..."

.എനിക്ക്  ശെരിക്കും  സമാധാനമാണ്  തോന്നിയത്...കാരണം  ഇവളുടെ  കരച്ചിൽ കണ്ടപ്പൊ   ഞാൻ  വിചാരിച്ചു......ആ   പോട്ടെ  പോട്ടെ......ആരും  അറിഞ്ഞില്ല...

"നീ  എന്താ  ഒന്നും  മിണ്ടാത്തെ ....." അമ്മുവാണ്. അണകെട്ട് ചോരാൻ  തുടങ്ങി...ഇത്രമാത്രം  ജലസ്രോതസ്സ്  ഈ  കുഞ്ഞുശരീരത്തിൽ  എവിടാണാവോ.

ഞാൻ  അവളെ  ചേർത്തുപിടിച്ചു."അമ്മു......ആ  പ്രണയം  നീയായിക്കൂടെ...?"

"അല്ല....കൂടെപഠിച്ചിരുന്ന  കുട്ടിയാ   എന്നാ  അമ്മായി  പറഞ്ഞതു." വിതുമ്പലോടെ  എന്റെ  അമ്മു   പറഞ്ഞു.

"ആനന്ദേട്ടന്റെ  കൂടെ  പഠിച്ച  പെൺപിള്ളാരൊക്കെ  കല്യാണം  കഴിച്ചിട്ടുണ്ടാവും......ഇത്രയും  നാൾ  കാത്തിരിക്കേണ്ടേ  ആവശ്യമൊന്നുമില്ലലോ.....പുള്ളിക്ക്  അങ്ങനെ  പ്രാരാബ്ധം  ഒന്നുമില്ലലോ...ജോലിയുമുണ്ട്....നീയായിരിക്കും  അമ്മു  ആ  പ്രണയം."

ഞാനവളെ   ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

"അല്ല ...വെറയാരോ ....എന്നെ  നോക്കുന്ന  കണ്ണുകളിൽ  പ്രണയമാണ്  എന്ന്  ഞാൻ  വെറുതെ  തെറ്റുധരിച്ചതാ..."

അതും  പറഞ്ഞു  വിതുമ്പുന്നു. "ശെരി .... എങ്കിൽ  പിന്നെ  അത്  ഇന്ന്  തന്നെ  അറിയണം?".  ഞാൻ  ഉറപ്പിച്ചു  പറഞ്ഞു.

"എന്ത്  അറിയാനാ...ശിവാ...ഞാനൊരു  മണ്ടിയാണ്.....ഈ  വിഡിതം  വിളമ്പി   നാണംകെടാനോ ?"

വീണ്ടും  കരച്ചിൽ  തന്നെ... "എന്റെ  അമ്മു  നീ  ഒന്ന്  സമാധാനപ്പെടു....നമുക്ക്  വഴിയുണ്ടാക്കാം...."

ഒന്ന്  നിർത്തി  എന്നെ നോക്കി ,"എന്ത്  വഴി ?" 

"ഒരു  വഴിയുണ്ട്."  ഞാൻ  കുറച്ചു മാറിയിരുന്ന്   ആദിയേട്ടനെ  വിളിച്ചു. അവർ  തമ്മിൽ  സുഹൃത്തുക്കൾ ആണല്ലോ.....

"ശിവാ....നീ  ആരെയാ  വിളിക്കുന്നേ....? ആരോടായാലും  എന്റെ  കാര്യം  പറയണ്ടാട്ടോ?" അമ്മുവാനെ......മഴ  തോർന്നിട്ടുണ്ട്.

റിങ് പോവുന്നുണ്ട്.....എടുക്കുന്നില്ല....തിരക്കാണോ...ആവോ. ഞാൻ  വീടിനും  വിളിച്ചു. ഉടനെ  എടുത്തു.

 

"എന്താ  ശിവകോച്ചേ.....  കോളജിൽ  പോവാണ്ടിരുന്നു  ചെക്കന്മാരെ  വിളിച്ചു  പഞ്ചാര   ആണോ....?"

ചെക്കന്മാര്  പോലും....എനിക്ക്  ദേഷ്യം  വന്നു...ആവശ്യം  എൻ്റെ  ആയി  പോയില്ലേ.

"ആണെങ്കിൽ...?"

"വെരി  സോറി   മോളെ  ഒട്ടും  സമയമില്ല......"

"അയ്യോ...വെക്കല്ലേ "  ചിലപ്പോ അങ്ങനെ  വെക്കാറുണ്ടെ. 

"ഇല്ലാന്നെ.....കാര്യ  വേഗം  പറ  എന്റെ  ശിവാ  ..."

"അതേ  ആനന്ദേട്ടന്  പ്രേമം  എന്തെങ്കിലും  ഉണ്ടോ.....?"

"ന്താ   ഇപ്പൊ  അങ്ങനെ  ചോദിക്കാൻ.? പണി  വല്ലതും  ആണോ  ശിവകോച്ചേ.....?"  ഒരു  കുസൃതി  നിറഞ്ഞ  ശബ്ദം  ആയിരുന്നു.

"എന്ത്  പണി.....അയാൾക്ക്  ഗുണം  ഉള്ള   ഒരു കാര്യത്തിനാ..."  ഞാൻ  നിഷ്കളങ്കമായി  പറഞ്ഞു.

"മോളെ  ശിവാ  ഈ  നിഷ്കുഭാവം  എനിക്കത്ര  വിശ്വാസം  പോരാ...."

"എന്റെ  പൊന്ന്   ആദിയേട്ടനല്ലേ..... പണിയൊന്നുമില്ല...ഒന്ന്  പറ....സത്യമേ  പറയാവുള്ളൂ...."

"ഉവ്വ്  ഉവ്വ്....അവനു  പണ്ടൊരു  പ്രണയം  ഉണ്ടായിരുന്നു...അവന്റെ  സ്കൂളിൽ  ജൂനിയറായിട്ടു  പഠിച്ച  കുട്ടിയാ ...പിന്നീട്  എന്റെ  ജൂനിയറായിരുന്നു...അവന്റെ  അയൽക്കാരിയുമായിരുന്നു....."

അയ്യോ   എന്റെ  അമ്മു.....സത്യമായിരുന്നോ   ആനന്ദേട്ടന്റെ  പ്രണയം......ഞാൻ  അവളെ  നോക്കി...പ്രതീക്ഷയോടെ  എന്നെ  നോക്കുന്നു.  "എന്നിട്ടു  ...."

"എന്നിട്ടെന്താ....വൺ വേ   ട്രാഫിക്  ആയിരുന്നു.....  അവൾ  അറിഞ്ഞുമില്ല.....കൂടെ  പഠിച്ച  ഒരാളെ  കല്യാണം  കഴിച്ചു  സുഖായി ജീവിക്കുന്നു."

"ആണോ.....അത്  നന്നായി....."  എന്റെ  സംസാരത്തിലെ  സന്തോഷം  കെട്ടിട്ടാവണം.....

"എന്ത്  നന്നായി.....അവൻ  ഭയങ്കര  ഡെസ്പ്  ആയിരുന്നു....ഇപ്പൊ ഓ  കെ  ആയി.....  "

"അപ്പൊ    വേറെ   പ്രണയം  ഒന്നുമില്ല...."

" ഒന്ന്  പറ  ശിവാ....  വേഗം  "

"ഒന്നൂല്ല  ആദിയേട്ട .... അങ്ങനയിപ്പോ  ആനന്ദേട്ടൻ   ഫ്രീ ആയി  നടക്കണ്ടാ.....ഒരു  ലൈഫ് ലോങ്ങ്  പണി  കൊടുക്കാനുണ്ടേ ....."

"ഹഹ.....നിന്റെ ചങ്കു  അമ്മുവാണോ .....?"

"അതേല്ലോ ...?"

"നടക്കട്ടെ ......

ഞാൻ  പെട്ടന്ന്  ഫോൺ  വെചു. അമ്മു   കുളത്തിൽ  നോക്ക്കിരിപ്പുണ്ട്.  ഇവളെ  വിട്ടാൽ   പറ്റില്ല...ഒരു  പണി  കൊടുക്കണം....ഇല്ലേൽ ഇവള്  പോസ്റ്റാവും. ഞാനവളുടെ  അടുത്തിരുന്നു.

"അമ്മു......." അവൾ  എന്നെ  നോക്കി.

"അമ്മുക്കുട്ടി.....നീ  ബോധംകെട്ടൊന്നും  വീഴരുത്...." അവൾ  എന്റെ  കയ്യിൽ  പിടിച്ചു.കണ്ണ്   നിറയുന്നുണ്ട്. 

"അത്  പിന്നെ......ഡീ  ജന്തു .... ആനന്ദേട്ടന്റെ   പ്രണയം  നീയാണ്."  അവളുടെ  കണ്ണിൽ  അവിശ്വസനീയത...വീണ്ടും   അണക്കെട്ടു   നിറയുന്നു  ഒഴുകുന്നു.....ചിരിക്കുന്നു.  മുഖം  പൊത്തുന്നു.....എന്നെ  കെട്ടി പിടിക്കുന്നു....   എന്നെ  കാത്തോളണമേ ....കൃഷ്ണാ...ഒരു  പ്രണയസാക്ഷാത്കാരത്തിനു  ഒരു  കൊച്ചു  കള്ളമൊക്കെ  ആവാം   കൃഷ്ണാ...നീയാണ്  എന്റെ  ഗുരു.

അമ്മു  കരച്ചിൽ മാറി  ചിരി  ആയി...പിന്നെ  സംശയമായി...."നിന്നോട്  ആദിയേട്ടനാണോ  പറഞ്ഞെ .....ആനന്ദേട്ടൻ  അങ്ങനെ  പറഞ്ഞോ....?"

ചോദ്യങ്ങളുടെ ഒരു  നീണ്ട  നിരയുണ്ടായിരുന്നു. 

"അമ്മു  ആനന്ദേട്ടൻ   വിചാരിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നതു  നിനക്കിഷ്ടമില്ലാ  എന്നാണു....നീ എന്നെങ്കിലും  പറയും  എന്ന്  കാത്തിരിക്കുവാണു "  അമ്മു  നീണ്ട  ആലോച്ചനയിലാണ്.

"ഞാൻ  കാത്തിരുന്നൊളാ...... ആനന്ദേട്ടൻ  പറയട്ടെ......" പണി  പാളിയോ.... ഇവള് കാത്തിരുന്നു  വേരിറങ്ങുകയേയുള്ളൂ..

"എന്റെ  അമ്മു  .....  പുള്ളി  ഒരിക്കലും  നിന്റടുത്തു  വന്നു  പറയില്ല....പണ്ട്  പുള്ളി  ആരെയോ  പ്രേമിച്ചിരുന്നു....ആ  കുട്ടിയോട്  പറഞ്ഞപ്പോൾ  അത്  നിരസിച്ചത്രേ...അങ്ങനെ   ഡെസ്പ്  ആയി.....അതുകൊണ്ടു    നീ  പറയണം....."  എന്റെ  കൃഷ്ണാ......എന്നോട്  പൊറുക്കനേ.... ഈ പിശാശു  അല്ലേൽ  പോസ്റ്റ്  ആയി   പോവും.

അമ്മു  എന്നെ  സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്.  ഞാൻ  അത്യധികം  സംയമനം പാലിച്ചു കുളത്തിൽ  കല്ലെറിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു..ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു  അവളെ ഇടകണ്ണിട്ടു  നോക്കി.

"എനിക്ക്  പേടിയാ  ശിവാ....."

"ആണോ...എങ്കിൽ  പുള്ളിയെ  മറന്നേക്കൂ...ഞാൻ  പോണു....."  ഞാൻ  എണീറ്റ്  പടവുകൾ  കയറി.

"ഡി  ...ശിവാ......നിക്ക്"

"ഇല്ല ...എനിക്ക്  പോണം....സമയമായി....."  ഞാൻ  ധൃതി കൂട്ടി.  സാഹചര്യം  നമ്മൾ  മുതലെടുക്കണം   കേട്ടിട്ടില്ലേ.

"നിക്ക്  ശിവാ...ഞാൻ  പറയാം....ഫോണിൽ  പറയാം...."  

"ഇല്ല...നീ  പോയി  കാത്തിരുന്നു  പോസ്റ്റ്  ആയിക്കോ...അയാളെ  നല്ല  പെമ്പിള്ളേര്  കൊണ്ടോട്ടെ ..."

എൻ്റെ   കൈപിടിച്ച് ഒന്നാലോചിച്ചു......"ശെരി....."

"സത്യം "....ഞാനവളെയും  വലിച്ചെടുത്തു  സ്കൂട്ടിയിൽ  കയറി വായനശാലയിലേക്കു  പോയി.

"ഇവിടെയെന്തിനാ  വന്നത്....." അമ്മുവാണ്.

"ആനന്ദേട്ടനെ കാണണ്ടേ.....?"

"ഇന്നോ ...എനിക്ക്  പേടിയാ....."  ഞാനവളെ  ഒന്ന്  ഇരുത്തി  നോക്കി.

"ശിവാ   എന്റെ  കാലു  വിറയ്ക്കുന്നു.....പ്ളീസ്  ഡീ ."

ഞാനൊന്നും   മിണ്ടാതെ  വായനശാലയിലേക്കു  കയറി...ആനന്ദേട്ടൻ  ഇരിപ്പുണ്ട്.ഒറ്റക്കാണ്.....ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  നോക്കി...ഭവതി  നടന്നു  വരുന്നുണ്ട്.  ഞാൻ  ആനന്ദേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക്  പോയി....അയാൾ  ഏതോ പുസ്തകത്തിനകത്താ.....ഞാൻ  മുരടനക്കി.....എന്നെ  ഒന്ന്  നോക്കി...സാധാരണ  മുഖം  വെട്ടി  തിരിക്കാറാ .....പക്ഷേ  അന്ന്  എന്നെ  നോക്കി  ചിരിച്ചു.

"അതാണോ   എനിക്ക്  തരാൻ  പോണ  ലൈഫ് ലോങ്  പണി....?"  അമ്മുനെ  നോക്കി  ചോദിച്ചു....ശെരിക്കും  എന്റെ  കിളികളൊക്കെ  പറന്നു  പോയി....ആദിയേട്ടാ ...വഞ്ചകാ....അപ്പൊതന്നെ  വിളിച്ചു  പറഞ്ഞു  കൊടുത്തിരിക്കുന്നു....എന്തോ  വലിയ  പ്ലാനുമായി  വന്ന  ഞാൻ ശശിയായി....

"ഓഹോ...അപ്പൊ  ആത്മമിത്രം  വിളിച്ചിരുന്നു.....?"

"മ്മ് ..."  ആനന്ദേട്ടൻ  അമ്മുനെ  നോക്കി  മൂളി. പുള്ളിക്കാരി  ഞങ്ങളുടെ  അടുത്തെത്തി.

ഞാൻ  പതുക്കെ  പുസ്തകമെടുക്കാനെന്നോണം  ഷെൽഫിലേക്കു  നടക്കാൻ തുടങ്ങി.... അമ്മു  വേഗം   എന്റെ  കയ്യിൽ  പിടിച്ചു  എന്നിട്ടു  വളരെ   ഔപചാരികതയോടെ , "എനിക്ക്  ആനന്ദേട്ടനെ   ഇഷ്ടാണ്...  ഒരുപാട്...ചെറുതിലെ ഇഷ്ടാണ് ...." കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു...ഇത്രയും  പറഞ്ഞിട്ട്....ഞങ്ങളെ  രണ്ടുപേരെയും  നോക്കാണ് ....മതിയോ  എന്ന ഭാവം.

"എനിക്കിഷ്ടമാണ്  അമ്മുനെ.....ഒരു  അനിയത്തിയെപോലെ..."  ഈശ്വരാ ...പണി  വീണ്ടും  പാളിയോ......

അമ്മു  എന്നെ  നോക്കുന്നു......ദൈന്യത മാറി   രോഷം നിറയുന്നു.....പെട്ട്  ജാങ്കോ ഞാൻ  പെട്ട്.  ഞാൻ  അവളെ  ഒന്ന്  ദൈന്യതയോടെ നോക്കി.  ആനന്ദേട്ടൻ  ഞങ്ങളെ  കടന്നു  പോയി.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"എവിടായിരുന്നു  ശിവാ  ഇത്ര  നേരം......?" അമ്മയാണെ.

"ഞാൻ ഒന്ന്  വായനശാലയിലും   അമ്മുവിന്റെ  വീട്ടിലും  പോയിരുന്നു.....അതാ?"

"മ്മ് ...പണ്ടത്തെ  പോലെ  കറക്കം  ഒന്ന്  വേണ്ടാട്ടോ......"

ഞാൻ  ഒന്ന്   മിണ്ടാതെ വെള്ളവും  കുടിച്ചു  വന്നെന്റെ  ബെഡിൽ  കിടന്നു. മനസ്സ്  നിറച്ചു  അമ്മുവായിരുന്നു.  വായനശാലയിൽ  നിന്ന്  മിന്നൽ  പോലെ  അമ്മു  തിരിച്ചു  പോയി..എന്റെ  സ്കൂട്ടിയിലും  കയറിയില്ല.  പിന്നെ  ഞാൻ  സ്കൂട്ടിയും  അവിടെ  വെച്ച്  അവളോടൊപ്പം  വീട്  വരെ ...ഒരക്ഷരം  മിണ്ടിയില്ല...എന്നെ   ഒന്ന്  വഴക്കു  പോലും  പറഞ്ഞില്ല....ഞങ്ങൾ  പണ്ടെപ്പോഴോ പിണങ്ങിയതാണ്. പിന്നീടിതുവരെയും പിണങ്ങീട്ടില്ല......വീട്ടിൽ  ചെന്ന്  എന്നെ  റൂമിൽ  കയറ്റാതെ  ഡോർ  അടയ്ക്കാനായിരുന്നു  പ്ലാൻ  ....ഞാൻ  ഓടിക്കയറി......വീണ്ടും  മിണ്ടുന്നില്ല...ഒടുവിൽ...."നീയും  എന്നെ വിഡ്ഢിയാക്കി.....ഞാൻ  പറഞ്ഞില്ലേ   ഞാൻ  കാത്തിരുന്നോളാം സഹിച്ചോളാം ...നാണംകെടാൻ  വയ്യാ  എന്ന്...ഇപ്പൊ   സമാധാനമായല്ലോ "

ഞാനെന്തു  പറഞ്ഞിട്ടും  ഒരു  രെക്ഷയില്ലായിരുന്നു. കരച്ചിൽ  തോർന്നു.....പക്ഷേ  ഞാനും  അവളെ  പറഞ്ഞു  പറ്റിച്ചു  എന്ന  ഭാവമായിരുന്നു.  ഒരുപ്പാടുനേരം  ഞാൻ  ശ്രമിച്ചു  ഒടുവിൽ  ഫലം  കണ്ടു.  എന്നോടൊപ്പം  ഭക്ഷണം  ഒക്കെ  കഴിക്കാൻ  വന്നു.  "സാരമില്ല  ശിവാ...അത്  നന്നായി..ഇല്ലേൽ  ഞാൻ  ഇപ്പോഴും  ആ   മൂഢസ്വർഗത്തിൽ ആയിരുന്നെനെ.നീ  പൊക്കോ...."

"അമ്മുക്കുട്ടി..... നീ  ആത്മഹത്യ  ഒന്നും  ചെയ്യരുത്  കേട്ടോ ....?"  അവൾ  എന്നെ  മിഴിച്ചു  നോക്കി.  അയ്യോ  ഞാൻ  വെറുതേ  അവൾക്കു  ഒരു  പുതിയ  ആശയത്തെ  പറഞ്ഞു  കൊടുത്തോ....

"അങ്ങനല്ല.....അങ്ങനെ  എന്തെങ്കിലും  തോന്നിയാൽ  ഞാൻ നിന്റയ്  ആത്മഹത്യക്കു  കാരണം  ആനന്ദേട്ടനാണ്  എന്ന് പോലീസിനോട്  പറയും...."

"അത്  വേണ്ടി  വരില്ല....ഞാൻ ഇവിടെ  ഒരു  കുറിപ്പ്  എഴുതി  വെച്ചിട്ടുണ്ടാകും...അതിൽ  നിന്റെ  പേരെ  ഉണ്ടാവുള്ളു......പോരെ..."  അവൾ  ചിരിച്ചു  ഒപ്പം  ഞാനും.....എനിക്കറിയാം  ഞാൻ  പോയാൽ   അവൾ  ഹൃദയം  പൊട്ടിക്കരയും  എന്ന്...എനിക്ക്  ആനന്ദേട്ടനോട്  എന്തെന്നല്ലാത്ത   ദേഷ്യം  തോന്നി........

ഞാൻ  തിരിച്ചു  വായനശാലയിലേക്കു  വന്നു  എന്റെ  സ്കൂട്ടിയെടുത്തു . 

അമ്മുന്നേയാലോചിച്ചു  ഞാൻ  കിടന്നുറങ്ങിപോയി....വൈകിട്ട്  അമ്മുനെവിളിച്ചിട്ടും ഫോൺ  എടുത്തില്ല...ആദിയേട്ടനെ  വിളിക്കാൻ  തോന്നീല്ല  കള്ളൻ...രണ്ടു  ആത്മമിത്രങ്ങൾ  വന്നിരിക്കുന്നു....പാവം  എന്റെ  അമ്മു.  ഞാൻ  വെറുതെ ബാല്കണിയിൽ  വന്നിരുന്നു...നേരം   ഇരുട്ടി  വരുന്നുണ്ട്....മൊബൈൽ  റിങ്  ചെയ്തു.....ആ  ഗജപോക്കിരിയാനേ ...."ഹലോ ..."

" എന്താ...കേൾക്കാൻ  പറ്റുന്നില്ല.... ..."

" ഹാലോ.........."ഞാൻ  അലറി  വിളിച്ചു....

"ചെവി  പൊട്ടൂലോ  പെണ്ണേ ........"

"ആനന്ദേട്ടൻ  പോലും...ദുഷ്ടൻ  വെറുതെയല്ല   അയാളെ  ആ  പെൺകുട്ടി  ഇട്ടിട്ടു   പോയത്...അനിയത്തികുട്ടിയാത്രെ................." 

"എന്റെ  ശിവകൊച്ചേ   നീ  ഒന്ന്  അമ്മുനെ  ഇപ്പൊ  വിളിച്ചു  നോക്ക്.....?"

"എന്തിനാ....." ഞാൻ  സംശയത്തോടെ  ചോദിച്ചു.  അപ്പോൾ  ദാ    ഗേറ്റ്  തുറന്നു വരുന്നു  അമ്മു   അവളുടെ അച്ഛനും  അമ്മയും  ഉണ്ട്. അമ്മുന്നു  നല്ല  പ്രസരിപ്പും  സന്തോഷവും  ....ഇത്ര  പെട്ടന്നോ ......

"ശിവാ...നീ  പോയോ....."

"ദേ   അമ്മു  വരുന്നു....."

"എങ്കിൽ  പിന്നെ  നീ  വെചോ ..."

"ടാ ...ഗജപോക്കിരി....തന്റെ  വല്ല  പണിയുമുണ്ടോ....."

"വെച്ചിട്ടുപോടീ .....ലിപ്ലോക്ക്  ശിവാനി ...."

 ഞാൻ  എന്തെങ്കിലും  പറയുന്നേനുമുന്നേ  കാൾ  കട്ട് ആയി.

ഞാൻ  ബാല്കണിയിൽ  നിന്നു.  അമ്മു  എന്നോട്  അവിടെ  നിൽക്കാൻ  ആംഗ്യം  കാണിച്ചിരുന്നു. അവൾ   ഓടി  വന്നു  എന്നെ  കെട്ടിപിടിച്ചു......"തങ്ക  യു ശിവാ......തങ്ക  യു.....നീയാണ്  എന്റെ  ചങ്കു."  ഇവൾക്കെന്തു  പറ്റി .

"ആനന്ദേട്ടൻ  വിളിച്ചോ?"  ഞാനാണ് .....

"നീ പോയ ഉടനെ  വന്നിരുന്നു...അച്ഛനോടും  അമ്മയോടും  എന്നെ  ഇഷ്ടാണ്  എന്ന്  പറഞ്ഞു....."

"ശെരിക്കും....."  സന്തോഷം  കൊണ്ടെന്റെ  മനസ്സ്  നിറഞ്ഞു.

" പഠിത്തം കഴിഞ്ഞിട്ട്  മതി  എന്ന്...."

"നിന്നോട്  സംസാരിചോ ?"

"മ്മ് ....  കുറച്ചൂടെ  ധൈര്യമായിട്ടു  വേണം  ഒരാണിന്റെ മുഖത്തുനോക്കി   ഇഷ്ടാണ്  എന്ന്  പറയാൻ....അല്ലാണ്ട്  പേടിച്ചിട്ടല്ലാ..എന്ന്." ഇതുക്കെ  പറയുമ്പോൾ  എന്റെ  അമ്മു  നല്ല  ചുവന്നു  തുടുത്തു  ഒരു  റോസാപ്പൂ  പോലുണ്ടായിരുന്നു.

"അതുകൊണ്ടാണോ  അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്....?"

"അതുകൊണ്ടു  മാത്രല്ല ....നിന്റെ  വക്കീൽ  പറഞ്ഞിട്ട്...നിന്നെ   ഒന്ന്  വട്ടാക്കാൻ ......"

കണ്ടോ...ഞാൻ  വിചാരിച്ചതു  പോലെ ....എവിടെയൊക്കെ   എനിക്കിട്ടു  പണി  തരാം എന്ന  ഒറ്റ   ചിന്ത  അത്രേയുള്ളു.......

"ഈശ്വരാ......എന്റെ  കല്യാണം  ഒന്ന്  കഴിഞ്ഞോട്ടെ  ....ഇതിനൊക്കെ  ഞാൻ  ആ  വക്കീലിനെ കൊണ്ട്  എണ്ണി  എണ്ണി  സമാധാനം പറയിപ്പിച്ചിരിക്കും."

ഭാഗം  24

ഒരു  അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ 

"അതുകൊണ്ടു  മാത്രല്ല ....നിന്റെ  വക്കീൽ  പറഞ്ഞിട്ട്...നിന്നെ   ഒന്ന്  വട്ടാക്കാൻ ......"

കണ്ടോ...ഞാൻ  വിചാരിച്ചതു  പോലെ ....എവിടെയൊക്കെ   എനിക്കിട്ടു  പണി  തരാം എന്ന  ഒറ്റ   ചിന്ത  അത്രേയുള്ളു.......

"ഈശ്വരാ......എന്റെ  കല്യാണം  ഒന്ന്  കഴിഞ്ഞോട്ടെ  ....ഇതിനൊക്കെ  ഞാൻ  ആ  വക്കീലിനെ കൊണ്ട്  എണ്ണി  എണ്ണി  സമാധാനം പറയിപ്പിച്ചിരിക്കും."

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

അമ്മുവിന്റെ  പ്രണയകാലം  ആരംഭിച്ചു.  എന്റെ  അവധിയൊക്കെ  കഴിഞ്ഞു  കോളേജിൽ   പോയി  തുടങ്ങി   ആദ്യമൊക്കെ എനിക്ക്  നല്ല  ഭയം  ഉണ്ടായിരുന്നു...കുട്ടികൾ  എങ്ങനെ   പ്രതികരിക്കും എന്നെല്ലാം.....പക്ഷേ പലരും  ഇങ്ങോട്ടു  വന്നു  സംസാരിച്ചു  .ഫേസ്ബുക്  ലൈവ്  നെ  പറ്റിയൊക്കെ നന്നായി എന്ന്  അഭിനന്ദിച്ചു . അധ്യാപകരും  അങ്ങനെയായിരുന്നു...ഒരു  ചെറിയ  വിഭാഗം  തീയില്ലാതെ  പുകയുണ്ടാകുമോ  എന്ന    സിദ്ധാന്തത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നവരായിരുന്നു. അവരെ  മറന്നേക്കാൻ  'അമ്മ പറഞ്ഞു.....ഞാനും  മറന്നു.

പിന്നെ   യാമി..... അവൾ എന്നെ  നോക്കി  മൂക്കും  വിറപ്പിച്ചു  കവിളും  ചുവപ്പിച്ചു  ചുണ്ടും  കൂർപ്പിച്ചു  നടക്കുന്നുണ്ട്. അവൾക്കുള്ള  പണിക്കു  ഒരു നല്ല  അവസരം  തരണേ ഈശ്വരാ  എന്ന്  ഞാൻ  ദിവസവും  പ്രാർഥിക്കുന്നുണ്ട്. കേൾക്കാതിരുന്നിട്ടില്ലാ....രാഹുലും  അടിച്ചുപൊളിച്ചു പോവുന്നു. റിഷിയേട്ടൻ   എന്തോ  ഇപ്പൊ കാണാറില്ല...ഞാൻ  കണ്ടു  അടുത്ത്  ചെന്നാലും   പുള്ളി ഒന്ന്  ചിരിച്ചിട്ട്  മാറി  പോവുന്നു...എന്തോ ചീഞ്ഞു നാറുന്നു.....

പിന്നെ   എന്റെ  വക്കീൽ .....അന്നത്തെ  പണി  ഞാൻ  തിരിച്ചു  തന്നിരിക്കും  എന്ന്  പറഞ്ഞപ്പോ  പറയാ ...."എന്റെ  ശിവകൊച്   ഒരു  ഡയറിയിൽ  അക്കമിട്ടു  എഴുതി  വെച്ചോ ....കല്യാണം  കഴിഞ്ഞു  തന്നാൽ  മതി  ..." . പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ  ഫോൺ  വിളികൾ  ഒക്കെ നന്നായി  പോവുന്നു.  പുള്ളിക്ക്  എപ്പോഴും  പഞ്ചാരയുടെ  അസുഖമില്ല.....ഇടയ്ക്കു  ഇടയ്ക്കു  നന്നായി  കൂടും . ഈശ്വര  ഞാൻ  ആ  ദിവസങ്ങളിൽ   വേഗം  ഫോൺ  വെക്കും ...താങ്ങാൻ  പറ്റില്ലേ .....ഇനിയും  രണ്ടര  വര്ഷം  ഉണ്ട്. എൽ.എൽ.ബി തീരാൻ.  പിടിച്ചു നിൽക്കണ്ടേ ....

ഇപ്പൊ  രണ്ടു ദിവസത്തിൽ  കൂടുതലായി  ആദിയേട്ടൻ  വിളിച്ചിട്ടു....ഡെയിലി  ഗുഡ് നൈറ്റ് മെസ്സേജ്  ഇടാറുണ്ട്. ഞാൻ  അങ്ങോട്ട്  വിളിച്ചപ്പോ...എടുത്തിട്ട്  തിരക്കാണ്  പിന്നെ  വിളിക്കാം  എന്ന്  പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ടു  തന്നെ  എനിക്കു   ക്ലാസ്സിൽ  ഒട്ടും  താത്പര്യം  തോന്നിയില്ല...അമ്മുവിനോടും  രാഹുലിനോടും  പറഞ്ഞിട്ട്  ഞാൻ  വെറുതെ  ഒറ്റയ്ക്ക്  കോളജിൽ  നടക്കാനിറങ്ങി.  ഞാനിപ്പോ  ഒറ്റയ്ക്ക്  കൊലാജ്  മൊത്തം  നടക്കാറുണ്ട്...മറ്റൊന്നുമല്ല.....എൻ്റെ   ആദിയേട്ടന്റെയും കോളെജല്ലേ .....ഒരോ   കോർണറുകളിലും  ആദിയേട്ടൻ  പറഞ്ഞ  ഒരോ   സംഭവങ്ങളും ഓർമ്മ  വരും..... ഇപ്പൊ  ശെരിക്കു  ഞാൻ  ആ  ക്യാംപസ്  ആദിയേട്ടന്റെ  കണ്ണിലൂടെയാണ്  കാണുന്നത്.  അങ്ങനെ  ഞാൻ  ലൈബ്രറിയിൽ  എത്തി....എല്ലാ  ഷെൽഫുകളുടെയും  ഒടുവിൽ  ഒരു  ജന്നൽ  ഉണ്ട്  അത്  തുറന്നാൽ  നല്ല   ഭംഗിയുള്ള  വൃക്ഷങ്ങളും  ഒരു കുന്നും  ഒരു  കുരിശടിയും  കാണാം എന്ന്  ആദിയേട്ടൻ  പറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാൻ  ആ  ജന്നലിൽ കൂടെ    പുറത്തേക്കു  നോക്കി  നിന്നു....ശെരിയാണ്.....നല്ല  ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു.  ഒരിക്കൽ  എന്റെ ആദിയേട്ടനും  ഇവിട  നിന്ന് നോക്കീട്ടുണ്ടാവാം....കുറച്ചധികം  നേരം  അവിട  തന്നെ  നിന്നു.  പെട്ടന്ന്  എന്തോ  ഒരു  അപശബ്ദം .ഞാൻ  എന്താണ്  അത്  എന്നറിയാൻ  ആ  ഭാഗത്തേക്ക്  നടന്നു.....അധികം  വെട്ടമൊന്നുമില്ലാത്ത ആരും  അധികം  വരാത്തെ  ഭാഗം  അവിടെ  ഞാൻ  കണ്ട  കാഴ്ച.....ജീവിതത്തിലാദ്യമായി  ഞാൻ  ലിപ്ലോക്ക് എൻ്റെ കണ്മുന്നിൽ  കണ്ടു. ടൈറ്റാനിക്കിലെ  ജാക്കും  റോസും   ശാന്തരായിരുന്നു.   ഇതൊരു  ആക്രമണമായിരുന്നു.  നായിക  നമ്മുടെ  യാമി...മറ്റേതു  ഒരു  സീനിയർ  ചേട്ടൻ. പുള്ളിയുടെ  മുഖം  അത്ര  വ്യെക്തമല്ല....ഞാൻ  പിന്നോട്ട് മാറി പോയാലോ  എന്ന്  വിചാരിച്ചു....എന്നാലും  അങ്ങനെ   അങ്ങ്  പോയാലോ.....എനിക്ക്  എന്നിൽ  നിന്ന്   ഒളിച്ചോടിപ്പോകാൻ കഴയില്ലാലോ...ഞാൻ  എന്റെ  മൊബൈൽ  എടുത്തു  ആ  മനോഹരമായ  കാഴ്ച  വീഡിയോ എടുത്തു. സംഗതി  ചീപ്പ്  ആണ്....എന്നാലും  ഇരിക്കട്ടെ ....എൻ്റെ   കൈ  കഴച്ചിട്ടു  വയ്യ....ഇതുങ്ങൾക്കു  ശ്വാസമുട്ടുന്നില്ലേ   ഈശ്വരാ...ഒടുവിൽ  അവർ  ശ്വാസമെടുത്തു.  ഞാൻ  അതും  എടുത്തു...ആരുമറിയാതെ   മുങ്ങി. ക്ലാസ്സ്ൽ  വന്നിട്ട്  അമ്മുനോടും   പറഞ്ഞില്ല...ഒരു  അവർ  കഴിഞ്ഞപ്പോൾ  യാമി  എത്തി. എന്നെ  നോക്കി ചുണ്ടുകൂർപ്പിച്ചു കണ്ണ്  വികസിപ്പിച്ചു വന്നപ്പോൾ...ഞാൻ  അവൾക്കു  ഒരു  ഫ്ലയിങ് കിസ്   കൊടുത്തു..  പുള്ളികാരി  കാലു  തെറ്റി  വീഴാൻ   പോയി... എങ്ങെനെയൊക്കയോ  പിടിച്ചു  നിന്നു...എന്നെ  തുറിച്ചു  നോക്കുന്നുണ്ട്.

എന്റെ പുതിയ നമ്പർ അമ്മുവിനും  രാഹുലിനും  മാത്രമേ  അറിയാവുള്ളൂ .  ഞാൻ  അമ്മുനെയും  രാഹുലിനെയും  നോക്കി....."ഒരു  പണിയുണ്ട്..? കട്ടയ്ക്കു  കൂടെ  നിൽക്കുമോ?"

"പിന്നെന്താ.....കൊടുകൈ ..." രാഹുലാണ്....

ഞാൻ  എന്റെ  ചങ്കിനെ  നോക്കി."എന്റെ  തലവിധി.....ഇവള്  എന്നെ   കൊലക്കു കൊടുക്കുമോ ഈശ്വരാ...."  ആകുവാനെ  ആകാശത്തു  നോക്കി  പറയുവാ.....

"എന്താ പണി....?"

ഞാനാർക്കു  വിഡിയോയും   എന്റെ  പ്ലാനും  പറഞ്ഞു. 

"ടണ് ....ഡീ   ആ  വീഡിയോ ഒന്നുകൂടെ  കാണിച്ചുതരുവോ ......" രാഹുലാണ്  

"എന്തിനാ?"  ഞാൻ  പുരികം   പൊക്കി ചോദിച്ചു.

തെല്ലു നാണത്തോടെ  നഖം  കടിച്ചു  പറയുവാ....."വെറുതെ.....ഒന്ന്  കാണാൻ?"

"ഫ ഫാ "  ഞാനും  അമ്മുവും  ഒരുമിച്ചു.

"ഒരുപകാരം  ചെയ്യരുത്...."  അവൻ ദേഷ്യത്തിൽ  പറഞ്ഞിട്ട്  തിരിഞ്ഞിരുന്നു.

