✴️ഊമക്കുയിൽ✴️ FULL PART
✴️ഊമക്കുയിൽ✴️ FULL PART
ഹൈസ്കൂളില് പുതിയതായി വന്ന വിഷ്ണു മാഷ് മേലേതലയ്ക്കലാണ് താമസിക്കാൻ വീടുനോക്കിയത്......
വലിയ പ്രതാപം നിറഞ്ഞ നായർ തറവാടായിരുന്നെങ്കിലും....,,,, ഇപ്പോ എല്ലാം ക്ഷയിച്ചു എല്ലുംതോലും മാത്രം ബാക്കിയുണ്ട്....!
സമ്പന്നതയിൽ നിന്നിരുന്ന കാലത്ത് ,,,, വൃശ്ചിക മാസത്തിൽ ശബരിമല കേറാൻ വ്രതമെടുക്കുന്ന ,,തറവാട്ടിലെ സ്വാമിമാർക്ക് കഴിയാൻ വേണ്ടി പണികഴിപ്പിച്ചതായിരുന്നു , തറവാടിന്റെ വടക്കേ ഭാഗത്തുള്ള ആ കൊച്ചു വീട്.....
അടുക്കളയും ഒരു മുറിയും ചെറിയൊരു കോലായും പിന്നൊരു ശൗചാലയവും......
അതായിരുന്നു ആ വീടിന്റെ ആകെത്തുക.....!
കൂട്ടുകുടുംബം വിട്ട് എല്ലാവരും നാനാധിയായപ്പോൾ....,,, ഗോവിന്ദൻ നായർക്കും കുടുംബത്തിനും തറവാട് ഓഹരി കിട്ടി..... കൂടെ ഈ കൊച്ചു വീടും....!
പറമ്പിൽ കിളച്ചു മറിച്ച് ഗോവിന്ദനും ഭാര്യയും മൂന്നു പെൺമക്കളും പട്ടിണി കൂടാതെ കഴിഞ്ഞു പോന്നിരുന്നു......
ഈയിടയ്ക്ക് ആ വരുമാനവും ഏതാണ്ട് നിന്ന മട്ടാണ്....
കാർഷിക മേഖലയിലുണ്ടായ വിലയിടിച്ചിലും,,
പണിയെടുക്കാനുള്ള വയ്യായ്കയും കൂടി ഞെരിപിരി കൊള്ളുന്ന നേരത്താണ് സ്കൂളിലെ പ്യൂണ് രാമു,,
'' ഗോവിന്ദേട്ടാ ഈ വീട് ഇങ്ങക്ക് വാടകയ്ക്ക് കൊടുത്തൂടേ '' എന്ന് ചോദിക്കണത്.....
താമസക്കാരനേം അയാള് തന്നെ ഏർപ്പാടാക്കി.....
സ്കൂളിലെ പുത്യേ മാഷ്....
പേര് വിഷ്ണു.......!
മുഴുപ്പട്ടിണി അരപ്പട്ടിണിയായി കുറഞ്ഞു കിട്ടിയാലോ എന്നു കരുതിയാണ്,,, അതുവരെ കയ്യെത്താതെ കിടന്ന ആ കൊച്ചു വീടൊന്ന് മിനുക്കിയെടുത്തത്.....
മാസം ആയിരത്തഞ്ഞൂറ് വാടകയും ഉറപ്പിച്ച്,,, ആയിരം അഡ്വാൻസും പറ്റി വീടിന്റെ താക്കോൽ രാമുവിനെ ഏൽപ്പിച്ചു.....
'' ഹാവൂ.......
ഇനീപ്പോ അമ്പിളീടെ കോളേജ് ഫീസിന്റെ കാര്യം നോക്കണ്ടാലോ..... കിട്ടണ വാടക അതിൽക്കങ്കട് കൂട്ടാം ....ല്ലേ.... ഭാനുമതീ..... ''
ഗോവിന്ദൻ ഭാര്യയെ നോക്കി ചെറുതായൊന്ന് നടു നിവർത്തി....
●●●●•••••••●●●●•••••••●●●●
അയമുക്കാടെ സ്റ്റേഷനറിക്കടയ്ക്കു മുന്നിൽ വിരിച്ചിട്ട ബെഞ്ചിലിരുന്ന് ചിലർ ചർച്ചക്ക് ആക്കം കൂട്ടുകയാണ്......
ആ സമയത്താണ് ഗോവിന്ദൻ നായര് കേറിവന്നത്
'' അയമ്വോ.... അരക്കിലോ പഞ്ചസാര..... ''
അയാൾ പറഞ്ഞു.....
'' എന്നാലും ന്റെ നായരേ.... നല്ലോണം ആലോയ്ച്ചിട്ടൊക്കെ മതീട്ടോ..... ഇങ്ങക്ക് മൂന്ന് പെങ്കുട്ട്യോളാ.... അതു മറക്കണ്ട....
എലേം മുള്ളും കൂടി കൂടിയാ,, കേട് എലക്കേ വരൂ..... ഓർത്തോളീ..... അതും പെണ്ണു കെട്ടാത്തൊരു മാഷും.....! ''
രാഷ്ട്രീയം തൊഴിലാക്കിയ സുകുമാരൻ അന്താരാഷ്ട്ര ചർച്ചകളൊക്കെ മാറ്റിവച്ച് ,,,
കണ്ണടയ്ക്കു മുകളിലൂടെ ഇടംകണ്ണിട്ടു നോക്കി നായരോട് പറഞ്ഞു.....
അയാൾ ഒന്നും പറയാതെ തലതാഴ്ത്തി ബെഞ്ചിന്റെ ഒരറ്റത്തിരുന്നു......
പഞ്ചസാര പൊതിഞ്ഞോണ്ടിരുന്ന അയമുക്ക സുകുമാരനെ കനപ്പിച്ചൊന്നു നോക്കി.....
'' അനക്ക് എന്തിന്റെ സൂക്കേടാ പഹയാ....
നായരടെ മക്കളേ നല്ല അടക്കോം ഒത്ക്കോം ഉള്ള കുട്യോളാ..... ഓരേ സൂഷിക്കാനൊക്കെ ഓര്ക്കറിയാം.....
പിന്നെ ,,,,
പെങ്കുട്ട്യോള് ചീത്തേവാൻ ആണ്ങ്ങള് അങ്കട് ചെല്ലൊന്നും വേണ്ട..... അന്റെ പെങ്ങടെ മൂത്ത മോള് പോയതെങ്ങനേണ്.... ഊരും പേരും അറിയാത്ത,,, ഒന്ന്കാണ പോലും ചെയ്യാത്ത ഏതോ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ..... അതും ഫോണീക്കൂടെള്ള പരിചയം......
അങ്ങനല്ലേര്ന്ന് സുകുമാരാ.....??
അയമുക്കാടെ ആ ചോദ്യത്തിൽ സുകുമാരൻ മൂക്കുംകുത്തി വീണു...... ചുറ്റിലും നോക്കി ഒരു ഇളിഞ്ഞ ചിരിയും പാസാക്കി, ,,
'' ഇപ്പഴാ ഓർത്തത്..... അത്യാവശ്യായി പഞ്ചായത്തിലൊന്ന് പോവാണ്ട്...... ന്നാ പിന്നെ കാണാട്ടോ നായരേ...... " എന്നും പറഞ്ഞ് മൂപ്പര് വേഗം സ്ഥലം വിട്ടു......!!
ഇങ്ങടെ മറുപടി എന്തായാലും സുകുമാരന്റെ ആപ്പീസ് പൂട്ടിച്ചു..... വാലും ചുരുട്ടി പോണ പോക്ക് കണ്ടോ.....
ഡ്രൈവറ് ക്ലീറ്റസ് പറഞ്ഞതു കേട്ട് കൂടി നിന്നവരെല്ലാം കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.....
എന്നാലും ഗോവിന്ദൻ മാത്രം ചിരിച്ചില്ല.....!
''ഇങ്ങളെന്തിനാണ് നായരേ ആ വെടക്കിന്റെ വർത്താനം കേട്ട് ബേജാറാവണത്.....അയിന്റെ നാവില് നല്ലതൊന്നും വരൂല്ല..... അതാ ശീലം...... ''
അയമുക്ക നീട്ടിയ പഞ്ചസാരപ്പൊതിയും വാങ്ങി,,,, അരേല് തിരുകിയ നോട്ടെടുത്ത് കൊട്ത്ത്
'' ബാക്കി കാശ് പറ്റില്ക്ക് വരവ് വെച്ചോളൂ '' എന്നും പറഞ്ഞ് ഗോവിന്ദൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു....
വീടെത്തുന്നതു വരെ ചിന്തയിൽ മുഴുവൻ സുകുമാരന്റെ വാക്കുകളായിരുന്നു......
ന്റെ കുട്യോളൊന്നും ചീത്തേവില്യ....... ന്നെ വെഷമിപ്പിക്കില്യ......
അയാൾ സ്വയം സമാധാനിച്ചു.....
●●●●•••••••●●●●•••••••●●●●
മുഖത്ത് കട്ടമീശയും ട്രിം ചെയ്തു വച്ച താടിയും വെളുത്ത നിറവുമുള്ള സുമുഖനായൊരു ചെറുപ്പക്കാരനായിരുന്നു വിഷ്ണു മാഷ്......
'' മാഷ്ക്ക് വീടൊക്കെ ഇഷ്ടായോ.......? സൗകര്യങ്ങളൊക്കെ കുറവാണ്.... ന്നാലും ഒറ്റക്കൊരാള്ക്ക് മതിയാവുംന്ന് തോന്നണു.....''
ഗോവിന്ദന്റെ അന്വേഷണത്തിന് മാഷ് സൗമ്യനായി ചിരിച്ചു....
'' ഇതൊക്കെ തന്നെ ധാരാളം..... ''
അയാൾ പറഞ്ഞു.
വെക്കാനും വെളമ്പാനും ഉള്ളതൊക്കെ അടുക്കളേല് കാണും..... ഒക്കെ കുട്യോള് കഴുകി മോറി വച്ചിണ്ട്..... ന്തേലും ആവശ്യണ്ട്ച്ചാ വിളിച്ചാ മതി..... ഞാന് അപ്രത്തെന്നെ ണ്ടാവൂട്ടോ......
ഗോവിന്ദൻ പോയപ്പോൾ...,,, മാഷ് അകത്തേക്കു കയറി..... എല്ലായിടവും ഒന്നു കണ്ണോടിച്ചു.....
നല്ല വൃത്തിയും വെടിപ്പും.....
മാഷിന്റെ മുഖത്തിനും മനസ്സിനും ഒരേ സംതൃപ്തി.....!!
ഒറ്റമുറിയുടെ ജനൽപാളികൾ പതിയെ തുറന്നിട്ടു.....
കൊളുത്ത് പഴയതു മാറ്റി പുതിയതാക്കിയിട്ടുണ്ട്..... അതാണ് ഇത്രയും ഉറപ്പ്....
ജനലഴികളിലൂടെ നോട്ടം നേരെ ചെന്നെത്തുന്നത് അവരുടെ വീടിന്റെ അടുക്കളയിലേക്കാണ്......
ആരോ അടുക്കളയിലുണ്ട്..... അയാൾ വേഗം നോട്ടം പിൻവലിച്ചു....
