🍁വാകപൂത്ത വഴിയോരം🍁ഫുൾ പാർട്ട്

🍁വാകപൂത്ത വഴിയോരം🍁ഫുൾ പാർട്ട് 🍁

""ദേവേട്ടാ...... ""

അമ്പലത്തിൽ നിന്നിറങ്ങി ആൽമരത്തിന്റെ അടുത്തായ് പാർക്ക്‌ ചെയ്തിരിക്കുന്ന ബുള്ളറ്റിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുന്ന *ദേവനാദ്* എന്ന ദേവ, പിറകിൽ നിന്നുള്ള വിളികേട്ട് ആരോ പിടിച്ചു നിർത്തിയ പോലെ ദേവയുടെ പാതങ്ങൾ ബ്രയിക്കിട്ട് നിന്നു,,,,,,,,

ആ ശബ്ദത്തിന്റെ ഉടമയെ ദേഷ്യത്തിൽ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത്,  ദാവണിയും പൊക്കിപ്പിടിച്ച് അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് ഓരോ പടികൾ ചാടിയിറങ്ങുന്ന എന്റെ മെയിൻ ശത്രുവായ *ലക്ഷിമി*യെയാണ് കണ്ണിൽ ഉടക്കിയത്..... 

അവൾ വെറും ലക്ഷ്മിയല്ല,*ആൻവിക ലക്ഷ്മി* എന്ന എല്ലാവരുടെയും *ലക്ഷ്മി*..... എന്നാൽ എന്റെ മാത്രം *ആൻവി*യായിരുന്നു അവൾ,,,,,,

എന്നാൽ ഇന്ന് ഞാൻ ഏറെ വെറുക്കുന്നു അവളെ,,,,, ഞാൻ ദേഷ്യത്തിൽ അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി......

""ദേവേട്ടാ..... ഒന്ന് നിൽക്ക്......""

എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അവൾ ഓടി എന്റെ അടുത്തെത്തി...... കിതപ്പ് മാറ്റാൻ എന്ന വണ്ണം അവൾ നെഞ്ചിൽ തടവുന്നുണ്ട്,,,,,,

ഞാൻ അവൾക്ക് നേരെ പുച്ഛഭാവത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് എന്റെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു......

എന്റെ ഒപ്പം തന്നെ വേഗത്തിൽ ഓരോ ചുവടും മുന്നോട്ട് വെച്ചുകൊണ്ട് ആൻവിയും നടന്നു,,,,,,,

""ഞാനും ഉണ്ട് ദേവേട്ടാ......""

എന്നാൽ ഞാൻ അവളെ പാടെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട്, അവൾ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാതെ എന്റെ ബുള്ളറ്റിൽ  കയറിയിരുന്നു......

എന്നിട്ട്  ഞാൻ അവർക്ക് നേരെ പുച്ഛം വാരി അറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, ഞങ്ങൾക്ക് അടുത്തേക്ക് നടന്നുവരുന്ന *മീനാക്ഷി* എന്ന മീനുവിനെ നോക്കി പ്രസന്നമായി പുഞ്ചിരിച്ചു,,,,,

""ദേവാ.....""

എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് മീനു എനിക്ക് അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു......

""ദേവാ...... നീ വീട്ടിലേക്കാണോ.....""

""ആഹ്....""

""എന്നാ ഞാനും പോന്നോട്ടെ ദേവാ......""

""മ്മ്മ് കയറ്....""

അവന്റെ സമ്മതം കിട്ടിയതും, അവൾ അവന്റെ പിറകിലായി ബുള്ളറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു....... മീനു അവളുടെ കൈകൾ ദേവയുടെ വയറിലൂടെ വട്ടമിട്ട് പിടിച്ചു,,,,,,

അത് ലക്ഷ്മിക്ക് താങ്ങാവുന്നതിനും അപ്പുറമുഉള്ള കാഴ്ച ആയതുകൊണ്ടുതന്നെ, അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു......

പിന്നെ പതിയെ മിഴികൾ തുറന്ന്,  ലക്ഷ്മി അവരെ രണ്ടിനെയും നോക്കി നിൽക്കി,,,,,,

രണ്ടുപേരും ലക്ഷ്മിയെ നോക്കി  പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ മുൻപിലൂടെ ഇണക്കുരുവികളെ പോലെ കടന്നുപോയി.......

അവർ പോകുന്ന വഴിയേ  നോക്കി നിൽക്കുന്ന, ആൻവിയെ താഴുകി കൊണ്ട് ഇളം കാറ്റിൽ വാകപൂക്കൾ കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.......

കൂടെ അവളുടെ മിഴിനീര്  കണങ്ങൾ കവിളിനെ  മുത്തമിട്ടു കൊണ്ട് തായേക്ക് പതിച്ചു,,,,,,

.......🍂..... 🍂......🍂......🍂.......

Hi ഫ്രിണ്ട്സ്......

ഞാൻ *ആൻവിക ലക്ഷ്മി.....* എല്ലാവരുടെയും *ലക്ഷ്മി*,,,,,,  ഇത് എന്റെയും എന്റെ ദേവേട്ടന്റെയും കഥയാണ്......

എന്റെ അപ്പച്ചിയുടെ മകനാണ് *ദേവനാദ്* എന്ന എന്റെ ദേവേട്ടൻ......  എന്ന് വെച്ചാൽ എന്റെ മൊറചെക്കൻ   ആണെന്ന്,,,,,

എന്നാൽ ഒരു കാര്യം കൂടി കേട്ടോളൂ.....  മുറച്ചെക്കൻ മാത്രമല്ല എന്റെ താലിയുടെ അവകാശി കൂടെയാണ്,,,,,, എന്റെ സീമന്ത രേഖയിലെ ചുവപ്പാണ് ദേവേട്ടൻ.......

എനിക്കിന്ന് ഏറെ പ്രിയപൊട്ടവൻ......  എന്നേക്കാൾ ഏറെ, എന്റെ പ്രാണനെക്കാൾ ഏറെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്റെ ദേവേട്ടനെ,,,,,

എന്നാൽ എന്തു കൊണ്ടോ ദേവേട്ടൻ അത് അറിയുന്നില്ല.....  എന്റെ സ്നേഹം അറിയാത്തത് കൊണ്ടാണോ, അതോ അറിയാൻ ശ്രമിക്കാത്തത് കൊണ്ടാണോ എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല,,,,,

കുറച്ചു മുൻപ് ദേവേട്ടൻ പിന്നിലിരുത്തി കൊണ്ടു പോയ മീനു  എന്റെ ചെറിയച്ഛന്റെ മകൾ ആണ്...... എന്നുവെച്ചാൽ ദേവേട്ടന്റെ  മറ്റൊരു മുറപ്പെണ്ണ്,,,,,,,

ആഹ്  ഇനിയിപ്പോ ഇവിടെ നിന്നിട്ട് എന്താ കാര്യം...... ഞാൻ ഉള്ളിലെ സങ്കടം ഒക്കെ ഒളുപ്പിച്ച് വെച്ച്, ഒഴുകിവന്ന കണ്ണുനീർ തുടർച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു,,,,,,,,

എന്റെ സങ്കടത്തിൽ പങ്കുചേർന്നെന്ന പോലെ വാകപ്പൂക്കൾ പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.......  വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി, റോഡിന്റെ ഇരു സൈടുകളിലുമായി  കുറച്ച് അധികം വാക മരങ്ങൾ നിൽക്കുന്നുണ്ട്,,,,,,,,

അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഞാൻ നടക്കുന്ന വഴിയോരം മുഴുവൻ വാകപ്പൂക്കൾ കൊണ്ട് പാത ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്...... ആ പാതയിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു ഫീലിംഗ് ആണ്,,,,,

എന്നെ താഴുകി കൊണ്ട് ഇളംതെന്നൽ ഒഴുകി നടന്നു......  ഞാൻ ഓരോ  ചുവടുകൾ പെട്ടെന്ന് പെട്ടെന്ന് മുന്നോട്ടു വെച്ച് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു,,,,,,,

വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോൾ മുൻപിൽ തന്നെ ദേവേട്ടന്റെ ബുള്ളറ്റ് കിടക്കുന്നുണ്ട്.......  ഞാൻ വേഗം അകത്തേക്ക് കയറി,,,,,,,

അപ്പോൾ ഞാൻ കാണുന്നത്, മുകളിൽ നിന്ന്  ഓഫീസിലേക്ക് പോവാൻ റെഡിയായി വരുന്ന ദേവേട്ടനെയും, ദേവേട്ടന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു തൂങ്ങി കൊണ്ട് വരുന്ന മീനുവിനേയും ആണ്,,,,,,,

അവർ എന്റെ മുൻപിൽ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത് കാണാൻ എനിക്ക് ശക്തി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് തന്നെ, ഞാൻ വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് വിട്ടു,,,,,,

""അമ്മേ.......""

എന്നും വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ അപ്പച്ചിയെ പിറകിൽനിന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..... അപ്പച്ചിയുടെ പുറത്ത് മുഖം വെച്ചു കിടന്നതും, എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞ് വന്നു,,,,,

എന്റെ മിഴിനീര് അപ്പച്ചിയുടെ പുറത്ത് പതിഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ കരയുവാണെന്ന് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട്......

''"എന്റെ മോൾ കരയുവാണോ..... ഇന്നെന്താ പറ്റിയേ, ദേവൻ മോളെ എന്തേലും ചെയ്തോ,,,,,, ""

എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അപ്പച്ചി ചോദിച്ചു......

""ഇല്ലമ്മേ........""

""പിന്നെന്തിനാ മോൾ കരയുന്നെ......""

""വെറുതെ......""

""ലക്ഷ്മി...... നീ കള്ളം പറയണ്ട........ വെറുതെ ആരേലും കരയോ,,,,,""

""ഒന്നുമില്ലെന്റെ അമ്മക്കുട്ടി......""

എന്നും പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ നെറ്റിൽ കുറി തൊട്ട് കൊടുത്ത് ഞാൻ ദേവേട്ടനുള്ള ചായയുമായി ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു...... ദേവേട്ടന്റെ അടുത്ത് ചേർന്നിരിക്കുവാണ് മീനു,,,,,,

രണ്ടുപേരും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു നല്ല ചിരിയും കളിയും ഒക്കെയാണ്...... എന്റെ പിന്നാലെ തന്നെ വന്ന അമ്മ അത് കണ്ട് ഒന്ന് സ്റ്റക്കായി,,,,,,

""ആഹ് മീനുവോ...... മോൾ എപ്പയാ വന്നേ......""

