🍁നിന്നിലേക്ക്🍁ഫുൾ പാർട്ട്

🍁നിന്നിലേക്ക് 🍁

ഫുൾ പാർട്ട്

കോളേജ് വരാന്തയിലൂടെ നടക്കുമ്പോഴാണ് അഫ്ര പരിചിത സ്വരം കേട്ടത്.. 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ ശബ്ദം കേട്ട ദിക്കിലേക്ക് പോയി.. 

ആരോടോ ദേഷ്യത്തിൽ സംസാരിക്കുകയാണ് അവൻ അഥർവ് എന്ന ആദി.. 

സെക്കന്റ്‌ ഇയർ ആണ്. കൂടാതെ കോളേജ് ചെയർമാൻ. ആദിയുടെ വാക്കുകളെ വില കൽപ്പിക്കുന്ന ഒരുപാട് പേരുണ്ട് കൂടെ.. 

മാത്രമല്ല ഇവിടുത്തെ ഫിസിക്സ്‌ പ്രൊഫെസർ അനന്തനാരായണന്റെ മകൻ ആണ് അവൻ.. 

അഥർവ് നാരായണൻ.. അവന്റെ ചേച്ചി അഥീന നാരായണൻ അതേ കോളജിൽ പി ജി ഫൈനൽ ഇയർ ആണ്.. 

അധ്യാപകർക്കും കൂട്ടുകാർക്കും ഒരുപോലെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ.. സൗമ്യ സ്വഭാവമാണ്.. 

എന്നാൽ ആദി ദേഷ്യക്കാരനാണ്.

എന്തെങ്കിലും കാര്യം കേട്ടാൽ ദേഷ്യം തീരുന്ന വരെ തെറി വിളിക്കും എന്നിട്ട് മാത്രമേ യഥാർത്ഥ കാരണം തിരക്കുകയുള്ളു.. 

അത് തന്നെയാണ് അവന്റെ നെഗറ്റീവ്..

"അഫീ നീ ആരെ വായിനോക്കി നിൽക്കുവാ.. " 

വസുവിന്റെ വിളി ആണ് അവളെ  ചിന്തയിൽ നിന്നുരുത്തിയത്.. 

"ഏയ്‌ ചുമ്മാ... "

ആദി നിന്നിടം നോക്കിയപ്പോൾ അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു അതവൾക്ക് ആശ്വാസം നൽകി.. 

"അല്ല വസു നീ ഇത് എവിടെ ആയിരുന്നു. ലഞ്ച് കഴിഞ്ഞു ഇപ്പൊ വരാന്ന് പറഞ്ഞു പോയതല്ലേ.. "

"മം.. ഒരു അത്യാവശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.. "

"അതെന്താടി ഞാനറിയാത്ത അത്യാവശ്യം..?? "

"ആദിയേട്ടൻ എന്നെ വിളിപ്പിച്ചിരുന്നു..  "

വസു ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. 

"എന്തിന്..? "

"അതൊക്കെയുണ്ട്.. "

"കളിക്കാതെ കാര്യം പറയെടി.. "

"അതോ.. മൂപ്പർക്ക് ഭയങ്കര പ്രണയം.. "

നാണം വിടർന്ന ചിരിയോടെ വസു അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉള്ളിലിലെന്തോ ഒരു പിടച്ചിൽ.. 

"ആരെ നിന്നെയോ..?? എന്നിട്ട് നീയെന്ത് പറഞ്ഞു..?? "

"എന്നെയൊന്നുമല്ല വേറൊരാളെയാ.. "

"അതാരെ.. "

അഫി അവളെത്തന്നെ നോക്കി.. 

"എന്റെയീ ഉമ്മച്ചി കുട്ടിയെ.. "

അതും പറഞ്ഞു അഫിയെ വസു കെട്ടിപിടിച്ചു.. 

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ പകച്ചവൾ നിന്നു.. 

"എന്നെയോ..?? 

നിനക്ക് വട്ടാണ്.. ഞങ്ങൾ ആകെ സംസാരിച്ചത് ഫ്രഷേഴ്‌സ് ഡേ ടൈമിലാ.. 

ഒരു മിനിറ്റ് പോലും മിണ്ടീല.. "

"അത് മതിയല്ലോ.. പ്രണയം തോന്നാൻ ഒരു നിമിഷം പോലും വേണ്ടെന്ന.. "

വസു ചിരിച്ചു.. 

"ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ തൊട്ട് ഈ ചിരി അങ്ങേരുടെ ചങ്കിനുള്ളിൽ കുരുങ്ങി പോയെന്നാ പറയുന്നേ.. 

ഭയങ്കര രസാത്രെ നിന്റെ ചിരി കാണാൻ..

അതോണ്ട് ഈ ജന്മം മുഴുവൻ ഈ ചിരി കാണണം എന്നാ പറയുന്നേ.. "

വസുവിന്റെ വിശദീകരണവും ആക്ഷനും  കണ്ടപ്പോ അഫിക്ക് ചിരി വന്നു.. 

"ന്താടി ചിരിക്കൂന്നേ.. നീ മറുപടി പറ. അത് കേൾക്കാൻ ഒരാൾ വെയ്റ്റിംഗ് ആണ്.. "

"ഡി ഞാനെന്താ പറയാ.. അഥീന ചേച്ചിയെ കണ്ടു പഠിക്കെന്നാ എല്ലാ ടീച്ചേഴ്സും പറയാറ്. 

അത് കൊണ്ട് തന്നെ ചേച്ചിയെ എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടാണ്.. 

ചേച്ചിയെ പോലെ ആകണമെന്ന് എപ്പോഴും ആഗ്രഹിക്കും. 

പിന്നെ പ്രൊഫസർ.. നമ്മുക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട അധ്യാപകനല്ലേ.. 

അവരിലൊക്കെ ഒരുപാട് നന്മയുണ്ട്. അത് പോലെത്തന്നെ ആകില്ലേ ആദിയേട്ടനും.. 

ദേഷ്യക്കാരൻ ആണെന്നല്ലേ ഉള്ളു... "

"അതൊക്കെ ശരി നിനക്ക് മൂപ്പരെ ഇഷ്ടാണോ എന്ന ചോദ്യത്തിനുള്ള മറുപടി എവിടെടി..? "

അതിന് തിരിച്ചൊന്നും പറയാതെ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. 

"ഡി പോകാം ക്ലാസ് തുടങ്ങാനായി.. "

വസു എന്തേലും പറയുന്നതിന് മുൻപേ അവളുടെ കൈയും പിടിച്ചു അഫി നടന്നു പോയി.. 

ഇതെല്ലാം ഒരു ചുവരിനപ്പുറം മറഞ്ഞു നിന്നു കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആദി.. 

അവന്റെ കണ്ണിലും ചെറിയൊരു നീർമുത്തു പൊടിഞ്ഞു.. 

അവളുടെ ഉള്ളിലും താനുണ്ട് എന്ന സന്തോഷത്തിൽ.. താൻ മാത്രമല്ല തന്റെ കുടുംബവും.. 

അഫി എന്ന അഫ്ര മറിയവും 

വസു എന്ന വസുധയും ഉറ്റ സുഹൃത്തുക്കളാണ്.. 

ഫസ്റ്റ് ഇയർ ഡിഗ്രി.. ക്ലാസുകൾ കഴിയാൻ അധികനാളില്ല.. 

വസുധ ആദിയുടെ  ഡിസ്റ്റൻഡ് റിലേറ്റീവ് ആണ്. 

ഇവിടെ വന്നതിനു ശേഷമാണ് ഇരുവരും ഫ്രണ്ട്സ് ആകുന്നത്.. ഇപ്പോൾ ഇണപിരിയാത്ത സുഹൃത്തുക്കൾ ആണ്.. 

രണ്ടു ദിവസം അഫിയും ആദിയും പരസ്പരം കണ്ടതേയില്ല.. 

എന്തോ അവനെ കാണാഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു സങ്കടം തോന്നി.. 

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ കോളജിൽ അഫി എത്തിയപ്പോഴേക്കും വസു അവളെക്കാത്തു ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. 

അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി തത്തി കളിക്കുന്ന കണ്ടപ്പോൾ അഫി കാര്യം ചോദിച്ചു.. 

"സത്യം പറ വസു നിന്റെ കിളി വല്ലോം പറന്നുപോയോ കഞ്ചാവ് അടിച്ചപോലെ ചിരിക്കുന്നു.. "

"കഞ്ചാവിനേക്കാൾ വല്യ ലഹരിയിൽ അല്ലെ മോളെ നീയിപ്പോ അത് ഓർത്ത് ചിരിച്ചതാ.. "

"മനസിലായില്ല..?? "

"അതേയ് രണ്ടാമത്തെ പീരിയഡ് കട്ട്‌ ചെയ്ത് ലൈബ്രറിയിൽ ചെല്ലാൻ ഉത്തരവ് ഉണ്ട്.. 

അപ്പൊ കാണാം നിന്റെ ലഹരിയെ.. "

വസു അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അഫിക്ക് മനസിലായി ആദി പറഞ്ഞു വിട്ടതാണെന്ന്.. 

"ഞാൻ.. ഞാൻ പോണോടി..?? "

"ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ പോകണ്ട.. "..

"അതല്ല.. എനിക്ക്.. 

കാണുമ്പോൾ  ഞാൻ.. എന്തെങ്കിലും പറയേണ്ടേ..?? "

"ഇനി അതും കൂടി ഞാൻ പറഞ്ഞു തരണോ..?? 

അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിലും എന്നെ കൂട്ടുവിളിക്കുവോ സഹായത്തിനു.. "

"അയ്യേ നീയെന്തൊരു ഊളയാടി.. ഛേ മ്ലേച്ഛം... "

അഫി പുച്ഛിച്ചു മുഖം കോട്ടി.. 

"എന്തൊരു പുച്ഛം.. ഒന്ന് പോടീ.. നിന്റെ കള്ളകാമുകനെ ചെന്നു കണ്ടിട്ട് വാ.. "

അവൻ പറഞ്ഞ സമയമായപ്പോൾ അഫിയെ വസു പറഞ്ഞു വിട്ടു.. 

ലൈബ്രറിയുടെ അകത്തേക്ക് കയറിയതും ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉയർന്നത് അവളറിഞ്ഞു. 

നടത്തത്തിന്റെ വേഗത കുറഞ്ഞു.. 

അവൾ ചുറ്റിലും നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു പത്രത്തിലേക്ക് കണ്ണും  നട്ടിരിക്കുന്ന ആദിയെ.. 

അവളരികിൽ ചെന്നിരുന്നു.. അവൻ അവൾ വന്നതറിഞ്ഞെങ്കിലും മുഖമുയർത്തി നോക്കിയതേ ഇല്ല.. 

പരസ്പരം മിണ്ടാനാവാതെ അടുത്തടുത്ത് ഇരുന്നു.. എങ്കിലും മനസുകൾ തമ്മിൽ അടുക്കുന്നതവർ അറിഞ്ഞു.. 

അര മണിക്കൂറോളം അങ്ങനെ ഇരുന്നു.. ആരൊക്കെയോ ഇതിനിടയിൽ വരുന്നും പോകുന്നുമുണ്ട്.. 

അതൊന്നുമറിയാതെ ആത്മാവിനെ പ്രണയത്താൽ ബന്ധിച്ചവർ സർവം മറന്നിരുന്നു...  

വസുവിന്റെ മിസ് കാൾ വന്നപ്പോഴാണ് അവരിരുവരും ഞെട്ടിയത്.. 

വന്നു നേരം കുറെ ആയെന്ന് അവർക്ക് മനസിലായി.. 

"ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടേ.. അടുത്ത ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങാനായി.. "

"മം.. "

അവൻ ഒന്ന് മൂളി.. 

അവൾ അവനരികിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് ക്ലാസിലേക്ക് നടന്നു.. 

കണ്ണിൽ നിന്നവൾ മറഞ്ഞിട്ടും അവനതേ ഇരുപ്പിരുന്നു അവൾ പോയ ദിശയിലേക്ക് മിഴികൾ അർപ്പിച്ചു.. 

ആ വഴിയിൽ തന്നെ അവൾ നിൽപ്പുണ്ടെന്ന് വിശ്വസിച്ച്.. 

അവളെ തന്റെ ജീവനിലേക്കു ആവാഹിക്കും പോലെ അവനൊന്നു ദീർഘ നിശ്വാസമുതിർത്തു... 

പ്രണയം മഞ്ഞു തുള്ളിയുടെ നനവായി അവന്റെ മനസിനെ കുളിരണിയിച്ചു... 

തിരികെ ക്ലാസിൽ എത്തിയ അഫി ഏതോ സ്വപ്‌നാടകയേ പോലെ ഇരുന്നു.. 

ആകാംക്ഷയോടെ വസു അവളോട്‌ കാര്യങ്ങൾ തിരക്കി.. 

മറുപടി കിട്ടാതായപ്പോഴാണ് അഫിയെ വസു ശ്രദ്ധിച്ചത്.. 

താൻ ചോദിച്ചതൊന്നും അവൾ കേട്ടിട്ടില്ല.. 

"ഡി... "

വസു അവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു.. 

പെട്ടെന്നാണ് അഫിക്ക് സ്ഥലകാലബോധം വന്നത്.. 

"എന്താടി.. നീ എന്തിനാ അലറുന്നെ..?? "

"അപ്പൊ ഇത്രയും നേരം ഞാൻ തൊണ്ട കീറിയത് നീ കണ്ടില്ല അല്ലെ.. 

മം.. 

അതേയ് ലൈബ്രറിയിൽ പോയപ്പോൾ നിനക്ക് തലക്ക് അടി വല്ലോം കിട്ടിയോ..?? "

"ഏയ്‌ ഇല്ല എന്തെ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ..?? "

"നിന്റെ ഭാവം കണ്ടപ്പോൾ തോന്നി.. അല്ല എന്ത് പറഞ്ഞു ആദിയേട്ടൻ..?? "

"ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. "

"ഈ അരമണിക്കൂർ നേരം ഒരുമിച്ചു നിന്നിട്ടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ..? "

ഇല്ലെന്ന മട്ടിൽ അവൾ തലയാട്ടി.. 

വസുധ തലയിൽ കൈവച്ചിരുന്നു.. 

"പിന്നെ അവിടെ ഇത്രയും നേരം എന്താ ചെയ്തേ..? " 

അവൾ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു.. 

വസു അത് കേട്ട് ചിരി തുടങ്ങി.. 

ലൈബ്രറിയിൽ കണ്ടേപ്പിന്നെ അവർക്ക് തമ്മിൽ  തിരക്കുകൾ കൊണ്ട് അടുത്ത് കാണാൻ പറ്റിയിട്ടില്ല.. 

ഒരു മിന്നായം പോലെ കാണുമെങ്കിലും പരസ്പരം നോക്കാൻ ഇരുവർക്കും മടിയായിരുന്നു.. 

ക്ലാസ്സ്‌ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇനി പരീക്ഷ ചൂടിന്റെ കാലം.. 

ഇനി കുറച്ചു നാളത്തേക്ക് സ്റ്റഡി ലീവ് ആണ്.. 

വൈകിട്ട് കോളജിൽ നിന്നിറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് മുന്നിൽ ആദി വന്നുപെട്ടത്..

കാണണം എന്നാഗ്രഹിച്ചു നിൽക്കുമ്പോഴേക്കും മുന്നിലേക്കെത്തി എന്നവൾക്ക് തോന്നി .. 

അവളെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണിലൊരു തിളക്കം അവൾ കണ്ടു.. 

അത് കണ്ടപ്പോൾ അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.. 

"അന്ന് ലൈബ്രറിയിൽ വച്ചു കണ്ടപോലെ ആകരുത് ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് സമയം തരാം പറയേണ്ടതൊക്കെ പറഞ്ഞോ.. 

പിന്നെ ഇനി സ്റ്റഡി ലീവും പരീക്ഷയും വെക്കേഷനും ഒക്കെയാവും അപ്പൊ ഇതുപോലെ അവസരം കിട്ടീന്ന് വരില്ല..

ഞാൻ കുറച്ചപ്പുറത്തുണ്ടാവും..  " 

അതും പറഞ്ഞു വസു അവർക്കരികിൽ നിന്ന് മാറി നിന്നു.. 

ആദി പറയാൻ തുടങ്ങവേ അവളുടെ സ്വരം ഉയർന്നു.. 

"അതേയ്... ഇപ്പഴത്തെ കാമുകന്മാരെ പോലെ അങ്ങോട്ട്‌ പോകരുത് ഇങ്ങോട്ട് നോക്കരുത് എന്നോട് പറയാതെ ശ്വാസം വിടരുത് എന്നൊക്കെ പറയില്ലെങ്കിൽ എന്നെ ജീവനെ പോലെ സ്നേഹിക്കുവാണെങ്കിൽ എന്റെ ജീവനുള്ള ഇടത്തോളം കാലം പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാം.. "

ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു. 

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ വലത് കൈ അവന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് പിടിച്ചവൻ പറഞ്ഞു 

"ഈ ഇടനെഞ്ചിൽ നീയുണ്ടാവും എന്റെ പ്രാണൻ നിലയ്ക്കുന്ന വരെ... "

പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തപോലെ അവളുടെ കൈ സ്വതന്ത്രമാക്കി.. 

"സോറി പെട്ടന്ന്.. "

അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. 

"എന്റെ നമ്പർ വേണ്ടേ. ? "അവൾ ചോദിച്ചു.. 

"എന്റെ കൈയിലുണ്ട്.. "

"ഏഹ് അതെപ്പോ..?? "

"നിന്നെ കണ്ട ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ തന്നെ നമ്പരൊക്കെ കൈയിൽ കിട്ടിയിരുന്നു.. 

പിന്നെ ഈ ഒരു നിമിഷത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു എന്നെ ഉള്ളു.. "

"അത് കൊള്ളാലോ.. "

"പിന്നല്ല.. അതേയ് വേറൊരു കാര്യമുണ്ട്.. 

ചിലപ്പോൾ ഞാൻ തിരക്കിലായിരിക്കും അപ്പൊ എപ്പഴും വിളിക്കാൻ ഒന്നും പറ്റില്ല.. 

അത് പോലെത്തന്നെ ഇത്തിരി ദേഷ്യം കൂടുതലാ എനിക്ക്.. "

"ഇത്തിരി ഒന്നും അല്ലല്ലോ.. "

അവൾ കുസൃതിയോടെ ചിരിച്ചു.. 

"അപ്പൊ അറിയാം അല്ലെ.. "

"അതൊക്കെ ആർക്കാ ഇവിടെ അറിയാത്തെ..?? 

അല്ല ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ അച്ഛനും ചേച്ചിയുമൊക്കെ എത്ര സൗമ്യ ശീലരാണ് പിന്നെങ്ങനെ ഈ ഒരാൾ മാത്രം ഇങ്ങനെ കലിപ്പനായെ..?? "

"അതെന്റെ അമ്മയെ അറിയാഞ്ഞിട്ടാ.. എന്നേക്കാൾ കാലിപ്പത്തിയാ..

അതോണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് അമ്മയെ  ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കലാ പണി.. 

കലിപ്പാണെങ്കിലും ഞങ്ങളെന്ന് വെച്ചാൽ പ്രാണനാ.. "

"ആ അതാണല്ലേ.. സത്യം പറഞ്ഞാ അമ്മയെ കാണാൻ തോന്നുന്നു.. "

"അമ്മയെ കാണണേൽ അംഗൻവാടിയിൽ പോകണം.. "

"അതെന്താ അവിടെ..?? "

"ടീച്ചറാ അംഗൻവാടിയിലെ.. ഹൈസ്കൂൾ ടീച്ചർ ആയിരുന്നു മൂപ്പത്തിക്ക് ബോർ അടിച്ചപ്പോ അത് വിട്ടു എന്നിട്ട് അംഗൻവാടി ടീച്ചറായി.. 

വേറെ ലെവലാണ് എന്റെ അമ്മ.. ഇനി കാണാലോ.. "

അവൻ ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു.. 

"മം.. ഇയാൾ പറഞ്ഞതൊക്കെ എനിക്ക് സമ്മതമാണ്‌ട്ടോ.. "

"ആണോ.. ശരിക്കും.. "

"ആന്നെ.. "

"എന്നാപ്പിന്നെ വിട്ടോ വൈകണ്ട.. ഞാൻ വിളിച്ചോളാം.. 

പഠിത്തത്തിൽ ഉഴപ്പല്ലേട്ടോ ഞാൻ കാരണം.. "

"ഏയ്‌ ഇല്ല... "

പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ  പിന്തിരിഞ്ഞു... 

ഇത്രയും നാൾ മൌനത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ച വാക്കുകൾ ഒക്കെയും ധൈര്യമായി പുറത്തു വരാൻ തുടങ്ങി.. 

അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി മൂളിപ്പാട്ടോടെ അവൻ നിന്നു... 

നിന്നിലേക്ക് ... 2

വീടെത്തിയപ്പോഴും നറു പുഞ്ചിരി അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ തത്തികളിച്ചു.. 

"എന്താ മോനെ ആദി ഒരു കള്ളച്ചിരി.. 

ആരെയോ വീഴ്ത്തിയ പോലെ..?? "

ചേച്ചി ചോദിച്ചു.. അത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ  കവിളിൽ രണ്ട് കൈകൊണ്ടും അവൻ പിച്ചി എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു 

"ആണോ... "

"ദേ ചെക്കാ എനിക്ക് വേദനിക്കുന്നുണ്ട്.. "

അവൻ കൈ മാറ്റി  അവളെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി.. 

എന്നിട്ട് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.. 

മൊബൈൽ എടുത്തു അവളുടെ വാട്സാപ്പിലെക്ക് ഒരു മെസ്സേജ് അയച്ചു.. 

"വർഷമായി നീ എന്നിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങിയതാണ് പെണ്ണെ... 

ഇനി ഇടമുറിയാതെ,  പെയ്തു തോരാതെ,  തീരമഴയായ് എന്നും എന്നിലുണ്ടാവണം... 

...നിന്റെ സ്വന്തം ആദി.. "

കുളിച്ചു വന്നു ഫോൺ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു അവളുടെ മറുപടി.. 

"എന്നും എന്നെന്നും നിന്റെ മഴയായ് ഞാനുണ്ടാകും.. 

മഴ തോർന്നു പോയാൽ ഒന്നോർത്താൽ മതി അതെന്റെ മരണമായിരുന്നു എന്ന്... "

ആ മറുപടി അവനിൽ വേലിയേറ്റം സൃഷ്ടിച്ചു... 