ബാഗ് തുറന്ന് അമ്മ തന്നുവിട്ട അച്ചാറിന്റേയും കടുമാങ്ങയുടേയും കുപ്പികൾ ,,,അടുക്കളയിൽ സ്ഥാപിച്ച മരത്തിന്റെ ചെറിയൊരു അലമാരയിൽ നിരത്തി..... കൂടെ അത്യാവശ്യത്തിനുള്ള കറിപ്പൊടികളും.....
ഒരു കുപ്പി എണ്ണയും....!
ആദ്യമൊന്നു കുളിയ്ക്കണം.....
ബാത്റൂമും ടോയ്ലറ്റും ഒന്നിച്ചാണ്.....
എങ്കിലും നല്ല വെടിപ്പോടെ കിടപ്പുണ്ട്....!
പൈപ്പൊക്കെ പുതുതാതി വെപ്പിച്ചതാണെന്നു തോന്നുന്നു.....
വസ്ത്രം മാറി, ,, കുളിക്കാനായി ടാപ്പ് തുറന്നിട്ടു....
ശ്ശെടാ...
വെള്ളം വരുന്നില്ല..... വെറും കാറ്റുമാത്രം.....!
വെള്ളമില്ലാത്തിടത്തേക്കാണോ ആ രാമു എന്നെ പറഞ്ഞുവിട്ടത്.....?
പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ഊരിയതെല്ലാം വീണ്ടും എടുത്തിട്ട് പുറത്തു കടന്നു.....
ചോദിക്കാന്നു വച്ചാൽ പുറത്തെങ്ങും ആരേയും കാണുന്നില്ല.....
ഇയാളിതെവിടെ പോയി......?
കുറച്ചു മുമ്പ് ഇവിടെ ഉണ്ടാരുന്നല്ലോ.....
മാഷിന്റെ കണ്ണുകൾ തലങ്ങും വിലങ്ങും സഞ്ചരിച്ചു.....
അപ്പോഴാണ് ആരോ അഴയിൽ വിരിച്ചിട്ട തുണികൾ എടുത്തുകൊണ്ട് പോകുന്നത് കണ്ടത്.....
അയാൾ വേഗം അടുത്തേക്കു ചെന്നു.....
'' അതേയ് .... ടാപ്പ് തുറന്നിട്ട് വെള്ളം വരുന്നില്ല.... ആരേലും ഒന്നു വന്നു നോക്കുവോ.....? ''
ചോദ്യം കേട്ട് പിന്തിരിഞ്ഞ ആ ഉണ്ടക്കണ്ണുകൾ അയാളെ പരിഭ്രമത്തോടെ നോക്കി......
അവളുടെ വിടർന്ന കണ്ണുകളും...... ഇടതൂർന്ന കൺപീലികളും.....
നെറ്റിയിലെ ചന്ദനക്കുറിയും..... ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖവും..... ആർദ്രമായ നോട്ടവും......
അയാൾ ഒരുനിമിഷം നിശ്ചലനായി ......
ഞാൻ വിഷ്ണു..... ഇവടെ താമസിക്കാൻ വന്ന......
അച്ഛൻ..... അച്ഛനെവിടെ......?
ടാപ്പില് വെള്ളം വരുന്നില്ല........
മാഷിന്റെ സംഭ്രമം അവളിലൊരു ചെറു പുഞ്ചിരി പരത്തിയെങ്കിലും...,,, അവളൊന്നും പറയാതെ മുഖം കുനിച്ചു.....
തോട്ടം നനയ്ക്കാൻ വാൾവ് തിരിച്ചിട്ടേക്കാർന്നു...... മറന്നുപോയി..... ഇപ്പോ ശരിയാക്കീണ്ട്......
പിന്നിൽ ഗോവിന്ദന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് മാഷ് തിരിഞ്ഞു നോക്കി......
അച്ഛനെ കണ്ടതും ആ പെൺകുട്ടി അകത്തേക്കു കയറിപ്പോയി......
ന്റെ മൂത്ത മോളാ..... അശ്വതി.....
അമ്മൂന്നാ എല്ലാരും വിളിക്യാ.....
അയാൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു..
മ്മ്....
മാഷ് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾക്കൊപ്പം നടന്നു....
പിന്നെ.....
മാഷ്ടെ ചോദ്യത്തിന് അവള് മിണ്ടാത്തേന് മുഷിച്ചിലൊന്നും തോന്നണ്ടാട്ടോ.....
അമ്മു.....
അവള് സംസാരികില്യേയ്.......
ഒരു നെടുവീർപ്പിനൊപ്പം പുറത്തു വന്ന ആ വാക്കുകൾ മാഷിലൊരു ഞെട്ടലുണ്ടാക്കി....
തിരിച്ചെന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ നിന്നപ്പോൾ......,,,
'' ന്നാ മാഷിന്റെ പണി എന്താച്ചാ നടക്കട്ടെ.... ''
എന്നും പറഞ്ഞ് ഗോവിന്ദൻ പോയി.....
മാഷ് അവിടെത്തന്നെ നിന്നു......
അവളുടെ മുഖം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞപ്പോൾ,,,
നെഞ്ചിന് വല്ലാത്തൊരു ഭാരം പോലെ......
പാവം കുട്ടി....... !
അയാളോർത്തു....
●●●●••••••●●●●••••••●●●●
കുറച്ചു പച്ചക്കറിയും മറ്റും വാങ്ങാനായി പുറത്തേക്കു പോയി തിരിച്ചു വരുമ്പോഴാണ് ഇടവഴി തിരിയുന്നിടത്തു വച്ച് ""വിഷ്ണുച്ചേട്ടാ...."" എന്ന വിളി പിറകിൽ നിന്നും കേട്ടത്.....
' ഇതാരാ ഇവിടിപ്പോ ഇങ്ങനെ വിളിക്കാൻ ' എന്ന് ഓർത്തുകൊണ്ട് മാഷ് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.....
ഒരു പെൺകുട്ടി ഓടിവരുന്നു.....
കണ്ടാൽ നല്ല മുഖപരിചം പോലെ.....
പക്ഷേ.... ഓർമ്മ വരുന്നില്ല.....
വിഷ്ണുച്ചേട്ടനെന്നെ ഓർമ്മണ്ടോ.....?
ഞാൻ അമ്പിളി...... ഏട്ടന്റെ കോളേജില് ജൂനിയറായി പഠിച്ചിരുന്ന......
ഓഹ് .....
അമ്പിളി .... ഇപ്പോ ഓർമ്മ വന്നു....
മാഷ് ചുണ്ടിലൊരു ചിരിയുമായി അവളെ നോക്കി.....
അല്ല.... ചേട്ടനെന്താ ഇവിടെ........??
ഞാൻ ഇവിടത്തെ ഹൈസ്കൂളില് മാഷായിട്ട് ജോയിൻ ചെയ്തു..... ഇന്ന് രാവിലെ....
അതേയോ..... കൺഗ്രാജ്സ്......
അപ്പോ താമസൊക്കെ.......?
അവൾ കൗതുകത്തോടെ ചോദിച്ചു..
ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ശരിയായിട്ടുണ്ട്.....
ഏതോ..... മേലേതലയ്ക്കലോ മറ്റോ..... അങ്ങനാ വീട്ടുപേര് പറഞ്ഞത്...... ഇയാളറിയോ.....?
മാഷ് അവളെ തലചെരിച്ച് ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കി .....
എന്റീശ്വരാ..... അറിയാതെ പിന്നെ..... അതെന്റെ വീടല്ലേ മാഷേ......
അവിടത്തെ ഗോവിന്ദൻ നായരുടെ മൂന്നു മക്കളിൽ രണ്ടാമത്തെ പുത്രിയാണ് ഈ നിൽക്കുന്ന ഞാൻ......!
അവളൊരല്പം ഗമയിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു......
അതേയോ.......?
അവളുടെ ചിരിയിൽ അയാളും പങ്കുചേർന്നു..
വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചും പറഞ്ഞും വീടെത്തിയത് ഇരുവരും അറിഞ്ഞില്ല......
എന്റെ കോളേജിൽ തന്നെയാ വിഷ്ണുച്ചേട്ടനും പഠിച്ചത്..... ഞാൻ ഫസ്റ്റ് ഇയറിന് ചെല്ലുമ്പോ ചേട്ടൻ പി ജി ലാസ്റ്റ് ഇയറായിരുന്നു..... മൂപ്പര് കോളേജില് വല്യേ പുള്ളിയായിരുന്നോണ്ട് ഒരുവിധം എല്ലാരും അറിയും......
അത്താഴം കഴിക്കുന്നതിനിടെ അമ്പിളി മാഷിന്റെ പരിചയത്തെ പറ്റി വിശദീകരിച്ചു.....
ഗോവിന്ദൻ നായർ എല്ലാം മൂളിക്കേട്ടു......
മാഷ് ഏത് സബ്ജക്ടാണാവോ എടുക്കണത്....? ചിലപ്പോ എന്നേം പഠിപ്പിക്കാൻ ചാൻസുണ്ട്......
പത്താം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന നായരുടെ ഇളയ മോള് അനഘ,,, കുറച്ചൊരു പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു.....
ഏതായാലും അതു നന്നായി.....
നിന്നെ ഒന്നു പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കാൻ മാഷോടു പറയണം.....
ഭാനുമതി ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോ,,,, അനു അമ്മയെ നോക്കി ചിറികോട്ടി......
അമ്മു എല്ലാവരുടേയും സംസാരം ആസ്വദിച്ച്,, അവരോടൊപ്പം ചിരിയിൽ പങ്കു ചേരുന്നു.....
എന്നാലും വിഷ്ണു ചേട്ടൻ നമ്മടെ സ്കൂളിൽ തന്നെ മാഷായിട്ട്...... എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കൂടി പറ്റണില്ല......
കിടക്കും നേരവും അമ്പിളി അതുതന്നെ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു......
അമ്മു,,, താടിയുയർത്തി ചോദ്യരൂപേണ അവളെ നോക്കി......
എന്റെ ചേച്ചീ..... മൂപ്പര് ഈ കാണണ ആളൊന്നല്ല..... വേറെ ലെവലാ.....
ഒരു വർഷത്തെ പരിചയേ ഉള്ളൂച്ചാലും അന്നു തന്നെ അങ്ങേര് കോളേജിലെ സ്റ്റാറായിരുന്നു.... പോരാത്തതിന് കോളേജ് ചെയർമാനും.....
എത്ര പെങ്കുട്ട്യോളാ മൂപ്പരെ പ്രേമിച്ചോണ്ട് നടന്നിരുന്നേ..... പക്ഷേ....,,, വിഷ്ണു ചേട്ടന് എല്ലാരോടും സൗഹൃദം മാത്രമായിരുന്നു.....
അമ്പളിയുടെ കഥാപാത്ര നിരൂപണം കണ്ണും മിഴിച്ച് കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു അമ്മു.....
അവൾക്കപ്പോൾ...,,,, രാവിലെ തനിക്കു മുന്നിൽ പരുങ്ങിനിന്ന മാഷുടെ മുഖം ഓർമ്മ വന്നു..... അവളറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.....
