🍁രേണുക🍁FULL PART🍁

✴️രേണുക✴️FULL PART

രേണുക സാരി ഞൊറിഞ്ഞുടുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് വിലാസിനിയമ്മ മുറിയിലേക്കു വന്നത് 

ഇത്ര പെട്ടന്ന് ജോലിക്ക് പോണോ മോളേ..?

അവൾ മുഖമുയർത്തി അവരെ നോക്കി..

പോകാതെ പറ്റില്ലമ്മേ... ഇപ്പോ തന്നെ രണ്ടു മാസായില്ലേ .. ഇന്നലേയും ഓഫീസീന്ന് വിളിച്ചേര്ന്നു .. ഇനിയും ലീവ് നീട്ടാൻ പറ്റില്ലാന്ന് .. ഇന്നെങ്കിലും ചെന്നില്ലെങ്കി അവര് വേറെ ആളെ വെക്കുംന്നാ പറയണേ ..

മ്മ്..

വിലാസിനിയമ്മ എല്ലാം ഒരു മൂളലിലൊതുക്കി മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി ..

അമ്മ വരണതു വരെ അച്ഛമ്മയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ നല്ല കുട്ടിയായിട്ട് ഇരിക്കണട്ടോ അമ്മൂ .. 

അവൾ തന്റെ നാലു വയസ്സുകാരിയുടെ നെറുകയിൽ ഉമ്മവെച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു .. അമ്മു തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു  ..

അമ്മയോടു യാത്ര പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഹരികൃഷ്ണൻ കേറിവന്നത് ..

ഏടത്തി എങ്ങോട്ടാ രാവിലെത്തന്നെ ഒരു  യാത്ര ...? 

ഞാനിന്നു മുതൽ ജോലിക്ക് പോയിത്തുടങ്ങാണ് ഹരീ .. ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ട് അവിടന്ന് വിളി വന്നേരുന്നു ..

അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കു നോക്കിയാണ് രേണുക മറുപടി പറഞ്ഞത് .. എങ്കിലും ഹരിയുടെ മുഖത്തെ ഭാവമാറ്റം അവൾ വ്യക്തമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു ..

ഏടത്തി എന്ത് ഭ്രാന്താ ഈ കാട്ടണത് ...? ഏട്ടൻ പോയിട്ട് രണ്ടു മാസല്ലേ ആയിട്ടുള്ളൂ .. അപ്പഴേക്കും ഒരുങ്ങിക്കെട്ടി എറങ്ങാന്നു വച്ചാ ... ആളുകള് എന്താ പറയാന്ന് വല്ല വിചാരോണ്ടോ ...?

ഹരിയുടെ വാക്കുകളിലെ അമർഷം അവൾ കാണാതിരുന്നില്ല .. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നനഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു ..തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് അവളത് മെല്ലെ ഒപ്പിയെടുത്തു .. പിന്നെ പറഞ്ഞു :

ഭർത്താവ് മരിച്ചയുടനെ പുറത്തിറങ്ങി വിലസാനുള്ള കൊതിയൊന്നും ഏടത്തിക്കില്ല ഹരീ ... ഏട്ടൻ പോയ നൊമ്പരം ഇപ്പഴും ഈ നെഞ്ചിൽ കിടന്ന് പൊകയ്ണ്ട് .. അത് മാസങ്ങളല്ല,,, എത്ര കൊല്ലങ്ങള് കഴിഞ്ഞാലും ന്നെ വിട്ട് പോവൂല്യ ... 

പക്ഷേ ..,, ഇപ്പോ എനിക്ക് പോയേ പറ്റൂ..  മുന്നോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിനു മാത്രല്ല ..,, ഏട്ടന്റെ പേരില്ള്ള കടങ്ങള് ..!

ഞാനിവടെ ഇര്ന്നാല് അതൊക്കെ ആര് വീട്ടും ..?

 നെന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റ്വോ അതൊക്കെ കൊടുത്തു വീട്ടാൻ ...?? 

അവളുടെ സ്വരമിടറി ... അവളറിയാതെ ,, വാക്കുകൾക്കൊപ്പം തേങ്ങലുകളും ഉയർന്നു കേട്ടു ..

അവളുടെ ചോദ്യത്തിൽ ഹരി നിശ്ശബ്ദനായി .. 

ഒരു ജോലിയോ വലുമാനമോ ഇല്ലാത്ത തനിക്ക്,, ഏട്ടന്റെ ഭാരിച്ച കടങ്ങളെ തോളിലെടുക്കാൻ ത്രാണിയില്ലെന്ന് അവനു നന്നായറിയാം ..

എന്നാലും മറ്റുള്ളോര് ....

അവൻ പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കും മുമ്പേ രേണുക പറഞ്ഞു :

മറ്റുള്ളോരടെ വായ അടപ്പിക്കാൻ നമ്മള് വിചാരിച്ചാ നടക്വോ ഹരീ .. ഈ പറയണോരാരും നമ്മളെങ്ങനാ കഴിയണേന്ന് അന്വേഷിച്ചിട്ടുണ്ടോ ഇതുവരെ ...?

അല്ലേലും കുറ്റപ്പെടുത്താൻ ഇഷ്ടംപോലെ ആളു കാണും .. വേദനയറിയാനോ സഹായിക്കാനോ ആരുണ്ടാവില്യ ..

സാരിത്തുമ്പുകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ച് രേണുക നടത്തം തുടങ്ങി ..

അമ്മേ വരുമ്പോ മിട്ടായി  ...

 പിറകിൽ നിന്നും അമ്മുവിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കേ അവൾ തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി..

'' കൊണ്ടു വരാട്ടോ '' എന്നു പറയും വിധം അവൾ പതിയെ തലയൊന്നിളക്കി .. വാച്ചിലേക്കു നോക്കി, ,, വേഗത്തിൽ നടന്നു തുടങ്ങി ..

       &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ഓഫീസിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും സഹപ്രവർത്തകരെല്ലാം അടുത്തു കൂടി .. സഹതാപം കലർന്ന അവരുടെ നോട്ടത്തെ നേരിടാനാകാതെ അവൾ തന്റെ കാബിനിലേക്കു നടന്നു ..

മൗസിൽ കയ്യമർത്തിയപ്പോൾ ..,, കൈകൾ വിറയ്ക്കും പോലെ  ...

കണ്ണുകളിൽ ഊറിയ കണ്ണുനീർ മോണിറ്ററിലെ അക്ഷരങ്ങളെ അവ്യക്തമാക്കി ..

മനസ്സ് വല്ലാതെ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി ..

അവൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു..

നിയന്ത്രണം വിട്ടൊഴുകിയ കണ്ണുനീർ മറ്റുള്ളവർ കാണാതിരിക്കാൻ..,, അവൾ കൈകൾ കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.. ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു പിടിച്ച്,,, അവൾ തേങ്ങലിനെ തടഞ്ഞു വച്ചു.. ഡസ്കിലേക്കു മുഖം ചേര്‍ത്തു വച്ച് അവളങ്ങനെ കിടന്നു ..

മുന്നിൽ പുഞ്ചിരിയോടെ ആ മുഖമങ്ങനെ മിന്നിമറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു ..

ജയേട്ടാ ...!

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അയാളുടെ നാമത്തെ ഉച്ചരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..

രേണുകേ ... രേണുകേ ..

ആരോ പുറത്തു തട്ടി വിളിച്ചപ്പോഴാണ് കണ്ണു തുറന്നത്  ..

സോഫിയാണ് .. തന്റെ  സഹപ്രവർത്തക .. !

അവളുടെ മാനസികാവസ്ഥ ഊഹിക്കാവുന്നതിനാലാകണം ..,,  സോഫിയൊന്നും ചോദിച്ചില്ല ...

രേണുക എഴുനേറ്റ് വാഷ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു ..

മുഖം കഴുകുന്നതിനിടയിൽ ..,, ചുവരിലെ കണ്ണാടിയിൽ കണ്ട തന്റെ പ്രതിബിംബത്തെ നോക്കി അവൾ വാവിട്ടു കരഞ്ഞു .. അതുവരെ മനസ്സിൽ അടക്കിപ്പിടിച്ചതെല്ലാം ,,, അവളവിടെ ഉപേക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു ...!!

       ഓഫീസ് ടൈം അവസാനിക്കുന്നതിനു തൊട്ടു മുൻപാണ് എം ഡി രേണുകയെ മുറിയിലേക്കു വിളിപ്പിച്ചത് .. അവളെ കണ്ടതും അയാൾ സൗമ്യനായി ചിരിച്ചു ..

അവളും  ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു ..

ഇത്ര പെട്ടെന്ന്  ജോലിക്കു കയറാൻ പറഞ്ഞതിൽ ബുദ്ധിമുട്ടായോ തനിക്ക് ...?

ഇല്ല സർ .. രണ്ടു മാസത്തെ സാവകാശം 

 എനിക്കു വേണ്ടി തന്നില്ലേ.. അതുതന്നെ സാറിന്റെ വലിയ മനസ്സ് ..

അവൾ പറഞ്ഞതിനു മറുപടിയായി അയാളൊന്നു മന്ദഹസിച്ചു .. ശേഷം,, ടേബിളിൽ വച്ചിരുന്ന കവറെടുത്ത് അവൾക്കു നേരെ നീട്ടി..

രേണുക സംശയത്തോടെ നോക്കിയപ്പോൾ..,, അയാൾ പറഞ്ഞു :

തന്റെ രണ്ടു മാസത്തെ സാലറിയാണ് .. ലീവായിരുന്നെങ്കിലും ഞാനിത്  കട്ട് ചെയ്യുന്നില്ല .. തനിക്കിപ്പോൾ ആവശ്യങ്ങൾ ഒരുപാടുണ്ടാകുമല്ലോ ... സോ ..,, ഇതിരിക്കട്ടെ ..

അത് .. അതു  വേണ്ട സർ .. ചെയ്യാത്ത ജോലിക്ക് പ്രതിഫലം വാങ്ങുന്നത് ശരിയല്ലല്ലോ ...

