മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ-1
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

പരസ്പരം കോർത്തിണക്കിയ രണ്ടു കൈകൾ, കത്തി നിൽക്കുന്ന മൂണിന്‌ താഴെ ആയി പ്രണയാർദ്ധമായി ആട്ടി നടന്നു..
ഇന്ന് ഞാൻ നിനക്കൊരു സർപ്രൈസ് റെഡി ആക്കിയിട്ടുണ്ട്..
അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ  അധരങ്ങൾ ചുവന്നു..
" എന്താ കാർത്തി.. സർപ്രൈസ് ന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കുറെ നേരമായല്ലോ.. ഇനിയും കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യ ഡാ.."
" ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് കൂടെ.. "
അതു പറഞ്ഞു കാർത്തി നിമ്മിയുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു റിബണ് കൊണ്ട് മൂടി..വീണ്ടും ഏറെ നടന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു..

"ഡാ ..എവിടേക്കാ... " അവൾ അക്ഷമയോടെ ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..
കുറുക്കന്മാരുടെ ഓരിയിടലും ചീവീടിന്റെ ജന്മസിദ്ധമായ ചെവി തുളക്കുന്ന പാട്ടും ദൂരെ എവിടെയോ നിന്നുള്ള പട്ടിയുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച കുരയും അതിനിടയിൽനിന്നെവിടെയോ ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിലും ..! നിമ്മിയുടെ ഹൃദയതുടിപ്പ് പ്രണയക്കരയിൽ  നിന്നും മാറി പേടിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ചേക്കേറി..

"കാർത്തീ.. എനിക്ക് എന്തോ പേടി ആകുന്നു.. നീ എന്റെ കണ്ണുകെട്ടഴിക്കേടാ."
" എത്തി.. ഇനി ന്റെ കുട്ടി പേടിക്കേണ്ടാട്ടോ... "
അവൻ ആ കെട്ടുകളഴിച്ചു..
അവൾക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..

ഒരു മലമുകളിൽ കത്തി നിൽക്കുന്ന ചന്ദ്രന്റെ തൊട്ടു താഴെ എന്നപോലെ  അതിമനോഹരമായി ഒരുക്കിയ കൂടാരത്തിന് താഴെ ഒരു വട്ടമേശയും ഇരു സൈഡിലും ഓരോ അലങ്കരിച്ച കസേരകളും മേശമേൽ ഒരുപാട് വിഭവങ്ങളും..

" കാർത്തീ.. എന്താടാ ഇത്..?? ഇത്ര വലിയ സർപ്രൈസ്??? എന്താടാ വിശേഷിച്ച്?? "

" വിശേഷം നിനക്കറിയില്ലേ.. "
"ഇന്ന് ഒരു വിശേഷ ദിവസമൊന്നും അല്ലാലോ എന്റെ ഓർമയിൽ.. "
"നിനക്ക് ഓർമ്മ വരും. വാ ഇവിടെയിരിക്ക്.."
അതൊരു പ്രണയത്തേക്കാൾ കൽപ്പന പോലെ തോന്നി അവൾക്ക്..
അവർ ഇരുന്നു..
അവൾ ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..
2 വർഷമായി കർത്തിയുടെയും തന്റെയും സ്നേഹത്തിൻ പ്രയാണം തുടങ്ങിയിട്ട്.. ഇതാദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു സർപ്രൈസ്..

"ഇതു കുടിക്ക് മോളൂ.. " അവൻ അവൾക്ക് നേരെ ഒരു ഇളം കാപ്പി നിറത്തിലുള്ള ജ്യൂസ് കൊടുത്തു..
എന്നിട്ട് അവളെ നോക്കി നിന്ന്..
" നീയും കുടിക്ക്.. "
"നീ കുടിക്ക് കുട്ടീ.. ഞാൻ നിന്നെ നോക്കിയിരിക്കട്ടെ.."
അവൾ ഒരു കവിൾ കുടിച്ചതും വല്ലാത്ത ക്ഷീണം തോന്നി..
" കാർത്തീ ...!!"പെട്ടെന്ന് കാർത്തിയുടെ പിന്നിലൂടെ ആരോ ഓടി മറഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി..
" നിനക്കെന്തു പറ്റി നിമ്മീ.. "
" ഏയ്. ഒന്നുമില്ല.. "

അവൾ വീണ്ടും ഒരു കവിൾ കൂടെ കുടിച്ചു..
ഉടനെ ആരോ തന്റെ പിന്കഴുത്തിൽ തലോടി ഓടി..
ഇത്തവണ അവൾ അടങ്ങിയിരുന്നില്ല.. എഴുന്നേറ്റു തിരിഞ്ഞു നോക്കി..
"ആരാത്" ഒരു വിറയലോടെ ചോദിച്ചെങ്കിലും ആരെയും കണ്ടില്ല..
അവൾ പഴയപടി നേരെ ഇരുന്നു..
പക്ഷെ മുന്നിലുണ്ടായിരുന്ന കാർത്തിക് അവിടെ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷനായിരിക്കുന്നു...!!
" കാർത്തീ ...." അവൾ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു..
ഗ്ലാസ്സിലെ ജ്യൂസ് തിളച്ചുമറിയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.. അതിപ്പോൾ കടുംചുവപ്പ് നിറമായിരിക്കുന്നു..!

തുടരും..
ഒരു ചെറിയ ഹൊറർ ത്രില്ലർ എഴുതാനുള്ള ശ്രമം ആണ്.. ഇതാ part 2.. വായിക്കുമല്ലോ.
-----------------
മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ -2
●●●●●●●●●●●●●●●●●●

മുന്നിലുള്ള കാർത്തിക്കിനെ കാണാതെ നിമ്മി കരഞ്ഞു.. ജ്യൂസ് തിളക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പേടിച്ചു ദൂരേക്ക് മാറി നിന്നു.. പെട്ടെന്ന് ആ ഗ്ലാസ്സ് വായുവിലേക്കുയർന്നു, നിമ്മിയുടെ നേർക്ക് വന്നു, അവളുടെ വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി.. പച്ച ചോരയുടെ ഗന്ധം.. ! നിമ്മി പേടിച്ചു കുനിഞ്ഞിരുന്നു തുപ്പി..

ആരോ പിന്നിൽ നിന്നും കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു അവളെ വീണ്ടും പൊക്കി.. അവൾ തല അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ബലത്തിൽ ആട്ടി കമിഴ്ന്നു വീണു.. ഭയം കൊണ്ട് ശബ്ദം പുറത്തു വരുന്നില്ല. കാൽ മുട്ടുകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച് തലകുനിച്ചു കരഞ്ഞു.. പെട്ടെന്ന് മല ഒന്നാകെ ഇളകുന്നത് പോലെ തോന്നി..

അവൾ മുറുകെപിടിച് കണ്ണുകൾ അമർത്തിപൂട്ടിയിരുന്നു.. ദേവീ ദേവീ എന്നുറക്കെ വിളിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ശബ്ദമില്ല..
അപ്പോൾ ഒരു ടോർച്ചിന്റെ വെട്ടം അവളുടെ നേർക്ക് പതിഞ്ഞു..

അവൾ മെല്ലെ തല ഉയർത്തി നോക്കി... ധന്യ ആയിരുന്നു..
" സോനാ.. നീ എന്താ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നത്.. "
അപ്പോഴും സോനാ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.. "കാർത്തിക്.. നിമ്മി.."
"സോനാ ..നീ എന്തൊക്കെയാ പറയുന്നത്.. ഇവിടെ കർത്തിക്കുമില്ല.. നിമ്മിയുമില്ല.. നീ സോന.. ഞാൻ ധന്യ.. മനസ്സിലായോ..."
" ഞാൻ.. അപ്പോൾ മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ.. എവിടെ മേശ.. എവിടെ ഗ്ലാസ്..?? കാർത്തി...??"

" നീ എന്തു മണ്ടത്തരമാണ് പറയുന്നത് ... ഇന്ന് ഈ അമാവാസിക്ക് കൂരാകൂരിരുട്ട്... നീ ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്ക്.. ഇവിടെ ഒരു മൂണും ഇല്ല..മേശയും ഇല്ല.. ഒരുത്തനുമില്ല. നീയും ഞാനും മാത്രം.. "
ധന്യ അവളെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു..

അവൾ എഴുന്നേറ്റു ചുറ്റും നോക്കി.. ഹോസ്റ്റലിന്റെ ടെറസ്.. മുഴു ഇരുട്ട്.. അപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടത്.?. അല്ല സ്വപ്നമല്ല.. ഉറപ്പ്.. സ്വപ്നം ഇത്ര ക്ലിയർ ആയിട്ട് കാണുമോ.. ഇല്ല.. എനിക്കെന്തോ ഉണ്ട്..

" നീ കൂടുതലൊന്നും ആലോചിക്കാതെ വന്നു കിടക്കൂ .. നിന്നെ ബെഡ്‌ഡിൽ കാണാത്തപ്പോ തേടി വന്നതാ ഞാൻ"  ധന്യ അവളേയും കൂട്ടി താഴേക്കിറങ്ങി..
സോന ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ കൂടെ നടന്നു. .. കോണിപ്പടികളിറങ്ങിമ്പോൾ അവൾ എന്തോ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കി..അവൾ നേരത്തെ കണ്ട കാർത്തിക് അവളെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു.. ഡിന്നർ കഴിക്കാതെ പോവല്ലേ എന്ന് പറയുന്നതു പോലെ തോന്നി.

അവൾ പെട്ടെന്ന് ധാന്യയുടെ പിടിവിട്ടു കാർത്തിക്കിന്റെ നേരെ ഓടി അവനെ പിടിച്ചു.. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും അതു മാഞ്ഞിരുന്നു.. അവൾ പിടിവിട്ടു, താഴേക്കു വീണു.. പിന്നാലെ വന്ന ധന്യ അവളെ ചാടിപ്പിടിച്ചു.. പക്ഷെ അവളുടെ കൈ മാത്രമാണ് പിടുത്തം കിട്ടിയത്.. അവൾ സോനയെ വലിച്ചു മുകളിൽ കയറ്റി..

സോനയുടെ ബോധം മറഞ്ഞു അവൾ ധാന്യയുടെ മേൽ ചാർന്നു.. ധന്യ അവളെയും ഏന്തി വലിച്ചു കഷ്ടിച്ചു റൂമിലേക്കെത്തിച്ചു..

അവളെ ബെഡ്‌ഡിൽ കിടത്തി പുതച്ചു കൊടുത്തു.. ദേവീമന്ത്രം ചൊല്ലി ഉഴിഞ്ഞു..
ധന്യ കിടന്നു.ലൈറ്റ് അണച്ചു..
★★★

നേരം വെളുത്തപ്പോഴും സോന എഴുന്നേറ്റില്ല.. തലേന്ന് ഉറങ്ങാതെ കണ്ട അപരിചിതമായ കാര്യങ്ങൾ.. വീണ്ടും അതു തന്നെ മനസ്സിൽ വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.. "കാർത്തീ.. " നില വിളിയോടെ അവൾ എഴുന്നേറ്റു..

" എന്താടി സോന.. കാർത്തി സാറിനെ നീ വളച്ചോ ??"
റൂമിലെ കുരുട്ടു ബുദ്ധി സീമയാണ്.. സോനയുടെ ഫ്രണ്ട് തന്നെ. പക്ഷെ ഒരൽപ്പം പിശക്..
"ഏയ്.. അതൊന്നുമില്ല..ചുമ്മാ എന്തോ സ്വപ്നം കണ്ടതാ.. "
"നീ ഇന്ന് കളാസ്സിനു വരുന്നില്ലേ ഡി.. " കുളിച്ചു വന്ന ധന്യ അവളുടെ അടുത്തു വന്നിരുന്നു..
തല തൊട്ടു നോക്കി.. നല്ല ചൂട്..
" യ്യോ.. നല്ല പനിയുണ്ടല്ലോ ഡേ.. നീ ഇന്ന് വരണ്ട.. ദേ ഇതു കഴിക്കു.. മെസ്സിൽ ഞാൻ കഞ്ഞി എടുത്തു വെക്കാൻ ഏൽപ്പിക്കം..

സോന ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല..
മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു..
എല്ലാവരും റെഡി ആയി ഇറങ്ങി, വാതിൽ ചാരി പോയി..
സോന വീണ്ടും ബെഡ്‌ഡിലേക്ക് തന്നെ വീണു.. നല്ല ക്ഷീണം..
എത്ര നേരം വീണ്ടും കിടന്നു എന്നറിയില്ല..എന്തോ ഒരു ശബ്ദം കേട്ട് അവൾ  ഉണർന്നു.. നല്ല വിശപ്പ്..
സമയം നോക്കി.
12.00 Pm

നട്ടുച്ച ആയോ.. ഇത്ര നേരം ഉറങ്ങിയോ എന്ന് അവൾ തന്നെ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.. ധന്യ ഏൽപിച്ച കഞ്ഞി വാങ്ങാൻ അവൾ മുകളിലെ മെസ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.. കോണിപ്പാടികൾ കയറുമ്പോൾ ആരോ തന്റെ പിന്നിൽ ഉണ്ടെന് തോന്നി. തിരഞ്ഞു..ഇല്ല.. ആരുമില്ല . എല്ലാരും കോളജിലാണല്ലോ..
മെസ് ഹാളിലെത്തി, കൈ കഴുകി ഇരുന്നു..
"സുമിത്രേച്ചീ... കഞ്ഞി..ധന്യ ഏല്പിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.. അവൾ tv ഓൺ ചെയ്തു.