ഞാൻ  പണി  ആരംഭിച്ചു..ഞാൻ  ആ  വീഡിയോ  എടുത്തു  യാമിക്കു   അയച്ചു.....ഒപ്പം  ഒരു  മെസ്സേജും ...

"സ്റ്റേ ഇൻ ദി  ക്ലാസ്സ് ....."

ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  നോക്കി....ആശാത്തി  മൊബൈൽ  എടുക്കുന്നു  നോക്കുന്നു  ഞെട്ടുന്നു....ചുറ്റും  നോക്കുന്നു...പൂരം  തന്നെ  പൂരം....

ക്ളാസ്   കഴിഞ്ഞു ഒരോരുത്തരായി   ഇറങ്ങി...യാമി  അവളുടെ  കൂട്ടുക്കാരായൊക്കെ പറഞ്ഞുവിട്ടു.  ഒടുവിൽ  ഞാനും   അമ്മുവും  രാഹുലും  മാത്രമായി. പുള്ളിക്കാരി   കുനിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്. ഞങ്ങൾ  ഡോർ അടച്ചു.   അവൾക്കു  ചുറ്റുമായിരുന്നു.  യാമി  തലപൊക്കി   നോക്കി.

"നിങ്ങളായിരുന്നോ ?"  ശബ്ദം  വളരെ  നേർത്തിരിന്നു.

"എത്രനാളായി  മോൾ  ഈ  കലാപരുപാടി  ആരംഭിച്ചിട്ട്..?" രാഹുലാണ്.

"ദേ ...ഒരു  കാര്യം  പറഞ്ഞേക്കാം.....ഞാൻ എബിയോടു   പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ.....അവെരെല്ലാരും കൂടി   നിങ്ങൾക്കു  ഉഗ്രൻ  പണി  തരും ....അറിയാല്ലോ  ശിവാ...നിന്റെ  വീഡിയോ........."

പറഞ്ഞു  തീർന്നില്ല   പൊട്ടീലെ  കവിളിൽ ഒരു  ഉഗ്രൻ  അടി . ഞാനല്ലാട്ടോ  രാഹുലാണ്. 

"ഡാ....നീ....."  അവൾ  കൈചൂണ്ടിയതും  അവൻ  ആ  കൈപിടിച്ച്  തിരിച്ചു...അവളുടെ  കണ്ണുകൾ   ജലസാഗരമായി. ആ   സമയംകൊണ്ട് അമ്മു  അവളുടെ  മൊബൈൽ എടുത്തു  എനിക്ക്  തന്നു.

"യാമി....  എനിക്ക്  അഞ്ചുമിനിറ്റ്  മതി  ഈ   വീഡിയോ ഗ്രൂപ്പിൽ  ഷെയർ  ചെയ്തു , എഫ്  ബി യിൽ  ചെയ്തു   നിന്നെയങ്ങു  വൈറൽ  ആക്കാൻ .....ഇത്  എഡിറ്റഡ്  വീഡിയോ  ഒന്നുമല്ല...റിയൽ  വീഡിയോ ....  നീയൊക്കെ  എനിക്ക്  ഉണ്ടാക്കി  തന്ന  വീഡിയോയെ ക്കാൾ  വേഗം  വൈരൽ  ആവും..... എത്ര  തേച്ചു കുളിച്ചാലും  ഈ  മണം   മാറാൻ  സമയമെടുക്കും...."  ഞാൻ  പറഞ്ഞു...

"പ്ളീസ്   ശിവാനി.....എന്റെ  കൈവിടാൻ  പറയൂ ......"

"ഇല്ല  യാമി....നീ  എന്തിനു  അങ്ങനെ   ചെയ്തു.....  ആര്  ചെയ്തു  ?എന്ന്  പറയാതെ  ഈ  കൈവിടില്ല.....?"

"പ്ളീസ്  ഞാൻ .പറയാം......വേദനിക്കുന്നു.....ഇപ്പൊ  ഒടിയും....പ്ളീസ്  രാഹുൽ.....?" അവൾ  നിലവിളിച്ചു.

രാഹുൽ  അവളുടെ  കൈ മോചിപ്പിച്ചു. കയ്യൊന്നു  കുടഞ്ഞു   കരച്ചിൽ  ഒന്ന്  നിർത്തി....ഞങ്ങളെ  നോക്കി....

"വീഡിയോ  ഉണ്ടാക്കിയത്  ഞാനല്ല....രാഹുലും   പിന്നെ  അദ്വൈത്   സാറുമായുള്ള  നിൻ്റെ ഫോട്ടോസ്  ഞാൻ  എടുത്തതാണ്..... പോസ്റ്റർ  ഒട്ടിച്ചത്  ഞാനാ..... അത്  റിഷിയേട്ടൻ  മനസ്സിലാക്കി...."

അത്  എനിക്ക് പുതിയ  അറിവായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ  ഒന്ന്  നോക്കീട്ടു  യാമി  തുടർന്നു .

"പോസ്റ്റർ  ഒട്ടിച്ച  അന്ന്  തന്നെ റിഷിയേട്ടൻ എന്നെ  കാണാൻ  വന്നു.....എന്തിനാ  അങ്ങനെ  ചെയ്തത്  എന്നൊക്കെ  ചോദിച്ചു... എന്നിട്ടു  എന്നോട്   നിന്റെ  ഫോട്ടോസ്  ഉണ്ടോ  എന്ന്  ചോദിച്ചു ...ഞാനിതൊക്കെ  കാണിച്ചു കൊടുത്തു...പുള്ളി  അതൊക്കെ  പുള്ളിയുടെ  മൊബൈലിൽ  ആക്കി...പിന്നീട് നിന്റെ  വീഡിയോ  കണ്ടപ്പൊഴാ  ഞാനും  ആ  ഫോട്ടോസ്  കാണുന്നത്."

ഞങ്ങൾ  ഞെട്ടി  പോയി...ഒരിക്കലും  റിഷിയേട്ടനെ  ഞാൻ  പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.

"പിന്നീട്  ഋഷിയെട്ടനോട്  ഇതേപ്പറ്റി  ചോദിച്ചില്ലേ ....?."

"ഉവ്വ് ....അന്ന്  നീ   കോളേജിൽ  വന്നു പരാതികൊടുത്തു  പോയില്ലേ ....അന്ന്..... എന്തിനാ  അങ്ങനെ  ചെയ്തത്   എന്ന്  ചോദിച്ചപ്പോൾ.....പുള്ളിക്കു  ഒന്നുമറിയില്ല....യാമിയല്ലേ   അത്  ചെയ്തത്....ഫോട്ടോ  എടുത്തതും പോസ്റ്റർ  ഒട്ടിച്ചതുമെല്ലാം  ഞാനാണ്...എല്ലാം  എന്റെമേൽ  ആരോപിച്ചു..റിഷിയേട്ടൻ  വേറെയാരോടും ഒന്നും പറയില്ല...മര്യാദക്ക്  ജീവിച്ചോളാൻ  പറഞ്ഞു.. ഇല്ലെങ്കിൽ  എല്ലാം എല്ലാരോടും   പറയും എന്ന്  പറഞ്ഞു എന്നെ  ഭീഷണിപ്പെടുത്തി.. അതിനു  ശേഷം  ഞാൻ  ഋഷിയെട്ടനോട്  സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. "

ഒന്ന്  നിർത്തിയിട്ടു  യാമി  തുടർന്ന്...."നമ്മളെല്ലാരും  വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ  റിഷിയേട്ടൻ  അത്ര  ക്ലീൻ  ഒന്നുമല്ല."

 യാമിയുടെ  മുഖഭാവം  കണ്ടിട്ട്  സത്യമാണ്  എന്ന്  തോന്നുന്നു. "നിന്നെ  ഞങ്ങൾ  എങ്ങനെ  വിശ്വസിക്കും.?"

അമ്മുവാണു .

"പ്ളീസ്  എന്നെ  വിശ്വസിക്കണം....  സത്യമാണ്.....അന്നത്തെ   സെമിനാറിന്റെ വീഡിയോ  ഒന്നും  ഞാനല്ല  എടുത്തത്. ഈ  ഒരവസ്ഥയിൽ  ഞാൻ  കള്ളം പറയുമോ.....പ്ളീസ്...."

"ഇവളെ  വിശ്വസിക്കാമോ. " രാഹുൽ  എന്നോട്  വന്നു  പതുക്കെ  ചോദിച്ചു.  വിശ്വസിക്കാം  ..കാരണം  ഇവൾക്ക്  ആദിയേട്ടന്റെ  മൊബൈലിൽ നിന്ന്  അപ്ലോഡ്  ചെയ്യേണ്ട  ആവശ്യമില്ലലോ...ഇത്രയും  വലിയ  റിസ്ക് ഇവൾ  എടുക്കില്ല. 

കരഞ്ഞു  ചുവന്നു  തളർന്നിരിപ്പുണ്ട്  യാമി.ഞങ്ങൾ  അവൾക്കു  മൊബൈൽ  തിരിച്ചു  കൊടുത്തു.  "ഒറിജിനൽ  വീഡിയോ.....?" യാമി   വിക്കി വിക്കി  ചോദിച്ചു.

എന്റെ  കൈ  ഒന്ന്  ഉയർന്നു താഴ്ന്നു. യാമി  ചെവിയും  പൊത്തിപിടിച്ചു  വേഗം  നടന്നു.

"ഡീ....അവടെ  നിക്ക്....നിന്റെ  വീഡിയോ  ഞാൻ  ഒരാൾക്ക്  സെൻറ്  ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ  നിന്നെ  പോലെ  ഞാൻ  അതും  വെച്ച്  ടിർട്ടി ഗെയിമിനൊന്നും  നിൽക്കില്ല....." ഞാൻ  പറഞ്ഞു.

"ആർക്കാ....."  അവൾ  വിറച്ചു  വിറച്ചു  ചോദിച്ചു.

"അത്  കുറച്ചു  കഴിയുമ്പോ  മോൾക്ക്  മനസ്സിലായിക്കൊള്ളും.....പിന്നെ   നിന്നെ  പ്രിൻസിവിളിച്ചു  എന്തെങ്കിലും  അന്വേഷിച്ചോ .....എന്റെ  വീഡിയോ  പരാതിയെ  പറ്റി   എന്തെങ്കിലും.?"

"ഇല്ല...." അവൾ  പറഞ്ഞു.  എന്നിട്ടു  പൊക്കോട്ടെ  എന്ന്  കണ് കൊണ്ട്  ചോദിച്ചു. ഞങ്ങൾ  പൊക്കോളാൻ തലയാട്ടി.  അവൾ  പോയിക്കഴിഞ്ഞതും....

"ശിവാ..... റിഷിയേട്ടനാണോ...?" അമ്മുവാണ്.

"അയാൾക്ക് എന്താ  അതിന്റെ  ആവശ്യം ?"  രാഹുലായിരുന്നു.

"പ്രിൻസിയുടെ  സപ്പോർട്ടും  ഉണ്ട്.....ഞാൻ  പരാതിയിൽ  യാമിയുടെ  പേര്  വ്യെക്തമായി  പറഞ്ഞിട്ടും  പുള്ളി  അവളെ  ഒന്ന്  വിളിച്ചു  ചോദിച്ചു  പോലുമില്ല....."

"മാത്രമല്ല....അയാൾ  ഇപ്പൊ  ലോങ്ലീവിൽ   അല്ലേ ...." രാഹുലാണ്.

"ശെരിക്കും   എല്ലാം  കൂടെ  കണക്ട്  ചെയ്യുമ്പോ......?"

"ചെയ്യുമ്പോ  ഇത്രയുള്ളൂ .....എല്ലാം  എന്റെ   വക്കീലിനു  കൊടുത്ത  പണി...കൂട്ടത്തിൽ  എനിക്കും  കുറച്ചധികം  കിട്ടി.....ഈശ്വര....ഇപ്പോഴേ  ഇതാണ്  അവസ്ഥയെങ്കിൽ കല്യാണം   കഴിയുമ്പോൾ  എന്റെ  അവസ്ഥ എന്താവും...."  ഞാൻ  താടിക്കു  കയ്യും  കൊടുത്തിരുന്നു.....

"ദുരവസ്ഥയായിരിക്കും മോളെ........" അമ്മുവാണ്.....ഞങ്ങൾ  ഓവറും  ചിരിച്ചു.

"അല്ല  യാമിയുടെ    വീഡിയോ  നീ  വേറെആർക്ക  അയച്ചത്...?"  രാഹുലാണ്....അമ്മുവും  ആകാംഷയോടെ  എന്നെ  നോക്കി.

"അത് ...പിന്നെ.....ഞാൻ  സ്ഫടികം  ജോർജ്  സർ...യാമിയുടെ  അങ്കിൾ....." ഞാൻ  വിക്കി വിക്കി  പറഞ്ഞു......

"എടീ   ദുഷട്ടെ ......അതിലും  ഭേദം   അവൾ  വൈരൽ  ആവുന്നതായിരുന്നു....." അമ്മുവാണ്. 

"ഹ....ഹ.......ഇതിലും  വലിയ   പണി  അവൾക്കു  കൊടുക്കാനില്ല.......ശിവാ......നീ   ഒരു  പ്രസ്ഥാനം  തന്നെ......" രാഹുലാണ്. ഞാൻ  രണ്ടു  പേരെയും  നോക്കി  നന്നായി  ഇളിച്ചു.....അല്ല  പിന്നെ......ഇത്രയെങ്കിലും  ഞാൻ  ചെയ്യേണ്ടേ.......

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആദി വൈകിട്ട്  ഓഫീസിൽ  തിരക്കുകളിലായിരുന്നു.  ജോസഫ്   വാതിൽ  തുറന്നു  വന്നു.."സർ  ഒരു  അരവിന്ദൻ  എന്ന  ഒരാൾ  കാണാൻ  വന്നിട്ടുണ്ട്..."

ആദി മെല്ലെ  തലപൊക്കി." ആരാ....." ആദി  എണീറ്റ്  ഗ്ലാസ്സിലൂടെ  പുറത്തേക്കു  നോക്കി.  ശിവയുടെ  അച്ഛൻ.  പുള്ളി  എന്താ  ഇവിടെ.....ആദി  വേഗം  പുറത്തിറങ്ങി...

"അങ്കിൾ.....വരു..."

അദ്ദേഹം  എണീറ്റു ...ആദിയെ  നോക്കി  ചിരിച്ചു. ഒട്ടും  തെളിച്ചമില്ലാത്ത  ചിരി....ആ  ചിരി  ആദിയും   ശ്രദ്ധിച്ചു.

എന്തോ  ഒരു  അപായസൂചനയോ..ഒരു  വല്ലായ്കയോ....എന്തോ  ഒന്ന് ....ആ  ചിരിയിലുണ്ടായിരുന്നതായി...അവനു  തോന്നി. അവർ  ക്യാമ്പിനുള്ളിൽ  കയറിയിരുന്നു. 

ജോസഫ്  ചായ വാങ്ങാനായി  പോയി.

"അദ്വൈത്  വൈകിട്ടാണോ   ഓഫീസിലുണ്ടാവാറു.....?"

"അതേ   അങ്കിൾ....രാവിലെ   ചിലപ്പോ  കേസ് ഉണ്ടാവാറുണ്ട്..... അങ്കിൾ  എന്താ  ചോദിച്ചത്?"

"ഞാൻ  ഒന്ന്  രണ്ടു  തവണ  വന്നിരുന്നു."

എന്തോ  പുള്ളിക്ക്  എന്നോട്  പറയാനുണ്ട്.....ആ  മുഖത്ത്  ഒരു  വിഷാദമാണോ  പരിഭ്രമമാണോ ....അറിയില്ല.....പുള്ളിക്കു   എന്തോ  എന്നോട്  പറയാനുണ്ട്....അത്  സന്തോഷകരമല്ല ......എന്റെ  ശിവയുടെ  മുഖമാണ്  പുള്ളിക്ക്.

"എന്റെ  നമ്പറുണ്ടായിരുന്നില്ലേ ..... വിളിക്കാമായിരുന്നല്ലോ ?"

"മ്മ് ...നേരിട്ട്  പറയണം  എന്ന്  തോന്നി......അതാ...."

"എന്താണ്  അങ്കിൾ   പറയൂ ....?"

ഞാനദ്ദേഹത്തെത്തന്നെ  നോക്കിയിരുന്നു. അദ്ദേഹ  ആകമൊത്തത്തിൽ  എന്റെ  മുറിയൊക്കെ  നോക്കി.  ഒടുവിൽ  എന്നെയും.

"അദ്വൈത്  ആലോചിക്കുന്നുണ്ടാവും....ഞാനെന്തിനാ....ഇങ്ങനെ ടെൻഷൻ  ആവുന്നേ  എന്ന്.  എനിക്ക്  തന്നോട്  പറയാനുള്ള  കാര്യത്തിന്റെ  ഗൗരവം  കൊണ്ടാ  ഞാൻ ....."

"അങ്കിൾ  എന്നെ  ആദി  എന്ന്  വിളിച്ചാൽ  മതി.  പിന്നെ...എന്നോട്  അടുപ്പമുള്ളവർ  അങ്ങനയാ   വിളിക്കുന്നത്....ഒരുപാട്  മുഖവുരയൊന്നും  വേണ്ടാ.....അങ്കിൾ  പറഞ്ഞോളൂ....."

എന്റെ  ശിവാനിയുടെ  മുഖം  എന്റെയുള്ളിൽ  തെളിഞ്ഞു  വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഒരു  ഭയവും.....

"എനിക്ക്  ആദ്യം  ഒരു  സർക്കാർ  ജോലിയാണ്  കിട്ടിയിരുന്നത്...നല്ല  പോസ്റ്റായിരുന്നു...ഒത്തിരി  കൈക്കൂലിയൊക്കെ  കിട്ടാൻ  സാധ്യതയുള്ള  പോസ്റ്റ്...എനിക്കതു  വേണ്ടായിരുന്നു...എനിക്ക്  കിമ്പളം 

 വാങ്ങാനിഷ്ടമില്ലായിരുന്നു... വാങ്ങിയില്ല  എങ്കിൽ അപ്പോൾ  പിന്നെ  സമ്മർദമാവും........എന്റെ  ജീവിതം   എപ്പോഴും  ഒരു  സ്വസ്ഥമായ  ഒരുപാട്  വലിയ  ഓളങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ  ക്രമമായ  ഓളത്തിൽ  മുന്നോട്ടു കൊണ്ട്  പോവാൻ  ഞാൻ  എന്നും  ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു....ഇപ്പോഴും  അങ്ങാനാണ്."  ഒന്ന്  നിർത്തി  എന്നെ നോക്കി.

കഥ  എങ്ങോട്ടാണ്  എന്ന്  എനിക്ക്  നല്ല  ബോധ്യം വന്നു.

"എന്റെ  ഭാഗം  ശെരിയാണ്  എന്നല്ല .എനിക്കറിയാം  ആദിയുടെ ഇഷ്ടം  മറ്റൊന്നാണ്.ഒരുപാട്  തിരകളും 

 ഓളങ്ങളും  കയറ്റങ്ങളും  ഇറക്കങ്ങളും  ഉള്ള  ഒരു സംഭവബഹുലമായ  ജീവിതമാണ്  ആദിയുടെ  എന്ന് 

 എനിക്കറിയാം.ഒരുപാട്  നന്മകളും  ശെരിയും  ഉള്ള  ജീവിതം...ഓരോ  വ്യെക്തികളുടെയും ജീവിതങ്ങളും  ഇഷ്ടങ്ങളും വ്യെത്യസ്തമാണ്. ..പക്ഷേ  എനിക്ക്  ഇഷ്ടം  ഇതാണ്..സമാധാനപരമായ  ജീവിതം .എന്റെ  നന്ദിനിക്ക് മക്കൾക്കും  ഞാൻ  എന്നും  സമാധാനമേ  കൊടുത്തിട്ടുള്ളൂ...അവർ  എനിക്ക്  ഒരുപാട്  വിലപ്പെട്ടതാണ്...പ്രേത്യേകിച്ചും  ശിവാനി...എന്നെ  ആദ്യമായി  അച്ഛാ  എന്ന്  വിളിച്ചവൾ.  എലാരിലും  കുറുമ്പത്തി   അവളായിരുന്നു. "  അദ്ദേഹം  ഒന്ന്  ചിരിച്ചു.

"പണ്ടേ  കള്ളത്തരം  ചെയ്യുമ്പോൾ  അവൾക്കൊരു  മുഖമുണ്ട്...ആ  മുഖം  ഇപ്പൊ  അവൾക്കു  എന്നുമുണ്ട്....എനിക്കറിയാം...നിങ്ങൾ  തമ്മിലിഷ്ടമാണ്  എന്ന്... ഞങ്ങൾ  തന്നെയാണ്  നിങ്ങള്ക്ക്  അങ്ങനൊരവസരം  തന്നത്..."

"അതേ  ഞാൻ  തന്നെ  തന്നോട്  വന്നു  ഇതിൽ  നിന്ന്  പിന്മാറണം  എന്ന്   പറയുമ്പോ...എനിക്കൊരു  ടെന്ഷനുണ്ട്...  ഒരൽപം  ജാള്യതയും.....എന്നാല്  എന്റെ  മോൾടെ  ജീവിതം  എനിക്ക്  വിലപ്പെട്ടതാണ്...സ്വസ്ഥമായ  സമാധാനപരമായ ഒരു  ജീവിതം  എന്റെ  ശിവാനിക്കും  വേണം.എല്ലാ  അച്ഛനെ  പോലെ  എനിക്കും  ആ  ആഗ്രഹമുണ്ട്. " അദ്ദേഹം  ഒന്ന്  നിർത്തി  എന്നെ  നോക്കി.

എന്റെ   ഹൃദയത്തിൽ  വേദന  പടർന്നു  കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു...എന്റെ  ശിവയുടെ  ചിത്രം  മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. അത്  മനസ്സിലാക്കിയെന്നോണം  അദ്ദേഹം  വീണ്ടും  തുടർന്നു.

"അദ്വൈതിൽ അല്ല...ആദിയിൽ  ഞാൻ  സാധാരണ  ഒരു  കാമുകനെയല്ല  കാണുന്നതു ...അതുകൊണ്ടാണ്  ഞാൻ  തന്നോട്  തന്നെ  സംസാരിക്കാൻ  വന്നത്. നമ്മൾ  ഒരുപാട്  ഒരാളെ  സ്നേഹിക്കുമ്പോ  അവരുടെ  സന്തോഷവും  സുരക്ഷിതത്വവും  നമ്മൾക്ക്  പ്രാധാന്യമുള്ളതല്ലേ .....? ആത്മാർത്ഥ  സ്നേഹം  അങ്ങനെയാണ്....അല്ലേ ?"ഒരു  യാചനയുടെ...വല്ലാത്ത  പ്രതീക്ഷയോടെ  എന്നെ  നോക്കുന്നു .

എന്റെ  ശിവയെ  ഞാൻ  എങ്ങനെ  വിട്ടുകൊടുക്കാനാ....എനിക്കവളോട്  അടങ്ങാത്ത  പ്രണയമാണ്....ഞാൻ  അവളെ പൊന്നു  പോലെ  നോക്കിക്കൊള്ളാം  എന്നൊക്കെ  പറയണം  എന്നുണ്ട്...പക്ഷേ.....

"ആദി ....മോന്  സുരക്ഷിതമായ  ഭയമില്ലാത്ത  ഒരു  ജീവിതം ശിവക്ക്  കൊടുക്കാൻ  പറ്റും   എന്ന്  ഉറപ്പുണ്ടോ....?"

തന്റെ  കൈപിടിച്ച് അപേക്ഷയുടെ  സ്വരത്തിൽ  സംസാരിക്കുന്ന ആ  അച്ഛനോട്ന്  ആദിക്കു  വേദന തോന്നി.....ശിവകോച്ചിനോട്  അടങ്ങാത്ത  പ്രണയവും...വര്ഷങ്ങളുടെ  പഴക്കമുണ്ടതിനു.

ഭാഗം 25

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

"അദ്വൈതിൽ അല്ല...ആദിയിൽ ഞാൻ സാധാരണ ഒരു കാമുകനെയല്ല കാണുന്നതു...അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ  തന്നോട് തന്നെ സംസാരിക്കാൻ വന്നത്. നമ്മൾ ഒരുപാട് ഒരാളെ സ്നേഹിക്കുമ്പോ അവരുടെ സന്തോഷവും സുരക്ഷിതത്വവും നമ്മൾക്ക് പ്രാധാന്യമുള്ളതല്ലേ.....? ആത്മാർത്ഥ സ്നേഹം അങ്ങനെയാണ്....അല്ലേ ?"ഒരു യാചനയുടെ...വല്ലാത്ത പ്രതീക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കുന്നു.

എന്റെ ശിവയെ ഞാൻ എങ്ങനെ വിട്ടുകൊടുക്കാനാ....എനിക്കവളോട് അടങ്ങാത്ത പ്രണയമാണ്....ഞാൻ അവളെ പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കൊള്ളാം എന്നൊക്കെ പറയണം എന്നുണ്ട്...പക്ഷേ.....

"ആദി....മോന് സുരക്ഷിതമായ ഭയമില്ലാത്ത ഒരു ജീവിതം ശിവക്ക് കൊടുക്കാൻ പറ്റും എന്ന് ഉറപ്പുണ്ടോ....?"

തന്റെ കൈപിടിച്ച് അപേക്ഷയുടെ സ്വരത്തിൽ സംസാരിക്കുന്ന ആ അച്ഛനോട്ന് ആദിക്കു വേദന തോന്നി.....ശിവകോച്ചിനോട് അടങ്ങാത്ത പ്രണയവും...വര്ഷങ്ങളുടെ പഴക്കമുണ്ടതിനു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്തെ ദൈന്യത ആദിയെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു. എന്നോട് അപേക്ഷയുമായി വരുന്നവെരെ ഞാൻ എന്നാൽ കഴിയുംവിധം സഹായിച്ചിട്ടേയുള്ളു......പക്ഷേ ഇദ്ദേഹം.....എന്റെ ജീവിതമാണ് ചോദിക്കുന്നത്. ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിൽ എന്റെ  കയ്യും ചേർത്തു.

"എന്റെ അവസാന ശ്വാസം വരെ അവൾ സുരക്ഷിതയായിരിക്കും....ഞാൻ അവളെ പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കൊള്ളാം...കാരണം അവളാണ് എന്റെ ജീവിതം."

അദ്ദേഹം കൈ പിൻവലിച്ചു . ഇല്ലാ എന്ന് തല കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

"എനിക്ക് വിശ്വാസമില്ല ആദി....ഞാൻ നിന്നെ പറ്റി നന്നായി അന്വേഷിച്ചു. നിങ്ങളുടെ ബന്ധം അധികമാർക്കും അറിയുകപോലുമില്ല. എന്നിട്ടും ശിവക്കും ഞങ്ങൾക്കും നേരിട്ട അപമാനവും വേദനയും നിന്റെ ശത്രുക്കൾ കാരണമാണ്. അതിൽ നിന്ന് തന്നെ വ്യെക്തമാണു നിന്നോടൊപ്പം അവൾ സുരക്ഷിതയല്ല...." ഒന്ന് നിർത്തിയിട്ടു അദ്ദേഹം വീണ്ടും തുടർന്നു.

"നിന്റെ സ്നേഹം ആത്മാർത്ഥമാണെങ്കിൽ നീ ഒരിക്കലും അവളെ നിന്നിൽ പിടിച്ചു നിർത്തില്ല ആദി. നീ തന്നെ അവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും. മറിച്ചു സ്വാർത്ഥമാണെങ്കിൽ..?" അദ്ദേഹം ഒന്ന് നിർത്തി.

അദ്ദേഹം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.നെറ്റിയിൽ വിയർപ്പ്പ് പൊടിയുന്നുണ്ട്. അദ്ദേഹ ഒരുപാട് സമ്മർദ്ദത്തിലാണ്....എനിക്കദ്ദേഹത്തോടു ഒരുപാട് സ്നേഹം തോന്നി.....ഒരച്ഛന്റെ കരുതൽ ഞാൻ കണ്ടു. എന്നോ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടത്. എന്നെ പറ്റി അദ്ദേഹം നന്നായി അന്വേഷിച്ചിരുന്നു. ഒരുപാട് തയ്യാറെടുത്താണ് അദ്ദേഹം എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ വന്നത്. എങ്ങേനെയും എന്നോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു സമർത്ഥിച്ചു ശിവയെ എന്നിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കും എന്ന ആത്മവിശ്വാസം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞിരുന്നു.

എനിക്കദ്ദേഹത്തോടു ഒരുപാട് ബഹുമാനം തോന്നി. ആരെയും അറിയിക്കാതെ മക്കൾക്കുവേണ്ടി വേണമെങ്കിൽ യാചിക്കാനും വന്ന ആ സ്നേഹം ആ മനസ്സ്....... എനിക്ക് എന്റെ അച്ഛനെ ഒരുപാട് മിസ് ചെയ്തു.

"നിനക്ക് തന്നെ തീരുമാനിക്കാം ആദി....നിന്റെ സ്നേഹം ആത്മാർത്ഥമോ...സ്വാർത്ഥമോ....?"

പുള്ളി നിർത്തിയിട്ടില്ല. വീണ്ടു ചോദ്യം.അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശബ്ദം വിറച്ചിരുന്നു.

"അങ്കിളിന്റെ ചായ തണുത്തല്ലോ? വേറെ പറയട്ടേ?"

അദ്ദേഹം വേണ്ടാ എന്ന് കൈപൊക്കി കാണിച്ചു. ഞാൻ ഒരു കുപ്പി വെള്ളം എടുത്തു കൊടുത്തു. അതും വാങ്ങിയില്ല. എന്നെ പഠിക്കുംപോലെ നോക്കുവാണു.

"ആദി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല....?"

ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി ചിരിച്ചു...."ഞാൻ പറയുന്നത് അങ്കിൾ കേൾക്കുമോ....ക്ഷമയോടെ....?"

അതേ എന്ന് തലയാട്ടി.

"ഞാൻ ശിവാനിയെ ആദ്യമായി കാണുന്നത് അങ്കിളും അവളും വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ അന്ന് പെണ്ണുകാണാൻ വന്നപ്പോഴല്ലാ.....എന്റെ അച്ഛന്റെ സുഹൃത്താണ് ആനന്ദിന്റെ അച്ഛൻ. അച്ഛൻ മരിച്ചതിനു ശേഷം ഞാൻ അന്ന് പത്തിൽ പഠിക്കുമ്പോ ഒരവധിക്കു ആനന്ദിന്റെ വീട്ടിൽ നിൽക്കാൻ വന്നു. അവിടെ വയശാലയില്ലേ...അവിടെ കുട്ടികൾക്കായൊരു ക്യാമ്പുണ്ടായിരുന്നു....ഞാനും പങ്കെടുത്തു.. അവിടെ വെച്ചാണ് ഞാനവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്.അന്ന് അവൾ രണ്ടിലോ മൂന്നിലോ ആണു പഠിക്കുന്നത്..അങ്കിൾ പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു കുറുമ്പിയും സി ഐ ഡി യുമായിരുന്നു....എന്റെ കള്ളത്തരമൊക്കെ പൊളിച്ചു...എന്നെ അവൾക്കു മറന്നു പോയി തോന്നുന്നു...ആനന്ദേട്ടന് ഒരു അലമ്പ് കൂട്ടുകാരനുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു ശിവ...പക്ഷേ അത് ഞാനാണ് എന്ന് അവൾക്കു മനസ്സിലായിട്ടില്ല...ഞങ്ങളുടെ വിവാഹമൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് വളരെ റൊമാന്റിക് ആയി അവളോട്‌ പറയണം എന്ന് വിചാരിച്ചതായിരുന്നു..." ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അദ്ദേഹം ചിരിച്ചില്ല...പക്ഷേ ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"പിന്നെയും ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു അവളറിയാതെ അവളെ ഞാൻ കണ്ടു മടങ്ങാറുണ്ട്....അവളുടെ സ്കൂളിന്റെ മുന്നിലും അമ്പലത്തിലും ഒക്കെ....പിന്നെ കോളേജിന്റെ തിരക്കുകൾ പ്രശ്നങ്ങൾ പഠനം പ്രാക്ടീസ് ഇതിന്റെയൊക്കെ ഇടയ്ക്കു അവളെ എന്റെ സ്വകര്യ പ്രണയമായി ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു. അമ്മയോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.പിന്നെ എന്റെ ശുദ്ധജാതകമാണ് എന്നും പറഞ്ഞു അമ്മയ്ക്ക് ടെൻഷനായി.. കല്യാണാലോചനയായി...സാവധാനം അമ്മയെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാം എന്ന് കരുതി. അമ്മയുടെ നിര്ബന്ധപ്രകാരമാണ് ശിവയുടെ വീട്ടിൽ എത്തുന്നത്. പെണ്ണുകാണുന്നതും....അന്ന് വരുമ്പോഴും ശിവയെകാണാനാ വരുന്നത് എന്ന് എനിക്കറിയിലായിരുന്നു. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അവളെ കണ്ടപ്പോ...പിന്നെ അവളുടെ കുസൃതിയും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ....ഈശ്വരനായിട്ടു തന്നതാണ് എന്ന് തോന്നി....പിന്നെ വിടാൻ തോന്നിയില്ല..... ഇപ്പോഴും അതേ ....വേണ്ടാന്നു വെക്കാൻ പറ്റണില്ല......"

അത് പറയുമ്പോ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.....

"ഇപ്പോഴും പറ്റണില്ല അങ്കിളേ....." ഞാൻ അങ്കിളിനെ നോക്കി. എന്നെ തന്നെ നിസഹായനായി നോക്കിരിപ്പുണ്ട്. കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം....

"കാലം മായ്ക്കാത്ത ഓര്മകളില്ല..... ആദ്യ പ്രണയം എപ്പോഴും വിജയിക്കണം എന്നില്ല.....ആദി സ്വാർത്ഥനാണ്.... തന്റെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി മാത്രമാണ് ചിന്തിക്കുന്നത്."

അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശബ്ദത്തിനു കാഠിന്യമേറിയിരുന്നു.

"എല്ലാരും സ്വാർത്ഥരാണ്.....ഒരു തരത്തിൽ അങ്കിളും സ്വാർത്ഥനല്ലേ...... സ്വന്തം മോൾടെ ഇഷ്ടം അവളുടെ സന്തോഷത്തെക്കാൾ അങ്കിളിനു പ്രധാനം അങ്കിളിന്റെ മനസ്സിന്റെ സ്വസ്ഥതയാണ്...അവളെ സുരക്ഷിതമായ കൈകളിൽ ഏൽപ്പിച്ചു എന്ന ചിന്ത നൽകുന്ന സ്വസ്ഥത.....അതിനു വേണ്ടിയല്ലേ അങ്കിൾ ഇവിടെ വന്നു എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നതു...." ഞാനദ്ദേഹത്തെ നോക്കി. അദ്ദേഹം നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു.

"ഒരു വക്കീലിനെ തർക്കിച്ചു തോൽപ്പിക്കാം എന്ന മിഥ്യാധാരണ ഒന്നും എനിക്കില്ല.....ആദി" തളർന്ന സ്വരമായിരുന്നു അത്.

ഞാൻ ഒരു നേർത്ത ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു."ഒരു വക്കീലായി ഞാനിതുവരെയും അങ്കിളിനോട് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല.... എന്റെ ശിവാനിയുടെ അച്ഛൻ എനിക്കും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്."

അദ്ദേഹം പോകാനായി എണീറ്റു. ഞാനും അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം പുറത്തേക്കു നടന്നു..കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്നു കൊടുത്തു.അദ്ദേഹം നിസ്സഹായനായി എന്നെ നോക്കി. ഒരു പ്രതീക്ഷ ആ കണ്ണിലപ്പോഴുമുണ്ടായിരുന്നു.

"അങ്കിൾ..... ഞാൻ ശിവയോടു സംസാരിക്കാം...ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം.....ഞാൻ അവൾക്കു സമയം കൊടുക്കാം..... അങ്കിൾ പറഞ്ഞ പോലെ കാലം മായ്ക്കാത്ത ഓർമ്മകളില്ലലോ .ആദ്യ പ്രണയം അവളും മറന്നാലോ....."

അദ്ദേഹം ഒന്നും മിണ്ടാതെ കാറിൽ കയറി പോയി. പോകുന്നത് വേറെയും ഞാനവിടെ നിന്നു.

"പുതിയ കേസാണോ സാറേ......" ജോസെഫണ്.

"ഇല്ല....ഞാൻ വിട്ട ഒരു കേസ...." അതും പറഞ്ഞു ഞാനിറങ്ങി. കാറിൽ കയറുമ്പോ വീട്ടിൽ പോണം എന്ന് വിചാരിച്ചു...പക്ഷേ പോയത്.....ബാറിലാണ്.....അങ്ങോട്ടൊക്കെ പോയിട്ട് കുറച്ചായി. ഞാൻ കോർണറിൽ ഒരെടുത്തിരുന്നു....എന്റെ ബ്രാൻഡ് പറയുമ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ വന്നത് എന്റെ ശിവയുടെ കൊഞ്ചിക്കൊണ്ടുള്ള ചോദ്യമാണ്........

