പ്രണയ സാഫല്യം

❤പ്രണയ സാഫല്യം❤
ഫുൾ പാർട്ട്‌

ആലപ്പുഴക്കുള്ള ബസ് കാത്തുനില്‍ക്കുമ്പോഴാണ്  അനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് പ്രിയ ഓടി വരുന്നത്.... "എത്ര നാളായി നിന്നെ കണ്ടിട്ട്....നീ ആകെ മാറി....എന്താ ഇങ്ങനെ ഒരു രൂപം നിനക്ക്....ആകെ  കോലം കെട്ടല്ലോ...." ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ നൂറായിരം ചോദ്യങ്ങള്‍..... എല്ലാത്തിനും ഉള്ള മറുപടിയായി അനു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..... "നിനക്കു സുഖാണോ...." അനുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവള്‍ കുലുങ്ങി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു...."സുഖം....." അപ്പോഴേക്കും അവള്‍ക്ക് പോകാനായി ബസ് വന്നു...ബസില്‍ കയറി നിന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു... "ദീപൂനെ തിരക്കീന്ന് പറയണേ".... ഇടിവെട്ടേറ്റ പോലെ അനു അവളെ നോക്കി...."കല്യാണം  ഉടനെ ഉണ്ടാകുമോ?? രണ്ട് പേര്‍ക്കും കോളേജ് കഴിഞ്ഞപ്പോ ആരേം വേണ്ട അല്ലേ??"  അത്ര

പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ബസ് മുന്നോട്ടു നീങ്ങി....അനുവിന്റെ മുഖത്തെ ഭാവ വ്യത്യാസം കണ്ണില്‍ നിന്ന് മറയും വരെ പ്രിയ  നോക്കി നിന്നു...."ഇവള്‍ക്കിത് എന്ത് പറ്റിയോ ആവോ....." പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് അവള്‍ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നു....

അപ്പോഴും അനു ആ ഞെട്ടലില്‍ നിന്ന് വിട്ടുമാറിയിട്ടില്ലാരുന്നു...പെട്ടന്ന് അവളുടെ പിന്നില്‍ ഒരു ബസ്സ് വന്നു നിന്നു.... അവിടെ നിന്ന ഒരു സ്ത്രീ വേഗം അവളെ  പിടിച്ച് മാറ്റി... ബസ് ഡ്രൈവറും മറ്റു യാത്രക്കാരും എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു...അവള്‍ക്ക് ഒന്നും പറയാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല....നാവ് അനങ്ങുന്നില്ല..... ഭയന്ന് അവള്‍ നാലുപാടും നോക്കി...."എവിടേക്കാ മോള്‍ക്ക് പോ വേണ്ടേ...." അപരിചിത ആയ ആ സ്ത്രീ ചോദിച്ചു..... ആലപ്പുഴ ഒരു വിധം അവള്‍ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു...... "ദാ.... ആ ബസ്സ് ആലപ്പുഴയ്ക്കാ...എനിക്കും ആ ബസ്സിലാ പോവണ്ടേ..." ആ അമ്മ അനുവിന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് നടന്നു....അവള്‍ ഒന്നും പറയാതെ പാവപോലെ നടന്നു....ബസ്സില്‍ കേറി കിട്ടിയ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നു....കൂടെ ആ അമ്മയും.... അവളുടെ മനസ്സാകെ കലങ്ങിമറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.....

ദീപു.....ആ മുഖവും.... പേരും... മറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു  അവള്‍..... വീണ്ടും പഴയ ഓര്‍മ്മകള്‍ അവളെ തേടിയെത്തി.... പ്രിയയും ദീപുവും സ്കൂളില്‍ ഒരു ക്ലാസില്‍ ആയിരുന്നു.... കോളേജില്‍ വന്ന ആദ്യ ദിവസം തന്നെ പ്രിയ  അവളുടെ പ്രീയപ്പെട്ടതായി.....ക്ലാസിലെ ചുള്ളനായ അച്ചുവിനൊപ്പം ഇഷ്ടത്തിലുമായി....

അച്ഛനും അമ്മയും ചെറുപ്പത്തിലെ നഷ്ടപ്പെട്ട അനുവിന് ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നത് മുത്തച്ഛനാരുന്നു..... ആരോടും അതികം സംസാരിക്കാത്ത പ്രകൃതമാണ് അനു....അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവള്‍ക്കു കൂട്ടുകാരും കുറവാരുന്നു....എന്നാല്‍ പ്രിയ എല്ലാരോടും പെട്ടന്ന് കൂടുന്ന പ്രകൃതവും....അങ്ങനെ ആദ്യത്തെ ടൂര്‍ വന്നെത്തി....ക്ലാസില്‍ മറ്റാരുമായി അടുപ്പമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് അനുവിന് വലിയ താല്‍പ്പര്യമില്ലാരുന്നു.... എന്നാല്‍.... മുത്തച്ഛന്റെ അനുവാദവും വാങ്ങി സ്വന്തം കീശേന്ന് പൈസയും അടച്ചു പ്രിയ....ഒഴിഞ്ഞുമാറാന്‍ നോക്കിയിട്ടും പ്രിയ പിടിച്ച പിടിയാലെ അനുവിനെ കൊണ്ടുപോയി.....അനു ടൂറിനു പോകുന്നങ്കിലേ പ്രിയയേയും വീട്ടില്‍ന്നു പോകാന്‍ അനുവദിക്കൂ...അച്ചുവിനൊപ്പം അടിച്ചുപൊളിക്കാന്‍ കിട്ടുന്ന അവസരം അവള്‍ പാഴാക്കില്ല....അനുവിന്റെ കാലുപിടിച്ച് അവസാനം പ്രിയ  സമ്മതിപ്പിച്ചു...

ടൂര്‍ പോകുന്ന ദിവസം അനു സാധനങ്ങളൊക്കെ പാക് ചെയ്ത് പ്രിയയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി....അവിടെ നിന്ന്  വൈകിട്ട് ഓട്ടോയില്‍ കോളേജിലേക്ക്....ബസ്സ് അവര്‍ക്കായി അവിടെ കാത്ത് നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു....പ്രിയയേ കണ്ടതും അച്ചു ഓടിയെത്തി....അവര്‍ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു...അനു ബസ്സിനുള്ളിലേക്ക് കയറി....മുന്നിലത്തെ സീറ്റില്‍ ടീച്ചേഴ്സും അതിനു പിന്നില്‍  പഠിപ്പിസ്റ്റുകളും... ഒക്കെ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു....ഇനി രണ്ട് സീറ്റ് മാത്രം ബാക്കി....അനു അവിടെ ചെന്നിരുന്നു....പ്രിയയും അച്ചുവിനൊപ്പം എത്തി....അനുവിന്റെ യും പ്രിയയുടെയും തൊട്ടു പിന്നില്‍  ആണ് അച്ചുവും....ക്ലാസിലെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണിയായ ദീപുവും....ബസ്സ്  മുന്നോട്ടെടുത്തു...5 ദിവസത്തെ ടൂര്‍ ആണ്....അനുവിന്റെ  പരിഭ്രമം കണ്ട് പ്രിയ അവളുടെ ഫോണില്‍ പാട്ട് ഇട്ട്...ഹെഡ്സെറ്റ്....ചെവിയിലേക്ക് വെച്ചിരുന്നു.....ആദ്യമായിട്ടാണ് ഇങ്ങനെ അവള്‍ യാത്ര പോകുന്നത്.... രാത്രിയായപ്പോഴേക്കും....പ്രിയ അച്ചുവിനൊപ്പം  ഇത്തിരിനേരം ഇരുന്നിട്ട് വരാം എന്ന് പറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു പിന്നിലേക്ക് പോയി....വിന്‍ഡോയില്‍ ക്കൂടിയുള്ള തണുത്ത കാറ്റ് കാരണം അനു പെട്ടന്നുറങ്ങി....

മുഖത്തേക്ക് വെയിലടിച്ചപ്പോള്‍  അവള്‍ കണ്ണു തുറക്കാന്‍ തുടങ്ങി...പെട്ടന്ന് അവള്‍ ഞെട്ടി...അവള്‍ കിടന്നുറങ്ങിയത് ദീപുവിന്റെ മടിയിലാരുന്നു...പെട്ടന്ന്  അവള്‍ നേരെ ഇരുന്നു ....അനുവിന്റെ വെപ്രാളം കണ്ട് ദീപു ചോദിച്ചു...."എന്തുപറ്റി...??"

അനു  വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു...."സോറി...ഞാന്‍ പ്രിയയാണെന്ന് വിചാരിച്ചാ...."

അപ്പോ ദീപു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.." അതിനെന്തിനാ സോറി..."

ദീപു  ചിരിക്കുകയാണ്..... എന്നാല്‍ നാണക്കേടുകൊണ്ട് അനുവിന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു....പെട്ടന്ന് ദീപു പറഞ്ഞു ....

"അയ്യേ...താന്‍ കരയുവാണോ.... അതിന് ഒന്നും  പറ്റിയില്ലന്നേ..." അപ്പോഴേക്കും പ്രിയ വന്നു.... "എന്തിനാ ദീപു ഇവള്‍ കരയുന്നേ??"

മറുപടി പറയാതെ അപ്പോഴേക്കും ദീപു അവന്റെ സീറ്റിലേക്ക് പോയി...

"നീ ആണെന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാന്‍ ദീപുവിന്റെ മടിയില്‍ കിടന്നു..."അനു നിറകണ്ണുകളോടെ പറഞ്ഞു....

"ബസ്റ്റ്.... ഞാന്‍  വിചാരിച്ച് അവന്‍ എന്തെങ്കിലും മോശമായി പെരുമാറീന്ന്...ഇത് അത്ര കാര്യം ഒന്നൂല്ല നീ അത് വിട്..." പ്രിയ പറഞ്ഞു.... അപ്പോഴേക്കും ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിക്കാനും ഒന്നു ഫ്രെഷ് ആവാനും ബസ്സ് നിര്‍ത്തി...ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ്

അവിടെ നിന്ന് ഔട്ടിയിലേക്ക് വീണ്ടും യാത്ര തുടങ്ങി.....പതിയെ തണുപ്പാവാന്‍ തുടങ്ങി...റോഡന്റെ വളവ് തിരിവ് മൂലം....വണ്ടിനിര്‍ത്തിച്ച് പലരും വാളുവെച്ചു...ആ കൂട്ടത്തില്‍ അനുവുംപ്രിയയും...പ്രിയക്ക് വെള്ളവും മറ്റ് ഹെല്‍പ്പുമായി അച്ചുവും....പാവം അനു  ക്ഷീണിച്ച് അവശയായി സീറ്റില്‍ വന്നു ചാരി കിടന്നു....അപ്പോള്‍ പിന്നില്‍ നിന്ന് ഒരു കുപ്പി വെള്ളവും വിക്സും അവളുടെ  മടിയിലേക്ക് വീണു....പിന്നിലേക്ക് നോക്കാന്‍ ധൈര്യം ഇല്ലാരുന്നു....രാവിലത്തെ സംഭവത്തിന് ശേഷം ദീപുവിന് മുഖം കൊടുക്കാതെയാണ് നു നടന്നതും....അച്ചുവിനൊപ്പം പ്രിയയും ബാക്കി വാള്‍ വെച്ച ടീംസ് ഒക്കെ ബസ്സിലേക്ക് കയറി....ബാഗില്‍ ഒരു തുള്ളി വെള്ളം ഇല്ല..... അപ്പോളതാ....പിന്നില്‍  നിന്ന്  ഒരു കുപ്പി വെള്ളം ആരോ  നീട്ടി... ക്ഷീണം കാരണം കിട്ടിയപാടേ....വെള്ളം മുഴുവനും കുടിച്ച്....വിന്‍ഡോഗ്ലാസില്‍ ചാരി കിടന്നു.... വലിയ ആ ബോട്ടിലിന് നല്ല തണുപ്പ്....രണ്ടു കയ്യും കൊണ്ട് അവള്‍ ആ ബോട്ടില്‍ കെട്ടിപിടിച്ച് കിടന്നു....അങ്ങനെ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്  ഊട്ടി എത്തി ...കുപ്പി  ആരുടെതാന്ന് അറിയില്ലല്ലോ.... ചോദിക്കുമ്പോള്‍ കൊടുക്കാം എന്ന് കരുതി അവള്‍ അത് ബാഗില്‍ ഇട്ടു.... (തുടരും)

❤2❤

ഉച്ചക്കത്തെ ആഹാരം കഴിച്ചു..... 3മണിയോടെ ബൊട്ടാണിക്ക ഗാര്‍ഡനില്‍ എത്തി.....