പാട്ടുകൾ കെട്ടിരുന്നു.. പെട്ടെന്ന് tv ആകെ ബ്ലർ ആയി മിന്നി. അവൾ തിരിഞ്ഞു വീണ്ടും കഞ്ഞിക്ക് ചോദിച്ചു.. അപ്പോൾ അവൾക്ക് കഞ്ഞി കൊണ്ടു വെച്ചു കൊടുത്തു, തണുത്ത കഞ്ഞിയായിരുന്നു..
" കുറച്ചു ചൂട് കഞ്ഞി താ ചേച്ചീ.. എനിക്ക് വയ്യ. അതാ." അതും പറഞ്ഞു അവൾ ചേച്ചിയെ നോക്കി.. കണ്ടത് വെയ്റ്റർ വേഷത്തിൽ മറ്റൊരാളെയായിരുന്നു.. താൻ ഇന്നലെ രാത്രി കണ്ട മുഖം. കാർത്തിക്..!!
അവൾ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് പിന്നിലേക്ക് മാറി, "ഇന്നലെ ഡിന്നർ കഴിക്കാതെ പോയ ആളാ.. വാ. കഞ്ഞി ഞാൻ വിളമ്പിത്തരാം.." കാർത്തിക്കിന്റെ എക്കോ അടിക്കുന്ന ശബ്ദം അവിടെയാകെ പരന്നു!!

തുടരും..

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ -3
●●●●●●●●●●●●●●●●●
മെസ് ഹാളിലെ കാഴ്ച്ച സോനയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് ശരവേഗത്തിൽ കൂട്ടി... കാർത്തിക്.. കുറച്ചു ദിവസമായി അവളെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന ഒരു യുവാവ്.. ആരാണെന്നോ എന്താണെന്നോ ഒരു ഐഡിയ വരെ ഇല്ല ..
വെയ്റ്റർ വേഷത്തിൽ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന കാർത്തിയെ കണ്ടു അവൾ തൊണ്ട തുറന്നു കൂക്കി വിളിച്ചു.. പക്ഷെ അതൊന്നും പുറത്തു വന്നില്ലെന്ന് മാത്രം..

" ഏയ് നിമ്മീ... എന്താടോ നീ ഇങ്ങനെ പേടിച്ചു മാറുന്നെ. നിന്റെ കാർത്തിക് മുന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ.. വാ.. നമ്മൾ ഇവിടെ നിൽക്കേണ്ടവരല്ല.. "
"പിടിവിടൂ.. എനിക്കറിയില്ല.. നിങ്ങൾ ആരാണെന്ന്.. പോ.. "അവൾ ഓടിയൊളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ കൈകളിലെ പിടുത്തം അയക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കഴുത്തിലുണ്ടായിരുന്ന കുരിശുമാല പുറത്തേക്ക് ചാടി, അതിൽ നിന്നൊരു നീല വെളിച്ചം അവളെ പിടിച്ചു വെച്ച കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്തേക്കടിച്ചതും പെട്ടെന്ന് അത് നക്ഷത്രങ്ങളായി ചിന്നിച്ചിതറി.. സോന അവിടെ തല കറങ്ങി വീണു..
◆◆
കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ നാലഞ്ചു പേര് ചുറ്റും നിൽക്കുന്നുണ്ട്..  മെസ്സിലെ സുമിത്രേച്ചി, വാർഡൻ ഷീല,ബാബുവേട്ടൻ തുടങ്ങിയവർ..കൂട്ടത്തിൽ അവൾ പേടിക്കുന്ന തല കണ്ടു, കാർത്തി. സോന കാണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു. തുറന്നു.. ഹാവൂ. അത് പോയി..

അവൾ ചുറ്റും നോക്കി. ഹാളിലെ ബെഞ്ചിൽ കിടക്കുകയാണ്.. എന്തൊക്കെയാണ് കണ്ടത്..
" ഞാൻ കിച്ചണിൽ നിന്നും ശബ്ദം കേട്ടു വന്നതായിരുന്നു മാഡം.. ഈ കൊച്ചു താഴെ വീണു കിടക്കുകയായിരുന്നു." സുമിത്ര കണ്ടത് ഷീലയോട് പറഞ്ഞു..
"എന്താ.കുട്ടീ.. നല്ല പനിയുണ്ടല്ലോ.. ഇവിടെ വയ്യെങ്കിൽ വരണ്ടായിരുന്നു. വിളിച്ചാൽ അവർ ഫുഡ് റൂമിൽ കൊണ്ടു വരുമായിരുന്നല്ലോ."
" അത്.. മാഡം..ഞാൻ.. "
"വേണ്ട. അധികം വിശദീകരണം വേണ്ട. വാ.ഡോക്ടറെ കാണിച്ചു വരാം.. "
"ഏയ്.. വേണ്ട മാഡം. ഇപ്പോൾ കുറവുണ്ട്.. ഞാൻ റൂമിലേക്ക് നടക്കട്ടെ.."

അവൾ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു.കാലുകൾക്ക് ഒരു ബലക്കുറവ് പോലെ..എല്ലാവരും അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി. . ഷീല പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ബാബു അവളെ താങ്ങി നടന്നു.. കോണിപ്പടികൾ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ബാബുവിന്റെ പിടുത്തം ഒന്ന് മുറുങ്ങി. അയാളുടെ കൈകൾ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ മറ്റൊരർഥത്തിൽ നടന്നു.. അവൾ അസഹിഷ്ണുതയോടെ അയാളെ വകഞ്ഞു മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു..പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഒന്ന് അയാളെ പിറകിൽ നിന്നും വലിച്ചു. അയാൾക്ക് ഒരടി പോലും മുന്നോട്ട് വെക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. . പക്ഷെ ബാബുവിനെ വലിച്ചതെന്താണെന്ന് സോന വിറയലോടെ കണ്ടു.. കാർത്തി..അവൾ പേടിച്ചു തന്റെ തളർച്ച മറന്ന് ഓടി റൂമിൽ കയറി ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു.. ബെഡ്‌ഡിലേക്ക് വീണു കരഞ്ഞു..

അപ്പോഴേക്കും അവളെ പിന്തുടർന്ന അവൻ ഒരു പുകച്ചുരുളുകളായി അകത്തേക്ക് കയറിയിരുന്നു.. അവളെ തലോടി.  അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു അശാന്തി തോന്നി.. എന്തോ തന്നെ സ്പര്ശിച്ചതറിഞ്ഞപ്പോൾ..എങ്കിലും കണ്ണുമുറുക്കിയടച്ചു, കുരിശുമാല ഉഴിഞ്ഞതും അവൾ സ്വാതന്ത്രയായി.. ക്ഷീണം കാരണം ഒരു മയക്കത്തിലേക്ക് പോയി. ..ഒരു  ഇളം കാറ്റ് അവളിൽ സ്നേഹമായി തലോടി..
◆◆
ധന്യ വിളിച്ചുണർത്തി.
" മെസ് ഹാളിൽ നടന്നതൊക്കെ അറിഞ്ഞു.  എന്താ സോനാ പറ്റിയെ.  വാ . ഡോക്ടറെ കണ്ടിട്ടു വരാം.."
" വരാം.. എനിക്ക് വെറുമൊരു ഡോക്ടറെ അല്ല കാണേണ്ടത്.. ഐ വാണ്ട് ആ സൈക്കാട്രിസ്റ്റ്.. എന്റെ മനസ്സിനാണ് രോഗം.  പ്ലീസ്. . "
" ടീ.. നിനക്ക് വട്ടായോ.. "
"ഇങ്ങനെ പോയാൽ വട്ടാകും.. നീ ഞാൻ പറയുന്നതൊന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്ക്.പ്ലീസ്.. "
അവൾ ധന്യയോട് തലേന്ന് രാത്രി മുതൽ കുറച്ചു മുമ്പ് വരെ ഉണ്ടായതൊക്കെ വിശദീകരിച്ചു..

" എടാ.. ഇതൊക്കെ ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുമോ.. നിനക്ക് തോന്നുന്നതാ.. "
"അപ്പൊ എന്നെ വിശ്വസിക്കാൻ ആരും ഇല്ല. ഞാനൊറ്റയ്ക്ക് പോയ്‌ക്കോളാം.. ആരും കൂടെ വരണ്ട." അവൾ അമർഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.
" വേണ്ട. ഞാനും വരാം. "
രണ്ടു പേരും പതുങ്ങി പതുങ്ങി ഇറങ്ങി. പക്ഷെ
വാർഡന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ പെട്ടു.
" എങ്ങോട്ടാ രണ്ടു പേരും കൂടി.. ??"
"മാഡം.. അത്.. ഇവളെ ഒന്ന് ഡോക്ടറെ കാണിച്ചു വരാം.. ഇപ്പോഴും വയ്യ. പനി മാറിയില്ല.."
"ഹാ.പെട്ടെന്ന് പോയി വാ.."
സോനയും ധന്യയും വേഗത്തിൽ വിട്ടു, ഫേമസ് സൈക്യാട്രിസ്റ്റ് ഡോ: മനോജ് കുമാർ ന്റെ ക്ലിനിക് ലേക്ക്..

അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ഒന്ന് രണ്ടു പേഷിൻറ്‌സ് വെയ്റ്റിങ് ആണ്.. സോന ധന്യയുടെ തോളിൽ കിടന്നു മയങ്ങി.. പെട്ടെന്ന് ഒരു ഇളംകാറ്റിന്റെ സ്പർശം അവൾ അറിഞ്ഞു,കണ്ണു തുറന്നു.. ഒരു യുവാവ് മുന്നിലൂടെ നടന്നു പോകുന്നത് കണ്ടു അവൾ അബോധ മനസ്സോടെ അവന്റെ പിന്നാലെ നടന്നു..
" ആദീ.. !" അവൾ ഉറക്കെ വിളിച്ചു..
അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. അവൾ കണ്ടു.. ഒരു കറുത്ത സുന്ദരനെ.. അവനിലെ ഒരു സ്നേഹം അവൾ മണത്തു.. സോന അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു.. " ഇത് ഞാനാ.."
" ഹേയ്..  താൻ എന്താണീ കാണിക്കുന്നത്.. വിട്..എനിക്കറിയില്ല തന്നെ.."
പിറകെ വന്ന ധന്യ അവളെ അത്ഭുദത്തോടെ നോക്കി.
" സോന.. ഏയ്.. " അവൾ തട്ടി വിളിച്ചു.. സോന പെട്ടെന്ന് ഉണർന്നു..
" ധന്യ.. എന്തു പറ്റി.."
അവൾ ആ യുവാവിന്റെ കൈ പിടിച്ചത് അപ്പോഴാണ് ശ്രദ്ധിച്ചത്..
"ഹേയ്, നിങ്ങളാരാ.. എന്റെ കൈ.."
"ഹത് ശരി. എന്റെ കൈ പിടിച്ചു എന്നോട് ചോദിക്കുന്നോ.. " അവനത് ചോദിച്ചപ്പോൾ  അവൾ പിടി വിട്ടു..
" സോറി.."
" നിനക്കറിയോ സോന ഇയാളെ.."
"ഏയ്.ഇല്ലെടീ.. "
" ഡോ.. താൻ എന്റെ പേര് വിളിച്ചല്ലോ.. ആദി എന്ന് ..തനിക്കെങ്ങനെ അറിയാം.. ??"
"ഹേയ്..സത്യമായിട്ടും ഇയാളെ എനിക്കറിയില്ല ധന്യ.."
" ഹാ.പോട്ടെ. നീ വാ.. എനി വേ.. സോറി ആദി.. ഞാൻ ധന്യ. ഇത് സോന.. നൈസ് ടു മീറ്റ് യു.."
അവർ തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ ആദിക്ക് എന്തോ ഒരു ഫീൽ തോന്നി.. അവളോട്‌ എന്തോ അടുപ്പം..
സോനയുടെ ഹൃദയത്തിലും അവളറിയാതെ എന്തോ ഒന്ന് തുടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ഒരു സ്നേഹത്തുടിപ്പ്..!!💖

തുടരും...

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ-4
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆

ഡോ: മനോജ് കുമാറിന്റെ ക്ലിനിക്കിൽ ധന്യയും സോനയും..
-----
ആദിയുടെ കൈ വിട്ടെങ്കിലും സോനക്ക് വല്ലാത്തൊരു strange ഫീൽ ചെയ്തു.. എന്തോ ഒരു സ്പാർക്ക്... ഇതുവരെയും അങ്ങനെ ഒരാളെ കണ്ടതെ ഇല്ല.... സോന യുടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരുപാട് ആള്കൂട്ടങ്ങൾ കടന്നു പോയി. ഇല്ല. എവിടെയും കണ്ടിട്ടില്ല.. എന്തിന്.., ഫേസ്ബുക്കിൽ പോലും അങ്ങനെയുള്ള ഒരു മുഖ പരിചയം തോന്നിയില്ല...