"ഈ വിസ്കിയും വോഡ്കയും തമ്മിലുള്ള വ്യെത്യാസം എന്താ...ഏതാ നല്ലതു.?" ......ഞാൻ കണ്ണടച്ചിരുന്നു.......ഞാൻ പെണ്ണുകാണാൻ പോയപ്പോ......."ചേട്ടൻ സൂപ്പർ ലുക്കാ...." എന്ന് പറഞ്ഞത്......ഫോൺ എടുക്കാതിരുന്നത്...അവസാനം എടുത്തത്.സംസാരിച്ചതു ...ഗജപോക്കിരി എന്ന് വിളിച്ചത്...അങ്ങനെ അങ്ങനെ........ഓരോന്നും .....ഇപ്പൊ വീട്ടിൽ പോയാൽ 'അമ്മ പൊക്കും.വെറുതെ എന്തിനാ....'അമ്മ ഒന്ന് ഉറങ്ങട്ടെ......അങ്ങനെ ബീച്ചിൽ പോയി......മൊബൈൽ എടുത്തു ശിവയുടെ മെസ്സേജിസും ഫോട്ടോസും ഒക്കെ വെറുതെ നോക്കിയിരുന്നു. ഉടനെ അവൾ വിളിച്ചു എടുത്തില്ല....പകരം ഗുഡ് നൈറ്റ് മെസ്സേജ് ഇട്ടു. ഒരു ആങ്ഗറി സ്മൈലി ഫേസ് തിരിച്ചു അയച്ചു....

."ഫോൺ എടുക്കാത്തെ എന്താ....." എന്ന് മെസ്സേജ് ഇട്ടു. ഞാൻ മറുപടി അയച്ചില്ല...."പോയികിടന്നുറങ്ങടാ ...... ഗജപോക്കിരി ....." മെസ്സേജ് വായിച്ചു ഞാൻ ചിരിച്ചു പോയി.അവളുടെ ഈ വിളികൾ ഒക്കെ

എനിക്ക് എന്ത് ഇഷ്ടാണ് ...."ഞാനെങ്ങനെയാ.....അരവിന്ദൻ അങ്കിളേ നിങ്ങളുടെ മോളെ മറക്കാൻ."...എന്റെ ആത്മഗതമാനെ അൽപ്പം ഉറക്കെ ആയിപോയി.....അടുത്ത് കപ്പിലാണ്ടി മറ്റും വറുത്തു കൊണ്ട് നിന്ന ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ കണ്ണ് ചിമ്മി കാണിച്ചു.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഒത്തിരി താമസിച്ചു ഞാൻ വീട്ടിൽ എത്തി...സ്പെയർ കീ ഉപയോഗിച്ച് വീട്ടിൽ കയറി. ഇത് തന്നെ പലദിവസങ്ങളിലും ആവർത്തിച്ചു..താമസിച്ചു വരുക.....മദ്യപിക്കുക...ഒത്തിരി ഒന്നുമല്ല.....പണ്ടു കോളേജിലൊക്കെ പഠിച്ചപ്പോൾ ഉള്ള എന്നെ വെച്ചാണെങ്കിൽ ഒട്ടും തന്നെയില്ല എന്ന് പറയാം. എന്നാലും കുറച്ചു സമയം ഞാനും എന്റെ ശിവയും മാത്രമേയുള്ളൂ എന്ന് തോന്നും.....അവളുടെ തമാശകളും പണിയും ഒക്കെ ഓർമ്മ വരും....അവൾ എന്നെ തകർത്തു വിളിക്കാറുണ്ട്.....ഞാൻ എടുക്കാറില്ല....എന്നും ഗുഡ് നൈറ്റ് മെസ്സേജ് ഇടും.....മറുപടിയും വരും ....അലമ്പനും...ഗജപോക്കിരിയും ഒക്കെ അവൾ വിട്ടു ഇപ്പൊ പുതിയ പേരാ...ജാടതെണ്ടി....ഞാൻ ചിരിച്ചു പോയി.....അങ്ങനെ ബീച്ചിലിരിക്കുമ്പഴാ ഒരു കാൾ വന്നത്......ഒരു പുതിയ നമ്പറായിരുന്നു....ആദ്യം ഞാൻ കട്ട് ചെയ്തു.....സമയം പത്തരയായി....വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു....ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു...."ഹലോ "

അനക്കമൊന്നുമില്ലാ. ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു "ഹലോ..."

അപ്പോഴും ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല...അപ്പുറത്തു ആളുണ്ട്...."ശിവ കൊച്ചേ......." ഞാൻ ഒരു പ്രത്യേക ഈണത്തിൽ വിളിച്ചു....അത് അവൾക്കു ഭയങ്കര ഇഷ്ടാണ് എന്നെനിക്കറിയാം....

"അപ്പൊ.....ഓർമയുണ്ട്....ജാടതെണ്ടി......എത്ര ദിവസമായിട്ടു വിളിക്കുന്നു...എന്താ തിരിച്ചു വിളിക്കാതെ....? ആർക്കു പണി കൊടുക്കുവാ....? ഒരു രണ്ടു മിനിറ്റ് ഫോൺ എടുത്തു സംസാരിച്ചാൽ എന്താ കുഴപ്പം?" ചോദ്യങ്ങളുടെ ഒരു നീണ്ട നിര തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.....പക്ഷേ ശബ്ദം ഒട്ടുമില്ലായിരുന്നു..

"നീ ഒളിച്ചു വിളിക്കുവാനോ.....?" ഞാൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

"ആ...ഇയാൾ എന്റെ ഫോൺ എടുക്കില്ലലോ...കാശിയുടെ നമ്പർ അറിയാലോ......അതും എടുത്തില്ലെങ്കിലോ......സോ ...അമ്മയുടെയാ ...'അമ്മ ഇപ്പൊ വരും ....പുള്ളിക്കാരിയുടെ ജീവനാണ്...എന്റെ കയ്യിലിരിക്കുന്നേ....വേഗം പറ...എന്താ പറ്റിയെ...സുഖമില്ലേ ?... ആർക്കാ പണി കൊടുക്കാൻ പോണെ...? ഒന്ന് പറ ആദിയെട്ടാ" ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ സംസാരിക്കുവാണു.....ശബ്ദം താഴ്ത്തി.

"നാളെ ഞാൻ ഉച്ചയ്ക്ക് കോളജിനു മുന്നിൽ വരും . ഒരു മൂന്നു മണിക്ക്. ഒറ്റയ്ക്ക് വരണം.....ചങ്കിനോട് പറഞ്ഞേക്കു...."

"ശെരിക്കും ....വരുമോ?" നേർത്തു പോയിരുന്നു അവളുടെ ശബ്ദം...

"എന്താ...വരണ്ടേ ......?" ഞാൻ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു.

"വരണം.... വരണം.... എനിക്ക് പറയാനൊരുപാടുണ്ട്........എത്ര ദിവസമായി എന്നെ വിളിച്ചിട്ടു."

ഒരുപാട് പ്രണയവും പരിഭവവും ആ ശബ്ദത്തിലുണ്ടായിരുന്നു.

"ശെരി എന്ന എന്റെ ശിവകോച് പോയികിടന്നുറങ്ങിക്കോ......?'

"വെക്കല്ലേ....വെക്കല്ലേ ......"

"എന്താ...?"

"ഞാൻ നാളെ എന്ത് ഡ്രസ്സ് ഇട്ടിട്ടു വരട്ടെ......"

"എന്ത് ഡ്രെസ്സിട്ടാലും എന്റെ കണ്ണിൽ എന്റെ ശിവകൊച് ഒരുപാട് സുന്ദരിയാണ്...ഒരുപാട്..."

"മ്മ്..." ഒന്ന് മൂളികൊണ്ടു ശിവ ഫോൺ വെചു. അപ്പോഴും ചെവിയിൽ ആദിയേട്ടന്റെ പ്രണയാർദ്രമായ സ്വരമായിരുന്നു. ഫോൺ തിരിച്ചു കിച്ചണിൽ കൊണ്ട് വെച്ച് തിരിഞ്ഞതും മാതാശ്രീ മൊബൈലും തിരക്കി കിച്ചണിൽ എത്തി. ഞാൻ ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞതോരോന്നും ഓർത്തു ഉമ്മറത്ത് വന്നിരുന്നു. അച്ഛൻ ഗേറ്റ് കടന്നു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ എണീറ്റ് .അച്ഛൻ എന്റെ കയ്യിൽ വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്ന കവർ തന്നു. അതിൽ നല്ല പഴം പൊരിയും, ഉഴുന്നുവടയുടെയും മണം വന്നു. ഞങ്ങളെല്ലാപേരും കൂടെ മത്സരിച്ചു തട്ടി. അപ്പോഴാണ് ഞാനൊരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്... അച്ഛൻ എന്നെ മാത്രമേ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുള്ളൂ....ഞാൻ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അച്ഛൻ കണ്ണുകൾ മാറ്റി. ഞാനറിയാതെ എന്തോ മാറ്റം അച്ഛനുണ്ട്.. രാത്രി പഠിക്കുമ്പോഴൊക്കെ വന്നു നോക്കാറുണ്ട്. കോളജിൽ പോയിവരുമ്പോൾ അച്ഛനുണ്ടാവാറില്ല...എന്നാലും അച്ഛൻ വരുമ്പോ ശിവ എവിടെ എന്ന് ചോദിക്കാറുണ്ട്. ചിലപ്പോൾ വീഡിയോസ് ഒക്കെ വന്നതുകൊണ്ടുള്ള ആശങ്കയാവാം.

ഞാൻ വേഗം റൂമിൽ പോയി.....ഈ പ്രണയത്തിനു എന്തോ മാന്ത്രിക ശക്തിയുണ്ട്....ചിലപ്പോൾ സമയം കണ്ണടച്ച് തുറക്കും മുന്നേ പോവും...മറ്റു ചിലപ്പോൾ ഇഴയും. അലമാര തുറന്നു ഒരുമാതിരി പെട്ട എല്ലാ വസ്ത്രങ്ങളും നോക്കി. പലതും ഇട്ടു തിരിച്ചു വെച്ചു...ആദ്യമായിട്ടാണ് ഞാൻ ആദിയേട്ടന് കാണാൻ വേണ്ടി ഇഷ്ടത്തോടെ ഒരുങ്ങുന്നത് ....ഒന്നും എനിക്കിഷ്ടായില്ല....

പിന്നെ വേഗം പോയി രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു....അപ്പോഴും അച്ഛനെ ഒന്നിടകണ്ണിട്ടു നോക്കി...പുള്ളി എന്നെയും നോക്കാറുണ്ട്.....ഈശ്വരാ ഇത് പണിയാണോ..അച്ഛന് എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട്. അമ്മയെ നോക്കി.....ഒരു രക്ഷയുമില്ല..... വാട്സാപ്പിലെ ഏതോ വീഡിയോ പാറൂനെ കാണിക്കുന്നു.....അവൾ അതിശയിക്കുന്ന....വേണ്ട പോര്....കാശി കഴിക്കുന്നുണ്ട്....അല്ലാ....ഞാൻ എന്തിനാ ഇവരെയൊക്കെ നോക്കുന്നെ....എനിക്കു കള്ളാ ലക്ഷണം ഉണ്ടോ.... കള്ളത്തരം ചെയ്യാൻ പോവുന്നതുകൊണ്ടാണോ ഞാൻ എല്ലാരേയും നോക്കുന്നത്. ഇവിടെ അധികം നിൽക്കുന്നത് പന്തിയല്ല... വേഗം പാത്രം കഴുകി എല്ലാം എടുത്തു വെക്കാൻ അമ്മയെ സഹായിച്ചു......അവിടെ നിന്ന് മുങ്ങി.

നേരെ മുറിയിൽ വന്നു കിടന്നു. ആദിയേട്ടന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു...ആ കാപ്പി കണ്ണുകളും...താടിയും...കുസൃതി ചിരിയും......എത്രപെട്ടന്നാണ് ആദിയേട്ടൻ എന്റെ മനസ്സു കൊണ്ട് പോയത്.....ആദ്യമായി ആ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയത്തെ കണ്ടത്....ഇപ്പൊ ആലോചിക്കുമ്പോ പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന ആദിയേട്ടന്റെ കണ്ണുകളിലും പ്രണയം ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു. ഈശ്വര ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നില്ലാലോ....നേരമൊട്ടു വെളുക്കുന്നുമില്ല..... തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു നേരം വെളുപ്പിച്ചു.

രാവിലെ എണീറ്റ് കുളിച്ചു.....ഞാൻ അംഗം ആരംഭിച്ചു....സംഘട്ടനം തന്നെയായിരുന്നു. ഒടുവിൽ അലമാര മൊത്തവും കാലിയായി....ബെഡ് മുഴുവൻ തുണികളുമായി. ഇട്ടും ഊരിയും ഞാൻ തളർന്നു....ഒടുവിൽ ഒരു വെള്ള ചുരിദാർ ഇട്ടു....പിങ്ക് ഫ്ലോറൽ പ്രിന്റുള്ള ഷാളും ഒരു കുഞ്ഞു പൊട്ടും.... ഇപ്പോഴും ഇടുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു ചൈനും... ലൈറ്റ് ആയി കണ്ണെഴുതി.....ഒരു കുഞ്ഞു പൊട്ടും..മുടി അഴിച്ചിട്ടു...ഇപ്പൊ ഞാൻ എനിക്ക് സുന്ദരി ആയി. ആദിയേട്ടനും ഇഷ്ടാവും. ഞാൻ വേഗം തുണി മടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു...ഇല്ലേൽ പോരാളി എന്നെ കൊല്ലും......ഒരുവിധം തുണികൾ ഒതുക്കി വെച്ച് ഞാനിറങ്ങി.

"ഇന്ന് സ്വാതന്ത്ര്യ ദിനം ഒന്നുമല്ലലോ....നീ എന്താ വെള്ള....." അമ്മയാനെ.

"ശുഭ കാര്യത്തിന് വെള്ള നല്ലതല്ലേ നന്ദിനിക്കുട്ടി........." ഞാൻ  അമ്മയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.

"ഉവ്വ ഉവ്വ...."

ഞാൻ ഭക്ഷണവും കഴിച്ചു വേഗം സ്കൂട്ടയെടുത്തു. അച്ഛനും ഒരുങ്ങി വന്നു.

"ഞാനിറങ്ങാ അച്ഛാ....."

"സൂക്ഷിച്ചി പോണംട്ടോ..." അച്ഛനാ.....

ഞാൻ തലയാട്ടി...ഒപ്പം എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു കുറ്റ ബോധവും വന്നു....ഞാനവരെ പറ്റിക്കുവാനോ.... ഇല്ലാ...ആദിയേട്ടനെ അവർക്കറിയാലോ....പഠിത്തം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പറയാം.... ഞാൻ നേരെ അമ്മുന്റെയടുത്തു വിട്ടു...അവളെയും പൊക്കി കോളജിൽ എത്തി കാര്യം പറഞ്ഞു.

"ഹമ്പടീ......എന്നിട്ടാണോ ഈ വെള്ളയും ഇട്ടിറങ്ങിയത്.....നിനക്ക് ഒരു സാരിയൊക്കെ ചുറ്റി വന്നുകൂടായായിരുന്നോ?"

"എന്നിട്ടു വേണം ഞാൻ സാരീയും പിടിച്ചോണ്ടിരിക്കാൻ....മാത്രമല്ല....ഞാനെപ്പോഴും ഇങ്ങനല്ലേ....അപ്പൊ ഇങ്ങനെ മതി. ആദിയേട്ടനും ഇതാ ഇഷ്ടം."

"അങ്ങനെ ഇന്നു ആദിയേട്ടനും ശിവകോച്ചും ഡേറ്റിംഗിന് പോവല്ലേ........ഫസ്റ്റ് ഡേറ്റിംഗ്....." അമ്മുവാനെ....

ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പുറത്തേക്കു നോക്കി...ഇന്ന് ഈ ക്യാമ്പസ്സിന് പ്രത്യേക ഭംഗിയുള്ളതു പോലെ.....കാറ്റിനു പോലും പൂക്കളോടും ഇലകളോടും പ്രണയമുള്ളതുപോലെ.... ഉച്ചവരെ എന്റെ ശരീരം മാത്രമേ ക്ലാസ്സിലുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..........മനസ്സ് കോളേജിന്റെ മുന്നിലായിരുന്നു......വന്നോ ...... വന്നോ ..........ഈ കാത്തിരിപ്പിനും ഒരു സുഖമുണ്ട്.....

ഭാഗം  26

 ഒരു അഡാർ   പെണ്ണുകാണൽ 

"അങ്ങനെ  ഇന്നു  ആദിയേട്ടനും  ശിവകോച്ചും  ഡേറ്റിംഗിന്  പോവല്ലേ........ഫസ്റ്റ്  ഡേറ്റിംഗ്....." അമ്മുവാനെ....

ഞാൻ ചിരിച്ചു  കൊണ്ടു   പുറത്തേക്കു  നോക്കി...ഇന്ന്  ഈ  ക്യാമ്പസ്സിന്  പ്രത്യേക  ഭംഗിയുള്ളതു  പോലെ.....കാറ്റിനു  പോലും  പൂക്കളോടും  ഇലകളോടും പ്രണയമുള്ളതുപോലെ.... ഉച്ചവരെ  എന്റെ  ശരീരം  മാത്രമേ ക്ലാസ്സിലുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ..........മനസ്സ്   കോളേജിന്റെ  മുന്നിലായിരുന്നു......വന്നോ ...... വന്നോ ..........ഈ  കാത്തിരിപ്പിനും  ഒരു  സുഖമുണ്ട്.....

ഒടുവിൽ എന്റെ  മൊബൈൽ  റിങ്  ചെയ്തു.  മിസ്സഡ്   കാൾ  ആയിരുന്നു. ആദിയേട്ടൻ  എത്തീട്ടുണ്ടാവും .  ഞാൻ  അമ്മുവിനോട്  പറഞ്ഞിട്ടിറങ്ങി.....ഞാൻ  ആ  അവർ  ക്ലാസ്സിൽ  കയറിയില്ലായിരുന്നു. എങ്ങാനും  സർ  വിട്ടില്ലെങ്കിലോ....പണിയായില്ലേ ....ഞാൻ  ഓടി  ഗേറ്റ്നു   പുറത്തു  വന്നിട്ടും  ആരെയും  കണ്ടില്ല....ആദിയേട്ടന്റെ  കാര്  അവിടെയൊന്നും  കണ്ടില്ല.... ഞാൻ  കുറച്ചു   നേരം  വെയിറ്റ്  ചെയ്തു...ചിലപ്പോ  ഇപ്പൊ  എത്തുന്നേ  ഉണ്ടാവുള്ളൂ....വാച്ചിലേക്ക്  നോക്കി....സമയം  ആവുന്നേയുള്ളൂ.....ഇനി  വരില്ലേ .....  ഈശ്വരാ  വന്നില്ലെങ്കിൽ.....അപ്പോൾ  തന്നെ  എന്റെ  മൊബൈൽ  ബെൽ  അടിച്ചു. ആദിയേട്ടനായിരുന്നു.

"ഹലോ ...."

"ശിവാ....എനിക്ക്  ഇന്ന്  തിരക്കാണ്  മോളെ.....സോറി ....ഞാൻ  പിന്നെ  വിളിക്കാം ."  ഒട്ടും  ഉന്മേഷമില്ലാത്ത  ശബ്ദം.

"ഞാൻ   പുറത്തിറങ്ങി....ഒന്ന്  വര്വോ ...ഞാൻ  വെയിറ്റ്  ചെയ്യാം....." ഞാൻ പറഞ്ഞു.....എനിക്ക്  കണ്ടേ  പറ്റുള്ളൂ....

ഒന്നും  മിണ്ടുന്നില്ലാലോ ....."പ്ളീസ്  ആദിയേട്ടാ... പ്ലീസ് ....."  ഞാൻ  ചെവിയോർത്തു.....മൗനം .

"എന്റെ  ശിവകോച്ചേ....സ്വസ്ഥമായി  പിന്നൊരു  ദിവസം  നമുക്ക്  കാണാട്ടോ .....ഇന്നു   എന്റെ  കൊച്ചു....... " ആദിയേട്ടൻ  പൂർത്തിയാക്കിയില്ല...ഞാൻ  ഫോൺ  വെച്ചു .  എന്റെ  കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു . ശബ്ദവും   ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  കോളെജിലേക്ക്  കയറി..ഇനി  ക്ലാസ്സിൽ  പോവാൻ  എനിക്ക്  വയ്യ..സ്കൂട്ടിയിൽ  ചാരി  നിന്നു ....ആദിയേട്ടന്റെ  ശബ്ദത്തിൽ എന്നെത്തെയും  കുസൃതി  ഇല്ലായിരുന്നു... ഇന്നലെ  രാത്രിയും  കുറുമ്പുള്ള   ആ  ശബ്ദം  അല്ലായിരുന്നു...പക്ഷേ  ഇന്നലെയും  ഇന്നും  ആ  സ്വരത്തിൽ  ഒരുപാട്  സ്നേഹമുണ്ടായിരുന്നു...വേദനയും...എന്നെ  വിളിച്ചിട്ടും  കുറച്ചു  ദിവസമായി....എന്തോ  ഉണ്ട്. ഞാൻ  വേഗം   മൊബൈൽ  എടുത്തു.....ആനന്ദേട്ടന്റെ  നമ്പറിൽ  വിളിച്ചു. വെറുതെ  എന്നോ സേവ്  ചെയ്തിരുന്നതാ..

"ഹലോ  ആനന്ദേട്ടാ  ഞാൻ  ശിവാനിയാണ്."

"ആ  ശിവാനി.....  എന്താ   വിളിച്ചത്.....?" ആശ്ചര്യം  നിറഞ്ഞ  സ്വരം.....ഞാൻ  വിളിക്കാറില്ലലോ.

"എനിക്ക്  ആദിയെട്ടന്റെ  ഓഫീസ്   ഒന്ന്  പറഞ്ഞു  തരാവോ ?"

"ആഹാ ...സ്വന്തം  വക്കീലിന്റെ  സ്ഥലം  അറിയില്ലേ .....? എന്തിനാ....പോവാനാണോ ?"

"പോണം...ഒരു  സർപ്രൈസ്  വിസിട് ...ആദിയേട്ടനോട്  പറയണ്ടാട്ടോ  ?"

"ആയിക്കോട്ടെ......"  എനിക്ക്  വഴി  പറഞ്ഞു  തന്നു.ഒരല്പ  ദൂരമുണ്ട്...സ്കൂട്ടിയിൽ  പോയാലോ....ഇത്രെയും  ദൂരം  ഞാൻ  പോയിട്ടില്ല...പെട്രോളും  ഉണ്ട്..... പോണോ....ഓട്ടോ  പിടിച്ചാലോ.....എന്റെ  ലിപ്ലോക്ക്  വിഡിയോ  കണ്ട  വല്ല  ഓട്ടോക്കാരനും...ഏതായാലും  സ്കൂട്ടി  ആണ് സേഫ്.... പോവാം....ആനന്ദേട്ടൻ  പറഞ്ഞ  വഴിയും  എന്റെ  ഗൂഗിൾ ദേവതയുടെ  സഹായത്താലും  ഞാൻ  എത്തി....അത്യാവശ്യം  തിരക്കുള്ള  റോഡ്....അഡ്വ .  അദ്വൈത  കൃഷ്ണയുടെ  ബോർഡ്  ഒക്കെ  യുണ്ട്...ഒന്ന്  രണ്ടു  പേരുണ്ട്...ഞാൻ  അകത്തു  കയറി...ഈശ്വര  ആദിയേട്ടൻ  ഇവിടെയുണ്ടാവണെ ......റിസെപ്ഷനിസ്റ്  ആണ് തോന്നുന്നു  ഒരു  പെൺകുട്ടി  എന്നെ  നോക്കി.....

"അദ്വൈത്   കൃഷ്ണ...." ഞാൻ  ചോദിച്ചു.....ഇതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന  ധൈര്യം  എനിക്കിപ്പോ  ഇല്ലാട്ടോ. 

"സാർ....ഇന്ന്  ആരെയും  കാണുന്നില്ല....എന്തോ  കേസിൻെറ  പ്രിപ്പറേഷനിലാ .....കേസിന്റെ  കാര്യമാണെങ്കിൽ  ആ   മാഡത്തിനെ   കണ്ടോളു...."  ആ  കുട്ടി  എനിക്ക്  മറ്റൊരു  മുറി  കാണിച്ചു  തന്നു..

"സാറുണ്ടോ  ഇവിടെ....?"

"ഉണ്ട് ...പക്ഷേ  ഞാൻ  പറഞ്ഞല്ലോ...?"

ഞാൻ  തിരിഞ്ഞു  നടന്നു.  വെയ്റ്റിംഗ്  ഏരിയയിലെ   സോഫയിലിരുന്നു...  മൊബൈൽ  എടുത്തു  ആദിയേട്ടനെ  വിളിച്ചു. ഒത്തിരി  ബെല്ലുകൾക്ക്  ശേഷം  എടുത്തു. "ശിവാ.....പിണക്കം  ഒക്കെ  മാറിയോ..വീട്ടിൽ  പോയോ ?...'"

"ഇവിടെ  എന്താ  ആണുങ്ങൾ  ഒന്നുമില്ലേ ......"  ഞാൻ  ഒരൽപം  ദേഷ്യത്തോടെ  ചോദിച്ചു...

"എവിടെ ...?"

"ഈ   പഞ്ചാരകുഞ്ചുവിന്റെ  ഓഫീസിൽ....."  ഞാൻ  ചുണ്ടു  കടിച്ചമർത്തി  ചിരിയടക്കി  പറഞ്ഞു. എന്നിട്ടു  ഫോണ്  കട്ട്  ചെയ്തു  തലഉയർത്തിയപ്പോൾ  ദാ   ഫോണും   ചെവിയിൽ വെച്ച് ക്യാബിനും  തള്ളി  തുറന്നു  വരുന്നു....എന്നെ  മിഴിച്ചു  നോക്കി  നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാൻ  എഴുന്നേറ്റു....എനിക്ക്  ശെരിക്കും  ചിരി  വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു  ആ  നിൽപ്പ്  കണ്ടപ്പോൾ...

എന്തോ  അപൂർവ  കാഴ്ച്ച  കണ്ട  പോലെ  റിസെപ്ഷനിസ്റ്  പെങ്കൊച്ചും   ആ  മാഡം   എന്ന്  പറഞ്ഞ  ജൂനിയർ  പെങ്കൊച്ചും  നോക്കി  നിൽക്കുന്നു. ആദിയേട്ടന്റെ  ആ  കിളിപറന്ന നിൽപ്പ്  ഞാൻ  ശെരിക്കും  ആസ്വദിച്ചു...എപ്പോഴും   എന്നെയാണല്ലോ  ഞെട്ടിക്കുന്നത്..... ഒട്ടും  പ്രതീക്ഷിക്കാതെ  എനിക്കും  ഒരു  ഞെട്ടൽ   കൊടുക്കാൻ  പറ്റിയല്ലോ.

ചിരിച്ചു  കൊണ്ട്  എന്റെ  അടുത്ത്  വന്നു....

"നീ  എന്നെയും   കൊണ്ടേ  പോവുള്ളൂ...... അല്ലേടീ   ശിവാനി..."

ഞാനും  ചിരിച്ചു കൊണ്ട്  തലയാട്ടി......

"ആദിയേട്ടനല്ലേ  കാണാം  എന്ന്  പറഞ്ഞെ ……” 

എല്ലാം  ഞാനാണല്ലോ  എന്റെ  ശിവകോച്ചേ...നിന്നെ  കണ്ടതും  സ്നേഹിച്ചതും  നിന്നെക്കൊണ്ടു  സ്നേഹിപ്പിച്ചതും  ഇപ്പൊ  നിന്നെ അകറ്റാൻ  ശ്രമിക്കുന്നതും  എല്ലാം  ഞാനാ... നിന്നെ  എനിക്ക്  വേദനിപ്പിക്കാൻ  കഴിയാത്തത്കൊണ്ടാ  ഞാൻ  ഇന്ന്  വരാതിരുന്നത്.....നിന്നോട് എനിക്ക്  പറയാൻ  വയ്യായിരുന്നു...ഇപ്പൊ  ദാ   നീ  ഇങ്ങോട്ടു  വന്നിരിക്കുന്നു.... ഞാൻ  അകലാൻ  ശ്രമിക്കുന്തോറും നീ  കൂടുതൽ  അടുക്കുവാണല്ലോ  ശിവാ...

"ആദിയേട്ടാ..... എന്താ  നോക്കനേ ?"

"എങ്ങേനെയാ  വന്നത്.?"

അവൾ  സ്കൂട്ടിയുടെ താക്കോൽ  കിലുക്കി  കാണിച്ചു .

"  അപ്പൊ  എങ്ങോട്ടാ....?"  ഞാനവളോട്  ചോദിച്ചു.

അവൾ എന്നെ  ഒന്ന്   ദേഷ്യത്തിൽ  നോക്കി.....എന്നിട്ടു എന്റെ  ക്യാമ്പിന്റെ  അകത്തേക്ക്  നോക്കി പരിഭവത്തോടെ  നിന്നു. ആ നില്പു കണ്ടപ്പോൾ  എനിക്ക്  ചിരി  വന്നു.

"സാർ ...." ജോസെഫാണ് .

"ജോസഫ് ...ഇത്  ശിവാനി....എന്റെ  ഫ്രണ്ട്   ആണ്.."

ജോസഫ്  ശിവാനിയെ  നോക്കി  ചിരിച്ചു....അത്ര  വിശ്വാസം  വരാത്തത്  പോലെ  എന്നെ  നോക്കി....കാരണം  പുള്ളി  എന്റെ  കൂടെ കൂടീട്ടു  ഒത്തിരി  യായി...എനിക്ക്  സ്ത്രീ   സുഹൃത്തുക്കൾ  പൊതുവേ  വളരെ  കുറവാണ്.

"എനിക്കറിയാം...വിഡിയോയിൽ  കണ്ട  കുട്ടിയല്ലേ..."  റിസെപ്ഷനിസ്റ്  കുട്ടിയാണ്. .ഞാൻ അവളെ  ഒന്നിരുത്തി  നോക്കി.

"വീഡിയോ  മാത്രമേ  കുട്ടി  കണ്ടുള്ളൂ...ഫേസ്ബുക്  ലൈവ്  കണ്ടില്ലേ ......"  വേറെയാരുമല്ല  എന്റെ  ശിവ  കൊച്ചു.

 

"ആ  കണ്ടു...."  ആ കുട്ടി  ഒന്ന്  വിളറി.

"ചേച്ചിക്കു  ഏതാ  ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്.....വീഡിയോ  ആണോ  ഫേസ്ബുക്  ലൈവ്  ആണോ ?" ശിവ  വിടാനുദ്ദേശമില്ല......  റിസെപ്ഷനിസ്റ്  കുട്ടി വിളര്ന്നുണ്ട്....

"അത്   ഫേസ്ബുക്  ലൈവ്....."  അവൾ  വിക്കി  വിക്കി  പറഞ്ഞു.

"ആ ചേച്ചി  പൊളി  ആണല്ലോ...കൊടുകൈ....."  എന്നും  പറഞ്ഞു ശിവ  അവൾക്കു  കൈകൊടുത്തു. ജോസെഫേട്ടന്റെയും  ജുനിയർ   കുട്ടിയുടെയും  കിളി  പോയി  നിൽപ്പുണ്ട്.  ഇത്  എന്ത്  സാധനം  എന്ന  നോക്കി  നിൽപ്പുണ്ട് അവർ.  മ്മടെ  ശിവകോച്ചിനു  അതൊന്നും  ഒരു  വിഷയമേ  അല്ല. ഞാനറിയാതെ  ചിരിച്ചു  പോയി....

"ജോസെഫേട്ട  ഞാൻ  ഒന്ന്  പുറത്തു പോവാണു ......"  എന്നും  പറഞ്ഞു  ശിവയെ  നോക്കി....

"ബാ ..."  ഞങ്ങൾ  എന്റെ  ക്യാബിനിൽ  കയറി....ഞാൻ  വന്നു  സിസ്റ്റം  ഓഫ്  ചെയ്തു   പേഴ്സ് എടുത്തു  .....ഇടക്കണ്ണിട്ടു  ശിവയെ  നോക്കിയപ്പ്പോ  കാണാനില്ല......ഇവൾ  എവിടെപ്പോയി  എന്റൊപ്പം  കേറിയില്ലേ.

റൂമിൽ  ഇല്ല.....  ഞാൻ  വേഗം  പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോ  കാണുന്നത്  ജോസേഫിനോടും  റിസെപ്ഷനിസ്റ്  കുട്ടിയോടും   ജൂനിയർ  കൊച്ചിനോടും  വിശദീകരിച്ചു  പരിചയപ്പെടുന്ന  ശിവയാണ്. ഞാനവരോട്  അത്ര  കൂട്ടൊന്നുമല്ല.... ആവശ്യത്തിന്  സംസാരിക്കാറുള്ളൂ...ഒടുവിൽ  ഞാൻ  പുറത്തിറങ്ങി  അവൾക്കു  വേണ്ടി    കാത്തു നിന്നു. ഇവൾ  ആള്  കൊള്ളാലോ...ഇപ്പൊ  എന്നെ  കാത്തു  നിർത്തുന്നോ. ഇവൾക്കാദ്യമായി  കണ്ടവരോട്  എന്താ  ഇത്രയ്ക്കു  സംസാരിക്കാൻ. ഒടുവിൽ  എല്ലാരോടും  യാത്രയും  പറഞ്ഞു  വന്നു.

"അപ്പൊ  എങ്ങോട്ടാ  ആദിയേട്ടാ...?"  എന്നെ  നോക്കി  നിഷ്കു   ഭാവത്തിൽ  ചോദിക്കുവാ.....

"ബാ   കയറു...."  ഞാൻ  ഡ്രൈവിംഗ്  സീറ്റിലെ  ഡോർ തുറന്നു  കയറിക്കൊണ്ട്  പറഞ്ഞു.

"യ്യോ.....അപ്പൊ  എന്റെ  സ്കൂട്ടി....."

"അത്  പിന്നെഎടുപ്പിക്കാം...."

ഒന്ന്  സംശയിച്ചു  നിന്നിട്ടു  അവൾ  മുന്നിൽ  തന്നെ കയറി. ഞാൻ  കാറു  മുന്നോട്ടു  എടുത്തു.  അങ്ങനെ  ഞങ്ങളുടെ  ആദ്യത്തെ  യാത്ര...അവളെ   ഞാൻ  ഇടകണ്ണിട്ടു  നോക്കി. പുറത്തേക്കു  നോക്കിയിരിക്കുവാണു ....ചുണ്ടിൽ  ചെറിയ  ഒരു  പുഞ്ചിരിയുണ്ട്....മുഖം   നന്നായി  ചുവന്നിട്ടുണ്ട്.... എനിക്കാ  മുഖം  ഒരുപാടിഷ്ടാണ്...ഈ മുഖം കാണാൻ   ഒരുപാട്  കൊതിയുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ   കണ്ടപ്പോൾ എന്റെയുള്ളിൽ  ദുഃഖം  ആണ്  വന്നു  നിറയുന്നത്. ഒരു വേദന.....

കാർ   ഞാൻ  ബീച്ച്  റോഡിലേക്ക്  തിരിച്ചു. മൗനം  കൊണ്ടും  പ്രണയിക്കാം  എന്ന്  ഞാൻ  തിരിച്ചറിഞ്ഞ  നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു..  അത്....അവളും  എന്നെ  ഇടകണ്ണിട്ടു  നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.കല പിലാന്നു വർത്തമാനം  പറയുന്നവളാ.....ഇപ്പൊ  മിണ്ടുന്നില്ല....

"നിനക്ക്  ശബ്ദം  ഒന്നുമില്ലേ .......?"

എന്നെ  നോക്കി  മുഖംവീർപ്പിച്ചു....."ഇത്രയും  നേരം  കലപിലാന്നു  അവരോടൊക്കെ  സംസാരിച്ചല്ലോ ....ഇപ്പൊ  ശബ്ദം  എവിട  പോയി..... " എന്നെ  ഒന്ന് ഇരുത്തി  നോക്കി.

ഈശ്വര  മിണ്ടുന്നില്ല.....ഇവൾ  എന്താ മൗനവൃതമാണോ....മുഖവും  വീർപ്പിച്ചു  പുറത്തു  നോക്കിയിരിക്കുന്നു.

എനിക്കാ  പിണക്കം  കണ്ടപ്പോ  ചിരി  വന്നു.....  കഷ്ടപ്പെട്ടു   മിണ്ടാതിരിക്കുവാണു ...... എന്റെ  കാന്താരീ......

ഞാൻ  കാർ സൈഡിൽ   ഒതുക്കി...പുറത്തേക്കു  ഇറങ്ങി....അവളും  ഇറങ്ങി...അധികമാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..