അപ്പോഴേക്കും...ടീച്ചേഴ്സിന്റെ ഓഡര്‍ വന്നു  കൃത്യം 6 മണിക്ക് ഗേറ്റില്‍ എല്ലാവരും എത്തുക എന്ന്...

"അനൂ....പ്ലീസ്....ഞാന്‍....അച്ചുവിനൊപ്പം ....." പ്രിയ  കെഞ്ചി.....അനു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി...... "താങ്കു...മുത്തേ...." എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട്  അച്ചുവിനൊപ്പം പ്രിയ വേഗത്തില്‍ നടന്നു ...... എല്ലാവരും ഗാര്‍ഡനിലേക്ക്  നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി..... ഏറ്റവും പിന്നില്‍ അനുവും....തണുപ്പു കൂടി വരുന്നതിനാല്‍ അവള്‍ കൈകള്‍ ഉരുമ്മി ചൂടുവരുത്തി.....സെറ്ററൊന്നും ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ തന്റെ ചുരിദാര്‍ ഷാള്‍ കൊണ്ട്  പുതച്ചു നടന്നു .....ഗാര്‍ഡനില്‍ തിരക്കുകുറവാണ്...എല്ലാവരും  ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നതിരക്കിലാണ്.....ചിലര്‍ ഓടി കളിക്കുന്നു....അതൊക്കെ നോക്കി നടക്കുന്നതിടയില്‍  കുറച്ചകലെ ഒരു മരത്തിനടിയില്‍ അച്ചുവിനേയും പ്രിയയേയും കണ്ടു....ഫോട്ടയ്ക്കു പോസ് ചെയ്യുകയാണ്....

പെട്ടന്ന് ഫോട്ടോഗ്രാഫര്‍ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി....

അനുവിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി....

ദീപു ...

അവന്‍ അനുവിനെ നോക്കി നിന്നു...അവള്‍ പെട്ടന്ന് തന്നെ ദൃഷ്ടി പിന്‍വലിച്ച് മുന്നോട്ടു നടന്നു ....ദീപുവിനെ കാണുമ്പോള്‍ എന്തിനാണ് പേടിക്കുന്നത്...ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടുന്നത് എന്തിനാണ്....അങ്ങനെ അനേകം ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള ഉത്തരം മനസില്‍  അവള്‍ തേടിക്കൊണ്ടു നടന്നു...

അനുവിന് പൂക്കള്‍ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്...നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ അവള്‍ ആ മനോഹരമായ പൂക്കള്‍ മെല്ലെ തലോടി നടന്നു....

പൂക്കളുടെ സൗന്ദര്യം കൊണ്ടാവും....അവളുടെ ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരി വന്നു.......

നടന്നു കാലു കഴച്ചപ്പോള്‍ അവിടെ നിരത്തിയിരുന്ന സിമന്റ് ചെയറില്‍ അനു ഇരുന്നു......പ്രിയയുടെ ഫോണ്‍ എടുത്ത് മുത്തച്ഛനെ വിളിച്ച് വിശേഷം പറഞ്ഞു വെച്ചു.....

"ഏയ് തൊട്ടാവാടി" ആരോ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് അനു അവിടേക്ക് നോക്കി....ഒന്ന് ഞെട്ടി....ദീപു....മനസില്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞു...

"എന്തിനാ എന്നെ കാണുമ്പോള്‍ ഞെട്ടുന്നേ....പേടിയാണോ.....ഞാനും ഒരു മനുഷ്യനാ കേട്ടോ" ദീപു  പറഞ്ഞു....

"നിക്ക് പേടിയൊന്നൂല്ല....." അനു പറഞ്ഞു....

"അതെയോ????"  ദീപു  അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്നു ചിരിച്ചുകൊണ്ട്  നോക്കി....

അനു മുഖം  താഴ്ത്തി നിന്നു....

"അനുവിനോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ?????" ദീപു അവന്റെ ക്യാമറയില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....

മ്..മ... അവള്‍ മൂളി....

"താന്‍ എന്താ ആരോടും കൂടാതെ....ഇങ്ങനെ....ഒറ്റപ്പെട്ട് നടക്കുന്നേ...."ദീപു അവളോട് ചോദിച്ചു....

"അത്.....അറിയില്ല.....അങ്ങനെ ചെറുതിലെ ശീലം ആയതുകൊണ്ടാവും" അവള്‍ എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.....

ഓരോ ചോദ്യങ്ങളും അവനോടുള്ള പേടിയെ ഇല്ലാതാക്കി......കുറച്ചു നേരം ആലോചിച്ചിട്ട് ദീപു ചോദിച്ചു  "ആരോടേലും.....പ്രണയമുണ്ടോ..."

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അനു പറഞ്ഞു.."ഇതുവരെയില്ല".....

അത് കേട്ടപ്പോള്‍ ദീപുവിന്റെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടര്‍ന്നു.....

അപ്പോഴേക്കും  അവന്റെ കൂട്ടുകാര്‍ ഫോട്ടോ  എടുക്കാന്‍ വിളിച്ചു....

"അപ്പോ....പിന്നെ കാണാം....കാണണം"   അങ്ങനെ പറഞ്ഞു....ദീപു  കൂട്ടുകാരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.....

അനുവിന് മനസ്സിന് എന്തെന്നില്ലാത്തൊരു സന്തോഷം....

അവള്‍ പുഞ്ചിരി തൂകി....ദീപുവിനെ നോക്കി.....അവനും അവളെ  നോക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു.....പിന്നിലേക്ക് നോക്കുന്നതിനിടയില്‍ മുന്നില്‍ ഒരു മരക്കൊമ്പ്  ചാഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത് അവന്‍  കണ്ടില്ല.... അനു  ചാടി എഴുന്നേറ്റ്...."ദേ പിന്നില്‍" .....എന്നു പറയുമ്പോഴേക്കും ദീപു  വീണു..... അനു ആദ്യം പതറിയെങ്കിലും...വേഗം ദീപുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിഎത്തി....അവന്റെ നെറ്റിമുറിഞ്ഞ് രക്തം പൈപ്പ് തുറന്നുവിട്ട പോലെ  അവന്റെ  ടീഷര്‍ട്ടിലേക്ക് ഒഴുകി..... അവള്‍ കൈകള്‍ ദീപുവിന്റെ നെറുകയില്‍ അമര്‍ത്തി പിടിച്ചു....."നേരെ നോക്കി നടക്കില്ലല്ലോ" അവള്‍ പിറുപിറുത്തു.....ദീപു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി .....

രക്തം നില്‍ക്കുന്നില്ല.....അവള്‍ വേഗം തന്റെ ചുരിദാറിന്റെ ഷാള്‍ വെച്ച് പൊത്തിപിടിച്ചു....

അപ്പോഴേക്കും  എല്ലാവരും ഓടിയെത്തി അവനെ അടുത്തുള്ള ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ട്പോയി.. അനു അവളുടെ ചുരിദാര്‍ ഒന്ന് നോക്കി.....മുഴുവനും രക്തം ആയിരിക്കുന്നു...ഇനി ഇത് റൂമില്‍ പോയേ മാറ്റാന്‍ കഴിയൂ....ശ്ശോ.....അപ്പോഴാണവള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചത്....

അവളുടെ ഇടം കയ്യില്‍ ദീപുവിന്റെ ക്യാമറ..... "ഇതെപ്പോ എന്റെ കയ്യിലെത്തി????....ആവോ"......അവള്‍ തന്നെ നിന്ന്  പിറുപിറുത്തൂ.....

"എടീ ഇത് ദീപുവിന്റെ ക്യാമറ അല്ലേ???"

എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോ.....പ്രിയ  എത്തി,,,.... ചോദിച്ചു

"അതെ"......അനു  പറഞ്ഞു.

അവന്‍ ആര്‍ക്കും ക്യാമറ കൊടുക്കാറില്ലല്ലോ??പിന്നെ നിനക്കെങ്ങനെ???

പ്രിയ  ഓരോന്ന് ചോദിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അനു ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങള്‍ ഒക്കെ  അവളോട് പറഞ്ഞു........

"-എടീ അവനു നിന്നെ ഇഷ്ടാണ്.....ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.....നിന്നെ അവന്‍ ടൂര്‍ തീരും മുന്നേ പ്രപ്പോസ് ചെയ്യും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.....നീ ഇത് കേട്ട് ടെന്‍ഷന്‍ ആകേണ്ടന്ന് വിചാരിച്ച് ആണ് പറയാതിരുന്നത്..........നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലേ അവനെ..?????"

പ്രിയ ചോദിച്ചു ....

"ഏയ് അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല....." ആ ചോദ്യത്തിന്

അനു ഉത്തരം നല്‍കാതെ ഒഴിഞ്ഞ് മാറി....ആ ക്യാമറയുമായി അവള്‍ ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.....ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ.........
(തുടരും)

❤3❤

6 മണിയോടെ എല്ലാവരും ഗേറ്റിനടുത്തി.....അനുവിന്റെ കണ്ണുകള്‍ അപ്പോഴും ദീപുവിനെ  തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു....ഒന്നും പറ്റിക്കാണല്ലേ.....ഈശ്വരാ.... അവള്‍ അറിയാവുന്ന ദൈവങ്ങളെയൊക്ക വിളിച്ചു പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു.....

അപ്പോള്‍ ഒരു റിക്ഷ വന്നു നിന്നു....അതില്‍ നിന്നും

ദീപുവും ക്ലാസിലെ വേറെ രണ്ട്  ബോയ്സും ഇറങ്ങി വന്നു.... ക്ലാസിലുള്ള എല്ലാവരും ഈച്ച പൊതിയും പോലെ അവനെ പൊതിഞ്ഞു....

"എങ്ങനെയുണ്ട്???ഡോക്ടര്‍ എന്താ പറഞ്ഞേ????വേദനയുണ്ടോ???????"

അങ്ങനെ നൂറായിരം ചോദ്യങ്ങള്‍.....

എല്ലാവരുടേയും പ്രീയപ്പട്ടവനാണ് ദീപു... പാട്ടുപാടിയും വയലിന്‍ വായിച്ചും എല്ലാവരേയും സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നവന്‍...അവന്റെ  നുണക്കുഴിയ്ക്കും, പൂച്ചകണ്ണിനും, പാറിപ്പറക്കുന്ന മുടിയ്ക്കും കോളേജില്‍ ആരാധകര്‍ ഒരുപാടാ.....എല്ലാവരുടേയും ഹീറോ....അപ്പോള്‍ പിന്നെ പറയണോ.... എല്ലാവരുടേയും സ്നേഹ പ്രകടനങ്ങള്‍ കണ്ട് അനുവിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു അസ്വസ്ഥത തോന്നി.... അവള്‍ വേഗം ബസ്സിനുള്ളില്‍  കേറിയിരുന്നു...അച്ചുവും പ്രിയയും പിന്നാലെ വന്നു.....