താൻ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നതിനേക്കാൾ  അവൾ തന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവന്  തോന്നി..  

അപ്പോഴേക്കും അമ്മ ചായ കുടിക്കാൻ വിളിച്ചു.. 

രാത്രി ഫ്രീ ആകുമ്പോൾ വിളിക്കണം എന്ന് അവൾക്കൊരു മെസ്സേജ് അയച്ചിട്ട് അവൻ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു.. 

എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞു നിൽപ്പുണ്ടെന്ന് അവനു തോന്നി.. 

"എന്താ എന്റെ അമ്മ പെണ്ണിന് അറിയേണ്ടത്.. "

ഇങ്ങോട്ട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കും മുൻപേ അവൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചോദ്യമെറിഞ്ഞു.. 

അമ്മ അവനെ തുറിച്ചൊന്ന് നോക്കി.. 

അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ തോളിൽ കൈയിട്ടു.. 

അപ്പോഴേക്കും അച്ഛനും ചേച്ചിയും അടുത്ത് വന്നു.. 

"നിങ്ങൾ ചോദിക്കണ്ട ഞാൻ തന്നെ പറയാം.. 

എനിക്കൊരാളെ ഇഷ്ടമാണ്.. അതിന്റെ മാറ്റമാണ് എന്നിൽ കാണുന്നത്.. 

നിങ്ങൾക്ക് മൂന്നാൾക്കും അത് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം.. "

അവന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ടപ്പോൾ അവർക്ക് ചിരി വന്നു.. 

"മം ശരി ആരാണാ ഹതഭാഗ്യ എന്ന് കൂടി അറിഞ്ഞിരുന്നേൽ... "

ചേച്ചി പറഞ്ഞു.. 

"അമ്മേ.. ഈ ചേച്ചിയെ എക്സാം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ കെട്ടിച്ചേക്കണം.. എനിക്ക് വയ്യ.. "

"രണ്ടും തുടങ്ങി.. മതിയാക്കിക്കെ എന്നിട്ട് പറ എന്റെ മരുമോളെ കുറിച്ച്.. "

അമ്മ അവനെ നോക്കി.. 

"അമ്മയ്ക്ക് അവളെ അറിയില്ല പക്ഷെ ഇവർക്ക് രണ്ടാൾക്കും അറിയാം.. "

അച്ഛനേം ചേച്ചിയേം ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. 

"ആണോ എന്റെ സ്റ്റുഡന്റസ് വല്ലോം ആണോടാ..? "

അച്ഛൻ ചോദിച്ചു.. 

"മം ആണ്.. വെറും സ്റ്റുഡന്റ് അല്ല ഫേവറേറ് ആണ്.. 

ഫസ്റ്റ് ഇയറിലെ.. "

"അതാരാ..?? "

ചേച്ചി താടിക്ക് കൈയും കൊടുത്തു ആലോചനയിൽ ആണ്ടു.. 

"അച്ഛൻ പറ.. "

"അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ കുറച്ചു കുട്ടികൾ ഉണ്ട് അതിൽ ആരാണെന്ന് വെച്ചിട്ടാ.. "

"ഓക്കേ എന്നാ ഞാൻ തന്നെ പറയാം.. അഫ്ര.. "

"ആഹ് ആ കുട്ടി ആയിരുന്നോ.. അതൊരു പാവമല്ലെടാ നിന്നെ സഹിക്കാൻ പറ്റുവോ..? "

തമാശ പോലെ പറഞ്ഞയാൾ ചിരിച്ചു.. 

"തമാശിച്ചതാണോ തോന്നിയില്ലാട്ടോ... "

അവൻ കെറുവിച്ചു   

"ഡാ ഏതാടാ ഈ അഫ്ര..?? "

"നിന്നെ ഭയങ്കര കാര്യമാ.. അവളുടെ റോൾമോഡൽ ആണുപോലും നീ.. ആ കാര്യത്തിൽ മാത്രമേ അവളെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റു.. "

"ആണോ എന്നാ ആ കാര്യം കൊണ്ട് ഞാനവളെ നാത്തൂനായ് അംഗീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.. "

"മോനെ ആ കുട്ടി മുസ്ലിം ആണോ..?? "

"ആ അതേലോ അതിനിപ്പോ എന്താ..?? 

അമ്മയ്ക്ക് പ്രശ്നമുണ്ടോ..? "

"എനിക്കില്ല പക്ഷെ അവളുടെ വീട്ടിൽ പ്രശ്നമാവില്ലേ..? "

"എന്റെ പൊന്നു ഭാര്യേ നീ ഏത് ലോകത്താണ്.. 

ഇപ്പൊ ഇതൊക്കെ സ്വാഭാവികമാണ്.. അതൊക്കെ നടക്കും.. ജോലി ഒക്കെ കിട്ടിട്ട് നമുക്കത് ആലോചിക്കാം എന്നെ.. 

സമയം ഇനിയുമുണ്ട്.. "

ഭാര്യയോട് അതും പറഞ്ഞു മകന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.. 

"ആ പിന്നെ നീ കാരണം ആ കൊച്ചു പഠിത്തത്തിൽ ഉഴപ്പിയാൽ നിനക്കാവും ആദ്യം കിട്ടുക.. "

."അത് പേടിക്കണ്ട.. ഞാൻ കാരണം അവളുടെ പഠിത്തത്തിന് ഒരു കുറവും ഉണ്ടാവില്ല.. "

ആ ചർച്ച ഒരുപാട് നേരം നീണ്ടു നിന്നു അത്താഴം കഴിഞ്ഞു കിടക്കാൻ നേരത്താണ് ഫോൺ കൈയിലെടുക്കുന്നത്.. 

അവളുടെ ഒരു മിസ്കാൾ കിടപ്പുണ്ട്.. അവൻ വേഗം തിരികെ വിളിച്ചു.. 

കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു.. കുടുംബത്തെ പറ്റിയും കൂട്ടുകാരെ പറ്റിയും ഒക്കെ... 

അങ്ങനെ അന്ന് മുതൽ അവരുടെ പ്രണയയാത്ര തുടർന്നു... 

എന്നും വിളിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും പരീക്ഷ അടുത്തപ്പോൾ അഞ്ചു മിനിറ്റിൽ കൂടുതൽ സംസാരിച്ചില്ല.. 

പ്രണയം പഠനത്തെ ബാധിക്കരുത് എന്ന് രണ്ടാൾക്കും നിർബന്ധമുണ്ട്.. 

അത് മാത്രമല്ല ഇക്കാര്യം കോളജിൽ പരസ്യമാക്കാൻ രണ്ടാൾക്കും താല്പര്യമില്ല.. 

ജോലി ഒക്കെയായി വീട്ടിൽ വന്നു പറഞ്ഞു കെട്ടുമ്പോൾ എല്ലാരും അറിഞ്ഞാൽ മതി എന്നാണ് രണ്ടാളുടെയും പക്ഷം.. 

വസുവിനും ആദിയുടെ വീട്ടുകാർക്കും അവന്റെ രണ്ടു കൂട്ടുകാർക്കും മാത്രമേ ഇക്കാര്യം അറിയുള്ളൂ... 

പരീക്ഷ ചൂടിലേക്ക് അവർ കടന്നു.. 

നാളുകൾക്കു ശേഷം എക്സാമിനാണ് പരസ്പരം കാണുന്നത്. 

മറ്റുള്ളവർക്ക് മുന്നിൽ സംശയത്തിന് ഇടവരുത്താതിരിക്കാൻ കുറച്ചു വാക്കുകളിൽ അവരുടെ കൂടിക്കാഴ്ച അവസാനിപ്പിച്ചു  അവർ.. 

വെക്കേഷന് തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് പരസ്പരം കാണാൻ പറ്റാത്ത സങ്കടം തോന്നിയത്.. 

ഇടയ്ക്ക് വസു അവരെ സഹായിക്കും.. 

അവളുടെ കാര്യത്തിനെന്നും പറഞ്ഞു പുറത്തു പോകും.. അവിടെ വച്ചു കാണും സംസാരിക്കും... 

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം അമ്മ ചെടികൾക്ക് വെള്ളമൊഴിക്കുകയാണ് ആദി അമ്മയ്ക്കരികിൽ തന്നെയുണ്ട്. 

അപ്പോഴാണ് ഒരു സ്കൂട്ടി വീടിന് മുന്നിൽ നിർത്തിയത്.. 

വസു ആയിരുന്നു അത്.. അവൾക്ക് പിന്നിലായി അഫിയും.. 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആ വീട്ടിലായിരുന്നു.. 

ചുറ്റും മരങ്ങളും ചെടികളുമൊക്കെയായി ഭംഗിയായി സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന വീട്.. 

പെട്ടെന്ന് അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ആദി ഒന്ന് ഞെട്ടി.. 

അമ്മ അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. 

ഫോട്ടോ കണ്ടത് കൊണ്ട് അവർക്ക് ആളെ മനസിലായി... 

അവൾ അമ്മയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. 

അവർ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. 

"ഇവിടെ  ഞാൻ മാത്രെ മോളെ കാണാൻ ബാക്കിയുള്ളു.. 

ഈ ചെക്കനോട് പറഞ്ഞതാ ഇങ്ങോട്ട് ഒരൂസം കൊണ്ടുവരാൻ അപ്പൊ ജാഡ..ഹും.. "

അമ്മ ആദിയെ നോക്കി മുഖം തിരിച്ചു.. 

അത് കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാരും ചിരിച്ചു..

"അല്ല ആന്റി മരുമോളെ കണ്ടപ്പോൾ എന്നെ മറന്നോ..?? "

"നിന്നെ മറക്കാനോ നീയെന്റെ ചക്കര അല്ലെ.. "

"ഐവ സോപ്പ് നല്ലോണം പതയുന്നുണ്ടല്ലോ.. "

"ഒന്ന് പോടീ.. "

അപ്പോഴേക്കും ശബ്ദം കേട്ട് ചേച്ചി പുറത്തേക്ക് വന്നു.. 

"അല്ല ഇതാരാ നാത്തൂനോ.. "

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ചിരി വന്നു.. 

ഇടം കണ്ണിട്ട് ആദിയെ നോക്കി.. 

അവനും ചമ്മി നിൽപ്പുണ്ട്.. 

"എന്റെ ചേച്ചി ഞങ്ങൾ ഇതുവഴി പോയപ്പോൾ ഈ വീട് കാണിച്ചു കൊടുത്തു.. 

ഇതാണ് ആദിടെ വീടെന്നും പറഞ്ഞു. തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ പെണ്ണ് ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ല കാര്യമെന്തെന്ന് അറിയാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ ഓരോ വീടും നോക്കുവാ.. 

ആദിടെ വീടായോ എന്നറിയാൻ.. അപ്പൊ തോന്നി ഇങ്ങോട്ടൊന്നു വന്നേക്കാം എന്ന്.. 

ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും ആ വേണ്ടയ്ക്ക് ഒരു ബലം ഇല്ലായിരുന്നു.. "

വസുവിന്റെ പറച്ചിൽ എല്ലാരിലും ചിരി പടർത്തി.. 

"കല്യാണം കഴിയാതെ ചെക്കന്റെ  വീട്ടിൽ പോകരുത് എന്നാണ് പറയാറ്.. എന്നാലും സാരല്ല വന്നതല്ലേ അകത്തു കയറു.. "

ചേച്ചി അവളോട്‌ പറഞ്ഞു.. അവളൊന്നു മടിച്ചു നിന്നു.. 

ആദി കയറി വരാൻ കണ്ണോണ്ട് കാണിച്ചിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.. 

"വലതു കാൽ വച്ചിട്ടിങ്ങു പോരെന്റെ മോളെ.. "

അമ്മയും കൂടി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ആകെത്തേക്ക് കയറി. കൂടെ വസുവും.. 

"അല്ല വസൂട്ട നിനക്ക് എപ്പളും കറക്കം തന്നെയാണോ പണി..?? "

"ഒരു രസം.. വെക്കേഷൻ അല്ലെ ഇങ്ങനെ കറങ്ങി നടക്കാൻ നല്ല രസം.."

"മം.. അല്ല ഇന്ന് എങ്ങോട്ടേക്കായിരുന്നു..?? "

"ഇവള്ടെ കൂട്ടുകാരീടെ കല്യാണത്തിന്റെ റിസപ്ഷൻ ആയിരുന്നു.. 

എന്നെ വിളിച്ചിട്ട് പോലുമില്ല അവളെന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞതാ.. 

ഇവള്ടെ ഉമ്മ വിളിച്ചിട്ട്  എന്നോട് ഇവളുടെ കൂടെ പോകാൻ പറഞ്ഞു. അല്ലെങ്കിൽ ബാപ്പച്ചി സമ്മതിക്കില്ലെന്ന്.. 

പിന്നെ പാവല്ലേ എന്ന് കരുതി പോയതാ.. എന്തായാലും നല്ല ബിരിയാണി തട്ടി.. "

അവൾ ചിരിച്ചു.. 

"ഫുഡ് കിട്ടുന്ന കാര്യമല്ലേ അങ്ങനെ കളയാൻ പറ്റുമോ അല്ലെ.. "

ആദി അവളെ കളിയാക്കി.. 

"ദേ ആദിയേട്ടാ.. വെറുപ്പിക്കരുത്.. ഈ സാധനത്തിന്റെ കാര്യം ഞാൻ വീട്ടിൽ പറയും പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട.. "

"എന്നാ പോയി പറയെടി... നാളെത്തന്നെ ഇതിനെ കെട്ടിക്കൊണ്ട് വരുന്ന കാര്യം ഞാനേറ്റു.. "

"അയ്യടാ എന്താ പൂതി.. "

അപ്പോഴേക്കും അമ്മ ചായയുമായി വന്നു.. 

"സാർ എവിടെ പോയി..?? "

"പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതാ വരാറായി.. പിന്നെ മോള് അച്ഛാന്ന് വിളിച്ചാമതിട്ടോ.. "

അമ്മ പറഞ്ഞു.. 

അവരിരുവരും മിണ്ടിക്കൊട്ടെ എന്ന് കരുതി അമ്മ ചേച്ചിയെയും വസുവിനെയും വിളിച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.. 

ആദി അഫിക്ക് അരികിൽ വന്നിരുന്നു .. 

"ഇഷ്ടായോ എന്റെ വീട്.. "

"പിന്നല്ലാതെ.  വീട് മാത്രമല്ല എല്ലാരേം.. "

"എന്റെ കാന്താരി അമ്മ എങ്ങനുണ്ട്.. "

"പാവം അമ്മ.. കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലേ ഞാൻ അമ്മയ്ക്ക് സപ്പോർട്ട് ആയെ നിക്കൂ.. 

കേട്ടോ.. "

"മം മം കേട്ടൂ.. "

"വേഗം ജോലി കിട്ടാൻ വല്ല വഴിയും ഉണ്ടോ ആദിയേട്ടാ.. ".

"ന്താ നിനക്കിപ്പോ ജോലി..? "

"എനിക്കല്ല ആദിയേട്ടന്.. "

"എനിക്കോ..? 

എന്തിന്..? "

"അല്ല ജോലി ആയാൽ എനിക്ക് വേഗം ഇങ്ങോട്ട് വരല്ലോ ഇവിടുത്തെ കുട്ടി ആയിട്ട്.. "

"ഓ അങ്ങനെ.. അതിനിനി മൂന്നാല് കൊല്ലം എടുക്കും ഉമ്മുകുല്സു.. "

"എന്തിനാ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നെ..?? "

"ഒരു രസം.. അഫ്ര എന്നൊക്കെ വിളിക്കാൻ ഒരു രസവുമില്ല.. 

ഉമ്മുകുല്സു അതാകുമ്പോ കേൾക്കാൻ ഒരു പഞ്ചുണ്ട്.. "

"പിന്നെ വെറുതെ പറയ്യാ എനിക്കറിയാം. എന്നെ കളിയാക്കുന്നതാണെന്ന്.. "

അവൻ അവളുടെ തലക്കിട്ടു കിഴുക്കി.. 

"റൊമാൻസ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ പോകാമായിരുന്നു.. "

"അങ്ങനെ തീരുന്നതല്ലെടി ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള റൊമാൻസ്.. അത് ജീവിതകാലം മുഴുവനും തീർന്നാലും തീരില്ല.. "

"അയ്യടാ.. എന്നാലേ ഇവളെ കൊണ്ട് പോകുവാ ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവള്ടെ ബാപ്പച്ചി എന്നെ ബിരിയാണി വെക്കും.. 

ഇപ്പോൾ തന്നെ നേരം വൈകി.. "

എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് അവരിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴേക്കും ആദിയുടെ അച്ഛൻ എത്തി .. 

അവരെ ഇരുവരെയും കണ്ടപ്പോൾ വാത്സല്യത്തോടെ ചിരിച്ചു കുറച്ചു നേരം  സംസാരിച്ചു.. 

നേരം വൈകി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ വേഗം പൊയ്ക്കോളാൻ പറഞ്ഞു.. 

അവൾ പോയപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് എന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ ആദിക്ക്  തോന്നി..

ക്ലാസുകൾ വീണ്ടും  തുടങ്ങി .. 

മറ്റാരുമറിയാതെ അവരുടെ പ്രണയം തുടർന്നു.. ഇതിനിടയിൽ കോളജിൽ അടി നടന്നു.. 

പാർട്ടി പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണമാണ്.. ആദി പ്രശ്നങ്ങൾ ഒതുക്കാൻ നെട്ടോട്ടം ഓടി.. 

അതിനിടയിൽ ഒരിക്കൽ പോലും അവളെ വിളിക്കാൻ ഓർത്തില്ല.. രണ്ടു ദിവസം അവന്റെ വിളി കാണാഞ്ഞപ്പോ അവൾ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.. 

സകലരോടുമുള്ള ദേഷ്യം അവളോട്‌ അവൻ തീർത്തു.. 

"മനുഷ്യൻ ഇവിടെ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു നടക്കുമ്പോഴാണോ  നീ പ്രേമിക്കാൻ വരുന്നേ.. 

അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ സ്വൈര്യമില്ല നീയൊന്ന് വെച്ചിട്ട് പോയേ അഫി.. "

മറുപടി പറയുന്നതിന് മുൻപ് അവൻ ഫോൺ വെച്ചു.. 

.അഫിക്ക് സങ്കടം വന്നു.. 

ആദ്യായിട്ടാണ് തന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്നത്.. 

ഒഴുകി വന്ന കണ്ണുനീർ അവൾ തുടച്ചു മാറ്റി കിടന്നു.. 

ഉറക്കം വന്നേയില്ല.. 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ കാൾ അവളെ തേടിയെത്തി.. 

"അഫി.. സോറി ഞാൻ പെട്ടന്ന് ആകെ വട്ടായി നടക്കുവരുന്നു അതാ.. "

"സാരല്ല.. എനിക്ക് മനസിലാവും.. ഞാൻ വിളിച്ചത് തെറ്റായി പോയി.. രണ്ടു ദിവസം വിളിക്കാഞ്ഞപ്പോൾ എന്തോ ഒരു വിഷമം അതാ.. 

പിന്നെ തോന്നി എന്നോട് സംസാരിച്ചാൽ ചിലപ്പോൾ ആദിയേട്ടന്റെ സങ്കടം മാറും എന്ന്.. 

സാരല്ല ആദിയേട്ടൻ ഉറങ്ങിക്കോ.. "

"അഫി.. എന്നോട് ദേഷ്യമൊന്നുല്ലേ നിനക്ക് ..?? "

"ദേഷ്യമൊന്നുല്ല.. പെട്ടന്ന് ദേഷ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ ഒരു സങ്കടം.. "

"എന്നിട്ട് സങ്കടം മാറിയോ..?? "

"മം മാറി.. "

"എന്നാ നാളെ കോളജിൽ വച്ചു കാണാം.. പ്രശ്നങ്ങൾ ഒക്കെ ഒതുങ്ങി.. ഒന്നുടെ സോറി.. "

"അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എന്നും ഈ സോറി കേൾക്കേണ്ടി വരുന്നു തോന്നുന്നുണ്ട്.. 

എന്തൊരു കലിപ്പാനാണ് നിങ്ങള്.. ഓ കുറച്ചു കുറയ്ക്കാം കേട്ടോ.. "

"ഞാനും നോക്കുന്നുണ്ട്.. "

"മം നോക്കി ഇരിക്കുവേ ഉള്ളു.. ഈ ദേഷ്യം മാറും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല.. "

"പോടീ ഉമ്മുകുല്സു.. നീ കണ്ടോ ഞാൻ മാറും.. "

"മാറേണ്ട എനിക്കീ കലിപ്പനെ മതി.. "

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവന് ചിരി വന്നു.. 

പിറ്റേന്ന് കാണാമെന്നേറ്റു അവർ ഫോൺ വെച്ചു.. 

നിന്നിലേക്ക്.. 3

നാളുകൾ മുന്നോട്ടു പോയി... 

അവന്റെ ദേഷ്യപ്പെടൽ പോലും ക്ഷമയോടെ കേൾക്കുന്ന അവൾ  എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞു മാത്രം സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.. 

അവളുടെ വാക്കുകൾ എത്ര ദേഷ്യത്തിലിരുന്നാലും അവന്റെ മനസിനെ തണുപ്പിക്കാൻ ഉതകുന്നതാണ്.. 

ഒരു വർഷം കൊണ്ട് തന്നെ അവന്റെ ഓരോ ചലനങ്ങളെയും മനസിലാക്കുന്ന അവന്റെ സർവമായി അവൾ മാറി.. 

പരിഭവമേതുമില്ലാതെ അവന്റെ പ്രണയത്തെ പ്രണയിച്ചു കൊണ്ട്.. 

അവൻ അതേ കോളജിൽ തന്നെ പി ജി ക്ക് ചേർന്നു.. 

അവളപ്പോൾ അവസാന വർഷം ഡിഗ്രി.. 

ഒരു ദിവസം അഥീനച്ചേച്ചി സന്തോഷത്തോടെ വിളിച്ചു കൂവുന്ന കേട്ടപ്പോഴാണ് ആദി എണീറ്റത്.. 

അന്ന് ലീവ് ആയതോണ്ട് ഊണും കഴിഞ്ഞു മയങ്ങുകയായിരുന്നു അവൻ.. 

"എന്താടി നിനക്കെന്ത് പറ്റി.. "

ചേച്ചിയോട് അവൻ ചോദിച്ചു.. 

"എനിക്ക് ജോലി കിട്ടി എടാ.. ഇനി മുതൽ ഞാൻ  അസിസ്റ്റന്റ് പ്രൊഫെസർ അഥീന നാരായണൻ.. "

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവനും സന്തോഷമായി.. 