ഒരുപാട് ബോയ്സിന്റെ ഫ്രണ്ട് റിക്വസ്റ്റുകൾ വരാറുണ്ട്. അതിലൊന്നും ഈ മുഖം ഇല്ല.. പക്ഷെ എങ്ങനെ.. എങ്കിലും അവൾ പോലും അറിയാതെ ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ ആദിയെന്ന രൂപത്തെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു..
ഒരു നിമിഷം അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു..
അപ്പോഴേക്കും ആ പകൽ വെളിച്ചം പെട്ടെന്ന് മൂകമായി..
.
അടുത്തിരുന്ന ധന്യയെ കാണാനില്ല..
മറ്റു കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നവരെയും കാണുന്നില്ല.. ലൈറ്റുകളൊക്കെ മിന്നി മറിയാൻ തുടങ്ങി.. വീണ്ടും ഒരു ഇളംകാറ്റ് അവളെ സ്പർശിച്ചു..അതവൾക്ക് സുഖമായി തോന്നിയെങ്കിലും അടുത്ത നിമിഷം ആ സുഖത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തി ഒരു കരി പുരണ്ട പുക എന്നു പറയാം. .അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു പുകച്ചുരുൾ അവളെ വന്നു മൂടി. . അതവളെയും കൊണ്ട് വായുവിലുയർന്നു.. വേഗത്തിൽ പറന്നു, അവൾക്ക് എന്താണ്  നടക്കുന്നതെന്ന് ഊഹിക്കുമ്പോഴേക്കും അവൾ മറ്റെവിടെയോ എത്തിയിരുന്നു.. പുകച്ചുരുൾ അവളെ തല്ലിത്താഴെയിട്ടു..

ഒരു പുൽ മൈതാനിയിലാണ് ചെന്നു വീണത്.. ചുറ്റും നോക്കി.. ഒരെത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല... എഴുന്നേറ്റു നിന്നതും.. "വാ.. ഓടിക്കോ.. എന്ന് ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരാൾ അവളുടെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു.. അവളും ഓടി.. ആ കൈകൾ അവളെ പിടിച്ചതും അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു സുഖം തോന്നി.. ഒരു പ്രണയം അവളിൽ തളം  കെട്ടി നിന്നു.. നേരത്തെ അറിഞ്ഞ ഫീൽ.. കൈ പിടിച്ച ആളുടെ മുഖം വ്യക്തമാകുന്നില്ല.. ആകെ ഇരുട്ട്.. എങ്ങോട്ടേക്കാണ് ഓടുന്നതെന്നും വ്യക്തമല്ല. അവളും കൂടെ ഓടി.. പ്രാണവായു വീണ്ടെടുക്കാൻ പോലും  കഴിയാതെ..പിന്നിലേക്ക് ഒരു നിമിഷം നോക്കി.. ആ ഇരുണ്ട പുകച്ചുരുൾ പിന്നിൽ തന്നെ ഉണ്ട്..
ഒരു അമ്പലത്തിന്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവിടത്തെ പ്രകാശം അവളെ കൈ പിടിച്ചിരുന്ന ആളുടെ മുഖത്തേക്ക് പതിഞ്ഞു..

"ആദി!! അവൾ അറിയാതെ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു..  അതിശയം.. അവളുടെ മിഴികൾ വിടർന്നു. ഹാർട്ട് ബീറ്റ് വേഗത കൂടി.. ആദി അവളെയും കൊണ്ട് അതിനകത്തു കയറിയതും പിന്നാലെ വരാൻ കഴിയാതെ ആ പുക അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു പോയി..അവൾ ഒന്നു നേടുവീർപ്പെട്ടു.

പെട്ടെന്ന് അവൻ പിടിവിട്ടു.. ഹേയ് ആദി..
അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ നടന്നു..
" സോനാ.. നീ എന്താ വീണ്ടും അവന്റെ പിന്നാലെ പോയത്??  കൈ പിടിച്ചത്.. അവനു നല്ല ദേഷ്യം വന്നിട്ടുണ്ട് ട്ടോ"
ധന്യ പിന്നാലെ വന്നു ചോദിച്ചപ്പോഴും അവൾ ആദീ എന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..
"ഡീ. സോന. വെയ്ക് അപ്.. ഡീ"
ധന്യ അവളെ കുലുക്കി..
" ഹേ.. എന്താടി ധന്യ.. ഞാനെന്താ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നെ.. നമുക്ക് ഡോക്ടറെ കാണണ്ടേ.."

"അല്ലാടോ.. നീ എന്താ വീണ്ടും അവന്റെ പിന്നാലെ പോയി കൈ പിടിച്ചത്.. "
" ഹേ. ഞാൻ പിടിച്ചോ??  നിനക്ക് തോന്നിയതാവും.. നീ എന്നെ വട്ടു പിടിപ്പിക്കാതെ വേം ഡോക്ടറുടെ മുറിയിൽ കേറൂ.."
"ഹോ. എന്തൊക്കെയാ ഇവൾ കാണിച്ചു കൂട്ടുന്നെ..ഇനി എന്തൊക്കെ കാണണം.. "പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ധന്യ പിന്നാലെ പോയി..

നല്ല പാലു പോലത്തെ വെളുത്ത ,അല്ല അത്ര ഇല്ല.. അത്യാവശ്യം വെളുത്ത വലിയ വട്ടക്കണ്ണട വെച്ച ഒരു സുന്ദരൻ ഡോക്ടർ...
"ഇയാളെ കണ്ടാൽ ഉള്ള വട്ട് പോയിക്കിട്ടും.. എന്താ സുന്ദരക്കോന്തൻ"
ധന്യ സോനയുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു... 
" നീ പോടീ..എനിക്ക് വട്ടൊന്നുമില്ല. പിന്നെ വെറുതെ ഒന്നു കാണിച്ചേക്കാമെന്നു കരുതി.. നീ പറയുന്ന പോലെ അത്ര സുന്ദരനൊന്നുമല്ല ഇയാൾ.. "
"ഓ. നിനക്കിപ്പോൾ ആ ആദിയെ മതിയാകും അല്ലെ.നീ അവന്റെ മൊഞ്ചുള്ള ഗെറ്റപ് കണ്ടിട്ടല്ലേ പിന്നാലെ പോയത്.."
"അയ്യട.ഞാൻ പോയിട്ടൊന്നുമില്ല.നീ വെറുതെ ഓരോന്ന് പറയണ്ട ട്ടാ.."

" ചികിത്സക്ക് വന്നതാണെങ്കിൽ ഇരിക്കാം"
ഡോക്ടർ ഇടപെട്ടപ്പോഴാണ് അവർ കുശുകുശുപ്പ് നിർത്തിയത്..
"സോറി ഡോക്ടർ"  സോനയുടെ ക്ഷമാപണം..

" ഡോക്ടർ.. ഞാൻ ധന്യ.. ഇത് സോന.. ഇവൾക്ക് രണ്ടു ദിവസമായി എപ്പോഴും ഹാലൂസിനേശൻ.. അത് മാത്രമല്ല.. ആരുടെയോ പേരുകൾ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു..പിന്നെ."

"ധന്യ.. പ്ലീസ്..ഞാൻ പറയാം.." സോന അവളെ ഫുൾസ്റ്റോപ് ഇടാൻ വിടാതെ ഇടക്ക് കയറി..
"ഡോക്ടർ.. ഇത് ഹാലൂസിനേഷൻ ഒന്നും അല്ല. എനിക്ക് റിയൽ ആയി തന്നെ അറിയുന്നുണ്ട്..
മിനിഞ്ഞാന്ന് രാത്രി ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ നടന്നു എന്നാണ് ഇവൾ പറയുന്നത്..

പക്ഷെ..ഡോക്ടർ.. ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ നടന്നതൊന്നുമല്ല.. എന്നെ ഒരാൾ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയതു തന്നെ ആണ്.. മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ സർപ്രൈസ് ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..
ധന്യ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞത്. അന്ന് കറുത്ത വാവ് ആയിരുന്നു എന്ന്..
അപ്പോഴേക്കും കണ്ടതൊക്കെ മാറി മറിഞ്ഞിരുന്നു.."

" പക്ഷേ..നീ രണ്ടാളുടെ പേര് പറഞ്ഞല്ലോ സോന... ഒരു കാർത്തി ആൻഡ് നിമ്മി എന്നോ മറ്റോ.. "
"അത്...ഡോക്ടർ.. എന്നെ ഞാൻ നിമ്മി ആയിട്ടും കൂടെ കാർത്തിക് എന്നയാളും ആയിട്ടാണ് കണ്ടത്..."

പെട്ടെന്ന് അവിടെ ആകെ ഇരുട്ട് പരന്നു.. സോന യുടെ തൊട്ടു മുന്നിലൊരു പുകച്ചുരുൾ രൂപം കൊണ്ടു.. അവളുടെ മുട്ടുകൾ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി..അവൾ തൊട്ടടുത്തുള്ള ധന്യയുടെ കൈ മുറുക്കെ പിടിച്ചു..  ആ പുക രൂപം മാറി അതൊരു മനുഷ്യനായി മുന്നിലിരിക്കുന്നു.. സോന കണ്ണുകൾ ചിമ്മാൻ കഴിയാതെ വീർപ്പു മുട്ടി.. ആ രൂപം അവളെ നേരെ നോക്കി. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ കൃഷ്ണമണി ഇല്ലാതെ അവളെ തുറിച്ചു നോക്കി കറുത്തിരുണ്ട കണ്ണുകൾ.. അയാളുടെ മുടികൾ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

" നിമ്മീ.. എന്തിനാണ് എല്ലാവരോടും നമ്മുടെ കാര്യങ്ങൾ ഇങ്ങനെ വളച്ചൊടിച്ചു പറയുന്നത്.. നമുക്ക് നമ്മൾ മാത്രം മതി.. പെട്ടെന്ന് ഇവിടുന്ന് പോകാം.."
ആ രൂപം ഒരു ഭീഷണി സ്വരത്തിലാണ് അതു പറഞ്ഞത്..
അവൾ പേടിച്ചു പിന്നിലോട്ട് വലിഞ്ഞു..
അയാളുടെ കൈ അവൾക്കു നേരെ നീണ്ടു.. അവൾ ധന്യയുടെ കൈകൾ പിടിച്ചു മുറുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു( യഥാർത്ഥത്തിൽ ധന്യ ഒന്നും കാണുന്നുമില്ല.. സോന യുടെ മുറുക്കിയുള്ള കൈ പിടുത്തം ധന്യക്കു വേദനയായി..സോന കാണിക്കുന്ന അവ്യക്തമായ ഭാവങ്ങൾ ധന്യയും ഡോക്ടറും നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്..)

നിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കുത്തരം ഞാൻ തരാം.. നിമ്മി വാ.. അവളെ അയാൾ പിടിച്ചു വലിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു
.. അപ്പോഴും അവൾ ധന്യയെ മുറുകെപിടിച്ചു..

സോന അരികിലിരിക്കുന്ന ധന്യയെ നോക്കിയപ്പോൾ ഞെട്ടി.. അവൾ പിടിച്ചിരുന്നത് വെറുമൊരു കൈപത്തി ആയിരുന്നു.ഉടലില്ലാത്ത കൈപ്പത്തി...!!

അവൾ ഒരു അലർച്ചയോടെ ആ പിടിവിട്ടു.. ( യഥാർത്ഥത്തിൽ അവൾ ധന്യയുടെ കൈ വിട്ടു) .. അപ്പോഴേക്കും ആ രൂപം അവളെ വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ടുപോകാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..!

തുടരും..
മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ -5
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
സോനയെ ആ രൂപം പിടിച്ചു വലിച്ചു നടക്കുകയാണ്.. അവൾ നിലത്തൂടെ ഇഴയു ന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഡോക്ടറും ധന്യയും പിറകെ ചെന്ന് അവളെ പിടിച്ചു.. പക്ഷേ അവൾ അയഞ്ഞു പോയി.. സോനയ്ക്ക് ചുറ്റും ഇരുട്ട് മാത്രമാണ്. അവൾ ധന്യയെയും ഡോക്ടറെയും കാണുന്നില്ല..

അതേ പോലെ അവർക്ക് സോന നേരിടുന്ന വലിച്ചിഴച്ചിലും ഭയാനകമായ കാഴ്ചകളും കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.. സോന കാലിട്ടടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. ആ ക്ലിനിക്കിൽ അവളുടെ അലർച്ചയുടെ പ്രകമ്പനം നിലകൊണ്ടു..

ധന്യയും ഡോക്ടറും അവളുടെ പിന്നാലെ പോയി സർവ്വശത്തിയുമെടുത് പിടിച്ചു നിർത്തി.. ഉടനെ രണ്ടു പേരും ഒരു ഭയാനകമായ അദൃശ്യ ശക്തിയുടെ തൊഴിയേറ്റു തെറിച്ചു വീണു.. മലർന്നു വീണ അവർക്ക് എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ..