അവൾ മടിച്ചു നിൽക്കേ..,, ആ പണം അയാളവളുടെ കയ്യിൽ ബലമായി വച്ചു കൊടുത്തു ..

വെറുതെ തന്നെന്നു കരുതണ്ട .. സമയംപോലെ തന്റെ ശമ്പളത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ പിടിച്ചോളാം ..

അത്രയും പറഞ്ഞ് അയാൾ മുറിവിട്ടപ്പോൾ..,,, അവൾ കയ്യിലിരുന്ന പണത്തിലേക്കു തന്നെ കുറച്ചുനേരം നോക്കിനിന്നു .. പിന്നെയത് ഭദ്രമായി ബാഗിൽ വച്ച് മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി ..

      &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

കവലയിൽ വന്നു ബസിറങ്ങി നടക്കുന്നതിനിടയിലാണ് അമ്മുവിന്റെ മിട്ടായിക്കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത് ..

നേരെ പണിക്കരുടെ കടയിലേക്ക് കയറി 

രണ്ട് ഡയറിമിൽക്ക് ...

അവളുടെ ശബ്ദംകേട്ട്,,, പുസ്തകത്തിലെന്തോ എഴുതിക്കൊണ്ടിരുന്ന പണിക്കര് തലയുയർത്തി നോക്കി ..

അവളെ കുറച്ചു നേരം സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി .. പിന്നെ തോളത്തുകിടന്ന ബാഗിലേക്കായി നോട്ടം 

കുട്ടി ജോലിക്ക് പോയിത്തുടങ്ങീലേ ..

അയാളുടെ ചിരിയിലെന്തോ വല്ലായ്മ തോന്നിയെങ്കിലും അവളൊന്നു മൂളി ..

ഭരണിയിൽ കയ്യിട്ട് രണ്ടു ഡയറിമിൽക്കെടുത്ത് നീട്ടിക്കൊണ്ട് പണിക്കര് പറഞ്ഞു :

പോണ്ടോര് പോയി .. എന്നു വച്ച് നമ്മക്ക് വീട്ടീത്തന്നെ ഇരിക്കാൻ പറ്റ്വേ  .. ജീവിതത്തിനും ഒരു വഴി കാണണ്ടേ ല്ലേ ..

ഇലയ്ക്കും മുള്ളിനും കേടില്ലാതെ കാര്യം പറയാൻ പണിക്കര് പണ്ടേ കേമനാണെന്ന് ജയേട്ടൻ പറഞ്ഞിരുന്നത് എത്ര ശരിയാണ് ..!!

അവളൊന്നും പറയാതെ മിട്ടായിയുടെ വില അയാൾക്കു നീട്ടി..

ഇതിപ്പോ അഞ്ഞൂറിന്റെ നോട്ടാണല്ലോ .. ബാക്കി തരാൻ ഇവടെ ചില്ലറ കാണില്ലാട്ടോ ..

അയാളുടെ വഷളൻ ചിരിയിൽ അവൾക്കു വെറുപ്പ് തോന്നി .. ബാഗിൽ തപ്പിക്കിട്ടിയ ചില്ലറത്തുട്ടുകൾ അയാൾക്കു കൊടുത്ത് ,,, അവൾ വേഗം തിരിഞ്ഞു നടന്നു ..

  വീടിന്റെ പടവുകൾ കയറുമ്പഴേ കണ്ടു,, ജയേട്ടന്റെ ചെറിയച്ഛൻ ഉമ്മറത്തിരിക്കുന്നത് .. അവളെ കണ്ടതും വായിലെ മുറുക്കാൻ തുപ്പൽ മുറ്റത്തേക്ക് നീട്ടിത്തുപ്പി ..

ചെറിയച്ഛനെപ്പൊ വന്നു ...?

മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി രേണുക ചോദിച്ചു ..

കുറച്ചു നേരായി ..

ആളിത്തിരി ഗൗരവത്തിലാണെന്ന് അവൾക്കു മനസ്സിലായി ...

വാതിൽപ്പടിമേൽ അമ്മയും,, ഉമ്മറത്തെ തൂണും ചാരി ഹരിയും മിണ്ടാതെ നിന്നു ..

മോളെവിടെ അമ്മേ ..

അവൾ അന്വേഷിച്ചു .. മോള് ഉറങ്ങീന്ന് അമ്മയുടെ മറുപടിയും  വന്നു  ..

ചില ധിക്കാരങ്ങള് കാണുമ്പോ എങ്ങനേ വരാതിരിക്യാ ... ഏട്ടൻ പോയീച്ചാലും കാരണവൻമാരായി ഞങ്ങളിൽ ചെലരൊക്കെ ണ്ടല്ലോ ഇവടെ ..

ചെറിയച്ഛന്റെ വാക്കുകൾക്ക് മൂർച്ച കൂടുന്നതായി അവൾക്കു തോന്നി .. അവളമ്മയെ നോക്കി .. അവരുടെ മുഖത്തെ ദൈന്യത അവളെ നിരാശപ്പെടുത്തി ..

ഭർത്താവു മരിച്ച പെണ്ണുങ്ങള് ഒരു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞേ സ്വന്തം വീടു പോലും കണ്ട ചരിത്രൊള്ളൂ ഈ അമ്പലത്തറ തറവാട്ടുകാർക്ക് ... ഏട്ത്തി അതൊന്നും പറഞ്ഞു കൊട്ത്തില്യാന്നു തോന്നണു മരുമോൾക്ക് ...?

ചെറിയച്ഛൻ വിലാസിനിയമ്മയെ നോക്കിയപ്പോൾ..,, അവർ എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ രേണുകയെ നോക്കി.

ഏടത്തിയോട്  പറഞ്ഞതാ ചെറിയച്ഛാ .. പക്ഷേ അവര് കേക്കണ്ടേ ... ഏട്ടന്റെ കടത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞാ ഈ എറങ്ങി നടക്കല് ...

ഹരി അതുപറഞ്ഞപ്പോ ഉള്ളിലൊരു നീറ്റല് ...!

എറങ്ങി നടക്കുന്നു പോലും ... !

എവിടേക്ക് ..... ? 

ആർക്കു വേണ്ടി ...?

അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി ..

മറുത്തൊന്നും പറയാൻ പറ്റാത്ത വിധം വാക്കുകൾ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങി നിന്നു ..

വീണു പോകുമെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ..,,, ചുമരിനോട് ചേർന്നു നിന്നു ..

അപ്പോഴാണ് കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി 'അമ്മേന്നും'

വിളിച്ച് അമ്മു ഓടിവന്നത്   ...

വന്നപാടെ അവളെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ച് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു ..

അമ്മയുടെ കണ്ണീരിന്റെ കാരണമറിയാതെ.. ആ കൊച്ചു കുഞ്ഞ് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി മിഴിച്ചു നിന്നു .. !

കാര്യം പറയുമ്പോ കരഞ്ഞിട്ടെന്താ .. പറയണേന്റെ ഗൗരവം മനസ്സിലാക്കാ വേണ്ടത്  .. ഭർത്താക്കൻമാരോട്ള്ള സ്നേഹം അവര് മരിക്കണതു വരെ മാത്രം പോരാ ..,,, മരിച്ചാലും വേണം ...!

അത് കാണിക്കണ്ടത് കുറച്ചു കാലെങ്കിലും വീട്ടില് അടങ്ങിയൊതുങ്ങി ഇരുന്നിട്ടാ .. അല്ലാതെ പ്ര്രാബ്ധണ്ടെന്നും പറഞ്ഞ് ഉടുത്തൊരുങ്ങി ജോലീന്നും പറഞ്ഞ് പോയിട്ടല്ല ... !

ചെറിയച്ഛന്റെ വിശദീകരണം അവളുടെ കരച്ചിലിന്റെ ആഴം കൂട്ടി ..

എന്ത് കരച്ചിലാത് രേണൂ .. ആ കുഞ്ഞിനെ കൂടി വെഷമിപ്പിക്കാൻ ...

അതും പറഞ്ഞ് അമ്മ,, അമ്മൂനെ അവളിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുത്തി അവർക്കരികിലേക്കു നിർത്തി ..

ഞാൻ ... ഞാൻ പിന്നെ എന്താ ചെയ്യണ്ടേ അമ്മേ  .. ഇവരൊക്കെ പറയണതു പോലെ ഏട്ടനോട് സ്നേഹല്യാത്തോണ്ടാണോ ഞാൻ ജോലിക്കു പോണത് ...?

ന്റെ മോളെ മാത്രം ഓർത്തിട്ടാ ഞാൻ പിടിച്ചു നിക്കണത്  ... അല്ലാച്ചാല്, ,, ഏട്ടൻ പോയ ആ നിമിഷം ഞാനും അവസാനിപ്പിച്ചേനെ ന്റെ ഈ ജീവിതം  ... !

അവൾ കരച്ചിലടക്കാനാവാതെ അകത്തേക്കോടി  കട്ടിലിൽ ചെന്നു വീണു ..

മുറിയിൽ വച്ചിരുന്ന മാലയിട്ട, , ജയകൃഷ്ണന്റെ ഫോട്ടോയെടുത്ത് അവൾ മാറോട് ചേര്‍ത്ത് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു ..

" എന്തിനാ ന്നെ തനിച്ചാക്കി പോയത് ഏട്ടാ ..?

ചെറിയച്ഛൻ പറയണതു കേട്ടില്ലേ  ..

ന്റെ മനസ്സ്  ഏട്ടനല്ലാതെ മറ്റാരും മനസ്സിലാക്കണില്ലല്ലോ ... ഞാൻ വീട്ടിലായാലും  ഓഫീസിലായാലും ന്റെയുള്ളില് ഏട്ടനല്ലാതെ മറ്റൊന്നൂല്യാന്ന് ,, ഞാനെങ്ങനാ അവരെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കിക്യാ ...