എന്നും  രാത്രി  ഞാൻ  വന്നിരിക്കാറുള്ള  കൽ  ബെഞ്ചിൽ  വന്നിരുന്നു....തിരിഞ്ഞു  നോക്കി.....ആശാത്തിയും  വന്നിരിപ്പുണ്ട്....മുഖം  വീർപ്പിക്കണം  എന്നുണ്ട്  അവൾക്കു ...പക്ഷേ  എന്താ  ചെയ്യാ ....ചിരി  വരുന്നു...കവിൾ   ചുവക്കുന്നു...എന്നെ  നോക്കാനും  പറ്റുന്നില്ല...ഇതൊക്കെ കണ്ടപ്പോ  എനിക്ക്  ചിരി  വന്നു...ഞാൻ  അവളെ  നോക്കി  ചിരിക്കാൻ  തുടങ്ങി...  പിന്നയവളും  ചിരിച്ചു...ബാഗ്  വെച്ചു  എനിക്കൊരിടിയും   തന്നു....

"പോയി  എനിക്കൊരു  ഐസ്ക്രീം  വാങ്ങി  കൊണ്ട് വാ......"  ഞാൻ ചിരിച്ചു  കൊണ്ട്  ഐസ് ക്രീം   വാങ്ങാൻ  വന്നു...ഞങ്ങളുടെ  അടുത്ത്  തന്നെ  ഐസ്ക്രീമും  കൊണ്ട് ഒരു  പയ്യൻ  വന്നു  നില്പിണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ  ഐസ്ക്രീം  പറയുമ്പോഴും  വാങ്ങുമ്പോഴു  ശിവ  എന്നെ  തന്നെ  നോക്കി ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.....ആ  കണ്ണുകളിൽ എന്നോടുള്ള  അടങ്ങാത്ത  പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു...ഈശ്വരാ  ഈ  പെണ്ണിനെയാണോ  ഞാൻ  മറക്കാൻ...   ഞാൻ   രണ്ടെണ്ണം  വാങ്ങി  അവളുടെ  അടുത്ത്  വന്നിരുന്നു.....

"ആദിയേട്ടൻ   ഒട്ടും   റൊമാന്റിക് അല്ല..."

ഞാൻ  അന്തം  വിട്ടു  പോയി..  എന്താ.....എന്ന്  പുരികംപൊക്കി  ചോദിച്ചപ്പോ  പറയുവാന്.....

"ഒരു  ഐസ്ക്രീം  അല്ലേ  വാങ്ങാൻ  പറഞ്ഞെ ..... നമുക്കൊരുമിച്ചു    കഴിക്കാമായിരുന്നല്ലോ...?" എന്നെ  നോക്കി  കണ്ണുരുട്ടുന്നുണ്ട് അവൾ.

ഈശ്വരാ...ഈ    പൈങ്കിളി ...എന്നെ  ഒരു  വഴിയാക്കുമല്ലോ ...

"എന്റെ  ശിവാ...ചേട്ടന്  നല്ല  ഒരു  പെൺകുട്ടിയെ  കിട്ടാൻ  ഞാൻ  പ്രാര്ഥിക്കാം   എന്ന്  പറഞ്ഞ  നീയാ......?" ഞാൻ  അവളെ  കളിയാക്കി .

"അത്  അന്നല്ലേ ..ചേട്ടൻ  പോയില്ലാലോ...?." എന്നെ  നോക്കി  ചുണ്ടു കൂർപ്പിച്ചു..

..".ഇന്ന്  ചേട്ടന്  വേറെ  പെൺകുട്ടി  ഒന്നും  വേണ്ടാ....ശിവ  മതി.....കേട്ടോ"  അത്  പറയുമ്പോളും  ആ  കവിളുകൾ  ചുവന്നിരുന്നു. 

അതും  പറഞ്ഞു  അവൾ  എന്റെ  തോളിലേക്ക്  തലചായ്ച്ചു ഐസ്ക്രീ  കഴിക്കാൻ  തുടങ്ങി.  ഞാനതും  നോക്കിയിരുന്നു...  "ഐസ്  ക്രീം  ഇപ്പൊ  പോവും  ആദിയേട്ടാ...."  എന്റെ  ഐസ് ക്രീം  നോക്കിയവൾ  പറഞ്ഞു .

ഞാൻ  എന്റെ  ഐസ്ക്രീം  കളഞ്ഞു...എന്നിട്ടവളുടെ  വാങ്ങി  കഴിക്കാൻ  തുടങ്ങി.  അവൾ  എന്നെ  നോക്കി കണ്ണു   മിഴിച്ചിരിപ്പുണ്ട്...എന്ന്നിട്ടു  ചിരിയോടെ  തിരകൾ  നോക്കിയിരുന്നു...

"ശിവാ....  എനിക്ക്  ഒരു  ട്രസ്റ്റ്  ഉണ്ട്...ഞാൻ  മാത്രമല്ല .....എന്നെ പോലെ  പലർ......അന്നത്തെ  കേസ്  തന്നെ ഞാൻ  നിന്നോട്  പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ......ആ  കുട്ടിയെ കൊണ്ട്  വന്ന  ഹോസ്പിറ്റലിലെ  ഡോക്ടർ  തൊട്ടു  ....എല്ലാ  പ്രൊഫെഷനിലും   ഉള്ളവർ  ചേർന്ന  ഒരു ട്രസ്റ്റ്  ആണ്....ആ  കുട്ടിയേയും  അമ്മയെയും പോലെ നിയമം  നിഷേധിക്കപെട്ടവർ...ചൂഷണത്തിനിരയായവർ...അങ്ങനെ  പലർ... എല്ലാ  കേസുകൾക്കും  നീതി  നേടി  കൊടുക്കാൻ  കഴിയില്ല...ബട്ട് ഞങ്ങൾ  ആ  വിക്ടിമ്മിനൊക്കെ   സംരക്ഷിക്കും   ആര്  കാരണം  ആണോ  അവർക്കു  അനീതി  നേരിടേണ്ടി  വന്നത്  അവരാൽ  തന്നെ  അവരെ  സംരക്ഷിക്കും...അങ്ങനെ   പല  കേസുകളും  സെറ്റിൽ   ചെയ്യാറുണ്ട്..... എല്ലാ  കേസുകളും  അല്ലാ.....നീതി  കിട്ടില്ല  എന്നുറപ്പുള്ള കേസുകൾ....പിന്നെ  എല്ലാ  വിക്ടിംസ്    ഒന്നും  ഫയ്റ്റ്   ചെയ്യാനുള്ള  ശക്തിയും  മനസ്സും ഉണ്ടാവില്ല..."

ഞാനവളെ  നോക്കി...ഞാൻ  പറയുന്നത്  ശ്രദ്ധിച്ചു  കേൾക്കുന്നുണ്ട്.

"അപ്പൊ  ആ പ്രതികൾ  ഒക്കെ  രക്ഷപ്പെടില്ലേ .....അവർക്കു  ശിക്ഷ  കിട്ടണ്ടേ .....?"  ശിവയാണ്.

"ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ  ശിവാ...പ്രാക്ടിക്കലി  എല്ലാ  പ്രതിക്കളയുമൊന്നും  ശിക്ഷിക്കാൻ  പറ്റില്ലാ... പിന്നെ  എന്തെങ്കിലും  പണി  കൊടുക്കുക...അത്രെയുള്ളൂ... ഞങ്ങളുടെ  ട്രസ്റ്റ് ൽ  കൊട്ടേഷൻ   ടീം  വരെയുണ്ട്......"

കൗതുകത്തോടെ  കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുവാണു ....ഞാനവളുടെ കൈ   എന്റെകൈകൾക്കുള്ളിലാക്കി.

"എനിക്ക്  ഒരുപാട്  ഭീഷണിയും  പണിയും  ഒക്കെ  കിട്ടാറുണ്ട്...കുത്തും  കിട്ടീട്ടുണ്ട്.....കോളേജിൽ  പഠിക്കുമ്പോ....എന്റെ  അമ്മയ്ക്ക്കും  ലാൻഡ്ഫോണിൽ  ഭീഷണിയൊക്കെ  വരാറുണ്ട്.....എന്നോടൊപ്പമുള്ള  ജീവിതം  നിന്റെ  അച്ഛന്റെ  സംരക്ഷണയിലുള്ള  സമാധാനപരമായ  ജീവിതം  ഒന്നുമായിരിക്കില്ലാ......അതിന്റെ  ഏറ്റവും  വലിയ  ഉദാഹരണം   ആണ്  നിന്റെ  യൂട്യൂബ്  വിഡിയോ..എന്നോടുള്ള  പകപോക്കിയതാണ്...എന്നെ  വരുതിയിലാക്കാനുള്ള  ശ്രമം.എന്നോടൊപ്പം  കാര്യങ്ങൾ  അത്ര  സേഫ് ആൻഡ്  സ്മൂത്ത്  ആയിരിക്കില്ല..”

“ശിവകോച്ചേ ….നിനക്കിപ്പോ ഈ  പറഞ്ഞത്  ഒന്നും  വലിയ  കാര്യമായി  തോന്നില്ല..കാരണം  നിന്റെ  ആദ്യ  പ്രണയം  ഞാനാണ്..."

എന്നെത്തന്നെ  നോക്കിയിരിക്കുന്ന ആ  കണ്ണുകളിൽ  ഒരുപാട്  ചോദ്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു......ഞാൻ  അവളുടെ  പാറിപ്പറക്കുന്ന  മുടി  ഒതുക്കി  വെച്ച്  കൊടുത്തു്......

"ശിവാ... നമ്മുക്കൊരു  ബ്രേക്ക്  എടുത്താലോ...?.. എന്റെ  ശിവകൊച്ചു  പഠിച്ചു  കോഴ്സ്  ഒക്കെ  കമ്പ്ലീറ്റ്  ചെയ്യു.... എന്നിട്ടു  അപ്പോഴും  ഈ  പ്രണയം  എന്നോട്  ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നോടൊപ്പമുള്ള  ജീവിതം  അന്നും  നീ  ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ  വിളിക്കു  ഞാൻ  വരാം...നമുക്ക്  കല്യാണം  കഴിക്കാം... അച്ഛനോടും  അമ്മയോടും    ഒക്കെ  നമുക്ക്  സംസാരിക്കാം...." 

ആ  കണ്ണുകൾ  നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു......

"ബ്രേക്ക്  അപ്പ്......അതാണോ ....ഇത്രയു മനോഹരമായി  എന്നോട്  പറഞ്ഞത്...." 

ഇടറിയ  ശബ്ദത്തിൽ അവൾ   എന്നോട്  ചോദിച്ചു.

"അല്ലാ....ഞാൻ  കാത്തിരിക്കും  എന്നാണു  പറഞ്ഞതു." 

തിരകളെ  നോക്കി  ഞാനും  പറഞ്ഞു...ഒരുപാട്  വേദനയോടെ...

എന്റെ  ശിവകോച്ചിന്റെ  നിറഞ്ഞകണ്ണുകൾ  എനിക്ക്  കാണാൻ  കഴിയുമായിരുന്നില്ല....

നേരം  കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു..... അവൾ  ഒന്നും  മിണ്ടുന്നില്ല.....ഇടയ്ക്കു  എന്നെ  നോക്കുന്നുണ്ട്...ഞാനവളെയും.....ആൾക്കാരുടെ എണ്ണം കൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....ശിവയ്ക്കു   വീട്ടിൽ  എത്താനുള്ള  സമയം   കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകും.... അവരൊക്കെ  പേടിക്കും.....പിന്നെ  ഇവിടന്നു  വീട്ടിൽ  എത്തുമ്പോ ഒത്തിരി  വൈകും  അവൾക്കു. 

 മാത്രമല്ല.....കണ്ണ്  നിറഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നു.  ഉള്ളു  കരയുന്നുണ്ട്....ഒറ്റയ്ക്ക്  വണ്ടി ഓടിച്ചു  പോയാലും    എനിക്കൊരു  സമാധാനവും   ഉണ്ടാവില്ല....

"പോവാം  ....ശിവാ.....ഞാൻ  വീട്ടിലാക്കാം....സ്കൂട്ടി  നാളെ  കോളേജിൽ  കൊണ്ട്  വരാൻ  ജോസഫിനോട്  പറയാം..." അപ്പോഴും  മൗനം.....

"വീട്ടിൽ  അന്വേഷിക്കില്ലേ ......?" ...ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.....കാറിലോട്ടു  നടന്നു....അപ്പോഴും  അവൾ  അവിടെത്തന്നെയിരിക്കുന്നു..അവളുടെ  നിറഞ്ഞ  കണ്ണുകൾ  എന്റെ  ഹൃദയത്തെ  കൊത്തി   വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഞാൻ  വീണ്ടും  അവളുടെ  അടുത്തേക്ക്  ചെന്ന്  മുട്ടുകുത്തി  നിന്നു....അവളുടെ  കയ്യ് എന്റെ  കൈകളാൽ  പൊതിഞ്ഞു.

"എന്റെ  ശവകൊചേ   നീ  എന്തിനാ  ഇങ്ങനെയിരിക്കുന്നേ .....ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം  എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ .....എനിക്ക്  എന്റെ  ശിവയെ   വേണം .....പൂർണ്ണ  മനസ്സോടേയും എല്ലാപേരുടെയും   സമ്മതത്തോടെ......."

അപ്പോഴും  തന്നെ  നോക്കുന്ന  ശിവയുടെ കണ്ണുകളിൽ  നിറഞ്ഞതു   പരിഭവവും  വേദനയുമായിരുന്നു. 

ഭാഗം 27

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു.....കാറിലോട്ടു നടന്നു....അപ്പോഴും അവൾ അവിടെത്തന്നെയിരിക്കുന്നു..അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ എന്റെ ഹൃദയത്തെ കൊത്തി വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഞാൻ  വീണ്ടും അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് മുട്ടുകുത്തി നിന്നു....അവളുടെ കയ്യ് എന്റെ കൈകളാൽ പൊതിഞ്ഞു.

"എന്റെ ശവകൊചേ നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെയിരിക്കുന്നേ.....ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ .....എനിക്ക് എന്റെ ശിവയെ വേണം.....പൂർണ്ണ മനസ്സോടേയും എല്ലാപേരുടെയും സമ്മതത്തോടെ......."

അപ്പോഴും തന്നെ നോക്കുന്ന ശിവയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞതു പരിഭവവും വേദനയുമായിരുന്നു.

"ആദിയേട്ടന്റെ അമ്മയ്ക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടല്ലേ....?" ആ ശബ്ദം ഇടറിയിരുന്നു....

"എന്നാരു പറഞ്ഞു...... എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ കാത്തിരിക്കുമോ?" ഞാനവളുടെ കൈ ഒന്നുകൂടെ ഇറുകെ പിടിചു.എന്നെ നോക്കുന്ന ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ അവളുടെ കൈ വലിച്ചെടുത്തു...എന്നെ പുറകിലോട്ടു ഒറ്റ തള്ളു തന്നു. ഞാൻ ഒന്ന് അനങ്ങിയതേയുള്ളൂ....വീഴരുത് എന്ന ആഗ്രഹത്തിൽ തള്ളില്ലേ...അത്രേയുള്ളൂ...

"ആദിയേട്ടൻ ഒരു സാഡിസ്റ് ആണ്....എത്രനാൾ ഞാൻ എടുക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ടു എന്നെ ഫോൺ ചെയ്തു...എന്റെ മനസ്സിൽ സ്നേഹം നിറച്ചിട്ടു ഇപ്പൊ ബ്രേക്ക് എടുത്താലോ പോലും...... ജീവിതം സേഫ് അല്ല പോലും.....എനിക്ക് പറ്റില്ലാ......" അത്രയും പറഞ്ഞു അവൾ എണീറ്റ് തിരകൾക്കടുത്തേക്കു പോയി.ഞാൻ ആ കൽ ബെഞ്ചിലിരുന്നു.....എന്റെ ശിവയെ നോക്കി...അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണെങ്കിലും ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നത് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു. കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ അങ്ങനിരുന്നു...അവൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു....

"'അമ്മ വിളിച്ചിരുന്നു.....പോകാം ...."

ഞാൻ എണീറ്റു.ഞങ്ങൾ കാറിൽ കയറി. ഞാനവളെ ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...പക്ഷേ അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു...ഞാൻ നോക്കുമ്പോഴൊക്കെ ആ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയവു വേദനയും ഇടയ്ക്കു  ഇടയ്ക്കു ക്രൗര്യവും വരാറുണ്ടായിരുന്നു. തെല്ലൊരു ഭയം ഇല്ലാതില്ല....കാരണം അത് ശിവാനിയാന്നെ.... അവളുടെ വീടിനടുത്തു എത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ കാർ ഒതുക്കി നിർത്തി. നേരം ഇരുട്ടിയിരുന്നു. അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിപ്പുണ്ട്.

"എനിക്കു ആദിയേട്ടനെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എന്നും വേണം എന്ന് തോന്നിയത് എപ്പോഴാണ് എന്നറിയാമോ?" ശാന്തമായിരുന്നു ആ സ്വരം. ഞാൻ ഇല്ലാ എന്ന് തലയാട്ടി.....

അവൾ എന്റെ കയ്യുടെ മേൽ കൈ വെച്ചു...."അന്ന് രാത്രി വന്നില്ലേ...എന്റെ വീഡിയോ പുറത്തു വന്ന ദിവസം....ഒരുപാട് തിരക്കുണ്ടായിട്ടും യാത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും ക്ഷീണിച്ചിട്ടും ഒക്കെ വന്നത്.... ആ പോസ്റ്റിന്റെ താഴേ നിന്നതു....." അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു......എന്റെ കണ്ണുകളും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

ഞാനെന്നും നിന്റൊപ്പമുണ്ടാവും ശിവകൊച്ചേ..... ഒന്നെന്നെ മനസ്സിലാക്കു..... എന്നൊക്കെ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുള്ളൂ....

"ശിവാ……. മോളേ....നമ്മുടെ കല്യാണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു കുറെ വര്ഷം കഴിയുമ്പോ...നിനക്ക് ഒരിക്കലും തോന്നാൻ പാടില്ലാ....ഞാൻ നിനക്ക് പറ്റിയൊരു എടുത്തചാട്ടമാണ് എന്ന്...ഒന്നാലോചിക്കാമായിരുന്നു എന്ന്."

അവൾ ശൗൽ എടുത്തു മുഖം അമർത്തി തുടച്ചു. മുടി യൊക്കെ ഒതുക്കി...കരഞ്ഞു വീർത്തിരുന്നു മുഖം...

"എന്നെ ഇനി ഫോൺ ചെയ്യില്ല അല്ലേ....?"

"ഇല്ലാ"

"വല്ലപ്പോഴും...." ഞാൻ പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരുന്നു......എനിക്കവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് കാണാൻ വയ്യായിരുന്നു..

"ഫോൺ വിളിച്ചാലെന്താ ആദിയേട്ടാ...." ചിണുങ്ങുവാന് പെണ്ണ്.....ഈശ്വരാ....

"...വിളിച്ചാൽ……. .നീ എന്നെ കൊണ്ട് മതില് ചാടിക്കും."

"അല്ലേലും എനിക്ക് ഈ വക്കീലിനെ കൊണ്ടു മതിലുചാടിപ്പിക്കാനറിയാം" അവളുടെ ആത്മഗതമാണ് പക്ഷേ ഞാൻ കേട്ടു. ഞാൻ അവളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി... ഒരു തെളിച്ചമൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട്.....കുസൃതിയും കുറുമ്പും ഒക്കെ മിന്നി മറയുന്നുണ്ട് ആ മുഖത്തു.

അവൾ എന്റെ കൈ എടുത്തു ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു..... എന്റെ ഹൃദയം പടാപടാന്നിടിച്ചു.....ആദ്യ ചുംബനമാണ് കിട്ടാൻ

പോകുന്നത്. ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി വീണപോലത്തെ ഒരു നനുത്ത സ്പര്ശനം കിട്ടി പക്ഷേ അതിന്റെ തൊട്ടു പിറകെ എന്റെ ഒരു നിലവിളിയും ഉണ്ടായിരുന്നു....ആ പിശാശിന്റെ നാല് പല്ലു എന്റെ കൈകളിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങി....ഞാൻ വേഗം എന്റെ കൈ വലിച്ചു അതേ വേഗത്തിൽ അവള് കാറിൽ നിന്ന് ചാടി ഇറങ്ങി പത്തു അടി മാറിനിന്നു ചിരിക്കുന്നു...

"ചിരിക്കുന്നോ ഡീ പിഷാശേ....." ഞാൻ എന്റെ കൈ കുടഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു...അവിടെ രക്തവും നീലിച്ചു... അവൾ പതുക്കെ വന്നു എത്തി നോക്കുന്നുണ്ട്... "വേദനിച്ചോ ...ആദിയേട്ടാ..."

"ഇല്ലാ...ഭയങ്കര സുഖമായിരുന്നു....വീട്ടീ പോടീ നിന്ന് കിന്നരിക്കാതെ......" കയ്യും കുടഞ്ഞു ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു...ഒപ്പം അവളും .....

"ഇനി രണ്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞല്ലേ കാണുള്ളൂ....അതുവരെ എന്നെ ഓർത്തിരിക്കാനാ...." എന്നും പറഞ്ഞു അവൾ നടന്നു ഗേറ്റ് തുറന്നു.

എനിക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി....അവളുടെ മാറ്റത്തിൽ.....കരച്ചിലും പറച്ചിലും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചു..ഇവൾ എന്നെ കൊണ്ട് രജിസ്റ്റർ മാര്യേജ് ചെയിപ്പിക്കും എന്ന്. മാത്രമല്ല ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞു വിഷമിച്ചു നിൽക്കുന്ന ശിവയെ ഞാൻ എങ്ങനെ വിളിക്കാതിരിക്കും. ഞാനവളെ വിളിച്ചു പോവും എന്നുള്ള ഭയവും എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും മുറ്റത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു...

"ഒരുപാട് താമസിച്ചലോ ശിവാ..... " അവളുടെ അമ്മയാണ്..

"ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ 'അമ്മ ഫോൺ ചെയ്തപ്പോ...... " ശിവയാണ്.

"നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാ ഒരുമിച്ചു വന്നതു .....ആദി എങ്ങനാ ശിവയെ കണ്ടത്... " അച്ഛനാണെ .പുള്ളി എന്നെ സംശയ ദൃഷ്ടിയോടെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

"അത് അങ്കിൾ......" ഞാൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതും....

"അകത്തിരുന്നു സംസാരിക്കാലോ ആദിയേട്ടാ......." എന്റെ ശിവയാണ്..ഒരു നിഷ്കളങ്ക ഭാവം... ആ ഭാവം അത്ര പന്തിയല്ല.

"അത് ശെരിയാ കയറിവാ മോനെ...." മറ്റാരുമല്ല എന്റെ ഭാവി അമ്മായിഅമ്മ.

"വരു...." അങ്കിളും എന്നെ വിളിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി.....നിഷ്‌കു ശിവ ആദ്യമേ അകത്തു കയറി എന്നെ കാത്തു നില്പുണ്ട്. ഇവളുടെ നിൽപ് അത്ര പന്തിയല്ല...

"ഞാൻ ചായ എടുക്കാം" ശിവയുടെ 'അമ്മയാണെ

"വേണ്ട ആന്റി...."

കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം . സ്കൂട്ടി പണി ആയി വഴിയിൽ നിന്ന ശിവയ്ക്കു ഞാൻ ലിഫ്റ്റ് കൊടുത്തു.ഇതാണ് ഞാൻ പറയാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നത്...അത് ശിവയോടു പറഞ്ഞിരുന്നു...നേരത്തെ... ഞാനതു പറയാനാരംഭിച്ചപ്പോഴേക്കും പൊളിച്ചില്ലേ എന്റെ ശിവകൊച്ചു.

"അച്ഛാ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്...അമ്മയും കേൾക്കണം...ഇത് പറയാനാ ആദിയേട്ടനെയും വിളിച്ചു ഞാനിങ്ങോട്ടു വന്നത്...." ഈശ്വര ഞാൻ മിഴിച്ചു ശിവയെ നോക്കി..... കണ്ണൊക്കെ നിറച്ചു നിൽക്കുന്നു...അങ്കിളാണെങ്കിൽ എന്നെ നോക്കി ദഹിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്... ആന്റി ശിവയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിന്നുണ്ട്.

"അച്ഛാ നിങ്ങൾ എനിക്കാദ്യമായി കൊണ്ടുവന്ന ചെക്കനല്ലേ ആദിയേട്ടൻ. അന്ന് എനിക്ക് കല്യാണം കഴിക്കാൻ ഉള്ള പ്രായമായിരുന്നില്ലലോ..അതുകൊണ്ടു ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ ഓടിച്ചു വിടുകയായിരുന്നു...അങ്ങനെ പണി അങ്ങോട്ട് കൊടുത്തും ഇങ്ങോട്ടു കിട്ടിയും ഞങ്ങൾകൂട്ടായി .പിന്നീട് ഞാൻ വളരുമ്പോഴും എന്റെ ഉള്ളിലെ പ്രണയത്തിന്റെയും വിവാഹത്തിന്റെയു മുഖം ആദിയേട്ടന്റെ ആയിരുന്നു. " അവൾ എന്നെ ഒന്നിടകണ്ണിട്ടു നോക്കി. ഞാൻ എന്റെ ശിവയെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുവായിരുന്നു. അത്ഭുതത്തോടെ........

"അച്ഛനും അമ്മയും കൊണ്ട് വന്ന ആലോചനായത് കൊണ്ട് എന്തായാലും എതിർപ്പുണ്ടാവില്ലലോ......പക്ഷേ ഇന്ന് ആദിയേട്ടൻ പറയുന്നു...." അവൾ ഒന്ന് നിർത്തി എന്നെ നോക്കി......ഞാൻ മുള്ളിന്മേൽ നിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു....ഈ പിശാശു എന്താണ് പറയാൻ പോവുന്നത് എന്ന് എനിക്കൊരു രൂപവുമുണ്ടായിരുന്നില്ലാ.

"ഈ ആദിയേട്ടൻ പറയുവാ നമുക്ക് ഇപ്പൊ മാര്യേജ് രജിസ്റ്റർ ചെയ്യാം എന്ന്...പിന്നീട് കോഴ്സ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് വീട്ടിൽ പറഞ്ഞു കല്യാണം കഴിക്കാം എന്ന്.....ഞാൻ സമ്മതിച്ചില്ല....എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എന്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹത്തിനും ഒപ്പം നിൽക്കുന്നവരാണു എന്ന്.....ആദിയേട്ടനു പക്ഷേ വിശ്വാസമില്ല.....അതുകൊണ്ടു ഞാൻ നിരബന്ധപൂർവ്വം വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നതാ... "

എന്റെ കിളികളൊന്നും ഈ ജില്ലയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...എന്റെ മാത്രമല്ല....അരവിന്ദൻ അങ്കിൾ നന്ദിനി ആന്റി, കാശി എന്തിനു വാതിലിൽ വന്നു നിൽക്കുന്ന പാറുവിനു പോലും കിളി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.....ഞാൻ എന്റെ പ്രണയിനിയെ നോക്കി ...അവിടെ കിളികൾക്കൊന്നും ഒരു കുഴപ്പവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. മാത്രമല്ല എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ആരും കാണാതെ കണ്ണും ചിമ്മി....ഈശ്വരാ ഞാൻ ഒരു സൂപ്പർ ഫാസ്റ്റ് നാണോ തലവെച്ചതു.

"ഇപ്പൊ വിശ്വാസമായില്ലേ ആദിയേട്ടാ....?"

അവളുടെ കോപ്പിലെ ഒരു ചോദ്യം ....അരവിന്ദാനങ്കിൾ എന്നെ ക്രുദ്ധിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്...അവളെയും നോക്കുന്നുണ്ട്....പിശാശ് അവൾക്കു ഒന്നും ഏൽക്കുന്നില്ല.....എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുവാണു.

നന്ദിനി ആന്റി പക്ഷേ അവളെ മാത്രമേ നോക്കുന്നുള്ളു....പാറുവും കാശിയും ചിരിയൊക്കെ പൊത്തി പിടിക്കുന്നുണ്ട്.

"സത്യമാണോ ആദി?" നന്ദിനി ആന്റി ആണു .

" എനിക്ക് ശിവയെ ഇഷ്ടാണ്....അവളുടെ കോഴ്സ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് എനിക്ക് അവളെ കല്യാണം കഴിച്ചു തരണം....അപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയുമായി വരാം."

അതും പറഞ്ഞു ഞാനവിടന്നു മുങ്ങി ..... എന്റെ ശിവാനിയെ എനിക്കൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ പറ്റിയില്ല. അവളുടെ കാര്യം സ്വാഹാ...

...എന്നാലും എന്ത് പെണ്ണാണ് അവൾ. ഒരു മുന്നറിയിപ്പുമിലാതെ പണി തരുന്നെ....."അകത്തിരുന്നു സംസാരിക്കാലോ ആദിയേട്ടാ"...എന്ന വിളിയില് ഇങ്ങനെ ഒരു പണി ഉണ്ടാവും എന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല.....അരവിന്ദന അങ്കിൾ എന്നെ പറ്റി എന്ത് വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാവും.... എന്ത് വിചാരിക്കാൻ....ചക്കി കൊത്ത ചങ്കരൻ എന്നു വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാവും....എന്നാലും .. പിന്നെ ആ കാന്താരിയെ ആർക്കും പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാനോ ഒതുക്കാനോ പറ്റില്ലാ... ഇവളോടിത്തുള്ള എന്റെ ജീവിതം സമൂത്ത ആൻഡ് സേഫ് ആയിരിക്കില്ല.....

വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോഴും അവളുടെ പല്ലിന്റെ അടയാളം എന്നിൽ ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു. എന്നാലു എന്റെ ശിവകൊച്ചെ... നിന്നിൽ നിന്ന് അകലാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോ അതിന്റെ നൂറു മടങ്ങു വേഗതയിൽ നീ കൂടുതൽ എന്നിലേക്ക്‌ ചേരുവാണല്ലോ......

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആദിയേട്ടനിറങ്ങിയതും ഞാൻ ഓടി എന്റെ മുറിയിൽ പോയി വാതിലടച്ചു്.... വഴിയിൽ നിന്ന പാറു ഒതുങ്ങി നിന്നു. അമ്മാതിരി വരവായിരുന്നേ എൻ്റെ......കാരണം പോരാളിയെ അറിയാലോ...... ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടില്ല....വാതിലിൽ മുട്ട് തുടങ്ങി....

"ഡീ......ശിവാ......വാതിൽ തുറക്ക്.....എല്ലാം ഒപ്പിച്ചു വെച്ച് വാതിൽ അടച്ചിരിക്കുന്നോ?" എത്തീലോ എന്റെ പോരാളി.....

"ഞാൻ കുളിച്ചിട്ടു വരാം അമ്മേ......" ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് പറഞ്ഞു നോക്കി....ഒന്ന് തയ്യാറാവാനെങ്കിലും സമയം വേണ്ടേ.....ഇന്ന് ഉച്ച തൊട്ടു തുടങ്ങിയതാനേ..

"പത്തു മിനുട്ടിനുള്ളിൽ നീ താഴേ എത്തീലാ എങ്കിൽ......" അതും പറഞ്ഞു പുള്ളിക്കാരി പോയി....

ഞാൻ വേഗം കുളിക്കാൻ കയറി....കുളിച്ചു വന്നിട്ട് തല തുവർത്തുമ്പോക്കോ...ഞാൻ കണ്ണാടിയിലേക്കു നോക്കി.... എന്റെ ശിവാ.....നീ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും എന്ത് പറയും....നിങ്ങൾ പറയുന്ന ആളെ കല്യാണം കഴിച്ചോലാം എന്നും പറഞ്ഞു എൽ.എൽ.ബി ക്കു ചേർന്നിട്ടു....ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്തത്....ശെരിക്കും പാവല്ലേ അവര്....വിഷമം ആയിട്ടുണ്ടാവും...എന്തിനും എന്നോടൊപ്പം നിന്നിട്ടേയുള്ളൂ.... പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാനാ.....ആ ഗജപോക്കിരി എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമായിപ്പോയി... എനിക്കു ആദിയേട്ടനെ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ വയ്യ.....ഈ രണ്ടുവർഷം കാത്തിരിക്കാനൊക്കെ പറഞ്ഞാ...പറ്റില്ലാ....കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചിട്ടു കാത്തിരുന്നൊളാം ...

"അയ്യോ പത്തു മിനിറ്റ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു......" 'അമ്മ ഇങ്ങോട്ടു വരും......വിശന്നിട്ടും വയ്യാ...എന്താണെന്നറിയില്ല....ഒരുപാട് കരഞ്ഞാൽ അപ്പൊ എനിക്ക് വിശക്കും. ഞാൻ വേഗം വാതിൽ തുറന്നു.....ദാ എന്നെയും കാത്തു നിൽക്കുന്നു ......എന്റെ കാശിയും പാറുവും.....രണ്ടും എന്നെ അടിമുടി നോക്കുന്നുണ്ട്..... ക്രൗര്യം ആവോളം മുഖത്തു വാരി പൂശീട്ടുണ്ട്.

"പൂച്ച കണ്ണടച്ച് പാലുകുടിച്ചാൽ ആരും അറിയില്ലാ എന്നാ പൂച്ചയുടെ വിചാരം". കാശിയാണെ.....

ഞാൻ അവരെ നോക്കി ഇളിച്ചു ....."ഉറങ്ങിയില്ലേ......?"

"സമയമായില്ലലോ ചേച്ചീ......" പാറുവാണ്‌ .

"അപ്പൊ പിന്നെ കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനാ...... ഒളിച്ചോടി പോവുന്നോ....അതോ രജിസ്റ്റർ മാര്യേജ് ചെയ്യുന്നോ?"

വീണ്ടും കാശിയാണ്.

"രണ്ടുമല്ല......അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും അനുഗ്രഹത്തോടെ കല്യാണം കഴിക്കാനാ......ഒന്ന് കൂടെ നിക്ക് എന്റെ തക്കുടുകളെ....." ഞാൻ കൈകൂപ്പി പറഞ്ഞു...ഉടനെ രണ്ടും കൂടെ ചിരിച്ചിട്ട് പറയുവാ....

."ചേച്ചി ഒരു ട്യൂബിലൈറ്റാ.... മൂന്നു വര്ഷം മുന്നേ പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന ചെക്കനെ ഓട്ടിച്ചിട്ടു. ഇപ്പൊ ലൈൻ അടിച്ചു കഷ്ടപ്പെട്ട് കെട്ടുന്നു...." കാശിയാണ്...അവൻ എന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു ചേർത്ത് നിർത്തി പറഞ്ഞു...ചെക്കനിപ്പോ നല്ല വലുതായി ഞാൻ അവന്റെ തോളു വരെ കഷ്ടി. ഇപ്പൊ ബി.കോം നാ....

"ഞങ്ങൾക്ക് അന്നേ ആ ചേട്ടനെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടായതാ......" പാറുവാനേ.....

"പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാനാ പാവം ചേട്ടൻ തലയിലെഴുത്തു ശെരിയല്ല.....അതല്ലെ.....വീണ്ടും ഈ വണ്ടിക്കു തന്നെ തലവെക്കാൻ വന്നേ...." കാശിയാണ്.

"ഡാ......." ഞാൻ അവനെ അടിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും.....

"ശിവാ......" അലർച്ച പോരാളിയാന്നെ ...

"പൊയ്ക്കോ ചേച്ചി....ഇനിയും പണിയുള്ളതല്ലേ?"

.... ഞാൻ പെട്ടന്ന് താഴേക്ക് കുതിച്ചു....

ഊണും വിളമ്പി കാത്തിരിക്കുന്നു....'അമ്മ..... അച്ഛനെ കണ്ടില്ലാ.....ഞാൻ പരുങ്ങി പരുങ്ങി നിന്നു.

"നിന്ന് പരുങ്ങാതെ വേഗം കഴിക്കു......" അമ്മ എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിപ്പുണ്ട്. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെയിരുന്നു കഴിച്ചു. ഒരു അംഗത്തിനുള്ള തയ്യാറടുപ്പെന്നോണം ഞാൻ ആഞ്ഞു തട്ടി....തീരുന്നു എടുക്കുന്നു.....എന്തായാലും ഭക്ഷണം തീർന്നിട്ടേ 'അമ്മ തുടങ്ങുള്ളൂ. അതുകണ്ടു ഞാൻ തുടർന്ന് കൊണ്ടേയിരുന്നു.... ഒടുവിൽ അമ്മയ്ക്ക് മതിയായി......ചോറും പ്ലേറ്റും കറികളും ഒക്കെ എടുത്തു കൊണ്ട് പോയി. ഞാൻ കൈകഴുകി അവിടെ നിന്ന് കറങ്ങി....

"എന്തിനാ നിന്ന് കറങ്ങുന്നതു.....ഓടി പോയി വാതിലടച്ചു ഉറങ്ങു....അല്ലേൽ പോയി നിന്റെ ആദിയേട്ടനെ ഫോൺ ചെയ്യു.... അച്ഛനും അമ്മയും നിങ്ങള്ക്ക് ഉണ്ണാനുള്ളതും വാങ്ങാനുള്ളതും മാത്രം തരുന്ന വ്യെക്തികളാണല്ലോ.....ഒരു പ്രായം വരെ അതും ആവശ്യമുള്ളൂ....അതുകഴിഞ്ഞാൽ ഇഷ്ടം പോലെ ജീവിക്കാം ഇഷ്ടമുള്ളവരെ വീട്ടിൽ വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു ഞാൻ ഇയാളെയാ കല്യാണം കഴിക്കാൻ പോവുന്നത് എന്ന് പറയാം.....ഒരു വാക്കു അമ്മയോടോ അച്ഛനൊടോ ഒന്ന് പറയാലോ..... ?" ഒന്ന് നിർത്തി ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ട്.....അത് എന്നെ വല്ലാതെ തളർത്തി.