കണ്ണുകളടച്ചു നിലവിളിക്കുകയായിരിന്ന സോന ബലമെടുത്ത് തിരിഞ്ഞു കിടന്നതും അവളുടെ കുരിശുമാലയിൽ നിന്നൊരു നീല വെളിച്ചം അയാളുടെ മുതുകിലേക്ക് പതിച്ചു.. ഒരു ശബ്ദത്തോടെ അയാൾ അലിഞ്ഞു പോയി..അവൾ അനക്കമില്ലാതെ കിടന്നു..

എങ്ങനെയൊക്കെയോ എഴുന്നേറ്റു വന്ന ഡോക്ടർ അവളെ പിടിച്ചു കട്ടിലിൽ കിടത്തി..
അവളെ പരിശോധിച്ചു..
" ബി.പി നന്നായി ഉയർന്നു താഴ്ന്നു ബോധം പോയതാണ്.. ഇപ്പൊളിവൾ ഹൈപ്പർ-ആക്റ്റീവ് സിസ്റ്റോ- ഡയസ്റ്റോ അൺകോൻഷ്യസ് സ്റ്റേജിൽ ആണ്.. ബോധം വരാൻ കുറെ സമയമെടുക്കും..  നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം.. പിന്നെ മറ്റൊരു കാര്യമുണ്ട്.. താൻ ഇവളെ ശ്രദ്ധിക്കണം .ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം..

ഡോക്ടർ ഫോൺ എടുത്തു കീ പാഡിൽ കുത്തി..
" ഹലോ.. വിനയ്.. ഹൗ ആർ യൂ..?"
" നല്ല കട്ട സുഖം തന്നെ മനൂ.. എന്താണിപ്പോൾ വിളിച്ചത്??"
"ഡാ... എനിക്ക് കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത ഒരു ഡിഫിക്കൽറ്റ് കേസ്  കയ്യിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്. മേ ബി ഒരു പോളിഫേസ് കേണ്ടിഷൻ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.. നീ പെട്ടെന്ന് വന്നേ പറ്റൂ.."
"യെസ്.. ഞാൻ വരാം.. യൂ ഡോണ്ട് വറി.."

ഹാവൂ.. മനോജ് ഡോക്ടർ സമാധാനിച്ചു..
താൻ സൈക്യാട്രി പഠിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ അവൻ വിരളമായി ആളുകൾ പഠിക്കുന്ന പരാനോർമൽ ഫീൽഡിലേക്കാണ് പോയത്.. അത്തരം കേസുകൾ അവൻ അനായാസത്തോടെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് താൻ അസൂയയോടെ നോക്കിയിട്ടുണ്ട്..
മനോജ് ഓർത്തു..

ധന്യ സോന യുടെ അടുത്ത് നിന്നും മാറിയതെയില്ല.. അവൾക്കെന്താണിങ്ങനെ?? ക്ലാസ്സിലെ , അല്ല കോളജിലെ തന്നെ ബെസ്റ്റ് സ്റ്റുഡന്റ് ആയിരുന്നു അവൾ.. നല്ല സൗന്ദര്യവും.. ഒരുപാട് ബോയ്‌സ് അവളുടെ അറ്റൻഷൻ കിട്ടാൻ ഓരോ പൊല്ലാപ്പും കൊണ്ട് മുന്നിൽ വരും. ഒന്നും അവളുടെ മുന്നിൽ വിലപ്പോവില്ലെന്നു മാത്രം..പ്രേമം എന്നത് തന്നെ അവളുടെ ഡിക്ഷണറി യിൽ ഇല്ലെന്നാണ് പറയുക.

പക്ഷെ.. ഇപ്പോൾ എല്ലാം കീഴ്മേൽ മറിഞ്ഞു.. അവളറിയാത്ത എന്തോ ഒന്ന് അവളെ പിന്തുടരുന്നുണ്ട്. ഇന്ന് തനിക്കും അത് മനസ്സിലായി.. ബട്ട്.. എന്താണത്..??കണ്ടുപിടിക്കണം..

അടുത്ത നിമിഷം രണ്ടു കൈകൾ ധന്യയെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു.. അവളുടെ വയർ അമർത്തിപിടിച്ചു.. അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. അമർത്തിയ ശക്തി കാരണം അവൾ ചർദ്ധിച്ചു.. അത് രക്തമായിരുന്നു..അത് താഴെ മറിഞ്ഞു പതഞ്ഞു പൊങ്ങി. ധന്യ ഭയം കൊണ്ട് ഓടി.. അവൾ അലറി. ശബ്ദം കേട്ടു മനോജ് ഡോക്ടർ ഓടി വന്നു..

ധന്യയുടെ വെപ്രാളം കണ്ടു ഡോക്ടർ അത്ഭുദത്തോടെ നോക്കി. പക്ഷെ അയാൾ ഒന്നും കണ്ടില്ല. ധന്യ ആംഗ്യം കാണിച്ചു പറയാൻ ശ്രമിച്ചു..  അവളുടെ ഒച്ച പുറത്തു വന്നില്ല..ഡോക്ടറുടെ കണ്ണിൽ അവൾ നോർമൽ ആയിരുന്നു.. 
.
അവിടെ ഒരു ഇരുണ്ട പുകപടലം പരന്നു. മൊത്തമായി  ഒന്നും കാണാൻ കഴിയാത്ത അവസ്ഥ... ഒരു വലിയ കാറ്റു വീശി. ഡോക്ടറും ധന്യയും സ്വയം നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ ആടിയുലഞ്ഞു..

.
കാറ്റ് ശക്തമായി. ക്ലിനിക്കിലെ സാധനങ്ങളൊക്കെ വായുവിൽ പറന്നു വീണു.. ബൾബുകളൊക്കെ പൊട്ടുന്ന ശബ്ദം.. ഒട്ടും ബാലൻസ് കിട്ടാതായപ്പോൾ  രണ്ടുപേരും വായുവിൽ വട്ടം കറങ്ങി..
മെല്ലെ അതൊന്ന് അടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ താഴെ വീണു... പൊട്ടി വീണ ബൾബുകളുടെ കഷ്ണങ്ങൾ കാലിൽ തറച്ചു കയറി..  അതിനിടയിലാണ് അവർ കണ്ടത്.. ആ ഇരുണ്ട പുക എന്തോ ഒന്ന് പൊക്കി ദൂരേക്ക് ഉയർന്നു പോകുന്നു.. അതിനുള്ളിൽ ബോധമില്ലാതെ കിടന്ന സോനയെ അവർ കണ്ടു. കാലിലെ തറച്ച ചില്ലുകഷ്ണങ്ങൾ അവരെ ഒരടി മുന്നോട്ടു നടക്കാൻ അനുവദിച്ചില്ല..

കാറ്റും കോളും പുകയും എല്ലാം അടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ മനസ്സിലാക്കി, സോനയെ കയ്യിൽ നിന്നും  നഷ്ടമായെന്ന്..
ഡോക്ടർ ധൃതിപ്പെട്ട് വിനയ് യെ കോൾ ചെയ്തു..
കിതപ്പു കൊണ്ട് ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ആദ്യം.. പിന്നെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.. എത്രയും പെട്ടെന്ന് എത്തിയെ പറ്റൂ... കാര്യങ്ങൾ കൈ വിട്ടു പോയിരിക്കുന്നു..

ഇതേ സമയം സോന ഏതോ ലോകത്തെന്ന പോലെ പറക്കുകയായിരുന്നു.. വിധി എന്താണ് തനിക്ക്  കരുതിവെച്ചതെന്ന് അറിയാതെ...

തുടരും..

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ - 6
◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆

ഡോക്ടർ മനോജിന്റെ ക്ലിനിക്കിൽ നിന്നും സോനയെ ഏതോ ഒരു ശക്തി തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയിരിക്കുന്നു..
-----
ക്ലിനിക്കിൽ...,
.
" ഡോക്ടർ.. നമ്മളിനി എന്തു ചെയ്യും..??  വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്തതൊക്കെയാണല്ലോ കണ്ടത്..    എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായിട്ടാണ് ഇങ്ങനെ..  ഐ കാണ്ട് ബിലീവ്.. " ധന്യയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് ഡോക്ടർ അവളെ പരിഹാസ്യമായി നോക്കി..
.
" പൊന്നു ധന്യേ... ഞാൻ കുറെ തവണ കണ്ടതൊന്നുമല്ല.. ശാസ്ത്രത്തിന് പോലും ഉത്തരം തരാനാവാത്ത കാഴ്ചയാണ് എന്റെ കണ്ണിലും കണ്ടത്... ഹാവൂ.. ഹമ്മെ.. "  കാലിൽ തറച്ചു കയറിയ ചില്ലുകൾ ഉണ്ടാക്കിയ മുറിപ്പാട് ഡോക്ടറെ തുടരാൻ അനുവദിച്ചില്ല .
.
.
" അല്ല ഡോക്ടറെ... അതെന്താ ഒരു ഇരുണ്ട പുക..ഒരു നോർമൽ പുക കണ്ടാൽ നമുക്ക് സമാധാനിക്കാം. പക്ഷേ ഇവിടെ ഒരു വല്ലാത്ത കറു കറെ കറുത്ത പുക.. എന്തൊരു കട്ടി.. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടാകുമോ...?? ഇനി ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ അതെന്തിനായിരിക്കും സോനയെ തന്നെ പിന്തുടരുന്നത്.... അത് മാത്രമല്ല.. "
.

"വെയ്റ്റ്..  മനോരോഗ വിദഗ്ധനായ എനിക്ക് നീ കൂടുതൽ വട്ടുണ്ടാക്കല്ലേ.. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഒന്നും ഒന്നും കൂട്ടിയിട്ട് പതിനൊന്ന് കിട്ടുന്ന അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കുകയാണ് ഞാനിപ്പോൾ.. കുറച്ചു കൂടെ കാത്തിരിക്കൂ.. അവൻ വരുന്നുണ്ട്..."
.
" ഹേ.. ആര്..???!"
.
"  വരും ..കണ്ടോളൂ.. എന്തെങ്കിലും വഴി ഉണ്ടാകും അവന്.. എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റാത്ത ലെവൽ ആണിത്.. "
.
"ആണോ..ഹാവൂ. ആശ്വാസമായി... " അവൾ നേടുവീർപ്പെട്ടു.
----
.
പുകച്ചുരുൾ കോരിയെടുത്ത സോന അപ്പോഴും ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുകയായിരുന്നു.. ഇടക്കെവിടെയോ തന്നെ സ്പർശിച്ചു പോയ ഒരു ഇളംകാറ്റിന്റെ സുഖം അവൾക്ക് ഫീൽ ചെയ്തു. അവൾ മെല്ലെ കണ്ണുതുറന്നു.. ഭയം കാരണം അവൾക്ക്  ശബ്ദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..
.
എന്തോ ഒന്ന് തന്നെ കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നു... ഒച്ച വെക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. കഴിഞ്ഞില്ല..
"  ഓ മൈ ഗോഡ്.. ഞാൻ എവിടെയാണ്..?? ഇതെന്താ എന്നെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നെ.. ധന്യ എവിടെ ???.. ഒന്നും വ്യക്തമായി കാണുന്നില്ലാലോ...
അവൾ ഓർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..ധന്യയെ മാത്രമേ ഓർമിച്ചു കിട്ടിയുള്ളൂ.. മറ്റൊന്നും അവൾക്ക് ഓർക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. താൻ ആരാണെന്നും ഇതുവരെ തനിക്ക് എന്തു സംഭവിച്ചു എന്നും ഓർത്തിട്ടു കിട്ടുന്നില്ല... .
ഞാനെന്താ ഇവിടെ?? ഞാനെന്താ ഇവിടെ?? എന്ന് മാത്രം ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...ധന്യയെ അല്ലാതെ അവൾക്ക് മറ്റൊന്നും ഓർമ വന്നില്ല..
.
.
ഇനിയെന്ത് എന്ന് വേവലാതിപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ്  ഒരു രൂപം തന്റെ നേരെ വന്നത്..  അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ആ മുഖം അവൾ കണ്ടു.. അത് കാർത്തിക് ആയിരുന്നു.. പക്ഷെ അവൾക്ക് ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല...
.
" ഹലോ മൈ ഡിയർ... യാത്രയൊക്കെ സുഖമായിരുന്നോ..?? സ്ഥലമൊക്കെ ഇഷ്ടമായോ.."
.
അവൾക്ക് പെട്ടെന്ന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.. അവൾ ചുറ്റും നോക്കി.. അപ്പോഴാണ് താൻ എവിടെയാണെന്ന് അവൾ ഞെട്ടലോടെ ശ്രദ്ധിച്ചത്... വെളുത്ത മേഖങ്ങൾക്കിടയിൽ പുകകൊണ്ട് തീർത്തൊരു കൂട്ടിൽ..ഇരുണ്ട പുക...
.
" ഹേയ്.. ആരാണ് നിങ്ങൾ.. ?? എന്നെ എന്തിനാ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്നത്...?? വേഗം അഴിച്ചുവിട്ടോ.. എന്നെ നിങ്ങൾക്കറിയില്ല.. "
.
" പക്ഷെ തനിക്കറിയോ താൻ ആരാണെന്ന്...".
കാർത്തി ഒരു കൂർത്ത നോട്ടത്തോടെ അത് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ പരുങ്ങി...
' ശരിയാ.. ആരാണ് ഞാൻ..  അവൾക്കുത്തരം മുട്ടി.. ..
.
" കണ്ടോ.. തനിക്കു തന്നെ അറിയില്ല താൻ ആരാണെന്ന്..  എന്നിട്ടാണോ എന്നെ വിരട്ടുന്നത്..??"