ഓരോ ദിവസവും ഏട്ടൻ കെട്ടിയ താലിയെ സാക്ഷിയാക്കി ഏട്ടന്റെ ദീർഘായുസ്സിനു വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചവളല്ലേ ഞാൻ ...!

എന്റെ കണ്ണടയുവോളം ഏട്ടനെ കണ്ണിൽ കാണിക്കണേന്ന് ഈശ്വരനോട് അപേക്ഷിച്ചവളല്ലേ ഞാൻ ...!

എന്നിട്ടും  ...

കരച്ചിലടക്കി..,, ഒരുനിമിഷം അവളുടെ മിഴികൾ വീടിന്റെ തെക്കേ മൂലയിലേക്കു പാഞ്ഞു .. ഒപ്പം അവളുടെ ഓർമ്മകളും ..!

         &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ടൗണിലെ റോഡിനോടു ചേർന്നായിരുന്നു ജയകൃഷ്ണൻ കൂൾബാർ നടത്തിയിരുന്നത് .. അത്യാവശ്യം തിരക്കുള്ള സ്ഥലമായിരുന്നതു കൊണ്ട്..,, അയാൾക്ക് നല്ല വരുമാനവും കിട്ടിയിരുന്നു .. കോളേജിലേക്ക് വരുന്ന വഴി രേണുകയും കൂട്ടുകാരികളും അവിടത്തെ സ്ഥിരം സന്ദർശകരായിരുന്നു .. ആ പരിചയമാണ് ഇരുവരേയും തമ്മിലടുപ്പിച്ചതും,, വീട്ടുകാരെ എതിർത്ത് രേണുകയെ ജയകൃഷ്ണന്റെ ഭാര്യയാക്കിയതും ..!

വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് കുഞ്ഞുണ്ടായ സമയത്താണ് റോഡിന്റെ വീതി കൂട്ടുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ജയകൃഷ്ണന്റെ കൂൾബാറും പൊളിച്ചു മാറ്റേണ്ടി വന്നത് ..

അതവരെ സാമ്പത്തികമായി തകർത്തെങ്കിലും..,, അതുവരെ മിച്ചംപിടിച്ചതു  വച്ച് അയാൾ പുതിയൊരു സംരംഭം തുടങ്ങി വച്ചു .. എന്നാൽ അതൊരു വൻ പരാജയമായിരുന്നു  .. അവിടെനിന്നായിരുന്നു അയാളുടെ തകർച്ചയുടെ തുടക്കവും ..

ആ സമയത്താണ് അയാളുടെ അച്ഛനെ ക്യാൻസർ പിടികൂടിയ വിവരം അറിയുന്നതും ചികിത്സ ആരംഭിക്കുന്നതും .. ഹരികൃഷ്ണൻ ആ സമയത്ത് കോളേജ് കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളൂ .. എട്ടന്റെ തണലിൽ നിന്നതല്ലാതെ ജോലിക്കൊന്നും അവനും ശ്രമിച്ചിരുന്നില്ല .. ഏട്ടനാണെങ്കിൽ  അവനെ നിർബന്ധിച്ചതുമില്ല ..!

പലരിൽ നിന്നും കടംവാങ്ങി, , അച്ഛനെ ചികിത്സിച്ചെങ്കിലും .. ,,, കടങ്ങൾ മാത്രം ബാക്കി നിർത്തി അച്ഛൻ മരണത്തെ വരിച്ചു ..!

പിന്നേയും രണ്ടു വർഷങ്ങൾ കടന്നു പോയി ..

ഓരോ കടവും വീട്ടാൻ വേണ്ടി അയാൾ വീണ്ടും വീണ്ടും കടക്കാരനായിക്കൊണ്ടിരുന്നു .. അപ്പോഴേക്കും അയാൾ മറ്റൊരാളുടെ കീഴിലെ പണിക്കാരൻ മാത്രമായി മാറിയിരുന്നു ..

അമ്മക്കെന്നും ആമവാതവും ശ്വാസംമുട്ടലുമാണ്.. തണുപ്പ് ഒട്ടും അടുത്തു പോലും വന്നുകൂടാ .. എന്നാലോ..,, മഴക്കാലമെത്തിയാൽ ഒരു തുള്ളി പോലും വെള്ളം പുറത്തേക്കു പോകുകയുമില്ല ...!!

അങ്ങനെയാണ് പുതിയൊരു വീട് എന്ന സ്വപ്നം അയാളിൽ ചേക്കേറുന്നത് ..

ഈ അവസ്ഥയിൽ അതു വേണോ ജയേട്ടാ..

അവൾ ചോദിച്ചെങ്കിലും അയാൾ അത് തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു ..

കടങ്ങള് വീടീട്ട് വീടു വെക്കലൊന്നും നടക്കില്ല രേണൂ.. പിന്നെ അമ്മയ്ക്കും ആഗ്രഹം കാണില്ലേ നല്ലൊരു വീട്ടിലൊക്കെ അന്തിയുറങ്ങണംന്ന് ..

അയാൾ പറയും..

അവളുടെ താലിമാല വരെ വിറ്റിട്ടാണ് ആ പറമ്പിൽ തന്നെ,, ജയകൃഷ്ണന്റെ ഓഹരി ഭാഗത്ത് തറപ്പണി മുഴുവനാക്കീത് .. കാശിനു അത്യാവശ്യം ഏറിവന്നപ്പോഴാണ് രേണുക,, ജോലി എന്ന സ്വപ്നത്തിലെത്തുന്നത് .. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ നല്ലൊരു ജോലിയും കിട്ടി.. ബാങ്കിൽ നിന്നും വായ്പയെടുത്ത് വീടുപണി പുനരാരംഭിച്ചു ..

ആ വീട്, ,,, അയാൾ കണ്ട ഏറ്റവും വലിയ സ്വപ്നമായിരുന്നു ..എപ്പോഴും അയാളതിനെ കുറിച്ച് വാചാലനാവും ..ഇടയ്ക്കെപ്പഴോ പറഞ്ഞു :

ഇനീപ്പോ ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടതു പോലെ ആ വീട്ടിൽ താമസിക്കാൻ എനിക്കു ഭാഗ്യമുണ്ടായില്ലെങ്കി ...,,, എന്നെ ആ മണ്ണിൽ തന്നെ അടക്കം ചെയ്യണേ രേണൂ ..

അന്നതിനെ സ്നേഹത്തോടെ ശാസിച്ചെങ്കിലും,,, ആ വാക്കുകൾ അറം പറ്റുമെന്ന് അവളൊരിക്കലും കരുതിയില്ല..

അതോ ...,,, ആ സമയം ഏട്ടൻ തന്റെ മരണത്തെ മുന്നിൽ കണ്ടിരുന്നോ .....?? 

                                              

2

അതോ ആ സമയം ഏട്ടൻ തന്റെ മരണത്തെ മുന്നിൽ കണ്ടിരുന്നോ ...? 

അവളുടെ തേങ്ങൊലികൾ നേർത്തു വന്നു ..

അമ്മേന്നു വിളിച്ച് അമ്മുമോള് ഓടിവന്നപ്പോഴാണ് രേണുക ചിന്തകളിൽ നിന്നുമുണർന്നത് .. അവൾ കണ്ണു തുടച്ചുകൊണ്ട് എഴുനേറ്റിരുന്നു ..

അമ്മയെന്തിനാ കരയണേ ....? 

ഒന്നൂല്യ മോളെ ...

അമ്മ കരഞ്ഞാ അമ്മൂന് വെഷമാവും .. അമ്മൂം കരയും ..

ഇല്ല മോളേ.. അമ്മയിനി കരയില്ലാട്ടോ .. അമ്മ കരയണത് അച്ഛനും ഇഷ്ടാവില്യ ..

അവൾ.. ,, കുഞ്ഞിനെ തന്നോട് ചേർത്തു നിറുത്തി മൂർധാവിൽ ചുംബിച്ചു ..

എന്റെ അച്ഛനെവിടെ അമ്മേ  ..?  അച്ഛമ്മ പറഞ്ഞല്ലോ അച്ഛനിനി തിരിച്ചു വരില്ലാന്ന് .. അച്ഛൻ ദൂരെ ദൂരെ പോയേക്കാന്ന് .. !

അവളുടെ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകൾ വിടരുന്നതു നോക്കി രേണുക പറഞ്ഞു :

അച്ഛൻ എങ്ങും പോയിട്ടില്ലാട്ടോ .. എപ്പഴും നമ്മടെ കൂടെത്തന്നെണ്ട് .. നമ്മക്ക് കാണാൻ കഴിയുന്നില്ലേലും അച്ഛൻ നമ്മളെ കാണുന്നുണ്ട് .. നമ്മള് പറയുന്നത് കേൾക്കുന്നുണ്ട് ..

ആണോ അമ്മേ... അച്ഛൻ അമ്മയോട് മിണ്ടിയോ മോള് കാണാതെ ...? ? 

ഉം...പിന്നേ..അച്ഛനാ പറഞ്ഞത് ഇനി കരയരുതെന്ന് .. കരഞ്ഞാല് അച്ഛൻ മിണ്ടൂലാന്നും  ..,, മോളെ നന്നായിട്ട് നോക്കണംന്നും പറഞ്ഞു ..

ആ കുഞ്ഞു മുഖത്തു വിരിഞ്ഞ പാൽപുഞ്ചിരി നോക്കി അവളും പതിയെ ചിരിച്ചു..

മോൾക്കമ്മ മിട്ടായി കൊണ്ടുവന്നിണ്ട് .. ഇപ്പൊ തരാട്ടോ. ..

രേണുക ബാഗിൽ നിന്നും മിഠായിയെടുക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ..,, വിലാസിനിയമ്മയും അവർക്കു പിറകിലായി ഹരിയും മുറിയിലേക്കു വന്നത് ..

ചെറിയച്ഛൻ പോയോ അമ്മേ ...?

കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം അവൾ ചോദിച്ചു..

ഉവ്വ്. .. കുറച്ചു നേരായി പോയിട്ട് ..