"എന്തിനാ പറയുന്നത്.....അച്ഛനെതിര്ക്കും അമ്മഎതിർക്കും....നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ആഗ്രഹത്തിനും കൂടെ നിന്നാൽ നിങ്ങൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയ അച്ഛൻ 'അമ്മ.....അല്ലാ എങ്കിൽ പോരാളി......നിന്റെ മനസ്സിൽ എനിക്കുള്ള പേര് അതാണ് എന്ന് എനിക്കറിയാം.....ഇനി ഇപ്പൊ എന്താ കോഴ്സ് കഴിയുന്നത് വരെ ഇവിടെ നിൽക്കുക....പിന്നീട് കല്യാണത്തിന് ഞങ്ങൾ സമ്മതിച്ചില്ല എങ്കിൽ അവനോടൊപ്പം ഇറങ്ങി പോവുകാ....അതും ഇതുപോലെ പെട്ടന്ന് ഒരു ദിവസം......" അത് പറയുമ്പോ അമ്മയുടെ ശബ്ദം നന്നായി ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 'അമ്മ കരയുന്നുണ്ട്. എന്റെ ഹൃദയത്തെ കുത്തികീറുന്നതു പോലുണ്ടായിരുന്നു..ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകളെക്കാളും എന്റെ അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു.'അമ്മ അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുകയായിരുന്നു... ഞാൻ പുറകിൽ നിന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു......

"സോറി 'അമ്മ.....സോറി....ഞാൻ നിങ്ങളെ വേദനിപ്പിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചു ആദിയേട്ടനെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നതല്ല.....അപ്പോ അങ്ങനെ ചെയ്യാനാ തോന്നിയത്......"

ഭാഗം 28

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

"എന്തിനാ പറയുന്നത്.....അച്ഛനെതിര്ക്കും അമ്മഎതിർക്കും....നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ആഗ്രഹത്തിനും കൂടെ നിന്നാൽ നിങ്ങൾക്കിഷ്ടപ്പെട്ട ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയ അച്ഛൻ 'അമ്മ.....അല്ലാ എങ്കിൽ പോരാളി......നിന്റെ മനസ്സിൽ എനിക്കുള്ള പേര് അതാണ് എന്ന്  എനിക്കറിയാം.....ഇനി ഇപ്പൊ എന്താ കോഴ്സ് കഴിയുന്നത് വരെ ഇവിടെ നിൽക്കുക....പിന്നീട് കല്യാണത്തിന് ഞങ്ങൾ സമ്മതിച്ചില്ല എങ്കിൽ അവനോടൊപ്പം ഇറങ്ങി പോവുകാ....അതും ഇതുപോലെ പെട്ടന്ന് ഒരു ദിവസം......" അത് പറയുമ്പോ അമ്മയുടെ ശബ്ദം നന്നായി ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 'അമ്മ കരയുന്നുണ്ട്. എന്റെ ഹൃദയത്തെ കുത്തികീറുന്നതു പോലുണ്ടായിരുന്നു..ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകളെക്കാളും എന്റെ അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു.'അമ്മ അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുകയായിരുന്നു... ഞാൻ പുറകിൽ നിന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു......

"സോറി 'അമ്മ.....സോറി....ഞാൻ നിങ്ങളെ വേദനിപ്പിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചു ആദിയേട്ടനെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നതല്ല.....അപ്പോ അങ്ങനെ ചെയ്യാനാ തോന്നിയത്......"

ഞാൻ അമ്മയുടെ മുതുകിൽ തലവെച്ചു കരഞ്ഞു....അമ്മയും കരയുവായിരുന്നു. അമ്മ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് എന്റെ തലയിൽ തടവി.....

"ദീപയെ പോലെ നീ ഇറങ്ങി പോവരുത്..... ഞങ്ങൾക്കതു താങ്ങാൻ കഴിയില്ല ശിവാ...... "

എനിക്കു വേദന തോന്നി...'അമ്മ കരഞ്ഞു ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല.....

"ഇല്ല 'അമ്മ ഞാൻ ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല.....നിങ്ങൾ തന്നെ കൊണ്ട് വന്ന ആലോചനയല്ലേ 'അമ്മ ആദിയേട്ടന്റെ......എന്നോട് മറക്കാൻ പറയല്ലേ അമ്മാ......ഞാൻ കാത്തിരുന്നോളാം എത്ര കാലം വേണെമെങ്കിലും....... ആദിയേട്ടനും കാത്തിരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...... "

ഞാൻ അമ്മയുടെ കൈപിടിച്ച് പറഞ്ഞു.....പറയുമ്പോ ഞാനും കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"ഇല്ല...ശിവാ....അച്ഛൻ സമ്മതിക്കില്ലാ...... ഇപ്പോഴും പറഞ്ഞു എന്നോടു ..... അച്ഛൻ നേരത്തെ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു....."

'അമ്മ വേദനയോടെ പറഞ്ഞു.....

"അച്ഛൻ സമ്മതിക്കും 'അമ്മ......നമ്മടെ അച്ഛനല്ലേ....അമ്മയ്ക്കിഷ്ടല്ലേ...ആദിയേട്ടനെ..?.."

'ഞാൻ അമ്മയുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു ചോദിച്ചു......

"മോളെ....അവൻ നല്ല ഒരു വ്യെക്തിയാണ്...പക്ഷേ അവനു ചുറ്റും ശത്രുക്കളാണ്. ഒരുപാട് കഥകൾ ഉണ്ട് അവനെ പറ്റി ..... അവനെ പാര്ട്ടിക്കാര് കുത്തീട്ടുണ്ട്.....എന്ന് വേണ്ടാ അച്ഛൻ പറയുന്നത് കേട്ടാൽ....നീ നിന്റെ മോളെ പോലും അവനെ പോലൊരാൾക്കു കെട്ടിച്ചു കൊടുക്കില്ല....." അമ്മയാണ്.....ശബ്ദം ഒക്കെ ശാന്തമായിരുന്നു. ഈശ്വരാ ആരാണോ ഈ പുണ്യപ്രവർത്തി ചെയ്തത്. ഈ കഥകൾ ഒക്കെ അച്ഛന് പറഞ്ഞു കൊടുത്ത് പരോപകാരം ചെയ്ത ആൾക്കാരെ ഞാൻ.............&&&&&......

"അപ്പൊ അങ്ങനെ ഒരാളെയാണോ.... അച്ഛനും അമ്മയും കൂടെ വെറും പതിനേഴു വയസ്സുള്ള എനിക്ക് ആലോചിച്ചത്.....?" ഞാനാ ......അമ്മയെ തന്നെ ഞാൻ നോക്കി നിന്നു.....

"അത് അന്ന് സീതച്ചേച്ചി ശുദ്ധജാതകം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ...പെട്ടന്ന് അങ്ങനെ തോന്നി.....എന്നാലും ഞങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുവല്ലോ..എന്നിട്ടല്ലേ കല്യാണം നടത്തുള്ളൂ....?" ഒന്ന് വിക്കിയെങ്കിലും മുഖത്തു ആ ഭാവം ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു.

ഞാൻ തലയാട്ടി....."എന്റെ 'അമ്മെ അച്ഛൻ കേട്ട കഥകൾ എല്ലാം 'അമ്മ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ  ?"

അവിടെ മൗനം...സ്ലാബിൽ ചാരി നിൽക്കുന്നു....ഞാൻ അമ്മയോട് ചേർന്നുനിന്നു.

"അതൊക്കെ വിശ്വസിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും ഞാൻ അരവിന്ദേട്ടന്റെ ഒപ്പമേ നിക്കുള്ളൂ... അതുകൊണ്ടു നിനക്ക് പറയാനുള്ളതെല്ലാം അവിടെ പറഞ്ഞുകൊള്ളൂ... എനിക്ക് നിന്നോട് ഒന്നേ പറയാനുള്ളു.... നീ ഇവിടെ കാത്തിരുന്നു മൂത്തു നരച്ചാലും അവൻ അവിടെ നിന്ന് നരച്ചാലും ഇറങ്ങി പോവരുത്...അത്രേയുള്ളു...." നിർദ്ദാക്ഷണ്യം എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് പുള്ളിക്കാരി പോയി.....ഞാൻ പുറകിൽ ചെന്നു....

"'അമ്മാ......" ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു..."പ്ളീസ് 'അമ്മ..... എന്റൊപ്പം നില്ക്കുമോ?"

"ഇല്ലാ..... ഞാൻ അച്ഛനോടൊപ്പമേയുള്ളു..." അതും പറഞ്ഞു പുള്ളിക്കാരി എന്നെ കടന്നു പോയി. ഞാൻ അമ്മയെ ദയനീയമായി നോക്കി നിന്നു.അമ്മ എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി......

"എന്റെ ശിവാ ആ ഉശിരൻ ചെക്കനെ ഇവിടെ കൊണ്ടിരുത്തി പെണ്ണ് ചോദിപ്പിയ്ക്കാൻ നീ കാണിച്ച കുരുട്ടു ബുദ്ധിയില്ലേ അത് മാറ്റി വെച്ച് അൽപ്പം സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചു നോക്ക് നിൻ്റെ പാവം അച്ചനോടു. "

എന്റെ കിളികളെല്ലാം പറന്നു പോയി.... "അപ്പോ...അമ്മയ്ക്കു സമ്മതമാണോ?"

"നിന്റെ അച്ഛന്റെ തീരുമാനമാണ് എന്റെയും." അതും പറഞ്ഞു ലൈറ്റും അണച്ച് 'അമ്മ പോയി...അച്ഛൻ നേരത്തെ കിടന്നിരുന്നു..ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. ഇപ്പോൾ എനിക്ക് കാര്യങ്ങൾ ഏകദേശം മനസ്സിലായി. അച്ഛനാണു പ്രശ്നം.....അന്ന് ആദിയേട്ടൻ വന്നു പോയപ്പോൾ അച്ഛൻ എന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.....എന്നിൽ നിന്ന് തന്നെ അച്ഛന് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാവും...അച്ഛനാവും ആദിയേട്ടനെ ചെന്ന് കണ്ടത്.....അതുകൊണ്ടാവും ആദിയേട്ടൻ ബ്രേക്ക് എടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞതു....

ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ആദ്യമേ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു. അച്ഛനെ വെറുതെ വിഷമിപ്പിച്ചു....അമ്മയും വിഷമിച്ചു......ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ പെട്ടന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ടു വന്നു അങ്ങനയൊക്കെ പറഞ്ഞതു അവർക്കു വേദനയായി...പക്ഷേ എനിക്കപ്പോ ആദിയേട്ടനെ പിരിയാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു...ആ ചിന്ത മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ......ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു.....എനിക്ക് ആദിയേട്ടനെ വേണം.....അച്ഛനും അമ്മയും വിഷമിക്കാനും പാടില്ലാ....എന്ത് ചെയ്യും.....തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും ഞാൻ ആലോചിച്ചു.....നേരം ഒത്തിരി വൈകി.....മൊബൈൽ എടുത്തു നോക്കി.....ആദിയേട്ടന്റെ ഒരു ഗുഡ്‌നൈട് മെസ്സേജ് പോലുമില്ല...... ഇനീപ്പോ അച്ഛൻ സമ്മതിച്ചാലും ആ അലമ്പൻ എന്നെ ഇനി വിളിക്കില്ല... ഞാൻ മൊബൈൽ എടുത്തു ആദിയേട്ടനെ വിളിച്ചു.....എടുത്തില്ല.....വീണ്ടും വിളിച്ചു ......ഉറങ്ങിയോ ആവോ ......അപ്പൊ കട്ട് ചെയ്തു......അപ്പൊ ഉറങ്ങീലാ......ഞാൻ ഒരു ഗുഡ് നൈറ്റ് മെസ്സേജ് ഇട്ടു.....അനക്കമില്ല....എന്തോ ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നു......ഞാൻ കാത്തിരുന്നു...ഇതെന്താ ഇത്രയ്ക്കു ടൈപ്പ് ചെയ്യാൻ....ഉപദേശമായിരിക്കുമോ......പ്രണയലേഖനമായിരിക്കുമോ......കുറച്ചു കാത്തപ്പോൾ മെസ്സേജും വന്നു.

"ഞാനല്ല ഗജപോക്കിരി....നീയാണ് ....... വഞ്ചകി........................................എന്ന് തുടങ്ങി ആദിയേട്ടന് ഇത്രയും മ്ലേച്ചമായി സംസാരിക്കാൻ കഴിയും എന്നത് എനിക്ക് പുതിയ അറിവായിരുന്നു......ഒരു നീണ്ട മെസ്സാജായിരുന്നു അത്....ഒടുവിലത്തെ വാചകം  ഇതായിരുന്നു......"നിന്റെ കോഴ്സ് കഴിയാതെ ഇനി ഇങ്ങോട്ടു വിളിച്ചാൽ ഇതിലും കഷ്ടമായിരിക്കും നിന്റെ അവസ്ഥ."

പ്രണയലേഖനം പ്രതീക്ഷിച്ച ഞാൻ ഒരു കദനകഥയിലെ നായികയെ പോലെ കരഞ്ഞു കിടന്നു ഉറങ്ങി.

ഞാൻ വൈകിയാണു എഴുന്നേറ്റതു. അച്ഛനെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ എനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും എനിക്കച്ഛനോടു ചിലതു പറയാനുമുണ്ടായിരുന്നു.....കാശിയും പാറും പോയിക്കഴിഞ്ഞതും ഞാൻ അച്ഛന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു. അച്ഛൻ റെഡി ആവുകയായിരുന്നു. അച്ഛൻ റെഡി ആവുമ്പോ മുറിയിൽ നല്ല മണമാണ്. പൗഡറും സെന്ററും കലർന്ന മണം. അച്ഛന്റെ മണം.....ഞങ്ങൾക്കിഷ്ടമാണ് ആ മണം. അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി....

"കോളേജിൽ പോവുന്നില്ലേ......?" അച്ഛനാണ് . ശബ്ദത്തിൽ ഗൗരവം .

"ഉണ്ട്.....എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു....." ഞാൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു...എനിക്ക് ഭയം അല്ല.....മറ്റെന്തോ വികാരം....കുറ്റബോധമാണോ..അറിയില്ലാ ..എനിക്ക് നല്ല വിറയലുണ്ടായിരുന്നു...എങ്കിലും എനിക്ക് പറഞ്ഞെ മതിയാവുള്ളൂ....

അച്ഛൻ എന്നെ തന്നെ നോക്കി......അവിടെയുള്ള കസേരയിലിരുന്നു....ഞാൻ വന്നു അച്ഛന്റെ അടുത്ത് മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു....

"ശിവാ.....നിൻെറ കുരുട്ടു ബുദ്ധിയും തന്ത്രവും വാക്‌സാമർത്യവും ഒന്നും കൊണ്ട് വരണ്ടാ ......എനിക്ക് ഒരു മാറ്റവുമില്ല..... വെറുതെ നമ്മുടെ സമയം കളയണ്ടാ....." അച്ഛ‌നറെ മുഖത്തിലും ശബ്ദത്തിലും ഗൗരവം. എനിക്ക് കരച്ചിൽ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു....അച്ഛൻ ഒരിക്കലും ഇത്രയും അകൽച്ചയുടെ എന്നോട് സംസാരിച്ചിട്ടില്ല....ഈ അകൽച്ച എന്നെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു. ഞാനറിയാതെ തന്നെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി......

"കണ്ണീര്....നിന്റെ പുതിയ നമ്പറാണോ...ശിവാ...." അച്ഛന്റെ നാവിൽ നിന്ന് അത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ശെരിക്കും തളർന്നു പോയി..... ആ കണ്ണുകളിലെ പുച്ഛവും വേദനയും എനിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. ഞാൻ എണീറ്റ് കണ്ണുകൾ തുടച്ചു...എന്റെ മൊബൈൽ എടുത്തു അച്ഛന് കൊടുത്തു .

" ....ആദിയേട്ടൻ എന്നെ ഇനി വിളിക്കില്ല..... എനിക്ക് ഇനി ഈ മൊബൈലും വേണ്ടാ......ഞാൻ വിഷമിപ്പിച്ചെങ്കിൽ അച്ഛൻ ക്ഷെമിക്കണം....... "അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ അച്ഛന്റെ മുഖത്തു നിന്നും കണ്ണുകൾ മാറ്റി...എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു.

"എന്റെ ജീവൻ നിങ്ങളാണ്..നിങ്ങളില്ലെങ്കിൽ ശിവാനി ഇല്ലാ ...പക്ഷേ എന്റെ സന്തോഷം ആദിയേട്ടനാണ്...... എൻ്റെ ആഗ്രഹവും കൊതിയും എല്ലാം ആദിയേട്ടനോടൊപ്പമുള്ള ജീവിതമാണു......മറക്കാൻ പറയല്ലേ അച്ഛാ......പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ തകർന്നു പോകും ....."

അച്ഛൻ മൗനം തന്നെയായിരുന്നു....മുഖത്തെ ഗൗരവം തെല്ലും കുറഞ്ഞില്ല...'അമ്മ വാതിൽക്കൽ വന്നു ഞങ്ങളെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ആ കണ്ണുകളിൽ വേദനയുണ്ടായിരുന്നു.

"മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലേ...അറിയാൻ കഴിയുകയുള്ളൂ.....തകരുമോ ...ഇല്ലയോ ....എന്ന് " അച്ഛനാണ് ....അതേ ഗൗരവം.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തിറങ്ങി.......അന്ന് കോളേജിൽ പോകാൻ തോന്നിയില്ല......

ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി....... അച്ഛന്റെ നിലപാടിന് ഒരു മാറ്റവുമുണ്ടായില്ല......എന്നോടധികം സംസാരിക്കാറില്ല..... ഞാൻ പോയി അങ്ങോട്ട് സംസാരിക്കും.....ആദ്യമൊന്നുമിണ്ടില്ലാ......കുറച്ചു കഴിയുമ്പോ സംസാരിക്കും....എന്നാലും അകൽച്ച മനഃപൂർവം അച്ഛൻ നിലനിർത്തി പോന്നു. 'അമ്മ പഴയതു പോലെ...ഒരു മാറ്റവുമില്ല.....അച്ഛന്റെ നിലപാടോർത്തു വിഷമമുണ്ട് എങ്കിലും......പുള്ളികാരിക്ക് ആദിയേട്ടനെ ഇഷ്ടമാണു.. ഒരിക്കൽ കാശിയോട് പറയുന്നത് കേട്ടു.....

"ഈ കാന്താരിയെ വല്ല സാധു ചെക്കന്മാർക്കും കെട്ടിച്ചു കൊടുത്തിട്ടു വേണം അവനന്റെ ശാപം മുഴുവൻ ഈ കുടുംബത്തിന് കിട്ടാൻ......ആ ആദി തന്ന്യാ നല്ലതു....."

"അവനാവുമ്പോ ഇവൾക്കിട്ടു രണ്ടു പൊട്ടിക്കയും ചെയ്തോളും അവൾക്കു അതിൽ പരാതിയും ഉണ്ടാവില്ല......" ഒളിച്ചു കേട്ട എന്റെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി....എന്ത് കഷ്ടമാണ് ......എന്നെ പൊട്ടിക്കും പോലും..... അമ്മയ്ക്കതിൽ ഒരു വിഷമവുമില്ല....കാണിച്ചു തരാം പോരാളി.... എന്റെ ആദിയേട്ടൻ എന്നെ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണി പോലെ നോക്കുന്നത്. .....യ്യോ അപ്പോഴാ ആദിയേട്ടന്റെ അവസാന മെസ്സേജ് ഓർമ്മ വന്നത്..ആ ഓർമ്മ തന്നെ എന്നെ തളർത്തി ..അത്ര ഭയാനകം ആയിരുന്നു. അച്ഛൻ വായിച്ചിട്ടുണ്ടാവുമോ ആവോ.....

പിന്നെ ആദിയേട്ടൻ......പുള്ളിക്ക് ഒറ്റ വാക്കെയുള്ളൂ എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി ..... എന്റെ മൊബൈൽ അന്ന് അച്ഛന് കൊടുത്തല്ലോ..... കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ എനിക്ക് ആ മൊബൈൽ തിരിച്ചു തന്നു. നേരിട്ടല്ല..... അമ്മയാണ് തന്നതു. അതിൽ ആദിയേട്ടന്റെ ഒരു മെസ്സേജ് പോലുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.....ഞാൻ കുറേനാൾ കാത്തു.....പിന്നെ ഞാൻ എന്നും രാത്രി ഗുഡ് നൈറ്റ് മെസ്സേജ് ഇടും...ഒരു അനക്കവുമുണ്ടായില്ല.....എനിക്ക് ചിലപ്പോൾ ഭ്രാന്തു പിടിക്കുന്ന പോലെ തോന്നും...ഞാനിപ്പോ പഠിക്കുന്ന സ്ഥലം മാറ്റി.....ബാൽക്കണി ആക്കി.....രണ്ടു കാര്യങ്ങളുണ്ട് കേട്ടോ.... ആ ബാല്കണിയിലാണ് ഞാൻ ആദിയേട്ടനുമായി ആദ്യമായി സംസാരിക്കുന്നതു. അവിടെ നിന്നാണ് ആദിയേട്ടൻ രാത്രി  പുറത്തു വരുമ്പോ ഞാൻ വന്നിരുന്നു സംസാരിച്ചിരുന്നത്.....അതുകൊണ്ടൊക്കെ ആ ബാൽക്കണി എനിക്ക് ഒരുപാട് പ്രിയപ്പെട്ടതായി മാറി. അവിടെ ഇരിക്കുമ്പോ ഞാനറിയുന്നു പ്രണയത്തിന്റെ കുളിരു, വേദന ......ആ കാപ്പി കണ്ണുകളിലെ പ്രണയം നുകരാൻ ഇനിയും ഒരു വർഷവും കൂടെ ബാക്കി..... എന്നെ കാത്തിരിക്കുമല്ലോ.....ആ ഉറപ്പിന്മേൽ ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ പ്രണയിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു....എന്നെ വിളിക്കാതിരിക്കുമ്പോഴും എന്റെ ഗുഡ് നൈറ്റ് മെസ്സേജുകളിൽ മറുപടി അയക്കാതിരിക്കുമ്പോഴും എന്നിലെ വിശ്വാസവും പ്രണയവും കൂടിയതല്ലാതെ ഒരു തരിമ്പും കുറഞ്ഞില്ല ...... എന്റെ വീട്ടുകാരെ മാനിക്കുന്നതു കൊണ്ടാണ് ആദിയേട്ടൻ എന്നെ വിളിക്കാത്തതു എന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പൊ മനസ്സിലാവുന്നു....

എന്നാലും ഈ എൽ.എൽ.ബി ക്കു എന്തിനാണീശ്വരാ ഈ അഞ്ചു വര്ഷം..... നാല് പോരായിരുന്നോ......ഞാൻ മുകളിലോട്ടു നോക്കി എല്ലാദിവസങ്ങളും ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.....ഒപ്പം അച്ഛന്റെ മനസ്സ് മാറാനും പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

പിന്നെ കോളേജിൽ എല്ലാം മുറപോലെ നടന്നു.....പരീക്ഷകളൊക്കെ ഞാൻ നന്നായി എഴുതി....ഇപ്പൊ പിന്നെ ആരെയും ഫോൺചെയ്യാനൊന്നുമില്ലലോ.... അതുകൊണ്ടു പഠിക്കും...പിന്നെ അദ്വൈത കൃഷ്ണയുടെ ജൂനിയർ ആവാനുള്ളതല്ലേ.... പിന്നെ എന്റെ ചങ്കുകൾ......അമ്മു ....ഇവൾ പ്രണയനൈരാശ്യം ബാധിച്ചു പോസ്റ്റ് ആവുമോ എന്ന് ഭയന്ന ഞാൻ ഇപ്പൊ പോസ്റ്റായി....എൻ്റെ പ്രണയകാലത്തിനു റീത്തു വെച്ചപ്പോ മറ്റു രണ്ടു പ്രണയകാലങ്ങൾ ആരംഭിക്കുകയായിരുന്നു. ഒന്ന് എന്റെ അമ്മുവും ആനന്ദേട്ടനും...അവർക്കു ആരംഭിക്കാനേ മന്ദത ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂന്...പ്രണയിക്കാൻ മത്സാരമായിരുന്നു.... അമ്മു മുഴുവൻ സമയവും ഓൺലൈൻ ആണ്...ഞങ്ങൾ ഒന്ന് ഷോപ്പിംഗ് നു പോയാൽ അതും അവൾ സെൽഫി എടുത്തു ആനന്ദേട്ടന് പോസ്റ്റ് ചെയ്യും ആനന്ദേട്ടനും അങ്ങനെ തന്നെ.....എവിടെ പോയാലും അവളോട്‌ പറയും ....എന്തിനു ഇവളോട് പറഞ്ഞിട്ടാ അയാൾ ഉണ്ണൻ വരെ പോവുന്നെ..... പിന്നെ ഇവരുടെ കൂടിക്കാഴ്ച്ച..... അവിടെയും ഈ അമ്മു പിശാശു കരഞ്ഞു കാലു പിടിച്ചു പോസ്റ്റ് പോലെ എന്നെ കൊണ്ട് പോവും...എന്നിട്ടു രണ്ടും മാറിയിരുന്നു കുറുകൽ തന്നെ.... അപ്പൊ ഞാനോർക്കും ഞങ്ങളുടെ ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ച.... ഒരു ഒന്നന്നര ഡേറ്റിംഗ് ആയിപോയല്ലോ..... ഈശ്വരാ......

പിന്നെ രണ്ടാമത്തെ പ്രണയം..... നിങ്ങൾക്കു സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും പറ്റില്ല ആ ജോഡികളെ.....യാമിയും അന്ന് അവളെ ഭ്രാന്തമായി ലിപ്ലോക്ക് ചെയ്ത എബിയും.....അതും ഞാൻ കാരണം ..... വെറുതെ നേരം പോക്കിന് മാത്രം പ്രണയിച്ച രണ്ടു കമിതാക്കളെ ഞാൻ മനസമ്മതവും വിവാഹവും വരെ കൊണ്ടെത്തിച്ചുവത്രേ.....അങ്ങനെ പ്രണയം എന്താണ് എന്നവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞുവത്രേ....ഇത് യാമി തന്നെ എന്നോട് പറഞ്ഞതാ.....അതും എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു....എബി ഇപ്പൊ പാസ് ഔട്ട് ആയി പോയി എങ്കിലെന്താ എന്നും വൈകിട്ട് ബൈക്കിൽ വരും യാമിയെ വിളിക്കാൻ....അവന്റെ പുറകിൽ കയറി അവൾക്കു ഒരു പോക്കുണ്ട്...ഈ ലോകം അവർക്കു മാത്രമാണുള്ളത് എന്ന് തോന്നും....

ഇതൊക്കെ കാണുമ്പോളുണ്ടല്ലോ ഞാൻ ആ വക്കീലിന്റെ അപ്പൂപ്പനെ വരെ മനസ്സാൽ സ്മരിച്ചു പോവും..... എന്റെ കല്യാണമൊന്നു കഴിഞ്ഞോട്ടെ എന്റെ ഈ നല്ല പ്രണയകാലം ഇല്ലാണ്ടാക്കിയ ആ ഗജപോക്കിരിയെ കൊണ്ട് ഞാൻ നക്ഷത്രക്കാലെണ്ണിക്കും.... സത്യം......

ഈശ്വരാ ഇതിനെല്ലാം പകരം എന്റെ ആദിയേട്ടനോടൊപ്പം ജീവിതകാലം മുഴുവൻ എനിക്ക് പ്രണയകാലമാക്കി തരണമേ ....... ഇത് എന്റെ സ്വകാര്യ പ്രാര്ഥനയാട്ടോ...

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഒരു ഞായറാഴ്ച അമ്മയുടെ അനിയനും മക്കളും ഒക്കെ വീട്ടിൽ വന്നു..... ഊണൊക്കെ കഴിഞ്ഞു.....വൈകിട്ട് ഞങ്ങളെല്ലാവരും കൂടെ പുറത്തു പോയി.രണ്ടു കാറിലായി പോയി. ....ആദ്യം ഒരു പാർക്കിൽ പോയി.....അത് കഴിഞ്ഞപ്പോ പിള്ളേർ സെറ്റ്നു ബോർ...അതൊക്കെ ഡെൽഹി യിൽ നിന്നും വന്ന ടീം ആണു. അവർക്കു ബീച്ചിൽ പോണത്രെ.... ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി.... കടപ്പുറം....ഐസ് ക്രീം.....ഇത് രണ്ടും ഞാൻ വെറുത്തു പോയി....എന്റെ ആദ്യ ഡേറ്റിംഗിന്റെ സംഭാവനയാണെ ഈ വെറുപ്പു.

"നമുക്ക് മൂവിക്കു എന്തെങ്കിലും പോയാൽ പോരെ......?" ഞാനാണെ...

"നോ ശിവേച്ചി.....ലെറ്റസ്‌ എന്ജോയ് ദി ബ്യൂട്ടി ഓഫ് നേച്ചർ....മൂവി എപ്പോഴും കാണാല്ലോ....?" കൊച്ചച്ചന്റെ മോളാണെ .....പരിഷ്കാരി.... ഞാൻ ചുണ്ടു കൊട്ടി ....പുറത്തേക്കു നോക്കി.

ബീച്ച് എത്തി.....എല്ലാരും കൂടെ ഇറങ്ങി...വെള്ളത്തിൽ കളിച്ചു....ഞാൻ വെറുതെ നോക്കി നിന്നു.... എന്റെ മനസ്സിൽ കണ്ണുനീർ തിളക്കമുള്ള കാപ്പികണ്ണുകളും അതിൽ നിറഞ്ഞ പ്രണയവും ആയിരുന്നു....എന്നോട് ബ്രേക്ക് എടുക്കാം എന്ന് പറയുമ്പോളും എനിക്ക് വേദനിച്ചതിനേക്കാൾ നൂറു മടങ്ങു വേദന കടിച്ചമർത്തിയതു ആ കാപ്പി കണ്ണുകളായിരുന്നു....എന്റെ ഐസ് ക്രീമിന്റെ ബാക്കി കൊതിയോടെ കുടിച്ച ആദിയേട്ടനായിരുന്നു....."ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം " എന്ന ആ വാക്കുകൾ എന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു.

"കരയുവാണോ ചേച്ചീ.......എന്ത് പറ്റി......" പാറുവാണു . അപ്പോഴാണ് ഞാനും അറിയുന്നത് എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുവായിരുന്നു എന്ന്.

"ഒന്നുമില്ല മോളെ......" അവൾ എന്നെ നോക്കി വിശ്വാസമില്ലാത്ത പോലെ നിന്നു..ഞാനവളെ നിർബന്ധിച്ചു പറഞ്ഞു വിട്ടു.....പരിഷ്കാരികൾ കുറെ നേരം വെള്ളത്തിൽ കളിച്ചു ....ഒടുവിൽ പരിഷ്കാരികൾ തളർന്നു...നനഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉണങ്ങാൻ വീണ്ടും സമയമെടുത്തു...ആപ്പോഴോക്കെ ഞാൻ ആദിയേട്ടനെയും....ഞങ്ങളുടെ ആ സായാഹ്‌ന കൂടിക്കാഴ്ചയും താലോലിച്ചിരുന്നു.....ഒടുവിൽ കാറിൽ കയറാൻ നടക്കുമ്പോ ഞങ്ങളിരുന്ന കൽബെഞ്ചിലേക്കു നോക്കി..... അവിടേക്കു ഒരാൾ നടന്നു വന്നിരിക്കുന്നു.....താടിയുള്ള ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ..... പോസ്റ്റിനടുത്തു എത്തിയപ്പോൾ വ്യെക്തമായി .....ആദിയേട്ടൻ....എനിക്ക് കരയണമോ ചിരിക്കണമോ എന്നറിയില്ലായിരുന്നു....അത്രയ്ക്ക് ഞാൻ കൊതിച്ചു പോയിരുന്നു കാണാൻ .....ഞാൻ വേഗം അങ്ങോട്ടേക്ക് നടക്കാൻ പോയതും .....

"എന്താ .....ശിവേച്ചി.....?" പരിഷ്കാരികളായിരുന്നെ.... അപ്പോഴേക്കും ബാക്കി എല്ലാപേരും കാറിനകത്തു കയറിയിരുന്നു.

"അത് ഞാൻ കപ്പിലാണ്ടി വാങ്ങാമായിരുന്നു......ഞാൻ വേഗം വാങ്ങാം......" അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ മുന്നോട്ടു നടന്നു..... ആദിയേട്ടൻ എന്നോട് സംസാരിക്കുമോ.....അതോ വഴക്കു പറയുമോ.....വഴക്കു പറഞ്ഞാൽ..... പരിഷ്കാരികൾ കൊച്ചച്ചൻ ഒക്കെ അറിയും.... വേണ്ടാ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിഷമിപ്പിക്കണ്ടാ.....ഞാൻ നിന്നു..... അടുത്ത് നിന്ന ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കപ്പിലാൻഡി വാങ്ങി.... ചേച്ചി കാപ്പിലാൻഡി വറുക്ക്‌മ്പോഴും പൊതിയുമ്പോഴും ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ മാത്രം നോക്കി നിന്നു. വെറുതെ കടലിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒരു കാൽ മറ്റേകാലുമുട്ടിമേൽ മടക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നു.

"കുട്ടിക്കറിയ്യോ അയാളെ......മിക്കവാറും വരാറുണ്ട്.....വെറുതെ ആ കൽ ബെഞ്ചിൽ വന്നിരിക്കും .....ഒത്തിരി താമസിക്കുമ്പോ പോവും..... " ആ ചേച്ചി എന്നോട് ചോദിച്ചു.

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല....പൈസയും കൊടുത്തു തിരിഞ്ഞു നടന്നു.... പ്രണയകാലം ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോന്നാണ്.....ചിലർക്ക് മൗനം...മറ്റു ചിലർക്ക്  വാചാലം...ചിലർക്ക് ഓർമ്മകൾ...ചിലർക്ക് കാത്തിരിപ്പ്....ഞങ്ങൾക്ക് കാത്തിരിപ്പും വേദനയുമാണ്.......

ഭാഗം 29

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

പ്രണയകാലം ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോന്നാണ്.....ചിലർക്ക് മൗനം...മറ്റു ചിലർക്ക് വാചാലം...ചിലർക്ക് ഓർമ്മകൾ...ചിലർക്ക് കാത്തിരിപ്പ്....ഞങ്ങൾക്ക് കാത്തിരിപ്പും വേദനയുമാണ്.......

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

വീട്ടിലെത്തിയിട്ടും പിറ്റേ ദിവസമായിട്ടും എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്ന് ആ കൽബെഞ്ചിലിരുന്ന ആദിയേട്ടൻ മാഞ്ഞുപോയില്ലാ....കൂടുതൽ തെളിഞ്ഞതല്ലാതെ...... ഞാൻ കോളേജിൽ പോയിട്ടും അമ്മു കലപല സംസാരിച്ചിട്ടും എന്റെ മനസ്സ് അവിടെയൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ലാ.... അന്നും കടന്നു പോയി..... എന്റെ ഉറക്കവും പോയി..ഈ പ്രണയത്തേക്കാളും നമ്മുടെ ഉറക്കം കളയുന്ന വില്ലൻ വിരഹമാണ് എന്ന്

ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു.......തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും നേരം വെളുപ്പിച്ചപ്പോ എനിക്കൊരു പുത്തനുണർവും വന്നു ....ഞാൻ വേഗം റെഡി ആയി....അമ്മുവുമായി കോളേജിൽ എത്തി. ആദ്യത്തെ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു സാർ ഇറങ്ങി ഒപ്പം ഞാനും അമ്മുവും.

"എന്തിനാ ശിവ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങുന്നേ......?" അമ്മുവാണു...

"പറയാം....ഒരു മിനിറ്റ്......." ഞാൻ മാറി നിന്നു ഫോൺ ചെയ്തു...അമ്മുക്കുട്ടി എന്നെ നോക്കി ആരാ എന്താ എന്നൊക്കെ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

"അമ്മു.....നമുക്ക് ഒരു സ്ഥലം വരെ പോണം...." ഞാനവളെ ഇടകണ്ണിട്ടു നോക്കി മുന്നോട്ടു നടന്നു.

"എവിടെയാ.....കറങ്ങാനാണോ.....രാഹുലിനെയും വിളിക്കായിരുന്നു...." അമ്മുവാണെ...

"അതൊന്നും അല്ല...... എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് പോവാൻ ഒരു മൂഡില്ല....." ഞാനാണ്.

"മ്മ്....." അവൾ മൂളി...."ഒരു കള്ളാ ലക്ഷണം ഉണ്ടോ ശിവാ....നിനക്കു " അമ്മുവാന്നെ .....