" ശരിക്കും ഞാൻ ... ഞാനാരാ... പ്ലീസ്.. എന്നെ ഒന്നു തുറന്നുവിട്.. വേദനിക്കുന്നു.."അവൾ കെഞ്ചി..
.
" നീ ആരാണെന്ന് നിനക്കാറിയണം.. അല്ലെ.. ശരി.. പറഞ്ഞുതരാം.." എന്തോ ഉറപ്പിച്ച ഭാവത്തിൽ അവൻ പറഞ്ഞു..

പെട്ടെന്ന് താൻ ആരാ എന്താ എന്ന് ഓർമിച്ചെടുക്കാൻ പറ്റാത്ത സോന അവൻ പറയാണുദ്ദേശിക്കുന്ന വാക്കുകൾക്ക് ചെവിയോർത്തു..

അവൻ അവൾക്കു ചുറ്റും നടന്നു കൊണ്ട് തുടങ്ങി..

" ഐ മീൻ.. താൻ... തന്റെ പേര് നിമൃത
..നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹത്തോടെ നിമ്മീ എന്നു വിളിക്കുന്നു.. അച്ഛൻ ഉണ്ണിതമ്പുരാൻ..
'അമ്മ ലളിതാംബിക..
പിന്നെ നമ്മൾ രണ്ടു പേരും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം.. പിരിക്കാനാവാത്ത പ്രണയം.."

അവൾ വിശ്വസിക്കാനാവാതെ കേട്ടു..  അപ്പോഴാണ് അവളുടെ കണ്ണിൽ തന്റെ കഴുതിലുള്ള ഗോൾഡ്‌ കുരിശുമാല പെട്ടത്.. ഡ്രെസ്സിനകത്തു നിന്ന് അവളത് വെളിയിൽ എടുത്തു മുറുകെ പിടിച്ചു..കണ്ണടച്ചു..
.
പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മനസ്സിൽ  കറുത്തവാവിലെ മൂൺ ലൈറ്റ് കടന്നു വന്നു.. 
നിമ്മി എന്നു വിളിച്ചു തന്റെ കൈപിടിച്ചു തന്നെ കൂട്ടി മലമുകളിൽ സർപ്രൈസ് കാണിച്ച രാത്രി..
.
ഗ്ലാസ്സിൽ തിളച്ചു മറിഞ്ഞ കടുംചുവപ്പ് നിറം അവളുടെ മനസ്സിൽ ഭീതി പരത്തി.. അവളുടെ ഓർമ പോയ മനസ്സിൽ ആ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു.. കാർത്തിക് എന്ന ഭീകര മുഖം.. തന്നെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന ആ മുഖം..
.
അവൾക്കു പിന്നെ എല്ലാം ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.. ഇവൻ പറയുന്നത് മുഴുവൻ  കള്ളമാണ്..  അവൾക്ക് പേടിയായി..
.
കാർത്തി അവളുടെ ചുറ്റും നടന്നു കൊണ്ട് വിശ്വസിക്കാനാവാത്ത പലതും പറയുകയാണ്..
.
അവൾക്ക് എല്ലാം ഓർമ വന്നപ്പോൾ മാലയിലെ പിടുത്തം വിട്ടു. അതിലെ ആ നീലവെളിച്ചം അവളെ മോചിതയാക്കി..
അവളുടെ മോചനം കണ്ട കാർത്തി ഒന്ന് പകച്ചു..
.
.
"നിമ്മീ..!"
"മിണ്ടരുത്.. നുണ പറഞ്ഞു എന്നെ പറ്റിക്കാമെന്നു കരുതിയോ..?? ഈ സോനയെ നീ എന്തിനിവിടെ തളച്ചു.. എനിക്കതെ അറിയേണ്ടൂ.. മര്യാദക്ക് എന്നെ വിടുന്നതാ നല്ലത്.."
.
അവളുടെ വെല്ലുവിളി കേട്ടു കലി മൂത്ത അവൻ അവന്റെ അദൃശ്യ ശക്തി കൊണ്ട് അവളെ തെറിപ്പിച്ചു.. അതിന്റെ ആഘാതത്തിൽ അവൾ ദൂരേക്ക് വീണു.. മേഖങ്ങൾക്കിടയിൽ.. കൂടെ അവളുടെ കുരിശു മാല തെറിച്ചു താഴേക്കു പതിച്ചു..അവൾ എഴുന്നേൽക്കാനാവാതെ കിടന്നു.. അവിടെ കിടന്നു തേങ്ങി... ദൈവമേ..ഇതെന്ത് മായം..!
--------
വിനയ് യുടെ വരവ്‌ കാത്തരിക്കുകയായിരുന്ന മനോജ് വെപ്രാളത്തോടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുകയായിരുന്നു.
കൂടെ ധന്യ അക്ഷമായായി നിൽക്കുകയാണ്
. . അവളുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു.
.
വാർഡൻ ഷീലയാണ്..
" രണ്ടു പേരും പോയിട്ട് കുറെ നേരമായല്ലോ.. ഗേറ്റ് അടക്കുന്നതിന് മുന്നേ എത്തിയില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ കയറേണ്ട... "
ഭീഷണിയാണല്ലോ.. സോനയുടെ കാര്യം അവൾ പറഞ്ഞില്ല..
.
" അത് പിന്നെ മാഡം.. ഞങ്ങൾ ഇന്ന് വരില്ല.. കൂട്ടുകാരിയുടെ അമ്മയ്ക്ക് സുഖമില്ല.നാളെ വരാം.."

" ഹും.." ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.. പുള്ളിക്ക് പറഞ്ഞത് ഇഷ്ടമായിട്ടില്ലെന്ന് ധന്യക്കു മനസ്സിലായി..

ഫോൺ വെച്ചു തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവളത് കണ്ടത്.. മുകളിൽ നിന്ന് , ആകാശത്തു നിന്നെന്ന പോലെ എന്തോ ഒന്ന് താഴേക്കു വരുന്നത്..
അവൾ ഡോക്ടർക്ക് അത് കാണിച്ചു..
.
അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ  അവർക്ക് മനസ്സിലായി ഒരു മാലയാണ്..  ഡോക്ടർ അത് പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. പക്ഷെ അത് കൈ വെള്ളയിൽ പതിഞ്ഞില്ല.. വായുവിൽ തന്നെ തൂങ്ങി നിന്നു.. ചാടിപ്പിടിക്കാൻ നോക്കി..  അത് വീണ്ടും കുറച്ചു മുകളിലേക്ക് പോയി.. നിരാശയോടെ മനോജ് തിരിഞ്ഞു..
.
.
" എടാ ... നീ ആയിരുന്നോ ഈ വേല ഒപ്പിച്ചത്.. "
.
കൈകൾ കൊണ്ട്  മാല നിയന്ത്രിക്കുന്ന അയാളെ കണ്ടു മനോജ് ചോദിച്ചു...
അത് വിനയ് ആയിരുന്നു..
.
ധന്യ അയാളെ അടിമുടി നോക്കി.. അവളുടെ ചുണ്ടിൽ നേർത്ത പുഞ്ചിരി വിടർന്നു...

കോട്ടും സൂട്ടും ഇട്ട് നെറ്റിയിൽ വലിയ വട്ടത്തിൽ കുറി വരച്ച ഒരു തുളുമ്പുന്ന ചെറുപ്പം....

തുടരും..

ഹൊറർ ഒന്നുമല്ല ട്ടോ..  ചുമ്മാ ഒരു രസത്തിന് തുടങ്ങിയതാ.. ഒരു മിനി നോവൽ. അത്രേ ഉള്ളൂ...ഇപ്പോ 7th part post ചെയ്യുന്നു... വായിക്കണം..ഇനിയും വായിക്കാത്തവർക്ക് താഴെ ലിങ്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്..

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ-7
★★★★★★★★★★

ദുഷ്ടാത്മാവ് കാർത്തിയുടെ പിടിയലകപ്പെട്ട സോനയെ രക്ഷിക്കാൻ വന്ന വിനയ്.. .. ഡോക്ടർ മനോജിന്റെ സുഹൃത്ത്..

ധന്യ അടക്കിപ്പിടിച്ചു ചിരിച്ചുപോയി.. വിനയ് യുടെ ഗെറ്റ് അപ്പ് അവൾക്ക് ചിരിക്കു വക നൽകി.. ഒരു സുന്ദരൻ കോട്ട്&സ്യൂട്ട് ഇട്ട് നെറ്റിയിൽ വലിയ വട്ടത്തിൽ കുറി വെച്ച് തോളിൽ ഒരു ബാഗ് നീട്ടി വെച്ചാൽ എങ്ങനെയിരിക്കും... അതാണ് അവൾ നോക്കി നിന്നത്.. 
അവൾ മനോജിന്റെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു..
"എവിടുന്ന് കിട്ടി ഡോക്ടറെ ഇങ്ങനെയൊന്നിനെ.. വല്ലതും നടക്കുമോ.. കണ്ടിട്ട് ഒരു പൊട്ടൻ ലുക്ക്‌.."
.
"ശ്.. മിണ്ടല്ല.. അവനെ നിനക്കാറിയാഞ്ഞിട്ടാ.. "
"ഹോ.കാണാം.."
"നീ കണ്ടില്ലേ അവൻ എങ്ങനെയാ ആ മാല കണ്ട്രോൾ ചെയ്തു എന്ന്"
"ഹോ. വല്ല മന്ത്രവാദിയും ആണോ??""
"മിണ്ടാതിരി..."

അവൾ നിർത്തി..

വിനയ് വന്ന് ആ കുരിശുമാല കയ്യിലെടുത്തു..
മനോജ് കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ വിനയ് വേണ്ട എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി..
" ജസ്റ്റ് ടെൽ ഹെർ നെയിം ആൻഡ്  ബർത്ത് ഡീറ്റൈൽസ്.. "
" സോന ജോസ്, ജന്മദിനം ഡിസംബർ 30 1994" ധന്യ പറഞ്ഞു..
വിനയ് തോളിലുള്ള ബാഗിൽ നിന്ന് ഒരു മൊബൈൽ ഫോണിന്റെ വലുപ്പത്തിലുള്ള ഉപകരണം പുറത്തെടുത്തു.. അതിന്റെ ഫ്രണ്ട്‌ സൈഡിൽ ഉള്ള റെഡ് ബട്ടൻ പ്രസ് ചെയ്തു..
.
അത് ഞെക്കിയതും അതൊരു പേഴ്‌സണൽ കംപ്യൂട്ടറിന്റെ വലുപ്പത്തിൽ വിടർന്നു.
ധന്യ അത്ഭുദത്തോടെ നോക്കി..അവളുടെ അതിശയം കണ്ടപ്പോൾ മനോജ് ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു.. " ഞെട്ടണ്ട..മൂപ്പര് തന്നെ ഉണ്ടാക്കിയതാ.. ലൂക്ക് ടു&ഫ്രോ ഡിവൈസ്(TFD)"
"ഹോ.."

വിനയ്  സ്ക്രീൻ ടച്ച് ചെയ്യാതെ തന്നെ വിരലനക്കം കൊണ്ട് ഒരു സോഫ്റ്റ് വെയർ ഓപ്പണ് ആക്കി..
.അത് ഒരു പ്രത്യേക തരം ലോകമായിരുന്നു..
ഒരു ഗാലക്സിയിൽ കയറിയത് പോലെ...
ധന്യ പറഞ്ഞപോലെ സോനയുടെ ഡീറ്റൈൽസ് എന്റർ ചെയ്തു.. പക്ഷെ "entered error" ആയിരുന്നു കാണിച്ചത്..

" ലുക്ക് മിസ്....?"വിനയ് പേര് അറിയാത്തത് കൊണ്ട് നിന്നു
"മിസ് ധന്യ..എന്താ കുഴപ്പം??"
"താൻ പറഞ്ഞ ഡീറ്റൈൽസ് തെറ്റാണ്.."
" അത് പിന്നെ... "
.
വിനയ് തന്റെ  കണക്കുകൂട്ടലുകൾ പ്രകാരം ബർത്ത് ഡേറ്റ് ചെയ്ഞ്ച് ആക്കി..
ഒരു പുതിയ വിൻഡോ ഓപ്പണ് ആയി..  ധന്യക്കു അത്ഭുതം തോന്നി.. ആ ഡേറ്റ് എങ്ങനെ വിനയ് കറക്റ്റ് ചെയ്തു എന്ന്?..
അവളുടെ സംശയം മനസ്സിലാക്കിയ വിനയ് ചോദിച്ചു " കൂട്ടുകാരിയെ എത്ര നാളായിട്ടറിയാം ?? സ്‌കൂളിൽ ചേർക്കാൻ വയssoപ്പിക്കാൻ  ഒരു മാസം നേരത്തെ ആക്കിയ ഡേറ്റ് ആണ് നിങ്ങൾ ആഘോഷിക്കുന്നത്.. "

" ഹോ..ഹോ.. അങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നോ??" അവൾക്ക് അതൊന്നും അറിയില്ലായിരുന്നു..