എന്നും ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ മീനുവിന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കാൻ തുടങ്ങി..... കുറച്ചുനേരത്തെ സംസാരത്തിന്  ശേഷം അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് തന്നെ പോയി,,,,,,

ഞാൻ ചായ ദേവേട്ടന്റെ അടുത്ത് വെച്ച് കൊടുത്തു......

""ടീ എനിക്ക് ചായയില്ലേ......"" മീനു,

അവൾ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാത്ത മട്ടെ അടുക്കളയിലേക്ക് തന്നെ തിരിഞ്ഞ് പോവാൻ നിന്നതും, പിറകിൽ നിന്ന് ദേവേട്ടന്റെ സൗണ്ട് കേട്ട് ഞാൻ നിന്നു,,,,,,

""ഇവൾക്കുള്ള ചായയും കൊണ്ട് വാ,,,,,,"" ദേവേട്ടൻ,

അതൊരു പറച്ചിൽ ആയിരുന്നില്ല, കൽപ്പിക്കൽ ആയിരുന്നു....... ഞാൻ ഉണ്ടോ ഉറങ്ങിയോ എന്നൊന്നും അറിയാറില്ല,,,,,,,

എന്നിട്ട് കണ്ടവളുമാരുടെ കാര്യം നോക്കാൻ എന്തു ഉത്സാഹമാ..... ഞാൻ ദേവേട്ടനോട് മറുതൊന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് വിട്ടു,,,,,,

അമ്മ എന്തോ പണിയിലാണ്..... ഞാൻ ഒരു ഗ്ലാസ് എടുത്ത് മീനുവിനുള്ള ചായ പകർന്നു,,,,,, എന്നിട്ട് ഹാളിലേക്ക് പോവാൻ നിന്നതും, അമ്മയുടെ കൈകൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു.....

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കിയപ്പോ, അമ്മ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചോണ്ട് എന്റെ മുടിയിഴകളിൽ  താഴുകി...... 

അമ്മയുടെ അരുമയോടെ ഉള്ള തലോടൽ  എന്നിൽ കുറച്ച് ആശ്വാസം നൽകിയെങ്കിലും എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി,,,,,,, 

 2

അമ്മ എന്തോ പണിയിലാണ്..... ഞാൻ ഒരു ഗ്ലാസ് എടുത്ത് മീനുവിനുള്ള ചായ പകർന്നു,,,,,, എന്നിട്ട് ഹാളിലേക്ക് പോവാൻ നിന്നതും, അമ്മയുടെ കൈകൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു.....

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കിയപ്പോ, അമ്മ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചോണ്ട് എന്റെ മുടിയിഴകളിൽ  താഴുകി...... 

അമ്മയുടെ അരുമയോടെ ഉള്ള തലോടൽ  എന്നിൽ കുറച്ച് ആശ്വാസം നൽകിയെങ്കിലും എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി,,,,,,, 

""മോൾ വിഷമിക്കേണ്ട..... എനിക്ക് അറിയായിരുന്നു, ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ എന്റെ കുട്ടി സങ്കടപെടില്ലെന്ന്,,,,, മോൾ അതൊന്നും കാര്യമാക്കേണ്ട...... അവൾ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ പൊക്കോളും, അതോർത്തു സങ്കടപ്പെടാതെ ഇരിക്ക്,,,,""

എന്നും പറഞ്ഞ് അമ്മ അമ്മയുടെ ജോലിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു...... ഞാനും അമ്മയെ സഹായിച്ചു കൊണ്ട് ഒപ്പം കൂടി,,,,,,,

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും  ഹാളിൽ നിന്ന്, ദേവേട്ടന്റെ സൗണ്ട് കേട്ടു......

""*ലക്ഷ്മി......*""

ദേവേട്ടൻ എന്നെ  വിളിച്ചതാ.... ഹോ വിളിച്ചതല്ല, അലറിയതാണ്,,,,,,, ദേവേട്ടന്റെ ഗംഭീരമായ സൗണ്ട് കേട്ടതും, ഞാൻ ഞെട്ടി,  എന്റെ കയ്യിലുള്ള പാത്രം തായെവീണു.....

സ്റ്റീൽ പാത്രം ആയത് കൊണ്ട് പൊട്ടിയില്ല..... ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കി വളിച്ചൊരു ഇളി ഇളിച്ചു,,,,,, അമ്മ എന്നെ നോക്കി വാ പൊത്തി ഇളിക്കുവാണ്.....

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കാതെ തായേക്ക് നോക്കി ഇളിച്ചു...... അമ്മ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു,,,,,,

""ടീ ലക്ഷ്മി കൊച്ചേ, എന്നാത്തിനാ എന്റെ മോൾ ഇങ്ങനെ കിടന്ന് പേടിക്കുന്നെ.... മുൻപൊക്കെ അവന്റെ കലിപ്പിന് കട്ടയ്ക്ക് കൂടെ നിന്നിരുന്ന ആൾ ആണ് ഇപ്പോ അവൻ ഒന്ന് കടുപ്പിച് വിളിച്ചപ്പോ പേടിച് കയ്യിലുള്ളത് തായെ ഇട്ടത്,,,,,""

എന്നും പറഞ്ഞ് അമ്മ നിന്ന് ഇളിക്കാൻ തുടങ്ങി...... ഞാൻ ചമ്മിയ ഒരു ഇളി ഇളിച്ചു കൊണ്ട് തായെ വീണ പാത്രം എടുത്തു,,,,,

അപ്പോയെക്കും വീണ്ടും ദേവേട്ടൻ വിളിച്ചു...... ആ വിളിയിൽ ഞാൻ ഓടി ഹാളിൽ എത്തി,,,,,,

""ടീ നീ എവിടെയായിരുന്നു.......""

ദേവേട്ടൻ എനിക്ക് നേരെ ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചതും, ഞാൻ ഒന്നും പറയാൻ ആവാതെ നിന്നു.......

""ടീ നിന്നോട് മീനുവിനുള്ള ചായ എടുക്കാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ, എന്നിട്ട് ചായ എവിടെ...... പെട്ടെന്ന് അവൾക്കുള്ള ചായ കൊണ്ട് വാ,,,,,,,"" ദേവേട്ടൻ,

ഞാൻ തലയാട്ടി കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് തിരിയാൻ നിന്നതും, അമ്മയുടെ സൗണ്ട് കേട്ടു.....

""അതെന്താ മീനുമോളെ നിനക്ക് അടുക്കളയിൽ വന്ന് ചായ എടുത്ത് കുടിക്കാൻ വയ്യേ...... നിനക്ക് ചായ വേണേൽ അടുക്കളയിലേക്ക് വാ, ഞാൻ എടുത്ത് തരാം,,,,,,""

അമ്മ മീനുവിനെ നോക്കി അത് പറഞ്ഞതും, അവൾ ഒന്നും പറയാതെ ദേവേട്ടനെ നോക്കി..... എനിക്ക് പിന്നാലെ തന്നെ അമ്മയും വന്നിരുന്നു എന്ന് അപ്പയാ എനിക്ക് മനസ്സിലായെ.....

മീനു എന്നെയൊന്ന് തുറിച്ച് നോക്കി..... ഞാൻ എന്തുപറയണം എന്നറിയാതെ നിന്നു,,,,,,, ദേവേട്ടന്റെ മുഖത്ത് എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം നല്ലോണം കാണുന്നുണ്ട്.......

""മോളെ ലക്ഷ്മി..... നീ പോയി ആ തുണിയൊക്കെ വിരിച്ചിട്..... അവൾക്ക് ചായ വേണേൽ അടുക്കളയിൽ വന്നെടുത്ത് കുടിച്ചോളും,,,,,,""

അവരെ രണ്ടിനെയും കൂസാതെ അമ്മ എന്നോട് അതും പറഞ്ഞോണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി..... ദേവേട്ടനെ നോക്കാൻ പേടിയായത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ വേഗം അമ്മയുടെ പിന്നാലെ തന്നെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി,,,,,,

എന്നിട്ട് അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലെ ഞാൻ വേഗം അലക്കിവെച്ച തുണിയൊക്കെ വിരിച്ചിട്ടു..... പണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടത് ദേവേട്ടന്റെ ചായയിൽ നിന്ന് പകുതി കഴിക്കുന്ന മീനുവിനെ,,,,,,,

അത് കണ്ടതും, എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു..... മുൻപ് ഞാൻ ഇത് പോലെ ഒരു തവണ ദേവേട്ടന്റെ ചായകുടിക്കാൻ നിന്നപ്പോ, അന്ന്  ദേവേട്ടന്റെ വായിലുള്ളതൊക്കെ ഞാൻ കേട്ടതാ,,,,,,

എന്നാൽ, ഇന്ന് ദേവേട്ടൻ അവൾ കുടിക്കുന്നതും നോക്കി ചിരിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്.....  മീനു എന്നെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു കൊണ്ട് ചായകുടിച്ചോണ്ടിരുന്നു,,,,,,,,

ഞാൻ നേരെ റൂമിലേക്ക് ചെന്ന്, തറയിൽ കാൽമുട്ടിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു....... പഴയതൊക്കെ ഓർത്തതും എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു,,,,,,

ഞാനും ദേവേട്ടനും എന്തുനല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരുന്നു..... എനിക്ക് എല്ലാം ദേവേട്ടൻ ആയിരുന്നു,,,,,, ദേവേട്ടനും അതേ പോലെത്തന്നെയായിരുന്നു.......

എന്നാൽ ഇന്ന് ആ ദേവേട്ടൻ എന്നിൽ നിന്ന് ഒത്തിരി അകലെയാണ്....... ഞാൻ ദേവേട്ടനോട് മിണ്ടാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ദേവേട്ടൻ, ഞാൻ എന്ന ഒരു വ്യക്തി ഉണ്ടെന്ന് പോലും ശ്രദിക്കുന്നില്ല,,,,,,,

എന്റെ ദേവേട്ടൻ ഇങ്ങനെയായിരുന്നില്ല,..... ഏത് നേരവും *ആൻവി* എന്ന് വിളിച്ചോണ്ട് പിറകെ വരുന്ന ആൾ ഇപ്പോ എന്നെ ലക്ഷ്മി എന്നാ വിളിക്കുന്നെ,,,,,,

.......🍁........🍁......🍁.....🍁......