പിന്നേയും എന്തോ പറയാനുണ്ടെന്ന കാരണത്താൽ അവരവിടെത്തന്നെ നിന്നു.. ഇടയ്ക്കിടെ പരസ്പരം നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവളത് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ച് ,,, അമ്മുവിന് മിഠായി കൊടുക്കുന്ന മട്ടിലിരുന്നു ..

മോളേ .. രാഘവൻ ഇവനോട് നാളെമുതൽ അവരടെ തടിമില്ലിൽ കണക്കെഴുതാനായി ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിണ്ട് .. 

അമ്മ പറഞ്ഞു ..

" എന്നെ വീട്ടിലിരുത്താനുള്ള ചെറിയച്ഛന്റെ തന്ത്രം  ...! "   അവൾ മനസ്സിലോർത്തു ..

അപ്പോ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ നാളെമുതൽ ഹരി നോക്കുമെന്നർത്ഥം ..!

അപ്പോ കടങ്ങളോ ...  അതാര് വീട്ടും ...? ? 

അവൾ ഇരുവരേയും മാറിമാറി നോക്കി ..

കടം വീട്ടാനുള്ള പണവും ചെറിയച്ഛൻ തരാമെന്നേറ്റിട്ടുണ്ട് ..

ഹരിയതു പറഞ്ഞപ്പോൾ..,, അവളുടെ മുഖത്ത് അത്ഭുതം സ്ഫുരിച്ചു ..

അച്ഛനിങ്ങനെയൊക്കെ വയ്യാതെ കിടന്നിട്ടും,, ഒരു നേരത്തെ മരുന്നിനു പോലും പത്തുപൈസ തരാത്ത ആളാണ് ചെറിയച്ഛൻ ..!

എന്നിട്ടിപ്പോ ... 

എനിക്കിത് വിശ്വസിക്കാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ലല്ലോ അമ്മേ ..

അവളുടെ സംശയത്തിനുള്ള മറുപടി പറഞ്ഞത് ഹരിയായിരുന്നു ..

ചെറിയച്ഛൻ പണം തരാമെന്നു പറഞ്ഞതു സത്യമാണ് .. പക്ഷേ ,,, അതിനു പകരമായി  ഏടത്തിയുടെ പേരിലുള്ള ആ വീടും സ്ഥലവും ചെറിയച്ഛന്റെ പേരിൽ കൊടുക്കേണ്ടി വരും ...!

അവന്റെ വാക്കുകൾ ഒരു തീമഴ പോലെ അവളിലേക്കു പെയ്തിറങ്ങി ..കുറച്ചു സമയത്തേക്ക് അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല ... അവൾക്കൊരിക്കലും  അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഉടമ്പടി ആയിരുന്നില്ല അത് ..

അതു ശരിയാവില്ലമ്മേ ... ഒരുപാട് കടങ്ങൾക്കു നടുവിൽ നിൽക്കുന്ന സമയത്തു തന്നെയാണ് ഏട്ടനൊരു വീടിനെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചതും അതിനായി ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചതും .. എന്നിട്ടിപ്പോ ഏട്ടൻ പോയെന്നു കരുതി ആ ശ്രമം ഉപേക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ ഒരുക്കമല്ല  ... ഏട്ടനോടൊപ്പം ഏട്ടന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും മരിച്ചിട്ടില്ലമ്മേ ... ആ സ്വപ്നം ഞാനേറ്റെടുക്കും ...!

അതിനെത്രയൊക്കെ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നാലും...,,, എന്റെ ചൂടു ശ്വാസം നിലയ്ക്കുന്നതു വരെ ഞാനതിന് വേണ്ടി  പ്രയത്നിച്ചിരിക്കും .. എന്റെ ഏട്ടനുവേണ്ടി എനിക്ക് ചെയ്യാനുള്ളത് ഇനി അതുമാത്രമാണ് ...!

അമ്മയ്ക്കു വേണ്ടിയല്ലേ ഏട്ടൻ ആ പണി തുടങ്ങിവച്ചത് ....? അമ്മയുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷമല്ലേ ഏട്ടൻ ആഗ്രഹിച്ചത് ...?

ഹരീ.. നിന്റെ വിവാഹം പുതിയ വീട്ടിൽ വച്ചായിരിക്കണമെന്ന് ഏട്ടനെപ്പഴും  പറയുമായിരുന്നില്ലേ ....?

എന്റെ പ്രാണനുറങ്ങുന്ന മണ്ണും..,, സ്വപ്നം കണ്ട ആ വീടും .. അതൊരിക്കലും വിട്ടുതരില്ലെന്ന് ചെറിയച്ഛനോട് പറഞ്ഞേക്കൂ .. സഹായിച്ചില്ലെങ്കിലും ഉപദ്രവിക്കരുതെന്നുകൂടി പറഞ്ഞേക്കൂ ചെറിയച്ഛനോട് ....!!

അവൾ പുറംതിരിഞ്ഞു അകത്തേക്കു പോയി.. ഹരി അമർഷത്തോടെ അമ്മയെ നോക്കി.. സെറ്റുമുണ്ടിന്റെ കോന്തലകൊണ്ട് കണ്ണു തുടയ്ക്കുകയായിരുന്നു അവരപ്പോൾ ...!

   അമ്മുവിനുള്ള പാല് തിളപ്പിക്കുന്ന നേരത്ത് രേണുകയുടെ മനസ്സിൽ മുഴുവനും ചെറിയച്ഛനായിരുന്നു .. ജയൻ അവളെ വിവാഹം ചെയ്തത് അയാൾക്കന്നേ ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു .. അച്ഛന്റെ അനിയനാണെങ്കിലും..,, അയാളൊരിക്കലും ഏട്ടന്റേയോ കുടുംബത്തിന്റേയോ നന്മയും ഉയർച്ചയും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല .. താൻ ജോലിക്കു പോകുന്നതു കണ്ടാൽ പലപ്പോഴും പുച്ഛത്തോടെ മുഖം തിരിക്കുമായിരുന്നു ..

ഇതിപ്പൊ തന്നെ ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്താക്കാനുള്ള അയാളുടെ തന്ത്രമാണ് ..

തന്റെ പേരിലുള്ള സ്വത്ത് പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ...,, പതിയെ ഹരിയെ കയ്യിലെടുത്ത് തനിക്കവകാശമില്ലാത്ത ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും തന്നേയും മോളേയും പുറംതള്ളും ..!

കൊള്ളാം ചെറിയച്ഛന്റെ കൂർമ്മ ബുദ്ധി ..!

എന്നാൽ..,,, ഈ ഇളം വെയിലേറ്റാലൊന്നും ഈ രേണുക വാടിവീഴില്ല ... തളർന്നു പോകില്ല .. 

ജയിച്ചു കാണിക്കും ഞാൻ..!

എന്റെ തോൽവി ആഗ്രഹിക്കുന്നവർക്കു മുന്നിൽ അന്തസ്സോടെ തലയുയർത്തിപ്പിടിച്ചു നടക്കും ഞാൻ  ...!

ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരി അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ പതിയെ മൊട്ടിട്ടു..!!

    കിടക്കാൻ നേരത്താണ് അമ്മയും ഹരിയും തമ്മിലുള്ള സംഭാഷണം കേട്ടത്.. അമ്മ അവനോട് ജോലിക്കാര്യത്തെപറ്റി ചോദിക്കുകയാണ്

ഇവര് ആ സ്ഥലം കൊടുക്കാത്തേന്റെ ദേഷ്യാ ചെറിയച്ഛന് .. ഇനി എനിക്ക് ആ ജോലി കിട്ടുമെന്ന്  തോന്നുന്നില്ല..

അവൻ ഭയങ്കര ദേഷ്യത്തിലാണ് ..

നാളേക്ക് വെക്കാൻ ഒരു മണി അരിയില്ല..,, നിനക്ക് ആരോടെങ്കിലും കുറച്ചു പൈസ വാങ്ങിക്കാൻ കിട്ട്വോ ..?

അപ്പോഴാണ് തന്റെ കയ്യിലുള്ള പണത്തിന്റെ കാര്യം അവൾക്കോർമ്മവന്നത് .. അത് അമ്മയെ ഏൽപ്പിക്കണമെന്ന് കരുതിയതാണ് .. ഈ പുകിലുകൾക്കിടയിൽ മറന്നുപോയി ..

ഇതാമ്മേ.. ഹരിയോടു പറഞ്ഞ് എന്താന്നുവച്ചാ വാങ്ങിപ്പിച്ചോളൂ ..

മോളേ ഇത് ..

എന്റെ ശമ്പളത്തിന്റെ ബാക്കി  പൈസ ഇന്നു കിട്ടിയതാണ് ..

ഹരിയുടെ രൂക്ഷ നോട്ടത്തെ അവഗണിച്ചു അവൾ അകത്തേക്കു പോയി..

          &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ബസ്സിറങ്ങി ഓഫീസിലേക്കു നടക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഒരു ബുള്ളറ്റ് രേണുകയ്ക്ക് മുന്നിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിച്ചത് ..

പലിശക്കാരൻ വറീതാണ് ...!

അയാളെ കണ്ടതും അവൾ ഒന്നു പരുങ്ങി..

വറീതേട്ടാ ഞാൻ ..

അവൾ പറയാനൊരുങ്ങും  മുമ്പേ അയാൾ പറഞ്ഞു ..

ദിവസത്രേയീന്നാ കൊച്ചേ വിചാരം ....? 

മുതലോ ഇല്ല,,, എന്നാ പലിശയെങ്കിലും തരണ്ടേ ...

രേണുക ഒന്നും മിണ്ടാതെ താഴേക്കു നോക്കി നിന്നു .. ആ സമയത്താണ് അവർക്കു മുന്നിൽ ഒരു കാർ ബ്രേക്കിട്ടത് ..

ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽനിന്ന് തല പുറത്തേക്കിട്ടത് അവളുടെ എം ഡി ശിവപ്രസാദാണ് ..!