അന്ന് വീട്ടിൽ ആഘോഷം തന്നെയായിരുന്നു.. 

ജോലി കിട്ടി കുറച്ചു നാൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ ചേച്ചിക്ക് കല്യാണാലോചനകൾ വന്നുതുടങ്ങി.. 

ആദ്യമൊന്നും ചേച്ചി സമ്മതിച്ചില്ല.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു മതി എന്ന് പറഞ്ഞു.. 

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് അച്ഛന്റെ ശിഷ്യനും ചേച്ചിടെ സീനിയറും ആയിരുന്ന കാശിനാഥന്റെ വിവാഹാലോചന വന്നത്.. 

കാശിനാഥ് ഇന്നൊരു ഐ പി എസ് ഓഫീസർ ആണ്.. 

ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ഇതുവരെ കല്യാണം വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞയാൾ മൂക്കും കുത്തി വീണു.. 

എന്നോ മനസ്സിൽ ചെറിയൊരിഷ്ടം തോന്നിയിരുന്നു കാശിയോട് പക്ഷെ തുറന്നു പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.. 

പക്ഷെ ഇങ്ങനൊരു ആലോചന അവൾ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയതല്ല... 

ഇരു വീട്ടുകാർക്കും ഈ ആലോചന ഇഷ്ടമായി.. 

അധികം വൈകാതെ ഉള്ള മുഹൂർത്തത്തിൽ തന്നെ കല്യാണം നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടു.. 

കല്യാണം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞാണ് കാശി അവളെ ആദ്യമായി  വിളിച്ചത്... 

"നാരായണൻ സാറിന്റെ മരുമകനാവുക എന്നത്  ഭാഗ്യമാണ്.. 

അതാണിപ്പോൾ ഈ കല്യാണത്തിലേക്ക് എത്തിയത്.. "

"ഓ അപ്പൊ അങ്ങനെ ആണല്ലേ.. ഞാൻ കരുതി....."

അഥീന അർധോക്തിയിൽ നിർത്തി.. 

"എന്ത് കരുതി..?? "

"ഒന്നുല്ല.. വേറെന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടോ..?? നേരം പതിനൊന്നു കഴിഞ്ഞു. ഉറക്കം വരുന്നു.. "

മനസ്സിൽ മുള പൊട്ടിയ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി അവൾ പറഞ്ഞു.. 

"ഇത്ര പെട്ടന്ന് ഉറങ്ങുവോ..??  അത് ചുമ്മാ.. 

ഇപ്പോ ഞാൻ നിന്റെ അടുത്തുണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു പിച്ചെങ്കിലും തന്നേനെ അല്ലെ..? "

"എന്തിന്..?? "

"നീ വിഴുങ്ങിയത് എനിക്ക് മനസിലായി.. എന്റെ പൊട്ടത്തി, 

സാറിനെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് കരുതി ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരു പെണ്ണിനെ ഞാൻ കേട്ടുവോ..?? 

നിന്നെ ആർക്കാ ഇഷ്ടമാവത്തെ..?? 

കോളജിൽ വച്ചു കണ്ട എപ്പഴോ ഞാൻ കരുതി ജോലി ഒക്കെ ആയി കല്യാണം ഒക്കെ നോക്കി തുടങ്ങുമ്പോൾ ആലോചിച്ചാലോ ഈ പെണ്ണിനെ എന്ന്.. 

സത്യം പറഞ്ഞാൽ പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നു നിനക്ക് വേറെ കല്യാണം ഒന്നും വരല്ലേ എന്ന്.. 

നിന്റെ മനസ്സിൽ മറ്റൊരു പ്രണയം ഉണ്ടാവല്ലേ എന്നും.. "

അവൻ ചിരിച്ചു.. 

"സത്യം..?? "

"സത്യമാടി.. അല്ല ഈ മനസ്സിൽ ആരും കയറിപെട്ടിട്ടില്ലേ..?? "

"സത്യം പറഞ്ഞാൽ പുസ്തക പുഴു ആയത് കൊണ്ടും പ്രണയത്തോട് പുച്ഛമായത് കൊണ്ടും സ്കൂൾ ടൈമിൽ ആരും പുറകെ വന്നിട്ടില്ല.. 

പിന്നെ കോളേജ് ടൈമിൽ അനന്ത നാരായണൻ മാഷിന്റെ മോളോട് ആരും പ്രണയം പറയാൻ വന്നിട്ടില്ല. 

പേടിച്ചിട്ടാണോ അല്ല എനിക്ക് അത്രയും സൗന്ദര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ എന്നറിയില്ല.. 

ആരും ആ വഴിക്ക് വന്നില്ല.. "

"ആഹാ എന്തായാലും സൗന്ദര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാവില്ല.. നീ സുന്ദരി അല്ലെ.. "

"കളിയാക്കുവാണോ..?? "

"അല്ല സത്യം.. അത് പോട്ടെ നിനക്ക് ആരോടും തോന്നിയിട്ടില്ല..?? "

അവളൊന്നു ചിരിച്ചു.. 

"പറയെന്നെ.. "

"അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ.. ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ഒരു പ്രണയവിരോധി ആയിരുന്നു എന്ന് .. 

പക്ഷെ കോളജിൽ ആദ്യ നാളിൽ പലർക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു ഞാൻ അനന്ത നാരായണൻ സാറിന്റെ മകളാണെന്നുള്ളത്.. 

ആ സമയം റാഗിംഗ് എന്ന പേരിൽ ഒരുത്തൻ എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചവന്റെ നേരെ അടുപ്പിച്ചു.. 

പെട്ടന്ന് ആയതോണ്ട് ഞാനാകെ ഞെട്ടി നിൽക്കുകയായിരുന്നു.. 

അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ മുഖത്തൊരു കൈ പതിഞ്ഞു.. 

ആ സമയം അവന്റെ കൈ അയഞ്ഞു ഞാൻ രക്ഷപ്പെട്ടു.. 

കണ്ണിൽ തീ നിറച്ചു അന്ന് എന്നെ രക്ഷിച്ചവൻ അവനിട്ടു വീണ്ടും പൊട്ടിച്ചു.. 

അതിന് ശേഷം അപമര്യാദയായി ആരും എന്നോട് പെരുമാറിയിട്ടില്ല... 

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ഞാനൊരാളെ തേടി നടന്നിരുന്നു.. പിന്നെയാണ് അറിഞ്ഞത് കോളജിന്റെ കണ്ണിലുണ്ണി ആയ കാശിനാഥൻ ആണ് അവനെന്ന്.. 

എനിക്ക് അവനോടുള്ളത് പ്രണയമാണോ ആരാധനയാണോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല.. 

സത്യം പറഞ്ഞാൽ പിന്നീട് അധികമൊന്നും പരസ്പരം കാണണോ മിണ്ടാനോ പറ്റിയിട്ടില്ല... 

എങ്കിലും ഇടയ്ക്കിങ്ങനെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വരാറുണ്ടായിരുന്നു... "

ആശ്ചര്യത്തോടെ കാശി നിന്നു.. 

"ഹെലോ.. വച്ചിട്ട്  പോയോ..? "

"ഇല്ല ഇപ്പോൾ കേട്ടത് സത്യമാണോ എന്നറിയതോണ്ട് ഒന്ന് ഞെട്ടി നിന്നതാ.. "

"ഞെട്ടണ്ട സത്യമാണ്.. ഇതാ പറയുന്നേ നമ്മൾ ആത്മാർഥമായി ആഗ്രഹിച്ചത് നമ്മെ തേടി വരും എന്നത്.. "

"അത് സത്യം.. അപ്പൊ ഇന്ന് തൊട്ട് നമ്മുക്കങ്ങു പ്രേമിക്കാം അല്ലെ...?? "

."ഡൺ..."

"ഇനി കല്യാണത്തിന് ദിവസങ്ങളില്ല.. പിന്നെ ഞാനൊരു കേസിന്റെ പിറകെ ആണ്.. 

അതോണ്ട് ചിലപ്പോൾ ഈ വിളി ഇടയ്ക്ക് കുറയും ഒന്നും കരുതല്ലേ.. "

"ഏയ്‌ ഇല്ല.. "

"ആഹാ സൗണ്ടിൽ വ്യത്യാസം വന്നല്ലോ.. എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മാറിയോ..? "

"ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടില്ലല്ലോ.. "

"പിന്നെ കിടക്കാൻ പോവ്വാ എന്ന് പറഞ്ഞതോ.. അത് ദേഷ്യം വന്നിട്ടല്ലേ..? "

"മനസ്സിലായോ അത്.. "

"നിന്നെ ഞാനല്ലേ മനസിലാക്കേണ്ടത്.. "

അവന്റെ വാക്കുകൾ അവളെ ഒരുപാട് സന്തോഷിപ്പിച്ചു.. 

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങൾ സന്തോഷത്തിന്റേതായിരുന്നു... 

ആദിയും അച്ഛനുമൊക്കെ കല്യാണ തിരക്കിലായി.. 

അഫിയെ എല്ലാവരും കല്യാണം വിളിച്ചിരുന്നു.. 

തലേന്ന് വരാൻ കഴിയില്ല എന്നവൾ പറഞ്ഞു.. കാരണം വീട്ടിൽ നിന്ന് മറ്റൊരിടത്തു ചെന്നു നിൽക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല.. 

ബാപ്പ അത്ര ഓർത്തഡോക്സ് അല്ലെങ്കിലും ഉമ്മുമ്മ ഒക്കെ അങ്ങനെയാണ്.. 

അഫിയ്ക്ക് രണ്ടു ചേച്ചിമാരാണ്. രണ്ടാളുടെയും കല്യാണം കഴിഞ്ഞു.. അടുത്തത് അവളാണ്.. 

നല്ലോണം പഠിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ബാപ്പ ഉടനെ കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചു വിടില്ലെന്ന് അവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.. 

അഫിയുടെ ഒരാഗ്രഹത്തിനും ബാപ്പ എതിര് നിൽക്കില്ലെന്ന വിശ്വാസമാണ് ആദിയുമായുള്ള പ്രണയത്തിലേക്ക് എത്തിയത്.. 

ആ കല്യാണം കൂടാൻ കോളജിൽ നിന്നും ഒരുപാട് പേരെത്തിയിരുന്നു.. 

അഫി രാവിലെ തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തി.. 

വസു പിന്നെ ബന്ധുവായത് കൊണ്ട് എല്ലാടവും ഓടി നടക്കുന്നുണ്ട്.. 

ചേച്ചിയെ ഒരുക്കാൻ അവരും കൂടി.. 

"കണ്ടോ നാത്തൂനേ സോപ്പിടുന്നത്.. "

"പിന്നെ എനിക്ക് സോപ്പ് ഇടേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല.. 

അല്ലെ ചേച്ചി.. "

"പിന്നല്ലാതെ.. അഫി കുട്ടീനെ ആൾറെഡി നമ്മളെ കുടുംബത്തിലെ അംഗമാക്കി കഴിഞ്ഞു.. 

ഇനി എന്തിനാ സോപ്പ്.. "

"ഓ.. അങ്ങനെ അപ്പൊ ഞാൻ പുറത്തു അല്ലെ.. "

"അങ്ങനെ പറയല്ലേ വസുധ കുട്ടി.. നീയല്ലേ ഇവരെ ഒന്നിപ്പിച്ചത്.. നീ നമ്മുടെ മുത്തല്ലേ.. "

അഥീന അവളുടെ താടി പിടിച്ചുലച്ചു.. 

"മം.. മതി മതി.. ഞാൻ സമ്മതിച്ചു.. "

അപ്പോഴേക്കും മുഹൂർത്തത്തിന് സമയമായെന്ന് പറഞ്ഞു. 

അഥീന വിറച്ചു തുടങ്ങി.. 

അഫിയും വസുവും ധൈര്യം ഒക്കെ കൊടുത്തു ഓഡിറ്റോറിയത്തിന് മുന്നിൽ പോയിരുന്നു.. 

ചടങ്ങുകൾ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു വസു അഫിയെ കൊണ്ടുവിട്ടു.. 

ഇതിനിടയിൽ ആദിയെ ഒന്ന് രണ്ടു വട്ടം മാത്രമേ അവൾക്ക് അടുത്ത് കിട്ടിയുള്ളൂ.. 

അവൻ തിരക്കിലായത്കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അവന്റെ വഴിക്ക് വിട്ടു.. 

പോകാൻ നേരം പറഞ്ഞിട്ടാണ് പോയത്.. 

അഥീന കൂടി പോയപ്പോൾ വീടുറങ്ങിയ പോലെയായി.. 

അമ്മയ്ക്ക് വിഷമമുണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കിയ അഫി എന്നും അമ്മയെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ അന്വേഷിക്കാൻ തുടങ്ങി.. 

അങ്ങനെ രണ്ടു വർഷം കൂടി കടന്നു പോയി.. 

ആദി പി ജി കഴിഞ്ഞു ജോലിക്ക് ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയം.. 

അവസാനം ജോലി കിട്ടിയത് ഹൈദരാബാദ് ഉള്ള ഒരു സ്വകാര്യ കമ്പനിയിലാണ്.. 

എല്ലാവരും പോകാൻ നിർദേശിച്ചു.. ഒരു വർഷം അവിടെ നിന്നിട്ട് പിന്നെ നാട്ടിലേക്ക് നോക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു.. 

ചേച്ചിയും അളിയനും ഒക്കെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു.. 

അഫിയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾക്കും എതിർപ്പൊന്നുമില്ല.. കാണാൻ കഴിയില്ലെന്നൊരു വിഷമം മാത്രം.. 

ഇപ്പൊ തന്നെ  എന്നും കാണാൻ കഴിയാറില്ല. അങ്ങനെ ആദി  ജോലിക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. 

പോകുന്നതിന് ഒരാഴ്ച മുൻപ് ബീച്ചിൽ വെച്ചവർ കണ്ടുമുട്ടി.. 

നിന്നിലേക്ക്... 4

അവർ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് അപ്രതീക്ഷിതമായി അവൾ അയാളെ കണ്ടത്.. 

മറ്റാരുമല്ല മൂത്ത ചേച്ചിടെ ഭർത്താവ്.. പക്ഷെ അയാൾ അവളെ കണ്ടെങ്കിലും കാണാത്ത മട്ടിൽ നടന്നു പോയി.. 

അയാളുടെ പ്രവൃത്തി അവളിൽ സംശയം ജനിപ്പിച്ചു.. 

അതവൾ ആദിയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ വരുന്നത് വരട്ടെ ഞാനില്ലേ എന്ന് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു.. 

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴും പ്രത്യേകിച്ച് മാറ്റങ്ങളൊന്നും കണ്ടില്ല.. 

എന്നാൽ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അവളെ കാണാൻ കുറച്ചു വിരുന്നുകാർ ഉണ്ടായിരുന്നു.  

അവൾക്ക് മനസിലായി പെണ്ണുകാണലാണെന്ന്.. 

അന്നേരം അവൾക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. 

ഉമ്മി പറഞ്ഞത് പോലെ അവർക്കുള്ള ചായയുമായി ചെന്നു.. 

ചെറുക്കൻ  വീട്ടുകാർ അവളെ ആപാദചൂഡം നോക്കുന്നുണ്ട്. കുറ്റവും കുറവും കണ്ടുപിടിക്കാൻ.. 

അവൾക്കെന്തോ വല്ലാതായി.. പക്ഷെ വീട്ടുകാരെ നാണം കെടുത്തേണ്ട എന്ന് കരുതി അവർ പോകുന്ന വരെ മിണ്ടാതെ നിന്നു.. 

അവർ പോയി കഴിഞ്ഞിട്ട് ബാപ്പയോട് മിണ്ടാൻ നോക്കിയപ്പോൾ എന്തൊക്കെയോ തിരക്കിലായിരുന്നു പുള്ളി.. 

ആദിയെ വിളിച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയില്ല പിന്നെ അമ്മയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു.. 

രാത്രി ആയപ്പോഴാണ് അവൾ ബാപ്പയെ അടുത്ത് കണ്ടത്.. 

"ബാപ്പച്ചി എനിക്ക് സംസാരിക്കാനുണ്ട്.."

"എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണമുണ്ട്.. നാളെ സംസാരിക്കാം.. "

പുള്ളി മുറിയിലേക്ക് കയറി.. കൂടെ അവളും.. 

"എന്നോട് പഠിച്ചു കഴിഞ്ഞേ കല്യാണം നടത്തൂ എന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ.. പിന്നെ ഇപ്പൊ എന്താ ദൃതി പെട്ടൊരു ആലോചന..?? "

"നിനക്കെ വയസ് ഇരുപത്തി രണ്ടായി.. 

നിന്റെ ഇത്താത്തമാരെ ഇരുപതാം വയസിൽ കെട്ടിച്ചു വിട്ടതാ.. 

ഇതിപ്പോ പഠിത്തം തീരാറായല്ലോ.. നീ  ജോലിക്ക് ഒക്കെപോയി കുടുംബം നോക്കേണ്ട ഗതി കേടൊന്നും ഈ വീട്ടിനില്ല.. 

അതോണ്ട് നല്ല ആലോചനയ്ക്ക് ഞങ്ങൾ സമ്മതം മൂളും അത്രെ ഉള്ളു.. "

ഉമ്മി ആയിരുന്നു അവൾക്കുള്ള മറുപടി പറഞ്ഞത്.. 

"ഞാൻ ഉമ്മിനോടല്ല ചോദിച്ചേ.. ബാപ്പച്ചി പറ എന്തെ പെട്ടെന്ന് എന്നെ കെട്ടിക്കാൻ ആലോചന..? "

"നിന്റെ ഉമ്മി പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ.. അത് തന്നെയാ എനിക്കും പറയാനുള്ളത്.. "

എങ്ങോട്ടോ നോക്കി ബാപ്പച്ചി അത് പറഞ്ഞു.. 

"മം കൊള്ളാം.. എനിക്കറിയാം ബാപ്പച്ചി ഞാനും ആദിയേട്ടനും സംസാരിക്കുന്നത് വലിയ്ക്കാക്കാ കണ്ടിരുന്നു. 

അതാണിന്നത്തെ ഈ കല്യാണാലോചന എനിക്ക് മനസിലായി.. "

"മനസിലായല്ലോ പിന്നെന്താ..?? "

"ബാപ്പച്ചി ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലാണ്.. 

പിന്നെ അത് പറയാതിരുന്നത് വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ല ആദിയേട്ടന് ജോലി ആയിട്ട് അവർ വന്നു ആലോചിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ്.. "

"ഡി.. നിനക്ക് വേറെ മതത്തിലുള്ള ചെക്കനെ കിട്ടീള്ളു പ്രേമിക്കാൻ.. ഒരു ആദിയേട്ടൻ.. "

ഉമ്മി നിന്ന് കത്തി.. 

ബാപ്പ പക്ഷെ ഒന്നും മിണ്ടാതിരുന്നു.. 

"ബാപ്പച്ചി.. 

എന്റെ ഇഷ്ടത്തിന് എതിര് നിൽക്കില്ലെന്ന് കരുതി.. പിന്നെ എന്റെ സ്നേഹം സത്യമാണ്.. 

ആദിയേട്ടന് എന്നോടുള്ളതും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്.. മറ്റൊരർത്ഥത്തിൽ എന്റെ വിരൽ തുമ്പ് പോലും തൊട്ടിട്ടില്ല.. 

എനിക്ക് ആദിയേട്ടനെക്കാൾ നല്ലൊരാളെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ ബാപ്പച്ചിക്ക് ഒരിക്കലും പറ്റില്ല.. 

അതോണ്ട് പറയുവാ ഈ ആലോചന വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കണം.. 

എന്റെ എക്സാം കഴിഞ്ഞാൽ ആദിയേട്ടൻ വരും ആലോചനയും കൊണ്ട് അത് സമ്മതിക്കണം.. "

അയാൾ മൌനത്തിൽ തന്നെയായിരുന്നു.. 

"നിങ്ങളെന്താ മനുഷ്യാ കുന്തം പോലെ നിക്കുന്നെ... നിങ്ങളാണ് ഇവൾക്കിത്ര സ്വാതന്ത്ര്യം കൊടുത്തത്.. 

അതിന്റ അഹങ്കാരമാണ് ഈ കാണിക്കുന്നത്.. 

അവളോട്‌ പറ അവൾക്കുള്ള ചെറുക്കനെ നമ്മൾ കണ്ടുപിടിച്ചെന്ന്.. അധികം വാശി കാണിച്ചാൽ എത്രയും പെട്ടന്ന് നിക്കാഹ് നടത്തുമെന്ന്.. "

ബാപ്പച്ചിയോടാണ് പറയുന്നതെങ്കിലും കണ്ണ് അവളിലായിരുന്നു.. 

"ഇതിനപ്പുറം വേറൊന്നും എനിക്ക് പറയാനില്ല.. 

ഞാൻ പോവ്വാ.. "

അവൾ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.. 

ഫോൺ നോക്കിയപ്പോൾ ആദിയുടെ മൂന്നാല് മിസ്കാൾ.. 

അവൾ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.. 

"എന്റെ ഉമ്മുകുല്സു എങ്ങോട്ടാ പോയേ.. 

അമ്മ പറഞ്ഞല്ലോ നിന്നെ തേടി ഏതോ ഒരു സുൽത്താൻ വന്നെന്ന്.. "

"ദേ ആദിയേട്ട മൂത്തതാണെന്നൊന്നും നോക്കില്ല.. മൂക്കിടിച്ചു പരത്തും.. ".

"ആയ് ആയ് എന്റെ ഉമ്മച്ചി കുട്ടി കലിപ്പിലാണല്ലോ.. "

"ആ നിങ്ങളവിടെ ചളി അടിച്ചിരുന്നോ.. ദേ ഇവരൊക്കെ കൂടി കല്യാണം തീരുമാനിക്കാൻ പോവ്വാ.. 

എന്താന്ന് വെച്ചാൽ ചെയ്തോ.. "

"ഇപ്പൊ ചെന്നു സുഗായിട്ട് ഉറങ്ങിക്കോ അഫി.. നാളെ അച്ഛനും കാശിയേട്ടനും വരുന്നുണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌.. 

നിന്നെ പെണ്ണ് ചോദിക്കാൻ.. "

"സമ്മതിച്ചെങ്കിൽ എന്ത് ചെയ്യും..?? "

"അതൊക്കെ നമ്മുക്ക് ശരിയാക്കാം.. നീ വിഷമിക്കണ്ട.. "

"ആദിയേട്ട.. മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു വിഷമം.. "

അവൾ കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലെത്തി.. 