Hi ഫ്രിണ്ട്സ്...... നിങ്ങൾക്കിപ്പോ എന്നോട് അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യം ആണെന്ന് അറിയാം....... സത്യം പറഞ്ഞാൽ ലക്ഷ്മിയെ എനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു,,,,,,

എനിക്കവൾ ലക്ഷ്മി ആയിരുന്നില്ല, ആൻവിയായിരുന്നു, എന്റെ മാത്രം ആൻവി....... മീനുവും ഞാനും ആൻവിയും കസിൻസിനെക്കാൾ നല്ലൊരു സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരുന്നു,,,,,,,

എനിക്ക് മീനുവിനെക്കാൾ ഒരു പടി ഇഷ്ടം ആൻവിയോട് തന്നെയായിരുന്നു....... അതൊരിക്കലും മറ്റൊരു രീതിയിൽ ആയിരുന്നില്ല, എന്റെ സ്വന്തം കുഞ്ഞ്പെങ്ങൾ എന്ന രീതിയിൽ ആയിരുന്നു,,,,,,,

ഞാൻ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഒറ്റ മോൻ ആണ്...... എനിക്ക് കൂടപ്പിറപ്പുകൾ എന്ന് പറയാൻ ആകെയുള്ളത് മീനുവും ആൻവിയും ആയിരുന്നു,,,,,,

അച്ഛൻ എന്റെ ചെറുപ്പത്തിൽ മരിച്ചു...... പിന്നെ അങ്ങോട്ട് എന്നെ വളർത്തിയത് അമ്മയാണ്..... ഇന്ന് ഞാൻ വലിയ നിലയിൽ എത്തി, ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കുന്നു,,,,,,

ഞാൻ എന്റെ സന്തോഷവും സങ്കടവുമൊക്കെ ആദ്യം പങ്ക് വെക്കുക ആൻവിയോട് ആയിരുന്നു...... എന്റെ എല്ലാ കൊള്ളരുതായിമയ്ക്കും അവൾ കട്ട സപ്പോർട് ആയിരുന്നു,,,,,,,

അവൾ അസ്സലൊരു വായാടി തന്നെയാണ്..... അവൾ ഓരോ കുറുമ്പ് കാണുക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്നും അവളുമായി വഴക്കായിരുന്നു,,,,,,,

എത്ര ഇടികൂടിയാലും ദേവേട്ടാ എന്നും വിളിച്ച് പിറകെവരുമവൾ...... മീനു എപ്പോഴും പറയും, എനിക്ക് കൂടുതൽ ഇഷ്ടം ആൻവിയോട് ആണെന്ന്,,,,,,,

അത് ശെരിയായിരുന്നു, എനിക്ക് മീനുവിനെക്കാൾ ഇഷ്ട്ടം എന്റെ ആൻവികുട്ടിയെ തന്നെയാ....... അവൾക്ക് അച്ഛനോ അമ്മയോ ഇല്ല,,,,,,,

അവളുടെ ചെറുപ്പത്തിലേ അങ്കിലും  മാമിയും മരിച്ചതാ, അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ എപ്പോഴും എന്റെ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാവും..... 

ഇപ്പോ നിങ്ങൾക്കൊക്കെ ഒരു സംശയമില്ലേ, എനിക്ക് ഇത്രയും ഇഷ്ട്ടമുള്ള ആൻവിയെ ഞാൻ എന്തിനാ വെറുക്കുന്നതെന്ന്, അതിന് ഒരൊറ്റ ഉത്തരമേ ഉള്ളൂ......

അവളെ എനിക്ക് കല്യാണം കഴിക്കേണ്ടി വന്നതിൽ..... നല്ലൊരു  പെങ്ങളായും സുഹൃത്തായും കണ്ടിരുന്ന അവളെ ഭാര്യയായ് കാണേണ്ടി വന്ന എന്റെ നിസ്സഹായതാവസ്ഥ, അതാണ് എനിക്കവളോടുള്ള വെറുപ്പിന് കാരണം,,,,,,,

എനിക്ക് ഒരിക്കലും അവളെയൊരു ഭാര്യയായ് കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല...... ഒരു റൂമിൽ ആണ് ഞങ്ങൾ കഴിയുന്നതെങ്കിലും, ഞങ്ങൾ തികച്ചും, അപരിചിതരാണ്,,,,,,,

ഭാര്യഭർതൃ ബന്ധം പോയിട്ട്, പഴയ സൗഹൃദം പോലും ഞങ്ങൾക്കുടയിൽ ഇല്ല..... വെറും അപരിചിതരായ രണ്ട് മനുഷ്യർ ആണ് ഞങ്ങൾ,,,,,,

എനിക്കെന്തോ ഇന്നവളെ കാണുന്നത് പോലും വെറുപ്പാണ്..... ഇപ്പോ ഞാൻ കൂടുതൽ ടൈം കൂട്ട് കൂടുന്നത് മീനുവിനോടാണ്,,,,,,,

അവളാണ് ആകെയുള്ള ആശ്വാസം...... ഞാൻ ലക്ഷ്മിയെ മൈന്റ് ആക്കാതെ മീനുവിനെയും കൂട്ടി വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി,,,,

മീനുവിനെ അവളുടെ വീട്ടിൽ വിട്ട് ഞാൻ ഓഫിസിലേക്ക് വിട്ടു...... ഓഫീസിൽ ഇരുന്നെങ്കിലും മനസ് ആകെ ആശ്വാസ്ഥത നിറഞ്ഞു,,,,,,,

എന്തോ ഞാൻ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തെറ്റാണെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് വിളിച്ചോതുന്ന പോലെ....... മനസ് ശെരിയല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ വേഗം ഓഫിസിൽ നിന്നിറങ്ങി,,,,,,

3

മീനുവിനെ അവളുടെ വീട്ടിൽ വിട്ട് ഞാൻ ഓഫിസിലേക്ക് വിട്ടു...... ഓഫീസിൽ ഇരുന്നെങ്കിലും മനസ് ആകെ ആശ്വാസ്ഥത നിറഞ്ഞു,,,,,,,

എന്തോ ഞാൻ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തെറ്റാണെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് വിളിച്ചോതുന്ന പോലെ....... മനസ് ശെരിയല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ വേഗം ഓഫിസിൽ നിന്നിറങ്ങി,,,,,,

......💔......💔......💔......💔......💔.......

ചിലപ്പോ ഒരു അനാഥയായ എന്നെ ദേവേട്ടൻ വേണ്ടായിരിക്കും....... അത് ഓർത്തപ്പോൾ ആണ്, അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്ത സങ്കടം പറഞ്ഞപ്പോൾ ദേവേട്ടൻ മുൻപ് പറഞ്ഞത് എനിക്ക് ഓർമ വന്നത്,,,,

""ദേവേട്ടാ..... ഞാൻ ഒരു അനാഥയാണ്...... ദൈവം എന്തിനാലെ എന്നെ ഒരു അനാഥയായ് സൃഷ്ടിച്ചത്,,,,,, എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഇന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അല്ലേ,......""

""*ദേ ആൻവി, നീ വെറുതെ വേണ്ടാത്തത് ഒന്നും പറയേണ്ട...... നിനക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലേലും നിനക്ക്‌ നല്ലൊരു സുഹൃത്തായി കൂടപ്പിറപ്പായി എന്നും ഈ  *ദേവനാദ്* ഉണ്ടാവും*,,,,,,

*അത് പോരെ എന്റെ ആൻവികുട്ടിക്ക്..... ഇനി ആ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചേ, നിന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് നിന്റെ ദേവേട്ടൻ ഇഷ്ടല്ലാട്ടോ,,,,,,*""

കുസൃതി ചിരിയോടെ ദേവേട്ടൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ ഒരു ഇളം പുഞ്ചിരി ദേവേട്ടനായ് നൽകി...... അന്ന് ഞങ്ങളുടെ സന്തോഷത്തിന് കൂട്ടായ് വാകപ്പൂ ഞങ്ങളെ മുത്തികൊണ്ട് തായേക്ക് പതിഞ്ഞു,,,,,,

ഞാനും ദേവേട്ടനും ഇടയ്ക്കിടെ ഈ വാക മരങ്ങൾക്കിടയിൽ ഉള്ള സിമെന്റ് ബെഞ്ചിൽ വന്നിരിക്കാറുണ്ട്........ ആ നല്ല നിമിഷങ്ങൾ ഓർത്തതും എന്റെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു,,,,,,,

എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു കാണുന്നത് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ദേവേട്ടൻ തന്നെയാ ഇന്നെന്റെ കണ്ണ് നിറയ്ക്കുന്നത്...... പുറത്ത് ദേവേട്ടന്റെ കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്യുന്ന സൗണ്ട് കേട്ട് ഞാൻ മുഖം അമർത്തി തുടച് തായേക്കിറങ്ങി,,,,,,

അമ്മ ടീവി കണ്ടോണ്ടിരിക്കുവാണ്..... ഞാനും അമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു,,,,, അപ്പോയെക്കും ദേവേട്ടാൻ അകത്തേക്ക് കേറിവന്നു......

ആരെയും നോക്കാതെ ദേവേട്ടൻ റൂമിലേക്ക് കേറിപോയി...... മുൻപൊന്നും ദേവേട്ടൻ ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല,,,,,,

ഏത് നേരവും എല്ലാവരോടും സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും...... എന്നാൽ, ഇപ്പോ ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാറില്ല,,,,,,,

അപ്പച്ചിയുടെ നിർബന്ധത്തിന് വയങ്ങിയാണ് ദേവേട്ടൻ എന്നെ താലി ചാർത്തിയത്..... അത് കൊണ്ട് തന്നെ അപ്പച്ചിയോടും, ദേവേട്ടന്  ചെറിയൊരു നീരസം ഉണ്ട്,,,,,,

""ലക്ഷ്മി, നിന്റെ കണ്ണൊക്കെ എന്താ മോളെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നെ......."" അപ്പച്ചി,

""അത് ഒന്നൂല്ല അപ്പച്ചി..... അത്, കണ്ണിൽ,,,,,,""

ഞാൻ വിക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയതും, അപ്പച്ചി എനിക്ക് നേരെ കൈ ഉയർത്തി.......

""കണ്ണിൽ പൊടിപോയതാ എന്ന് പറയാൻ ആണ് മോൾ ശ്രമിക്കുന്നതെങ്കിൽ, പറയണ്ട...... നിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയാനുള്ള കാരണം ആണ് ഞാൻ ചോദിച്ചത്,,,,,, അപ്പോ കള്ളം പറയാതെ മോൾ സത്യം പറ.... എന്താ എന്റെ കുട്ടിക്ക്,,,,,,,"" അപ്പച്ചി,

അപ്പച്ചിയുടെ സ്നേഹത്തോടെയുള്ള തലോടലും ചോദ്യവും കേട്ടതും, ഞാൻ അപ്പച്ചിയെ ഇറുകെ പുണർന്ന് കൊണ്ട് പൊട്ടി കരഞ്ഞു,,,,,,,

""അ.... അപ്പച്ചി..... ഞാ, ഞാൻ ഒരു അനാഥ ആയത് കൊണ്ടാ... ണോ ദേവേട്ടന്, എന്നെ ഇ... ഇഷ്ട്ടല്ലാത്തത്,,,,,,,""

ഇടയ്ക്കിടെ മുറിഞ്ഞു പോവുന്ന വാക്കുകൾ കൂട്ടി വെച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു...... എന്നാൽ മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ എന്റെ മുടിഇഴകളിൽ തലോടുകയാണ് അപ്പച്ചി ചെയ്തത്,,,,,,

എന്റെ സങ്കടങ്ങളൊക്കെ കരഞ്ഞു തീരട്ടെ എന്ന് കരുതി കാണും...... ഞാൻ എന്റെ സങ്കടം തീരുന്നത് വരെ കരഞ്ഞു,,,,,,

......❤.....❤.....❤.....❤.....❤.....