"എന്താണ് മോളെ....കുശുമ്പ് കുത്തിയോ???" പ്രിയയും അച്ചുവും കളിയാക്കി ചിരിച്ചു....

"എന്തിന്???"അനു ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവത്തില്‍ ചോദിച്ചു.....

"ഓ.....ഒന്നും  അറയാത്ത പോലെ....നിന്റെ മനസ്സില്‍ ഒരു പ്രണയം മൊട്ടിടുന്നുണ്ട്......." പ്രിയ  കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.......

"നിനക്ക് വട്ടാ....."അനു മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു....

സന്ധ്യ ആകാന്‍ തുടങ്ങുന്നു.... തണുപ്പിന്റെ കാഠിന്യം ഏറിവരുന്നു....

എല്ലാവരും ബസ്സില്‍ കേറി.... ദീപുവിനെ ഒന്ന്  തിരിഞ്ഞ്  പിന്നില്‍ നോക്കാന്‍ ധൈര്യം വന്നില്ല....പ്രിയയുടേയും അച്ചുവിന്റെയും കളിയാക്കലിനെ ഭയന്ന് ആരുന്നു.... പിന്നീടുള്ള ഓരോ നിമിഷവും...

ഗാര്‍ഡനു സമീപം ഉള്ള മാര്‍ക്കറ്റില്‍ വണ്ടി നിര്‍ത്തി....

"പര്‍ച്ചേസിംഗ് കഴിഞ്ഞ് കൃത്യം 8.30pm ന്.... ബസ്സില്‍ തിരികെ എത്തണം.... "

അഞ്ജലി മിസ് പറഞ്ഞു.....

എല്ലാവരും  ഇറങ്ങി.....

പ്രിയയും അനുവും ആദ്യം കണ്ട ഫാന്‍സി കടയില്‍ കേറി.... പ്രിയ  എന്തൊക്കെയോ വാങ്ങിക്കൂട്ടി....

"നിനക്ക് വല്ലോം വേണോ" പ്രിയ ചോദിച്ചു.....

"വേണ്ട...വാ....നമ്മുക്ക് പോകാം....തണുക്കുന്നു...." അനു പറഞ്ഞു....

"നീ....സെറ്റര്‍ എടുത്തില്ലെ....ശ്ശെ.....അത് സാരമില്ല...ഇനിയും കുറച്ച് സാധനങ്ങള്‍ കൂടി വാങ്ങാന്‍ ഉണ്ട്....അപ്പോ നിനക്ക് ഒരു സെറ്റര്‍ കൂടി  വാങ്ങാം...."പ്രിയ കടയില്‍ നിന്ന് സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങി ഇറങ്ങുന്നതിനിടയില്‍ പറഞ്ഞു....

"എനിക്ക് വയ്യ പെണ്ണെ.....നീ പോയിട്ട്...വാ....ഞാന്‍  ഇവിടെ നില്‍ക്കാം....
കുഴപ്പമില്ല...." അനു വിറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.... പ്രിയ ഫോണ്‍ എടുത്തു അച്ചുവിനെ  വിളിച്ചു.... അവന്‍ എവിടെ നിന്നോ പാഞ്ഞെത്തി.....

"ഇവള്‍ക്ക് വയ്യന്ന്....നീ എന്റെ കൂടെ വാ...കുറച്ചു പര്‍ച്ചേസിംഗ് കൂടി ഉണ്ട്.... "പ്രിയ  പറഞ്ഞു.....

അനുവിനെ ആ കടയുടെ അടുത്ത് നിര്‍ത്തി അവര്‍ നടന്നകന്നു....കുറച്ച് നേരം ഒറ്റക്ക് നിന്നപ്പൊ....അനുവിന് ഭയം തോന്നി....പ്രിയ യുടെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ പോകാം എന്ന് കരുതി....അവര്‍ പോയ വഴി നോക്കി നടന്നു....തണുപ്പായത് കൊണ്ട് എല്ലാ കടയുടെ മുന്നിലും തീ കൂട്ടി ഇട്ടിരിക്കുന്നു....കുറേ നടന്നിട്ടും അവള്‍ക്ക് അവരെ കണ്ടത്താനായില്ല..... പെട്ടന്ന് പിന്നില്‍ ആരോ വന്നപോലെ....അവള്‍ക്ക് തോന്നി......

ദീപു.....

"താന്‍ ആരെയാ ഈ നോക്കുന്നേ...."

ദീപു  ചോദിച്ചു.....

"പ്രിയ....പ്രിയയേ കണ്ടോ???" അനു വിറച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.....

"ഇല്ല.....എന്തെ? ....അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോവണം? ...."ദീപുവിന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരമായി അവള്‍ തലയാട്ടി....

"വാ..." ദീപു  മുന്നില്‍ നടന്നു.....

കുറേ നേരം രണ്ട് പേരും മിണ്ടിയില്ല.....

"തലക്ക് എങ്ങനെയുണ്ട്....സ്റ്റിച്ചുണ്ടോ...."

ധൈര്യം  സംഭരിച്ച് അനു ചോദിച്ചു....

"ഇപ്പോഴാണോ ചോദിക്കുന്നേ.? ...ഹമ്....

കുഴപ്പമില്ല....." ദീപു  അല്‍പ്പം നീരസത്തോടെ പറഞ്ഞു....

"ഞാന്‍ ചോദിക്കാന്‍ വന്നപ്പോഴേക്കും...എല്ലാവരും....ചുറ്റും വന്നു...." അവള്‍ വിറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു....

ദീപു  പെട്ടന്ന് നിന്നു എന്നിട്ട് അനുവിനെ ഒന്ന് നോക്കി.....

അവള്‍ തല താഴ്ത്തി നിന്നു....തണുപ്പ് കൊണ്ട് വിറയ്ക്കുവാണ്....

ദീപു  അവന്റെ സെറ്റര്‍ ഊരി അവളെ  പുതപ്പിച്ചു..... വേണ്ടെന്ന് പറയാന്‍ തുടങ്ങിയതും....ദീപു  രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി...... പിന്നെ അനു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല...

നടന്ന് നടന്ന് ഒരു  ചായ കടയുടെ അടുത്തെത്തി....ദീപു അവിടെ കേറി രണ്ട് ചായ പറഞ്ഞു....

"നിക്ക്....വേണ്ട..." അനു പറഞ്ഞു....

അവള്‍ പറഞ്ഞതിന് ചെവികൊടുക്കാതെ....ദീപു ഒരു ചായ  വാങ്ങി അനുവിന്റെ  കയ്യില്‍ കൊടുത്തു.... "കുടിക്ക്"എന്നു അനുവിനോട്പറഞ്ഞു  ദീപുവും ചായ കുടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി....

ചായ  ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിലും....ദീപുവിന്റെ ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ അവള്‍ ആ ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കി....

"വാ....ബസ്സിലേക്ക് പോവാം..." ദീപു  പറഞ്ഞു

"അപ്പോ  പ്രിയ..... ???"

അനു ദീപുവിനെ ഒന്ന്  ദയനീയമായി നോക്കി.....

"അവരൊക്കെ വന്നോളും....നീ വാ...." ദീപു അതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട്  ബസ്സ് കിടക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക്  നടന്നു.....ഒറ്റെയ്ക്ക്  നില്‍ക്കാനുള്ള പേടി കാരണം അനുവും പിന്നാലെ നടന്നു.....

ബസ്സിന് അടുത്തെത്തി....ദീപു പെട്ടന്ന്  അച്ചുവിനെ ഫോണെടുത്ത് വിളിച്ചു.....

"അനു എന്റെ കൂടെ  ഉണ്ട്..... ബസ്സില്‍.... ഷോപ്പിംഗ് കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍ ഇങ്ങു പോരെ......" അത്രപറഞ്ഞ് ഫോണ്‍ കട്ടാക്കി....

അനുവിനോട് ബസ്സില്‍ കേറി ഇരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു.....ദീപു ഒരു തുണിക്കടയിലേക്ക് പോയി......

ബസ്സില്‍ ഷോപ്പിംഗിന് പോകാത്ത കുറച്ചുപേര്‍ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്......അവള്‍ അവടെ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നു....ദീപുവിന്റെ പിങ്ക് കളര്‍ ഉള്ള സെറ്റര്‍.....തലോടി....പഞ്ഞിപോലെ മൃദുലം..... അപ്പോഴാണ് ക്യാമറയുടെ  കാര്യം ആലോചിച്ചത്..... ബാഗില്‍  നിന്നും അതെടുത്ത് അവള്‍ മടിയില്‍ വെച്ചു.... സെറ്റര്‍ തിരികെ കൊടുക്കാന്‍ അതും മടക്കി മടിയില്‍ വച്ചു.... ദീപു ഒരുപാട് സ്വാതന്ത്യത്തോടെ പെരുമാറുന്നത് അവളുടെ മനസില്‍ മൊട്ടിട്ട പ്രണയത്തെ വളര്‍ത്താന്‍ തുടങ്ങി....എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.....

അപ്പോഴാണ് ദീപു ബസ്സിലേക്ക് കയറി വന്നത്.....കയ്യില്‍ ഒരു കവറും ഉണ്ട്....

ദീപു  അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍ സെറ്ററും ക്യാമറയും അവന് നേരെ നീട്ടി....

ക്യാമറ  കയ്യിലെടുത്ത് പരിശോധിച്ചു ..... "ഭാഗ്യം ഒന്നും പറ്റിയില്ല....." അവന്‍  അത് അവന്റെ  ബാഗില്‍ ഭദ്രമായി വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു .....

അനു വീണ്ടും സെറ്റര്‍  അവനു നേരെ നീട്ടി..... "ഇപ്പോ വേണ്ട....നീ ഇട്ടോ" അവന്‍ പറഞ്ഞു.....

"തണുക്കില്ലേ....അനു തലതാഴ്ത്തി ചോദിച്ചു "

ദീപു  മടുപടി പറയാതെ അവളുടെ  അടുത്തുവന്നിരുന്നു....

"മര്യാദക്ക് ആ സെറ്റര്‍ ഇട്.... "ദീപു ഒച്ച ഉയര്‍ത്തി.....

അനു പേടിച്ച് പോയി....

വേഗം....സെറ്റര്‍ ഇട്ടു....

"ഈ ചുരിദാര്‍ മുഴുവനും ബ്ലഡ് ആണല്ലോ.....എന്താ ചേഞ്ച് ചെയ്യാഞ്ഞെ....? " ദീപുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അനു അവനെ ഒന്ന് നോക്കിട്ട് പറഞ്ഞു..... "4 ജോടിയെ കൊണ്ടുവന്നുള്ളു.....ഇപ്പോ രാത്രി ആയില്ലേ....അതാ"

"ദാ....ഇതു പിടിക്ക്....ഇതിട്ട് വേണം ക്യാം ഫയറിന് വരാന്‍..... " അത്രയും പറഞ്ഞ് ദീപു  അവന്റെ സീറ്റില്‍ പോയിരുന്നു.... അനു കവര്‍ തുറക്കാന്‍ തുടങ്ങുംമ്പോഴേക്കും അച്ചുവും പ്രിയയും എത്തി.... അവര്‍ കാണാതെ ദീപു തന്ന കവര്‍ എടുത്ത് ബാഗില്‍ വച്ചു....  അനുവിന്  പ്രിയ വാങ്ങിയ സെറ്റര്‍ ദീപു എടുത്ത് കയ്യില്‍  വച്ചു....എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു... "ഇത് ഞാന്‍ എടുക്കുവാ...കേട്ടോ..."

അനു ഒന്നും പറയാതെ തലയാട്ടി.....,

  അച്ചുവും  പ്രിയ യും അര്‍ത്ഥം വെച്ച് ചിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....