ഇവൾക്ക് ഇച്ചിരി ബുദ്ധി വികാസം വന്നിട്ടുണ്ട്.

"എന്നെ വിശ്വാസം ഉണ്ടെങ്കിൽ കേറിക്കോ....." ഞാനാണേ.....

"ഉവ്വ്...... നിന്റെ വക്കീലെങ്കിലും നിന്നെ വിശ്വസിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു....." അവൾ കളിയായി പറഞ്ഞു.

"ഉവ്വ്.....വക്കീലിന് വക്കീലിനെ തന്നെ വിശ്വാസമില്ല....അപ്പോഴാ എന്നെ....." ആത്മഗതമായിരുന്നു. ഞങ്ങൾ സ്കൂട്ടയിൽ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തേക്കു പാഞ്ഞു. വഴി അത്ര പോരായിരുന്നു...എന്നാലും ഞാൻ കണ്ടു പിടിച്ചു....അമ്മുക്കുട്ടി ഇടയ്ക്കു ഇടയ്ക്കു ഓരോന്ന് ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അധികം മറുപടി പറഞ്ഞില്ല...കാരണം അവൾ ഇപ്പൊ ഒരു ചെറിയ ചാര പ്രവൃത്തി ഉണ്ടോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ട്. എന്നിലേക്കുള്ള ആദിയേട്ടന്റെ ലിങ്ക് ആണ് അമ്മു. ഒടുവിൽ ഞങ്ങൾ റെസിഡന്റിഷ്യൽ കോളണിയിൽ ഒരു രണ്ടു നില വീടിനു മുന്നിലെത്തി.

"ഇതെവിടെയാ...ശിവാ.....എത്ര നേരായി ചോദിക്കണു...".എന്നും പറഞ്ഞു പുള്ളിക്കാരി ബോർഡ് വായിച്ചു.

അവളുടെ കണ്ണ് മിഴിച്ചു പോയി....."ഡീ......അദ്വൈത് കൃഷ്ണ... നിന്റെ വക്കീലിന്റെ വീടാണോ....?" ഞാൻ

അതേ എന്ന് തലയാട്ടി.

"...നിനക്ക് പ്രാന്തായാ...?.... നൂറ്റിയെട്ട് ആംബുലൻസ് വിളിക്കാനാണോ എന്നെയും കൂടെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നേ......?" രണ്ടു കയ്യും ഇടുപ്പിൽ കുത്തി നിന്ന് ചോദിക്കുവാ....ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അമ്മു മാറി....

ഞാൻ ചിരിച്ചു...."എന്റെ അമ്മു....നീ പേടിക്കാതെ? ആദിയേട്ടനില്ല....ഓഫീസിലാ..."

"നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം...അയാൾ ഇന്ന് ഇവിടെ ഉണ്ടാവും......ആരെങ്കിലു കാണുന്നേനു മുന്നേ  നീ ഒന്ന് വന്നേ...ശിവാ....."

"ഇല്ലാ ഡീ ...ഞാൻ ഓഫീസിലെ റിസെപ്ഷനിസ്റ് നെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു....കുറച്ചു മുന്നേ....പുള്ളി ഓഫീസിൽ എത്തി.....ഇന്ന് തിരക്കാണ്...എന്ന്....സൊ ഇന്നാർക്കും കാണാൻ സാധിക്കില്ല എന്ന്......?'"

ഞാനവളെ നോക്കി പുരികം പൊക്കി ചിരിച്ചു.

"പിന്നെ ആരാ കാണാനാ നീ വന്നേ..?..." അവൾ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

"എന്റെ അമ്മായി അല്ലാ...'അമ്മ യെ കാണാനാ" അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഗേറ്റ് തുറന്നു അകത്തു കയറി.

അവൾ എന്റെ പുറകിൽ വന്നു പറഞ്ഞു....."ശിവാ....നീ ഇത് എന്ത് ഭാവിച്ചാ.....നിന്റെ അച്ചൻ എങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ....." എന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കാനുള്ള ഉദ്യമം തകർക്കുവാണു.

ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി.....ഞാൻ തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി കൈകൂപ്പി....."എന്റെ പൊന്നു അമ്മു ഒന്ന് കൂടെ നിക്ക്..... നിനക്കൊന്നും വരില്ല.....ഒറ്റയ്ക്ക് വരാൻ ഒരു ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു.....പ്ളീസ്."

അവൾ എന്നെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി.....എന്നിട്ടു മുന്നോട്ട് കയറി ചെന്ന് ബെൽ അടിച്ചു. എന്റെ ഹൃദയം ടക് ടക് എന്ന് അടിയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം അമ്മുനു പോലും കേൾക്കാമായിരുന്നു....ഞാൻ ഒറ്റ തവണ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള എന്റെ ആദിയേട്ടന്റെ 'അമ്മ....... എനിക്ക് ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്തൊരാൾ...എന്നെപ്പറ്റി എന്ത് ധരിക്കും എന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല.....

ഈശ്വരാ എന്നോട് ദേഷ്യം എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാവുമോ...ഞാനന്ന് സീതമ്മയിയെ കൊണ്ട് ഫോൺ ഒക്കെ ചെയ്പ്പിച്ചു..... അതൊന്നും ഓർമ്മ കാണില്ല...മറന്നിട്ടുണ്ടാവുമോ..എന്നെ പറ്റി ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ......എന്റെ ധൈര്യമൊക്കെ ചോർന്നു തുടങ്ങി.... തിരിച്ചു പോയാലോ....പിശാശു അമ്മു ചാടി കയറി ബെൽ അടിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇനി തിരിച്ചു പോവുമ്പോ ആയിരിക്കും കതകു തുറക്കുന്നത്...ഞാൻ അമ്മുനെ നോക്കി.....എന്തോ മഹാകാര്യം ചെയ്ത കണക്കു നിക്കുവാണു..

"നിനക്ക് എന്നും ഈ ഒറ്റ ഒരുക്കമേയുള്ളൂ.... ആ മുടിയൊക്കെ നന്നായി കെട്ടി ഒന്ന് കട്ടിക്കു കണ്ണെഴുതി വലിയ കമ്മലൊക്കെ ഇട്ടൂടെ.... എപ്പോഴും ഉണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞു സ്റ്റടും ഒരു കുഞ്ഞു ചൈനും .....ഒരിക്കലും കെട്ടി വെക്കാത്ത മുടിയും....." ഈശ്വരാ ആകെപ്പാടെയുള്ള ആത്മവിശ്വാസവും കൂടെ ഈ കുരിപ്പു കെടുത്തുമല്ലോ. ഞാൻ അവളെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി. അപ്പോഴേക്കും വാതിലും തുറന്നു..

ജാനകി ആന്റി തല പുറത്തേക്കിട്ടു ഞങ്ങളെ നോക്കി...

"നോക്ക് പിള്ളാരെ എനിക്ക് ഒരു സാധനവും വേണ്ടാ....സെൻസസിനാണേൽ ഒട്ടും സമയവുമില്ല....... " അതും പറഞ്ഞു വാതിൽ കൊട്ടി അടച്ചു.മറുപടി കേൾക്കാനുള്ള സാവകാശം പോലുമില്ലായിരുന്നു. ഞാനും അമ്മുവും മിഴിച്ചു പോയി.

"ഭാഗ്യം ശിവാ.... അവർക്കു നിന്നെ മനസ്സിലായില്ല.... നമുക്കു പോവാം......" അമ്മുവാണു....

എനിക്കും മതിയായി...അമ്മാതിരി വർത്തമാനവും വാതിൽ കൊട്ടി അടയ്ക്കലുമായിരുന്നു . അമ്മു തിരിഞ്ഞു നടന്നു....ഞാൻ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു അടുത്തേക്ക് വന്നു...

"വാ ശിവാ.....സെയിൽസ് ഗേൾ നോടുള്ള ആറ്റിറ്റ്യൂഡ് കണ്ടില്ലേ...... ...."

"എനിക്ക് സംസാരിക്കണം അമ്മു......" ഞാനാണേ ....

"ഫോൺ ചെയ്‌താൽ പോരെ......." അമ്മുന്റെ സ്വരം ദയനീയമായിരുന്നു. "പോരാ...." ഞാൻ വീണ്ടും ബെല്ല് അടിക്കാൻ ആയി കൈപൊക്കിയതും  വാതിൽ തുറന്നു..... അമ്മു മുറ്റത്തൊട്ടു ചാടിറങ്ങി. ഞാൻ ജാനകി ആന്റിയെ നിഷ്‌കു ഭാവത്തിൽ നോക്കി.....

ജാനകി ആന്റിയും എന്നെയും അമ്മുനെയും അതിശയത്തോടെ നോക്കുകയായിരുന്നു....

"ശിവാനി..?." എന്നോട് സംശയഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു.

"അതേ....." ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്നെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി.

.

"എനിക്കാദ്യം മനസ്സിലായില്ലായിരുന്നു......വരൂ ......" ആ ശബ്ദം സൗമ്യമായതു എനിക്കാശ്വാസമായിരുന്നു....

"വരൂ....കുട്ടി" അമ്മുനോടാണു.

ഞങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കയറി......ഞങ്ങൾ സോഫയിലിരുന്നു...ആന്റി എതിർവശത്തിലിരുന്നു...ഞാൻ ആ വീട് മൊത്തം ഒന്ന് നോക്കി...എന്റെ ആദിയേട്ടന്റെ വീട്.....എന്തൊരു അടുക്കും ചിട്ടയുമാണ്.... ..... ഒരു പത്രം പോലും മാറിയിരുക്കുന്നില്ല......ഞാൻ അമ്മുനെ നോക്കി...അവൾ കണ്ണ് കൊണ്ട് ജാനകി ആന്റ്റി ഇരുന്ന അങ്ങോട്ട് നോക്കാൻ പറഞ്ഞു.....പുള്ളിക്കാരി എന്നെ അടിമുടി വീക്ഷിക്കുകയാണ്.....

ഞാനൊന്ന് ചിരിച്ചു.... ആന്റിയും..... നിശബ്ദത എന്നോട് യുദ്ധം ചെയ്യുന്നത് പോലെ തോന്നി... .....എങ്ങനെ തുടങ്ങും...വീണ്ടും ചിരിച്ചു അവിടെയു ഇവിടെയും....

"ആദി ഇവിടെയില്ലാട്ടോ ശിവാനി......" ഒരു ചിരിയോടെ ആന്റി പറഞ്ഞു.

"മ്മ്... എനിക്കറിയാം......" ഞാൻ പറഞ്ഞു. വീണ്ടും മൗനം. ഈ ആന്റിക്ക് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാൻ പാടില്ലേ......ഒടുവിൽ ...

"കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും എടുക്കാം...." ആന്റി പറഞ്ഞു.....രക്ഷപ്പെട്ടു .....അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ഒന്ന് ഊർജ്ജസ്വല ആവും.....എന്ന് വിചാരിച്ചതേയുള്ളൂ പൊളിച്ചില്ലേ എന്റെ അമ്മു.

"ഒന്നും വേണ്ട..... ആന്റ്റി .....ഞങ്ങൾക്കു വേഗം തിരിച്ചു പോണം...."

ഈ പിശാശിനു തിരിച്ചു പോയിട്ട് വായു ഗുളിക വാങ്ങുവാനാണോ.....

വീണ്ടും നിശബ്ദത.....ഞാൻ തോറ്റു...എനിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ പറ്റുന്നില്ല..... എനിക്ക് എന്തോ അപകർഷതാ ബോധമാണോ...ചമ്മലാണോ ..... അതോ പെട്ടെന്നെങ്ങാനും ആദിയേട്ടൻ വരുമോ എന്ന ഭയമാണോ....അതോ ഈ അമ്മ എന്നെ മനസ്സിലാകുമോ എന്ന സന്ദേഹമാണോ എന്നെ കാർന്നു തിന്നുന്നത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല....എനിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ  പറ്റീല....ഞാൻ ..എണീറ്റു.

"ശെരി ആന്റ്റി...പോട്ടെ....." അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു നഷ്ടബോധം വേദന കണ്ണീർ എന്നെ വന്നു പൊതിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....

"ശിവാനി......" ഞാൻ നിന്നു. ആന്റി യെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

"ഈ ഞാനും ഈ വീടും എന്റെ ആദിയുടെ ശിവയെ കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് എത്ര വർഷമായി എന്നറിയ്യോ ..... ? പെട്ടന്നു ഒരു ദിവസം വന്നിട്ടു ഒന്നും പറയാതെ പോവാണോ...നീ ..?"

എന്റെ കൈപിടിച്ചു ജാനകി ആന്റി ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോ ഒരു മഞ്ഞു വീണ കുളിർമ്മയായിരുന്നു മനസ്സിനു. ഞാൻ ആന്റിയുടെ കയ്യിൽ ഇറുകെ പിടിച്ചു....

പിന്നെ എല്ലാം വളരെ പെട്ടന്നായിരുന്നു.....ഞങ്ങൾക്ക് ആരംഭിക്കാനേ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ....പിന്നെ ഞങ്ങൾ കൂട്ടായി....ആന്റ്റിക്കു ആദിയേട്ടനാണു ലോകം എന്ന് മനസ്സിലായി...... പിന്നെ അധികം കൂട്ടുകാ രില്ലാ എന്ന് തോന്നുന്നു....... ഞങ്ങൾ അവിടന്ന് ചോറും കഴിച്ചു. പിന്നെ ആന്റ്റിക്കു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തോ സൗന്ദര്യ പിണക്കം എന്ന ധാരണയായിരുന്നു. ഞാൻ ആ ധാരണയൊക്കെ അങ്ങ് മാറ്റി കൊടുത്തു. അല്ല പിന്നേ....കുറച്ചു സെൻസർ ഒക്കെ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

"അപ്പൊ അതാണ് കഥ.... ഇവിടെ കുറച്ചായി ഞാൻ കാണുന്നു...ഞാൻ ഉറങ്ങീട്ടെ വരുള്ളൂ... രാവിലെ ആണെങ്കിൽ തിരക്കോടെ തിരക്ക്........ പിന്നെ ശിവയുടെ കാര്യം ഒന്നും പറയില്ല...അല്ല എങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പറയുന്നതാ......ഞാൻ ചോദിച്ചാലും....അവൾ അവിടെ സുഖായി ഇരിപ്പുണ്ട്...എന്ന് പറയും......"

ഞാനും അമ്മുവും തലയാട്ടി കേട്ടു...... 'അമ്മ അത്ര പാവം ഒന്നുമല്ല എന്ന് അടുത്ത ചോദ്യത്തിൽ എനിക്ക് മനസ്സിലായി....

"ചലപ്പോ...അവൻ നിന്നെ മറന്നതായിരിക്കോ ശിവാനി........?" അത് പറഞ്ഞു എന്നെ ഇടകണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നു.....ആയമ്മ ഇന്ന് തന്നെ എന്നെ കൊണ്ട് രണ്ടിലൊന്ന് തീരുമാനിപ്പിക്കും. അമ്മു എന്നെ നോക്കി കൂൾ കൂൾ എന്ന് കാണിക്കുന്നുണ്ട്.

"അതിനല്ലേ...ഞാൻ അമ്മയെ കാണാൻ വന്നതു. 'അമ്മ ഓര്മിപ്പിച്ചാൽ മതീട്ടോ...."

പുള്ളിക്കാരി തലയാട്ടി ചിരിച്ചു....ആ ചിരിക്കു നല്ല ഭംഗിയുണ്ടായിരുന്നു. ഒപ്പം ഞാനും ചിരിച്ചു. അമ്മു ഞങ്ങളുടെ ചിരി കണ്ടു തലയാട്ടി.....

ആദിയേട്ടന്റെ അച്ഛന്റെ ഫോട്ടോ ചുവരിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.....ആദിയേട്ടൻ അച്ഛനെ പോലെയാണ്...അവിടെ ഊണു മേശയിൽ ഇരുന്നപ്പോഴും എന്റെ ആദിയേട്ടൻ ഇരിക്കുന്ന കസേരയാണല്ലോ...പാത്രമാണല്ലോ...ആ ചിന്ത പോലും എന്നിൽ സന്തോഷവും പ്രണയവും ഒരല്പം നാണവും നിറച്ചു....എനിക്ക് ആദിയേട്ടന്റെ സാമിപ്യം അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു....... ആദിയേട്ടന്റെ മുറിയൊക്കെ ഒന്ന് കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു... പക്ഷേ...മോശല്ലേ....അതുകൊണ്ടു വേണ്ടാ എന്ന് വെചു....

"ശിവാ.....പോവാം ആ വക്കീൽ എങ്ങാനും വന്നാലോ.....?" അമ്മുവാണു...... ആ ഒറ്റ ചോദ്യം കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ചാടി എണീറ്റു.....ഇപ്പൊ എന്നിൽ നിറഞ്ഞ സന്തോഷം കളയാൻ ആ വക്കീലിനു ഒരു നിമിഷം മതി.

"അപ്പൊ ആന്റ്റി എല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ....... ഞാൻ രാത്രി വിളിക്കാട്ടോ?" ഞാനിറങ്ങി....ആന്റിയും ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം ഇറങ്ങി ഗേറ്റിനടുത്തേക്കു വന്നു.

"ശിവാ... എന്നെ അമ്മേ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി....നേരത്തെ വിളിച്ചില്ലേ അത് പോലെ..... "

ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് "ആയിക്കോട്ടെ അമ്മേ..... "

അതും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ സ്കൂട്ടിയിൽ വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു....... ഞാൻ മിററിലൂടെ അമ്മയെ നോക്കി..... എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്......

ആദിയേട്ടന്റെ അച്ഛന്റെ ഫോട്ടോ ചുവരിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.....ആദിയേട്ടൻ അച്ഛനെ പോലെയാണ്...അവിടെ ഊണു മേശയിൽ ഇരുന്നപ്പോഴും എന്റെ ആദിയേട്ടൻ ഇരിക്കുന്ന കസേരയാണല്ലോ...പാത്രമാണല്ലോ...ആ ചിന്ത പോലും എന്നിൽ സന്തോഷവും പ്രണയവും ഒരല്പം നാണവും നിറച്ചു....എനിക്ക് ആദിയേട്ടന്റെ സാമിപ്യം അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നു....... ആദിയേട്ടന്റെ മുറിയൊക്കെ ഒന്ന് കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു... പക്ഷേ...മോശല്ലേ....അതുകൊണ്ടു വേണ്ടാ എന്ന് വെചു....

"ശിവാ.....പോവാം ആ വക്കീൽ എങ്ങാനും വന്നാലോ.....?" അമ്മുവാണു...... ആ ഒറ്റ ചോദ്യം കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ചാടി എണീറ്റു.....ഇപ്പൊ എന്നിൽ നിറഞ്ഞ സന്തോഷം കളയാൻ ആ വക്കീലിനു ഒരു നിമിഷം മതി.

"അപ്പൊ ആന്റ്റി എല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ....... ഞാൻ രാത്രി വിളിക്കാട്ടോ?" ഞാനിറങ്ങി....ആന്റിയും ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം ഇറങ്ങി ഗേറ്റിനടുത്തേക്കു വന്നു.

"ശിവാ... എന്നെ അമ്മേ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി....നേരത്തെ വിളിച്ചില്ലേ അത് പോലെ..... "

ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് "ആയിക്കോട്ടെ അമ്മേ..... "

അതും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ സ്കൂട്ടിയിൽ വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു....... ഞാൻ മിററിലൂടെ അമ്മയെ നോക്കി..... എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്......

🔹🔹🔹🔹🔹��🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ആ കൽബെഞ്ചിൽ നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി കിടക്കുവായിരുന്നു ആദി....പൊടുന്നനെ ഒരു വാല് നക്ഷത്രം തെന്നി മാറി...കുഞ്ഞു നാളിലെന്നോ ആഗ്രഹം സഫലീകരണത്തിനായി വാൽ നക്ഷത്രം കാത്തു കിടന്നത് ഓർമ്മ വന്നു....അറിയാതെ ഇപ്പോഴും കണ്ണടച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു....എനിക്ക് എന്റെ ശിവകൊച്ചിനെ തന്നേക്കണേ ....

മൊബൈൽ എടുത്തു അവളുടെ മെസ്സേജസ് നോക്കും.... എന്നും ഗുഡ് നൈറ്റ്.....ഒരുപാട് ഇമോജികളും...ഭാവം ദേഷ്യം പരിഭവം ദുഃഖം......ഒക്കെ ....... എന്നും അത് കാണുമ്പോക്കോ ഒരു സന്തോഷാണ്... ഒരു സുഘാമാണ്...എന്റെ ശിവ ഇപ്പോഴും എന്നെ ഓർക്കുന്നുണ്ടല്ലോ... എന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.

മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്തു.....അമ്മയാണ്....ഞാൻ എടുത്തു....അപ്പോഴേക്കും കട്ട് ആയി...ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു...അപ്പോൾ 'അമ്മ തിരക്കിലാണ്....ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞു....അപ്പോഴും നമ്പർ ബിസി....ഞാൻ തുടരെ തുടരെ വിളിച്ചു....അപ്പോഴും ബിസി...ഇതെന്താ അങ്ങനെ....ഒരാളോട് പോലും അഞ്ചു മിനുറ്റിൽ കൂടുതൽ സംസാരിക്കാത്ത'അമ്മ ......എനിക്കെന്തോ പിന്നവിടെ ഇരിക്കാൻ തോന്നീലാ... ഞാൻ വേഗം വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു...ലേശം മദ്യപിച്ചിട്ടുണ്ട്.....സാരമില്ല...അത് അമ്മയറിയാതെ നോക്കാം....വീടെത്തി.....കാര് കയറ്റി ഇട്ടു...ഗേറ്റ് അടച്ചു...എന്ന്നിട്ടും 'അമ്മ വന്നില്ല....ഉറങ്ങാൻ സമയമായില്ലലോ...ഇന്ന് ഞാൻ നേരത്തെ എത്തിയല്ലോ.... ഹാളിൽ വെളിച്ചമുണ്ട്. താക്കോൽ എന്റെ കയ്യിലുമുണ്ട്...അത് വെച്ച് ഞാൻ വാതിൽ തുറന്നു....സാധാരണ ഇപ്പൊ അങ്ങനാണു. അകത്തു കയറിയ ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...അമ്മ ഫോണിൽ ചിരിച്ചു സംസാരിക്കുന്നു.....ഫോൺ വെച്ചിട്ടില്ല.....ഈശ്വരാ.....ഇതെന്തു മറിമായം......ഞാൻ വാതിൽ അടച്ചു....അകത്തു കയറി ഷൂസും സോ ൿസും അഴിച്ചു ഒതുക്കി വെചു..... ലാപ്ടോപ്പ് ബാഗും വെചു....ഒന്ന് മുരടനക്കി.....എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി...

"നീ....ഇന്ന് നേരത്തെ ആണല്ലോ എന്ത് പറ്റി.......?" അമ്മയാണ്....ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിട്ട് എന്നോട് ചോദിക്കുവാ...

"ആ.....നേരത്തെ ഫ്രീ ആയി.....ആരായിരുന്നു.....?" ഞാൻ ചോദിച്ചു....

"ആര് ?" 'അമ്മ എന്നോട് ചുറ്റും നോക്കി ചോദിച്ചു.

"അല്ലാ.....അമ്മയോട് ഫോണിൽ ...സംസാരിച്ചത്.."

ഞാൻ മുകളിലേക്കുള്ള പടികൾ കയറെക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....

"ഓ...അതോ....അത് ഒരു റോങ് നമ്പർ.....നീ പോയി കുളിച്ചിട്ടു വാ...ഭക്ഷണ എടുത്തു വെക്കാം...." അതും പറഞ്ഞു 'അമ്മ പോയി.... ഞാനവിടെ തന്നെ നിന്നു പോയി..... റോങ് നമ്പരോ.....അമ്മയ്‌ക്കു എന്താ ഉന്മേഷം....... ശബ്ദത്തിനൊക്കെ ഒരു ഊർജ്ജസ്വലത ...... എന്തോ ഒരു സ്പെല്ലിങ് മിസ്റ്റേക്ക് ഉണ്ട്...ഞാൻ വേഗം കുളിച്ചു ഇറങ്ങി....'അമ്മ ഉറങ്ങരുതല്ലോ....

"നീ ഇത്ര പെട്ടന്ന് കുളിച്ചോ.......?" ഞാൻ താഴേക്കു എത്തിയപ്പോ 'അമ്മ മൊബൈലിൽ കുത്തി കുത്തി ഇരിക്കുന്നു ഊണു മേശയിൽ .....

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.... "'അമ്മ എന്താ നേരത്തെ റോങ്ങ് നമ്പർ എന്ന് പറഞ്ഞത്...?"

"നീ രാത്രി വരാൻ വൈകുമ്പോ എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ലാ.....അങ്ങനെ മൊബൈലിൽ കുത്തി കുത്തി എനിക്കൊരു റോങ് നമ്പറിനെ കിട്ടി.... ഇപ്പൊ എല്ലാ ദിവസവു വിളിക്കും.....രാത്രി പത്തു മണിക്കു ശേഷം...."

എന്റെ കിളകളിലൊക്കെ പറന്നു പോയി.

"'അമ്മ എന്ത് ഭ്രാന്താ പറയുന്നേ..... വല്ല ഫ്രോഡ് ടീമായിരിക്കും....ആരുമില്ലാത്ത നേരത്തു വന്നു എന്തൊക്കെ ചെയ്യാ ന്നു പറയാൻ പോലും പറ്റില്ല...." എന്റെ ശബ്ദം ഉയർന്നു...

"ഒച്ച വെക്കുന്നത് എന്തിനാ ആദി........ ഇവിടെ എപ്പോഴാ ആളുള്ളത്....വര്ഷങ്ങളായി ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ്.... നീ നേരത്തെ വീട്ടിൽ വരാറുണ്ടോ...രാവിലെ നേരത്തെ പോവും......ഇവിടെ ഒറ്റക്കിരുന്നു എനിക്ക് മതിയായി... എന്നോടൊപ്പമുള്ളവർ മരുമക്കളോടും മക്കളോടും ഒപ്പം സുഖായി സന്തോഷമായി ഇരിക്കുമ്പോക്കോ...അപ്പോഴും ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക്......... " 'അമ്മ അങ്ങനെ ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കാറില്ല...അതുകൊണ്ടു തന്നെ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

"നീയും നിന്റെ ഒരു പ്രണയവും.....ഒന്നുകിൽ ആ കുട്ടിയെ പോയി കല്യാണം കഴിച്ചോണ്ടു വാ...അല്ലേൽ നമുക്ക് വേറെ കല്യാണം നോക്കാം...എന്താ ഇപ്പൊ ആ കുട്ടിയിൽ....ഒരു സാധരണ കുട്ടി....തല തിരിഞ്ഞ സ്വഭാവം ....അത് മാത്രാ അവൾക്കുള്ള ഏക അലങ്കാരം...." അമ്മയാണു.

ഈശ്വര പണി പാളിയോ.....

"അമ്മയ്ക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടത്....ഞാൻ നേരത്തെ വരണം...അത്രല്ലേയുള്ളു.....സമ്മതിച്ചു...." ഞാനതും പറഞ്ഞു മുകളിലേക്ക് വന്നു. അമ്മയ്ക്ക് എന്താ പറ്റിയത്...ദേഷ്യപ്പെട്ടെങ്കിലും മുഖത്തു അത്ര കടുപ്പമില്ലായിരുന്നു....എന്റെ ശിവയെ പറ്റി പറഞ്ഞതാലോചിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് ചിരി വന്നു. തല തിരിഞ്ഞ സ്വഭാവം മാത്രമാണ് അവളുടെ അലങ്കാരം പോലും... ആ കാന്താരി ഇതെങ്ങാനും കേട്ടാൽ ......രണ്ടു മുട്ടനാടിന്റെ ഇടയിൽ പെട്ട പാവം കുറുക്കനാണോ ഞാൻ....

അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ എണീറ്റു ഞാൻ വേഗം റെഡി ആയി.......അമ്മയോടൊപ്പം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.... ഇറങ്ങാൻ നേരം ഞാൻ അമ്മയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു, "എനിക്ക് ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ണാൻ വരാൻ പറ്റില്ല 'അമ്മ.....തിരക്കായിരിക്കും......പിന്നെ ഞാൻ നേരത്തെ എത്തും...റോങ് നമ്പർ ഒന്നും വേണ്ടാ.....എല്ലാരും കള്ളന്മാരാ...."

'അമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു....."കള്ളന്മാരല്ല........ കള്ളിയാ ....."

"കള്ളികളാണ് ഇപ്പൊ പ്രശ്നക്കാർ......... അതൊന്നും വേണ്ടാട്ടോ...." ഞാനാണ്.

"അതെനിക്കിപ്പോഴല്ലേ മനസ്സിലായതു.....ഞാൻ വിചാരിച്ചു എന്റെ ആദിയാണ് ഏറ്റവും വിരുതൻ എന്ന്...അതിലും മിടുക്കിയായ വിരുതയെ ഞാൻ ഇപ്പോഴല്ലേ കണ്ടത്."

ഞാനമ്മയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി...എന്തോ അർഥം വെച്ച് സംസാരിക്കുന്നതു പോലെ.......

അന്ന് വേഗം കടന്നു പോയി...ഉച്ചയ്ക്ക് അമ്മയെ വിളിച്ചു ഭക്ഷണ  കഴിച്ചോ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു......

രാത്രി നേരത്തെ വീട്ടിൽ പോയി....' എന്നെ കണ്ടു ആ മുഖം വിടര്ന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി  കഴിച്ചു... ടി.വി. യും കണ്ടുറങ്ങാനും പോയി.... അങ്ങനെ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി... 'അമ്മ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു...പക്ഷേ ഞാനറിയാതെ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു രഹസ്യ ഉണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി തുടങ്ങി... ഞാൻ വരുമ്പോ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യുക.... മെസ്സേജ് ടൈപ്പ് ചെയ്യുക.... എന്തോ ഒരു..... കള്ളത്തരം...അത് അമ്മയ്ക്ക് അത്ര ശീലമുള്ള മേഖലയല്ല.... മാത്രല്ല....എപ്പോഴും ഒരു ശ്രദ്ധയും ഇല്ലാതെ കിടന്നിരുന്ന അമ്മയുടെ മൊബൈൽ ഇപ്പൊ അമ്മയുടെ ചുറ്റ് വട്ടത്തു ഉണ്ടാവുള്ളൂ.....

യാദൃശ്ചികമായി ഒരു ദിവസം എനിക്ക് അമ്മയുടെ മൊബൈൽ കിട്ടി.....ഞാൻ ഒന്ന് ഓട്ടിച്ചു നോക്കി.... ഒരു നമ്പർ വിരുത എന്ന് സേവ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു...... ആ നമ്പറിൽ വാട്സാപ്പ് ഉണ്ട്...ഫോട്ടോ ഇട്ടിട്ടില്ല....മെസ്സേജ് ഒന്നും

ഇല്ല.....ഞാൻ കാൾ ലിസ്റ്റ് നോക്കി ഞെട്ടി പോയി....കുറെ കാലങ്ങളായി അമ്മ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ആ നമ്പറിൽ മാത്രമാണ് വിളിച്ചിട്ടുള്ളത്......ഞാനങ്ങോട്ടു ഡയല് ചെയ്തു...റിങ് പോവുന്നുണ്ട്‌..... ഫോൺ എടുത്തു.....ഞാൻ ചെവിയോർത്തു.....

"അമ്മേ.....എന്താ പരുപാടി? ......ആദിയേട്ടൻ പോയോ.....?"

എന്റെ ശിവാ....ഇവളാണോ വിരുത..... ഒരുപാട് നാൾക്കു ശേഷം എന്റെ ശിവയുടെ ശബ്ദം എന്റെ ഹൃദയത്തെ കുളിരണിയിപ്പിച്ചു.

"എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ.....ആ വക്കീൽ അടുത്തുണ്ടോ.......?"....

ഞാൻ വേഗം കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. ഫോൺ തിരിച്ചു വെചു .....ഞാൻ ചിരിച്ചു പോയി....അപ്പൊ അമ്മായിയും മരുമോളും ഒത്തുകളിയാണ്.....എന്റെ ശിവകൊച്ചെ എന്റെ പാവം അമ്മയെ പോലും നീ അഭിനയിപ്പിച്ചല്ലോ... ...ഈ കുരിപ്പ് എന്നെ ഒരുപാട് വെള്ളം കുടിപ്പിക്കുമല്ലോ.

ഭാഗം 30

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

ഞാൻ വേഗം കാൾ കട്ട് ചെയ്തു. ഫോൺ തിരിച്ചു വെചു .....ഞാൻ ചിരിച്ചു പോയി....അപ്പൊ അമ്മായിയും മരുമോളും ഒത്തുകളിയാണ്.....എന്റെ ശിവകൊച്ചെ എന്റെ പാവം അമ്മയെ പോലും നീ അഭിനയിപ്പിച്ചല്ലോ... ...ഈ കുരിപ്പ് എന്നെ ഒരുപാട് വെള്ളം കുടിപ്പിക്കുമല്ലോ.

ഞാൻ ഒന്നുമറിഞ്ഞതായി ഭാവിചില്ല.... പക്ഷേ ഞാനും അവരുടെ സംഭാഷണങ്ങളും തമാശകളും ഒത്തുകളിയും ഒക്കെ ആസ്വദിച്ചു.ഇപ്പോൾ ഞാൻ രാത്രി നേരത്തെ വീട്ടിൽ എത്തും എന്തിനെന്നോ

എന്റെ ശിവയുടെയും എന്റെ അമ്മയുടെയും സംഭാഷണം കാണാൻ....അപ്പൊ എനിക്ക് തോന്നും

അവൾ എന്റെ വീട്ടിൽ എവിടെയോ ഉണ്ട് എന്നു...എന്റെ അമ്മയുടെ ഉന്മേഷവു ചിരിയും എന്തിനധികം അയൽക്കാരോടും ഒക്കെ ചിരിക്കാനും ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു....അല്ലെങ്കിൽ ആരെയും നോക്കില്ലായിരുന്നു... പുള്ളിക്കാരി അങ്ങനാ....അച്ഛൻ നേരത്തെ പോയത് കൊണ്ട് 'അമ്മ കൂടുതൽ ഒതുങ്ങുവായിരുന്നു..... എനിക്ക് എന്റെ ശിവയോടു അല്ല അവളോടൊത്തുള്ള ജീവിതത്തോട് അടക്കാനാവാത്ത കൊതി തോന്നി...... പ്രണയം അത് എന്നും ഉണ്ട് പക്ഷേ ഇപ്പൊ അതിനു പുതിയ ഭാവങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങി......അതോടൊപ്പം തന്നെ ഞാനും ഒരു സ്വാർത്ഥനാണ് എന്ന് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.......എത്രയൊക്കെ ഞാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും എനിക്കു അരവിന്ദൻ അങ്കിൾ പറഞ്ഞ പോലെ എന്റെ ശിവയെ വിട്ടു കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല... അങ്ങനെ പലതും തിരിച്ചും മറിച്ചും ആലോചിച്ചിട്ടാണ് ഞാൻ ഇന്ന് ശിവയുടെ വീടിനു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത്... അവൾ ഇന്ന് കോളേജിൽ പോയിട്ടുണ്ടാവും... എന്റെ ശിവകൊച് തന്നെ എന്റെ വഴികാട്ടി. അവൾ എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി കളിചില്ലേ.....പക്ഷേ ഇത് കളിയല്ലാട്ടോ...എനിക്കവളെ വേണം...എങ്ങനാണേലും അരവിന്ദൻ അങ്കിളും നന്ദിനി ആന്റിയും എനിക്ക് കെട്ടിച്ചു തന്നേ പറ്റുള്ളൂ..........

ഞാൻ ബെൽ അടിച്ചു.....നന്ദിനി ആന്റി വന്നു വാതിൽ തുറന്നു......എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു..എന്നിട്ട് പുറകിലേക്ക് എത്തി നോക്കി......."'അമ്മ വന്നിട്ടില്ല....." ഞാൻ ആന്റിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.....

"അയ്യോ...ഞാനതല്ല നോക്കിയത്...ശിവയുണ്ടോ എന്നു നോക്കിയതാ.... കോഴ്സ് തീരാറായല്ലോ ഇപ്പോ....ഇനി എന്തും സംഭവിക്കാലോ........മോൻ വരൂ....." ഈ ഒറ്റ ഡയലോഗ് കൊണ്ട് തന്നെ എനിക്കൊരു കാര്യം ഉറപ്പായി...എന്റെ ശിവയുടെ സ്വഭാവം അതിന്റെ ഉറവിടം ഇവിടെ നിന്നാണ് എന്ന്.

ഞാനകത്തേക്കു കയറിയിരുന്നു.....അപ്പോഴേക്കും അരവിന്ദൻ അങ്കിളും വന്നു.....

"മോൻ കഴിച്ചായിരുന്നോ.....?" ആന്റിയാണു.....

"ഉവ്വ്..."

"അരവിന്ദേട്ടൻ കഴിക്കുവാ....."

"എനിക്ക് തിരക്കില്ല....." ഞാൻ ഒരൽപം വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു. അങ്കിൾ എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി.