ഞാൻ ബാഗ് റൂമിൽ വെച്ച് തായേക്ക് തന്നെ സ്റ്റെയർ ഇറങ്ങുന്നതിന്റെ ഇടയ്ക്ക്, അവൾ അമ്മയോട് പറയുന്നത് കേട്ട് എന്റെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായി.......

മുൻപൊരിക്കെ അവൾ പറഞ്ഞിരുന്നു, അവൾ അനാഥയാണെന്ന്......

""*ദേവേട്ടാ..... ഞാൻ ഒരു അനാഥയാണ്...... ദൈവം എന്തിനാലെ എന്നെ ഒരു അനാഥയായ് സൃഷ്ടിച്ചത്,,,,,, എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഇന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അല്ലേ,......*""

അന്ന് ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞൊരു വാക്കുണ്ട്,,,,,

""*ദേ ആൻവി, നീ വെറുതെ വേണ്ടാത്തത് ഒന്നും പറയേണ്ട...... നിനക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലേലും നിനക്ക്‌ നല്ലൊരു സുഹൃത്തായി കൂടപ്പിറപ്പായി എന്നും ഈ  *ദേവനാദ്* ഉണ്ടാവും*,,,,,,

*അത് പോരെ എന്റെ ആൻവികുട്ടിക്ക്..... ഇനി ആ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചേ, നിന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് നിന്റെ ദേവേട്ടൻ ഇഷ്ടല്ലാട്ടോ,,,,,,*""

ഇന്ന് ആ വാക്ക് ഞാൻ പാലിക്കുന്നുണ്ടോ.....? അത് എന്നിലേക്ക് തന്നെ ഒരു ചോദ്യചിന്നമായ് വരുകയാണ്,,,,,,,,

അവളുടെ സ്നേഹം കാണാനോ, അവളുടെ നല്ലൊരു ഭർത്താവോ സുഹൃത്തോ ആവാൻ ഇന്നെനിക്ക് എന്താ കഴിയാത്തത്.......

ആരുമില്ലാത്ത അവൾക്കൊരു തണലായി ഞാൻ മാത്രമല്ലേ ഉണ്ടായിരുന്നുന്നൊള്ളു...... എന്നിട്ട് എനിക്കിപ്പോ എന്താ പറ്റിയേ,,,,,,

ഞാൻ എന്തിനാ അവളെ ഇങ്ങനെ വെറുക്കുന്നെ....... എന്റെ മനസ് പലവഴി സഞ്ചരിച്ചു,,,,,,,

ഞാൻ ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് എനിക്ക് നല്ല ബോധം ഉണ്ടെങ്കിലും, അവളെ അംഗീകരിക്കാൻ മാത്രം എനിക്കാവുന്നില്ല......

ഞാൻ ചിന്തകളൊക്കെ മാറ്റിവെച്ച് അവർ പറഞ്ഞതൊന്നും കേൾക്കാത്ത മട്ടിൽ തായേക്ക് ചെന്നു...... എന്നെ കണ്ടതും, അവൾ അമ്മയിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി,,,,,,,

ഞാൻ അമ്മയെ നോക്കിയതും, അമ്മ എന്നിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിച് വീണ്ടും ടീവിയിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു...... അമ്മ ഇപ്പോ എന്നോട് സംസാരിച്ചിട്ട് തന്നെ നാൾ എത്രയായി,,,,,,

ഞാൻ പിന്നെ അങ്ങോട്ട് നോക്കാതെ നേരെ പത്രത്തിൽ കണ്ണും നട്ടിരുന്നു....... അപ്പോയെക്കും അവൾ എനിക്കുള്ള ചായയുമായി വന്നിരുന്നു,,,,,,,

ഞാൻ ചായ കപ്പ് വാങ്ങി, അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് എന്റെ കണ്ണുകൾ യാന്ത്രികമായ്‌ ചലിച്ചു...... അവളുടെ മുഖം കരഞ്ഞു ആകെ ചുവന്നിരുന്നു,,,,,,

ചെറുപ്പത്തിൽ അവൾ കരയുമ്പോൾ, കൂടെ ഞാനും കരയുമായിരുന്നു..... കാരണം എനിക്ക് അത്രയും ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നെന്റെ ആൻവികുട്ടിയെ,,,

എന്നാൽ ഇന്നവൾ കരയുന്നത് ഞാൻ കാരണമാണ്..... ഞാനും ലക്ഷ്മിയും മീനുവും നല്ല കൂട്ടായിരുന്നു,,,,,, എന്നാൽ ഇപ്പോ ഞാൻ കൂടുതൽ മീനിവിനോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖം മാറുന്നത് ഞാൻ ശ്രദിക്കാറുണ്ട്.....

ഇന്ന് അവളുടെ ഭർത്താവല്ലേ ഞാൻ..... ചിലപ്പോ ഒരു ഭാര്യയുടെ സ്വാർത്ഥയാവും...... ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ് മീനു കേറിവന്നത്,,,,,,,

അവൾ നേരെ വന്ന് എന്റെ അടുത്തിരുന്ന്, എന്റെ തോളിലേക്ക് തലവെച്ചു ഓരോന്ന് പറയുന്നുണ്ട്,,,,,, അപ്പോ എന്റെ കണ്ണുകൾ പാഞ്ഞത് ലക്ഷ്മിയുടെ മുഖത്തേക്കാണ്.......

അപ്പോ അവളുടെ മുഖം വല്ലാത്തൊരു ഭാവമായിരുന്നു,,,,,, ദേഷ്യമാണോ സങ്കടമാണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ വയ്യ....... ലക്ഷ്മി ഒന്നും മിണ്ടാതെ നേരെ റൂമിലേക്ക് പോയി,,,,,

ഇനിപ്പോ ഇതോർത്തു ആവും അവൾ കരയുന്നത്..... അമ്മ എന്നെ തന്നെ തറപ്പുച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്,,,,,, ഞാൻ വേഗം എന്റെ കണ്ണുകൾ അമ്മയിൽ നിന്നെടുത്തു.....

""ദേവേട്ടാ, നമുക്ക് എങ്ങോട്ടേലും പോയാലോ......"" മീനു,

""എങ്ങോട്ട് പോവാനാടി..... എനിക്കിപ്പോ ഒരു മൂഡില്ല, നീ വീട്ടിൽ പൊക്കോ,,,,,,""

എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളെ ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു......

""എന്നാ ദേവേട്ടൻ എന്നെ വീട്ടിൽ ആക്കി തായോ....."" മീനു,

""എന്നാ നീ നടക്ക്.... ഞാൻ കീ എടുത്തു വരാം......""

അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും, ഞാൻ റൂമിലേക്ക് പോവാനായ് തിരിഞ്ഞു......

""ദേവാ.........""

അമ്മയുടെ ദേഷ്യത്തിലുള്ള വിളിയിൽ എന്റെ കാലുകളുടെ ചലനം നിന്നു..... അമ്മ പറയാൻ പോവുന്നത് എന്താണെന്ന് അറിയാൻ ഞാൻ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിനിന്നു,,,,,,

4

""ദേവേട്ടാ, നമുക്ക് എങ്ങോട്ടേലും പോയാലോ......"" മീനു,

""എങ്ങോട്ട് പോവാനാടി..... എനിക്കിപ്പോ ഒരു മൂഡില്ല, നീ വീട്ടിൽ പൊക്കോ,,,,,,""

എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ അവളെ ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു......

""എന്നാ ദേവേട്ടൻ എന്നെ വീട്ടിൽ ആക്കി തായോ....."" മീനു,

""എന്നാ നീ നടക്ക്.... ഞാൻ കീ എടുത്തു വരാം......""

അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും, ഞാൻ റൂമിലേക്ക് പോവാനായ് തിരിഞ്ഞു......

""ദേവാ.........""

അമ്മയുടെ ദേഷ്യത്തിലുള്ള വിളിയിൽ എന്റെ കാലുകളുടെ ചലനം നിന്നു..... അമ്മ പറയാൻ പോവുന്നത് എന്താണെന്ന് അറിയാൻ ഞാൻ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കിനിന്നു,,,,,,

""മോനേ, നീ ഈ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ ശെരിയാണെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ നിനക്ക്.......""

അമ്മയുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയൊന്നും എന്റെ പക്കൽ ഇല്ലായിരുന്നു......

""ടാ... അതൊരു അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്ത കൊച്ചാ...... അതിനെ നോവിച്ചാൽ നിനക്കുള്ളത് ദൈവം തരും,,,,,,,""

എന്നും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അമ്മ ടീവി ഓഫ്‌ ചെയ്ത് അകത്തേക്ക് പോയി...... ഞാൻ കീ എടുക്കാനായ്‌ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു,,,,,,

അപ്പോ കാണുന്നത് ബെഡിൽ കമിയ്ന്ന് കിടന്ന് കരയുന്ന ലക്ഷ്മിയെയാണ്...... ഞാൻ അവളെ മൈന്റ് ആക്കാതെ കീ എടുത്ത് തായേക്കിറങ്ങി,,,,,,,,

നേരെ മീനുവിനെ അവളുടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കി തിരികെ പോന്നു...... ഞാൻ പഴയ പോലെ തന്നെ ലക്ഷ്മിയെ മൈന്റ് ചെയ്തില്ല,,,,,,

എന്നിരുന്നാലും എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു കുറവും വരാതെ അവൾ ശ്രദിച്ചു...... ഞാൻ അവളോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാറില്ല,,,,,,,

എന്തേലും പറയാൻ ഉണ്ടേൽ അവൾ പറയും....... ഞാൻ അതിന് പ്രതേകിച്ചു മറുപടിയൊന്നും നൽകാറില്ല...... അമ്മ ഇപ്പോ ഇടയ്ക്കൊക്കെ സംസാരിക്കും,,,,,,

ഞാൻ അവളോട് പറയാനുള്ളതൊക്കെ അമ്മയോട് പറഞ്ഞേൽപ്പിക്കും...... എന്തോ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവളോട് അടുക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല,,,,,

ഇപ്പോ മീനുവിനോട് ഞാൻ അങ്ങനെ കൂടുതൽ അടുക്കാറില്ല...... അതിന് കാരണം, മീനുവിന് എന്നോടുള്ള ബിഹേവിയർ അത്ര ശെരിയല്ലന്ന് തോന്നി,,,,,,

ഞാൻ മൈന്റ് ചെയ്യാൻ പോയില്ലേലും, എപ്പോഴും പിന്നാലെ വന്നോളും അവൾ...... അങ്ങനെ ദിനങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു പോയികൊണ്ടിരുന്നു ,,,,,,,,

പിന്നെ പിന്നെ അവൾ  എന്നോട് എന്നും പറയാതായി...... എന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ മുടങ്ങാതെ നോക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും, എന്നോട് ഒരു വാക്കുപോലും അവൾ  സംസാരിക്കാതായി,,,,,,,

എന്തോ അത്രയും നാൾ ഞാൻ  അവളോട്  മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും അവൾ എന്നോട് മിണ്ടുന്നുണ്ടല്ലോ എന്നൊരു ആശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു.......