വിനയ് ചില ബട്ടൻസ് ക്ലിക്ക് ചെയ്തു..
അതിശയം.. അതിൽ സോനയുടെ പല വീഡിയോസ് കണ്ടു.. അപ്പോഴാണ് അവൾ അനുഭവിച്ചതൊക്കെ എല്ലാരും  സ്ക്രീനിൽ കണ്ടത്.. ഉറക്കില്നിന്നും എഴുന്നേറ്റ സോനയെ അന്ന് അമാവാസിക്ക് അവൻ കൈപിടിച്ചു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ കൊടുത്തതും മെസ്സഹാളിൽ അവളെ അവൻ പേടിപ്പിച്ചതും ക്ലിനിക്കിൽ അവളെ ഉപദ്രവിച്ചതും എല്ലാം.. എല്ലാവർക്കും അവളോട് ദയ തോന്നി..
.
പക്ഷെ  ഇപ്പോൾ അവൾ എവിടെ??? അതിനും വിനയ് യുടെ സ്ക്രീനിൽ ഉത്തരമുണ്ടായിരുന്നു..
.
പക്ഷെ ... അത് പെട്ടെന്ന് തെളിഞ്ഞു വന്നില്ല..

പക്ഷെ ഒന്നുമങ്ങോട്ട് തെളിഞ്ഞു വരുന്നില്ല.. കുറെ ഇരുട്ട് കണ്ടു.. പിന്നെ മെല്ലെ തെളിഞ്ഞു വരാൻ തുടങ്ങി.. അതും പുകച്ചുരുൾ തന്നെ.. മേഘക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ അവശയായി വീണ  സോന.. അവിടുന്ന് prev അടിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു.. അവളുടെ മനസ്സു മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ച കാർത്തി അത് പരാജയപ്പെട്ടപ്പോൾ അവളെ ഉപദ്രവിച്ചത്.. ധന്യക്കു സങ്കടം വന്നു.. എവിടെയാ അവളിപ്പോൾ..??
.
Mr. വിനയ്..പ്ലീസ്  ..അവളെ എങ്ങനെ രക്ഷിക്കും???.. അവൾ കെഞ്ചി..
.
ഹും... വെയ്റ്റ് ഹിയർ. ഞാനിപ്പോൾ വരാം..
അതും പറഞ്ഞു വിനയ് സ്ക്രീനിൽ എന്തോ ഞെക്കിയതും അയാൾ അപ്രത്യക്ഷനായി..
.
അങ്ങിട്ടുമിങ്ങോട്ടും നോക്കിയ ധന്യയുടെ തോളിൽ തട്ടി മനോജ് പറഞ്ഞു.. " ഇനി പേടിക്കാനില്ല.."

അവിടുന്ന് പോയ വിനയ് ആകാശത്തു വട്ടമിട്ടു പറക്കുകയായിരുന്നു.. ഏത് ഭാഗമാണെന്ന്  മനസ്സിലാകുന്നില്ല.. അവൻ തന്റെ കയ്യിലുള്ള കുരിശുമാല പ്രത്യേക ആകൃതിയിലുള്ള വൈര മോതിരത്തിൽ ഉരസി കണ്ണടച്ചു അവളെ കുറിച്ച് ഗാഢമായി ചിന്തിച്ചു.. മനസ്സിൽ ഒരു ഭാഗം തെളിഞ്ഞു വന്നു.. അവിടുന്ന് വടക്കോട്ട് മാറി ഒരു കോണിപ്പടികൾ കണ്ടു.. അതിലൂടെ കയറി മറ്റൊരു ലോകത്തെത്തി.. അവിടെ ഒരു കറുത്ത മേഘക്കൊട്ടാരമുണ്ടായിരുന്നു..
.
അതിനു മേഘ് പാളികൾ കൊണ്ടുള്ള വാതിലായിരുന്നു..ആഞ്ഞു ചവിട്ടി.. പക്ഷെ തെറിച്ചുവീണു.
.
അതിന് അത്ര ബലം ഉണ്ടായിരുന്നു... വിനയ് തന്റെ മോതിരം തൊട്ട് സാവധാനം അത് തള്ളി.. ഒരു വലിയ ശബ്ദത്തോടെ അത് തുറന്നു വന്നു..
.

ആ കൊട്ടാരത്തിനകത്ത് മുഴുവൻ അവൻ നോക്കി.. കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. ഒരു ഭാഗം മേഘപാളികളാൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവിടുന്നു ഓരോപാളിയും തള്ളി അവൻ അകത്തു കയറി..
.
അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.. സോന.. ബോധമില്ലാതെ..
അവളെ പിടിച്ചു കിടത്തി കയ്യിലേക്ക് കോരിയെടുത്തു. . ഇരുണ്ട പുക ആൾസാന്നിധ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞു വന്നപ്പോഴേക്കും വിനയ് ഓടി ആ കൊട്ടാരത്തിന്റെ പുറത്തെത്തി.. കയ്യിൽ മെസ്സേജ് ടൈപ് ചെയ്യുന്നപോലെ എന്തോ ചെയ്തു, അവൻ സോനയെ എടുത്തു താഴെക്കിട്ടു..
.
പിന്നാലെ വന്ന പുക മാറി ആൾരൂപമായി.., കാർത്തിക്..
കോപം കൊണ്ട് വിറച്ച അവൻ വിനയ് യെ ആഞ്ഞടിച്ചു തെറിപ്പിച്ചു..
വിനയ് കയ്യിൽ ടൈപ് ചെയ്തത് ഒരു വേഗത സെറ്റ് ചെയ്തതായിരുന്നു... സോന താഴേക്കു പതിക്കുന്ന ടൈം.. അതിനുള്ളിൽ കാർത്തിയെ ഒതുക്കിയെ തീരൂ.. അല്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക് അപകടമാണ്..
.
രണ്ടുപേരും പൊരിഞ്ഞ അടി.. കാർത്തി ഇടക്കിടെ പുകച്ചുരുൾ ആയി കയ്യിൽ നിന്ന് വഴുതിപ്പോയി.. വിനയ് ഒന്ന് ധ്യാനിച്ചു ഒന്ന് ശക്തിയിൽ ഊതി.. നല്ല ഒരു കാറ്റ് രൂപം കൊണ്ടു.. അതിന്റെ ബലത്തിൽ ആ പുക ദൂരേക്ക് മാഞ്ഞു പോയി.. സോന താഴെയെത്താൻ ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ ബാക്കി നിൽക്കെ.. അവളെ പിടിക്കാൻ വേണ്ടി അവൻ ഓടി ആ കോണിപ്പടികൾ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.. മറു വശത്തു നിന്നു വന്ന ഒരു കാറ്റിൽ അത് ആടിയുലയാൻ തുടങ്ങി..

തുടരും..
നീട്ടിക്കൊണ്ടു പോകണോ പെട്ടെന്ന് അവസാനിപ്പിക്കണോ എന്ന കണ്ഫ്യൂഷൻ ഉണ്ട് ട്ടോ. സഹായിക്കണം.. വായിക്കാത്തവർക്കായി താഴെ മുഴുവൻ പാർട്ടിന്റെയും ലിങ്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. . അപ്പൊ 8th ഭാഗത്തിലേക്ക്  കടക്കാം.. എവിടെയാ നിർത്തിയതോളീ...??
.
ഹാ കിട്ടി.. ടൈം സെറ്റ് ചെയ്തു താഴേക്ക് വിട്ട ബോധമില്ലാത്ത സോനയെ പിടിക്കാൻ വേഗത്തിൽ    വിനയ്  ആ കോണിപ്പടികൾ കയറാൻ തുടങ്ങി.. അപ്പോഴേക്കും അത് ആടിയുലഞ്ഞു.. തുടർന്ന് വായിക്കൂ.

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ-8
★★★★★★★★★

ആടിയുലയുന്ന കോണിപ്പടികൾ പെട്ടെന്ന് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാതെ വിനയ് ഒന്ന് വിറച്ചു.. മറ്റൊന്നുമില്ല.. സോന താഴെയെത്താൻ വളരെ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ മാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളൂ.. അതിനുള്ളിൽ അവളെ രക്ഷിക്കണം..

പിന്നാലെ പുകച്ചുരുളുകളായി അവനെത്തി, കാർത്തിക്.., അവൻ അവിടെ ആകെമാനം ഇരുട്ട് നിറച്ചു.. വിനയ് ക്ക് ഒന്നും കാണാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ അന്ധകാരം അവിടെ പറന്നു.. വിജയാഹ്‌ളാദത്തിൽ അവന്റെ പൊട്ടിച്ചിരി അവിടെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു..

എന്തു ചെയ്യുമെന്ന് പെട്ടെന്ന് പിടികിട്ടാഞ്ഞ വിനയ് പരുങ്ങി. കയ്യിലെ ടച്ച് സ്ക്രീനിൽ ഒന്നും തെളിയുന്നില്ല.. ഉടൻ അവൻ ഒരു പാസ്‌വേഡ് ഓർത്തു വോയ്‌സ് കൊടുത്തു.. .
.
അന്തരീക്ഷം കറുത്തു.. ഇടിമിന്നൽ തുടങ്ങി.. പിന്നെ നല്ല പേമാരിയും.. അതിനെ തടുക്കാൻ കഴിയാതെ കാർത്തിയുടെ പുക അലിഞ്ഞു പോയി.. വിനയ്ക്ക് ചുറ്റും തെളിമാനം കാണാനായി.. അവൻ ഉടൻ തന്നെ സെറ്റ് ചെയ്ത ടൈമിൽ എത്താൻ വളരെ വേഗത്തിൽ താഴേക്ക് കുതിച്ചു..
.
.
------
താഴേക്ക് എന്തോ പതിക്കുമെന്ന് കണ്ട ധന്യയും മനോജും എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിലവിളിച്ചു..  അത് സോനയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ധന്യ കരയാൻ തുടങ്ങി..
"ഓ ഗോഡ്.."

.
അവൾ താഴെ പതിക്കേണ്ട ഒരു നാഴികയുടെ വ്യത്യാസത്തിൽ കണ്ടാൽ തെളിയാത്ത മറ്റെന്തോ അവളെ താങ്ങി നിർത്തി..  കണ്ടുനിന്ന അവർക്ക് തലകറങ്ങി.. ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ  എല്ലാം വ്യക്തമായി..
വിനയ് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര വേഗത്തിൽ വന്നതിനാൽ ഒരു ചുരുൾ മാത്രമായാണ് അവർക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്.
.
അവർ സോനയെ ബെഡ്‌ഡിൽ കിടത്തി.. ഡോക്ടർ അവളെ പരിശോധിച്ചു.. കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല.. നന്നായി ക്ഷീണിച്ചിട്ടുണ്ട്..
.
അവൾക്ക് ഡ്രിപ്പ് കൊടുത്തു, വിനയ് അവളുടെ അടുത്തു തന്നെ ഇരുന്നു..
ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ അവൾക്ക് കാവലിരുന്നു..
..
---
ഒരു നീണ്ട മയക്കത്തിൽ നിന്നെന്ന പോലെ നീണ്ടു നിവർന്നു എഴുന്നേറ്റ സോന ചുറ്റും നോക്കി.. ഹോസ്റ്റലിലാണല്ലോ.. എങ്ങനെ ഇവിടെയെത്തി.. ഇവിടെ അല്ലായിരുന്നെന്നു തോന്നുന്നല്ലോ.. അവൾ ഓർക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..

"എന്താ കുട്ടിയെ .. കോളജിലേക്ക് വരുന്നില്ലേ.. ടൈം ആയി.. പെട്ടെന്ന് റെഡി ആകൂ.. "
ധന്യ അവളെ പിടിച്ചു കുലുക്കി..
"അല്ലാ ഡി..നമ്മൾ എങ്ങനെ ഇവിടെ. നമ്മൾ അവിടെ.. " അവൾക്ക് ഒന്നും പിടികിട്ടിയില്ല..

" നമ്മൾ ഇവിടെ എവിടെ ആക്കാതെ പെട്ടെന്ന് റെഡി ആകൂ.. " ധന്യ അവളെ തുടരാൻ വിട്ടില്ല..
വിനയ് പറഞ്ഞത് അവളോർത്തു..