"ഇപ്പൊ വരാം ആദി....ഇരിക്ക്." കനത്ത ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ട് അങ്കിൾ പോയി.....ആന്റി എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ വരാം എന്നും പറഞ്ഞു പോയി.... ഞാനവിടെ ഇരുന്നു. ചാരിയിരുന്നു കണ്ണടച്ച് ഓർക്കുവായിരുന്നു...ഞാനാദ്യമായി അവളെ കാണാൻ ഈ വീട്ടിൽ വന്നത്....പ്ലസ് ടുവിന് പഠിക്കുന്ന എന്റെ ശിവകൊച്ചു ....... എന്നെ ആദ്യം ഒട്ടും താൽപ്പര്യമില്ലാതെ നോക്കിയതു..... പിന്നെ കൗതുകത്തോടും ഭീഷണിയോടും ഒടുവിൽ അവൾ ഒളിച്ചു നിന്ന് നോക്കിയതും......

"ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു ചിരിക്കുവാണോ......." നന്ദിനി ആന്റി യാണു ..ഞാൻ പെട്ടന്ന് കണ്ണ് തുറന്നു.....

"ഞാൻ വെറുതെ ഓരോന്ന്.........." ആന്റി എനിക്ക് ജ്യൂസ് നൽകി.

"ശിവ പറഞ്ഞിട്ടാണോ....വന്നത്....?" ആന്റി ആണു .......സ്വരം താഴ്ത്തി സംസാരിക്കുന്നു. അങ്കിൾ കേൾക്കാതിരിക്കാനാവും.

"ഞാനവളോട് സംസാരിച്ചുട്ടു രണ്ടു വര്ഷം ആവുന്നു ആന്റി...... ഞാൻ വരുന്നത് ഒന്നും അവൾക്കു അറിയില്ലാ......"

"മ്മ്....ആദി ...." ആനറ്റി എന്നെ ഗൗരവത്തിൽ വിളിച്ചു. എന്താണാവോ പറയാൻ പോണത്.

"അവൾക്കു അല്പം കുരുട്ടു ബുദ്ധി കൂടുതൽ ആണ്.......അവളോടൊപ്പം ഉള്ള ജീവിതം അത്ര എളുപ്പമല്ലാട്ടോ.......പിന്നീടൊരു അബദ്ധമായി എന്ന് തോന്നരുത്......തോന്നീട്ടും കാര്യമില്ല....അവള് വിടില്ല.....അവൾക്കു നിന്നിൽ നിന്ന് ഒരു തിരിച്ചു പോക്കില്ല ആദി....ഞാനതു എന്നേ മനസ്സിലാക്കിയതാ....."

ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്റെ കിളികളൊക്കെ പറന്നു പോയി... മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല ...സന്തോഷം കൊണ്ട്... ഞാൻ ചിരിച്ചു ......

" ആ കുരുത്തക്കേടുകൾ ആണ് എന്നും ഞങ്ങളെ ചേർത്ത് വെച്ചത്...... ഇനിയും അതിനു മാറ്റമുണ്ടാവില്ല..ആന്റ്റി ."

ആന്റി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു...അപ്പോഴേക്കും അങ്കിളും എത്തി......അവിടെ കാർമേഘം ഉരുണ്ടു കൂടി ഇടിയും കോളും ഒക്കെ കാണിച്ചു നിൽപ്പുണ്ട്. അദ്ദേഹം വന്നു എനിക്ക് എതിർവശമിരുന്നു.....ചോദ്യ ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി.....

"അങ്കിള്നു അറിയാലോ ഞാൻ എന്തിനാ വന്നത് എന്ന്..... " ഞാനാ......ഒന്നു ആരംഭിച്ചതേയുള്ളു......

"എനിക്ക് ഒരു മാറ്റവുമില്ല ആദി...... നീ കാരണം ഞാൻ ഇപ്പൊ ശിവയോടു പോലും അധികം സംസാരിക്കാറില്ല.....പക്ഷേ അവൾ വന്നു സംസാരിക്കാറുണ്ട്....ഞാൻ അവഗണിക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയാലും എന്നോട് വന്നു സംസാരിക്കും....അപ്പൊ എനിക്ക് ഒരു സന്തോഷമുണ്ടാവും അവളോട് ഒരുപാട് സ്നേഹം തോന്നും....പക്ഷേ അത് വൈകിട്ടോടെ തീരും....”

അങ്കിൾ ഒന്ന് നിർത്തി.....ആ കണ്ണുകളിൽ തെളിയുന്ന ഭാവം എനിക്ക് വ്യെക്തമല്ല.....പക്ഷേ വേദനയും അമർഷവും ആ സ്വരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ ആ ബാൽക്കണി കണ്ടോ...ആദ്യമായി നിങ്ങൾ സംസാരിച്ചത് അവിടെ വെച്ചാണ്....ആദ്യമായി എനിക്ക് നിങ്ങളെ സംശയം തോന്നിയതും ആ ബാൽകണിയിൽ നിന്ന് നിന്നെ നോക്കുന്ന ശിവയുടെ മുഖത്തു നിന്നാണ്......അന്നാണ് എനിക്കവളോട് ദേഷ്യം തോന്നിയത്.....ഇപ്പൊ എല്ലാ ദിവസവു വൈകിട്ട് അവിടെയിരുന്നാ പഠിത്തം..ആ പഠിക്കുന്ന മുഖത്തും അവൾക്കു നിന്നോടുള്ള പ്രണയം ആണു എനിക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്നത്... .....എനിക്കറിയാം നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇപ്പൊ കോണ്ടാക്ട് ഒന്നുമില്ലാ എന്ന്.അതും ആദി മുൻകൈഎടുത്തിട്ടാണ് എന്നറിയാം.... എനിക്ക് നിന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ  കഴിയില്ലാ...എന്റെ ഈഗോ ആണ് എന്ന് കൂട്ടിക്കോളൂ...... വേണമെങ്കിൽ അവളെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോയി രജിസ്റ്റർ ചെയ്‌തോ ....."

അത് പറയുമ്പോ അങ്കിൾ വിദൂരതയിലേക്കു നോക്കിയിരുന്നു..... നന്ദിനി ആന്റി അങ്കിളിനെയും എന്നെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നുണ്ട്.

"ആദിയും ഒരച്ഛനാവുമ്പോഴേ എന്റെ വികാരം മനസ്സിലാവുള്ളൂ....എല്ലാ പുരുഷൻമാരും അവരെ പെണ്മക്കളെ രാജകുമാരികളെ പോലെയാണ് വളർത്തുന്നത്.... ഞാനും അതേ ....എനിക്കിഷ്ടമല്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയിട്ടും മാറി ചിന്തിക്കാനോ....എന്തിനു നിന്നെ ഒന്ന് മറക്കാനോ ശിവ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല........ പിന്നെ നിന്നോടൊപ്പമുള്ള. ജീവിതം സുരക്ഷിതമല്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും ഒരു കാര്യവുമില്ല.....അവൾക്കു അത് ഒരു വിഷയമല്ലാ......എന്നെക്കാളും അവൾക്കു വലുത് നിന്നയാണല്ലോ...അപ്പൊ നിങ്ങള് പോയി ജീവിക്കു....അല്ലേലും ഇപ്പൊ അവളിൽ എനിക്ക് എന്റെ രാജകുമാരിയെ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല....... "

ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോ ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു...അദ്ദേഹം മറ്റെങ്ങോ നോക്കിയിരുന്നു.. എനിക്കും വാക്കുകളില്ലായിരുന്നു....ഏറെ നേരത്തെ മൗനത്തിനു ഞാൻ തന്നെ വിരാമമിട്ടു.

"അങ്കിൾ.....ഞാൻ അന്ന് ശിവയെ കാണാൻ വന്നപ്പോ കല്യാണം മുടങ്ങീല്ലാ എന്ന് വിചാരിക്കു...ഞാൻ അവളെ കല്യാണം കഴിച്ചു....എന്നിട്ടു എന്റെ 'അമ്മ എന്നെ മാത്രം സ്നേഹിക്കുകയും അവളെ സ്നേഹിക്കാതിരിക്കുക ഞാൻ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നതിനു എന്നോട് പിണങ്ങുക...ഒക്കെ ചെയ്‌താൽ ശെരിയാണോ.......'അമ്മയുടെ പ്രവൃത്തി അങ്കിൾ ന്യായീകരിക്കുമോ........?" ഞാൻ അങ്കിളിനെ നോക്കി....എന്നെ സൂക്ഷ്മതയോടെ നിരീക്ഷണം തന്നെ.....ഒപ്പം ഒരു മുൻവിധിയും.

" മുൻപും ഞാൻ പറഞ്ഞു......ഒരു വക്കീലിനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ എന്നെ കൊണ്ടാവില്ലാ എന്ന്.....നിങ്ങള്ക്ക് എന്നെ പലതിനോടും ഉപമിക്കാം....എന്റെ സ്വാർത്ഥത എന്നും വിശേഷിപ്പിക്കാം....."

എനിക്ക് സംസാരിച്ചേ പറ്റുള്ളൂ.....

"ഞാൻ തർക്കിക്കാൻ വന്നതല്ല.....അങ്കിളിന്റെ രാജകുമാരിയെ തട്ടി എടുക്കാൻ വന്നതല്ല ഞാൻ.... ....മാത്രമല്ല...നിങ്ങളാണ് കല്യാണ ആലോചിച്ചതും മറ്റും.....ഇപ്പൊ അങ്കിലിനു അവളോടുള്ള അമിതമായ സ്നേഹം കൊണ്ട് അവളുടെ സന്തോഷം കാണാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല.... എന്നോടുള്ള അവളുടെ സ്‌നേഹ പോലും അങ്കിളിനു ധിക്കാരമായി ആണ് തോന്നുന്നത്........അങ്കിൾ പറഞ്ഞത് പോലെ അവൾ എന്നെ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചില്ല..കാരണം അവൾക്കു എന്നെ ആദ്യമായി പരിചയപ്പെടുത്തിയതും ആ ബാൽക്കണിയിൽ പോയി സംസാരിക്കാൻ അനുവാദം കൊടുത്തതും ഒക്കെ അവളുടെ അച്ഛനാണു.....അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്നയാലും അച്ഛൻ സമ്മതിക്കും എന്നൊരു ആത്മവിശ്വാസം അവൾക്കുണ്ട്....എല്ലാ പെണ്മക്കൾക്കും അവരുടെ ഹീറോ അവരുടെ അച്ഛനാണ്.....എത്ര വലിയ രാജകുമാരനെ പ്രണയിച്ചു കല്യാണം കഴിച്ചാലും അത് മാറാൻ പോവുന്നില്ല.....ഞാൻ അവളെ കൊണ്ട് പോയി പൊന്നുപോലെ നോക്കിയാലും അവള് പറയുക...അവളുടെ അച്ഛൻ വാങ്ങി തന്ന മിഠായി യുടെ സ്വാദായിരിക്കും....." അത് പറയുമ്പോ ആ മുഖത്തു നീർത്തിളക്കം ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു..

"ഈ രണ്ടു വര്ഷം ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കാണാതെയും മിണ്ടാതെയും കാത്തിരുന്നത് ഒറ്റയ്ക്കു യ്ക്കു പോയി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യാനല്ല......അങ്കിളിന്റെ അത്രയൊന്നുമല്ലെങ്കിലും ഞാനും അത്ര മോശമൊന്നുമല്ല..... അവളെ ഞാൻ ഒരുപാടൊന്നും കണ്ണീരുകുടിപ്പിക്കത്തില്ല......അവളില്ലാതെ പറ്റാത്തതുകൊണ്ടാണ്...സമ്മതിക്കണം...." ആ കൈപിടിച്ച് അത്രയും പറയുമ്പോഴും അങ്കിൾ നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു....

കുറച്ചു നേരം കൂടെ ഞാൻ കാത്തു...ഒരു മറുപടി ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോ ഞാനിറങ്ങി....നന്ദിനി ആന്റിയും നിശ്ശബ്ദയായിരുന്നു...... തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിലും എന്റെ മനസ്സിൽ എന്റെ ശിവയായിരുന്നു..... അവളെ അവസാനമായി കണ്ടപ്പോ എന്നെ കടിചിട്ടു പറഞ്ഞത് എന്നെന്നും ഓർക്കാൻ......ഇതൊക്കെ ഓർത്തു ഓർത്തു ഞാൻ കാലം കഴിക്കേണ്ടി വരുമോ ഈശ്വരാ...... പാവം എന്റെ 'അമ്മ.....

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ കോഴ്സ് ഒക്കെ തീരാറായി....ഇനി ഒരു മാസവും കൂടെയുള്ളു....കുറച്ചു നാളും കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ ഏതെങ്കിലും അഭിഭാഷകന്റെ കൂടെ ജൂനിയറായി ചേരണം.മ്മൾക്കു സ്വന്തമായി ഒരു വക്കീലുള്ളപ്പോ പുറത്തു ചേരണമോ...അറിയില്ല..... ഇപ്പോഴും മ്മടെ വഞ്ചി കരയ്ക്ക്ടുത്തിട്ടില്ലാ...എന്താ

ചെയ്യാ...അച്ഛൻ എന്നോട് മിണ്ടുന്നില്ലാ.'അമ്മ ഒരു താളം ചവിട്ടലുണ്ട്..ജാനകി ആന്റിയും ഞാനും കട്ടയ്ക്കു മുന്നോട്ടു ആണ്.......പക്ഷേ കാര്യമില്ല ആദിയേട്ടനും അച്ഛനും കട്ടയ്ക്കു നിൽപ്പുണ്ട്.....ഇങ്ങടുമില്ല അങടുമില്ല...പാവം ഞാൻ നേടും തൂണായി ഒറ്റ നടുക്ക് നിൽപ്പുണ്ട്......

ഞാൻ എന്റെ അഭിഭാഷക സ്വപ്നത്തിനടുത്തു എത്തി.അതെനിക്ക് ഒരു വലിയ സന്തോഷമാണു. അമ്മുവും അതേ....സന്തോഷത്തിലാണ്....പക്ഷേ ഒറ്റ വ്യെത്യാസം ആനന്ദേട്ടനെ കല്യാണം കഴിക്കാലോ ഉടനെ.... അതിലാണ് സന്തോഷം...ഈ വരുന്ന ആഴ്ചയാ കല്യാണം....അപ്പോഴാണത്രെ നല്ല മുഹൂർത്തം ....നിശ്ചയം ലളിതമായിരുന്നു...ആദിയേട്ടൻ ഉണ്ടാവും എന്ന് വെച്ച് ഞാൻ നന്നായി ഒരുങ്ങി തളർന്നു പോയി...അറിയാലോ ...ഉടുപ്പുകൾ ഇടുക....മാറുക...അവസാനം എന്നെത്തെയും പോലെ പോവുക...അങ്ങനെ പോയി....ലളിതമായ ചടങ്ങായതുകൊണ്ടു അധികമാരെയും വിളിച്ചില്ലത്രെ....... ആനന്ദേട്ടനും കുറച്ചു അപ്പൂപ്പന്മാരുംമാത്രം വന്നു.ആദിയേട്ടൻ ഇല്ലായിരുന്നു.... ഞാൻ അമ്മുവിന്റെ ചെവി പൊട്ടിച്ചു..... പാവം.... ഇനി ആകെ ഒരു പ്രതീക്ഷ കല്യാണം ആണ്.......അന്നു ആദിയേട്ടൻ വന്നില്ല എങ്കിൽ അവളുടെ ആദ്യരാത്രി ഞാൻ തകർക്കും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്....

പിന്നെ മ്മടെ അമ്മുവിന്റെ അമ്മായി'അമ്മ ആരാ നമ്മുടെ സീതമ്മയി.... അമ്മുനോട് എന്താ സ്നേഹം.....എന്നോടാണെങ്കിൽ പറയുകയും വേണ്ടാ......പാവം പുള്ളിക്കാരി ഇപ്പോഴും വിചാരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത് ഞാൻ വക്കീലും കൂടെ പഠിച്ചതുകൊണ്ടു എനിക്ക് പണ്ടത്തെ ആ പരാതി വെച്ച് പുള്ളിക്കാരിയുടെ ബ്രോക്കർ ഭാവി തകർക്കാൻ കഴിയും എന്നാണു.......ആനന്ദേട്ടന് ഇപ്പോഴും അറിയില്ലാ ആ കാര്യം..

മാത്രമല്ല... സീതമ്മയി എന്നോട് പറയുവാ...അന്ന് എന്നെ കാണാൻ വന്ന പയ്യനില്ലേ ആ ഞരമ്പുരോഗി അവനു സുന്ദരി ഒരു പെണ്ണുമായി കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു....നമിത പ്രമോദ് നെ പോലത്തെ കുട്ടിയാത്രെ...എന്നിട്ടു എന്നെ നോക്കി പുച്ഛം വാരി വിതറി നിന്നു...ഞാൻ ചിരിച്ചു പോയി...പാവം അങ്ങനയെങ്കിലും ഒന്ന് സന്തോഷിക്കട്ടെ.... ..അത്രയ്ക്ക് അന്ന് പേടിച്ചു വിറച്ചു പോയി പാവം...ഏഷണിയും ഒരുപാട് കുറച്ചു....അതൊക്കെ നല്ല മാറ്റമല്ലേ.......

പിന്നെ രാഹുൽ.....അവനായിരുന്നു കോളെജിലെ സീനിയർ ചേട്ടൻ...... എല്ലപ്പേരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണി....വലിയ സൂപ്പർഹീറോ പരിവേഷമില്ലാത്ത ആഡംബരങ്ങളൊന്നുമില്ലാത്ത ജൂനിയേഴ്സിന്റെ ഇടയിലെ മിന്നും താരം...

അവൻ നന്നാ യി അത് ആസ്വദിച്ചു...ഒപ്പം ഞങ്ങളും...റിഷിയേട്ടൻ ഒരു വാക്കു പോലും പറയാതെ പാസ് ഔട്ട് ആയി പോയി...ഇപ്പൊ എവിടെയാണോ ആവോ.....പിന്നെ നമ്മുടെയാമിയുടെ മനസമ്മതം കഴിഞ്ഞു....കല്യാണം ഇപ്പോളൊന്നുമില്ല.....

എന്റെ ആദിയേട്ടൻ പഠിച്ച കോളേജിൽ എന്റെ വക്കീലിനു തണലും കാറ്റും നൽകിയ മരങ്ങളോടും , അയാളുടെ തല്ലുകൊള്ളിത്തരങ്ങൾക്ക് സാക്ഷിയായ ചുമരുകളോടും ബെഞ്ചുകളോടും....ആദിയേട്ടന്റെ ഘോര ഖരമായ പ്രസംഗങ്ങൾ മുഴങ്ങിയ ആഡിറ്റോറിയാത്തെയും തഴുകിയും തലോടിയും ഞാൻ നിശബ്ദം പ്രണയിച്ചു പോന്നു........ ഇത്രയും നാൾ ഓടി കോളേജിൽ വരുമ്പോഴാണ് ഞാൻ ആ വിരഹദുഃഖം മറക്കുന്നത്.... കോളെജ് കഴിയുമ്പോ ആദിയേട്ടൻ വരും അച്ഛനോട് സംസാരിക്കും...എനിക്കുറപ്പുണ്ട്.

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ഇന്നാണ് അമ്മുവിന്റെ കല്യാണം....ഡ്രസ്സ് എടുക്കലും തലേ ദിവസത്തെ റിസെപ്ഷനും ഒക്കെ എന്റെ മേൽനോട്ടത്തിൽ ഭംഗിയായി നടന്നു.

ഞാൻ അന്ന് അമ്മുവിന്റെ വീട്ടിലാ കിടന്നതു.....ഞങ്ങൾ പണ്ടത്തെ കാര്യങ്ങളും ആദ്യ രാത്രിയുടെ ചില പ്രധാനപ്പെട്ട വിവരങ്ങൾ പരസ്പരം കൈമാറിയും നേരം വെളുപ്പിച്ചു. വേഗം അമ്പലത്തിൽ പോയി.....തിരിച്ചു വന്നു അപ്പോഴേക്കും ബ്യൂട്ടീഷ്യൻ ചേച്ചിമാരും എത്തി അമ്മുന്റെ മേലുള്ള പണി ആരംഭിച്ചു..... പിന്നെ എന്റെ വേഷം അമ്മു സർപ്രൈസായി അവളുടെ മുറിയിൽ വെച്ചിരുന്നു..... എനിക്ക് കാണിച്ചു പോലും തന്നില്ല.....സാരീ ആയിരിക്കും എന്നെനിക്കു ഒരു ഊഹം ഉണ്ടായിരുന്നു..... അത് തെറ്റിയില്ല....ഒരു പട്ടു സാരി ആയിരുന്നു....വലിയ കമ്മലും പൂവും ഒക്കെ യുണ്ട്...വളകളും....മാറ്റി വേറെ ഇടാം എന്ന് വെച്ചാൽ വേറെ ഡ്രസ്സ് ഒന്നും ഞാൻ കൊണ്ട് വന്നില്ല...അവളുടെ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ പൂട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നു... പിശാശു...എല്ലാം നേരത്തെ പ്ലാൻ ചെയ്തു വെച്ചിരിക്കുന്നു....ഇന്ന് ആദിയേട്ടനും വരുമല്ലോ.... അങ്ങനെ ഞാൻ ആദ്യമായി സാരിയൊക്കെ ഉടുത്തു ....ഗൂഗിൾ ദേവിയുള്ളതു കൊണ്ടും വീട്ടിൽ സ്ഥിരമായി അമ്മയുടെ സാരി ഉടുത്തു കളിക്കാറുള്ളത് കൊണ്ടും എനിക്ക് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.....അങ്ങനെ ഞാൻ മുടിയും പിന്നി കെട്ടി പൂവും വെച്ച് ഇറങ്ങി...എനിക്കൊട്ടും ഇഷ്ടായില്ല...പിന്നെ വേറെ വഴിയില്ലാത്തതു കൊണ്ടും...എന്റെ അമ്മുന്റെ ആഗ്രഹം ആയതു കൊണ്ടും സഹിച്ചു...പിന്നെ എന്റെ ആദിയേട്ടന് ഇഷ്ടാണെങ്കിലോ.......

എന്നെ കണ്ടു എന്റെ 'അമ്മ വരെ ഞെട്ടി പോയി..... അച്ഛനും എന്നെ ഒന്ന് അടി മുടി നോക്കി ഒന്ന് ഇരുത്തി മൂളി..... കാശിയും പാറുവും സൂപ്പർ എന്ന് പറഞ്ഞു....പിന്നെ അമ്മുക്കുട്ടി......ഏതോ പുരാണ സീരിയലിന്റെ സെറ്റിൽ നിന്നിറക്കി വിട്ടത് പോലുണ്ടായിരുന്നു...പക്ഷേ അതീവ സുന്ദരിയായിരുന്നു....

"ഈശ്വര എനിക്ക് ഇനി മരിച്ചാൽ മതി....." അമ്മുവാണ്.... എന്നെ കണ്ടിട്ട് പറയുവാണു.

"അത്ര പെട്ടന്ന് ആനന്ദേട്ടനെ നീ രക്ഷിക്കല്ലേ അമ്മുക്കുട്ടിയേ ....ഈ അണക്കെട്ടിൽ ഇനി എന്ത് മാത്രം മുങ്ങി തരാനുള്ളതാ...ആ പാവത്തിന്...." അവൾ എന്നെ നോക്കി ചുണ്ടു കൊട്ടി.

ഞാൻ കല്യാണമണ്ഡപം മുഴുവനും അരിച്ചു പെറുക്കി...ആദിയേട്ടൻ എത്തീട്ടില്ല.....ചെക്കനും കൂട്ടരും വന്നു...കല്യാണ മേളം ആരംഭിച്ചു...ഞാൻ ജാനകി ആന്റിയെ വിളിച്ചു.... അമ്മ ഇന്നലെ ആനന്ദേട്ടന്റെ വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു...എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു....ആദിയേട്ടൻ ഇന്ന് വരും എന്ന് പറഞ്ഞു.

"ആ മോളെ....അവൻ അത്യാവശ്യമായിട്ടു ഓഫീസിൽ പോയി...അവിടന്ന് കല്യാണത്തിന് വരും എന്നാ പറഞ്ഞത്..... വരും കേട്ടോ......"

ഞാൻ അമ്മുവിന് പിന്നിലായി നിൽക്കുമ്പോഴും താലികെട്ട് നടക്കുമ്പോഴും ഒക്കെ മണ്ഡപം മൊത്തം എത്തി വലിഞ്ഞു നോക്കുവായിരുന്നു..ആദിയേട്ടനെ ..... എന്ത് പൊക്കമാണെന്നോ ഈ ആൾക്കാർക്കൊക്കെ....ഒന്നും കാണാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല...ഒടുവിൽ എല്ലാരും പൂക്കൾ എറിഞ്ഞപ്പോഴാ ഞാനറിഞ്ഞത് കെട്ടു നടക്കുവാണു എന്ന്...ഞാനും എറിഞ്ഞു പൂക്കൾ....അമ്മു നമ്രമുഖയായി ആനന്ദേട്ടനെടുത്തിരിക്കുന്നു...മാലയിടുന്നു...എല്ലാ പൂക്കളും വീണു കഴിഞ്ഞിട്ടും എന്റെ മേലിൽ പൂക്കൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു...ആദ്യം ഒന്ന് തലയിൽ പിന്നെ കണ്ണിൽ നാലഞ്ചു റോസാപ്പൂക്കൾ...മറ്റെല്ലാവരും നവദമ്പതികളെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.....ചിരിക്കുന്നു വേണ്ട പുകില്....

ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കിയതും.....

."പിന്നിലോട്ടു നോക്ക് എൻ്റെ ശിവകൊച്ചെ......" ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല .....പക്ഷേ ആ ശിവകൊച്ചെ എന്നുള്ള വിളിയുണ്ടല്ലോ.......

ഭാഗം 31 (അവസാന  ഭാഗം )

ഒരു അഡാർ പെണ്ണുകാണൽ

എല്ലാ പൂക്കളും വീണു കഴിഞ്ഞിട്ടും എന്റെ മേലിൽ പൂക്കൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു...ആദ്യം ഒന്ന് തലയിൽ പിന്നെ കണ്ണിൽ നാലഞ്ചു റോസാപ്പൂക്കൾ...മറ്റെല്ലാവരും നവദമ്പതികളെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.....ചിരിക്കുന്നു വേണ്ട പുകില്....

ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കിയതും.....

."പിന്നിലോട്ടു നോക്ക് എൻ്റെ ശിവകൊച്ചെ......" ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല .....പക്ഷേ ആ ശിവകൊച്ചെ എന്നുള്ള വിളിയുണ്ടല്ലോ.......

ഞാൻ എത്രയോ ദിവസങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന വിളി....ഒരോ തവണ ഫോൺ ബെൽ അടിക്കുമ്പോഴും ഞാൻ വ്യെഗ്രതയോടെ എടുത്തിരുന്നത് ഈ വിളി കേൾക്കാനാണ്...... എന്നിൽ ആദ്യമായി പ്രണയം നിറച്ചത് പോലും ഈ വിളിയാണ്.....

"എന്താ തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്തെ.......എന്റെ ശിവയ്ക്കു നാണമൊക്കെ വരുമോ......?" എന്നിലേക്ക്‌ ചേർന്നുനിന്നു കാതോരം ചോദിക്കുവാണു.......അവിടെ നിൽക്കട്ടെ ഞാൻ പതുക്കെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുള്ളൂ.....പക്ഷേ എനിക്ക് കണ്ടോളാനും വയ്യാ.......എന്തായാലും ഞാൻ കട്ടയ്ക്കു പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ .....ആ ബലിഷ്ഠമായ കൈകളിലൂടെ എന്നെ ആ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് നിർത്തി .ഞാൻ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു മിഴിച്ചു നോക്കി. എന്നോട് പറയുവാ....

" .....എന്നെ മിഴിച്ചു നോക്കതെ ഈ ക്യാമെറയിലോട്ടു നോക്കഡീ...... ശിവകൊച്ചേ.........."

ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...മാത്രമല്ല ഇത്രയും ചേർന്ന് അങ്ങനെ മുൻപ് നിന്നിട്ടുമില്ലാലോ... ഞാൻ ആ മൊബൈൽ ക്യാമറയിലെ ആദിയേട്ടനയാ നോക്കിയത്...ആദ്യം കാണുന്നപോലെ....ആ കാപ്പി കണ്ണുകളും കട്ട താടിയും...രണ്ടു മൂന്ന് സെൽഫികൾ അങ്ങനെ തന്നെ എടുത്തു...എന്നിട്ടു എന്നെ നോക്കി......

"നിന്റെ ഒരു ഫോട്ടോയും എന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ലായിരുന്നു...ശിവാ......നിൻ്റെ ഫേസ്ബുകിൽ നീ പണ്ടെന്നോ ഇട്ട ഒന്ന് രണ്ടു ഫോട്ടോ അല്ലാതെ...... ...നിന്റെ എഫ്.ബി ലൈവ് വീഡിയോ ഞാൻ എത്ര തവണ കണ്ടെന്നറിയ്യോ.......അപ്പോഴേ വിചാരിച്ചതാ ഇനി കാണുമ്പോ ഇങ്ങനൊരെണ്ണം എടുക്കണം എന്ന്......"

ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്ന് പോയി........."ശിവകൊച്ചു വേഷത്തിൽ മാത്രമല്ല....ഭാവത്തിലും ഒരുപാട് മച്ചുർഡ് ആയല്ലോ........എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ....?"

ആ നോട്ടം എന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്നതായി തോന്നി....എനിക്കാ നോട്ടം താങ്ങാവുന്നതിനും അപ്പുറമായിരുന്നു.....പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി...ആദിയേട്ടനും എന്നെ വിട്ടു..... സ്ഥലകാലബോധം ഇപ്പോഴാണ് ഞങ്ങൾക്കു വന്നത്. ഈശ്വരാ അച്ഛൻ എങ്ങാനും കണ്ടുകാണുമോ...ഇല്ലാ.....സ്റ്റേജിൽ ഒരുപാട് പേരുണ്ടായിരുന്നു നവദമ്പതികൾക്ക് ചുറ്റും.ഞങ്ങൾ ഏറ്റവും പുറകിലായിരുന്നു.....ആരും ഞങ്ങളെ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല.....രക്ഷപ്പെട്ടു......ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ നോക്കി... ഈശ്വരാ എന്നെ തന്നെ നോക്കി കയ്യ് കെട്ടി നിന്ന് ചിരിക്കുന്നു... ആ ചിരിയും നിൽപ്പും ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ കൂടുതൽ ഒന്നും പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ടി വരില്ല...ഇന്ന് തന്നെ ഞങ്ങളുടെ കെട്ടു. നടക്കും.

എന്നിലെ പെണ്ണിൽ നാണം നിറയുന്നുണ്ട്...അമ്മാതിരി നോട്ടമണെ.......നവദമ്പതികൾക്കൊപ്പം എല്ലാരു ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നു.......അവിടെ എന്നെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്...ഞാൻ പുരികം കൊണ്ടും കണ്ണ് കൊണ്ടും മതി നോക്കിയത് എലാരും കാണും ഒക്കെ പറയുന്നുണ്ട്...എവിടെ .....ആര് കേൾക്കാൻ......ഒടുവിൽ എന്നോട് ചോദിക്കുവാ......

"അപ്പൊ ആ പച്ച ധാവണിക്കാരിയെ നോക്കട്ടെ.....എന്നെയും നോക്കുന്നുണ്ട് ആ കുട്ടി....." ഞാൻ പകച്ചു പോയി...ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ശെരിയാണ് ആ കുട്ടി ആദിയേട്ടനെ നോക്കുന്നു....... ചിരിക്കുന്നു....അപ്പൊ ഇത്രയും നേരം ഈ ഗജപോക്കിരി വായ്നോക്കിയത് ആ പച്ച ധാവണിക്കാരിയെ.....പാവം ഞാൻ...കോമാളി....ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കീട്ടു....വെട്ടി തിരിഞ്ഞു പോയി.....സ്റ്റേജിനു പിന്നിലായി കല്യാണ ചെക്കനും പെണ്ണിനും ഒരുങ്ങാനുള്ള ഒരു മുറിയുണ്ട്...അവിടെ കുറച്ചു കുട്ടികൾ കളിക്കുന്നു. ഞാനവിടെ പോയിരുന്നു.....പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ തന്നെ ആദിയേട്ടനും എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു എന്നെ നോക്കി ചിരിയോടു ചിരി......

"എന്തിനാ വന്നത് അവിടെ നിക്കാമായിരുന്നില്ലേ......പച്ച ദാവണി തിരക്കും........." ഞാൻ പുച്ഛം വാരിവിതറി പറഞ്ഞു.

"ഇപ്പോഴല്ലേ...എന്റെ ശിവകൊച്ചായതു......ഇത്രയും നേരം വേറെ ആരോ ആയിരുന്നു....ആ കവിളൊക്കെ ചുവന്ന ശിവയേയും എനിക്കിഷ്ടമാണ്...എന്നാലും...ഇതാണ് എനിക്ക് കുറച്ചൂടെ ഇഷ്ടം...." എനിക്കും ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു....ഞങ്ങൾ പരസ്പരം നോക്കിയിരുന്നതല്ലാതെ...ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല...

"ആദിയേട്ടൻ ബീച്ചിൽ പോവാറില്ലേ....?" ഞാൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.....

"ഇല്ല....എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു ചുറ്റിക്കളിയുണ്ട്...ഒരു വിരുത...അവളോട് എന്റെ 'അമ്മ സംസാരിക്കുന്നതു കേൾക്കാൻ വേണ്ടി നേരത്തെ വീട്ടിൽ പോവും.......ആ സംസാരം കേൾക്കുമ്പോ അവൾ എന്റെ അടുത്ത് ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നും....."

പെട്ട് മോളെ ശിവാ.........ഞാൻ നന്നായി ഇളിച്ചു.........."മനസ്സിലായി...ല്ലേ ......"

അതേ എന്ന് ആദിയേട്ടനും തലയാട്ടി....ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ചിരിച്ചു......

"ആദിയേട്ടൻ നേരത്തെ വീട്ടിൽ കേറാൻ വേണ്ടി വെറുതെ ഞങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ പ്ലാൻ ആയിരുന്നു......" ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"ഉഗ്രൻ പ്ലാൻ ആയിരുന്നു....കണ്ടു പിടിക്കാൻ ഭയങ്കര പാടായിരുന്നു......" എന്നെ ആക്കിയതാ...

"ഇത് ഞങ്ങളുടെ ഫസ്റ്റ് പ്ലാൻ അല്ലേ....ഇനി എന്തെല്ലാം മോൻ കാണാൻ കിടക്കുന്നു....." ഞാൻ ഗമയോടെ പറഞ്ഞു.

"ഇനി എനിക്കു കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യ ശിവാ......." ആദിയേട്ടനാണു.......ആ ശബ്ദം പ്രണയാർദ്രമായിരുന്നു.

"എനിക്കും?......ഇന്ന് വീട്ടിൽ വരുമോ അച്ഛനോട് സംസാരിക്കാൻ...?." ഞാൻ ചോദിച്ചു....ആദിയേട്ടന്റെ മുഖം ഗൗരവമായി.

"അപ്പൊ....ഇന്ന് തന്നെ എന്നോടൊപ്പം പോരുവാണോ...... അമ്മയോട് പറയട്ടെ വിളക്കു ഒക്കെ ആയി തയ്യാറായി നില്ക്കാൻ." ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ മിഴിച്ചു നോക്കി.

"അതെന്താ....അങ്ങനെ.....അച്ഛൻ സമ്മതിക്കും ആദിയേട്ടാ....."

"സമ്മതിച്ചില്ല എങ്കിൽ നീ എന്റൊപ്പം വരുമോ......?" ആ മുഖത്തു ഗൗരവം നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.... പ്രതീക്ഷയും.....

"സമ്മതിക്കും....എൻ്റെ അച്ചനല്ലേ.....ഈ എതിർപ്പൊക്കെ മാറും ....അതിനല്ലേ നമ്മൾ കാത്തിരുന്നത്......ആദിയേട്ടൻ വന്നു സംസാരിക്കു......" ഞാൻ പറഞ്ഞു...

ആദിയേട്ടൻ എന്റെ കൈകളെ പൊതിഞ്ഞു....."ശിവ.....ഞാൻ അച്ഛനോട് സംസാരിച്ചിരുന്നു......പ്രയോജനമൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല...... പുള്ളിയുടെ രാജകുമാരിയെ തട്ടിയെടുക്കാൻ വന്ന ഏതോ കാട്ടാളനെ പോലെയാ ഞാൻ.....അത് ഇപ്പൊ ഞാൻ ഒരു അച്ഛനായലും അങ്ങനെ തോന്നുള്ളൂ... പിന്നെ നിന്റെ കാര്യത്തിൽ അച്ഛൻ ഒരുപാട് പൊസ്സസ്സീവ് ആണ്......അതും ഒരു തരത്തിൽ സ്നേഹം ആണ്......" ആദിയേട്ടൻ ഒന്ന് നിറുത്തി.....എന്റെ കണ്ണൊക്കെ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു....