എന്നാൽ അവളുടെ മൗനം എന്നെ എന്തോ വേദനയിൽ ആഴ്ത്തി...... അവൾ അമ്മയോട് പോലും സംസാരിക്കൽ അപൂർവ്വമായിരുന്നു,,,,,,,

വീടാകെ അവളുടെ മൗനത്താൽ മുങ്ങിത്താഴ്ന്നു....... ആകെ ഒരു മൗനം.... അവള് വീട്ടിൽ ഉണ്ടെന്ന് പോലും തോന്നാറില്ല,,,,,,

അത്രയ്ക്കും അവൾ ആ വീടിനുള്ളിൽ ഒതുങ്ങിയിരുന്നു....... പക്ഷേ ഞാൻ അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ,  അവളെ കൂടുതൽ അവോയ്ഡ് ചെയ്യുകയും, എനിക്ക് തോന്നിയ പോലെ നടക്കുകയും ചെയ്തു,,,,,,,

.....❤.....❤.....❤.....❤.....❤.....

ഇപ്പോ ഈ വീട്ടിൽ ഞാനാകെ ഒറ്റപ്പെട്ട പോലെയാണ്......  എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരിക്കലും ഈ അവസ്ഥ വരില്ലായിരുന്നു,,,,,,

ആരൊക്കെ എന്നെ തകർക്കാൻ ശ്രമിച്ചാലും എന്റെ കൂടെ തന്നെ അവർ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു....... ഞാൻ എന്റെ വേദനയൊക്കെ ദൈവത്തിന് മുന്നിൽ സമർപ്പിച്ച്, എവിടെയെങ്കിലും തനിച്ചിരുന്ന് കരയും,,,,,,,

ദേവേട്ടനോട് ഇപ്പോ ഞാൻ പഴയ പോലെ ഒന്നും തന്നെ സംസാരിക്കാൻ പോവാറില്ല...... ഞാൻ ആയിട്ട് ആർക്കും ശല്യം ആവാൻ ഉദേക്ഷിക്കുന്നുമില്ല,,,,,,

*എനിക്ക് താങ്ങാനാവാത്ത വിഷമം വരുമ്പോൾ ❤വാകപൂത്ത വഴിയോരങ്ങളിൽ❤  പോയിരിക്കും,,,,,,,, അവിടെ പോയിരിക്കുന്നത് എനിക്ക് നല്ല  ഇഷ്ടമാണ്.....*

*ആ ചുവപ്പ് പടർന്ന പാതകളിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ഒരു കുളിർമയാണ്.....ഒറ്റയ്ക്കാണെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ അവിടെ പോയിരിക്കാൻ   ഒരു പ്രതേക ഫീൽ ആണ്*,,,,,,,

ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടെ അവിടെ പോയിരിക്കും......

*****

ഞാൻ പുറത്ത് ചെടികൾ നനയ്ക്കുമ്പോയാണ്, ദേവേട്ടന്റെ കാർ വന്ന് നിർത്തിയത്..... ചിരിച് കൊണ്ട് കാറിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ദേവേട്ടൻ, എന്നെ കണ്ടതും ആ മുഖത്തെ ചിരിമാഞ്ഞു,,,,,,

ഫ്രന്റ് ഡോർ തുറന്ന് മീനുവും ഇറങ്ങി..... അവളെ കണ്ടതും, എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു കളിച്ചു,,,,,

പിന്നെ ടാപ് ഓഫ്‌ ചെയ്ത് പെട്ടെന്ന് തന്നെ അടുക്കള പുറത്തേക്ക് ഓടി...... അവിടെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് ദേവേട്ടന് ചായ കൊടുത്തില്ലന്ന് ഓർമ വന്നത്,,,,,,

ഞാൻ വേഗം രണ്ട് കപ്പിൽ ചായ പകർന്നു..... ഇനി മീനുവിന് കൊടുത്തില്ലെന്ന് പരാതി പറയണ്ടല്ലോ കരുതിയാണ് അവൾക്കുള്ളത് കൂടി എടുത്തത്,,,,,,

ഹോളിൽ ചെന്നപ്പോ രണ്ട് പേരും ഇല്ല..... രണ്ടാളും റൂമിൽ ഉണ്ടാവും.... ഞാൻ റൂമിലേക്ക് സ്റ്റെയർ കയറാൻ നിന്നപ്പോയാണ് അമ്മ എന്നെ കണ്ടത്,,,,,,

""മോൾ ഇതെങ്ങോട്ടാ....."" അമ്മ,

""ഞാൻ ദേവേട്ടന് ചായകൊടുക്കാൻ.....""

""അല്ല അതിനെന്തിനാ രണ്ട് കപ്പ്......"" അമ്മ,

""അത് അമ്മേ, മീനു......""

""ഹോ അവളും ഉണ്ടോ..... എന്നാ നീ മുകളിലേക്ക് ഒന്നും കൊണ്ട് പോയി കൊടുക്കേണ്ട, അവർ ഇവിടെ വന്ന് കുടിച്ചോളും,,,,,,,"" അമ്മ,

അമ്മ അത് പറഞ്ഞതും, തലയാട്ടി കൊണ്ട് ഞാൻ ചായ ടേബിളിൽ വെച്ചു....... അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ഫോൺ ഓർമ വന്നത്, ഫോൺ റൂമിൽ ആയത് കൊണ്ട് ഞാൻ റൂമിലേക്ക് നടന്നു,,,,,

റൂമിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയതും, എന്റെ ഹൃദയം എന്തോ വേഗത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി..... ഞാൻ നേരെ ചെന്ന് റൂമിന്റെ ഡോർ തുറന്നതും അവിടുത്തെ കാഴ്ച കണ്ട് എന്റെ ഹൃദയം മുറിയുന്ന പോലെ തോന്നി,,,,,,,

ദേവേട്ടൻ, മീനുവിന്റെ അരയിലൂടെ പിടിച്ച്, ദേവേട്ടനിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്..... രണ്ട് പേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി നിൽക്കുവാണ്,,,,,,

ഞാൻ ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് രണ്ട് പേരുടെയും മിഴികൾ എന്റെ നേരെ നീണ്ടു..... ദേവേട്ടൻ അവളുടെ അരയിലുള്ള പിടുത്തം വിട്ടു,,,,,

അപ്പോൾ തന്നെ അവൾ പിടഞ്ഞെണീറ്റു...... ആ കാഴ്ച എന്റെ മനസ്സിനെ ആയത്തിൽ മുറിപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു,,,,,,

എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തൂവി..... ഞാൻ വേഗം ടേബിളിൽ ഉള്ള ഫോൺ എടുത്ത് തായേക്കിറങ്ങി......

വെപ്രാളത്തോടെ മിഴികൾ തുടച് കൊണ്ട് സ്റ്റെയർ ഇറങ്ങുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ, അറിയാതെ കാൽ തെന്നി..... ആ വീഴ്ച ചെന്ന് അവസാനിച്ചത് തായെ ഫ്ലോറിൽ ആണ്,,,,,

""*അമ്മേ......*""

ശക്തിയിൽ തല ഫ്ലോറിൽ അടിച്ച വേദന കൊണ്ട് ഞാൻ അറിയാതെ കരഞ്ഞു പോയി..... തലയൊക്കെ പെരുത്ത് കയറുന്ന പോലെ..... വേദന കൊണ്ട് മിഴികൾ താനേ അടഞ്ഞു പോയ്‌,,,,,

5

ദേവേട്ടൻ അവളുടെ അരയിലുള്ള പിടുത്തം വിട്ടു,,,,,

അപ്പോൾ തന്നെ അവൾ പിടഞ്ഞെണീറ്റു...... ആ കാഴ്ച എന്റെ മനസ്സിനെ ആയത്തിൽ മുറിപ്പെടുത്തുന്നതായിരുന്നു,,,,,,

എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തൂവി..... ഞാൻ വേഗം ടേബിളിൽ ഉള്ള ഫോൺ എടുത്ത് തായേക്കിറങ്ങി......

വെപ്രാളത്തോടെ മിഴികൾ തുടച് കൊണ്ട് സ്റ്റെയർ ഇറങ്ങുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ, അറിയാതെ കാൽ തെന്നി..... ആ വീഴ്ച ചെന്ന് അവസാനിച്ചത് തായെ ഫ്ലോറിൽ ആണ്,,,,,

""*അമ്മേ......*""

ശക്തിയിൽ തല ഫ്ലോറിൽ അടിച്ച വേദന കൊണ്ട് അറിയാതെ കരഞ്ഞു പോയി..... തലയൊക്കെ പെരുത്ത് കയറുന്ന പോലെ..... വേദന കൊണ്ട് മിഴികൾ താനേ അടഞ്ഞു പോയ്‌,,,,,

.....❤.....❤.....❤.....❤.....❤.....