8.30 ആയപ്പോഴേക്കും....എല്ലാവരും തിരികെ എത്തി.....ബസ്സ് താമസ്സ സ്ഥലത്തേക്ക് പുറപ്പെട്ടു....റൂമിലെത്തി ഫ്രെഷ് ആയിക്കഴിഞ്ഞ്....പ്രിയ പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ തക്കം നോക്കി....അനു ദീപു  തന്ന കവര്‍  തുറന്ന് നോക്കി......ഒരു പിങ്ക് നിറത്തിലുള്ള ചുരിദാര്‍...... പിന്നെ  ഒരു പേപ്പറും.....പേപ്പര്‍ നിവര്‍ത്തി അനു വായിച്ചു...."ക്യാം ഫയറിന് എന്റെ കൂടെ വന്നിരിക്കുക....." അത് കണ്ടപ്പോള്‍ അവളുടെ മനസ്സ് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി.... ആ കുറിപ്പ് മടക്കി അവള്‍ ബാഗിന്റെ അടിയിലായി വച്ചു....
അതുകഴിഞ്ഞ് ആഹാരം കഴിക്കാന്‍ പോയി ..
എത്ര പരതിയിട്ടും ദീപുവിനെ കണ്ടില്ല....പ്രിയയോട് രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ച് അങ്ങ് അനു  ചോദിച്ചു...."ദീപു എവിടെപ്പോയി.....അച്ചുവിനോട് ഒന്ന് ചോദിക്കുമോ പ്ലീസ്...."

പ്രിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട്  അച്ചുവിനെ  വിളിച്ചു കാര്യം തിരക്കിയശേഷം പറഞ്ഞു ...."ദീപുവിന്  തലവേദന....സ്റ്റിച്ചിന്റെ ആവും....അച്ചു ആഹാരം റൂമില്‍ കൊണ്ട്കൊടുത്തു...."

"സ്റ്റിച്ച് ഉണ്ടാരുന്നോ......" അനുവിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു....

" അയ്യേ.....എന്റെ അനുമോള്‍ കരയുവാണോ.....രണ്ട് സ്റ്റിച്ചേ ഉള്ളു.... പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല പെണ്ണെ....." പ്രിയ അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.....

അനു ആഹാരം കഴിക്കാതെ റൂമിലേക്ക് പോയി .....

ദീപു  തന്ന ചുരിദാര്‍ നോക്കിയിരുന്നു....അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞ് ഒഴുകുകയായിരുന്നു....

ക്യാം ഫയറിനുള്ള ഒരുക്കം ആയി....പ്രിയ റൂമിന് മുന്നില്‍ വന്നു നിന്നു വിളിച്ചു....."അനു....നീ....റെഡിയായോ.....വാ....പോകാം"

അത്കേട്ട്....ദീപു തന്ന ചുരിദാര്‍ ഇട്ടശേഷം   അനു വാതില്‍ തുറന്നു.....

"ആഹാ.....ഇത് കിടുക്കി.... നിനക്ക് നല്ലപോലെ ചേരുന്നു ......ഇതെന്ന് വാങ്ങിയതാ.....ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ????" പ്രിയ ചോദിച്ചു.....

"ദീപു വാങ്ങി തന്നതാ....." ചെറിയ നാണത്തോടെ അവള്‍ പറഞ്ഞു....

"ആഹാ.....അവിടെവരെയൊക്കെ ആയി അല്ലേ???"പ്രിയ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.....

അനു അപ്പോഴും അസ്വസതയോടെ നിന്നു....

"എന്താ പറ്റിയെ.....മുഖത്ത് തെളിച്ചം ഇല്ലല്ലോ....???"പ്രിയ കാര്യം തിരക്കി....

"ദീപുവിന്  എങ്ങനെയുണ്ട്....? ."അത്ര പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി.....

"അവനു  കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല എന്റെ അനു....സംശയം ഉണ്ടേല്‍ അവന്‍  ഇപ്പോ വരും....നേരിട്ട് ചോദിക്ക് "....അതും പറഞ്ഞ് പ്രിയ പിടി‌ച്ച് വലിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നു.....

ക്യാം ഫയറിന് കുറച്ച് പേരുമാത്രമേ വന്നുള്ളു.... ഉള്ളവര്‍ അത്രയും വട്ടത്തില്‍ ഇരിക്കുന്നു.....രണ്ട് പേര്‍ക്കുള്ള സ്ഥലം ഒഴിച്ചിട്ടേക്കുന്നു....

അച്ചുവിന്റെയും ദീപുവിന്റെയും നടുക്കാണ് ആ ഒഴിവ്..... ദീപുവിനെ  അവളൊന്ന് നോക്കി.....പിങ്ക് ടീ ഷര്‍ട്ടും....നീല പാന്റും....

പ്രിയയും അനുവും അവിടെ ചെന്നിരുന്നു....

ക്യാം ഫയര്‍ തുടങ്ങി...വിറക് കൂട്ടി തീ ഇട്ടു ...തീ യുടെ  വെളിച്ചത്തില്‍ പരിപാടി തുടങ്ങി......പാട്ടിട്ട്....ഓരോരുത്തരും നൃത്തം ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി.....

ദീപു കൈ പിടിച്ച്  അനുവിനെ പിന്നിലേക്ക്  മാറ്റി നിര്‍ത്തി.... ദീപു അനുവിന്റെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ച് നില്‍ക്കുകയാണ്....

"കൈ വിട് ആരേലും കാണും" അനു ദീപുവിനൊട് പറഞ്ഞു....

"കാണട്ടെ......

എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.....

അത് കേട്ടിട്ട് പൊയ്കോ...."ദീപു പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി......

"എന്താണ്.....????" അനു ചോദിച്ചു.....

"എനിക്ക് നിന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്....നേരം പോക്കിന് പറയുന്നതല്ല.....ഞാന്‍ നിന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു...നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങളും വിഷമങ്ങളും ഒക്കെ പങ്കുവെക്കാന്‍....ജീവന്റെ ശ്വാസം ഉള്ളിടത്തോളം കാലം ഞാന്‍ നിന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടാകും......

നാളെ വൈകിട്ട് എനിക്ക്  മറുപടി വേണം......"

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ദീപു കൂട്ടുകാര്‍ക്കൊപ്പം നൃത്തം ചെയ്യാന്‍ പോയി...... അനു ആകെ അമ്പരന്ന് നില്‍ക്കുകയാണ്....

റൂമില്‍ എത്തി ഉറങ്ങാനായി കിടക്കുമ്പോഴും അനുവിന്റെ അമ്പരപ്പ് മാറിയിരുന്നില്ല.......

(തുടരും)

❤4❤

നേരം വെളുത്തപ്പോള്‍ തന്നെ  പ്രിയയുടെ ഫോണ്‍ നിര്‍ത്താതെ....ബെല്ലടി....തുടങ്ങി.....പ്രിയ  ഫോണെടുത്തു...... ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ അനുവിന്  നേരെ നീട്ടി...... "ആരാ....??" അനു... പ്രിയയേ നോക്കി ചോദിച്ചു.......

"സംസാരിക്ക് അപ്പോള്‍ മനസിലാവും...."

അനു ഫോണെടുത്ത് ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു.....

"   ഹലോ.... ഞാനാ.... ദീപു....."   അത് കേട്ട് ...... ആദ്യം ഒന്ന് പകച്ചെങ്കിലും.....

അനു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.... "ആ....പറഞ്ഞോളൂ..." അനു പറഞ്ഞു.....

"നീ റൂമിന് പുറത്തേക്കൊന്ന് വാ....

പെട്ടന്ന് പോകാം....."

"അയ്യോ.....നിക്ക് പേടിയാ...."

"നിന്റെ ഒരു പേടി....വേഗം വന്നോ....അല്ലങ്കില്‍ ഞാന്‍ റൂമിലേക്ക് വരും"

അത്രയും പറഞ്ഞ് ദീപു ഫോണ്‍ കട്ടാക്കി.....

അനു വേഗം ചെന്ന് ഫ്രെഷ് ആയി...റൂമിന് മുന്നില്‍ ഉള്ള വരാന്തയിലേക്ക് വന്നു .....

വരാന്തയുടെ അറ്റത്ത് ദീപു നില്‍ക്കുന്നു....

അനു അവിടേക്ക് നടന്നു.....

അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍..... ദീപു  ഒരു ഫോണ്‍ അവള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടി.....

"ഇത്  എന്തിനാ നിക്ക്.... നിക്ക് വേണ്ട"

അനു ദീപുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.....

"ഇത് പുഴിങ്ങി തിന്നാന്‍...."

ഈ ഫോണ്‍ ഇനി നീ ഉപയോഗിച്ചോ....ഞാന്‍ എപ്പോ വിളിച്ചാലും നിന്നെ ഫോണില്‍ കിട്ടണം....ഹമ്‌....പൊക്കോ....വേഗം പോയി റെഡിയാക്..... 7 മണിക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് വെക്കേറ്റ് ചെയ്യണം....."

അനു തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു.....ഫോണുമായി റൂമിലേക്ക് നടന്നു.....

ഒന്ന്  തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയിട്ട് ചോദിച്ചു .....

"മുറിവ് എങ്ങനെയുണ്ട്"

കഴുത്തില്‍ തൂക്കിയിട്ട ക്യാമറ എടുത്ത് ദൂരേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്തുകൊണ്ട് ദീപു പറഞ്ഞു......  "ഇപ്പോ ok ആണ്...പിന്നെ.....എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കണം എങ്കില്‍ നേരിട്ടാവാം...അല്ലങ്കില്‍ ഫോണില്‍ വിളിക്കുക.....ഇനി

മറ്റുള്ളവരെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കരുത്..."

അനുപറഞ്ഞു......"ശ്ശോ...."

""ഡീ.....വൈകിട്ട് എനിക്ക്.....ഉത്തരം  കിട്ടണം......കേട്ടല്ലോ......" ദീപു ഉറക്കെ പറഞ്ഞു.......

അനു ചുറ്റും നോക്കി ..... ആരെങ്കിലും കേട്ടോ ദീപു പറഞ്ഞത് എന്ന്.....എന്നിട്ട് അവള്‍.... ശരി എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ തലയാട്ടികൊണ്ട് റൂമിലേക്ക് പോയി........

അടുത്ത യാത്ര ഒരു തെയില തോട്ടത്തിലേക്കാണ്..... അവിടെ എത്തിയതും ദീപുവും അച്ചുവും ഫോട്ടോ പിടുത്തം തുടങ്ങി.... രണ്ടും ടീച്ചേഴ്സിന്റെ പ്രീയപ്പെട്ട സ്റ്റുഡന്‍സാണ്.....അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവര്‍ എപ്പോഴും ഫ്രീ ആണ്....ആരും ഒന്നും പറയില്ല.....പ്രിയയും അനുവും  മറ്റുള്ളവര്‍ക്കൊപ്പം  ഫാക്ടറിക്ക് ഉള്ളില്‍ കേറി...... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോ.....അച്ചുവിന്റെ  ഫോണ്‍ വന്നു......അനുവിനോട് പോകുവാന്ന് പറഞ്ഞ്.....പ്രിയ അച്ചുവിന് അടുത്തേക്ക് ഒാടി.....

അഞ്ച് മിനിട്ടിനുള്ളില്‍ തന്നെ.....ദീപു കൊടുത്ത ഫോണിലേക്കും കാള്‍ വന്നു..... അനു ഫോണെടുത്തു.....

"അവിടെ എന്ത് കണ്ട് നിക്കുവാ....വേഗം വെളിയിലേക്ക് വാ.....ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്......"

അവള്‍ക്ക് പറയാനുള്ളത് പോലും കേള്‍ക്കാതെ ദീപു ഫോണ്‍ കട്ടാക്കി....