ഉം.... എന്തിനാ ചിരിക്കണേ.....?
അമ്പിളിയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഒന്നുമില്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ കണ്ണടച്ചു കാട്ടി അവൾ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.....
●●●●•••••••●●●●••••••●●●●
അന്നൊരു ഞായറാഴ്ച ദിവസം,,, ഗോവിന്ദൻ അമ്പിളിയേയും അനുവിനേയും കൂട്ടി പുറത്തേക്കു പോകാൻ ഒരുങ്ങി ഇറങ്ങുന്നതു കണ്ടു.....
പെങ്ങടെ കുട്ടീടെ നൂലുകെട്ടാ.....
ഭാനുമതിക്ക് സുഖല്യാന്നു പറഞ്ഞു....
ഞങ്ങളു വരണതു വരെ മാഷടെ ഒരു കണ്ണു വേണട്ടോ.....
വിഷ്ണുവിനെ നോക്കി ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു....
അയാൾ സമ്മതത്തോടെ തലയാട്ടി....
അമ്പിളി നോക്കി ചിരിച്ചു..... അയാളും.....
അനു,, നാണത്തോടെ മുഖം കുനിച്ചു നിന്നതേയുള്ളൂ......
കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ടു തന്നെ മാഷും ആ വീട്ടിലെ ഒരംഗമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു....!
ഊണു കഴിഞ്ഞ് ഒന്നു മയങ്ങാനായി കിടന്നതേയുള്ളൂ..... വാതിലിലാരോ ശക്തിയായി മുട്ടുന്നതു കേട്ട് ചാടിയെണീറ്റു.....
വാതിൽ തുറന്ന് നോക്കുമ്പോൾ അമ്മു ആധിയോടെ പുറത്തു നിൽക്കുന്നു.....
എന്താ അമ്മൂ.... എന്തുപറ്റി.......??
അവളെന്തോ ആംഗ്യം കാട്ടുന്നുണ്ട്.... പക്ഷേ,, ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.....
അവസാനം .... അവൾ അയാളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് പുറത്തേക്കു വലിച്ചു....
കാര്യമറിയാതെ അയാളും അവളോടൊപ്പം നടന്നു......
അമ്മു അയാളെ കൊണ്ടുപോയത് അവരുടെ വീടിനകത്തേക്കാണ്..... ചെന്നു നോക്കുമ്പോ,
ഭാനുമതി അകത്തു കിടക്കുകയാണ്.....
ആകെ വിയർത്തു കുളിച്ചിട്ടുണ്ട്.....
അയാൾ വേഗം അടുത്തേക്കു ചെന്നു.... അവരുടെ കട്ടിലിന്റെ ഓരത്തിരുന്നു.....
നെറ്റിമേൽ കൈവച്ചു നോക്കി....
ഏയ് പനിയൊന്നൂല്ല......
അയാൾ പറഞ്ഞു....
ഇത് ഇടയ്ക്കുള്ളതാ മോനേ..... ഹാർട്ടിന് ചെറിയൊരു കുഴപ്പണ്ട്.... ന്നാലും പേടിക്കാനൊന്നൂല്യ.... ഇവള് പേടിച്ചിട്ടാ മോനെ വിളിച്ചത്......
ഗുളിക എന്തേലും ഉണ്ടോ കയ്യില്.....?
അവൾ മുഖം കുനിച്ചു....ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് അയാൾ കണ്ടു.....
പിന്നെ.....
ഒഴിഞ്ഞൊരു ഗുളികയുടെ സ്ട്രിപ്പെടുത്ത് അയാളെ കാണിച്ചു.....
അയാളതു വാങ്ങി പോക്കറ്റിലിട്ട് ഇപ്പൊ വരാന്നും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്കോടി.....
അധികം വൈകാതെ തിരിച്ചെത്തി.....
ഞായറാഴ്ച ആയതോണ്ട് മെഡിക്കൽ ഷോപ്പ് തുറന്നിട്ടില്ല..... ഇത് ആ ക്വാർട്ടേഴ്സിലുള്ള ഡോക്ടറ് തന്നതാ.... കുറവില്ലെങ്കിൽ അങ്ങോട്ടു ചെല്ലാനും പറഞ്ഞു.....
ഗുളിക അവൾക്കു നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.
അമ്മയ്ക്കു ഗുളിക കൊടുത്ത് അവൾ കൃതജ്ഞതയോടെ അയാളെ നോക്കി....
കണ്ണുകളപ്പോഴും നിറഞ്ഞിരുന്നു.....
അമ്മ വിശ്രമിച്ചോളൂ......
അയാൾ എഴുനേറ്റു.....
മോന് ബുദ്ധിമുട്ടായിലേ.....
ഏയ്.... ഇതൊക്കെ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടാണോ.....
ഒരുവട്ടം കൂടി അമ്മുവിനെ നോക്കി വിഷ്ണു പുറത്തേക്കിറങ്ങി.....
ഗോവിന്ദനും മക്കളും ആ സമയത്താണ് വന്നത്..... മാഷിനെ കണ്ടപ്പോൾ അയാൾക്കൊരു വല്ലായ്മ തോന്നാതിരുന്നില്ല....
അമ്മു, ,, അവളുടെ ഭാഷയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞതും അയാൾ വന്നപാടെ അകത്തേക്കോടി.....
ഗുളിക കഴിഞ്ഞാ പറയണ്ടേ ഭാന്വോ നീയ്.....
അയാൾ അകത്ത് ഭാര്യയെ ശാസിക്കുന്നതു കേട്ടു.....
ഒരുപാട് താങ്ക്സ് വിഷ്ണുച്ചേട്ടാ......
അമ്പിളിയാണ്.....
അവളുടെ മിഴിനീരും അടരാൻ വെമ്പിയിരുന്നു.....
അയാളൊന്നും പറയാതെ മുന്നോട്ടു നടന്നു.... ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ നന്ദിയോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന ആ കണ്ണുകളെ അയാൾ വീണ്ടും കണ്ടു......
പിറ്റേ ദിവസം ആദ്യത്തെ വാടക ഗോവിന്ദനെ ഏൽപ്പിക്കുമ്പോൾ...,,,, അഞ്ഞൂറ് അധികം അയാൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു.....
ഇതിപ്പോ അധികണ്ടല്ലോ മാഷേ..... ബാക്കി തരാൻ ന്റേല്......
ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു
അത് കയ്യിലിരുന്നോട്ടോ..... ഞാൻ ഇവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ......
മാഷ് ചിരിച്ചു ...
അതൊരു സഹായ ഹസ്തമാണെന്ന് അമ്പിളിക്കു മനസ്സിലായി..... ഒന്നും പറയാതെ....ആരുമറിയാതെ..... തങ്ങൾക്കൊരു കൈതാങ്ങായി മാറാൻ മാഷ് ശ്രമിക്കുന്നുവെന്ന് അവൾക്കു തോന്നി......
അന്നു രാത്രി അവളുറങ്ങീല്ല....
അടുക്കള ജനലിന്റെ പഴുതിലൂടെ അവൾ ആ കൊച്ചു വീടിനെ നോക്കി.....
അവളുടെ മിഴികൾ അയാളെ തേടുകയായിരുന്നു.....
പെട്ടന്ന് തോളത്തു തട്ടിയ കൈച്ചൂടിൽ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.....
അമ്മു......!
എന്താ ഇവിടെ പരിപാടി........??
അവൾ കള്ളനോട്ടമെറിഞ്ഞ് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.....
അമ്പിളി,,, നാണിച്ച ചിരിയോടെ അകത്തേക്കോടി.....
അമ്മു പിറകെ ചെന്ന് അവളുടെ നേരെ നോക്കി.....
വിരലുകൾ ചേർത്തു വച്ച്,,,, അവൾ കാണിച്ച അടയാളം നോക്കി അമ്പിളി
താഴേക്കു നോക്കി നിന്നു....
അമ്മു അവളുടെ താടി പിടിച്ചുയർത്തി....
മ്മ്.....
അതെന്നേന്നാ തോന്നണേ.....
പണ്ട് എല്ലാരും മോഹിച്ച ആ കോളേജ് ഹീറോയോട്......
നമ്മടെ വിഷ്ണു മാഷോട്......
എനിക്കും..... എന്തോ....
അവൾ നാണത്തോടെ മുഖംപൊത്തി....
അപ്പോൾ......
ആ കൊച്ചു വീട്ടിലിരുന്ന് ,,, വിഷ്ണു മാഷും ഉറങ്ങാതെ കനവ് കാണുകയായിരുന്നു..... സ്വന്തമാക്കാൻ വെമ്പുകയായിരുന്നു.....
അവളെ.....
ആ ഉണ്ടക്കണ്ണുള്ള ഊമക്കുയിലിനെ.....!!
2
ദേ... ഇതു കണ്ടോ ചേച്ചീ.... ഈ മൈക്ക് പിടിച്ചോണ്ട് നിക്കണത് വിഷ്ണു ചേട്ടനാ......
ആനുവൽ ഡേയ്ടേ അന്ന്..... പിന്നെ.... ഇത്.... ഇത്......
പഴയൊരു കോളേജ് മാഗസിൻ നിവർത്തി വച്ച് അമ്പിളി,,, അമ്മുവിന് കാണിച്ചു കൊടുത്തു......
അവളതെല്ലാം കൗതുകത്തോടെ നോക്കി കണ്ടു......
സത്യം പറഞ്ഞാ അന്ന് ഫ്രണ്ട്സെല്ലാരും വിഷ്ണു ചേട്ടന്റെ പിന്നാലെ നടക്കുമ്പോ എനിക്കും തോന്നീരുന്നു വല്ലാത്തൊരു ആരാധന......
പക്ഷേ.....
അത് പ്രണയമായിരുന്നൂന്ന് ഇപ്പഴാ മനസ്സിലായേ.....
അവൾ പുറത്തേക്കു നോക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.....
അമ്മു അവളുടെ കൈകൾ തന്റെ കയ്യോടു ചേർത്തു വച്ചു.....
ചേച്ചി അച്ഛനോടൊന്നും പറയണ്ടാട്ടോ..... എന്നാ അപ്പോ തീരും പഠിപ്പും പ്രേമൊക്കെ.....!
അവൾ പറഞ്ഞു..
അമ്മു ചിരിച്ചോണ്ട് ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടി.....
''"പക്ഷേ ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊടുക്കും.....""
അതുവരെ ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്ന അനു,,, പായിൽ നിന്ന് ചാടിയെണീറ്റു....
ടീ... കാന്താരീ നീ ഉറങ്ങീല്ലാരുന്നോ ഇതുവരെ.....??
ഇല്ലല്ലോ.... അതോണ്ടല്ലേ എനിക്കിതൊക്കെ കേൾക്കാൻ പറ്റിയേ......
അവളൊന്നു ആക്കിച്ചിരിച്ചു....
അമ്പിളി ദയനീയമായി അമ്മുവിനെ നോക്കി.....
കുഞ്ഞേച്ചീടെ പൊന്നു മോളല്ലേ..... ഇവിടെ കേട്ടതൊന്നും അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു കൊടുക്കല്ലേ...... പ്ലീസ്......
അമ്പിളി അനുവിന്റെ താടി പിടിച്ച് അവളെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു....