ഇന്ന് ഓഫിസിൽ നിന്ന് പോരുമ്പോയാണ്, വീട്ടിലേക്ക് വരുന്ന വഴി മീനുവിനെ കണ്ടത്...... അവൾ വീട്ടിലേക്ക് അല്ലേ എന്ന് കരുതി കൂടെകൂട്ടി,,,,,,

മീനുവിനെ എന്റെ കൂടെ കണ്ടത് ലക്ഷ്മിയ്ക്ക് അത്ര പിടിച്ചിട്ടില്ല...... എങ്കിലും അവൾ ഒന്നും പറയാതെ അടുക്കളപുറത്തേക്ക് പോയി,,,,,,

ഞാൻ റൂമിലേക്ക് നടന്നു..... എന്റെ പിന്നാലെ തന്നെ മീനുവും ഉണ്ട്,,,,,, ഞാൻ ഫ്രഷായി ഇറങ്ങുമ്പോൾ, മീനു ബെഡിൽ ഇരിക്കുവാണ്,,,,,,

എന്നെ കണ്ടതും, അവൾ ബെഡിൽ നിന്നെണീറ്റു.... ഞാൻ കണ്ണാടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ കണ്ടത്, ബെഡിൽ നിന്ന് എണീറ്റ അവൾ വീഴാൻ പോവുന്നതാണ്,,,,,,,

ഞാൻ ഓടി ചെന്ന് അവളെ വീഴാതെ പിടിച്ച് നിർത്തി...... പക്ഷെ അവൾ വീഴാതെ ഞാൻ പിടിച്ചത് അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ആയിരുന്നു,,,,,,

ആ നേരത്താന് ഡോർ തുറക്കുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടത്..... ലക്ഷ്മിയെ കണ്ടതും, ഞാൻ അവളിലുള്ള പിടിവിട്ടു,,,,,,, ഞാൻ കരുതിയത് ലക്ഷ്മി എന്നെയും മീനുവിനെയും എന്തേലും പറയും എന്നാണ്,,,,,,

എന്നാൽ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട്, അവൾ അവളുടെ ഫോൺ എടുത്ത് തായേക്ക് പോയി..... നിറഞ്ഞ മിഴികളോടുള്ള അവളുടെ നോട്ടം എന്നെ വല്ലാതെ തളർത്തി,,,,,,

ആദ്യമൊക്കെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത എന്തുകണ്ടാലും, അവൾ വഴക്കിടുമായിരുന്നു...... ആ പെണ്ണാണ് ഇപ്പോ കണ്ണീര് കൊണ്ട് പ്രതികാരം ചെയ്ത് പോയത്,,,,,,,

അത് ഓർത്തു നിൽകുമ്പോഴാണ് ലക്ഷ്മിയുടെ നിലവിളി കേട്ടത്..... അവളുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടതും, ഞാൻ അങ്ങോട്ടോടി,,,,,,

സ്റ്റെയറിൽ നിന്ന് വീണു കിടക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയെ വിളിച്ചോണ്ട് കരയുവാണ് അമ്മ...... ആ കാഴ്ച കണ്ടതും, ഒരു നിമിഷം ഞാൻ സ്തംഭിച്ചു നിന്നു,,,,,,

""ടാ ദേവാ..... നീ എന്ത് നോക്കി നിൽക്കുവാടാ..... നമുക്ക്  മോളെ എടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോവാം,,,,,,,"" അമ്മ,

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ റൂമിൽ പോയ്‌ കാറിന്റെ കീ എടുത്തോണ്ട് വന്നു..... എന്നിട്ട് ലക്ഷ്മിയെ എടുത്ത് കാറിൽ കിടത്തി,,,,,,

അമ്മ ലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്തും, മീനു ഫ്രന്റിലും കേറിയിരുന്നു, വേഗം തന്നെ സിറ്റിഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിട്ടു..... എന്തോ എന്റെ കയ്യും കാലുമൊക്കെ തളരുന്ന പോലെ,,,,,,

എന്റെ വിറയാർന്ന കൈകൾ ഞാൻ ഗിയറിൽ വെച്ചതും, എന്റെ കൈകൾക്ക് മുകളിലായ് മീനുവിന്റെ കൈകൾ വെച്ചു...... അവളുടെ ആ സ്പർശനം എനിക്കെന്തോ അരോചകരമായ് തോന്നി,,,,,,,

ലക്ഷ്മിയുടെ കണ്ണുനീർ എന്നെ ചുട്ട് പൊള്ളിക്കും പോലെ..... ഞാൻ മീനുവിന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി കൊണ്ട് വണ്ടി വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിട്ടു,,,,,,

നേരെ ക്യാഷ്‌വാലിറ്റിയിലേക്കാണ് കൊണ്ട് പോയത്...... ബ്ലഡ്‌ നന്നായി പോയത് കൊണ്ട് ബ്ലഡ്‌ ആവിശ്യം ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞതും, ഞാൻ അതിനുള്ള ഏർപ്പാട് ഒക്കെ ചെയ്തു,,,,,,

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളെ സർജൻ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി..... അമ്മ അവിടുള്ള ചെയറിൽ ഇരുന്ന് കരയുവാണ്,,,,,,

അവൾക്ക് സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ ആകെ ഞങ്ങൾ ഒക്കെ അല്ലേ ഒള്ളൂ എന്നൊക്കെ എന്റെ മൈന്റിലേക്ക് വന്നു......

അതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോ ഞാൻ അവളോട് ചെയ്തത് പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത തെറ്റാണെന്ന് തോന്നി,,,,, വിവരമറിഞ്ഞു മീനുവിന്റെ വീട്ട്കാരും വന്നു......

എല്ലാവരും സർജൻ റൂമിന് മുന്നിൽ അക്ഷമരായ് നിന്നു...... മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം സർജൻ റൂമിന്റെ ഡോർ ഓപ്പൺ ആയി,,,,,,,

ആവലാതിയോടെ അമ്മ അങ്ങോട്ട് ഓടി...... അപ്പോ അതിനുള്ളിൽ നിന്ന് ഒരു ഡോക്ടർ ഇറങ്ങി വന്നു,,,,,,,

""ഡോക്ടറെ..... എന്റെ കുഞ്ഞിന് ഇപ്പോ എങ്ങനെ ഉണ്ട്.......""

അമ്മ കരഞ്ഞോണ്ട് ഡോക്ടറെ പിടിച്ചു കുലുക്കാൻ തുടങ്ങി......

""അമ്മേ...... അവൾക്ക് ഇപ്പോ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല..... ആൾ ചെറിയൊരുമയക്കത്തിലാണ്, മയക്കം വിട്ടാൽ ആൾ ഉഷാറാവും,,,,,,

സീ മിസ്റ്റർ ദേവൻ..... She is fine,.... But നല്ല റസ്റ്റ്‌ ആവിശ്യമുണ്ട് ആൾക്ക്..... നെറ്റിയിൽ നല്ല ആയത്തിൽ ആണ് മുറിവ് പറ്റിയിരിക്കുന്നത്,,,,,,,,

രണ്ട് ഡേ ഇവിടെ കിടക്കൂ..... പിന്നെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാം..... വീട്ടിൽ പോയാലും റസ്റ്റ്‌ വേണം,,,,,,,,"" ഡോക്ടർ,

എന്ന് എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ് നിർത്തി......

""അതൊക്കെ ഞങ്ങൾ ശ്രദിച്ചോളാം ഡോക്ടർ.......""

""എന്നാ ശെരി.... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് റൂമിലേക്ക് ഷിറ്റ് ചെയ്യും..... അപ്പോ കാണാം,,,,,,"" ഡോക്ടർ,

ഡോക്ടർ നടന്നകന്നു....... ചെറിയൊരു ആശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ അവിടെയുള്ള ചെയറിൽ ഇരുന്നു,,,,,,, അമ്മ ദേഷ്യത്തിൽ എന്നെ തന്നെ തുറിച് നോക്കുന്നുണ്ട്......

ഞാൻ അമ്മയുടെ മുഖത്തു നിന്ന് വേഗം കണ്ണുകൾ മാറ്റി..... ആ നോട്ടത്തിലൂടെ, അമ്മയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള എല്ലാ ദേഷ്യവും വ്യക്തമാണ്,,,,,,

എനിക്ക് എന്തോ ഉള്ളിൽ വല്ലാത്തൊരു പിടച്ചിൽ, അത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് ഒരു പിടിയുമില്ല....... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും ലക്ഷ്മിയെ റൂമിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്‌തെന്ന് നൈസ് വന്ന് പറഞ്ഞു,,,,,,

അത് കേട്ടതും അമ്മ റൂമിലേക്ക് ഓടി..... എന്റെ കാലുകളും അങ്ങോട്ട് ചലിച്ചു,,,,, റൂമിലേക്ക് ചെന്നപ്പോ കാണുന്നത് നെറ്റിയ്ക്ക് മുകളിലൂടെ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന വെള്ളകെട്ടാണ്,,,,,,,,

അത് കണ്ടതും ഉള്ളിൽ ചെറിയൊരു നീറ്റൽ അനുഭവപ്പെട്ടു...... എന്നിരുന്നാലും നേരത്തെ എന്റെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ മിടിച്ചിരുന്നതിന് ഇപ്പോ ഒരു ആശ്വാസമുണ്ട്,,,,,,,

അതിന് കാരണം എന്താണെന്ന് ഒരു പിടികിട്ടുന്നില്ല...... അമ്മയോട് ചിരിച്ചോണ്ട്  *എനിക്കൊന്നും ഇല്ലാന്ന്* പറഞ്ഞ് അവൾ നോക്കിയത് എന്റെ മുഖത്തെക്കാണ്,,,,,,,

എന്നെ കണ്ടതും ചിരിച്ചോണ്ടിരുന്ന അവളുടെ മുഖം പെട്ടെന്ന് മാറി...... ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തായ് ചെന്നിരുന്നതും, അവൾ മുഖം വെട്ടിച്ചു,,,,,,,,

അതെനിക്ക് വല്ലാത്തൊരു നോവായി മാറി...... ഞാൻ കുറച്ച് നേരം അവളെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു,,,,,, മീനു അവളുടെ വീട്ട്കാരുടെ  കൂടെ പോയി.....

അമ്മയും എണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോയി...... ഇപ്പൊ റൂമിൽ ഞാനും ലക്ഷ്മിയും മാത്രമൊള്ളൂ,,,,,,,

""ലക്ഷ്മി.....""

"".........""

ഞാൻ വിളിച്ചെങ്കിലും, അവളൊന്ന് നോക്കിയത് പോലുമില്ല.......

""ആൻവി..... ഇപ്പോ എങ്ങനെ ഉണ്ട്.......""

എന്റെ ആൻവി എന്നൊരൊറ്റ വിളിയിൽ അവൾ എന്നെ നോക്കി....... ഞാൻ അവൾക്കായ് ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചെങ്കിലും, അവൾ ഒന്നും തന്നെ മറുപടി പറയാതെ മുഖം തിരിച്ചു,,,,,,,

അവളുടെ ഈ മൗനം ഇനിയും താങ്ങാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട്  ഞാൻ വേഗം റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി.......

അതേ സമയം ആൻവിയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പി...... അവളുടെ അധരങ്ങൾ വിറകൊണ്ടു,,,,,

""*ആഹ്.......*""

ഞാൻ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോ തന്നെ, അതിനകത്തു നിന്ന് അവളുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടു, ഉടൻ തന്നെ അവിടെ ഉള്ള ഡോക്റ്റേയ്സ് അതിനുള്ളിലേക്ക് ഓടി......