അവള്‍ പുറത്തിറങ്ങി....അച്ചുവിനെയും  പ്രിയയേയും നിര്‍ത്തി ഫോട്ടോ എടുക്കല്‍ നടക്കുന്നു.....

"ഇത് കാണാനാണോ എന്നെ വിളിച്ചേ" അനു മനസില്‍ പറഞ്ഞു.....

നിന്നു  നിന്നു കാലുകഴച്ചപ്പോള്‍ അവള്‍ അവിടെ ഉള്ളൊരു....പടിയില്‍ പോയിരുന്നു..... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്....ദീപു അവന്റെ ഫോണ്‍ അനുവിന് നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു ...."ഒരാള്‍ക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്ന്....ദാ ഫോണ്‍ പിടി......"

അനു ഫോണ്‍ വാങ്ങി സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....

"ഹലോ"

" ഞാന്‍  ദീപുവിന്റെ അച്ഛനാ മോളേ...."

    അനു ഒന്ന് ഞെട്ടി.....

അവളുടെ മറുപടി കേള്‍ക്കാത്തതുകൊണ്ട്.....ദീപുവിന്റെ അച്ഛന്‍ചോദിച്ചു

"കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ മോളെ"

അമ്പരപ്പൊന്നു മാറ്റിട്ട്.....അവള്‍ പറഞ്ഞു......

"പറഞ്ഞോളു അച്ഛാ....."

"മോളു  പേടിക്കണ്ടാ....അച്ഛന് മോളോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കണം എന്ന് തോന്നി.....അതാ....."

"മ്...മ" അനു ഒന്ന് മൂളി

" മോളെ കണ്ട നാള്‍ തൊട്ട് അവനൊര് സമാധാനോം ഇല്ല.....മോളെ  മാത്രേ അവന്‍ കല്യാണം കഴിക്കൂ എന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുവാ...ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും മോളുടെ കാര്യമാ അവന്‍ പറയുന്നേ....ഞങ്ങളുടെ ഏക മകനാണ്....അവന്‍ എന്ത് തിരിഞ്ഞെടുത്താലും അത് നല്ലത് തന്നെ ആവൂള്ളു എന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്ക് അറിയാം....അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവന്റെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും ഞങ്ങള്‍ എതിരല്ല.....മോളുടെ എല്ലാ കാര്യവും ഞങ്ങള്‍ക്ക് അറിയാം....ഇന്ന് മോളുടെ ഡിസിഷന്‍ പറയും എന്ന് അവന്‍ പറഞ്ഞു....അത് എന്നോട് പറയേണ്ട അവനോട് തന്നെ പറഞ്ഞോളൂ..... വീട്ടിലെ കാര്യം ഓര്‍ത്ത് പേടിക്കണ്ട......ഞാന്‍ മുത്തച്ഛനെ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്..... മുത്തച്ഛന് സന്തോഷമേ ഉള്ളു....  മോള്‍ക്ക് ഇവിടെ  ഒരുകുറവും ഉണ്ടാവില്ല.....ഞങ്ങള്‍ സ്വന്തം മോളെ പോലെ നോക്കാം....അവനു പ്രീയപ്പെട്ടത് എന്തും ഞങ്ങള്‍ക്കും പ്രീയപ്പെട്ടതാ..... മോളുടെ തീരുമാനം ആണ് ഇനി ബാക്കി.....അവന്റെ അമ്മയ്ക്ക് മോളെ കാണാന്‍ ആഗ്രഹം ഉണ്ടാരുന്നു.... ഞാന്‍ പറഞ്ഞതൊക്കെ തന്നെയാ അവള്‍ക്കും പറയാനുള്ളത്....

അപ്പോള്‍ ഞാനാണ് പറഞ്ഞത്...ഞാന്‍ വിളിച്ചു സംസാരിക്കാം എന്ന്.....

മോള് മരുമളായി അല്ല മകളായി ആണ് വരുന്നത്....അപ്പോള്‍ നേരിട്ട് കാണ്ടാല്‍ മതിന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു .....

അവന് ദുബായില്‍ നമ്മുടെ കംപിനിയില്‍ തന്നെ ജോലി റെഡിയാണ്....എന്നാല്‍ അവന് വേറേ കോഴ്സ് ദുബായില്‍ വന്നു പഠിക്കണം എന്നാ പറയുന്നേ.....അത് രണ്ട് വര്‍ഷത്തെയാണ്....അത് കഴിഞ്ഞ് ജോലിക്ക് കേറിയാല്‍ ഉടനേ....കല്യാണം നടത്താം.......ഇതൊക്കെയും മോളുടെ തീരുമാനം പോലെ ആണ്.....

എന്താ  മോള്‍ ഒന്നും  പറയാത്തെ....

അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞതില്‍ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ഉണ്ടായോ്....."

എല്ലാം കേട്ട ശേഷം.....അനു മറുപടി പറയാന്‍ തുടങ്ങി.....

"ഏയ്....

അങ്ങനെ ഒന്നൂല്ല അച്ഛാ....

എനിക്ക് പ്രതീക്ഷകളും സ്വപ്നങ്ങളുമൊന്നുമില്ല.....

ഓര്‍മ്മ വെച്ചപ്പോഴേക്കും അച്ഛനും അമ്മയും പോയി.....

മുത്തച്ഛനാണ് ഇത്ര നാള്‍  എന്നെ നോക്കിയത്.....

കുടുംബ വീട്ടിലാണ് ഞങ്ങള്‍  താമസിക്കുന്നേ...സ്വത്ത് ഭാഗം വെപ്പന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞ്  ബന്ധുക്കള്‍ എല്ലാ മാസോം വരും വഴക്കുണ്ടാക്കാന്‍....

എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഉറങ്ങുന്ന ആ മണ്ണ് ഞങ്ങള്‍ക്ക് നഷ്ടാവും അത് ഉറപ്പാ....അതിന് മുന്‍പ്.... മുത്തച്ഛന്റെ  ആഗ്രഹം  എനിക്ക്  ഒരു ജോലി കിട്ടി കാണാനാണ്..... അത് എനിക്ക് സാധിച്ച് കൊടുക്കണം....

അങ്ങനെ... അങ്ങനെ ചെറിയ ആഗ്രഹങ്ങളെ ഉള്ളു....വേറെ ഒന്നും ഞാന്‍  ആഗ്രച്ചിട്ടില്ല.....

നിര്‍ഭാഗ്യം എപ്പോഴും എന്റെ കൂടെയുണ്ട്....അതുകൊണ്ട് പേടിയാ....നിക്ക് ....

ദീപൂനെ......അല്ല.....ദീപുവേട്ടനെ നിക്ക്....ഇഷ്ടാ.....എന്നാലും ഉള്ളില്‍  ഒരു പേടിയാണ്....ആഗ്രഹിച്ചിട്ട്....പിന്നെ....കിട്ടാതെ പോകുമോ എന്ന്......."

അനു അത്രയും പറഞ്ഞ് നിര്‍ത്തി കരയാന്‍ തുടങ്ങി....

അപ്പോള്‍....ദീപുവിന്റെ അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു....." ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ......നിന്നെ മരുമകളായിട്ടല്ല.....മകളായിട്ട് ആണ്....ഇവിടേക്ക് കൊണ്ടുവരിക... മോള്‍ക്ക്  നഷ്ടായ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടേയും കുറവ്....മാറ്റാന്‍ ഈശ്വരന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ആണ് ഭാഗ്യം കല്‍പ്പിച്ചു തന്നത്..... മോളൊന്നുകൊണ്ടും വിഷമിക്കണ്ട..... അച്ഛനും അമ്മയും  അവനും നിന്റെ കൂടെ എന്നുമുണ്ടാവും.....

അപ്പോള്‍  ശരി മോളെ.....

അച്ഛന് ഓഫീസില്‍ കുറച്ച് ജോലി ഉണ്ട്.....ഇനിം അച്ഛന്‍ വിളിക്കൂട്ടോ....എന്റെ സ്വന്തം മോളു തന്നെയാ നീ.....

നിറ കണ്ണുകളോടെ അനു പറഞ്ഞു...."അതെ....അച്ഛന്റെ മോളാ...

ശരി....അച്ഛാ...ജോലി.....ചെയ്തോളൂ...."

ഫോണ്‍ വിളി കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തന്നെ ദീപു ഓടി വന്നു....."എന്താ നിന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞേ..."

കണ്ണ് പെട്ടന്ന്  തുടച്ചിട്ട് അനു പറഞ്ഞു...

."ഏയ്....തോന്നിയതാ...."

അപ്പോഴേക്കും ഫാക്ടറി സന്ദര്‍ശനം കഴിഞ്ഞ്....എല്ലാവരും വെളിയിലേക്ക് വന്നു.....

"എല്ലാവരും കറങ്ങി നടക്കാതെ ബസ്സില്‍ കേറിയിരിക്ക് "

എന്ന്.....അഞ്ജലി മിസ്സിന്റെ നിര്‍ദ്ദേശം വന്നു......

എല്ലാവരും ബസ്സിലേക്ക് കയറി.....

രാവിലത്തെ ആഹാരം കഴിഞ്ഞ്....പിന്നെ ഒരു ലേക്കിലേക്കായി യാത്ര....

വൈകിട്ട് ദീപുവിനോട് പറയാനുള്ളതൊക്കെ അനു മനസില്‍ കണക്ക് കൂട്ടുകയായിരുന്നു....

മ്യൂസിയവും പാര്‍ക്കും ഒക്കെ  സന്ദര്‍ശിക്കുമ്പോഴും അനുവിന്റെ മനസ്സ് മറ്റെവിടെയോ ആരുന്നു..... അങ്ങനെ വൈകുന്നേരത്തോട് സമയ അടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....അനുവിന് ടെന്‍ഷനും കൂടി  വന്നു.....എന്നാല്‍  ദീപു കൂളായി നടന്നു......ആ ദിവസത്തെ അവസാന സന്ദര്‍ശനം സൂയിസൈഡ് പോയിന്റ് ആയിരുന്നു....ബസ്സില്‍ നിന്ന് ഇറങ്ങി എല്ലാവരും നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി....അഗാധമായ കൊക്കരികില്‍ നിന്ന് ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും എല്ലാവരും ഫോട്ടോ എടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....അനു ഒരു ഭാഗത്ത് മാറി  നിന്നു.....

"മഞ്ഞ് വീഴും മുന്‍പെ എല്ലാവരും ബസ്സില്‍ എത്തേണ്ടതാണ്" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് ടീച്ചേഴ്സും കൂട്ടരും നടന്നകന്നു.... വളരെ കുറച്ച് പേര് മാത്രമായി അവിടെ.. അനു  ബസ്സിലേക്ക് പോകാനായി തിരികെ നടന്നതും.....ദീപു വിളിച്ചു.... "അനു...ഒന്ന്....നിന്നെ....ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ട് പോയാല്‍ മതി..."

അനു ഷോക്കേറ്റതുപോലെ അവടെ നിന്നു....

അവസാനം ദീപുവും അച്ചുവും പ്രിയയും അനുവും മാത്രമായി....

"അച്ചു....നീ പ്രിയയേ കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് പതിയെ നടന്നോ....എനിക്ക് അനുവിനോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കണം...."

കേട്ട പാതി കേള്‍ക്കാത്ത പാതി അച്ചുവും പ്രിയയും സ്ഥലം കാലിയാക്കി.....

" അനൂ....പറ... എന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറപടി....."

"ഇവിടെയോ?? പിന്നീട് പറയാം ഇപ്പോ വേണ്ട...." അനു ടെന്‍ഷനഡിച്ച് വിയര്‍ത്തുകുളിച്ചു...