മ്മ്..... ആലോചിക്കാം.....
പക്ഷേ.... പകരം എനിക്കും ഒരു കാര്യം പറയാണ്ട്......
അതെന്താണാവോ......??
ഇടയ്ക്കിടെ മാഷോട് ന്റെ പഠിപ്പിനെപറ്റി തിരക്ക്ണ്ടല്ലോ....... അതിനി വേണ്ടാട്ടോ.....
എന്താ പറ്റ്വോ.......
അനുവിന്റെ ആവശ്യം കേട്ട് അമ്പിളി ചേച്ചിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു...... അവളുടെ ചുണ്ടിലും ഒരു മന്ദഹാസം വിരിഞ്ഞു......
ഓ കെ...... ഡിമാന്റ് അംഗീകരിച്ചിരിക്കുന്നു......
അമ്പിളി കൈ കൊടുത്തു......
എന്നാ ഞാനും ഓ കെ......
അമ്പളിയുടെ നീട്ടിയ കരത്തെ സ്വീകരിച്ച്,,,, അനു ഗുഡ് നൈറ്റും പറഞ്ഞ് തലവഴി പുതപ്പിട്ടു മൂടി.......
ഈശ്വരാ..... ന്റെ പ്രണയം നീ മിന്നിച്ചേക്കണേ...... ആദ്യത്തെ അറ്റംപ്റ്റാണ്..
കുളം തോണ്ടല്ലേ ഭഗവാനേ.......
അമ്പിളി കണ്ണുകളടച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട് കിടന്നു ......!
●●●●○○○○●●●●○○○○●●●●
ഒരു അവധി ദിവസമായിരുന്നു ഗോവിന്ദൻ നായരുടെ പിറന്നാളു വന്നത്.......
ഉച്ചയ്ക്കുണ്ണാൻ മാഷിനെ കൂടി വിളിക്കണമെന്ന് അമ്പിളിക്കു ഒരേ നിർബന്ധം...... ക്ലാസില്ലാത്തതിനാൽ വരാമെന്ന് മാഷും ഏറ്റു.....
കയ്യിലൊരു കസവിന്റെ മുണ്ടുമായി മാഷ് ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചെത്തി......
കയ്യിൽ കരുതിയ പിറന്നാൾ സമ്മാനം ഗോവിന്ദനു നൽകുമ്പോൾ....,,,, ആ കണ്ണുകളിൽ നനവ് പൊടിയുന്നത് മാഷ് കണ്ടു......
ഒരു മകനില്ലാത്തതിന്റെ കുറവ് മാഷിലൂടെ നികത്തപ്പെടുകയാണെന്ന് ആ വൃദ്ധനും തോന്നി......
സദ്യേയിട്ടൊന്നൂല്യ...... പിന്നെ ഒക്കെ ഈ കുട്യോളടെ നിർബന്ധത്തിനുള്ള ഒരു കാട്ടിക്കൂട്ടല് അത്രേ ഉള്ളൂ......
ഊണു കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ,,
ഗോവിന്ദൻ പറഞ്ഞു.....
അമ്പിളി ,,,മാഷിനെ സൽക്കരിക്കുന്നത് കണ്ട് അനു വല്യേച്ചിയെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി......
അവൾ അടുക്കളക്കിപ്പുറം വന്നതേയില്ല......
അമ്മേടെ പാചകൊക്കെ അസ്സലായിട്ടുണ്ട്.....
എന്റെ അമ്മയുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ അതേ രുചി.....
പായസം മൊത്തി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ മാഷ് ഭാനുമതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.......
അതിന്റൊക്കെ ആള് ദേ ഇവളാ......
ന്നെ അടുക്കളേല്ക്ക് അടുപ്പിക്യ കൂടി ഇല്യ ഈ കുട്ടി...... എല്ലാം ഒറ്റയ്ക്കെന്നെ ചെയ്തോളും.......
അവർ, ,, മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അമ്മുവിനെ നോക്കി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.....
മാഷിന്റെ നോട്ടം തന്നിലേക്കാണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ നാണത്തോടെ ഉൾവലിഞ്ഞു.......
അപ്പോ തനിക്കിവിടെ എന്താ പണി.....??
വിഷ്ണു അമ്പിളിയെ തല വെട്ടിച്ചു നോക്കി.....
വല്യേച്ചി ഉണ്ടാക്കണതൊക്കെ വെട്ടി വിഴുങ്ങാ അതെന്നെ കുഞ്ഞേച്ചീടെ പണി.......
അനുവിന്റെ മറുപടി കേട്ട് എല്ലാവരും ചിരിച്ചെങ്കിലും,,,, അമ്പിളി അവളെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചു......
മാഷ്ടെ കുടുംബൊക്കെ.......??
അതേപറ്റി ഒന്നും പറഞ്ഞില്യ......
ഗോവിന്ദൻ അന്വേഷിച്ചു.....
അച്ഛനും അമ്മേം പിന്നൊരു അനിയത്തീം.....
അച്ഛൻ പോസ്റ്റ് ഓഫീസിലാരുന്നു..... ഇപ്പോ റിട്ടയർ ചെയ്തു..... അമ്മ അങ്കണവാടി ടീച്ചറാ...... അനിയത്തി ലക്ഷ്മി,,,, പ്ലസ് ടു വിനാ പഠിക്കുന്നേ......
മാഷിന്റെ വിശേഷങ്ങളെല്ലാം അവർ അതീവ താൽപര്യത്തോടെ കേട്ടിരുന്നു......
അടുത്ത ആഴ്ച നാട്ടിലൊന്നു പോണം.....
വന്നിട്ട് ഇതുവരെ പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.... രണ്ടു ദിവസം ലീവ് പറയേണ്ടി വരും.....
മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിക്കൊണ്ട് മാഷ് പറഞ്ഞു..... അതിനിടയിൽ വാതിലിന്റെ മറപറ്റി നിന്ന,,, തന്റെ മനസ്സിനെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയ ആ ഊമക്കുയിലിനെ ഒരുവേള ഒന്നു നോക്കാനും അയാൾ മറന്നില്ല.......!!
ബസ്സിലിരിക്കുമ്പോഴെല്ലാം ചിന്ത അവളെ പറ്റി മാത്രമായിരുന്നു......
ഒരുപാട് പെൺകുട്ടികൾ ആരാധനയോടെ പിറകെ കൂടിയിട്ടും അവരോടൊന്നും തോന്നാത്ത ,,,, പ്രേമമെന്ന ആ വികാരത്തെ ഈ പാവം പെണ്ണിലേക്കു മാത്രമായി ചുരുങ്ങിയ നിമിഷങ്ങളെ അയാൾ ഓർത്തെടുത്തു......
എന്തായിരുന്നു അവളിൽ താൻ കണ്ട പ്രത്യേകത......??
കഴിവിൽ മറ്റുള്ളവരേക്കാൾ പുറകിലായിരുന്നിട്ടും.....,,,,, തന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഇത്രമേൽ ആഴത്തിൽ വേരിറങ്ങാൻ അവൾക്കെങ്ങനെ കഴിഞ്ഞുവെന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും അയാൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല......
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഈ കടംകഥകൾ തന്നെയായിരിക്കും പലപ്പോഴും പ്രണയത്തിനു വഴിമാറി കൊടുക്കുക.....!
●●●●○○○○●●●●○○○○●●●●
മാഷ് പോയ രണ്ടു ദിവസവും വലിയ പ്രസരിപ്പില്ലാതെ പോയി അമ്പിളിക്ക്......
വരുമെന്നു പറഞ്ഞ ദിവസം അയാൾക്കു വേണ്ടി മാത്രം അവൾ പടിക്കലേക്കു കണ്ണു നട്ടിരുന്നു......
അവളിലെ ഈ മാറ്റം അത്ഭുതത്തോടെയാണ് അമ്മു വീക്ഷിച്ചത്......
പ്രണയത്തിന് ഇത്രമേൽ മധുരമുണ്ടെന്ന് ആ പാവം പെണ്ണിന് അറിയില്ലല്ലോ......!
ഒഴിവു പോലെ ഒരുദിവസം നിങ്ങളെയൊക്കെ കാണാൻ അച്ഛനുമമ്മയും വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്......
അമ്മ അവർക്കായി കൊടുത്തുവിട്ട സ്പെഷ്യൽ കടുമാങ്ങ അച്ചാർ ഭാനുമതിയെ ഏൽപ്പിച്ചു കൊണ്ട് വിഷ്ണു പറഞ്ഞു.....
ഞാനും അത് പറയാനിരിക്കാരുന്നു......
അവർ പറഞ്ഞു....
വിഷ്ണുച്ചേട്ടന്റെ അച്ഛനുമമ്മയും വരുന്നുണ്ടെന്ന് നേരത്തെ അറിഞ്ഞെങ്കിലും അമ്പിളിക്ക് അന്ന് സെമിനാറുള്ളതിനാൽ കോളേജിൽ പോകാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല....
സകല സാറുമാരേയും ഉള്ളാലെ പ്രാകിക്കൊണ്ടാണ് അവളന്ന് പടിയിറങ്ങിയത്....
താൻ വിഷമിക്കണ്ടടോ.....
തന്നെ കാണിച്ചിട്ടേ അവരെ ഞാനിവിന്ന് വിടൂ..... ഇയാള് ധൈര്യായിട്ട് ചെല്ലൂ......
വിഷ്ണുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ തന്നോട് എന്തോ ഒരു താൽപര്യം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നില്ലേ എന്നവൾ സംശയിച്ചു...... അത് സത്യമായിരിക്കണേ എന്നവൾ പ്രാർത്ഥിച്ചു....
ഉച്ചയ്ക്കു ശേഷമാണ് മാഷിന്റെ കുടുംബം അവരെ കാണാനെത്തിയത്.....
നല്ല കുലീനമായ പെരുമാറ്റവും സംസാരവും ഇരു കൂട്ടരേയും തമ്മിൽ ആകർഷിച്ചു.....
ഇതാണല്ലേ ഇവിടത്തെ മൂത്ത മോള്.......
അശ്വതി..... അമ്മൂന്ന് വിളിക്കും..... അങ്ങനല്ലേ മോളേ......
വിഷ്ണുവിന്റെ അമ്മ,,,, അമ്മുവിന്റെ കവിളിൽ സ്നേഹത്തോടെ തഴുകിയപ്പോൾ അവൾ ആശ്ചര്യത്തോടെ മാഷിനെ നോക്കി.......
മോള് ചെന്ന് കാപ്പിയെടുക്ക്......
ഭാനുമതി അവളോടു പറഞ്ഞു....
അവൾ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്കു പോയി....
സത്യത്തിൽ ഞങ്ങളു വന്നതിന് മറ്റൊരു ഉദ്ദേശം കൂടിയുണ്ട്...... അത് വിഷ്ണൂന്റെ അച്ഛൻ തന്നെ പറയും......
അമ്മു പോയ വഴിയേ നോക്കി വിഷ്ണുവിന്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു...
ഗോവിന്ദൻ നായരും ഭാനുമതിയും കാര്യമറിയാതെ മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി...