" സോനയുടെ പിന്നിലുള്ള രഹസ്യം കണ്ടെത്താൻ  എന്റെ കയ്യിലുള്ള വിദ്യക്കു പോലും കഴിയുന്നില്ല.. ഞാൻ അവളുടെ മുഴുവൻ ഹിസ്റ്ററിയും പരീക്ഷിച്ചു..  പക്ഷെ അബ്നോർമൽ ആയി ഒന്നും കണ്ടെത്തിയില്ല.. ഇനി ഒരാൾക്ക് മാത്രമേ അവളുടെ രഹസ്യതിലേക്ക് എത്താൻ കഴിയൂ.. അത് വഴിയേ മനസ്സിലാകും.. ഇപ്പോൾ സോനയ്ക്ക് സംഭവിച്ച ദുർനിമിത്തങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ ഇറേസ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.. അവളെ ഒന്നും ഓര്മിപ്പിക്കരുത്. ബാക്കി അവൾ തന്നെ കണ്ടുപിടിക്കട്ടെ . "

വിനയ് യുടെ നിര്ദേശമനുസരിച്ചാണ് അവളെ ധന്യ ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തിച്ചതും ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തത് പോലെ അഭിനയിക്കുന്നതും..

പക്ഷെ ധന്യക്കൊരു സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു..  വീണ്ടും അവളെ കാർത്തിക് ഉപദ്രവിക്കുമോ എന്ന്.. വിനയ് അതിനൊരു പ്രതിവിധി ഒരുക്കിയിരുന്നു.. സോനയുടെ കഴുത്തിനു പിന്നിൽ ഫിറ്റ് ചെയ്ത ഒരു ട്രാക്കർ .. !
.***
ക്ലാസിലെ ചെയറിൽ സോന അക്ഷമയോടെയിരുന്നു.. ഇരിപ്പുറക്കാത്ത പോലെ.. ധന്യ എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചെങ്കിലും അവൾക്കതിന് ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു.. അൽപ്പ സമയം കഴിഞ്ഞു പുതിയ ഒരു അഡ്മിഷൻ പ്രവേശിച്ചപ്പോഴാണ് അവളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞത്..  ആളെ കണ്ടപ്പോൾ ധന്യ ഞെട്ടി. അത് ക്ലിനിക്കിൽ വെച്ചു കണ്ട സോന 'ആദി' എന്ന് വിളിച്ച യുവാവായിരുന്നു..  വീണ്ടും സോന അവന്റെ പിന്നാലെ പോകുമോ എന്നവൾ ഭയന്നു.. പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല.. അവൾ ശാന്തയായിരുന്നു..  അവന്റെ ഹാൻഡ്സം ലുക്കിൽ ഗേൾസ് എല്ലാവരും ഒരേ നോട്ടം നോക്കിയിരുന്നു..
എന്തായാലും ധന്യ അവനെ പരിചയപ്പെടാൻ പോയി..
.
"ഹലോ.. മീ ധന്യ നമ്പ്യാർ.. ആൻഡ് യൂ.."
"കൃഷ്ണ...നൈസ് ടു മീറ്റ് യൂ.. "
.
ധന്യക്കു ഡൗട്ട് ആയി.. സോന പറഞ്ഞ പേരു "ആദി"...
പക്ഷെ ഇപ്പോൾ... കൃഷ്ണ... അതെങ്ങനെ.. !!

തുടരും
------------

ഈ മിനി നോവൽ അടുത്ത ഭാഗത്തിൽ അവസാനിക്കും..

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ-9
★★★★★★★★★★

കൃഷ്ണ എന്ന പേരു കെട്ടപ്പോൾ ശങ്കിച്ചു നിന്ന ധന്യയെ മാറ്റി സോന മുന്നോട്ട് വന്നു..
" ഹായ് ആദി, നിന്നെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.. എവിടായിരുന്നു ഇത്രയും കാലം..??"

" ഹേയ്.. ഞാൻ ഇപ്പോഴല്ലേ പേരു പറഞ്ഞത്, അയാം കൃഷ്ണ.. കൃഷ്ണ മനോഹർ.. പിന്നെന്താ താൻ എന്നെ ആദി എന്നു വിളിച്ചത്... "
സോന യുടെ മുഖം വാടി. നിരാശയോടെ അവൾ അവിടുന്ന് മാറി.. കണ്ടപ്പോൾ ധാന്യക്കും സങ്കടം വന്നു.. സോനയുമായി കൃഷ്ണയ്ക്ക് എന്തോ കണക്ഷൻ ഉണ്ട്.അതുറപ്പാ.. അല്ലെങ്കിൽ അവളിങ്ങനെ നാണം കെടാൻ പോവില്ല..അത് കണ്ടുപിടിക്കണം.. ഫസ്റ്റ്  ഹവർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തപ്പോൾ എല്ലാവരും പഴയപടി തന്നെയിരുന്നു.. സോന അപ്പോഴും തലകുമ്പിട്ടിരുന്നു.. ലീന മാം ഇംഗ്ലീഷ് ക്‌ളാസ് എടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുവാരുന്നു.. 
.
ഒരു മുറു മുറു ശബ്ദം കേട്ട് സോന എഴുന്നേറ്റു നോക്കി.. തന്റെ നേരെ മുന്നിൽ ഒരു പെണ്കുട്ടി ഇരിക്കുന്നു.. അവളുടെ വായിൽ നിന്നാണ് ആ ശബ്ദം വരുന്നത്.. മറ്റുള്ളവരാരും അത് കേൾക്കുന്നില്ല..  അവൾ ഭയം കാണിക്കാതെ അവൾ മുന്നിലിരിക്കുന്ന പെണ്ണിനെ തൊട്ടു നോക്കി... തന്റെ കൈ അവളിൽ പതിയാത്തത് കണ്ടു അവൾക് അത്ഭുതമായി.. അതെന്തേ അങ്ങനെ..  അവൾ അണിഞ്ഞിരുന്ന ഡ്രെസ്സ് അതിനേക്കാൾ അതിശയമായിരുന്നു.. ഓപ്പറേഷൻ റൂമിൽ രോഗികൾ അണിയാറുള്ള പച്ച ഏപ്രൺ ആയിരുന്നു..
.
.
സോന ചുറ്റും നോക്കി.
ക്ലാസ്സിൽ ലീന മാം എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്. എല്ലാവരും ക്ലാസ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. അവൾക്ക് മാത്രമാണ് മുന്നിലുള്ള പെണ്ണിനെ കാണുന്നത്

.
അവൾ ധന്യയെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ അനങ്ങാൻ പറ്റിയില്ല.. ആ പെണ്കുട്ടി അവളുടെ കൈ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു, കൂട്ടി നടന്നു.. ഇപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും സോനയെയും കൂടെയുള്ള പെണ്ണിനേയും കാണാമെന്നായി. . സോനയെ കൂട്ടി പുറത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇടതു കൈ കൊണ്ട് അവൾ കൃഷ്ണയെയും പിടിച്ചു വലിച്ചു കൂടെ കൂട്ടി. കണ്ടു നിന്നവർക്ക് ഒന്നും പറയാനായില്ല.. ക്ലാസ്സ് ഒന്നടങ്കം അവരെ നോക്കിയിരിപ്പാണ്.. ധന്യക്കു എന്തു വേണമെന്ന് മനസ്സിലായില്ല.. കാർത്തിക് ആയിരുന്നു വില്ലനായി ഇതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഇതിപ്പോൾ ഏതാ ഈ പെണ്കുട്ടി???!
.
അവരൊക്കെ നോക്കി നിൽക്കെ അവർ മൂന്നു പേരും അവിടെ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷരായി.. ലീന മാം പ്രിന്സിപ്പലിനോട് പറയാൻ ഓടി.. ധന്യ ഉടൻ ഫോണെടുത്തു വിളിച്ചു..
" വിനയ്... സോന പോയി.. ഇത്തവണ ഒരു പെണ്കുട്ടി വന്നു അവളെയും കൃഷ്ണ എന്ന പുതിയ അഡ്മിഷൻ  കുട്ടിയെയും കൂട്ടി ഇവിടുന്ന് മറഞ്ഞു.. എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു.. വിനയ്.. പ്ലീസ്.. പെട്ടെന്ന് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യൂ.. "
.
" ഞാനിവിടുന്നു കണ്ടു. . ബാക്കി കാണണമെങ്കിൽ ഇവിടേക്ക് വരൂ.."
------
ധന്യ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വിനയ് താമസിക്കുന്ന റൂമിൽ എത്തി..
.
വിനയ് അവന്റെ സിസ്റ്റത്തിൽ കണ്ണും നട്ടിരിപ്പാണ് . .
അവൾ കൂടെ പോയിരുന്നു..
ധൃതിയിൽ അവൾ വിനയ് യുടെ പുറത്തേക്കു ചാഞ്ഞു.. അവൾക്ക് ഒരു സ്പാർക്ക് ഫീൽ ചെയ്തു.. ഉടൻ തന്നെ പിന്നിലേക്ക് നേരെയിരുന്നു... വിനയ് പ്രതികരിച്ചില്ല.. രണ്ടു പേരും സ്ക്രീനിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു..
.
ഒരു ചുഴിയിൽ കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞു മറഞ്ഞു പോയ മൂവരും മറ്റേതോ ലോകത്തെത്തിയത് അവർ കണ്ടു. സീൻ തെളിഞ്ഞു വന്നു.. അവർ എത്തിയത് ഒരു നാലുകെട്ടിലായിരുന്നു.. ചുവരിലെ ഒരു പഴയ കടലാസിലേക്ക് അവർ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി..  1917 നവ:21.. അതേ
.. അവരിന്ന് ഒരു നൂറ്റാണ്ട് പിറകിലേക്ക് എത്തിയിരിക്കുന്നു..  എന്തുകൊണ്ട് അവരവിടെ??! അവർക്ക് തിരിച്ചു വരാൻ കഴിയുമോ... ?
.
ബാക്കി അടുത്ത ഭാഗത്തിൽ..

തുടരും..

മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ-10
★★★★★★★★★★

ഒരു നൂറ്റാണ്ട് അപ്പുറത്തേക്ക് കറങ്ങിതിരിഞ്ഞു എത്തിപ്പെട്ട സോനയും കൃഷ്ണയും ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ ചുറ്റും നോക്കി..

" ടാ.. നമ്മളെന്താ ഇവിടെ.. ഇതേതാ സ്ഥലം...??"
"ആദി,  അത് തന്നെയാ എനിക്കും മാനസ്സിലാവാത്തെ..."
.
"ഹലോ.. ഞാൻ ആദി അല്ല.. കൃഷ്ണ.. "
.
"താൻ ആദി തന്നെ. അതെനിക്കറിയാം..  വെറുതെ അടി ആക്കാൻ വരണ്ട.. അത് എന്താ അങ്ങനെ എന്നൊന്നും അറിയില്ല.. "
.
"നിന്നോട് അടികൂടുന്നില്ല.. പോരെ.. പക്ഷെ ഇതെവിടെയാടോ.. നമ്മൾ കോളേജിൽ ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നല്ലോ.."