"അനു....പറയുന്നേല്‍ ഇപ്പോ ഇവിടെ വെച്ച്......പറയില്ല എന്നാണെങ്കില്‍.....നിനക്ക് പോകാം....ഞാന്‍ ടൂര്‍ ക്യാന്‍സല്‍ ചെയ്ത് തിരികെ പോകും....അറിയാല്ലോ എന്നെ....പറയുന്നേല്‍ പറ"...."

അനു കുറച്ച് നേരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല....

ദീപു  തുടര്‍ന്നു..." ശരി....നീ പറയേണ്ട....ഞാന്‍ ഈ കൊക്കയിലേക്ക് ചാടാന്‍ പോകുവാ....ഞാന്‍ ചത്തില്ലേല്‍ നീ പറഞ്ഞാല്‍ മതി..." അത്രയും പറഞ്ഞ് ദീപു  കൊക്കയ്ക്ക് അരികിലേക്ക് നടന്നു......

"അയ്യോ അവിടേക്ക് പോകല്ലേ ഞാന്‍ പറയാം...." അനു അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ദീപു അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ നടന്നു.....

"ഇഷ്ടാ.....നിക്ക്......ഒരുപാട്......", അനു അത്രയും പറഞ്ഞ്.... കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവിടെ  ഇരുന്നു....

അനക്കം ഒന്നും കേള്‍ക്കാണ്ടായപ്പൊ  അനു മുഖമുയര്‍ത്തി ദീപുവിനെ നോക്കി......

ദീപു അപ്പോള്‍ അനുവിന്റെ കരയുന്ന ഫോട്ടോ എടുക്കുകയായിരുന്നു.......

അനു വേഗം  ദീപുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയെത്തി....

അനു ദീപുവിനെ  കൈകൊണ്ട് തല്ലാന്‍ തുടങ്ങി......

" എന്താ ഈ ചെയ്ത്.....ഇനി ഇങ്ങനെ ചെയ്യുമോ??? അത്ര പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അനു വീണ്ടും കരഞ്ഞുതുടങ്ങി......

അവളെ മാറോട് ചേര്‍ത്തു.....നെറ്റിയില്‍ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട്  ദീപു പറഞ്ഞു ..... "

നിന്നെ ഒറ്റക്കാക്കി ഞാന്‍ എങ്ങും പോകില്ല പെണ്ണെ....ഇത് നിന്നെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കാന്‍ ചെയ്തത് ആണ്....സോറി പെണ്ണെ....."

"എന്നാലും ഇതിത്തിരി കൂടിപ്പോയീട്ടോ.....ഞാന്‍ പേടിച്ചുപോയി......" അനു പറഞ്ഞു....

"സാരമില്ല വാ.... പോകാം ..... എല്ലാവരും ബസ്സില്‍ കേറിയിട്ടുണ്ടാവും.... അവിടെ നിക്ക്  ഒരു സെല്‍ഫി കൂടി  എടുത്തിട്ട് പോകാം"ദീപു  പറഞ്ഞു.....

സെല്‍ഫി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോ അവര്‍ ബസ്സിന് അരികിലേയ്ക്ക് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....

"ഇത്ര നാളായിട്ട് ഞാന്‍ കരയുന്ന ഫോട്ടോ ആണല്ലേ ആദ്യം എടുത്തേ.....കൊള്ളാം....ദുഷ്ടന്‍... ഇത്രേ  ഉള്ളൂ സ്നേഹം.....അല്ലേ.... "

നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ദീപുവിനെ നുള്ളിക്കൊണ്ട് അനു പറഞ്ഞു.....

"ആദ്യത്തേതൊ.....ഇതോ????... കൊള്ളാം....അച്ഛന്‍ വിളിക്കുമ്പോ ചോദിച്ച് നോക്ക്.....എനിക്ക് എത്ര സ്നേഹം നിന്നോട് ഉണ്ടെന്ന്....."

ദീപു അനുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ച്കൊണ്ട്  പറഞ്ഞു.....

"ശ്ശോ....വിട്....ചെക്കാ...." ദീപുവിനെ തള്ളിമാറ്റിക്കൊണ്ട്...അനു ബസ്സിനടുത്തേക്ക് ഓടി....

ദീപു  അപ്പോഴും  അനുവിന്റെ ഫോട്ടോ  എടുക്കുകയായിരുന്നു...

                      .(തുടരും)

❤5❤

അടുത്ത യാത്ര  വയനാട്ടിലേക്ക് ആണ്....വൈകുന്നേരത്തെ ആഹാരോം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും ബസ്സില്‍ കയറി.....ഇപ്പോ ദീപു അനുവിന് ഒപ്പം ഇരുന്നാ ആഹാരം കഴിച്ചത്..... അനു നല്ല സന്തോഷത്തിലാണ്.....

രാത്രിയില്‍ ബസ്സില്‍  ഒരു പ്രേത സിനിമ ഇട്ടു....അപ്പോഴേക്കും ദീപു അനുവിന്റെ സീറ്റിന് അരികിലേക്ക് വന്നു....പ്രിയ യോട്  അച്ചുവിനൊപ്പം പോയിരിക്കാന്‍ ആവിശ്യപ്പെട്ടു.....അവള്‍ ഒന്ന് ആക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അച്ചുവിനൊപ്പം പോയിരുന്നു.......

"എന്താ വന്നേ" അനു ചോദിച്ചു....

അതിന് മറുപടി എന്നോണം ദീപു  ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.....

എന്നിട്ട് എതിര്‍ സീറ്റില്‍ കാലു നീട്ടി വെച്ച്  അനുവിന്റെ മടിയില്‍ കിടന്നു......

എന്നിട്ട്   പറഞ്ഞു .....

"നല്ല തലവേദന..." ദീപു  കണ്ണടച്ചു കിടന്നു......

അനുവിന്റെ  കൈ പിടിച്ച് ദീപു അവന്റെ നെറ്റിയിലെ മുറുവിന് മുകളില്‍ വെച്ചു.......

വേദന കൊണ്ടാണ് അവന്‍ അപ്പോള്‍   പുരികം ചുളിക്കുന്നത് എന്ന് അനുവിന് മനസിലായി.....

അവള്‍ അവന്റെ മുടി കൈകള്‍ കൊണ്ട് പതുക്കെ തലോടാന്‍ തുടങ്ങി.....ദീപു  ഉറങ്ങിയെന്ന് തോന്നിയപ്പോള്‍ അനു നെറ്റിയിലെ മുറിവില്‍ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു......

എന്തൊക്കെയോ മനസില്‍ ഓര്‍ത്ത് അവളും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സീറ്റില്‍ ചാഞ്ഞു കിടന്നു.......

അച്ചുവിന്റേയും പ്രിയയുടെയും ചിരികേട്ടാണ് അന്നുണര്‍ന്നത്..... ദീപുവിന്റെ  ക്യാമറ  കൊണ്ട്  അച്ചു....ഫോട്ടോ തുരുതുരാന്ന് എടുക്കുകയാണ്..... ദീപു ഭാവ വ്യത്യാസം ഇല്ലാതെ മടിയില്‍ കിടക്കുന്നു......

"ശ്ശൊ....ഒന്നെഴുന്നേക്ക്...." നാണക്കേടു കൊണ്ട്  അവള്‍ ദീപുവിനെ തള്ളി എണീപ്പിച്ചു....

"അയ്യാ....ടീച്ചേഴ്സ് ഒഴികെ എല്ലാവരും കണ്ടു....അപ്പോഴാ നിന്റെ  ഒരു നാണം.... '' പ്രിയയുടെ കമന്റ് കേട്ട്  അനു അന്തിച്ചുപോയി.....

"ഈശ്വരാ...." അനു തലയില്‍ കൈവെച്ചു പറഞ്ഞു.....അപ്പോഴേക്കും  എല്ലാവരും  ബസ്സില്‍നിന്നും ഇറങ്ങിയിരുന്നു..... പിന്നാലെ അച്ചുവും ദീപുവും അനുവും പ്രിയയും......

അന്നത്തെ ദിവസം അനുവിന് അസഹനീയം ആയിരുന്നു....ക്ലാസിലെ മറ്റു കുട്ടികളുടെ പെരുമാറ്റവും നോട്ടവും ഒക്കെ അവളെ അസ്വസ്തയാക്കി....... എന്നാല്‍ ദീപുവിന് ഒരു  കൂസലും ഇല്ലാരുന്നു.... ചോദിക്കുന്നവരോടൊക്കെ

"എനിക്ക് അവളെ.....ഇഷ്ടാ....ഞാന്‍ കെട്ടാന്‍ പോകുന്ന എന്റെ പെണ്ണാ..."

എന്ന് ദീപു ധൈര്യത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് "

ആ യാത്ര  ആണ് അനുവിനെ ദീപുവിനോട് അടുപ്പിച്ചത്....

പിന്നീടുള്ള നാളുകള്‍ അവരുടേതായിരുന്നു......കളിയും ചിരിയും താമാശയും  നിറഞ്ഞതായിരുന്നു....

അവസാന വര്‍ഷ പ്രോജക്ട് ചെയ്യുന്നതിനിടയിലാണ്.....അവര്‍ക്കിടയിലേക്ക്......ദുഃഖങ്ങള്‍ കടന്നു വരാന്‍ തുടങ്ങിയത്.......

ദീപുവിന്റെ അച്ഛന് അറ്റാക്ക് വന്നു.....

അവനും  അമ്മയും  അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി....കമ്പിനി ദീപുവിന്റെ മേല്‍നോട്ടത്തിലായി.......അച്ഛന്റെ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങള്‍ അവന് ഏറ്റെടുക്കേണ്ടി വന്നു....

പഠനം മുടങ്ങാതിരിക്കാന്‍.....

ദീപുവിന് വേണ്ടി പ്രോജക്ട് അനു ചെയ്തു.....പ്രോജക്ട് പ്രസന്റേഷനും അവസാന വര്‍ഷ പരീക്ഷക്കും അനുവിന്റെ നിര്‍ബന്ധത്താല്‍ അവന്‍ വന്നെഴുതി.....ദീപുവിന്റെ ജീവിതത്തില്‍ പിന്നെ

തിരക്കു പിടിച്ച ദിവസങ്ങളായിരുന്നു.....

മാര്‍ക്ക് ലിസ്റ്റ് വാങ്ങാന്‍  വന്നപ്പോഴാണ് അനു അവസാനം ദീപുവിനെ കണ്ടത്...... അവന് തിരികെ പോകാന്‍ സമയം ആയതിനാല്‍ ഒന്നും സംസാരിക്കാന്‍ പോലും അനുവിന് കഴിഞ്ഞില്ല.....

അന്ന്....ദീപു കാറില്‍ യാത്രയാവുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് അവള്‍....തലകറങ്ങി വീണത്.....

ആരൊക്കെയോ....അവളെ താങ്ങിയെടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തിച്ചു.....പ്രത്യക്ഷത്തിത്തില്‍ കുഴപ്പമില്ലാത്തതിനാല്‍.....ട്രിപ്പ് ഇട്ടു ഡോക്ടര്‍ വിട്ടയച്ചു......

ഓരോ ദിവസവും ദീപുവിന്റെ ഫോണ്‍ വിളികള്‍ കുറഞ്ഞുവന്നു......എന്നാല്‍ അതൊന്നും അവന്‍ വിളിക്കുമ്പോള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കില്ലാരുന്നു....

അവളുടെ വിഷമങ്ങള്‍ ഉള്ളിലൊതുക്കി...കുറച്ചുനാള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ദീപു ദുബായില്‍ പോയി .....അവന്‍ ആഗ്രഹിച്ച കോഴ്സ് ചെയ്യാന്‍.....

കംമ്പിനി കാര്യങ്ങള്‍ അവടെ നിന്ന് നിയന്ത്രിക്കാന്‍ ദീപു തീരുമാനിച്ചു.......തിരക്കുകള്‍ കൂടി വന്നു ..... പതിയെപ്പതിയെ അനുവിനെ വിളിക്കാന്‍ പോലും അവന്‍ മറന്നു......