എന്താ നടക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ ഞങ്ങളൊക്കെ മിഴിച് നിന്നു,,,,,,

6

എന്റെ ആൻവി എന്നൊരൊറ്റ വിളിയിൽ അവൾ എന്നെ നോക്കി....... ഞാൻ അവൾക്കായ് ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചെങ്കിലും, അവൾ ഒന്നും തന്നെ മറുപടി പറയാതെ മുഖം തിരിച്ചു,,,,,,,

അവളുടെ ഈ മൗനം ഇനിയും താങ്ങാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട്  ഞാൻ വേഗം റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി.......

അതേ സമയം ആൻവിയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പി...... അവളുടെ അധരങ്ങൾ വിറകൊണ്ടു,,,,,

""*ആഹ്.......*""

ഞാൻ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോ തന്നെ, അതിനകത്തു നിന്ന് അവളുടെ കരച്ചിൽ കേട്ടു, ഉടൻ തന്നെ അവിടെ ഉള്ള ഡോക്റ്റേയ്സ് അതിനുള്ളിലേക്ക് ഓടി......

എന്താ നടക്കുന്നതെന്ന് അറിയാതെ ഞങ്ങളൊക്കെ മിഴിച് നിന്നു,,,,,,

.....❤......❤......❤.....❤.......

തലയിൽ ഒരു കനം പോലെ ഫീൽ ചെയ്തതും, ഞാൻ പതിയെ മിഴികൾ ചിമ്മി തുറന്നു........ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ഞാൻ  ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി,,,,,,,

അപ്പോഴാണ് എന്റെ മൈന്റിലേക്ക് വീട്ടിൽ വെച്ച് നടന്നതൊക്കെ ഓർമ വന്നത്..... അത് ഓർമകളിലൂടെ ഓടിയതും, എന്റെ മിഴികൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി,,,,,,,,

ഒരു പെണ്ണും കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒന്നാണ്, തന്റെ ഭർത്താവ് മറ്റൊരു സ്ത്രീയോട് കൂടുതൽ അടുക്കുന്നത്...... എന്നാൽ ആ ഒന്നാണ് ഞാൻ ഇന്ന് കണ്ടത്,,,,,,,,

ഞാൻ റൂമിൽ കണ്ടത് വീണ്ടും വീണ്ടും ആലോജിച് കൊണ്ടിരുന്നു.....  അപ്പോയെക്കും എന്നെ റൂമിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ്‌ ചെയ്തു,,,,,,,

റൂമിലേക്ക് മാറ്റിയതും അമ്മ വന്ന് ഓരോന്ന് ചോദിക്കാനും കരയാനും ഒക്കെ തുടങ്ങി......

""ലക്ഷ്മി മോളെ, മോൾക്ക് ഇപ്പോ വേദന ഉണ്ടോ.......""

""ഇപ്പോ എനിക്ക് വേദനയൊന്നും ഇല്ലമ്മേ.......""

ഞാൻ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മയെ സമദനിപ്പിച്ചു...... ദേവേട്ടൻ എന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടെങ്കിലും, ഞാൻ അത് ശ്രദിക്കാൻ പോയില്ല,,,,,,,

മീനു ദേവേട്ടന്റെ കൂടെ തന്നെയുണ്ട്...... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും, മീനു അവളുടെ വീട്ട്കാരുടെ കാടെ പോയി,,,,,, അമ്മ റൂമിന് പുറത്തേക്കും പോയി.........

ഇപ്പോ ദേവട്ടനും ഞാനും മാത്രമേ ഒള്ളു..... ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു പ്രൈവസി കിട്ടാൻ വേണ്ടിയാവും, അമ്മ പുറത്ത് പോയത്,,,,,,,,

But എനിക്ക് ഇപ്പോ ദേവേട്ടനോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല....... എന്തോ, ദേവേട്ടനോട് മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു വെറുപ്പ്,,,,,,,

ഞാൻ ദേവേട്ടനെ കണ്ടതും, നീരസത്തോടെ മുഖം തിരിച്ചു....... ദേവേട്ടൻ കുറേ സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാൻ തയ്യാറായില്ല,,,,,,,

ഞാൻ ദേവേട്ടനോട് ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് കൊണ്ട് കുറച്ച് നേരം എന്നെ നോക്കിനിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി....... ദേവേട്ടൻ റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയതും, എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു,,,,,,,,

*എന്തിനാ ദൈവം എന്നെ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കുന്നെ..... അച്ഛനെയോ അമ്മയെയോ കുറേ നാൾ കാണാനുള്ള ഭാഗ്യം തന്നില്ല,,,,,,,,

ഭർത്താവിന്റെ സ്നേഹമെങ്കിലും കിട്ടിയിരുന്നേൽ ഈ അനാഥയായ എനിക്കൊരു കൂട്ട് ഉണ്ടായേനെ....... എന്നാ ആ ഭാഗ്യവും ദൈവം എനിക്ക് നൽകിയില്ല,,,,,,,*

എന്നിങ്ങനെ എന്റെ അധരങ്ങൾ പതിയെ മൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു...... പെട്ടെന്ന് എന്റെ തലയിലൂടെ വേദന അരിച്ചു കയറി,,,,,,,

തല രണ്ടായി പൊളിയുന്ന പോലെ തോന്നി......

""*ആഹ്.....*""

വേദന കാരണം ഞാൻ നിലവിളിച് പോയ്‌...... ഉടനെ ഡോക്ടർമാരും നൈസ്മാരും എന്നെ വളഞ്ഞു,,,,,,, എനിക്കൊരു ഇഞ്ചക്ഷൻ തന്നതും, ഞാൻ പതിയെ ഉറക്കിലേക്ക് വഴുതി......

......❤......❤......❤......❤.......

പെട്ടെന്ന് അവൾക്ക് എന്താ പറ്റിയതെന്ന് ഒരു പിടിയുമില്ല...... അമ്മയാണെൽ എന്നെ ദേഷ്യത്തിൽ തുറിച് നോക്കുന്നുണ്ട്,,,,,,,,

""നീ അവിടെയും മോൾക്ക് സമാദാനം കൊടുത്തില്ലേ.......""

അമ്മ എന്നെ തുറിച് നോക്കി കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചതും, ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു...... പിന്നെ അങ്ങോട്ട് ലക്ഷ്മി എന്നെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യുവായിരുന്നു,,,,,,,

*****

രണ്ട് ദിവസത്തെ ഹോസ്പിറ്റൽ വാസത്തിന് ശേഷം ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു....... വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും, ലക്ഷ്മി അവളുടെ മൗനം തുടർന്നു,,,,,,,,

ഞാൻ മിണ്ടാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ എന്നെ പാടെ അവോയ്ഡ് ചെയ്തു...... ഞാൻ അവളെ അവോയ്ഡ് ചെയ്തപ്പോ അവൾക്കും ഇതേ ഫീലിംഗ് ആയിരിക്കും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടാവുക,,,,,,

അതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോ എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി....... അവൾ എന്നോട് ഒന്ന് സംസാരിച്ചെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുവാണ് ഞാൻ,,,,,,,,

ഒന്നുമില്ലേലും അവളുടെ *ദേവേട്ടാ* എന്ന ആ വിളിയെങ്കിലും കേട്ടിരുന്നേൽ എന്ന് ആശിച് പോവുന്നു....... ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്നാൽ, ഞാൻ ആദ്യം ചെല്ലുന്നത് അവളുടെ അടുത്തേക്കാ,,,,,

എന്നാ അവളെന്നെ കണ്ടാൽ ഉടനെ മുഖം തിരിക്കും....... എന്നാലും ഞാൻ അവളുടെ കൂടെ തന്നെ നിൽക്കും,,,,,, അവൾക്ക് വേണ്ട ഫുഡും മെഡിസിനും ഒക്കെ നൽകും,,,,,,,

*അവൾക്ക് തല വേദനിക്കുമ്പോൾ, എനിക്കെന്റെ ഹൃദയം വേദനിക്കാൻ തുടങ്ങി...... അതേ, ഞാൻ വീണ്ടും എന്റെ ആ പഴയ ആൻവിയെ സ്നേഹിക്കുന്നു*,,,,,,

അവളുടെ ആ കുസൃതിത്തരമൊക്കെ ഇന്നെനിക്ക് അന്യമാണ്.......

രാവിലെ എണീറ്റതും, ഞാൻ ആൻവിയെയും കൂട്ടി അമ്പലത്തിലേക്ക് വിട്ടു,,,,,, അവൾക്ക് തനിയെ നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.....  

.......❤.......❤.......❤.......❤......

അമ്പലത്തിലെ പടിക്കെട്ട് വരെ കാറിൽ പോയെങ്കിലും, പടിക്കെട്ട് കടന്ന് അമ്പലത്തിൽ എങ്ങനെ കയറുമെന്ന ആശങ്ക എന്നിൽ ഉടലെടുത്തു,,,,,,,

ഞാൻ കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചപ്പോയെക്കും, ദേവേട്ടൻ എന്നെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത് ഓരോ പടിയും കയറി....

ഞാൻ ദേവേട്ടന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് ആ നെഞ്ചിൽ ചാരി കിടന്നു...... അമ്പലത്തിൽ എത്തിയതും, ദേവേട്ടൻ എന്നെ പതിയെ തായെ ഇറക്കി,,,,,,

പിന്നെ തൊഴുത് ഇറങ്ങിയപ്പോഴും ദേവേട്ടൻ എന്നെ കോരിയെടുത്തോണ്ട് പടികൾ ഇറങ്ങി...... ഞാൻ ആ നെഞ്ചിലെ ചൂടിൽ പറ്റിച്ചേർന്ന്  കിടന്നു,,,,,,

""ദേവേട്ടാ..... ഏട്ടൻ എന്തിനാ ഇവളെ ചുമന്നോണ്ട്  നടക്കുന്നെ,,,,,,,,""

ആ ശബ്ദം കേട്ടതും ഞാൻ ദേവേട്ടന്റെ  ബെഞ്ചിൽ നിന്ന് പതിയെ തല ഉയർത്തി നോക്കി...... മീനുവുണ്ട് ദേഷ്യത്തിൽ മുഖവും കേറ്റിവെച്ച് നിൽക്കുന്നു,,,,,,,,

""*എന്റെ പെണ്ണിന് നടക്കാൻ വയ്യാതാവുമ്പോൾ, ഞാൻ അല്ലാതെ വേറെയാരാ ഇവളെ ചുമന്ന് നടക്കുക,,,,,,*""

ദേവേട്ടൻ മീനുവിന് കൊടുത്ത മറുപടി കേട്ട് ഞാൻ ദേവേട്ടനെ നോക്കി...... *എന്റെ പെണ്ണ്* എന്ന വാക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും കർണപടത്തെ താഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു,,,,,,,,,

""ഹാ, എന്നാ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോവട്ടെ......""

എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് മീനു ദേവേട്ടന്റെ മുന്നിൽനിന്ന് എക്സ്ക്യാപ് ആയി...... അവളുടെ പോക്ക് കണ്ട് ദേവേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചെങ്കിലും, ഞാൻ മുഖം തിരിച്ചു,,,,,,,

അത് ദേവേട്ടൻ ഫീൽ ആയിട്ടുണ്ട്..... എന്നാൽ എന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി, ദേവേട്ടൻ കാണാതെ ഞാൻ ഒളിപ്പിച്ചു,,,,,,,

7

""ഹാ എന്നാ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോവട്ടെ......""

എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞോണ്ട് മീനു ദേവേട്ടന്റെ മുന്നിൽനിന്ന് എക്സ്ക്യാപ് ആയി...... അവളുടെ പോക്ക് കണ്ട് ദേവേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചെങ്കിലും, ഞാൻ മുഖം തിരിച്ചു,,,,,,,

അത് ദേവേട്ടൻ ഫീൽ ആയിട്ടുണ്ട്..... എന്നാൽ എന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരി, ദേവേട്ടൻ കാണാതെ ഞാൻ ഒളിപ്പിച്ചു,,,,,,,

ദേവേട്ടൻ എന്നെയും എടുത്ത് നേരെ ചെന്നത് വാകപൂത്ത് നിൽക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്കാണ്.......

ആ വാകപൂത്ത വഴിയോരങ്ങളിലൂടെ ദേവേട്ടൻ എന്നെയും പൊക്കികൊണ്ട്  നടന്ന് അവിടെടെയുള്ള ബെഞ്ചിൽ ദേവേട്ടൻ  എന്നെ ഇരുത്തി,,,,,,

ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും നിശബ്ദമായ് ഇരുന്നു...... വാകപൂക്കൾ ഞങ്ങളെ താഴുകി കൊണ്ട് തായേക്ക് പതിഞ്ഞു,,,,,

""*ആൻവി.......*""

ദേവേട്ടന്റെ ആർദ്രമായ വിളി എന്റെ കാതിൽ പതിഞ്ഞതും, മറുപടിയെന്നോണം എന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു,,,,,,,,

""ആൻവി..... താൻ കരയുവാണോ...... ടാ എന്തേലും ഒന്ന് പറയെടാ,,,,,,,,""

ചുണ്ടുകൾ കടിച് പിടിച്ചോണ്ട്  തികട്ടിവന്ന കരച്ചിൽ ഞാൻ പിടിച്ച് വെച്ചു....... ഞാൻ പതിയെ ദേവിവട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോട്ടമെറിഞ്ഞു,,,,,

""ദേവേട്ടാ..... നിങ്ങടെ ആൻവി എന്നുള്ള ഈ വിളികേട്ടിട്ട് എത്ര നാൾ ആയെന്ന് അറിയോ നിങ്ങൾക്ക്,,,,,,,,""

എന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് മൗനമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ദേവേട്ടന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല...... ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും മൗനത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ച് വാക പൊഴിയുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു,,,,,,,

ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ വല്ലാത്തൊരു അകൽച്ച എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു......  ബെഞ്ചിൽ വെച്ച എന്റെ കയ്യിന് മുകളിൽ ദേവേട്ടൻ, ദേവേട്ടന്റെ കൈ വെച്ചു,,,,,,,

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്റെ കൈ ആ പിടുത്തത്തിൽ നിന്ന്  വേർപ്പെടുത്തി..... അത് ദേവേട്ടനിൽ നോവുണർത്തിയെന്ന് ആ മുഖത്തു നിന്ന് മനസ്സിലായി,,,,,,,

""*ആൻവി...... എനിക്കറിയാം നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടാവുമെന്ന്,,,,,, ടാ ഞാൻ നിന്നെ ഒത്തിരി വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്,,,,,, അതൊക്കെ നീ മാപ്പാക്കണം......

നല്ല അടുത്ത സുഹൃത്തും, പെങ്ങളും ആയി കണ്ട ഒരുവളെ പെട്ടെന്നൊരു നിമിഷം  ഭാര്യയായ് കാണേണ്ടി വന്നതിലുള്ള വേദനയാണ് ദേഷ്യമായ് പുറത്തേക്ക് വന്നത്,,,,,,,

അത് കൊണ്ടാ നിന്നെ ഞാൻ അങ്ങനെ  ഒക്കെ ചെയ്തത്...... ഇപ്പോ എന്റെ മനസ്സിൽ നീ ആ പഴയ ആൻവിയാണ്..... പഴയ ആൻവി മാത്രമല്ല, എന്റെ പെണ്ണ് കൂടിയാണ് നീ,,,,,,,,*""

ദേവേട്ടന്റെ ആ വാക്കുകൾ എന്നിൽ കുളിരണിയിച്ചു...... ദേവേട്ടൻ വീണ്ടും സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി,,,,,,

""*ഇപ്പോ എന്റെ ഉള്ളിൽ നിനക്കൊരു വലിയ സ്ഥാനമുണ്ട്..... പിന്നെ മീനുവിനെ ഞാൻ മറ്റൊരു രീതിയിലും കണ്ടിട്ടില്ല,,,,,,,,

അവളോട് ഞാൻ സംസാരിക്കുന്നതൊന്നും, നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം...... നിനക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നാൻ വേണ്ടിയാണ്  ഞാൻ അവളോട് കൂടുതൽ അടുത്തത്,,,,,,

അല്ലാതെ അവളോട് എനിക്ക് ഒന്നുമില്ലാ ട്ടോ..... എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു പെണ്ണും ഇന്നേവരെ കയറി കൂടിയിട്ടില്ല,,,,,, എന്നാൽ ഇന്നതിനൊരു മാറ്റാം വന്നിരിക്കുന്നു.......

എന്റെ ഉള്ളിൽ ആദ്യമായ് ഒരു പെണ്ണ് കേറിയിരിക്കുന്നു...... അത് മാറ്റാരുമല്ല, നീ... നീയാടി ആൻവി,,,,,,,, ഇനിയെന്റെ അവസാനം വരെ എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരൊറ്റ പെണ്ണേ ഉണ്ടാവൂ, അതെന്റെ ആൻവി കൊച്ചാ,,,,,,*""

ഇത്രയും പറഞ്ഞോണ്ട് ദേവേട്ടൻ മറ്റെങ്ങോട്ടോ നോട്ടം തെറ്റിച്ചു....... ദേവേട്ടന്റെ ഓരോ വാക്കും എന്നിൽ കുളിരണിയിച്ചു......

ഞാൻ എന്റെ കൈ ദേവേട്ടന്റെ കയ്യിൽ വെച്ചു..... എന്റെ ആ നീക്കം ദേവേട്ടനിൽ ആശ്വാസം നൽകിയെന്ന് ആ മുഖത്തു നിന്ന് വായിച്ചെടുക്കാം,,,,,,,

ദേവേട്ടൻ എന്റെ കയ്യും കവർന്നു..... ആ കണ്ണുകളിൽ നീർകണങ്ങൾ പൊടിഞ്ഞിരുന്നു,,,,,, പതിയെ ദേവേട്ടന്റെ മുഖം എന്നിലേക്ക് അടുത്തു......

""*ആൻവി...... I Love you😘😘😘😘,,,,,*""

എന്ന് പതിയെ പാറയുന്നതോടൊപ്പം ദേവേട്ടന്റെ അധരം എന്റെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞു......

""ആൻവി.... നീ എന്റെയാ..... ഇനി നിന്നെ ഞാൻ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് പോലും വേദനിപ്പിക്കില്ല,,,,,,

പിന്നെ നിനക്ക് ആരും ഇല്ലാന്ന തോന്നൽ ഇനി വേണ്ട..... നിനക്ക് ഈ ഞാൻ ഉണ്ടാവും എന്നും,,,,,, നീ എന്റെ പെണ്ണാ,,,,,,,""

ദേവേട്ടൻ എന്നെ ഇറുകെ പുണർന്നു...... എത്ര നേരമെന്നില്ലാതെ ഞങ്ങൾ ആ നിർത്തം തുടർന്നു,,,,,,,

""ദേവേട്ടാ.......""

ഞാൻ ആർദ്രമായ് വിളിച്ചു.......

""മ്മ്മ്മ്.......""

""നമുക്ക് പോവണ്ടേ ദേവേട്ടാ....  ""

""ഹമ്മ്....""

എന്നും പറഞ്ഞ് ദേവേട്ടൻ എന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി...... പെട്ടന്നുള്ള നീക്കമായത് കൊണ്ട് ഞാൻ പുളഞ്ഞു പോയി,,,,,,

""ദേവേട്ടാ.....  ഇത് നമ്മടെ റൂം അല്ല,,,,,""

ഞാൻ ചിണുങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....

""ആണോ...  എന്നാലേയ് നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവാം,,,,,,,""

""എന്തിന്.......""

""അല്ല നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് ഇത് റൂം അല്ലെന്ന്, എന്നാ നമുക്ക് നമ്മടെ റൂമിലേക്ക് പോവാടി,,,,,,,""

ദേവേട്ടൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നെ പൊക്കിയെടുത്ത് കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു....... ഇത്തവണ ഞാൻ ദേവേട്ടനെ കഴുത്തിലൂടെ വരിഞ്ഞുമുറുകി,,,,,,,

എന്റെ കവിൾ ദേവേട്ടന്റെ കവിളിൽ മുട്ടിച്ചു...... എന്തോ വല്ലാത്തൊരു ഫീൽ ആയിരുന്നു അങ്ങനെ കിടക്കാൻ,...... ഞാൻ ദേവേട്ടന്റെ കവിളിൽ ഒത്തിരി പ്രണയത്തോടെ അധരം ചേർത്തു,,,,,,

*അങ്ങനെ എന്റെ കാത്തിരിപ്പിനും ഒരു അവസാനം വന്നിരിക്കുന്നു...... ഞാൻ ഏറെ സ്നേഹിക്കുന്ന ദേവേട്ടൻ, എന്റെ സ്നേഹം മനസ്സിലാക്കി,,,,,,,,*

*****

*ഇരുവരുടെയും അധരങ്ങളിൽ നനുത്ത പുഞ്ചിരി വിടർന്നു......  അവരുടെ  സന്തോഷത്തിൽ പങ്ക് ചേർന്ന് കൊണ്ട് വാകപ്പൂക്കൾ കൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു*,,,,,,

ഇനി അങ്ങോട്ട് അവർ ഇണക്കവും പിണക്കവുമൊക്കെയായി ജീവിച്ച് പൊക്കോട്ടെ.......

അവസാനിച്ചു

DOWNLOAD PDF STORY CLICK 👇

📝റിനു റാഹില