എന്താ രേണുക.. എന്താ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നത്  ... ഇയാളാരാ  ... ?

അത് ... അത് സർ ..

അവൾ എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങി നിന്നപ്പോൾ വറീത് പറഞ്ഞു :

ഞാൻ പറയാം സാറേ ... ഈ കൊച്ചിന്റെ ഭർത്താവ് ആറേഴു മാസം മുമ്പ്  എന്റെ കയ്യീന്ന് ഇരുപത്തയ്യായിരം രൂപ വാങ്ങിയാരുന്നു .. മൊതലില്ലേലും പലിശ കൃത്യമായി തന്നോണ്ടിരുന്നതാ .. ഇപ്പൊ മൂന്നു മാസായിട്ട് മൊതലൂല്യ പലിശേല്യ ..

അങ്ങേര് പോയ കാര്യൊക്കെ ഞാനറിഞ്ഞു.. അതോണ്ടാ ഇതുവരെ ചോദിക്കാതിരുന്നത് .

ഇനീം ചോദിക്കാതെ പറ്റുവോ.. നമ്മടെ എടപാട് ഇതായിപ്പോയില്ലേ ....

രേണുക തലകുനിച്ചു നിന്നു ..

അതിനിങ്ങനെ വഴിയിൽ തടഞ്ഞു നിർത്തിയാണോ ചോദിക്കേണ്ടത് ...?

എന്റെ സാറേ.. വീട്ടിലൊന്നും ഇപ്പൊ കേറിച്ചെല്ലാൻ പറ്റത്തില്ലന്നേ .. പിന്നെ നമ്മള് വേണ്ടാതീനം കാട്ടീന്നാവും കേസ് ..പിടിപാടൊക്കെ ഇപ്പൊ ഇവര് പെണ്ണുങ്ങക്കല്ലേ .. ഇതാവുംമ്പോ പേടിക്കണ്ട. മാത്രല്ല..,, നാലാള് കണ്ടാല്ള്ള നാണക്കേടോണ്ട് നമ്മടെ പണോം വേഗം കിട്ടും ...!

വറീതിന്റെ ചിരി ദഹിക്കാതെ ശിവപ്രസാദ് അയാളെ നോക്കി പല്ലിറുക്കി .. എന്നിട്ട് കോ സീറ്റിൽ വച്ചിരുന്ന ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു ബ്ലാങ്ക് ചെക്കെടുത്ത് ,, തുക എഴുതി അയാൾക്കു നീട്ടി .. 

താൻ പറഞ്ഞ തുക അത്രയുമുണ്ട് .. ഇനി ഈ പേരും പറഞ്ഞ് ഇവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചേക്കരുത് ..

വറീത് അത്യധികം ആഹ്ലാദത്തോടെ ചെക്കു വാങ്ങി രേണുകയെ നോക്കി ..

ഇതൊന്നും വേണ്ട സർ .. ഇയാളുടെ പണം ഞാൻതന്നെ കൊടുത്തോളാം .. എനിക്കിത്തിരി സാവകാശം തന്നാ മതി ..

അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് കാതോർക്കാതെ ,, ശിവപ്രസാദ് വണ്ടിയെടുത്ത് പോയി .. തൊട്ടു പിന്നാലെ വറീതും രംഗം വിട്ടു ..

അപമാനിതയായി തലകുമ്പിട്ടുകൊണ്ട് രേണുക നടന്നു .. മനസ്സിന്റെ കോണിലെവിടെയോ ആരുമറിയാതൊരു തേങ്ങൽ ഉയര്‍ന്നുകേട്ടു ..!

  അന്നുമുഴുവനും  അവൾ ശിവപ്രസാദിനെ അഭിമുഖീകരിച്ചില്ല .. ഒരു മടി ...

അയാൾ ചെയ്തതൊരു സഹായമായിരുന്നെങ്കിലും ..,, അവളുടെ അഭിമാനത്തിനതൊരു വ്രണമായിരുന്നു ..

ഉച്ചയൂണിനു ശേഷം ശിവപ്രസാദ് അവളെ വിളിപ്പിച്ചു .. ഒരല്പം മടിയോടെയാണ് അവളയാളെ നേരിട്ടത് ..

പണം നൽകിയതിന്റെ പേരിൽ താൻ വറീഡാവുകയൊന്നും വേണ്ട .. അതൊരു കടമായി കണ്ടാൽ മതി.. ഉള്ളപ്പോൾ തിരിച്ചു തന്നാലും മതി .. ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും ഞാനും ജയനും പഴയ ക്ലാസ്മേറ്റ്സ് അല്ലേ ..

രേണുക ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല ..

ശിവപ്രസാദ് അവളെ കുറിച്ചെല്ലാം ചോദിച്ചു മനസ്സിലാക്കി .. ആദ്യം വിമുഖത കാട്ടിയെങ്കിലും ,, അവളെല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു..

സാറിനു ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലെങ്കിൽ..,, ഹരിക്കൊരു ജോലി ശരിയാക്കി കൊടുക്കോ   ? അവൻ പി ജി വരെ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട് .. ഈ സമയത്ത് അതെനിക്ക് വലിയൊരു ആശ്വാസമായിരിക്കും ...

അവളുടെ മിഴികൾ ഈറനണിഞ്ഞിരുന്നു ..

ശബ്ദമിടറിയിരുന്നു ...!

എന്തോ ആലോചിച്ച ശേഷം അയാൾ അവളോടു പറഞ്ഞു :

ഇന്ന് ഓഫീസ് കഴിയുന്നതിനു മുമ്പു തന്നെ ഹരിയോടു എന്നെ വന്നൊന്നു കാണാൻ പറയൂ ..കഴിയുമെങ്കിൽ  ഇവിടെത്തന്നെ നമുക്കൊരു ജോലി ശരിയാക്കാം .. അയാൾ ഓകെ ആണെങ്കിൽ നാളെത്തന്നെ ജോയിൻ ചെയ്യുകയും ചെയ്യാം ..

രേണുകക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി .. അവൾ അയാളോട് നന്ദി പറഞ്ഞു ..

അതിന്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ലെടോ ..തനിക്ക്  എന്തു പ്രശനമുണ്ടേലും എന്നോടു പറയാം ..എന്നെ നല്ലൊരു സുഹൃത്തായി മാത്രം കണ്ടാൽ മതി..

 

അവൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കാനൊരുങ്ങവേ അയാൾ പറഞ്ഞു :

രേണുകയ്ക്ക് വേണമെങ്കിൽ  ഒരു ലോൺ പ്രൊവൈഡ് ചെയ്യാൻ കമ്പനിക്കു കഴിയും .. തന്റെ സാലറി സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ജാമ്യം നൽകിയാൽ മതി .. അധികം കാലതാമസമൊന്നും വരില്ല.. വീടുപണി മുഴുവനാക്കാൻ അതുപകരിക്കും ..

ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതി ..!

അവൾ വിളിച്ചതനുസരിച്ച് ഹരികൃഷ്ണൻ വന്നു .. ശിവപ്രസാദിന് അയാളെ താൽപര്യമാവുകയും ജോലി ഓഫർ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു ..

പിറ്റേന്നു തന്നെ ജോയിൻ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു ..

           &&&&&&&&&&&&&&&&&&

പതിയെ ..,, മങ്ങിത്തുടങ്ങിയ അവളുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് നിറം തൂവിത്തുടങ്ങുകയായിരുന്നു ..

ഹരിയും ആളാകെ മാറി .. ഏടത്തിയോട് ബഹുമാനവും സ്നേഹവും അയാളിൽ പ്രകടമായി .. !

അവളുടെ ജോലിയും ഒന്നുകൂടി മെച്ചപ്പെട്ടു .. ഒപ്പം ശമ്പളവും ..

മുടങ്ങിക്കിടന്ന വീടുപണി പുനരാരംഭിച്ചു ..

അധികം വൈകാതെ,, അവർ പുതിയ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറി ..!

രേണുക..,,, ജയന്റെ കുഴിമാടത്തിനരികെ ചെന്നു നിന്നു ..അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി ..

ഏട്ടാ ...

അവളൊരു തേങ്ങലോടെ വിളിച്ചു ..

എല്ലാം ഏട്ടന്റെ ആഗ്രഹംപോലെ ഭംഗിയായി .. ഏട്ടൻ സ്വപ്നം കണ്ട നമ്മുടെ പുതിയ വീട് ..

ഇവിടെയിന്ന് കടക്കാരുടെ ശല്യമില്ല .. കമ്പനിയുടെ ലോൺ കൊണ്ട് ബാങ്കിലെ ബാധ്യത തീർത്തു .. ആധാരം അമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് .. ഇത്രയൊക്കെ ആയിട്ടും ഉള്ളു തുറന്നു സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലല്ലോ ഏട്ടാ .. ഇതൊന്നും കാണാൻ ഏട്ടനില്ലല്ലോ എന്നാലോചിക്കുമ്പോൾ ....

അവളുടെ ഹൃദയം നുറുങ്ങി ..

ദുഃഖഭാരത്താൽ അവളാ മണ്ണിൽ തളർന്നിരുന്നു ...!

        &&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ഉച്ചയ്ക്കു ശേഷം  ഓഫീസ് അവധിയായിരുന്നു ... സ്റ്റാഫുകൾ ഓരോരുത്തരായി ഇറങ്ങിത്തുടങ്ങി ..

ഞാൻ സൈൻ ചെയ്യേണ്ട ഫയൽ എവിടെയാ രേണുക വച്ചത്  ....?

ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് ശിവപ്രസാദ് രേണുകയോട് ചോദിച്ചത് ..

അതു സാറിന്റെ ടേബിളിൽ തന്നെയുണ്ടല്ലോ ..

അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു..

അവിടെ കാണുനില്ല ...!