അവനെ ഒരിക്കലും അനു കുറ്റപ്പെടുത്തിയില്ല.....അതിനിടക്ക്.....അനുവിന്റെ മുത്തച്ഛന്‍ മരിച്ചു.....

അവള്‍ ആരോരും ഇല്ലാത്തവളായി.....മുത്തച്ഛന്റെ ചിത എരിഞ്ഞടങ്ങും മുന്‍പ് ബന്ധുക്കള്‍ അവളെ പടിറക്കി വിട്ടു..... എവിടേക്കന്നില്ലാതെ കുറേ  അലഞ്ഞു......ആ അലച്ചിലിനൊടുവില്‍ റോഡരുകില്‍ അവള്‍ ബോധം കെട്ടുവീണു....ആശുപത്രിയില്‍ അന്നെത്തിച്ചത് അതുവഴി പോയ പോലീസുകാരാണ്....... ആരുമില്ലത്തവളാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അതുവരെ അടക്കിവച്ച കണ്ണുനീര്‍ ദാരയായി ഒഴുകി......

പോലിസ് മുന്‍കയ്യെടുത്ത് അവളെ അടുത്തുള്ള അനാദാലയത്തിലാക്കി..... കഴിഞ്ഞകാലം

നടന്നതൊക്കെയും...ഒരു സ്വപ്നം പോലെ അവളുടെ  ഉള്ളിലൂടെ കടന്നു പോയി......ദീപുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ വീണ്ടും പ്രിയ അവളുടെ മനസ്സില്‍ ഉണര്‍ത്തിരിക്കുന്നു......അവളുടെ മനസ്സാകെ അസ്വസ്തമായി.....

പെട്ടന്നാണ് കണ്ടക്ടര്‍ തട്ടിവിളിച്ചത്....

"ഹലോ....ടിക്കറ്റ്.....

എവിടെയാ ഇറങ്ങേണ്ടത്????"

"വണ്ടാനം" അനു പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു......

  പൈസ കൊടുത്തു  ടിക്കറ്റ് വാങ്ങിയിട്ട്.....അവള്‍ വെളിയിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു......

"എന്താണ് മോള്‍ ഈ ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നേ????"

അടുത്തിരുന്ന സ്ത്രീ ചോദിച്ചു......

"ഏയ് ഒന്നൂല്ല"......അവള്‍ മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു......

"വണ്ടാനത്താണോ വീട്" ആ സ്ത്രീ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.....

അല്ല എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവള്‍ തലയാട്ടി......

"അവിടെ  എന്തിനാ പോകുന്നേ" അവര്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു......എന്നാല്‍ അതിന് മറുപടി പറയാതെ  കയ്യില്‍ ഇരുന്ന ഫയലിലേക്ക് മാത്രം നോക്കി....

അതില്‍ ചുവന്ന മഷിയില്‍ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു..... രണ്ട് വാക്കുകള്‍.....

"Cancer patient"

                           ( തുടരും)

❤6❤

ബസ്സിറങ്ങി നടക്കുമ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സില്‍ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകള്‍ ഉരുണ്ടുകൂടുന്നുണ്ടായിരുന്നു....

"മോളുടെ പേരെന്താ" പിന്നില്‍ നിന്നുള്ള ചോദ്യം കേട്ടവള്‍ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.....

ബസ്സില്‍ അടുത്തിരുന്ന അതേ സ്ത്രി...

"അനു"  അത്രയും പറഞ്ഞ് അവള്‍ വേഗത്തില്‍ നടന്നു.... മറ്റുള്ളവരില്‍ നിന്നും  എപ്പോഴും അവള്‍ ഒഴിഞ്ഞുമാറി......

എല്ലാവരില്‍ നിന്നും ഏകയായി അകന്ന്  നില്‍ക്കാന്‍  അവള്‍ ആഗ്രഹിച്ചു..... രണ്ട് വര്‍ഷം കൊണ്ട് ജീവിതം അവളെ പഠിപ്പിച്ച പാഠം ആയിരിക്കാം അത്..... ആത്മാര്‍ത്ഥമായി പ്രണയിച്ചവന്‍ പോലും സൗഭാഗ്യങ്ങളില്‍  അവളെ മറന്നത് ചിലപ്പോള്‍ അവളുടെ മനസ്സിനെ തന്നെ മരവിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവും......ചിരിക്കാന്‍ പോലും അവള്‍ മറന്നിരുന്നു.....

അതുകൊണ്ട് തന്നെയാവാം..... ക്യാന്‍സര്‍ ആണ് തനിക്കെന്ന് ഡോക്ടര്‍ പറയുമ്പോഴും അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഭാവ വ്യത്യാസവും ഇല്ലാതെ ഇരുന്നത്.....

അനാധാലയത്തില്‍ കഴിയുന്ന ദിവസങ്ങളില്‍ ദീപു എന്നെങ്കിലും തന്നെ തേടി വരും എന്നവള്‍  വിശ്വസിച്ചിരുന്നു...... പതിയെപ്പതിയെ ആ വിശ്വാസം ക്ഷയിച്ചു.....

എല്ലാ വേദനകളില്‍ നിന്നും തന്നെ മുക്തയാക്കാന്‍ ചിലപ്പൊ ഈശ്വരന്‍ തന്ന വരദാനം ആയി ക്യാന്‍സറിനെ കരുതി.....അതിന് ശേഷം പിന്നീടങ്ങോട്ട് അവള്‍ക്ക് ഒരേ ഒരു  പ്രാര്‍ത്ഥന മാത്രമായി...... ദീപു തന്നെ തേടി വരെരുത് എന്ന്....

ഡോക്ടറെ കാണാനായി അവളുടെ അവസരം കാത്ത്...റൂമിന് മുന്നില്‍ കാത്തിരുന്നു.... അവളുടെ അരികിലായി ആ സ്ത്രീയും.....

"ഇവരെന്താ എന്റെ പിന്നാലെ വരുന്നേ" അവള്‍ നീരസത്തോടെ അവരെ നോക്കി..... ആ സ്ത്രീ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു....

അതിന് മറുപടിയെന്നോണം അവള്‍ മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു.....

'ദീപിക ആരാ????....വരൂ.....' നേഴ്സ് വന്നുവിളിച്ചു..... ആ സ്ത്രീ ഡോക്ടറിന്റെ റൂമിലേക്ക് കയറി....

അവള്‍ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു..... ആശുപത്രിയിലേക്ക് ആളുകളുടെ തിരക്കാണ്.... രോഗികളും അവരെ കാണാന്‍ വരുന്നവരും ആശുപത്രിയിലെ ജീവനക്കാരും....അങ്ങനെ വരുന്നവരും പോകുന്നവരുമായി ഒരുപാടുപേര്‍.....

ആശുപത്രിയില്‍ കിടക്കേണ്ട അവസ്ഥ വന്നാല്‍ തനിക്കാരുണ്ട്????എന്ന് മനസ്സില്‍ ഉയര്‍ന്ന ചോദ്യത്തിന് മുന്നില്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകി....

'ആരാ അനു.....വരൂ '   നേഴ്സ് വിളിച്ചു....

പെട്ടന്ന് കണ്ണുനീര്‍ തുടച്ച്  അവള്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതും കൈകള്‍ വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി.....കാര്യം എന്തെന്ന്  മനസ്സിലായപോലെ പെട്ടന്ന് തന്നെ അവള്‍ ബാഗില്‍ നിന്ന് തൂവാലയെടുത്ത് മൂക്ക് തുടച്ചു....ആ വെളുത്ത നിറത്തിലുള്ള തൂവാല മിനിട്ടുകള്‍ കൊണ്ടുതന്നെ ചുവന്നു.... അവള്‍ക്ക് തലകറങ്ങും പോലെ തോന്നി..... ഡോക്ടറിന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഒരുവിധത്തില്‍  വാതില്‍ തുറന്ന് കയറിയതും തലകറങ്ങി വീണതും ഒരുമിച്ചാരുന്നു...

'അയ്യോ....എന്റെ മോള്‍' എന്നാരോ വിളിക്കുന്നത് ബോധം മറയുമ്പോഴും അനു കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു......

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാണ് അനു ബോധം വീണ്ടടുത്തത്... കണ്ണു തുറന്ന് അവള്‍ ചുറ്റും നോക്കി.... ഡോക്ടര്‍ അടുത്ത് നില്‍ക്കുന്നു....

"എത്ര തവണ പറഞ്ഞു കുട്ടിയോട് മരുന്ന് കൃത്യമായി കഴിക്കണം സൂക്ഷിക്കണം എന്നൊക്കെ....ഇങ്ങനെ പറയുന്നത് ഒന്നും അനുസരിക്കാന്‍ പറ്റില്ലങ്കില്‍ പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നേ.....കൂടെ ആരേലും കൊണ്ടുവരണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലെ ഞാന്‍...."

ഡോക്ടറുടെ ചോദ്യ ശരങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു....

" ഞാന്‍ അനാധാലയത്തില്‍ ആണ് താമസിക്കുന്നത്.....എനിക്ക് എല്ലാരുമുണ്ടായിരുന്നു....എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ ആരുമില്ല....അനാധാലയത്തിലുള്ളവരുടെ നിര്‍ബന്ധം കാരണം ആണ് ഞാന്‍ ഇവിടേക്ക് വരുന്നേ....എനിക്ക് ജീവിതം എന്നേ മടുത്തത് ആണ്....പലപ്പോഴും ആത്മഹത്യ ചെയ്യാന്‍ തയ്യാറായതുമാണ്....എന്നാല്‍ ഈ രോഗം വന്നപ്പോഴാണ്  മരണം എന്നെ തേടി വന്നത് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ആത്മഹത്യ എന്ന ചിന്ത....ഉപേക്ഷിച്ചത്......ഡോക്ടര്‍ എനിക്കായി ഒരു സഹായം ചെയ്തു തരുമോ.... എത്രയും വേഗം മരിക്കണം... എന്നെ എങ്ങനെയെങ്കിലും ഈ നശിച്ച ലോകത്തൂന്ന് ഒന്ന് മോചിപ്പിക്കൂ.....പ്ലീസ്......

"

അവള്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി.....

ഡോക്ടര്‍ അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു.... " അയ്യേ....അനുകുട്ടി കരയുവാണോ?????  ആരാ പറഞ്ഞേ നിനക്ക് ആരുമില്ലന്ന്..... നിനക്ക് ആരുമില്ലങ്കില്‍ പിന്നെ ഇത് ആരാ....???? "

ഡോക്ടര്‍  ഇടതുവശത്തേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി.....

അനു അവരെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.... അവളുടെ പിന്നാലെ ബസ് സ്റ്റാന്‍റ് മുതല്‍ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ആ സ്ത്രീ... കുറച്ച് നേരം അവരെ ഒന്ന്  നോക്കിട്ട് അനു ഡോക്ടറോട് ചോദിച്ചു..

"ആരാ ഇത്"

(തുടരും..)

❤7❤

"ആരാണെന്നൊ???? മനസ്സിലായില്ലെ എന്നെ......."

ആ സ്ത്രീ അനുവിന് നേരെ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി.....

അനു ഒന്നുകൂടി സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി....എവിടെയോ കണ്ടുമറന്ന മുഖം....അതോ....തനിക്ക് തോന്നുന്നതോ....എന്ന് ആലോചിച്ച് അവള്‍ ആകെ ചിന്തയില്‍ മുഴുകി.....