കൃഷ്ണൻ നായർ പറഞ്ഞു :
ഇവടെ വന്നതു മുതലുള്ള കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഇവൻ വള്ളി പുള്ളി വിടാതെ ഞങ്ങളോട് പറയാറുണ്ട്...... എന്നാൽ അതിലധികവും ഇവൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങടെ മോളെപ്പറ്റിയാ..... അശ്വതിയെ പറ്റി......!
വളച്ചു കെട്ടാതെ പറഞ്ഞാൽ....,,,, വിഷ്ണൂന് അശ്വതിയെ വല്യേ ഇഷ്ടാ.....അവനു വേണ്ടി നിങ്ങടെ മോളെ ചോദിക്കാനാ ഞങ്ങളു വന്നത്...... വിരോധല്യാച്ചാ...... അവളെ ഞങ്ങൾക്കു തരണം.....
മരുമകളായിട്ടല്ല..... മോളായിട്ടു തന്നെ കണ്ടോളാം ഞങ്ങളവളെ......
അത്രക്ക് ഇഷ്ടായി ഞങ്ങൾക്കവളെ.......!!
അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ വാക്കുകൾ ഉൾകൊള്ളാനാകാതെ ഗോവിന്ദൻ ഭാര്യയെ നോക്കി..... ആ മുഖത്തും അതേ ഭാവം.....
കേട്ടത് സത്യമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ അവർക്ക് കുറച്ച് സമയം വേണ്ടിവന്നു.....
അമ്മൂന് സംസാരിക്കാൻ.......
ഗോവിന്ദൻ മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുൻപേ അയാൾ പറഞ്ഞു
അറിയാം..... എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടു തന്നെയാണ് ഞങ്ങള് വന്നിരിക്കുന്നത്.....
അല്ലെങ്കി തന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ എന്തിനാടോ ഭാഷ..... പരസ്പരം തിരിച്ചറിയാനുള്ള മനസ്സുണ്ടായാ പോരേ.....
ഇത് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലാട്ടോ..... ഈ ഇരിക്കണ കക്ഷി ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞതാ.....
വിഷ്ണുവിനെ ചൂണ്ടി അച്ഛൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ....,,,, അയാൾ തെല്ലൊരു ലജ്ജയോടെ അമ്മയെ നോക്കി.....
എന്നാൽ......
എല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ടു നിന്ന അനുവിന്റെ മനസ്സിൽ ആശങ്ക നിഴലിച്ചു......
അപ്പൊ കുഞ്ഞേച്ചി......!
കുഞ്ഞേച്ചിയല്ലേ മാഷിനെ മനസ്സിലിട്ടു നടക്കണത്...... പക്ഷേ ,,,,
മാഷിന്......
അവൾ എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ വിഷമിച്ചു നിന്നപ്പോഴാണ് അമ്മു കാപ്പിയുമായി വന്നത്.....
പലഹാരങ്ങളെടുക്കാൻ അവളോട് ആംഗ്യം കാണിക്കുമ്പോഴും ആ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ചൊരു ഭാവഭേദവും കണ്ടില്ല.....
പാവം.......
ഒന്നും കേട്ടു കാണില്ല.....!!
അവരുടെ കാപ്പികുടി കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് അമ്പിളി വന്നത്...... നന്നായി കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ......
ഓടിയതുകൊണ്ടാവും......
ഇതല്ലേ നീ പറഞ്ഞ അമ്പിളി......?
അമ്മ വിഷ്ണുവിനോട് ചോദിക്കുന്നതു കേട്ട് അവളുടെ മിഴികൾ വിടർന്നു......
അവരുടെ കൈകളവളെ തലോടുമ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിഷ്ണുവിലായിരുന്നു.......
എന്നാ എല്ലാം പറഞ്ഞതു പോലെ..... തീരുമാനം എന്തായാലും അറിയിച്ചാ മതി....
പിന്നെ...,,,, കുട്ടീടെ സമ്മതം കൂടി നോക്കണ്ടേ.......
കൃഷ്ണൻ നായർക്കു പിന്നാലെ അമ്മയും വിഷ്ണുവും എഴുനേറ്റു......
അമ്മുവിനെ ഒരിക്കൽ കൂടി അവർ ചേർത്തു പിടിച്ച് യാത്ര പറഞ്ഞു.......
എന്തു കാര്യാ അച്ഛാ അവരു പറഞ്ഞത്....?
അവർ പോയപ്പോൾ......,,,, അമ്പിളി ആകാംക്ഷയോടെ അച്ഛനെ നോക്കി......
നമ്മടെ മാഷിനു വേണ്ടി ഇവടന്ന് ഒരു ആലോചന....... പെണ്ണു ചോദിക്കാനാ അവരു വന്നേ..... അതും മാഷ് പറഞ്ഞിട്ട്.....
അയാൾ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.....
ആ സമയം അമ്മു ഒഴിഞ്ഞ ഗ്ലാസുകൾ എടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു....
നിനക്കെന്താ തോന്നണേ......
ചേച്ചിയോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല..... ഇനി നീയ് തന്നെ നേരിട്ടു ചോദിച്ചാ മതി.....
അതിന് അഭിപ്രായക്കുറവൊന്നും ഉണ്ടാവില്യ.... എല്ലാരുടെ ഇഷ്ടെന്തോ..... അതെന്നെ അതിന്റെ ഇഷ്ടോം......
അല്ലേ......
മ്മ്.....
അച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിന് അമ്പിളി ആഹ്ലാദത്തോടെ മൂളുന്നതു കേട്ട് അനു അമ്പരന്നു.....
എന്നാലും കുഞ്ഞേച്ചി ഇത്ര പെട്ടന്ന്.......
അവളൊന്നു സംശയിച്ചു......
അമ്മുവുമായുള്ള അമ്പിളിയുടെ സംഭാഷണത്തിലാണ് അവളുടെ സംശയത്തിനുള്ള ഉത്തരം കിട്ടിയത്.....
ചേച്ചീ.....
അമ്പിളി നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ അമ്മുവിനെ പിടിച്ചു വട്ടം കറക്കി......
കാര്യമറിയാതെ അവൾ അമ്പിളിയെ നോക്കി....
വിഷ്ണുച്ചേട്ടനേയ് എന്നെ ഇഷ്ടാണെന്ന്.....
കല്യാണം കഴിച്ചോട്ടേന്ന് അച്ഛനോട് ചോദിച്ചൂത്രേ...... എന്നെ പെണ്ണു കാണാനാ അവരു വന്നത്...... ചേച്ചിക്കു സന്തോഷായോ.....??
അമ്പിളി പറഞ്ഞതു കേട്ട് അനു ഞെട്ടിത്തരിച്ചു......
കുഞ്ഞേച്ചി കരുതീത് അവരു ചോദിച്ചത് കുഞ്ഞേച്ചീനെ ആണെന്നാണല്ലോ ന്റെ ഈശ്വരാ...... ഇതിപ്പോ ഏങ്ങനാ ഒന്നു പറയാ.....? ആരോടാ പറയാ.....?
അവൾ ആലോചനയോടെ നിൽക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും അമ്പിളിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു
ഇനി എന്റെ സുന്ദരി ചേച്ചിക്കു കൂടി ഉടനെത്തന്നെ ഒരാളെ കണ്ടുപിടിക്കണം...... ഒരു സുന്ദരനായ രാജകുമാരനെ......!!
പലവട്ടം അനുവിന്റെ നാവിൻ തുമ്പത്ത് വന്നതാണ്,,, അമ്പിളിയോടു പറയാനുള്ള സത്യങ്ങൾ......
പക്ഷേ......
അവൾ ഭയന്നു......
പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞാൽ കുഞ്ഞേച്ചി സങ്കടം കൊണ്ട് എന്തേലും കാട്ടിയാലോ.......
അവൾ പക്വമായി ചിന്തിച്ചു......
അച്ഛനോട് പറയാന്നുവച്ചാ അതിലും വലിയ പുകിലാവും....... ഉറപ്പ്......!
അവസാനം അവൾ തീരുമാനിച്ചു....
അതെ......അതു തന്നെയാണ് നല്ലത്. .....
അവൾ ദൃഢമായി മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു.....!
●●●●○○○○●●●●○○○○●●●●
മാഷേ......മാഷേ...... വിഷ്ണു മാഷേ......
പിന്നിൽ നിന്നും ഉറക്കെ വിളികേട്ടാണ് മാഷ് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്.....
ആഹാ..... അനുവായിരുന്നോ.....?
മ്മ്.....
അവളൊന്നു മൂളി .....
എന്തുപറ്റി മുഖം വല്ലാതെ.....?
പഠിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണം കൊണ്ടാണോ....?
മാഷ് ചിരിച്ചപ്പോഴും അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി നിന്നു.....
അത്...... അതുപിന്നെ.....
എന്താണേലും പറയെടോ..... നമുക്ക് പരിഹാരം കാണാന്നേ.......
മാഷ്...... മാഷ് ശരിക്കും കല്യാണം കഴിക്കാൻ പോണത് വല്യേച്ചീനേണോ അതോ കുഞ്ഞേച്ചീനേണോ.......??
അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ ഒന്നു പകച്ചു പോയെങ്കിലും,,,, മാഷ് ചിരിച്ചു.....
എന്താ ഇപ്പോ ഇങ്ങനൊരു സംശയം വരാൻ...
ആരേലും അനുമോളെ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചുവോ......??
അവൾ മുഖമുയർത്തി അയാളെ നോക്കി.... പിന്നെ പറഞ്ഞു :
ചേച്ചിമാര് കരുതീക്കണത് മാഷ്ക്ക് കുഞ്ഞേച്ചീനെ ഇഷ്ടംന്നാ..... കുഞ്ഞേച്ചിക്കും
മാഷിനെ വല്യേ ഇഷ്ടാ......
എന്നാരു പറഞ്ഞു......??
കുഞ്ഞേച്ചി.......!
അനു പറഞ്ഞതു കേട്ട് മാഷ് സ്തബ്ദനായി നിന്നു......
മറുപടി പറയാൻ വാക്കുകളില്ലാതെ അയാളുടെ ശബ്ദം നിലച്ചു......
അമ്പിളി......!
ആ കുട്ടിയോട് ഒരു അനിയത്തിയുടെ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു സുഹൃത്തിന്റെ പരിധിക്കപ്പുറം ഇതുവരെ താൻ ഒരു വാക്കോ നോക്കോ നൽകിയിട്ടില്ല.......
എന്നിട്ടും.......
അയാൾക്ക് ശരീരം മരവിക്കുന്നതായി തോന്നി......
മാഷ് വല്യേച്ചിയെ കല്യാണം കഴിക്കണതാ എനിക്കിഷ്ടം..... അത് കുഞ്ഞേച്ചിയോട് സ്നേഹല്യാഞ്ഞിട്ടല്ല......,,,
ചേച്ചിയെ കാണാൻ കൊറേ ആളോളൊക്കെ വന്നതാ.... സംസാരിക്കാത്ത കുട്യായോണ്ട് കുറേ പണം അവരൊക്കെ ചോദിച്ചു.... അച്ഛന്റേല് അത്രക്കൊന്നും കഴിവില്യാലോ കൊടുക്കാൻ.......
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു......