ഞാനാണല്ലോ കൊണ്ടുവന്നു വച്ചത് എന്ന് പറഞ്ഞ് ആധിയോടെ അവൾ അകത്തേക്കു കടന്നു .. ഫയൽ  ടേബിളിൽ തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു .. അതെടുത്ത് തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് വാതിലിന്റെ താഴ് വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്.. അവളൊന്നു ഞെട്ടി ...!

മുഖമുയർത്തി നോക്കുമ്പോഴതാ തൊട്ടു മുന്നിൽ..ലോക്ക് ചെയ്ത ഡോറും ചാരി,, കയ്യും കെട്ടി ചുണ്ടിലൊരു നിഗൂഢ ചിരിയുമായി അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു ശിവപ്രസാദ് ...!!

അവളുടെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു ...!

നെറ്റിമേൽ വിയർപ്പു തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞു..!

ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വരാത്ത വിധം തൊണ്ട വരണ്ടുണങ്ങി .. !

സാർ....

അവൾ ശബ്ദമില്ലാതെ വിളിച്ചു ..!!

                                                          

3

രേണുക പേടിച്ചുപോയോ ....? 

എന്തിന് ... ഞാൻ തന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല 

അയാൾ പറഞ്ഞു ..

സർ മാറി നിൽക്കൂ. .. എനിക്കു പോണം. ഹരി  , പുറത്തു നിൽപ്പുണ്ടാകും..

ഹരിയോ.. അയാളിവിടെ ഇല്ലല്ലോ ..

ഞാൻ ചില ഡോക്യുമെന്റ്സ് വീട്ടിൽ വച്ചു മറന്നു .. അതെടുക്കാൻ ഹരിയെ പറഞ്ഞയച്ചിരിക്കാ ..

ശിവപ്രസാദിന്റെ ചിരിയിൽ അവൾക്കെന്തോ പന്തികേട് തോന്നി .. മുഖത്തു പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പിനെ സാരിത്തലപ്പാൽ ഒപ്പിക്കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു :

സർ പ്ലീസ്.. നമ്മളെ ഇങ്ങനെ ആരേലും കണ്ടാൽ ....? 

കണ്ടാൽ. ....? 

അത്  ... അതുപിന്നെ. ....

 ഞാൻ പോട്ടെ സർ എന്റെ ബസ് പോകും. ..

അവൾ ഡോറിന്റെ ലോക്കിലേക്ക് കൈനീട്ടും മുൻപ്, ,, അയാളവളുടെ കയ്യിൽ പിടുത്തമിട്ടു ...

ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടായെങ്കിലെന്താ താനിപ്പോഴും വളരെ സുന്ദരിയാണ് രേണുകാ .. യു ആർ റിയലി ബ്യൂട്ടിഫുൾ ..!

അയാളവളുടെ കണ്ണിലേക്കു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

സർ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത് ...? 

എന്റെ കൈ വിട്ടേ.. എനിക്കു പോണം..

രേണുക,, അവളുടെ കൈ അയാളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു .. ബലിഷ്ഠമായ ആ കരങ്ങളിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുന്നത് അവൾക്ക് അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല ..!

അവൾ കുതറിക്കൊണ്ടിരുന്നു ..

താനെന്തിനാടോ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നത് ...? 

ഇവിടിപ്പോ നമ്മൾ മാത്രമേയുള്ളൂ ..

നമുക്കിടയിൽ എന്തു സംഭവിച്ചാലും ഒരു കുഞ്ഞു പോലും അറിയില്ല..

പിന്നെന്താ പ്രശ്നം ....

ശിവപ്രസാദിന്റെ വാക്കുകൾ അതിരു കടക്കുന്നതായി അവൾക്കു തോന്നി ..

ഇതുവരെ കാണാത്ത അയാളുടെ മറ്റൊരു മുഖം കാൺകെ ,,, അവളുടെ മനസ്സും ശരീരവും തളർന്നുപോയി ..

സർ  ... സാറെന്താ ഉ..ഉദ്ദേശിച്ചത് ...? 

അവളൊരു വിറയലോടെ ചോദിച്ചു ..

അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടമാത്രയിൽ  അയാളവളുടെ കൈ മോചിപ്പിച്ചു .. പകുതി പ്രാണൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയ അവസ്ഥയായിരുന്നു അവൾക്കപ്പോൾ ..!

അയാൾ പറഞ്ഞു :

 എനിക്കറിയാം ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലേ വിധവയാകേണ്ടി വന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റെ മനസ്സ് .. ഒന്നായി ജീവിച്ചു കൊതിതീരാത്തൊരു പെണ്ണിന്റെ ദുഃഖം ..

നിന്റെയുള്ളിലുമില്ലേ ഒരാണിന്റെ സാമീപ്യം ആഗ്രഹിക്കുന്നൊരു മനസ്സ് ...?

അയാൾ അവൾക്കരികിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി ചേർന്നു നിന്നു .. എന്നിട്ട് പതിയെ പറഞ്ഞു :

ആഗ്രഹങ്ങൾ മൂടി വെക്കാനുള്ളതല്ല ..

അത് സഫലീകരിക്കാനുള്ളതാണ് ...

ഈ നിമിഷം ...

 ഈ നിമിഷം നിന്നെ  തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ ഞാനൊരുക്കമാണ് ... ഞാനും അതൊരുപാട് കൊതിച്ചു പോയി രേണുകാ ... പ്ലീസ് 

ഛേ  ...

 

അവൾ വെറുപ്പോടെ മുഖം തിരിച്ചു ..

നിങ്ങൾ. .. നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ ,, എന്നെ സഹായിച്ചതിനെല്ലാം ഇങ്ങനെയൊരു ഉദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നോ ...?

ഇത്രത്തോളം വൃത്തികെട്ടൊരു മനസ്സോടെയാണോ നിങ്ങളെന്നെ നോക്കിക്കണ്ടത് ...?

എനിക്കിപ്പോൾ നിങ്ങളോടു തോന്നുന്നത് വെറുപ്പാണ് ... 

നിങ്ങളെ ഇതുവരെ ഒരു സഹോദരന്റെ സ്ഥാനത്തു കണ്ടതിലുള്ള വെറുപ്പ്..!!

അവളുടെ ശബ്ദമുയർന്നു .. കണ്ണുകൾ നിറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും..,,, അവ തീജ്വാല കണക്കെ ആളിപ്പടരുകയായിരുന്നു ..!

ശിവപ്രസാദിനെ വകഞ്ഞു മാറ്റി അവൾ മുന്നോട്ടു കുതിച്ചു .. 

പക്ഷേ. ... അയാൾ അവൾക്ക് മുന്നിൽ വീണ്ടും തടസ്സം സൃഷ്ടിച്ചു ..

മോഹിച്ചതെല്ലാം നേടിയെടുത്ത ശീലമേ ഈ ശിവപ്രസാദിനുള്ളൂ .. 

നിന്നെയും ഞാൻ മോഹിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ..,, അതും ഞാൻ നേടിയെടുത്തിരിക്കും ...!!

അയാളുടെ കഴുകൻ കണ്ണുകളവളെ വട്ടമിട്ടു പറന്നു ..

വഴീന്നു മാറ്  ....!

അവൾ അലറി..

ഇല്ലെങ്കിൽ  ....?

അവളുടെ മുഖം കോപം കൊണ്ട് ജ്വലിച്ചു ..

ചുണ്ടുകൾ  വിറച്ചു ..

സർവ്വ ശക്തിയുമെടുത്ത് അയാളുടെ കരണത്തേക്ക് അവൾ ആഞ്ഞു  വീശി .. !!

അപ്രതീക്ഷിതമായേറ്റ അടിയിൽ അയാൾ വേദനകൊണ്ട് പുളഞ്ഞു ..

തിരിച്ച് അവളെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനാകും മുമ്പ്..,, അവൾ മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങിയിരുന്നു ..!

കണ്ണുകൾ തുടച്ചു,, സാരി ശരിയാക്കി പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് തൊട്ടു മുൻപിൽ ഹരി ...!!

അവളുടെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു ..!

ഏടത്തി ഇതുവരെ പോയില്ലേ ...?

അവന്റെ ചോദ്യത്തിന്  മൂർച്ച കൂടിയിരുന്നു..

അതുപിന്നെ ... ഞാൻ. ..

അവൾ പറയാൻ തുടങ്ങും മുമ്പേ. ..,, ശിവപ്രസാദിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു:

ആഹ് താൻ വന്നോ .. ഇയാളിപ്പോ പറഞ്ഞേയുള്ളൂ ഹരിയിപ്പോ വരുമെന്ന് ..

ഇനി ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ രേണൂ .... നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് പോവില്ലേ ... ? 

അതുകേട്ട് ഹരി ദേഷ്യത്തോടെ അവളെ നോക്കി .. 

രേണുക,, എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ സ്തബ്ദയായി നിന്നു  ..!

ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ശിവപ്രസാദ് അവളെ നോക്കി ..

നീയിതൊന്നും കണ്ട് ടെൻഷനിടിക്കണ്ട ..

ഒരു കമ്പനിയൊക്കെ ആവുമ്പോ ഇതൊക്കെ സർവ്വ സാധാരണയാണ് ...

പിന്നെ .. ഞങ്ങൾക്കിടയിലിത് ഇന്നോ ഇന്നലെയോ തുടങ്ങിയതല്ല ..,, തന്റെ ഏട്ടൻ മരിക്കുന്നതിനു മുമ്പേ ഇതൊക്കെ പതിവാ ..

ഞാൻ ചെയ്തു തരുന്ന സഹായങ്ങൾക്കുള്ള പ്രത്യുപകാരം ..

ഹരിയും ഇതിനെ ആ സെൻസിൽ തന്നെ  എടുത്താൽ മതി  ..

അപ്പോ ഓ കെ നാളെ കാണാം ..

അവൾക്കു നേരെ ഒരു കള്ളച്ചിരിയെറിഞ്ഞ് വിജയീ ഭാവത്തിൽ അയാൾ അകത്തേക്കു കയറി ..