"അയ്യേ നീ കരയുവാണോ..?  ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടും അത് പോരെ.. എന്നെ വിശ്വാസമില്ലേ..?? "

"മം ഉണ്ട്.. നാളെ അവർ വരൂലേ..? "

"വരും രാവിലെ തന്നെ വരും.. ഓക്കെ എന്നാ മോളുറങ്ങിക്കോ.. "

"മം ഗുഡ് നൈറ്റ്‌.. "

അവൾ സമാധാനത്തോടെ ഉറങ്ങി.. 

പിറ്റേന്ന് പത്തുമണിയോടെ അനന്ത നാരായണനും കാശിനാഥനും അഫിയുടെ വീട്ടിലെത്തി.. 

അഫി സന്തോഷത്തോടെ അവരെ സ്വീകരിച്ചു.. 

ബാപ്പ അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.. 

അപ്പോഴേക്കും അഫിയുടെ മാമയും രണ്ടു ഇത്താത്തമാരുടെ ഭർത്താക്കന്മാരും അവിടെ എത്തി.. 

അവരേവരും ഗൗരവത്തിൽ ആയിരുന്നു.. 

"ഞങ്ങൾ വന്നത് ഒരാലോചനയുമായാണ്. ഇവിടുത്തെ കുട്ടിയെ എന്റെ മകന് ഇഷ്ടമാണ്.. "

"അതിനിവിടെ നിങ്ങടെ ആളുകൾ ഒന്നുമില്ല.. പിന്നെ ഞങ്ങടെ വീട്ടിലെ കൊച്ചിനെ അന്യ ജാതിക്കാരന് കൊടുക്കേണ്ട ഗതികേട് ഇവിടാർക്കും ഇല്ല.. "

മാമായാണ്.. 

അച്ഛൻ അഫിയുടെ ബാപ്പയെനോക്കി.. ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ചു നിൽക്കയാണയാൾ.. 

"കുറച്ചൂടെ മര്യാദയ്ക്ക് സംസാരിച്ചൂടെ.. "

കാശിക്ക് അവരുടെ വർത്താനം കേട്ടപ്പോൾ ദേഷ്യം വന്നു.. 

"ഞങ്ങൾക്ക് ഇത്ര മര്യാദയെ ഉള്ളു.. നിങ്ങൾക്ക് കുറച്ചെങ്കിലും ബോധമുണ്ടെങ്കിൽ മക്കളെ പ്രേമിക്കാൻ സമ്മതിക്കുമോ..?? 

അതെങ്ങനെ കുടുംബം മൊത്തം ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കും.. 

അതായിരിക്കും ഒരു ഉളുപ്പുമില്ലാതെ വന്നു നിന്നത്.. "

"മൈൻഡ് യുവർ വേർഡ്‌സ്.. നിങ്ങളാരോടാ സംസാരിക്കുന്നെ എന്നറിയാവോ..?? 

ഞങ്ങളുടെ മാന്യത കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ വന്നത്.. ഇനി വരുന്നത് ഇവളെ വിളിച്ചോണ്ട് പോകാനായിരിക്കും.. 

ഇവൾ വരുമെങ്കിൽ മുന്നിൽ ആരായിരുന്നാലും പ്രശ്നമല്ല.. 

അഫ്ര.. 

നിനക്ക് അവനെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ അവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിൽ അവനെയും കൂട്ടി വരും അപ്പൊ വന്നേക്കണം.. "

കാശി പറഞ്ഞപ്പോൾ വരാമെന്ന രീതിയിൽ അവൾ തലയാട്ടി.. 

"ആരേലും വിളിച്ചാൽ നീ പോവ്വോടി.. "

ഉമ്മി വന്നവളുടെ കവിളിൽ അടിച്ചു.. 

അത് കണ്ടപ്പോൾ അച്ഛന് സങ്കടം വന്നു.. 

"അഫ്രയെ അടിക്കരുത്.. ഞങ്ങൾ വന്നത് തെറ്റായെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കണം..

മക്കളുടെ ഇഷ്ടം നോക്കിയപ്പോൾ ജാതിയും മതവും നോക്കിയില്ല.. 

ഞാനൊരധ്യാപകനാണ് ജാതി നോക്കി കൂട്ടുകൂടാൻ പഠിപ്പിച്ചിട്ടില്ല വീട്ടിലും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്.. 

പേടിക്കണ്ട.. ഒരിക്കലും ഇവളെ വിളിച്ചിറക്കി കൊണ്ടുപോവില്ല.. ഇതെന്റെ വാക്കാണ്.. "

അവരോടായി അയാൾ പറഞ്ഞു എന്നിട്ട് കാശിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.. 

"കാശി മോനെ സോറി.. നീ പറഞ്ഞതിനെ അച്ഛൻ എതിർത്തു പറഞ്ഞതിന്.. 

അവർക്കുമുണ്ടാവില്ലേ സ്വന്തം മകളെ പറ്റി സങ്കൽപ്പങ്ങൾ.. "

കാശി അയാളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. 

യാത്ര പറയാതെ അഫ്രയെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് അവർ തിരിച്ചിറങ്ങി.. 

"മോന് എന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടോ..?? ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതിൽ..? "

"എന്താ അച്ഛാ ഇത്.. സാരല്ല എനിക്ക് മനസിലാവും.. ഞാൻ അപ്പൊ ആദിയെ മാത്രെ ഓർത്തുള്ളൂ അതാ.. "

"അവനെ ഓർക്കുമ്പോൾ സങ്കടം ഉണ്ട്.. പക്ഷെ ആ കുട്ടീടെ വീട്ടുകാർക്കും ഒരു സ്വപ്നം ഉണ്ടാവില്ലേ.. 

നമ്മളായിട്ട് അതിന് ഒരു തടസ്സം വേണ്ട.. അവർക്ക് വിധിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് കരുതാം.. "

അയാൾ കണ്ണുകൾ ഒപ്പി കാശിയുടെ കൂടെ വണ്ടിയിൽ കയറി.. 

സങ്കടത്തോടെ അഫി  മുറിയിലേക്ക് ഓടി.. സങ്കടങ്ങൾ മുഴുവൻ തലയിണയിൽ തീർത്തു.. 

ആദിയെ വിളിച്ചു.. 

അവന്റെ സ്വരം കേട്ടപ്പോൾ മനസിലായി അവനെല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന്.. 

"അച്ഛൻ.. അച്ഛനെന്തിനാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ.. ആദിയേട്ട.. ഏട്ടനില്ലാതെ ഞാൻ ജീവിക്കില്ല.. "

"അങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ.. ഞാൻ ബാപ്പച്ചിയെ കാണാം.. 

ബാപ്പച്ചിക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കൊണ്ടുപോവും.. 

അച്ഛനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം.. "

അന്ന് ഒരുതുള്ളി വെള്ളം പോലും അവൾ കുടിച്ചില്ല.. 

ആരും അവളെ നിർബന്ധിക്കാൻ പോയുമില്ല.. 

പകരം അവളുടെ ഫോൺ പിടിച്ചു വാങ്ങി ഓഫ്‌ ചെയ്തു വെച്ചു.. 

ആകെ ഭ്രാന്തു പിടിച്ച അവസ്ഥയിൽ ആയി അവൾ.. 

പിറ്റേന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ അവൾക്ക് മനസിലായി താൻ  തടവിലായി എന്ന്.. 

ചുറ്റും എപ്പോഴും ആരെങ്കിലും ഉണ്ടാവും.. 

ഒന്ന് അനങ്ങിയാൽ പോലും എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി.. 

രണ്ടു ഇത്തമാരും വീട്ടിൽ താമസം തുടങ്ങി.. 

ആദിയെ വിളിക്കാനോ കാര്യങ്ങൾ അറിയാനോ ആവാതെ അവൾ നീറി.. 

ആദിയുടെ കാര്യവും മരിച്ചല്ല.. വസുവിനെ കൊണ്ട് അവളുടെ വീട്ടിൽ വിളിപ്പിച്ചു.. 

പക്ഷെ അവൾക്ക് ആരും ഫോൺ കൊടുത്തില്ല... 

അതും കൂടി ആയപ്പോൾ അവർക്ക് കാര്യങ്ങൾ മനസിലായി.. 

ആദി അഫിയുടെ ബാപ്പയുടെ ഷോപ്പിൽ ചെന്നു... 

പക്ഷെ അയാൾ അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു.. 

അവൻ വീട്ടിലേക്കെത്തിയപ്പോഴേക്കും ഒരു കാർ ഗേറ്റ് കടന്നു വന്നു.. 

ആദിക്ക് ആളെ കണ്ടപ്പോൾ മനസിലായി.. 

ബാപ്പച്ചി.. 

അയാൾക്കും മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത് ആദി ആണെന്ന്  മനസിലായി.. 

ഒച്ച  കേട്ടാണ് അച്ഛൻ ഇറങ്ങി വന്നത്..

ബാപ്പച്ചിയെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.. 

അവർ പരസ്പരം സംസാരിച്ചു..

"എല്ലാവരും എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം.. മകളുടെ ഇഷ്ടം തന്നെയാണ് എന്റെയും ഇഷ്ടം.. 

പക്ഷെ.. എനിക്കിന്ന് അവൾക്കൊപ്പം നിൽക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല..

എന്റെ മൂത്ത മക്കൾ അവരുടെ കുടുംബം, എന്റെ  ഭാര്യയുടെ കുടുംബം.. എല്ലാവരെയും ധിക്കരിച്ചു ഞാൻ എന്താ  ചെയ്യാ.. 

പക്ഷെ അവളുടെ അവസ്ഥ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. 

എല്ലാരും കൂടി എന്റെ മോളെ.. ഞാനും അവളെ വേദനിപ്പിച്ചു..    "

അയാൾ കരഞ്ഞു.. 

"ബാപ്പച്ചി കരയണ്ട.. ഞാനവളെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാം.. എനിക്കറിയാം ഒരച്ഛന്റെ  നോവ്.. 

ഞാൻ സംസാരിക്കാം.. "

ഇടർച്ചയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.. 

അയാൾ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. 

"നിക്കാഹ് ഉറപ്പിച്ചു ഇനി പതിമൂന്ന് ദിവസം മാത്രം.. "

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവനൊന്നു ഞെട്ടി.. എങ്കിലും മനസിലെ സങ്കടം പുറമെ കാണിക്കാതെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അയാളെ യാത്രയാക്കി.. 

പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.. അമ്മ പുറകെ ചെല്ലാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അച്ഛൻ തടഞ്ഞു.. 

ആകെ തകർന്ന അവസ്ഥയിൽ അവനെ കണ്ടപ്പോൾ വീട്ടുകാർക്കും സഹിച്ചില്ല.. 

എല്ലാവർക്കും സങ്കടം തന്നെയായിരുന്നു..  

രാത്രി ആയപ്പോൾ അഫി മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി.. 

എല്ലാവരും ഉറങ്ങി.. അവൾ ഉമ്മിയുടെ മുറിയിൽ ചെന്നു ഫോൺ എടുത്തു ആദിയെ വിളിച്ചു.. 

ആദിക്ക് മനസിലായി വീട്ടുകാർ അവൾക്ക് ഒരവസരം കൊടുത്തതാണ് എന്ന്.. 

"ആദിയേട്ടാ... അവരെന്റെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു.. എനിക്ക് വയ്യ.. 

എന്നെ വന്നു കൂട്ടികൊണ്ട് പോവ്വോ.. എങ്ങോട്ടാyalumയാലും ഞാൻ വരാം.. എനിക്ക് ഇവിടെ പറ്റില്ല.. "

അവൾ കരഞ്ഞു.. 

"അഫി.. നീ എന്താ വീട്ടുകാരെ ഓർക്കാതെ... നീയിന്നു ഈ ലോകത്ത് നിൽക്കാൻ കാരണം അവരാണ്.. 

അവരെ മറന്നു എന്റെ കൂടെ വന്നാൽ നമ്മുക്ക് സന്തോഷം കിട്ടുമോ..?? "

"ആദിയേട്ടൻ എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്.. നമ്മുടെ ബന്ധം ഉപേക്ഷിച്ചു അവരെ അനുസരിക്കണം എന്നോ..?? "

"അതെ.. അതാണ് അതിന്റെ ശരി.. നിന്റെ ബാപ്പച്ചിക്ക് ഞാൻ വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.. 

നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഇനി ഉണ്ടാവില്ല എന്ന്.. "

"ഓ അപ്പൊ എല്ലാരും ഒരുമിച്ചു നിന്ന് എന്നെ പറ്റിക്കുവാ അല്ലെ..?? 

മ്മ് ശരി.. ഇനി ഞാൻ ആദിയേട്ടന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാവില്ല.. പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സിൽ മറ്റൊരാൾ ഉണ്ടാവില്ല ഒരിക്കലും.. "

മറ്റൊന്നും പറയാതെ ഒന്നും കേൾക്കാൻ തയ്യാറാവാതെ അവൾ ഫോൺ വെച്ചു.. 

ആദി അപ്പൊ തന്നെ അവളുടെ ബാപ്പയെ വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു.. 

അയാൾ അവളുടെ മുറിയിൽ ചെന്നു അവളെ വിളിച്ചു പക്ഷെ വാതിൽ തുറന്നില്ല..

ശക്തിയായി തട്ടി വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. 

അയാളുടെ ഒച്ച കേട്ട് വീട്ടിലുള്ള എല്ലാവരും ഉണർന്നു.. 

എല്ലാവരും വിളിച്ചിട്ടും ആ വാതിൽ തുറന്നില്ല... 

നിന്നിലേക്ക്... 5

വാതിൽ തുറക്കാതെ ആയപ്പോൾ ഉമ്മി നിലവിളി തുടങ്ങി.. 

വാതിൽ ചവിട്ടി പൊളിക്കാം എന്ന് ഇക്കാക്കമാര് പറഞ്ഞു. അതിനായ് തയാറെടുതപ്പോഴേക്കും വാതിൽ തുറന്നു അവൾ വന്നു.. 

അത് കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും ആശ്വാസം തോന്നി.. 

കരഞ്ഞു വീർത്ത കണ്ണും മുഖവും കണ്ടപ്പോൾ ബാപ്പയ്ക്ക് വേദന തോന്നി.. 

"ചത്തെന്നു കരുതിയോ എല്ലാരും..?? "

അവൾ അവരെ നോക്കി പുച്ഛിച്ചു.. 

"ഞാൻ ആത്മഹത്യാ ചെയ്യില്ല പേടിക്കണ്ട.. അത് ജീവിക്കാനുള്ള ആശ കൊണ്ടല്ല.. 

നിങ്ങളെ പോലെ എനിക്കും വാശി ഉണ്ട്. ആ വാശിക്ക് വേണ്ടി.. 

ബാപ്പച്ചി.   ഈ കല്യാണത്തിന് എനിക്ക് സമ്മതമാണ്.. "

അത് കേട്ടപ്പോൾ ഉമ്മി വന്നവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളാ കൈ തട്ടി മാറ്റി.. 

"വേണ്ട ഉമ്മി.. ഇനി എനിക്ക് നിങ്ങടെ സ്നേഹം വേണ്ട.. 

അത് പോലെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ എന്റെ ഒരു കാര്യത്തിലും ഈ വീട്ടിലുള്ള ആരും ഇടപെടരുത്.. 

അങ്ങനെ ആയാൽ ഇപ്പൊ കാണുന്ന ഞാനായിരിക്കില്ല പിന്നെ.. "

അവളുടെ കണ്ണിൽ തീ എരിഞ്ഞു.. 

ശക്തിയോടെ അവൾ വാതിൽ അവർക്ക് മുന്നിൽ വലിച്ചടച്ചു.. 

പുലരും വരെ കരഞ്ഞു തീർത്തു.. എന്തൊക്കെയോ തീരുമാനിച്ചു ഉറച്ച പോലെയാണ് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റത്.. 

ഫോൺ ആദിയെ വിളിച്ചിട്ട് തിരിച്ചു വച്ചിരുന്നില്ല. അവൾ അവന് മെസ്സേജ് അയച്ചു.. 

"പ്രണയിച്ചിട്ടേ ഉള്ളു എന്നും... 

ഇനിയുമീ ജന്മം മുഴുവനും പ്രണയിക്കും നിന്നെ..  

ആ പ്രണയത്തെ മറ്റാർക്കും പകുത്തു നൽകാൻ എനിക്കാവില്ല.. 

എങ്കിലും നീ ഇന്ന് മുതൽ എന്റെ കൂടെയില്ല എന്ന സത്യം ഞാൻ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ശ്രമിക്കാം.. 

മറ്റൊരാളുടെ മണവാട്ടി ആവാൻ പോകുമ്പോൾ നീ വരരുത്.. നിന്നെ കണ്ടാൽ ഞാൻ മറ്റെല്ലാം മറന്നു പോകും.. 

എല്ലാവർക്കും വേണ്ടി ഞാനെന്റെ പ്രണയത്തെ എന്നിൽ പൂഴ്ത്തി വയ്ക്കാം.. "

അവനത് വായിച്ചെങ്കിലും മറുപടി നൽകിയില്ല.. 

അവനവളെ കണ്ടത് മുതൽക്കുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഓർത്തിരുന്നു.. 

അപ്പോഴാണ് ഒരു കൈ അവന്റെ തോളിൽ പതിഞ്ഞത്.. 

അച്ഛൻ.. 

അവൻ അയാളുടെ വയറിൽ മുഖമമർത്തി കരഞ്ഞു.. 

"മോന് എന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടോ..?? "

"ഇല്ലച്ഛാ.. എനിക്കാരോടും ദേഷ്യം ഒന്നുമില്ല.. "

"വേണെങ്കിൽ അവളെ വിളിച്ചിറക്കി കൊണ്ടുവരാം.. 

പക്ഷെ ആ ജീവിതത്തിൽ സമാധാനം കിട്ടുമോ..?? 

മാത്രമല്ല അവളുടെ പേരെന്റ്സ് അവരെ അപമാനിച്ചു നമ്മുക്ക് സന്തോഷം വേണ്ടടാ.. 

എത്രയോ പ്രണയങ്ങൾ ഉണ്ട് സഫലമാകാതെ പോയത്.. 

അതിലൊന്നാണ് ഇതും.. എന്റെ മോൻ ഇവിടെ ഇനി നിൽക്കണ്ട..

ഹൈദരാബാദിന് പൊയ്ക്കോ.. കുറച്ചു നാൾ കഴിയുമ്പോ ഈ ഭാരമൊക്കെ കുറയും.. "

അച്ഛനോടവൻ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. താൻ കാരണം അവരുടെ മനസ് വേദനിപ്പിക്കണ്ട എന്ന് കരുതി.. 

അഫിയുടെ കാര്യവും മറിച്ചല്ലായിരുന്നു അവൾ മനഃപൂർവം മറ്റുള്ളവരുമായി അകന്നു നടന്നു.. 

കല്യാണത്തിന്റെ ചർച്ചകൾ നടന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു.. അതൊന്നും തന്നെ ബാധിക്കുന്ന കാര്യമില്ലെന്ന മട്ടിൽ അവളിരുന്നു.. 

വിശന്നാൽ എന്തെങ്കിലും കഴിക്കും ഇല്ലെങ്കിൽ മുറിയടച്ചിരിക്കും.. 

പിറ്റേന്ന് തന്നെ അവൻ ഹൈദരാബാദിന് പോകാൻ തയാറായി.... 

രാത്രി ആണ് ട്രെയിൻ.. പോകുന്നതിന് മുൻപ് അവളെ കാണാൻ തോന്നി.. 

അവളുടെ വീടിന് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നപ്പോൾ കണ്ടു മേലെ ബാൽക്കണിയിൽ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്ന അഫിയെ.. 

അതവന്റെ നെഞ്ചിലെ മുറിപ്പാടിനെ ഒന്നുകൂടെ വേദനിപ്പിച്ചു.. 

തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവളുടെ മിഴികൾ അവനെ കണ്ടു.. 

അവൾ ഇറങ്ങി ഓടി വന്നു.. 

ബാപ്പ അത് കണ്ടു പിറകെ വന്നു.. 

ഗേറ്റിനു അപ്പുറം ഇരുളിലേക്ക് അവൻ മറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പിഴേക്കും പിന്നിൽ നിന്നവൾ അവനെ പുണർന്നു... 

അവനൊരു ദീർഘ നിശ്വാസം ഉതിർത്തു.. 

വാക്കുകൾ കെട്ടുപിണഞ്ഞെവിടെയോ കിടപ്പുണ്ട്.. അതൊന്നും നാവിലേക്ക് വരാതെ അകന്നു നിന്നു.. 

അല്ലെങ്കിലും പ്രാണനായി കൊണ്ട് നടന്നവളോട് എന്ത് പറയാൻ.. 

ഒന്ന് വിളിച്ചാൽ ഇപ്പൊ അവൾ കൂടെ വരും.. അതുറപ്പാണ് പക്ഷെ പാടില്ല.. 

അവളുടെ ബാപ്പയ്ക്ക് കൊടുത്ത വാക്ക് അത് പാലിക്കണം.. 

എവിടെയായാലും മനസ്സിൽ അവളെ കാണൂ... 

അവളുടെ കണ്ണുനീർ അവന്റെ ഷർട്ടിനെ നനച്ചു.. കുറച്ചു നേരം കൂടി അങ്ങനെ അവർ നിന്നു.. 

പിന്നെ അവളെ തന്നിൽ നിന്നടർത്തിമാറ്റി.. 

"ഞാൻ പോവ്വാ.. ഹൈദരാബാദിന്.. 

ഇനി ഒരു കണ്ടുമുട്ടൽ ഉണ്ടാവില്ല.. അവസാനമായി ഒന്ന് കാണണം എന്ന് തോന്നി... 

എന്നെ നീ വെറുക്കണം എന്നാലേ നിന്നെ കെട്ടുന്നവനെ നിനക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയൂ... 

സ്നേഹിച്ചു വാക്ക് തന്നു ചതിച്ചവനാണ് ഞാൻ.. ഒരു ചതിയന്റെ പരിവേഷം മാത്രമേ എനിക്കുണ്ടാവാൻ പാടുള്ളൂ... 

എന്നെ ഓർത്ത് വീട്ടുകാരോടുള്ള വാശി നീ ഒരിക്കലും കുടുംബജീവിതത്തിൽ കാണിക്കരുത്... 