ആ ചിന്തകളെ കീറി മുറിച്ചുകൊണ്ട് അവര്‍ പറഞ്ഞു

  " ഞാന്‍  ഒരു ബന്ധുവാ....കുട്ടിയെ കുറേ നാളായി തിരയുകയാണ്.....തറവാട്ടില്‍ ചെന്നപ്പോഴാ കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ അറിഞ്ഞെ....പിന്നെ കുട്ടിയെ തിരയാത്ത നാടുകളില്ല......കണ്ണില്‍ചോരയില്ലാത്ത ആ സ്വത്ത് മോഹികള്‍ ഒക്കെ കൈക്കലാക്കി നിന്നെ പടിയിറക്കി വിട്ടു അല്ലേ.....ദൈവം ചോദിക്കും...ആ പിശാചുക്കളോട്...."

അനു അപ്പോഴും അവരെ അതിശയത്തോടെ നോക്കീട്ട് ചോദിച്ചു..... "ചേച്ചിക്ക് ആളു മാറിയിട്ടില്ലല്ലോ??? അല്ലേ???

എന്റെ അറിവില്‍ എന്നെ തിരക്കിവരാന്‍ മാത്രം ആരും ഇല്ല......" അവള്‍ തീര്‍ത്തു പറഞ്ഞു.....

ആരുമില്ലന്നോ.....

അപ്പോ ഞാനും ആ പുറത്തു നില്‍ക്കുന്നവരും ഒക്കെ  ആരാ????? അവര്‍ ചോദിച്ചു........

പുറത്ത് നില്‍ക്കുന്നോ ആര്......???? അനു പുറത്തേക്ക് നോക്കി.....

അതൊക്കെ പറയാം....

അതിന് മുന്‍പ് എനിക്ക്  ചില കാര്യങ്ങള്‍ പറയാനുണ്ട്....മോള്‍ അത് കേള്‍ക്കൂ

"എന്റെ പേര് ദീപിക...എനിക്ക്  ഒരു മകന്‍ ആണ് ഉള്ളത്.....ഞാനും അവനും അവന്റെ അച്ഛനും ദുബായില്‍ ആണ് കഴിയുന്നത്...... 9 മാസം മുന്‍പ് എന്റെ  മകന് ഒരു അപകടം ഉണ്ടായി..... ദുബായില്‍ വെച്ച്..... കുറേ നാള്‍ കോമയിലാരുന്നു..... ഇപ്പോഴും റിക്കവര്‍ ആയിട്ടില്ല.....എങ്കിലും ബോധം വീണ്ടെടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു....അടുത്ത മാസം അവസാനം അവനെ ചികിത്സക്കായി അമേരിക്കയിലേക്ക് കൊണ്ടു പോവുകയാണ്...... "

അവര്‍  അത് പറഞ്ഞുതീരും മുന്‍പ്  അനു ഇടക്ക് കയറി പറഞ്ഞു......

"ഇതൊക്കെ എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടൊരുകാര്യോം ഇല്ല...... ഇതൊന്നും കേള്‍ക്കാനും താല്‍പ്പര്യമില്ല...."

അനുവിന്റെ നീരസം മനസിലാക്കിയപോലെ അവര്‍  പറഞ്ഞു.....

"നിന്റെ ദീപുവിന്റെ കാര്യം....പിന്നെ ആരോടാ കുട്ടി....ഞാന്‍  പറയുക......."

അത്രയും പറഞ്ഞ്  അവര്‍ കരയാന്‍ തുടങ്ങി......

ആ കേട്ട വാക്കുകള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും അനുവിന്റെ  കാതില്‍ അലയടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി......

"അമ്മേ".....

അനു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് വിളിച്ചു....

അതേ....മോളേ.....അമ്മയാ....ഇനി എന്റെ മോളെ ഞാന്‍  തിരക്കാത്ത സ്ഥലമില്ല.... അവന് അപകടം പറ്റിയതറിഞ്ഞ് അച്ഛന് വീണ്ടും വയ്യാതെ ആയി..... മുത്തച്ഛന്‍  മരിച്ചതൊന്നും ഞങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.....  ബോധം  വന്ന സമയം മുതല്‍ ഇപ്പോഴും അനുവിനെ ആണ് അന്വേഷിക്കുന്നേ..... എന്റെ മോള്‍ വരില്ലേ??അവന്റെ അടുത്തേക്ക്...... അവന്റെ  മനസില്‍ മോളു മാത്രേ ഉള്ളു.....

ചെറിയ പ്രായത്തില്‍ അളവില്‍ കൂടുതല്‍ പൈസയും സൗഭാഗ്യങ്ങളും കുറച്ച് നാള്‍ അവനെ അന്ധനാക്കി....അത് എന്റെ മോളെ ഏറെ വേദനിപ്പിച്ചൂ എന്ന് അമ്മയ്ക്ക് അറിയാം.....

അപ്പോഴും ഇപ്പോഴും അവന്റെ മനസില്‍ എന്റെ മോളു മാത്രമേ ഉള്ളു.....അവനു വേണ്ടി അമ്മ പിടിക്കാം മോളുടെ കാലുകള്‍.....

ദീപിക അനുവിന്റെ  കാലുകള്‍ പിടിക്കാന്‍ തിരിഞ്ഞതും അനു അവരുടെ കയ്യില്‍ കടന്നു പിടിച്ചു.....

"അരുത് അമ്മേ.... അങ്ങനെ ചെയ്യല്ലെ.....

ദീപുവേട്ടനെ കാണാന്‍ ഞാന്‍  വരാം....എന്നാല്‍ എന്റെ അസുഖത്തെ കുറിച്ച് ദീപുവേട്ടനെ  അറിയിക്കരുത്....."

"ഇല്ല.... മോളെ.....പറയില്ല.....എന്നാല്‍ നീ മരുന്നു കഴിക്കണം.....ട്രീറ്റ്മെന്റ് പൂര്‍ത്തിയാക്കണം......നിനക്കായി ദീപു കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്....നിന്റെ രോഗം മാറ്റിയെടുക്കാം എന്നാ ഡോക്ടര്‍ പറയുന്നെ.....അത് മാറുന്നവരെ അമ്മ ഉണ്ടാവും എന്റെ മോളുടെ കൂടെ..... നീ ഇനി ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒപ്പം ആണ് ജീവിക്കേണ്ടത്.....ഞങ്ങള്‍ നിന്നെ  കൊണ്ടുപോകുവാ...." അമ്മയുടെ വാക്കുകള്‍ അനുവിന്റെ കണ്ണുകളെ ഈറനണിയിച്ചു.....വളരെ കാലത്തിന് ശേഷം അവള്‍ ഈശ്വരനെ ഓര്‍ത്തു....

ദീപുവിന്റെ ബന്ധുക്കള്‍ ഒക്കെ അനുവിനെ കാണാനായി പുറത്തു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു...... എല്ലാവര്‍ക്കും അനുവിനെ അറിയാം .....അത് അവരുടെ പെരുമാറ്റത്തില്‍നിന്ന് അവള്‍ക്ക് വ്യക്തമായി.....

എല്ലാവരും അവളെ തിരയുകയായിരുന്നു എന്ന് കേട്ടപ്പോള്‍ അവള്‍ക്ക് വിഷമവും സങ്കടവും ഒക്കെ വന്നു.....

മാസങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി.....അനുവിന്റെ അസുഖം മരുന്നുകള്‍ കൊണ്ടും  ദീപുവിന്റെ അമ്മയുടെയും ബന്ധുക്കളുടെയും പരിചരണം കൊണ്ടും  ഒരുപാട് മാറി......

അങ്ങനെ ദീപുവിനെ കാണുന്ന ദിവസം വന്നെത്തി......ദുബായില്‍ എത്തിയ അന്ന് തന്നെ ദീപുവിനെ കാണാനായി അനു വാശി പിടിച്ചു.....

എല്ലാവരും ആകാംഷയോടെ റൂമിന് മുന്നില്‍ നിന്നു.....അവരെ സാക്ഷിയാക്കി അനു ആ റൂമിലേക്ക് കയറി......

അവിടെ ഒരു കട്ടിലില്‍ ഏകനായി....ദീപു ഉറങ്ങുന്നു......അനു അവന്റെ അരികില്‍ എത്തി.....കുറച്ചു നേരം അവനെ നോക്കി നിന്നു..... ദീപു ആകെ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു.... അവന്റെ മുഖച്ഛായയേ മാറിയിരിക്കുന്നു.....അനുവിന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞൊഴുകി.....അവളുടെ കണ്ണുനീര്‍തുള്ളി ദീപുവിന്റെ കാലുകളില്‍ വീണു..... ദീപു  കണ്ണു തുറന്നു അനുവിനെ നോക്കി വിളിച്ചൂ.....

"അനൂ.......നീ വന്നു അല്ലേ....എനിക്ക് അറിയാരുന്നു......നിന്നെ മറന്നുവെന്ന് വിചാരിച്ചു അല്ലെ..... പൈസ ഉണ്ടാക്കാന്‍ ഉള്ള ഓട്ടപാച്ചില്‍ ആയിരുന്നു പെണ്ണെ....നീ എന്റെ ഉള്ളില്‍ തന്നെ ഉണ്ട്.... തേച്ചിട്ട് പോകാന്‍ അല്ല ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചേ....ചങ്കിനുള്ളില്‍ കൊത്തി വരച്ചുവെച്ചെക്കുവാ.....അങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നവരും ഉണ്ട് പെണ്ണെ.....

എങ്കിലും ആരോരുമില്ലാത്ത നിനക്ക് ഞാന്‍ ഒരുപാട്  സങ്കടം തന്നൂ എന്നറിയാം....ക്ഷമിക്ക് പെണ്ണെ....നിന്റെ  ദീപു അല്ലേ.......

അനൂ....എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ.....എന്നോട് ദേഷ്യാണോ?????"

അനു പെട്ടന്ന് ദീപുവിന്റെ കാല്‍ക്കല്‍ വീണു കരയാന്‍ തുടങ്ങി......

"എന്നോട് ക്ഷമിക്ക് ഏട്ടാ....ഏട്ടന്‍ എന്നെ വേണ്ടെന്ന് വെച്ചെന്നാ കരുതിയെ.....വിളിക്കാണ്ടായപ്പൊള്‍

അച്ഛനെയൊ ഏട്ടനെയൊ വിളിക്കാന്‍ ഞാന്‍ കൂട്ടാക്കിയില്ല.....ആര്‍ക്കും ബാധ്യത ആകേണ്ടന്ന് കരുതി....അത് എന്റെ തെറ്റാ....ഞാനും ചെയ്ത് ഒക്കെയും തെറ്റായിപ്പോയി....എന്നോടും ക്ഷമിക്ക് ഏട്ടാ..... "

ദീപു  അനുവിന്റെ കൈയ്യില്‍ പിടിച്ചു തന്റെ അടുത്തേക്ക് നീക്കി നിര്‍ത്തി......

"ഇതെപ്പോഴാ ഞാന്‍  ഏട്ടന്‍ ആയെ....." അനു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ദീപുവിനെ നുള്ളി....

"ഒന്നു പോവെടുന്ന്"....അനു മുഖം കുനിച്ചിരുന്നു....

അനുവിനെ  തന്റെ മാറോട് അണച്ചുകൊണ്ട് ദീപു പറഞ്ഞു.....

"നീ എന്റെ ഭാഗ്യമാ....ഇനി ഒരിക്കലും തനിച്ചാക്കില്ല....എന്റെ

മാത്രം ആണ്.....ഇനി നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായാല്‍ മതി....എനിക്ക് നടക്കാനും എഴുന്നേല്‍ക്കാനും ഒക്കെ പറ്റും......."

"ഉണ്ടാവും...എന്നും...എപ്പോഴും....."അനു പറഞ്ഞു.....

അങ്ങനെ  ആ പ്രണയം സാഫല്യമായി.....
ശുഭം.....
അനുആർരാജ്
❤❤❤❤❤