ആത്മാഭിമാനം നഷ്ടപ്പെട്ട് ..,,, അവൾ തല താഴ്ത്തി നിന്നു .. ആ നിമിഷം ഭൂമി പിളർന്ന്  താഴേക്കു പോയിരുന്നുവെങ്കിലെന്ന് അവളാശിച്ചു ..!

      &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

അമ്മയെ വിളിച്ചിറക്കി പഴയ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകാനൊരുങ്ങുകയാണ് ഹരി ..

എന്റെ ഏട്ടനോട് സ്നേഹം അഭിനയിച്ച് വഞ്ചിച്ച ഇവരുടെ കൂടെ ഇവിടെ ഇനി നമുക്ക് താമസിക്കണ്ട അമ്മേ .. 

ഈ വീടിനു പോലും ഇവരുടെ ദുർഗന്ധമാണ്..

അവൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു ..

വിലാസിനിയമ്മ കാര്യമറിയാതെ കുഴങ്ങി..

അമ്മയിപ്പോ കൂടുതലൊന്നും അറിയണ്ട ..

പതിവ്രതയായ ഈ മരുമകളുടെ ചിത്രം തൽക്കാലത്തേക്കങ്ങ് മനസ്സീന്ന് മായ്ച്ചു കളഞ്ഞേക്ക് ..

ഹരീ ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നു കേൾക്ക് .. സത്യത്തിൽ ...

രേണുക യാചിച്ചു ..

നിങ്ങളൊന്നും പറയണ്ട...,, ഞാൻ കണ്ടതിലും കേട്ടതിലും കൂടുതലായി ഇനിയെന്ത് അറിയാനാണ് ...?

അവളുടെ കണ്ണീരിനെ അവഗണിച്ച് അയാൾ അമ്മയുമായി മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി ..

നീയെന്ത് കണ്ട കാര്യാ ഹരീ പറേണത് ...?

എനിക്കൊന്നും  മനസ്സിലാവണില്ല ..

അമ്മ അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കിയപ്പോൾ..,, ഹരി രേണുകയെ നോക്കി 

കണ്ടതെന്താന്ന് പറയണോ ഞാൻ അമ്മോട്..? 

അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ അമ്മുവിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു തേങ്ങി ...

നിശ്ശബ്ദത തളംകെട്ടി നിന്ന ആ രാത്രി രേണുകയ്ക്ക് ഉറങ്ങാനേ കഴിഞ്ഞില്ല ..

അവൾ ജയനെ കുറിച്ചോർത്തു ..

നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞ മിഴികൾ തെക്കേ മൂലയിലേക്കു പാഞ്ഞു ..

ജയേട്ടാ ഞാനെന്തു തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാ എല്ലാരും എന്നോടിങ്ങനെ .....

അവൾ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു..

ആ സമയത്താണ് മൊബൈൽ ശബ്ദിച്ചത്.. എടുത്തു നോക്കി .. അറിയാത്ത നമ്പറാണ്..

ആരായിരിക്കും .... ? അതുമീ അസമയത്ത്..

ഒന്നു സംശയിച്ചു നിന്ന ശേഷം,, അവൾ ഫോൺ ചെവിയോടു ചേർത്തു ..

കാതിൽ വന്നലച്ചത് ശിവപ്രസാദിന്റെ ശബ്ദമായിരുന്നു ..

എന്താ രേണുകാ ഉറങ്ങിയില്ലേ ഇതുവരെ ....?

അതോ ... ഇന്ന് ഉറങ്ങാനേ കഴിയുന്നില്ലെന്നുണ്ടോ ....?

അയാളുടെ നിഗൂഢമായ ചിരിയിൽ അവൾക്കു അമർഷം തോന്നി ..

ഈ രാത്രിയിൽ നിങ്ങൾക്കെന്നെ വിളിക്കേണ്ട ആവശ്യമെന്താ .... എന്റെ ജീവിതം തകർത്തിട്ടും നിങ്ങൾക്ക് തൃപ്തിയായില്ലേ ..... ? ?

അവൾ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു ..

അപ്പോ ഞാനൂഹിച്ചതു പോലെ അവിടെ പലതും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് അല്ലേ ... നന്നായി .. എനിക്കു നേരെ കയ്യുയർത്തിയ നിനക്ക് ഈ ജന്മം മുഴുവനും സ്വസ്ഥത തരില്ല ഞാൻ   .. നീ നോക്കിയിരുന്നോ ..

പിന്നെ ഇപ്പൊ വിളിച്ചത് .. അതു നിന്നെയൊരു കാര്യം ഓർമ്മപ്പെടുത്താനാ .. ഈ പ്രശ്നത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് നാളെ മുതൽ ഓഫീസിൽ വരാതിരുന്നാൽ ...! ഓർമ്മയുണ്ടല്ലോ ലോണിന്റെ കാര്യം ...

അതു തന്നു തീർക്കാതെ ആ പടിയിറങ്ങാൻ നിന്നെ ഞാനനുവദിക്കില്ല .. 

പുലിവാലു പിടിക്കാൻ നിൽക്കാതെ നല്ല കുട്ടിയായി ഓഫീസിൽ വന്നേക്കണം കേട്ടല്ലോ.. അപ്പോ ഓകെ  .. ഗുഡ്നൈറ്റ്  ..

ചിരിയോടെ അയാൾ ഫോൺ വച്ചു ..

അവൾ ബെഡിലേക്ക് തളർന്നിരുന്നു ..

ഹൃദയം പൊട്ടിത്തകർന്ന അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും,, ഇരുട്ടിലൂടെ തെക്കിനെ തേടി...

   ഓഫീസിലെത്തിയപ്പോഴാണ് ഹരി ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച വിവരം രേണുക അറിഞ്ഞത് ..

പലരും കാരണമന്വേഷിച്ചെങ്കിലും..,, അവൾ മൗനമവലംബിച്ചു ..

ശിവപ്രസാദിനെ  നേരിടാൻ അവൾ നന്നേ പ്രയാസപ്പെട്ടു ..!

നേർക്കുനേർ എതിരിടേണ്ട സന്ദർഭങ്ങളിലെല്ലാം.. ,, അയാളൊരു അർത്ഥംവച്ച ചിരിയോടെ അവളിൽ ചൂഴ്ന്നിറങ്ങി ..

കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ അങ്ങനെ കടന്നു പോയി..

തൊട്ടടുത്തുണ്ടായിട്ടും ഹരിയും അമ്മയും അവർക്ക് അന്യരായി മാറിയിരുന്നു  ..

ഓഫീസിലെ ശിവപ്രസാദിന്റെ സാമിപ്യവും അവളുടെ മനം മടുപ്പിച്ചു ...

ഒരുദിവസം പതിവു പോലെ എം ഡി സൈൻ ചെയ്യേണ്ട ഫയലുമായി അവൾ ശിവപ്രസാദിന്റെ കാബിനിലേക്കു ചെന്നു ..

അടഞ്ഞു കിടന്ന ഡോർ വലിച്ചു തുറക്കാനൊരുങ്ങവേ..,,, അകത്തുനിന്നും 

അടക്കിപ്പിടിച്ചൊരു ചിരി ..!

അവൾ കൈ പിന്നോട്ടു വലിച്ചു .. തിരിഞ്ഞു നടക്കാനൊരുങ്ങിയ അവളെ ആരോ പിടിച്ചു നിർത്തും പോലെ ..!

അവൾ കാതോർത്തപ്പോൾ ആ ശബ്ദത്തിനുടമയെ അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ..

ക്ലാര ....!!

അവിടത്തെ മറ്റൊരു സ്റ്റാഫ് ..

രണ്ടു പേരുടേയും ശൃംഗാരം കലർന്ന സംഭാഷണം അവളിൽ അവജ്ഞയുളവാക്കി.

വെറുപ്പോടെ മുഖം തിരിച്ചെങ്കിലും..,,, അവൾക്കതൊരു അവസരമായിരുന്നു ..

തന്റെ ജീവിതത്തിൽ കരിനിഴൽ വീഴ്ത്തിയ ആ മൃഗത്തെ ജയിക്കാനുള്ളൊരു അവസരം  ..!

        &&&&&&&&&&&&&&&&&&&

അന്നൊരു  ഞായറാഴ്ചയായിരുന്നു .. രേണുക നേരത്തെ തന്നെ കുളിച്ചൊരുങ്ങി ..

വൈധവ്യത്തിനു ശേഷം അന്നാദ്യമായി അവൾ പൊട്ടുകുത്തി ... കണ്ണെഴുതി ..

അമ്മുവിനെ അയൽവീട്ടിലാക്കി ,, ബാഗുമെടുത്തവൾ പുറത്തിറങ്ങി ..

  അവൾ സഞ്ചരിച്ച ഓട്ടോ ചെന്നു നിന്നത് വലിയൊരു ഗേറ്റിനു മുന്നിലാണ് .. 

മുറ്റത്ത് ,, ഇരുവശങ്ങളിലായി പലതരത്തിലുള്ള ചെടികൾ നട്ടു വളർത്തിയിരുന്നു ..

ആ പടുകൂറ്റൻ ബംഗ്ലാവിന്റെ ചുവരിൽ പതിച്ച കോളിങ് ബെല്ലിൽ അവൾ വിരലമർത്തി ..

കുറച്ചു നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിനു ശേഷം സുന്ദരിയായ..,, മധ്യവയസ്കയായൊരു സ്ത്രീ  വാതിൽ തുറന്നു വന്നു .. അവൾ വശ്യമായൊന്നു ചിരിച്ചു ..

ആരാ  ...? 

അവർ ചോദിച്ചു..

സാറില്ലേ ...? 

ഇത്തിരി നാണം കലർന്ന അവളുടെ ചിരികണ്ട്. ..,,, അവരവളെ അടിമുടി നോക്കി..

നിങ്ങളാരാ ...? 

ഞാൻ  .. ഞാൻ സാറിന്റെ ഓഫീസിലെ സ്റ്റാഫാണ് .. സാറിന്ന് വരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു..