കാരണം ഇന്ന് കാണുന്നത് മാത്രമല്ല ജീവിതം.. 

നിന്നിലൂടെ തന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരുന്ന വസന്ത കാലത്തെ ഓർത്ത് കഴിയുന്ന മറ്റൊരു മനസ് കൂടിയുണ്ട്.. 

നിനക്ക് മഹർ തരാൻ പോകുന്നവന്റെ..

അവന്റെ ശാപം ഒരിക്കലും എന്റെ മേൽ വീഴ്ത്തരുത്.. അപേക്ഷയാണ്... "

അവളുടെ നിറ മിഴികൾ തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.. എന്നിട്ടാവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.. 

"അഫി നീ ഒന്ന് ചിരിക്കെടാ.. എനിക്ക് വേണ്ടി.. ഈ ചിരി കണ്ടു വേണം എനിക്ക് പോകാൻ.. പ്ലീസ്.. "

അവളവനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്തു എന്നിട്ട് പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ വീടിലേക്ക് ഓടി.. 

തട്ടി നിന്നത് ബാപ്പയുടെ നെഞ്ചിലേക്കാണ്.. 

നിറഞ്ഞ മിഴിയോടെ അവൻ പിൻതിരിഞ്ഞു നടന്നു... 

ആ യാത്രയിൽ മുഴുവനും അവളുടെ ഓർമ്മകൾ അവനെ വേട്ടയാടി..

മറക്കാൻ ആവാത്ത വിധം മനസ്സിൽ വേരോടിയിരുന്നു ആ മുഖം.. 

പിറ്റേന്ന് അവൻ ഓഫീസിൽ എത്തി അപ്പോയ്ന്റ്മെന്റ് ലെറ്റർ കൊടുത്തു ..

അവരത് റിസീവ് ചെയ്തു.. ബാക്കി ഫോര്മാലിറ്റി തീർത്തിട്ട് പിറ്റേന്ന് ജോലിക്ക് കയറിയാൽ മതി എന്ന് പറഞ്ഞു.. 

അവർ അക്കോമോഡേഷൻ റെഡി ആക്കിയിരുന്നു.. ലഗേജ് എടുത്തു നേരെ മുറിയിൽ ചെന്നു.. 

വീട്ടിൽ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞു.. 

പിന്നെ കുളിച്ചു കിടന്നുറങ്ങി.. യാത്ര ക്ഷീണം കാരണം വേഗം ഉറങ്ങി... 

പിറ്റേന്ന് ജോലിക്ക് കയറി.. 

ഒരുന്മേഷവും ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിലും സങ്കടങ്ങൾ ഉള്ളിലൊതുക്കി.. 

വസു ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞു ആകെ തകർന്നു പോയി.. ഈ ബന്ധം ഏറ്റവും കൂടുതൽ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തത് താനാ..

അവസാനം രണ്ടുപേരുടെയും കണ്ണുനീർ കാണേണ്ടി വന്നു.. 

അവൾ ആദിയെ വിളിച്ചു കരഞ്ഞു.. 

അവനവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. 

കല്യാണദിനം വന്നടുത്തു.. ആദി പോയ  ദിവസത്തിന് ശേഷം അഫി ആ വീട്ടിൽ ആരോടും സംസാരിച്ചില്ല.. 

മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങുന്നതു തന്നെ വല്ലപ്പോഴും ആണ്..  

ഡ്രസ്സ്‌ എടുക്കലും ഒർണമെന്റ്സ് എടുക്കലും മുറ പോലെ നടന്നു.. 

ഇടയ്ക്ക് അവളെ കെട്ടാൻ പോകുന്ന ചെക്കൻ വിളിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നോ രണ്ടോ വാക്കിൽ കൂടുതൽ മിണ്ടാറില്ല.. 

അങ്ങനെ കല്യാണം വന്നു.. 

വസു കല്യാണതലേന്ന് വന്നു..

ആദിയുടെ അച്ഛനും വന്നിരുന്നു.. അഫിയെ അനുഗ്രഹിച്ചിട്ട് അവൾക്കൊരു മാല ഗിഫ്റ്റ് കൊടുത്തു.. എന്നിട്ട്  അപ്പൊത്തന്നെ അയാൾ തിരിച്ചു പോയി.. 

ആർക്കോ വേണ്ടി പാവ പോലെ ഇരിക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ വസുവിന് സഹിച്ചില്ല.. 

കുറെ നേരം അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു....   പോകാനൊരുങ്ങിയ അവളെ അഫി പിടിച്ചു നിർത്തി.. 

അവളെ എതിർക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. അന്ന് അഫി വസുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറങ്ങി..  

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വീട്ടിൽ പോയി വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു വസു ഇറങ്ങി പക്ഷെ അവൾ തിരിച്ചു വന്നില്ല..

ഇനിയും അവളുടെ സങ്കടം കാണാൻ വയ്യ.. 

ആ കല്യാണം ഭംഗിയായി നടന്നു.. 

എല്ലാ  കാര്യങ്ങളും ആദി അറിഞ്ഞു..

അവൻ മറ്റൊന്നിലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ജോലിയിൽ മാത്രം ശ്രമിച്ചു നടന്നു.. 

മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും നാട്ടിലേക്ക് വരാൻ അവന് മനസ് വന്നില്ല..

ഇടയ്ക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ അവനെ വന്നു കണ്ടു പോയി.. അവരാരും അവനെ ഒന്നിനും നിർബന്ധിച്ചുമില്ല.. 

അവന്റെ മനസിലെ കനലെരിയുന്ന വരെ അവർ കാത്തിരിക്കാൻ തയ്യാറായി... 

വർഷങ്ങൾ പിന്നെയും കടന്നു പോയി.. അവളുടെ ഓർമ്മകൾ മാത്രം അവനെ വിട്ടു പോയില്ല.. 

നീണ്ട ഏഴു വർഷം.. 

അവൻ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുറന്നു..പരിചിതമായ വഴിയിലൂടെ കാർ ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. 

വീണ്ടും നാട്ടിലേക്ക്.. ഇനി തിരിച്ചു പോകുന്നില്ല.. ഇവിടെ സെറ്റിൽ ആവണം... 

ഇടയ്ക്ക് ഒന്ന് കുറച്ചു  തവണ മാത്രമേ അവൻ ഈ വർഷകാലത്തിനുള്ളിൽ വന്നുള്ളൂ.. 

ഇനിയും വീട്ടുകാരുടെ കണ്ണീർ കാണാൻ വയ്യ.. അതാണ് ഈ തിരിച്ചു വരവ്.. 

നാട്ടിൽ തന്നെ ജോലി ലഭിച്ചു.. കല്യാണത്തിന് നിർബന്ധിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷെ അഫിക്ക് പകരം മറ്റൊരാളെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.. 

ചേച്ചിക്ക് മക്കൾ ഉണ്ടായപ്പോൾ ആണ് രണ്ടു തവണ വന്നത്.. 

അവരെ കാണാൻ.. 

പിന്നെ വസുധയുടെ കല്യാണത്തിന്.. 

അന്ന് ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു അഫിയെ ഒരിക്കൽ കൂടി കാണാം എന്ന്.. 

പക്ഷെ അവൾ വന്നില്ല.. അവളിപ്പോ പുറത്തരവിടെയോ ആണെന്ന് ആരോ പറഞ്ഞവൻ അറിഞ്ഞു.. 

പഴയ പ്രണയമല്ല പക്ഷെ ഒരുനോക്ക് കാണാൻ വല്ലാത്തൊരു കൊതി തോന്നി... 

ആരോടും പറയാതെ ആ ആഗ്രഹം മനസ്സിൽ മറച്ചു വച്ചു.. 

കാർ അവനെയും കൊണ്ട് വീട്ടു പടിക്കൽ എത്തിയിരുന്നു.. 

അവൻ കാറിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി.. 

വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ ചേച്ചിയും  കാശിയേട്ടനും മക്കളും ഒക്കെ എത്തിയിരുന്നു.. 

അമ്മ ഓടി വന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു.. 

കുളിച്ചു വന്നപ്പോഴേക്കും ഭക്ഷണം റെഡി ആയിരുന്നു.. 

കഴിച്ചു എല്ലാവരോടും കുറെ നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നു.. കുറെ കാലത്തിനു ശേഷം സന്തോഷത്തോടെ എല്ലാവരും കൂടിയപ്പോൾ എല്ലാവരിലും പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.. 

പിറ്റേന്ന് നേരം വൈകിയാണ് അവൻ എണീറ്റത്.. അപ്പോഴേക്കും അമ്മ ദൃതി പിടിച്ചു പാചകം ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. 

അമ്മയുടെ രുചികൂട്ടിന്റെ മണം അടിച്ചപ്പോൾ ബാല്യത്തിലേക്ക് മനസോടി... 

ആ ഓർമ്മകൾ അവനിൽ പുഞ്ചിരി വിടർത്തി.. 

ചേച്ചിയുടെ മക്കൾ രണ്ടും രാവിലെ തൊട്ട് മാമന്റെ പിറകെ ആയിരുന്നു.. 

രണ്ടാളുടെയും കൂടെ ഓരോന്ന് കളിച്ചിരുന്നപ്പോഴാണ് മുറ്റത്തൊരു കാർ വന്നു നിന്നത്.. 

അതിൽ നിന്നിറങ്ങിയ ആളെ കണ്ടതും ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് അവനറിഞ്ഞു... 

നിന്നിലേക്ക്.. 6

അഫി.... 

കാറിൽ നിന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ അഫി ഇറങ്ങി വന്നു... 

ഏഴു വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം കാലം വല്യ മാറ്റങ്ങളൊന്നും അവൾക്ക് നൽകിയില്ല..

സാരി ആയിരുന്നു വേഷം. അതിന്റെ മുന്താണി കൊണ്ട് തല മറച്ചിരുന്നു.. 

പഴയതിനെക്കാളും കുറച്ചു തടി വെച്ചിട്ടുണ്ട്..  

പക്ഷെ ആ പുഞ്ചിരി അതിന് പഴയ തിളക്കം തന്നെ ആയിരുന്നു.. 

അവളെ കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാം മറന്നു അനങ്ങാൻ പോലുമാവാതെ അവൻ നിന്നു.. 

മറുവശത്തു നിന്ന് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ഇറങ്ങി വന്നു.... 

അവളുടെ ഭർത്താവ്  ആയിരിക്കും .. 

വണ്ടിയുടെ ഒച്ച കേട്ടിട്ടെന്നോണം ചേച്ചി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. 

അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ഓടി ചെന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു.. 

അപ്പോഴേക്കും പിന്നിലേ ഡോർ തുറന്നു ഒരാളും കൂടി ഇറങ്ങി... 

ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ മനസിലാവും അത് അഫിയുടെ മകനാണെന്ന്.. അഫിയെ മുറിച്ചു വച്ചത് പോലെയുണ്ട്.. 

അഥീന ചേച്ചി എല്ലാവരെയും അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.. 

അച്ഛനും അപ്പോഴേക്ക് ആദിക്ക് അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു.. 

സ്ഥലകാല ബോധം വന്നത് പോലെ ആദി ഒന്ന് ഞെട്ടി.. എന്നിട്ട് അഫിയുടെ ഹസ്ബന്റിന് കൈ കൊടുത്തു.. 

അഫി അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് അകത്തേക്ക് ചെന്നു മകനെയും കൊണ്ട്.. 

"അഥർവ് അല്ലെ... അഫ്രയിൽ നിന്നും ഏറ്റവും കൂടുതൽ കേട്ടിട്ടുള്ള പേര്.. "

അയാളൊന്ന് ചിരിച്ചു.. 

"ഞാൻ മനാഫ്.. പേര് അറിയില്ലായിരിക്കും എന്ന് കരുതുന്നു.. "

"ഇ.. ഇല്ല.. ഐ ആം സോറി..ഇരിക്കൂ..  "

ആദിക്കരികിൽ മനാഫ് ഇരുന്നു.. 

"ഏയ്‌ സാരല്ലടോ.. എനിക്കറിയാം എല്ലാ കാര്യങ്ങളും.. 

കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചപ്പോ ഞാൻ അവളെ ഇടയ്ക്ക് വിളിക്കുമായിരുന്നു പക്ഷെ ഒന്നും മിണ്ടാറില്ല.. 

അപ്പോഴേ തോന്നിയിരുന്നു അവൾക്കിഷ്ടമല്ലാത്ത കല്യാണം ആണെന്ന് ..

പക്ഷെ അത് അന്വേഷിക്കാൻ ഞാൻ പുറപ്പെട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം... 

പക്ഷെ ആദ്യ രാത്രിയിൽ അവളെല്ലാം എന്നോട് തുറന്നു പറഞ്ഞു.... കാത്തിരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു.. 

അങ്ങനെ അവളുടെ പഠനം പൂർത്തിയാക്കി.. 

അവളിഷ്ടപ്പെട്ട ജോലി നേടി.. ഇപ്പൊ ടീച്ചറാണ്.. 

രണ്ടര വർഷം അവൾക്കായി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.. 

പക്ഷെ എന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നോക്കി ചെയ്യുമായിരുന്നു..

സ്നേഹം അധികം കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും വെറുത്തിരുന്നില്ല.. 

ജോലി ഒക്കെയായി കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു നാളുകൾ കഴിഞ്ഞാണ് അവളെന്റെതാവാൻ തീരുമാനിച്ചത്.. 

ഒരുപക്ഷെ എന്റെ സ്നേഹം അവൾക്ക് ഫീൽ ചെയ്തു കാണും.. 

ഒരിക്കലും ഇയാളുടെ പേര് പറഞ്ഞവളെ വേദനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല.. അവളെ ഒരു വാക്ക് കൊണ്ട് പോലും നോവിച്ചിട്ടില്ല.. 

അതായിരിക്കാം അവളെന്നിലേക്ക് അടുത്തത്.. 

ഇന്നിപ്പോൾ ഞങ്ങൾ നല്ലൊരു കുടുംബ ജീവിതം നയിക്കുന്നു.. 

ഞങ്ങടെ മോൻ.. അവനാണിപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് എല്ലാം...  " 

അയാൾ പറഞ്ഞ ഓരോ വാക്കുകളും അവൻ കേട്ടു കൊണ്ടേയിരുന്നു... 

സന്തോഷം തോന്നി നല്ലൊരാളെ അവൾക്ക് കിട്ടിയതോർത്ത്.. 

അപ്പോഴേക്കും ചായയുമായി ചേച്ചി വന്നു.. 

കാശിയേട്ടൻ ഓഫീസിൽ പോയതായിരുന്നു പുള്ളിക്കാരനും ആ സമയത്തു തന്നെ എത്തി.. 

"കണ്ടോ ഇതാണ് കൃത്യനിഷ്ഠ.. "

"തിന്നാനാകുമ്പോൾ ഉള്ള നിന്റെ കൃത്യ നിഷ്ഠ ഇന്നൊന്നും അല്ലല്ലോ തുടങ്ങിയത്.. "

മനാഫ് കാശിയോട് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദി അവരെ നോക്കി.. 

"ഞങ്ങൾ സ്കൂളിൽ ഒരുമിച്ചു പഠിച്ചതാ.. 

പിന്നെ കാണുന്നത് ഈ ഇടയ്ക്കാണ്.. അഫിയുടെ ഭർത്താവ് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ സന്തോഷം തോന്നി.. 

പിന്നെ ഇവർക്ക് രണ്ടാൾക്കും നിന്നെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞു അതാ വരാൻ പറഞ്ഞത്.. "

കാശി ചിരിച്ചു.. 

"നീ മുറിയിലേക്ക് വാടാ.. "

കാശി മനാഫിനെ വിളിച്ചോണ്ട് പോയി.. 

മനാഫ് ആദിയെ നോക്കി വരാമെന്ന് കണ്ണ് കാണിച്ചു.. 

എന്തോ അകത്തേക്ക് പോകാൻ തോന്നിയില്ല.. ആകെ ഒറ്റപ്പെട്ടത് പോലെ.. 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കുഞ്ഞി കൈ അവനെ തൊട്ടു.. 

ആദി അവനെ  നോക്കിയപ്പോ 

"അതേയ് പേരെന്താ..?? "

കുഞ്ഞി കണ്ണ് വിടർത്തി അവൻ ചോദിച്ചു.. 

"ആദി.. ". 

"ആദിയോ..?? അതെന്റെ പേരാണ്.. 

ഐ ആം ആദിൽ മനാഫ്.. "

നെഞ്ച് വിടർത്തി പറഞ്ഞു.. 

ആ പേര് കേട്ടപ്പോൾ നെഞ്ചിൽ ഒരു വിങ്ങൽ.. 

"ആണോ.. ഞാൻ അഥർവ.. എല്ലാരും ആദി എന്ന വിളിക്കുന്നെ.. 

നീ വേണേൽ വേറെ എന്തേലും വിളിച്ചോ.. "

അവൻ കുറച്ചു നേരം ആലോചിച്ചു.. 

"എന്നാപ്പിന്നെ ഞാൻ അവി എന്ന് വിളിക്കാം.. "

"അവി.... " അവന്റെ മനസ്സിൽ പെട്ടെന്ന് ചില ഓർമ്മകൾ വന്നു.. 

"അഥർവ അല്ലെ അപ്പൊ ആദ്യത്തെ ലെറ്ററും അവസാനത്തെ ലെറ്ററും അവി.  "

അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. 

ആദി അവനെ മടിയിലിരുത്തി.. ഓരോ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു.. 

"ആഹാ രണ്ടും കൂട്ടായോ..? "

അഫി ആണ്.. അവളെ കണ്ടപ്പോൾ ആദികുട്ടൻ മടിയിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി അവളുടെ അടുത്ത് പോയി.. 

"ടാ ചെക്കാ നിന്നെ അതാ അവിടെ അക്കുവും മിന്നുവും  അന്വേഷിക്കുന്നു.. "

ചേച്ചിടെ മക്കളാണ് അവർ.. 

അത് കേട്ടതും 

"അവി ഞാനേ അവരെ കൂടെ കളിക്കട്ടെ പിന്നെ വരാമേ.. " 

എന്നും പറഞ്ഞു അവനോടിപോയി.. 

"ആദിയേട്ടാ... "

നാളുകൾക്കു ശേഷം അവളുടെ വിളി കേട്ടപ്പോൾ അറിയാതെ ഒരു വിങ്ങൽ ഇടനെഞ്ചിൽ തികട്ടി നിന്നു... 

അവൾ അവനരികിൽ ഇരുന്നു.. 

"എന്നോട് ദേഷ്യമാണോ..? "

"ഏയ്‌ എന്തിന്..? "

"അല്ല ഞങ്ങൾ വന്നത് ഇഷ്ടമായില്ലെന്ന് തോന്നി.. 

ന്തേ ഇവിടെ തന്നെ ഇരിക്കുന്നെ അകത്തേക്ക് വരാത്തെ.. അതാ ഞാൻ.. "

"അത് അഫി...  ഞാൻ തന്നെ പെട്ടന്ന് കണ്ടത്തിലുള്ള ഷോക്ക് അതാ... "

"ഇക്കഴിഞ്ഞ വര്ഷങ്ങളിലൊന്നും കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ലേ എന്നെ.., "

"ഒരുപാട് തവണ.. "

"പിന്നെന്താ വരാഞ്ഞേ..?? "

"നീ മറ്റൊരാളുടെ ആയത് കൊണ്ട്.. നിന്നെ ഞാൻ തേടി വന്നാൽ അതിന്റെ അർത്ഥം മാറിയാലോ എന്നൊരു ഭയം.. "

"മ്മ്.. മനസിലായി...."

"നീ എന്നെ ഓർക്കാറുണ്ടോ അഫി..?? "

"എന്റെ മോന്റെ പേരറിയാവോ ആദിയേട്ടന്..?? 

ആദിൽ എന്ന.. അത് ഞാനിട്ടതല്ല കേട്ടോ ഇക്ക ആണ് ആ പേര് മതിയെന്ന് പറഞ്ഞത്.. 

ആൾക്ക് അറിയാം എന്റെ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ കൊത്തിവച്ച പേരാണത് എന്ന്.. "

ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് അവൾ പറഞ്ഞതെങ്കിലും അവളുടെ മിഴികൾ ഈറനായി.. 

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. 

"ഇക്കയെ പരിചയപ്പെട്ടില്ലേ.. എന്റെ ഭാഗ്യമാണ് അങ്ങനെ ഒരാളെ കിട്ടിയത്.. 

സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് എല്ലാവരോടും ദേഷ്യമായിരുന്നു.. എന്തിന് ആദിയേട്ടനോട് പോലും.. 

സ്നേഹിച്ചിട്ട് അവസാനം കൈ ഒഴിഞ്ഞു പോയ ദേഷ്യം.. 

ഒരുപാട് കരഞ്ഞു.. പിന്നെ തോന്നി എന്നെ വേണ്ടാത്തവർക്ക് വേണ്ടി എന്തിന് കരയണം എന്ന്..   

അന്ന് കാണാൻ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി എന്നെ കൂട്ടി കൊണ്ട് പോവാൻ ആണെന്ന്.. 

പക്ഷെ യാത്ര പറഞ്ഞു പോയപ്പോൾ അവസാന പ്രതീക്ഷയും നഷ്ടമായി.. 

എല്ലാവരോടുമുള്ള വാശി ഞാനെന്നോട് തന്നെ കാണിച്ചു.. കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പോയിട്ടും വാശി വിട്ടില്ല.. 

പക്ഷെ  തനിക്കായി ജീവിതം നീട്ടിയവനെ ഇരുട്ടിലാക്കരുതെന്ന് തോന്നി അതോണ്ട് ആദ്യ രാത്രി തന്നെ എല്ലാം പറഞ്ഞു.. 

തിരികെ പോകണോ എന്നാണ് എന്നോട് ചോദിച്ചത്.. പക്ഷെ വേണ്ടെന്ന് പറയാനേ പറ്റിയുള്ളൂ...

കാരണം ആദിയേട്ടൻ എന്നിൽ നിന്ന് ഒരുപാട് അകന്നു പോയിരുന്നു... 

അപ്പൊ എന്നോട് കാത്തിരിക്കാം എന്നാണ് ഇക്ക പറഞ്ഞത്.. 

ആ കാത്തിരിപ്പ് രണ്ടു രണ്ടര  വർഷം നീണ്ടു.. 

അതിനിടയിൽ അവഗണിച്ചപ്പോഴും നിഴൽ പോലെ എന്റെ കൂടെത്തന്നെ ഉണ്ടയായിരുന്നു...