സാരല്യ..... മോള് ചെല്ല്...... അതൊക്കെ മാഷ് പറഞ്ഞ് ശരിയാക്കിക്കോളാം ട്ടോ......
അവൾ കണ്ണു തുടച്ച്,,, തലയാട്ടി അയാളെ നോക്കി.... പിന്നെ മുന്നോട്ടു നടന്നു.......
തമ്മിൽ കെട്ടു പിണഞ്ഞ ഈ ഇഴകളെ,,, വേർപ്പെടുത്താനാവാത്ത കുരുക്കാവുന്നതിനു മുൻപേ അഴിച്ചെടുക്കണം...... അല്ലെങ്കിൽ അത് ആപത്താണ്......
തനിക്കും ആ കുടുംബത്തിനും.......!!
അയാൾ എന്തോ കരുതിയുറപ്പിച്ച് ലക്ഷ്യത്തിലേക്കു നടന്നു...... !
3
കുളിയും കാപ്പികുടിയും കഴിഞ്ഞ് കുട്ടികളുടെ പരീക്ഷാ പേപ്പർ പരിശോധിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു വിഷ്ണു മാഷ്......
മാഷേ ഒന്നിങ്കട് വര്വോ......?
പുറത്ത് ഗോവിന്ദന്റെ വിളി കേട്ട് അയാൾ ഉമ്മറത്തേക്കു വന്നു.....
എന്താ അച്ഛാ..... എന്താ വല്ലാതിരിക്കുന്നേ....??
ഗോവിന്ദന്റെ മുഖത്തെ വിഭ്രാന്തി മാഷിലും വല്ലാത്തൊരു ഭീതി പരത്തി.....
അമ്പിളി..... അമ്പിളി ഇതുവരെ എത്തീട്ടില്യ.....
സമയം ആറു കഴിഞ്ഞു......
ആ വൃദ്ധൻ വിറയലോടെ പറഞ്ഞു..
ഇത്ര നേരായിട്ടും അമ്പിളി......!
എന്തോ...,,, മാഷിനും പെട്ടന്നൊരു പരിഭ്രമം....
നിങ്ങള് വിഷമിക്കാതിരിക്കൂ..... നമുക്ക് അന്വേഷിക്കാം...... ചിലപ്പോ ബസ് കിട്ടാൻ വൈകിക്കാണും......
എന്തായാലും അച്ഛൻ വരൂ..... നമുക്ക് ജങ്ഷൻ വരെയൊന്ന് പോയി നോക്കാം.....
അയാൾ വേഗം തന്നെ വാതിലടച്ച് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.....
അമ്മ ആധിയോടെ മുറ്റത്തു തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്.... അരികത്ത് അമ്മുവും......
അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുളുമ്പാൻ വെമ്പി നിൽക്കുന്നത് മാഷ് കണ്ടു.......
അമ്പിളിയുടെ കൂടെ പഠിക്കുന്ന നിമ്മിയോട് അന്വേഷിച്ചപ്പോൾ....,,,, അവളുടെ വീടുവരെ അമ്പിളിയും ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നെന്നാണ് മറുപടി കിട്ടിയത്.....
ഗോവിന്ദൻ നായർ വിയർത്തു തുടങ്ങി.....
ദേവ്യേ ന്റെ കുട്ടി......
അയാൾ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചു....
അച്ഛൻ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ.... ഞാൻ ഒന്നുകൂടി അന്വേഷിക്കട്ടെ..... വീട്ടില് അവരൊക്കെ വല്ലാതെ പേടിക്ക്ണ്ടാവും.....
വിഷ്ണു,,, ഗോവിന്ദനെ നിർബന്ധിച്ചു തിരിച്ചയച്ചു.....
ഇനിയും ഈ അലച്ചില് തുടർന്നാൽ ആ വൃദ്ധൻ എവിടെയെങ്കിലും വീണുപോകുമോ എന്നയാൾ ഭയപ്പെട്ടു....
മാഷ് വീണ്ടും തിരച്ചിൽ തുടർന്നു.....
ആ തിരച്ചില് അവസാനിച്ചത് അധികമാരും കടന്നു ചെല്ലാത്ത,,, കാവിനോടു ചേർന്നുള്ള കുളത്തിനരികിലാണ്......
അമ്പിളീ.....!!
കുറച്ചധികം ഉച്ചത്തിലാണ് മാഷ് വിളിച്ചത്....
ആ ശബ്ദത്തിന് അന്നുവരെ കാണാത്തത്ര ഗാംഭീര്യം.....!
കുളപ്പടവിൽ ബാഗും നെഞ്ചോടു ചേർത്തിരുന്ന അമ്പിളി,,, മാഷിന്റെ വിളി കേൾക്കേ ഇരുന്നിടത്തു നിന്നും പിടഞ്ഞെഴുനേറ്റു.....
ഈ അസമയത്ത് താനെന്തെടുക്കുവാ ഇവിടെ.....??
ക്ലാസു കഴിഞ്ഞ് സമയത്തിന് വീട്ടിലെത്താൻ നോക്കാതെ അവിടേയും ഇവിടേയും ചുറ്റിത്തിരിയുന്നത് അത്ര നല്ലതല്ല..... പ്രത്യേകിച്ച് പെൺകുട്ടികൾക്ക്. .....
അയാളുടെ ശബ്ദമുയർന്നു.....
അവൾ മാഷിനെ നോക്കാതെ മുഖംതാഴ്ത്തി നിന്നു....
ഉം.... നടക്ക്.....
അച്ഛനും മറ്റുള്ളോരും തന്നെ കാണാതെ ആകെ പ്രയാസത്തിലാണ്....
ഞാനില്ല.... ഞാനെങ്ങോട്ടും വരണില്ല......
എനിക്കാരേയും കാണുകേം വേണ്ട.....
പൊയ്ക്കോളൂ.... മാഷും പൊയ്ക്കോളൂ.....
ആരും..... ആരും വേണ്ട എനിക്ക്. ....
അവൾ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു....
തനിക്കെന്താടോ പറ്റിയത്.....??
എല്ലാവരേയും അവഗണിക്കാൻ മാത്രം എന്തുണ്ടായി ഇവിടെ......??
അയാളുടെ ചോദ്യം കേൾക്കേ അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അയാളെ നോക്കി..... അവളുടെ ചുവന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളെ അപ്പോഴാണ് മാഷ് ശ്രദ്ധിച്ചത്......
ഇല്ലേ.... ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലേ ഇവിടെ.....??
എല്ലാരും ചേർന്നെന്നെ പറ്റിക്കാൻ നോക്കീട്ട് ഇപ്പോ ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ അഭിനയിക്യാ എല്ലാരും.......
അമ്പിളി ആരിൽ നിന്നോ സത്യമറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്....!!
മാഷ് തീർച്ചപ്പെടുത്തി.....
അയാളെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിനു മുൻപേ അവൾ മാഷിന്റെ കോളറിൽ പിടുത്തമിട്ടിരുന്നു......
അമ്മുച്ചേച്ചിയെ വിവാഹം കഴിക്കാനായിരുന്നേൽ...,,, എനിക്ക് മോഹം തന്ന് കൊതിപ്പിച്ചത് എന്തിനായിരുന്നു.......?
എന്നെ സ്വപ്നം കാണാൻ പ്രേപ്പിപ്പിച്ചത് എന്തിനായിരുന്നു.....??
ചതിക്കുവാരുന്നല്ലേ എന്നെ......?
നിങ്ങളും..... അച്ഛനും..... ചേച്ചിയും..... എല്ലാരും..... എല്ലാരും......
അവൾ വാവിട്ടു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു..... അവളുടെ കണ്ണുനീർ തുള്ളികളിൽ അയാൾ നനഞ്ഞു കുതിർന്നു.....
അമ്പിളീ.....
അയാളവളെ തന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും അടർത്തിയെടുത്തു...... അവൾ,,, അയാളുടെ മുഖത്തേക്കു തന്നെ ഉറ്റുനോക്കി .....
പറഞ്ഞില്ല..... ആരും പറഞ്ഞില്ല ന്നോട്.... മാഷ് ചോദിച്ചതും ആഗ്രഹിച്ചതും ചേച്ചീനെ ആണെന്ന്.....
ഒന്നും അറിയാതെ ഞാൻ വെറുതെ.....
വരണ വഴീല് പണിക്കരെ കണ്ടു..... പണിക്കരാ പറഞ്ഞത് ''കേമമായ ജാതകാണ് രണ്ടാളുടേന്ന്...... പൊരുത്തം പത്തില് പത്താണെന്ന്..... ''
പൊട്ടിയാ ഞാൻ..... കടുംപൊട്ടി.....
കഥയറിയാതെ ആട്ടമാടിയ വെറും വിഡ്ഡി.....
അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.....
അമ്പിളീ.....
താൻ കരുതുന്നതു പോലെ ആരും തന്നെ ചതിച്ചതോ മനപ്പൂർവ്വം പറയാതിരുന്നതോ അല്ല.....
തന്നെ ഞാനെന്റെ അനിയത്തിയുടെ സ്ഥാനത്തേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ..... അത് മറ്റൊരു അർത്ഥത്തിൽ വ്യാഖ്യാനിച്ചത് തന്റെ തെറ്റ്.....
പക്ഷേ....,,,, താൻ ചെയ്ത അതിലും വലിയ തെറ്റാണ് നിന്റെ ഇഷ്ടം ആരുമറിയാതെ മൂടിവച്ചത്...... താനൊരിക്കലെങ്കിലും സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനതന്നേ തിരുത്തുമായിരുന്നു.....
വിഷ്ണു അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.....
ശരിയാണ്..... മാഷ് പറഞ്ഞതൊക്കെ ശരിയാണ്..... തെറ്റ് എന്റേതു തന്നെയാണ്....
പക്ഷേ ചേച്ചി......
ചേച്ചിക്കറിയാമായിരുന്നു എന്റെയുള്ളിലെ പ്രണയം...... എന്നിട്ടും.....
സ്വാർത്ഥയാ ചേച്ചി..... !
നല്ലൊരു ബന്ധം കിട്ടുമെന്നറിഞ്ഞപ്പോ സ്വന്തം കൂടപ്പിറപ്പിനെ മറന്നു..... അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങളെ മറന്നു.....
അമ്പിളിയുടെ വാക്കുകൾക്കുള്ള മാഷിന്റെ മറുപടി അവളുടെ കരണം നോക്കി ഒരടിയായിരുന്നു......!!
സ്വാർത്ഥത നിനക്കാണ്.....! അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഒന്നുമറിയാത്ത ആ പാവത്തിനെ ഇത്ര പെട്ടന്ന് നീ തള്ളി പറയില്ലായിരുന്നു......
നിനക്കു മാത്രമല്ല,,, ആ മിണ്ടാപ്രാണിക്കും അറിയില്ല ഞാൻ സ്നേഹിച്ചതും കൂടെ കൂട്ടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതും അതിനെയാണെന്ന്.....
ആ പാവം ഇപ്പോഴും നിന്റെ സന്തോഷം കൺമുന്നിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞതിലുള്ള ആനന്ദത്തിലാണ്......
ഒന്നോർത്തു നോക്കണം.....