പക്ഷേ ...,,

മാഡം ഇവിടെ കാണില്ലെന്നാണല്ലോ പറഞ്ഞത് ....

അനിയത്തിടേയോ മറ്റോ കല്യാണമുണ്ടെന്നും  ,,, ഇന്നുതന്നെ പോകുമെന്നും പറഞ്ഞിട്ട് .. പോയില്ലേ ...? ? 

അതു കേട്ടുകൊണ്ടാണ് ശിവപ്രസാദ് സിറ്റൗട്ടിലേക്കു വന്നത് ..

രേണുകയെ കണ്ടതും അയാളൊന്നു ഞെട്ടി ..!

അയാളിലെ ഭാവമാറ്റം ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടുനിന്ന ഭാര്യ,, രശ്മിയുടെ മുഖം ദേഷ്യംകൊണ്ട് ചുവന്നിരുന്നു ..!

ഇവളേതാ ശിവ ... ഇവൾക്കെന്താ ഇവിടെ കാര്യം  ...? ? 

രശ്മി ചോദിച്ചു ..

ഇവളെന്റെ സ്റ്റാഫാണെന്ന് പറഞ്ഞത് സത്യമാണ് പക്ഷേ..,, ബാക്കിയെല്ലാം ഇവള് പറയുന്നത് പച്ച കള്ളമാണ് രശ്മീ ..

അയാളുടെ വാക്കുകളിൽ എന്നുമില്ലാത്തൊരു പതർച്ച അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ..

അതുശരി എന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞതും പോരാ ഇപ്പൊ എന്നെ കള്ളിയാക്കുവാണോ സാറ് ..

അവളിത്തിരി പരിഭവത്തോടെ,, തോളിൽ കിടന്ന ബാഗിൽ കയ്യിട്ട് തന്റെ മൊബൈൽ ഫോണെടുത്ത് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും തോണ്ടി ..

എന്നാലേ ഇതൊന്നു കേട്ടു നോക്ക് .. സത്യമെന്താന്ന് മാഡത്തിനപ്പോ മനസ്സിലാകും ...

  

മൊബൈൽ റെക്കോർഡറിലൂടെ പുറത്തു വന്ന ശബ്ദം ശിവപ്രസാദിന്റെതായിരുന്നു ..!

അതേയ്.. നമ്മളിങ്ങനെ ചുമ്മാ എന്തേലും പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നാ മതിയോ ..

നാളത്തെ കഴിഞ്ഞാ രശ്മിയങ്ങ് പോകും.. അവളുടെ അനിയത്തീടെ കല്യാണാ .. ഞാനെന്തായാലും തലേ ദിവസമേ പോകുന്നുള്ളൂ .. അതുവരെ ഞാനൊറ്റയ്ക്കാണ് .. നമുക്കൊന്ന് കൂടണ്ടേ ..

ഓഡിയോ അവസാനിക്കുമ്പോഴേക്കും അയാൾ വിയർത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു ..

രശ്മിയുടെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടം അയാളെ ഉരുക്കിത്തുടങ്ങി ..

ഇത് ... ഇതു ഞാൻ നിന്നോടു പറഞ്ഞതല്ലല്ലോ ..

വെപ്രാളത്തിൽ വായിൽ നിന്നും വീണുപോയ വാക്കുകൾ ,,വലിയൊരു അബദ്ധമാണെന്ന് പിന്നീടാണ് അയാളോർത്തത് ..!

അപ്പോ സാറിത് എന്നോടു പറഞ്ഞതല്ലെന്ന് സത്യം ...!

അതിനർത്ഥം മറ്റൊരാളുമായി  സാറ് അടുപ്പം സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്നല്ലേ ...? ? 

അതുവരെ അയാൾകണ്ട രേണുകയായിരുന്നില്ല അവളപ്പോൾ ..!!

പെണ്ണെന്നാൽ ... കണ്ണീരല്ലെന്ന് അതൊരു  ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായിരുന്നു ..

ഛെ.. നിങ്ങളിത്രക്ക് വൃത്തികെട്ടവനാണെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല .. എന്റെ ഡാഡിടെ പണമില്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഒന്നിനും കൊള്ളില്ല .. അതു മറക്കണ്ട ..

രശ്മിയുടെ കുറ്റപ്പെടുത്തലിൽ .. നാണംകെട്ട് ശിവപ്രസാദ് തലതാഴ്ത്തി നിന്നു ..

രേണുകയോടുള്ള അടങ്ങാത്ത കോപം അയാളിൽ ആളിക്കത്തി ..

എന്റെ കുടുംബ ജീവിതം തകർക്കാൻ കച്ചകെട്ടി ഇറങ്ങിയിരിക്കുവാണോടീ നീ ..

എന്നിട്ട് നിനക്ക് എന്തു കിട്ടാനാടീ ..?? 

അയാൾ അവൾക്കു നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു ..

എന്റെ ജീവിതം തകർത്തപ്പോ നിങ്ങൾക്കെന്തു കിട്ടിയോ ..,, അതു തന്നെയാണ്  എനിക്കും വേണ്ടത് ...!

അയാളോടുള്ള വെറുപ്പു മുഴുവനും അവളിൽ പ്രകടമായി ..

അവൾ രേണുകയ്ക്കു നേരെ തിരിഞ്ഞു 

നിങ്ങളുടെ ദാമ്പത്യം തകർക്കണമെന്ന് യാതൊരു നിർബന്ധവും എനിക്കില്ല മാഡം..

പക്ഷേ .. ഭർത്താവിനൊപ്പം ജീവിച്ചു കൊതിതീരാത്തൊരു പെണ്ണാ ഞാനും ..

ഒരു പെണ്ണ് എന്തും സഹിക്കും അവളുടെ പ്രാണന്റെ പാതി മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നതൊഴിച്ച് ...!!

എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവ് നിങ്ങളെ വഞ്ചിക്കുകയാണ് .. താലികെട്ടി സ്വന്തമാക്കിയ ഭാര്യ വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ..,, മറ്റു സ്ത്രീകളുടെ കിടപ്പറ മോഹിക്കുന്ന ഇയാളുടെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നതിലും അന്തസ്   മരിക്കുന്നതിലാണ്...!!

 അവളതു പറഞ്ഞു തീർന്നതും ശിവപ്രസാദ് കൈയോങ്ങിക്കൊണ്ട് അവൾക്കു നേരെ ആക്രോശിച്ചു. 

തൊട്ടുപോകരുതെന്നെ .... !

അയാളൊന്നു പിന്നോട്ടാഞ്ഞു ..

അവൾ പറഞ്ഞു :

നിങ്ങളെന്താ കരുതിയത് സ്ത്രീയെന്നു വച്ചാ വെറും അപലകളാണെന്നോ ..? അതോ നീയൊക്കെ വച്ചുനീട്ടുന്ന നോട്ടുകെട്ടിനു പിന്നാലെ, ,, നീയൊക്കെ പറയുന്നിടത്തേക്ക് വാലാട്ടി വരുന്ന വെറും പട്ടികളാണെന്നോ ...

പ്രത്യേകിച്ചും എന്നെപ്പോലെ വിധവയായ പെണ്ണുങ്ങൾ ..!

നാലു വർഷമേ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കാൻ ദൈവം വിധിച്ചുള്ളൂ എങ്കിലും..,, നാനൂറ് കൊല്ലത്തെ സ്നേഹം തന്നിട്ടാ എന്റെ ജയേട്ടൻ പോയത് ..

അതുകൊണ്ട്  ഈ ജന്മം ജീവിച്ചു തീർക്കാൻ എനിക്ക് മറ്റൊരുത്തന്റെ ചൂട് വേണ്ട ..,, എന്റെ ഏട്ടന്റെ  ഓർമ്മകൾ മാത്രം മതി ..!!

ഇല്ലാത്ത ബന്ധത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് ഹരിയേയും അമ്മയേയും എന്റെ ശത്രുക്കളാക്കി .. 

ഇനി എന്നെങ്കിലും എന്റെ ജീവിതത്തിനു ഭീഷണിയായി വന്നാൽ .... 

 ഇനി ഈ രേണുകയായിരിക്കില്ല നിങ്ങളോട് സംസാരിക്കുക .. ഇതിനേക്കാൾ വീര്യമുള്ള മറ്റൊരു രേണുകയായിരിക്കും ..

ഇതെന്റെ താക്കീതാണ് ...!

ചങ്കുറപ്പുള്ളൊരു പെണ്ണിന്റെ താക്കീത്  ..!!

കോപാഗ്നി ജ്വലിച്ച മിഴികളോടെ അവൾ അവസാനമായി അയാളെ ഒന്നുകൂടി നോക്കി.

പിന്നെ. .. പതിയെ പിന്തിരിഞ്ഞു ..

"നിങ്ങൾക്കുള്ളത് ഉടനെ ഞാൻ തരുന്നുണ്ട് .."

രശ്മി അയാളെ നോക്കി പല്ലിറുക്കി അകത്തേക്കു പോയി ..

ഉരുണ്ടു വീണ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഗേറ്റു കടന്നു ..

ഏടത്തീ ...

പിന്നിലെ വിളി കേട്ടവൾ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു

ഹരി ..!!

നീയിവിടെ ...?

ഞാൻ .. ഞാനേടത്തിയെ പിന്തുടർന്നു വന്നതാണ്  .. പക്ഷേ ,, എനിക്കു തെറ്റുപറ്റി..

ഏടത്തിയെന്നോടു ക്ഷമിക്കണം ..

ഹരി കണ്ണുനിറച്ചു ,, തലതാഴ്ത്തി നിന്നു ..

ഇതുമതി .. ഇത്രേം കേട്ടാമതി ഏടത്തിക്ക് ..

അവളും കണ്ണുതുടച്ചു ..

രേണുക.. 

അവളാണ് പെണ്ണ് ..!

അവളായിരിക്കണം പെണ്ണ് ...!

DOWNLOAD FOR PDF STORY👇

📝സിയ യൂസഫ്