പഠിക്കാൻ അയച്ചു,   ജോലി കിട്ടിയപ്പോൾ എന്നെക്കാളും സന്തോഷിച്ചത് പുള്ളിയാണ്.. 

ആദ്യമൊക്കെ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിച്ച സ്നേഹം പിന്നെ കാണാതിരിക്കാൻ പറ്റിയില്ല.. 

വേവുന്ന ഓർമ്മകൾക്കുമേൽ ഒരു മൂടുപടം തീർത്തു ഞാൻ ആ സ്നേഹം സ്വീകരിച്ചു തുടങ്ങി... 

ഇന്നും ഒരു വാക്ക് കൊണ്ട് പോലും എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടില്ല.. എന്റെ ചെറു വിരൽ ഒന്നനങ്ങിയാൽ അതിന്റെ കാരണം ആൾക്ക്  മനസിലാവും... 

അത്രയേറെ എന്നെ ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ട് നടക്കുന്നുണ്ട്.. 

ആ സ്നേഹം എന്നെ മാറ്റി.. അഥർവ് എന്ന പ്രണയത്തെ എന്നിൽ നിന്ന്  ഏറെ ദൂരെയാക്കി... 

പക്ഷെ ഇത്ര നാൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും മറ്റൊരു കല്യാണം പോലും കഴിക്കാതെ നാട്ടിലേക്ക് വരാതെ എല്ലാവരെയും സങ്കടപ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരിക്കുവാ എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ മനസ് നീറ്റി വലിക്കുന്നു... 

അതാ ഓടിപിടഞ്ഞു വന്നത്.. ഇനിയെങ്കിലും ഒരാളെ കൂടെ കൂട്ടണം..

  ഇപ്പോഴുള്ള കനൽ അണയ്ക്കാൻ കഴിയുന്ന പ്രണയത്തെ സ്വീകരിക്കണം...  "

"നീ വക്കാലത്തു പറയാൻ വന്നതാണോ..? "

"ഏയ്‌ അല്ല.. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ എന്റെ ജീവിതം സ്വർഗം തന്നെയാണ്..

പക്ഷെ ആദിയേട്ടൻ ഇങ്ങനെ ജീവിതം തീർക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് സന്തോഷിക്കാനാവില്ല.. 

മാത്രമല്ല ആദിയേട്ടനും കൂടി തള്ളി വിട്ടതാണ് എന്നെ ഈ ജീവിതത്തിലേക്ക്.. 

അത് കൊണ്ട് പറയുവാ ഒരാളെ കൂടെ കൂട്ടണം എന്ന്.. ഇല്ലെങ്കിൽ മരണം വരെ മനസമാധാനം ഉണ്ടാവില്ല എനിക്ക്.. "

"താൻ വിഷമിക്കേണ്ടടോ അഫി.. ഞാൻ മാറിക്കൊള്ളാം.. നീ പറഞ്ഞത് പോലെ പാതി വെന്ത ഓർമകളെ കുഴിച്ചു മൂടിയേക്കാം.. 

കുറെ നാളായി ശ്രമിച്ചിരുന്നു നടന്നില്ല.. ഇനി ചിലപ്പോൾ നടന്നേക്കാം..

നീ സന്തോഷവതി ആണെന്ന് അറിയുമ്പോൾ എനിക്കും സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയുന്നു... 

മറു ജന്മത്തിൽ എപ്പോഴെങ്കിലും നമ്മുടെ പ്രണയം സഫലമാകുമായിരിക്കും അല്ലെ..? "

"അറിയില്ല.. പുനർജന്മത്തെ കുറിച്ച് ധാരണ ഒന്നുമില്ല.. ഒന്നറിയാം നേടുന്ന സ്വപ്നങ്ങളേക്കാൾ മാധുര്യം കൈവെടിഞ്ഞു പോയവയ്ക്കാണെന്ന്.. "

അപ്പോഴേക്കും ചേച്ചി അവരെ വിളിക്കാൻ വന്നു.. 

അവർ പരസ്പരം സംസാരിച്ചോട്ടെ എന്ന് കരുതിയാണ് എല്ലാവരും മാറി കൊടുത്തത്.. 

ആദി അഫിയെയും വിളിച്ചു അകത്തേക്ക് വന്നു.. ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിന് ചുറ്റും ബാക്കി എല്ലാവരും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. 

സന്തോഷത്തോടെയാണ് എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ചത്.. 

കുറെ നേരം സംസാരിച്ചിരുന്നിട്ട് വൈകിട്ടോടെയാണ് അവർ പോകാനിറങ്ങിയത്.. 

അപ്പോഴേക്കും മനാഫും ആദികുട്ടനും ഒക്കെയായി നല്ലൊരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു... 

അവർ പോകാൻ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ ആദിക്ക് ഒരു കാൾ വന്നു.. 

അവൻ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.. 

  അപ്പോഴാണ് മറ്റൊരു കാർ മുറ്റത്തെത്തി.. നോക്കിയപ്പോൾ  വസുധ.. 

"ലേറ്റ് ആയിപ്പോയി.. "

എന്നും പറഞ്ഞു അഫിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു.. 

"എല്ലാം എന്റെ കെട്ടിയോൻ കാരണമാ.. ഇന്നെങ്കിലും ഉച്ചയ്ക്ക് ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങണം എന്ന് പറഞ്ഞതാ പക്ഷെ പെട്ടെന്നൊരു മീറ്റിംഗ്.. 

ഉച്ച ആയപ്പോ തൊട്ട് റെഡി ആയി ഇരുന്നതാ.. 

കണ്ടോ ഇവരൊക്കെ പോകാൻ ഇറങ്ങി.. ഈ പെണ്ണിനെ ഇങ്ങനെ വല്ലപ്പോഴും ആണ് കിട്ടുന്നത്.. "

ഭർത്താവിനെ നോക്കി പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു  .. എന്നിട്ട് മുഖം കൂർപ്പിച്ചു.. 

അവളുടെ ഭർത്താവ് ദീപേഷും മകൾ കാത്തുവും പിന്നൊരു പെണ്ണും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു.. 

"സാരല്ല എന്റെ വസു.. ഞങ്ങൾ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞേ പോകുന്നുള്ളൂ.. അല്ലെ ഇക്ക.. "

"ആ അത് മതി.. എന്നാ തിരിച്ചു കയറാം.. "

വസു എല്ലാവരേം നോക്കി പറഞ്ഞു.. 

പോകാനിറങ്ങിയവർ തിരിച്ചു അകത്തേക്ക് കയറി.. 

"ആ മറന്നു ഇതാണ് ദീപേട്ടന്റെ കസിൻ രൂപ.. ഞാൻ പറയാറില്ലേ.. "

കൂടെ വന്ന പെണ്ണിനെ അവൾ എല്ലാർക്കും പരിചയപ്പെടുത്തി.. 

ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ആദി വീണ്ടും എല്ലാവരുടെയും വർത്താനം കേട്ടിട്ട്  അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു.. 

അപ്പോഴാണ് വസുവിനെ കണ്ടത്.. 

രൂപയെ  കണ്ടതും അവന്റെ മുഖമിരുണ്ടു.. 

പക്ഷെ അവളുടെ കണ്ണിൽ അത്ഭുതമായിരുന്നു... 

നിന്നിലേക്ക്... 7

രൂപയെ കണ്ടതും ആദിയുടെമുഖമിരുണ്ടു... 

ഒരു അർജെന്റ് കാൾ ചെയ്യാൻ  ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു വസുവിനെ പോലും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ അവൻ മുറിക്കകത്തേക്ക് പോയി... 

അവന്റെ പോക്ക് കണ്ടപ്പോൾ രൂപയുടെ ചുണ്ടിൽ ചിരി മിന്നി... 

പക്ഷെ മറ്റുള്ളവരൊക്കെ ഇവനെന്താ പറ്റിയെ എന്ന മട്ടിൽ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി... 

പിന്നെ അമ്മ ദീപനെയും രൂപയെയും സ്വീകരിച്ചിരുത്തി... 

രൂപയ്ക്ക് വസു എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു..... 

"സത്യം പറഞ്ഞാൽ കേരളത്തിൽ വരുമ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷമാണ്.. "

അവൾ ചിരിച്ചു.. 

"അപ്പൊ രൂപ നാട്ടിലല്ലേ.. "

"അല്ല നേപ്പാളിൽ ആണ്.. ആക്ച്വലി എന്റെ അച്ഛന്റെ അമ്മ നേപ്പാളി ആണ്.. അച്ചാച്ചൻ അവിടെ ജോലിക്ക് ചെന്നതാ.... 

അവിടുന്ന് പ്രേമിച്ചു കെട്ടി അവിടെ തന്നെ സെറ്റിൽ ആയി.. 

അവർക്ക് രണ്ടു ആൺ മക്കളാണ്.. മൂത്തയാൾ അവിടെ ഉള്ള ആളെയാണ് കെട്ടിയെ.. 

അപ്പൊ വല്യ മുത്തശ്ശിക്ക് വാശി ആയി രണ്ടാമത്തെ കൊച്ചുമോനെ മലയാളി കൊച്ചിനെ കൊണ്ട് കെട്ടിക്കണം എന്ന്.. 

വല്യ മുത്തശ്ശി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അച്ചാച്ചന്റെ അമ്മയാണ്.. 

അങ്ങനെ എന്റെ അമ്മയെ വല്യ മുത്തശ്ശി കണ്ടുപിടിച്ചു കെട്ടിച്ചു.. 

ഇടയ്ക്ക് നാട്ടിൽ വരുമെങ്കിലും ഞങ്ങൾ കഠ്മണ്ഡുവിലാണ് സെറ്റിൽ ആയതു.. 

അച്ഛമ്മയും വല്യ മുത്തശ്ശിയും തമ്മിൽ ഇന്ത്യ നേപ്പാൾ യുദ്ധമാണ്.. 

ഞങ്ങൾ മൂന്ന് മക്കളാണ് ചേട്ടനും ചേച്ചിയും ഞാനും.. 

ചേട്ടനും ചേച്ചിക്കും  വല്യ മുത്തശ്ശി പേരിട്ടു ഐശ്വര്യയും ആദിത്യനും.. 

മൂന്നാമത് കുഞ്ഞു ജനിച്ചപ്പോൾ അച്ഛമ്മ എനിക്ക് പേരിട്ടു  ഭാവരൂപ... 

അങ്ങനെ അവരുടെ ഫൈറ്റിൽ ഞങ്ങൾ  അങ്ങോട്ടുമില്ല ഇങ്ങോട്ടുമില്ല എന്നവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു ഞങ്ങൾ .. 

വല്യ മുത്തശ്ശി മരിച്ചപ്പോൾ അവരുടെ  വീട്ടിലേക്ക് എന്റെ പേരന്റ്സ് വന്നു താമസം ആക്കി.. 

എന്റെ അച്ഛന്റെ പേരിലാണ് ആ സ്ഥലം എഴുതി വെച്ചത്...  

അതോണ്ട് ചേച്ചിയും ചേട്ടനും ഇവിടെ തന്നെ സെറ്റിൽ ആയി. 

ഇവിടുന്ന് തന്നെ കല്യാണം കഴിച്ചു.. 

ഞാൻ മാത്രം ഇങ്ങനെ പാറി കളിക്കുന്നു... "

രൂപ പറഞ്ഞു നിർത്തി.. 

"രൂപയെ പറ്റി വസു ഇടയ്ക്ക് പറഞ്ഞിരുന്നു... "

അഥീന ചേച്ചി പറഞ്ഞു.. 

"മ്മ് എന്നോട് ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ വസു പറയാറുണ്ട് അത്കൊണ്ട് എല്ലാവരെയും അറിയാം.. 

പക്ഷെ അവിയുടെ വീടാണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല.. "

"അവി..?? "

"ആഹ് നിങ്ങടെ ആദി.. "

"അവനെ എങ്ങനെ അറിയാം..? "

"ഞങ്ങൾ 2വർഷമായി ഒരുമിച്ചു ജോലി ചെയ്യുന്നു.. "

"എന്നിട്ടവനെന്തേ ഒന്നും മിണ്ടഞ്ഞൂ..?? "

"എന്നോട് സംസാരിക്കാറില്ല.. സംസാരിച്ചതൊക്കെ ദേഷ്യപ്പെട്ടായിരുന്നു.. അതായിരിക്കും എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ മിണ്ടാതെ പോയേ.. "

അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ ചേച്ചി അവളെത്തന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.. എന്നിട്ട് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.. 

മനാഫും ദീപനും കാശിയും കൂടി വർത്താനം തുടങ്ങി.. 

വസു അഫിയെയും രൂപയെയും കൂട്ടി അഥീന ചേച്ചിടെ മുറിയിൽ കയറി.. 

രണ്ടുപേരുടെയും ദൃഷ്ടി പതിഞ്ഞത് രൂപയുടെ മുഖത്തേക്ക് ആണ്.. 

"രൂപ സത്യം പറ..നിങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്തേലും പ്രശ്നമുണ്ടോ..?? 

ആദിയേട്ടനെ ഞങ്ങൾക്കൊക്കെ നന്നായിട്ടറിയാം.. അങ്ങനെ ആരോടും മിണ്ടാതെ നടക്കുന്ന ആളല്ല.. സത്യം പറ.. "

വസുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ രൂപ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. 

"സത്യം പറയാം വസു.. ഞാൻ അവിയുടെ കൂടെ രണ്ടു വർഷമായി ജോലി ചെയ്യുന്നു... 

അതിനു മുൻപ് ഒരിക്കൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്..

ഹിമാലയ യാത്രയിൽ വച്ച്.. അന്ന് ഞങ്ങളൊന്നു കോർത്തിരുന്നു.. പക്ഷെ ആ യാത്ര കഴിഞ്ഞപ്പോ തൊട്ട് ഞാൻ ആളെ വല്ലാതങ്ങ് മിസ്സ്‌ ചെയ്തു.. 

പിന്നെ ജോലിക്ക് കയറിയപ്പോളാണ് മൂപ്പരും സെയിം കമ്പനിയിൽ  ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത്.. 

എന്നും ഗൗരവത്തിലായിരുന്നു ആൾ.. അന്നത്തെ പ്രശ്നം മനസിലുള്ളത് കൊണ്ടാവാം അധികമൊന്നും മിണ്ടാറില്ല... 

പക്ഷെ കണ്ട അന്ന് തൊട്ട് നെഞ്ചിൽ കയറി കൂടിയ പ്രണയം തുറന്നു പറഞ്ഞതോടെ അത്യാവശ്യം മിണ്ടുന്നതു കൂടെ കുറഞ്ഞു... 

റിസൈൻ ചെയ്തു വരുമ്പോൾ പോലും എന്നോട് മിണ്ടിയില്ല.. 

നാടോ അഡ്രെസോ ഒന്നും അറിയില്ല.. വാട്സാപ്പിൽ നിന്നും ഫേസ് ബുക്കിൽ നിന്നുമൊക്കെ ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്തു.. 

അതോണ്ട് ഇനി എങ്ങനെ കാണുമെന്നു  വിഷമിച്ചു നടന്നതാ.. അപ്രതീക്ഷിതമായി ഇവിടെ കണ്ടപ്പോൾ ആളാകെ പെട്ടു.. പക്ഷെ ഞാൻ ഹാപ്പി... "

അവളുടെ വാക്ക് കേട്ടപ്പോൾ അവർ പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി.. 

"ആദിയേട്ടനെ പറ്റി എന്നോട് വസു പറഞ്ഞിരുന്നു.. 

നിങ്ങടെ പ്രണയവും എല്ലാം.. പക്ഷെ ഇതാണ് ആദി എന്നെനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.. 

അതാവാം എന്നെ അവഗണിച്ചു നടന്നത്... "

"ടി നിനക്ക് ശരിക്കും ഇഷ്ടമാണോ..?? "

"എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഞാനെന്താ പറയ്യാ.. എന്നോട് സ്നേഹത്തോടെ ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞിട്ടില്ല ഈ കാലമത്രയും.. 

എന്നിട്ടും മനസ്സിന്നു പോകുന്നില്ല.. പക്ഷെ മനസ്സിൽ സ്ഥാനമില്ലാത്ത ഒരാളിലേക്ക് ഇടിച്ചു കയറിയിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ... 

വസു നമ്മുക്ക് ഇന്ന് തന്നെ നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാം.. 

ഞാനിവിടെ ഉണ്ടായാൽ അത് ആൾക്ക് ഇഷ്ടവില്ല.. "

രൂപയുടെ മിഴികൾ ഈറനണിഞ്ഞു .. 

"ടി നീ കരയ്യേ.. അയ്യേ.. ഒന്ന് പോടീ.. 

പോകുന്ന കാര്യം നമ്മുക്ക് നോക്കാം കേട്ടോ.. "

"ഞാൻ കരയാനോ എന്റെ പട്ടി കരയും.. എന്നെ വേണ്ടെങ്കിൽ എനിക്കും വേണ്ട.. "

"ആഹാ അത് കൊള്ളാലോ... "

അവർ മൂന്നാളും ചിരിച്ചു.. 

പിന്നെ അഫിയോട് കുറച്ചു നേരം കൂടി സംസാരിച്ചു.. 

"എടോ നമ്മുക്ക് പോണ്ടേ.. നേരം വൈകിട്ടോ.. "

മനാഫ് അവളെ വിളിച്ചു.. 

"ആ പോവാം... 

എന്നാപ്പിന്നെ ബാക്കി പിന്നെ പറയാം.. എന്തായാലും ഉത്സവം കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ ഞങ്ങടെ അവിടെ ഒരു ദിവസം നിൽക്കാൻ വരണം.. 

ഓക്കെ.. "

"എന്നാപ്പിന്നെ അങ്ങനെ.. ബാക്കി അപ്പൊ.. "

അതും പറഞ്ഞു മൂവരും പുറത്തേക്ക് വന്നു.. ആദി മുറ്റത്ത്‌ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. 

അഫിയെയും കുടുംബത്തെയും യാത്രയാക്കി.. 

"ആദിയേട്ടൻ എന്നെ കണ്ടിട്ട് മൈൻഡ് ചെയ്തില്ലല്ലോ.. എന്തെ..?? "

വസു മുഖം കൂർപ്പിച്ചു.. 

"അത്.. ഒരു കാൾ.. അതാ.. "

അവൻ ഒന്ന് വിക്കി.. 

രൂപയെ മാത്രം അവഗണിച്ചു അവൻ മറ്റുള്ളവരോട് സംസാരിച്ചു.. അവളും മൈൻഡ് ചെയ്യാൻ പോയില്ല.. 

രാത്രി അത്താഴത്തിനു ഇരിക്കുമ്പോൾ ആദി മാത്രം നിശബ്ദനായി.. 

ദീപേട്ടനോട് കുറച്ചു സംസാരിച്ചിട്ട് കുറച്ചു പണി ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് പോയി.. 

രാത്രി കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരാഞ്ഞപ്പോൾ ആദി ടെറസിൽ കയറി.. 

അപ്പോഴതാ രൂപ അവിടെ ഇരിക്കുന്നു.. 

അവളെ കണ്ടതും അവൻ തിരിച്ചിറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.. 

"അവി.. പോകണ്ട.. 

ഞാൻ പോയേക്കാം. എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ആകാശം നോക്കി ഇരിക്കാൻ ഇഷ്ടമാ അതാ വന്നേ.. "

അവനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.. 

"ഞാൻ  നാളെ കാലത്ത് പോകും.. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇന്ന് പോകാമെന്നു കരുതിയതാ.. ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാൻ വഴി അറിയില്ല.. 

പിന്നെ അവർക്കാണെങ്കിൽ ഇന്ന് നിന്നെ പറ്റു അതാ.. 

സോറി.. തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇനി ഞാൻ വരില്ല.. 

വസുവിന്റെ അമ്പലത്തിൽ ഉത്സവം ഉണ്ട്. അത് കണ്ടിട്ട് തിരിച്ചു പോകും.. 

അപ്പൊ ശരി ഗുഡ് നൈറ്റ്‌... "

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞു... 

അവളുടെ കണ്ണിൽ ഒളിപ്പിച്ച നോവ് അവന് മനസ്സിലായിരുന്നു... 

അവനോർത്തു ആദ്യമായി അവളെ കണ്ടത്... 

മൂന്നു വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്.. ജോലി മടുത്തു തുടങ്ങി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഹിമാലയൻ ട്രിപ്പിനെ പറ്റി ചിന്തിച്ചത്... 

ഇപ്പൊ ഇതൊരു ട്രെൻഡ് ആണല്ലോ.. അങ്ങനെ അന്വേഷിച്ചു വന്നപ്പോൾ ഒരു ഗാങ്ങിനെ കിട്ടി.. 

സർവവും മറന്ന് ഹിമവാനെ പുല്കാനുള്ള യാത്ര... 

മനസ്സിൽ ഇതുവരെ തോന്നാത്തൊരു തണുപ്പാണ് അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ കിട്ടിയത്... 

റെക്കോങ് പിയോയിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് ഞങ്ങടെ ഗാങ്ങിന് പരിചയമുള്ള മറ്റൊരു ടീമിനെ കണ്ടത്.. 

പിന്നെ അവരുടെ വിശേഷം പറച്ചിലായി.. 

അവരിൽ നിന്ന് കുറച്ചു മാറി അവിടുത്തെ കാഴ്ചകളെ ക്യാമറയിലേക്ക് ഒപ്പിയെടുക്കാൻ തുടങ്ങി.. 

അതിനിടയിലേക്കാണ് അവൾ കടന്നു വന്നത്.. 

ക്യാമറക്ക് പോസ് ചെയ്തു നാവ് പുറത്തേക്ക് നീട്ടി അവൾ നിന്നു.. 

അവൻ ക്യാമറ മാറ്റി മറ്റൊരു ദിക്കിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.. അപ്പോഴേക്കും മുന്നിൽ വീണ്ടും അവളെത്തി.. 

അവളുടെ പ്രവൃത്തി  അസ്വസ്ഥത ഉളവാക്കി.. 

ക്യാമറ താഴ്ത്തി അവളെയൊന്ന് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി.. 

ശരീരം മൊത്തം ടാറ്റൂ അടിപ്പിച്ചൊരു പെണ്ണ്.. മൂക്കിൽ വെള്ളി വളയം ചുണ്ടിലും പുരികത്തുമൊക്കെ എന്തൊക്കെയോ കുത്തി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. 

മുടിയൊക്കെ ജട പിടിച്ചു പിരിച്ചു കെട്ടി വച്ചിട്ടുണ്ട്.. പ്രാന്തി ലുക്ക് ആണ്.. 