നിങ്ങൾക്കല്ലാതെ മറ്റാർക്കെങ്കിലും വേണ്ടി അത് അതിന്റെ സ്നേഹം വീതിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ എന്ന്......!
നിങ്ങളല്ലാതെ മറ്റൊരു ലോകം അത് സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ എന്ന്......!
അങ്ങനൊരു ചേച്ചിയെ കിട്ടാൻ പുണ്യം ചെയ്യണം അമ്പിളീ.....
ആ പുണ്യമാണ് ഞാനും കൊതിച്ചത്.... കനവ് കണ്ടത്.....
വിഷ്ണു ഒന്നു നിറുത്തിയ ശേഷം അവളെ നോക്കി...
ഇനി നീ സമ്മതിച്ചാലും എന്റെ ആഗ്രഹത്തിന് അമ്മു തയ്യാറാവില്ല.....
എന്റെ ഭാര്യാപഥം അവൾ സ്വീകരിക്കില്ല.....
എനിക്കറിയാം.....അതാണ് അമ്മു.....
നിന്റെ ചേച്ചി.....!!
അതുകൊണ്ട് നാളെത്തന്നെ ഞാൻ സ്ഥലംമാറ്റത്തിന് ലെറ്റർ കൊടുക്കുകയാണ്......
എത്രയും പെട്ടന്ന് ഇവിടം വിടുകയാണ്.....
ഈ നാടും വീടും നിങ്ങളുമെല്ലാം ഇനി വെറും ഓർമ്മകൾ മാത്രമായി മറണം.....
നിങ്ങൾക്കിടയിൽ ഈ ഞാൻ കാരണം ഒരു അകൽച്ച വരാൻ പാടില്ല.....
ഒരിക്കലും അമ്മു ഒറ്റപ്പെടാൻ പാടില്ല.....!
വിഷ്ണുവിന്റെ ഓരോ വാക്കിനുമൊപ്പം അമ്പിളി കരയുകയായിരുന്നു.....
ആ സമയത്താണ് രണ്ടു മൂന്നു പേർ കയ്യിൽ ഏതാണ്ടൊക്കെ പിടിച്ച് ആ വഴിവന്നത്.....
മദ്യപാനത്തിനുള്ള സ്ഥലം നോക്കി വന്നവരാണെന്ന് അവരെ കണ്ടപ്പഴേ മാഷിനു മനസ്സിലായി.....
വന്നവർ രണ്ടു പേരേയും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി....
ഇതു നമ്മടെ ഗോവിന്ദേട്ടന്റെ മോളല്ലേ...?
ഒരുവൻ പറഞ്ഞു.
മറ്റേത് മാഷും....!
വേറൊരുത്തൻ പറഞ്ഞു.
എന്താ മാഷേ ഈ സമയത്ത്,, ഈ പെങ്കൊച്ചുമായിട്ട് ഇവിടെ പരിപാടി.....?
വേറെന്തേലും ഉദ്ദേശമാണേൽ വേണ്ടാട്ടോ.... ഇത് നാട് വേറെയാ.... നാട്ടാരും....
മൂന്നാമൻ മീശപിരിച്ച് മുന്നോട്ടു വന്നു....
എന്തു കണ്ടാലും അതിനെ ഒരേ കണ്ണുകൊണ്ടു മാത്രം കാണുന്ന നിങ്ങടെ ഈ വൃത്തികെട്ട ചിന്തയുണ്ടല്ലോ..... അതാ ആദ്യം മാറ്റേണ്ടത്..... എന്നാലേ സമൂഹം നന്നാവൂ....
നീ വാ അമ്പിളീ.....
കൂടി നിന്നവരെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് മാഷ് അമ്പിളിയുടെ കയ്യും പിടിച്ച് മുന്നോട്ടു നടന്നു.....!!
●●●●●●●●●●●○○○○○○○○○○○○
അമ്പിളിക്ക് വരുന്ന വഴിക്ക് തലചുറ്റലുണ്ടായെന്നും അടുത്തേതോ വീട്ടിൽ വിശ്രമിക്കുവായിരുന്നെന്നുമാണ് മാഷ് ഗോവിന്ദനോടും മറ്റും പറഞ്ഞത്.....
മാഷിലുള്ള വിശ്വാസ്യത കാരണം അവർ മറുത്തൊന്നും കരുതാതെ അങ്ങനെത്തന്നെ വിശ്വസിച്ചു......
അന്ന്.... അർധരാത്രി കഴിഞ്ഞിട്ടും അമ്പിളി ഉറങ്ങിയില്ല..... അവളുടെ തേങ്ങൽ നിലാവെളിച്ചത്തിലങ്ങനെ തങ്ങി നിന്നു.....
അവൾ ഉറങ്ങുകയായിരുന്ന അമ്മുവിനെ നോക്കി......
മാഷ് പറഞ്ഞ വാക്കുകളൊക്കെ ഓർമ്മയിൽ വന്നു.....
'' സ്വാർത്ഥത നിനക്കാണ്....!''
ആ വാചകം വീണ്ടും വീണ്ടും അവളുടെ കർണ്ണപടങ്ങളിൽ തട്ടി പ്രതിധ്വനിച്ചു.....
ശരിയാണ്......
ഒന്നുമറിയാത്ത ആ പാവത്തിനു വേണ്ടി വഴിമാറി കൊടുക്കേണ്ടവളാണു ഞാൻ.....
എന്നിട്ടും......
പകരം കൊടുത്തത് കുറ്റപ്പെടുത്തലുകൾ മാത്രം.....
പാവം ചേച്ചി.....!
അവൾ പതിയെ എഴുനേറ്റിരുന്നു....
കുട്ടിക്കാലത്ത് തന്നേയും അനുവിനേയും ചേച്ചിയുടെ ഇരുവശങ്ങളിൽ ചേർത്തു നിറുത്തി അച്ഛനെടുപ്പിച്ച ഒരു ബ്ലാക് ആന്‍ഡ് വൈറ്റ് ഫോട്ടോ തകരപ്പെട്ടിയിലുണ്ട്.....
ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ അവളത് കയ്യിലെടുത്തു.... അപ്പോഴാണ് പെട്ടിയിൽ അലക്ഷ്യമായി കിടന്ന ,,,ചേച്ചി വരച്ചൊരു ഛായാചിത്രം ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്....
ബെഡ്ലാമ്പിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചപ്പോൾ ആ ചിത്രത്തിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ രൂപം അവളിൽ ഞെട്ടലുണ്ടാക്കി....
വിഷ്ണു മാഷ്....!!
ചേച്ചി മാഷിനെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോ....??
അപ്പൊ ,,,, തനിക്കു വേണ്ടിയാണോ ചേച്ചി എല്ലാം മൂടിവച്ചത്.....?
ഒന്നുമറിയാത്ത പോലെ വഴിമാറി തന്നത്......?
വിഷ്ണുച്ചേട്ടൻ പറഞ്ഞത് എത്ര ശരിയാണ്...!
എന്റെ ചേച്ചി ഒരു പുണ്യം തന്നെയാണ് .....!!
ഈ ചേച്ചിയെ ആണ് താൻ സ്വാർത്ഥയെന്നു മുദ്രകുത്തിയത്......
അവളുടെ മനസ്സ് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി.....
അവൾ അമ്മുവിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.....
തന്റെ കണ്ണുനീർ ചേച്ചിയെ ഉണർത്താതിരിക്കാൻ അവ കൺപീലികളിൽ തടഞ്ഞുവച്ചു.....
●●●●●●●●●●●●●○○○○○○○○○○○○○
നമുക്കിന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോയാലോ.....?
എഴുനേറ്റ ഉടനെ അമ്പിളി അമ്മുവിനോട് ചോദിച്ചു .....
അവൾ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ തലയാട്ടി...
അവർ വേഗത്തിൽ കുളി കഴിച്ച് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായി.....
ഞാനും വരുന്നു കുഞ്ഞേച്ചി.....
എണീറ്റു വന്നയുടൻ കണ്ണുതിരുമ്മിക്കൊണ്ട് അനഘ പറഞ്ഞു....
നിനക്കിനി നാളെ പോകാം.... ഇപ്പോ സമയം വൈകി.....
അമ്പിളി ചേച്ചിയുടെ കൈപിടിച്ചു ധൃതിയിൽ നടന്നു....
അമ്പിളി മനസ്സു നിറഞ്ഞു ഉണ്ണിക്കണ്ണനെ തൊഴുതു......
കണ്ണുതുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ...,,, ചേച്ചി പ്രാർത്ഥനയിൽ തന്നെയാണ്.....
അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചേച്ചിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.....
ചേച്ചിക്ക് വിഷ്ണു മാഷെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ ഇഷ്ടാണോ......??
അവൾ അമ്മുവിന്റെ ചെവിയിൽ പതിയെ മന്ത്രിച്ചു.....
അമ്മു ഒരു ഞെട്ടലോടെ കണ്ണു തുറന്ന് അവളെ നോക്കി......
ഇങ്ങനെ തുറിച്ചു നോക്കണ്ട ഞാൻ കാര്യായിട്ടാ ചോദിക്കണേ...... ഇഷ്ടാണോ നമ്മടെ മാഷിനെ......??
അമ്മു ദേഷ്യത്തോടെ മുഖം തിരിച്ചു.....
കൈകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാട്ടിയിട്ട് അവൾ പ്രദക്ഷിണം വെക്കാനായി നടന്നു.....
ചേച്ചീ നിൽക്കൂ......
അവൾ അമ്മുവിനെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തി....
കളിയാക്കീതല്ല.....
എന്റെ ചേച്ചിയാണേ സത്യം.....
അവൾ തലയിൽ കൈവച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു....
അമ്മു സംശയ ഭാവത്തിൽ അമ്പിളിയെ നോക്കി....
എനിക്കു മനസ്സിലായി ഈ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥം......
എന്നാലേ ഞാൻ വിഷ്ണു ചേട്ടനെ ഇഷ്ടാണെന്നു പറഞ്ഞതൊക്കെ വെറും കള്ളമായിരുന്നു.... ഒക്കെ ന്റെ ചേച്ചി കുട്ടീനെ പറ്റിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ.....
കാരണം മാഷ്ക്ക് ഇഷ്ടം ചേച്ചീനെ ആണെന്ന് എനിക്കറിയാരുന്നല്ലോ.....
ഇനിയും എന്നെ വിശ്വാസല്യെങ്കി ദേ കണ്ണനോട് ചോദിച്ചു നോക്ക്.....
അതിനു വേണ്ടീട്ടാ ഞാൻ ചേച്ചിയെ ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ടുവന്നേ.....
അമ്മു തൊഴുകൈകളോടെ കണ്ണനെ നോക്കി..... ആ മുഖത്തെ കള്ളച്ചിരി അവളിൽ പുതിയ പ്രതീക്ഷകളുണർത്തി.....
അവൾ നാണത്തോടെ അമ്പിളിയെ നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു......!!
വീട്ടിലെത്തിയ ഉടനെ അമ്മു താൻ വരച്ച വിഷ്ണു മാഷിന്റെ ചിത്രം അമ്പിളിയെ കാണിച്ചു.....
അവളൊന്നും അറിയാത്ത മട്ടിൽ ചിത്രം നോക്കി അമ്മുവിനെ കളിയാക്കി.....