"അതാ ഞാനും ആലോചിക്കുന്നേ... ഇതെങ്ങനെ ഇവിടെ.. ഒരു പച്ച ഏപ്രണ് ധരിച്ച പെണ്കുട്ടിയെ മാത്രം ഓർമ ഉണ്ട്.. അവളുടെ കറുത്ത കണ്ണുകൾ ഓർത്തപ്പോൾ സോനക്ക് ചെറിയൊരു ഭയം കടന്നു കൂടി.. "
.
അപ്പോഴാണ് ആ നാലുകെട്ടിനകത്ത് ആളനക്കം കേട്ടത്.. കൃഷ്ണ സോനയെയും കൂട്ടി ഒരിടത്തു ഒളിച്ചിരുന്നു..
.
രണ്ടുമൂന്നു പേര് പോകുന്നത് കണ്ട് അവർ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.. പഴയകാല തംബ്രാക്കന്മാരുടെ വേഷമായിരുന്നു.. അവർ നടന്നകന്നപ്പോൾ പിന്നിൽ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കി..  സോന ഞെട്ടിപ്പോയി.. അത് അവരെ അവിടെയെത്തിച്ച പെണ്കുട്ടിയായിരുന്നു.. നല്ല ദാവണി പോലെ തോന്നിക്കുന്ന ഒരു ഡ്രെസ്സും ഇട്ടു അവർക്ക് തൊട്ടു പിന്നിൽ നിൽക്കുന്നു.. സോനാ അവളെ മുട്ടി വിളിച്ചു.. പക്ഷെ  അവളെ സ്പർശിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. സോനയുടെയും കൃഷ്ണയുടെയും ശരീരത്തിലൂടെ അവൾ മുന്നിട്ടേക്ക് നടന്നു പോയി..
.
അവർ മറ്റുള്ളവർക്ക് അദൃശ്യരായിരുന്നു.. .
.
പെട്ടെന്നാണ് ആ വീടിന്റെ പുറത്തു നിന്നും ബഹളം കേട്ടത്.. നോക്കാൻ വേണ്ടി അവർ പുറത്തേക്കോടി.. അവിടുന്ന് കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുന്ന യുവാവിനെ കണ്ടപ്പോൾ എവിടെയോ കണ്ടത് പോലെ തോന്നി സോനക്ക്.. അത് കാർത്തി ആയിരുന്നു..സോനയുടെ ഓർമ വിനയ് റെസ് ചെയ്തത് കൊണ്ട് അവൾക്ക് ഓർമിക്കാൻ പറ്റിയില്ല..
.
" തംബ്രാ... എന്റെ നിമ്മിയെ എനിക്ക് വേണം.. തടസ്സം നിന്നാൽ ഒരാളെയും ഞാൻ വെറുതെ വിടൂലാ.. .  ആ വാസുവുമായി അവളുടെ വിവാഹം നടത്താമെന്ന് നിങ്ങൾ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതണ്ട.."
.
മാറി നിൽക്കുന്ന നിമ്മിയെ കണ്ട് സോന അവളുടെ അടുത്തു പോയി.. നിമ്മി അവളുടെ തോഴിയെ ചാരി നിന്ന് കരയുകയാണ്..
"സതീ.. ഈ ജന്മത്തിൽ ഞാനും കാർത്തിയും ഒന്നിക്കില്ല.. അതുറപ്പാ.. ഈ അച്ഛന്റെ വാശിയും അമ്മയുടെ വൈരാഗ്യവും ഒക്കെ കൊണ്ട് ഞാനും കാർത്തിയും ഒരുമിച്ചു കണ്ട സ്വപ്നങ്ങൾ നടക്കില്ല.. എനിക്കിനി ജീവിക്കേണ്ട.. "
സതി അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു..
.
പക്ഷെ നിമ്മി ഓടി ചെന്ന് മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു.. .
താളിയോലകൾ നിവർത്തി എന്തൊക്കെയോ കുത്തിക്കുറിച്ചു... .
പിന്നെ എല്ലാരും കേട്ടത് നിമ്മിയുടെ നിലവിളിയായിരുന്നു.. പിന്നീട് ആ ശബ്ദം ഇല്ലാതായി.. ശത്രുതകൾക്ക് നടുവിൽ സ്വപ്നങ്ങൾ ബലിയർപ്പിച്ച ഒരു പെണ്ണ്..
എല്ലാവരും വാതിൽ തല്ലിപ്പൊളിച് അകത്തു കയറി..  അപ്പോഴേക്കും ആ ജീവൻ ഒടുങ്ങിയിരുന്നു.. അച്ഛൻ തംബ്രാൻ കരഞ്ഞില്ല.. മുഖത്തു കാർത്തിയോടുള്ള ദേഷ്യം തിളച്ചു മറിഞ്ഞു.. നിലത്തു വീണ താളിയോലക്കെട്ട് കണ്ടു അതെടുത്തു വായിച്ചു..
.
നിങ്ങൾക്കിടയിൽ ജീവിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല.. പക്ഷെ ഞാൻ ഒന്നുമില്ലാതെ പോകുന്നില്ല.. എന്റെ അനുജത്തിക്ക് എന്റെ കണ്ണുകൾ ഞാൻ വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു.. അവൾ കാണട്ടെ ഈ ലോകം.. അവൾ കാണട്ടെ നിങ്ങളുടെ അറുത്തുമുറിഞ്ഞ സ്വഭാവ വൈരാഗ്യം.. ഉടൻ തന്നെ എന്റെ കണ്ണുകൾ അവൾക്കു നൽകുക. അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ആത്മാവ് നിങ്ങളെ ആരെയും വെറുതെ വിടില്ല..
.
കാർത്തി നിമ്മിയെ പിടിച്ചു കുലുക്കി..
നിമ്മീ... ഇനി ഞാനെന്തിന്..
.
-----
ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിൽക്കുകയായിരുന്നു സോനയും കൃഷ്ണയും... നിമ്മി.. ആ പേര് എവിടെയോ കേട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ..
.
സ്ക്രീനിൽ ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിന്ന വിനയ് യും ധന്യയും ആകെ കണ്ഫ്യൂഷൻ ആയി..
.
അവരെയൊക്കെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി അവിടെ മറ്റൊന്ന് കാണാനായി.. നിമ്മിയുടെ അനുജത്തി... കാഴ്ചയില്ലാത്ത കുട്ടി.. അത് നമ്മുടെ സോനയായിരുന്നു..  അവൾക്കു കാഴ്ച നൽകിയാണ് ചേച്ചി പോയത്..
.
അന്നത്തെ വളരെ ശ്രമകരമായ വൈദ്യം അവൾക്ക് കാഴ്ച കൊടുത്തു..
കാഴ്ച തിരിച്ചു കിട്ടിയ സോനാ.. അല്ല .അവളുടെ അപ്പോഴത്തെ പേരു അതല്ല..
.
"അമ്മൂ... നിനക്കിപ്പോ എല്ലാം കാണാൻ പറ്റുന്നോ??? ഇനി എന്നെക്കൂടെ കണ്ടോളൂ.."
.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ പൊത്തി പിന്നിൽ വന്നു നിന്നത് മാറ്റാരുമായിരുന്നില്ല.. കൃഷ്ണ ആയിരുന്നു..

.
"ആദി.. നിന്നെ കാണാതെ തന്നെ എനിക്കറിയാം.. "
അവർ രണ്ടു പേരും പരസ്പരം നോക്കി നിന്നു... അമ്മു ആദ്യമായാണ് ആദിയെ കാണുന്നത്.. കാഴ്ചയില്ലാതെയും അവളെ സ്നേഹിച്ച ആദി..
.
" എടീ... എന്റെ നിമ്മിയുടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട്  നീ മറ്റാരെയും നോക്കരുത് . .. എന്നെ മാത്രം നോക്കിയാൽ മതി..
"
.
രാക്ഷസ ഭാവത്തിൽ വന്നു നിന്നു കാർത്തിയെ കണ്ടു പേടിച്ച അമ്മു ആദിയുടെ പിന്നിൽ ഒളിഞ്ഞു നിന്നു..

" ദേ കാർത്തിക്... അമ്മു എൻറെയാണ്.. അവളെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തരുത്.. എനിക്ക് അവളും അവൾക്ക് ഞാനും.. അതാണ് സത്യം.. "
.
കണ്ടു നിന്ന സോനയുടെ കൈകളിൽ കൃഷ്ണ മുറുകെപിടിച്ചു..
അവൾക്കും വല്ലാതെ ഫീൽ ചെയ്തു....
.
പക്ഷെ പിന്നീട് കണ്ടത് കാർത്തിക് ആദിയുമായി അടികൂടുന്നതാണ്..
ആദി  പുറത്തേക്ക് ഓടി.. അപ്പോഴേക്കും നേരം ഇരുട്ടിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു..
.
ശക്തമായ കാറ്റു വീശിത്തുടങ്ങി..  കാർത്തി പിന്നാലെ ഓടി ആദിയെ പിടിച്ചു നിർത്തി.. അടിച്ചു താഴെക്കിട്ടു.. .. ആ മലമുകളിൽ പരന്ന അമ്പിളി വെളിച്ചം അവർക്ക് പ്രകാശം നൽകി.. ആദി ആദി എന്നു വിളിച്ചു അമ്മു പിന്നാലെ എത്തി..
" കാർത്തയേട്ടാ.. വേണ്ട.. വിടു... ചേച്ചിയുടെ ആത്മാവ് നിങ്ങളോട് പൊറുക്കില്ല.. ആദിയെ വിട്.. "

കാർത്തി ഒന്നിനും ചെവി കൊടുത്തില്ല.. അവിടെ നിന്നും വീണ്ടും ആദിയെ ഉപദ്രവിച്ചു.. ആദി ചെറുത്തു നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ ഓടി..  ധൃതിയിൽ ഓടുന്നതിനിടയിൽ അവൻ ഒരു കല്ലു തട്ടി തടഞ്ഞു മലമുകളിൽ നിന്നു താഴേക്കു വീണു..  മറ്റൊരു വലിയ കല്ലിൽ തലയിടിച്ചു.. ഒന്നു പിടഞ്ഞു..പിന്നെ അനങ്ങിയില്ല..
.
" ആദി.. കണ്ണു തുറക്ക്.. അമ്മുവാ വിളിക്കുന്നെ.. ആദീ.." അമ്മുവിന്റെ കരച്ചിൽ അവിടെ പ്രകമ്പനം കൊണ്ടു..
.
കാർത്തി വന്ന് അവളെ വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ടു പോയി... നിമ്മിയുടെ ആത്മാവ് അവിടെ വന്നു, പക്ഷെ അവൾക്ക് നിയന്ത്രിക്കാവുന്നതിൽ പരം മാറിയിരുന്നു കാർത്തിക്..
കാർത്തിയുടെ പിടി വിട്ട് ഓടിയ അമ്മു മലമുകളിൽ നിന്ന് താഴെ വീണു.. ആദിയുടെ തലയിടിച്ച അതേ കല്ലിൽ തലയിടിച്ചു.. രണ്ടുപേരുടെയും രക്തത്തുള്ളികൾ ഒന്നുചേർന്നു. . അവളുടെ ശ്വാസവും നിലച്ചു.. . നിമ്മി ഒന്നുറപ്പിച്ചു.... ഞാൻ കാരണമാണ് അമ്മുവിനും ആദിക്കും  ഈ ഗതി വന്നത്.. അടുത്ത ജന്മത്തിൽ അവർ ഒന്നിക്കണം..
.
സോനയും കൃഷ്ണയും പിന്നെ കണ്ടത് കലിമൂത്ത തമ്പറാക്കന്മാർ  കാർത്തിക്കിനെ ജീവനോടെ കത്തിക്കുന്നതാണ്..
.
പേടിച്ചു പോയ സോന കൃഷ്ണയെ മുറുകെപിടിച് കണ്ണടച്ചു..

സ്ക്രീനിൽ എല്ലാം കണ്ട ധന്യയും ചെയ്തത് മറ്റൊന്നായിരുന്നില്ല.. വിനയ് യെ ചേർത്തു പിടിച്ചു..
---
കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ സോന കോളേജ് വരാന്തയിലായിരുന്നു..
കൂടെ കൃഷ്ണയും..
പെട്ടെന്ന് കോളേജ് ആകെ ഇരുട്ടു പരക്കാൻ തുടങ്ങി.. ഒരു പുകച്ചുരുൾ രൂപം കൊണ്ടുതുടങ്ങി.. സോന പേടിച്ചു കൃഷ്ണയുടെ പിന്നിൽ നിന്നു..
അത് കാർത്തിയായിരുന്നു..

" നീ എനിക്ക് മാത്രമാണ്‌.. " അവളെ പിടിക്കാൻ കാർത്തിക് മുന്നോട്ട് വന്നതും അവിടെയെത്തിയ വിനയ് കുരിശുമാല കൊണ്ടു അവനെ തടഞ്ഞു നിർത്തി.. കൃഷ്ണയുടെ കയ്യിൽ ഒരു താലി കൊടുത്തു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു
"പെട്ടെന്ന് ഇതവളുടെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തൂ..."
.
കൃഷ്ണ അവളുടെ കഴുത്തിൽ അതണിഞ്ഞതും  ഒരു അലർച്ചയോടെ കാർത്തി അലിഞ്ഞി പോയി.. ഒരിക്കലും തിരിച്ചു വരാൻ കഴിയാത്ത വിധത്തിൽ..
അന്തരീക്ഷം തെളിഞ്ഞു വന്നു...
.
കൃഷ്ണ സോനയെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തു, നീ എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.. എനിക്കത്തിനു കഴിഞ്ഞില്ല.. ഇനി വിടില്ല ഈ പിടി..
.
ധന്യയും വിനയ് യും അവരെ കണ്ടു നിർവൃതിയടഞ്ഞു..  വിനയ് താൻ പിടിച്ച ധന്യയുടെ കൈകളും വിട്ടില്ലാ.. ഇതിനിടയിൽ എവിടെയോ അവർക്കൊരു കെമിസ്ട്രി വാർകൗട്ട് ആയിടിച്ച്‌...
.
കോളേജിന്റെ ആൽമരച്ചോട്ടിൽ വിവാഹിതരായ കൃഷ്ണയും സോനയും കിളിക്കൊഞ്ചലുകൾ നോക്കിയിരുന്നു..
നിഷ്കളങ്കമായി ചിരിക്കുന്ന സോനയുടെ ചെവിയിൽ കൃഷ്ണ മന്ത്രിച്ചു
"ഇന്ന് രാത്രി ഒരു സർപ്രൈസ് ഉണ്ട്.. "
"എനിക്കറിയാം.. മൂൺ ലൈറ്റ് ഡിന്നർ അല്ലെ.. "
"മണ്ടത്തരം പറയാതെ ചോനക്കുട്ടീ... ഇന്ന് അമാവാസി രാവാണ്... "
.
സോന പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു... കൃഷ്ണയും ധന്യയും വിനയ് യും അവളുടെ ചിരിയിൽ പങ്കുചേർന്നു..
.
ദൂരെ നിന്ന് നിമ്മി സന്തോഷിച്ചു.. അനിയത്തി അമ്മുവും ആദിയും ഒന്നു ചേർന്ന ദൗത്യം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ഇനി മടക്കം..
.
സോനയും കൃഷ്ണയും ആനന്ദത്തിൽ മതിമറന്നിരുന്നു
ഒരു ഇളംകാറ്റ് അവരെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.... പുതുനാമ്പുകൾ അവരെ കാത്തിരിക്കുന്നു..
.
ശുഭം***

Sahla.c