"എന്റെ ശിവകോച് എന്തിനാ കരയുന്നേ....." എന്റെ മുഖം ഇരുകൈകളിലും  എടുത്തു.....

"ശിവയാണ് അച്ഛനോട് സംസാരിക്കാൻ...ഒരിക്കലും ദേഷ്യപ്പെടരുത്...പുള്ളി ചിലപ്പോ ദേഷ്യപ്പെടും ആത്മഹഹത്യ ഭീഷണി വരെ മുഴക്കും...അതൊക്കെ പിടിച്ചു നിൽക്കണം........അതോ അവസാനം ആദിയേട്ടൻ എന്നെ മറന്നേക്കൂ എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ തേയ്ക്കുമോ........" ഞാൻ നിസ്സഹായതയോടെ ആദിയേട്ടനെ നോക്കി. എന്നെ വിട്ടു എണീറ്റ് നിന്ന് മുണ്ടു മടക്കി കുത്തി എന്റെ നേരെ കൈചൂണ്ടി പറയുവാ.......

"അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ...നിന്നെ ഞാൻ കല്യാണപ്പന്തലിൽ നിന്ന് പൊക്കും.....കേട്ടോടീ ....ശിവകൊച്ചേ....." ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി...അത് ആദിയേട്ടന്റെ ഞാനിതുവരെ കാണാത്തെ ഒരു മുഖമായിരുന്നു......ഈശ്വരാ അലമ്പൻ....ഇയാളോടൊത്തുള്ള ജീവിതം അത്ര കളറല്ല.....എന്തായാലും എനിക്ക് ഈ ഗജപോക്കിരിയെ മതി.....കുറച്ചു ഡാർക്ക് ആയാലും ഞാൻ സഹിചോളാം.

നവദമ്പതികളോടൊപ്പം ഞാനും ആദിയേട്ടനും ഒരുമിച്ചു.... നിന്ന് ഫോട്ടോ എടുത്തു.....അച്ഛനും സീതമ്മയിയും ആരും കാണാതെയാണു എടുത്തത്.....കല്യാണം കഴിഞ്ഞു ആദിയേട്ടൻ പോയി....എത്രയും പെട്ടന്ന് അച്ഛനോട് സംസാരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.....അമ്മുവിന്റെ റിസെപ്ഷനും കഴിഞ്ഞു ഞാൻ തളർന്നു വന്നു കിടന്നുറങ്ങി....

അടുത്ത ദിവസം....കാശിയും പാറുവും ഇലാത്തപ്പോൾ ഞാൻ അച്ചന്റെയും അമ്മയുടെയും അടുത്ത് ചെന്നു.....ഞാൻ പരുങ്ങി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോഴേ 'അമ്മ തലയാട്ടി.....പോരാളിക്ക് ഞാൻ മനസ്സിൽ കാണുമ്പോ മാനത്തു കാണാനുള്ള പ്രത്യേക കഴിവുണ്ടല്ലോ.......അച്ഛൻ തിരക്കിട്ടു കണക്കു കൂട്ടുന്നു..വേണ്ട പുകില്.....ഞാനും കൂടെ പുള്ളിയെ കുറച്ചു സഹായിച്ചു....എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കി....ഏകദേശം എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ..... ഞാൻ അച്ഛന്റെ അടുത്തിരുന്നു...ആ കൈകൾ എടുത്തു....

"അച്ഛാ.....എനിക്ക് ആദിയേട്ടനെ കല്യാണം കഴിക്കണം......പ്ളീസ് പറ്റില്ലാ എന്ന് പറയരുത്......എനിക്ക് അച്ഛനെയാണ് ഇഷ്ടം......അച്ഛനാണ് എനിക്ക് നടത്തി തരേണ്ടത്....ഒളിച്ചോടി പോവാനൊ..അച്ഛനെ ധിക്കരിച്ചു പോവാനോ എനിക്ക് കഴിയില്ലാ......ആദിയേട്ടനെ മറക്കാനും കഴിയില്ല...... അച്ഛന് എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴവും പരപ്പും ഒന്നും ഒരു പ്രണയബന്ധത്തിനുണ്ടാവില്ലാ...പക്ഷേ ഒരിക്കലും കാണാത്തെ അറിയാതെ ഒരാളുടെ കയ്യിൽ എന്നെ ഏൽപ്പിക്കുന്നതിനേക്കാളും നല്ലതു ആദിയേട്ടനല്ലേ......അച്ഛൻ എതിർക്കുന്തോറും ഞാൻ നീറി നീറി മരിക്കുവാണു.......മറ്റൊരാൾക്കോപ്പം എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ലാ.....അച്ഛൻ പ്രണയിക്കാത്തതു കൊണ്ടാണ്.....അച്ഛന് ഞങ്ങളെ മനസ്സിലാകാത്തത്..."

അച്ഛൻ അമ്മയെ നോക്കി....'അമ്മ എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.ഞാൻ തുടർന്നു.

".ഈ ലോകത്തു ഒരോ പെൺകുട്ടികളും പ്രണയിച്ചവരോട് ഒത്തുകൂടി പോവുന്നത് അവർക്കു അച്ഛനോടും അമ്മയോടും ദേഷ്യമുണ്ടായിട്ടല്ല.......മറ്റൊരാളോടൊത്തു എല്ലാം മറന്നു ജീവിക്കാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ടാണ്...അതിലും വലിയ ശിക്ഷ ഇല്ല അച്ഛാ.....എനിക്കതു താങ്ങാൻ കഴിയില്ലാ..........ആദിയേട്ടൻ അച്ഛനെ മനസ്സിലാക്കിയതുപോലെ ഞാൻ പോലും മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ല......ആദിയേട്ടൻ എനിക്ക് മാത്രമല്ല ഈ കുടുംബത്തിന് പോലും ഒരു താങ്ങാണു.......പ്ലീസ് അച്ഛാ.......എനിക്ക് ആദിയേട്ടനെ വേണം....അച്ഛനെയും വേണം......." ഞാൻ അച്ഛന്റെ കൈപിടിച്ചു ആ മടിയിൽ തലവെച്ചു കരഞ്ഞു......

"നിന്റെ നന്മയ്ക്കു അല്ലെ ശിവ ...ഞാൻ പറയുന്നത്...അവനു എന്തോ ട്രസ്റ്റ് ഒക്കെ യുണ്ട്......മറ്റെന്തെക്കയോയോ പരിപാടികൾ ഉണ്ട്.......നീ എന്താണ് അത് മനസ്സിലാക്കാത്തതു......നിന്നെ ഞാൻ അങ്ങനെ ഒരിടത്തു തള്ളിയിടുമോ.....?" അച്ഛനാണ് ...

ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു........"അച്ഛൻ സത്യം പറയണം......ആദിയേട്ടൻ നല്ലവനോ ദുഷ്ടനോ....ആരാ.....?"

അച്ഛൻ മൗനമായിരുന്നു.......ഞാൻ വീണ്ടും കാത്തു.....

"ഈ മൗനം തന്നെ എനിക്കുള്ള മറുപടിയാണ് അച്ഛാ....എനിക്ക് ആദിയേട്ടനെ മതി...... എനിക്ക് നല്ല ജീവിതം തരേണ്ടത് ഈശ്വരനാണു...... അച്ഛൻ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിക്കാതെ ഞാൻ ഭക്ഷണം ഒന്നും കഴിക്കില്ല......." അതും പറഞ്ഞു ഞാനവിടെ ഇരുന്നു...അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി പിന്നിലോട്ടു ചാരി കസേരയിലിരുന്നു നെടുവീർപ്പെട്ടു......പുള്ളി ഒന്ന് ഞെട്ടി പോലുമില്ല.....

"ശിവാ.....ഏതിനും നിരാഹാരം അല്ലെ.....മുറിയിലേക്ക് പോ...." പോരാളിയാണ്..... അവിടെയും വലിയ ഞെട്ടൽ ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും...മറ്റെന്തോ ഭാവം.....ഞാൻ അമ്മയെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.

"ഇവിടന്നു ഇനി അനങ്ങുകയുമില്ല ല്ലേ.....?" പോരാളി ദേഷ്യത്തിലാണ്......ഞാൻ വേഗം എണീറ്റ് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു......ചെവിയും കൂർപ്പിച്ചു.....

"അരവിന്ദേട്ടൻ ഒന്നിങ്ങു വന്നേ......?" പോരാളിയാണ്.......ശബ്ദം നല്ല കടുത്തിരുന്നു....ഞാൻ ഒന്ന് നിന്ന് ചെവികൂർപ്പിച്ചു.......ടക് ....വാതിൽ അടയ്ക്കുന്ന ശബ്‌ദം ......... എന്റെ കിളികളൊക്കെ പറന്നു പോയി......ആ വാതിൽ തുറക്കാൻ നേരത്തോടു നേരമെടുത്തു.....നിരാഹാരമായതു കൊണ്ട് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ചെല്ലാനും പറ്റീല.....എന്നാലും അച്ഛന്റെ അവസ്ഥ.......കാശിയും പാറുവും വരാറായപ്പോൾ വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു....ഞാൻ വേഗം ഓടി മുറിയിൽ വന്നിരുന്നു.....ആരും വിളിക്കാൻ വന്നില്ല...കാശിയും പാറുവും വന്നു....അവരോടു ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു. അവർ എനിക്ക് വെള്ളവും അല്പം ചിപ്സും ഒക്കെ തന്നു.....അവസാനം രാത്രി എല്ലാരും  കിടന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഗതികെട്ട് ചെന്നു....അപ്പോൾ ഊണുമേശയിൽ എനിക്കുള്ള കറിയും ചോറും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ആർത്തിയോടെ എടുത്തു കഴിച്ചു....പാത്രവും കഴുകി വെചു തിരിഞ്ഞതും 'അമ്മ നിൽക്കുന്നു.....

"ഇത്രപെട്ടെന്ന് നിർത്തിയോ...നിരാഹാരം....." ഇടുപ്പിൽ കൈകുത്തി നിന്ന് ചോദിക്കുവാ മ്മടെ പോരാളി...എന്താ പറയുക.....

"'അമ്മ.....പ്ളീസ് അച്ഛനോട് ഒന്ന് പറ.....എനിക്ക് ആദിയേട്ടനെ വേണം നിങ്ങളെയും......" ഞാൻ അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു.....

"നാളെ ഞങ്ങൾ ആദിയുടെ വീട്ടിൽ പോവുകയാണു....കല്യാണക്കാര്യം സംസാരിക്കാൻ.....ജാനകി ചേച്ചിയെ ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു....."

എനിക്ക് കരയണമോ ചിരിക്കണമോ എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

അമ്മയുടെ മുഖത്തു സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്നു.....എന്നാലും മറ്റെന്തോ ഒന്നി മിന്നി മറഞ്ഞു.....

"അച്ഛൻ സമ്മതിച്ചോ ?" എനിക്കത്ഭുതമായിരുന്നു....കാരണം എന്റെ കയ്യിൽ ഇനിയും അടവുകൾ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നേ......

"മ്മ്....." 'അമ്മ മൂളി.....ആ മൂളൽ എനിക്കത്ര വിശ്വാസമല്ലായിരുന്നു.....

"'അമ്മ എങ്ങന്യാ സമ്മതിപ്പിച്ചേ......?" ഞാനാണ്.... എനിക്ക് അമ്മയോട് അടക്കാനാവാത്ത നന്ദിയും സ്നേഹവും ഒക്കെ തോന്നി...

"ഞാനോ....നീയല്ലേ അച്ചനോട് സംസാരിച്ചത്.....നീയല്ലേ സമ്മതിപ്പിച്ചത്." അതും പറഞ്ഞു 'അമ്മ എന്റെ കവിളിൽ തട്ടി...നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു ..... ഞാനോ ...എപ്പോ.....ഞാൻ അമ്മയെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.

"ആദി എന്റെ ശിവയ്ക്കു നല്ല ചേർച്ചയാണ് കേട്ടോ ..........പക്ഷേ ഒരു കാര്യമുണ്ട്....നിന്റെ എല്ലാ അടവൊന്നും അവന്റടുത്തു ചിലവാകില്ല......അതുകൊണ്ടു മോള് ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചോ......" ഞങ്ങൾ ചിരിച്ചു.....എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി.....അമ്മയാണ് അച്ഛനെ സമ്മതിപ്പിച്ചത്.....അത് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

"എന്റെ പോരാളി പൊളിയാണ്‌ട്ടോ ......" ഞാൻ ആ കവിളിൽ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു..... അമ്മയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നു.....

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

പിന്നീടെല്ലാം വളരെ പെട്ടന്നായിരുന്നു... അച്ഛനും അമ്മയും അങ്ങോട്ടു പോയി.....അച്ഛൻ അധികമൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല ആദിയേട്ടനോട്.......പക്ഷേ ഞങ്ങളെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അച്ഛൻ ഒരു നിബന്ധന മുന്നോട്ടു വെചു....ഒരു മാസത്തിനുള്ളിൽ നിശ്ചയവും കല്യാണവും... അത് അമ്മയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല......പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു....ആദ്യത്തെ ആഴ്ച നിശ്ചയം...ലളിതമായിരുന്നു ചടങ്ങു.....പിന്നെ ഏറ്റവും നല്ല മുഹുർത്തം മൂന്നാം ആഴ്ച... അതും അച്ഛന്റെ നിർബന്ധപ്രകാരം ആദ്യ ശുഭ മുഹൂർത്തത്തിൽ ഞങ്ങളെ കല്യാണം തീരുമാനിച്ചു........ എന്നോടും ആദിയേട്ടനോടും അധികം സംസാരിച്ചില്ല......അച്ഛന് ഈ കല്യാണം ഇഷ്ടല്ലാ എന്ന് മുഖത്തു എഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.......ബന്ധുക്കൾക്ക് പലർക്കും അത് മനസ്സിലായി......എനിക്കും അച്ഛന്റെ അതൃപ്‌തി വല്ലാത്തൊരു വേദനയായിരുന്നു........അമ്മയും കാശിയും പാറുവും വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു....ആദിയേട്ടൻ പറഞ്ഞതു,

"നമ്മടെ അഞ്ചാറു പിള്ളാരെ കാണുമ്പോ അതൊക്കെ മാറിക്കോളും എന്ന്.............." സംഖ്യ എന്നെ ഞെട്ടിക്കാതിരുന്നില്ലാ.....അഞ്ചാറെ ......

എന്റെ വിവാഹദിവസം രാവിലെ ഞാൻ അച്ഛന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു. അച്ഛൻ മുറിയിൽ കുളിച്ചിറങ്ങുവായിരുന്നു. ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ പോവാനുള്ള വേഷത്തിലായിരുന്നു.....

"താമസിക്കും ശിവാ....വേഗം അമ്പലത്തിൽ പോകൂ....." അച്ഛൻ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട്....ഷർട്ട് എടുക്കുകയായിരുന്നു.

"അച്ഛാ.....എന്നെ ശപിക്കുമോ.......എന്നെ ഒഴിപ്പിച്ചു വിടാനുള്ള ധൃതി ആണോ......നന്ദിയില്ലാത്തവൾ ആണ് എന്ന് തോന്നുന്നോ....?"

അച്ഛൻ വന്നു എന്റെ നെറുകയിൽ തലോടി....."അച്ഛന് മോളെ ശപിക്കാനോ വെറുക്കാനോ പറ്റില്ല.......പിന്നെ എല്ലാം ഉൾകൊള്ളാൻ സമയം എടുക്കുമല്ലോ.......അത്രെയുള്ളൂ...."

...എന്റെ മനസ്സിൽ ദിവസങ്ങളായി എരിഞ്ഞിരുന്ന കനലിൽ ഒരു കുളിർ മഴ പെയ്ത ആശ്വാസമായിരുന്നു.

ഞാൻ അച്ഛനെ കെട്ടി പിടിച്ചു......"സോറി അച്ഛാ....സോറി......"

അച്ഛനും എന്നെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു......"സാരമില്ല....നിന്റെ ആദിയേട്ടനോട് ഞാൻ പതുക്കെ പതുക്കെ കൂട്ടായിക്കൊള്ളാംട്ടോ...... എനിക്ക് ദേഷ്യം ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞേക്കു അവനോട് ......"

ശെരിക്കും എന്റെ മനസ്സു നിറഞ്ഞതു ഇപ്പോഴാണ്.....ഇത്രയും നാൾ കുറ്റബോധം അച്ഛന്റെ അകൽച്ച അത് എന്നെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

"ആദിയേട്ടൻ പാവമാണ് അച്ഛാ....അച്ഛനോട് ഒരുപാട് സ്നേഹമാണ്.... എന്നെക്കാളും അച്ഛനെ മനസ്സിലാക്കിയത് ആദിയേട്ടനാണു........എൻ്റെ ആദിയേട്ടനോടും കൂട്ടാവണംട്ടോ അച്ഛാ....."

അച്ഛൻ തലയാട്ടി......

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

എന്റെ അരികിൽ നമ്രമുഖയാരിക്കുന്ന എന്റെ ശിവകൊച്ചു......എത്രയോകാലത്തെ എന്റെ പ്രണയസാഫല്യം....എന്നാലും ഈ കലപില ശിവയ്ക്കു എങ്ങനെയാണ് ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതിരിക്കാൻ പറ്റുന്നെ....അങ്ങനെ താലിക്കെട്ടു കഴിഞ്ഞു...അവള് കണ്ണടചു പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് അവളോട്‌ അടങ്ങാത്ത പ്രണയം തോന്നുന്നു....അവളോടുമാത്രമല്ല ഞാൻ കെട്ടിയ ആ താലി യോടും......ഹാരമിട്ടപ്പോഴും എന്നെ നോക്കി ചിമ്മിയ കണ്ണുകളെയും ആ ചുവന്ന കവിളുകളെയും എന്റെ നേത്രങ്ങൾ ഒപ്പി എടുത്തു....അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ കൂട്ടുകാരെ പോലെ എഡിറ്റ് ചെയ്ത വിവാഹഫോട്ടോ കണ്ടു തൃപ്‌തി പെടേണ്ടി വരും...ദോഷം പറയരുതല്ലോ അന്നേ ദിവസം പിന്നെ എനിക്ക് അവളെ സ്വസ്ഥമായി നോക്കാനേ കഴിഞ്ഞില്ല. ......പിന്നീട് ഞാൻ അവളെ സ്വസ്ഥമായി കണ്ടത് ദാ ഇപ്പൊ ... കവച കുണ്ഡലങ്ങളും ആടയാഭരണങ്ങളും എല്ലാം അഴിച്ചു വെച്ച് ഒരു സാധാ സെറ്റ് സാരി ഉടുത്തു കുളിച്ചു വൃത്തിയായി നിന്ന് എന്റെ അമ്മയോട് അടുക്കളയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന ശിവയാണു...... താലികെട്ടിയ നിമിഷം തൊട്ടു ദാ ഈ നിമിഷം വരെ എല്ലാം ഒരു പുക മറയായിരുന്നു.....

ഇതിനിടയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കണ്ടിരുന്നു എങ്കിലും ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ പോലും പറ്റിയില്ലാ...കൂട്ടുകാരും ബന്ധുക്കളും ഫോട്ടോ ഷൂട്ടും ചടങ്ങുകളും സദ്യയുടെ പായസം ഏതാണ് എന്ന് പോലും  ഓർമയില്ല...വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോഴാണെങ്കിലോ അടുത്ത റിസപ്ഷൻ അയൽക്കാർ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവർ.......ഇപ്പൊഴാ എല്ലാരും പോയത്...അത് എന്റെ അമ്മയുടെ മിടുക്കാണുട്ടോ... എൻ്റെ കൂട്ടുകാരെ ആരെയും 'അമ്മ വീട്ടിൽ കേറ്റില്ലാ....അതുകൊണ്ടു തന്നെ വീടുമായി അധിക ബന്ധമില്ലാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു എനിക്ക്.....ഇനി അതൊക്കെ മാറ്റണം.....കുറച്ചൊക്കെ അമ്മയും മരുമോളും കൂടെ മാറ്റിയതാ......

"ഇത് എന്താടാ വാതിലിൽ നിന്ന് ചിരിക്കുന്നേ......... " അമ്മയാണ്....

"ഇല്ല ഞാൻ അമ്മായിയെയും മരുമോളെയും നോക്കുവായിരുന്നു.....എന്താ സ്നേഹം...എത്ര കാലത്തേക്ക് ആണോ ആവോ....?" ഞാൻ മുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.

" അത് ആദിയേട്ടന്റെ പെർഫോമൻസ് പോലുണ്ടാവും......അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒരു സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിർത്തേണ്ടത് താങ്കളുടെ മാത്രം ഉത്തരവാദിത്വമാണ്.... അല്ലേ അമ്മേ....?"

അമ്മയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി ചിരിക്കുന്നു...രണ്ടുപേരും പരസ്പരം കൈ കൊടുക്കുന്നു...ഈശ്വരാ ഈ കുരിപ്പു ആരംഭിച്ചല്ലോ.....ഞാൻ പതുക്കെ അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് നിന്നു......എന്നിട്ടു ആ കൈകൾ കയ്യിലെടുത്തു.....'അമ്മ അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു എന്തോ ചെയ്യുവാണു......ഞാൻ ആ കൈകൾ മെല്ലെ തടവി....എന്റെ ശിവയുടെ കവിളൊക്കെ ചുവക്കുന്നുണ്ട്......പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും നോക്കിയിക്കില്ലാ......ആ കയ്യിലങ്ങു ആഞ്ഞു ഒരു കടി കൊടുത്തു.........

"ആ.....ആദിയേട്ടാ.." അവൾ വേദനകൊണ്ടു അലറി വിളിച്ചതാണ്...പക്ഷേ ഏറ്റവും വലിയ അപകടം അത് കഴിഞ്ഞായിരുന്നു.... 'അമ്മ ഞങ്ങൾക്കുള്ള പാല് ഗ്ലാസ്സിലേക്കു പകരുകയായിരുന്നു. ഇവളുടെ വിളികേട്ടു അമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും പാത്രം താഴെ വീണു ആ പാല് മുഴുവൻ കിച്ചണിലായി.........'അമ്മ അരിശത്തോടെ.....

"എന്താ ഡാ ഇത്?"

"അയ്യോ അമ്മെ ഇവളാണ്"

ഞാനല്ല ഇവളാണ് എന്ന് കൈചൂണ്ടിയപ്പോൾ ആ കുരിപ്പു എന്റെ നേരെ കൈചൂണ്ടി നേരത്തെ നിൽക്കുന്നു.....

."പോയികിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ടോ രണ്ടെണ്ണം ...പാലും വേണ്ടാ ഒന്നും വേണ്ടാ......" 'അമ്മ ഒറ്റ അലർച്ച....

ഞാൻ നിന്നിടം ശൂന്യമായിരുന്നു.....ഓടി മുറിയിൽ വന്നിട്ടും അവളെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ താഴെ ചെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച്ച......സാരീ യൊക്കെ അങ്ങ് മുട്ട് വരെ പൊക്കി വെച്ചിരുന്നു ആഞ്ഞു തൊടയ്ക്കലാ.....'അമ്മ വേണ്ട മോളെ വേണ്ടാ എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്....ആര് കേൾക്കാൻ പുത്തനച്ചി നിലം വൃത്തി ആക്കൽ തന്നെ ശരണം.....എനിക്ക് സമാധാനമായി...ഇവൾ പിടിച്ചു നിന്നോളും......പാവം അമ്മയ്ക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റിയാൽ മതിയായിരുന്നു........ഒടുവിൽ ഞാൻ തിരിച്ചു മുറിയിൽ വന്നു കാത്തിരിപ്പായിയ....മൊബൈലിൽ മെസ്സേജ് ഒക്കെ നോക്കിയും മറുപടി അയച്ചും ഇരുന്നപ്പോ വരുന്നു എന്റെ കൊച്ചു....കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ് പാലുമുണ്ടായിരുന്നു......

"എവിടെ പോയികിടക്കുവായിരുന്നു എന്റെ ശിവകോച്ചേ..... എത്ര നേരായി കാത്തിരിക്കുന്നു....."

മുഖം വീർപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.......ഞാൻ എണീറ്റ് പോയി വാതിലടച്ചു.... പുള്ളിക്കാരി എന്റെ മുറിയും പുസ്തകങ്ങളും ഒക്കെ നോക്കുന്നുണ്ട്......

"നീ ഇപ്പോഴാണോ ഇങ്ങോട്ടു വരുന്നത്......." ഞാൻ പുറകിലൂടെ ചെന്ന് അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു.

അവൾ തല മാത്രം തിരിചു എന്നെ നോക്കി....."എന്തിനാ കാത്തിരുന്നത്.....?"

"എപ്പോ?"

"ഇപ്പൊ പറഞ്ഞില്ലേ.......ഇവിടെ കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു എന്ന്........ എന്തിനാ....?" ആ കണ്ണുകളിലും ശബ്ദത്തിലും കുസൃതിയും കൊഞ്ചലും നിറയുന്നത് ഞാനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു......

"പറ...എന്തിനാ......" വീണ്ടും എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളും വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളും ഞാൻ തലോടി.

"അതോ...നിനക്ക് ഒരു ആധുനിക കവിത പറഞ്ഞു തരാനാ.......ഒരു അപകടംപിടിച്ച കാട്ടുപാതയെ കുറിച്ച്..." എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു....

"....പറയണോ....അനുഭവിക്കണോ" ഞാനവളുടെ ചെവിയോരം ചോദിച്ചു.

അവളുടെ വിറയൽ പോലും എന്നിൽ പ്രണയം നിറച്ചു......."രണ്ടും വേണം...അലമ്പാ ...." എന്ന് പറഞ്ഞു എന്റെ തലമുടിയിൽ പിടിചു വലിച്ചു...ഒട്ടും വേദനിപ്പിക്കാതെ.....

"നിന്റെ പിന്കഴുത്തിൽ നിന്ന്

ചെവിയോരം വഴി

ചുണ്ടുകളിലേയ്ക്കൊരു

പാതയുണ്ട്,

എത്ര കരുതലോടെ വന്നാലും

എന്റെ ചുംബനവണ്ടികളെ

അപകടപെടുത്തുന്നൊരു

കാട്ടുപാത...!"

(കടപ്പാട്: വിനീത്. എം . അഞ്ചൽ )

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"എന്തിനാ ആദിയേട്ടാ ഇവിടെ നിർത്തിയത്......വീട്ടിൽ പോവണ്ടേ......" വിവാഹം കഴിഞ്ഞു വീട്ടിൽ പോവുകയാണു.....അപ്പോഴാ വീടെത്തുന്നതിനു മുന്നേ വണ്ടി നിർത്തിയത്.......

"നമുക്കൊന്ന് വായനശാലയൊക്കെ ഒന്ന് കാണാം എന്റെ ശിവകോച്ചേ......നീ ഒന്നിറങ്ങു..." ഞാൻ ആദിയേട്ടനെ അന്തം വിട്ടു നോക്കി. ഇവിടയിപ്പോ കാണാൻ എന്താ ഉള്ളത്...

"കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോ എന്താ വക്കീലെ പിരി പോയോ......?" ഞാൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു..

"ഇങ്ങോട്ടു ഇറങ്ങിവാ എന്റെ ലിപ്ലോക്ക് ശിവാനി..." ആ സംബോധന എനിക്ക് അശേഷം ബോധിച്ചിട്ടില്ലാ......എത്ര പറഞ്ഞാലും ചിലപ്പോ അങ്ങനെ വിളിക്കുള്ളൂ.....

"ഞാൻ എത്ര തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കരുത് എന്ന്......." ഞാൻ കെറുവിച്ചു .

ആദിയേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് പടികൾ കയറാൻ തുടങ്ങി......

"ഈ സമയത്തു വായനശാല ഉണ്ടാവില്ല ആദിയേട്ട...." ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു ആദിയേട്ടന്റെ പുറകിൽ പടികൾ ഓരോന്നായി കേറാൻ തുടങ്ങി......

"ശിവ കൊച്ചേ.."

"മ്മ്..."

."......ഡീ ശിവ കൊച്ചേ........നിനക്ക് നാവില്ലേ......" ഉടനെ ദേഷ്യം വന്നു...ഇതെന്തു കഷ്ടമാണ്...."ഞാൻ ഒരു സാരീയുമായി എത്രനേരം കൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെട്ട് പടി കയറുന്നു എന്നറിയോ"

...അതും ഇന്ന് പ്ലീറ്റും എടുത്തിട്ടില്ല......അപ്പോഴാ ഒരു വായനശാല കാണിക്കാൻ കൊണ്ട് വരലു..നട്ട പ്രാന്ത്...ഇത് ആത്മഗതമാണ്‌ട്ടോ.

എന്നെയും തിരിഞ്ഞു നോക്കി കണ്ണുരുട്ടുന്നുണ്ട്.....ഞാൻ കുറച്ചുകൂടെ കഷ്ടപ്പാടു അഭിനയിച്ചു കഷ്ടപ്പെട്ട് പടവുകൾ കയറി....അയ്യോ ദേ ദേഷ്യത്തിൽ പടവുകൾ ഇറങ്ങി വരുന്നു.... ഈശ്വരാ പണി പാളിയോ....ദാ എന്നെയും പൊക്കിയെടുത്തു പടികയറുന്നു......

."അയ്യേ......എന്ത് ഭ്രാന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ....ആരേലും കാണും....."

പൽവാൽ ദേവൻ എന്നെ ഒന്ന് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി....ഇനി എങ്ങാനും താഴെ ഇട്ടാലോ എന്ന് പേടിച്ചു ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല..ഒടുവിൽ എന്നെ നിലത്തു നിർത്തി.ഞങ്ങൾ അവിടെ വീതിയുള്ള കൈവരിയിൽ ഇരുന്നു...ഞാൻ ആ കാപ്പി കണ്ണുകളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു.....കാപ്പികണ്ണുകളും എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്.......ആ കണ്ണുകൾ എന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്കു ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്നതായി തോന്നി...

"നീ എന്നെ ആദ്യമായി കണ്ടത് എപ്പോഴാ ശിവാ.....?"

"അതെന്തു ചോദ്യമാ.....അന്ന് പെണ്ണുകാണാൻ വന്നപ്പോ?" .....അപ്പോൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അല്ല എന്ന് തലയാട്ടി.

"നീ എനിക്കാദ്യമായി പണി തന്നത് നിന്റെ ഏഴാം വയസ്സിൽ ആണ് ശിവാ......എനിക്കു അന്ന് പതിനഞ്ചു വയസ്സാട്ടോ...."

എന്റെ കിളികളെല്ലാം പറന്നു പോയി......

"എവിടെ വെച്ച്..?..ഞാൻ ആദിയേട്ടനോട് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടോ....?"

എന്റെ കുട്ടിക്കാലം മൊത്തം പണികളാൽ നിറഞ്ഞതായതു കൊണ്ട് ഏതു പണിയാണ് എന്ന് എനിക്ക് അങ്ങട് കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ലാ......അമ്മുനോട് ചോദിക്കേണ്ടി വരുമോ ഈശ്വരാ......അവൾക്കു ഓര്മയുണ്ടാവും.

"ഈ വായനശാലയിൽ വെച്ച്............പിന്നെ ദാ ആ ഇടവഴിയിൽ വെച്ച് ഞാൻ നിന്നോട് സംസാരിച്ചു....നീ എന്നെ പോടാ ഗജപോക്കിരി എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഓടി പോയി.........."

ഞാൻ ഞെട്ടി തകർന്നു പോയി...ഞാൻ ചാടി എണീറ്റു......."ആനന്ദേട്ടനും ബാക്കി കുട്ടികൾക്കും സിഗരറ്റു വലിക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്ത അലമ്പനോ...........?" ഞാൻ ആദിയേട്ടന് നേരെ കൈചൂണ്ടി ചോദിച്ചപ്പോ എന്റെ ശബ്ദം വല്ലാതെ നേർത്തു പോയിരുന്നു.......

എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു പുള്ളിയുടെ മടിയിലിരുത്തി......"അതേല്ലോ ശിവകോച്ചേ........" എന്ന് എന്റെ തലയിൽ നെറ്റി മുട്ടിച്ചു പറഞ്ഞു.....

"ഈശ്വര ഞാൻ ഇത്രയും കാലം വീട്ടുകാരോട് വഴക്കുണ്ടാക്കി കാത്തിരുന്നു കെട്ടിയതു ഭൂലോക അലമ്പനും മദ്യപാനിയുമായ ഈ ഗജപോക്കിരിയെയാണോ.......ശോ .....കാശിയെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമില്ല.....അവനോടൊന്നും പറഞ്ഞേക്കല്ലേ......"

"വേണ്ടെങ്കിൽ കളഞ്ഞിട്ടു പൊക്കോ......" എന്നും പറഞ്ഞു എന്നെ തള്ളി താഴെയിറക്കി....എന്നിട്ടു എണീറ്റ് നിൽക്കുവാ...ഉടനെ കലിപ്പ് മോഡ് ഓൺ ആയി.... ഞാൻ ആ കൈപിടിച്ച് അടുത്തിരുത്തി......

"അപ്പോൾ എന്നെ ഇഷ്ടായിരുന്നോ.....?."

"മ്മ്....നീയറിയാതെ ഞാൻ നിന്നെ കാണാറുണ്ടായിരുന്നു......" ഞാൻ ആ ചുമലിൽ തലചായ്ച്ചു....എനിക്ക് ഞാനറിയാതെ പോയ ആ പ്രണയത്തെ ആലോചിച്ചപ്പോൾ സന്തോഷവും നിരാശയും തോന്നി....

"അപ്പോൾ എനിക്ക് ശുദ്ധജാതകം ഇല്ലാ യിരുന്നെങ്കിൽ എന്ത് ചെയ്യുമായിരുന്നു.".....

"ശുദ്ധജാതകമല്ലായിരുന്നു എങ്കിലും നിന്നേ കേട്ടുള്ളൂ......കുറച്ചുകൂടെ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നേനെ.....അതിനു ഈശ്വരനോട് എന്റെയും വക നന്ദി നീ പറഞ്ഞേക്കുട്ടോ...."

വീണ്ടും ഒരുപാട് നേരം ഞങ്ങളവിടിരുന്നു...ഞാനറിയാത്ത എന്റെ ആദിയേട്ടന്റെ എന്നോടുള്ള പ്രണയത്തെ കേട്ടുകൊണ്ട്....ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് ഇനിയും ജനന്മാന്തരങ്ങളിൽ എന്റെ ആദിയേട്ടന്റെ മാത്രം ശിവകോച്ചായി പിറക്കാനുള്ള സൗഭാഗ്യം തരണേ ഈശ്വരാ എന്ന പ്രാർത്ഥനയോടെ.........

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

"അരവിന്ദേട്ടാ......ഇനിയെങ്കിലും എന്നോട് മിണ്ടിക്കൂടെ..ശിവയും ആദിയും വിവാഹവും കഴിഞ്ഞു

ഇവിടെ വന്നു പോവുകയും ചെയ്തു........" എവിടെ അരവിന്ദേട്ടൻ ആ കാൽക്കുലേറ്ററും കുത്തി പിടിച്ചു ആ ഇരുപ്പു തന്നെ.......

"അരവിന്ദേട്ടാ.....നമ്മടെ ശിവയ്ക്കു വേണ്ടിയല്ലേ ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞെ........ഒന്ന് ക്ഷമിക്കൂ...." ഞാൻ ആ കാൽക്കുലറ്റർ വാങ്ങി വെച്ചു....

"പ്ളീസ്......അരവിന്ദേട്ടാ......" ഞാനടുത്തുള്ള കസേരയിലിരുന്നു.....

"എന്നാലും ഇത്രയും കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടും നിനക്ക് ആദ്യ പ്രണയം മറക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.........വേണ്ടാ നന്ദിനി....എനിക്കതു മറക്കാൻ പറ്റില്ല....." എന്നെ നോക്കി പരിഭവത്തോടെ സംസാരിക്കുന്ന അരവിന്ദേട്ടനെ കണ്ടപ്പോൾ....ഇത്രയും പ്രായമായിട്ടും ഇന്നും ഞങ്ങളിൽ തീവ്രമായി ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടല്ലോ എന്ന തിരിച്ചറിവായിരുന്നു......

"എന്റ്റെ അരവിന്ദേട്ടാ.....ഞാൻ ങ്ങള് സമ്മതിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ.....എന്റെ അരവിന്ദേട്ടനോളം നന്നായി ആർക്കാ പ്രണയിക്കാൻ കഴിയുന്നത്.... ആരാ എനിക്ക് വഴക്കുകൂടാനും പിണങ്ങാനും സാന്ത്വനിപ്പിക്കാനുമുള്ളതു....ക്ഷമിക്കുന്ന് ....."

ഞാനതു പറയുമ്പോ അരവിന്ദേട്ടനിൽ വിരിയുന്ന ചിരി അത് എന്നിലേക്കും പടർന്നു.....പ്രണയം അങ്ങനാണു അതിനു പ്രായം ഒന്നുമില്ല. അത് വിടരുന്നു പടരുന്നു. അങ്ങനെ അങ്ങനെ

(അവസാനിച്ചു)

DOWNLOAD PDF STORY CLICK BELOW👇

📝ഇസ സാം