എന്നാലേ..... ന്റെ ചുന്ദരിക്കുട്ടി പോയിട്ട് ഇതു വേഗം മാഷിനു കൊടുത്തിട്ടു വാ.....
അല്ലെങ്കിലേ മാഷ് ഇവിടന്ന് സ്ഥലം കാലിയാക്കും...... ഉം.... ചെല്ല്....
മടിച്ചു നിന്ന അമ്മുവിനെ അമ്പിളി ഉന്തിത്തള്ളിയാണ് വിട്ടത്......
ഇതെല്ലാം കണ്ട് അന്ധാളിച്ചു നിന്ന അനുവിനെ നോക്കി അമ്പിളി കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു......
●●●●●●●●●●●○○○○○○○○○○○○
അമ്മു കയ്യിൽ ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച മാഷിന്റെ ചിത്രവുമായി ,,, മാഷ് താമസിക്കുന്ന വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തെത്തി.....
അകത്തേക്കു കയറാൻ കാലെടുത്തു വച്ചപ്പോഴേക്കും അകത്തു നിന്ന് അച്ഛന്റെ സംസാരം കേട്ടു....
അവൾ വേഗം പിറകോട്ടു വലിഞ്ഞു.....
എങ്കിലും അച്ഛന്റെ ശബ്ദം അവൾക്കു വ്യക്തമായി കേൾക്കാം.....
''' ജാതകൊക്കെ കേമാന്നാ പണിക്കരു പറഞ്ഞത്..... പത്തില് പത്ത് പൊരുത്തോം....
കല്യാണം ചിങ്ങത്തില് നടത്താന്നല്ലേ അച്ഛൻ പറഞ്ഞത്.....? '''
മ്മ്.....
മാഷ് മൂളി....
മനസ്സിനകത്ത് ഒരുപാട് ആശങ്കകളായിരുന്നു.....
അമ്മു..... അവളോടു ചോദിച്ചോ.....?
ഉവ്വ്..... അമ്പിളിയാ ചോദിച്ചത്..... അതിന് ഇഷ്ടക്കേടൊന്നും ഇല്യ..... പക്ഷേ.....
അയാളൊന്നു നിറുത്തി.....
മാഷ് സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.....
അമ്മൂനെപറ്റി ആർക്കും അറിയാത്തൊരു രഹസ്യണ്ട്..... മാഷിനോട് ഇനിയും അത് പറഞ്ഞില്ലെങ്കി അത് വല്ലാത്തൊരു അപരാധായി പോകും..... അതാ ഇപ്പൊ ഇങ്കട് വന്നത്.....
മാഷിന്റെ കണ്ണുകൾ ആകാംക്ഷയോടെ അയാളിലേക്കു നീങ്ങവേ....,,,, പുറത്ത് അമ്മുവിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പും വർധിച്ചു.....
എന്താത്......??
മാഷ് ചോദിച്ചു....
അമ്മു..... അമ്മു ന്റെ മോളല്ല......
ന്റെ ഭാനുമതി പ്രസവിച്ചതല്ല അവളെ.... അവള് ന്റെ ഇളയ പെങ്ങള് ഊർമ്മിളേടെ മോളാണ്......!!
തന്റെ പിതൃത്വം നിഷേധിക്കുന്ന അച്ഛന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അമ്മുവിന് സ്വബോധം നഷ്ടപ്പെടുന്നതു പോലെ തോന്നി......
അവളുടെ ഹൃദയം നിലക്കുന്നതായി തോന്നി.....
അവൾ ചങ്കു തകരുമാറ് ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു.....
നാദമില്ലാത്ത അവളുടെ തൊണ്ടക്കകത്തു കിടന്നു തന്നെ ആ അലയൊലികൾ അസ്തമിച്ചു......!
അകത്ത്,,, വിഷ്ണു മാഷും എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ വിഷമിക്കുകയായിരുന്നു......
ഊർമ്മിള ചെറുപ്പത്തിലേ ഒരു ദീനക്കാരിയായിരുന്നു..... കുഞ്ഞു നാളിലെന്തോ കണ്ടു പേടിച്ചതാന്നാ അമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്..... ചെല സമയത്തൊക്കെ ഭ്രാന്തു പോലൊക്കെ കാട്ടിക്കൂട്ടും.....
ചെലപ്പോ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുട്ട് മുറീല് മറഞ്ഞിരിക്കും.....
ന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ സമയത്താണ് അവള് ഗർഭിണിയാണെന്ന് അറിഞ്ഞത്....
കല്യാണം കഴിയാത്ത പെണ്ണ്.....
ആര് പറ്റിച്ചതാന്ന് ആർക്കും അറീല്യ.....
കളയാന്നു വച്ചാ ദീനക്കാരി ആയോണ്ട് അമ്മയ്ക്കു വല്ലാണ്ട് പേടി.....
അവസാനം പൊറത്താരും അറിയാണ്ട് അവള് പെറ്റു....!
പ്രസവത്തില് ,,, ആരോടും യാത്ര പറയാതെ അവള് പോയി.....
കുഞ്ഞിനെ ആദ്യം വാരിയെടുത്തത് ന്റെ ഭാനുമത്യാ..... അവളു പറഞ്ഞു " ഇത് നമ്മടെ കുഞ്ഞാ..... നമ്മടെ മോളാ ഗോവിന്ദേട്ടാന്ന് "...
അത് എല്ലാരും വിശ്വസിച്ചു..... നാട്ടാരും.... വീട്ടാരും.... എല്ലാരും.....
അങ്ങനെ അവള് ഞങ്ങടെ മോളായി....ഞങ്ങടെ സ്വന്തം മോള്.....
വേർതിരിവ് കാട്ടീട്ടില്യ ഇതുവരെ..... അവളെ അറിയിച്ചിട്ടൂല്യ.....
ഗോവിന്ദന്റെ വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു.....
കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.....
മാഷ്ക്ക് എന്തു തീരുമാനം വേണേലും എടുക്കാം..... ഒന്നിനും ഞാൻ നിർബന്ധിക്കില്യ...... ഒന്നിനും.....
അയാൾ മാഷിനു മുന്നിൽ കൈകൾകൂപ്പി.....
ആ സമയം അടക്കിപ്പിടിച്ച നൊമ്പരവും പേറി അമ്മു അകത്തേക്കു പാഞ്ഞു വന്നു.....
അവളെ കണ്ടതും ഗോവിന്ദൻ നിശ്ചലനായി നിന്നു.....
അവൾ തന്റെ അച്ഛനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.... പിന്നെ പതിയെ കാലിലേക്ക് ഊർന്നു വീണ്,,, ആ പാദങ്ങളിൽ തന്റെ മുഖം ചേര്‍ത്തു വച്ചു.....
അവളുടെ കണ്ണീരു വീണു മരവിച്ച ആ വൃദ്ധൻ..,,, അവളെ എഴുനേൽപ്പിച്ച് തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അണച്ചു പിടിച്ചു.....
കരയരുത്.... ന്റെ കുട്ടി കരയരുത്.....
നീയെന്നും ന്റെ മോളെന്യേണ്.... ഈ നെഞ്ചിലെ ചൂടേറ്റ് വളർന്ന ന്റെ മോള്.....!
ആ കാഴ്ച കണ്ടുനിന്ന വിഷ്ണുവിന്റെ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞിരുന്നു....
ഞാനിവളെ സ്നേഹിച്ചത് എന്റെ ഹൃദയം കൊണ്ടാണച്ഛാ.....
ആ ഹൃദയം നില്ക്കുന്നതു വരെ..... എന്റെ പ്രാണൻ പിടഞ്ഞു തീരുന്നതു വരെ ഇവളെ ഞാൻ ചേർത്തു പിടിച്ചിരിക്കും.....
ഉറപ്പ്......!
വിഷ്ണു പറഞ്ഞു. ....
അവൾ തന്റെ മാഷിനു വേണ്ടി കരുതിയ ആ സ്നേഹ സമ്മാനം....,,,, മാഷിന്റെ കാൽചുവട്ടിൽ പറന്നു വീണത് അയാൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.....
തന്നെ ഇത്ര ഭംഗിയായി പകർത്തിവെച്ച ആ കടലാസിലേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്കും അയാൾ മാറിമാറി നോക്കി......
പ്രണയം തുളുമ്പി നിന്ന ആ മിഴികൾക്ക്...,,,, ഒരുപാട് കഥകൾ തന്നോടു പറയാനുണ്ടെന്ന് അയാളോർത്തു......
കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ഗോവിന്ദൻ വിടവാങ്ങിയപ്പോൾ.....,,,, അമ്പിളി അങ്ങോട്ടു വന്നു.....
എന്താ മാഷേ ഇപ്പോ സ്ഥലംമാറ്റം വേണംന്ന് തോന്നണുണ്ടോ.......??
പോവണം എന്നു തന്നെയാണ് തീരുമാനമെങ്കിൽ ആവാം.... പക്ഷേ.....
പോകുമ്പോ മാഷിന്റെ വലതു കയ്യിൽ ഈ പാവം പെണ്ണിന്റെ കയ്യും മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം....
കൈവിടരുത്..... മരണം വരെ.....
അത്രക്ക് പാവാണ് ന്റെ ചേച്ചി....
അവൾ അമ്മുവിനെ മാഷിന്റെ അടുത്തേക്കു പിടിച്ചു നിറുത്തി.....
അമ്മു നാണത്തോടെ തലകുനിച്ചപ്പോൾ മാഷ് ചോദിച്ചു:
എന്നെ ശരിക്കൊന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാത്ത ഇയാള് ഇത്ര കൃത്യായിട്ട് എന്നെ ഒപ്പിയെടുത്തത് എങ്ങനാണെന്നാ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നത്........
അതാണു മാഷേ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രണയം.....
ഒരു നിമിഷത്തെ ഒരു നോട്ടം മതി ,,, ഒരാൾക്ക് മറ്റൊരാളെ ഹൃദയത്തിൽ വരച്ചു ചേർക്കാൻ.....!
ആ സ്നേഹത്തെ ആഴത്തിൽ കോറിയിടാൻ.....!
അമ്പിളി പറഞ്ഞപ്പോൾ....,,,
മാഷ് അമ്മുവിനെ തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു നിർത്തി.....
താൻ സ്വർഗ്ഗത്തിലെ കട്ടുറുമ്പാവാനില്ലെന്നു പറഞ്ഞ് അമ്പിളി ചിരിയോടെ വിടവാങ്ങിയപ്പോൾ.....,,,
ആ കണ്ണുകൾ തമ്മിലുടക്കി....
ഹൃദയം ഹൃദയത്തോട് ചേരും പോലെ അവർ
ചേർന്നു നിന്നു.....
ഇനി മാഷിന്റേയും ഊമക്കുയിലിന്റേയും നാളുകളാണ്......
സ്നേഹത്തോടെ...... സമാധാനത്തോടെ.....
അവർ ഒന്നായി ജീവിക്കട്ടെ.....!!
എന്നും നന്മകൾ ഭവിക്കട്ടെ......
●●●●●● ശുഭം💕💕
📝സിയ യൂസഫ്
Comments
Post a Comment