നാട്ടിലെങ്ങാനും ഇതുപോലെ ഇറങ്ങിയാൽ ഭ്രാന്താശുപത്രിയിൽ പിടിച്ചിടും.. 

കണ്ടാൽ തന്നെ അറപ്പ് തോന്നും.. അവളെ കണ്ടപ്പോൾ അഫിയെ ആണ് ഓർത്തത്.. 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചിരി ശാലീനത.. 

ഇത് ഒരുമാതിരി കഞ്ചാവ് അടിച്ച പോലത്തെ പെണ്ണ്.. 

പക്ഷെ ആ കണ്ണുകൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു തീക്ഷ്ണത തോന്നി.. 

അവളോട്‌ മെക്കിട്ട് കയറി സംസാരിച്ചു.. വായിൽ തോന്നിയ ചീത്ത വിളിച്ചു.. 

മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അവൾ പോയി.. 

പിന്നെ സമാധാനത്തോടെ വീണ്ടും ഫോട്ടോയെടുപ്പ് തുടർന്നു.. 

രാത്രി നടത്തിയ ക്യാമ്പ് ഫയറിൽ ആണ് വീണ്ടും അവളെ കണ്ടത്.. 

അവളുടെ കണ്ണുകൾ തെന്നി തെന്നി തന്നിലേക്ക് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അത് കണ്ടപ്പോൾ മനസിലെ വെറുപ്പ് കൂടി കൂടി  വന്നു.. 

അവിടെ വച്ചു മനസിലായി മലയാളി ആണെന്ന്.. 

ഇങ്ങോട്ട് വന്നു മിണ്ടിയ ചിലരോട് മാത്രം സംസാരിച്ചു നേരം കൂട്ടി.. 

പിറ്റേന്ന് മലയിറങ്ങുമ്പോഴും അവളെ പരിഗണിച്ചതെ ഇല്ല.. 

പക്ഷെ വഴി പിരിയാൻ നേരം എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു.. 

"ബോസ്സ് സോറി.. ഇത്രയും ഗൗരവക്കാരൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല.. 

അതാ ക്യാമറയ്ക്ക് മുന്നിൽ വന്നു കളിപ്പിച്ചത്... എനി വേ ഐ ആം ഭാവരൂപ.. 

മലയാളി ആണ് പക്ഷെ നേപ്പാളിയുമാണ്.. 

എന്നെങ്കിലും തമ്മിൽ കണ്ടാൽ ഈ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.. 

മാ തിമിലായി മായ ഗർച്ചു.. "

അതും പറഞ്ഞവൾ നടന്നകന്നു.. 

അവസാനം അവൾ പറഞ്ഞത് മനസിലായില്ല.. മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചുമില്ല.. 

ഇനി ഒരിക്കലും കാണില്ല എന്ന വിശ്വാസം അവളെ മറവിയിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞത്... 

പക്ഷെ വിധി കാത്തുവച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു.. 

വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടേണ്ടി വന്നു.. ജോലിക്ക് വന്ന പുതിയ ആളെ കണ്ടതും ഞെട്ടിപ്പോയി.. 

ഇതവൾ തന്നെയല്ലേ.. 

സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.. അതേ പക്ഷെ എന്തൊക്കെയോ മാറ്റം.. 

അന്നത്തെ ഭീകര വേഷം അല്ല.. ടാറ്റൂ ഒന്നും കാണാനില്ല മനുഷ്യക്കോലത്തിലാണ് ഉള്ളെ... 

സാധരണ ടാറ്റൂ അടിച്ചാൽ അത് പോകില്ലല്ലോ.. ഇതിപ്പോ ന്താണാവോ.. 

എന്തായാലും തനിക്കെന്താ.. 

എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ അവളും ഒന്ന് ഞെട്ടി.. ഞാൻ പിന്നെ പരിചയം കാണിക്കാൻ പോയില്ല.. 

ഓഫീസിൽ എത്തി കുറച്ചു നാൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അവളെന്നെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്തു.. 

മുഖമടച്ചൊന്ന് കൊടുക്കാനാ തോന്നിയെ.. പിന്നെ വേണ്ടെന്ന് കരുതി.. 

അതിന് മുൻപ് വരെ എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുന്നത് കൂടി നിർത്തി.. 

അങ്ങനെ ഒരാൾ ഉണ്ടെന്ന് ഒരിക്കൽ പോലും കണ്ടതായി ഭാവിച്ചില്ല.. അവൾക്കെന്നോടുള്ള പ്രണയം എങ്ങനെ ഉള്ളതാണെന്ന് അറിയില്ല.. 

പക്ഷെ തിരിച്ചു പ്രണയം പോയിട്ട് അവളോട്‌ സ്നേഹം പോലും ഇല്ല..

അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് റിസൈൻ ചെയ്തു വരുമ്പോൾ പോലും യാത്ര പോലും പറയാഞ്ഞത്.. 

വീണ്ടും അവളിതാ തന്റെ വീട്ടിൽ.. 

നിന്നിലേക്ക്... 8

അവളും ആ കൂടിക്കാഴ്ച്ച ഓർക്കുകയായിരുന്നു.. 

യാത്രയോടുള്ള അടങ്ങാത്ത പ്രണയം.. കാടും മലയും എത്ര കയറിയാലും മതിയാവില്ല.. 

അങ്ങനെ ഒരു യാത്രയിൽ ആയിരുന്നു അവനെ കണ്ടുമുട്ടിയത്.. 

ടെമ്പററി ടാറ്റൂ കുത്തുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഒരു പൂതി ദേഹം മുഴുവൻ കുത്തണം എന്ന്.. 

ആ പ്രാന്തിന് കയറി ചെയ്തതാണ്.. ജിപ്സി പെണ്ണുങ്ങളെ പോലെയാകാൻ ഒരു ശ്രമം.. 

അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോഴാണ് ആ മുഖം കണ്ണിലുടക്കിയത്.. 

കണ്ടു മറന്നത് പോലെ തോന്നി.. വീണ്ടും വീണ്ടും കാണാൻ തോന്നി.. 

ഇതുവരെ ആരോടും തോന്നാത്ത ഒരു ഫീലിംഗ് ആണ് മൂപ്പരെ കാണുമ്പോൾ.. 

അതാണ് ക്യാമറക്ക് മുന്നിൽ നിന്നു കളിപ്പിച്ചത്.. പക്ഷെ ആൾ ദേഷ്യക്കാരൻ ആണെന്ന് മനസിലായി.

കുറെ ചീത്ത വിളിച്ചപ്പോൾ അതും കേട്ട് മിണ്ടാതെ തിരിച്ചു വന്നു.. 

സാധരണ ആരെങ്കിലും ഒന്ന് പറഞ്ഞാൽ നാലെണ്ണം തിരിച്ചു പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ സമാധാനം കിട്ടാറില്ലായിരുന്നു.. 

പക്ഷെ അന്ന് നാവിനാരോ വിലങ്ങിട്ടപോലെ... 

അന്ന് രാത്രിയിൽ വീണ്ടും കണ്ടപ്പോൾ നോക്കിയിരുന്നുപോയി.. 

അത് മനസിലാക്കിയിട്ടാവണം മുന്നിൽ വരാതെ ബാക്കി ഉള്ളോരോട് കത്തി വച്ചു നടന്നത്.. 

ഇനി പരസ്പരം കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ എന്ന് കരുതി ആണ് പോകാൻ നേരം സംസാരിച്ചത്.. തിരിച്ചു ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നപ്പോൾ മനസിലെ ഇഷ്ടം പറഞ്ഞു.. 

തല്ല് കിട്ടണ്ട എന്ന് കരുതി നേപ്പാളി ഭാഷയിലാണ് പറഞ്ഞതെന്ന് മാത്രം.. 

ജോലി കിട്ടി ഹൈദരാബാദിന് പോകുമ്പോൾ അറിഞ്ഞില്ല മനസ് കട്ടെടുത്തവനെ വീണ്ടും കാണാനുള്ള പോക്കാണെന്ന്... 

തന്റെ രൂപവും ഭാവവും ഒക്കെ കണ്ടു ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചു നിന്നു.. പിന്നെ എന്നിലേക്കുള്ള നോട്ടം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ മുഖം തിരിച്ചു നടന്നു.. 

മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മനസിലെ ഇഷ്ടവും വളർന്നു..  മറ്റു പെൺപിള്ളേരെ പോലെ നാണം കൊണ്ട് മനസിലടക്കാൻ ആയില്ല.. 

അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറയാൻ തീരുമാനിച്ചതും.. 

"അവി . ഏയ്‌ ഒന്ന് നിൽക്കാവോ..?? "

തന്നെയാണോ വിളിക്കുന്നെ എന്നർത്ഥത്തിൽ അഥർവ അവളെ നോക്കി.. 

"എന്നെയാണോ..? "

"അതേ.. എന്തെ..? "

"എനിക്ക് നല്ലൊരു പേരുണ്ട് അഥർവ.. അത് വിളിച്ചാൽ മതി. 

അവി കുവി എന്നൊന്നും വേണ്ട.."

"അത് ഒരു വെറൈറ്റിക്ക് വിളിച്ചതാ.. എല്ലാരും അഥർവ അതു എന്നൊക്കെ അല്ലെ വിളിക്കുന്നെ.. 

അപ്പൊ ഒരു മാറ്റം..   "

"അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല.. നീ വിളിച്ച കാര്യം പറ. എനിക്ക് വേറെ പണി ഉണ്ട്.. "

"എനിക്ക് വളഞ്ഞു മൂക്ക് പിടിക്കാൻ ഇഷ്ടമല്ല.. അതോണ്ട് നേരിട്ട് പറയ്യാ എനിക്ക് ഇയാളെ ഇഷ്ടമാ.. 

ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോൾ തൊട്ട് എന്തോ ഒരടുപ്പം തോന്നി.. ദാ ഇപ്പോഴും അതങ്ങനെ തന്നെ ഉണ്ട്.. 

തിരിച്ചു എന്താണെന്ന് അറിയില്ല .  എന്തായാലും പ്രശ്നമില്ല.. "

"പ്രേമിക്കാൻ പറ്റിയൊരു സാധനം.. നീ നിന്റെ താരത്തിലുള്ളവരെ പോയി പ്രേമിക്കണം. എന്നെ വിട്ടേക്ക്.. "

"എന്റെ ഇഷ്ടം പറഞ്ഞൂന്നേ ഉള്ളു.. തിരികെ കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രണയിക്കാല്ലോ.. 

അതാർക്കും തടയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.. "

"പെണ്ണാണെന്ന് കണ്ടാൽ പോലും തോന്നില്ല.. ആകെയൊരു വശപ്പിശക്.. എന്നിട്ട് പ്രേമിക്കാൻ നടക്കുന്നു..

നിന്നെപ്പോലത്തെ പെണ്ണിനെ ആര് സ്നേഹിക്കാനാ..? "

  "ഡോ എനിക്കെന്താ പ്രശ്നം..??  ഞാൻ ആരോടും എന്തും തുറന്നു പറയും എന്നത് ശരിയാണ്.. 

പിന്നെ യാത്ര പോകാൻ തോന്നുമ്പോൾ ആരെയെങ്കിലും കൂട്ടിയിട്ട് പോകും.. പക്ഷെ അതിനപ്പുറം താൻ ഉദ്ദേശിച്ച പോലൊരു പെണ്ണല്ല ഞാൻ.. 

ആണിനെ കാണുമ്പോൾ ഇളക്കം വരാനും അവൻ ഒന്ന് ഞൊടിച്ചാൽ കൂടെ കിടക്കാനും നിൽക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ കാണും പക്ഷെ എന്നെ ആ കൂട്ടത്തിൽ പെടുത്തേണ്ട.. 

ആദ്യമായിട്ടാണ് ഒരുത്തനോട് പ്രണയം തോന്നിയത്.. അത് തുറന്നു പറഞ്ഞു.. ഇങ്ങോട്ടില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട.. അതിന്റെ പേരിൽ കെട്ടി തൂങ്ങി ചാവ്വോന്നുല്ല.. "

വീറോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.. 

അവൻ അവൾക്ക് നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി. 

"മേലാൽ ഇതും പറഞ്ഞേന്റെ പിന്നാലെ വന്നാൽ.."

അവന്റെ കണ്ണുകൾ ദേഷ്യത്താൽ  ചുവന്നിരുന്നു.. 

മറുപടി പറയാതെ അവനരികിൽ നിന്നും പോയി.. 

പിന്നീട് മിണ്ടാതെ വഴി മാറി നടന്നു.. 

അവൻ പറഞ്ഞതോർത്ത് ദേഷ്യം തോന്നിയിരുന്നു.. പക്ഷെ എന്തോ മറക്കാൻ പറ്റിയില്ല . 

തന്റെ പ്രണയം അത് പടർന്നു വേരുറച്ചു പോയിരുന്നു.. 

ഇപ്പോഴാ മനസിലായത് ആ മനസ്സിലെന്തെന്ന്.. ഒരിക്കൽ പ്രണയിച്ചവളെ ഇന്നും പ്രാണനായി മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കുവാ..

അവൾക്ക് മറ്റൊരു ജീവിതം ദൈവം വിധിച്ചത്.. എന്നിട്ടും അവളെ മറക്കാൻ കഴിയാതെ.. 

ഇന്നാണ് വസു മുൻപൊരിക്കൽ പറഞ്ഞ ആദിയുടെയും അഫിയുടെയുണ്  പ്രണയത്തെ നേരിൽ കണ്ടത്... 

അവൾ തിരിച്ചു പോയപ്പോൾ കണ്ടു ആദിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത്.. 

ഓരോന്നോർത്ത് അവളുറങ്ങി.. 

പിറ്റേന്ന് പോകാൻ നേരത്താണ് ആദിയെ അവൾ കണ്ടത്.. 

പരസ്പരം ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. 

ബാക്കി എല്ലാവരോടും അവൾ  യാത പറഞ്ഞു.. വസു ഉത്സവത്തിന് എല്ലാവരെയും ക്ഷണിച്ചു... 

അവർ പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീടിന്റെ സൈഡിലുള്ള മാവിൻ ചുവട്ടിൽ ചെന്നിരുന്നു അവൻ... 

"ആദി... "

അച്ഛന്റെ വിളി അവനെ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർത്തി.. 

അയാൾ അവനരികിൽ വന്നിരുന്നു.. 

"നിന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ഞാനൊരു ശത്രു ആണല്ലേ..?? "

ആ മിഴികൾ ഈറനായി.. 

"അച്ഛൻ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നേ...?? ശത്രുവോ അതും അച്ഛൻ.. "

"എനിക്കറിയാം ആദി നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളും സന്തോഷവും തകർത്തവനല്ലേ ഞാൻ... 

അന്ന് അവളെ ഇറക്കി കൊണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അവളിവിടെ കാണുമായിരുന്നു.. 

നിന്റെ മുഖത്തെ ഈ വിഷാദം ഒരിക്കലും കാണില്ലായിരുന്നു... 

പക്ഷെ അന്ന് ഞാൻ അവളുടെ ബാപ്പയുടെ സ്ഥാനത്തു എന്നെ തന്നെയാണ് ചിന്തിച്ചത്...

അഥീന ആണ് അങ്ങനെ ചെയ്തതെങ്കിൽ.. 

ആ ബന്ധം എനിക്ക് അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റാത്തത് ആയിരുന്നെങ്കിൽ.... 

അവൾ നമ്മളെ ധിക്കരിച്ചു ഇറങ്ങി പോയിരുന്നെങ്കിൽ... 

അതൊക്കെ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അങ്ങനെ പറയാനാ തോന്നിയത്.. 

പക്ഷെ അതിന് എന്റെ മോന്റെ സന്തോഷം പകരം കൊടുക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് കരുതിയില്ല.. 

"അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞ കാര്യമല്ലേ അച്ഛാ.. അച്ഛൻ മാത്രമല്ലല്ലോ ഞാനും അവളുടെ ബാപ്പയ്ക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തതല്ലേ.. 

പിന്നെന്താ.. "

"അതൊക്കെ ശരിയാണ്.. പക്ഷെ നീ അറിയാത്ത ഒരു കാര്യമുണ്ട്.. 

അഫി ഇന്നും അവളുടെ വീട്ടുകാരോട് മിണ്ടാറില്ല.. എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചാൽ അത് ബാപ്പയോട് മാത്രം.. 

അതും വളരെ കുറച്ചു.. 

ആ മനുഷ്യൻ നെഞ്ച് വിങ്ങി കരയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു മോനെ.. 

നിനക്കൊരു ജീവിതം ഉണ്ടായി നീ സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുന്നത് കണ്ടാലേ അവൾ ആ പിണക്കം മാറ്റൂ.. 

അതവൾ വീട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞ കാര്യമാണ്.. 

നീ സങ്കടപ്പെട്ട് ഇങ്ങനെ ജീവിക്കുമ്പോൾ അവൾക്കൊരിക്കലും സമാധാനം കിട്ടില്ല.. "

"അച്ഛൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട്.. ഞാനൊരു കല്യാണം കഴിക്കണം അല്ലെ.. "

അതേ എന്നയാൾ തലയാട്ടി.. 

"ശരി.. ഞാൻ കാരണം ഇനി ആരും വിഷമിക്കണ്ട.. 

എനിക്ക് സമ്മതമാണ്.. അച്ഛനും അമ്മയും കണ്ടു പിടിച്ചോളൂ എനിക്ക് പറ്റിയ പെണ്ണിനെ.. "

അയാൾ അവിശ്വസനീയതയോടെ അവനെ നോക്കി.. 

"ഇങ്ങനെ നോക്കണ്ട.. കാര്യം പറഞ്ഞതാ..

ഇനി എന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും എന്നെ ഓർത്ത് വിഷമിക്കണ്ട.. "

അപ്പോഴേക്കും അമ്മ അവിടെ എത്തി.. 

അവരുടെ സംസാരം മാറി നിന്ന് കേട്ടിരുന്നു.. 

അവർക്ക് സന്തോഷമായി... 

അവർ അവന്റെ മുഖം കൈയിലെടുത്തു നെറുകയിൽ ചുംബിച്ചു.. 

"ഇപ്പഴെങ്കിലും എന്റെ കുഞ്ഞിന് ബുദ്ധി ഉദിച്ചല്ലോ.. 

നമ്മുക്ക് വസുന്റെ കൂടെ വന്ന കുട്ടിയെ ആലോചിച്ചാലോ.. 

അവൾക്കാണെങ്കിൽ നിന്റെ സ്വഭാവം ഒക്കെ അറിയാലോ.. 

മാത്രമല്ല അവൾക്ക് നിന്നോടൊരു ഇഷ്ടമൊക്കെയുണ്ട്.. "

അവർ ചിരിച്ചു.. 

"ആര് പറഞ്ഞു..? "

"ഞാനും ഈ പ്രായം കഴിഞ്ഞാ വന്നത്..

അവളുടെ കണ്ണിലുണ്ട് പ്രണയം.. 

പക്ഷെ നിനക്കവളെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യമോ വാശിയോ ഒക്കെയാണെന്ന് മാത്രം.. "

"ജ്യോത്സ്യം പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ അമ്മ.. "

"ഉണ്ടെങ്കിൽ.. "

"ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നുല്ല.. പറഞ്ഞതാ.. അവൾക്കെന്നോട് ഇഷ്ടമാണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു..

പക്ഷെ എനിക്ക് അവളോട്‌ ഇതുവരെ അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല.. 

അത് ശരിയാവൂല.. അമ്മ വേറെ നോക്കിക്കോ.. "

"ആഹ് നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ.. ഇപ്പൊത്തന്നെ ബ്രോക്കറോട് പറയാം.."

അവൻ സമ്മതത്തോടെ തലയാട്ടി.. 

പിറ്റേന്ന് ഉത്സവത്തിന് പോകാൻ അവനെ വിളിച്ചപ്പോൾ വരുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞൊഴിയാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അമ്മ സമ്മതിച്ചില്ല.. 

പിടിച്ച പിടിയാലേ അവനെയും കൂട്ടി പോയി.. 

അമ്പലത്തിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും പൂജ തുടങ്ങിയിരുന്നു.. 

അവൻ മുൻപ് പല പ്രാവശ്യം വന്നത് കൊണ്ട് പരിചിതമായിരുന്നു അവിടം.. 

പരിചയക്കാരോടൊക്കെ സംസാരിച്ചു കാശിയേട്ടന്റെ കൂടെ നടന്നു.. 

ആളുകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് അപ്പോഴാണ് വസുവിനെ കണ്ടത്.. 

അവനെ കണ്ടതും വസു ഓടി വന്നു.. 

രാത്രി ഭക്ഷണം വസുവിന്റെ വീട്ടിലാണ്.. അതോണ്ട് തന്നെ പൂജ കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.. 

എല്ലാവരും സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ആണ് ആദി അവളെ കണ്ടത്.. 

കറുപ്പ് കരയുള്ള സെറ്റ്  സാരി ഒക്കെ ഉടുത്തു പൂവൊക്കെ വെച്ച് കൈയിൽ നിറയെ കരിവളകൾ അണിഞ്ഞു  കണ്ണെഴുതി പൊട്ടും അതിന്റെ മേൽ ചന്ദന കുറിയും അണിഞ്ഞു. 

കഴുത്തിലും കാതിലും വെള്ളി ആഭരണം അണിഞ്ഞു കണ്ടാൽ ആരും നോക്കിപോവുന്ന ഭംഗി അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു...  ഭാവരൂപയ്ക്ക് ഇത്രയും ഭംഗിയോ..?? 

ഒരു നിമിഷം അവൻ അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിന്നു.. പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓർത്തത് പോലെ കണ്ണുകൾ മാറ്റി.. 

അമ്പലത്തിന്റെ തോരണങ്ങളെയും വഴികച്ചവടത്തെയും ഒക്കെ നോക്കാൻ തുടങ്ങി.. 

അവൾ അവർക്കരികിൽ എത്തി.. 

"ഞാനിവിടെ ഒക്കെ കാണുവായിരുന്നു.. ആദ്യായിട്ട ഇങ്ങനെ ഒരു ഉത്സവം കാണുന്നത്.. "

ഓരോ കാഴ്ചകളെയും അത്ഭുതത്തോടെയാണ് അവൾ നോക്കി കണ്ടത്.. 

ആദിയെ മാത്രം നോക്കാതെ അവൾ മറ്റെല്ലാവരോടും സംസാരിച്ചു.. 

വീട്ടിലെത്തി കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോഴാണ് അമ്മ ആദി കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ച കാര്യം എല്ലാരോടും പറഞ്ഞത്.. 

ബ്രോക്കറിനോട് പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ച കാര്യവും പറഞ്ഞു.. 

അത് കേട്ടപ്പോൾ അറിയാതെ അവളുടെ മിഴികൾ അവനെ തേടി.. അതറിഞ്ഞിട്ടും അവനവളെ ശ്രദ്ധിക്കാനേ പോയില്ല... 

ഉത്സവം കഴിഞ്ഞു ആദിയും കുടുംബവും പോകാനിറങ്ങി. രൂപ പിറ്റേന്ന് തിരിച്ചു പോകുമെന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.. 

കല്യാണം ആയാൽ വിളിക്കാം വരണമെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി.. 

ആദിയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. 

അവന്റെ ചിരി കണ്ടപ്പോൾ അറിയാതെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.. 

പിറ്റേന്ന് അവൾ  ഹൈദരാബാദിന് മടങ്ങി.. 

ജോലിക്ക് കയറിയിട്ടും മനസ്സിൽ നാടിനെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത ആയിരുന്നു.. ആദിയെ കുറിച്ചും.. 

എത്ര മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും എന്തോ പറ്റണില്ല.. 

മൂന്നാല് ദിവസം കഴിഞ്ഞവൾ വീണ്ടും ലീവ് ചോദിച്ചു. കൊടുക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മാനേജർ പറഞ്ഞപ്പോൾ റിസൈൻ കൊടുത്തിട്ട് അന്ന് തന്നെ അവളിറങ്ങി.. 

തിരികെ വീട്ടിൽ പോകാൻ തോന്നിയില്ല... പകരം ഹിമവാന്റെ മടിത്തട്ടിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി പോകാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.. 

എന്നും കൂട്ടിന് ആരെങ്കിലും കാണും. അന്ന് ആരെയും വിളിക്കാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല.. 

കൈയിൽ കിട്ടിയത് ബാഗിലാക്കി ഏകാന്ത സഞ്ചാരത്തിനായി പുറപ്പെട്ടു.. 

വീണ്ടും റെക്കോങ് പിയോയിലേക്ക്.. 

ആദിയെ ആദ്യമായ് കണ്ട സ്ഥലം. 

മനസ്സിൽ ആദ്യമായി പ്രണയം മൊട്ടിട്ട സ്ഥലം... 

ഈ യാത്രയുടെ മറക്കണം എല്ലാം.. ഇനി അവി എന്ന അഥർവ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇല്ല.. 

അസ്തമന സൂര്യനെ നോക്കി ആലോചനയുടെ അവൾ നിന്നു.. ശരീരം മാത്രമേ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. 

മനസ് മറ്റെങ്ങോ പാറി നടന്നു.. 

പെട്ടെന്നാണ് ഒരു കൈ അവളെ പൊതിഞ്ഞത്.. 

"ഭാവ... തിമിലായി പാനി മായ ഗർച്ചു.. "

നിന്നിലേക്ക്... 9

"ഭാവ... തിമിലായി പാനി മായ ഗർച്ചു.. "

പെട്ടെന്നവൾ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. 

അവി...

അവൾ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു.. 

"നീയെന്തിനാടി എന്നെ വിട്ട് ഇത്രയും ദൂരം വന്നത്.. 

എല്ലാവരും നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്.. 

എന്നെ കുറിച്ചോർത്തു സ്വന്തം ജോലി പോലും നഷ്ടപ്പെടുത്തി ഭ്രാന്തിയെ പോലെ ഇങ്ങനെ നടക്കാൻ നാണമില്ലേ നിനക്ക്.. "

"അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായത് കൊണ്ടാ അവി ഞാൻ അങ്ങനെ.. 

നീയില്ലാതെ പറ്റുന്നില്ല അതാ നീ റിസൈൻ ചെയ്ത പുറകെ ഞാനും ലീവ് എടുത്തു നാട്ടിൽ വന്നത്.. 

അവിടെ വച്ചു നിന്നെ വീണ്ടും കണ്ടപ്പോൾ മനസിലെ പ്രത്യാശ കൂടിക്കൂടി വന്നു.. 

അവസാനം എന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ... 

സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല അവി.. "

അവൾ കരഞ്ഞു ഒന്നുകൂടി അവനെ ചേർന്നു നിന്നു.. അവന്റെ കൈകൾ വല്ലാതെ അവളെ മുറുക്കി.. 

പെട്ടെന്നാണ് ഒരു ശബ്ദം കേട്ടത്.. 

ഭാവരൂപ  ഞെട്ടി നോക്കി.. 

ചുറ്റും ഇരുട്ട് മാത്രം..

പെട്ടന്ന് അവൾ മൊബൈൽ ഓൺ ചെയ്തു.. 

അപ്പോഴാണ് സ്ഥലകാല ബോധം വന്നത്.. 

അപ്പൊ അപ്പൊ ഇത് സ്വപ്നമായിരുന്നോ...?? 

കണ്ടത് സ്വപ്‌നമാണെന്ന്‌ വിശ്വസിക്കാൻ അവൾക്കായില്ല... 

ഇന്നലെ ഇവിടെ എത്തിയതാണ്.. അവിയെ ആദ്യം കണ്ടതും എല്ലാം റീവൈൻഡ് ചെയ്തു ആലോചിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പോൾ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിച്ചു പോയി... 

അവസാനം അതൊക്കെ സ്വപ്നത്തിൽ വന്നു.. 

അവൾ സ്വന്തം തലയിൽ തട്ടി.. 

പിറ്റേന്ന് അവൾ മലയിറങ്ങി.. പെട്ടന്ന് നാട്ടിലേക്ക് എത്തണം എന്ന് അവൾ വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ചു.. 

മണാലി എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ അവൾ വസുവിനെ വിളിച്ചു.

"ദേശാടനക്കിളി എവിടെ എത്തി.. "

"ഞാൻ മണാലി.. "

"എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു യാത്ര.. മനസ് ശരിയായോ..?? "

അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.. 

"ഈ പ്രണയം എന്നത് അങ്ങനെ ആണ്. അസ്ഥിക്ക് പിടിച്ചാൽ പിന്നെ അത് പോകില്ല...

രൂപക്കൂട്ടി ഇങ്ങനെ ഡെസ്പ് ആവല്ലേ.."

"മ്മ്.. എന്തായി കല്യാണാലോചന..?? '

"ഒരെണ്ണം  റെഡി ആയിട്ടുണ്ട്. കല്യാണം വേഗം കാണുമെന്ന പറഞ്ഞെ.. 

ആദിയേട്ടൻ ആണെങ്കിൽ എല്ലാം വീട്ടുകാർക്ക് വിട്ടു കൊടുത്തേക്കുവാ.. 

ആരായാലും കണക്കാ എന്നൊരു ലൈൻ.. "

"മ്മ്.. ഞാൻ ചോദിച്ചൂന്നെ ഉള്ളു.. സ്നേഹം പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.. "

"അത് ശരിയാ..

അല്ല നിന്റെ പ്ലാൻ എന്താ..?? 

നീ നാട്ടിലേക്ക് വരുവാണോ..? "

"ആ ഡയറക്റ്റ് അങ്ങോട്ട്‌ വരും.. കുറച്ചു ദിവസം അത് കഴിഞ്ഞു നേപ്പാളിൽ പോകും. 

അവിടെ ജോലി നോക്കണം അതാ നല്ലേ.. "

"നിനക്ക് ഇവിടെ ആണല്ലോ പ്രിയം പിന്നെന്തേ..? "

"അത് ശരിയാണ് പക്ഷെ ഇനി വേണ്ട.. നാട്ടിലായാൽ ഇടയ്ക്ക് ആദിയെ കാണേണ്ടി വരും.. 

അത് വേണ്ട. മറക്കേണ്ടത് മറന്നല്ലേ പറ്റൂ.. 

ഞാൻ ഒരുതവണ കൂടി വിളിക്കട്ടെ.. ഒരു യാത്ര പറച്ചിൽ കൂടി ആവട്ടെ അത്.. "

"വിളിച്ചു നോക്ക്.. "

അപ്പൊത്തന്നെ അവൾ അവനെ വിളിച്ചു.. 

"ഞാൻ ഭാവരൂപയാണ്.. "

"ആ മനസിലായി.. എന്തെ..? "

"ചുമ്മാ വിളിച്ചതാ.. കല്യാണം ഒക്കെ ഏകദേശം ആയി എന്ന് കേട്ടു.. "

"ആ അങ്ങനേം പറയാം.. "

"സുന്ദരി ആണോ.? "

"സൗന്ദര്യത്തിലൊക്കെ എന്തിരിക്കുന്നു.. 

മനസ്സല്ലേ നോക്കേണ്ടത്... "

"എന്നിട്ടും പലരുടെയും മനസ് കാണാതെ പോവ്വല്ലേ.. "

"എന്താ മനസിലായില്ല.. "

"ഏയ്‌ ഒന്നുല്ല.. കല്യാണത്തിന് ഞാൻ പറ്റിയാൽ വരാം.. 

പിന്നെ താലികെട്ടുന്നവളെ ഒരിക്കലും കാമുകിയുടെ പേരും പറഞ്ഞു അളക്കരുത്.. 

ഓരോരുത്തരും ഓരോ തരം ആയിരിക്കും.. 

അഫ്രയെ പോലെ ആകാൻ എല്ലാവർക്കും പറ്റണം എന്നില്ല.. 

എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞിട്ട് വേണം സ്വീകരിക്കാൻ.. "

"നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്.. ഞാൻ അങ്ങനെ എന്തായാലും ചെയ്യില്ല.. പിന്നെ അവൾക്കെന്നെ കുറിച്ചെല്ലാം ഇപ്പൊ അറിയാം.. 

എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും ഈ ബന്ധത്തിന് സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്.. 

പിന്നെ കുറച്ചു സമയം ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട് അത് തരാമെന്ന് പറഞ്ഞു.. 

ഞാനിപ്പോ അവളെ കാണാൻ പോവ്വാ.. പിന്നെ വിളിക്കാം. നിനക്ക് ഫോട്ടോ അയച്ചു തരാം..,"

വേണ്ടെന്നോ വേണമെന്നോ പറഞ്ഞില്ല.. 

ഫോൺ വച്ചപ്പോൾ മനസിന്റെ വേദന കൂടിയ പോലെ തോന്നി.. വിളിക്കണ്ടായിരുന്നു.. 

പിറ്റേന്ന് പത്തുമണിക്കാണ് ഡൽഹിയിൽ എത്തിയത്.. 

ട്രെയിൻ യാത്ര അവൾക്കൊരുപാട് ഇഷ്ടമുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ ബുക്ക് ചെയ്തിരുന്നു.. 

ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി ഭക്ഷണവും കഴിഞ്ഞ് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി.. 

ട്രെയിൻ എത്തിയിട്ടില്ല ഇനിയും സമയമുണ്ട്.. 

അവൾ കൈയിൽ കരുതിയ പുസ്തകം എടുത്തു വായിച്ചു തുടങ്ങി... 

ചുറ്റുമുള്ളതൊക്കെ മറന്ന് പുസ്തകത്തിലേക്ക് മാത്രമായി ശ്രദ്ധ... 

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ട്രെയിൻ വന്നു നിന്നു.. 

പുസ്തകം ഹാൻഡ് ബാഗിൽ വച്ചിട്ട് ലഗേജ് ബാഗ് എടുക്കാൻ തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അടുത്തിരുന്ന ആളിലേക്ക് കണ്ണ് പോയത്.. 

സ്വപ്നമല്ലല്ലോ എന്നറിയാൻ കൈയിൽ ഒന്ന് പിച്ചി.. 

എന്നിട്ട് വീണ്ടും നോക്കി.. 

"നീയെന്നെ ആദ്യായിട്ട് ആണോ കാണുന്നെ..?? "

ചിരിയോടെ ആദി ചോദിച്ചു.. 

അവൾ മറുപടി പറയാനാവാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി.. 

അവൻ അവളുടെ ബാഗും കൈയിലെടുത്തു 

"വാ.. "

ട്രെയിനിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.. 

യാന്ത്രികമായി അവളും.. 

അവന്റെ കൈയിലുള്ള ടിക്കറ്റ് നോക്കി സീറ്റ്‌ കണ്ടു പിടിച്ചു. 

അവൾ തന്റെ ടിക്കറ്റ് അവന്റെ നേരെ നീട്ടി.. 

"അത് കൺഫോം അല്ലാത്ത ആർക്കേലും കൊടുക്കാം.. 

നിനക്ക് വേറെ ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടുണ്ട്.. "

അവൻ സംശയത്തോടെ വീണ്ടും അവനെ നോക്കി.. 

"നീ വരുന്നുണ്ടോ അല്ല ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കുവാണോ..? "

അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾ അവന്റെ കൂടെ നടന്നു.. 

ട്രെയിനിൽ കയറി അവരുടെ ഇരിപ്പിടം കണ്ടുപിടിച്ചു ലഗേജ് ഒക്കെ ബർത്തിൽ വച്ചു.. 

അവളോട്‌ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.. 

വിൻഡോ സീറ്റിൽ അവളിരുന്നു തൊട്ടടുത്തായി അവനും.. 

കുറെ നേരം പരസ്പരം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല.. 

ട്രെയിൻ മുന്നോട്ടു ചലിച്ചു തുടങ്ങി.. ഡൽഹി പിന്നിട്ടു തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് അവൾ അവനോടു സംസാരിച്ചത്.. 

"ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ നാട്ടിലെല്ലായിരുന്നോ..? "

"അതേ.. ഇന്ന് നീയിവിടുന്നു ട്രെയിൻ കയറും എന്നറിഞ്ഞു. 

അതോണ്ട് രണ്ടാൾക്കും തൽക്കാൽ ബുക്ക് ചെയ്തു. ഭാഗ്യത്തിന് കൺഫോം ആയി..  

നൈറ്റ്‌ ഫ്ലൈറ്റിന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നു.. "

"എന്തിനാ  വന്നത്..?? "

"ഇന്നലെ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ എന്റെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ പോവ്വാ എന്ന്.. മറന്നു പോയോ..? "

"എന്നിട്ട് പെണ്ണിനെ കണ്ടോ..? "

"പിന്നെ കാണാതെ.. ഇപ്പൊ എന്റെ തൊട്ടടുത്തു തന്നെയില്ലേ.. "

അത്ഭുതത്തോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.. 

"എനിക്കറിയാം പ്രണയം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ ഉള്ള വേദന.. നിന്നെ ഞാൻ മനസിലാക്കാൻ ഒരിക്കലും ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല.. 

കാരണം എന്റെ ഉള്ളിൽ അഫി മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. 

അവൾ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കും സന്തോഷം.. 

പക്ഷെ അവൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വേദനിക്കുന്നത് എന്നെ ഓർത്താണ്.. അവൾ എന്നോട് മറ്റൊരു കല്യാണം കഴിക്കാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു.. 

സത്യം പറഞ്ഞാൽ എന്തോ അതിനോട് താല്പര്യം തോന്നിയില്ല.. 

പിന്നെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും സങ്കടം കണ്ടപ്പോൾ ആലോചിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞു.. 

അവരാദ്യം പറഞ്ഞത് നിന്റെ പേരാണ്.. പക്ഷെ വേണ്ടെന്ന് ഞാൻ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞു.. 

പിന്നെ വേറെ കുറെ ആലോചന വന്നു.. എന്തോ ആരെയും ഉൾക്കൊള്ളാൻ പറ്റിയില്ല.. 

നിന്റെ കാര്യം ഇടയ്ക്ക് വസു പറഞ്ഞിരുന്നു.. 

ഞാൻ നിനക്ക്  അത്രയേറെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണെന്ന് അറിഞ്ഞു.. 

പെട്ടെന്നുള്ള റിസൈനും ഒറ്റയ്ക്കുള്ള ഈ യാത്രയും ഒക്കെ എന്നെ മറക്കാൻ ശ്രമിക്കാനാണെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.. 

അഫിയും വന്നിരുന്നു കൂടെ.. നിനക്ക് എന്നോടുള്ള പ്രണയം എന്നേക്കാൾ മനസിലാക്കിയത് അവരാണല്ലേ... 

എന്നെപോലെ നീയും ആകരുത് എന്ന് അപ്പോളെനിക്ക് തോന്നി.. 

നിനക്കെന്നെ മനസിലാവും.. മറ്റാരേക്കാളും.. 

അല്ലെ.. "

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നനഞ്ഞിരുന്നു.. 

"ഇപ്പൊ ഞാനും നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയ പോലെ തോന്നുന്നു.. പക്ഷെ നല്ലൊരു ഭർത്താവാകാൻ കഴിയുമോ എന്നറിയില്ല.. 

ഞാനതിന് ശ്രമിക്കാം.. നിന്റെ സപ്പോർട്ട് ഉണ്ടായാൽ മതി.. "

അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ കൈയിൽ മുറുകി..

"നീ അന്നെന്നോട് എന്തോ പറഞ്ഞില്ലേ നേപ്പാളി ഭാഷയിൽ അത് ഒന്നുടെ പറഞ്ഞേ.. "

അവളൊന്നു ചിരിച്ചു.. 

"ആഹ് പറയെന്നെ.. ഞാൻ അത് ഗൂഗിളിൽ നോക്കി അർത്ഥം കണ്ടുപിടിച്ചിരുന്നു.. എന്നാലും നീ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ ഒരു കൊതി.. "

"മാ തിമിലായി മായാ ഗർച്ചു... "

അവൾ മെല്ലെ മൊഴിഞ്ഞു.. 

"അപ്പൊ അതിന് മറുപടി പറയേണ്ടേ..??"  

"വേണം.. "

"തിമിലായി പാനി മായ ഗർച്ചു"

ശരിയല്ലേ...?? "

"ഇതും ഗൂഗിളിൽ നിന്നാവും അല്ലെ..?? "

"പിന്നല്ലാതെ.. "

അവരിരുവരും ചിരിച്ചു.. 

"ആ അത് മറന്നു പോയി.."

അവൻ ബാഗിൽ നിന്നൊരു കാർഡ് എടുത്തു അവൾക്ക് കൊടുത്തു.. 

അവളത് വാങ്ങി നോക്കി.. അവരുടെ കല്യാണകത്ത് ആയിരുന്നു അത്.. 

ഇനി കുറച്ചു നാൾ മാത്രം.. 

"ഞാനറിയാതെ ഇത്രയൊക്കെ ആയോ..?? "

"അതിന് ഹിമാലയത്തിലേക്ക് വിളിച്ചാൽ കിട്ടില്ലല്ലോ.. "

"അതും ശരിയാ.. "

അവൾ താടിക്ക് കൈ കൊടുത്തു.. 

"അപ്പൊ താർ  മരുഭൂമിയിലേക്കുള്ള യാത്ര ക്യാൻസൽ ചെയ്യണം അല്ലെ.. "

"നമ്മുക്ക് ഹണി മൂൺ മരുഭൂമിയിൽ ആക്കാം എന്തെ.. അതല്ലേ ഒരു വെറൈറ്റി.. "

"അത് നല്ല ഐഡിയ.. "

അവന്റെ കവിളിൽ പിച്ചി.. 

"അപ്പൊ എന്റെ കല്യാണത്തിന് മുഹൂർത്തസമയത്ത് പന്തലിൽ കാണണം.. 

അല്ലേൽ വഴിയേ പോന്ന ഏതിനെയെങ്കിലും കെട്ടേണ്ടി വരും.. "

"അങ്ങനെ കെട്ടുവാണേൽ കെട്ടിക്കോ.. ഞാൻ വല്ല നേപ്പാളി ചെക്കനെ നോക്കിക്കോളാം.. "

"എന്നെ വെറുതെ എരപ്പാളി ആക്കരുത് കേട്ടോ..  "

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ചിരി വന്നു.. 

മൂന്നു  ദിവസം കൊണ്ട് അവർ നന്നായി അടുത്തു..

അവളെപ്പറ്റി തോന്നിയ ധാരണകൾ എല്ലാം തെറ്റായെന്ന് ആ ദിവസങ്ങളിൽ അവൻ മനസിലാക്കി... 

നാട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എല്ലാരും ഉണ്ട്..

അവിടെ വെച്ചവർ രണ്ടു വഴിക്ക് പിരിഞ്ഞു.. 

പിന്നെ കല്യാണത്തിരക്കായി.. ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ വച്ചായിരുന്നു കല്യാണം.. 

ആയിരങ്ങളെ സാക്ഷിയാക്കി അഥർവ ഭാവരൂപയ്ക്ക് താലി ചാർത്തി ... 

അതൊക്കെ കണ്ടു മുന്നിൽ തന്നെ അഫ്രയും ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ  മനാഫിനെ മുറുകെ പിടിച്ചു.. 

ഇത്രയും നാൾ മനസ്സിൽ ഉണ്ടയായിരുന്ന നെരിപ്പോട് അണഞ്ഞപോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.. 

നിന്നിലേക്ക് ഇനിയൊരു മടക്കം എനിക്കില്ല ആദിയേട്ടാ.. 

ഇനി അതിനുള്ള അവകാശം അത് അവൾക്കാണ്.. ഭാവരൂപയ്ക്ക്...

എങ്കിലും ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ എന്നും ഉണ്ടാവും ഈ പേരും ആളും... 

അവനെ നോക്കി മനസ്സിൽ അവളത് പറഞ്ഞു... 

എന്നിട്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവർക്ക് അരികിൽ ചെന്നു.. 

രണ്ടു പേരെയും വിഷ് ചെയ്തിട്ട് അവർക്കുള്ള സമ്മാനവും നൽകി ആളുകൾക്കിടയിലേക്ക് അവൾ മറഞ്ഞു.. 

കൂടെ മനാഫും ആദിലും... 

കല്യാണത്തിരക്കൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ആദിയും രൂപയും യാത്ര തുടങ്ങി.. 

ആദ്യം താർ മരുഭൂമിയിലേക്ക്.. പിന്നെ രാജസ്ഥാൻ ചുറ്റിക്കറങ്ങണം.. 

അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് കശ്മീർ താഴ്വരയിലെ മഞ്ഞിൽ അലിഞ്ഞു കുറച്ചു നാളുകൾ... 

അവർ യാത്ര തുടരട്ടെ അല്ലെ..... 

അവസാനിച്ചു 

📝ചേതന രജീഷ് 

DOWNLOAD FOR PDF STORY CLICK HERE

READ AND ENJOY😍